Założenia do ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym (UPN). Wersja po zmianach styczeń 2012 r. Ustawa z dnia. o pomocy osobom niesamodzielnym

Transkrypt

1 Założenia do ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym (UPN). Wersja po zmianach styczeń 2012 r. Ustawa z dnia. o pomocy osobom niesamodzielnym Rozdział 1. Przepisy ogólne Art. 1. W celu wsparcia osób niesamodzielnych w zabezpieczeniu ich potrzeb opiekuńczych określa się zasady, tryb i warunki przyznawania, finansowania i realizacji świadczeń należnych tym osobom. Art. 2. Ustawa określa: 1. Definicję niesamodzielności; 2. Stopnie niesamodzielności i tryb orzekania o niesamodzielności; 3. Rodzaje świadczeń, kryteria i zasady ich przyznawania; 4. Zadania władz publicznych w zakresie wspierania osób niesamodzielnych; 5. Zasady finansowania świadczeń w zakresie wsparcia osób niesamodzielnych; 6. Obowiązki szkolenia i uzyskania kwalifikacji opiekunów osób niesamodzielnych; 7. Rodzaje świadczeniodawców i zasady ich rejestracji; 8. Warunki podpisywania umów ze świadczeniodawcami; 9. Sposoby sprawowania nadzoru i kontroli nad finansowaniem i jakością usług świadczonych osobom niesamodzielnym. Art. 3. Opieka nad osobami niesamodzielnymi oparta jest na następujących zasadach: 1) prawie wyboru świadczeniodawcy przez osobę niesamodzielną i/lub jej opiekuna faktycznego 2) prymatu opieki domowej nad innymi formami udzielania świadczeń 3) równego traktowania świadczeniodawców i świadczeniobiorców 4) współdziałania podmiotów świadczących pomoc osobom niesamodzielnym. 5) Wzmacniania autonomii i samodzielności osób niesamodzielnych oraz poszanowania ich godności i intymności. Art. 4. ustawę stosuje się do: 1) osób które ukończyły 18. rok życia, posiadających obywatelstwo polskie, mających zamieszkanie na terytorium rzeczpospolitej Polskiej; 2) mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym handlu (EFTA) stron umowy o Europejskim Obszarze 1

2 Gospodarczym lub Konfederacji szwajcarskiej oraz członków ich rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium rzeczpospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, p[oz 1043, z 2007 r. Nr 120, poz.818, z 2008 r. Nr 216, poz 1367 oraz 2010 r. Nr 81, poz.531), posiadających prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej; 3) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie: a) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, b) uzyskania w rzeczpospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej; 4) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania i przebywających na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie: a) zezwolenia na osiedlenia się, b) zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art.53 ust.1 pkt 13 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz 1694, z późn. zm.). Art.5. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) niesamodzielność - to trwająca co najmniej 6 miesięcy niezdolność osób dorosłych do samodzielnej egzystencji, wynikająca z uszkodzenia i upośledzenia funkcji organizmu w następstwie choroby lub urazu, powodująca konieczność dalszej stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy osób drugich w wykonywaniu czynności dnia codziennego w zakresie odżywiania, przemieszczania się, pielęgnacji ciała, zaopatrzenia gospodarstwa domowego. wójt oznacza również burmistrza oraz prezydenta miasta, 2) opieka (-un) nieformalna (-y) 3) opiekun faktyczny 4) opiekun prawny 5) domowe usługi opiekuńcze 6) ośrodek wsparcia dziennego 7) ośrodek wsparcia całodobowego 8) konieczność poratowania zdrowia i rehabilitacji 9) leczenie szpitalne 10) taryfa cen usług 11) świadczeniodawca 12) świadczeniobiorca 13) promesą płatności oraz 2

3 Rozdział 2. Postępowanie w sprawie przyznania świadczeń z tytułu niesamodzielności. Art. 6. Postępowanie w sprawie przyznawania świadczeń obejmuje: 1) zebranie dokumentacji dotyczącej utraty przez ubezpieczonego niezależności fizycznej, psychicznej lub umysłowej pozwalających na stwierdzenie faktu i stopnia niesamodzielności oraz dokonanie oceny zakresu niezbędnej opieki i pomocy w codziennych czynnościach życiowych; 2)orzeczenie stopnia niesamodzielności; 3)ustalenie rodzaju i zakresu świadczeń 4)wydanie decyzji w przedmiocie świadczeń z ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym. Art Postępowanie o przyznanie pomocy osobie niesamodzielnej wszczyna się na wniosek składany w ośrodku pomocy społecznej w gminie właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się przez: 1) ubiegającego się o świadczenie z tytułu niesamodzielności zwanego dalej ubiegającym się; 2) jego przedstawiciela ustawowego 3) innego podmiotu - za zgodą ubiegającego się o orzeczenie, jego opiekuna prawnego lub faktycznego lub przedstawiciela ustawowego 4) lekarza, pielęgniarkę, kierownika OPS gdy wymaga tego sytuacja osoby niesamodzielnej, a nie mogą tego uczynić podmioty wymienione w ppkt Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności: 1) imię i nazwisko ubiegającego się, 2) adres zamieszkania, 3) obywatelstwo, 4) datę i miejsce urodzenia, 5) numer PESEL, a w przypadku osób, którym nie nadano numeru PESEL serię i numer dokumentu tożsamości, 6) adresy lekarza podstawowej opieki zdrowotnej leczącego ubiegającego się i środowiskowej pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej; 7) dane teleaderesowe opiekuna (-ów) faktycznego (-ych), za wskazaniem osoby upoważnionej do podejmowania czynności prawnych, 8) dane osoby składającej wniosek w imieniu ubiegającego się. 3. Wniosek składa się na formularzu w ośrodku pomocy społecznej właściwym ze względu na miejsce zamieszkania ubiegającego się. 4. Do wniosku dołącza się: 3

4 1) posiadane przez ubiegającego się opinie i zaświadczenie o stanie zdrowia, wydane przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej i lekarzy specjalistów; 2) wywiad środowiskowy sporządzony przez środowiskową pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej; 3) wywiad środowiskowy pracownika socjalnego. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi w drodze rozporządzenia wzory formularzy, o których mowa w ust.3, uwzględniając konieczność uzyskania danych o stanie zdrowia osoby niesamodzielnej, jego zdolności do samodzielnej egzystencji, sytuacji mieszkaniowej, sytuacji rodzinnej w tym wydolności opiekuńczej, o rozpoznaniu problemów związanych z opieką nad nim. Art. 8. Lekarz orzecznik wydaje orzeczenie określające stopień niesamodzielności na podstawie: 1. Wniosku, o którym mowa w art i dokumentów, o których mowa w art ust. 2. Przeprowadzonego badania 3. W przypadku, gdy osobiste stawiennictwo osoby ubiegającej się o świadczenie nie jest możliwe ze względu na stan zdrowia i sprawności lekarz orzecznik przeprowadza osobiście badanie ubezpieczonego w miejscu jego pobytu 4. W koniecznych przypadkach lekarz orzecznik może zlecić przeprowadzenie niezbędnych badań diagnostycznych. Art Lekarzem orzecznikiem, o którym mowa w art. może być lekarz posiadający świadectwo potwierdzające posiadanie umiejętności z zakresu wyższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych orzecznictwa lekarskiego. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi zasady i kryteria orzekania o stopniu niesamodzielności. Art. 10. Orzeczenie lekarza orzecznika zawiera : 1. określenie niesamodzielności i jej stopnia, o których mowa w art. 2. wskazanie koniecznych świadczeniach medycznych należnych osobie ubiegającej się. Art. 11. Prawomocne orzeczenie, o którym mowa w art.10 przesyłane jest niezwłocznie do powiatowego zespołu ds. przyznawania świadczeń z tytułu niesamodzielności, zwanego dalej zespołem, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania ubiegającego się. Art. 12. Orzeczenie o którym mowa w art. przesyłane jest niezwłocznie do ubiegającego się. Art. 13. Od orzeczenia lekarza orzecznika przysługuje odwołanie do.. 4

5 Art Na podstawie : 1) orzeczenia lekarza orzecznika, o którym mowa w art 2) dokumentów, na podstawie których wydano orzeczenie, o których mowa w art 3) deklaracji wyboru form świadczenia, o których mowa w art ust ustala się rodzaj, a w przypadku świadczeń rzeczowych zakres i liczbę świadczeń z tytułu niesamodzielności. 2. Ustalenia o których mowa w ust. 1, dokonuje zespół o którym mowa w art 3. Zespół powoływany jest przez starostę powiatu właściwego do rozpatrzenia wniosku o którym mowa w art 4. W skład zespołu wchodzą: 1) pielęgniarka; 2) pracownik socjalny, spełniający wymagania określone w art. 116 i 156 ustawy o pomocy społecznej; 3) sekretarz zespołu. 5.W razie potrzeby, na wniosek zespołu, starosta może powiększyć skład zespołu o dodatkowe osoby posiadające wiedzę specjalistyczną konieczną w danym przypadku dla prawidłowego ustalenia rodzaju i zakresu świadczeń z tytułu niesamodzielności. 6.W przypadku, gdy dokumenty wymienione w ust. 1 okażą się niewystarczające dla dokonania ustaleń, o których mowa w ust 1, zespół może dokonać dodatkowej oceny warunków bytowych/ mieszkaniowych osoby niesamodzielnej oraz możliwości świadczenia pomocy w miejscu jej pobytu. 7. Zespół dokonuje ustaleń, o których mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia wpływu orzeczenia lekarza orzecznika określającego stopień niesamodzielności, a w przypadku, o którym mowa w ust 5, w terminie 14 dni. 8. Zespół przesyła ustalenia, o których mowa w ust. 1, wraz z orzeczeniem o niesamodzielności do: 1) lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej osoby z orzeczonym stopniem niesamodzielności i powiadamia o konieczności zabezpieczenia rehabilitacji i innych świadczeń medycznych należnych z tytułu ustawy z dnia.. o świadczeniach medycznych finansowanych ze środków publicznych; 2) ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby niesamodzielnej i powiadamia o konieczności zabezpieczenia usług bytowych, określonych w ustawie o pomocy społecznej, nie objętych świadczeniami z tytułu niesamodzielności. Rozdział 3 Przyznawanie świadczeń z tytułu niesamodzielności. Art. 15. Ustala się trzy stopnie niesamodzielności: 5

6 1) niesamodzielność pierwszego stopnia wobec osób, które wymagają opieki i pomocy przy pielęgnacji ciała, odżywianiu i przemieszczaniu się codziennie przez cała dobę, w tym w nocy oraz kilka razy w tygodniu potrzebują pomocy w zaopatrzeniu gospodarstwa domowego; 2) niesamodzielność drugiego stopnia wobec osób, które wymagają pomocy przy pielęgnacji ciała, odżywianiu i przemieszczaniu się trzy razy dziennie w różnych porach oraz kilka razy w tygodniu potrzebują pomocy w zaopatrzeniu gospodarstwa domowego; 3) niesamodzielność trzeciego stopnia wobec osób, które wymagają pomocy przy pielęgnacji ciała, odżywianiu i przemieszczaniu się przynajmniej raz dziennie w dwóch rodzajach czynności oraz kilka razy w tygodniu potrzebują pomocy w zaopatrzeniu gospodarstwa domowego; - kto zabezpieczy wykonanie czynności zaopatrzenia gospodarstwa domowego? - czy stopnie niesamodzielności nie powinny być umieszczone przy art. o orzekaniu? Wtedy być może ten rozdział nie były potrzebny? Art. 16. Osobie niesamodzielnej przysługują świadczenia z tytułu niesamodzielności, jeżeli posiada orzeczenie o stopniu niesamodzielności oraz spełnia inne kryteria określone w niniejszej ustawie. Art Na podstawie orzeczenia określającego stopień niesamodzielności i ustaleń zespołu, o którym mowa w art. ust 1, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie, w drodze decyzji administracyjnej, przyznaje lub odmawia przyznania świadczenia z tytułu niesamodzielności. Wydanie decyzji następuje bez zbędnej zwłoki po przekazaniu przez zespół ustaleń dotyczących rodzaju, zakresu i ilości przysługujących osobie niesamodzielnej świadczeń. 2.Decyzja o przyznaniu osobie niesamodzielnej świadczeń z tytułu niesamodzielności powinna zawierać: 1) oznaczenie podmiotu, który wydał decyzję; 2) datę wydania decyzji; 3) imię, nazwisko, datę urodzenia, adres stałego pobytu, PESEL, rodzaj i nr dokumentu potwierdzającego tożsamość osoby niesamodzielnej; 4) wskazanie orzeczonego stopnia niesamodzielności; 5) rodzaj, zakres i liczbę przyznanych świadczeń; 6) okres na jaki świadczenia zostały przyznane; 7) określenie formy organizacyjnej udzielania świadczeń; 8) dane opiekunów zobowiązanych lub deklarujących pomoc osobie niesamodzielnej. 3. Decyzja o odmowie przyznania świadczenia z tytułu niesamodzielności zawiera elementy wymienione w ust. 2 pkt 1-4, oraz uzasadnienie. Art. 18. Decyzja, o której mowa w art wydawana jest na czas określony tzn. do czasu zmiany stopnia niesamodzielności. 6

7 Art Od decyzji, o której mowa w art ust 1 i 3 przysługuje odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Rozdział 4. Rodzaje świadczeń z tytułu niesamodzielności i zasady ich udzielania. Art Osobie niesamodzielnej przysługują na zasadach określonych w ustawie świadczenia opiekuńcze albo świadczenia finansowe. 2. Osoba niesamodzielna, lub jej opiekun prawny lub faktyczny ma prawo wyboru formy i rodzaju świadczenia, o którym mowa w ust. 1., spośród świadczeń określonych w ustaleniach zespołu, o których mowa w art 3. Wyboru formy świadczenia dokonuje się przez złożenie w ośrodku pomocy społecznej deklaracji wyboru. Wybór formy świadczenia musi być zgodny z pakietem usług określonych w orzeczeniu o niesamodzielności - czy wybór powinien uwzględniać możliwości opiekuńcze rodziny lub opiekunów. - co ze zmianą decyzji, co z jej nieprzestrzeganiem? 4. Ośrodek pomocy społecznej gromadzi dane o świadczeniodawcach świadczących usługi dla osób niesamodzielnych na terenie jego gminy i zarejestrowanych przez powiatowe centrum pomocy rodzinie oraz wojewodę. 5. Dane, o których mowa w ust. 4 są udostępniane osobie niesamodzielnej lub jej opiekunowi prawnemu lub faktycznemu. Art Świadczenia opiekuńcze obejmują usługi w zakresie higieny ciała, odżywiania i mobilności. 1. usługi w zakresie higieny ciała obejmują czynności polegające w szczególności na: utrzymywaniu higieny ciała i wykonywaniu podstawowych zabiegów kosmetycznych. 2. usługi w zakresie odżywiania obejmują w szczególności: przygotowanie pożywienia w sposób umożliwiający jego spożycie przez osobę niesamodzielną, udzielenie pomocy osobie niesamodzielnej przy spożywaniu posiłków (karmienie). 3. usługi w zakresie mobilności obejmują w szczególności czynności dotyczące pomocy w przemieszczaniu się osoby niesamodzielnej, zmiany ułożenia ciała w przypadku, gdy osoba niesamodzielna nie jest w stanie tego dokonać własnymi siłami, ubierania i rozbierania. Art Świadczenia opiekuńcze określone w art mogą być udzielane w formie : 1) usług zwiększających autonomię i bezpieczeństwo osób niesamodzielnych 2) wspierania rodzin w sprawowaniu opieki nad jej niesamodzielnymi członkami 3) domowych usług opiekuńczych 3) opieki instytucjonalnej 7

8 Art Osobom niesamodzielnym przysługują świadczenia zwiększające bezpieczeństwo i autonomię: a) prawo do korzystania z usług elektronicznego monitoringu zabezpieczenia opiekuńczego. b) pomoc w dostosowaniu mieszkania do potrzeb osoby niesamodzielnej 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 przysługuje na wniosek osoby niesamodzielnej lub jej opiekuna prawnego lub faktycznego. Art. 24. Świadczenia pielęgnacyjne przysługują osobie niesamodzielnej z mocy przepisów ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych. Art. 25. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Instytutu, o którym mowa w art., określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz czynności wchodzących w zakres świadczeń opiekuńczych w zakresie higieny ciała, odżywiania i mobilności oraz minimalny czas trwania tych czynności, uwzględniając konieczność zabezpieczenia podstawowych potrzeb osób niesamodzielnych. Rozdział 5. Wspieranie rodzin w sprawowaniu opieki nad osobami niesamodzielnym Art Pomoc rodzinie w wypełnianiu funkcji opiekuńczych ma pierwszeństwo przed innymi formami pomocy osobom niesamodzielnym. Art Pomoc rodzinie w wypełnianiu funkcji opiekuńczych polega na: 1) szkoleniu opiekunów nieformalnych o których mowa w art.; 2) zapewnieniu okresowej pomocy instytucjonalnej na zasadach określonych w art. ust 3) świadczeniach finansowych. Art.28. Pomoc osobie niesamodzielnej mogą świadczyć opiekunowie nieformalni.. Art Ośrodek pomocy społecznej podpisuje umowę o wykonanie świadczeń opiekuńczych z opiekunami nieformalnymi deklarującymi wolę ich wykonania. 2. Umowa, o której mowa w ust.1, ma formę kontraktu socjalnego rozumieniu ustawy o pomocy społecznej. Art Warunkiem wykonywania świadczeń opiekuńczych przez opiekunów nieformalnych jest odbycie odpowiedniego przeszkolenia. 2. Szkolenia opiekunów nieformalnych osób niesamodzielnych przeprowadzają powiatowe centra pomocy rodzinie właściwe dla miejsca zamieszkania osób o orzeczonym stopniu niesamodzielności. 8

9 Art. 31. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia wzór umowy o udzielenie świadczeń opiekuńczych z tytułu niesamodzielności oraz zakres szkoleń opiekunów nieformalnych. Art. 32. Świadczeniami finansowymi są: 1. Pokrycie kosztów składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne opiekuna nieformalnego 2. refundacja kwalifikowanych kosztów opieki Art Koszty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i zdrowotne pokrywane są, jeśli : 1) opiekun nieformalny zrezygnował z pracy w celu sprawowania opieki nad osobą niesamodzielną 2) nie podlega temu ubezpieczeniu z innego tytułu; 2. Podstawą naliczania składek określonych w pkt 1. jest najniższe wynagrodzenie w gospodarce narodowej. 3. Składki określone w pkt. 1. przekazuje do zakładu ubezpieczeń społecznych ośrodek pomocy społecznej. Art. 33. Refundacja kwalifikowanych kosztów opieki dokonywana jest przez ośrodek pomocy społecznej w terminie..na podstawie: 1) rachunków za dokonanie zakupu środków lub usług wspomagających wykonywanie świadczeń opiekuńczych przez opiekunów nieformalnych; 2) oświadczenia opiekuna nieformalnego potwierdzającego wykorzystanie nabytych usług i środków w celu sprawowania opieki zgodnie z umową, o której mowa w art. Art. 35. Kwalifikowanymi kosztami opieki są : 1) opłata za sprawowanie opieki okresowej w okresie urlopu lub choroby opiekuna nieprofesjonalnego określone w art.; 2) wypożyczenie sprzętu rehabilitacyjnego lub zwiększającego mobilność, urządzeń zwiększających bezpieczeństwo osoby niesamodzielnej; 3) zakup środków pomocniczych niezbędnych do właściwej pielęgnacji ciała. 5. Łączna wartość świadczeń finansowych nie może być wyższa od wartości czeku, o którym mowa w art, przysługującego dla stopnia niesamodzielności orzeczonego dla osoby, wobec której świadczenia opiekuńcze wykonuje opiekun nieformalny. 9

10 Rozdział 6. Domowe usługi opiekuńcze. Art Domowe usługi opiekuńcze osobie niesamodzielnej świadczyć mogą : 1) osoby fizyczne lub prawne prowadzące działalność w formie świadczeń opiekuńczych dla osób niesamodzielnych, będące przedsiębiorstwami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej; 2) organizacje pozarządowe mające w swym statucie pomoc osobom niesamodzielnym; 3) gminne lub powiatowe jednostki organizacyjne; 4) opiekunowie osób niesamodzielnych. Art Opiekun osoby niesamodzielnej zwany dalej opiekunem jest osobą fizyczną, niekaraną za przestępstwo umyślne, wykonującą świadczenia opiekuńcze w domu świadczeniobiorcy na podstawie umowy o wykonywanie świadczeń, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecania. 2. Umowa uaktywniająca jest zawierana w formie pisemnej miedzy opiekunem a osobą niesamodzielną lub jej opiekunem prawnym lub faktycznym. 3. Umowa o której mowa w ust.2 określa w szczególności: 1) strony umowy; 2) cel i przedmiot umowy; 3) czas i miejsce świadczenia usług opiekuńczych dla osoby niesamodzielnej; 4) zobowiązanie do wykonania świadczeń określonych w decyzji o przyznaniu pomocy z tytułu niesamodzielności; 5) wysokość wynagrodzenia oraz sposób i termin wypłaty; 6) czas na jaki umowa została zawarta; 7) warunki i sposób zmiany, a także rozwiązania umowy; 8) oświadczenie o niekaralności. Art. 38. Opiekun osoby niesamodzielnej zobowiązany jest odbyć przeszkolenie w zakresie w ilości Art. 39. Opiekun, przed rozpoczęciem działalności zobowiązany jest zgłosić ten fakt w powiatowym centrum pomocy rodzinie. Art. 40. Powiatowe centrum pomocy rodzinie prowadzi rejestr opiekunów świadczących domowe usługi opiekuńcze. Art. 41. Dane zawarte w rejestrze są jawne i udostępniane osobom niesamodzielnym i ich opiekunom. Art W wykonywaniu świadczeń opiekuńczych dla osób niesamodzielnych można korzystać z pomocy wolontariuszy. 2. Wolontariuszem może być osoba : 10

11 1) pełnoletnia/ powyżej 16 roku życia; 2)która złoży oświadczenie na piśmie, że jest niekarana. 3. Wolontariusz, przed rozpoczęciem świadczenia pracy w opiece nad osobami niesamodzielnymi, zobowiązany jest odbyć godzinne przeszkolenie. 4. Wolontariusz podlega obowiązkowym badaniom sanitarno epidemiologicznym zgodnie z ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi ( Dz. U. Nr 234, poz 1570, z 2009 r. Nr 76, poz.641 oraz z 2010 r. nr 107, poz.679). Rozdział 7 Pomoc instytucjonalna osobom niesamodzielnym. Art Pomoc instytucjonalna osobom niesamodzielnym świadczona jest w formie: 1)pobytu w ośrodkach wsparcia dziennego; 2) pobytu w ośrodkach wsparcia całodobowego. Art. 44. Pomoc instytucjonalną świadczyć mogą : 1) osoby fizyczne lub prawne prowadzące działalność w formie świadczeń opiekuńczych dla osób niesamodzielnych, będące przedsiębiorstwami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej; 2) organizacje pozarządowe mające w swym statucie pomoc osobom niesamodzielnym; 3) gminne, powiatowe i wojewódzkie jednostki organizacyjne; Art Świadczenia określone w art. ust 1 mogą mieć charakter stały lub okresowy. 2. Osobom niesamodzielnym przysługują świadczenie okresowe w przypadku : 1) urlopu opiekuna nieformalnego, gdy świadczenie ma formę określoną w art ust.1 pkt 1) i 2), 2)leczenia szpitalnego opiekuna nieformalnego 3)zleconej przez lekarza konieczności poratowania zdrowia i rehabilitacji opiekuna nieformalnego. 3. Świadczenie okresowe przysługuje w łącznym rocznym wymiarze : a) 14 dni roboczych w przypadku osoby niesamodzielnej o drugim i trzecim stopniu niesamodzielności b) 26 dni roboczych w przypadku osoby niesamodzielnej o pierwszym stopniu niesamodzielności Art Świadczenia okresowe przyznawane są na wniosek opiekuna nieformalnego złożony do powiatowego centrum pomocy rodzinie, nie później niż na miesiąc przed zamiarem skorzystania z tego świadczenia. 2. Wniosek może zawierać wskazanie formy i miejsca wykonywania opieki okresowej; 3.Decyzja o przyznaniu świadczenia okresowego ma formę pisemną i wydawana jest w ciągu 14 dni od złożenia wniosku, o którym mowa w ust.1. 11

12 4.Decyzja o przyznaniu świadczenia okresowego zawiera : 1) określenie czasu trwania opieki okresowej; 2) formy opieki okresowej; 3) miejsca wykonywania opieki okresowej 5. Koszt świadczenia okresowego opłaca świadczeniodawcy powiatowe centrum pomocy rodzinie po przedłożeniu : 1) rachunku za świadczenie wykonane świadczenie 2) oświadczenia osoby niesamodzielnej lub jej opiekuna nieformalnego potwierdzającego wykonanie usługi w określonym wymiarze i standardzie. Rozdział 8 Realizacja świadczeń Art Na opłacenie realizacji świadczeń opiekuńczych określonych w art osobie niesamodzielnej lub jej opiekunowi prawnemu/faktycznemu przysługuje czek opiekuńczy o wartości zależnej od orzeczonego stopnia niesamodzielności. 2. Corocznie, w terminie do 30 października minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem finansów biorąc pod uwagę opinię Instytutu, o którym mowa w art. określa wartość czeku opiekuńczego w następnym roku, dla poszczególnych stopni niesamodzielności. 3. Czek opiekuńczy jest promesą płatności za zrealizowanie w danym miesiącu świadczeń opiekuńczych wykonanych przez świadczeniodawców zarejestrowanych w rejestrze starosty lub wojewody w danym miesiącu, obejmujących świadczenia opiekuńcze wskazane w orzeczeniu o stopniu niesamodzielności. 4.Czeki opiekuńcze wydaje osobie niesamodzielnej lub jej opiekunowi prawnemu/faktycznemu ośrodek pomocy społecznej właściwy dla miejsca zamieszkania osoby niesamodzielnej. 5.Czeki opiekuńcze realizuje ośrodek pomocy społecznej po przedstawieniu przez świadczeniodawcę wymienionego w ust : 1) oryginału umowy z osobą niesamodzielną lub jej opiekunem prawnym lub faktycznym; 2) czeku opiekuńczego wraz z potwierdzeniem przez osobę niesamodzielną lub jej opiekuna prawnego/ faktycznego wykonania usług określonych w umowie oraz liczby dni sprawowanej opieki w danym miesiącu; 3) faktury za wykonane świadczenia opiekuńcze. 12

13 6. Jeśli wartość zafakturowanej usługi będzie niższa od wartości czeku wypłacana jest kwota określona na fakturze. 7. Jeśli liczba dni realizacji usług w danym miesiącu będzie mniejsza niż liczba dni w tym miesiącu, wysokość wypłacanej na podstawie czeku należności za świadczenie usług będzie proporcjonalna do tego okresu. 8. Ośrodek pomocy społecznej, w terminie wypłaca należność za usługę po weryfikacji prawidłowości danych, stwierdzeniu zgodności zakresu usług z orzeczeniem oraz potwierdzeniu wykonania usługi przez pracownika socjalnego. 9. Świadczeniodawca lub opiekun nieformalny zobowiązany jest do powiadomienia ośrodka pomocy społecznej o fakcie rozpoczęcia świadczeń z tytułu niesamodzielności. i zakończenia korzystania ze Art. 48. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi wzór czeku i dane, które powinien zawierać biorąc pod uwagę konieczność udokumentowania : a. liczby dni świadczonych usług w danym miesiącu; b. potwierdzenia przez opiekuna faktycznego i ośrodek pomocy społecznej, że usługa została wykonana zgodnie z orzeczeniem, z zachowaniem wymaganego ustawą standardu; Art Osoba, której przyznano świadczenie z tytułu niesamodzielności tarci, na okres korzystania z tego świadczenia, prawo do zasiłku pielęgnacyjnego albo dodatku pielęgnacyjnego przyznanego na podstawie odrębnych przepisów. 2. Ośrodek pomocy społecznej zawiadamia instytucję wypłacającą zasiłek pielęgnacyjny albo dodatek pielęgnacyjny o decyzji przyznającej świadczenia z tytułu niesamodzielności oraz o fakcie rozpoczęcia lub zakończenia korzystania z nich. Rozdział 9. Zapobieganie nadużyciom. Art. 50. Podmiot zamierzający wykonywać świadczenia opiekuńcze, o których mowa w art. powinien spełniać następujące warunki: 1) nie posiadać zaległości z tytułu podatków, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Gwarantowany Fundusz Świadczeń Pracowniczych, o ile zobowiązany jest do ich opłacania; 2) być niekaranym za przestępstwo umyślne w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą; 13

14 3) nie podlegać likwidacji i nie być w trakcie upadłości Art Kontroli wykonania i jakości świadczeń z tytułu niesamodzielności dokonują : 1) opiekun faktyczny 2) ośrodek pomocy społecznej; 3) wojewoda; Art Jeśli opiekun faktyczny stwierdzi lub poweźmie informację o : a) nienależytym wykonywaniu lub spożytkowaniu świadczeń przyznanych z tytułu niesamodzielności; b) niezgodnym ze stanem faktycznym stopniem niesamodzielności świadczeniobiorcy: c) niespełnieniu standardów usług lub zmianie warunków w stosunku do danych wpisanych w rejestrze o którym mowa w art zobowiązany jest powiadomić o tym ośrodek pomocy społecznej właściwy ze względu na miejsce świadczenia usług. 2. w przypadku określonym w ust. 1 ośrodek pomocy społecznej niezwłocznie przeprowadza kontrolę sprawdzającą. Art Z urzędu lub w przypadku określonym w art, wojewoda lub kierownik ośrodka pomocy społecznej zarządza przeprowadzenie kontroli działalności świadczeniodawcy. 2. O przeprowadzonej kontroli oraz wnioskach pokontrolnych ośrodek pomocy powiadamia starostę lub wojewodę właściwego ze względu na dokonanie wpisu do rejestru świadczeniodawców. 3. Czynności kontrolnych dokonują osoby upoważnione przez wojewodę lub wójta, zwane dalej osobami upoważnionymi 4. Osoby upoważnione w ramach czynności kontrolnych podlegają przy wykonywaniu swoich zadań szczególnej ochronie prawnej, przewidzianej w odrębnych przepisach dla funkcjonariuszy publicznych 5. Osoby upoważnione są uprawnione w szczególności do : 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części w dniach i godzinach, w których działalność jest wykonywana lub powinna być wykonywana; 14

15 2)żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji w tym wydania ich kserokopii lub wydruków komputerowych oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli; 3) dostępu do dokumentacji pracowniczej osób zatrudnionych u kontrolowanych świadczeniodawców. 6. W razie uzasadnionej potrzeby oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa kontrolującym, organy Policji obowiązane są, na wniosek kierownika ośrodka pomocy społecznej, do udzielenia stosownej pomocy w przeprowadzeniu czynności kontrolnych. Art W przypadku stwierdzenia, że podmiot wykonujący świadczenia opiekuńcze dla osób niesamodzielnych nie spełnia standardów dotyczących sprawowanej opieki, organ kontrolny zobowiązuje go do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w wyznaczonym odpowiednim terminie. 2. Świadczeniodawca albo opiekun nieformalny osoby niesamodzielnej ma prawo zgłoszenia na piśmie umotywowanych zastrzeżeń do ustaleń organu kontrolnego, w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o stwierdzonych nieprawidłowościach. 3. W razie nie uwzględnienia zastrzeżeń, w całości lub części, organ kontrolujący sporządza stanowisko na piśmie i przekazuje je podmiotowi wykonującemu świadczenia opiekuńcze lub opiekunowi nieformalnemu. 4. W celu zbadania, czy i w jakim zakresie są realizowane zalecenia pokontrolne organ kontroli może prowadzić czynności sprawdzające. 5. W przypadku nie usunięcia w wyznaczonym terminie nieprawidłowości starosta lub wojewoda wykreśla podmiot z rejestru świadczeniodawców i wstrzymuje finansowanie świadczeń. 6.W przypadku stwierdzenia uchybień w wykonywaniu świadczeń opiekuńczych, które zagrażają zdrowiu lub życiu świadczeniobiorcy, organ kontrolny może wnioskować do kierownika ośrodka pomocy społecznej lub dyrektora powiatowego centrum pomocy rodzinie o natychmiastowe zawieszeniem finansowania świadczeń - do czasu zakończenia czynności kontrolnych. 7. W przypadku określonym w ust.6 ośrodek pomocy społecznej zobowiązany jest do udzielenia świadczeniobiorcy lub jego opiekunowi prawnemu/faktycznemu skutecznej pomocy w zapewnieniu wykonania świadczeń opiekuńczych. 15

16 Art. 55. Stwierdzenie przez kontrolującego pracownika socjalnego nienależytego wykonywania warunków umowy przez opiekuna nieformalnego skutkuje odmową sfinansowania świadczenia i oznacza zarwanie kontraktu socjalnego w drodze decyzji administracyjnej bez zachowania okresu wypowiedzenia. Art. 56. O ponowne orzeczenie niesamodzielności i jej stopnia ubiegający się nie może wystąpić przed upływem dwóch lat od uprawomocnienia się poprzedniego orzeczenia. Art Przed upływem okresu, o którym mowa w art o ponowne orzeczenie stopnia niesamodzielności wniosek do lekarza orzecznika może złożyć kierownik ośrodka pomocy społecznej, lekarz lub pielęgniarka, jeśli jest to uzasadnione zmianą stanu zdrowia i sprawności osoby niesamodzielnej. 2. Wniosek ten oprócz danych określonych w art.. powinien zawierać szczegółowe uzasadnienie. Art. 58. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do opiekuna nieformalnego, o którym mowa w art. Rozdział 10. Rejestr świadczeniodawców Art. 59. Odpłatne wykonywanie świadczeń opiekuńczych jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej ( Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz.1447 i Nr 239, poz.1593) i wymaga wpisu do rejestru świadczeniodawców usług opieki nad osobami niesamodzielnymi, zwanego dalej rejestrem, oraz zatwierdzenia taryf usług opiekuńczych określonych w art. Art Rejestr prowadzi : 1) starosta dla podmiotów prowadzących działalność na obszarze danego powiatu; 2) wojewoda, gdy działalność prowadzona jest na obszarze większym niż powiat 3) gdy świadczeniodawca prowadzi działalność na obszarze kilku województw rejestr prowadzi każdy z wojewodów. 2.Rejestr jest jawny i podlega publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej. 3. Rejestr może być prowadzony w formie elektronicznej. 4.Rejestr zawiera: 1) nazwę i siedzibę świadczeniodawcy; 2) numer NIP i REGON podmiotu prowadzącego; 3) określenie rodzaju świadczonych usług; 4) miejsce prowadzenia działalności. 16

17 Art Starosta lub wojewoda dokonuje wpisu do rejestru na podstawie pisemnego wniosku o wpis do rejestru, złożonego przez podmiot zamierzający wykonywać świadczenia opiekuńcze dla osób niesamodzielnych. Do wniosku dołącza się : 1) w przypadku osoby prawnej lub jednostki nieposiadającej osobowości prawnej wyciąg z rejestru publicznego potwierdzający status podmiotu; 2) oświadczenie o : a) numerze identyfikacyjnym REGON i identyfikacji podatkowej NIP; b) spełnieniu standardów usług określonego w art.; c) w przypadku osoby fizycznej oświadczenie o niekaralności za przestępstwo popełnione umyślnie. 2.Podmiot, o którym mowa w ust 1 zobowiązany jest przedstawić do wglądu : 1) dokument stwierdzający tytuł prawny do lokalu, w którym mają być wykonywane świadczeniai opiekuńcze dla osób niesamodzielnych; 2) w przypadku osoby fizycznej dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający tożsamość. 3. wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1., podmiot przedstawia do wglądu dowód dokonania opłaty, o której mowa w art, lub składa jego kopię. 4. Wniosek o wpis do rejestru może być złożony w formie elektronicznej. 5. Wniosek składany w formie elektronicznej powinien : a) zawierać dane w ustalonym formacie elektronicznym określone w art b) być opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym, zgodnie z przepisami o podpisie elektronicznym; Art Starosta lub wojewoda wydaje zaświadczenie/ certyfikat poświadczający dokonanie wpisu podmiotu do rejestru. 2. Zaświadczenie/ certyfikat zawiera następujące dane: 1) oznaczenie organu, który dokonał wpisu do rejestru; 2) adres siedziby podmiotu; 3) numer w rejestrze 4) datę dokonania wpisu do rejestru; 5) datę dokonania pierwszego wpisu do rejestru, w przypadku wydania zaświadczenia/ certyfikatu z powodu zmiany oznaczenia podmiotu lub zmiany adresu siedziby podmiotu 6) formę organizacyjną w jakiej wykonywane są świadczenia opiekuńcze dla osób niesamodzielnych; 7) oznaczenie podmiotu wykonującego świadczenia opiekuńcze dla osób niesamodzielnych; 8) adresy miejsc świadczenia usług opiekuńczych dla osób niesamodzielnych. Art. 63. Przed dokonaniem wpisu do rejestru starosta lub wojewoda może : 17

18 1) dokonać sprawdzenia faktów podanych we wniosku lub oświadczeniach o których mowa w art 2) wezwać podmiot do dostarczenia, w wyznaczonym terminie, dokumentów potwierdzających dane, o których mowa w art.. ust.. oraz, że spełnia warunki, o których mowa w art.. Art. 64. Starosta lub wojewoda odmawia wpisu do rejestru, w przypadku gdy : 1) podmiot nie spełnia warunków wymaganych standardami określonymi w art lub określonych w art 2) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem. Art. 65. Wykreślenie z rejestru następuje z urzędu lub na wniosek właściwego ze względu na świadczenie usług wójta w przypadku: 1) złożenia przez podmiot wpisany do rejestru wniosku o wykreślenie ; 2) postawienia przedsiębiorcy w stan likwidacji; 3) wydania decyzji, o której mowa w art.71 ust.1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej; 4) niezgodności danych zawartych w rejestrze ze stanem faktycznym po uprzednim wezwaniu podmiotu do złożenia wyjaśnień w tej sprawie w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania; 5) nieusunięci przez podmiot, w wyznaczonym terminie, nieprawidłowości stwierdzonych przez organ kontrolujący w zakresie wykonywania świadczeń opiekuńczych dla osób niesamodzielnych; Art Wydanie zaświadczenia/ certyfikatu podlega opłacie, która stanowi dochód powiatu lub budżetu państwa. 2. Opłata, o której mowa w ust.1 nie podlega zwrotowi w razie wydania przez starostę lub wojewodę odmowy wpisu podmiotu do rejestru. 3. Wysokość opłaty ustala minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 4. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego zgodnie z przepisami o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. 5. Starosta lub wojewoda dokonuje zmiany wpisu oraz wydaje uwzględniający te zmiany zaświadczenie/certyfikat w przypadku otrzymania informacji o zmianie danych, o których mowa w art 6.Zmiana miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu podlega wpisowi do rejestru prowadzonego przez starostę lub wojewodę, który będzie właściwy po zmianie. W razie niewłaściwego przekazania informacji o zmianie starosta lub wojewoda przekazuje niezwłocznie akta ewidencyjne do starosty lub wojewody właściwego ze względu na nowe miejsce zamieszkania lub siedzibę. 18

19 7. Wydanie zaświadczenia/ certyfikatu w przypadkach o których mowa w ust.5 i 6 są zwolnione z opłaty. Art Wpis do rejestru, odmowa wpisu do rejestru oraz wykreślenie z rejestru następują w drodze decyzji administracyjnej. 2. W przypadku wydania decyzji o wykreśleniu z rejestru, wpis następuje, gdy decyzja jest ostateczna. 3. Dla podmiotu wpisanego do rejestru starosta powiatu lub wojewoda prowadzi akta ewidencyjne, obejmujące w szczególności dokumenty stanowiące podstawę wpisu. 4. W sprawach dotyczących wpisu do rejestru organami odwoławczymi są : 1) dla decyzji starosty samorządowe kolegium odwoławcze 2) dla decyzji wojewody minister właściwy ds. zabezpieczenia społecznego Art Podmiot wpisany do rejestru jest zobowiązany do informowania organu prowadzącego rejestr : 1) o wszelkich zmianach danych wskazanych we wniosku lub dokumentach, o których mowa w art w terminie 14 dni od zaistnienia zmian; 2) o zaprzestaniu działalności. Art. 69. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wpis do rejestru, wzory oświadczeń składanych przez świadczeniodawców zgodnie z art oraz wzór zaświadczenia/certyfikatu świadczeniodawcy wykonującego świadczenia opiekuńcze dla osób niesamodzielnymi, mając na względzie tworzenie warunków do rozwoju tego rodzaju podmiotów. Art Kto bez wymaganego wpisu do rejestru świadczeniodawców wykonuje usług opieki nad osobami niesamodzielnymi podlega karze grzywny od do zł. 3. Tej samej karze podlega, kto wykonując usługi nad osobami niesamodzielnymi nie przestrzega zasady zakazu dyskryminacji określonego w ustawie Art Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia ( Dz. U. Nr 106 poz.1148 ze zm.). 2. Orzeczone i wyegzekwowane kary grzywien, o których mowa w art sądy przekazują bezpośrednio na rachunek Funduszu w trybie i terminach określonych w przepisach dotyczących sposobu wykonywania budżetu państwa. Art. 72. Kierownik ośrodka pomocy społecznej niezwłocznie powiadamia starostę właściwego ze względu na siedzibę podmiotu wykonującego świadczenia opiekuńcze o każdym przypadku wszczęcia postępowania w sprawach o wykroczenia, o których mowa w art.. 19

20 Rozdział 11. Ochrona świadczeniobiorców, zapewnienie jakości świadczeń opiekuńczych i równej konkurencji pomiędzy świadczeniodawcami. Art Świadczeniodawcy zobowiązani są do świadczenia usług na poziomie określonym w standardzie. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi standardy udzielania świadczeń z tytułu niesamodzielności biorąc pod uwagę rodzaj, zakres i zapewnienie ciągłości i współpracy w realizacji usług oraz poziomu odpowiedniego do stopnia niesamodzielności. Art. 74. W celu: 1) opracowywania standardów usług; 2) określenia zasad i sposobów mierzenia jakości usług; 3) zapewnienia ochrony interesów świadczeniobiorców, w tym zrównoważonego dostępu do usług opiekuńczych określonych ustawą; 4) minimalizacji kosztów świadczenia usług, powołuje się Instytut Instytutem. Regulacji Rynku Świadczeń Opiekuńczych zwany dalej Art. 75. Do zadań Instytutu należy w szczególności: 1. Monitorowanie skuteczność działania orzecznictwa o niesamodzielności, formułowanie wniosków w tym zakresie i przekazywanie ich ministrom właściwym ds. zabezpieczenia społecznego i ochrony zdrowia corocznie w terminie do..; 2. Monitorowanie stopnia zaspokojenia potrzeb na usługi opiekuńcze dla osób niesamodzielnych i przygotowywanie rocznych i wieloletnich prognoz w tym zakresie; 3. Przygotowywanie dla ministra właściwego ds. zabezpieczenia społecznego propozycji standardów usług opiekuńczych dla osób niesamodzielnych; 4. Przygotowywanie dla ministra właściwego ds. zabezpieczenia społecznego standardów kontroli jakości usług wykonywanych przez świadczeniodawców usług opiekuńczych dla osób niesamodzielnych: 5. Przygotowywanie programów szkoleń z zakresu opieki nad osobami niesamodzielnymi dla opiekunów formalnych i nieformalnych. 20

21 6. Coroczne przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego opinii, o której mowa w art.( co do wartości czeku) 7. Monitorowanie cen usług świadczonych osobom niesamodzielnym na podstawie niniejszej ustawy. Art Celem zapewnienia warunków określonych w art ust.1 Prezes Instytutu zatwierdza i kontroluje stosowanie taryf cen za świadczenia opiekuńcze wykonywane w formie pomocy instytucjonalnej określonych w art ust pkt pod względem zgodności z zasadami określonymi w ustawie. 2. Decyzja Prezesa Instytutu ws. zatwierdzenia lub nie zatwierdzenia taryf cen świadczeń opiekuńczych ośrodka wsparcia całodobowego jest decyzją administracyjną i musi być podjęta w terminie nie dłuższym niż 30 dni od daty wpływu wniosku do Instytutu. 3 Świadczeniodawca prowadzący ośrodek wsparcia całodobowego dla osób niesamodzielnych zwany dalej zgłaszającym zobowiązany jest corocznie w terminie do. zgłosić Prezesowi Instytutu taryfę cen świadczeń opiekuńczych w każdym prowadzonym przez siebie ośrodku. 4. Zgłaszający ustalają taryfy w sposób zapewniający : 1)pokrycie uzasadnionych kosztów działalności zgłaszającego wraz z uzasadnionym zwrotem kapitału zaangażowanego w świadczenie usług osobom niesamodzielnym zgodnie z ustawą nie mniejszym niż stopa zwrotu na poziomie 6%; 2)ochronę interesów świadczeniobiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen i stawek opłat. 4. Wydając decyzje Prezes Instytutu zobowiązany jest wziąć pod uwagę średni poziom cen świadczeń opiekuńczych w danym regionie, średni poziom kosztów wykonywanych świadczeń opiekuńczych oraz sytuację finansową zgłaszającego. 5. Zgłaszający zobowiązani są do prowadzenia, w ramach zakładowych planów kont, ewidencji księgowej w sposób umożliwiający obliczanie ich kosztów stałych, kosztów zmiennych i przychodów odrębnie dla poszczególnych rodzajów usług, w odniesieniu do poszczególnych taryf. 5. Zgłaszający ustala okres obowiązywania taryf cen świadczeń opiekuńczych. 6. Prezes Instytutu może zwolnić świadczeniodawcę prowadzącego ośrodek wsparcia całodobowego z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia, jeśli stwierdzi, że działa ono w warunkach konkurencji, albo cofnąć zwolnienie w przypadku ustania warunków uzasadniających zwolnienie. 7. Decyzja Prezesa Instytutu ws. zatwierdzenia taryf usług opiekuńczych ośrodka wsparcia całodobowego w nie później niż w terminie 14 dni od daty zatwierdzenia, podlega opublikowaniu na stronie internetowej Instytutu oraz jest przekazywana właściwym ze 21

22 względu na obszar działania świadczeniodawcy wojewodom, starostom i ośrodkom pomocy społecznej. Art. 77. Instytut powołuje minister właściwy ds. zabezpieczenia społecznego w drodze rozporządzenia jako państwową jednostkę budżetową. Art Minister właściwy ds. zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym ds. ochrony zdrowia powołują na 5 letnią kadencję Radę i Zarząd Instytutu. 2. Rada Instytutu liczy 10 osób. 3. W skład Rady wchodzą : 1. Dwóch przedstawicieli ministra właściwego ds. zabezpieczenia społecznego; 2. Przedstawiciel ministra właściwego ds. ochrony zdrowia; 3. Przedstawiciel związków i organizacji samorządu terytorialnego; 4. Przedstawiciel organizacji świadczeniodawców; 5. Przedstawiciel Rady ds. Osób Niesamodzielnych przy Ministrze Zdrowia; 6. Przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych; 7. Przedstawiciel organizacji pracowników socjalnych; 8. Przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Geriatrycznego; 9. Przedstawiciel federacji skupiających organizacje seniorskie Art. 79. Rada Instytutu ze swego grona wybiera przewodniczącego, dwóch wiceprzewodniczących i sekretarza. Art Do zadań Prezesa Instytutu należy zatwierdzanie lub odmowa zatwierdzania taryf cen usług opiekuńczych przedkładanych przez świadczeniodawców prowadzących ośrodki wsparcia całodobowego. Art. 81. Do zadań Rady należy: 1)określanie strategii działania i planów pracy Instytutu; 2)wskazanie ministrowi właściwemu ds. zabezpieczenia społecznego trzech kandydatów na prezesa Instytutu 3) kontrolowanie działań Instytutu w sposób i zakresie określonym w statucie Art. 82. Do zadań Zarządu Instytutu należy : 1)bieżące kierowanie pracami Instytutu w celu wykonywania zadań nałożonych ustawą i postanowieniami Rady Instytutu. 2)kierowanie pracą biura Instytutu odpowiedzialnego za obsługę merytoryczną, prawną, administracyjną, kadrową i finansową. 22

23 Art. 83. Minister właściwy ds. zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym ds. ochrony zdrowia określi w drodze rozporządzenia statut Instytutu biorąc pod uwagę. Art Minister właściwy ds. zabezpieczenia społecznego, po zasięgnięciu opinii Rady Instytutu powołuje Rzecznika Praw Osób Niesamodzielnych zwanego dalej rzecznikiem 2. Do zadań rzecznika należy Rozdział 12. Zasady finansowania świadczeń z tytułu niesamodzielności. Art. 85. Zdania wynikające z ustawy finansowane są ze środków publicznych z budżetu państwa. Art. 86. Zadania wynikające z niniejszej ustawy realizowane przez samorządy są zadaniami zleconymi. Art. 87. Za wykonywanie zadań określonych ustawą samorządy otrzymują/nie otrzymują wynagrodzenia. Art. 88. W celu finansowania zadań określonych w ustawie tworzy się Fundusz Zabezpieczenia Opiekuńczego zwany dalej Funduszem. Art Fundusz jest państwowym funduszem celowym. 2. Dysponentem Funduszu jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. Art Przychodami Funduszu są: ; 1) dotacje budżetu państwa; 2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej na współfinansowanie projektów finansowanych z Funduszu ; 3) odsetki od środków Funduszu pozostających na rachunkach bankowych dysponenta Funduszu oraz samorządów gminnych, powiatowych, i wojewodów; 4) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, przeznaczone na współfinansowanie zadań wynikających z ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym innych niż projekty współfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego; 5) odsetki od lokat nadwyżek finansowych z Funduszu ; 6) inne wpływy. 2. Przychodami Funduszu są również opłaty, wpłaty, kary pieniężne i grzywny, o których mowa w ustawie o pomocy osobom niesamodzielnym. 3. Dysponent Funduszu, za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może zaciągać kredyty i pożyczki na uzupełnienie środków niezbędnych na sfinansowanie świadczeń z tytułu niesamodzielności. 23

24 4. W przypadku występowania przejściowych nadwyżek środków na rachunku bieżącym Funduszu dysponent Funduszu może dokonywać oprocentowanych lokat na rachunkach bankowych w bankach mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 91. Wysokość dotacji, o której mowa w art.. ustalana jest corocznie według następujących zasad:.. Art Środki Funduszu przeznacza się na finansowanie zadań wynikających z ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym w tym: 1) kosztów świadczeń rzeczowych i finansowych określonych w ustawie, 2) kosztów szkoleń opiekunów nieformalnych i profesjonalnych, 3) kosztów funkcjonowania Instytutu, o którym mowa w art 4) kosztów obsługi zadań przez samorządy gminne i powiatowe, 5) kosztów orzekania o niesamodzielności 6) kosztów funkcjonowania Instytutu 7) kosztów korespondencji, komunikowania się, przekazywania środków pieniężnych oraz innych dokumentów niezbędnych do realizacji refundacji kosztów wynagrodzeń oraz składek na dla osób uprawnionych z tytułu świadczenia opieki nad osobą niesamodzielną; 8) badań, opracowywania programów, ekspertyz, analiz, wydawnictw i konkursów dotyczących pomocy osobom niesamodzielnym; 9) kosztów wprowadzania, rozwijania i eksploatacji systemu teleinformatycznego służącego realizacji zadań wynikających z ustawy 10) wydatków związanych z promocją oraz pomocą prawną ; 11) spłaty i obsługi kredytów i pożyczek wraz z odsetkami, zaciągniętych przez Fundusz; 12) kosztów realizacji projektów pilotażowych; 2. Dysponent Funduszu może dokonywać przesunięć przewidzianych w planie Funduszu kwot na finansowanie poszczególnych zadań oraz na finansowanie nowych, nieprzewidzianych w planie zadań w przypadku ich wprowadzenia ustawą, z tym jednak, że łączna kwota środków na finansowanie zadań na rzecz pomocy osobom niesamodzielnym nie powinna zostać zmniejszona w celu jej przeznaczenia na inne cele. Art Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przekazuje, na wyodrębniony rachunek bankowy wojewodów środki Funduszu na finansowanie zadań realizowanych w województwie do wysokości kwot ustalonych w algorytmie. 2. Kwoty środków (limity), jakie mogą być wydatkowane w roku budżetowym na realizację programów na rzecz pomocy osobom niesamodzielnym w województwie, są ustalane przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego według algorytmu. 3. Wojewoda przekazuje samorządom powiatowym i gminnym środki na realizację zadań wynikających z ustawy według algorytmu (prof. Błędowski) 24