PARLAMENT EUROPEJSKI

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI 2004 Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi /0180(CNS) * PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania (COM(2008)0553 C6-0451/ /0180(CNS)) Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi Sprawozdawca: Bernard Wojciechowski PR\ doc PE v01-00

2 PR_CNS_art51am Objaśnienie uŝywanych znaków * Procedura konsultacji większość oddanych głosów **I Procedura współpracy (pierwsze czytanie) większość oddanych głosów **II Procedura współpracy (drugie czytanie) większość oddanych głosów, by zatwierdzić wspólne stanowisko większość głosów ogólnej liczby posłów do PE, by odrzucić lub wprowadzić poprawki do wspólnego stanowiska *** Procedura zgody większość głosów ogólnej liczby posłów do PE, za wyjątkiem przypadków ujętych w art. 105, 107, 161 i 300 Traktatu WE oraz w art. 7 Traktatu UE ***I Procedura współdecyzji (pierwsze czytanie) większość oddanych głosów ***II Procedura współdecyzji (drugie czytanie) większość oddanych głosów, by zatwierdzić wspólne stanowisko wymagana większość głosów ogólnej liczby posłów do PE, by odrzucić lub wprowadzić poprawki do wspólnego stanowiska ***III Procedura współdecyzji (trzecie czytanie) większość oddanych głosów, by zatwierdzić wspólny projekt (Wskazana procedura opiera się na podstawie prawnej zaproponowanej przez Komisję.) Poprawki do tekstu legislacyjnego W poprawkach Parlamentu zmiany zaznaczone są wytłuszczonym drukiem i kursywą. W aktach zmieniających powtórzone bez zmian fragmenty obowiązującego przepisu, do którego Parlament - w przeciwieństwie do Komisji - proponuje poprawki, zaznaczane są wytłuszczonym drukiem. Ewentualne skreślenia w obrębie takich fragmentów zaznaczane są w sposób następujący: [...]. Oznakowanie zwykłą kursywą jest wskazówką dla słuŝb technicznych dotyczącą propozycji korekty elementów tekstu legislacyjnego w celu ustalenia tekstu końcowego (np. elementów w oczywisty sposób błędnych lub pominiętych w danej wersji językowej). Sugestie korekty wymagają zgody właściwych słuŝb technicznych. PE v /32 PR\ doc

3 SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO...Error! Bookmark not defined. UZASADNIENIE... Error! Bookmark not defined. PR\ doc 3/32 PE v01-00

4 PE v /32 PR\ doc

5 PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania (COM(2008)0553 C6-0451/ /0180(CNS)) (Procedura konsultacji) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2008)0553), uwzględniając art. 37 traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0451/2008), uwzględniając art. 51 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa śywności (A6-0000/2008), 1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji; 2. zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 traktatu WE; 3. zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament; 4. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji; 5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. 1 Punkt 6 preambuły (6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa śywności (EFSA) przyjął dwie opinie na temat aspektów dobrostanu w odniesieniu do głównych systemów oszołamiania i uśmiercania niektórych gatunków zwierząt, a mianowicie na temat aspektów (6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa śywności (EFSA) przyjął dwie opinie na temat aspektów dobrostanu w odniesieniu do głównych systemów oszołamiania i uśmiercania niektórych gatunków zwierząt, a mianowicie na temat aspektów PR\ doc 5/32 PE v01-00

6 dobrostanu w odniesieniu do podstawowych systemów oszołamiania i uśmiercania najwaŝniejszych handlowych gatunków zwierząt (2004 r.) oraz aspektów dobrostanu w odniesieniu do podstawowych systemów oszołamiania i uśmiercania stosowanych wobec jeleni, kóz, królików, strusi, kaczek, gęsi i przepiórek utrzymywanych w celach handlowych (2006 r.). Prawodawstwo wspólnotowe w tej dziedzinie powinno zostać zaktualizowane, aby uwzględnić te opinie naukowe. Zalecenia dotyczące stopniowego wycofywania stosowania dwutlenku węgla w przypadku świń i drobiu oraz wodnych kąpieli oszołamiających wobec drobiu nie zostały ujęte we wniosku, poniewaŝ ocena skutków dowiodła, Ŝe obecnie w UE metody te nie są ekonomicznie opłacalne. Ponadto inne zalecenia nie powinny wchodzić w zakres niniejszego rozporządzenia, poniewaŝ odnoszą się one do parametrów technicznych, które naleŝy ująć w środkach wykonawczych lub kodeksach dobrych praktyk. Zalecenia dotyczące ryb utrzymywanych w warunkach fermowych nie zostały ujęte we wniosku, poniewaŝ potrzebne są dalsze opinie naukowe i oceny gospodarcze w tej dziedzinie. dobrostanu w odniesieniu do podstawowych systemów oszołamiania i uśmiercania najwaŝniejszych handlowych gatunków zwierząt (2004 r.) oraz aspektów dobrostanu w odniesieniu do podstawowych systemów oszołamiania i uśmiercania stosowanych wobec jeleni, kóz, królików, strusi, kaczek, gęsi i przepiórek utrzymywanych w celach handlowych (2006 r.). W 2001 r. Komitet Naukowy ds. Zdrowia i Dobrostanu Zwierząt sporządził sprawozdanie w sprawie dobrostanu zwierząt hodowanych dla produkcji futra, które zawiera analizę metod uśmiercania stosowanych na fermach zwierząt futerkowych. Prawodawstwo wspólnotowe w tej dziedzinie powinno zostać zaktualizowane, aby uwzględnić te opinie naukowe. Zalecenia dotyczące stopniowego wycofywania stosowania dwutlenku węgla w przypadku świń i drobiu nie zostały ujęte we wniosku, poniewaŝ ocena skutków dowiodła, Ŝe obecnie w UE metody te nie są ekonomicznie opłacalne. Ponadto inne zalecenia nie powinny wchodzić w zakres niniejszego rozporządzenia, poniewaŝ odnoszą się one do parametrów technicznych, które naleŝy ująć w środkach wykonawczych lub kodeksach dobrych praktyk. Zalecenia dotyczące ryb utrzymywanych w warunkach fermowych nie zostały ujęte we wniosku, poniewaŝ potrzebne są dalsze opinie naukowe i oceny gospodarcze w tej dziedzinie. Sprawozdanie Komitetu Naukowego ds. Zdrowia i Dobrostanu Zwierząt zawiera analizę wpływu róŝnych metod uboju zwierząt na fermach zwierząt futerkowych w UE na ich dobrostan. PE v /32 PR\ doc

7 2 Punkt 27 preambuły (27) Dobrze wyszkolony i wykwalifikowany personel poprawia warunki traktowania zwierząt. Kompetencje w zakresie dobrostanu zwierząt oznaczają wiedzę o podstawowych cechach behawioralnych, potrzebach określonych gatunków oraz oznakach przytomności i wraŝliwości na bodźce. Obejmują one takŝe techniczną znajomość stosowanych urządzeń oszołamiających. Z tego względu naleŝy wymagać, aby pracownicy uśmiercający zwierzęta przeznaczone do spoŝycia przez ludzi oraz osoby kontrolujące sezonowe uśmiercanie zwierząt futerkowych posiadali świadectwa kwalifikacji odpowiednie do wykonywanych działań. JednakŜe wymaganie świadectwa kwalifikacji w przypadku pozostałego personelu uśmiercającego zwierzęta byłoby nieproporcjonalne w stosunku do załoŝonych celów. (27) Dobrze wyszkolony i wykwalifikowany personel poprawia warunki traktowania zwierząt. Kompetencje w zakresie dobrostanu zwierząt oznaczają wiedzę o podstawowych cechach behawioralnych, potrzebach określonych gatunków oraz oznakach przytomności i wraŝliwości na bodźce. Obejmują one takŝe techniczną znajomość stosowanych urządzeń oszołamiających. Z tego względu naleŝy wymagać, aby pracownicy uśmiercający zwierzęta przeznaczone do spoŝycia przez ludzi oraz do wyrobu futer posiadali świadectwa kwalifikacji odpowiednie do wykonywanych działań. Zwolnienie personelu odpowiedzialnego za ubój 25 mln zwierząt rocznie na fermach zwierząt futerkowych w UE z konieczności posiadania zaświadczenia o kwalifikacjach jest niezgodne z przepisami rozporządzenia, jako Ŝe metody uboju zwierząt wymagają pewnej wiedzy technicznej. 3 Punkt 32 preambuły (32) Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 (32) Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 PR\ doc 7/32 PE v01-00

8 przewiduje prowadzenie wykazu zakładów, z których dozwolony jest przywóz na teren Wspólnoty określonych produktów pochodzenia zwierzęcego. Określone w niniejszym rozporządzeniu ogólne i dodatkowe wymagania mające zastosowanie do rzeźni powinny zostać uwzględnione do celów tego wykazu. przewiduje prowadzenie wykazu zakładów, z których dozwolony jest przywóz na teren Wspólnoty określonych produktów pochodzenia zwierzęcego. Określone w niniejszym rozporządzeniu ogólne i dodatkowe wymagania mające zastosowanie do rzeźni powinny zostać uwzględnione do celów tego wykazu. Komisja powinna dołoŝyć starań, aby przywóz mięsa i produktów mięsnych z krajów trzecich przeznaczonych na rynek wewnętrzny był zgodny z ogólnymi zasadami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Zgodność reguł dotyczących tych samych kwestii pozwala uniknąć zakłóceń na rynku. 4 Artykuł 2 litera b) b) działania powiązane oznaczają działania takie jak obchodzenie się ze zwierzętami, magazynowanie, krępowanie, oszołamianie i wykrwawianie zwierząt, wykonywane w związku z ich uśmierceniem i w miejscu, w którym ma ono się odbyć; b) działania powiązane oznaczają działania takie jak obchodzenie się ze zwierzętami, wyładunek, magazynowanie, krępowanie, oszołamianie i wykrwawianie zwierząt, wykonywane w związku z ich uśmierceniem i w miejscu, w którym ma ono się odbyć; NaleŜy jasno stwierdzić, Ŝe ochrona ta obejmuje równieŝ wyładunek zwierząt po ich przywiezieniu do rzeźni. PE v /32 PR\ doc

9 5 Artykuł 4 ustęp 2a (nowy) 2a. Produkty pochodzące z uboju rytualnego podyktowanego obyczajami religijnymi muszą być odpowiednio oznakowane. Aby uniknąć nieporozumień i zapewnić konsumentowi właściwe informacje wszystkie produkty uzyskane w ramach tego odstępstwa powinny być oznakowane. 6 Artykuł 6 ustęp 3a (nowy) 3a. Właściwy organ moŝe dokonać zmiany standardowych procedur operacyjnych w przypadku, gdy procedury te są w sposób oczywisty niezgodne z ogólnymi regułami i wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Musi być to mechanizm, za pomocą którego właściwy organ moŝe zaŝądać od podmiotu zmiany standardowych procedur operacyjnych, które są w sposób oczywisty niewłaściwe. PR\ doc 9/32 PE v01-00

10 7 Artykuł 7 ustęp 3 3. Uśmiercanie zwierząt futerkowych nadzorowane jest przez osobę posiadającą świadectwo kwalifikacji, o którym mowa w art. 18, obejmujące wszystkie działania wykonywane pod jej nadzorem. skreślony Celem poprawki jest uniknięcie powtórzeń. 8 Artykuł 9 ustęp 2a (nowy) 2a. śadne zwierzę nie moŝe zostać skrępowane, jeŝeli pracownik rzeźni odpowiedzialny za ogłuszenie lub uśmiercenie tego zwierzęcia nie jest w pełnej gotowości do wykonania swojej pracy. Krępowanie moŝe być bardzo stresujące dla zwierzęcia i waŝne jest, aby czas, jaki spędza w systemie krępującym lub boksie był moŝliwie jak najkrótszy. PE v /32 PR\ doc

11 9 Artykuł 13 ustęp 4a (nowy) 4a. Prawidłowe stosowanie powyŝszych procedur monitorowania musi być systematycznie sprawdzane przez urzędowego weterynarza i naleŝy prowadzić stosowną dokumentację. Kontrole dobrostanu przeprowadzane przez urzędowego weterynarza powinny obejmować równieŝ sprawdzenie, czy przestrzega się głównych parametrów określonych w standardowych procedurach operacyjnych. Wniosek Komisji nie zawiera odniesienia do kontrolnej roli urzędowego weterynarza, gdyŝ została ona juŝ uwzględniona w rozporządzeniu 854/2004 określającym konkretne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spoŝycia przez ludzi. Rola urzędowego weterynarza w egzekwowaniu proponowanego rozporządzenia jest jednak bardzo waŝna i dlatego naleŝy ją wyraźnie podkreślić. 10 Artykuł 14 ustęp 5 5. Ustępy 1 i 4 nie stosują się do rzeźni dokonujących rocznie uboju mniej niŝ sztuk zwierząt gospodarskich z gromady ssaków lub sztuk drobiu. 5. Rzeźnie dokonujące rocznie uboju mniej niŝ sztuk zwierząt gospodarskich z gromady ssaków lub sztuk drobiu mogą być obsługiwane przez urzędnika odpowiedzialnego za dobrostan zwierząt, a procedura uzyskania zaświadczenia o kwalifikacjach będzie uproszczona zgodnie z wymogami określonymi przez właściwy organ. PR\ doc 11/32 PE v01-00

12 KaŜda rzeźnia, niezaleŝnie od rozmiaru, powinna posiadać urzędnika odpowiedzialnego za dobrostan zwierząt. W przypadku małych rzeźni wystarczające byłoby wyznaczenie na to stanowisko członka personelu. Ewentualnie na to stanowisko mógłby zostać wyznaczony równieŝ sam podmiot działający na rynku spoŝywczym. Nie ma potrzeby uczestnictwa w szkoleniu. Procedura mogłaby zostać uproszczona tak, aby szkolenie i ocena zostały przeprowadzone przez urzędowego weterynarza na miejscu. 11 Artykuł 17 ustęp 1a (nowy) 1a. Państwa członkowskie mogą upowaŝnić ośrodek referencyjny, o którym mowa w ust. 1 do prowadzenia kontroli przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia przez podmioty, które zajmują się ubojem zwierząt. W niektórych państwach członkowskich konieczne jest wzmocnienie kontroli przestrzegania przepisów dotyczących uboju zwierząt. Rolę podmiotu dokonującego kontroli mogłyby pełnić ośrodki referencyjne, jeŝeli jest to dozwolone przez ustawodawstwo krajowe. 12 Artykuł 19 litera a) a) zaŝądać od podmiotów o zmiany ich standardowych procedur operacyjnych oraz w szczególności zwolnienia lub zatrzymania produkcji; poprawka nie ma zastosowania do polskiej wersji językowej PE v /32 PR\ doc

13 nie ma zastosowania do polskiej wersji językowej. 13 Artykuł 24 ustęp 2 2. Do dnia 31 grudnia 2014 r. państwa członkowskie mogą postanowić, aby świadectwa kwalifikacji, o których mowa w art. 18, były wydawane bez egzaminów w przypadku osób z co najmniej [dziesięcioletnim] odpowiednim nieprzerwanym doświadczeniem zawodowym. 2. Do dnia 31 grudnia 2014 r. państwa członkowskie mogą postanowić, aby świadectwa kwalifikacji, o których mowa w art. 18, były wydawane po zaliczeniu uproszczonego egzaminu w przypadku osób z co najmniej [dziesięcioletnim] odpowiednim nieprzerwanym doświadczeniem zawodowym. Okres co najmniej [dziesięcioletniego] odpowiedniego nieprzerwanego doświadczenia zawodowego nie jest gwarancją kompetencji i moŝe oznaczać ugruntowanie się niewłaściwych praktyk. Nawet osoby posiadające co najmniej [dziesięcioletnie] odpowiednie nieprzerwane doświadczenie zawodowe powinny zdać egzamin, choć moŝe być to egzamin uproszczony. 14 Załącznik I rozdział I tabela 1 punkt nr 2 Kategoria zwierząt PrzeŜuwacze o masie ciała do 10 kg, drób i zajęczaki. PrzeŜuwacze o masie ciała do 10 kg, inne przeŝuwacze przeznaczone do uboju rytualnego, drób i zajęczaki. PR\ doc 13/32 PE v01-00

14 The Commission proposal prohibits the use of the non-penetrating captive bolt for all ruminants over 10kg as non-penetrating captive bolts are not as effective as penetrating captive bolts. However, some Muslims authorities permit the use of non-penetrating captive bolts (but not of penetrating captive bolts) and it would be regrettable if the Regulation were to prevent the use of non-penetrating captive bolts for Halal slaughter as the alternative may be that the animals would not be stunned at all. Some recent studies show that nonpenetrative captive bolts are only 5 % less effective than penetrating captive bolts. 15 Załącznik I rozdział I tabela 2 punkt nr 2 Kategoria zwierząt Wszystkie gatunki z wyjątkiem jagniąt lub prosiąt o Ŝywej wadze poniŝej 5 kg oraz bydła. Wszystkie gatunki z wyjątkiem jagniąt lub prosiąt o Ŝywej wadze poniŝej 5 kg, lisów, szynszyli oraz bydła. Farmed foxes are fearful of people, and the handling required for restraint and insertion of a rectal electrode and mouth electrode is very distressing to the animals. Moreover, head to tail stunning may not cause immediate unconsciousness and it can be difficult to ensure unconsciousness before cardiac fibrillation. The American Veterinary Medical Association has concluded that techniques which apply electrical current from head to tail are unacceptable and recommends that electrocution is not used as a method of euthanasia, in particular because of the difficulty in ensuring loss of consciousness prior to cardiac fibrillation. The same concerns arise for ear to tail electrocution of chinchillas. The reference in the sixth column of the Table to point 3 of Chapter II of Annex I is deleted as point 3 deals with head-only stunning and therefore should not be referred to in this part of the Table which deals with head-to-back killing. 16 Załącznik I rozdział I tabela 3 punkt nr 1 Kategoria zwierząt Świnie, drób i zwierzęta futerkowe. Świnie i drób PE v /32 PR\ doc

15 W sprawozdaniu Komitetu Naukowego ds. Zdrowia i Dobrostanu Zwierząt z 2001 r. stwierdzono, Ŝe norki źle tolerują dwutlenek węgla i zalecono: NaleŜy unikać uśmiercania norek za pomocą CO 2 i opracować bardziej humanitarne metody. Nowe sprawozdanie sporządzone przez Naukowy Komitet Doradczy ds. Zdrowia i Dobrostanu Zwierząt, niezaleŝny organ doradczy ministra rolnictwa Irlandii stwierdził, Ŝe stosowanie dwutlenku węgla do uśmiercania norek jest niedopuszczalne i powinno zostać zabronione. 17 Załącznik I rozdział I tabela 3 punkt nr 5 skreślony The Commission s proposal permits the use of carbon monoxide produced by an engine for killing fur animals. Gas from an engine may contain pollutants and so the proposed Regulation requires it to be filtered. However, the2001 report by the Scientific Committee on Animal Health and Animal Welfare points out that filtered exhaust gases induce unconsciousness more slowly than pure carbon monoxide, and are preceded by excitation and convulsions. A new report by the Irish Scientific Advisory Committee on Animal Health and Welfare has concluded that the use of carbon monoxide, from exhaust gasses, for killing mink is not acceptable and should not be permitted. Carbon monoxide should only be supplied from a pure source and the use of carbon monoxide produced by an engine should be prohibited. 18 Załącznik I rozdział II punkt 3.1 Przy stosowaniu oszołamiania elektrycznego przez przykładanie elektrod jedynie z obu stron głowy elektrody muszą Przy stosowaniu oszołamiania elektrycznego przez przykładanie elektrod jedynie z obu stron głowy elektrody muszą PR\ doc 15/32 PE v01-00

16 obejmować mózg zwierzęcia. obejmować mózg zwierzęcia. Elektrody powinny być przystawiane mocno do głowy zwierzęcia przez min. 3 sekundy. Elektrody muszą być przystawiane przez wystarczający okres czasu, aby moŝliwe było niezawodne i skuteczne ogłuszenie o odpowiedniej długości. 19 Załącznik I rozdział II punkt 4.1 i Lisy skreślony Elektrody naleŝy przyłoŝyć do pyska i odbytu; naleŝy uŝyć prądu o minimalnym natęŝeniu 0,3 ampera i minimalnym napięciu 110 woltów przez co najmniej 3 sekundy. 4.3 Szynszyle Elektrody naleŝy przyłoŝyć do ucha i ogona; naleŝy uŝyć prądu o minimalnym natęŝeniu 0,57 ampera przez co najmniej 60 sekund. Farmed foxes are fearful of people, and the handling required for restraint and insertion of a rectal electrode and mouth electrode is very distressing to the animals. Moreover, head to tail stunning may not cause immediate unconsciousness and it can be difficult to ensure unconsciousness before cardiac fibrillation. The American Veterinary Medical Association has concluded that techniques which apply electrical current from head to tail are unacceptable and recommends that electrocution is not used as a method of euthanasia, in particular because of the difficulty in ensuring loss of consciousness prior to cardiac fibrillation. The same concerns arise for ear to tail electrocution of chinchillas. PE v /32 PR\ doc

17 20 Załącznik I rozdział II punkt 5.2a (nowy) 5.2a Począwszy od 1 stycznia 2019 r. przytomny drób nie będzie pętany i zawieszany głową w dół. Zakaz ten nie odnosi się do rzeźni dokonujących uboju mniej niŝ sztuk drobiu rocznie. Do chwili wejścia w Ŝycie zakazu o pętaniu maksymalny okres czasu spętania drobiu przez ogłuszeniem lub uśmierceniem go wynosi jedną minutę. Komisja Naukowa ds. Zdrowia i Dobrostanu Zwierząt Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa śywności stwierdziła, Ŝe pętanie jest wyjątkowo stresujące i bardzo bolesne. Powinno zostać zatem stopniowo wyeliminowane i zastąpione uśmiercaniem za pomocą gazu. Głuszenie elektryczne powinno być stosowane jedynie w przypadku opracowania systemu nieobejmującego pętania przytomnego drobiu. Komisja Naukowa zaleciła, Ŝe maksymalny czas, w którym ptaki mogą być spętane i zawieszone głową w dół powinien zostać ustawowo ograniczony do 1 minuty. 21 Załącznik I rozdział II punkt 5.3 tabela 2 Częstotliwość trzeci wiersz Od 400 do 1500 Hz Od 400 do 800 Hz Wniosek Komisji zezwala na głuszenie drobiu częstotliwościami do 1500 Hz. Badania naukowe jasno wskazują, Ŝe wysokie częstotliwości (powyŝej ok. 800 Hz) w wielu przypadkach nie są skuteczne. Tak wysokie częstotliwości nie powinny być dozwolone. PR\ doc 17/32 PE v01-00

18 22 Załącznik I rozdział II punkt 7 ustęp 1a (nowy) 7.1a. Nie naleŝy stosować dwutlenku węgla w stęŝeniach powyŝej 30% do głuszenia lub uśmiercania drobiu w rzeźniach. StęŜenia takie mogą być wykorzystywane jedynie do uśmiercania nadwyŝki kurcząt w celu zwalczania chorób. The Scientific Panel on Animal Health and Welfare of the European Food Safety Authority concluded that more than 30% of CO2 is aversive for poultry and may cause pain and respiratory distress before loss of consciousness. Accordingly, the use of concentrations of CO2 above 30% should not be permitted on conscious animals in commercial slaughterhouses but only for disease control on farms and killing of surplus chicks. Only one gas mixture containing over 30% of CO2 has been established by scientific research as being relatively humane and an exception for this is included in point 7.3. Any other gas mixture with a concentration of CO2 over 30% must be approved for use under the terms of the Regulation before being used. CO2 is not an acceptable method for ducks and geese as, being aquatic birds, they are highly resistant to gassing techniques. 23 Załącznik I rozdział II punkt 7 ustęp 1b (nowy) 1b. Ustęp 2 nie ma zastosowania do wykorzystywania w rzeźniach metody dwufazowej, w której w pierwszej fazie stosuje się przez 30 sekund mieszankę 40% CO 2, 30% tlenu i 30% azotu, aby głuszyć kurczęta przeznaczone do produkcji mięsa, po której - gdy ptaki są nieprzytomne - stosuje się do ich PE v /32 PR\ doc

19 uśmiercenia min. 80% CO 2 w powietrzu. 24 Załącznik I rozdział II punkt 7 ustęp 1c (nowy) 1c. Do głuszenia lub uśmiercania kaczek i gęsi nie stosuje się dwutlenku węgla. 25 Załącznik I rozdział II punkt 9 9. Tlenek węgla połączony z innymi gazami w odniesieniu do zwierząt futerkowych 9.1 Gaz produkowany przez specjalnie przystosowany do tego celu silnik, moŝe być stosowany pod warunkiem, Ŝe testy wykazały, Ŝe uŝyty gaz: a) został odpowiednio schłodzony; b) został wystarczająco przefiltrowany; c) jest wolny od wszelkich draŝniących składników lub gazów. 9.2 Nie umieszcza się zwierząt w komorze, dopóki nie zostanie osiągnięte minimalne stęŝenie tlenku węgla. skreślony PR\ doc 19/32 PE v01-00

20 The Commission s proposal permits the use of carbon monoxide produced by an engine for killing fur animals. Gas from an engine may contain pollutants and so the proposed Regulation requires it to be filtered. However, the2001 report by the Scientific Committee on Animal Health and Animal Welfare points out that filtered exhaust gases induce unconsciousness more slowly than pure carbon monoxide, and are preceded by excitation and convulsions. A new report by the Irish Scientific Advisory Committee on Animal Health and Welfare has concluded that the use of carbon monoxide, from exhaust gasses, for killing mink is not acceptable and should not be permitted. Carbon monoxide should only be supplied from a pure source and the use of carbon monoxide produced by an engine should be prohibited. 26 Załącznik II punkt 4.1a (nowy) 4.1a Urządzenia do głuszenia elektrycznego: a) zawierają w sobie urządzenie sygnalizujące akustycznie lub wizualnie czas przyłoŝenia ich do zwierzęcia; b) są połączone z urządzeniem wskazującym zastosowane napięcie i natęŝenie prądu, umieszczonym tak, aby było wyraźnie widoczne dla obsługującego. Przepisy te zawarte są w obowiązującej aktualnie dyrektywie, ale zostały wyłączone z proponowanego rozporządzenia. Pozwalają one zagwarantować, Ŝe obsługujący wie, jak długo pracowało urządzenie i jakie napięcie i natęŝenie prądu zostało wykorzystane. Przepisy te naleŝy zatem włączyć do niniejszego rozporządzenia. PE v /32 PR\ doc

21 27 Załącznik III punkt 1.8a (nowy) 1.8a Urządzenia do głuszenia elektrycznego nie wolno uŝywać jako środka krępowania lub unieruchamiania, bądź zmuszania zwierząt do poruszania się. Przepis ten zawarty jest w obowiązującej aktualnie dyrektywie (załącznik B, punkt 4), jednak został wyłączony z proponowanego rozporządzenia. NaleŜy zapobiegać naduŝywaniu urządzeń do elektrycznego głuszenia i dlatego teŝ przepis ten naleŝy włączyć do rozporządzenia. 28 Załącznik III punkt 1.8b (nowy) 1.8b Zwierząt niemogących samodzielnie się poruszać nie wolno zaciągać do miejsca uboju, ale naleŝy uśmiercać tam, gdzie się znajdują. Zaciąganie zwierząt niemogących się poruszać do miejsca uboju zadaje im wiele cierpienia. NaleŜy zatem dokonać ich uboju w miejscu, w którym się znajdują, bez przemieszczania ich. Podobny przepis zawarty jest w aktualnej dyrektywie, został jednak pominięty w proponowanym rozporządzeniu. PR\ doc 21/32 PE v01-00

22 29 Załącznik III sekcja 2a (nowa) 2a. Głuszenie za pomocą przyrządu bolcowego 2a.1 Przyrząd bolcowy musi być ustawiony w taki sposób, aby pocisk wchodził w korę mózgową. NaleŜy zakazać zwłaszcza strzelania bydłu w potylicę. Zezwala się na strzelanie owcom i kozom w potylicę, jeśli obecność rogów uniemoŝliwia wykorzystanie ciemienia. W takim przypadku strzał musi być umiejscowiony bezpośrednio za podstawą rogów i wymierzony w kierunku pyska, a wykrwawienie naleŝy rozpocząć w ciągu 15 sekund po strzale. 2a.2 UŜywając przyrządu bolcowego, obsługujący musi po kaŝdym strzale sprawdzić, czy bolec chowa się całkowicie. Jeśli tak nie jest, przyrządu nie wolno ponownie uŝyć do czasu, kiedy zostanie naprawiony. Przepisy te zawarte są w obowiązującej aktualnie dyrektywie, ale zostały wyłączone z proponowanego rozporządzenia. Pomagają one dopilnować, aby głuszenie za pomocą przyrządu bolcowego przeprowadzane było w sposób skuteczny i dlatego teŝ powinny zostać włączone do rozporządzenia. 30 Załącznik III sekcja 2b (nowa) 2b. Krępowanie zwierząt Zwierzę nie będzie umieszczane w boksie PE v /32 PR\ doc

23 do głuszenia, a jego głowa nie będzie umieszczana w urządzeniu do ograniczania jego ruchów pod warunkiem, Ŝe osoba zajmująca się głuszeniem zwierzęcia jest gotowa do wykonania swojego zadania natychmiast po umieszczeniu zwierzęcia w boksie lub zapięciu jego głowy. Krępowanie moŝe być bardzo stresujące dla zwierzęcia i waŝne jest, aby czas, jaki spędza w systemie krępującym lub boksie był moŝliwie jak najkrótszy. 31 Załącznik III sekcja 3 punkt 3.1a (nowy) 3.1a. Wykrwawianie naleŝy rozpocząć niezwłocznie po głuszeniu i przeprowadzać w taki sposób, aby spowodować natychmiastowe, obfite i całkowite wykrwawienie. Rozpoczęcie wykrwawiania natychmiast po głuszeniu jest rzeczą waŝną w celu zmniejszenia zagroŝenia odzyskania przez zwierzę świadomości przed śmiercią. Przepis ten zawarty jest w aktualnej dyrektywie, został jednak wyłączony z proponowanego rozporządzenia. Proponowana poprawka przywraca ten przepis. PR\ doc 23/32 PE v01-00

24 32 Załącznik III sekcja 3 punkt 3.1b (nowy) 3.1b. Maksymalny czas między głuszeniem a kłuciem po głuszeniu elektrycznym przez przyłoŝenie elektrod wynosić będzie: - 15 sekund w przypadku świń - 23 sekundy w przypadku bydła - 12 sekund w przypadku cieląt - 8 sekund w przypadku owiec WydłuŜenie czasu pomiędzy głuszeniem a wykrwawieniem wiąŝe się z podwyŝszonym ryzykiem odzyskania przez zwierzę świadomości przed śmiercią. WaŜne jest określenie maksymalnych okresów czasu między głuszeniem a kłuciem w załączniku, nie zaś, jak proponowała Komisja, pozostawienie tej kwestii w gestii operatora opierającego się na standardowych procedurach operacyjnych. 33 Załącznik III sekcja 3 punkt 3.1c (nowy) 3.1c. Maksymalny czas między głuszeniem a kłuciem: - po głuszeniu za pomocą przyrządu bolcowego penetrującego wynosi 60 sekund, - po głuszeniu za pomocą przyrządu bolcowego niepenetrującego wynosi 30 sekund. PE v /32 PR\ doc

25 WydłuŜenie czasu pomiędzy głuszeniem a wykrwawieniem wiąŝe się z podwyŝszonym ryzykiem odzyskania przez zwierzę świadomości przed śmiercią. WaŜne jest zatem określenie maksymalnych okresów czasu pomiędzy głuszeniem a wykrwawieniem w załączniku. 34 Załącznik III sekcja 3 punkt 3.1d (nowy) 3.1d. W przypadku głuszenia zwierząt gazem maksymalny czas pomiędzy opuszczeniem komory gazowej przez zwierze a wykrwawieniem wynosi 15 sekund. WydłuŜenie czasu pomiędzy głuszeniem a wykrwawieniem wiąŝe się z podwyŝszonym ryzykiem odzyskania przez zwierzę świadomości przed śmiercią. WaŜne jest zatem podanie w załączniku maksymalnego czasu pomiędzy opuszczeniem komory gazowej przez zwierzę i jego wykrwawieniem. 35 Załącznik III sekcja 3 punkt 3.2a (nowy) 3.2a Po przecięciu naczynia krwionośnego przed zakończeniem wykrwawiania nie wolno wykonywać na zwierzętach Ŝadnych czynności związanych z oprawianiem, ani stosować wobec nich Ŝadnego stymulowania elektrycznego przed upływem: a) min. 120 sekund w przypadku indyków lub kaczek; b) min. 90 sekund w przypadku wszelkich PR\ doc 25/32 PE v01-00

26 innych typów drobiu; c) min. 30 sekund w przypadku ogłuszonego bydła; d) min. 120 sekund w przypadku bydła, które nie zostało ogłuszone; e) min. 20 sekund w przypadku owiec, kóz, świń i zwierzyny płowej; WaŜne jest, aby czynności związane z oprawianiem i stymulowaniem elektrycznym nie były prowadzone na zwierzętach przed ich śmiercią. Niniejsza dyrektywa zawiera podobny przepis, ale został on wyłączony z zakresu proponowanego rozporządzenia. Proponowana poprawka przywraca ten przepis. Większość danych liczbowych podana została w oparciu o ustawodawstwo brytyjskie. 36 Załącznik III sekcja 3 punkt 3.2b (nowy) 3.2b W przypadku uboju samic cięŝarnych: a) JeŜeli macica jest nienaruszona, naleŝy zostawić w niej płód aŝ do śmierci. b) W razie wątpliwości lub w sytuacji odkrycia przytomnego płodu w macicy zwierzęcia po uśmierceniu, płód naleŝy natychmiast usunąć, ogłuszyć za pomocą przyrządu bolcowego penetrującego i uśmiercić przez wykrwawienie. Rzeźnie powinny posiadać odpowiedni sprzęt do szybkiego ręcznego przeprowadzenia procedury, jeŝeli zachodzi taka potrzeba. Uzasdnienie WaŜne jest włączenie do rozporządzenia przepisu określającego sposób postępowania z płodem uśmiercanego cięŝarnego zwierzęcia. PE v /32 PR\ doc

27 37 Załącznik IV litera fa) (nowa) (f)a uśmiercanie zwierząt futerkowych Praktyczne aspekty zajmowania się zwierzętami i krępowania ich. Praktyczne aspekty technik głuszenia. Wspomagające metody głuszenia lub uśmiercania. Konserwacja urządzeń do głuszenia lub uśmiercania. Kontrolowanie skuteczności głuszenia. WaŜne jest wyszczególnienie czynności, do wykonania których osoby uśmiercające zwierzęta na fermach zwierząt futerkowych muszą posiadać kwalifikacje. PR\ doc 27/32 PE v01-00

28 UZASADNIENIE Stan obecny W Unii Europejskiej dokonuje się rocznie uboju prawie 360 mln trzody chlewnej, bydła owiec i kóz oraz ponad 4 mld sztuk drobiu, ponad 330 mln jednodniowych piskląt uśmiercanych jest w wylęgarniach i dodatkowo uśmiercanych jest około 25 mln zwierząt futerkowych. RównieŜ w wyniku zagroŝenia chorobami zakaźnymi uśmiercane są kolejne miliony zwierząt. Wiele z hodowlanych zwierząt poddawanych jest zabiegom wywołującym zbędne cierpienie, nie tylko podczas hodowli i transportu, ale równieŝ podczas uśmiercania i uboju oraz działań powiązanych. Obserwuje się rosnące zainteresowanie poprawą dobrostanu zwierząt w społeczeństwie europejskim na poziomie konsumentów i producentów. Ochrona dobrostanu zwierząt w trakcie ich uboju lub uśmiercania i w trakcie czynności powiązanych jest regulowana dyrektywą 93/119/EC. W chwili obecnej w Unii Europejskiej państwa członkowskie w róŝnym stopniu i zakresie wprowadzają w Ŝycie zapisy dyrektywy 93/119/EC. Obserwuje się wynikające z tego zaniepokojenie koniecznością zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz negatywny wpływ na konkurencję pomiędzy podmiotami na rynku wewnętrznym. Dodatkowo w 2004 roku przyjęto nowe prawo wspólnotowe tak zwany Pakiet higieniczny, który podniósł odpowiedzialność podmiotów za jakość Ŝywności. Od momentu wejścia w Ŝycie dyrektywy 93/119/EC nie wprowadzono do niej Ŝadnych poprawek, a w między czasie rozwinęła się technologia w zakresie metod oszołamiania, uboju i uśmiercania zwierząt. Cel i zakres wniosku Komisji Głównym celem wnioskowanej przez Komisję regulacji jest poprawa dobrostanu zwierząt w trakcie uśmiercania zwierząt hodowlanych na potrzeby konsumpcyjne, zwierząt futerkowych oraz zwierząt w przypadku epidemii chorób zakaźnych lub innych wydarzeń zagraŝających zdrowiu publicznemu bądź ze względów środowiskowych. Wniosek Komisji ma równieŝ na celu zwiększenie innowacyjności w zakresie metod oszołamiania, uboju i uśmiercania oraz większą harmonizację na rynku wewnętrznym. Główna zmiana we wnioskowanej legislacji to zmiana podstawy prawnej z dyrektywy na regulację, umoŝliwiająca większą harmonizację prawa pomiędzy państwami członkowskimi, zapewnienie wzrostu konkurencyjności na rynku wewnętrznym oraz przyspieszenie zastosowania nowoczesnych metod oszołamiania, uboju i uśmiercania. Nowe prawo nakłada na podmioty odpowiedzialność za dobrostan zwierząt, dając im jednocześnie większą elastyczność we wprowadzeniu w Ŝycie nowych standardów w tym zakresie. Podmioty zobowiązane są do sporządzenia i wdroŝenia standardowych procedur operacyjnych, wyznaczenie urzędnika odpowiedzialnego za dobrostan zwierząt, zapewnienia kwalifikacji pracowników odpowiedzialnych za uśmiercanie i wykonywanie działań powiązanych poprzez wymóg szkolenia i uzyskania świadectwa kwalifikacji, prowadzenie oceny i monitoringu skuteczności oszołamiania. Przepisy przewidują odstępstwa dla małych podmiotów. Wniosek przewiduje objęciem kontrolą i autoryzacją działań podmiotów przez właściwe organy państw członkowskich. PE v /32 PR\ doc

29 Wniosek powołuje krajowe ośrodki referencyjne odpowiedzialne za udostępnienie wsparcia naukowego i technicznej wiedzy specjalistycznej związanej z zachowaniem dobrostanu zwierząt, przeprowadzanie oceny nowych metod oszołamiania oraz wsparcie wdroŝenia niniejszej regulacji. Propozycja Komisji zawiera wykaz metod oszołamiania i uśmiercania zwierząt wraz ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi specyfikacji i wymogów. Nowa koncepcja dobrostanu zwierząt w trakcie uboju za podstawową zasadę przyjmuje wymóg oszołamiania zwierząt podczas uboju. Wniosek proponuje nałoŝenie na producentów urządzeń krępujących i oszołamiających obowiązku dostarczenia instrukcji uŝytkowania i konserwacji tych urządzeń w celu zapewnienia optymalnych warunków dla dobrostanu zwierząt w trakcie zastosowania tych urządzeń przez osoby zajmujące się oszołamianiem zwierząt. Komisja biorąc pod uwagę prawa podstawowe obywateli, we wniosku przewiduje zachowanie odstępstwa w przypadku uśmiercania zwierząt w ramach obrzędów religijnych. Stanowisko sprawozdawcy Parlamentu Europejskiego Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji, wyraŝa zadowolenie z powodu podjęcia wyzwania podniesienia standardów w zakresie dobrostanu zwierząt podczas uboju i uśmiercania oraz czynności z nimi powiązanych. Propozycja wpisuje się w cele i załoŝenia wspólnotowego planu działań dla ochrony i dobrostanu zwierząt oraz strategii zdrowia zwierząt. Sprawozdawca jest zdania, Ŝe to wielkie zabijanie powinno odbywać się z poszanowaniem moŝliwie najwyŝszych standardów humanitarnych, przy moŝliwie najdalej idącym ograniczeniu cierpienia fizycznego i psychicznego zabijanych zwierząt, przy dąŝeniu do wyeliminowania zbędnego okrucieństwa. Ograniczenie cierpienia zabijanych zwierząt Europa powinna traktować jako waŝne wyzwanie cywilizacyjne, kulturowe i moralne, w myśl zasady, Ŝe zwierzęta są istotami czującymi, cierpiącymi ból i strach i nie mogą być traktowane jak rzeczy materialne. W europejskiej kulturze cierpienie zwierząt nie powinno być dla człowieka obojętne. NaleŜy z zadowoleniem przyjąć inicjatywę rozporządzenia, która zmierza w kierunku zmniejszenia cierpienia zabijanych zwierząt. Dotychczas obowiązujące przepisy unijne, z 1993 roku, mające charakter dyrektywny nie są wystarczające i nie zapewniają jednolitego podejścia w skali całej Unii i poszczególnych państw członkowskich. Inicjatywa zastąpienia ich nowym, bezpośrednio obowiązującym rozporządzeniem, jest w pełni zasadna. Rozporządzenie obejmuje ochronę podczas uboju i uśmiercania zwierząt hodowanych dla produkcji Ŝywności, wełny, skóry, futra i innych produktów. Poza jego zakresem pozostawać ma uśmiercanie zwierząt doświadczalnych, podczas polowań, podczas imprez kulturalnych i sportowych, przez lekarzy weterynarii w ramach wykonywania przez nich zawodu, a takŝe uboju drobiu i zajęczaków dokonywane przez ich właścicieli poza rzeźniami na potrzeby własnej konsumpcji. Uznając zasadność tych wyłączeń naleŝy jednak postulować osobne uregulowanie w drodze dyrektywy, zasad postępowania przy uśmiercaniu zwierząt innych niŝ hodowane w celach gospodarczych. Taka regulacja powinna obejmować uśmiercanie zwierząt doświadczalnych i innych wymienionych wyŝej, ale powinna teŝ obejmować zwierzęta domowe oraz zwierzęta bezdomne. Ich uśmiercanie powinno w maksymalny PR\ doc 29/32 PE v01-00

30 zakresie uwzględniać potrzebę zmniejszenia cierpień. Sprawozdawca zwraca się do Komisji o przygotowanie odpowiedniej dyrektywy w tym zakresie. Sprawozdawca w pełni popiera ustanowienie ogólnej zasady, Ŝe podczas uśmiercania i działań powiązanych oszczędza się zwierzętom wszelkiego zbędnego bólu, niepokoju i cierpienia. Sprawozdawca wzywa do ustanowienia takich środków, które zapewnią respektowanie tej zasady. Sprawozdawca uznaje za słuszne wprowadzenie zasady, Ŝe metody uśmiercania powinny prowadzić do natychmiastowej śmierci lub oszołomienia zwierzęcia. Sprawozdawca dostrzega problem tzw. uboju rytualnego, który z motywów religijnych nie dopuszcza pozbawienia świadomości przed ubojem, Dobrym rozwiązaniem jest oddanie rozstrzygnięcia niedopuszczalności uboju rytualnego w gestię ustawodawstwa państw członkowskich. Jednocześnie sprawozdawca wskazuje na potrzebę dialogu ze społecznościami religijnymi stosującymi ubój rytualny, w celu przyjęcia moŝliwych środków zmniejszających cierpienie zwierząt ubijanych w sposób rytualny. Sprawozdawca zwraca uwagę, Ŝe mięso ze zwierząt ubijanych w sposób rytualny w znacznym zakresie trafia do konsumentów spoza społeczności stosujących ten rodzaj uboju. Parlament opowiada się w związku z tym za ustanowieniem zasady, ze mięso pochodzące z uboju rytualnego powinno być odpowiednio oznakowane, w sposób zapewniający informację dla konsumentów, którzy powinni mieć daną im moŝliwość wyboru, czy chcą spoŝywać mięso ze zwierząt ubitych bez uprzedniego pozbawienia świadomości, czy teŝ spoŝywać go nie chcą. Sprawozdawca uznaje, Ŝe poza wyjątkami wynikającymi z motywacji religijnej, podstawową metodą postępowania przy uboju i uśmiercania zwierząt na obszarze Unii Europejskiej powinno być uprzednie ich oszołomienie, dokonywane w sposób zapewniający pełną skuteczność i kontrolę. Sprawozdawca uznaje za właściwe wprowadzenie standardowych procedur operacyjnych w zakresie uśmiercania zwierząt i działań powiązanych. Procedury te powinny uwzględniać zalecenia producentów oraz określać najwaŝniejsze parametry stosowanych metod oszałamiania. Sprawozdawca uznaje za właściwe wprowadzenie wymogu, Ŝe wszystkie czynności związane z przygotowaniem i przeprowadzaniem uboju zwierząt powinny być dokonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, uzyskane w wyniku właściwego szkolenia. Istotne jest teŝ zapewnienie wymogu, aby urządzenia słuŝące do uboju oraz krępowania zwierząt przed ubojem zaopatrzone były w odpowiednie instrukcje producenta, a uŝycie tych urządzeń ściśle wypełniało te instrukcje. Za właściwy uznać naleŝy zakaz stosowania okrutnych i zwiększających cierpienie metod krępowania zwierząt przed ich uśmierceniem, w tym zakaz zawieszania lub podnoszenia zwierząt za stopy lub nogi. Sprawozdawca popiera wprowadzenie wymogu procedur monitorowania skutecznego oszołomienia zwierząt przed ubojem, wraz z przypisaniem odpowiedzialności za tę procedurę do konkretnych osób. Za szczególnie istotne i waŝne uznać naleŝy postanowienie, Ŝe w kaŝdej duŝej rzeźni, dokonującej rocznie uboju, co najmniej 1000 zwierząt duŝych lub 150 tysięcy sztuk drobiu, PE v /32 PR\ doc

31 ma być wyznaczony urzędnik odpowiedzialny za dobrostan zwierząt, do którego zadań naleŝeć będzie zapewnienie przestrzegania przepisów regulujących ubój i uśmiercanie zwierząt. Sprawozdawca uwaŝa, Ŝe naleŝy jednak, Ŝe w warunkach podległości tego urzędnika podmiotowi prowadzącemu rzeźnię, niezbędne jest zapewnienie takiej jego pozycji, która uchroni go przed moŝliwymi naciskami na zaniechanie działań naleŝących do istoty jego funkcji. W przepisach szczegółowych, regulujących status tego urzędnika naleŝy precyzyjnie zadbać o to, aby jego rola nie okazałą się fikcyjna. Jednocześnie w odniesieniu do rzeźni mniejszych, których nie dotyczy wymóg zatrudniania wymienionego urzędnika, naleŝy precyzyjnie wskazać, Ŝe obowiązek przestrzegania zasad dobrostanu zwierząt odnosi się do kierownika takiej rzeźni. Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie norm postępowania w przypadku konieczności likwidacji zwierząt w ramach zwalczania ognisk choroby. Istotne jest, aby likwidacja poprzedzona byłą odpowiednim planem działania, dostosowanym do rzeczowych potrzeb. Jednocześnie wskazać naleŝy, Ŝe likwidacja zawsze powinna być ograniczona do niezbędnych, naukowo uzasadnionych potrzeb, a takŝe powinna być przeprowadzona w sposób moŝliwie najbardziej ograniczający cierpienia uśmiercanych zwierząt. W odniesieniu do uśmiercenia zwierzęcia z konieczności trafny jest wymóg, aby odpowiednie działanie nastąpiło jak najszybciej, aby nie przedłuŝać cierpienia zwierzęcia. Za szczególnie waŝne uznać naleŝy powołanie krajowych ośrodków referencyjnych, sprawujących, odpowiedzialnych wykonywanie istotnych zadań w zakresie prawidłowego postępowania przy uboju i uśmiercania zwierząt, między innymi dokonujących ocen metod oszałamiania i dokonujących akredytacji organów i podmiotów w związku z przyznawaniem świadectw kwalifikacji. Parlament uznaje rolę tych ośrodków referencyjnych za kluczową, pod warunkiem, Ŝe nie zostanie ona przypisana jako kolejne zadanie juŝ istniejących instytucji, takich jak inspekcja weterynaryjna. Wydaje się, Ŝe te ośrodki powinny być instytucjami działającymi odrębnie. MoŜna by im równieŝ przypisać odpowiednie uprawnienia kontrolne w zakresie przestrzegania zasad postępowania przy uboju i uśmiercaniu zwierząt. Sprawozdawca uznaje za właściwą przewidzianą w rozporządzeniu procedurę uzyskiwania świadectw kwalifikacyjnych do czynności związanych z ubojem i uśmiercaniem zwierząt. Sprawozdawca akceptuje teŝ proponowane w rozporządzeniu zasady postępowania w przypadku niezgodności, włącznie z moŝliwością zatrzymania produkcji przez właściwy organ. Powinno to być jednak ściśle powiązane z określeniem uprawnień do przeprowadzania kontroli. Sprawozdawca akceptuje konieczność ustanowienia odpowiednich kar za naruszanie zasad postępowania przy uboju i uśmiercaniu zwierząt, ze wskazaniem, Ŝe powinny one być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Popierając rozporządzenie sprawozdawca wskazuje jednocześnie na to, Ŝe wzrost wymagań w postępowaniu przy uboju i uśmiercaniu zwierząt prowadzi do wzrostu kosztów (zapewnienie odpowiednich wymagań technicznych, szkolenie, dodatkowy personel itp.). Problem kosztów moŝe stanowić barierę we wdraŝaniu zasad rozporządzenia. Komisja nie przewiduje na ten cel Ŝadnych wydatków z budŝetu wspólnotowego, i przerzuca cały cięŝar finansowania na kraje członkowskie oraz na podmioty gospodarcze. NaleŜy wyrazić obawę, czy taki system finansowania okaŝe się skuteczny. Skoro ochrona zwierząt w czasie ich zabijania wskutek rozporządzenia staje się obowiązkową normą unijną, to Unia powinna teŝ zapewnić swój PR\ doc 31/32 PE v01-00

32 udział finansowy we wdraŝaniu tej normy. Z budŝetu wspólnotowego powinny być finansowane zwłaszcza działania w zakresie promocji nowych metod, szkolenia personelu, udzielania pomocy w zakresie opracowania odpowiednich procedur itp. Sprawozdawca zwraca teŝ uwagę na element konkurencji. Wzrost kosztów związany z wyŝszymi standardami ochrony zwierząt w czasie ich uśmiercania, moŝe osłabiać konkurencyjność europejskiej branŝy mięsnej. Dlatego naleŝy podjąć działania zmierzające do ustanowienia odpowiednich standardów takŝe w imporcie na rynek UE. Import produktów pochodzenia zwierzęcego na rynek UE powinien być dozwolony jedynie od tych podmiotów, które stosują standardy takie same lub zbliŝone do określonych w niniejszym rozporządzeniu. PE v /32 PR\ doc