* PROJEKT SPRAWOZDANIA

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI Komisja Gospodarcza i Monetarna 2009/0009(CNS) * PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (COM(2009)0021 C6-0078/ /0009(CNS)) Komisja Gospodarcza i Monetarna Sprawozdawca: David Casa PR\ doc PE v01-00 Zjednoczona w róŝnorodności

2 PR_CNS_art55am Objaśnienie uŝywanych znaków * Procedura konsultacji większość oddanych głosów **I Procedura współpracy (pierwsze czytanie) większość oddanych głosów **II Procedura współpracy (drugie czytanie) większość oddanych głosów, by zatwierdzić wspólne stanowisko większość głosów ogólnej liczby posłów do PE, by odrzucić lub wprowadzić poprawki do wspólnego stanowiska *** Procedura zgody większość głosów ogólnej liczby posłów do PE, za wyjątkiem przypadków ujętych w art. 105, 107, 161 i 300 traktatu WE oraz w art. 7 traktatu UE ***I Procedura współdecyzji (pierwsze czytanie) większość oddanych głosów ***II Procedura współdecyzji (drugie czytanie) większość oddanych głosów, by zatwierdzić wspólne stanowisko wymagana większość głosów ogólnej liczby posłów do PE, by odrzucić lub wprowadzić poprawki do wspólnego stanowiska ***III Procedura współdecyzji (trzecie czytanie) większość oddanych głosów, by zatwierdzić wspólny projekt (Wskazana procedura opiera się na podstawie prawnej zaproponowanej przez Komisję.) Poprawki do tekstu legislacyjnego W poprawkach Parlamentu zmiany zaznaczone są wytłuszczonym drukiem i kursywą. W aktach zmieniających powtórzone bez zmian fragmenty obowiązującego przepisu, do którego Parlament - w przeciwieństwie do Komisji - proponuje poprawki, zaznaczane są wytłuszczonym drukiem. Ewentualne skreślenia w obrębie takich fragmentów zaznaczane są w sposób następujący: [...]. Oznakowanie zwykłą kursywą jest wskazówką dla słuŝb technicznych dotyczącą propozycji korekty elementów tekstu legislacyjnego w celu ustalenia tekstu końcowego (np. elementów w oczywisty sposób błędnych lub pominiętych w danej wersji językowej). Sugestie korekty wymagają zgody właściwych słuŝb technicznych. PE v /17 PR\ doc

3 SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO... 5 UZASADNIENIE PR\ doc 3/17 PE v01-00

4 PE v /17 PR\ doc

5 PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (COM(2009)0021 C7-0078/ /0009(CNS)) (specjalna procedura ustawodawcza procedura konsultacji) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2009)0021), uwzględniając art. 93 traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C7-0078/2009), uwzględniając komunikat Komisji skierowany do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. Konsekwencje wejścia w Ŝycie traktatu lizbońskiego dla trwających międzyinstytucjonalnych procedur decyzyjnych (COM(2009)0665), uwzględniając art. 113 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając art. 55 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinię Komisji Prawnej (A7-0000/2009), 1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji; 2. zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 293 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; 3. zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament; 4. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji; 5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom krajowym. 1 Artykuł 1 - punkt 7a (nowy) Artykuł 91 ustęp 2 akapit pierwszy a (nowy) PR\ doc 5/17 PE v01-00

6 (7a) W art. 91 ust. 2 po pierwszym akapicie dodaje się akapit w brzmieniu: Państwa członkowskie akceptują ewentualnie stosowanie kursu wymiany walut opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na dzień, w którym podatek staje się wymagalny, lub jeŝeli w tym dniu kurs wymiany nie został opublikowany kurs wymiany z poprzedniego dnia publikacji. JeŜeli wymianie podlegają dwie waluty inne niŝ euro, kurs wymiany oblicza się w oparciu o kurs wymiany euro w stosunku do dwóch pozostałych walut. Wymóg stosowania kursu wymiany EBC obowiązującego w danym dniu w przypadku faktury wystawionej w walucie innej niŝ waluta państwa członkowskiego, w którym naleŝy zapłacić podatek, moŝe oznaczać spore obciąŝenie dla przedsiębiorstw, które przeprowadzając swoje operacje, i tak stosują rynkowe kursy wymiany. Obowiązek stosowania kursu wymiany EBC z danego dnia moŝe wymagać przystosowania systemu rachunkowości tych podmiotów do dwóch walut. 2 Artykuł 1 punkt 9 podpunkt c) Artykuł 178 litera f) c) litera f) otrzymuje brzmienie: skreślony f) jeśli podatnik jest zobowiązany do zapłaty VAT jako nabywca, w przypadku gdy zastosowanie mają art lub art. 199, musi posiadać fakturę sporządzoną zgodnie z tytułem XI rozdział 3 sekcje 3 6 oraz musi dopełnić formalności określonych przez kaŝde PE v /17 PR\ doc

7 państwo członkowskie. Wymóg posiadania faktury spełniającej formalności obowiązujące w 27 państwach członkowskich w celu skorzystania z prawa do odliczeń stanowi dodatkowe obciąŝenie dla dostawców. 3 Artykuł 1 punkt 13 Artykuł 218a (13) Wprowadza się art. 218a w brzmieniu: Artykuł 218a W odniesieniu to wystawiania i przechowywania faktur państwa członkowskie nie mogą nakładać na podatników Ŝadnych zobowiązań ani formalności innych niŝ zobowiązania i formalności określone w niniejszym rozdziale i w rozdziale 4, bez względu na to, czy faktury są wysyłane lub udostępniane drogą elektroniczną czy w wersji papierowej.. skreślony W celu utrzymania równowagi między procedurami upraszczającymi a skuteczną kontrolą państwa członkowskie mogą wprowadzić ścisłe przepisy dotyczące fakturowania, zapobiegając tym samym zmniejszeniu dochodów. PR\ doc 7/17 PE v01-00

8 4 Artykuł 1 punkt 14 Artykuł 219a 1. Wystawienie faktury podlega przepisom obowiązującym w państwie członkowskim, które wydało danemu podatnikowi numer identyfikacyjny VAT, pod którym dokonał dostawy towaru lub wykonał usługę. JeŜeli taki numer nie istnieje, zastosowanie mają przepisy obowiązujące w państwie członkowskim, w którym dostawca ma siedzibę działalności lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonuje dostaw, lub w przypadku braku siedziby działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w którym ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, lub w którym z innych względów ma obowiązek identyfikacji do celów VAT. 2. W przypadku gdy nabywca otrzymujący dostawę towarów lub korzystający z usług 1. Wystawienie faktury podlega przepisom obowiązującym w państwie członkowskim, w którym naleŝy zapłacić podatek VAT. JeŜeli podatek VAT nie ma być zapłacony w UE, zastosowanie mają przepisy obowiązujące w państwie członkowskim, w którym dostawca ma siedzibę działalności lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonuje dostaw, lub w przypadku braku siedziby działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w którym ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. JeŜeli dostawca wystawiający fakturę za dostawę towarów lub wyświadczone usługi podlegające opodatkowaniu nie ma siedziby w państwie członkowskim, w którym naleŝny jest VAT, a do zapłaty VAT zobowiązana jest osoba, której dostarczane są towary lub wyświadczane usługi, wystawienie faktury podlega przepisom obowiązującym w państwie członkowskim, w którym dostawca ma siedzibę działalności lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego wykonuje dostawy. JeŜeli dostawca nie ma miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w UE, z którego wykonuje dostawy, wystawienie faktury nie podlega przepisom niniejszej dyrektywy. 2. JeŜeli odbiorca towarów lub usług wystawia fakturę (samofakturowanie) i PE v /17 PR\ doc

9 ma siedzibę w państwie członkowskim innym niŝ państwo członkowskie, z którego dokonana została dostawa, i gdy nabywca jest zobowiązany do zapłaty VAT, wystawienie faktury podlega przepisom obowiązującym w państwie członkowskim, które wydało numer identyfikacyjny VAT, pod którym nabywca otrzymał dostawę lub skorzystał z usługi. jest zobowiązany do zapłacenia podatku VAT, wystawienie faktury podlega przepisom obowiązującym w państwie członkowskim, w którym naleŝy zapłacić podatek VAT. Sprawozdawca proponuje uprościć ten przepis i wyjaśnia, Ŝe jeŝeli dostawca nie ma miejsca prowadzenia działalności gospodarczej we Wspólnocie, wystawienie faktury nie podlega przepisom niniejszej dyrektywy. 5 Artykuł 1 punkt 17 Artykuł 221 Państwa członkowskie mogą zobowiązać podatników do wystawienia faktury uproszczonej za dostawy towarów lub świadczenie usług, inne niŝ dostawy lub świadczenie, o których mowa w art. 220, jeŝeli to miejsce dostawy towaru lub świadczenia usług znajduje się na ich terytorium. 1. Państwa członkowskie mogą zobowiązać podatników do wystawienia faktury za dostawy towarów lub świadczenie usług, inne niŝ dostawy lub świadczenie, o których mowa w art. 220, w oparciu o art. 226 lub 226b, jeŝeli to miejsce dostawy towaru lub świadczenia usług znajduje się na ich terytorium. 2. Państwa członkowskie mogą zwolnić podatników z obowiązku przewidzianego w art. 220 lub w art. 220a dotyczącego wystawienia faktury za dostawy towarów lub świadczenie usług, które wykonali oni na ich terytorium i które są zwolnione, z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie lub bez tego prawa, zgodnie z art. 110 i 111, art. 125 ust. 1, art. 127, art. 128 ust. 1, art. 132, 135, 136, 375, 376 i 377, art. 378 ust. 2, art. 379 ust. PR\ doc 9/17 PE v01-00

10 2 i art Sprawozdawca proponuje, aby państwa członkowskie miały moŝliwość zwolnienia podatników z obowiązku wystawiania uproszczonych faktur za dostawy zwolnione z podatku. 6 Artykuł 1 punkt 19 Artykuł 226 punkt 4 (4) numer identyfikacyjny VAT nabywcy, o którym mowa w art. 214; (4) numer identyfikacyjny VAT nabywcy, o którym mowa w art. 214, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z tytułu których jest zobowiązany do zapłaty VAT, lub teŝ otrzymał towary, o których mowa w art. 138; Sprawozdawca proponuje utrzymanie oryginalnego tekstu dyrektywy w sprawie podatku VAT, poniewaŝ wymóg posługiwania się numerem identyfikacyjnym VAT nabywcy w odniesieniu do dostaw krajowych moŝe oznaczać dodatkowe obciąŝenie dla przedsiębiorstw. 7 Artykuł 1 punkt 20 Artykuł 226b Faktury uproszczone wystawione zgodnie z przepisami art. 220a i 221 zawierają wyłącznie następujące dane: 1. Faktury uproszczone wystawione zgodnie z przepisami art. 220a i 221 zawierają wyłącznie następujące dane: a) datę wystawienia faktury; a) datę wystawienia faktury; PE v /17 PR\ doc

11 b) dane identyfikacyjne podatnika wykonującego dostawę lub świadczącego usługę; c) określenie rodzaju dostarczonych towarów lub wykonanych usług oraz ich wartość; d) naleŝny VAT lub VAT do zwrotu, lub dane potrzebne do jego obliczenia. b) dane identyfikacyjne podatnika wykonującego dostawę lub świadczącego usługę zawierające jego numer VAT; c) określenie rodzaju dostarczonych towarów lub wykonanych usług oraz ich wartość; d) stawkę podatku VAT i naleŝny VAT lub VAT do zwrotu, lub dane potrzebne do jego obliczenia; da) jeŝeli wystawiona faktura jest dokumentem lub wiadomością wprowadzającą zmiany do pierwotnej faktury, zgodnie z art. 219 szczegółowe i jednoznaczne odniesienie do owej pierwotnej faktury. 2. Państwa członkowskie mogą wymagać, aby faktury uproszczone, wystawione zgodnie z art. 220a i 221, zawierały następujące dodatkowe informacje dotyczące konkretnych transakcji lub kategorii podatników: a) dane identyfikacyjne podatnika wykonującego dostawę lub świadczącego usługę, zawierające jego nazwisko i adres; b) kolejny numer, nadany w ramach jednej lub kilku serii, który identyfikuje jedynie fakturę; c) numer identyfikacyjny nabywcy lub odbiorcy, zawierający jego numer VAT, nazwisko i adres; d) w przypadku zwolnienia z podatku VAT lub jeŝeli nabywca bądź odbiorca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT dane szczegółowe wymagane zgodnie z art. 226 i 226a. W celu utrzymania równowagi między procedurami upraszczającymi a skuteczną kontrolą państwa członkowskie mogą wprowadzić ścisłe przepisy dotyczące fakturowania, zapobiegając tym samym zmniejszeniu dochodów. PR\ doc 11/17 PE v01-00

12 8 Artykuł 1 punkt 22 Artykuł 230 Kwoty wykazywane na fakturze mogą być wyraŝone w dowolnej walucie, pod warunkiem Ŝe kwota VAT do zapłaty lub zwrotu wyraŝona jest w walucie krajowej państwa członkowskiego, w którym ma miejsce dostawa towarów lub świadczenie usług, przy zastosowaniu kursu wymiany walut opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na dzień, w którym podatek staje się wymagalny, lub, jeŝeli w tym dniu kurs wymiany nie został opublikowany, stosując kurs wymiany z poprzedniego dnia publikacji. Kwoty wykazywane na fakturze mogą być wyraŝone w dowolnej walucie, pod warunkiem Ŝe kwota VAT do zapłaty wyraŝona jest w walucie krajowej państwa członkowskiego, w którym ma miejsce dostawa towarów lub świadczenie usług, przy zastosowaniu kursu wymiany przewidzianego w art. 91. Celem tej poprawki jest zagwarantowanie spójności z przepisami dotyczącymi kursu wymiany, określonymi w art. 91 (porównaj z poprawką 1). 9 Artykuł 1 punkt 36a (nowy) Artykuł 397a (nowy) (36a) Dodaje się artykuł 397a w następującym brzmieniu: Artykuł 397a E-administracja PE v /17 PR\ doc

13 Komisja aktywnie wspiera opracowanie strategii na rzecz e-administracji w dziedzinie podatku VAT, korzystając w tym celu ze wszystkich dostępnych środków finansowych, w tym równieŝ z programu wspólnotowego na rzecz usprawnienia funkcjonowania systemów podatkowych w granicach rynku wewnętrznego (Fiscalis 2013), wprowadzonego na mocy decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1482/2007/WE z dnia 11 grudnia 2007 r. 1, a takŝe biorąc pod uwagę stopień wdroŝenia rozwiązań z zakresu technologii informacyjnej w państwach członkowskich. 1 Dz.U. L 330 z , s. 1. Państwom członkowskim mającym zaległości w dziedzinie e-administracji podatkowej naleŝy udzielić wsparcia w ramach programu FISCALIS i innych projektów finansowanych przez UE. PR\ doc 13/17 PE v01-00

14 UZASADNIENIE Wstęp Dyrektywa w sprawie fakturowania, która została obecnie włączona do dyrektywy w sprawie podatku VAT, nie do końca pozwoliła osiągnąć cel polegający na uproszczeniu, modernizacji i harmonizacji przepisów dotyczących wystawiania faktur VAT. MoŜliwość wyboru wielu opcji przez państwa członkowskie doprowadziła do powstania szeregu niezharmonizowanych przepisów dotyczących fakturowania. Widać to wyjątkowo wyraźnie na przykładzie przepisów dotyczących fakturowania elektronicznego. Wniosek Komisji Komisja ma na celu: uproszczenie prawodawstwa i procedur administracyjnych na potrzeby unijnych i krajowych władz publicznych oraz podmiotów prywatnych; usunięcie przeszkód prawnych na rynku wewnętrznym dla faktur VAT; uproszczenie zobowiązań w zakresie dostarczania informacji przez przedsiębiorstwa, co zmniejszy obciąŝenie administracyjne; zachęcenie przedsiębiorstw do korzystania z oszczędnej i wydajnej metody fakturowania elektronicznego. Aby osiągnąć powyŝsze cele, Komisja dąŝy do zmniejszenia obciąŝeń dla przedsiębiorstw poprzez wprowadzenie pakietu zharmonizowanych przepisów dotyczących fakturowania, zmniejszenie liczby opcji dostępnych dla państw członkowskich oraz stworzenie takiej sytuacji, w której organy podatkowe akceptowałyby faktury elektroniczne na takich samych warunkach, jakie obowiązują w odniesieniu do faktur papierowych. Wniosek będzie równieŝ korzystny dla MŚP, poniewaŝ umoŝliwi stosowanie faktur uproszczonych, w tym faktur wystawianych na niewielkie kwoty, które mają szczególnie duŝe znaczenie dla MŚP, oraz pozwoli wszystkim państwom członkowskim na wprowadzenie dla MŚP moŝliwości rozliczania się z VAT z zastosowaniem metody kasowej. Komisja oczekuje, Ŝe wniosek ten upowszechni uŝycie faktur elektronicznych dzięki usunięciu przeszkód prawnych w przesyłaniu i przechowywaniu faktur elektronicznych. Ponadto wniosek ma na celu walkę z oszustwami podatkowymi poprzez wprowadzenie bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących roli faktury w odliczaniu VAT oraz moŝliwości szybszej wymiany danych dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych. Szczegółowe aspekty wniosku Wymagalność podatku od transakcji wewnątrzwspólnotowych Komisja proponuje uproszczenie przepisów dotyczących wymagalności podatku od transakcji wewnątrzwspólnotowych. Celem jest uzgodnienie jednej daty, począwszy od której podatek PE v /17 PR\ doc

15 staje się wymagalny. Datą tą będzie data zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego, wyznaczana na podstawie daty transakcji. Wymóg wystawienia faktury przed 15. dniem miesiąca następującego po zdarzeniu powodującym powstanie obowiązku podatkowego sprawi, Ŝe faktura nadal pozostanie głównym dokumentem potwierdzającym realizację wewnątrzwspólnotowej transakcji. Ponadto zmienia się termin wymagalności podatku od nabyć wewnątrzwspólnotowych, by odpowiadał on terminowi dotyczącemu transakcji wewnątrzwspólnotowych. Prawo do odliczenia We wniosku przewiduje się, Ŝe prawo do odliczenia wiąŝe się z wymogiem posiadania faktury w celu skorzystania z tego prawa. W ten sposób Komisja chce zagwarantować równe traktowanie obowiązku wystawienia faktury przez dostawcę i obowiązku posiadania faktury przez nabywcę w celu skorzystania z prawa do odliczenia. Wystawienie faktury Obecnie brakuje jasności w sprawie państwa członkowskiego, którego przepisy mają zastosowanie. Przysparza to przedsiębiorstwom pewnych trudności. Podatnik realizujący dostawy towarów lub świadczący usługi, od których naleŝny jest podatek w innym państwie członkowskim, musiałby spełnić warunki fakturowania obowiązujące w tym innym państwie członkowskim, które mogą być inne niŝ warunki obowiązujące w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę. Wniosek ma na celu rozwiązanie tego problemu poprzez opracowanie pakietu zharmonizowanych przepisów dotyczących fakturowania transakcji między przedsiębiorstwami (B2B), dzięki którym podatnik wystawiający fakturę w miejscu, w którym jest zidentyfikowany do celów podatku VAT, będzie miał pewność prawną, Ŝe faktura ta jest waŝna na terytorium całej UE. Treść faktury We wniosku proponuje się ustanowienie dwupoziomowego systemu fakturowania. Pierwszą opcją jest pełna faktura VAT, która jest obowiązkową fakturą zawierającą rozbudowany zestaw danych dotyczących transakcji B2B i wystawianą w przypadkach, w których nabywca będzie prawdopodobnie korzystał z prawa do odliczenia. Drugą opcją, a w niektórych przypadkach wymogiem, jest faktura uproszczona. Jeśli chodzi o pełną fakturę VAT, proponuje się trzy znaczące zmiany obowiązujących obecnie wymogów określonych w art. 226 dyrektywy w sprawie podatku VAT: zobowiązanie dostawcy lub usługodawcy do umieszczenia na fakturze numeru identyfikacyjnego VAT nabywcy lub usługobiorcy; w ramach drugiej zmiany datę dostawy towarów lub wykonania usług zastępuje się datą powstania naleŝności podatkowej; tym sposobem nabywca uzyskuje informację na temat okresu, w jakim moŝe skorzystać z prawa do odliczenia; trzecia zmiana dotyczy transakcji podlegających procedurze odwrotnego obciąŝenia: dostawca będzie mógł pominąć na pełnej fakturze stawkę VAT i naleŝną kwotę VAT w sytuacji, kiedy dostawa towaru lub wykonanie usługi odbywa się na terenie innego państwa członkowskiego. Inna zmiana, o której warto wspomnieć, dotyczy kursu wymiany walut, według którego wykazywana jest kwota VAT do zapłaty lub zwrotu, wyraŝona w walucie krajowej państwa członkowskiego, w którym dochodzi do dostawy towarów lub świadczenia usług. Komisja PR\ doc 15/17 PE v01-00

16 proponuje wykorzystanie kursu wymiany walut publikowanego przez Europejski Bank Centralny. Jak juŝ wspomniano, jeśli chodzi o wystawianie faktur elektronicznych, Komisja proponuje zrównanie statusu faktur papierowych i faktur elektronicznych. Wreszcie we wniosku proponuje się przyjęcie wspólnego dla UE okresu przechowywania faktur, który wynosi 6 lat. Okres ten zapewnia jednolitość w przypadku wymiany faktur między państwami członkowskim. Niektóre kwestie do dyskusji Sprawozdawca ogólnie pozytywnie ocenia wniosek. Istnieje jednak kilka kwestii, na które chciałby zwrócić uwagę członków komisji ECON. Podczas analizy pierwotnego wniosku Komisji sprawozdawca zauwaŝył, Ŝe niektóre zaproponowane środki mogą powodować problemy dla niektórych organów podatkowych, poniewaŝ mogą wywierać negatywny wpływ na sposób przeprowadzania pewnych kontroli, zwłaszcza w niewielkich państwach członkowskich. MoŜe to mieć negatywny wpływ na wysokość wpływów podatkowych. Sprawozdawca uwaŝa, Ŝe istotna jest równowaga między procedurami uproszczenia a skutecznymi kontrolami, które powinny prowadzić organy podatkowe, biorąc takŝe pod uwagę kwestię efektu skali. W związku z tym sprawozdawca proponuje, aby nie uniemoŝliwiać państwom członkowskim stosowania rygorystycznych przepisów dotyczących fakturowania, takich jak np. obowiązujący zarejestrowanych detalistów wymóg wystawiania paragonu z kasy fiskalnej, który jest uznawany przez organy podatkowe. Na tej samej zasadzie sprawozdawca proponuje równieŝ, aby organy podatkowe mogły Ŝądać spełnienia dodatkowych wymogów formalnych (np. uwzględnienia liczby porządkowej) w przypadku faktur uproszczonych. Jeśli chodzi o wymóg posiadania waŝnej faktury w celu skorzystania z prawa do odliczenia, wyraŝano obawy co do tego, czy zasada taka nie przysporzy trudności uczciwym przedsiębiorstwom będącym odbiorcami towarów lub usług spoza UE, jako Ŝe dostawcy spoza UE nie muszą znać zasad fakturowania podatku VAT obowiązujących w UE. Podobne problemy dotyczą wymogu wystawiania faktur VAT dostawcom zwolnionym z podatku we wszystkich przypadkach, zwaŝywszy Ŝe państwa członkowskie, w których obecnie wymóg taki nie obowiązuje w przypadku dostawców zwolnionych z podatku, musiałyby wprowadzić do systemów kosztowne zmiany umoŝliwiające wystawianie faktur. Inną kwestią jest równieŝ to, czy w przypadku wystawiania faktur na kwoty wyraŝane w walucie innej niŝ waluta państwa członkowskiego, w którym podatek jest naleŝny do zapłaty, wymóg stosowania dziennego kursu wymiany walut EBC nie obciąŝy w znacznym stopniu przedsiębiorstw. Co do nowych przepisów dotyczących wystawiania faktur, sprawozdawca proponuje jak największe ograniczenie obciąŝenia administracyjnego dla dostawców poprzez sprecyzowanie, Ŝe w określonej liczbie przypadków wystawienie faktury podlega przepisom obowiązującym w państwie członkowskim dostawcy. Stosownym rozwiązaniem byłoby PE v /17 PR\ doc

17 równieŝ sprecyzowanie, Ŝe jeŝeli siedziba dostawcy, z której wykonywana jest dostawa, nie znajduje się we Wspólnocie, wystawienie faktury nie podlega przepisom określonym w omawianej dyrektywie. Z pewnością ułatwi to prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących odliczania podatku VAT. Jeśli chodzi o wymóg uwzględniania numeru identyfikacyjnego VAT nabywcy w przypadku dostaw krajowych, rozwiązanie takie moŝe równieŝ oznaczać dodatkowe obciąŝenie. Obecnie wiele państw członkowskich nie wymaga numeru VAT nabywcy w przypadku dostaw krajowych. Wreszcie zasadnicze znaczenie dla dobrego funkcjonowania systemu ma udzielenie niezbędnego wsparcia państwom członkowskim, w których nie wdroŝono jeszcze całkowicie nowych technologii informatycznych w dziedzinie opodatkowania, albo za pomocą istniejącego programu FISCALIS, albo z wykorzystaniem innych moŝliwości finansowania. Podsumowanie Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji jako pozytywny krok w kierunku zapewnienia jasności sytuacji i pewności prawnej zarówno podatnikom, jak i organom administracyjnym, a jednocześnie stworzenia dodatkowych sposobów walki z oszustwami podatkowymi w zakresie VAT. PR\ doc 17/17 PE v01-00