Srebrny grosz Na motywach baśni Hansa Christiana. Andersena

Transkrypt

1 Dorota Dankowska Srebrny grosz Na motywach baśni Hansa Christiana. Andersena WYSTĘPUJĄ:, GROSZ 1 GROSZ 2 MONETA 1 MONETA 2 MONETA 3 MONETA 4 MONETA 5 MĘŻCZYZNA 1 MĘŻCZYZNA 2 KOBIETA 1 STARUSZKA PIEKARZ SĄSIADKA DEKORACJA: pusta scena, aktorzy ubrani na czarno, różnią się tylko nakryciami głowy. Spośród monet i groszy wyraźnie powinien wyróżniać się srebrny grosz.. REKWIZYTY: płachty materiału błękitnego, granatowego, czerwonego. 1

2 SCENA 1 ( Gra muzyka monety tańczą. Słychać pobrzękiwanie.) MONETA 1: A zatem wróciłeś. MONETA 2: Miałeś wiele szczęścia. GROSZ 1: Opowiedz nam swoją historię GROSZ 2: Opowiedz! Skoro nalegacie. Zacznę od naszych narodzin. WSZYSCY: W naszej mennicy? Tak w naszej mennicy SCENA 2 Pieniądze otaczają go w kółko. Tańczą. Wykonują króciutką etiudę teatralnoruchową pt. Narodziny. MONETY: Nowy srebrny grosz! Nowy srebrny grosz! MONETA 1 Jak błyszczy! MONETA 2 Jak się mieni MONETA 3 Jaki on piękny! 2

3 Witajcie kochani! Jak miło was poznać. Szkoda, że tak krótko. Pewnie teraz powędruję w daleki świat. Może jeszcze się spotkamy! SCENA 3 Etiuda teatralna: ludzie chodzą po scenie przekazują sobie wzajemnie srebrny grosz. Stop klatka. To jest życie! Jestem w ciągłym ruchu. U nikogo nie zatrzymuję się na dłużej. Ledwie kogoś poznam już się rozstajemy. Ciąg dalszy etiudy. Stop klatka: MĘŻCZYZNA 1 O srebrny grosz! Wyjeżdżam za granicę. Wezmę cię, abyś przypominał mi o ojczystej ziemi. To cudownie! Teraz dopiero zaczną się przygody. Wyjadę w obce kraje. Zobaczę kawał świata! Hura! (Etiuda teatralna: Ludzie wędrujący po scenie. Srebrny grosz wędruje zawsze w towarzystwie mężczyzny. Stop klatka.) Spotykam różne monety. Wpadają i wypadają z sakiewki. A ja? Podróżuję, ale nie wiem dokąd. Bo niby skąd mam wiedzieć, skoro siedzę tu zamknięty. (Taniec monet.) Hej wy, monety! Jakie jesteście? MONETA 4: Francuskie. MONETA 5: Włoskie. MONETA 1: Niemieckie 3

4 MONETA 2: Hiszpańskie. A wiecie gdzie się znajdujemy? MONETA 4: W Paryżu. MONETA 5 W Rzymie. MONETA 1 W Berlinie. MONETA 2 W Madrycie A zatem jestem w świecie, którego nie mogę oglądać. Bo co można zobaczyć z dna sakiewki? Lepiej było żyć w kraju rodzinnym. Przynajmniej nikt mnie w zamknięciu nie trzymał. Każdy cieszył się z mojego posiadania. SCENA 4 Etiuda teatralna: - ludzie wędrują po scenie w różnych kierunkach. Srebrny grosz maszeruje przy mężczyźnie. Próbuje wyglądać zza jego pleców. Wreszcie powoli odłącza się od niego zniżając się do ziemi. Turla się Stop klatka. Jestem wolny! Udało się! Jaki świat jest piękny! Znowu będę w ciągłym ruchu. Znowu będę ceniony i podziwiany. Jakie życie jest piękne! Etiuda cd. Ludzie chodzą po scenie zatrzymują się i idą dalej. Srebrny krąży miedzy nimi. Wreszcie zatrzymuje się miedzy mężczyzną i kobietą. KOBIETA 1 Co to za grosz? MĘŻCZYZNA 2: To przecież nie jest tutejsza moneta! To fałszywy pieniądz. Nic nie wart! 4

5 ( Wszyscy ludzie otaczają srebrny grosz) WSZYSCY: Fałszywy grosz. Nic nie wart! Nic nie wart! Nic nie wart! Jak to fałszywy? Przecież jestem ze srebra. Mam dobry dźwięk i rysunek. Jak to nic nie wart? WSZYSCY: Fałszywy grosz, nic nie wart! Odwracają się i stają tyłem rozrzuceni po scenie. SCENA 5 W rytm muzyki wbiegają różnorodne monety i grosze. Srebrny grosz w bezruchu leży na środku sceny. GROSZ 1: Biedaczysko! Dopiero teraz zacznie się jego groza! GROSZ 2: Niechciany, podrzucany. MONETA 1: Fałszywy. Utrapienie z takim groszem. Nikt się nim nie chwali. MONETA 2: Każdy go się wstydzi. MONETA 3: Ludzie próbują przemycać go między nami prawdziwymi monetami. MONETA 4: Czasami się udaje, a czasami nie! MONETA 5 Marne takie życie! PIENIĄDZE Marne! 5

6 Marny ja grosz. Na świecie ma się takie znaczenie, jakie komu świat przypisuje. Etiuda teatralna: srebrny grosz popychany jest od człowieka do człowieka aż wpada w ręce staruszki. Stop - klatka STARUSZKA Fałszywy pieniądz! Że też mnie się to przytrafiło. Muszę go podrzucić komuś ukradkiem. Może piekarzowi? Etiuda teatralna: Staruszka kupuje chleb piekarz odrzuca jej fałszywy pieniądz. Srebrny grosz znowu jest przerzucany z ręki do ręki. Stop klatka. STARUSZKA A może ty jesteś grosz szczęścia? Tak, ty możesz zostać groszem szczęścia. Zrobię w tobie dziurkę i dam na szczęście dziecku sąsiadki. Etiuda teatralna: stop klatka zostaje zwolniona. Wszyscy chodzą po scenie w różnych kierunkach i mówią chórem rytmicznie. WSZYSCY Grosz szczęścia, grosz szczęścia, grosz szczęścia! SĄSIADKA Czy jesteś groszem szczęścia to się dopiero okaże. Przemycę cię z innymi monetami i kupię za ciebie los. Może szczęśliwy. Wszyscy chodzą po scenie w różnych kierunkach i mówią chórem rytmicznie. WSZYSCY Kupi los, szczęśliwy los! Etiuda teatralna: : srebrny grosz popychany jest od człowieka do człowieka aż wpada w ręce mężczyzny nr1.stop- klatka MĘŻCZYZNA 1 A co to za pieniądz? Fałszywka? Chwileczkę, jakiś znajomy? To srebrny grosz z mojego ojczystego kraju. Dobry poczciwy grosz z ojczyzny. Schowam cię i zbiorę do ojczystego kraju. 6

7 Etiuda teatralna: monety chwytają długie kawałki błękitnego i granatowego materiału poruszając nimi niczym morskie fale. Ludzie chwytają czerwony materiał wchodzą na niego, trzymając go udają rejs statkiem. Stop-klatka. SCENA 6 Z pokładu statku schodzi srebrny grosz. Zwraca się do widowni. I wreszcie wróciłem do rodzinnego kraju. Koniec poniżania. Koniec niedoli. Nadszedł czas radości. Pamiętajcie, nie wolno się poddawać. Po nocy wstaje dzień. Każdy dochodzi kiedyś do swoich praw. 7