œp. Marian Fabiœ odznaczony m.in. Krzy em Kawalerskim Orderu Polonia Restituta i Medalem Rod³a œp. Stanis³awa Miko³ajczaka

Transkrypt

1 G³os Wolsztyñski

2 G³os Wolsztyñski

3 G³os Wolsztyñski

4 G³os Wolsztyñski

5 G³os Wolsztyñski str. 5 Niechaj te Œwiêta Zmartwychwstania Pañskiego przypomn¹ nam wszystkim o wartoœciach przekazywanych od pokoleñ, o wartoœci ycia, wzajemnej mi³oœci, szacunku i umiejêtnoœci przebaczania. Niech nasze rodziny i domy pokojem nape³ni Zmartwychwsta³y Chrystus Tego yczy Zespó³ redakcyjny,,g³osu Wolsztyñskiego i Wydawnictwa Wolsztyñskiego,,Woldruk Œnie no bia³y obrus Bukszpanem przybrany A na nim zaj¹czek I mazurek lukrowany Pisanki w koszyku Jak e kolorowe I baranek maœlany Z podniesion¹ g³ow¹ To na twoj¹ Panie Czeœæ Zmartwychwstania Rodzina zasi¹dzie Do wspólnego œniadania Bo Ty nad wszystko Panie Nas umi³owa³eœ Za nasze grzechy umar³eœ I dla nas zmartwychwsta³eœ Julianna Kaczmarek Wszystkim, którzy wspierali nas w ciê kich chwilach choroby i œmierci œp. Stanis³awa Miko³ajczaka a tak e wszystkim, którzy uczestniczyli w nabo eñstwach ró añcowych, Mszy Œw. oraz pogrzebie ofiarowali swoje modlitwy i Komunie Œw. w intencji Zmar³ego serdeczne podziêkowania sk³ada Rodzina Z g³êbokim smutkiem zawiadamiamy, e dnia 17 marca 2012 r. zmar³ opatrzony sakramentami œw. w 94. roku ycia nasz drogi Ojciec, Dziadek i Pradziadek œp. Marian Fabiœ odznaczony m.in. Krzy em Kawalerskim Orderu Polonia Restituta i Medalem Rod³a Pogrzeb odbêdzie siê w sobotê dnia 31 marca 2012r. o godz na cmentarzu przy ul. Lipowej w Wolsztynie. Msza Œw. za Duszê Zmar³ego tego samego dnia o godz w Koœciele Farnym Pogr¹ eni w a³obie Córka i Syn z Rodzinami Ró aniec w intencji Zmar³ego bêdzie odmawiany 29 i 30 marca o godz w Kaplicy Sióstr w Wolsztynie

6 str. 6 G³os Wolsztyñski Nowy Naczelnik w Urzêdzie Skarbowym Wolsztyñski Urz¹d Skarbowy ma nowego Naczelnika. Od 15 lutego 2012r. obowi¹zki Naczelnika sprawuje Pani Jolanta Nowak. Proszê przedstawiæ siê naszym czytelnikom... - W organach skarbowych pracujê 17 lat. Ukoñczy³am Wydzia³ Prawa Uniwersytetu Wroc³awskiego. Mam nadziejê, e zdobyte doœwiadczenie pozwoli mi na rzetelne pe³nienie powierzonych mi obowi¹zków. Prywatnie jestem mê atk¹, mam dwoje dzieci. W trakcie realizacji zadañ Urzêdu do³o ymy wszelkich starañ, aby stale podnosiæ jakoœæ œwiadczonych us³ug. Stawiamy na rzeteln¹, profesjonaln¹ i przyjazn¹ obs³ugê podatników. Tegoroczna akcja zeznañ rocznych odbywa siê pod has³em,,szybki PIT i zwi¹zana jest z promowaniem sk³adania zeznañ rocznych za poœrednictwem Internetu. Nie wszyscy potrafi¹ jednak z³o yæ takie internetowe zeznanie. - Dla osób, które chcia³yby wys³aæ swój PIT przez Internet, ale nie wiedz¹ jak to zrobiæ albo maj¹ w¹tpliwoœci, przygotowaliœmy bezp³atne szkolenia w zakresie e-deklaracji. Szkolenia odbywaj¹ siê w siedzibie Urzêdu Skarbowego w Wolsztynie jak równie w siedzibach Urzêdów Gmin. Do Urzêdu Skarbowego zapraszamy jeszcze w dniu 16 kwietnia na godzinê 10. Wysy³anie deklaracji podatkowej przez Internet jest najprostszym i najszybszym sposobem z³o enia zeznania rocznego. Mo na to zrobiæ bez wychodzenia z domu lub z dowolnego, najwygodniejszego miejsca. PIT przez Internet to oszczêdnoœæ czasu. Osoby rozliczaj¹ce siê w ten sposób unikn¹ koniecznoœci wype³nienia druku formularza odrêcznie i wyczekiwania w kolejce w Urzêdzie Skarbowym lub na poczcie. Z³o- enie zeznania drog¹ elektroniczn¹ przyspieszy równie obs³ugê zeznania w Urzêdzie, co jednoczeœnie przek³ada siê na szybszy zwrot podatku. Czy mog³aby Pani powiedzieæ, które deklaracje mo na wys³aæ przez Internet? - W formie elektronicznej bez u ycia podpisu elektronicznego weryfikowanego za pomoc¹ wa nego kwalifikowanego certyfikatu, mo na obecnie sk³adaæ nastêpuj¹ce deklaracje podatkowe: PIT-28, PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38, PIT-39, PIT-16A, PIT-19A za 2011r. oraz wniosek PIT-16 w 2012r. Do wys³ania powy szych deklaracji Naczelnik Urzêdu Skarbowego w Wolsztynie Jolanta Nowak podatkowych i wniosku PIT-16 wystarczy: posiadaæ dostêp do Internetu, przygotowaæ dane takie jak: PESEL lub NIP (jeœli podatnik prowadzi dzia³alnoœæ gospodarcz¹ albo jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i us³ug albo p³atnikiem podatku od towarów i us³ug albo p³atnikiem sk³adek na ubezpieczenia spo- ³eczne lub zdrowotne za zatrudnionego pracownika), Imiê i nazwisko, datê urodzenia, kwotê przychodu wykazan¹ w zeznaniu rocznym za 2010r. Powy sze dane zabezpieczaj¹ autentycznoœæ sk³adanej deklaracji. Od czego trzeba zacz¹æ wysy³aj¹c deklaracje elektronicznie? Wystarczy 5 kroków: 1/ wejœæ na stronê i pobraæ z zak³adki Do pobrania aplikacjê desktopow¹ e-deklaracje lub pobraæ w³aœciwy Formularz z zak³adki Formularze, 2/ wype³niæ formularz, 3/ podpisaæ go wpisuj¹c kwotê przychodu wykazan¹ w zeznaniu rocznym za 2010r., 4/ wys³aæ dokument, 5/ pobraæ i zachowaæ Urzêdowe Poœwiadczenie Odbioru (UPO). Jest ono dowodem traktowanym na równi z dowodem nadania listu poleconego, czy potwierdzeniem z³o enia PIT-u w Urzêdzie Skarbowym. A o czym trzeba pamiêtaæ rozliczaj¹c siê z ma³ onkiem? Zeznanie PIT-36 i PIT-37 mo - na wys³aæ drog¹ elektroniczn¹ bez podpisu kwalifikowanego: indywidualnie, wspólnie z ma³ onkiem, w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowuj¹cych dzieci. Rozliczenie wspólnie z ma³ onkiem Tak jak mia³o to miejsce w roku ubieg³ym. Równie w 2012r. mo liwe jest z³o enie w tej formie zeznañ podatkowych o wysokoœci osi¹gniêtego dochodu (poniesionej straty) PIT-37, PIT-36 wspólnie z ma³ onkiem bez wymogu z³o enia przez drugiego z ma³ onków pe³nomocnictwa UPL. W ostatnich latach odnotowuje siê wiêcej korekt sk³adanych przez podatników. Dodatkowo, bez podpisu kwalifikowanego, mo na z³o yæ korektê deklaracji: za 2008r.: PIT-37, za 2009r.: PIT-36, PIT-36L, PIT- 37.PIT-38,PIT-39, za 2010r.: PIT-28, PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38, PIT-39, PIT-16A, PIT-19A u ywaj¹c Numeru Identyfikacji Podatkowej (NIP), za 2011r.: PIT-28, PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38, PIT-39, PIT-16A, PIT-19A u ywaj¹c identyfikatora podatkowego NIP albo tylko numeru PESEL. Termin sk³adania podañ nie zmieni³ siê... - Zeznania za miniony rok nale y z³o- yæ w terminie do 30 kwietnia tj. do poniedzia³ku w³¹cznie. Do tej pory z³o- ono ok zeznañ rocznych tj.

7 ok. 60 proc. ogólnej liczby zeznañ. Liczba zeznañ rocznych sk³adanych drog¹ elektroniczn¹ wzrasta w porównaniu z latami poprzednimi. Dot¹d podatnicy z³o yli ju w naszym Urzêdzie ok zeznañ podatkowych w formie elektronicznej. Jakich b³êdów nale y unikaæ? G³os Wolsztyñski - Mimo e zarówno forma, jak i druki zeznañ rocznych s¹ podobne od kilku lat, podatnikom zdarza siê pope³niaæ podstawowe b³êdy. Najczêœciej zeznania sk³adaj¹ na nieaktualnych formularzach podatkowych pochodz¹cych z lat poprzednich, na formularzu brak podpisu podatnika, brak do korekty zeznania pisma wyjaœniaj¹cego przyczyny z³o enia korekty zeznania, za- ³¹czniki do zeznania rocznego s¹ niekompletne. Aby unikn¹æ takich b³êdów, w Urzêdzie od kilku ju lat w sali obs³ugi funkcjonuj¹ stanowiska pracy, na których wprowadzane s¹ zeznania roczne w obecnoœci podatników. Wszelkie w¹tpliwoœci wyjaœniane s¹ bezpoœrednio z osoba zainteresowan¹ jak równie weryfikowane s¹ dane ewidencyjne, co pozwala unikn¹æ ponownej wizyty Podatnika w Urzêdzie. Pragnê przypomnieæ jeszcze raz, i termin z³o enia zeznania podatkowego up³ywa 30 kwietnia i jest on zachowany, gdy podatnik nada zeznanie listem poleconym decyduje data stempla pocztowego, z³o y je w Urzêdzie Skarbowym lub wyœle drog¹ elektroniczn¹ najpóÿniej w tym dniu. Z³o enie zeznania podatkowego po terminie wi¹- e siê z konsekwencjami w postaci poci¹gniêcia do odpowiedzialnoœci za wykroczenie skarbowe. Zachêcam Pañstwa do sk³adania zeznañ podatkowych przed up³ywem terminu ustawowego, równie w formie elektronicznej. Urz¹d Skarbowy przed³u y³ czas pracy... - W ramach trwaj¹cej akcji zeznañ rocznych wyd³u amy godziny pracy Urzêdu Skarbowego w kwietniu. W dniu 27 kwietnia, w pi¹tek oraz w dniu 30 kwietnia w poniedzia³ek, Urz¹d bêdzie czynny w godzinach od 7 do 18 oraz dodatkowo równie w ostatni¹ sobotê kwietnia w godzinach od 9 do 13. Zachêcam wszystkich, którzy maj¹ w¹tpliwoœci do osobistych odwiedzin naszego Urzêdu. str. 7 Korzystaj¹c z okazji, chcia³abym yczyæ mieszkañcom powiatu wolsztyñskiego zdrowych, weso³ych Œwi¹t Wielkanocnych. I ja równie yczê Pani i pracownikom Urzêdu pogodnych œwi¹t. Anna Domagalska UWAGA! Od 2012r. osoby fizyczne jeœli: nie prowadz¹ dzia³alnoœci gospodarczej lub nie s¹ p³atnikami podatku od towarów i us³ug, nie s¹ p³atnikami sk³adek na ubezpieczenia spo³eczne lub zdrowotne za zatrudnionego pracownika dla celów podatkowych pos³uguj¹ siê jako identyfikatorem podatkowym numerem PE- SEL. Urz¹d Skarbowy informuje ZAPRASZAMY!!! SZKOLENIE E-DEKLARACJE Przesy³anie deklaracji przez INTERNET jest najszybsz¹ i najprostsz¹ form¹ z³o enia zeznania rocznego. Jeœli nie wiesz jak to zrobiæ, masz w¹tpliwoœci skorzystaj z bezp³atnego szkolenia dotycz¹cego sk³adania zeznania rocznego drog¹ elektroniczn¹ Naczelnik Urzêdu Skarbowego w Wolsztynie zaprasza wszystkich zainteresowanych na bezp³atne szkolenie w zakresie sk³adania zeznañ rocznych drog¹ elektroniczn¹ Terminy szkolenia * 16 kwietnia 2012 /poniedzia³ek/ godz szkolenia odbêd¹ siê w siedzibie Urzêdu Skarbowego w Wolsztynie ul. Dworcowa 15, sala nr 101 i piêtro Zainteresowanych prosimy o kontakt pod nr wew. 325 *** Naczelnik Urzêdu Skarbowego informuje, e w celu zapewnienia podatnikom mo liwoœci wywi¹zania siê z obowi¹zku terminowego z³o enia zeznania za 2011r. w siedzibie gminy Siedlec czynny bêdzie w dniach 26 i 27 kwietnia 2012 r. w godz okresowy punkt obs³ugi podatników. Do zadañ punktu nale y przyjmowanie formularzy: PIT-37, PIT-36, PIT-36L, PIT-38, PIT-39; za³¹czniki: PIT/O, PIT/D, PIT/B, PIT-2K, PIT/M, PIT/ZG, ZAP-3, NIP-7. *** Naczelnik Urzêdu Skarbowego informuje, e w celu zapewnienia podatnikom mo liwoœci wywi¹zania siê z obowi¹zku terminowego z³o enia zeznania za 2011 r. w siedzibie gminy Przemêt czynny bêdzie w dniach 26 i 27 kwietnia 2012 r. w godz okresowy punkt obs³ugi podatników. Do zadañ punktu nale y przyjmowanie formularzy: PIT-37, PIT-36, PIT- 36L, PIT-38, PIT-39; za³¹czniki: PIT/O, PIT/D, PIT/B, PIT-2K, PIT/M, PIT/ZG, ZAP-3,NIP-7. *** Jednoczeœnie informuje siê, e: w dniach 27 i 30 kwietnia 2012 r. (pi¹tek i poniedzia³ek) Urz¹d bêdzie czynny w godz. od 7.00 do W dniu 28 kwietnia 2012 r. (sobota) urz¹d bêdzie czynny w godz. od

8 str. 8 G³os Wolsztyñski Panie z KGW w Wieleniu W sobotê, 24 marca kustosz Sanktuarium Matki Bo ej Ucieczki Grzeszników ks. kanonik Marian Szymañski zaprosi³ panie z Kó³ Gospodyñ Wiejskich z powiatu wolsztyñskiego i nie tylko na spotkanie z Matk¹ Bo ¹ Wieleñsk¹. Panie odmówi³y ró aniec, uczestniczy³y we Mszy Œwiêtej odprawionej w intencjach, z którymi panie przyby³y do Wielenia. Podczas kazania ks. Szymañski powiedzia³, by kobiety - matki, babcie ca³kowicie zaufa³y Matce Bo ej Wieleñskiej i powierzy³y jej wszystkie swoje sprawy. Pod koniec mszy by³y kustosz - ksi¹dz pra³at W³adys³aw P³óciennik mówi³ o swojej drodze duszpasterskiej. Podkreœli³, e jest zadowolony z tego, i fot. Beata Bieñgowska jego funkcjê przej¹³ ksi¹dz Marian. W podcieniach dla pañ czeka³a kawa i ciasto przygotowane przez kaszczorskie Ko³o Gospodyñ Wiejskich, a tak e sponsorów. Po poczêstunku w œwi¹tyni wys³uchano koncertu pieœni Maryjnych i wielkopostnych. W niedzielê 21 marca na nasz¹ stacjê paliw,,statoil w Berzynie napad³o trzech mê czyzn. Gro ¹c broni¹ ¹dali wydania pieniêdzy z kasy. Po opuszczeniu stacji œwiadkowie wydarzenia niezw³ocznie poinformowali policjê w Wolsztynie. Reakcja policjantów by³a natychmiastowa. Dziêki pomocy naszych klientów, którzy opisali, a potem rozpoznali sprawców doprowadzono do szybkiego ujêcia przestêpców. W imieniu Zarz¹du i Pracowników Okrêgowej Spó³dzielni Mleczarskiej sk³adamy serdeczne podziêkowania policjantom z Komendy Powiatowej Policji w Wolsztynie za sprawne przeprowadzenie akcji i ujêcie sprawców. Rozstrzygniêcie konkursu Dziêkujemy policjantom Lokomotywa TY pomnik znajduje siê we Wroc³awiu na Placu Strzegomskim w pobli u Muzeum Sztuki Wspó³czesnej, które utworzono w dawnym bunkrze - oto prawid³owa odpowiedÿ. Wylosowaliœmy zwyciêzców. Nagrody otrzymuj¹: Bo ena Skibiñska z Chorzemina i Magdalena Wieczorek z Belêcina. Prosimy je odebraæ w redakcji w dniach od poniedzia³ku 2 kwietnia do czwartku 5 kwietnia lub po uzgodnieniu telefonicznym. tel

9 G³os Wolsztyñski str. 9 Kto czyta yje podwójnie,,dyskusyjne Kluby Ksi¹ ki dzia³aj¹ w Polsce od stycznia 2007 roku. Powsta³y na wzór angielskich klubów dyskusyjnych, które istniej¹ od 1926 roku wyjaœnia Jadwiga Lotka. By³am pierwszym cz³onkiem i wspó³za³o ycielem Dyskusyjnego Klubu Ksi¹ ki przy Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy im. S. Platera w Wolsztynie. Pierwsze spotkanie Jadwiga Lotka odby³o siê 5 czerwca 2008 roku. Rozpoczêliœmy przygodê z ksi¹ k¹ pocz¹tkowo z piêcioma osobami. Obecnie do klubu nale y trzynaœcie osób (11 pañ i dwóch panów). Funkcjonujemy pod patronatem Instytutu Ksi¹ ki w Krakowie. Spotykamy siê w bibliotece raz w miesi¹cu. Instytut zaopatruje nas w ksi¹ ki, które czytamy, omawiamy i recenzujemy. S¹ to pozycje wspó³czeœnie wydawane z tzw. górnej pó³ki. Otrzymujemy komplet dziesiêciu ksi¹ ek. Po przeczytaniu ich, wysy³amy do innego klubu z terenu naszego województwa, których jest 30. Ide¹ DKK jest czytanie i rozmawianie o ksi¹ ce. Dzielimy siê doznaniami, opiniami. Niektórzy z nas pisz¹ recenzje o ksi¹ ce, przesy³aj¹c je do Instytutu Ksi¹ ki. Od marca do listopada ka dego roku odbywa siê konkurs na najlepsz¹ recenzjê miesi¹ca. W ubieg³ym roku najlepsz¹ okaza³a siê recenzja pani Jadwigi Lotki o ksi¹ ce,,kraj z Ksiê yca Michaela Morana. Oto recenzja pani Jadwigi: Michael Moran australijski pisarz i podró nik po egzotycznych woja ach po archipelagu wysp Oceanu Spokojnego Melanezji i Polinezji oraz pobycie w Wielkiej Brytanii, gdzie pracowa³ jako nauczyciel, trafi³ do niesamowitego, tytu³owego kraju z Ksiê yca. Jak sam pisze, do owej wyprawy popchnê³a go mi³oœæ do muzyki Chopina. Mi³oœæ tym wiêksza, e wi¹za³a siê z zetkniêciem z krajem dziwacznym, pe³nym absurdów, przechodz¹cym najtrudniejsz¹ transformacjê owych czasów, zarówno w wymiarze spo- ³ecznym, politycznym, œwiatopogl¹dowym i gospodarczym. Wi¹za³a siê z zetkniêciem z Polsk¹ pocz¹tku lat 90. Autor nie szczêdzi nam z³oœliwoœci i przytyków. W bardzo dosadny sposób opisuje szok kulturowy, jaki prze y³, zw³aszcza w pierwszym okresie swojego pobytu w Polsce. Paradnie opisuje surrealistyczny obraz oœrodka, w którym przysz³o mu pracowaæ jako nauczyciel kursów z zakresu zarz¹dzania i biznesu. Trzeba jednak podkreœliæ, e jego wra- enia, ciêty jêzyk i fenomenalne poczucie humoru nie obra aj¹ i nie irytuj¹. Autor rozœmiesza do ³ez, ale te zmusza do refleksji jak szybko zapomnieliœmy o szarej rzeczywistoœci tamtych lat, w które powoli wkrada³o siê nowe jutro, zabarwione jednak kiczem i nieporadnoœci¹ raczkuj¹cej gospodarki wolnorynkowej. Michael Moran w mistrzowski sposób opisuje nasze przywary narodowoœciowe i nalecia³oœci poprzedniego systemu. Jak e celnie ukaza³ ci¹gle pokutuj¹cy sposób myœlenia, traktuj¹cy klienta jako nielubianego petenta:,,kiedy jakiœ klient dzwoni do firmy i rozmawia ze mn¹ ju nigdy do nas nie dzwoni ( ) jak pochwali³a siê jedna z jego kursantek. Ponad wszystko jednak wybija siê paradoksalnie fascynacja polsk¹ kultur¹, mentalnoœci¹, szaleñstwem dziejów, które targa³o nasz kraj przez ostatnie tysi¹c lat. Moran od podstaw wyk³ada polsk¹ historiê, t³umaczy pojêcia (godne polecenia s¹ rozwiniêcia has³a holocaustu i sarmatyzmu), z czu³oœci¹ broni Warszawy tej najbardziej nielubianej stolicy Europy Swój wyk³ad kieruje g³ównie do rodaków i innych obywateli zachodniej czêœci œwiata, nieznaj¹cych kraju, w którym on sam poczu³ siê, jakby przeszed³ wraz z Alicj¹ na drug¹ stronê lustra. Wyk³ad ten jest jednak tak wnikliwy, ciekawy i obiektywny, e móg³by s³u- yæ jako literatura uzupe³niaj¹ca w ramach lekcji historii w ka dej polskiej szkole. Do biblioteki w ramach DKK przyje d aj¹ autorzy ksi¹ ek. Opiekunem klubu z ramienia biblioteki jest p. Beata B¹czyk, a przez dwa lata by³a ni¹ p. Justyna Skrzypczak, która te wiele pracy w³o y³a w powstanie DKK. Obie panie znakomicie wpisa³y siê w klimat tego klubu. - Nawi¹zaliœmy kontakt z Domem Zakonnym Sióstr Nazaretanek w ytomierzu (Ukraina) - mówi pani Lotka- które prowadz¹ przedszkole dla dzieci i opiekuj¹ siê dzieæmi w szpitalu onkologicznym, a tak e prowadz¹ katechezy. Z okazji Œwi¹t Bo ego Narodzenia zakupiliœmy zabawki, gry, a biblioteka podarowa³a ksi¹ ki. Te dary poprzez Siostry Nazaretanki z Poznania dotar³y przed œwiêtami do ytomierza. Poza spotkaniami z ksi¹ k¹ uczestniczymy w wyjazdach do teatru, opery i kina, organizowanych przez bibliotekê. Pani dyrektor Arleta Prz¹dka jest naszym dobrym duchem i czuwa nad nami - podkreœla p. Jadwiga. Szczególnie pamiêtaæ bêdziemy wyprawê szklakiem Chopina i Iwaszkiewicza w 2010 r. Byliœmy m.in. w elazowej Woli, w nowym Muzeum Chopina i w Stawisku Iwaszkiewicza. Obejrzeliœmy w teatrze,,polonia spektakl,,cafe Bagdad z Katarzyn¹ Groniec w roli g³ównej. Moim przes³aniem s¹ s³owa Umberto Eco Kto czyta yje podwójnie. Wiem, e by³a Pani na targach ksi¹ - ki. - W ramach targów ksi¹ ki trzy wydawnictwa promowa³y swoj¹ dzia³alnoœæ wydawnicz¹ dla dzieci. Z przykroœci¹ stwierdziliœmy, e te wydawnictwa wydaj¹ ksi¹ ki tylko autorów zagranicznych. Panie reklamuj¹ce swoje wydawnictwa (w wieku ok. 30 lat), nie mówi³y poprawn¹ polszczyzn¹, wstawiaj¹c wtrêty angielskie. Te wypowiedzi kontrastowa³y z wypowiedziami prowadz¹cych konferencjê, którzy pos³ugiwali siê piêkn¹ polszczyzn¹. Anna Domagalska

10 str. 10 G³os Wolsztyñski Nie wszystko wiemy o zaj¹cu Dlaczego w bogatej symbolice Œwi¹t Wielkanocnych pojawia siê zaj¹c? To sympatyczne zwierz¹tko znajdujemy na kartkach z yczeniami wielkanocnymi, dzieciom kojarzy siê z podarunkami, które przynosi. Co sprawi³o, e tak mocno zwi¹zano zaj¹ca w tradycji chrzeœcijañskiej ze Œwiêtami Wielkanocnymi? W pismach Ojców Koœcio³a znajdujemy pierwsze chrzeœcijañskie interpretacje znaczenia zaj¹ca, które s¹ komentarzem do wybranych fragmentów Biblii. I tak w psalmie 104 mowa jest o ska³ach s³u ¹cych za schronienie dla zajêcy: Wysokie góry dla kozic, a ska³y s¹ kryjówk¹ dla góralków (w. 18). W tekœcie hebrajskim wystêpuje tutaj s³owo sapan, które przez biblistów t³umaczone jest jako œwistak lub góralek (góralek - najmniejszy z ssaków kopytnych, wielkoœci królika; yje stadnie poœród ska³ Afryki i zachodniej Azji). Wulgata (przek³ad Pisma Œwiêtego na jêzyk ³aciñski) hebrajski wyraz sapan przet³umaczy³a jako lepusculus albo lepus, który oznacza zaj¹ca. W innym miejscu w Biblii te jest mowa o góralikach zaj¹cach symbolizuj¹cych naród pozbawiony wszelkiej si³y, buduj¹cy sobie mieszkanie w skalnych rozpadlinach: góralki, lud wprawdzie niemocny, ale w skale mieszkanie zak³ada (Prz 30,26). W interpretacji alegorycznej góralki zaj¹ce, buduj¹ce sobie mieszkanie wœród ska³, s¹ symbolem pogan, którzy choæ pocz¹tkowo b³¹kali siê po religijnych bezdro ach ostatecznie jednak znajduj¹ schronienie przy Chrystusie jako skale. Wed³ug Augustyna zaj¹c jest symbolem grzesznika, który oddaj¹c siê pe³nej skruchy pokucie, wraca do Boga. Symbolika zaj¹ca pojawia siê szczególnie czêsto w odniesieniu do katechumenów i dlatego podobizna tego zwierzêcia znajduje siê czasami na baptysteriach. Ambro y, nawi¹zuj¹c do przemian zapowiedzianych przez Paw³a w 1 Kor 15,51, uwa a zaj¹ca, ze wzglêdu na coroczn¹ zmianê koloru sierœci, za symbol zmartwychwstania. Do tego te nawi¹zuj¹ postacie zajêcy pojawiaj¹ce siê na œcianach katakumb i na lampkach nagrobnych. Zabytki dawnej sztuki chrzeœcijañskiej przedstawiaj¹ce zaj¹ca wraz z motywem winnego krzewu wskazuj¹ na zwi¹zek z Eucharysti¹, yciem wiecznym i zmartwychwstaniem. Dodatkowo relacjê do Chrystusa uwidacznia podobieñstwo s³owne w jêzyku greckim, gdzie na okreœlenie zaj¹ca u ywa siê s³owa lagos, które brzmi podobnie jak s³owo Logos, które oznacza Bo e S³owo - Chrystusa. Po³¹czenie zaj¹ca z symbolik¹ jajka wielkanocnego nie ma zbyt d³ugiej historii. Najstarsze Ÿród³a przedstawiaj¹ce zaj¹ca z wielkanocnymi jajkami pochodz¹ z koñca XVII wieku. Wyjaœnieñ tego niezwyk³ego zwi¹zku jest wiele. Gdy jedni widz¹ tu nawi¹zanie do zwyczajów podatkowych, które dopuszcza³y sk³adanie daniny w naturze, co sprawia³o, e czêsto wraz z jajkami sk³adano zwierzêta, i to nie koniecznie domowe, inni próbuj¹ spojrzeæ na problem oczyma dzieci. One to mog³y w czasie Wielkanocy zauwa yæ na polach biegaj¹ce zaj¹ce, zapowiadaj¹ce nadejœcie wiosny. Poniewa zawsze obdarowywane by³y w te œwiêta pisankami, ³atwo by³o przypisaæ w³aœnie zaj¹com rolê roznosicieli tych prezentów. Warto tak e wspomnieæ, e zaj¹c - królik jest symbolem p³odnoœci podobnie jak jajko jest symbolem nowego ycia. Na renesansowych obrazach przedstawiaj¹cych Nawiedzenie albo Œwiêt¹ Rodzinê zaj¹c mo e byæ uwa any za symbol b³ogos³awionej p³odnoœci. Druga po³owa XVIII wieku przyczyni³a siê znacz¹co do rozpropagowania symbolu wielkanocnego zaj¹ca. Sta³o siê to za spraw¹ coraz to popularniejszych kartek pocztowych, wysy³anych wraz ze œwi¹tecznymi yczeniami. Motywy dekoracyjne tych kartek nie zawsze by³y religijne, czêsto czerpa³y elementy z otaczaj¹cej przyrody. PóŸniej do tych symboli do³¹czono lub je zast¹piono elementami bardziej teologicznymi. Dziœ bogactwo symboli przedstawianych na wielkanocnych kartkach jest jeszcze wiêksze i obejmuje elementy mniej lub bardziej zwi¹zane z interpretacj¹, wyra aj¹c¹ radoœæ ze zwyciêstwa Chrystusa nad œmierci¹. IR/zajac_wielkanocny.html M. Lurker, S³ownik obrazów i symboli biblijnych, Poznañ 1989.

11 G³os Wolsztyñski str. 11 W solidarnoœci z Wêgrami Nie myœla³am, zapisuj¹c siê na wyjazd na Wêgry, e prze yjê takie emocje. Kupi³am trochê pieniêdzy forintów. Myœla³am, e kupiê wnukom jakieœ drobiazgi z Budapesztu, pójdê na kawê, tokaj A przy okazji w jakiœ sposób poprê premiera Wiktora Orbana. Ju na dworcu w Budapeszcie okaza³o siê, e jesteœmy otoczeni Wêgrami, którzy p³acz¹ ze szczêœcia z powodu naszego przyjazdu i ju nie licz¹ siê nasze plany, lecz jesteœmy (choæ krótko), ale RAZEM. Do autobusów, którymi nas zawieziono na uroczystoœci do parku, gdzie mieœci siê Muzeum Narodowe, wsiedli przewodniczka Polka oraz wolontariusz Wêgier. Byli z nami ca³y czas podczas naszego pobytu w Budapeszcie. Prowadzali nas po mieœcie, karmili i t³umaczyli zjawiska, których nie rozumieliœmy. Wszêdzie niespotykana serdecznoœæ, uœciski i ³zy. Szczytowym prze yciem by³ marsz sprzed Placu Zamkowego pod Parlament. W ci¹gu tych oko³o 5 kilometrów doznaliœmy tyle sympatii od naszych Braci Wêgrów! Szliœmy za ogromnym banerem, za Tomkiem Sakiewiczem, panem Kapuœciñskim z Krakowa i naszym przewodnicz¹cym Klubu,,Gazety Polskiej panem Zenonem Torzem wœród morza polskich i wêgierskich flag. Na chodnikach stali wiwatuj¹cy Wêgrzy! Ca³owali nas, p³akali, wymieniali siê flagami i skandowali po polsku i wêgiersku:,,dziêkujemy! My spontanicznie odpowiadaliœmy: Wiktor Orban, Budapeszt Warszawa: wspólna sprawa, Polak, Wêgier - dwa bratanki Oni to rozumieli! By³ te wspólny œpiew Marsz Polonia. W pewnym momencie us³yszeliœmy nasz Hymn, który gra³ na klarnecie Wêgier stoj¹cy nieopodal naszego marszu. A potem by³o przemówienie Wiktora Orbana! Obok nas znalaz³ siê Wêgier, który nam t³umaczy³. Reakcje 250-tysiêcznego zgromadzenia by³y niesamowite! I do nas te mówi³. Dziêkowa³, solidaryzowa³ siê z nami, rozœmiesza³. Po prostu mówi³ i t³umaczy³ jak ojciec dzieciom. Ojciec, który wie, co boli jego dzieci i jakie musz¹ podj¹æ wyrzeczenia i W marszu uczestniczyli Polacy zadania, eby nikt nie zabra³ im wolnoœci. Wtedy zaczê³am im zazdroœciæ, bo Polacy nie maj¹ ojca, ale niedobrego ojczyma. Zostawiliœmy nasze bia³o-czerwone flagi, parasole. Rozdaliœmy tysi¹ce naklejek upamiêtniaj¹cych nasz wyjazd na Wêgry. Czêstowaliœmy,,krówkami przywiezionymi z Polski. A oni? Co mieli: swoje piêkne flagi, forinty, ciasteczka, czekolady, pami¹tkowe wst¹ eczki, bransoletki i na dworcu na po egnanie wino la³o siê litrami. Peron hucza³ od wspólnych œpiewów i obietnic, e przyjad¹ do nas na pewno z rewizyt¹. Mo e ju 10 kwietnia? Lub 11 listopada? Tylko czy u nas nie bêd¹ wtedy bili? WE MGLE We mgle Wci¹ poruszamy siê We mgle nieoczywistoœci. Prawda ju nie jest kategoryczna Tylko podbarwiona przez okolicznoœci. Mi³oœæ ju nie jest bezinteresowna, Bezgraniczna, tylko przejaskrawiona Cia³a potrzebami. Szczêœcie ju nie jest wolne, Bezwarunkowe, tylko wci¹ W stronê mamony zerka I los nas nie chce ju uszanowaæ Tylko gra z nami wci¹ w berka. Stale poruszamy siê We mgle nieoczywistoœci A ona stara siê Radykalnie zas³aniaæ W³aœciwy system wartoœci. Jadwiga Soliñska Bogumi³a Konstancja Za³êska

12 str. 12 G³os Wolsztyñski Unikn¹³ œmierci w Katyniu Zginêli gdzieœ na obcej ziemi, nie maj¹ swoich mogi³, krzy y. Oczekiwani nigdy nie wrócili do swoich rodzin, domów. Zginêli za ca³y naród, za mnie, za ciebie. Wychowani na maksymie,,bóg - Honor Ojczyzna. Zbli a siê kolejna bolesna rocznica - 13 kwiecieñ - Dzieñ Pamiêci Ofiar Zbrodni Katyñskiej. Stanis³aw Czajka To by³a - moim zdaniem - po prostu zemsta. Stalin i Beria podpisali pakt zemsty za rok marca 1940 roku zapad³ wyrok, ale plan zaczêto realizowaæ ju jesieni¹ 1939 roku mówi Stanis³aw Czajka z Barchlina, naoczny œwiadek i uczestnik tamtych wydarzeñ. W chwili wybuchu wojny mia³em 19 lat. W sierpniu przebywa³em w domu na wakacjach. 25 sierpnia otrzyma³em rozkaz natychmiastowego powrotu do szko³y (podoficerskiej) w Œremie, a stamt¹d ju w pe³nym rynsztunku 4. kompania 52. pu³ku piechoty strzelców uda- ³a siê w kierunku Z³oczowa, Lublina, Lwowa. Ponownie sk³ada- ³em przysiêgê. Oficerowie samochodami wyje d ali; na pewno wiedzieli, ale nie chcieli robiæ paniki. 17 wrzeœnia otoczyli nas Rosjanie. Z³o yliœmy broñ. Zostaliœmy w mundurach, chocia potem i tak z mundurów nas rozbierano. Szliœmy w kierunku Tarnopola, tam strzelali do nas Ukraiñcy. Doszliœmy do wsi Podwo³oczyska. Kolejna wieœ Wo³oczyska to ju by³ ko³choz i tam by³o wielu naszych o³nierzy. Transportowano nas poci¹giem towarowym, do jedzenia dostawaliœmy zupê pomidorow¹ i suchy chleb. Do dziœ pamiêtam smak tego chleba. Nie wszyscy mieli mena - ki, wiêc zupê nabierali w przeró ne naczynia - w puszki, s³oiki, nawet w nocniki. Dotransportowano nas do Starobielska. Nikt z nas nie wiedzia³, co nas czeka. Na apelach wybierano oficerów i ich wywo ono, ale byli te Stanis³aw Czajka przy grobie p.por Janiny Lewandowskiej i jej ojca gen. Józefa Dowbora-Muœnickiego tacy co zg³aszali siê na ochotnika s¹dz¹c, e zostan¹ przeniesieni do innych baraków, do lepszej pracy. Przez ca³y ten czas by³ ze mn¹ kolega Heniu Zalewski z Szymanowa, potem do³¹czy³ do nas Stanis³aw Wypych z Krzy owca. Zawsze trzymaliœmy siê na uboczu, apeli staraliœmy siê unikaæ. W obozie widzia³em te jedyn¹ kobietê ppor. Janinê Lewandowsk¹. By³a pilotem. Zawsze przy niej by³o dwóch oficerów, zwraca³a uwagê wszystkich - ³adna blondynka, nosi³a mundur. W listopadzie 1500 jeñców wymieniono na 1500 Ukraiñców. Wœród nich by³em ja i moich dwóch kolegów. Po wymianie nad Bugiem w miejscowoœci Sarna oddano nas w rêce Niemców i wywieziono w g³¹b III Rzeszy do pracy. Nie wiedzieliœmy, co sta³o siê w Katyniu. Dowiedzia³em siê przypadkiem. Niemka, u której pracowa³em posz³a do koœcio³a. Przechodz¹c przez pokój zauwa y³em broszurê i tam by³o wszystko napisane. Nie spa³em kilka nocy. Bóg czuwa³ nade mn¹. Omin¹³em Katyñ. Do dzisiaj a³ujê, e tej broszury nie zabra³em. Szczêœliwie wróci³em do domu do Polski. Z Heniem utrzymywa³em kontakt i to on namówi³ mnie, abym wst¹pi³ do ZBoWiD. Pojecha³em do Leszna do RKU i tam od razu zrozumia³em w jakiej jestem Polsce. Panów ju nie ma - us³ysza³em - teraz s¹ towarzysze. Sprawdzono mnie i moj¹ kartotekê w archiwum. Sprawê przynale noœci za³atwiono pozytywnie. Rzuci³em siê w wir pracy spo³ecznej. Parê

13 osób wiedzia³o co przeszed³em, co widzia³em. Wst¹pi³em do ZSL i tam dopiero dowiedzia³em siê, e powinienem milczeæ. By³a nagonka. Wyczuwa³em te nastroje wokó³ mnie. Nie mog³em zrozumieæ jak to mo liwe, e walczyli o wolnoœæ, dostawali odznaczenia, a jak wrócili do Polski, to ich zamykano, s¹dzono, torturowano i po cichu mordowano. Milcza³em, ale wiedzia³em, e jestem niewygodny, we w³adzach gminy nie by³o dla mnie miejsca. Pamiêtam nazwiska tych, co donosili na s¹siadów. Czêsto rozmawia³em o tym, ale tylko z kolegami z czasów niewoli. Spotykaliœmy siê co 2 lata - absolwenci szkó³ w Œremie, Nisku i G³os Wolsztyñski Koninie. Po raz pierwszy nad Solin¹, rok póÿniej w Orzyszu, a potem przez kilka lat tylko w Rogowie. Te szko³y powsta³y z inicjatywy J. Pi³sudskiego. Wspominaliœmy, bo trudno zapomnieæ. Z roku na rok by³o nas coraz mniej, a teraz ju nie ma nikogo. Po roku 1989 zaczêto odkrywaæ prawdê, zapraszano mnie do szkó³ na ró - ne uroczystoœci, dzieli³em siê t¹ trudn¹ prawd¹ z m³odzie ¹. Pomimo up³ywu lat nadal œledzê wszystko, co zwi¹zane jest z Katyniem, Starobielskiem, Kijowem, Ostaszkowem, Miñskiem, bo nie wszystkich wywieziono do katyñskiego lasu, mordowano te na miejscu w obozach. Musia³em te pojechaæ do str. 13 Lusowa, tam na cmentarzu jest grobowiec rodzinny, w którym pochowano przywiezion¹ z Katynia czaszkê pilota ppor. Janiny Lewandowskiej. Jej ojciec gen. Józef Dowbor Muœnicki by³ naczelnym dowódc¹ Powstania Wielkopolskiego. S¹ rany, które nigdy siê nie zabliÿni¹. S¹ wspomnienia zawsze ywe. yj¹ jeszcze ludzie, którzy byli naocznymi œwiadkami okrucieñstwa i niesprawiedliwoœci. Potrafi¹ opowiedzieæ ze szczegó³ami, pamiêtaj¹ fakty, nazwiska pomimo wieku - tak jak Stanis³aw Czajka. Alina Napieralska O cz³owieku, który siê (rzekomo) kulom nie k³ania³ 4 kwietnia minie 65. rocznica œmierci genera³a Karola Œwierczewskiego, w niewyjaœnionych wci¹ do koñca okolicznoœciach. Okr¹g³e rocznice zawsze wyzwalaj¹ w nas jakieœ refleksje i skojarzenia; te zwi¹zane ze Œwierczewskim, ówczesnym wiceministrem obrony, kojarz¹ siê g³ównie z potrzeb¹ niemrawo przeprowadzanej u nas dekomunizacji. Od pocz¹tku lat dziewiêædziesi¹tych trwa mozolne odk³amywanie naszej historii. Obok blokowanej przez pewne œrodowiska lustracji, przejawia siê to te miêdzy innymi w zmianie lub powrocie do pierwotnych nazw ulic i placów, usuwaniu pomników, tablic, itp. ku czci bohaterów socjalizmu. Proces ten dokonuje siê powoli, bo wielu naszych rodaków coraz bardziej obojêtnie przechodzi obok tych pami¹tek z³owrogiego systemu. Po czêœci podobnie jest niestety i u nas w Wolsztynie, albowiem pomimo up³ywu dwudziestu przesz³o lat od tak zwanego demokratycznego prze³omu, wci¹ przechodzimy obojêtnie obok popiersia gen. Œwierczewskiego, tej wstydliwej dla wielu wolsztynian peerelowskiej ikony. Co wiêcej, niektórzy z nas, jak siê osobiœcie przekona³em, wprost gotowi s¹ broniæ popiersia, niczym niepodleg³oœci. Pomnik usytuowany na skwerze nale ¹cym do Spó³dzielni Mieszkaniowej w Wolsztynie, przedstawia cz³owieka, który w najnowszej historii zapisa³ siê niechlubnie tym, e jako oficer bolszewickiej armii, dowodzi³ batalionem w czasie pochodu na Warszawê w 1920 roku. By³ nawet ranny na froncie wojny przeciw Polsce. Pomnik gen. Œwierczewskiego na ul. S³owackiego w Wolsztynie Polscy o³nierze jego

14 str. 14 frontowi przeciwnicy w tej wojnie, le ¹ te w wydzielonej kwaterze naszego wolsztyñskiego cmentarza. W latach 30. wojowa³ w Hiszpanii, delegowany tam przez Stalina w roli doradcy wojskowego. Zas³yn¹³ wtedy jako posiadacz dwóch pistoletów typu Walther, z których zwyk³ by³ osobiœcie rozstrzeliwaæ dezerterów. To tym pistoletom, zawdziêcza³ bardziej partyjny ani eli wojskowy pseudonim Walter. W czerwcu 1941 roku, po ataku Hitlera na Zwi¹zek Radziecki, dowodzi³ 248. dywizj¹ piechoty Armii Czerwonej. Nad WiaŸm¹ dowodzi³ tak genialnie, e po paru dniach z dziesiêciu tysiêcy o³nierzy zosta³o zaledwie piêciu. Dowództwo Armii widz¹c przera aj¹c¹ niekompetencjê i jego pog³êbiaj¹cy siê alkoholizm, na dwa lata przesunê³o go do szkolenia rezerw. Wyp³yn¹³ ponownie, gdy Stalin zacz¹³ organizowaæ Wojsko Polskie; zosta³ dowódc¹ I Armii Wojska Polskiego. I znów jego b³êdne decyzje sta³y siê przyczyn¹ ciê - kich strat tej Armii 1500 zabitych i rannych w trakcie forsowania Wis³y miêdzy Pu³awami a Dêblinem w sierpniu 1944 r. Gdy front przesun¹³ siê znacznie na zachód, z wiadomych jedynie Stalinowi powodów, Œwierczewski stan¹³ na czele II Armii W.P., która wesz³a w sk³ad 1 Frontu Ukraiñskiego. I choæ potêga II Armii prezentowa³a siê imponuj¹co, to w bitwie pod Budziszynem, wiosn¹ 1945 roku, z powodu nieudolnoœci dowódczych Œwierczewskiego, ponios³o œmieræ bez ma³a 8 tysiêcy polskich o³nierzy a rany odnios³o przesz³o 10 tysiêcy. Brak profesjonalizmu dowódczego ten sowiecki genera³ w polskim mundurze nadrabia³ jednak czujnoœci¹ ideologiczn¹ w tropieniu wrogów ludu. Zachowa³y siê podania 39 oficerów i o³nierzy Armii Krajowej, skazanych na G³os Wolsztyñski œmieræ przez s¹dy wojskowe II Armii, pisz¹cych do jej dowódcy proœby o darowanie ycia. 29 spoœród tych podañ opatrzonych jest adnotacj¹: odmawiam Œwierczewski. O jego powojennej biografii i patriotycznych poczynaniach, ukoronowanych poœmiertnie Krzy em Virtuti Militari I klasy, nie warto ju nawet wspominaæ. Opowieœci o generale Walterze, który siê rzekomo kulom nie k³ania³, jakimi przez d³ugie lata karmiono m³odzie szkoln¹, by³y jedynie wymys³em peerelowskich historyków i socrealistycznych literatów. Do takich nale a³a ksi¹ ka Janiny Broniewskiej O cz³owieku, który siê kulom nie k³ania³,w³¹czona do kanonu obowi¹zkowych lektur szkolnych nie tylko mojego pokolenia. Dziœ, gdy tak czêsto narzekamy na brak autorytetów i oczekujemy klarownego programu wychowawczego dla naszej m³odzie y, opartego miêdzy innymi na uznaniu i szacunku dla prawdziwych bohaterów, trzeba wskazywaæ na tych w³aœciwych. Œwierczewski takim bohaterem nigdy nie by³, a tym bardziej nie jest nim dziœ. I to wbrew temu, co pewna m³oda wolsztyñska mama na pytanie swego dziecka, czy to jest bohater, odpowiedzia³a: tak, to jest bohater. Myœlê te, e czas ju najwy szy, aby obok zdekomunizowania kiedyœ na fali demokratycznego entuzjazmu naszych wolsztyñskich ulic: w³aœnie Œwierczewskiego, 25 lecia PRL, Armii Czerwonej, Marchlewskiego, 1 Maja, usun¹æ wreszcie ten wstydliwy relikt realnego socjalizmu. Aby nasze miasto, piêkne i zadbane, nigdy chyba nieska one jakimœ wyraÿnym przejawem prosowieckiej kolaboracji, maj¹ce za Honorowego Obywatela Papie a Jana Paw³a II, które wykaza³o tyle determinacji w sprawie odbudowania figury Serca Jezusowego, i odnowienia figury Matki Bo ej, nie by³o dziœ porównywane z powodu tej pami¹tki do miejscowoœci, którym podobnie jak nam dot¹d, tej determinacji w tym wzglêdzie wyraÿnie brakuje. A uprzedzaj¹c niejako ewentualn¹ argumentacjê na rzecz pozostawienia pomnika, bo jest to dzie³o nie- yj¹cego ju od wielu lat wolsztyñskiego rzeÿbiarza, Edwarda Przymusza³y, pragnê poinformowaæ, e nikt nie chce popiersia niszczyæ, a jedynie przenieœæ go do magazynu miejscowego Muzeum Regionalnego i pozostawiæ tam obok eksponowanego niegdyœ w salce muzealnej, poœwiêconej historii wolsztyñskiego ZWM u, popiersia Janka Krasickiego, innego w¹tpliwego bohatera wojennej historii naszego kraju. W³odzimierz J. Chrzanowski PS. Jakiœ czas temu, przekonawszy siê o negatywnym stanowisku Zarz¹du Spó³dzielni Mieszkaniowej i jej organów samorz¹dowych odnoœnie do tej sprawy, postanowi³em zbieraæ podpisy pod apelem do Spó³dzielni o przeniesienie popiersia Œwierczewskiego do magazynu Muzeum. Jedynymi organizacjami, które wówczas poparcia udzieli³y by³y: Zwi¹zek Sybiraków i moje Stowarzyszenie Civitas Christiana. Poparcia takiego kategorycznie wtedy odmówi³ Zwi¹zek Kombatantów RP i By³ych WiêŸniów Politycznych. Z osób prywatnych, podpis pod apelem z³o y³ m.in. obecny wiceprzewodnicz¹cy Rady Miejskiej w Wolsztynie, Pan Krzysztof Czeszak. (wjch) Od red. Redakcja,,G³osu ju na pocz¹tku lat 90. toczy³a najpierw bataliê o zmianê nazwy ulicy Œwierczewskiego, organizuj¹c konkurs na now¹ nazwê, a potem o przeniesienie popiersia Œwierczewskiego do muzeum. Jak dot¹d wszystkie inicjatywy poparte argumentacj¹, spe³z³y na niczym.

15 G³os Wolsztyñski str. 15 Wybory do w³adz SLD Przemawia przewodnicz¹cy Adam Cukier Podczas dyskusji 15 marca odby³ siê Zjazd Sprawozdawczo - Wyborczy wolsztyñskiej organizacji Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Sprawozdanie z dwuipó³rocznej kadencji przedstawi³ przewodnicz¹cy Adam Cukier. Wolsztyñska organizacja obecnie liczy 55 cz³onków. Dzia³alnoœæ opiera siê na przyjêtej w 2011 roku deklaracji ideowo politycznej SLD. Mówi ona o obronie s³abszych, ubogich, pokrzywdzonych, wykluczonych, a zw³aszcza emerytów i rencistów. W wielu zak³adach powiedzia³ A. Cukier - ogranicza siê rolê zwi¹zków zawodowych, pomimo e gwarantuje to prawo. Nale- y d¹ yæ do poprawy równoœci kobiet i mê czyzn, tak- e pod wzglêdem równej p³acy za wykonywan¹ pracê. Podkreœli³ zanik spó³dzielczoœci, a jednym z nielicznych przyk³adów jest dobra dzia³alnoœæ banków spó³dzielczych. Mimo e w kraju wyniki SLD w wyborach nie by³y satysfakcjonuj¹ce, to w powiecie wolsztyñskim ten wynik by³ zdecydowanie lepszy. Pan przewodnicz¹cy zwróci³ uwagê, e na listach w gminie Wolsztyn w wyborach samorz¹dowych 58% kandydatów stanowi³y kobiety. Zapowiedzia³ tak e bataliê o odbudowanie systemu medycyny szkolnej, któr¹ po 90. roku wyparto ze szkó³. Na zakoñczenie A. Cukier powiedzia³: Jesteœmy jako organizacja potrzebni, a szczególnie musimy trafiæ do ludzi m³odych. Tu jest mo liwoœæ poprawy wzrostu szeregów. W dyskusji poruszono wiele problemów, w tym braku nowych miejsc pracy, niestwarzania warunków dla ich powstawania. Jest to przyczyn¹ emigracji m³odzie y. Nie wiadomo, czy ci m³odzi ludzie powróc¹. Zlikwidowano szkolnictwo zawodowe. Leonard Borowczak powiedzia³, e trzeba przyjrzeæ siê, czy rzeczywiœcie powiaty s¹ potrzebne. Zasugerowano nawet ³¹czenie siê gmin w silne grupy. Postulaty z dyskusji odzwierciedli³y siê w przyjêtych uchwa³ach, dotycz¹cych spraw m³odzie y i instytucji samorz¹dowych. Odby³y siê wybory do w³adz wolsztyñskiej organizacji SLD. W wyniku g³osowania przewodnicz¹cym Rady Powiatowej SLD pozosta³ Adam Cukier, nowym sekretarzem - Bo ena Suszek, a cz³onkami Rady Powiatowej zostali: Joanna Milanowska, Stanis³awa Kopacz Rzepa, Jacek Piêtka, Marian Zembrowski, Konrad Duszyñski, Zdzis³aw Wójtowicz, Przemys³aw Kowalewicz. Na przewodnicz¹c¹ Komisji Rewizyjnej wybrano Barbarê Ertel. W obradach uczestniczyli goœcie: cz³onek Rady Krajowej SLD Tadeusz Myller oraz szefowa biura europos³a Marka Siwca Sandra ywicka. Pani S. ywicka zadeklarowa³a, e zrobi wszystko, aby m³odzie z powiatu wolsztyñskiego zainteresowaæ problematyk¹ Unii Europejskiej. Pan T. Myller natomiast podkreœli³ du e zas³ugi pana A. Cukiera w dzia³alnoœci partyjnej na terenie powiatu wolsztyñskiego. Jak zaznaczy³, w tych ciê kich czasach jest to bardzo cenne. Stanis³aw Domagalski

16 str. 16 G³os Wolsztyñski Rzeczywistoœæ w ksi¹ kach Pana Adama Pan Adam Szymañski z Wolsztyna wyda³ ju kilkanaœcie ksi¹ ek o ró - norodnej tematyce. A zacz¹³ - jak sam o sobie mówi - od pisania wierszy. Kiedyœ, jeszcze w latach 70., przeczyta³ w,,kulturze satyryczne wiersze i sam spróbowa³ swoich si³. Spodoba³y siê jego próby, ale pytano, czy ktoœ kiedyœ te wiersze wyda? Jest obserwatorem ycia spo³eczno politycznego, co wyra a w swoich publikacjach. Tak jak wielu Polaków prze y³ katastrofê smoleñsk¹. To wydarzenie zaliczy³ do najwiêkszej katastrofy od czasu II wojny œwiatowej. Nie móg³ pogodziæ siê z reakcjami ludzi, na których to wydarzenie nie zrobi³o adnego wra enia. Adam Szymañski Jednoznacznie komentujesz to wydarzenie. - Z jednej strony widaæ nies³ychane akty alu i afirmacji krzy a jako symbolu polskoœci, z drugiej niemoralnej agresji na pod³o u politycznym. Te dwie postawy diametralnie zmieni³y wizerunek, niestety, znacznej czêœci rodaków. Czy Twoje przemyœlenia zwi¹zane z tragedi¹ smoleñsk¹ zaowocowa³y kolejn¹ ksi¹ k¹? - Jako myœl¹cy Polak i praktykuj¹cy katolik opowiedzia³em siê za przyjêtymi wartoœciami. Efektem jest esej pt.,,w mrokach katyñskiej hekatomby. Jego treœci¹ jest g³êboki protest przeciwko niegodnej postawie rz¹dz¹cych zmierzaj¹cych do absolutnego przejêcia w³adzy duchowej nad narodem. Nie mog³em siê pogodziæ z bezczeszczeniem pamiêci godnego szacunku œp. Prezydenta RP profesora Lecha Kaczyñskiego. To spowodowa³o, e podzieli³em siê osobistymi refleksjami na temat kampanii prezydenckiej prowadzonej przeciwko Jaros³awowi Kaczyñskiemu. Moim zdaniem, naród jako ca³oœæ absolutnie nie zda³ egzaminu. Skutki takich postaw widoczne s¹ do dziœ. W swoich ksi¹ kach poruszasz tematy spo³eczne, polityczne, filozoficzne, a nawet ods³aniasz wydarzenia ze swojego ycia. To wymaga odwagi. - W 2010 r. wyda³em moj¹ powieœæ pt.,,barbie. S¹ to w du ym stopniu biograficzne zapiski tytu³owej bohaterki mojej pierwszej mi³oœci. Jest to powieœæ spo³eczno obyczajowa z w¹tkami niezwyk³ymi, sensacyjnymi i tragicznymi. Ukaza³ siê tak e mój,,manifest Polskiego Komitetu Wyzwolenia Niemoralnego, bêd¹cy satyr¹ na stosunki spo- ³eczne, jakie wykreowa³a partia rz¹dz¹ca w ostatnim roku prezydentury Lecha Kaczyñskiego oraz poprzez kampaniê wyborcz¹ w 2011 roku. Upamiêtni³eœ te swojego ojca, którego grób odnalaz³eœ po 58 latach. Pisaliœmy o tym w,,g³osie Wolsztyñskim. Przypomnij te wydarzenia. - Mojego ojca nie zna³em, poniewa w 1939 roku wyruszy³ na wojnê bra³ udzia³ w kampanii wrzeœniowej i œlad po nim zagin¹³. Mama przez wiele lat szuka³a ojca. Mimo wielu pism wystosowanych do ró nych instytucji w tej sprawie nie odnalaz³a go. W 1997 roku postanowi³em za namow¹ ony jeszcze raz poszukaæ œladów ojca. W WKU w Nowym Tomyœlu nie dowiedzia³em siê, gdzie ojciec walczy³ w kampanii wrzeœniowej (mieszkaliœmy w Opalenicy). Napisa³em te do PCK w Warszawie i stamt¹d przysz³a wiadomoœæ, e ojciec pochowany jest w Puszczy Kampinoskiej na cmentarzu wraz z innymi 900 o³nierzami. Po 58 latach stan¹³em przy grobie ojca. Trudno opisaæ te wzruszenia. W,,G³osie pisa³eœ o generale Kazimierzu Sosnkowskim, a wiêc interesuje Ciê tak e historia. - Przygotowa³em ju do wydania o nim ksi¹ kê,,zauroczony genera³. Po kolejnej korekcie jest moja powieœæ pt.,,tajemnicze przestrzenie obejmuj¹ca okres przedwojennej Polski, II wojnê œwiatow¹ i okres powojenny do prze- ³omu w 1989 r. Jednak e wiêkszoœæ Twoich powieœci nawi¹zuje do Twojej biografii. Moja znajoma z zainteresowaniem przeczyta³a ksi¹ kê,,na wzburzonej fali, w której opisa³eœ pocz¹tki zmian, jakie w swoim yciu wprowadzi³eœ. Jako in ynier zrezygnowa- ³eœ z kierowniczego stanowiska, by rozpocz¹æ dzia³alnoœæ na w³asn¹ rêkê w hodowli drobiu, a potem handlu. To by³o dla niej odwa ne przedsiêwziêcie w ówczesnej rzeczywistoœci, które kszta³towa³o nowy profil w socjalistycznej gospodarce. Nie by³o to - jak podkreœli³a - ³atwe. Wiem, e te zamierzasz napisaæ o swojej onie Irenie. - Tak. Ksi¹ ka bêdzie dotyczyæ jej lat dzieciêcych. Mam ju tytu³,,wiêdn¹ce p¹ki. Bêd¹c ju na emeryturze nieustannie piszesz. - Przygotowujê esej,,stygmaty cz³owieczeñstwa, a parê dni temu przekaza³em do wydania satyrê spo³ecznopolityczn¹,,trzeÿwym okiem... wprost i okrakiem. Od 1997 roku pan Adam Szymañski wyda³ trzy powieœci, dwa eseje, piêæ tomików wierszy. Odniós³ te sukces. Kilka lat temu zaj¹³ I miejsce w konkursie zorganizowanym przez Amerykañsk¹ Fundacjê Wolnoœci za poœrednictwem Uniwersytetu Jagielloñskiego w Krakowie. Nagrodzono pracê zbiorow¹ pt.,,poznañ 56, w której tekst pana Adama zaj¹³ niemal po³owê objêtoœci ksi¹ ki. Jest te cz³onkiem Fundacji Sztuki na rzecz Integracji w Warszawie. Anna Domagalska

17 G³os Wolsztyñski str. 17 Rakoniewice w starej fotografii Cz³owiek z natury bardziej kocha to, co bli sze, kocha w³asne œrodowisko, w którym siê urodzi³, w którym mieszka, w którym spoczywaj¹ jego przodkowie. Cytatem tym, pochodz¹cym z wydawnictwa Kalendarium Dziejów Rakoniewic autorstwa Zenona Molskiego, nie yj¹cego ju, wspania³ego historyka, artysty, cz³owieka, który ukocha³ Rakoniewice, rozpoczêliœmy w Wielkopolskim Muzeum Po arnictwa spotkanie inauguruj¹ce obchody Jubileuszu 350-lecia Miasta. Data tego spotkania nie by³a przypadkowa, w³aœnie 24 lutego 1662 roku na Sejmie w Warszawie ówczesny dziedzic Rakoniewic Kasztelan Krzysztof Grzymu³towski otrzymuje z r¹k Jana Kazimierza przywilej królewski nadaj¹cy Rakoniewicom prawa miejskie. O wydarzeniu tym przypomnieli gospodarze wieczoru,witaj¹cy goœci: kierownik Muzeum Anna Formaniewicz i burmistrz Rakoniewic Gerard Tomiak. W atmosferê Jubileuszu 350-lecia Miasta wprowadzi³ zebranych chór Nuta w Nutê pod dyrekcj¹ Józefa Kowalonka krótkim koncertem i specjalnie na tê okolicznoœæ napisanym i wykonanym utworem Pieœñ o Rakoniewicach. Kazimierz Molski - autor wystawy Wiosenna wystawa Prelekcja o historii miasta przygotowana przez p.kazimierza Nowaka, by³ego mieszkañca Rakoniewic, œwietnego gawêdziarza, znawcê historii miasta i mieszkañców by³a dla zebranych wyj¹tkowo ciekaw¹ lekcj¹, po wys³uchaniu której p. Kazimierz Molski zaprosi³ goœci do zwiedzenia wystawy Rakoniewice w starej fotografii. Na uwagê zas³uguje fakt, e obaj panowie, z którymi uda³o mi siê nawi¹zaæ kontakt i zaprosiæ do wspó³pracy s¹ mieszkañcami Wolsztyna, ale ich korzenie siêgaj¹ w³aœnie Rakoniewic. Wiedza, któr¹ dysponuj¹ na temat miasta i jego historii mog¹ niejednego wprawiæ w podziw. Wystawa zosta³a przygotowana w Galerii na Strychu w Wielkopolskim Muzeum Po arnictwa w Rakoniewicach. Cieszy siê bardzo du- ym powodzeniem, jest licznie odwiedzana, szczególnie przez m³odzie szkoln¹. Na wystawie zaprezentowano oko³o 300 fotografii przedstawiaj¹cych Rakoniewice w XIX i XX wieku. Zapraszamy do zwiedzenia wystawy, która bêdzie czynna do koñca grudnia 2012 roku, równie mieszkañców Wolsztyna. Anna Formaniewicz Pani Maria Klimczak przekazuje portet Albina ¹ckiego Kolorowe jak motyle - pod takim tytu³em 21marca 2012r.w Wielkopolskim Muzeum Po arnictwa w Pracowni Przyrodniczej im. Albina ¹ckiego nast¹pi³o uroczyste otwarcie wystawy, na której zaprezentowano kilkanaœcie prac malarskich oraz kilkanaœcie okazów przepiêknych motyli z ró nych stron œwiata, z kolekcji p. Albina ¹ckiego. Albin ¹cki od najm³odszych lat zdradza³ g³êbokie zainteresowanie sprawami wchodz¹cymi w zakres wiedzy przyrodniczej. Fascynowa³ siê miêdzy innymi wybranymi zagadnieniami z dziedziny entomologii, g³ównie chrz¹szczy i motyli. Niew¹tpliwym impulsem tych zainteresowañ by³a lektura ksi¹ ek znanego poznañskiego podró nika Arkadego Fiedlera. Drog¹ znajomoœci rodziców Albina ¹ckiego z podró nikiem otrzyma³ on jako ma³y ch³opiec, w podarunku od Arkadego Fiedlera kilka egzotycznych motyli. Od tego momentu w m³odym przyrodniku zaczê³o siê tliæ pragnienie kolekcjonowania motyli, mi³oœci tej pozosta³ wierny przez ca³e ycie. Eksponaty na wystawê udostêpni³a p. Maria ¹cka. Otwarcie ekspozycji po³¹czone by³o ze spotkaniem wiosennym rodziny, przyjació³ i bliskich znajomych p. Albina ¹ckiego, którzy przybyli do Muzeum m.in. z Poznania, Wolsztyna, Koœciana, Grodziska i Rakoniewic, oddaj¹c w ten sposób ho³d temu niezwyk³emu cz³owiekowi, w 5. rocznicê œmierci. Albin ¹cki by³ propagatorem ochrony przyrody, pasjonowa³o go malarstwo, literatura i sztuka. By³ autorem wielu prac naukowych, pisa³ wiersze, ksi¹ ki naukowe, malowa³ obrazy, preparowa³ ptaki. Czêœæ swojego yciowego dorobku przekaza³ na rzecz miasta. W 2005roku w Wielkopolskim Muzeum Po arnictwa otwarto Pracowniê Przyrodnicz¹, w której kolekcja znalaz³a swoje miejsce. 21 marca 2012r. Pracownia Przyrodnicza powiêkszy³a swoje zbiory o kolejne eksponaty: p. Stanis³aw Domagalski z redakcji G³osu Wolsztyñskiego przekaza³ ksi¹ kê autorstwa Albina ¹ckiego, baœñ O Jasiu Czarodzieju Ptaków, p. Józef Kowalonek ofiarowa³ rysunek lwa, a p. Gabriela Hoffmann przekaza³a okaz piêknego motyla. Wyj¹tkowy dar Pracownia otrzyma³a od znanej malarki poznañskiej p. Marii Klimczak, jest to obraz olejny - portret p. Albina ¹ckiego, który w Muzeum znajdzie swoje zaszczytne miejsce. Wystawa czynna w godzinach otwarcia Muzeum do czerwca 2012r. Anna Formaniewicz

18 str. 18 G³os Wolsztyñski II Przegl¹d Pieœni Pasyjnej i Pokutnej im. ks. Karola Antoniewicza SJ 18 marca 2012 r. ju po raz drugi w Obrze mia³ miejsce Przegl¹d Pieœni Pasyjnej i Pokutnej im. ks. Karola Antoniewicza SJ - organizowany przez obrzañski chór i parafiê. W tym roku honorowy patronat nad przegl¹dem obj¹³ G³os Wolsztyñski. Poziom tegorocznego Przegl¹du by³ naprawdê wysoki, gdy us³yszeliœmy utwory w wykonaniu chórów amatorskich, a tak e profesjonalnych muzyków. O godzinie 14:00 obrzañska œwi¹tynia wype³ni³a siê po brzegi chórzystami. Wspólne muzykowanie rozpoczêliœmy od nabo eñstwa Gorzkich ali. Oko³o godziny 15:00 uroczystego otwarcia Przegl¹du dokona³ o. proboszcz Tadeusz Kal OMI. We wstêpie o. proboszcz nawi¹za³ do s³ów Chrystusa mówi¹cego: gdzie dwaj, albo trzej gromadz¹ siê w imiê Moje, tam Ja jestem poœród nich, zauwa aj¹c, e w koœciele zgromadzi³o siê oko³o 350 osób z 13 chórów. Nastêpnie pani Karolina Buczkowska, która wcieli³a siê w rolê konferansjera, podziêkowa³a naszym drogim goœciom za przybycie, a w sposób szczególny tym, którzy wsparli inicjatywê obrzañskiego chóru parafialnego im. ks. Karola Antoniewicza SJ. Po przedstawieniu i przywitaniu wszystkich przyby³ych chórów nast¹pi³a w³aœciwa czêœæ Przegl¹du prezentacja poszczególnych zespo³ów. Us³yszeliœmy: 1. Chór Cantate Deo ze S³awy pod dyrekcj¹ p. Krystyny Ober-Szulêckiej 2. Chór Palestrina z Gostynia pod dyrekcj¹ p. Agnieszki WoŸniak 3. Zespó³ Metrum z Wolsztyna pod kierownictwem p. Zdzis³awa Barskiego 4. Zespó³ wokalny Pauza ze Zb¹szynia pod dyrekcj¹ p. Katarzyny Jopek 5. Chór Cecylia z Rostarzewa pod dyrekcj¹ p. Zdzis³awa Barskiego 6. Chór Wielis³aw z Wielichowa pod dyrekcj¹ p. S³awomira Górnego 7. Chór Lutnia z Wolsztyna pod dyrekcj¹ p. Krzysztofa Olszewskiego 8. Chór Camerata z Kopanicy pod dyrekcj¹ o. dr. Krzysztofa Tarwackiego OMI 9. Chór Wy szego Seminarium Duchownego Misjonarzy Oblatów MN z Obry pod dyrekcj¹ o. dr. Krzysztofa Tarwackiego OMI 10. Chór Cantores Christi z Poznania pod dyrekcj¹ p. S³awomira Szkudlarka 11. Chór Cecylia z Ponieca pod dyrekcj¹ p. Mieczys³awa Kaszy 12. Chór parafialny im. ks. Karola Antoniewicza SJ z Obry pod dyrekcj¹ p. Krzysztofa Tomiaka 13. Zespó³ Rodzinny z Kargowej pod kierownictwem p. Artura Przybylaka Ka dy chór/zespó³ zaprezentowa³ po dwa utwory o tematyce pasyjnej lub pokutnej, zaœ po ka dym wystêpie p. Barbara Kaczmarek prezes obrzañskiego chóru wraz o. proboszczem Tadeuszem Kalem OMI wrêcza³a pami¹tkowe dyplomy i statuetki. Wspólne spotkanie u stóp krzy a zakoñczy³o siê modlitw¹, po której wszyscy wykonawcy udali siê do sali wiejskiej w Obrze na s³odki poczêstunek. Wielu goœci s³usznie zauwa y³o, e w okolicy nie ma adnego podobnego wydarzenia muzycznego dla chórów, które zgromadzi³oby tak¹ liczbê uczestników. Dlatego w tym miejscu pragnê podziêkowaæ wszystkim, którzy wsparli nasz¹ inicjatywê - o. proboszczowi Tadeuszowi Kalowi OMI, Pañstwu Domagalskim i ca³ej redakcji G³osu Wolsztyñskiego, p. Monice Jakuboszczak, pani so³tys Ewelinie Cichej, Paniom z obrzañskiego Ko³a Gospodyñ Wiejskich i wszystkim moim drogim chórzystom na czele z pani¹ prezes Barbar¹ Kaczmarek. Dziêki zaanga owaniu tych ludzi mogliœmy zorganizowaæ przegl¹d i poczêstunek dla tak du- ej liczby osób. Dziêki zupe³nie bezinteresownej pracy p. Boles³awa Kubaczyka ka dy z chórów otrzyma³ pami¹tkow¹, w³asnorêcznie wykonan¹ statuetkê. Dziêkujê tak e Paniom z Gminnego Centrum Informacji w Wolsztynie, Zarz¹dowi Federacji Caecilianum, Misjonarzom Oblatom MN za pomoc w rozreklamowaniu Przegl¹du. Mamy tak e ci¹gle nadziejê, e inicjatyw¹ obrzañskiego chóru kiedyœ zaczn¹ interesowaæ siê lokalne œrodowiska muzyczne i medialne, a tak e sami mieszkañcy gminy i powiatu wolsztyñskiego. Zachêt¹ niech bêdzie to, e w przysz³orocznym Przegl¹dzie gotowoœæ uczestnictwa zadeklarowa³o ju 15 chórów, a wiêc ok. 400 osób. Krzysztof Tomiak organista i dyrygent obrzañskiego chóru

19 G³os Wolsztyñski

20 G³os Wolsztyñski

21 G³os Wolsztyñski str. 21 O promowaniu Wielkopolski i koniecznoœci rozmów z m³odzie ¹ 20 marca cz³onkowie Towarzystwa Pamiêci Powstania Wielkopolskiego zostali zaproszeni na spotkanie z historykiem dr. Zdzis³awem Koœciañskim. Przewodnicz¹cemu Komisji Historycznej TPPW towarzyszy³ cz³onek Zarz¹du G³ównego Ryszard Balcer. W swoim wyk³adzie dr Koœciañski zwróci³ uwagê na ma³¹ œwiadomoœæ czynu, jakim by³o zwyciêskie Powstanie Wielkopolskie.,,O tym Powstaniu mówi siê tu w Wielkopolsce, a przecie to by³ wielki historyczny czyn, który zaowocowa³, który przyniós³ upragnion¹ wolnoœæ. Trzeba o tym mówiæ, bo wœród spo³eczeñstwa jest zbyt ma³a œwiadomoœæ, szczególnie wœród m³odego pokolenia. Trzeba zrobiæ wszystko, aby ta tematyka by³a ywotna powiedzia³ dr Koœciañski. Zwróci³ uwagê na wychowanie m³odego pokolenia w rodzinach w duchu patriotyzmu i wiary, bo tak wychowywano tych, co poszli walczyæ w Powstaniu. Trzeba rozmawiaæ, informowaæ, gdy czêsto siê zdarza, e to rodzice nie rozmawiaj¹ i nie informuj¹, nie przekazuj¹ wiedzy swoim dzieciom. Nastêpuje przerwanie korzeni i zapomnienie. Bywa, e m³odzi ludzie ca³kiem przypadkowo dowiaduj¹ siê, kim by³ ich dziadek, pradziadek i wtedy zaczynaj¹ szukaæ. Zwracaj¹c siê Dr Zdzis³aw Koœciañski i Antoni Fornalski do zebranych zaapelowa³: musimy byæ stra nikami pamiêci w rodzinnym domu i œrodowisku, musimy nauczyæ siê szacunku dla spraw wa nych, musimy dbaæ o tradycjê i równoczeœnie powróciæ do pracy u podstaw. Mówmy o to samoœci. Dr Koœciañski krytycznie odniós³ siê do pomys³ów likwidacji szkó³. Na szkole nie mo na zarobiæ, nie mo na oszczêdzaæ, wiêc najproœciej j¹ zamkn¹æ. Potem otworzyæ jest ju znacznie trudniej, a przecie nale a³oby stworzyæ warunki do rozwoju rodziny, a co za tym idzie wspieraæ szko³y, w których wychowuje siê m³ode pokolenie. 6 styczeñ to dla spo³eczeñstwa Przemêtu wa na data, wa ny dzieñ, ale nie ten jeden, bo to nie wystarczy. Musimy byæ obecni w szkole, w spo³eczeñstwie ca³y czas i mówiæ o korzeniach, z których mo emy byæ dumni. Wspomnia³ równie o wa nej roli mediów, które niestety nie zawsze informuj¹ o wa nych rocznicach. Zdarza siê te, e filmy o faktach historycznych nie oddaj¹ prawdy, a czêsto j¹ przek³amuj¹, wrêcz oœmieszaj¹ - re yserzy np. A. Wajda, malarze i niektóre media. Poleci³ jednak,,bitwê Warszawsk¹ J. Hofmana jako film wnosz¹cy du o wiedzy i prawdy o tym wydarzeniu. TPPW Ko³o w Przemêcie dzia³a od niedawna, ale podejmuje liczne dzia³ania zwi¹zane z renowacj¹ nagrobków powstañców, czy miejsc pamiêci. Prezes A. Fornalski poinformowa³, e ju przydzielona jest kwota pieniê na na te w³aœnie cele z funduszu wojewódzkiego. Dba- ³oœæ o mogi³y powstañcze to priorytet. Na cmentarzu w Wielichowie pochowany jest zastêpca dowódcy powstania, kapitan Stanis³aw Michalski. W chwili obecnej mogi³a jest zaniedbana i prezes A. Fornalski zobowi¹za³ siê do niezw³ocznych dzia³añ w tej sprawie. Powoli, ale z uporem trzeba podejmowaæ dzia³ania i realizacjê pomys³ów zachêca³ dr Z. Koœciañski.,,Promujmy nasz¹ Wielkopolskê, rozmawiajmy z m³odzie ¹ - powiedzia³ na zakoñczenie spotkania.,,i pamiêtajmy. Alina Napieralska Protestuj¹ w obronie historii W Krakowie opozycjoniœci z okresu PRL g³oduj¹ w koœciele salezjanów. Rozpoczêli g³odówkê w obronie lekcji historii w liceach, które radykalnie zmniejszy³a obecna minister edukacji. ¹daj¹ zmiany rozporz¹dzenia pani minister. Do g³oduj¹cych do³¹czy³o dwóch cz³onków stowarzyszenia Studenci dla Rzeczypospolitej Sebastian Kêciek i Pawe³ Kurtyka. W za³o eniach ministra w szko³ach ponadgimnazjalnych uczniowie maj¹ uczyæ siê historii tylko w pierwszej klasie.

22 str. 22 G³os Wolsztyñski Œwiadectwo Pani Barbary Pani¹ Barbarê Kulus wybrano 8 marca w Adamowie,,Superkobiet¹. Dziêki jednej z uczestniczek tê informacjê przekazaliœmy w poprzednim numerze. Pani Barbara jest osob¹ niezwykle pogodn¹. Swoim uœmiechem i dobrym spojrzeniem promieniuje na innych. Rozumie ludzi znajduj¹cych siê w trudnej sytuacji, chorych. Pani Barbaro, anga uje siê Pani w Caritasie przy Parafii Œwiêtego Józefa w Wolsztynie. Obdarowuje swoimi wypiekami dzieci w szkole, uczestnicz¹ce w ró nych uroczystoœciach i nie tylko. Opiekuje siê przydro nym krzy em mówi¹c o tym miejscu to mój kawa³ek Nieba. Trudno uwierzyæ patrz¹c na Pani¹, e zmaga³a siê Pani z chorobami. Czy mo e Pani podzieliæ siê swoimi doœwiadczeniami? Tak wielu osobom trudno znieœæ chorobê i pogodziæ siê z ni¹. - W 1998 roku w czerwcu pewnej niedzieli zas³ab³am. PrzewieŸli mnie do szpitala w Zielonej Górze, gdzie stwierdzono u mnie ulewanie têtniaka. Stan - jak oznajmiono rodzinie - by³ beznadziejny. Straci- ³am przytomnoœæ, ale wieczorem przed operacj¹, która mia³a odbyæ siê nastêpnego dnia odzyska³am j¹. By³am œwiadoma i pragnê³am, aby ksi¹dz przyszed³ z Panem Jezusem i namaœci³ mnie olejami. Pielêgniarka zaproponowa³a, by ksi¹dz przyszed³ rano. I tak siê sta³o. Ksi¹dz przyszed³, gdy by³a moja rodzina, i udzieli³ mi namaszczenia chorych przed operacj¹. A warto zaznaczyæ, e ten sakrament jest dla chorych i ma im pomóc. Operacja przebieg³a szczêœliwie. Piêæ tygodni by³am w œpi¹czce farmakologicznej. W tym okresie w mojej intencji odprawiane by³y Msze Œwiête. W tym czasie odbywa³ siê odpust w Wieleniu. A do Wielenia od najm³odszych lat pielgrzymowa³am i by³am i jestem z tym sanktuarium bardzo zwi¹zana. Moja rodzina, przyjaciele zamówili codzienne Barbara Kulus Msze Œwiête w mojej intencji u Matki Boskiej Wieleñskiej. Zaczê- ³am odzyskiwaæ œwiadomoœæ. I wtedy wyraÿnie s³ysza³am dÿwiêk wieleñskich dzwonów. Powiedzia³am to lekarzom, e s³yszê dzwon z Wielenia. Lekarze na siebie popatrzyli s¹dz¹c pewnie, e mam jakieœ urojenia. Na drugi dzieñ przyszed³ ksi¹dz do swojej matki le ¹cej obok mnie. Zapyta³am go, czy to jest Wieleñ, bo s³yszê dzwon. Na to ksi¹dz odpowiedzia³, e tu niedaleko jest koœció³ i byæ mo e ten dÿwiêk dzwonu przypomina mi ten wieleñski. Doda³, e w³aœnie siê skoñczy³ odpust w Wieleniu. Podczas nastêpnej wizyty powiedzia- ³am lekarzom, e jednak s³ysza³am dzwon z pobliskiego koœcio³a. Lekarze powiedzieli mi ju po moim wyzdrowieniu, e to by³a bardzo ciê ka operacja, ale by³a w nich te nadzieja, e siê skoñczy pomyœlnie. Ja jestem przekonana o pomocy Bo ej. Odzyska³am si³y tak e dziêki Matce Bo ej Wieleñskiej. Wróci³am do zdrowia, prowadzê samochód, je d ê rowerem i pomagam jak mogê. To nie by³o pierwsze chorobowe Pani prze ycie... - W 2001 roku tu przed œlubem syna, narodzinami dziecka córki dowiedzia³am siê, e mam guza w piersi. Nie powiedzia³am nic przed tymi wydarzeniami, nie chc¹c martwiæ rodziny. Dopiero potem przyzna³am siê do tego, co mnie czeka. Prze y³am szczêœliwie operacjê. W 2008 roku pojawi³ siê kolejny guz, tym razem na nerce, poniewa by³ z³oœliwy, usuniêto mi nerkê. I tym razem w mojej intencji modli- ³o siê wiele osób. Wkrótce po operacji nerki posz³am do kontroli piersi. Lekarz po wykonaniu USG stwierdzi³, e w tej drugiej nieoperowanej piersi mam dwa guzy i trzeba je usun¹æ. Nie zgodzi³am siê, poniewa dopiero co mia³am usuniêt¹ nerkê. Obieca³am, e za trzy miesi¹ce przyjdê do kontroli. Wraz z ca³¹ rodzin¹ oddaliœmy siê w opiekê Œwiêtej Bolesnej Rany Ramienia Chrystusa, poniewa codziennie od m³odych lat modlê siê t¹ modlitw¹, któr¹ nauczy³ nas ojciec misjonarz. Uczestniczy³am w nabo- eñstwach prowadzonych przez ojca Sylwestra - franciszkanina. Po pierwszym nabo eñstwie poprosi- ³am ojca Sylwestra o dodatkowe b³ogos³awieñstwo nade mn¹, wierz¹c e jeszcze bardziej wzmocni mnie w nadziei Chrystusowej. Po raz drugi uczestniczy³am te we Mszy Œwiêtej odprawianej przez ojca Sylwestra i nabo eñstwie. Wtedy ojciec Sylwester modli³ siê szczególnie do Piêciu Ran Jezusa Chrystusa. Modli³am siê tak gor¹co. Wtedy poczu³am ciep³o i pokój w sobie, a szczególnie, gdy ojciec Sylwester b³ogos³awi³ nas monstrancj¹ modl¹c siê nad ka dym z osobna. Kiedy w czerwcu posz³am do kontroli, lekarz, który stwierdzi³ wczeœniej dwa guzy, po dok³adnym wykonaniu USG oznajmi³ z radoœci¹, e obydwie piersi s¹ zdrowe i guzy zniknê³y. Badanie mammograficzne i USG parê dni temu nie wykaza³y adnych zmian. Te przyk³ady s¹ umocnieniem dla ludzi wierz¹cych i œwiadectwem, a dla w¹tpi¹cych dowodem, e jednak Pan Bóg dzia³a cuda. Anna Domagalska

23 G³os Wolsztyñski str. 23 B³ogos³awieni, którzy nie widzieli Radoœæ p³yn¹ca ze zmartwychwstania zwi¹zana jest przede wszystkim z faktem ogl¹dania Jezusa Chrystusa. Mesjasz, który zosta³ umêczony, zabity i z³o ony do grobu, po trzech dniach ukazuje siê uczniom. Œwiêty Jan Aposto³ tak opisuje to wydarzenie: Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, choæ drzwi by³ zamkniête z obawy przed ydami, przyszed³ Jezus, stan¹³ poœrodku i rzek³ do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokaza³ im rêce i bok. Uradowali siê zatem uczniowie, ujrzawszy Pana (J 20,19-20). G³osiciele Ewangelii zdawali sobie sprawê z tego, jak wa ne znaczenie dla uwiarygodnienia ich misji, ma mo liwoœæ powo³ania siê na fakt widzenia Zmartwychwsta³ego. Pierwsz¹, która pobieg³a do Aposto³ów z radosn¹ nowin¹ o zmartwychwstaniu, by³a Maria Magdalena. Na jej ustach pojawia siê radosny okrzyk: Widzia³am Pana (J 20,18). Podobnie Aposto³owie, po spotkaniu z Jezusem, mówi¹ do nieobecnego wtedy z nimi Tomasza: Widzieliœmy Pana! (J 20,25). Ogl¹danie Zmartwychwsta³ego z pewnoœci¹ by³o wielk¹ ³ask¹, jak¹ okaza³ Jezus niektórym ze swoich uczniów. Jednak nigdzie w Nowym Testamencie nie pojawia siê w ustach Jezusa jakaœ szczególna pochwa- ³a, która odnosi³aby siê do tych, którzy tego zaszczytu dost¹pili. Co wiêcej, osoby, które swoj¹ wiarê chc¹ opieraæ tylko na ogl¹daniu Jezusa, spotykaj¹ siê z Jego nagan¹. Uczy nas tego historia z Tomaszem Aposto- ³em. Gdy ujrza³ on Chrystusa Zmartwychwsta³ego powiedzia³: Pan mój i Bóg mój! (J 20,28). Zbawiciel nie tylko nie chwali tego piêknego wyznania wiary (Tomasz uzna³, e Jezus jest prawdziwym Bogiem i Zbawicielem), ale czyni wyrzut jego autorowi: Uwierzy³eœ dlatego, e Mnie ujrza³eœ? (J 20,29). Co wiêcej zaraz pojawia siê pochwa³a i b³ogos³awieñstwo dla tych, którzy nie widzieli, a uwierzyli: B³ogos³awieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli (J 20,29). Wiara w zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa opiera siê na œwiadectwie tych, którzy Go widzieli i przekazali tê radosn¹ nowinê: Widzieliœmy Pana! (J 20,25). Kto przyjmie œwiadectwo pierwszych uczniów, utrwalone na kartach Pisma Œwiêtego, ten dost¹pi b³ogos³awieñstwa Bo ego. Je eli Chrystus nie zmartwychwsta³, daremne jest nasze nauczanie, pró na jest tak e wasza wiara. Te zwiêz³e s³owa œw. Paw- ³a skierowane do chrzeœcijan w Koryncie (1 Kor 15,14) wyraÿnie potwierdzaj¹ centralne miejsce Wielkanocy w wierze chrzeœcijañskiej. Wszystko zaczê³o siê w ów wiosenny poranek, kiedy kobietom przyby- ³ym uczciæ Zmar³ego, objawia siê anio³ z przes³aniem: Nie ma Go tutaj; zmartwychwsta³ ( k 24,6). Ta uroczysta proklamacja bêdzie siê powtarzaæ przez wieki i stanie siê treœci¹ chrzeœcijañskiego nauczania, litur- Niewierny Tomasz - obraz Duccio di Buoninsegna (XIV w.) gii, pobo noœci, teologii, sztuki i po prostu ycia. Przez sakrament chrztu ka dy wierz¹cy ma uczestnictwo w œmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Œwiêty Pawe³ w Liœcie do Kolosan podejmuje ten temat w s³owach: Razem z Nim pogrzebani w chrzcie razem zostaliœcie wskrzeszeni przez wiarê w moc Boga, który Go wskrzesi³ Jeœliœcie wiêc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadaj¹c po prawicy Boga (Kol 2,12; 3,1). Szukaæ tego, co w górze oznacza podejmowaæ wysi³ek pracy nad sob¹, aby zwyciê aæ w nas z³o, a umacniaæ to, co dobre. Dlatego powinniœmy yæ zgodnie z naszym powo³aniem: nie koncentrowaæ siê tylko na sprawach doczesnych, lecz pamiêtaæ o swoim celu, jakim jest zjednoczenie siê w pe³ni z Bogiem. Myœli, pragnienia, ambicje powinny byæ kszta³towane wed³ug prawdy objawionej nam przez Boga i przekazanej przez Chrystusa. Prawda ta jest dostêpna wszystkim ludziom dobrej woli. Mo na j¹ odnaleÿæ w Pi-

24 str. 24 By³ rok 1942 wojna. Zakrzewscy gospodarze jeden po drugim byli wyrzucani przez Niemców ze swoich gospodarstw. Oprawcy zjawiali siê najczêœciej o œwicie. Budzili œpi¹cych jeszcze domowników i wrzeszcz¹c Raus! Raus!, wypêdzali ich nie tylko z ³ó ek, ale i z w³asnych domów. Furmanki gotowe do drogi czeka³y na ulicy. Wystraszeni w bez³adny sposób pakowali to, co wcale nie by³o najwa niejsze trochê rzeczy osobistych, poœcieli i ywnoœci. Z bólem zostawiali dorobek ca- ³ego ycia, umeblowane mieszkania, inwentarz, maszyny, narzêdzia. Do ich gospodarstw natychmiast wprowadzali siê Niemcy, zagarniali wszystko i rz¹dzili siê jak na swoim. Oœmioosobow¹ rodzinê z Zakrzewa wywieziono do Kopanicy. Tam zmuszono w³aœciciela niewielkiego domu do opró nienia jednej izby i skrytki dla niechcianych lokatorów. Trafili na dobrych i yczliwych ludzi. W pokoiku ustawiono elazny piecyk i zrobiono prowizoryczne pos³ania. I tak yj¹c razem, starali siê wszyscy przetrwaæ tragiczne i smutne dni okupacji. Koñczy³a siê zabrana ywnoœæ. Kartkowe przydzia³y by³y niewielkie. Tymczasem pañstwo P., u których mieszkali, w k¹ciku niewielkiego podwórka potajemnie hodowali œwinkê. Pocieszali wyg³odnia³ych lokatorów, e zabij¹ j¹ na Wielkanoc i podziel¹ siê z nimi. Ale ubój domowy by³ surowo przez Niemców zabroniony. Za z³amanie zakazu grozi³y sankcje, koñcz¹ce siê obozem koncentracyjnym. 1 Aby Niemcy nie dowiedzieli siê o planowanym œwiniobiciu, musia³o to odbyæ siê potajemnie i w wielkiej konspiracji na podwórku gospodarza. Innej mo liwoœci nie by³o. Tymczasem w Kopanicy a G³os Wolsztyñski G³os Wolsztyñski str. 25 TRAGIKOMICZNA OPOWIEŒÆ O WIELKANOCNEJ SZYNCE roi³o siê od m³odych Niemców, którzy stacjonowali nieopodal w pa³acu w Wielkiej Wsi (gdzie obecnie Siostry Opatrznoœci Bo ej opiekuj¹ siê niepe³nosprawnymi osobami), wiêc ryzyko by³o bardzo du e. Zatroskani w³aœciciele œwinki g³owili siê, jak to zrobiæ. Wiedzieli, e przed dzieæmi tego nie da siê ukryæ musia³y zostaæ wtajemniczone. Ojciec rodziny z ca³¹ stanowczoœci¹, zaciœniêt¹ rêk¹ przy ustach stara³ siê dzieciom przekazaæ, e jest to wielka tajemnica, a gdyby o tym dowiedzieli siê Niemcy, kosztowaæ to mo e nawet ycie gospodarza. Wystraszone dzieci mog³y wiêc zza firanki przez okno obserwowaæ ca³y ceremonia³ œwiniobicia, ale nie wolno im by³o z nikim o tym rozmawiaæ i ani pary pisn¹æ jak zapowiedzia³ ojciec. Wszystko zaczê³o siê bardzo wczesnym rankiem. Najpierw pan P. który ju ca³¹ noc nie spa³ przygotowywa³ kocio³ pe³en gotuj¹cej paruj¹cej wody. Na podwórku ustawi³ koryto do wyparzenia przysz³ej nieboszczki i jej wymycia. Przy murze od chlewika sta³a drabina gotowa do powieszenia œwinki, w celu jej ostatecznego poæwiartowania na czêœci. Jego ona trzyma³a uprzednio dobrze wyostrzony nó w pogotowiu, aby wszystko odby³o siê szybko, sprawnie i w miarê mo liwoœci bezszelestnie. (W czasie wojny Polacy mawiali: co nie wolno, to prêdko.) Wyprowadzono œwinkê z chlewika. Mia³a oko³o 150 kg ywej wagi, ró owiutka i jak siê póÿniej okaza³o, niezwykle inteligentna i bystra. Trzymaj¹c na uwiêzi za tyln¹ nó kê, pan P. ustawia³ j¹ przy œcianie w pozycji potrzebnej, aby og³uszyæ j¹ szybkim r¹bniêciem miêdzy uszy odwrotn¹ stron¹ ostrej siekiery. Nuæ, nuæ, nuæ uspokaja³a œwinkê gospodyni nuæ, nuæ. Œwinka prawdopodobnie przeczuwaj¹c coœ niedobrego, najpierw ani rusz nie chcia³a stan¹æ w okreœlonym miejscu i w pozycji bacznoœæ, któr¹ koniecznie chcia³ z niej wymusiæ przysz³y oprawca. Trwa³o to doœæ d³ugo, a e tu liczy³a siê ka da chwila - by zamieniæ istotê yw¹ w kawa³ki miêsa - pan P. zdecydowa³ siê na uderzenie œwinki w takiej pozycji, w jakiej akurat sta³a. Obserwuj¹cy ca³¹ tê scenê dzieci zamknê³y oczy. Buch, buch, buch i charakterystyczny a³osny kwik oznajmi³, e jest po sprawie. Œwinia le- a³a na ziemi, rzê ¹c rzuca³a kopytami w prawo i w lewo wydaj¹c ostatnie tchnienie. Pan P. dr ¹cymi rêkoma siêgn¹³ po nó, dÿgn¹³ miêdzy przednie nogi, jak przypuszcza³ w samo serce, i zacz¹³ wyciskaæ krew unosz¹c przedni¹ nogê œwini w górê i dó³. Krew jakoœ nie chcia³a za bardzo lecieæ. Pani P. przycisnê³a miskê do krwawi¹cej rany, a tu nic krwi by³o bardzo niewiele. Zdenerwowany gospodarz zrezygnowa³ z ewentualnej krwawej kaszanki. A niech tam mrukn¹³ i podsun¹³ z ukosa koryto, pod zwalone cielsko. Sapi¹c i szarpi¹c z pomoc¹ ony wtoczyli wreszcie martwego zwierza do koryta, tzw. kopuni. Teraz gospodyni nabra³a gotuj¹cej wody z kocio³ka, by oparzyæ i wyk¹paæ nie yw¹ œwiniê, a m¹ szykowa³ ostry dudek s³u ¹cy do oskrobywania ze sparzonej szczeciny. Wszystko do tej pory sz³o niezwykle sprawnie i b³yskawicznie. Nawet s¹siedzi nie us³yszeli. A wiêc pani P. le ¹c¹ cicho i spokojnie w korycie denatkê pola³a wrz¹tkiem... i tu... nast¹pi³o to, czego siê nikt nie spodziewa³. Œwinia siê poruszy- ³a i g³oœno przera aj¹co zakwicza³a, po czym jednym susem zerwa³a siê, jak to siê mówi, na równe nogi. Zdenerwowany pan P. krzykn¹³ cholera i skoczy³ chc¹c uciekinierkê z³apaæ, ale poœlizgn¹³ siê i leg³ plackiem tu obok przewróconego koryta, w ka³u y wylanej z niego wody,... a œwinia forsowa³a bramkê, czyli ostatni¹ przeszkodê na podwórku i w szalonym tempie ruszy³a w kierunku kopanickiego rynku. Gospodyni nie wytrzyma³a i zaczê³a lamentowaæ, bo zorientowa³a siê, e o ma³o co jej m¹ znalaz³by siê w korycie zamiast wieprzka. Zanim pan P. wygramoli³ siê z b³ota, œwinia, jak wyœcigowa zawodniczka, ju by³a na rynku, wzbudzaj¹c prawdziw¹ sensacjê wœród zdumionych kopaniczan.... A wiêc wszystko siê wyda³o... Ca³a konspiracja do niczego, w dodatku wygl¹da³o to bardziej komicznie ni tragicznie. Ale panu P. nie by³o do œmiechu. Trz¹s³ siê ca³y ze zdenerwowania. Goni³ œwiniê po rynku staraj¹c siê uchwyciæ za sznur, który podskakiwa³ i wi³ siê po bruku, i trudno by³o go z³apaæ. W koñcu, uda³o siê schwytaæ i zaprowadziæ mocno umêczon¹ tym szaleñczym wyskokiem œwiniê z powrotem na podwórko... Tam pad³a nagle sama, wreszcie nie ywa, i o ma³o co nie pad³ obok niej ledwo ywy gospodarz. *** Œwinia, b¹dÿ co b¹dÿ bohater, która powinna za swoj¹ odwagê i wyczyn byæ u³askawiona, i mog³aby stan¹æ na piedestale (jak to uczyniono w pobliskim Siedlcu), niestety, zosta³a potem poæwiartowana i skoñczy³a swój ywot w garnkach. *** Po takich przebojach, w pierwsze œwiêto Zmartwychwstania, obchodzone na wygnaniu, wœród obcych ale yczliwych ludzi, na œwi¹tecznym stole tu obok poœwiêconych jajek którymi siê dzielono, pop³akuj¹c ze wzruszenia znalaz³a siê wielkanocna szynka. Dzielono j¹ po plastereczku, nie za wiele, nie za ma³o, aby na d³ugo dla wszystkich sta³o i delektowano siê jej smakiem. Wojna siê skoñczy³a. Powrócono do swoich domostw, a owo œwiniobicie pozosta³o do dzisiaj we wspomnieniach. Wtedy dzieci, a dziœ osób ju w podesz³ym wieku. Gertruda Jazdon 1 Za nielegalne zabicie œwini w miejscowoœci Górsko, w naszym powiecie aresztowano matkê ks. oblata Joachima Micha³owskiego. Za to przewinienie przewieziono j¹ do Oœwiêcimia, gdzie zamêczono w obozie i tam zmar³a. SIWKI W kilku wsiach naszego powiatu wolsztyñskiego do dziœ kontynuuje siê tradycjê tzw. siwków wielkanocnych. To widowisko obecnie zmieni³o trochê swój pierwotny charakter. W latach 50. w obrzêdzie tym nie bra³y udzia³u kobiety (czego bardzo przestrzegano). Postacie przebierañców by³y œciœle okreœlone. W korowodzie musia³ byæ koniecznie siwek, a poza nim: diabe³, œmieræ, kominiarz, dziad i baba, niedÿwiedÿ (osobnik ca³y otulony powrós³ami ze s³omy) i jakiœ b³azen prowadz¹cy niedÿwiedzia. Oprócz tego orszakowi towarzyszyli zawsze miejscowi muzykanci. G³ówn¹ rolê oczywiœcie odgrywa³ siwek (w którego na przyk³ad w Zakrzewie zawsze wciela³ siê wysoki i potê ny mê czyzna, pan Józef Borowicki). Osobnik ubrany ca³y na bia³o, okryty przeœcierad³ami, z zamaskowan¹ twarz¹, do pasa mia³ przymocowan¹ drewnian¹ g³owê konia, a z ty³u wystawa³ mu niby tu³ów z ogonem. Ca³y wygl¹da³ jak bia³y jeÿdziec na koniu o dwóch nogach. Zawsze szed³ na czele pochodu, który wyrusza³ na wieœ. W zamian za widowisko przebierañcy zbierali dobrowolne datki przeznaczone na dalsz¹ zabawê. Po wypiciu na rozgrzewkê jednego g³êbszego u pp. Borowickich, zakrzewscy grajkowie zaczynali z muzyk¹ swój przemarsz przez wieœ. Okrzykiem radoœci wita³a ich zgraja dzieciaków, która czeka³a na ulicy na wyjœcie siwka. Zdarza³o siê, e siwka z przebierañcami nie by³o, bo pan Borowicki wczeœniej pobieg³ okrê n¹ drog¹ poza zabudowaniami i nagle, znienacka, zanim siê wszyscy zorientowali wy³oni³ siê od ty³u z drugiej strony ulicy i ju piêciorzemiennym kañciakiem œwista³ i goni³ dzieciaki, które przera one ucieka³y na oœlep przed siebie, ile si³ w nogach, aby od niego nie oberwaæ. Drugim œcigaj¹cym dzieci by³ szybkonogi kominiarz, a czasem by³o ich dwóch. Ci ostatni, oprócz biegania za dzieæmi, polowali na panny, a zadaniem ich by³o omurzyæ je sadz¹, któr¹ czerpali ze specjalnych woreczków umocowanych przy pasie. Na przedzie korowodu zawsze szli muzykanci, za nimi ci¹gniêto opornego niedÿwiedzia, który omotany grub¹ warstw¹ skrêconej s³omy, wlók³ siê wolno i raz po raz pada³, niby ze zmêczenia na ziemiê, a wtedy prowadz¹cy, bi³ go niemi³osiernie kijem, zmuszaj¹c do wstania. Orszak zatrzymywa³ siê przed ka dym domem. Otwierano furtki i wrota, i przebierañcy wchodzili na podwórka. Tam nastêpowa³ ceremonia³ powitalny. Gospodarze czêstowali goœci ciastem albo alkoholem, a dziad i baba prosz¹c o datki, k³aniali siê w pas i podsuwali gospodyni koszyk. K³ad³o siê im przewa nie do koszyka jajka, such¹ kie³basê, albo butelkê swojskiego wina. Dziêkuj¹c za dar, dziad chwyta³ babê w objêcia i przytupuj¹c tañczy³ z ni¹ przed widowni¹. Nagle przerywano taniec, bo baba za któr¹ przebiera³ siê przewa nie starszy pan, Józef Piskorz zostawia³a partnera i oddala³a siê od ca³ego towarzystwa, rozgl¹daj¹c siê dooko³a trwo liwie pozorowa³a, e idzie za swoj¹ potrzeb¹. W k¹ciku, na oczach widzów przykuca³a i unosz¹c wysoko spódnicê pokazywa³a, jakie to ma pod ni¹ nie tylko swoje mêskie ow³osione nogi, ale tak e siêgaj¹ce kolan, koronk¹ obszyte d³ugie nogawki majtek. Oczywiœcie wprawia³o to w weso³y nastrój gospodarzy i dzieci, którym zadowoleni przebierañcy opuszczaj¹c zagrodê k³aniali siê i machali kapeluszami. Ju prawie wychodzili, gdy nagle rozlega³ siê pisk jakiejœ panny albo gospodyni (ukrytej w domu i ogl¹daj¹cej widowisko przez okno), któr¹ wypatrzy³ diabe³ albo kominiarz. Korzystaj¹c z nieuwagi wpad³ do izby i wysmarowa³ je sadz¹. Wybiegaj¹c, jeszcze zd¹ y³ pomazaæ policzek gospodyni i pêdzi³ znów za chmar¹ dzieci, które towarzyszy³y w przemarszu siwkom przez ca³¹ wieœ. Impreza koñczy³a siê kiedy muzycy, jak i ca³a reszta, byli najczêœciej ju bardzo s³abi w nogach i zdarza³o siê, e Walenty B³och, u którego na koñcu wsi koñczy³a siê impreza, ³adowa³ towarzystwo na wóz, i przywozi³ je na miejsce, sk¹d siê ca³a eskapada zaczyna³a, czyli do pp. Borowickich. Na tym siê jeszcze nie koñczy³o owo przedstawienie. Po krótkim trzeÿwieniu, przebraniu, umyciu ca³a ta weso³a kompania udawa³a siê do pa³acu. Tam, w dawniejszej sali kominkowej rozpoczyna³a siê potañcówka, która trwa³a do póÿnych godzin nocnych. Nazajutrz po sprzeda y jajek i dok³adnym podziale kie³basy i innych prezentów otrzymanych od mieszkañców, wszyscy bior¹cy udzia³ w siwkowej defiladzie zbierali siê znów u pp. Borowickich. Podsumowuj¹c ca³¹ imprezê, otwierali ostatnie butelki i dzielili siê wspomnieniami prawie do rana, a ci którzy pracowali wtedy w oborze w miejscowych PGR-ach ju siê spaæ nie k³adli, tylko od razu szli na swoj¹ s³u bê. Pan Boles³aw Napiera³a, ówczesny kierownik Pañstwowego Gospodarstwa Rolnego w Zakrzewie, w owym dniu odnotowywa³ niewielki spadek mleka ale to ju szczegó³ i nikt siê tym za bardzo nie przejmowa³. Gertruda Jazdon Siwki w Widzimiu Starym 1938 r. Siwki w Obrze 1937/38 r. fot. z archiwum Muzeum Regionalnego w Wolsztynie

25 str. 26 G³os Wolsztyñski

26 G³os Wolsztyñski str. 27

27 str. 28 G³os Wolsztyñski

28 G³os Wolsztyñski

29 G³os Wolsztyñski

30 G³os Wolsztyñski str. 31 Wolsztynianin pos³em Reichstagu Znani Polacy, Niemcy, ydzi urodzeni w Wolsztynie Na pytanie kto ze znanych ludzi mieszka³ w Wolsztynie ka dy poda kilka nazwisk: Marcin Ro ek, Robert Koch, Józef Maria Hoene Wroñski. Czy znacie Pañstwo inne osobistoœci? W 2008 roku na ³amach G³osu Wolsztyñskiego przedstawi³em Pañstwu znanych niemieckich obywateli, których korzenie siêgaj¹ naszego Wolsztyna. Przypomnê, i s¹ to urodzeni w Wolsztynie: Cardinal von Widdern (12 kwietnia 1841 r.), autor wielu podrêczników wojennych, artysta malarz Hans Jürgen Kallman (20 maja 1908r.), aktorka Ingeborg von Kusserow (28 stycznia 1917 r.), która wystêpowa³a pod pseudonimem Ingeborg Wells w oko³o 50 filmach m.in. w Przygodach Robin Hooda (1957 r.) oraz jej brat Hans von Kusserow (25 maja 1911r.), niemiecki tancerz i choreograf. ród³a historyczne wymieniaj¹ tak e inne nazwiska, w których yciorysach jako miejsce urodzin figuruje Wolsztyn. Jednym z nich jest niemiecki polityk, socjaldemokrata pochodzenia ydowskiego Adolf Sabor. Urodzi³ siê 26 wrzeœnia 1841 w Wolsztynie. Zmar³ 27 stycznia 1907 we Frankfurcie nad Menem. Sabor pochodzi³ z ydowskiej rodziny. Jego ojciec by³ kantorem, czyli muzykiem kieruj¹cym œpiewem. Do jego obowi¹zków nale a³o m.in. wykonywanie partii solowych, nauczanie muzyki cz³onków kapeli oraz pisanie kantat na œwiêta religijne. Adolf Sabor uczêszcza³ do gimnazjum we Wroc³awiu, gdzie rozpocz¹³ studia, które kontynuowa³ w Berlinie. Nie ukoñczywszy studiów w roku szkolnym 1871/72 by³ ju kandydatem do objêcia posady nauczyciela, a nastêpnie zosta³ naukowym pomocniczym nauczycielem w ydowskiej szkole realnej we Frankfurcie. W roku 1873 by³ nauczycielem domowym, pisarzem. Utrzymywa³ siê jednak z w³asnego maj¹tku. W 1872 roku Adolf Sabor zosta³ cz³onkiem SDAP (Niemiecka Socjalistyczna Partia Pracy), nastêpnie po zjednoczeniu partii by³ cz³onkiem SAP (Socjalistyczna Partia Pracy), a od roku 1890 cz³onkiem SPD (Socjaldemokratyczna Partia Niemiec). W roku 1884 Sabor po raz pierwszy jako przedstawiciel Frankfurtu odebra³ mandat do Reichstagu lewicowemu libera³owi Leopoldowi Sonnemannowi i zosta³ pos³em. Dziêki swojemu du emu maj¹tkowi Sabor móg³ w odró nieniu od wiêkszoœci socjaldemokratów, który pracowali na swe utrzymanie, poœwiêciæ siê ca³kowicie dzia³alnoœci politycznej i parlamentarnej. W 1886 roku podczas pogrzebu socjaldemokraty Hugo Hillera dosz³o do krwawych zajœæ z udzia³em policji przeciwko a³obnikom we Frankfurcie. Miêdzy innymi Sabor przeforsowa³ wtedy powo³anie komisji œledczej, która doprowadzi³a do skazania niektórych funkcjonariuszy policji. W grudniu 1886 roku w ramach tzw. ustawy socjalistów Sabor zosta³ na pewien czas wydalony z Frankfurtu. W VI kadencji Reichstagu Sabor nale- a³ do tzw. komisji siedmiu zajmuj¹cej siê opracowaniem ustawy o polityce spo³ecznej. Pos³em do Reichstagu by³ do roku Potem wycofa³ siê z ycia politycznego. Wraz ze sw¹ ma³ onk¹ Mart¹ mieszka³ póÿniej w Königstein im Taunus, gdzie udziela³ siê ju tylko jako lokalny samorz¹dowiec. Wojtek Lis Najlepsi w powiecie 29 lutego 2012r. w Starostwie Powiatowym w Wolsztynie odby³y siê Eliminacje Powiatowe Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy Po arniczej M³odzie Zapobiega Po arom. W turnieju bra³y udzia³ dzieci i m³odzie ze szkó³ ca- ³ego powiatu, podzielone na trzy kategorie wiekowe: dzieci szkó³ podstawowych, m³odzie gimnazjalna oraz m³odzie szkó³ ponadgimnazjalnych. Uczniowie Szko³y Podstawowej Nr 1 w Wolsztynie osi¹gnêli wspania³y sukces, poniewa zwyciêzc¹ zosta³ uczeñ klasy Va Adam Szukalski, natomiast na drugim miejscu uplasowa³ siê Mi³osz Grocholewski-równie z klasy Va. Opiekunami uczniów s¹ panowie Bartosz Hamrol i Dawid Ziomkowski. Adam Szukalski awansowa³ do etapu wojewódzkiego Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy Po arniczej M³odzie Zapobiega Po arom, który odbêdzie siê 21 kwietnia 2012r. w Racocie. M. Banaszyñska

31 str. 32 G³os Wolsztyñski,,Agnieszka Osiecka na 12 serc to spektakl przygotowany przez uczniów liceum (ze wsparciem kolegi z Zespo³u Szkó³ Zawodowych), o którym ju w zesz³ym numerze pisa³a Ola Andrzejak. Nie mog³am byæ na premierze, dlatego obejrza³am go 23 marca. Sceneria przypomina³a prawdziw¹ kawiarniê literack¹, w której bywa³a Agnieszka Osiecka, a widzowie wspó³uczestniczyli w rozmowach przez ni¹ prowadzonych z dziennikarzem. Dla widzów bowiem przygotowano tak e kawê i pyszne ciasto, upieczone przez licealistki. Najm³odszym widzem by³a Hania, dla której ten Wokalistki brawurowo zaœpiewa³y piosenkê z tekstem A.Osieckiej Niech yje bal! Agnieszka Osiecka (AnnaTomiak) i dziennikarz (Konrad Filipowiak) spektakl wystawiono, by dziêki datkom zbieranym po przedstawieniu wspomóc finansowo operacjê serca. Nie chcia³abym tu kogokolwiek wyró niaæ, poniewa wszyscy aktorzy spisali siê na medal. Recytowali wiersze, tañczyli, a dziewczyny œpiewa³y piosenki z tekstami Agnieszki Osieckiej. Sama bohaterka udzielaj¹ca dziennikarzowi wywiadu ze swojego ycia by³a tak realistyczna, e wydawa³o siê, i Osiecka rzeczywiœcie jest wœród nas. Hania z mam¹ Pani dyrektor Katarzyna Lulkiewicz nie kry³a s³ów uznania dla m³odzie y, a jedna z pañ szepnê³a mi: oni burz¹ z³y obraz m³odzie y. O ich wystêpie wspominam tak e w,,bez os³onek. Anna Domagalska fot. Karolina Tomiak

32 Od 50 lat kupuj¹ tu gazety 21 marca minê³o piêædziesi¹t lat, gdy pani Pelagia Wawrzyniak rozpoczê³a pracê w kiosku przy ul. Lipowej w Wolsztynie. Prowadzi³a go 20 lat. Od 30 lat G³os Wolsztyñski str. 33 w kiosku pracuje jej córka Justyna Hytra. Pani Justyna zawsze z uœmiechem wita klientów, którzy od 6 do 18 mog¹ kupiæ swoj¹ ulubion¹ gazetê. Kiedyœ odk³ada³am prasê do 300 teczek, dziœ jest ich 150. Du a konkurencja sprawia, e gazety sprzedaj¹ siê w zale noœci od upodobañ. Panie g³ównie kupuj¹ gazety kolorowe, te tañsze. Pani Hytra lubi swoj¹ pracê. Przez 30 lat nie by³a na urlopie, poniewa jak mówi, nie mia³by jej kto zast¹piæ. Popo³udniami zastêpuje j¹ m¹, który po swojej zawodowej pracy zasiada za lad¹ kiosku. M¹ musia³ pani Justynie pomagaæ, poniewa trzeba by³o te zaj¹æ siê domem i mam¹, która przez trzy lata nie chodzi³a. Pani Pelagia Wawrzyniak zmar³a w tym roku 14 lutego, maj¹c 96 lat. Wraz z mê em wspólnie prze yli ju 33 lata, maj¹ dwoje dzieci i dwoje wnucz¹t. Dla pani Justyny Hytrej najwa niejsze jest zdrowie, rodzina, praca. Czego yczy Pani na œwiêta swoim klientom? B³ogos³awieñstwa Bo ego, zdrowia, zadowolenia z ycia osobistego i zawodowego. Anna Domagalska Przepis na babkê z miêsa 4. Iloœæ warstw miêsa i kapusty ( na przemian) 3-4 w zale - noœci od wielkoœci formy. 5. Do formy z miêsem i kapust¹ dolaæ 1/2 do 1 szklanki roso³u lub bulionu. 6. Gdy foremka nie ma wieczka, przykryæ foli¹. 7. W³o yæ foremkê do garnka z wod¹ i gotowaæ pod przykryciem. Czas zale ny od wielkoœci foremki. 8. Przed przewróceniem formy z miêsn¹ bab¹ na wiêkszy talerz nale y powoli odlaæ resztê roso³u. Sposób podania: Ozdobiæ zielon¹ pietruszk¹, czerwonym pomidorem, marchewk¹. Podaæ sos beszamelowy. Mo e byæ inny wg uznania. Najlepiej smakuje ciep³a baba! WESO YCH ŒWI T! El bieta WoŸna BABKA Z MIÊSA Produkty: 1. Miêso przygotowane jak na mielone z lepszego gatunku, dobrze doprawione ( mniej bu³ki) 2. Bia³a kapusta 3. Sos wg uznania Przygotowanie: 1. Wyszukaæ foremkê o ³adnym kszta³cie wielkanocnej baby. Mo e byæ forma do tzw. ciast gotowanych w formie. 2. Przygotowaæ garnek wiêkszy od foremki, taki aby ³atwo wyjmowa³o siê z niego formê. 3. Przygotowaæ 1 marchew ( mo e byæ kawa³ek czerwonej papryki), zielon¹ pietruszkê lub inn¹ zieleninê do dekoracji. Sposób gotowania: 1. Na dno foremki w³o yæ podart¹ kapustê. Mo e byæ sparzona, bo wówczas lepiej siê u³o y i wiêcej siê jej wmieœci. 2. W³o yæ do foremki warstwê miêsa mielonego. 3. Przydusiæ kolejn¹ warstw¹ kapusty, a nastêpnie znowu miêsem.

33 str. 34 G³os Wolsztyñski Czekaliœmy na niego... Zaj¹czek zawsze odwiedza³ nas w okresie Wielkanocy. Ju jako ma³a dziewczynka - wspomina mieszkanka gminy Siedlec - bieg³am do ogrodu lub na podwórze szukaæ gniazdka, w którym zaj¹czek coœ nam dzieciom przynosi³. W Wielki Czwartek w gniazdku znajdowa³am najczêœciej jeszcze ciep³e ugotowane jajko. Bieg³am z nim do domu i zjada³am na œniadanie. A w tym czasie jajko dla nas dzieci by³o rarytasem, poniewa jajka sprzedawa³o siê, a dla nas niewiele zostawa³o i mama je wydziela³a. W Wielki Pi¹tek znów bieg³am do gniazdka, by zobaczyæ co zaj¹c przyniós³. Le a³o tam kolorowe jajko. W Wielk¹ Sobotê znajdowa³am ju s³odkie jajeczka, kolorowe z cukru, a w pierwsze œwiêto zaj¹c przynosi³ nam cukrowego baranka. Czasami w gniazdku pojawi³ siê jakiœ czekoladowy cukierek, ale to nale a³o do wyj¹tku. Zaj¹c by³ wtedy biedny. Moje dzieci znajdowa³y ju w gniazdku od Wielkiego Czwartku do niedzieli wielkanocnej czekoladowe jajeczka, s³odycze ju lepszej jakoœci. Moich dwóch synów, maj¹c ju piêæ, szeœæ lat stwierdzi³o, e zaj¹ca nie ma. Zbudowali gniazda przed Wielkanoc¹ z cegie³, wymoœcili siankiem i teren wokó³ nich pograbili. Chcieli w ten sposób sprawdziæ i przy³apaæ mamê lub tatê, których podejrzewali o,,zaj¹ców. Domyœli³am siê ich podstêpu i gdy zaj¹c przyniós³ smako³yki, pograbi³am miejsca wokó³ gniazd i wyznaczy³am dwoma palcami zajêcze stópki. Jakie by³o zdziwienie ch³opców, gdy to zobaczyli. Wtedy uwierzyli w zaj¹ca. GDJ Ze œwiêconk¹ nad staw W Wielk¹ Sobotê pewni m³odzi mieszkañcy podwolsztyñskiej wsi zamiast do koœcio³a pójœæ ze œwiêconk¹ poszli nad stawek, tam przysiedli, pokropili wielkanocny koszyk wod¹ i powiedzieli: Wy jacary kie³basiary, œwiynce wos œwiynconum wodom, a tero idymy do dom. A dlaczego? Ano chcieli szybciej dorwaæ siê do pachn¹cego jad³a. O tym, co zrobili jako dzieciaki przyznali siê matce dopiero, gdy ju byli doroœli. Nawet wówczas po latach ich zruga³a. Pod krzakiem agrestu... W ogrodzie pachnia³o wiosn¹. Dziadek przycina³ w nim ga³êzie drzew, a myœmy jako dzieci biegali, zbierali ga³¹zki, szukali sianka, by wymoœciæ gniazdko dla zaj¹ca, który w Wielki Czwartek przed Wielkanoc¹ odwiedza³ wszystkie dzieci. Ja zawsze przygotowywa- ³am takie miejsce pod krzakiem agrestu, moja siostra i brat pod krzakami porzeczek, na które mówiliœmy wówczas œwiêtojanki. Inne dzieci (kuzynostwo) te zabiegali w ten sposób o wzglêdy zaj¹ca. On nikogo nie pomin¹³. Na drugi dzieñ rano nawet w koszulach nocnych i pi amach biegliœmy do ogrodu, a potem znowu hyc jak zaj¹c do ³ó ka i zajadaliœmy cukrowego baranka, kolorowe s³odkie jajeczka. O takich czekoladowych, jakie s¹ teraz mo na by³o pomarzyæ. S³odycze w ³ó ku smakowa³y najbardziej, tylko e zaraz mo na by³o rózgami dostaæ za wszystko co nabroiliœmy w ci¹gu roku. Takie manto za Bo e rany dostawaliœmy w Wielki Pi¹tek. Nikt siê tego bicia ga³¹zkami nie ba³, bo to by³o tak jak z laniem wody w lany poniedzia³ek. Czu³o siê œwiêta, prawdziwe œwiêta i droga do koœcio³a by³a nawet w te dni jakaœ inna, bardziej uroczysta. K.W.

34 Bez os³onek Czas przed œwiêtami nastraja refleksyjnie. yczymy bliskim, znajomym radosnych Œwi¹t Wielkanocnych. I dlatego chcia³abym siê podzieliæ tymi dobrymi chwilami, które dane by³o mi prze yæ. Do nich zaliczam pi¹tkowy wieczór w auli wolsztyñskiego liceum. M³odzie wyst¹pi³a w spektaklu,,agnieszka Osiecka na 12 serc poœwiêconym twórczoœci poetki. Mo e nie by³oby w tym nic nadzwyczajnego gdyby nie intencja - cel charytatywny pomoc dla malutkiej Hani, oczekuj¹cej na operacjê serca. I mo e te nie by³oby w tym nic nadzwyczajnego, wszak takie koncerty odbywa³y siê ju. Jednak e licealiœci poœwiêcili swój wolny czas - ferie zimowe, zaanga- owali rodziców, by opracowaæ tak znakomity, œwietnie zagrany oraz rozœpiewany spektakl. Wspominam do dziœ rozmowy z wolontariuszami z liceum (choæ wiem, e i w Zespole Szkó³ Zawodowych dzia³aj¹). Pisa³am o nich, e daj¹ swój czas osobom starszym, niepe³nosprawnym i o tej swojej pracy mówi¹ z radoœci¹. Przede wszystkim pamiêtam te sobotni wieczór w Medjugorie w czerwcu zesz³ego roku. Na 30. rocznicê objawieñ Maryjnych przyby³o 100 tys. osób z wielu krajów. Kiedy zobaczy³am to,,morze ludzi, gdzie ju nie by³o kawa³ka trawy, by usi¹œæ, nagle us³ysza³am g³os,,dzieñ dobry - wolsztynianie. Przyjechali tu ze zb¹szyñsk¹ grup¹. Jedna z pañ poda³a mi krzes³o. To by³ tak piêkny gest, którego nie zapomnê. Ka dy z nas przed œwiêtami ma okazjê na gest. Wiele dzieci nie znajdzie,,zaj¹czka. A wiele starszych osób, utrzymuj¹cych siê ze skromnych emerytur, liczyæ bêdzie ka dy grosz i nie na wszystko starczy im na œwi¹teczny stó³. Wystarczy rozejrzeæ siê wokó³ siebie i dostrzec tych, z którymi warto siê podzieliæ œwi¹teczn¹ paczk¹ w miarê swoich mo liwoœci. Nasza lokalna spo³ecznoœæ jest bardzo hojna. Wspiera dzia³aj¹cy przy naszych parafiach Caritas. Przedœwi¹teczny czas jest okazj¹, by podzieliæ siê nie tylko dobrym s³owem, ale okazaæ gest wobec tych, którzy maj¹ mniej od nas.,,a kto daje, dwa razy dostaje. Przekona³am siê o tym nie raz. Moja babcia czêsto powtarza³a podziel siê nawet jagod¹. Sama tak postêpowa³a. To w jej domu znaleÿli podczas II wojny œwiatowej schronienie Poznaniacy wysiedleni przez Niemców w Œwiêtokrzyskie, a tak e znajomi z G³os Wolsztyñski str. 35 Warszawy i ludzie potrzebuj¹cy pomocy. Babcia podkreœla³a, e choæ tylu osobom pomaga³a moja rodzina przez ca³¹ wojnê nie zabrak³o im jedzenia. A teoria babci,, e kto daje, dwa razy dostaje potwierdzi³a siê nie raz. Któregoœ dnia wracaj¹c z Wolsztyna do liceum na dworcu w Poznaniu zobaczy³am p³acz¹cego ch³opca. Na moje pytanie, dlaczego p³acze odpowiedzia³, e zgubi³ pieni¹dze, które mama da³a mu na zakupy (mieszka³ poza Poznaniem). Nie zastanawiaj¹c siê odda³am mu ca³e kieszonkowe, przeznaczone tak e na bilety do teatru, opery (chodziliœmy tam raz w miesi¹cu), a tak e na inne wydatki szkolne. Wysz³am z walizk¹ z dworca i uœwiadomi³am sobie, e nie zostawi- ³am sobie pieniêdzy nawet na bilet tramwajowy. Tak wiêc z ciê k¹ walizk¹ przesz³am trasê od dworca do internatu przy ul. Stalingradzkiej (dziœ Niepodleg³oœci). G³owi³am siê, co ja teraz zrobiê bez grosza. Po paru dniach od tego wydarzenia niespodziewanie odwiedzi³ mnie w szkole stryj z Warszawy. I da³ mi piêciokrotnie wy sz¹ sumê ni tê, któr¹ da³am ch³opcu na dworcu. Œwiêta Wielkanocne s¹ szczególn¹ okazj¹, by obdarowaæ kogoœ potrzebuj¹cego. A radoœæ z dawania bywa czêsto wiêksza ni z brania. Anna Domagalska Do redakcji zadzwoni³ czytelnik informuj¹c, e wejœcie na molo od strony ulicy Poznañskiej jest czêsto zablokowane przez samochody. Stanowi to szczególnie du e utrudnienie dla matek z dzieæmi w wózku, które nie s¹ w stanie przecisn¹æ siê pomiêdzy pojazdami

35 str. 36 Sukces Ani Ania Czaiñska, uczennica klasy 3c Gimnazjum w Kêb³owie zajê³a drugie miejsce w Polsce w pierwszym etapie konkursu organizowanego przez gazetê Edukacja. By³am bardzo zaskoczona wynikiem Ani.- mówi nauczycielka j. polskiego. - Wiedzia³am, e umie pisaæ ³adne prace literackie. Zawsze jej wypracowania wyró nia³y Anna Czaiñska siê ciekawym ujêciem tematu, bogatym s³ownictwem, œwietnym doborem œrodków stylistycznych. Jednak drugie miejsce w Polsce to doœæ spore osi¹gniêcie. Myœlê, e jej sukces jest powodem do dumy nie tylko dla samej Ani, ale tak e dla nas nauczycieli oraz ca³ej spo³ecznoœci uczniowskiej. Ania zakwalifikowa³a siê do drugiego etapu, w którym to czytelnicy decydowali, która praca najbardziej im siê podoba. Ostatecznie zajê³a czwarte miejsce. Gdyby Ania nie by³a tak skromna i powiedzia³a nam o swoim sukcesie, szybciej byœmy siê zorganizowali i na ni¹ g³osowali. Jednak ona nie podzieli³a siê z nami t¹ wiadomoœci¹, bo jest po prostu za skromna i przez to, mimo szybkiej reakcji z naszej strony, nie uda³o nam siê w tak krótkim czasie wys³aæ wiêkszej iloœci g³osów" - skar ¹ siê koledzy Ani. Jednak jak podkreœlaj¹ wszyscy, by³o to wa ne wydarzenie w yciu ca³ej szko³y, gdy nast¹pi³¹ pe³na mobilizacja, wszyscy chcieli pomóc Ani i oddaæ na ni¹ g³os. Temat pracy, jak¹ nale a³o napisaæ brzmia³: Zaprojektuj swoje liceum. A jaki projekt przygotowa³a Ania? Czytelnicy mog¹ oceniæ sami: G³os Wolsztyñski TYDZIEÑ Z MATEMATYK Od 12 do 16 marca 2012r. uczniowie Zespo³u Szkó³ Zawodowych w Wolsztynie zmagali siê z matematycznymi zadaniach, ³amig³ówkami, testami. Mogli wykazaæ siê wiedz¹ zarówno merytoryczn¹, jak i praktyczn¹, wykonuj¹c bry³y, makiety kalkulatorów czy matematyczne origami. W konkurencjach rywalizowali indywidualnie i dru ynowo udowadniaj¹c, e matematykê mo na naprawdê polubiæ. 19 marca 2012r. dyrektor szko³y Pan Andrzej Wawrzynowicz wrêczy³ zwyciêzcom w poszczególnych konkursach dyplomy i nagrody rzeczowe. * W kategorii Matematyka w sztuce najlepszymi okazali siê: Aneta Kaczmarek z klasy 3e; Szymon Czaiñski oraz Dawid Bimkiewicz - uczniowie klasy 1d. * W ustalaniu rekordu szko³y w zapamiêtaniu rozwiniêcia dziesiêtnego liczby PI zwyciê y³ DAWID URAWSKI Strasznie by³am przejêta. Przecie nazajutrz czeka³a mnie wizyta w nowej szkole. D³ugo nie mog³am zasn¹æ. Myœla³am, co mo e mnie tam wkrótce czekaæ... Jak owa szko³a mo e wygl¹daæ... Zasnê³am. Znajduje siê na drugim piêtrze siódmego nieba. Potê - ny budynek, ze wspania³ym boiskiem poœrodku wiosennego, budz¹cego siê do ycia parku. Wzd³u ogrodowych alei zieleni¹ siê listki bukszpanu. Wokó³ jest tak cudownie, e po prostu chce siê krzyczeæ z radoœci! Ka - dy uczeñ liceum uczy siê kilku wymaganych przedmiotów, ale obowi¹zkiem jest tak e nauka innych, zwi¹zanych z zainteresowaniami, np. taniec, akrobatyka, p³ywanie, poezja. W przeciwieñstwie do normalnych szkó³ uczniowie lubi¹ swoje zajêcia, nauka sprawia im radoœæ. Dziêki najnowszym metodom edukacji nie musz¹ traciæ wolnego czasu na odrabianie lekcji, czy po prostu wkuwanie. Wykszta³cona kadra pedagogiczna, mi³a i sympatyczna, œwietnie redukuje wszystkie problemy wychowanków. Dlatego te z wielk¹ ochot¹ pisz¹ wszelkie testy, sprawdziany. Wielkim œwiêtem w trzyletniej szkole jest egzamin dojrza³oœci, czyli matura. Trwa trzy dni, testy pisane s¹ w wersji elektronicznej. Ka dy wybiera przedmioty, z których sprawdza swoje umiejêtnoœci. Po prostu minimum stresu, maksimum zadowolenia. Szkoda, e to tylko sen... Moim marzeniem jest, by inni uczniowie naszej szko³y powielali aktywn¹ postawê i zaanga owanie swojej kole- anki. Móg³bym wtedy spaæ spokojnie i nie martwiæ siê o przysz³oœæ absolwentów, tak jak jestem spokojny o przysz³oœæ Ani. yczê jej, aby Liceum Ogólnokszta³c¹ce w Wolsztynie, w któym planuje siê uczyæ, okaza³o siê tak¹ wyœnion¹, idealn¹ szko³¹ - mówi dyrektor szko³y Tomasz Kaczmarek. Magdalena Muñko-Wróbel z klasy 1ti, zapamiêtuj¹c 137 cyfr po przecinku. * W Quizie o Pitagorasie najwiêcej punktów zdobyli: Natalia Ka³a, Marta Grelak i Jakub Wawrzyñski uczniowie klasy 3l. * W matematycznych potyczkach klas drugich Technikum i Liceum Profilowanego laur zwyciêstwa przypad³ dru ynom z klas 2ti, 2p1 i 2e. Organizatorki TYGODNIA MATEMATYCZNEGO, panie Karolina Buczkowska i Anna Kotlarska, dziêkuj¹ sponsorom: Firmie KOMPUTRONIK, Firmie INTAK, Hurtowni Papierniczej VIKA, Hurtowni Papierniczej ABIS, Dyrekcji BG w Wolsztynie, Dyrekcji BZWBK w Wolsztynie oraz Radzie Rodziców ZSZ w Wolsztynie za ufundowanie nagród, a zwyciêzcom gratuluj¹ i ycz¹ dalszych sukcesów w dziedzinie matematyki.

36 G³os Wolsztyñski str. 37 Strona przygotowana pod patronatem Burmistrza Wolsztyna, we wspó³pracy z Poradni¹ Leczenia Uzale nieñ i Wspó³uzale nieñ i Gminn¹ Komisj¹ Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych Jest tak e przyczyn¹ chorób Ju w latach dziewiêædziesi¹tych w krajach Europy Zachodniej znacznie wzros³o spo ycie marihuany. Ju wtedy, jak i teraz, w Polsce mówi³o siê i mówi o rzekomo niskiej szkodliwoœci tzw. miêkkich narkotyków. Badania przeprowadzone w latach 90. wykaza³y, e 10% piêtnastolatków i 51% dwudziestolatków za ywa³o narkotyki. Przyzwolenie, na palenie marihuany, jakie spotyka siê w naszym kraju sprawia, e ju nastolatki siêgaj¹ po ten narkotyk, a z narkotykiem tak jak i z alkoholem mog¹ zetkn¹æ siê na imprezie, czy podczas spotkañ ze znajomymi. Trzeba mieæ silny charakter, aby odmówiæ yointa, by nie byæ wykluczonym z grupy. Pocz¹tkowo wydaje siê, e marihuana pomaga w nawi¹zywaniu kontaktów z innymi, daje poczucie spokoju, a nawet wprowadza w stan euforii. Jednak e brana d³u ej mo e spowodowaæ problemy ze skupieniem uwagi, zapamiêtywaniem. Jednym z takich charakterystycznych zachowañ za ywaj¹cych marihuanê jest sk³onnoœæ do odk³adania wszystkiego na póÿniej. Wi¹ e siê to z utrat¹ motywacji, charakterystyczn¹ dla osób regularnie pal¹cych marihuanê. Marihuana wyd³u a te czas reakcji, co sprawia, e prowadzenie samochodu po za yciu narkotyku mo e byæ niebezpieczne. Wed³ug badañ, wp³yw palenia marihuany na uk³ad oddechowy jest groÿniejszy od skutków palenia tytoniu. Palenie czterech skrêtów dziennie ma wp³yw na funkcjonowanie oskrzeli i b³on œluzowych uk³adu oddechowego, porównywalny do wypalenia dwudziestu papierosów. Jak siê okazuje, dym marihuany ma silniejsze w³aœciwoœci dra ni¹ce i wdycha siê go wiêcej. Zaobserwowano równie, e ma tak e wp³yw na aktywnoœæ seksualn¹. W ostatnich latach badania wykaza³y, e marihuana ma tak e dzia- ³anie rakotwórcze. Niestety, wielu m³odych ludzi siêga regularnie po marihuanê. Zaczyna siê w szkole œredniej, a nawet wczeœniej. Przyzwyczajenie do palenia skrêtów sprawia, e w yciu doros³ym takie osoby nie potrafi¹ ju yæ bez nich, poniewa argumentuj¹ to tym, e nie da³yby rady funkcjonowaæ w swoim yciu rodzinnym. Pocz¹tkowo za ywanie marihuany przynosi korzyœci takie jak: ukojenie niepokoju, stresu, przyjemne odczucia, u³atwienie kontaktu i komunikacji z innymi ludÿmi. Korzyœci s¹ krótkotrwa³e, skutki palenia marihuany pojawiaj¹ siê dopiero póÿniej. Marihuana opóÿnia reakcjê, niszczy pamiêæ, zmniejsza mo liwoœæ koncentracji i utrzymania uwagi. Powoduje uzale nienie i ci¹g³¹ potrzebê dostêpu do tego œrodka. Jest droga. Powoduje uzale nienie siê od wielu innych substancji, poniewa ta nie wystarcza ju. Jest przyczyn¹ nowotworów oskrzeli, górnych dróg oddechowych oraz górnego odcinka przewodu pokarmowego, wywo³uje tak e przewlek³y kaszel. Ma negatywny wp³yw na naukê, stosunki rodzinne, zawodowe. Marihuana uwa ana jest za narkotyk miêkki. Sprzyja to pozostawaniu w stadium przed - œwiadomym, aby byæ œwiadomym problemów trzeba mieæ wiedzê o zagro eniu, jakie ona niesie. Nale y uwa aæ, aby po odstawieniu marihuany nie wpaœæ w inne uzale nienia alkohol, heroina itp. Zapraszamy osoby uzale nione od alkoholu oraz cz³onków ich rodzin: Poradnia Leczenia Uzale nieñ i Wspó³uzale nieñ w Wolsztynie, ul. Poznañska 32, gab. 28 i 23 tel czynna codziennie od 7.30 do Dy ur specjalisty przy telefonie zaufania w ka dy czwartek od do Grupy Anonimowych Alkoholików w Wolsztynie, ul. Drzyma³y 1 wtorek, pi¹tek, sobota godz Grupa Al Anon ( dla wspó³uzale nionych) poniedzia³ek, godz Punkt Informacyjny dla Ofiar Przemocy Oœrodek Pomocy Spo³ecznej w Wolsztynie Ul. 5 Stycznia 47 pok. nr 3 Dy ur Specjalisty - czwartek LOK Grupa Anonimowych Hazardzistów zaprasza na mityngi w œrody o godzinie 19 (spotkania przy ul. Drzyma³y 1 w Wolsztynie w siedzibie grupy AA). Gminna Komisja Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych - Przewodnicz¹cy Komisji Barbara Szramka tel Pe³nomocnik ds. Uzale nieñ Alina Molicka tel

37 str. 38 G³os Wolsztyñski Ze sportu Powodowo stolic¹ polskich biegów Bardzo efektownie toczy siê dla WMLKS-u,,Nadodrze Powodowo tegoroczny sezon w biegach na prze³aj. W ostatni¹ sobotê 24 marca w Szczecinie klub osi¹gn¹³ jedne ze swoich najwiêkszych sukcesów, wygrywaj¹c dru ynowo Mistrzostwa Polski Juniorów. Ju pierwsze starty w tym sezonie zapowiada³y, e bêdzie dobrze, ale e uda siê pokonaæ wszystkie kluby w Polsce tego trudno by³o oczekiwaæ. Tydzieñ wczeœniej po kilkunastogodzinnej podró y do Bia³ej Podlaskiej biegacze spisali siê obiecuj¹co na Mistrzostwach Polski Zrzeszenia LZS. Najpierw m³odziczka Aneta Konieczek wygra³a bieg 15 - latków na dystansie 1500 m. PóŸniej jej sukces powtórzy³a w biegu juniorek jej starsza siostra Alicja, a brat Dawid wywalczy³ srebrny medal na dystansie 3000 m. Pozostali Marika Paw³owska, Jakub Furman oraz Krzysztof Kostera i Wojciech Serwa ukoñczyli rywalizacjê w czo³owej dziesi¹tce. Ten wystêp dobrze rokowa³ na start w Mistrzostwach Polski. I tak Dawid Konieczek - Mistrz Polski Juniorów w Biegach Prze³ajowych W zawodach wziêli te udzia³ biegacze,,iskry Wolsztyn, ale nie zdo³ali zaj¹æ punktowanych miejsc, tak samo zreszt¹ jak utalentowana mieszkanka Bucza, a aktualnie zawodniczka Juvenii Puszczykowo Sandra Szawerdak.,,Junior Kêb³owo w finale Mistrzostw Polski Alicja Konieczek zajê³a II miejsce w Mistrzostwach Polski siê sta³o. Po tygodniu pracy nad popraw¹ techniki i szybkoœci biegu zawodnicy,,nadodrza pobiegli w szczeciñskim Parku Kasprowicza znakomicie. Najpierw Alicja Konieczek zdoby³a srebrny medal na 2000m, przegrywaj¹c tylko z o rok starsz¹ ubieg³oroczn¹ Mistrzyni¹ Polski na 3000 m Ewelin¹ Lubiejewsk¹ z,,prefbetu om a. W tym samym biegu na 10. pozycji przebieg³a Marika Paw³owska ( Nadodrze ) wracaj¹ca powoli do formy po wypadku samochodowym. Jeszcze lepiej by³o w biegu mê czyzn na 3000 m. Bieg rozegrano w szybkim tempie. Szczególnie uci¹ liwe by³y trzy dwustumetrowe podbiegi. Na ostatnim z nich zaatakowa³ Dawid Konieczek (,,Nadodrze ). Uzyska³ minimaln¹ przewagê nad rywalami pretenduj¹cymi do medali i utrzyma³ j¹ do mety zdobywaj¹c tytu³ Mistrza Polski. Œwietnie te spisali siê w tym biegu pozostali zawodnicy,,nadodrza. Jakub Furman zaj¹³ XI, a Wojciech Serwa XIII miejsce. Zawody by³y doskona³¹ propagand¹ zdrowego stylu ycia. By³a piêkna s³oneczna pogoda, a Park Kasprowicza w centrum Szczecina zape³ni³ siê spacerowiczami, którzy z du ym entuzjazmem wspierali m³odych biegaczy. Po zawodach og³oszono punktacjê dru ynow¹. Okaza³o siê, e,,nadodrze zdeklasowa³o rywali zdobywaj¹c przy sp³aszczonej punktacji (kolejny bezsensowny pomys³ urzêdników z Ministerstwa Sportu kierowanego przez,,ministrê Muchê) 39 pkt. Kolejne miejsce zajêli Akademicki Klub Lekkoatletyczny Warszawa z dorobkiem 18 pkt oraz MUKS Ostrowiec Œwiêtokrzyski i MKS MOS Wroc³aw (Szko³a Mistrzostwa Sportowego) po 17 pkt. Zawodników z Powodowa do wystêpów przygotowali Artur Walczak i Miros³aw Polak. 16 i 18 marca w Mor¹gu (woj. warmiñsko-mazurskie) odby³y siê pó³fina³y Mistrzostw Polski,,juniorów w unihokeju. W turnieju wziê³y udzia³ dwie dru yny z naszego powiatu: Absolwent Siedlec, Junior Kêb³owo i WUS Wierzchowo oraz gospodarze Nolet abi Róg. Zdecydowanie najlepszym zespo³em okaza³ siê WUS Wierzchowo, który wygra³ wszystkie mecze w turnieju. Drugie miejsce premiowane awansem do strefy fina³owej toczy³y siê zaciête boje.,,junior Kêb³owo wygra³ pierwszy mecz z gospodarzami 8:4. Mimo i zwyciêstwo wysokie, to mecz by³ bardzo zaciêty, a prze³omowe momenty przysz³y, gdy zawodnicy,,juniora zdobyli dwie bramki, graj¹c w os³abieniu. To odebra³o Noletowi wiarê i przynios³o ostateczny sukces naszej dru yny. W decyduj¹cym o awansie meczu spotka³y siê Absolwent i Junior. Siedlczanie mimo dwóch pora ek mieli szansê na awans, ale musieli pokonaæ Kêb³owo ró nic¹ trzech bramek. Tak siê nie sta³o. Mecz zakoñczy³ siê remisem i choæ Absolwent wygra³ w rzutach karnych, to awans wywalczy³a dru yna z Kêb³owa prowadzona przez S³awomira Kotlarskiego, Krzysztofa Skrzypczaka i Tomasza Kaczmarka. UKS Junior Kêb³owo wyst¹pi³ w Mor¹gu w nastêpuj¹cym sk³adzie: Artur Bresz, Dawid Ziomek, Adam Ziomek, Filip ukaszewski, Hubert Skrzypczak, Witold i Patryk Zboralscy, Dawid Rogoziñski, Daniel Rogoziñski, Adam Wieczorek, Pawe³ Olszewski, Marcin Kaczmarek. Turniej fina³owy rozegrany zostanie 13 i 15 kwietnia, a o Mistrzostwo Polski walczyæ bêd¹ oprócz Kêb³owian WUS Wierzchowo,,,Madex Górale Nowy Targ i MUKS Zielonka. SPROSTOWANIE Na proœbê prezesa UMKS-u Zryw Wolsztyn Marka Szymankiewicza podajê precyzyjnie, e z kwoty otrzymanej z dotacji w wysokoœci z³, a z³ przeznaczone jest na zagospodarowanie i utrzymanie bezpieczeñstwa w sezonie letnim na wolsztyñskich k¹pieliskach. Miros³aw Polak

38 G³os Wolsztyñski str. 39 Z PI KARSKICH BOISK W minion¹ niedzielê meczami o Puchar Ligi zakoñczy³a siê XIII edycja Wolsztyñskiej Amatorskiej Ligi Pi³ki No nej Halowej. Oto podsumowanie ligi. Do rozgrywek przyst¹pi³y 22 dru yny (10 w I lidze i 12 w II lidze). Do gry zg³oszono w sumie 294 zawodników. W 222 meczach strzelono w sumie bramek, co da³o œredni¹ meczow¹ 6,77 bramki w meczu. Oto krótka charakterystyka poszczególnych zespo³ów w kolejnoœci zajêtych miejsc. I liga POWOZOWNIA najlepszym strzelcem zespo³u zosta³ D. Miler 24, dalsze miejsca K. Piasek 9, A. Inda. Najwy sze zwyciêstwa po 5 : 1 z Szynak¹ M. i Intakiem. Jedyna przegrana 2 : 3 z Limaxem. Œrednia strzelonych bramek 3,83 a straconych 2,00. ISOWENT - najlepszym strzelcem zosta³ K. Buœko 15, dalsze miejsca P. Buœko 14, M. Radajewski 11, M. Nyczkowiak 11.Najwy sze zwyciêstwa 7 : 2 z Ti-Maxem i 6 : 1 z Nordanem. Najwy - sze przegrane 1 : 7 z Nordanem i 2 : 7 z FC Koper. Œrednia strzelonych 3,5 a straconych 2,72. FC KOPER - najlepszym strzelcem zosta³ R. Matysik 30, dalsze miejsca A. Matysiak 19, D. uka 16. Najwy sze zwyciêstwa 8 : 1 z Kuflem i 7 : 1 z Limaxem. Najwy sze przegrane po 1 : 4 z Nordanem i Powozowni¹. Œrednia strzelonych 4,83 a straconych 3,61. NORDAN - najlepszym strzelcem zosta³ S³. Pukacki 25, dalsze miejsca B. Wita 14, D. Pawlik 12. Najwy sze zwyciêstwa 9 : 1 z Ti-Maxem i 8 : 1 z Limaxem. Najwy sze przegrane 1 : 6 z Isowentem i 2 : 7 z Belferkiem. S³. Pukacki w meczu z Limaxem zdoby³ 6 bramek. Œrednia strzelonych 3,88 a straconych 2,61. SZYNAKA MEBLE - najlepszym strzelcem zosta³ P. Dominiak 23, dalsze miejsca D. Pi¹tek 7,. Pi¹tek 5.Najwy sze zwyciêstwa 5 : 1 z Limaxem i 5 : 3 z FC Koper. Najwy sze przegrane po 1 : 5 z Powozowni¹ i Nordanem. Œrednia strzelonych 2,77 a straconych 2,55. BELFEREK - najlepszym strzelcem jak równie Królem Strzelców XIII edycji zosta³ P. Dulat 37, dalsze miejsca M. Grolewski 10, D. Stachowiak 9. Najwy sze zwyciêstwa 9 : 2 z Intakiem i 6 : 0 z Kuflem. W meczu z Intakiem P. Dulat zdoby³ 5 bramek. Najwy sze przegrane 2 : 5 z Isowentem i 5 : 8 z Ti-Maxem. Œrednia strzelonych 4,11 a straconych 3,27. KUFEL najlepszym strzelcem zosta³ A. Orwat 10, A. M¹czka 9, D. Wañski 5, T. Kublik 5. Najwy sze zwyciêstwa 4 : 0 z Ti-Maxem i 4 : 1 z Limaxem. Najwy sze przegrane 1 : 8 z FC Koper i 0 : 6 z Belferkiem. Kufel jako jedyny zespó³ bezbramkowo zremisowa³ z Nordanem. Œrednia strzelonych 2,11 a straconych 3,55. LIMAX najlepszym strzelcem zosta³ M. So³tysiak 14, dalsze miejsca K. Nieborak 6, J. Kardaœ 5, R. Ratajczak 4. Najwy sze zwyciêstwa 6 : 2 z Ti-Maxem i 5 : 2 z Intakiem. Jako jedyna dru- yna wygra³a z Powozowni¹. Najwy sze przegrane 1 : 8 z Nordanem i 1 : 7 z FC Koper. Œrednia strzelonych 1,94 a straconych 3,38. INTAK - najlepszym strzelcem zosta³ A. Orwat 12, dalsze miejsca M. Królewicz 7, B. Piosik 7. Najwy sze zwyciêstwa 10 : 2 z Ti Maxem i 8 : 5 z Kuflem. Najwy - sze przegrane 2 : 9 z Belferkiem i 3 : 7 z Nordanem. Œrednia strzelonych 3,11 a straconych 4,16. TI MAX - najlepszym strzelcem zosta³ M. Adamczak 22, dalsze miejsca R. Adamczak 7, T. Markiewicz 5. Dru yna odnios³a tylko trzy zwyciêstwa: 8 : 5 z Belferkiem, 6 : 3 z Belferkiem i FC Koper. Najwy sze przegrane 2 : 10 z Intakiem i 1 : 9 z Nordanem. M. Adamczak jako drugi w lidze zawodnik zdoby³ 6 bramek w meczu z Belferkiem. Œrednia strzelonych 2,66 a straconych 4,94. Podsumowanie II ligi w nastêpnym numerze. W minion¹ niedzielê dokoñczono mecze o Puchar Ligi. Oto wyniki: Æwieræfina³y : Ari-Qny FC Koper 3 : 1 ; Szynaka M. - Powozownia 0 : 1 ; Isowent FZ Omnibus 5 : 2 ; GWP Speedex 6 : 1. Pó³fina³y : Ari-Qny Powozownia 0 : 2 ; Isowent Speedex 1 : 0. Fina³ : Isowent Powozownia 3 : marca rozpoczê³y siê rozgrywki ligowe w IV lidze i okrêgówce. IV liga rozpoczê³a nietypowo od przedostatniej kolejki. Grom Wolsztyn swój mecz rozgrywa³ w Pleszewie ze Stal¹, odnosz¹c przekonuj¹ce zwyciêstwo 4 : 1, a bramki dla naszej dru yny zdobyli K. Piosik 3 i P. Œpi¹czka (z rzutu karnego). Pozosta³e wyniki tej kolejki : P³omyk KoŸmieniec Victoria Wrzeœnia 1 : 2 ; Korona Piaski Bia³y Orze³ KoŸmin 2 : 1 ; D¹browczanka Pêpowo Obra Koœcian 1 : 1 ; LKS Œlesin Ostrovia Ostrów 0 : 1 ; LKS Go³uchów Kasztelania Brudzew 0 : 0 ; Centra Ostrów SKP S³upca 1 : 1. W minion¹ sobotê rozegrano XVIII kolejkê spotkañ. Grom Wolsztyn ponownie swój mecz rozgrywa³ na wyjeÿdzie. Tym razem we Wrzeœni z Victori¹, która w poprzedniej kolejce sensacyjnie wygra³a z liderem na jego boisku 2 : 1. Grom Wolsztyn, niestety, przegra³ ten mecz 1 : 2 (dla Gromu bramka samobójcza). W innych meczach : Bia³y Orze³ KoŸmin Obra Koœcian 2 : 3 ; P³omyk KoŸmieniec Sparta Konin 7 : 1 ; Korona Piaski Ostrovia 1 : 5 ; Stal Pleszew Kasztelania Brudzew 0 : 1 ; D¹browczanka Pêpowo - SKP S³upca 3 : 3 ; Victoria Ostrzeszów Centra Ostrów 1 : 0 ; LKS Œlesin LKS Go³uchów 3 : 1. Po rozegraniu tej kolejki na czele tabeli : Ostrovia Ostrów 45 punktów przed P³omykiem KoŸmieniec 43 punkty. Grom Wolsztyn na miejscu trzecim - 32 punkty. W najbli sz¹ œrodê 28 marca, w Pucharze Polski, Grom Wolsztyn spotka siê z Obr¹ Koœcian. W nastêpnej kolejce Grom ponownie spotka siê tym razem w Koœcianie z Obr¹. Na boisku w Wolsztynie nasz zespó³ zobaczymy 7 kwietnia w meczu ze Spart¹ Konin. Rundê wiosenn¹ rozpoczê³a równie klasa okrêgowa. Orkan Chorzemin swój mecz prze³o y³ a Sokó³ Kaszczor pauzowa³. W minion¹ niedzielê rozegrano kolejkê rundy rewan owej. Oto wyniki : mecz zaleg³y Rawia Rawicz Brenewia Wijewo 6 : 3. Kolejka XX Orla Jutrosin Zjednoczeni Pudliszki 0 : 1 ; Awdaniec Pakos³aw GKS W³oszakowice 1 : 2 ; Olimpia St. Lubosz Sparta M. Górka 0 : 2 ; Pogoñ Œmigiel Krobianka Krobia 0 : 0 ; GKS Krzemieniewo Orkan Chorzemin 1 : 0 ; Brenewia Wijewo Rawia Rawicz 3 : 1 ; Sokó³ Kaszczor PKS Racot 0 : 3. Rydzyniak Rydzyna pauza. Po rozegraniu tej kolejki na czele tabeli GKS Krzemieniewo - 45 punktów, przed PKS Racot - 36 i Pogoni¹ Œmigiel - 35 punktów. Orkan Chorzemin zgromadzi³ 18 punktów i zajmuje 14. miejsce w tabeli, któr¹ zamyka Sokó³ Kaszczor z dorobkiem 11 punktów. W kolejce XXII 31/03 i 01/04 Orkan Chorzemin podejmuje Spartê Miejska Górka a Sokó³ Kaszczor jedzie do Olimpii St. Lubosz. W przedœwi¹teczny weekend w Kaszczorze rozegrane zostan¹ derby Sokó³ Kaszczor Orkan Chorzemin. Jesieni¹ Orkan Chorzemin na w³asnym boisku wygra³ 4 : 2. Lech Noski

39 str. 40 G³os Wolsztyñski Siedlec, dnia 28 marzec 2012 r. OG OSZENIE o przyst¹pieniu do sporz¹dzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Siedlec dla terenów po³o onych w obrêbach: Wielka Wieœ i W¹chabno. Na podstawie art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 z póÿniejszymi zmianami) oraz art. 39 ust. 1 pkt 1, 3, 4 i 5 w zwi¹zku z art. 46 pkt 1 i art. 54 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 3 paÿdziernika 2008 r. o udostêpnianiu informacji o œrodowisku i jego ochronie, udziale spo³eczeñstwa w ochronie œrodowiska oraz ocenach oddzia³ywania na œrodowisko (Dz. U. nr 199, poz z póÿniejszymi zmianami) zawiadamiam o podjêciu przez Radê Gminy Siedlec uchwa³y nr XVI/95/2012 z dnia 13 marca 2012 roku o przyst¹pieniu do sporz¹dzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Siedlec dla terenów po³o onych w obrêbach: Wielka Wieœ i W¹chabno. Zainteresowani mog¹ sk³adaæ wnioski do wy ej wymienionego planu miejscowego. Wnioski nale y sk³adaæ na piœmie w siedzibie Urzêdu Gminy Siedlec, ul. Zb¹szyñska 17, Siedlec, ustnie do protoko³u w Urzêdzie Gminy Siedlec, pok. nr 19 w godzinach pracy urzêdu, oraz za pomoc¹ œrodków komunikacji elektronicznej na adres: ug@siedlec.pl w terminie do dnia 30 kwietnia 2012 r. Wniosek powinien zawieraæ nazwisko, imiê, nazwê i adres wnioskodawcy, przedmiot wniosku oraz oznaczenie nieruchomoœci, której dotyczy. Wójt Gminy Siedlec /-/ Adam Cukier BURMISTRZ WOLSZTYNA OG ASZA NABÓR NA WOLNE STANOWISKO PRACY - REFERENT DS. PODATKÓW LOKALNYCH W URZÊDZIE MIEJSKIM W WOLSZTYNIE Szczegó³owe informacje mo na uzyskaæ: 1. na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej link Nabór 2. na tablicy informacyjnej Urzêdu Miejskiego w Wolsztynie Rynek 1 / I piêtro /. KOMUNIKAT Wójt Gminy Siedlec podaje do publicznej wiadomoœci, e w dniach od 28 marca 2012 r. do 18 kwietnia 2012 r. zostanie wywieszony w siedzibie Urzêdu Gminy Siedlec ul. Zb¹szyñska 17 wykaz nieruchomoœci przeznaczonych do zbycia w drodze bezprzetargowej. Wójt Gminy Siedlec Adam Cukier Kupiê auta od roku Tel P³atnoœæ gotówk¹ od rêki

40 G³os Wolsztyñski str. 41

41 str. 42 G³os Wolsztyñski SPECJALISTYCZNA PRAKTYKA LEKARSKA KARDIOLOGIA, CHOROBY WEWNÊTRZNE lek. med. Izabela Katyñska, dr n. med. S³awomir Katarzyñski Gabinet czynny w soboty od godziny 9.00 w Wolsztynie przy ul. Poniatowskiego 8 Rejestracja telefoniczna pod numerem lub Us³ugi pogrzebowe Przyby³a Wolsztyn, ul. Lipowa 15b, tel Kargowa, ul. Sulechowska, tel Rakoniewice, ul. Pocztowa (przy cmentarzu), tel * Sprzeda trumien * Przewóz i ubieranie zw³ok * Przechowanie w ch³odni * Kompleksowa obs³uga ceremonii pogrzebowych * Klepsydry, krzy e i tabliczki nagrobne * Wieñce, wi¹zanki pogrzebowe Czynne ca³¹ dobê. Ceny konkurencyjne

42 str. 43 G³os Wolsztyñski NASZA kronika 19 marca w dniu Œwiêtego Józefa w koœciele pw. Œwiêtego Józefa Opiekuna Koœcio³a w Wolsztynie odprawiona zosta³a uroczysta Msza Œwiêta w intencji parafian, a tak e wolsztyñskich rzemieœlników, którym patronuje Œwiêty Józef. To by³y ju 19. imieniny parafii. fot. S. Domagalski URODZILI SIÊ w wolsztyñskim szpitalu 20 marca na wolsztyñskim Rynku dzieci z przedszkoli i szkó³ po egna³y zimê i przywita³y wiosnê. Œwiadkiem tego wydarzenia by³ burmistrz Andrzej Rogozinski. Ka dej ze szkó³ wrêczy³ wraz z dyrektorem Wolsztyñskiego Domu Kultury Jaros³awem Œwirszczem koszyk kwiatów symbolizuj¹cych wiosnê. Dzieci przebrane w stroje ludowe przedstawi³y tradycyjne obrzêdy i œpiewa³y piosenki. Wraz z nauczycielami uda³y siê nad Jezioro Wolsztyñskie, gdzie na pla y spali³y Marzanny. ODESZLI Œp. Ma³gorzata Kubicka Œp. Walentyna Kaczmarek Œp. Walerian Weiss Œp. Aleksandra Hoppe Œp. Marian Fabiœ Œp. Joanna Szymañska Robert Staszewski Wolsztyn Wolsztyn Chorzemin Wolsztyn Wolsztyn Wolsztyn Matysik Filip r. Tuchorza Nawrocki Tymon r. Przemêt Wittke Natalia r. Mochy Miœ Norbert r. Kêb³owo akomy Wiktor r. Zb¹szyñ Kropid³o Andrzej r. Ja yniec Koza Patryk r. Kie³piny Barska Marta r. Komorowo Walda Kacper r. Nowa Wieœ Zb¹ska Grzegorczyn Oliwia r. Kargowa Molik Hanna r. Wschowa Liszkowska Maja r. Zb¹szyñ Dulat Wiktoria r. Wolsztyn Niedziela Maciej r. Stary Widzim Rêkoœ Adrian r. Potrzebowo Szarata Aleksandra r. Zêbowo Orkisz Jan r. Siedlec Rabiega Micha³ r. Kie³piny Brychcy Jan r. Nowe T³oki

43 str. 44 Jaja z drogow¹ G³os Wolsztyñski Ludzie, to dopiero jaja, takie ³adne za ca³e 1 z³. No nie u nas, ale w samej Warszawie. Niech tam ludzie p³ac¹, bo du o zarabiaj¹. U nas na szczêœcie kury na wsi ³a ¹ po podwórku, trawkê skubi¹ i nie kosztuj¹ z³otego. Dziadek z babci¹ gadaj¹, e w Warszawie dlatego takie drogie jaja, bo siê tam boj¹, e wiara bêdzie je w rz¹d rzucaæ. A ju rzucali i dlatego zaraz pokazali jaja z cen¹,,1z³. Ale z tymi jajami, co na œwiêta se podjemy, to ju nieÿle powyrabiali. Niektórzy to maj¹ pomys³y. W telewizorze gadali, e tacy jedni zarabiali na zgni³ych jajach, no mo e starych a nie ca³kiem zgni- ³ych. Z tego robili proszek jajkowy i go sprzedawali. Tak wiêc ciastka czy lody my se jadali z tych proszkowych jajek. A e z nas te sobie robi¹ jaja, to pokazali niedawno. Dopiero co mówili, e my sól drogow¹ jedli. Szum by³ w ca³ej Polsce, a wiara co te biegunki i grypy o³¹dkowe mia³a chcia³a nawet o odszkodowanie pisaæ do ministrów. I w rz¹dzie siê kapnêli, e ludzie siê skrzykn¹ i forsê bêd¹ chcieli za leki, bóle, wymioty i tak dalej. Wiêc kazali w telewizorze ino na jednej stacji gadaæ temu g³ównemu od sanepidu, e ta sól drogowa jest dobra i mo na j¹ jeœæ. Jak siê go zapyta³ ktoœ, czy by t¹ sól da³ swemu dziecku powiedzia³, e nie. I tak sól do jajek nie wiadomo jak¹ kupimy, bo ta,,drogowa jest w sprzeda y. Dziadkowi to zaraz przypomnia³o siê takie zdarzenie z m³odoœci. Szed³ drog¹ i zobaczy³, e taka starsza kobieta kapustê Dedete sypie. A to by³a taka trucizna. A e dziadek wtedy do szko³y rolniczej chodzi³, to zapyta³ jej, dlaczego takie œwiñstwo na kapustê sypie. Kobieta siê uœmiechnê³a i powiedzia³a, e to nie do jedzenia ino na sprzeda. Tak wiêc synek pana ministra nie bêdzie jad³ ciasta ze starych jajek, ani nie posoli jajka,,drogow¹. Bo u nas w Polsce s¹ równi i równiejsi. Dyrektor czy prezes banku polskiego zarabia rocznie milion albo dwa miliony z³otych, a emeryci, a tych jest du o, 11 tysiêcy z³ maj¹ na rok. Ci, co dostaj¹ kupê szmalu, ino za dwie krajowe pensje za ZUS p³ac¹, a emeryci jak gadali w telewizorze wiêcej od nich p³ac¹. Wiêc emerytowi i renciœcie, co mo e mieæ nawet rocznie ino 7,2 tysi¹ca z³otych pozostaj¹ stare jaja i sól drogowa. Ale kogo to obchodzi? Pan premier troszczy siê o swoj¹ rodzinê i se samolotem lata z Warszawy nad morze. A e milion z³otych czy dwa na to latanie my p³acimy, to co go obchodzi. I jak tak se myœlê czemu to emeryci, co do tysi¹ca z³otych na miesi¹c maj¹, nie wyjd¹ na ulicê i nie krzycz¹ na tych pos³ów, ministrów. A ci wygl¹daj¹ jak p¹czki w maœle. BuŸki im siê zaokr¹glaj¹, a brzuszki rosn¹ tym, co w ga³ê z premierem nie graj¹. Tak se z dziadkiem i babci¹ myœlimy, co by tu emeryci mogli zrobiæ, eby ich wreszcie jaki rz¹d zauwa y³. I jak my tak o tym gadali, to w telewizorze pokazali Litery z pól ponumerowanych dodatkowo od 1 do 17 utworz¹ rozwi¹zanie - przys³owie polskie Poziomo: Pionowo 1) Kocie ³by na ulicach 1) Najwiêksze jezioro œwiata 5) Mieszkaniec Sztokholmu 2) Czêœæ ca³oœci 6) Wytwórnia monet 3) Odmiana tlenu o charakterystycznym zapachu 8) Angielskie piwo 4) Wodze do kierowania 9) Nie yt nosa zaprzêgiem 13) Niebezpieczeñstwo dla 7) Tañcowa³a z nitk¹ p³ywaka 10) Konkurencja w podnoszeniu 14) Polano, Bierwiono ciê arów 16) Du e drzwi 11) Wierzcho³ek wulkanu 17) 1000 mm 12) Bywa goryczy 15) Mro Rozwi¹zaniem krzy ówki z numeru 5/2012 by³o has³o: BEZ PRACY SI A S ABNIE Nagrodê za rozwi¹zanie krzy ówki z numeru 5/2012 wylosowa³a Lucyna Czeœniak z Karpicka Mo na j¹ odebraæ w Ksiêgarni Zacisze. jak ten pan od finansów powiedzia³, e najlepiej jakby emeryci yli krótko, a pan premier to znów gada³, e najtañsza rodzina to ta, co nie ma dzieci. Ludzie, ja se myœlê, czy oni marychê pal¹, e tak g³upio gadaj¹. Ale eby ino gadali tak jak to powinni na takich stanowiskach. Przedwczoraj pokazali, jak prezydent z europos³em co kiedyœ premierem by³, spotkali siê i gadali do siebie œciskamy ³apê. Babcia mi mówi³a, e ino Burek ma ³apê. Jak widaæ nasze eli... elity psi¹ mow¹ gadaj¹ i nas w nosie maj¹. Smacznego, zdrowego taniego jajka yczy Wasza Klekociara Redaktor Naczelny: Anna Grudziecka-Domagalska Wspó³pracuj¹: Emilia abuda, Eliza Szymanowska, Gertruda Jazdon, Stanis³aw Domagalski, Miros³aw Polak (sport), Lech Noski (sport), Robert Staszewski (strona internetowa) Sk³ad, ³amanie komputerowe w Redakcji: K. Tomiak, R. Staszewski Adres Redakcji: Wolsztyn, ul. Poznañska 2, tel./fax (0-68) Za treœæ og³oszeñ Redakcja NIE ODPOWIADA Dy ury: od poniedzia³ku do pi¹tku w godz Wydawca: Wydawnictwo Wolsztyñskie WOLDRUK Drukarnia WOLDRUK - Wolsztyn, ul. Poznañska 2, tel./fax (0-68) ,,G³os Wolsztyñski jest cz³onkiem Stowarzyszenia Prasy Lokalnej glos@webmedia.pl gloswolsztynski@gmail.com strona internetowa: