Procesor operacja R a R b R c W b W a W c R c W c R c

Transkrypt

1 Zadania na zaliczenie przedmiotu Przetwarzanie równoległe Przygotował Rafał Walkowiak, Pamięć podręczna 1. Procesory systemu równoległego wykonują operacje dostępu (R odczyt, W zapis) do zmiennych a,b,c (zmienne a i b naleŝą w tej samej linii pamięci podręcznej zmienna c natomiast do innej) Kolejność zgłaszanego w protokole zarządzania spójnością rozpoczęcia realizacji operacji przez procesory jest następująca: Kolejność Procesor operacja R a R b R c W b W a W c R c W c R c nr procesor operacja R b R a W a Przed przetwarzaniem pamięć podręczna nie zawiera danych. Dla poszczególnych procesorów proszę określić: liczbę trafień do pamięci podręcznej oraz liczbę uniewaŝnień linii pamięci podręcznej. Dostęp (odczyt lub zapis) procesora do powyŝej wymienionych danych jest moŝliwy za kaŝdym razem pod warunkiem obecności ich w pamięci podręcznej. Obowiązuje protokół zapewnienia spójności bazujący na uniewaŝnianiu nieaktualnych kopii linii pamięci podręcznej. 2. Procesory systemu równoległego wykonują operacje dostępu (R odczyt, W zapis) do zmiennych a,b,c umieszczonych obok siebie w pamięci i przechowywanych w tej samej linii pamięci podręcznej. Kolejność zgłaszanego w protokole zarządzania spójnością rozpoczęcia realizacji operacji przez procesory jest następująca: Kolejność Procesor operacja R a R b R c W b W a W c R c W c R c nr procesor operacja R b R a W a Przed przetwarzaniem pamięć podręczna nie zawiera danych. Dla poszczególnych procesorów proszę określić: liczbę trafień do jego pamięci podręcznej oraz liczbę uniewaŝnień linii jego pamięci podręcznej. Dostęp (odczyt lub zapis) procesora do powyŝej wymienionych danych jest moŝliwy za kaŝdym razem pod warunkiem obecności ich w pamięci podręcznej. Obowiązuje protokół zapewnienia spójności bazujący na uniewaŝnianiu nieaktualnych kopii linii pamięci podręcznej. 3. Procesory systemu równoległego wykonują w podanej kolejności operacje (kaŝdą w sposób atomowy- niepodzielny) dostępu do zmiennych A,B,C (zmienne A i B leŝą w tej samej linii pamięci podręcznej zmienna C natomiast w innej). Kolejność realizacji operacji przez procesory jest następująca: Kolejność Procesor operacja A+=B C=1 B=2*C A+=B B=3*C A+=B B=4*C A+=B nr procesor operacja B=C A+=B A+=B Przed przetwarzaniem pamięć podręczna nie zawiera danych. Dla poszczególnych operacji proszę określić w poszczególnych procesorach wystąpienie zdarzeń dotyczących ich lokalnej pamięci podręcznej: - pobranie danych do pamięci podręcznej, - uniewaŝnienia linii danych w pamięci, - trafienia do pamięci. Dostęp (odczyt lub zapis) procesora do powyŝej wymienionych danych jest moŝliwy za kaŝdym razem pod warunkiem obecności ich w pamięci podręcznej. Obowiązuje protokół zapewnienia spójności bazujący na uniewaŝnianiu nieaktualnych kopii linii pamięci podręcznej. 4. System wieloprocesorowy posiada 8 procesorów korzystających z pamięci współdzielonej i prywatnych pamięci podręcznych. Opóźnienie dostępu do danych w pp wynosi 5 cykli zegara procesora, a opóźnienie dostępu do danych w przypadku potrzeby ściągnięcia danych z RAM wynosi 30 cykli zegara procesora. Rozmiar linii pp (wielkość danych transmitowanych do pp) wynosi 4 słowa. o Jeden procesor realizuje obliczenia zgodnie z kodem zamieszczonym poniŝej. Element tablicy a,b,c ma wielkość jednego słowa. Jaki jest średni czas realizacji instrukcji dla jednego procesora jeśli byłby on ograniczony czasem dostępu do pamięci? 1

2 o Jak w równoległej realizacji pętli przez 8 procesorów systemu naleŝy przydzielić iteracje pętli do poszczególnych procesorów, aby efektywnie korzystać z pp? Proszę wprowadzić odpowiednie dyrektywy Open MP i uzasadnić odpowiedź. for (i=0;i<1024;i++) c[i]= a[i]*b[i]; 5. Proszę określić stosunek trafień do pp w realizowanym przez 4 procesory równoległym algorytmie sumowania elementów dwuwymiarowej tablicy (o rozmiarze 4k słów) zapisanej w pamięci współdzielonej. Suma częściowa jest zmienną współdzieloną wątków, chronioną za pomocą zamka przed niepoprawnym uaktualnieniem. KaŜdy z procesorów sumuje 1k słów z kolejnych róŝnych wierszy macierzy, a rozmiar linii pp wynosi 8 słów. Koszt realizacji zamka nie jest w uwzględniany w analizie stosunku trafień. Pamięć podręczna jest wystarczająco duŝa. Elementy tablicy są zapisane kolejno wierszami. Jaki byłby stosunek trafień, gdyby zastosowano zmienną lokalną do pamiętania sumy częściowej w kaŝdym wątku przetwarzania? Jakiego przyspieszenia moŝna się spodziewać w wyniku zastosowania zaproponowanych powyŝej metod sumowania elementów tablicy? 6. Procesory systemu równoległego wykonują w następującej kolejności operacje dostępu (R odczyt, W zapis) do zmiennych umieszczonych w obszarze danych naleŝącym do tej samej linii pamięci podręcznej: P1 R, P2 W, P3 R, P1 R, P2 R, P3 W, P1 R, P2 R, P3 R, P2 W. Przed przetwarzaniem pamięć podręczna nie zawiera danych. Proszę określić stosunek trafień, oddzielnie do pamięci podręcznej kaŝdego procesora. 7. RozwaŜmy problem mnoŝenia tablicy przez tablicę metodą zagnieŝdŝonych pętli (kod poniŝej) na komputerze z pamięcią podręczną 80 KB o czasie dostępu 1ns i pamięcią RAM o czasie dostępu 100 ns. W przypadku braku danych w pamięci podręcznej sprowadzane są one w podanym czasie z RAM w bloku równym rozmiarowi linii pp - 4 słów. Procesor pobiera dane z pp. Tablica mnoŝona ma rozmiar 4Kx4K słów, a kaŝdy wiersz tablicy zajmuje 16 KB. Jaka jest maksymalna prędkość przetwarzania ograniczonego dostępem do pamięci? Proszę załoŝyć optymalną strategię wykorzystania pamięci podręcznej. for (i=0; i<dim; i++) for (j=0; j<dim;j++) for (k=0; k<dim; k++) C[i][j]+=a[i][k]*b[k][j]; 8. RozwaŜmy problem mnoŝenia tablicy przez wektor metodą zagnieŝdŝonych pętli (kod poniŝej) na komputerze z pamięcią podręczną 16 KB o czasie dostępu 1ns i pamięcią RAM o czasie dostępu 50 ns. W przypadku braku danych w pamięci podręcznej sprowadzane są one w podanym czasie z RAM w bloku równym rozmiarowi linii pp - 4 słów. Procesor pobiera dane z pp. Tablica mnoŝona ma rozmiar 4Kx4K słów, a kaŝdy wiersz tablicy zajmuje 16 KB. Jaka jest maksymalna prędkość przetwarzania ograniczona czasem dostępu do pamięci uwzględniamy tylko czas pobierania danych z pamięci, gdyŝ zakładamy, Ŝe pozostałe operacje (obliczenia) realizowane są równocześnie (w tle)? - jak długo (średnio) trwa czas realizacji jednej instrukcji? Proszę załoŝyć optymalną strategię wykorzystania pamięci podręcznej. for (i=0; i<dim; i++) for (k=0; k<dim; k++) C[i]+=a[i][k]*b[k]; 9. Maszyna SMP z rozproszoną przestrzenią adresową pamięci. Obliczenia ograniczone są prędkością dostępu do pamięci - czas wykonywania instrukcji przez procesor biegnie równolegle z pobraniami danych z pamięci, czas pobierania danych ma decydujący wpływ na prędkość przetwarzania. Zakładamy, Ŝe dla badanego kodu jedna instrukcja wymaga średnio pobrania 1,5 słowa z pamięci. Model dostępu do pamięci opisany następującymi parametrami: czas dostępu do danych w pamięci podręcznej (pp) 10 ns czas dostępu do danych w przypadku konieczności odwołania do pamięci lokalnej węzła 100 ns czas dostępu do danych w przypadku konieczności odwołania do pamięci zdalnej 400 ns PowyŜsze czasy zawierają wszystkie komponenty kosztów dostępu do danych w powyŝszych przypadkach niezaleŝnie od liczby wykorzystywanych do obliczeń procesorów. Dane procesor pobiera, po uzupełnieniu zawartości, zawsze bezpośrednio z pp. Przetwarzanie sekwencyjne kodu charakteryzuje stosunek trafień do pp 0.7. Przetwarzanie współbieŝne kodu na kaŝdym z procesorów charakteryzuje następującymi stosunkami trafień: do pp 0.8, do pamięci lokalnej 50% odwołań nieobsłuŝonych w pamięci podręcznej, pozostałe dane pobierane są z pamięci zdalnej. Proszę porównać średnią prędkość przetwarzania (w MIPS) kodu na maszynie SMP (przy zachowaniu powyŝszych parametrów): sekwencyjnie i równolegle na 4 procesorach. Ile razy przetwarzanie równoległe jest szybsze? Jak wyglądałaby prędkość przetwarzania, gdyby stosunek trafień do pp był dwukrotnie mniejszy i brakujące dane musiałyby być pobrane z pamięci lokalnej. 10. RozwaŜmy realizację przez 8 procesorów równoległego algorytmu sumowania elementów dwuwymiarowej tablicy A (o rozmiarze 8k słów) zapisanej w pamięci współdzielonej. KaŜdy procesor odwołuje się do jednego (kaŝdy innego) z elementu współdzielonej tablicy B 8 elementowej w celu zapisania sumy częściowej. KaŜdy z procesorów sumuje 1k słów z kolejnych róŝnych wierszy macierzy, a rozmiar linii pamięci podręcznej (pp) kaŝdego procesora wynosi 8 słów. PP jest wystarczająco duŝa. Elementy tablicy są zapisane kolejno wierszami. Po zakończeniu obliczeń procesy docierają do bariery synchronizacyjnej po czym jeden proces sumuje wartości tablicy sum częściowych. Zakładamy, Ŝe dostęp do pamięci podręcznej jest 40 razy szybszy 2

3 od dostępu w przypadku braku trafienia do pamięci podręcznej (dowolnego typu pobrania danych). Czas obliczeń jest zdominowany czasem dostępu do pamięci, dostępy do róŝnych lokacji pamięci przez róŝne procesory są realizowane współbieŝnie. Procesor nie realizuje równolegle dostępów do pamięci. Zakładając, Ŝe w systemie realizowany jest protokół zapewnienia spójności pamięci podręcznej proszę określić pesymistyczny stosunek trafień i pesymistyczną wartość przyspieszenia (względem realizacji tych obliczeń na jednym procesorze). 11. RozwaŜmy problem mnoŝenia tablicy przez tablicę metodą zagnieŝdŝonych pętli (kod poniŝej) na komputerze 16 procesorowym z współdzieloną pamięcią. Podział pracy bazuje na podziale danych wyjściowych. KaŜdy procesor posiada pamięć podręczną o wielkości 512 KB. W przypadku braku danych w pamięci podręcznej sprowadzane są one z pamięci operacyjnej w bloku równym rozmiarowi linii pp 128 B. Procesor pobiera dane tylko z pp. Tablica mnoŝona ma rozmiar 512x512 słów, a kaŝdy wiersz tablicy zajmuje 2kB. Kod jest napisany w języku C. Proszę załoŝyć optymalną strategię wykorzystania pamięci podręcznej (jeŝeli mamy wybór to usuwamy te dane, które nie będą potrzebne). Proszę uzasadnić jaki efektywny podział pracy między procesory naleŝy zaproponować? Proszę określić i uzasadnić stosunek trafień do pamięci podręcznej i rozmiar danych pobieranych z pamięci głównej przez kaŝdy z procesorów w trakcie realizacji przedzielonej mu pracy. W jakiej kolejności procesory powinny realizować przydzieloną im pracę. //sekwencyjny kod mnoŝenia tablic for (i=0; i<dim; i++) for (j=0; j<dim;j++) for (k=0; k<dim; k++) C[i][j]+=a[i][k]*b[k][j]; 12. RozwaŜmy problem mnoŝenia tablicy przez wektor metodą zagnieŝdŝonych pętli (porównaj kod poniŝej) w komputerze wieloprocesorowym z współdzieloną pamięcią operacyjną i prywatnymi pamięciami podręcznymi. W przypadku braku danych w pamięci podręcznej sprowadzane są one z pamięci operacyjnej w bloku równym rozmiarowi linii pp. Procesor pobiera dane z pp. Tablica a ma rozmiar n X n słów. Proszę podać i uzasadnić sposób zrównoleglenia przetwarzania na 4 procesorach za pomocą dyrektyw Open MP uwzględniając następujące fakty: - Ilość pracy dla kolejnych iteracji pętli zewnętrznej zmienia się, gdyŝ tablica a zawiera na przekątnej i poniŝej przekątnej tylko zera, - w linii pamięci podręcznej mieszczą się 4 słowa, - pamięć podręczna ma rozmiar 3n, - optymalizacja zrównoleglenia powinna minimalizować czas przetwarzania zadania przez system. for (i=0; i<n; i++) { C[i]=0; for (k=0; k<n; k++) if (a[i][k]) C[i]+=a[i][k]*b[k]; } Dla przyjętego rozwiązania proszę przeanalizować (przypadek optymistyczny) odwołania do pamięci dla elementów tablicy a. Następnie proszę oszacować i wyjaśnić dla tej tablicy stosunek trafień do pamięci podręcznej w ramach jednego procesora. Architektury systemów równoległych 13. Określić liczbę linii sygnałowych przypadających na łącze w łańcuchu, który ma taką samą liczbę węzłów i taki sam koszt jak 2 wymiarowa krata otwarta. Jako kryterium kosztu przyjąć szerokość podziału sieci mierzoną w liczbie linii sygnałowych. Porównać średni (dla odległości równej połowie rozmiaru sieci) czas transmisji w kaŝdym z systemów zgodnie z metodą storeand-forward. Dla tej metody transmisji proszę podać wzór na czas transmisji wraz z wyjaśnieniem parametrów 14. Określić liczbę linii sygnałowych przypadających na łącze w pierścieniu, który ma taką samą liczbę węzłów i taki sam koszt jak hiperkostka k wymiarowa. Jako kryterium kosztu przyjąć szerokość podziału sieci mierzoną w liczbie linii sygnałowych. Porównać średni (dla odległości równej połowie rozmiaru sieci) czas transmisji w kaŝdym z systemów zgodnie z metodą cutthrouh routing. Dla tej metody transmisji proszę podać wzór na czas transmisji wraz z wyjaśnieniem parametrów. 15. Określić liczbę linii sygnałowych przypadających na łącze w pierścieniu, który ma taką samą liczbę węzłów i taki sam koszt jak hiperkostka 4 wymiarowa. Porównać średni czas transmisji w kaŝdym z systemów zgodnie z zasadą cut through routing oddzielnie dla duŝych komunikatów i małych komunikatów. Jako kryterium kosztu uwzględnić liczbę linii sygnałowych na wszystkich łączach komunikacyjnych. 16. Proszę zdefiniować przeciąŝenie (ang. congestion) i odstęp (ang.dilation) wynikające z odwzorowania grafów zadań na graf struktury systemu równoległego oraz podać schemat (np. rysunek) odwzorowania architektur zapewniający minimalizację przeciąŝenia i powiększenia: łańcucha w hiperkostkę 8 procesorów i 3-2 kraty otwartej w łańcuch 9 procesorów. Jakie jest dolne ograniczenie przeciąŝenia w powyŝszych przypadkach? 17. Proszę zdefiniować przeciąŝenie (ang. congestion) i odstęp (ang.dilation) wynikające z odwzorowania grafów zadań na graf struktury systemu równoległego oraz podać schemat (np. rysunek) dowolnego odwzorowania grafu 8 zadań o strukturze hiperkostki 3 wymiarowej w łańcuch 8 procesorów. Dla podanego schematu proszę określić przeciąŝenie i powiększenie. 3

4 18. Określić liczbę linii sygnałowych przypadających na łącze w łańcuchu, który ma taką samą liczbę węzłów i taki sam koszt jak poczwórna 3 wymiarowa krata zamknięta (4-3 mesh). Porównać średni czas transmisji w kaŝdym z systemów zgodnie z zasadą cut through routing. Jako kryterium kosztu uwzględnić szerokość podziału mierzoną w liczbie linii sygnałowych. 19. Proszę określić przeciąŝenie i odstęp będące wynikiem odwzorowania łańcucha w kostkę i kraty zamkniętej w łańcuch. Liczba węzłów w architekturach jest jednakowa i wynosi Proszę zdefiniować przeciąŝenie (ang. congestion) i odstęp (ang.dilation) wynikające z odwzorowania grafów zadań na graf struktury systemu równoległego oraz podać schemat ( rysunek lub opis ) odwzorowania architektur zapewniający minimalizację przeciąŝenia i powiększenia: łańcucha w 3-3 kratę zamkniętą 27 procesorów i 2-4 kratę w 4-2 kratę zamkniętą 16 procesorów. 21. Proszę zdefiniować przeciąŝenie (ang. congestion) i odstęp (ang.dilation) wynikające z odwzorowania grafów zadań na graf struktury systemu równoległego oraz podać odwzorowanie grafów zapewniające minimalizację przeciąŝenia i powiększenia. Graf zadań ma postać 4-2 kraty zamkniętej (krata dwuwymiarowa) a graf systemu wielokomputerowego to hiperkostka 4 wymiarowa. Dla odwzorowania przyjąć następujące oznaczenia węzłów: Zadania mają identyfikatory pozycji w kracie Z(i,j) gdzie i=1..4 oznacza wiersz a j=1..4 oznacza kolumnę. Procesory mają identyfikatory będące ciągami binarnymi o wartościach przyjętych zgodnie ze standardową zasadą zapewniającą, Ŝe procesory połączone ze sobą mają identyfikatory róŝniące się na jednej pozycji. Ile wynosi przeciąŝenie i odstęp dla tego odwzorowania. 22. Określić liczbę linii sygnałowych przypadających na łącze w pierścieniu, który ma taką samą liczbę węzłów i taki sam koszt jak poczwórna 3 wymiarowa kraty (4-3 mesh). Porównać średni czas transmisji w kaŝdym z systemów zgodnie z zasadą cut through routing oddzielnie dla małych i duŝych komunikatów. Jako kryterium kosztu uwzględnić szerokość podziału sieci mierzoną w liczbie linii sygnałowych. 23. W sieci połączeń typu Omega posiadającej 8 wejść i 8 wyjść zaprezentować sposób transmisji sygnału pomiędzy parami wejść i wyjść 0/7, 5/2, 4/4. Proszę określić czy nastąpi konflikt dostępu do łączy podczas tych transmisjach. Algorytmy 24. Podać prezentowany na wykładzie algorytm znajdowania liczb pierwszych w łańcuchu procesorów. Określić: wejście systemu, algorytm realizowany przez poszczególne procesory, zaproponować sposób uzyskiwania wyników na wyjściu systemu, uzasadnić liczbę procesorów niezbędnych do znalezienia liczb pierwszych z zakresu od 950-X, określić przybliŝoną liczbę następujących po sobie (w najgorszym przypadku) operacji dzielenia w ramach tych obliczeń (wskazówka: załoŝyć, Ŝe X okaŝe się liczbą pierwszą). 25. Podać prezentowany na wykładzie algorytm znajdowania liczb pierwszych w łańcuchu procesorów. Określić: wejście systemu, algorytm realizowany przez poszczególne procesory, zaproponować sposób uzyskiwania wyników na wyjściu systemu, uzasadnić liczbę procesorów niezbędnych do znalezienia tym algorytmem liczb pierwszych z zakresu od , określić złoŝoność przetwarzania równoległego w najgorszym wypadku mierzoną za pomocą liczby następujących po sobie (w najgorszym przypadku) operacji dzielenia. 26. Proszę wyjaśnić liczbę kolejnych kroków oraz pracę realizowaną w przedstawionym na wykładzie równoległym algorytmie sumowana w hiperkostce 16 procesorowej z wynikiem w kaŝdym węźle. KaŜdy procesor posada n liczb podlegających sumowaniu. 27. Podać prezentowany na wykładzie algorytm (i wyjaśnić jego złoŝoność) sumowania liczb z udostępnieniem wyniku we wszystkich procesorach w systemie o architekturze pierścienia jednokierunkowego. 28. Podać algorytm i wyjaśnić złoŝoność algorytmu sortowania w łańcuchu procesorów. 29. Podać prezentowany na wykładzie algorytm sortowania n liczb w łańcuchu procesorów. Określić: algorytm realizowany przez poszczególne procesory, sposób uzyskiwania wyników, uzasadnić liczbę procesorów niezbędnych do poprawnego sortowania n liczb, podać i wyjaśnić przybliŝoną (z dokładnością do stałej) liczbę następujących po sobie operacji porównania. Pamięć współdzielona 30. Korzystając z funkcji mutex_lock(&zamek_prosty); cond_wait(&zmiena_warunkowa, &zamek_prosty); cond_broadcast(&zmiena_warunkowa) zmiennej warunkowej typ cond_t, i zamka prostego typ mutex_t zaprojektować funkcję bariery synchronizacyjnej dla określonej liczby X_THREADS wątków. Proszę wyjaśnić działanie funkcji. 1 pkt. 31. Proszę zaprojektować funkcję pozyskiwania zezwolenia na pisanie Chcę_pisać(mój_zamek *l) czyli działania niezbędne do uzyskania zezwolenia na rozpoczęcie pisania przy synchronizacji (w modelu programowania opartym o pamięć współdzieloną)jednego pisarza i wielu czytelników. Proszę zaprojektować strukturę wykorzystywanego zamka złoŝonego mój_zamek (naleŝy skorzystać ze zmiennej warunkowej typ cond_t, zamka prostego typ mutex_t i innych standardowych typów zmiennych) Czytelnicy mają priorytet. MoŜna korzystać z funkcji: mutex_lock(&zamek_prosty); cond_wait(&zmiena_warunkowa, &zamek_prosty); mutex_unlock(&zamek_prosty); cond_broadcast (&zmiennawarunkowa); cond_signal(&zmiennawarunkowa); Proszę wyjaśnić działanie funkcji, uzasadnić potrzebę uŝycia poszczególnych operacji zaprojektowanej funkcji i znaczenie elementów zamka złoŝonego. 4

5 31. RozwaŜmy problem wielu pisarzy i jednego czytelnika. Proszę zaprojektować koncepcję zamka złoŝonego pozwalającego na synchronizację dostępu dla pisarzy i czytelnika. Czytelnik ma pierwszeństwo. MoŜna korzystać ze zmiennej warunkowej typ cond_t, zamka prostego typ mutex_t i innych standardowych typów zmiennych. Proszę podać metakod funkcji pozyskiwania zezwolenia na czytanie Chcę_czytać(mój_zamek *l) i funkcji kończenia pisania Kończę_pisanie(mój_zamek *l) (w modelu programowania opartym o pamięć współdzieloną). MoŜna korzystać z funkcji: mutex_lock(&zamek_prosty); cond_wait(&zmiena_warunkowa, &zamek_prosty); mutex_unlock(&zamek_prosty); cond_broadcast (&zmiennawarunkowa); cond_signal(&zmiennawarunkowa); Proszę wyjaśnić działanie zaprojektowanych funkcji i znaczenie elementów zamka złoŝonego. 32. RozwaŜmy problem wielu pisarzy i jednego czytelnika. Proszę zaprojektować koncepcję zamka złoŝonego pozwalającego na synchronizację dostępu dla pisarzy i czytelnika. Pisarze mają pierwszeństwo. MoŜna korzystać ze zmiennej warunkowej typ cond_t, zamka prostego typ mutex_t i innych standardowych typów zmiennych. Proszę podać metakod funkcji pozyskiwania zezwolenia na pisanie Chcę_pisać(mój_zamek *l) i funkcji kończenia czytania Kończę_czytanie(mój_zamek *l) (w modelu programowania opartym o pamięć współdzieloną). MoŜna korzystać z funkcji: mutex_lock(&zamek_prosty); cond_wait(&zmiena_warunkowa, &zamek_prosty); mutex_unlock(&zamek_prosty); cond_broadcast (&zmiennawarunkowa); cond_signal(&zmiennawarunkowa); Proszę wyjaśnić działanie zaprojektowanych funkcji i znaczenie elementów zamka złoŝonego. 33. Korzystając z: - funkcji zamka prostego - mutex_lock(&zamek_prosty), mutex_unlock(&zamek_prosty); - funkcji oczekiwania przy zmiennej warunkowej - cond_wait(&zmiena_warunkowa, &zamek_prosty); - funkcji rozesłania sygnału wznowienia przetwarzania do procesów oczekujących przy określonej zmiennej warunkowejcond_broadcast(&zmiena_warunkowa) - zmiennej warunkowej, - zamka prostego - i zmiennej pomocniczej zaprojektować funkcję bariery synchronizacyjnej dla określonej liczby X_THREADS wątków. Proszę wyjaśnić działanie zaprojektowanej funkcji. Opcję wyboru tego zadania jest poprawna realizacja bariery za pomocą dyrektyw OpenMP Przesyłanie komunikatów 34. Jaki jest moŝliwy (czy zawsze jednakowy) efekt realizacji poniŝszego kodu przez procesy w trybie SPMD w zaleŝności od rodzaju (1. blokujące, 2. nieblokujące) zastosowanych wywołań: Send(void *sendbuf, int nelems, int dest, ) Receive(void *recvbuf, int nelems, int source, ) Proszę wyjaśnić odpowiedź i opisać sytuację - kiedy określony efekt nastąpi. //KOD procesów I=zwracam_identyfikator_wywołującego_procesu();/* 0,1,2,3,...*/ N=zwracam_liczbe_procesow(); A=I; Send(&A,1, (I+1)mod N, ); Globalna_bariera_synchronizacyjna(); Receive(&A,1, (I+N-1)mod N, ); printf( zrealizowano przeslanie od %d do %d \n,a,i); Krótko odpowiedzieć na pytanie: jak moŝna zmodyfikować powyŝszy kod, aby umoŝliwić realizację wszystkich komunikacji zgodnie ze specyfikacją w kodzie (przy uŝyciu poszczególnych typów wywołań) przed wypisaniem komunikatów na ekranie? 35. Proszę zmodyfikować poniŝszy kod tak, aby w kaŝdym z 3 przypadków komunikacji (1. blokujące, 2.nieblokujące z buforami, 3. nieblokujące bez buforów) zrealizowane zostały poprawnie przesłania informacji między procesami: Send(void *sendbuf, int nelems, int dest, ) funkcja wysyłająca z parametrami: adres danych, liczba transmitowanych słów, identyfikator odbiorcy,...inne niezbędne parametry. Receive(void *recvbuf, int nelems, int source, ) funkcja odbierająca z parametrami: adres danych, liczba transmitowanych słów, identyfikator nadawcy,...inne niezbędne parametry. //KOD pierwotny procesów int B,I,N; I=zwracam_identyfikator_wywołującego_mnie_procesu();/* 0,1,2,3,...*/ N=zwracam_liczbe_procesow(); Send(&I,1, (I+1)mod N, ); Receive(&B,1, (I+N-1)mod N, ); printf( zrealizowano przeslanie od %d do %d \n,i,b); 36. Operacje komunikacji w przesyłaniu komunikatów, a ukrywanie kosztów komunikacji (uwzględnić funkcje blokujące, nieblokujące, z buforami i bez) dokonać porównania. 5

6 37. Zakładamy, Ŝe realizujemy przesyłanie metodą store and forawrd. Koszt przesłania pojedynczego komunikatu o rozmiarze m z węzła P1 do węzła P2 drogą o d odcinkach wynosi t s +t w dm. Alternatywę stanowi przesłanie tych samych informacji o rozmiarze m za pomocą k komunikatów o rozmiarze m/k. Określić czas transmisji danych m na ścieŝce o d odcinkach w zaleŝności od realizacji: Kolejny komunikat jest wysyłany zaraz jak poprzedni dotrze do miejsca przeznaczenia Kolejny komunikat jest wysyłany po osiągnięciu przez poprzedni kolejnego węzła w sieci. Jaka jest optymalna wartość k dla poszczególnych realizacji? Szeregowanie i równowaŝenie obciąŝenia procesorów 38. W jaki sposób bazując na podziale danych wyjściowych przydzielić pracę do poszczególnych p procesorów realizujących mnoŝenie macierzy kwadratowych n x n - C=A*B :gdzie c i,j =a i,1 *b 1,j +a i,2 *b 2,j +...+a i,n *b n,j. Proszę uzasadnić wybór. W jakiej kolejności naleŝy realizować operacje (kolejność dostępu do komórek pamięci) w ramach przydzielonych do procesorów zadań, aby maksymalnie zrównoleglić dostęp do pamięci współdzielonej. 39. Zastosowano metodę grafu interakcji między zadaniami do podziału pracy dla 3 procesorów systemu z rozproszoną pamięcią współdzieloną. Przetwarzanie dotyczy mnoŝenia macierzy A i wektora b, a podział pracy bazuje na regule właściciel (w tym przypadku procesor posiadający odpowiedni wiersz tablicy A i elementy wektora b). Narysować graf interakcji i określić liczbę interakcji między procesorami w podanym poniŝej sposobie przydziału danych (wiersze A i elementy b) do procesorów. Wszystkie elementy wektora i zielone elementy tablicy są niezerowe 1pkt. A b P1 P2 P3 40. ZałóŜmy, Ŝe M zadań ma być przydzielonych do p procesorów za pomocą scentralizowanego dynamicznego schematu równowaŝenia obciąŝenia. Czasy przetwarzania zadań nie są znane z góry. Dostępne są tylko informacje ogólne dotyczące zbioru zadań: średni czas przetwarzania jednego zadania scz=1, minimalny czas przetwarzania jednego zadania mincz=0, maksymalny czas przetwarzania jednego zadania maxrz=m, czas pobierania zadania/zadań przez proces wynosi delta. Proszę obliczyć przyspieszenie przetwarzania na p procesorach (w najlepszym i najgorszym przypadku) dla algorytmów: samoszeregowania (ang. self-scheduling) i szeregowania w oparciu o pakiety wielozadaniowe k zadania jednocześnie (ang.chunk scheduling). Przykład dynamicznego self-scheduling to szeregowanie niezaleŝnych pojedynczych iteracji pętli pobieranych przez proces na bieŝąco do realizacji po zakończeniu realizacji poprzedniej iteracji. 41. Drzewo binarne D z 8 liściami określa pełny schemat sekwencyjnego poszukiwania rozwiązania zgodnie z algorytmem przeszukiwania w głąb począwszy od lewej strony drzewa. Poszukiwane rozwiązanie znajduje się w piątym liściu (zielony) od lewej strony po jego znalezieniu obliczenia są kończone. Przejście w grafie wzdłuŝ jednego łuku do niŝszego węzła zajmuje jednostkę czasu przetwarzania, powrót nie wymaga czasu. Na znalezienie rozwiązania sekwencyjnie potrzeba zatem (wg tutaj opisanej metody) 10 jednostek czasu. Przetwarzanie realizowane współbieŝnie polega wpierw na wyznaczeniu sekwencyjnym węzłów 2 poziomu (czerwone) zajmuje to czas równy 2 jednostki a następnie na przetwarzaniu równoległym na 2 procesorach poddrzew rozpoczynających się w wyznaczonych węzłach (czerwonych). Proszę określić moŝliwe do uzyskania przyspieszenie, czy jest to anomalia jeśli tak to dlaczego i czym jest ona spowodowana. Jaka jest inna moŝliwa przyczyna tego typu anomalii? Efektywność przetwarzania współbieŝnego 42. Niech nproc będzie zmienną przechowującą liczbę procesorów w systemie pomniejszoną o 1. Dany jest następujący algorytm sortowania przez scalanie, który sortuje elementy pewnej tablicy począwszy od elementu o indeksie lewy do elementu o indeksie prawy: sort(lewy, prawy) 6

7 { if (lewy == prawy) return; srodek = (lewy + prawy) / 2; if (nproc > 0) { nproc--; wykonaj sort(lewy, srodek) w nowym watku; } else sort(lewy, srodek); sort(srodek+1, prawy); synchronizuj_watki(); merge(lewy, prawy) } JeŜeli przyjmiemy n=prawy-lewy+1 (czyli n to liczba elementów na których operują funkcje sort i merge), to zakładamy Ŝe: Wykonanie funkcji sort na jednym procesorze trwa n*log 2 (n) jednostek czasu (wliczając wszystkie wywoływane przez nią rekurencyjnie funkcje sort i merge). Wykonanie funkcji merge, która łączy ciągi posortowane przez funkcję sort, na jednym procesorze trwa n jednostek czasu. Czas wykonania pozostałych instrukcji (np. warunek, dekrementacja nproc) moŝna pominąć. Nie wystąpi problem związany z dostępem do zmiennej nproc jednocześnie z więcej niŝ jednego wątku. Funkcja synchronizuj_watki, czeka aŝ oba wątki sortujące zakończą swoje działanie, jeŝeli nproc pozwoliło na utworzenie kolejnego wątku. Odpowiedz na poniŝsze pytania zakładając, Ŝe liczba procesorów, na komputerze na którym wykonywany jest algorytm, wynosi 4: Podaj wzór na przyspieszenie powyŝszego algorytmu w zaleŝności od n. JeŜeli w zaleŝności od przebiegu wykonania programu przyspieszenie moŝe być róŝne, opisz rozwaŝany przypadek i podaj dla niego wzór. Oblicz przyspieszenie dla sortowania n=64 (przyspieszenie moŝesz podać jako nieskrócony ułamek zwykły). Czy jeŝeli zwiększymy liczbę elementów to przyspieszenie zwiększy się? 43. Część obliczeń nie podlegająca zrównolegleniu zajmuje 20% czasu obliczeń realizowanych sekwencyjnie. A) Jaka liczba procesorów zapewni wg prawa Amdahla uzyskanie przyspieszenia równego 4? B) ZauwaŜono dodatkowo, Ŝe uŝycie 4 procesorów udostępnia systemowi większą (niŝ w przypadku jednego identycznego procesora) ilość pamięci podręcznej. Powoduje to wzrost stosunku trafień do pp. W wyniku tego faktu następuje wzrost wydajności przetwarzania procesora i przydzielone obliczenia (realizowane współbieŝnie) wykonuje on w czasie o 10 % krótszym w stosunku do czasu realizacji tych obliczeń w sposób sekwencyjny. Czy spowoduje to uzyskanie ponad liniowego przyspieszenia? Odpowiedź uzasadnij. 44. Realizując przetwarzanie zadania A na 9 procesorach uzyskano 5 krotne przyspieszenie. Stosując prawo Amdahla podaj liczbę procesorów niezbędnych do uzyskania 10 krotnego przyspieszenia. Jakie przyspieszenie uzyskano by, gdyby ze wzrostem liczby procesorów liniowo (zgodnie z załoŝeniami dla prawa Gustafsona) wzrastała wielkość części zadania podlegającej zrównolegleniu. 45. W wyniku 3 krotnego uruchamiania pewnego kodu na róŝnej liczbie procesorów (5, 10 i 20 dostępnych na wyłączność) stwierdzono, Ŝe za kaŝdym razem czas przetwarzania jest w przybliŝeniu jednakowy i wynosi 10 sekund. Co moŝna powiedzieć o efektywności przetwarzania i koszcie zrównoleglenia dla poszczególnych uruchomień? Czy informacje o rozmiarze danych wejściowych mają znaczenie dla odpowiedzi na postawione pytanie? JeŜeli tak to proszę rozwaŝyć 2 przypadki, w których sekwencyjny czas przetwarzania: byłby dla wszystkich danych wejściowych jednakowy i wynosił 20 sekund lub wynosiłby odpowiednio dla poszczególnych wykorzystanych danych 60, 80 i 160 sekund. Czy uzyskane wartości parametrów jakości przetwarzania mają sens? Proszę uzasadnić odpowiedź. 46. Przetwarzanie zadania A realizowane na 9 procesorach umoŝliwia uzyskanie 5 krotnego przyspieszenia. Przetwarzanie tego samego zadania A realizowane na 2 procesorach umoŝliwia uzyskanie przyspieszenia równego 100/55. Proszę określić maksymalne moŝliwe do uzyskania przyspieszenie. 47. Część obliczeń niepodlegająca zrównolegleniu zajmuje 30% czasu obliczeń realizowanych sekwencyjnie. Jaka liczba procesorów zapewni uzyskanie przyspieszenia równego 4, a jakie przyspieszenie przetwarzania moŝna uzyskać przy zastosowaniu 10 procesorów? Odpowiedź uzasadnij. 48. Pewne obliczenia A moŝna częściowo zrównoleglić. 80% obliczeń A moŝe być podzielone proporcjonalnie na dowolną liczbę procesorów zapewnia to przyspieszenie przetwarzania tej części równe liczbie wykorzystanych procesorów. Pozostała część obliczeń A - 20% musi być zrealizowana sekwencyjnie. Jaka liczba uŝytych procesorów zapewni uzyskanie przyspieszenia przetwarzania równego 7 dla całości obliczeń A? Jakie przyspieszenie przetwarzania dla omawianych obliczeń moŝna uzyskać przy zastosowaniu 10 procesorów? Odpowiedź uzasadnij podając obliczenia i słowne wyjaśnienia. 49. Określić zaleŝność określającą złoŝoność problemu zapewniającą uzyskanie stałej efektywności w funkcji liczby uŝytych procesorów (czyli funkcję stałej efektywności). Na podstawie tej funkcji określić jaki powinien być zbiór elementów n aby uzyskać: 75% efektywność dla 4 procesorów 7

8 75% efektywność dla 8 procesorów 50% efektywność dla 4 procesorów 50% efektywność dla 8 procesorów Przetwarzanie dotyczy algorytmu znajdywania maksymalnej wartości spośród n elementów rozproszonych równomiernie w zbiorze p procesorów. Procesory wyznaczają wpierw lokalnie maksymalną wartość spośród elementów przechowywanych lokalnie, a następnie w kolejnych krokach pracują zgodnie ze schematem na rysunku poniŝej (schemat dla 16 procesorów, strzałki oznaczają komunikację). Przyjąć Ŝe liczba procesorów wynosi p, a liczba elementów wynosi n. Koszt porównania 2 elementów wynosi 2j, a koszt przesłania wartości wynosi 1j. Dla uproszczenia wyprowadzeń naleŝy przyjąć Ŝe algorytm sekwencyjny (lub przetwarzanie lokalne) wyznaczania maksimum z k elementów wymaga k porównań. 50. Skierowany graf acykliczny słuŝy do prezentacji algorytmu równoległego. Węzły oznaczają zadania, a łuki - komunikacje między zadaniami. Zadanie moŝe zostać przydzielone do procesora po wykonaniu zadań, które są połączone z nim za pomocą łuków wejściowych. Zakładamy, Ŝe kaŝde zadanie zajmuje 2 s, a czas komunikacji jest równy 0. Komunikacje realizowane są współbieŝnie. Dla kaŝdego z 2 algorytmów zaprezentowanych poniŝej określić: A) Maksymalny i średni stopień współbieŝności, B) Wielkość przyspieszenia, efektywności i kosztu zrównoleglenia dla przetwarzania przy uŝyciu liczby procesorów równej połowie maksymalnego stopnia równoległości. 51. Skierowany graf acykliczny słuŝy do prezentacji algorytmu równoległego. Węzły oznaczają zadania, a łuki - komunikacje między zadaniami. Zadanie moŝe zostać przydzielone do procesora po wykonaniu zadań, które są połączone z nim za pomocą łuków wejściowych. Zakładamy, Ŝe kaŝde zadanie wymaga 2 s czasu procesora, a czas komunikacji jest równy 0. Dla kaŝdego z 2 algorytmów zaprezentowanych poniŝej obliczyć: Maksymalny i średni stopień współbieŝności, Wielkość przyspieszenia, efektywności i kosztu zrównoleglenia dla przetwarzania przy uŝyciu liczby procesorów równej połowie maksymalnego stopnia równoległości 8

9