Podstawy urządzeń okrętowych

Transkrypt

1 Podstawy urządzeń okrętowych - wykład WYPOSAśENIE PRZCIWPOśAROWE

2 Przepisy dotyczące wyposaŝenia ratunkowego: Część 5 Ochrona przeciwpoŝarowa : 1. Postanowienia ogólne. 2. Zabezpieczenia przeciwpoŝarowe statków towarowych. 3. Instalacje gaśnicze. 4. Instalacje sygnalizacji poŝarowej. 5. Sprzęt poŝarniczy, części zapasowe i narzędzia. 6. Wymagania dodatkowe. 7. Wymagania dla pomieszczeń i urządzeń stwarzających zagroŝenie poŝarowe na statkach.

3 Podstawowe określenia: Grupa poŝarów określenie poŝaru w zaleŝności od rodzaju palących się materiałów. PoŜary dzielą się na następujące grupy: grupa A poŝary ciał stałych, głównie pochodzenia organicznego, przy spalaniu których obok innych zjawisk, występuje zjawisko Ŝarzenia; grupa B poŝary cieczy palnych lub materiałów topiących się; grupa C poŝary gazów; grupa D poŝary metali i stopów metali lekkich (np. magnez, sód, aluminium itp.) Ładunki niebezpieczne ładunki naleŝące do którejś z wymienionych klas: klasa 1 materiały wybuchowe (podział na podklasy); klasa 2 gazy: spręŝone, skroplone i rozpuszczone pod ciśnieniem (podklasy); klasa 3 ciecze łatwo zapalne; klasa 4.1 ciała stałe łatwo zapalne; klasa 4.2 substancje zdolne do samozapłonu; klasa 4.3 materiały, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy łatwo zapalne; klasa 5.1 substancje utleniające; klasa 5.2 nadtlenki organiczne; klasa 6.1 substancje toksyczne; klasa 6.2 materiały zakaźne; klasa 7 materiały radioaktywne; klasa 8 materiały Ŝrące i powodujące korozję; klasa 9 inne materiały niebezpieczne.

4 Przegrody typu A konstrukcje ogniotrwałe utworzone przez grodzie lub pokłady, które powinny być: - wykonane ze stali lub innego równowaŝnego materiału; - dostatecznie sztywne; - wykonane tak, aby zachowywały ognio- i dymoszczelność do końca jednogodzinnej standardowej próby ogniowej; - izolowane uznanymi materiałami niepalnymi w taki sposób, aby średnia temperatura na stronie nie wystawionej na działanie ognia nie wzrosła o więcej niŝ 140ºC ponad temperaturę początkową, a w Ŝadnym punkcie pomiarowym, włączając w to wszystkie połączenia, nie wzrosła o więcej niŝ 180ºC ponad temperaturę początkową. W zaleŝności od czasu, w ciągu którego zapewnione jest nieprzekroczenie określonych wyŝej temperatur podczas standardowej próby ogniowej, przegrody te otrzymują następujące oznaczenia: A-60 dla czasu 60 min.; A-30 dla czasu 30 min.; A-15 dla czasu 15 min.; A-0 dla czasu 0 min. Próba ogniowa przegród typu A-30, A-15 i A-0 powinna trwać 1 godzinę, przy czym temperatura osiągana w chwili zakończenia tej próby na stronie nie wystawionej na działanie ognia nie jest ograniczone.

5 Przegrody typu B konstrukcje opóźniające poŝar utworzone przez grodzie, pokłady lub oszalowania, które powinny być: - wykonane tak, aby zachowywały ognioszczelność podczas 30-minutowej standardowej próby ogniowej; - wykonanych z uznanych materiałów niepalnych Jednak moŝliwe jest stosowanie oklein wykonanych z materiałów o własnościach WRP (patrz , dla statkó pasaŝerskich ); - izolowane materiałami niepalnymi w taki sposób, aby średnia temperatura na stronie nie wystawionej na działanie ognia nie wzrosła o więcej niŝ 140ºC ponad temperaturę początkową, a w Ŝadnym punkcie pomiarowym, włączając w to wszystkie połączenia, nie wzrosła o więcej niŝ 225ºC ponad temperaturę początkową. W zaleŝności od czasu trwania standardowej próby, w której spełnione są wymagania dotyczące temperatury, przegrody te otrzymują następujące oznaczenia: B-15 dla czasu 15 min.; B-0 dla czasu 0 min.

6 Przegrody typu C przegrody wykonane z uznanych materiałów niepalnych, przy czym nie jest wymagane spełnienie ograniczeń dotyczących przenikania przez nie dymu oraz wzrostu temperatury. Dozwolone są zewnętrzne okleiny wykonane z materiałów o własnościach WRP. Materiał WRP materiał palny wolno rozprzestrzeniający płomień materiał, który w warunkach poŝaru przeciwdziała rozprzestrzenianiu się ognia na swojej powierzchni, co naleŝy potwierdzić badaniami zgodnie z kodeksem FTP.

7 W rozdziale 2 Zabezpieczenie przeciwpoŝarowe statków towarowych moŝna znaleźć między innymi, informacje dotyczące: - konstrukcji statku; - przegród poŝarowych w rejonie pomieszczeń mieszkalnych, słuŝbowych i posterunków dowodzenia. - odporności ogniowych przegród poŝarowych; - dróg ewakuacji; - zabezpieczeń przeciwpoŝarowych schodów i wind w pomieszczeniach mieszkalnych, słuŝbowych oraz w posterunkach dowodzenia; - zamknięć otworów w przegrodach poŝarowych i przejść przez przegrody poŝarowe; - okien i iluminatorów; - ograniczeń w stosowaniu materiałów palnych; - zabezpieczeń przeciwpoŝarowych pomieszczeń mieszkalnych i słuŝbowych; - zabezpieczeń przeciwpoŝarowych przedziałów maszynowych; - zabezpieczeń przeciwpoŝarowych elementów wyposaŝenia kuchni.

8 Rodzaje instalacje przeciwpoŝarowych; - wodnohydrantowa; - tryskaczowa; - zraszająca wodna; - pianowa; - na dwutlenek węgla; - inne gazowe instalacje gaśnicze; - proszkowa.

9 Instalacja wodnohydrantowa Statki, inne niŝ pasaŝerskie, o pojemności brutto GT Liczba pomp Ciśnienie minimalne przy zaworach hydrantowych [MPa] < GT < ,2 0, ,27 Tab. Liczba głównych pomp poŝarowych oraz ciśnienie wody podawane równocześnie przez te pompy przez prądownice. Łączna wydajność głównych pomp poŝarowych (bez awaryjnej pompy poŝarowej), przy ciśnieniu nie mniejszym od określonego w powyŝszej tabeli, powinna wynosić nie mniej niŝ 4/3 wymaganej wydajności pojedynczej pompy zęzowej.

10 Schemat wodnej instalacji hydrantowej w przekroju pionowym

11 Instalacja tryskaczowa Wymagania: 1. Instalacja tryskaczowa winna być gotowa do natychmiastowego uŝycia, bez działanie załogi. 2. Instalację naleŝy podzielić na sekcje, maksymalnie po 200 tryskaczy. 3. Tryskacze w pomieszczeniach mieszkalnych i słuŝbowych powinny załączać się automatycznie w zakresie temperatur 68ºC 79ºC. Tryskacze Oprzyrządowanie instalacji tryskaczowej

12 Instalacja tryskaczowa Schemat instalacji tryskaczowej.

13 Instalacja zraszająca wodna Wymagania: 1. Instalacja tryskaczowa zraszająca wodna powinna się składać z pompy wody zasilającej, zaworów odcinających, rurociągów rozprowadzających wodę i dysz zraszających. 2. Wydajność i ciśnienie pompy wody zasilającej naleŝy określić na podstawie wymaganej intensywności podawania wody, uwzględniając charakterystykę i liczbę dysz zraszających zainstalowanych w największym bronionym pomieszczeniu. 3. Intensywność podawania wody zaleŝy od rodzaju pomieszczeń i wynosi od 1,5 do 24 l/min na m 2 powierzchni. 4. Z kaŝdego bronionego pomieszczenia naleŝy przewidzieć moŝliwość odprowadzenia wody, grawitacyjne lub za pomocą instalacji zęzowej.

14 Instalacja pianowa Wymagania: 1. Wydajność urządzeń do wytwarzania piany lekkiej powinna zapewnić taką ilość piany, aby w ciągu 1 minuty wytworzyć 1 metrową warstwę piany w największym bronionym pomieszczeniu. 2. Ilość środków pianotwórczych powinna wystarczyć na pięciokrotne całkowite wypełnienie pianą największego bronionego pomieszczenia.

15 Instalacja pianowa Działka pianowe Działka pianowe słuŝące do obrony nabrzeŝa przeładunkowego

16 Instalacja na dwutlenek węgla Wymagania ilość dwutlenku węgla: G = 1,79 V ϕ [kg] gdzie: V objętość obliczeniowa największego pomieszczenia bronionego [m 3 ]; ϕ współczynnik wypełnienia [kg/m 3 ]; ϕ = 0,3 dla pomieszczeń ładunkowych do przewozu ładunków suchych i innych pomieszczeń, z wyjątkiem przedziałów maszynowych; ϕ = 0,35 dla przedziałów maszynowych, których objętość brutto przyjęto z uwzględnieniem objętości szybów; ϕ = 0,4 dla przedziałów maszynowych, których objętość brutto przyjęto bez uwzględnienia szybów powyŝej poziomu, na którym powierzchnia poziomego przekroju szybu nie przekracza 40% całkowitej powierzchni przedziału maszynowego, mierzonej w połowie wysokości od dna wewnętrznego do najniŝszej części szybu.

17 Instalacja na dwutlenek węgla Inne wymagania: Rurociągi doprowadzające dwutlenek węgla do pomieszczeń bronionych powinny zapewniać wypływ z butli lub zbiornika 85% obliczeniowej ilości CO2 w czasie nie dłuŝszym niŝ: - 2 minut dla przedziałów maszynowych, pomieszczeń awaryjnych zespołów prądotwórczych oraz dla innych pomieszczeń, w których uŝywane jest paliwo ciekłe; - 10 minut dla pomieszczeń ładunkowych ro-ro; w których przewoŝone są pojazdy samochodowe z zatankowanym paliwem oraz dla ładowni przeznaczonych do przewozu ładunków niebezpiecznych minut dla pomieszczeń ładunkowych innych niŝ określone wyŝej.

18 Instalacja na dwutlenek węgla Butle wysokociśnieniowej instalacji na dwutlenek węgla. Schemat wysokociśnieniowej instalacji na dwutlenek węgla.

19 Instalacja proszkowa Wymagania: 1. W instalacji naleŝy stosować uznany przez PRS proszek gaśniczy, a jako nośnik azot. 2. Instalacja proszkowa składa się z stacji (zbiorniki z proszkiem i butle z gazem), posterunków poŝarowych (butle pilotowe, prądownice z węŝami lub działka proszkowe) oraz rurociągów i armatury. 3. Instalacja powinna być gotowa do działania, najpóźniej 30 sekund od momentu otwarcia butli pilotowej. 4. W stacji powinna znajdować się taka ilość proszku która zapewni gaszenie przez 45 sekund z nominalną wydajnością. Zbiornik z proszkiem