7 codziennych porannych nawyków, które pozwolą Ci odnieść sukces

Transkrypt

1 7 codziennych porannych nawyków, które pozwolą Ci odnieść sukces Niedawno trafiłem na Medium anglojęzyczny (a może nie, może można publikować również po polsku? Nie wiem, nie sprawdzałem) portal opiniotwórczy, gdzie znane lub mniej znane osobistości publikują artykuły na przeróżne tematy. Jedną z tych osób jest Elle Kaplan ekspert w zakresie szeroko pojętych finansów, właściciel dużej firmy specjalizującej się w zarządzaniu majątkiem swoich klientów. Na swoim profilu na Medium.com publikuje ona cykliczne artykuły na tematy nie tylko związane z finansami, ale również z produktywnością, motywacją i organizacją pracy zawodowej. Wiele z jej rad, w pozoru błahych i wielokrotnie już przywoływanych przez inne "mądre głowy" można odnieść zarówno do telepracy i freelancerki. Chcecie poznać najciekawsze według mnie porady Elle? Oto one. W moim wolnym tłumaczeniu, nie dosłownie, lecz w odniesieniu do tego, co myślę jako przedsiębiorca prowadzący projekt PartnerFirm.pl, szukający nowych klientów wśród przedsiębiorców, przekonując ich do zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Pracujący zdalnie, z domu, podobnie, jak moi wspólpracownicy, bez sztywnych ram czasowych, gdzie wysoki poziom motywacji jest konieczny. Nie jestem idealny, szczególnie moi współpracownicy wiedzą, ile razy nawalam w wielu sprawach. Staram się jednak i dążę do tego, aby więcej robić, niż mówić co mam do zrobienia. 7 codziennych porannych nawyków, które pozwolą Ci odnieść sukces w domu,

2 pracy, szkole. 1. Rozmawiaj ze sobą Żart. Ale może nie do końca? Tuż po przebudzeniu nastawiaj sie pozytywnie do nadchodzącego dnia. Myśl o pozytywach, nie o negatywach. O wyzwaniach, nie o przeszkodach. Planuj dzień, skup się jak najefektywniej wykonać zaplanowane zadania, aby mieć więcej wolnego czasu wieczorem, a nie rozmyślaj o tym, ile masz dziś na głowie. Niby banał, niby proste, ale jednak nie zawsze się do tego stosujemy. Nie myśl spróbuję. Po prostu to zrób. Poczujesz się lepiej z samego rana, co dobrze nastroi Cię na cały dzień. 2. Wizualizuj skończone zadania. Nierozerwalnie związane z punktem pierwszym. Masz juz w głowie plan dnia? Szukasz pracy i już planujesz, ile dziś wyślesz CV do potencjalnych pracodawców? Teraz wyobraź sobie, że pod koniec dnia zostaniesz zaproszony na rozmowy kwalifikacyjne, na których dostaniesz szansę zaprezentowania się przed rekruterem. A zaproszeń na rozmowy będzie tyle, że teraz problemem będzie zgranie wszystkich terminów;) Co z tego, że taki scenariusz jest bardzo trudny do spełnienia. Nie o to chodzi. Chodzi o chwilę, moment tego poranka, aby to zobaczyć i aby zacząć. To tylko tyle i aż tyle. 3. Zabierz się za najtrudniejsze zadanie w pierwszej kolejności. Eat that frog, zjedz tą żabę. Znów banał, ale to banał, który działa. Wczoraj wieczorem byłem w kinie na Loganie seans trwał do północy. Ok. 1 w nocy byłem już w łóżku. Rano budzik zadzwonił po raz pierwszy o 5:15 rano, po raz drugi o 05:30. Wstałem i niewiele się zastanawiając rozpocząłem swój trening, który skończyłem przed 7 rano. W sam raz, gdy moja żona wybiera się do pracy, aby przygotować jej i sobie jeszcze szybkie śniadanie. Dlaczego tak wcześnie? Bo ćwiczenia w ciagu dnia, przy dwójce maluchów (2- i 4- latek, z czego młodsze wychodzi właśnie na prostą po rotawirusie, starsze kończy właśnie ospę) są

3 niewykonalne. Alternatywą jest całkowite zaprzestanie ćwiczeń i ciągłe marudzenie, jak mi źle. Ale to z perspektywy czasu byłoby dla mnie nie do zniesienia. Na pewno będę padał na twarz w ciagu dnia, gdy kawa przestanie działać, ale może odeśpię to wcześniej kładąc się spać. Ale nie narzekam. Zacząłem dzień od najtrudniejszego, co miałem na dziś zaplanowane i cokolwiek dzień nie przyniesie, już jest dobrze. Z pewnością Ty też potrafisz znaleźć swoją żabę do zjedzenia pracując zawodowo (szczególnie zdalnie, gdzie nie mamy nad głową szefa), prowadząc własną firmę lub szukając pracy. 4. Kontroluj emocje i nie daj się im ponieść. To tylko emocje. To Ty planujesz swój dzień i masz wpływ na swoje życie. Ten wredny szef, Ten antypatyczny klient, po co się z nim męczę?, Tyle mam na głowie, nie ogarnę tego, nie znoszę mojej pracy, Nie mam siły, aby znów zacząć wysyłać te CV, to bez sensu znasz to? Na szefa lub klienta nie masz wływu możesz popracować nad Waszymi relacjami, ale jeśli on nie daje sygnału do poprawy, nic nie zrobisz. Żyj z tym i rób swoje. Dużo na głowie? Planuj, prioryteryzuj, zaczynaj od najtrudniejszych spraw i dziel duże projekty na krótkie i względnie łatwe do ogarnięcia zadania, które będą pchać temat do przodu. Szukasz pracy? Szukanie pracy na wiele wspólnego ze sprzedażą. 100 telefonów, z których wynika może 10 rozmówców wstępnie zainteresowanych ofertą, z czego dostajemy jednego dobrego klienta. 100 wysłanych CV może dać 10 zaproszeń na rozmowy i jedną wymarzoną pracę. Nie użalaj się nad sobą tylko rób swoje, udoskonalając przy tym metody (podczas szukania pracy Twoje CV nie może budzić zastrzeżeń, o przygotowaniu do rozmowy kwalifikacyjnej nie muszę chyba wspominać?;) Zmień podejście z problemowego w wyzwaniowe, bo to głównie Ty masz wpływ na swoje życie. Nie zwracaj uwagi na emocje, są toksyczne i nie wnoszą niczego nowego do Twojego życia.

4 5. Nie porównuj się z nikim. Cytując wspomniany we wstępie artykuł: Jedyną osobą, do której możesz się porównywać jesteś Ty sam z przeszłości;) Ma to jeszcze większe znaczenie w erze social media, gdzie porannym nawykiem większości z nas jest przeglądanie Facebooka z postami znajomych czy celebrytów tych lepszych, tych idealnych, tych ładnych, tych bez problemów. Oni też są ludźmi a to, jak ich postrzegasz jest konsekwencją tego, jak oni się kreują. Często nie ma to wiele wspólnego z rzeczywistością. Nie patrz więc na to. Patrz na siebie, zwracaj uwagę na swoją unikalność, w czym jesteś dobry, w czym chcesz być lepszym, zauważaj postępy. Buduj pewność siebie, to pomaga we wszystkim zarówno pracy zawodowej, jak i podczas jej poszukiwania. Pracodawcy pozytywnie odbierają kandydatów pewnych siebie, którzy znają swoją wartość i nie sprawiają wrażenia, że w desperacji szukają jakiejkolwiek pracy. 6. Dbaj o zdrowie. Wiele tu chyba nie trzeba dodawać. Ludzie sukcesu dbają o zdrowie. Ćwiczą regularnie tak samo jak Ty regularnie myjesz zęby. Do wykonywania podstawowych ćwiczeń wystarczy kawałek podłogi. Jakie ćwiczenia są najlepsze? Jakiekolwiek, wykonywane regularnie są lepsze niż nic-nie-robienie. 7. Pozostań w kontakcie z najbliższymi przed rozpoczęciem pracy. Wspólne śniadanie rano, przygotowywanie dzieci do przedszkola lub szkoły, poranna kawa z partnerem to wszystko naprawdę pomaga. Podoba Ci się artykuł? Polub na Facebooku lub udostępnij znajomym. Dzięki:) Poniżej link do oryginalnego artykułu: hat-will-make-you-mentally-strong-d38c5c97b3b4#.f2o1ltkgx

5 Wirtualny asystent w firmie budowlanej Firma budowlana z Warszawy przyjmuje dużą ilość zleceń. Istnieje w branży wiele lat i cieszy się zaufaniem wielu klientów z całego kraju. Właściciel firmy przyjął do pomocy osobę pracującą w charakterze wirtualnego asystenta. Zakres działań e asystenta jest ustalany indywidualnie od potrzeb info oraz oczekiwań pracodawcy. Do podstawowych obowiązków e asystenta w firmie budowlanej należy: pierwszy kontakt z klientami firmy właściciel nie odbiera telefonów z zapytaniami od potencjalnych klientów, zajmuje się tym e-asystent, a jego szef może zająć się bieżącym zarządzaniem budowami, które ma na głowie, pozyskiwanie nowych kontrahentów poprzez wyszukiwanie interesujących przetargów z bazy danych oraz przeglądanie lokalnych ogłoszeń w Internecie, address obsługa profili firmowych na portalach społecznościowych

6 (głównie Facebook), gdzie umieszcza zdjęcia z zakończonych właśnie projektów, które zostały oddane zadowolonym klientom oraz koordynuje wyświetlanie reklam płatnych zgodnie z ustalonym przez właściciela budżetem, porządkowanie dokumentów firmowych kategoryzowanie faktur przychodzących i wystawianych przez firmę, archiwizowanie poczty (skanowanie dokumentów i zapisywanie ich na serwerze właściciela). Asystent wirtualny zajmuje się więc wszelkimi sprawami porządkowo-organizacyjnymi, które muszą ildenafil-citrate-25-mg być wykonane, aby firma funkcjonowała efektywnie jednocześnie przjmując obowiązki, które do tej pory spoczywały na głowie właściciela firmy budowlanej. Dzięki jego pomocy firma może sprawnie funkcjonować. Wszystko jest zawsze dopięte na ostatni guzik. Na stanowisku wirtualnego asystenta doskonale sprawdziła się w tym przypadku osoba niepełnosprawna z dysfunkcją narządu ruchu (osoba ta porusza się na wózku inwalidzkim). Osoba ta pracuje częściowo zdalnie z własnego miejsca zamieszkania po kilka godzin dziennie, raz w tygodniu zaś odwiedza biuro firmy, gdzie głównie porządkuje i archiwizuje korespondencję. Koszt usługi takiego asystenta właściciela firmy budowlanej (gdy pracownik ma udokumentowany znaczny stopień niepełnosprawności, jak w powyższym przypadku), to zaledwie 9 zł/godzinę (+VAT). Zachęcamy do zapoznania się z pełną ofertą na stronie:

7 Czy osoby niepełnosprawne mogą pracować jako rzemieślnicy? Rzemiosło to drobna wytwórczość związana z przedmiotami codziennego użytku. Rzemieślnicy używają tradycyjnych narzędzi i materiałów, zamiast rozbudowanych parków maszynowych. Zwykle ich praca polega na produkcji pojedynczych elementów lub naprawie przedmiotów codziennego użytku. Szczególnym przypadkiem rzemiosła jest rzemiosło artystyczne. Rzemiosło to dziedzina działalności, która wymaga pewnych predyspozycji i wiedzy technicznej charakterystycznej dla danego zawodu. To jednak kwestia wyuczenia, a nie niepełnosprawności. Rzemieślnicy często współpracują z większymi firmami, wykonując pewne elementy składowe końcowego produktu, a często prowadzą działalność na mniejszą skalę, skupiając się na wyrobach niszowych lub specyficznych. Jubiler (złotnik) osoba zatrudniona na tym stanowisku zajmuje się produkcją biżuterii lub elementów funkcjonalnych z metali szlachetnych i drobnych elementów dekoracyjnych, np. kamieni. W zawodzie tym nie mogą pracować osoby mające uczulenie na platynę, ograniczeniem może być też uczulenie na nikiel, jeśli praca wymaga użycia stopów, które go zawierają.

8 Zegarmistrz wykonuje i naprawia zegary i zegarki. W tym zawodzie może pracować każda osoba, aczkolwiek w pewnych sytuacjach należy wziąć pod uwagę konieczność wydłużenia przerw i specjalnego dostosowania stanowiska pracy. Fotograf wykonuje i wywołuje zdjęcia za pomocą aparatu cyfrowego lub analogowego. W zależności od wykorzystywanego sprzętu może pojawić się konieczność dostosowania miejsca pracy (praca przy komputerze: ergonomiczne krzesła, dostosowany monitor, dostosowanie stanowiska do ograniczeń ruchowych, inna organizacja czasu pracy). Przy wywoływaniu zdjęć analogowych nie może pracować osoba uczulona na płyny specjalistyczne, a przy niektórych pracach przy komputerze przeciwwskazaniem jest kod niepełnosprawności 06. Florysta osoba pracująca na tym stanowisku odpowiedzialna jest za przygotowywanie bukietów, wiązanek i wieńców okolicznościowych. Współpracuje z przedstawicielami innych profesji przy opracowywaniu oprawy wizualnej uroczystości i niektórych imprez. Wykorzystuje w swojej pracy wiedzę z zakresu aranżacji wnętrz, dekoracji, kompozycji plastycznej. W tym zawodzie nie mogą pracować osoby uczulone na pyłki kwiatów. Krawiec rzemieślnik zajmujący się szyciem odzieży, dokonywaniem poprawek i napraw krawieckich. Brak jest przeciwwskazań do wykonywania tego zawodu. Kuśnierz rzemieślnik zajmujący się obrabianiem skór futerkowych oraz wytwarzaniem z nich gotowych produktów, np. odzieży wierzchniej, galanterii lub dodatków. W tym zawodzie mogą pracować wszystkie osoby, które nie są uczulone na substancje wykorzystywane w czasie obróbki skór. Szewc rzemieślnik zajmujący się wyrobem obuwia, a dziś najczęściej jego naprawą. Osoba pracująca na tym stanowisku zajmuje się również naprawą niektórych dodatków skórzanych, np. toreb czy pasków. W zawodzie szewca może pracować osoba, u

9 której nie stwierdzono alergii na kleje wykorzystywane w zakładach szewskich ani astmy (07). Kaletnik rzemieślnik zajmujący się wyrobem, naprawą oraz renowacją i konserwacją elementów skórzanych i tkaninowych, w tym pasków, torebek, portfeli i podobnych dodatków. Jedynym przeciwwskazaniem do pracy w zawodzie kaletnika jest uczulenie na wykorzystywane materiały. Fryzjer (stylista fryzur) osoba zatrudniona na stanowisku fryzjera odpowiedzialna jest za strzyżenie, modelowanie i układanie fryzur zgodnie z zasadami sztuki i życzeniem klienta. Zdecydowanym przeciwwskazaniem do pracy w zawodzie fryzjera jest astma (kod 07) lub uczulenia na stosowane płyny (farby do włosów, utrwalacze, szampony itd.). Kosmetyczka zajmuje się pielęgnacją i zdobieniem (w tym makijażem) ciała, ze szczególnym uwzględnieniem twarzy. W zawodzie tym nie mogą pracować osoby, u których stwierdzono nadwrażliwość na składniki kosmetyków (kremów, toników, kosmetyków barwnych itp.). Manicurzystka, pedicurzystka osoby zatrudnione na tych stanowiskach są odpowiedzialne za pielęgnację dłoni lub stóp. Do pracy na tych stanowiskach nie ma żadnych przeciwwskazań dla osób niepełnosprawnych. Masażysta osoba zajmująca się wykonywaniem masaży leczniczych, sportowych lub relaksacyjnych zgodnie z zasadami sztuki i życzeniem klienta. W zależności od stosowanego masażu używa się środków pomocniczych: olejków eterycznych, oliwek lub talku, w związku z czym w tym zawodzie nie mogą pracować osoby, u których stwierdzono nadwrażliwość na tego rodzaju preparaty. Kucharz osoba zajmująca się projektowaniem i przygotowywaniem dań zgodnie z przyjętymi przepisami i zasadami sztuki. Zadaniem kucharza jest również przygotowania garniru. Nie ma przeciwwskazań do pracy w tym zawodzie.

10 Piekarz zajmuje się wyrobem pieczywa różnego rodzaju z mąki, drożdży, zakwasu i tzw. mikrododatków. Do zadań piekarza należy też całościowy nadzór nad funkcjonowaniem stanowiska pracy, a więc kontrola urządzeń, obsługa i konserwacja pieca, obsługa aparatury kontrolnopomiarowej. W tym zawodzie nie mogą pracować osoby ze stwierdzoną astmą (kod 07, ze względu na pył mąki). Cukiernik zajmuje się zawodowo przygotowywaniem ciast, lodów, deserów, pieczywa cukierniczego i wyrobów gotowych na ich bazie. Do jego zadań należy również przygotowanie elementów dekoracyjnych. Potencjalnymi przeciwwskazaniami do pracy w zawodzie cukiernika są kody niepełnosprawności 05 i 07. Stolarz rzemieślnik zajmujący się wyrobem stolarki drewnianej, meblarstwem, elementów stolarki budowlanej (szalunków itd.), a także elementów dekoracyjnych z drewna. Potencjalne ograniczenia w pracy stolarza wynikają z kodów niepełnosprawności Tapicer osoba zatrudniona w zawodzie tapicera zajmuje się wyrobem, montażem, konserwacją oraz naprawą tapicerek meblowych i samochodowych wykonanych z różnych materiałów. Do pracy w zawodzie tapicera nie ma żadnych przeciwwskazań, aczkolwiek zatrudnienie osoby niepełnosprawnej może wymagać przystosowania stanowiska pracy. Szklarz rzemieślnik zajmujący się produkcją szkła lub elementów szklanych, w tym przedmiotów dekoracyjnych, naczyń, okien. Do obowiązków szklarza należy również montaż i konserwacja elementów szklanych. Potencjalne ograniczenia, które mogą uniemożliwić pracę w zawodzie szklarza, wynikają z kodów niepełnosprawności 03 (słuch) i 07 (astma). Malarz (artystyczny) osoba ta zajmuje się tworzeniem rysunków, obrazów i grafik zgodnie z wytycznymi wybranego przez siebie stylu. Jest to praca pozostawiająca dużą

11 dowolność, ale jednocześnie stawiająca określone wymagania. Ograniczenia w pracy malarza mogą wynikać niemal z każdego kodu niepełnosprawności (z wyjątkiem 07 i 08), przy czym należy uwzględnić specyfikę stanowiska oraz jego dostosowanie. Hydraulik (monter instalacji sanitarnych) osoba zatrudniona w tym zawodzie zajmuje się montażem, modernizacją i rozbiórka systemów hydraulicznych (instalacji wodociągowej, sanitarnej, CO, kanalizacyjnej). W zawodzie tym nie mogą pracować osoby z kodem niepełnosprawności 06, dodatkowe ograniczenia nakładają kody 03 i 04, niekiedy wymagane są dodatkowe badania pod kątem prac na wysokości. Ślusarz rzemieślnik, który prowadzi ręczną lub maszynową obróbkę elementów metalowych. Do pracy w tym zawodzie nie ma zdefiniowanych wprost przeciwwskazań. Kowal rzemieślnik zajmujący się wyrobem elementów metalowych. Może stosować różne techniki obróbki metali, najczęściej jednak jest to kucie na gorąco. Potencjalne ograniczenia stawiają kody niepełnosprawności 03 i 07. Rzeźbiarz rzemieślnik zajmujący się tworzeniem przestrzennych elementów funkcjonalnych i dekoracyjnych w różnych materiałach rzeźbiarskich: kamieniu, metalu, drewnie itp. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod niepełnosprawności 01, potencjalnymi 03, 04, 06, 10. Konieczne jest uwzględnienie specyfiki narzędzi w celu dostosowania ich do ograniczeń ruchowych. Podsumowanie W zawodach rzemieślniczych najczęstszymi przeciwwskazaniami są specyficzne alergie, poza tym jest tych ograniczeń raczej niezbyt wiele. Warto więc również w rzemiośle postawić na zatrudnianie pracowników niepełnosprawnych, tym bardziej że często potrzeba specyficznych kwalifikacji posiadanych właśnie przez niepełnosprawnych. Jeśli jesteście Państwo zainteresowani zatrudnieniem osoby niepełnosprawnej,

12 zapraszamy do kontaktu pomożemy Państwu znaleźć odpowiedniego pracownika i uzyskać dofinansowanie. Czy niepełnosprawny może pracować tylko w biurze? Dość powszechne jest wśród polskich pracodawców przekonanie, że osoby niepełnosprawne mogą pracować wyłącznie w biurze. Takie widzenie świata wynika przede wszystkim z utożsamianiem niepełnosprawności z niepełnosprawnością ruchową w jej przypadku faktycznie najczęściej praca biurowa jest optymalnym rozwiązaniem, ale przecież to tylko jeden z wielu powodów, dla których orzeka się o niepełnosprawności, niekoniecznie zresztą wcale najczęstszy. Żaden akt prawny nie zawiera sformułowania, które wprost wyklucza udziału w życiu zawodowym osób niepełnosprawnych, są jednak ustawy, które regulują wykonywanie tak zwanych zawodów specjalnych. Te odrębne przepisy praktycznie zamykają drogę do pracy w danym zawodzie,

13 ale nie ma ich znowu wiele: Ustawa o żegludze śródlądowej Ustawa o transporcie kolejowym Ustawa o kierujących pojazdami Ustawa prawo o ruchu drogowym Ustawa o służbie celnej Ustawa o pracy na statkach ustawa o wykonywaniu prac podwodnych Ustawa o wykonywaniu zawodu lekarza i dentysty przepisy o mianowaniach MSW i Ministra Sprawiedliwości W żadnym z tych aktów nie ma jednak zapisu, który wprost mówi, że osoba niepełnosprawna nie może pracować w zawodzie regulowanym. Zazwyczaj określone są tylko przesłanki wykluczające zatrudnienie, a poważniejsza przeszkodą jest nastawienie pracodawcy, który od zatrudniania niepełnosprawnych ucieka ze względu na niezrozumiałe i nieprecyzyjne przepisy. W tych przypadkach jednak tak naprawdę wystarczy zweryfikować, co szczególny akt prawny mówi na temat zatrudniania osoby z konkretnym kodem niepełnosprawności. Weryfikacja dokumentów W większości przypadków o zgodzie na pracę na danym stanowisku decyduje lekarz medycyny pracy. Jeśli przepisy nie wykluczają wprost pracy w danym zawodzie z określonym kodem niepełnosprawności, to oceny zdolności do pracy dokonuje lekarz w czasie badań wstępnych. To on na podstawie zaprezentowanej dokumentacji i wywiadu udziela zgodę lub nie. Kod niepełnosprawności i rodzaj schorzenia wpisany przez lekarza orzecznika są tylko częścią całego postępowania, ponieważ każde stanowisko jest nieco inne i każdy przypadek niepełnosprawności należy ocenić w kontekście warunków zaproponowanych przez pracodawcę, wymogów stanowiska i indywidualnych możliwości pracownika. Podsumowanie

14 Niepełnosprawni mogą pracować w zdecydowanej większości zawodów, aczkolwiek oczywiście nie w każdym. Wiele zależy od rodzaju niepełnosprawności, charakterystyki schorzenia i warunków na stanowisku pracy. Jedynie znaczny stopień niepełnosprawności ruchowej jest bardzo silnym wskazaniem do pracy biurowej lub telepracy, ale w pozostałych przypadkach najczęściej wystarczy tylko zmienić czas pracy, dostosować stanowisko i zastosować kilka dodatkowych i prostych sposobów, które pozwolą zatrudnić osobę niepełnosprawną niemal na każdym stanowisku. Jakie choroby kwalifikują się do orzeczenia stopnia niepełnosprawności? Z pewnością nie każda dysfunkcja jest powodem do orzeczenia o niepełnosprawności. Lekarz przewodniczący zespołowi orzekającemu o niepełnosprawności zawsze musi wziąć pod uwagę, w jakim stopniu w konkretnym przypadku choroba upośledza funkcje życiowe pacjenta i jak dalece powoduje wypadnięcie z

15 ról zawodowych, społecznych i psychologicznych. Pod uwagę bierze się również zdolność pacjenta do samodzielnego funkcjonowania, a także stopień rozwoju choroby. Należy zwrócić uwagę na fakt, że nie każda choroba, nawet jeśli w pewnym stopniu utrudnia normalne funkcjonowanie, będzie kwalifikowała się do orzeczenia o niepełnosprawności. Dla poszczególnych oznaczeń niepełnosprawności przygotowaliśmy skróconą listę typów chorób, w których przypadku najczęściej orzeka się o niepełnosprawności. Oczywiście każdy przypadek jest badany indywidualnie, ale z zasady choroby należące do opisanych przez nas grup kwalifikują pacjenta do uzyskania pozytywnego orzeczenia o niepełnosprawności. 1. Upośledzenie umysłowe, aby stanowiło podstawę do orzeczenia niepełnosprawności, musi mieć przynajmniej umiarkowany stopień. 2. W grupie chorób psychicznych do uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności kwalifikują pacjenta zaburzenia psychotyczne, zaburzenia nastroju (co najmniej umiarkowane), utrwalone zaburzenia lękowe (o dużym nasileniu) oraz zespoły otępienne. Warunkiem orzeczenia niepełnosprawności z kodem choroby psychicznej jest najczęściej wykluczenie pacjenta z ról społecznych. 3. Zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu utrudniają sprawną komunikację werbalną. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być całkowita lub częściowa utrata krtani, upośledzenie pracy fałd (strun) głosowych, zaburzenia związane z niewłaściwym funkcjonowaniem nerwowego ośrodka mowy, a także głuchota, głuchoniemota lub upośledzenie słuchu. Nie ma znaczenia etiologia chorób, ale w przypadku upośledzenia słuchu ważne jest dla orzekania o niepełnosprawności, czy w danym przypadku aparat słuchowy lub implant są w stanie wystarczająco poprawić słuch pacjenta. Jeśli tak pacjent nie jest osobą niepełnosprawną. 4. Choroby narządu wzroku są przyczyną orzeczenia o

16 niepełnosprawności, jeśli zastosowanie szkieł korekcyjnych nie przynosi wystarczającej poprawy, a więc pacjent wciąż ma ostrość widzenia w jednym oku znacznie lepszą od ostrości w drugim oku albo kąt widzenia jest nie większy niż 30. Jeżeli zastosowanie okularów korekcyjnych eliminuje problem, wówczas pacjent jest uznawany za osobę w pełni sprawną. 5. Niepełnosprawność z narządu ruchu orzekana jest w wielu przypadkach, począwszy od wad wrodzonych i rozwojowych, przez choroby zwyrodnieniowe, układowe, zapalenia, choroby kości, chrząstek, nowotwory narządu ruchu, a także zmiany pourazowe, przy czym w tym przypadku koniecznym jest, aby choroba nie tylko uszkadzała tkankę, ale też wpływała na funkcję narządu ruchu. O niepełnosprawności orzeka się zawsze z uwzględnieniem możliwości kompensacyjnych, ponieważ nie każda choroba, nawet poważna, jest na tyle dokuczliwa, aby pacjent nie mógł sobie samodzielnie poradzić wiele zależy od kwalifikacji zawodowych i dotychczasowej pracy, ponieważ niepełnosprawność zawsze ocenia się w kontekście ról społecznych i zawodowych. 6. Epilepsja, bez względu na przyczyny, jest powodem do uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, jeśli napady padaczkowe mają charakter powracający. 7. Jeśli chodzi o niepełnosprawność z tytułu chorób krążenia lub chorób układu oddechowego, to w praktyce musi dojść do powikłań, aby zostały one uznane za podstawę do orzeczenia o niepełnosprawności. Tak jest w przypadku nadciśnienia, które musi mieć konsekwencje narządowe, zaburzenia rytmu serca, które muszą prowadzić do II stopnia niewydolności, miażdżycą nóg (też od II stopnia), a nawet nowotworami płuc lub opłucnej, których efektem musi być ograniczenie wydolności oddechowej. Do tego dochodzą choroby obturacyjne, przewlekłe oraz zakaźne, o ile prowadzą do niewydolności oddechowej. 8. Choroby układu pokarmowego mogą być przyczyną orzeczenia o niepełnosprawności, jeśli zaburzają wyraźnie pracę układu. Oznacza to, że do uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności

17 kwalifikują pacjenta m.in. nowotwory któregokolwiek organu, choroby przełyku z zburzeniami funkcjonalnymi, powikłania po resekcji żołądka, przewlekłe choroby jelit zaburzające wchłanianie składników pokarmowych, choroby wątroby o różnej etiologii, zapalenia, w tym zapalenie trzustki, NZJ czy zapalenie wątroby. 9. Niepełnosprawnym z układu moczopłciowego może zostać pacjent chory na nowotwór złośliwy nerek lub pęcherza moczowego, u którego stwierdzono niewydolność nerek lub ich zwyrodnienie (najczęściej wielotorbielowate) albo inne choroby nerek prowadzące do mocznicy niezależnie od etiologii schorzenia. 10. Długa jest lista chorób neurologicznych, które predestynują pacjenta do uzyskania pozytywnego orzeczenia o niepełnosprawności. Wśród schorzeń, które kwalifikują do jego uzyskania znajdują się udary mózgu przebiegające z widocznymi deficytami neurologicznymi, guzy centralnego układu nowotworowego, cerebrastenia lub encefalopatia, choroby zapalne układu nerwowego przebiegające z widocznymi deficytami neurologicznymi, uszkodzenia poszczególnych nerwów lub układów funkcjonalnych, jeśli prowadzą do zaburzeń neurologicznych. 11. Grupa innych schorzeń kwalifikujących do uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności obejmuje między innymi zeszpecenia utrudniające dopasowanie się do ról społecznych, choroby układu krwiotwórczego, choroby endokrynologiczne, jeśli leczenie nie daje odpowiednich efektów, a także choroby odzwierzęce począwszy od II stadium rozwojowego. Podsumowanie Lista jednostek chorobowych, które umożliwiają uzyskanie orzeczenia o niepełnosprawności nie istnieje. Dla potrzeb orzekania mniejsze znaczenie ma jednostka systematyczna choroby, a większe wpływ, jaki wywiera na pacjenta o określonej konstytucji biologicznej, rolach społecznych i

18 zawodowych. Zespół orzekający o niepełnosprawności skupia się przede wszystkim na objawach i stopniu, w jakim utrudniają one pacjentowi funkcjonowanie w dotychczasowych rolach. Stąd też lista chorób, którą przygotowaliśmy nie ma charakteru wyczerpującego, a jest raczej ogólnym zestawem wskazań do orzeczenia o niepełnosprawności, z którego korzystają lekarze orzecznicy. Niepełnosprawne dziecko - co czuje w codziennym życiu? Z czym nam kojarzy się dzieciństwo? Z czasem beztroski, rodzinnym domem, zabawą z rówieśnikami. Z czasem pełnym dziecięcej, szczerej, niczym niezmąconej radości. Dzieci to wulkany energii, które z wielką ufnością podchodzą do otaczającego świata i ludzi. Mimo wspomnianej radości również dziecko odczuwa lęk i niepokój. Niepewność nie jest mu obca każdego dnia nabywa nowych umiejętności i krok po kroku doświadcza życia. W życiu napotyka na wiele przeciwności, spotyka się z różnymi sytuacjami, których nie rozumie. Gdy jest małe bardziej ufa, gdy dorasta zaufanie do ludzi nierzadko maleje. W procesie dorastania popełnia wiele błędów,

19 z których w czasie dorosłości społeczeństwo każe mu się rozliczyć. Często się wstydzi, ale popełnianie błędów jest nieodzownym elementem poznawania świata i uczenia się życia. Młody człowiek wkraczający w życie zaczyna zdawać sobie sprawę z piękna świata, ale i wielu niebezpieczeństw. Niepełnosprawne dziecko w życiu ma podwójnie gorzej. Czuje impulsy ze świata zewnętrznego z podwojoną siłą. Jeśli ma kochających, oddanych rodziców odczuwa miłość, szczęście i zadowolenie. Osoba z niepełnosprawnością od najmłodszych lat jednak styka się z wieloma barierami. Odczuwa nie tylko ograniczenia ciała, ale również nierzadko niechęć ze strony społeczeństwa. Spotykając się z trudnościami życiowymi, niechęcią i bolesnymi stereotypami, które niestety wciąż istnieją w naszym świecie. Społeczeństwo polskie jest coraz bardziej otwarte na ludzi z niepełnosprawnością. Powstają specjalne fundacje i stowarzyszenia, które wspierają dzieci i osoby dorosłe w codziennym życiu. Nieustannie też rośnie liczba placówek integracyjnych (przedszkoli, szkół). Pracownicy tego rodzaju szkół to osoby z odpowiednim doświadczeniem i wiedzą. Kładą nacisk na edukację oraz owocną integracje dzieci zdrowych z niepełnosprawnymi. Nauczyciele dokładają wszelkich starań, aby zabawy i gry były dostosowane do potrzeb i możliwości psychiczno fizycznych zarówno zdrowych i niepełnosprawnych uczniów. Dzięki takim zabawom zdrowe dzieci mogą doświadczyć i uświadomić sobie, że zabawa z niepełnosprawną koleżanką/kolegą też może być fajna i może dawać mnóstwo radości. Niepełnosprawni uczniowie natomiast dzięki dopasowanym zajęciom nie czują się odizolowane od reszty grupy. Dziecko, które nie może bawić się ze swoimi rówieśnikami z powodu niesprawnych rąk lub nóg czuje się gorsze. Często odczuwa lęk i złość. Odsuwa się od grupy i boi się spędzać czas w szkole lub przedszkolu. Jeszcze niedawno dzieci niepełnosprawne były narażone na negatywne, wręcz agresywne zachowania ze strony swoich kolegów i koleżanek, które nie rozumieją problemu niepełnosprawności. Dziś nadal doświadcza takich zachowań są one jednak już rzadkością.

20 Pracownicy szkół i przedszkoli starają się od najmłodszych lat oswajać uczniów zdrowych z niepełnosprawnością. Dzieci biorą udział w specjalnych zajęciach z psychologami i pedagogami podczas ich trwania specjaliści przybliżają zdrowym dzieciom świat ich niepełnosprawnych kolegów uczą ich wrażliwości na potrzeby osób niepełnosprawnych. Pokazują, że każdy człowiek (bez względu na stan zdrowia) pragnie być akceptowany i lubiany. Z roku na rok powstaje coraz więcej filmów animowanych bajek, które poruszają problem niepełnosprawności. Bajka jej przekaz szybciej trafi do świadomości dziecka niż słowa nauczyciela. Powstaje coraz więcej placów zabaw dostosowanych do dzieci poruszających się na wózkach inwalidzkich. Zwiększająca się liczba takich miejsc bardzo cieszy. Dziecko niepełnosprawne, jak każde inne ma marzenia i pragnienia. Chce się czuć normalnie i naturalnie wśród swoich kolegów. Często niestety nawet proste zabawy i gry przez niesprawność fizyczną i problemy ruchowe stają się niedostępne. Dużą blokadą są architektoniczne, których niestety w naszym kraju wciąż jest wiele. Zdrowy człowiek często nie zdaje sobie sprawy, jak wiele radości może sprawić niepełnosprawnemu dziecku z pozoru prosta i łatwa zabawa. Nie doceniamy swojej sprawności. Dla wielu zdrowych dzieci wspólna zabawa w przedszkolu, na podwórku czy jazda na rowerze jest absolutnie naturalna. Dla dziecka niepełnosprawnego jest to sfera marzeń cieszy się ono z każdej, nawet najkrótszej chwili zabawy. Możliwość integracji z innymi dziećmi wpływa pozytywnie nie tylko na fizyczny stan dziecka niepełnosprawnego, ale również na jego prawidłowy rozwój emocjonalny i psychiczny. Przebywanie z rówieśnikami jest formą rehabilitacji. Społeczeństwo coraz częściej dostrzega potrzeby osób niepełnosprawnych. Dużą rolę w procesie integracji odgrywają rodzice, którzy wychowują swoje zdrowe dzieci w atmosferze tolerancji rodzice, którzy nie boją się mówić swoim dzieciom o niepełnosprawności. To dzięki nim rosną nam młodzi, wrażliwi na potrzeby drugiego człowieka obywatele. Jesteś rodzicem? Mów od najmłodszych lat swojemu

21 dziecku o niepełnosprawności. Nie traktuj tego tematu jak tabu. Pokazuj swojemu dziecku, że inność i odmienność każdego człowieka może być piękna. Każdy jest inny mamy różne potrzeby, pragnienia. Różnimy się wiekiem, doświadczeniem, wyglądem, pochodzeniem etnicznym, poglądami. Różnimy się także sprawnością fizyczną. Jeśli nie będziemy bali się niepełnosprawności, jeśli będziemy ją traktowali jako naturalny element świata i rzeczywistości będziemy żyli w otwartym na potrzeby innych społeczeństwie. dzieci niepełnosprawne dzięki temu od najmłodszych lat będą czuły się naprawdę akceptowane. Inność i odmienność każdego człowieka może być atutem i prawdziwą wartością. Osoby niepełnosprawne w branży motoryzacyjnej Przemysł motoryzacyjny w krajach zachodnich w dużej mierze korzysta z pracy osób niepełnosprawnych. U nas nie jest to rozwiązanie popularne, a okazuje się, że przeciwwskazań do pracy na różnych stanowiskach związanych z tą branżą tak naprawdę wcale nie jest wiele. Ponieważ jednak branża motoryzacyjna jest bardzo zróżnicowana, uznaliśmy, że najlepiej będzie, jeśli przedstawimy Państwu wszystkie informacje inaczej niż zwykle, bo głównie w formie tabel.

22 Kierowcy Oczywiście największe zapotrzebowanie w branży motoryzacyjnej obejmuje grupę zawodową kierowców, jednak wewnętrznie grupa ta jest zróżnicowana, a przeciwwskazania są zależne od typu pojazdu. Tabela 1: ograniczenia dla kierowców Typ pojazdu Ograniczenia kategoryczne Ograniczenia potencjalne Autobus 06, 11 02, 03 Ciągnik rolniczy brak 02, 03 Ciągnik siodłowy 06, 11 03, 04 Cysterna 06, 11 02,03 Kierowca/mechanik 06, 11 03, 04, 06, 11 Samochód ciężarowy 06, 11 03, 04 Samochód dostawczy (DMC<3,5T) 06 03, 11 Samochód osobowy 06 03, 11 Pozostałe zawody Tabela 2: ograniczenia dla wybranych zawodów z branży motoryzacyjnej Zawód Zadania Ogr. kategoryczne Ogr. potencjalne Kierowca/mechanik Naprawia pojazdy samochodowe Brak 03, 04, 06, 11 Blacharz Wykonuje naprawy blacharskie Brak 03

23 Zawód Zadania Ogr. kategoryczne Ogr. potencjalne Lakiernik Wykonuje prace lakiernicze 07 (astma) Brak Wykonuje Ślusarz drobne prace montażowe i Brak Brak naprawcze Brak Diagnosta Wykonuje diagnozę komputerową 01 konieczność zastosowania odpowiedniej ergonomii miejsca pracy Projektuje Konstruktor pojazdy Brak Brak samochodowe Sprzedawca samochodów Sprzedaje pojazdy samochodowe Jak w przypadku kierowców odpowiedniej kategorii Organizuje transport Spedytor (ale nie Brak brak wykonuje go osobiście) Taksówkarz Pilot wycieczek Prowadzi przewóz osób Sprawuje opiekę nad grupą turystów 06 03, (jąkanie) brak Wulkanizator Naprawia opony Brak Brak

24 Zawód Zadania Ogr. kategoryczne Ogr. potencjalne Sprzątacz pojazdów Dba o czystość w pojazdach Alergie na środki czystości (różne kody) Brak Podsumowanie Większość zawodów w branży motoryzacyjnej nie ma szczególnych ograniczeń. Wiele z obostrzeń wynika jedynie z ograniczeń potencjalnych, które można złagodzić poprzez dostosowanie stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej, co jest zawsze obowiązkiem pracodawcy. W firmie Xandia chętnie pomożemy Państwu znaleźć odpowiedniego pracownika przekonacie się Państwo, że niepełnosprawność nie jest przeszkodą, ale szansą na sukces. Niepełnosprawni w branży elektronicznej i elektrycznej Branża elektryczna i elektroniczna uzupełniają się wzajemnie: pierwsza zajmuje się pasywnymi układami elektrycznymi, druga zaś elementami aktywnymi. Wspólnie zakresem obejmują tak naprawdę wszystkie prace przy urządzeniach elektrycznych i elektronicznych: od projektowania

25 sieci, przez realizację projektów, aż po modernizację, konserwację i naprawy układów elektrycznych zarówno w dużej, jak i małej skali. W ramach branży elektronicznej i elektrycznej można wyróżnić wiele różnych stanowisk i zawodów, jednak pod względem spodziewanych zagrożeń są one do siebie zbliżone, dlatego w tym artykule przedstawimy Państwu tylko te najpowszechniejsze. Wspólnie z doświadczonym lekarzem medycyny pracy przygotowaliśmy opracowanie, dzięki któremu dowiecie się Państwo, jakie są główne przeciwwskazania i z jakich kodów niepełnosprawności mogą wynikać dodatkowe ograniczenia i przeciwwskazania do pracy na konkretnych stanowiskach. Elektryk: osoba na tym stanowisku zajmuje się projektowaniem, instalacją oraz kontrolą parametrów pracy i ewentualnymi naprawami układów elektrycznych. Do zadań elektryka należy zaprawa urządzeń, sieci energetycznych, linii napowietrznych i ziemnych, a także instalacja i konserwacja automatyki przemysłowej. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 06, a dodatkowe ograniczenia mogą wynikać z kodów niepełnosprawności 03, 04, 05, 10. Technik elektryk: odpowiedzialny jest przede wszystkim za nadzór i bieżące utrzymanie systemów elektrycznych. Zajmuje się też projektowaniem, przygotowaniem i diagnozowaniem układów, a także konserwacją i naprawą maszyn elektrycznych. Kodem uniemożliwiającym pracę w tym zawodzie jest 06, natomiast 03, 04, 05 i 10 mogą nakładać dodatkowe ograniczenia. Elektromechanik (elektryk samochodowy) montuje, kontroluje i naprawia układy elektryczne zainstalowane w pojazdach. Ze względu na postępujący stopień skomplikowania układów, elektromechanik działa na pograniczu branży elektrycznej i elektronicznej. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 06, a 02, 03, 04, 05, 10 i 11 mogą ograniczać możliwości pracy w zawodzie. Technik energetyk zajmuje się instalacją, utrzymaniem i remontami

26 sieci energetycznej, włącznie z elementami służącymi do wytwarzania energii. Zdecydowane przeciwwskazania: 06, potencjalne: 03, 04, 05, 10. Inżynier elektryk: zajmuje się przede wszystkim ograniczaniem strat energii, w praktyce natomiast wyraża się to przez właściwy montaż urządzeń, modernizację sieci oraz dokonywanie pomiarów i diagnoz stanu sieci. Podstawowym ograniczeniem jest kod 06, dodatkowe ograniczenia mogą wynikać z kodu 04. Podsumowanie Jak Państwo widzicie, niewiele jest tak naprawdę przeciwwskazań do pracy w najszerzej znanych zawodach z branży energetycznej, elektrycznej i elektronicznej. Większość z firm działających w tym obszarze może z powodzeniem zatrudnić osoby niepełnosprawne, bo jedynym kategorycznym przeciwwskazaniem jest kod 06 pozostałe ograniczenia są indywidualne, a większość z nich można znieść choćby przez zastosowanie środków ochrony indywidualnej lub zmianę organizacji pracy, a my doradzimy co zrobić, aby był to dla Państwa czysty zysk. Pracownicy niepełnosprawni w branży budowlanej

27 Branża budowlana nie jest jednorodna. Realizacja dowolnego projektu wymaga współpracy wielu osób o odmiennych kompetencjach. Nie we wszystkich firmach stanowiska pracy nazywają się tak samo, ale już zawody są ściśle zdefiniowane, w związku z czym można do najpopularniejszych z nich stosunkowo łatwo dopasować kody niepełnosprawności, które będą uniemożliwiały pracę w danym zawodzie lub nie. Czym jest branża budowlana? W powszechnym rozumieniu branża budowlana to przede wszystkim działalność związana w bezpośredni sposób z budową lub rozbiórką budynków różnego typu. Wynikałoby z tego, że jest to w zasadzie wyłącznie praca fizyczna, co nie do końca jest prawdą. Nie można zaprzeczyć, że wiele prac budowlanych przebiega w trudnych warunkach, natomiast prawdą też jest, że często są to zadania technicznie proste, wymagające tylko podstawowych umiejętności. Branżę budowlaną należy potraktować szerzej, niż wynika to z najczęściej przedstawianego obrazu, dlatego zestawiliśmy dla Państwa typowe zawody budowlane z minimalistyczną charakterystyką oraz kodami niepełnosprawności, które przeszkadzają lub nie w wykonywaniu pracy na danym stanowisku. Spis zawodów Architekt: osoba na tym stanowisku odpowiada za przygotowanie technicznego projektu funkcjonalnego i bezpiecznego budynku. Poza znajomością zawodowych niuansów musi być osobą odpowiedzialną, pewną i sprawną umysłowo. Z tego powodu do przeciwwskazań kategorycznych zalicza się niepełnosprawność z

28 kodem 01, natomiast w zależności od typu i nasilenia objawów przeciwwskazaniami mogą być również schorzenia klasyfikowane w typach nomenklaturowych 02, 04, 06, 07, 10. Architekt terenów zielonych: wymagania stawiane przed osobą na tym stanowisku w zasadzie niczym nie różnią się od wymagań stawianych architektom klasycznym, zatem i kody przeciwwskazań będą takie same. Betoniarz: osoba zatrudniona w tym zawodzie zajmuje się produkcją prefabrykatów betonowych, przygotowywaniem mieszanki betonowej, a także pracami pomocniczymi przy wykorzystaniu torkretnicy albo deskowań. Praca ta wiąże się z narażeniem na pyły i substancje szkodliwe. Kategorycznym przeciwwskazaniem jest kod 06, a potencjalne ograniczenia pojawiają się również dla niepełnosprawnych z kodami 02, 03, 04, 05, 10, 11, również przy uwzględnieniu skróconego czasu pracy. Brukarz: brukarze odpowiedzialni są na układanie kostek i kamieni brukowych, a także wykonywanie prac pomocniczych. W zasadzie jest to praca prosta (chodzi o uwarunkowania medyczne, a nie techniczne) i bezpieczna, dlatego brak jest przeciwwskazań kategorycznych, natomiast potencjalne to kody niepełnosprawności 05 i 10. Cieśla: posługując się narzędziami ręcznymi i automatycznymi konserwuje, wznosi i rozbiera konstrukcje drewniane, zarówno pomocnicze, jak i stanowiące szkielet budynku. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 06, potencjalne to 02, 03, 04, 05, 10, 11 przy skróceniu czasu pracy. Dekarz: zajmuje się instalacją, konserwację i demontażem urządzeń odwadniających dachy, przy użyciu odpowiednich narzędzi instaluje lub zrywa pokrycia dachowe różnych typów. Przeciwwskazaniem kategorycznym jest kod 06, a potencjalnymi 02, 03, 04, 05, 10, 11. Hydraulik: pracuje z szeroko rozumianymi instalacjami wodnokanalizacyjnymi. Praca ta wymaga niejednokrotnie używania

29 ciężkich narzędzi i sprzętu, w tym spawarek. Niektóre zadania wykonywane są na wysokościach. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 06, potencjalne ograniczenia wynikają również z kodów 03 i 04. Instalator sieci alarmowych: praca ta jest potencjalnie niebezpieczna ze względu na używanie określonych narzędzi i wykonywania zadań w pobliżu sieci energetycznej. Przeciwwskazaniami mogą być kody 06 i 10. Inżynier elektryk: w szerokim zakresie obowiązki inżyniera elektryka pokrywają się z obowiązkami technika elektryka, aczkolwiek ze względu na pewne różnice lista kodów przeciwwskazań jest krótsza: kategorycznie 06, potencjalnie 04. Inżynier systemów i sieci komputerowych: odkąd elektronika stała się elementem niezbędnym w każdym budynku, inżynier systemów i sieci stał się w części zawodem budowlanym. Praca z osprzętem elektrycznym i elektronicznym wymaga pewnych szczególnych kwalifikacji, a przeciwwskazaniami może być kod niepełnosprawności 06 (zdecydowanie) i 02 lub 04 (potencjalnie). Kierownik budowy: nadzoruje prace na placu, realizuje zadania logistyczne i kieruje pracami pozostałych członków ekipy. Podstawowym przeciwwskazaniem jest kod 06, potencjalne ograniczenia wynikają także z kodów 02 i 11. Kominiarz: odpowiedzialny jest za instalację, konserwację i utrzymanie przewodów wentylacyjnych i kominowych. Spora część obowiązków wykonywana jest na wysokości. Podstawowym ograniczeniem jest kod 06, potencjalnym również 09. Malarz: osoba odpowiedzialna za nakładanie, renowację lub konserwację powłok malarskich na wszystkich powierzchniach. Stanowisko to najczęściej wiąże się z narażeniem na działanie chemicznych czynników toksycznych (głównie rozpuszczalników). Zdecydowane przeciwwskazania: 06, potencjalne: 02, 03, 04, 05,

30 10, 11. Konieczne skrócenie czasu pracy. Monter ociepleń: osoba na tym stanowisku zajmuje się montażem systemów izolacji cieplnej i akustycznej ze styropianu lub wełny mineralnej. Spora część prac wykonywana jest na wysokości. Zdecydowane przeciwwskazanie to niepełnosprawność z kodem 06, inne ograniczenia mogą wynikać z kodów 03 i 04. Monter płyt kartonowo-gipsowych: choć praca te technicznie nie jest skomplikowana, odbywa się przy wykorzystaniu głośnych narzędzi, wymaga dokładności. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 06, potencjalnymi 03 i 04. Monter rusztowań: osoba na tym stanowisku odpowiedzialna jest za montaż i demontaż rusztowań i instalacji zabezpieczających na wysokości. Kod niepełnosprawności, który wyklucza wykonywanie tego zawodu to 06, dodatkowe ograniczenia nakłada kod 03. Murarz: osoba odpowiedzialna za budowę elementów murowanych z różnych materiałów, przygotowanie zapraw murarskich i rozbiórkę elementów murowanych. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 06 potencjalnymi 03, 04, 05, 10. Operator koparki: obsługa ciężkiego sprzętu wymaga doskonałej koordynacji, orientacji przestrzennej i dokładności. Koparki i podobne maszyny budowlane nie mogą być obsługiwane przez osoby z kodem niepełnosprawności 06, a dodatkowe ograniczenia nakładają także inne kody: 03, 04, 07 (astma),11 (cukrzyca, choroby skóry). Parkieciarz lub cykliniarz: osoby na tych stanowiskach zajmują się układaniem i konserwacją posadzek drewnianych. Praca związana jest z narażeniem na zapylenie i działanie rozpuszczalników. Zdecydowane przeciwwskazania: 07 (astma), rzadziej 05. Piaskarz: osoba odpowiedzialna za oczyszczanie pyłem ściernym elementów konstrukcyjnych. Praca w warunkach zapylenia, stąd

31 przeciwwskazaniem są choroby z kodem 07 (astma, pylica). Posadzkarz: pracownik odpowiedzialny za wykonywanie posadzek, izolacji akustycznych podłóg, a także przygotowanie klejów czy lepików podłogowych. Do pracy na tym stanowisku z zasady nie ma przeciwwskazań. Robotnik budowlany: zawód ten nie jest ściśle zdefiniowany. Obowiązki mogą być różne, więc nie określa się standardowych przeciwwskazań. Jeśli pracownik ma wykonywać prace murarskie (lub prace na wysokości) należy zastosować ograniczenia jak dla stanowiska murarza. Szpachlarz: odpowiada za przygotowanie podłoża, masy szpachlowej oraz pokrycie nią powierzchni. Zdecydowane przeciwwskazania z kodu 07 (astma). Tapeciarz: osoba odpowiedzialna za przygotowanie i ułożenie tapet. Punktem newralgicznym jest przygotowanie zapraw klejowych, ale co do zasady ograniczeniem (kategorycznym) jest jedynie kod 06. Technik elektryk: pracownik odpowiedzialny za montaż, demontaż i konserwację instalacji elektrycznych, szczególnie tych o dużym znaczeniu, w tym również aparatury kontrolnej i pomiarowej. Kategorycznym przeciwwskazaniem jest kod 06, potencjalnymi kody 03, 04, 05, 10. Technolog robót wykończeniowych: osoba zatrudniona na tym stanowisku, w zależności od potrzeb, może zostać dla naszych potrzeb potraktowana jako posadzkarz, malarz, tynkarz, tapeciarz itp. Zdecydowanym przeciwwskazaniem jest kod 06, potencjalnymi również 03, 04, 05, 10. Tynkarz: zajmuje się narzucaniem tynków ręcznych, maszynowych i dekoracyjnych oraz przygotowywaniem mieszanek. Zdecydowanie przeciwwskazaniem jest kod 06, rzadziej 03, 04, 05, 10. Zbrojarz: odpowiada za przygotowanie zbrojeń do poszczególnych

32 elementów konstrukcyjnych, a także za ich montaż. Często zawód łączony z obowiązkami betoniarza. Przeciwwskazania wynikają z kodów 06, a także 03, 04, 05, 10. Podsumowanie W większości przypadków przeciwwskazaniem kategorycznym jest kod 06 (epilepsja) każdy atak choroby mógłby prowadzić do groźnego wypadku, stąd to ograniczenie. Pozostałe kody pojawiają się głównie ze względu na warunki pracy takie jak hałas, oświetlenie, zapylenie lub kontakt z substancjami chemicznymi. Większość kodów niepełnosprawności nie wyklucza pracy na budowie, ale firmy budowlane rzadko zatrudniają niepełnosprawnych. Dlaczego? To pytanie na razie musi pozostać bez odpowiedzi nie zawsze przeciwwskazania wynikają wszach z problemów zdrowotnych pracownika. Kody niepełnosprawności i ich znaczenie

33 Kody niepełnosprawności, będące w istocie symbolami rodzaju schorzenia, mają decydujący wpływ na to, do jakich prac osoba niepełnosprawna może być kierowana, a do jakich nie powinna za względu na jej zdrowie i skuteczność pracy na danym stanowisku. W Wojewódzkich Zespołach Orzekania o Niepełnosprawności każdemu niepełnosprawnemu przypisywany jest jeden z 12 kodów. Podstawowe kody niepełnosprawności: 01U upośledzenie umysłowe; 02P choroby psychiczne; 03L zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu; 04O choroby narządu wzroku; 05R upośledzenie narządu ruchu; 06E epilepsja; 07S choroby układu oddechowego i krążenia; 08T choroby układu pokarmowego; 09M choroby układu moczowo-płciowego; 10N choroby neurologiczne; 11I inne, w tym schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego; 12C całościowe zaburzenia rozwojowe. Jestem niepełnosprawny gdzie mogę pracować? Każdy z wymienionych kodów, choć w bezpośredni sposób nie

34 zakazuje wykonywania określonych prac, stanowi pewną wskazówkę co do stanowiska, na jakim niepełnosprawny pracownik będzie najbardziej, a na jakim najmniej wydajny. W przystępny, choć skrótowy sposób przedstawiamy Państwu najważniejsze informacje. 01U w przypadku niepełnosprawnych umysłowo ograniczeniem jest tak naprawdę stopień skomplikowania zadań, jakie trzeba wypełnić na konkretnym stanowisku. Podlega to dość subiektywnej ocenie a zdolność do pracy na danym stanowisku będzie zależała od stopnia upośledzenia, rodzaju zaburzeń oraz indywidualnych predyspozycji. Co do zasady osoby niepełnosprawne z kodem 01U mogą pracować wszędzie, gdzie zadania nie są szczególnie skomplikowane, wliczając w to stanowiska obsługi maszyn. 02P osoby chore psychicznie mogą być kierowane do różnych prac, przy czym należy uwzględnić typ i rozległość zaburzeń. Zasadniczo nie wydaje się zgód na pracę na stanowiskach wymagających obsługi maszyn o wysokim stopniu ryzyka, pracowników ochrony fizycznej i mienia czy kierowania pojazdami. 03L choroby narządu mowy lub słuchu, w zależności od typu, mogą uniemożliwiać zawodowe prowadzenie pojazdów w kategorii C i D, pracę wymagającą wysiłku głosowego (w obsłudze klienta lub telemarketingu), a także pracę na wysokości lub w środowisku o wysokim natężeniu dźwięków. Ograniczenia te są mniejsze, jeśli dolegliwości choroby ustępują np. po zastosowaniu aparatu słuchowego lub implantu. 04O choroby oczu, o ile są nasilone, uniemożliwiają pracę na wysokości lub pracę z bronią, a także prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn, natomiast należy uwzględnić fakt, że pewne objawy chorobowe mogą pogłębiać się przy pracy, która naraża na działanie promieni UV lub IR, a także wymagającej skupienia wzroku na nieoddalonych punktach przez dłuższy czas, co dotyczy również pracy przy komputerze. Pomocne są w takich przypadkach lupy ekranowe lub wyższej klasy monitory, natomiast o zdolności do pracy każdorazowo powinien zdecydować lekarz medycyny pracy.