UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA

Transkrypt

1 UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA PAKIET INFORMACYJNY KIERUNEK BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: RENOWACJA BUDYNKÓW I MODERNIZACJA OBSZARÓW ZABUDOWANYCH ROK AKADEMICKI 2012/ EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU PUNKTÓW

2 S P I S T R E Ś C I 1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH Ogólna charakterystyka studiów Opis zakładanych efektów kształcenia Program studiów CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW MATEMATYKA ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: METODY KOMPUTEROWE Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: WZMACNIANIE PODŁOŻA I FUNDAMENTÓW Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: KOMPUTEROWE SYTSTEMY PROJEKTOWE Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: RENOWACJA BUDYNKÓW Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: MODERNIZACJA OBSZARÓW ZURBANIZOWANYCH URBANISTYKA I ARCHITEKTURA INŻYNIERIA KONSERWATORSKA Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: MIEJSKA INFRASTRUKTURA TECHNICZNA Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: RACJONALIZACJA ENERGII W BUDYNKACH Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: TECHNOLOGIA ROBÓT REMONTOWYCH I MODERNIZACYJNYCH Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia:

3 GEODEZYJNA INWENTARYZACJA OBIEKTÓW BUDOWLANYCH Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: WZMACNIANIE KONSTRUKCJI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: DETAL ARCHITEKTONICZNY Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: DIAGNOSTYKA BUDOWLI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: BUDOWNICTWO TRADYCYJNE Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: DYNAMIKA KONSTRUKCJI

4 1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH 4

5 1.1. Ogólna charakterystyka studiów 1. Nazwa kierunku studiów: Budownictwo. 2. Poziom kształcenia: - drugi stopień kształcenia. 3. Profil kształcenia: - Renowacja budynków i modernizacja obszarów zabudowanych 4. studiów: stacjonarne (1,5 roku), niestacjonarne (1,5 roku). 5. Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: - magister inżynier. 6. Przyporządkowanie kierunku studiów do obszaru kształcenia: - nauki techniczne. 7. Wskazanie dziedzin (nauki lub sztuki) i dyscyplin (naukowych lub artystycznych), do których odnoszą się efekty kształcenia dla kierunku: inżynieria sanitarna, mechanika, architektura, geologia, geodezja. 8. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju: prowadzenie badań i kształcenie studentów. 9. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia i kontynuacji kształcenia przez absolwentów studiów: Absolwent, oprócz wykształcenia ogólnobudowlanego, będzie również przygotowany do prowadzenia prac remontowych, adaptacyjnych, renowacyjnych i modernizacyjnych zarówno pojedynczych obiektów budowlanych, jak i zespołów budynków oraz całych obszarów zabudowanych, dostosowując je do współczesnych wymagań cywilizacyjnych. Absolwenci tej specjalności będą również przygotowani do projektowania nowych obiektów w zakresie ogólnobudowlanym oraz projektowania remontów, adaptacji i modernizacji obiektów istniejących (również obiektów zabytkowych). Znajomość dawnych i nowych technologii, materiałów budowlanych i konstrukcji oraz aspektów organizacyjnych i społecznych daje absolwentom interdyscyplinarne przygotowanie zawodowe (również umiejętności w wykonywaniu opracowań oceny stanów technicznych poszczególnych elementów budowlanych oraz całych budowli). Absolwenci tej specjalności będą mogli przede wszystkim realizować powszechne programy uzdrowienia zasobów budowlanych lub prowadzić indywidualne zadania remontowe. Mogą pracować w służbach inwestorskich, konserwatorskich, pracowniach projektowych lub bezpośrednio na placu budowy Wymagania wstępne: Ma ukończony I stopnień kształcenia tytułem inżyniera tego samego lub pokrewnego kierunku. 11. Zasady rekrutacji: Kandydaci na studia przyjmowani są według kolejności na liście rankingowej sporządzonej na podstawie punktacji: za przeliczony wynik ukończenia studiów wpisany do dyplomu, za zgodność albo pokrewieństwo kierunku ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia. Kierunek ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia jest: zgodny, gdy jest to ten sam kierunek ukończonych studiów pierwszego stopnia (z tytułem inżyniera), pokrewny, gdy jest to kierunek: architektura i urbanistyka, inżynieria środowiska, mechanika i budowa maszyn, makrokierunki oraz kierunki na których realizowane jest co najmniej 60% przedmiotów kierunkowych podanych w obowiązujących standardach kształcenia. W przypadku, gdy kierunek ukończonych studiów: jest zgodny z kierunkiem studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus dwa,

6 jest pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus jeden, nie jest ani zgodny ani pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów. Jako kryterium dodatkowe brana jest pod uwagę liczba punktów za przeliczoną ocenę z egzaminu dyplomowego. Wynik ukończenia studiów, oceny i średnie S ustalone według skali ocen stosowanej na innych uczelniach, przeliczane są na wynik, oceny i średnie N w skali ocen stosowanej na Uniwersytecie Zielonogórskim zgodnie z wzorem: N = 3 ( S-m) / (M - m) + 2, gdzie M - jest maksymalną, m - minimalną (niedostateczną) oceną według skali stosowanej na innej uczelni. Osoby przyjęte na studia drugiego stopnia, mogą być zobowiązane do uzupełnienia różnic programowych dotyczących wiedzy ogólnej z zakresu studiów pierwszego stopnia w terminach ustalonych przez dziekana Różnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych celach i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni: - nie ma zastosowania Opis zakładanych efektów kształcenia Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów budownictwo należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów jak architektura, urbanistyka, inżynieria sanitarna. Profil: ogólnoakademicki Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) - kierunkowe efekty kształcenia T - obszar kształcenia w zakresie nauk technicznych 1 - studia pierwszego stopnia 2 - studia drugiego stopnia A - profil ogólno akademicki P profil praktyczny W kategoria wiedzy U kategoria umiejętności K - kategoria kompetencji społecznych 01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia Inż. - efekty kształcenia prowadzącego do uzyskania kompetencji inżynierskich Symbol K_W01 Efekty kształcenia dla kierunku studiów budownictwo. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów budownictw o absolwent o specjalności Renowacja budynków i modernizacja obszarów zabudowanych: WIEDZA Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, mechaniki, fizyki budowli oraz konstrukcji budowlanych przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy wzmacnianych konstrukcji Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk technicznych T2A_W01 T2A_W03 T2P_W01 K_W02 Ma podstawową wiedzę w zakresie historii architektury, T2A_W02

7 K_W03 K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W08 K_W09 K_W10 K_U01 K_U02 K_U03 K_U04 K_U05 konserwacji zabytków i innych obszarów powiązanych z renowacją budynków i modernizacją obszarów zabudowanych Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu renowacji budynków, rewitalizacji zasobów budowlanych, problemów remontowych budynków i budowli, modernizacji obszarów zabudowanych Ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę z wybranych zagadnień z zakresu renowacji budynków, rewitalizacji zasobów budowlanych, problemów remontowych budynków i budowli, modernizacji obszarów zabudowanych Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu renowacji budynków, rewitalizacji zasobów budowlanych, problemów remontowych budynków i budowli, modernizacji obszarów zabudowanych Ma pogłębioną wiedzę o cyklu życia obiektów budowlanych, ma rozszerzoną wiedzę z zakresu utrzymania obiektów budowlanych Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu renowacji budynków, rewitalizacji zasobów budowlanych, problemów remontowych budynków i budowli, modernizacji obszarów zabudowanych. Ma rozszerzoną wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz do uwzględniania w praktyce inżynierskiej. Ma wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym zarządzania jakością, i prowadzenia działalności gospodarczej. Zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę z zakresu renowacji budynków, rewitalizacji zasobów budowlanych, problemów remontowych budynków i budowli, modernizacji obszarów zabudowanych. UMIEJĘTNOŚCI Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie Potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, w zakresie renowacji budynków i modernizacji obszarów zabudowanych Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla renowacji budynków, rewitalizacji zasobów budowlanych, problemów remontowych budynków i budowli, modernizacji obszarów zabudowanych, potrafi dokonać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie Potrafi planować i przeprowadzać pomiary uszkodzeń w obiektach budowlanych oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne T2P_W02 T2A_W03 T2P_W03 T2A_W04 T2P_W04 7 T2A_W05 T2P_W05 T2A_W06 T2P_W06 lnzp_w01 lnzp_w03 T2A_W07 T2P_W01 lnzp_w02 lnzp_w05 T2A_W08 T2P_W08 T2A_W09 T2P_W09 lnzp_w06 T2A_W11 T2P_W11 T2A_U01 T2A_U02 T2P_U02 T2A_U07 T2P_U07 LnzP_U01 T2A_U08 T2P_U08 LnzP_U02 T2A_U09

8 K_U06 K_U07 K_U08 Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich integrować wiedzę z zakresu renowacji budynków i modernizacji obszarów zabudowanych oraz dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne Potrafi opracować szczegółową dokumentację zadania projektowego łub badawczego; potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie tych wyników. Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi, służących do renowacji budynków i modernizacji obszarów zabudowanych oraz wybrać właściwą metodę T2P_U09 LnzP_U03 T2A_U10 T2P_U11 T2A_U04 T2A_U12 LnzP_U07 T2P_U12 K_U09 Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich T2A_U14 LnzP_U04 T2P_U14 K_U10 Potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić istniejące rozwiązania techniczne w procesie renowacji budynków i modernizacji obszarów zabudowanych T2A_U15 T2P_U015 LnzP_U05 K_U11 Potrafi zaproponować ulepszenia, usprawnienia istniejących rozwiązań technicznych T2A_U16 T2P_U16 K_U12 K_K01 Potrafi dokonać identyfikacji uszkodzeń i sformułować specyfikację napraw obiektów budowlanych, potrafi zaprojektować proces remontowy obiektu budowlanego, używając właściwych metod i technik KOMPETENCJE SPOŁECZNE Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje T2A_U17 T2P_U17 T2A_U19 LnzP_U06 T2A_K02 T2P_K02 LnzP_K01 K_K02 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując różne role T2A_K03 T2P_K03 K_K03 K_K04 K_K05 Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie i innych zadania Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy Ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć budownictwa; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, przedstawiając różne punkty widzenia T2A_K04 T2P_K04 T2A_K06 T2P_K06 LnzP_K02 T2A_K07 T2P_K Program studiów 1) studiów : stacjonarne i niestacjonarne. 2) Liczba semestrów i liczbę punktów koniecznych dla uzyskania kwalifikacji odpowiadających poziomowi studiów: stacjonarne 3 semestry i 90 punktów, niestacjonarne 3 semestry i 90 punktów. 3) Moduły kształcenia zajęcia lub grupy zajęć wraz z przypisaniem do każdego modułu zakładanych efektów kształcenia oraz liczby punktów : efekty kształcenia wg kart przedmiotu.

9 BLOK Nr GODZIN RAZEM (min.) LP. NAZWA PRZEDMIOTU Zakład Spr. A 1 1 Matematyka IMiE 30 B 1 2 Teoria sprężystości i plastyczności ZMB 45 B 2 3 Metody komputerowe ZMB 45 B 3 4 Złożone konstrukcje metalowe I ZKB 60 B 4 5 Złożone konstrukcje betonowe I ZKB 60 B 5 6 Zarządzanie przedsięwzięciami budowlanymi TiOB 30 C 1 7 Komputerowe systemy projektowe ZBO 30 C 2 8 Renowacja budynków ZBO 60 C 3 9 Modernizacja obszarów zurbanizowanych ZBO 60 C 4 10 Urbanistyka i architektura ZBO 45 C 5 11 Inżynieria konserwatorska ZBO 60 C 6 12 Miejska infrastruktura techniczna ZBO 45 C 7 13 Racjonalizacja energii w budynkach ZBO 60 C 8 14 Technologia robót remontowych i modernizacyjnych ZTiOB 30 C 9 15 Geodezja inwentaryzacyjna obiektów budowlanych ZGiG 30 C Wzmacnianie konstrukcji ZBO 30 C Detal architektoniczny ZBO 30 C Diagnostyka budowli ZBO 0 C Budownictwo tradycyjne ZBO C Optymalizacja konstrukcji ZMB

10 C Dynamika budowli ZMB C Wzmocnienia podłoża i fundamentów ZGiG C dyplomowe ZBO D 1 24 specjalistyczne ZBO E 1 25 Praca dyplomowa ZBO 0 10 RAZEM LICZBA GODZIN ) Sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia osiąganych przez studenta - wg. kart przedmiotu. 5) Plan studiów odrębny dla studiów prowadzonych w formie stacjonarnej i niestacjonarnej, w tym charakterystyki przedmiotów sporządzonych zgodnie z wzorcowym sylabusem: plany wg osobnych kart, charakterystyka wg kart przedmiotu. 6) Łączna liczbę punktów, którą student musi uzyskać na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów: 70 punktów. 7) Łączną liczbę punktów, którą student musi uzyskać w ramach zajęć z zakresu nauk podstawowych, do których odnoszą się efekty kształcenia dla określonego kierunku, poziomu i profilu kształcenia: matematyka 3 punkty. 7) Łączną liczbę punktów, którą student musi uzyskać w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych: 75 punktów. 9) Minimalną liczbę punktów, którą student musi uzyskać, realizując moduły kształcenia oferowane na zajęciach ogólno uczelnianych lub na innym kierunku studiów: 0 punktów. 10) Minimalną liczbę punktów, którą student musi uzyskać na zajęciach z wychowania fizycznego: 0 punktów. 11) Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: program nie przewiduje praktyk 12) Wybór modułów kształcenia, do których przypisuje się punkty w wymiarze nie mniejszym niż 30% liczby punktów : minimalna liczba punktów : 27, moduł kształcenia/przedmiot moduł C11 2, Moduł C12 2,

11 seminarium dyplomowe 5, laboratorium specjalistyczne 10, praca dyplomowa ` 10. Łącznie: ( ) 29 11

12 2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW DLA KIERUNKU BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: RENOWACJA BUDYNKÓW I MODERNIZACJA OBSZARÓW ZABUDOWANYCH 12

13 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr MATEMATYKA Kod przedmiotu: 11.1-WILŚ- BUD- MAT- RA01 Typ przedmiotu: obowiązkowy W ymagania wstępne: Język nauczania: Polski Odpowiedzialny za przedmiot: Opanowanie treści kształcenia w zakresie matematyki na poziomie studiów pierwszego stopnia Wydział Matematyki, Informatyki i Ekonometrii, dr Tomasz Małolepszy 13 Prowadząc y: dr Tomasz Małolepszy zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 zaliczenie z oceną I Ćwic zenia 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 3 W ykład 10 1 Zaliczenie z oceną I Ćwic zenia 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU Zapoznanie studenta z elementami teorii równań różniczkowych cząstkowych (jednego z podstawowych narzędzi służących do modelowania matematycznego zjawisk otaczającej nas rzeczywistości) oraz wprowadzenie do rachunku wariacyjnego. WYMAGANIA WSTĘPNE Opanowanie treści kształcenia w zakresie matematyki na poziomie studiów pierwszego stopnia ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU WYKŁAD Równania różniczkowe cząstkowe - klasyfikacja równań ze względu na stopień nieliniowości, podstawowe metody rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych rzędu I (metoda charakterystyk, metoda Lagrange a), postać kanoniczna semiliniowych równań różniczkowych cząstkowych rzędu II, najważniejsze typy zagadnień początkowo-

14 brzegowych dla równań hiperbolicznych, parabolicznych oraz eliptycznych, szeregi Fouriera, metoda rozdzielania zmiennych jako metod rozwiązywania zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych. Podstawy rachunku wariacyjnego. ĆWICZENIA Rozwiązywanie zadań dotyczących treści przekazywanych na kolejnych wykładach ze szczególnym uwzględnieniem praktycznych zastosowań poznanych pojęć. METODY KSZTAŁCENIA: Tradycyjny wykład; ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Umiejętności w zakresie rozwiązywania quasilinowych równań różniczkowych rzędu I, sprowadzanie semiliniowych równań rzędu II do postaci kanonicznej, rozwiązywanie zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych za pomocą metody rozdzielania zmiennych; podstawy posługiwania się rachunkiem wariacyjnym. 14 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: 1. Ćwiczenia: dwa lub trzy kolokwia, złożone z zadań o zróżnicowanym stopniu trudności. O ocenie końcowej będzie decydowała suma punktów zdobyta podczas tych kolokwiów. 2. Wykład: ocena z zaliczenia. Na stopień z przedmiotu (modułu) składa się ocena z ćwiczeń (50%) oraz ocena z wykładu (50%). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wykład Ćwiczenia i przygotowanie do zajęć Praca samodzielna Konsultacje Razem za cały przedmiot: 75 godzin (3 ) godzin, - 30 godzin, - 20 godzin - 10 godzin LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Lawrence C. Evans, Równania różniczkowe cząstkowe, PWN, Warszawa E. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, WSInf Praca zbiorowa, Wybrane działy matematyki stosowanej, PWN, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Włodzimierz Stankiewicz, Jacek Wojtowicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, część II, PWN, Warszawa Roman Leitner, Janusz Zacharski, Zarys matematyki wyższej dla studentów, cz. III, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995, wydanie siódme poprawione.

15 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI Kod przedmiotu: 04.0-WILŚ- BUD- ZPB- RB05 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: Prowadząc y: dr hab. inż. Jacek Przybylski, prof. UZ Zakład Technologii i Organizacji Budownictwa dr hab. inż. Jacek Przybylski, prof. UZ; mgr inż. Artur Frątczak 15 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 Egzamin III Projekt 15 1 zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 3 W ykład 10 1 Egzamin III Projekt 10 1 zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Poznanie podstawowych zasad i metod zarządzania przedsięwzięciami budowlanymi WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość podstawowych zasad marketingu budowlanego, teorii podejmowania decyzji, ekonomiki budownictwa ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Model struktury procesu (przedsięwzięcia) inwestycyjno-budowlanego. Potencjał służb inwestycyjnych. Infrastruktura techniczna inwestycji. Przedmiot inwestycji budowlanej. Sposób realizacji procesu inwestycyjno-budowlanego. Organizacja procesu inwestycyjnobudowlanego. Efektywność ekonomiczna zainwestowanych środków. Zarządzanie procesem inwestycyjno-budowlanym jako jego optymalny przebieg. Wybór sposobu inwestowania, kontrahentów, korygowanie terminów realizacji, korygowanie zakresu robót, pełnienie nadzoru inwestycyjnego monitorującego przebieg realizacji przedsięwzięcia budowlanego. METODY KSZTAŁCENIA: wykład konwencjonalny, ćwiczenia projektowe

16 EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA Student posiada wiedzę w zakresie: monitorowania i sterowania zgodnie z założeniami projektowymi przedsięwzięciem budowlanym. K_W06 UMIEJĘTNOŚCI: Student potrafi zorganizować i zarządzać podstawowymi procesami budowlanymi. K_U02 KOMPETENCJE SPOŁECZNE: Student zdaje sobie sprawę z korzyści wynikających z kolektywnego działania. - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium. Projekt warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z ćwiczeń projektowych. Ocena końcowa z przedmiotu: 50% z wykładu + 50% zcwiczeń 16 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15w + 15c +5 konsultacje 35 h. Praca własna studenta 25 h, Łącznie 60 h na przedmiot 60/30 2 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Cieszyński K.: Zarządzanie w budownictwie. Wydawnictwo FEMB, Warszawa Czupiał J.: Wprowadzenie do zarządzania firmą w gospodarce rynkowej. Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław Czekała M.: Analiza fundamentalna i techniczna. Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Chauvet A.: Metody zarządzania. Wydawnictwo Poltext, Warszawa Waters D.: Zarządzanie operacyjne. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2001

17 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI Kod przedmiotu: 06.4-WILŚ- BUD- TSP- RB01 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: Prowadząc y: Zakład Mechaniki Budowli Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka dr inż. Krzysztof Kula 17 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 30 2 Egzamin Ćwic zenia I Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 4 W ykład 10 1 Zaliczenie na ocenę Ćwic zenia I Projekt 10 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studenta podstawowymi założeniami i zależnościami stosowanymi w teorii sprężystości i plastyczności. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość analizy matematycznej i rachunku macierzowego, mechaniki budowli - statyki, podstaw mechaniki komputerowej.

18 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Wektory i tensory. Analiza na polach tensorowych. Opis ruchu Lagrange a i Eulera. Tensory odkształcenia Greena i Almansiego. Interpretacja fizyczna współrzędnych tensora odkształcenia. Odkształcenia główne. Równania zgodności odkształceń. Zasada naprężenia Eulera-Cauchy ego. Tensor naprężenia Eulera-Cauchy ego. Naprężenia główne, największe naprężenia styczne. Tensory naprężenia Pioli- Kirchhoffa. Zasady zachowania: masy, pędu, momentu pędu, energii. Równania konstytutywne: związek Duhamela-Neumanna, ciało izotropowe, stałe Lamé go, techniczne stałe materiałowe. Synteza równań teorii sprężystości. Warunki brzegowe. Równania Lamé go. Równania Beltrami-Michella. Równanie pracy wirtualnej. Twierdzenia o minimum energii potencjalnej komplementarnej i jednoznaczność rozwiązań. Metoda Ritza. Równania teorii sprężystości we współrzędnych walcowych. Zadanie Boussinesqa i jego aplikacje. Skręcanie swobodne prętów litych. Płaskie zadanie teorii sprężystości: płaski stan naprężenia i płaski stan odkształcenia. Materiał sprężysto-plastyczny i jego modele. Plastyczność idealna i plastyczność ze wzmocnieniem. Warunek uplastycznienia. Kryteria obciążania i odciążania, postulat Druckera. Stowarzyszone prawo płynięcia. Teoria małych odkształceń sprężystoplastycznych i teoria plastycznego płynięcia. Projekt Wyznaczanie pola wektorowego przemieszczeń i pola tensorowego odkształceń dla ośrodka ciągłego przy zadanym przekształceniu. Opis przemieszczeń i odkształceń we współrzędnych materialnych i przestrzennych. Zapis warunków brzegowych dla zadania przestrzennego i zadania płaskiego. Wybór i odpowiednie przekształcanie równań teorii sprężystości w celu znalezienia rozwiązania zadania brzegowego. 18 METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student ma podstawową wiedzę w zakresie teorii sprężystości i plastyczności. Student ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i mechaniki ciała stałego przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy konstrukcji (K_W01) Umiejętności Rozumienie teoretycznych podstaw mechaniki ciała stałego w zakresie sprężystym i sprężysto-plastycznym. Umiejętność stosowania podstawowych równań teorii sprężystości i formułowania warunków brzegowych. Student jest przygotowany do stosowania metod numerycznych i komputerowych. Student potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania złożonych konstrukcji inżynierskich. (K_U04) Kompetencje społeczne Student potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, umie wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania postawionych problemów w literaturze i Internecie(K_K01). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:

19 Wykład Zaliczenie (egzamin na studiach dziennych) na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Projekt Zaliczenie przedmiotu: Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami oceny. 19 Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Studia stacjonarne Kontakt z prowadzącym 30w+15p+10kons, razem 55 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 40 h, Projekty praca własna 25 h, Łącznie 120 h, na przedmiot 120/30 4. Studia niestacjonarne Kontakt z prowadzącym 10w+10p+15kons, razem 35 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 50 h, Projekty praca własna 35 h, Łącznie 60 h, na przedmiot 120/30 4. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Nowacki W.: Teoria sprężystości, PWN, Warszawa Fung Y. C.: Podstawy mechaniki ciała stałego, PWN, Warszawa Mase G. E.: Continuum Mechanics, McGraw-Hill Book Comp., Skrzypek J.: Plastyczność i pełzanie, PWN, Warszawa Brunarski L., Kwieciński M.: Wstęp do teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW, Warszawa Brunarski L., Górecki B., Runkiewicz L.: Zbiór zadań z teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW, Warszawa 1976 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa: Wprowadzenie w teorię plastyczności, PAN, Warszawa Krzyś W., Życzkowski M.: Sprężystość i plastyczność, PWN, Warszawa Sawicki A.: Mechanika kontinuum, Wyd. IBW PAN, Gdańsk Ostrowska-Maciejewska J.: Mechanika ciał odkształcalnych, PWN, Warszawa 1994

20 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr METODY KOMPUTEROWE Kod przedmiotu: 11.9-WILŚ- BUD- MKOM- RB02 Typ przedmiotu: obowiązkowy W ymagania wstępne: Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: Prowadząc y: podstawy metod obliczeniowych, statyki, stateczności i dynamiki konstrukcji; teorii sprężystości i plastyczności, metody elementów skończonych dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ Zakład Mechaniki Budowli dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ dr inż. Krzysztof Kula, dr inż. Krystyna Urbańska, dr inż. Tomasz Socha, mgr inż. Arkadiusz Denisiewicz 20 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 zaliczenie na ocenę Ćwic zenia 30 2 zaliczenie na ocenę I Projekt W ykład 10 1 Ćwic zenia Studia niestacjonarne zaliczenie na ocenę zaliczenie na ocenę I Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie zaawansowanych metod komputerowych opartych na metodzie elementów skończonych, które znajdują zastosowanie w rozwiązywaniu zagadnień występujących w budownictwie.

21 WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka. Metody obliczeniowe. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Ekstremum funkcjonału energii i równanie pracy wirtualnej dla problemów mechaniki. Własności aproksymacyjne metody elementów skończonych (MES) dla sformułowań słabych zagadnień brzegowych mechaniki błąd aproksymacji, zagadnienie zbieżności i metody adaptacyjne MES. Analiza numeryczna płyt i powłok metodą elementów skończonych dostosowane i niedostosowane elementy skończone. Numeryczne metody bezpośrednie i iteracyjne dla zagadnień własnych wyboczenia i dynamiki konstrukcji. Geometrycznie i fizycznie nieliniowe zagadnienia mechaniki. Linearyzacja problemów nieliniowych. Metoda Newtona-Raphsona i jej zastosowania do zagadnień geometrycznie nieliniowych oraz zagadnień sprężystoplastycznych. Metoda różnic skończonych. Numeryczne metody całkowania równań ruchu. Stabilność warunkowa i bezwarunkowa metod całkowania w czasie. 21 Ćwiczenia projektowe: 1. Analiza płyty metodą elementów skończonych. 2. Analiza tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym metodą elementów skończonych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład - wykład konwencjonalny, - ćwiczenia w laboratorium komputerowym, praca indywidualna nad ćwiczeniami projektowymi i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student nabywa podstawową wiedzę w zakresie rozumienia i stosowania zasad aproksymacji i modelowania MES dla układów o dowolnej geometrii; rozumienia i stosowania algorytmów MES dla zaawansowanych zagadnień mechaniki konstrukcji. Ma świadomość ograniczeń stosowanych metod i oprogramowania komputerowego. (K_W01) Umiejętności Student nabywa podstawowe umiejętności stosowania metod komputerowych wykorzystywanych w praktyce inżynierskiej oraz obsługi zaawansowanych programów komputerowych do obliczeń inżynierskich MES (Abaqus). (K_U07) Kompetencje społeczne Potrafi myśleć i działać w sposób twórczy i przedsiębiorczy. (K_K05) WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych (2 projekty) oraz z pisemnych sprawdzianów

22 potwierdzających wiedzę i samodzielność wykonanych ćwiczeń według kryterium progów punktowych. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15W+30L+10K, razem 55 h Przygotowanie do zaliczenia wykładu 15 h Przygotowanie do laboratorium 10 h Projekty praca własna 2proj x 20h 40 h Łącznie h na przedmiot 120/30= LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Szmelter J., Metody komputerowe w mechanice. PWN, Warszawa Zienkiewicz O.C., Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa Ciesielski R. et al., Mechanika budowli: ujęcie komputerowe, t. 2. Arkady, Warszawa Borkowski A. et al., Mechanika budowli: ujęcie komputerowe, t. 3. Arkady, Warszawa Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji. Wyd. Politechniki Warszawskiej. Warszawa Łodygowski T., Kąkol W., Metoda elementów skończonych. Politechnika Poznańska. Poznań Rajche J., Pryputniewicz S., Bryś G., Projektowanie wspomagane komputerem. Cz. II: Metoda elementów skończonych. Wyd. WSInż., Zielona Góra Piecha J.R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95. Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa Dahlquist G., Bjoerck A., Numerical Methods in Scientific Computing. vol. I, SIAM, Philadelphia Sobieski W., Edi zintegrowane środowisko programistyczne dla programujących w języku Fortran. Olsztyn (darmowy program do ściągnięcia pod zakładką Projekty na stronie ) LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN, Warszawa Kleiber M. (red.), Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. PWN, Warszawa Kuczma M., Podstawy mechaniki konstrukcji z pamięcią kształtu. Modelowanie i numeryka. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra Oden J.T., Carey G. F., Finite Elements: Special Problems in Solid Mechanics. The Texas Finite Element Series, vol. V. Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, New Jersey Piechna J.R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95. Politechnika Warszawska, Warszawa Stein E. (eds.), Adaptive Finite Elements in Linear and Nonlinear Solid and Structural Mechanics. Springer, Wien Wriggers P., Nichtlineare Finite-Element-Methoden. Springer, Berlin 2001.

23 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I Kod przedmiotu: 06.4-WILŚ- BUD- ZKM1- RB03 Typ przedmiotu: Obowiązkowy Język nauczania: Polski Zakład Konstrukcji Budowlanych Odpowiedzialny za przedmiot: dr. hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ Prowadząc y: prof. dr hab. inż. Antoni Matysiak, dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ dr inż. Gerard Bryś, dr inż. Joanna Kaliszuk, dr inż. Elżbieta Grochowska 23 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 30 2 Egzamin Ćwic zenia 15 1 zaliczenie z oceną I Projekt 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 6 W ykład 10 1 Egzamin Ćwic zenia 10 1 zaliczenie z oceną I Projekt 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji metalowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Kursy I stopnia kształcenia.

24 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Estakady suwnicowe: obciążenie od suwnic, belki suwnicowe pod suwnice natorowe, belki do suwnic podwieszonych, wzmocnione belki walcowane, belki blachownicowe, tężniki poziome, słupy estakad suwnicowych, odboje, obliczenia zmęczeniowe, rozwiązania konstrukcyjne słupów i tężników estakad suwnicowych. Obliczenia kratowych słupów estakady suwnicowej. Zbiorniki: zbiorniki walcowe na ciecze, obciążenia, warunki wytrzymałościowe, problemy stateczności, konstrukcja, montaż, fundamenty, konstrukcja dachu, zbiorniki innych kształtów, zbiorniki wieżowe, prętowe konstrukcje wsporcze, powłokowe konstrukcje wsporcze, zbiorniki na materiały ropopochodne (z dachem pływającym), zbiorniki na materiały sypkie (silosy), obciążenia parciem materiałów sypkich, typowe rozwiązania konstrukcyjne, przyczyny awarii. Modelowanie obciążeń hydrostatycznych oraz obciążeń parciem od materiałów sypkich. Projekt W ramach zajęć projektowych studenci wykonają indywidualne projekt estakady suwnicowej 24 METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - metoda projektu, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student nabywa wiedzę o estakadach suwnicowych, zbiornikach na ciecze oraz zbiornikach na materiały sypkie. (K_W02). Umiejętności Student potrafi dobrać i zaprojektować elementy konstrukcji estakady suwnicowej oraz dobrać i zaprojektować konstrukcję stalowego zbiornika (K_U03, K_U04) Kompetencje społeczne Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. (K_K04). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Projekt Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów z progami punktowymi j. w. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w.

25 Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15ćwicz+15p +3kons, razem 63 h. Przygotowanie do egzaminu 12 h Przygotowanie do laboratorium 15 h, Projekt praca własna 30 h. Łącznie h na przedmiot 120/25 = LITERATURA PODSTAWOWA: Łubiński M., Filipowicz A., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część I. Podstawy projektowania, Wydawnictwo Arkady, Łubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część II. Obiekty budowlane, Wydawnictwo Arkady, Boretti Z., Bogucki W., Gajowniczek S., Hryniewiecka W.: Przykłady obliczeń konstrukcji stalowych, Wyd. III, Arkady, Warszawa Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Bródka J., Goczek J.: Podstawy konstrukcji metalowych, t. 1, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Bródka J., Ledzion-Trojanowska Z.: Przykłady obliczania konstrukcji stalowych, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Ziółko J., Zbiorniki metalowe na ciecze i gazy, Arkady, Warszawa Bryś G., Matysiak A.: Budownictwo stalowe. Belki. Słupy. Kratownice, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze, Zielona Góra, Matysiak A., Budownictwo stalowe. Belki podsuwnicowe. Estakady., PWN, Warszawa-Poznan, Kłoś Cz., Mitzel A., Suwalski J., Zbiorniki na ciecze. Obliczenia i konstrukcja. Arkady, Warszawa Żmuda J.: Podstawy projektowania konstrukcji metalowych, Wydawnictwo TiT, Opole, Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa Niewiadomski J., Głąbik J., Kazek M., Zamorowski J.: Obliczanie konstrukcji stalowych wg PN-90/B-03200, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, Bogucki W., Żyburtowicz M.: Tablice do projektowania konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa Praca zbiorowa pod kierunkiem M. Giżejowskiego, J. Ziółko: Budownictwo ogólne, tom 5, Stalowe konstrukcje budynków, Projektowanie według eurokodów z przykładami obliczeń. Arkady, Warszawa PN-90/B Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. 17. PN-ISO 5261?Ak. Rysunek techniczny dla konstrukcji metalowych (arkusz krajowy, 1994) 18. PN-98/B Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i wykonanie. 19. PN-86/B Obciążenia budowli. Obciążenia suwnicami pomostowymi, wciągarkami i wciągnikami. 20. PN-97/B Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze. 21. PN-EN 1990:2004. Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji.

26 22. PN-EN :2004. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-1: Oddziaływania ogólne Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w budynkach. 23. PN-EN :2005. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-3: Oddziaływania ogólne Obciążenie śniegiem. 24. PN-EN :2008. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-4: Oddziaływania ogólne Oddziaływania wiatru. 25. PN-EN :2098. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 3: Oddziaływania wywołane dźwignicami i maszynami. 26. PN-EN :2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków. 27. PN-EN :2008. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-5: Blachownice PN-EN :2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-8: Projektowanie węzłów. 29. PN-EN :2007. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-9: Zmęczenie. 1. PN-EN :2009. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 6: Konstrukcje wsporcze dźwignic. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Biegus A.: Stalowe budynki halowe, Wydawnictwo Arkady, Biegus A.: Nośność graniczna konstrukcji prętowych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa Wrocław Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa Mromliński R.: Konstrukcje aluminiowe, Arkady, Warszawa Ziółko J.: Utrzymanie i modernizacja konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa Ziółko J., Włodarczyk W., Mendera Z., Włodarczyk S.: Stalowe konstrukcje specjalne, Arkady, Warszawa Poradnik projektanta konstrukcji metalowych (praca zbiorowa), Arkady, Warszawa 1980.

27 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I Kod przedmiotu: 06.4-WILŚ- BUD- ZKB1- RB04 Typ przedmiotu: Obowiązkowy Język nauczania: Polski Zakład Konstrukcji Budowlanych Odpowiedzialny za przedmiot: dr inż. Jacek Korentz dr hab.inż. Józef Wranik, em. prof. UZ dr inż. Jacek Korentz Prowadząc y: mgr. inż. Paweł Błażejewski mgr inż. Robert Chyliński mgr inż. Marek Pawłowski 27 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 30 2 Egzamin Ćwic zenia 15 1 zaliczenie z oceną I Projekt 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 6 W ykład 10 1 Egzamin Ćwic zenia 10 1 zaliczenie z oceną II Projekt 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji z betonu. WYMAGANIA WSTĘPNE: Konstrukcje betonowe-podstawy, Konstrukcje betonowe - elementy, Konstrukcje betonowe - obiekty

28 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Ustroje płytowo-słupowe. Systematyka ustrojów płytowo-słupowych. Obliczanie płyt lokalnie podpartych. Rozwiązywanie ustrojów płytowo-słupowych. Uproszczone metody obliczania: metoda ram zastępczych, metoda rozdziału momentów, metoda współczynnikowa, analizy numeryczne MES. Obliczanie ugięć i nośność żelbetowych ustrojów płytowo-słupowych. Przebicie płyt w strefie podporowej. Kształtowanie i konstruowanie ustrojów słupowo-płytowych. Zbiorniki prostopadłościenne. Zbiorniki na materiały płynne, bunkry, silosy o komorach o przekroju poziomym prostokątnym. Ogólna charakterystyka pracy zbiorników. Obciążenia: parcie gruntu, parcie cieczy, parcie materiału zasypowego. Obliczanie zbiorników. Wymiarowanie zbiorników. Konstruowanie zbiorników, kształtowanie zbrojenia. Zbiorniki o przekroju kołowym. Zbiorniki na materiały płynne. Zbiorniki na materiały sypkie (silosy). Ogólna charakterystyka, zasady obliczania. Obliczanie zbiorników według teorii błonowej, wpływ zaburzeń brzegowych. Szczelność zbiorników. Wpływ temperatury. Konstruowanie i wymiarowanie elementów zbiorników: przekrycie, ścinany, dno. Kształtowanie zbrojenia. Konstrukcje sprężone. Zasady projektowania elementów strunobetonowych i kablobetonowych. Dobór przekroju, dobór siły i mimośrodu siły sprężającej. Stany graniczne nośności. Stany graniczne użytkowalności. Projektowanie strefy zakotwienia. 28 Projekt. Projekt elementu sprężonego. komputerowe Analizy numeryczne MES konstrukcji złożonych. Korzystanie z oprogramowania wspomagającego projektowanie. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - analizy numeryczne konstrukcji - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student nabywa wiedzę o konstrukcjach słupowo-płytowych, zbiornikach powłokowych i prostopadłościennych, a także konstrukcjach sprężonych. (K_W02). Umiejętności Student potrafi zaprojektować budynek o konstrukcji słupowo-płytowej, zbiorniki i elementy sprężone (K_U03, K_U04) Kompetencje społeczne Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. (K_K04). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst,

29 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów z progami punktowymi j. w. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15ćwicz+15p +3kons, razem 63 h. Przygotowanie do egzaminu 17 h Przygotowanie do laboratorium 20 h, Projekt praca własna 30 h. Łącznie 130 h na przedmiot 130/25 = LITERATURA PODSTAWOWA: 1. PN-EN :2008, Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków 2. PN-EN :2006 (U), Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji betonowych. Część 3: Silosy i zbiorniki 3. PN-B-03264: 2002, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie, 4. PN-88/B-01041, Rysunek konstrukcyjny budowlany. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone, 5. Starosolski W., Konstrukcje żelbetowe wg PN-B-03464:2002, t.1,2,3, PWN, Warszawa, Łapko A, Jansen B.C, Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady, Warszawa,2005, 7. Ajudkiewcz A., Mames J., Konstrukcje z betonu sprężonego, Kraków, Polski Cement sp.z o.o., Mielnik A., Budowlane konstrukcje przemysłowe, Warszawa, PWN, 1975 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, Praca zbiorowa, Budownictwo betonowe, t.xii - Budowle przemysłowe, Arkady, Warszawa, Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005

30 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr WZMACNIANIE PODŁOŻA I FUNDAMENTÓW Kod przedmiotu: 06.4-WILŚ- BUD- WPF- RC12 Typ przedmiotu: obieralny Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: dr inż. Waldemar Szajna, Zakład Geotechniki i Geodezji Prowadząc y: dr inż. Waldemar Szajna 30 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 zaliczenie na ocenę Ćwic zenia I Projekt 15 1 zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 2 W ykład 10 1 zaliczenie na ocenę Ćwic zenia I Projekt 10 1 zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie z metodami wzmacniania podłoża gruntowego i wzmacniania fundamentów budynków. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wytrzymałość materiałów, Mechanika gruntów, Fundamentowanie, Podstawy konstrukcji żelbetowych. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład

31 Tradycyjne i nowe metody badania podłoża gruntowego oraz diagnozowania zachowania gruntów słabych i silnie odkształcalnych. Przegląd metod wzmacniania podłoża gruntowego: wymiana, zagęszczanie, konsolidacja wstępna, zeskalanie, zbrojenie gruntów. Sposoby wzmacniania fundamentów: podbijanie fundamentów, zastosowanie iniekcji strumieniowej i mikropali. Kryteria wyboru poszczególnych metod wzmacniania. Zastosowania geosyntetyków. Projektowanie konstrukcji oporowych zbrojonych geosyntetykami. Projekt Projekt wzmocnienia podłoża i fundamentów budynku zadanie zespołowe. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny. - praca indywidualna nad fragmentem projektu i praca w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: 31 Wiedza Student potrafi scharakteryzować współczesne metody badania podłoża oraz metody wzmacniania gruntu i fundamentów (K_W03, K_W07). Umiejętności Potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł wiedzy (K_U01). Wie jak zinterpretować wyniki badań podłoża i wyznaczyć wartości parametrów mechanicznych. Potrafi opracowywać koncepcję wzmocnienia posadowienia budowli oraz wybrać metodę wzmocnienia podłoża, a także wykonać stosowne obliczenia projektowe (K_U07, K_U11). Kompetencje społeczne Umie pracować w zespole, zdobywa doświadczenie w kierowaniu zespołem projektowym (K_K02). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Projekt Sprawdzian pisemny z progami punktowymi. Warunkiem zaliczenia jest terminowe oddanie wcześniej konsultowanego i zatwierdzanego projektu oraz pisemnego sprawdzianu z zakresu projektu. Kryteria oceny sprawdzianów pisemnych: % poprawnych odpowiedzi ocena 5, % poprawnych odpowiedzi ocena 4, % poprawnych odpowiedzi ocena 4, % poprawnych odpowiedzi ocena 3, % poprawnych odpowiedzi ocena 3, % poprawnych odpowiedzi ocena 2,0 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Zajęcia zorganizowane 15W + 15P = 30 h Wykład praca własna 10 h Projekt praca własna 20 h Razem = 60 h na przedmiot 60 / 30 = 2 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Masłowski E., Spiżewska D.: Wzmacnianie konstrukcji budowlanych, Arkady, Warszawa 2000.

32 2. Pisarczyk St.: Geoinżynieria. Metody modyfikacji podłoża gruntowego, Oficyna Wyd. Polit. Warszawskiej, Warszawa Runkiewicz L. et al.: Błędy i uszkodzenia budowlane oraz ich usuwanie, Wyd. Informacji Zawodowej WEKA, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Das B.M.: Principles of foundation engineering, PWS Engineering, Boston Das B.M.: Principles of geotechnical engineering, PWS-KENT Publ. Comp. Boston Jarominiak A.: Lekkie konstrukcje oporowe, WKiŁ, Warszawa Sawicki A., Leśniewska D.: Grunt zbrojony. Teoria i zastosowanie, PWN, Warszawa PN-EN 1997 Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne, PKN, Warszawa. 32

33 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr KOMPUTEROWE SYTSTEMY PROJEKTOWE Kod przedmiotu: 11.3-WILŚ- BUD- KSPA- RC01 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Zakład Budownictwa Ogólnego Odpowiedzialny za przedmiot: mgr inż. arch. Paweł Kochański Prowadząc y: mgr inż. arch. Paweł Kochański 33 zajęć zaliczenia Punkty Studia stacjonarne W ykład Ćwiczenia 30 2 zaliczenie na ocenę II Projekt Studia niestacjonarne 2 W ykład Ćwiczenia 20 2 zaliczenie na ocenę II Projekt CEL PRZEDMIOTU: Nabycie umiejętność wykonania rysunku odręcznego przedmiotów, elementów architektonicznych, budynków i budowli oraz krajobrazu z natury i wyobraźni. Opanowanie zasad poprawnej kompozycji rysunkowej oraz zasad perspektywy. WYMAGANIA WSTĘPNE: