UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA

Transkrypt

1 UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA 1 PAKIET INFORMACYJNY KIERUNEK BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: EFEKTYWNOŚĆ ENERGETYCZNA W BUDOWNICTWIE ROK AKADEMICKI 2013/2014

2 2 EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU PUNKTÓW

3 SS PP II SS TT RR EE ŚŚ CC II 1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH Ogólna charakterystyka studiów Opis zakładanych efektów kształcenia Program studiów CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW MATEMATYKA wymagania wstępne Zakres tematyczny przedmiotu Metody kształcenia: TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: METODY KOMPUTEROWE Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: FIZYKA BUDOWLI II Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: CIEPŁOWNICTWO I OGRZEWNICTWO Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: WENTYLACJA, KLIMATYZACJA Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: NOWOCZESNE METODY DIAGNOSTYCZNE I POMIAROWE W BUDOWNICTWIE I PRZEMYŚLE 40 Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: NOWOCZESNE TECHNOLOGIE BUDOWLANE W PROCESIE POPRAWY JAKOŚCI ENERGETYCZNEJ BUDYNKÓW Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: KONWENCJONALNE ŹRÓDŁA ENERGII Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: KONWENCJONALNE ŹRÓDŁA ENERGII Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia:

4 ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII. TECHNOLOGIE OZE Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: BUDOWNICTWO ENERGOOSZCZĘDNE I PASYWNE Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ZAGADNIENIA ŚRODOWISKOWE W BUDOWNICTWIE W UJĘCIU ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU W PROCESIE PRODUKCJI, EKSPLOATACJI I ROZBIÓRKI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: PODSTAWY PROJEKTOWANIA INSTALACJI ELEKTRYCZNEJ I OŚWIETLENIOWEJ Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: OPRACOWANIE ŚWIADECTW CHARAKTERYSTYKI ENERGETYCZNEJ BUDYNKÓW Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: AUDYTING ENERGETYCZNY Z OCENĄ EFEKTÓW EKOLOGICZNYCH Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ZARZĄDZANIE ENERGIĄ W BUDYNKACH Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: Efekty kształcenia: PRZEPISY PRAWA O EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ W BUDOWNICTWIE, W PRZEDSIĘBIORSTWIE I W PRZEMYŚLE Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: AUDYT EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ ŹRÓDEŁ CIEPŁAAUDYT Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: AUDYT EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ LOKALNEJ SIECI CIEPŁOWNICIEJ Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: AUDYT EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ OŚWIETLENIA Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: AUDYT EFEKTYWNOŚCI ENERGETYCZNEJ BUDYNKU Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia:

5 1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH 5

6 1.1. Ogólna charakterystyka studiów 1. Nazwa kierunku studiów: Budownictwo. 2. Poziom kształcenia: - drugi stopień kształcenia. 3. Profil kształcenia: - Efektywność energetyczna w budownictwie 4. studiów: stacjonarne (2 lata), niestacjonarne (2 lata). 5. Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: - magister inżynier. 6. Przyporządkowanie kierunku studiów do obszaru kształcenia: - nauki techniczne. 7. Wskazanie dziedzin (nauki lub sztuki) i dyscyplin (naukowych lub artystycznych), do których odnoszą się efekty kształcenia dla kierunku: inżynieria sanitarna, mechanika, architektura, geologia, geodezja. 8. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju: prowadzenie badań i kształcenie studentów. 9. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia i kontynuacji kształcenia przez absolwentów studiów: Absolwent, oprócz wykształcenia ogólnobudowlanego, będzie również posiadał szczegółową wiedzę z zakresu fizyki budowli. Będzie gruntownie przygotowany do wykonywania audytów energetycznych i projektowania charakterystyki energetycznej budynków. Absolwent będzie posiadał niezbędną wiedzę z zakresu: ciepłownictwa, ogrzewnictwa, wentylacji, klimatyzacji, wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Znajomość dawnych i nowych technologii, materiałów budowlanych i konstrukcji oraz aspektów organizacyjnych i społecznych daje absolwentom interdyscyplinarne przygotowanie zawodowe (również umiejętności w wykonywaniu opracowań oceny stanów technicznych poszczególnych elementów budynku). Absolwenci tej specjalności będą mogli przede wszystkim realizować audyty efektywności energetycznej w budownictwie w zakresie: audytów źródeł ciepła, sieci ciepłowniczych, oświetlenia i budynków. Mogą pracować w służbach inwestorskich, pracowniach projektowych, administracji Wymagania wstępne: Ma ukończony I stopnień kształcenia tytułem inżyniera tego samego lub pokrewnego kierunku. 11. Zasady rekrutacji: Kandydaci na studia przyjmowani są według kolejności na liście rankingowej sporządzonej na podstawie punktacji: za przeliczony wynik ukończenia studiów wpisany do dyplomu, za zgodność albo pokrewieństwo kierunku ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia. Kierunek ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia jest: zgodny, gdy jest to ten sam kierunek ukończonych studiów pierwszego stopnia (z tytułem inżyniera), pokrewny, gdy jest to kierunek: architektura i urbanistyka, inżynieria środowiska, mechanika i budowa maszyn, makrokierunki oraz kierunki na których realizowane jest co najmniej 60% przedmiotów kierunkowych podanych w obowiązujących standardach kształcenia. W przypadku, gdy kierunek ukończonych studiów: jest zgodny z kierunkiem studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus dwa, jest pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus jeden, nie jest ani zgodny ani pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów.

7 Jako kryterium dodatkowe brana jest pod uwagę liczba punktów za przeliczoną ocenę z egzaminu dyplomowego. Wynik ukończenia studiów, oceny i średnie S ustalone według skali ocen stosowanej na innych uczelniach, przeliczane są na wynik, oceny i średnie N w skali ocen stosowanej na Uniwersytecie Zielonogórskim zgodnie z wzorem: N = 3 ( S-m) / (M - m) + 2, gdzie M - jest maksymalną, m - minimalną (niedostateczną) oceną według skali stosowanej na innej uczelni. Osoby przyjęte na studia drugiego stopnia, mogą być zobowiązane do uzupełnienia różnic programowych dotyczących wiedzy ogólnej z zakresu studiów pierwszego stopnia w terminach ustalonych przez dziekana Różnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych celach i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni: - nie ma zastosowania Opis zakładanych efektów kształcenia Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów budownictwo należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów jak architektura, urbanistyka, inżynieria sanitarna. Profil: praktyczny Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) - kierunkowe efekty kształcenia T - obszar kształcenia w zakresie nauk technicznych 1 - studia pierwszego stopnia 2 - studia drugiego stopnia A - profil ogólno akademicki P profil praktyczny W kategoria wiedzy U kategoria umiejętności K - kategoria kompetencji społecznych 01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia Inż. - efekty kształcenia prowadzącego do uzyskania kompetencji inżynierskich Symbol Efekty kształcenia dla kierunku studiów budownictwo. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów absolwent: WIEDZA K_W01 Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i mechaniki ciała stałego przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy konstrukcji dotyczących: rozumienia zachowania się tarcz i płyt w stanie sprężystym i sprężysto-plastycznym, rozumienia i analizy plastycznego stanu granicznego; formułowania problemu brzegowego odpowiadającego typowym zagadnieniom konstrukcji płyt i tarcz oraz konstrukcji na podłożu Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk technicznych T2P_W01 T2P_W03 T2P_W04

8 sprężystym, modelowania Metodą Elementów Skończonych (MES), analizy problemów własnych, optymalizacji. stateczności konstrukcji, modelowania MES, fundamentowania, geodezji. K_W02 Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę w zakresie złożonych konstrukcji inżynierskich i budowlanych w tym stalowych, betonowych i specjalnych. Ma podstawową wiedzę w zakresie historii architektury, audytu efektywności energetycznej budynków, audytu efektywności energetycznej źródeł ciepła, audytu, efektywności energetycznej sieci ciepłowniczych, audytu efektywności energetycznej oświetlenia i innych audytów energetycznych oraz odnawialności źródeł energii, fizyki budowli, ciepłownictwa i ogrzewnictwa, wentylacji i klimatyzacji, a także budownictwa energooszczędnego i zero-emisyjnego. K_W03 Zna metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu audytu efektywności energetycznej, budownictwa energooszczędnego i pasywnego konstrukcji inżynierskich, budowlanych i budownictwa. K_W04 Ma wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów oświetleniowych, grzewczych, energetycznych i budynków budowlanych i konstrukcji. K_W05 Ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej. K_W06 Ma wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym zarządzania jakością, i prowadzenia działalności gospodarczej. K_W07 Zna zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej nabytą wiedzę. K_W08 Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach w zakresie audytów efektywności energetycznej, konstrukcji budowlanych i inżynierskich. K_W09 Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; oraz konieczności zarządzania zasobami własności intelektualnej. T2P_W02 T2P_W03 T2P_W07 T2P_W07 T2P_W06 T2P_W08 T2P_W09 T2P_W11 T2P_W05 T2P_W10 8 UMIEJĘTNOŚCI K_U01 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie. K_U02 Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; potrafi ocenić czasochłonność zadania; potrafi kierować małym zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w założonym terminie. Ma przygotowanie do pracy w środowisku przemysłowym. K_U03 Potrafi opracować szczegółową dokumentację zadania projektowego lub badawczego; potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie tych wyników. Potrafi rozwiązać skomplikowane zadanie inżynierskie, T2P_U01 T2P_U02 T2P_U03 T2P_U13 T2P_U04 T2P_U18 T2P_U19

9 w tym zadanie nietypowe z komponentem badawczym. K_U04 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne i eksperymentalne do analizy i projektowania złożonych konstrukcji inżynierskich w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując. K_U05 Potrafi ocenić i porównać rozwiązania projektowe ze względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne. Potrafi integrować wiedzę inżynierską oraz zastosować podejście systemowe K_U06 Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań związanych z projektowaniem audytów energetycznych i elementów konstrukcji integrować wiedzę pochodzącą z różnych źródeł. K_U07 Potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć w zakresie materiałów, elementów, metod projektowania i wytwarzania do projektowania i wytwarzania konstrukcji zawierających rozwiązania o charakterze innowacyjnym. Potrafi zaproponować ulepszenia istniejących rozwiązań projektowych. K_U08 Potrafi samodzielnie formułować zagadnienia z zakresu fizyki budowli, w tym zagadnień związanych z transportu ciepła i masy w materiałach i elementach budowlanych i utrzymania komfortu cieplnego w mieszkaniu w sezonie zimowym i letnim. K_U09 Potrafi planować i przeprowadzać badania materiałów oraz interpretować uzyskane wyniki. Potrafi dokonać identyfikacji parametrów modeli. Potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi. K_U10 Potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i realizować proces samokształcenia K_U11 Ma umiejętności językowe dla kierunku Budownictwo zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu nauczania B2+ wg Europejskiego Systemu Kształcenia języków Obcych K_U12 Potrafi posługiwać się technikami informacyjnymi do realizacji zadań projektowych i wykonawczych w budownictwie i energetyce. T2P_U08 T2P_U09 T2P_U15 T2P_U17 T2P_U14 T2P_U10 T2P_U10 T2P_U18 T2P_U12 T2P_U15 T2P_U16 T2P_U18 T2P_U08 T2P_U17 T2P_U11 T2P_U05 T2P_U06 T2A_U07 9 KOMPETENCJE SPOŁECZNE K_K01 Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy. K_K02 Rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu - m.in. poprzez środki masowego przekazu -informacji i opinii dotyczących osiągnięć budownictwa, podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, przedstawiając różne punkty widzenia. Ma świadomość ważności pozatechnicznych aspektów działalności inżynierskiej. K_K03 Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu. Potrafi określić priorytety służące do realizacji zadania inżynierskiego. K_K04 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. K_K05 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Potrafi organizować proces uczenia się innych osób. T2P_K06 T2P_K07 T2P_K02 T1P_K05 T1P_K04 T2P_K03 T2P_K01

10 LOK Nr 1.3. Program studiów 1) studiów : stacjonarne i niestacjonarne. 2) Liczba semestrów i liczbę punktów koniecznych dla uzyskania kwalifikacji odpowiadających poziomowi studiów: stacjonarne 4 semestry i 120 punktów, niestacjonarne 4 semestry i 120 punktów. 3) Moduły kształcenia zajęcia lub grupy zajęć wraz z przypisaniem do każdego modułu zakładanych efektów kształcenia oraz liczby punktów : efekty kształcenia wg kart przedmiotu. 10 GODZIN LP. NAZWA PRZEDMIOTU Zakład RAZEM Spr. (min.) A 1 1 Matematyka IMiE 30 B 1 2 Teoria sprężystości i plastyczności ZMB 30 B 2 3 Metody komputerowe ZMB 30 B 3 4 Złożone konstrukcje metalowe I ZKB 45 B 4 5 Złożone konstrukcje betonowe I ZKB 45 B 5 6 Zarządzanie przedsięwzięciami budowlanymi TiOB 30 C 1 7 Fizyka Budowli II ZBO 90 C 2 8 Ciepłownictwo ogrzewnictwo IIŚ 45 C 3 9 Wentylacja, Klimatyzacja IIŚ 30 C 4 10 Nowoczesne metody diagnostyczne i pomiarowe ZBO 30 C 5 11 Nowoczesne technologie budowlane w procesie poprawy jakości energetycznej budynków C 7 13 Konwencjonalne źródła energii ZBO 30 IIŚ i WEIT IIŚ, 90 C 8 14 Odnawialne źródła energii. Technologie OŹE WEIT i 90 6 WM C 9 15 Budownictwo energooszczędne i zero-emisyjne ZOB

11 C 9 15 C C Zagadnienia środowiskowe w budownictwie w ujęciu zrównoważonego rozwoju w procesie produkcji, eksploatacji i rozbiórki Podstawy projektowania instalacji elektrycznej i oświetleniowej Wspomaganie komputerowe projektowania w budownictwie niskoenergetycznym WEiZ 45 WEIT 45 ZBO 30 C Opracowanie świadectw charakterystyki energetycznej ZBO 30 C Audyt energetyczny z oceną efektów ekologicznych ZBO 30 C Zarządzanie energią w budynkach WEIT 60 C Przepisy prawa o efektywności energetyczna w budownictwie, w przedsiębiorstwie i w przemyśle ZMB 30 C Audyt efektywności energetycznej źródeł ciepła FPE 45 C Audyt efektywności energetycznej sieci ciepłowniczych FPE 45 C Audyt efektywności energetycznej oświetlenia FPE 30 C Audyt efektywności energetycznej budynku FPE 45 C 6 12 Praktyka (160)* C Seminarium dyplomowe ZBO D 1 27 Laboratorium specjalistyczne ZBO E 1 28 Praca dyplomowa ZBO *() nie wchodzi w zakres godzin RAZEM LICZBA GODZIN ) Sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia osiąganych przez studenta - wg. kart przedmiotu. 5) Plan studiów odrębny dla studiów prowadzonych w formie stacjonarnej i niestacjonarnej, w tym charakterystyki przedmiotów sporządzonych zgodnie z wzorcowym sylabusem: plany wg osobnych kart, charakterystyka wg kart przedmiotu. 6) Łączna liczbę punktów, którą student musi uzyskać na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów: 75 punktów. 7) Łączną liczbę punktów, którą student musi uzyskać w ramach zajęć z zakresu nauk podstawowych, do których odnoszą się efekty kształcenia

12 dla określonego kierunku, poziomu i profilu kształcenia: matematyka 3 punkty. 8) Łączną liczbę punktów, którą student musi uzyskać w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych: 100 punktów. 9) Minimalną liczbę punktów, którą student musi uzyskać, realizując moduły kształcenia oferowane na zajęciach ogólno uczelnianych lub na innym kierunku studiów: 0 punktów. 10) Minimalną liczbę punktów, którą student musi uzyskać na zajęciach z wychowania fizycznego: 0 punktów ) Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: program przewiduje praktyki obejmuje 160 godz., Student w ramach praktyki wykonuje audyty energetyczne, których wyniki i metody obliczeń przedstawia w formie zeszytu praktyk prowadzącemu praktyki. W zakresie praktyki do wykonane powinny być: audyt sieci ciepłowniczej, źródła ciepła, oświetlenia oraz audyt efektywności energetycznej budynku. Student sam dobiera sobie obiekty do przeprowadzenia audytów, które ma obowiązek uzgodnić z prowadzącym. 20 punktów. 12) Wybór modułów kształcenia, do których przypisuje się punkty w wymiarze nie mniejszym niż 30% liczby punktów : minimalna liczba punktów 36 : moduł kształcenia/przedmiot moduł C7 2, moduł C8 6, moduł C11 3, seminarium dyplomowe 5, laboratorium specjalistyczne 10, praca dyplomowa ` 10. Łącznie: ( ) 36

13 2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW DLA KIERUNKU BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: EFEKTYWNOŚĆ ENERGETYCZNA W BUDOWNICTWIE 13

14 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr MATEMATYKA Kod przed miotu: 11.1-WILŚ- BUD- MAT- RA01 Typ przedmiotu: obowiązkowy Wymagania wstępne: Język nauczania: Polski Odpowiedzialny za przedmiot: Opanowanie treści kształcenia w zakresie matematyki na poziomie studiów pierwszego stopnia Wydział Matematyki, Informatyki i Ekonometrii, dr Tomasz Małolepszy 14 Prowadzący: dr Tomasz Małolepszy zajęć zaliczenia Punkty Studia stacjonarne Wykład 15 1 zaliczenie z oceną I Ćwiczenia 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 3 Wykład 10 1 Zaliczenie z oceną I Ćwiczenia 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU Zapoznanie studenta z elementami teorii równań różniczkowych cząstkowych (jednego z podstawowych narzędzi służących do modelowania matematycznego zjawisk otaczającej nas rzeczywistości) oraz wprowadzenie do rachunku wariacyjnego. WYMAGANIA WSTĘPNE Opanowanie treści kształcenia w zakresie matematyki na poziomie studiów pierwszego stopnia ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU WYKŁAD Równania różniczkowe cząstkowe - klasyfikacja równań ze względu na stopień nieliniowości, podstawowe metody rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych rzędu I (metoda charakterystyk, metoda Lagrange a), postać kanoniczna semiliniowych równań różniczkowych cząstkowych rzędu II, najważniejsze typy zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych, parabolicznych oraz eliptycznych, szeregi Fouriera, metoda rozdzielania

15 zmiennych jako metod rozwiązywania zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych. Podstawy rachunku wariacyjnego. ĆWICZENIA Rozwiązywanie zadań dotyczących treści przekazywanych na kolejnych wykładach ze szczególnym uwzględnieniem praktycznych zastosowań poznanych pojęć. METODY KSZTAŁCENIA: Tradycyjny wykład; ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza i umiejętności w zakresie rozwiązywania quasilinowych równań różniczkowych rzędu I, sprowadzanie semiliniowych równań rzędu II do postaci kanonicznej, rozwiązywanie zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych za pomocą metody rozdzielania zmiennych; podstawy posługiwania się rachunkiem wariacyjnym (K_W01, K_U04). 15 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: 1. Ćwiczenia: dwa lub trzy kolokwia, złożone z zadań o zróżnicowanym stopniu trudności. O ocenie końcowej będzie decydowała suma punktów zdobyta podczas tych kolokwiów. (50%). 2. Wykład: ocena z zaliczenia. Na stopień z przedmiotu (modułu) składa się ocena z ćwiczeń (50%) oraz ocena z wykładu OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wykład Ćwiczenia i przygotowanie do zajęć Praca samodzielna Konsultacje Razem za cały przedmiot: 75 godzin (3 ) godzin, - 30 godzin, - 20 godzin - 10 godzin LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Lawrence C. Evans, Równania różniczkowe cząstkowe, PWN, Warszawa E. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, WSInf Praca zbiorowa, Wybrane działy matematyki stosowanej, PWN, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Włodzimierz Stankiewicz, Jacek Wojtowicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, część II, PWN, Warszawa Roman Leitner, Janusz Zacharski, Zarys matematyki wyższej dla studentów, cz. III, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995, wydanie siódme poprawione. TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI

16 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr Kod przed miotu: 06.4-WILŚ- BUD- TSP- RB01 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: Prowadzący: Zakład Mechaniki Budowli Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka dr inż. Krzysztof Kula 16 zajęć zaliczenia Punkty Studia stacjonarne Wykład 30 2 Egzamin Ćwiczenia Laboratorium Seminarium I Warsztaty Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 3 Wykład 10 1 Zaliczenie na ocenę Ćwiczenia Laboratorium Seminarium I Warsztaty Projekt 10 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studenta podstawowymi założeniami i zależnościami stosowanymi w teorii sprężystości i plastyczności. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość analizy matematycznej i rachunku macierzowego, mechaniki budowli - statyki, podstaw mechaniki komputerowej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład

17 Wektory i tensory. Analiza na polach tensorowych. Opis ruchu Lagrange a i Eulera. Tensory odkształcenia Greena i Almansiego. Interpretacja fizyczna współrzędnych tensora odkształcenia. Odkształcenia główne. Równania zgodności odkształceń. Zasada naprężenia Eulera-Cauchy ego. Tensor naprężenia Eulera-Cauchy ego. Naprężenia główne, największe naprężenia styczne. Tensory naprężenia Pioli-Kirchhoffa. Zasady zachowania: masy, pędu, momentu pędu, energii. Równania konstytutywne: związek Duhamela- Neumanna, ciało izotropowe, stałe Lamé go, techniczne stałe materiałowe. Synteza równań teorii sprężystości. Warunki brzegowe. Równania Lamé go. Równania Beltrami-Michella. Równanie pracy wirtualnej. Twierdzenia o minimum energii potencjalnej komplementarnej i jednoznaczność rozwiązań. Metoda Ritza. Równania teorii sprężystości we współrzędnych walcowych. Zadanie Boussinesqa i jego aplikacje. Skręcanie swobodne prętów litych. Płaskie zadanie teorii sprężystości: płaski stan naprężenia i płaski stan odkształcenia. Materiał sprężystoplastyczny i jego modele. Plastyczność idealna i plastyczność ze wzmocnieniem. Warunek uplastycznienia. Kryteria obciążania i odciążania, postulat Druckera. Stowarzyszone prawo płynięcia. Teoria małych odkształceń sprężysto-plastycznych i teoria plastycznego płynięcia. Projekt Wyznaczanie pola wektorowego przemieszczeń i pola tensorowego odkształceń dla ośrodka ciągłego przy zadanym przekształceniu. Opis przemieszczeń i odkształceń we współrzędnych materialnych i przestrzennych. Zapis warunków brzegowych dla zadania przestrzennego i zadania płaskiego. Wybór i odpowiednie przekształcanie równań teorii sprężystości w celu znalezienia rozwiązania zadania brzegowego. 17 METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student ma podstawową wiedzę w zakresie teorii sprężystości i plastyczności. Student ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i mechaniki ciała stałego przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy konstrukcji (K_W01) Umiejętności Rozumienie teoretycznych podstaw mechaniki ciała stałego w zakresie sprężystym i sprężystoplastycznym. Umiejętność stosowania podstawowych równań teorii sprężystości i formułowania warunków brzegowych. Student jest przygotowany do stosowania metod numerycznych i komputerowych(k_u04). Student potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania złożonych konstrukcji inżynierskich. (K_U05) Kompetencje społeczne Student potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, umie wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania postawionych problemów w literaturze i Internecie(K_K01). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie (egzamin na studiach dziennych) na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 56% - 65% pozytywnych odpowiedzi dst 66% - 75% dst plus

18 76% - 85% db 86% - 93% db+ 94% - 100% bdb. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami oceny. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Studia stacjonarne Kontakt z prowadzącym 30w+15p+10kons, razem 55 h. 18 Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 40 h, Projekty praca własna 25 h, Łącznie 120 h, na przedmiot 120/30 4. Studia niestacjonarne Kontakt z prowadzącym 10w+10p+15kons, razem 35 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 50 h, Projekty praca własna 35 h, Łącznie 60 h, na przedmiot 120/30 4. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Nowacki W.: Teoria sprężystości, PWN, Warszawa Fung Y. C.: Podstawy mechaniki ciała stałego, PWN, Warszawa Mase G. E.: Continuum Mechanics, McGraw-Hill Book Comp., Skrzypek J.: Plastyczność i pełzanie, PWN, Warszawa Brunarski L., Kwieciński M.: Wstęp do teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW, Warszawa Brunarski L., Górecki B., Runkiewicz L.: Zbiór zadań z teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW, Warszawa 1976 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa: Wprowadzenie w teorię plastyczności, PAN, Warszawa Krzyś W., Życzkowski M.: Sprężystość i plastyczność, PWN, Warszawa Sawicki A.: Mechanika kontinuum, Wyd. IBW PAN, Gdańsk Ostrowska-Maciejewska J.: Mechanika ciał odkształcalnych, PWN, Warszawa 1994

19 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr METODY KOMPUTEROWE Kod przed miotu: 11.9-WILŚ- BUD- MKOM- RB02 Typ przedmiotu: obowiązkowy Wymagania wstępne: Język nauczania: polski podstawy metod obliczeniowych, statyki, stateczności i dynamiki konstrukcji; teorii sprężystości i plastyczności, metody elementów skończonych Odpowiedzialny za przedmiot: Prowadzący: Prof. dr hab. inż. Mieczysław Kuczma Zakład Mechaniki Budowli Prof. dr hab. inż. Mieczysław Kuczma dr inż. Krzysztof Kula, dr inż. Krystyna Urbańska, dr inż. Tomasz Socha, mgr inż. Arkadiusz Denisiewicz, mgr inż. Paulina Lechocka 19 zajęć zaliczenia Punkty Studia stacjonarne Wykład 15 1 zaliczenie na ocenę Ćwiczenia Laboratorium 15 1 zaliczenie na ocenę I Seminarium Warsztaty Projekt Studia niestacjonarne 2 Wykład 10 1 zaliczenie na ocenę Ćwiczenia Laboratorium 10 1 zaliczenie na ocenę I Seminarium Warsztaty Projekt

20 CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie zaawansowanych metod komputerowych opartych na metodzie elementów skończonych, które znajdują zastosowanie w rozwiązywaniu zagadnień występujących w budownictwie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka. Metody obliczeniowe. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Ekstremum funkcjonału energii i równanie pracy wirtualnej dla problemów mechaniki. Własności aproksymacyjne metody elementów skończonych (MES) dla sformułowań słabych zagadnień brzegowych mechaniki błąd aproksymacji, zagadnienie zbieżności i metody adaptacyjne MES. Analiza numeryczna płyt i powłok metodą elementów skończonych dostosowane i niedostosowane elementy skończone. Numeryczne metody bezpośrednie i iteracyjne dla zagadnień własnych wyboczenia i dynamiki konstrukcji. Geometrycznie i fizycznie nieliniowe zagadnienia mechaniki. Linearyzacja problemów nieliniowych. Metoda Newtona-Raphsona i jej zastosowania do zagadnień geometrycznie nieliniowych oraz zagadnień sprężysto-plastycznych. Metoda różnic skończonych. Numeryczne metody całkowania równań ruchu. Stabilność warunkowa i bezwarunkowa metod całkowania w czasie. 20 Laboratorium Ćwiczenia projektowe: 1. Analiza płyty metodą elementów skończonych. 2. Analiza tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym metodą elementów skończonych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład - wykład konwencjonalny, Laboratorium - ćwiczenia w laboratorium komputerowym, praca indywidualna nad ćwiczeniami projektowymi i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student nabywa podstawową wiedzę w zakresie rozumienia i stosowania zasad aproksymacji i modelowania MES dla układów o dowolnej geometrii; rozumienia i stosowania algorytmów MES dla zaawansowanych zagadnień mechaniki konstrukcji. Ma świadomość ograniczeń stosowanych metod i oprogramowania komputerowego. (K_W01, K_W03) Umiejętności Student nabywa podstawowe umiejętności stosowania metod komputerowych wykorzystywanych w praktyce inżynierskiej oraz obsługi zaawansowanych programów komputerowych do obliczeń inżynierskich MES (Abaqus). (K_U06, K_U07) Kompetencje społeczne Potrafi myśleć i działać w sposób twórczy i przedsiębiorczy. (K_K05) WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 56% - 65% pozytywnych odpowiedzi dst 66% - 75% dst plus 76% - 85% db

21 86% - 93% db+ 94% - 100% bdb. Laboratorium Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych (2 projekty) oraz z pisemnych sprawdzianów potwierdzających wiedzę i samodzielność wykonanych ćwiczeń według kryterium progów punktowych. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15W+30L+10K, razem 55 h Przygotowanie do zaliczenia wykładu Przygotowanie do laboratorium 15 h 10 h Projekty praca własna 2proj x 20h 40 h Łącznie h na przedmiot 120/30= LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Szmelter J., Metody komputerowe w mechanice. PWN, Warszawa Zienkiewicz O.C., Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa Ciesielski R. et al., Mechanika budowli: ujęcie komputerowe, t. 2. Arkady, Warszawa Borkowski A. et al., Mechanika budowli: ujęcie komputerowe, t. 3. Arkady, Warszawa Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji. Wyd. Politechniki Warszawskiej. Warszawa Łodygowski T., Kąkol W., Metoda elementów skończonych. Politechnika Poznańska. Poznań Rajche J., Pryputniewicz S., Bryś G., Projektowanie wspomagane komputerem. Cz. II: Metoda elementów skończonych. Wyd. WSInż., Zielona Góra Piecha J.R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95. Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa Dahlquist G., Bjoerck A., Numerical Methods in Scientific Computing. vol. I, SIAM, Philadelphia Sobieski W., Edi zintegrowane środowisko programistyczne dla programujących w języku Fortran. Olsztyn (darmowy program do ściągnięcia pod zakładką Projekty na stronie ) LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN, Warszawa Kleiber M. (red.), Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. PWN, Warszawa Kuczma M., Podstawy mechaniki konstrukcji z pamięcią kształtu. Modelowanie i numeryka. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra Oden J.T., Carey G. F., Finite Elements: Special Problems in Solid Mechanics. The Texas Finite Element Series, vol. V. Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, New Jersey Piechna J.R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95. Politechnika Warszawska, Warszawa Stein E. (eds.), Adaptive Finite Elements in Linear and Nonlinear Solid and Structural Mechanics. Springer, Wien Wriggers P., Nichtlineare Finite-Element-Methoden. Springer, Berlin 2001.

22 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I Kod przed miotu: 06.4-WILŚ- BUD- ZKM1- RB03 Typ przedmiotu: Obowiązkowy Język nauczania: Polski Zakład Konstrukcji Budowlanych Odpowiedzialny za przedmiot: dr. hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ Prowadzący: prof. dr hab. inż. Antoni Matysiak, dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ dr inż. Gerard Bryś, dr inż. Joanna Kaliszuk, dr inż. Elżbieta Grochowska 22 zajęć zaliczenia Punkty Studia stacjonarne Wykład 15 1 Egzamin Ćwiczenia 15 1 Laboratorium Seminarium Warsztaty I zaliczenie z oceną Projekt 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 5 Wykład 10 1 Egzamin Ćwiczenia 10 1 Laboratorium Seminarium Warsztaty I zaliczenie z oceną Projekt 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji metalowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Kursy I stopnia kształcenia.

23 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Estakady suwnicowe: obciążenie od suwnic, belki suwnicowe pod suwnice natorowe, belki do suwnic podwieszonych, wzmocnione belki walcowane, belki blachownicowe, tężniki poziome, słupy estakad suwnicowych, odboje, obliczenia zmęczeniowe, rozwiązania konstrukcyjne słupów i tężników estakad suwnicowych. Obliczenia kratowych słupów estakady suwnicowej. Zbiorniki: zbiorniki walcowe na ciecze, obciążenia, warunki wytrzymałościowe, problemy stateczności, konstrukcja, montaż, fundamenty, konstrukcja dachu, zbiorniki innych kształtów, zbiorniki wieżowe, prętowe konstrukcje wsporcze, powłokowe konstrukcje wsporcze, zbiorniki na materiały ropopochodne (z dachem pływającym), zbiorniki na materiały sypkie (silosy), obciążenia parciem materiałów sypkich, typowe rozwiązania konstrukcyjne, przyczyny awarii. Laboratorium Modelowanie obciążeń hydrostatycznych oraz obciążeń parciem od materiałów sypkich. Projekt W ramach zajęć projektowych studenci wykonają indywidualne projekt estakady suwnicowej 23 METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Laboratorium Projekt - wykład konwencjonalny, - metoda projektu, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student nabywa wiedzę o estakadach suwnicowych, zbiornikach na ciecze oraz zbiornikach na materiały sypkie. (K_W02, K_W03). Umiejętności Student potrafi dobrać i zaprojektować elementy konstrukcji estakady suwnicowej oraz dobrać i zaprojektować konstrukcję stalowego zbiornika (K_U03, K_U04) Kompetencje społeczne Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. (K_K04). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Laboratorium Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów z progami punktowymi j. w. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3

24 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15ćwicz+15p +3kons, razem 63 h. Przygotowanie do egzaminu 12 h Przygotowanie do laboratorium 15 h, Projekt praca własna 30 h. Łącznie h na przedmiot 120/25 = LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Łubiński M., Filipowicz A., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część I. Podstawy projektowania, Wydawnictwo Arkady, Łubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część II. Obiekty budowlane, Wydawnictwo Arkady, Boretti Z., Bogucki W., Gajowniczek S., Hryniewiecka W.: Przykłady obliczeń konstrukcji stalowych, Wyd. III, Arkady, Warszawa Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Bródka J., Goczek J.: Podstawy konstrukcji metalowych, t. 1, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Bródka J., Ledzion-Trojanowska Z.: Przykłady obliczania konstrukcji stalowych, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Ziółko J., Zbiorniki metalowe na ciecze i gazy, Arkady, Warszawa Bryś G., Matysiak A.: Budownictwo stalowe. Belki. Słupy. Kratownice, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze, Zielona Góra, Matysiak A., Budownictwo stalowe. Belki podsuwnicowe. Estakady., PWN, Warszawa- Poznan, Kłoś Cz., Mitzel A., Suwalski J., Zbiorniki na ciecze. Obliczenia i konstrukcja. Arkady, Warszawa Żmuda J.: Podstawy projektowania konstrukcji metalowych, Wydawnictwo TiT, Opole, Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa Niewiadomski J., Głąbik J., Kazek M., Zamorowski J.: Obliczanie konstrukcji stalowych wg PN-90/B-03200, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, Bogucki W., Żyburtowicz M.: Tablice do projektowania konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa Praca zbiorowa pod kierunkiem M. Giżejowskiego, J. Ziółko: Budownictwo ogólne, tom 5, Stalowe konstrukcje budynków, Projektowanie według eurokodów z przykładami obliczeń. Arkady, Warszawa PN-90/B Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. 17. PN-ISO 5261?Ak. Rysunek techniczny dla konstrukcji metalowych (arkusz krajowy, 1994) 18. PN-98/B Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i wykonanie. 19. PN-86/B Obciążenia budowli. Obciążenia suwnicami pomostowymi, wciągarkami i wciągnikami. 20. PN-97/B Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze. 21. PN-EN 1990:2004. Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji. 22. PN-EN :2004. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-1: Oddziaływania ogólne Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w

25 budynkach. 23. PN-EN :2005. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-3: Oddziaływania ogólne Obciążenie śniegiem. 24. PN-EN :2008. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-4: Oddziaływania ogólne Oddziaływania wiatru. 25. PN-EN :2098. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 3: Oddziaływania wywołane dźwignicami i maszynami. 26. PN-EN :2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków. 27. PN-EN :2008. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-5: Blachownice. 28. PN-EN :2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-8: Projektowanie węzłów. 29. PN-EN :2007. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-9: Zmęczenie. 1. PN-EN :2009. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 6: Konstrukcje wsporcze dźwignic. 25 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Biegus A.: Stalowe budynki halowe, Wydawnictwo Arkady, Biegus A.: Nośność graniczna konstrukcji prętowych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa Wrocław Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa Mromliński R.: Konstrukcje aluminiowe, Arkady, Warszawa Ziółko J.: Utrzymanie i modernizacja konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa Ziółko J., Włodarczyk W., Mendera Z., Włodarczyk S.: Stalowe konstrukcje specjalne, Arkady, Warszawa Poradnik projektanta konstrukcji metalowych (praca zbiorowa), Arkady, Warszawa 1980.

26 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I Kod przed miotu: 06.4-WILŚ- BUD- ZKB1- RB04 Typ przedmiotu: Obowiązkowy Język nauczania: Polski Zakład Konstrukcji Budowlanych Odpowiedzialny za przedmiot: dr inż. Jacek Korentz dr hab.inż. Józef Wranik, em. prof. UZ dr inż. Jacek Korentz Prowadzący: mgr. inż. Paweł Błażejewski mgr inż. Robert Chyliński mgr inż. Marek Pawłowski 26 zajęć zaliczenia Punkty Studia stacjonarne Wykład 15 1 Egzamin Ćwiczenia 15 1 Laboratorium Seminarium Warsztaty I zaliczenie z oceną Projekt 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 5 Wykład 10 1 Egzamin Ćwiczenia 10 1 Laboratorium Seminarium Warsztaty I zaliczenie z oceną Projekt 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji z betonu.

27 WYMAGANIA WSTĘPNE: Konstrukcje betonowe-podstawy, Konstrukcje betonowe - elementy, Konstrukcje betonowe - obiekty ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Ustroje płytowo-słupowe. Systematyka ustrojów płytowo-słupowych. Obliczanie płyt lokalnie podpartych. Rozwiązywanie ustrojów płytowo-słupowych. Uproszczone metody obliczania: metoda ram zastępczych, metoda rozdziału momentów, metoda współczynnikowa, analizy numeryczne MES. Obliczanie ugięć i nośność żelbetowych ustrojów płytowo-słupowych. Przebicie płyt w strefie podporowej. Kształtowanie i konstruowanie ustrojów słupowopłytowych. Zbiorniki prostopadłościenne. Zbiorniki na materiały płynne, bunkry, silosy o komorach o przekroju poziomym prostokątnym. Ogólna charakterystyka pracy zbiorników. Obciążenia: parcie gruntu, parcie cieczy, parcie materiału zasypowego. Obliczanie zbiorników. Wymiarowanie zbiorników. Konstruowanie zbiorników, kształtowanie zbrojenia. Zbiorniki o przekroju kołowym. Zbiorniki na materiały płynne. Zbiorniki na materiały sypkie (silosy). Ogólna charakterystyka, zasady obliczania. Obliczanie zbiorników według teorii błonowej, wpływ zaburzeń brzegowych. Szczelność zbiorników. Wpływ temperatury. Konstruowanie i wymiarowanie elementów zbiorników: przekrycie, ścinany, dno. Kształtowanie zbrojenia. Konstrukcje sprężone. Zasady projektowania elementów strunobetonowych i kablobetonowych. Dobór przekroju, dobór siły i mimośrodu siły sprężającej. Stany graniczne nośności. Stany graniczne użytkowalności. Projektowanie strefy zakotwienia. 27 Projekt. Projekt elementu sprężonego. Laboratorium komputerowe Analizy numeryczne MES konstrukcji złożonych. Korzystanie z oprogramowania wspomagającego projektowanie. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Laboratorium Projekt - wykład konwencjonalny, - analizy numeryczne konstrukcji - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student nabywa wiedzę o konstrukcjach słupowo-płytowych, zbiornikach powłokowych i prostopadłościennych, a także konstrukcjach sprężonych. (K_W02, K_W03). Umiejętności Student potrafi zaprojektować budynek o konstrukcji słupowo-płytowej, zbiorniki i elementy sprężone (K_U03, K_U04) Kompetencje społeczne Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. (K_K04). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi:

28 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Laboratorium Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów z progami punktowymi j. w. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3 28 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15ćwicz+15p +3kons, razem 63 h. Przygotowanie do egzaminu 17 h Przygotowanie do laboratorium 20 h, Projekt praca własna 30 h. Łącznie 130 h na przedmiot 130/25 = LITERATURA PODSTAWOWA: 1. PN-EN :2008, Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków 2. PN-EN :2006 (U), Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji betonowych. Część 3: Silosy i zbiorniki 3. PN-B-03264: 2002, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie, 4. PN-88/B-01041, Rysunek konstrukcyjny budowlany. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone, 5. Starosolski W., Konstrukcje żelbetowe wg PN-B-03464:2002, t.1,2,3, PWN, Warszawa, Łapko A, Jansen B.C, Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady, Warszawa,2005, 7. Ajudkiewcz A., Mames J., Konstrukcje z betonu sprężonego, Kraków, Polski Cement sp.z o.o., Mielnik A., Budowlane konstrukcje przemysłowe, Warszawa, PWN, 1975 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, Praca zbiorowa, Budownictwo betonowe, t.xii - Budowle przemysłowe, Arkady, Warszawa, Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005

29 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI Kod przed miotu: 04.0-WILŚ- BUD- ZPB- RB05 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Zakład Technologii i Organizacji Budownictwa Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ Prowadzący: dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ; mgr inż. Artur Frątczak 29 zajęć zaliczenia Punkty Studia stacjonarne Wykład 15 1 Egzamin I Projekt 15 1 zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 2 Wykład 10 1 Egzamin I Projekt 10 1 zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Poznanie podstawowych zasad i metod zarządzania przedsięwzięciami budowlanymi WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość podstawowych zasad marketingu budowlanego, teorii podejmowania decyzji, ekonomiki budownictwa ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Model struktury procesu (przedsięwzięcia) inwestycyjno-budowlanego. Potencjał służb inwestycyjnych. Infrastruktura techniczna inwestycji. Przedmiot inwestycji budowlanej. Sposób realizacji procesu inwestycyjno-budowlanego. Organizacja procesu inwestycyjno-budowlanego. Efektywność ekonomiczna zainwestowanych środków. Zarządzanie procesem inwestycyjnobudowlanym jako jego optymalny przebieg. Wybór sposobu inwestowania, kontrahentów, korygowanie terminów realizacji, korygowanie zakresu robót, pełnienie nadzoru inwestycyjnego monitorującego przebieg realizacji przedsięwzięcia budowlanego. METODY KSZTAŁCENIA: wykład konwencjonalny, ćwiczenia projektowe

30 EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA Student posiada wiedzę w zakresie: monitorowania i sterowania zgodnie z założeniami projektowymi przedsięwzięciem budowlanym. K_W06, K_W07, K_W09 UMIEJĘTNOŚCI: Student potrafi zorganizować i zarządzać podstawowymi procesami budowlanymi. K_U01, K_U02 KOMPETENCJE SPOŁECZNE: Student zdaje sobie sprawę z korzyści wynikających z kolektywnego działania (K_K03). - WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium. Projekt warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z ćwiczeń projektowych. Ocena końcowa z przedmiotu: 50% z wykładu + 50% zcwiczeń 30 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 15w + 15c +5 konsultacje 35 h. Praca własna studenta 25 h, Łącznie 60 h na przedmiot 60/30 2 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Cieszyński K.: Zarządzanie w budownictwie. Wydawnictwo FEMB, Warszawa Czupiał J.: Wprowadzenie do zarządzania firmą w gospodarce rynkowej. Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław Czekała M.: Analiza fundamentalna i techniczna. Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Chauvet A.: Metody zarządzania. Wydawnictwo Poltext, Warszawa Waters D.: Zarządzanie operacyjne. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2001

31 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr FIZYKA BUDOWLI II Kod przed miotu: [ Kliknij i wpisz kod przedmiotu ] Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: Polski Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. inż. Abdrahman Alsabry, prof. UZ dr hab. inż. Abdrahman Alsabry, prof. UZ Prowadzący: dr inż. Ania Staszczuk 31 zajęć zaliczenia Punkty Studia stacjonarne Wykład 30 2 egzamin na ocenę Ćwiczenia 30 2 zaliczenie na ocenę Laboratorium Seminarium I Warsztaty Projekt 30 2 zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 7 Wykład [ Kliknij i wpisz formę zaliczenia zajęć ] Ćwiczenia Laboratorium Seminarium Warsztaty Projekt CEL PRZEDMIOTU: Wykształcenie u studentów umiejętności opisu stanu i analizy procesów ochrony cieplnej budynków, oraz utrzymania komfortu użytkowania budynków, obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania, dynamiki cieplnej przegród budowlanych, Racjonalizacja ochrony cieplnej i charakterystyka energetyczna budynku, zasady sprawdzania możliwości kondensacji pary wodnej według PN-EN ISO itp. WYMAGANIA WSTĘPNE: Rysunek techniczny, Materiały budowlane i Budownictwo ogólne. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: