PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

Transkrypt

1 EGZEMPLARZ PONOWNIE WYŁOŻONY DO PUBLICZNEGO WGLĄDU W DNIACH OD 4 WRZEŚNIA 2013 R. DO 2 PAŹDZIERNIKA 2013 R. BURMISTRZ MIASTA PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO DO PROJEKTU ZMIANY OBOWIĄZUJĄCEGO MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO TERENU OSIEDLA KURÓW W BOCHNI *źródło: WYKONAWCA: ForMA studio projektowe mgr inż. arch. Magdalena Fajkosz MP-1561 MC KWADRAT - studio projektowe mgr inż. arch. Magdalena Czechowska KT-376 KRAKÓW, sierpień 2013r. 1

2 2. SPIS TREŚCI: 1. INFORMACJE OGÓLNE, obejmujące: podstawę prawną opracowania, opis zawartości dokumentu, cel opracowania prognozy i wykaz materiałów wyjściowych. 3. OPIS METODY PRACY PRZY SPORZĄDZANIU PROGNOZY 4. PROPOZYCJĘ METOD ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI PLANU I CZĘSTOTLIWOŚĆ JEJ SPORZĄDZANIA 5. OCENĘ STANU I FUNKCJONOWANIA ŚRODOWISKA, JEGO ZASOBÓW, ODPORNOŚCI NA DEGRADACJĘ I ZDOLNOŚCI DO REGENERACJI ORAZ OCENA ZAGROŻEŃ DLA ŚRODOWISKA, W TYM W SYTUACJI BRAKU REALIZACJI PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU, OBEJMUJĄCĄ: CHARAKTERYSTYKĘ ELEMENTÓW ŚRODOWISKA NATURALNEGO W TYM : WARUNKI GEOLOGICZNE, GLEBY, ZŁOŻA KOPALIN, WODY POWIERZCHNIOWE I PODZIEMNE, WARUNKI KLIMATYCZNE, SZATĘ ROŚLINNĄ, FAUNĘ, OCHRONĘ PRZYRODY I KRAJOBRAZU ; OCENĘ STANU ŚRODOWISKA, JEGO FUNKCJONOWANIA, ZASOBÓW, ODPORNOŚCI NA DEGRADACJĘ, ZDOLNOŚCI DO REGENERACJI ORAZ WYSTĘPUJĄCYCH ZAGROŻEŃ, W TYM: ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA, WÓD POWIERZCHNIOWYCH I PODZIEMNYCH, GLEB, KLIMATU AKUSTYCZNEGO ORAZ GOSPODARKI ODPADAMI; OPIS PROJEKTOWANEJ FUNKCJI I MOŻLIWOŚCI INWESTOWANIA W TERENIE OBJĘTYM MIEJSCOWYM PLANEM ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO; CELE OCHRONY ŚRODOWISKA ISTOTNE Z PUNKTU WIDZENIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU PRZEWIDYWANE ZNACZĄCE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO WYNIKAJĄCE Z USTALEŃ PLANU WRAZ Z OCENĄ ELEMENTÓW ELIMINUJĄCYCH LUB OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO; OCENĘ MOŻLIWOŚCI ELIMINUJĄCYCH LUB OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO, W TYM PRZECIWDZIAŁANIE ZNACZĄCEMU ODDZIAŁYWANIU. 5. STRESZCZENIE SPORZĄDZONE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM ZESPÓŁ AUTORSKI: mgr inż. arch. Magdalena Fajkosz członek Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP MP-1561 mgr inż. arch. Magdalena Czechowska - członek POIU z siedziba w Katowicach nr KT- 376 mgr inż. Dorota Borowiec - Ruśkowska specjalista do spraw ochrony krajobrazu. 2

3 1. INFORMACJE OGÓLNE PODSTAWY PRAWNE OPRACOWANIA PROGNOZY Uchwała Nr XIV/154/11 Rady Miasta Bochnia z dnia 29 grudnia 2011r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu Osiedla Kurów. Ustawa z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012r. poz. 647) Ustawa z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr199, poz z późn. zm) Ustawa Prawo Ochrony Środowiska z dnia 27 kwietnia 2001r. (Dz. U nr 62 poz.627) wraz z późniejszymi zmianami Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004r. (Dz. U nr 92 poz. 880) wraz z późniejszymi zmianami Ustawa o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001r. (Dz. U nr 62 poz. 628) wraz z późniejszymi zmianami Ustawa Prawo Wodne z dnia 18 lipca 2001 r. (Dz. U ) z późniejszymi zmianami, Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. (Dz.U ) z późniejszymi zmianami MATERIAŁY WYJŚCIOWE Projekt zmiany obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla Kurów w Bochni. wypis i wyrys ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta Bochnia, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu osiedla Kurów uchwalony Uchwałą Nr I/61/07 Rady Miasta Bochnia z dnia 29 marca 2007r. Raporty o stanie środowiska w województwie małopolskim w 2011, WIOŚ, Kraków. Opracowanie ekofizjograficzne dla Miasta Bochnia, Inżynieria Środowiska, grudzień2007r. Opracowanie ekofizjograficzne dla potrzeb projektu Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla Kurów w Bochni, IRM, 2007, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta Bochni, ASTA-PLAN, Bochnia 2009r., Wojewódzki Program Ochrony Dziedzictwa i Krajobrazu Kulturowego Małopolski, załącznik do uchwały Nr XXXVII/469/05 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 3 października 2005r.; Strategia Rozwoju Gminy Miasta Bochnia na lata , Urząd Miejski w Bochni, 2006, Program ochrony środowiska dla miasta Bochni, 2005, Tarnów, Urząd Miasta Bochnia. 3

4 Prognozę oddziaływania na środowisko opracowano do projektu zmiany obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którego zakres określono w uchwale Nr XIV/154/11 Rady Miasta Bochnia z dnia 29 grudnia 2011r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu Osiedla Kurów w Bochni. Prognoza oddziaływania na środowisko to jeden z elementów postępowania w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z uchwalaniem planu zagospodarowania przestrzennego. Podstawę prawną wykonania prognozy stanowi art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U z późniejszymi zmianami, a także art. 50 ustawy, określający, iż przeprowadzenie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko wymagane jest także w przypadku wprowadzania zmian obowiązujących planów zagospodarowania przestrzennego. W fazie wstępnej związanej z opracowywaniem zmiany planu Burmistrz Miasta Bochnia wystąpił o uzgodnienie zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko do organów właściwych w sprawach opiniowania i uzgadniania w ramach strategicznej oceny oddziaływania na środowisko. Niniejszy dokument wypełnia zakres uzgodniony przez: Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Krakowie pismem znak: NS z dnia 8 listopad 2012r. Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Krakowie pismem znak: ST-I DK z dnia 15 października 2012r. 4

5 5

6 6

7 7

8 INFORMACJE O ZAWARTOŚCI, CELACH I POWIĄZANIACH Z INNYMI DOKUMENTAMI Projekt zmiany obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego składa się z projektu uchwały wraz z załącznikiem graficznym w skali 1: Prognoza oddziaływania na środowisko do zmiany zawiera część tekstową i załącznik graficzny w skali 1: Celem projektu Uchwały jest umożliwienie zagospodarowania obszaru w sposób zgodny z wytyczonymi w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego kierunkami rozwoju Gminy Miasta Bochnia, w warunkach presji rozwoju urbanistycznego gminy. Opracowanie zmiany obowiązującego planu miejscowego ma na celu umożliwienie zmiany dotychczasowego sposobu zagospodarowania terenu, zapewnienie warunków przestrzennych dla rozwoju mieszkalnictwa jednorodzinnego oraz drobnych usług z zachowaniem wymogów ładu przestrzennego, wartości środowiska kulturowego i przyrodniczego oraz krajobrazu. Cel stanowi ustalenie optymalnych i racjonalnych rozstrzygnięć w sposobie zagospodarowania terenu, przy uwzględnieniu istniejącego stanu zagospodarowania terenu, zasad jego ochrony i zasad zrównoważonego rozwoju poprzez uporządkowanie stanu istniejącego, zapewnienie właściwej obsługi komunikacyjnej, oraz jednolitych i spójnych zasad zagospodarowania dla poszczególnych terenów. Przedmiotowa zmiana planu dotyczy zmiany przeznaczenia na cele budowlane terenów upraw polowych i otwartych terenów zielonych, zgodnie ze złożonymi wnioskami do zmiany planu. W związku z powyższym projekt zmiany planu wyznacza nowe tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej uzupełnionej o dopuszczoną funkcję usługową o sumarycznej powierzchni 21,03ha, wprowadzając również nowe elementy układu komunikacyjnego w postaci dróg wewnętrznych oraz dróg gminnych dojazdowych o długości 2055m. Projekt planu weryfikuje również obowiązujące ustalenia w zakresie standardów zabudowy i zagospodarowania terenu z uwzględnieniem ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz wniosków z wynikających z opracowania ekofizjograficznego. Realizacja zapisów projektu Uchwały przyczyni się do poprawy warunków życia mieszkańców poprzez udostępnienie i stworzenie atrakcyjnych terenów do rozwijania funkcji mieszkaniowej i usługowej, wynikającej z aktualnych potrzeb mieszkańców. W zakresie zaopatrzenia terenu w infrastrukturę techniczną w tym w wodociągi, gazownictwo i kanalizację, projekt Uchwały jest podporządkowany istniejącym i projektowanym rozwiązaniom systemowym Gminy Miasta Bochnia. Głównym celem prognozy jest wskazanie możliwości rozwiązań planistycznych najkorzystniejszych dla stanu środowiska, poprzez identyfikację i ocenę najbardziej prawdopodobnych wpływów na komponenty środowiska, jakie może wywołać realizacja zamierzeń inwestycyjnych określonych w projekcie zmiany planu. Dokumentacja podlegająca prognozie to PROJEKT MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO OBSZARU OSIEDLA KURÓW W BOCHNI składający się z: 1. Uchwały obejmującej ustalenia planu zawarte w treści uchwały oraz w części graficznej planu stanowiącej załącznik nr Nr 1 do uchwały. 2. Integralnymi częściami uchwały są Rozstrzygnięcia, nie będące ustaleniami planu: 1) o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stanowiące załącznik Nr 2 do uchwały; 2) o sposobie realizacji zapisanych w planie inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, stanowiące załącznik Nr 3 do uchwały. Ustalenia zawarte w Tekście planu oraz w części graficznej planu obowiązują łącznie, w zakresie określonym uchwałą. Rysunek planu obejmuje następujące rodzaje przeznaczenia oraz elementy informacyjne: 1) granica obszaru objętego planem; 8

9 2) linie rozgraniczające tereny o różnym sposobie przeznaczenia lub o różnych warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu; 3) oznaczenie identyfikacyjne kategorii przeznaczenia terenu: a) MN tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, b) MN-k tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej, c) MU-k tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej, d) U tereny zabudowy usługowej, e) U-k tereny zabudowy usługowej, f) U-r tereny usług rekreacji, g) ZR tereny zieleni nie urządzonej, h) ZL tereny lasów, i) WS tereny wód powierzchniowych, j) KDG tereny dróg publicznych drogi główne, k) KDL tereny dróg publicznych drogi lokalne, l) KDD tereny dróg publicznych drogi dojazdowe, m) KDW teren dróg wewnętrznych; 4) nieprzekraczalna linia zabudowy; 5) strefa hydrogeniczna; 6) strefa terenów podmokłych; 7) strefa ścisłej ochrony konserwatorskiej; 8) strefa ochrony krajobrazowej; 9) obiekty posiadające cechy zabytkowe oraz obiekty o wysokich wartościach kulturowych wskazane w oparciu o opracowanie Studium historyczno urbanistyczne opracowane przez Pracownię Konserwacji Zabytków Oddział w Krakowie w Pracowni Dokumentacji Naukowo- Historycznej w latach ; 10) obiekty ujęte w wojewódzkiej ewidencji zabytków; 1. Elementy oznaczone na Rysunku planu wynikające z unormowań odrębnych: 1) strefa ochrony archeologicznej, na podstawie danych otrzymanych z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie delegatura w Tarnowie; 2) strefy techniczne od sieci i urządzeń infrastruktury technicznej, wzdłuż linii elektroenergetycznych wysokiego i średniego napięcia; 3) określone według Mapy osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi dla Miasta Bochnia w skali 1:10000, opracowanej przez Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy: a) tereny zagrożenia osuwaniem się mas ziemnych w terenach osuwisk aktywnych, b) tereny osuwisk aktywnych okresowo, c) tereny osuwisk nieaktywnych, d) tereny zagrożone ruchami masowymi, 4) odwierty poszukiwawcze wraz ze strefą wolną od zabudowy. 5) odwierty poszukiwawcze wraz ze strefą wolną od zabudowy. 2. Elementy informacyjne oznaczone na Rysunku planu: zasięg ponadnormatywnego oddziaływania komunikacji; punkty widokowe; główny ciąg pieszo-rowerowy; przystanki komunikacji miejskiej; cieki wodne; istniejąca linia elektroenergetyczna 400kV relacji Tucznawa-Tarnów, Tucznawa-Rzeszów; istniejąca linia elektroenergetyczna 15kV; planowana linia elektroenergetyczna 110kV; istniejąca sieć wodociągowa; planowana sieć wodociągowa; istniejąca przepompownia wody; 9

10 istniejąca sieć kanalizacyjna; planowana sieć kanalizacyjna; istniejąca przepompownia ścieków. Powiązania projektu planu z innymi dokumentami Zapisy projektowanego dokumentu zostały przeanalizowane pod kątem celów ochrony środowiska ustanowionych w następujących dokumentach: - Polityka ekologiczna Państwa w latach z perspektywą do roku 2016, przyjęta przez Sejm Uchwałą z (M.P. z 2009 r. Nr 34, poz. 501), - Program ochrony środowiska województwa małopolskiego na lata przyjęty przez Sejmik Województwa Małopolskiego Uchwałą Nr XI/133/07 z dnia 24 września 2007 r., Odniesienie się do powyższych dokumentów pozwala na realizację celów środowiskowych w projekcie planu ustanowionych w umowach międzynarodowych i dokumentach wspólnotowych. Polityka Ekologiczna Państwa w latach z perspektywą do roku 2016 Wybrane cele i kierunki działania, istotne dla obszaru opracowania: uwzględnienie kryteriów zrównoważonego rozwoju, wdrożenie koncepcji korytarzy ekologicznych, egzekwowanie wymogów ochrony przyrody w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz rygorystyczne przestrzeganie zasad ochrony środowiska, ochrona powietrza przed zanieczyszczeniem (działania polegające głównie na eliminacji źródeł emisji niskich oraz zmniejszenia emisji pyłu ze środków transportu), zmniejszenie narażania społeczeństwa na ponadnormatywny hałas. Sposób uwzględnienia w projekcie planu: utrzymanie w obszarze projektu planu terenów otwartych zielonych oraz ustalenie wysokiego wskaźnika terenu biologicznie czynnego, w obszarze planu brak obiektów podlegających ochronie na podstawie ustawy o ochronie przyrody natomiast obszar uznany za cenny przyrodniczo jest chroniony poprzez ustanowienie strefy terenów cennych przyrodniczo, projekt planu przewiduje zaspokajanie potrzeb grzewczych poprzez przyłączenie do miejskiego systemu ciepłowniczego lub poprzez zastosowanie paliw ekologicznie czystych lub alternatywnych źródeł energii, w strefie ponadnormatywnego oddziaływania akustycznego od istniejących ciągów komunikacyjnych zlokalizowana jest zabudowa mieszkaniowa a zapisy nie gwarantują utrzymania norm akustycznych w tych obszarach cel nie został w pełni zrealizowany. Program ochrony środowiska województwa małopolskiego na lata Wybrane cele i kierunki działania, istotne dla obszaru opracowania: chronienie dziedzictwa kulturowego, kształtowanie harmonijnego krajobrazu poprzez wykorzystanie walorów środowiska kulturowego i podniesienia atrakcyjności obszarów poprzez uwzględnienie ustaleń konserwatorskich, tworzenie warunków dla rozwoju ruchu rowerowego, eliminowanie węgla jako paliwa w kotłowniach lokalnych i gospodarstwach domowych oraz centralizacja zaopatrzenia w ciepło na terenach o gęstej zabudowie, stosowanie rozwiązań technicznych i organizacyjnych zapobiegających powstawaniu lub przenikaniu hałasu do środowiska, a także środków zmniejszających poziom hałasu, wprowadzenie do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego zapisów poświęconych ochronie przed polami elektromagnetycznymi, 10

11 Sposób uwzględnienia w projekcie planu: w obszarze objętym planem znajdują się obiekty wpisane do wojewódzkiej ewidencji zabytków oraz obiekty zabytkowe wyznaczone na podstawie Studium historyczno urbanistycznego opracowanego przez Pracownię Konserwacji Zabytków Oddział w Krakowie w Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej w latach ustalenie na rysunku planu przebiegu tras rowerowych, projekt planu przewiduje zaspokajanie potrzeb grzewczych poprzez przyłączenie do miejskiego systemu ciepłowniczego lub poprzez zastosowanie paliw ekologicznie czystych lub alternatywnych źródeł energii, w obszarze planu nie ma znaczących źródeł hałasu stąd projekt planu nie odnosi się w sposób bezpośredni do środków zapobiegających przenikanie hałasu do środowiska; projekt planu nie proponuje rozwiązań chroniących obszary zabudowy mieszkaniowej przed ponadnormatywnym oddziaływaniem hałasu, projekt planu nie wprowadza zapisów odnośnie ochrony przed polami elektromagnetycznymi z uwagi na regulacje przepisów szczegółowych w tym zakresie, zapewniających separację obszarów o ponadnormatywnym oddziaływaniu od miejsc dostępnych dla ludzi, Ramy dla przedmiotowego projektu planu wyznaczył dokument Opracowanie ekofizjograficzne dla obszaru osiedla Kurów w Bochni Na podstawie tego dokumentu została określona przydatność poszczególnych terenów dla rozwoju funkcji użytkowych z uwzględnieniem infrastruktury niezbędnej do prawidłowego pełnienia tych funkcji. Przeprowadzona w ramach opracowania ekofizjograficznego analiza pozwala na wydzielenie w obszarze projektu planu terenów dla rozwoju następujących funkcji użytkowych. kompleks przeznaczony do kontynuacji funkcji rolniczej oraz pełnienia funkcji przyrodniczej, kompleks przeznaczony do kontynuacji i rozwoju zabudowy przeznaczony do zabudowy rewitalizującej krajobraz. Obszar opracowania przydatny jest do pełnienia funkcji mieszkaniowej i nieuciążliwej usługowej z naciskiem na zachowanie terenów otwartych zieleni nieurządzonej i terenów użytkowanych rolniczo. Wszystkie obiekty w obszarze opracowania muszą być podłączone do infrastruktury technicznej (kanalizacja, woda, prąd) powyższych ich ogrzewanie musi być oparte na niskoemisyjnych nośnikach energii. Teren nie wymaga znacznej rozbudowy istniejącej infrastruktury. Opracowanie ekofizjograficzne wskazało również tereny, których użytkowanie i zagospodarowanie, z uwagi na cechy zasobów środowiska i ich rolę w strukturze przyrodniczej obszaru, powinno być podporządkowane potrzebom zapewnienia prawidłowego funkcjonowania środowiska i zachowania różnorodności biologicznej. Są to tereny objęte kompleksem przeznaczonym do kontynuacji funkcji rolniczej oraz pełnienia funkcji przyrodniczej. W obszarze projektu planu, tereny, które powinny zostać zrewitalizowane pod względem krajobrazowym objęto strefą ochrony krajobrazowej. Obszary kompleksu przeznaczonego do kontynuacji funkcji rolniczej oraz pełnienia funkcji przyrodniczej muszą być podporządkowane potrzebom zapewnienia prawidłowego funkcjonowania mieszkańców całego obszaru opracowania ekofizjograficznego. Ograniczenia wskazane w opracowaniu ekofizjograficznym, związane z koniecznością ochrony środowiska, w tym zdrowia ludzi, polegają na przyrodniczym użytkowaniu obszarów wskazanych w niniejszym opracowaniu ekofizjograficznym na kompleks przeznaczony do kontynuacji funkcji rolniczej oraz pełnienia funkcji przyrodniczej. W obszarze opracowania znajdują się: tereny zagrożenia osuwaniem się mas ziemnych w terenach osuwisk aktywnych, o zasięgu określonym na Rysunku planu według Mapy osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi dla Miasta Bochnia w skali 1:10000, opracowanej przez Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy oraz tereny osuwisk aktywnych okresowo, w których powinny obowiązywać: 11

12 1) zakaz wznoszenia nowych budynków, w tym również obiektów tymczasowych; 2) utrzymanie istniejącej zabudowy; 3) możliwość przebudowy istniejących obiektów oraz ich rozbudowy o nie więcej niż 30 % powierzchni użytkowej jednorazowo w okresie obowiązywania planu, pod warunkiem przestrzegania szczegółowych nakazów i zakazów określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej świadczącej o możliwości bezpiecznego przeprowadzenia inwestycji i zagospodarowania terenu; 4) zakaz budowy ogrodzeń, wymagających ciągłych fundamentów i podmurówek; 5) zakaz zmiany istniejącego ukształtowania terenu, oraz nadsypywania gruntu; 6) nakaz zabezpieczania i konserwacji skarp terenowych z zastosowaniem m.in. zieleni o właściwościach umacniających i glebochronnych w celu zabezpieczenia przed ewentualnym osuwaniem się mas ziemnych. tereny osuwisk nieaktywnych oraz w terenach zagrożonych ruchami masowymi. W których dopuszcza się możliwość realizacji nowych budynków z koniecznością przestrzegania warunków posadowienia obiektów budowlanych określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej wskazującej na możliwość bezpiecznej realizacji inwestycji w zakresie budowy obiektów budowlanych, i zagospodarowania terenu. Obecni użytkownicy oraz przyszli inwestorzy, winni podjąć świadome działania zmierzające do zabezpieczenia posadowienia istniejących i nowych obiektów, polegające na zastosowaniu technologii i materiałów budowlanych określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej. W obszarze opracowania występują tereny o przekroczonym dopuszczalnym hałasie w środowisku, w których nie powinno się lokalizować zabudowy mieszkaniowej oraz terenów rekreacji, chyba że zapewni się realizację obiektów ograniczających poziom hałasu w tych terenach. Obszary zagrożenia powodziowego położone są poza terenem opracowania zasięgu opracowania występuje jednak strefa hydrogeniczna, obejmującą pasy terenu położone w bezpośrednim sąsiedztwie cieków wodnych, stanowiące jego naturalną biologiczną otulinę. Strefa obejmuje również tereny zagrożone zalaniem lub podtopieniem. W strefie tej winno ustalić się konieczność utrzymania naturalnej roślinności tworzącej biologiczną otulinę cieku przy dopuszczeniu realizacji zieleni urządzonej stanowiącej uzupełnienie naturalnego środowiska a także nie wyznaczonych w planie obiektów służących utrzymaniu i regulacji wód oraz zabezpieczeniu przed zagrożeniem powodziowym. Wyznaczono również strefę występowania terenów podmokłych, w której w związku z występowaniem wysokiego poziomu wód gruntowych winno ustalić się całkowity zakaz zabudowy. Ponadto ograniczenia dla zagospodarowania stanowią strefy techniczne od istniejących urządzeń infrastruktury technicznej oraz odwiertów poszukiwawczych. Strefy te nie wymagają ograniczenia zagospodarowania z uwagi na ich oddziaływanie na środowisko a jedynie z technicznego funkcjonowania urządzeń. Projekt zmiany obowiązującego planu miejscowego jak i prognoza powiązane są ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta Bochnia przyjętego Uchwałą Nr XXV/274/12 Rady Miasta Bochnia z dnia 28 grudnia 2012r., Dla przedmiotowego obszaru wyznacza ono poniższe kierunki rozwoju i przekształceń struktury przestrzennej: 1.1. Kierunki rozwoju i przekształceń struktury przestrzennej Ustalenie zasięgów kompleksów funkcjonalno - przyrodniczych poprzez określenie dominującej formy istniejącego użytkowania oraz walorów przyrodniczych, kulturowych, zdecydowały o wydzieleniu w obszarze miasta dwóch podstawowych obszarów: A. obszar urbanizacji, B. obszar przyrodniczo - ekologiczny. 12

13 Na rysunku studium zatytułowanym Kierunki zagospodarowania przestrzennego ustalono zasięgi wyżej wymienionych obszarów i oznaczono je cyframi: I. i II. OBSZAR URBANIZACJI (I.) - obejmuje istniejące i potencjalne tereny mieszkaniowe, usługowe, przemysłowe, składowe i inne; zainwestowane lub do zainwestowania, posiadające dogodne warunki obsługi komunikacyjnej wraz z terenami bezpośrednio do nich przylegającymi. Ponadto obszar ten obejmuje tereny infrastruktury technicznej, tereny obsługi komunikacyjnej, tereny zieleni w zróżnicowanych formach w tym parki, istniejące ogrody działkowe, cmentarze itp. W przedmiotowym terenie obszar urbanizacji został wyznaczony w terenie skupiającym istniejące zainwestowanie wzdłuż dróg lokalnych i dojazdowych, głównie na kierunku wschódzachód. Podstawowym kierunkiem działań w obszarze urbanizacji jest utrzymanie i rozwój funkcji mieszkaniowej, usługowej, przemysłowej oraz działalności gospodarczej przy zachowaniu warunków ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego. Podstawowym kierunkiem działań w w/w. obszarze jest również realizacja systemu zieleni urządzonej, tworzonej na bazie istniejących zasobów przyrodniczych, a także utrzymanie i powiększanie istniejących terenów zieleni parkowej, wykształcenie systemu zieleni izolacyjnej, oraz sukcesywne przekształcanie istniejących użytków rolnych oraz terenów odłogowanych na tereny ogólnodostępnej urządzonej zieleni publicznej. Dokładny zasięg obszaru urbanizacji pokazano na rysunku zatytułowanym Kierunki zagospodarowania przestrzennego i oznaczono cyfrą rzymską I. Generalną zasadą zabudowy w obszarze urbanizacji niezależnie od położenia w strefie funkcjonalnej jest koncentracja zabudowy w nawiązaniu do istniejącego układu drogowego. Winno to następować w zwartych zespołach w nawiązaniu do istniejącego zainwestowania dla pełnego wykorzystania realizowanej infrastruktury technicznej. Należy dążyć do utrzymania terenów wolnych od zainwestowania kubaturowego dla umożliwienia migracji gatunków oraz dla identyfikacji poszczególnych jednostek. Przyjmuje się zachowanie zieleni wzdłuż cieków wodnych, przebiegających w obszarach istniejącego zainwestowania kubaturowego oraz pełną ochronę istniejących obiektów i zespołów zabytkowych, w tym także obiektów i zespołów nie ujętych w rejestrze zbytków, a stanowiących istotne wartości kulturowe o znaczeniu lokalnym i regionalnym. Ponadto ustala się spełnienie warunków braku uciążliwości wprowadzanego programu usług, produkcji i wytwórczości. Zasięgi terenów rozwojowych zróżnicowano w dostosowaniu do uwarunkowań lokalnych, związanych z cennymi zasobami środowiska przyrodniczego i kulturowego. Ukształtowaną w latach poprzednich zabudowę o różnym charakterze (mieszkaniowym, usługowym, wytwórczym lub funkcji łączonej) pozostawia się do utrzymania - adaptacji. Dopuszcza się jej rozbudowę, nadbudowę lub zmianę sposobu użytkowania zgodnie z obowiązującymi przepisami. Parametry budynków i wskaźniki zagospodarowania po dokonaniu zmian nie mogą przekroczyć tych, które ustala obecna zmiana studium. W obszarze urbanizacji w zależności od lokalizacji w obszarze miasta, sposobu obecnego zagospodarowania, predyspozycji funkcjonalnej oraz zgodnie z ustalonymi kompleksami przyrodniczo-funkcjonalnymi wyznaczono strefy: - strefę miejską, - strefę podmiejską, - strefę komunikacji zewnętrznej. Obszar objęty zmianą planu osiedla Kurów położony jest w przeważającej części w strefie podmiejskiej, w której wyznaczono tereny utrzymania, kontynuacji i rozwoju: 13

14 - funkcji mieszkaniowej - w zróżnicowanych formach : zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i mieszanej mieszkaniowo-usługowej; - funkcji usługowej, w zróżnicowanych formach ; - komunikacji - obejmujące drogi i ulice, place, parkingi oraz tereny urządzeń komunikacji i inne związane obsługą komunikacji; - zieleni urządzonej w zróżnicowanych formach, w tym istniejącą zieleń o charakterze parkowym oraz tereny do przekształcenia w tereny zieleni o funkcji rekreacyjno - sportowej, izolacyjnej lub innej. Tereny przeznaczone dla rozwoju funkcji mieszkaniowej w strefie podmiejskiej, obejmują tereny istniejącej zabudowy o przeważającej funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej i mieszkaniowousługowej oraz tereny bezpośrednio do nich przylegające predysponowane dla rozwoju tych funkcji. Zasięg terenów przeznaczonych dla rozwoju funkcji mieszkaniowej i mieszkaniowo-usługowej został określony na bazie istniejącego zainwestowania i złożonych wniosków oraz wyznaczonego kompleksu osadniczego do zabudowy w opracowaniu ekofizjograficznym. Podstawowym kierunkiem działań w tych terenach jest utrzymanie, kontynuacja, rozbudowa, uzupełnianie oraz rozwój zabudowy mieszkaniowej i mieszkaniowo-usługowej wraz z pełną infrastrukturą techniczną i komunikacyjną obejmującą dojazdy i zaplecze parkingowe. Przeznaczeniem uzupełniającym dla funkcji mieszkaniowej winna być zieleń urządzona, stanowiąca kontynuację systemu zieleni realizowanego w strefie miejskiej. Przeznaczeniem dopuszczalnym, w terenach rozwoju funkcji mieszkaniowej, jest możliwość realizacji usług o charakterze komercyjnym i publicznym z zastrzeżeniem, iż nie mogą one być uciążliwe dla mieszkańców. Tereny przeznaczone dla rozwoju funkcji mieszkaniowej w strefie podmiejskiej, obejmują: Tereny zabudowy o przeważającej funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej; Na rysunku zatytułowanym Kierunki zagospodarowania przestrzennego istniejące tereny zabudowy o przeważającej funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej zaznaczono kolorem brązowym i symbolem M, a tereny wyznaczone dla jej rozwoju, pokazano za pomocą rzadkich pionowych, brązowych pasów na jasnozielonym tle i oznaczono symbolem ZR/M (tereny zieleni nie urządzonej do przekształcenia na tereny o przeważającej funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej). Nieznaczny obszar położony w północnej części terenu opracowania zaliczony został w Studium do strefy miejskiej z zasadą utrzymania, kontynuacji i rozwoju funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej. Podstawowym kierunkiem działań w terenach dla rozwoju funkcji mieszkaniowej jest utrzymanie, kontynuacja, uzupełnianie i rozwój zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, willowej, wielorodzinnej i mieszkaniowo-usługowej wraz z pełną infrastrukturą techniczną i komunikacyjną, obejmującą dojazdy, zespoły garażowe i parkingi. Przeznaczeniem dopuszczalnym, w tych terenach jest możliwość realizacji obiektów i urządzeń usług o charakterze komercyjnym lub publicznym. Przeznaczeniem uzupełniającym w terenach rozwoju funkcji mieszkaniowej jest zieleń, realizowana poprzez utrzymanie, kontynuację i powiększanie istniejących terenów zieleni parkowej i urządzonej, sukcesywne przekształcanie obecnych użytków rolnych oraz terenów odłogowanych w ogólnodostępne tereny urządzonej zieleni miejskiej. Istniejące pojedyncze obiekty zabudowy zagrodowej oraz obiekty produkcji rolniczej (za wyjątkiem wydzielonych terenów obsługi produkcji gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych w Kurowie) położone w terenach rozwoju funkcji mieszkaniowej - są i winne być sukcesywnie przekształcane w kierunku mieszczących się w określonym powyżej przeznaczeniu podstawowym, uzupełniającym i dopuszczalnym; (w tym zwłaszcza działalność hodowlana winna być zastępowana inną nieuciążliwą dla mieszkańców). Istniejące, wydzielone na rysunku studium, tereny obiektów produkcji w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych pozostawia się 14

15 do utrzymania i kontynuacji oraz zapewnia się możliwość rozwoju tej funkcji na terenach sąsiednich. Istniejąca prowadzona w terenach zabudowy mieszkaniowej działalność produkcyjna lub usługowa stwarzająca uciążliwości dla mieszkańców winna być eliminowana lub zastępowana inną nieuciążliwą. Zasięg terenów przeznaczonych dla rozwoju funkcji mieszkaniowej został określony na bazie istniejącego zainwestowania i złożonych wniosków oraz zgodnie z wyznaczonym w opracowaniu ekofizjograficznym kompleksem do zabudowy intensywnej i ekstensywnej. Tereny przeznaczone dla rozwoju funkcji mieszkaniowej w strefie miejskiej, obejmują: Tereny zabudowy o przeważającej funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej; Na rysunku zatytułowanym Kierunki zagospodarowania przestrzennego istniejące tereny zabudowy o przeważającej funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej pozostawione do utrzymania i kontynuacji zaznaczono kolorem brązowym i symbolem M, tereny wyznaczone dla jej rozwoju, pokazano za pomocą zagęszczonych pionowych, brązowych pasów na jasnozielonym tle i oznaczono symbolem ZR/M (tereny zieleni nie urządzonej do przekształcenia na tereny o przeważającej funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej). Zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna może być realizowana jako obiekty wolnostojące, bliźniacze, grupowe i szeregowe. W terenach zabudowy o przeważającej funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej dopuszcza się możliwość realizacji zabudowy mieszkaniowej willowej i wielorodzinnej oraz zabudowę usługową realizowaną w obiektach mieszkaniowych lub jako obiekty wolnostojące. Pozostały obszar, biegnący wzdłuż granic planu, poza terenami zwartej i rozproszonej zabudowy zaliczony został do OBSZARU PRZYRODNICZO - EKOLOGICZNEGO (II.) - obejmującego swym zasięgiem tereny zieleni stanowiące system powiązań przyrodniczych, w tym: korytarz ekologiczny rzeki Raby, kompleksy leśne, tereny przylegające do lasów predysponowane do zalesień, tereny łąk i upraw polowych, zadrzewienia śródpolne, tereny zieleni nie urządzonej oraz tereny zieleni częściowo urządzonej, w której znajdują się obiekty rekreacji, sportu i turystyki, a także pojedyncze istniejące siedliska zabudowy mieszkaniowej. W obszarze przyrodniczo - ekologicznym zawarto tereny położone w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki Raby i Babicy objęte strefą bezpośredniego zagrożenia powodziowego oraz strefą zalewów historycznych, objęto również znaczne tereny stref hydrogenicznych stanowiących naturalne otoczenie cieków i rowów. Obszar przyrodniczo - ekologicznym zawiera znaczne części terenów osuwiskowych i predysponowanych do powstawania osuwisk. Podstawowym kierunkiem działań w obszarze przyrodniczo - ekologicznym jest utrzymanie przyrodniczego charakteru i istniejącego leśnego i łąkowego użytkowania terenu. Zalesienia są proponowane na terenach szczególnych, w tym w obszarach osuwiskowych lub zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych, w terenach występowania erozji gleb oraz terenach o znacznych spadkach (powyżej 10%). Określony w studium obszar przyrodniczo - ekologiczny obejmuje tereny wyznaczone w opracowaniu ekofizjograficznym w ramach kompleksu przyrodniczo - ekologicznego. W terenach tych obowiązuje zakaz nowej zabudowy, wyjątek mogą stanowić obiekty związane z prowadzeniem gospodarki leśnej oraz obiekty i urządzenia realizowane w ramach ustalonych i określonych na rysunku studium terenów oznaczonych symbolem UT i ZR/UT realizujących funkcje usług turystyki, rekreacji i sportu wraz z koniecznymi obiektami i urządzeniami o funkcjach uzupełniających. Istniejące tereny zieleni urządzonej oznaczono kolorem zielonym i symbolem ZU, w tym tereny istniejących ogrodów działkowych. Tereny predysponowane do przekształcenia na tereny zieleni urządzonej oznaczono zielonym szrafem na jasnozielonym tle oraz symbolem ZR/ZU. Istniejące tereny zieleni nie urządzonej oznaczono kolorem jasnozielonym i symbolem ZR. W terenach ZR, ZU i ZR/ZU dopuszcza się zalesienia oraz realizację urządzeń sportu, turystyki i rekreacji wraz z obiektami socjalnymi i sanitarnymi koniecznymi do prawidłowego funkcjonowania tych urządzeń. Uwarunkowania w zakresie środowiska przyrodniczego i kulturowego: 15

16 W przedmiotowym obszarze studium wyznacza: strefę ścisłej ochrony konserwatorskiej obejmującą centrum średniowiecznego układu wsi Kurów. Dla terenów, w których występują elementy o najwyższych wartościach kulturowych, zabytkowych i krajobrazowych, wymagających opieki konserwatorskiej oraz zasoby dziedzictwa kulturowego o znaczeniu ponadregionalnym Studium zakłada: - zachowanie historycznie ukształtowanego układu urbanistycznego poprzez utrwalenie istniejących struktur o wysokich wartościach kulturowych utrzymanie historycznych podziałów własnościowych, - zachowanie i uczytelnienie zabytkowych układów przestrzennych obejmujących: rozplanowania ulic, placów, kompozycji wnętrz urbanistycznych i kompozycji zieleni oraz poszczególnych elementów tego układu obejmujących historyczną zabudowę - utrzymanie i konserwacja wszystkich obiektów zabytkowych, - odtworzenie zniszczonej zabytkowej architektury i założeń urbanistycznych ; ewentualne zaznaczenie ich śladów, - dostosowanie nowej zabudowy do historycznej kompozycji przestrzennej w zakresie rozplanowania, sytuacji, skali i bryły, przy założeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i współczesnej oraz nawiązanie formami współczesnymi do lokalnej tradycji architektonicznej, - odzyskanie kulturowego charakteru wnętrz urbanistycznych poprzez: uzupełnienie istniejących pierzei zabudową o charakterze plombowym, operując tradycyjnymi formami oraz bryłami i gabarytami dostosowanymi do otoczenia, uzupełnienie zieleni i nawierzchni (bruk), - utrzymanie funkcji historycznie utrwalonych oraz dostosowanie funkcji współczesnych do wartości zabytkowych zespołów i jego poszczególnych obiektów, - zachowanie istniejącej zabudowy zabytkowego zespołu starego miasta z możliwością adaptacji obiektów pod funkcje handlowo - usługowe, - ochrona terenów zielonych naturalnych i urządzonych, będących wypełnieniem układów i otoczenia zespołu urbanistycznego wraz z ich płaszczyzną ekspozycji, - zakaz wprowadzania funkcji uciążliwych i degradujących zabytkową substancję, - działalność inwestycyjna wymaga postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską oraz winna ona zostać szczegółowo określona w planach miejscowych. strefę ochrony krajobrazowej wyznaczoną dla eksponowanych terenów dalekiego widoku, ekspozycji panoram miasta, przedpoli widokowych dla obszarów szczególnie wartościowych pod względem zachowania krajobrazu kulturowego. Dla strefy studium ustala: - ochronę walorów przyrodniczych i widokowych, - zakaz wprowadzania zieleni wysokiej na przedpolu punktu widokowego zaznaczonego na rysunku studium, - zachowanie i powiększanie istniejących terenów leśnych oraz zielonych, - dbałość o staranne wkomponowanie obiektów i urządzeń w krajobraz. strefę ochrony krajobrazowej wyznaczoną w terenach, gdzie występują zachowane w ziemi relikty przeszłości z okresu: epoki kamienia, epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, okresu wpływów rzymskich, prehistorii, wczesnego średniowiecza, późnego średniowiecza oraz czasów nowożytnych. Dla strefy Studium ustala iż, działania inwestycyjne w obrębie stanowisk archeologicznych, wymagają postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską. Parametry i wskaźniki urbanistyczne W celu osiągnięcia pożądanych efektów funkcjonalnych oraz zapewnienia ładu przestrzennego zaleca się stosowanie wskaźników zagospodarowania terenów, w tym: Intensywności zabudowy, przez którą należy rozumieć parametr efektywnego wykorzystania terenów zabudowy ustalony na podstawie proporcji: sumy powierzchni wszystkich kondygnacji naziemnych, liczonej w zewnętrznym obrysie murów do powierzchni terenu w granicach działki (lub działek) jako terenu przeznaczonego na cele inwestycyjne; 16

17 Minimalnej powierzchni biologicznie czynnej; Parametru wielkości nowo wydzielanych działek budowlanych; Wskaźnika miejsc parkingowych; Maksymalnej wysokość poszczególnych rodzajów zabudowy. Zalecana intensywność zabudowy: W strefie podmiejskiej dla terenów utrzymania, kontynuacji i rozwoju: funkcji mieszkaniowej - w zróżnicowanych formach 1) w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - na poziomie do 0,4 2) w terenach zabudowy mieszkaniowo - usługowej - na poziomie do 0,6 funkcji usługowej, w zróżnicowanych formach 3) w terenach zabudowy usługowej - na poziomie do 0,8 W strefie miejskiej dla terenów utrzymania, kontynuacji i rozwoju: funkcji mieszkaniowej w zróżnicowanych formach w obszarze poza centrum - 4) w terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej - na poziomie do 1,2 5) w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - na poziomie do 0,8 6) w terenach zabudowy mieszkaniowej willowej - na poziomie do 0,4 7) w terenach zabudowy mieszkaniowo - usługowej - na poziomie do 1,0 funkcji usługowej, w zróżnicowanych formach 8) w terenach zabudowy usługowej - na poziomie do 1,0 9) w terenach obsługi produkcji w gospodarstwach rolnych, hodowlanych, ogrodniczych - na poziomie do 0,4 10) w terenach rekreacji, sportu i turystyki - na poziomie do 0,4 funkcji przemysłowej, w zróżnicowanych formach 11) w terenach przemysłowych, przemysłowo - usługowych - na poziomie do 0,8. W obszarze przyrodniczo - ekologicznym: 1) w terenach zabudowy mieszkaniowej do utrzymania i kontynuacji - na poziomie do 0,2 2) w terenach zabudowy - turystyki, rekreacji i sportu do utrzymania, kontynuacji i rozwoju - na poziomie do 0,4. Zalecane wielkości minimalnych powierzchni biologicznie czynnych: W strefie podmiejskiej dla terenów utrzymania, kontynuacji i rozwoju: funkcji mieszkaniowej - w zróżnicowanych formach 1) w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - nie może być mniejsza niż 35% terenu inwestycji, 2) w terenach zabudowy mieszkaniowo - usługowej - nie może być mniejsza niż 30% terenu inwestycji, funkcji usługowej, w zróżnicowanych formach 1) w terenach zabudowy usługowej - nie może być mniejsza niż 30% terenu inwestycji, W strefie miejskiej, dla terenów utrzymania, kontynuacji i rozwoju poza obszarem centrum: funkcji mieszkaniowej - w zróżnicowanych formach:, 1) w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - nie może być mniejsza niż 30% terenu inwestycji, 2) w terenach zabudowy mieszkaniowo - usługowej - nie może być mniejsza niż 25% terenu inwestycji; funkcji usługowej, w zróżnicowanych formach: 1) w terenach zabudowy usługowej - nie może być mniejsza niż 25% terenu inwestycji; 2) w terenach obsługi produkcji w gospodarstwach rolnych, hodowlanych, ogrodniczych - nie może być mniejsza niż 40% terenu inwestycji, 3) w terenach rekreacji, sportu i turystyki - nie może być mniejsza niż 40% terenu inwestycji; W obszarze przyrodniczo - ekologicznym: 1) w terenach zabudowy mieszkaniowej do utrzymania i kontynuacji - nie może być mniejsza niż 40% terenu inwestycji, 17

18 2) w terenach zabudowy - turystyki, rekreacji i sportu do utrzymania, kontynuacji i rozwoju - nie może być mniejsza niż 50% terenu inwestycji. Zalecane parametry i wielkości nowo wydzielanych działek budowlanych dla poszczególnych rodzajów zabudowy: W strefie podmiejskiej dla terenów utrzymania, kontynuacji i rozwoju: funkcji mieszkaniowej - w zróżnicowanych formach 1) zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - nie może być mniejsza niż 10 a. 2) zabudowy mieszkaniowo - usługowej - nie może być mniejsza niż 12 arów, funkcji usługowej, w zróżnicowanych formach 3) zabudowy usługowej - nie może być mniejsza niż 20 arów W strefie miejskiej dla terenów utrzymania, kontynuacji i rozwoju: funkcji mieszkaniowej - w zróżnicowanych formach 2) zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej - nie może być mniejsza niż 6 arów, dla zabudowy szeregowej - nie może być mniejsza niż 4 ary; 4) zabudowy mieszkaniowo - usługowej - nie może być mniejsza niż 10 arów, funkcji usługowej, w zróżnicowanych formach 1) zabudowy usługowej - nie może być mniejsza niż 10 arów; 2) zabudowy obsługi produkcji w gospodarstwach rolnych, hodowlanych, ogrodniczych - nie może być mniejsza niż 20 arów; 3) zabudowy rekreacji, sportu i turystyki - nie może być mniejsza niż 30 arów; w obszarze przyrodniczo - ekologicznym: 1) zabudowy mieszkaniowej do utrzymania i kontynuacji - nie może być mniejsza niż 20 arów, 2) w terenach zabudowy - rekreacji, sportu i turystyki do utrzymania, kontynuacji i rozwoju - nie może być mniejsza niż 40 arów, Zalecane wskaźniki miejsc parkingowych: dla zabudowy mieszkaniowej - minimum jedno miejsce parkingowe na jedno mieszkanie; dla zabudowy usługowej - minimum jedno miejsce parkingowe na 20m2 powierzchni użytkowej obiektu; dla zabudowy przemysłowej lub innej, dla której wyznacznikiem jest liczba zatrudnionych - minimum jedno miejsce parkingowe na 10 pracowników. Zalecane wysokości poszczególnych rodzajów nowej zabudowy: dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej- do 12m. od poziomu terenu przy głównym wejściu do budynku do najwyższego punktu dachu; dla zabudowy usługowej - do 16m. od poziomu terenu przy głównym wejściu do budynku do najwyższego punktu dachu; dla obiektów sakralnych lub innych pełniących funkcje publiczne (strażnica, wieża widokowa) dopuszcza się wysokość większą niż ustalono; 2. ZASTOSOWANE METODY OCENY, PRZYJĘTE ZAŁOŻENIA, WYKORZYSTANE DANE O ŚRODOWISKU PRZYJĘTE ZAŁOŻENIA Założeniem niniejszej prognozy jest możliwie dokładne określenie skutków środowiskowych wywołanych realizacją projektowanego dokumentu. Ponadto odniesienie się do uwarunkowań określonych w opracowaniu ekofizjograficznym, w szczególności do obszarów wyznaczonych w tym opracowaniu do ochrony. Podstawowym celem prognozy opracowywanej równocześnie z projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest identyfikacja i prognoza możliwych wpływów na środowisko biogeofizyczne oraz na zdrowie i dobra materialne ludzi, jakie potencjalnie mogą nastąpić na skutek 18

19 realizacji ustaleń planu oraz współpraca z autorem ustaleń planu w celu wyeliminowania niekorzystnych ustaleń, które mogą spowodować negatywne skutki dla środowiska. Ważnym zadaniem prognozy jest informowanie lokalnej społeczności, władz samorządowych i podmiotów gospodarczych o skutkach realizacji ustaleń planu. Przy sporządzaniu prognozy jako stan odniesienia przyjęto charakterystykę stanu środowiska przyrodniczego oraz stan zagospodarowania terenu określony w opracowaniu ekofizjograficznym wykonanym dla potrzeb planu zagospodarowania przestrzennego obszaru osiedla Kurów w Bochni, oraz zapisy ustaleń projektu planu. Przy ocenie możliwych przemian elementów środowiska założono pełną realizację ustaleń planu. METODY OCENY ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO ZASTOSOWANE W PROGNOZIE W niniejszym opracowaniu zastosowano między innymi metody analityczne oraz prognozowania eksperckiego. Zastosowano prognozowanie przez analogię, biorąc pod uwagę wyniki ocen, pomiarów i badań dla przedsięwzięć o podobnym charakterze i zakresie. W ramach niniejszego opracowania wykonano następujące czynności zmierzające do prawidłowego określenia skutków środowiskowych związanych z realizacją zapisów projektowanego dokumentu: - identyfikacja fizjologii i fizjonomii środowiska, - identyfikacja naruszenia środowiska i zdolności jego regeneracji, - identyfikacja możliwych zamierzeń inwestycyjnych w kontekście naruszenia, zmiany cech środowiska naturalnego i antropogenicznego, - identyfikacja potrzeb społecznych i ich wagi, - porównanie rozwiązań przestrzennych zaproponowanych w projekcie uchwały do uwarunkowań rozwoju, określonych w opracowaniach ekofizjograficznych, - sprawdzenie wprowadzenia celów strategicznych związanych z ochroną środowiska ujętych w przyjętych dokumentach na szczeblu gminnym, powiatowym, wojewódzkim, krajowym i wspólnotowym, - metoda analogii zdarzeń i skutków z wykorzystaniem doświadczenia zebranego w toku realizacji ustaleń innych dokumentów planistycznych o podobnym charakterze. ZASIĘG PROGNOZY i ZAKRES CZYNNOŚCI Zasięg prognozy określony jest prognozowanym zasięgiem oddziaływania na środowisko przedsięwzięć realizowanych na podstawie projektowanego dokumentu. Prognoza oddziaływania na środowisko obejmuje następujące czynności: - wizja terenowa, - spotkanie z mieszkańcami obszaru planu, - analiza mapowa, - analiza danych o środowisku, - analiza możliwości wariantowych rozwiązań zagospodarowania terenu, - analiza ustaleń i przepisów zawartych w projektowanym dokumencie, - analiza interakcji podczas realizacji projektowanego dokumentu ze środowiskiem oraz oszacowanie możliwego stopnia zmian w środowisku, - analiza potrzeb społecznych i konfliktów wywołanych realizacją projektowanego dokumentu, - analiza technicznych i nietechnicznych możliwości minimalizacji oddziaływań na środowisko, - analiza potrzeb monitoringu środowiska podczas realizacji projektowanego dokumentu, - wnioski z analiz, - sporządzenie dokumentu Prognoza oddziaływania na środowisko. 3. PROPOZYCJE METOD ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI PLANU I CZĘSTOTLIWOŚĆ JEJ SPORZĄDZANIA Proponuje się objąć analizą skutków realizacji ustaleń zmiany planu poniższe parametry: - zachowanie powierzchni zabudowy i powierzchni biologicznie czynnej, 19

20 - ilość ścieków odprowadzanych do sieci kanalizacji sanitarnej, - ilość odpadów. Proponuje się przeprowadzenie analizy w oparciu o inwentaryzację terenu (dla powierzchni zabudowy i powierzchni biologicznie czynnej) oraz umów zawartych z odbiorcami, dotyczącymi odprowadzania ścieków i usuwania odpadów, z częstotliwością co rok. Realizacja projektowanej zmiany w planie i analiza jej oddziaływań na poszczególnych etapach procesu inwestycyjnego zostanie umożliwiona poprzez: analizę zgodności zamierzeń inwestycyjnych z zapisami planu miejscowego. - na etapie ustalania lokalizacji inwestycji wykonanie raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko- na etapie decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko sklasyfikowanych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397) oraz dla przedsięwzięć innych niż określone w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2, które nie są bezpośrednio związane z ochroną obszaru Natura 2000 lub nie wynikają z tej ochrony, jeżeli mogą one znacząco oddziaływać na ten obszar. kontrolę rozwiązań projektowych w zakresie zgodności z planem i z decyzją o uwarunkowaniach środowiskowych - na etapie uzyskania pozwolenia na budowę dopuszczenie obiektów do eksploatacji. - na etapie pozwolenia na użytkowanie. 4. OCENA STANU I FUNKCJONOWANIA ŚRODOWISKA, JEGO ZASOBÓW, ODPORNOŚCI NA DEGRADACJĘ I ZDOLNOŚCI DO REGENERACJI ORAZ OCENA ZAGROŻEŃ DLA ŚRODOWISKA, W TYM W SYTUACJI BRAKU REALIZACJI PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU, Wiadomości ogólne Obecne użytkowanie terenu Administracyjne położenie obszaru Obszar objęty opracowaniem położony jest w południowej części miasta Bochnia, od północy graniczy z sołectwem Brzeźnica przynależnym do gminy wiejskiej Bochnia, od wschodu z miastem i gminą Nowy Wiśnicz. Zachodnia granica obszaru oparta jest o drogę wojewódzką nr 965, pozostałe granice stanowią cieki wodne: Gróbka oraz jej dopływ potok Dubielicki. Użytkowanie gruntów Powierzchnia obszaru wynosi 195 ha co stanowi 6,5% powierzchni miasta Teren jest zamieszkiwany przez ponad 600 osób, co stanowi 2% ludności miasta, dając wskaźnik gęstości zaludnienia na poziomie 308 osób/km 2. Struktura użytkowania gruntów w obszarze opracowania przedstawia się następująco: RODZAJ TERENU POWIERZCHNIA [ha] UDZIAŁ PROCENTOWY W POWIERZCHNI ZMIANY MPZP Grunty zabudowane 20,52 10,4 zabudowa mieszkaniowa Grunty zabudowane - usługi 0,13 0,07 Tereny rekreacyjno - sportowe 0,28 0,14 Użytki rolne 88,47 45,1 Sady 6,97 3,5 Łąki i pastwiska 63,46 32,3 Grunty zadrzewione i zakrzewione 4,68 2,4 20

21 Grunty leśne 4,81 2,5 Opracowano na podstawie danych Starostwa Powiatowego w Bochni oraz mapy ewidencji gruntów osiedla Kurów W strukturze użytkowania gruntów największy udział mają użytki rolne (w tym łąki i pastwiska) zajmujące łącznie powierzchnię 151,93 ha co stanowi 77,4 % powierzchni obszaru. Tereny zabudowane i zurbanizowane zajmują łącznie 10,4% powierzchni terenu. Niewielki udział stanowią lasy oraz zadrzewienia i zakrzewienia występujące mozaikowo, głównie na stokach i w dnie doliny. CHARAKTERYSTYKA ELEMENTÓW ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO Regionalizacja fizyczno-geograficzna Pod względem fizjograficznym obszar miasta Bochnia położony jest w dwóch mezoregionach: Pogórze Bocheńskie należącym do makroregionu Kotlina Sandomierska (północny fragment miasta) i Pogórze Wiśnickie należącym do makroregionu Pogórze Zachodniobeskidzkie (część południowa i środkowa miasta). Geomorfologicznie obszar położony jest na granicy wysoczyzny Przedgórza Brzeskiego oraz Garbu Okocimskiego. Około 50% powierzchni obszaru to wierzchowina lokalnego garbu wododzielnego. Resztę powierzchni zajmują stoki oraz spłaszczone dno doliny. Obszar objęty zmianą planu leży na średniej wysokości 270 m n.p.m., na terenie Pogórza Zachodniobeskidzkiego. Rys.1. Położenie Bochni na tle podziału fizycznogeograficznego J. Kondrackiego ŹRÓDŁO: GEOGRAFIA REGIONALNA POLSKI PWN WARSZAWA 1998R.- JERZY KONDRACKI Pogórze Zachodniobeskidzkie krajobrazowo przedstawia rozciętą erozyjnie wyżynę o wysokościach od 300 do ponad 500 m n.p.m., opadającą ku kotlinom podkarpackim mniej lub bardziej wyraźnym stopniem denudacyjnym, związanym z nasunięciem płaszczowin karpackich na przedpole. Od południa ponad powierzchnię pogórza wznoszą się od 300 do 500 m pasma górskie Beskidów Zachodnich. Szerokość Pogórza Zachodniobeskidzkiego mieści się w granicach od kilku do kilkunastu kilometrów. Jego płaskie garby są zbudowane przeważnie z serii skalnych płaszczowiny cieszyńskiej obejmujących sekwencję osadów morskich od dolnej kredy po paleogen. W ich skład oprócz piaskowców i mało odpornych na denudację łupków wchodzą dolnokredowe wapienie cieszyńskie i pokładowe żyły skał wylewnych typu bazaltów (noszące nazwę cieszynitów), co jest wyjątkiem we fliszu Karpat Zewnętrznych. 21

22 Pogórze Wiśnickie rozciąga się od doliny Raby po dolinę Dunajca. Mioceńska zatoka gdowska i szeroka dolina Raby sprawiają, że zachodnia część Pogórza Wiśnickiego ma tylko kilka kilometrów szerokości, ale ku wschodowi rozszerza się ono do kilkunastu kilometrów (na południe od Bochni około 18 km), zajmując powierzchnię około 700 km2. Garby Pogórza Wiśnickiego osiągają wysokości m, ale miejscami przekraczają 500 m. Pogórze charakteryzują szerokie, wydłużone równoleżnikowo garby. Spłaszczenia wierzchowinowe o wysokości bezwzględnej m, maja szerokość m oraz spadki 0-3%. Górne partie stoków mają łagodne nachylenia nie przekraczające 10%, natomiast dolne 12-15%. Obszar Bochni posiada dość skomplikowaną budowę geologiczną. Stratygraficznie są to utwory fliszu, tworzące strefę brzeżną Karpat oraz utwory miocenu Zapadliska Przedkarpackiego. Granica stratygraficzna (między utworami fliszowymi i mioceńskimi) nie pokrywa się dokładnie z granicą morfologiczną, lecz utwory te wymieszane są w strefie sięgającej ok. 2 km na południe od progu Pogórza. Wgłębne podłoże geologiczne obszaru budują utwory wieku kredowo-trzeciorzędowego, czyli flisz karpacki jednostki śląskiej i podśląskiej (piaskowce, zlepieńce, łupki, łupki pstre, podrzędnie margle). Mogą im towarzyszyć utwory wieku mioceńskiego warstw chodenickich w postaci iłów, iłów marglistych i piasków podsobnych, pojawiające się na powierzchni terenu na nielicznych wychodniach na stokach. Podłoże kredowo-trzeciorzędowe okrywają pyłowe utwory lessopodobne wieku czwartorzędowego. Są to przeważnie gliny pylaste o niewielkiej zawartości piasku i z dużym udziałem iłu koloidalnego. Utwory te zajmują ponad 70% powierzchni terenu i stanowią podłoże budowlane o zmiennych właściwościach. Pod nimi zalega zwietrzelina skał fliszowych i mioceńskich. Miąższość utworów lessopodobnych jest zróżnicowana od 5 metrów na wierzchowinie do 10 metrów na stokach. W dnach dolin potoków występują osady facji piaszczysto-pyłowej i żwirowej z wytrąceniami iłu i szczątków organicznych. Analizowany teren położony jest w strefie przejściowej pomiędzy obszarami gdzie występują ruchy neotektoniczne o kierunku wznoszącym. Obszar objęty opracowaniem położony jest na pograniczu jednostki hydrogeologicznej XXII Regionu Przedkarpackiego i XXIII Regionu Karpackiego *. Wody podziemne występują w utworach czwartorzędu i trzeciorzędu (miocen). W utworach czwartorzędu występują wody gruntowe w dolinach rzecznych żwiry, piaski i mułki o miąższości kilku metrów. Ze względu na przejściowość położenia i zaburzenia tektoniczne przenikają się tu struktury hydrogeologiczne regionu karpackiego i przedkarpackiego. Występują trzy piętra wodonośne: kredy-trzeciorzędu (fliszowe); trzeciorzędu (poziom miocenu morskiego) i czwartorzędowe. Wszystkie cechuje bardzo niska wodonośność. Według mapy opracowanej przez A. S. Kleczkowskiego nie wydzielono na tym terenie Głównego Zbiornika Wód Podziemnych (GZWP), co wynika z ubogich zasobów wodnych tego obszaru. Wnioski: Obszar nie znajduje się w zasięgu granic terenów i obszarów górniczych nadzorowanych przez Okręgowy Urząd Górniczy; Na obszarze brak udokumentowanych i zbilansowanych złóż kopalin pod nadzorem Geologa Wojewódzkiego; Teren opracowania nie jest objęty zasięgiem granic obszarów prognostycznych występowania złóż kopalin; Analizowany obszar znajduje się poza zasięgiem osiadania terenu i szkód górniczych spowodowanych podziemną eksploatacją soli kamiennej w Bochni; * Wg. Mapy Hydrogeologicznej Polski skala 1: , Instytut Geologiczny, opracowali: J.Chowaniec i in r. 22

23 Według danych CBDG PIG, na obszarze występują dwa nieczynne, poszukiwawcze otwory wiertnicze za gazem ziemnym (współrzędne: 49 O 57`02``N/20 O 26`46``E i 46 O 56`52``N/20 O 27`18``E) ; Na omawianym obszarze dominują warunki korzystne dla budownictwa Grunty pylaste i gliniasto-pylaste na wierzchowinach i stokach są przeważnie twardoplastyczne i nośne. W dolinach i u podnóży erodowanych stoków występują grunty słabo nośne. Zwierciadło wody występuje przeważnie na poziomie >2 m p.p.t., miejscami jedynie z powodu podwyższonego poziomu zwierciadła wody gruntowej (ok. 1 m p.p.t) grunty mogą wymagać zabiegów melioracyjnych. W podłożu mogą występować grunty kurzawkowe stanowiące zagrożenie w trakcie fundamentowania budynków czy kopania studni. Gleby Gleby w Bochni charakteryzują się dużą zmiennością, a ich rozmieszczenie jest wyraźnie zależne od budowy geologicznej. W dużej części mają charakter antropogeniczny. Antropogeniczne przekształcenia środowiska przyrodniczego związane są głównie z procesami urbanizacyjnymi i górnictwem solnym. W części południowej, na obszarze Pogórza Zachodniobeskidzkiego na kształtowanie się gleb dominujący wpływ miała rzeźba terenu i roślinność, natomiast w Kotlinie Sandomierskiej większą rolę odegrały stosunki wodne i skały macierzyste. Dominującym typem gleb są mady nizinne (Kotlina Sandomierska) i ziemie brunatne kwaśne (Pogórze), zaś dominującym gatunkiem gleb są gleby lessowe i pyłowe. Skałą macierzystą gleb Pogórza są pokrywy utworów lessopodobnych znacznej miąższości oraz zwietrzeliny fliszu. Właściwości tych utworów w warunkach panującego klimatu sprzyjały tworzeniu się gleb płowych i płowych opadowo glejowych. Na omawianym obszarze dominują mady, które stanowią 40 % powierzchni użytków rolnych. Występują one w północnej części miasta wzdłuż Doliny Raby oraz Gróbki. Dna dolin zajmują głównie mady piaszczyste. Większe powierzchnie zajmują mady lekkie i średnie, wytworzone z materiału pyłowego i ilastego. Drugim co do wielkości typem gleb są gleby brunatne wyługowane, kwaśne. Zajmują około 32% powierzchni użytków rolnych. Gleby te wykształciły się na utworach pyłowych, glinach i iłach. W południowej części miasta Bochnia znajdują się gleby bielicowe i pseudobielicowe. Charakterystyczną ich cechąjest występowanie poziomu wymycia pod ściółką leśną i poziomu iluwialnego o intensywnym brunatno-rdzawym zabarwieniu. Gleby bielicowe na skutek użytkowania rolniczego zostały przekształcone działalnością człowieka i obecnie określa się je jako pseudobielicowe. Zajmują około 20% powierzchni użytków rolnych. Cechuje je niska zasobność w składniki pokarmowe. W klasyfikacji bonitacyjnej gleby zalicza się do trzeciej klasy. W północnej części gminy wzdłuż rzeki Raby tj. Chodenice, Proszówki, Krzyżanowice oraz w południowo - wschodniej części gminy w dolinie potoku Gróbka (Kurów) występują mady rzeczne: pyłowe, ilaste, gliniaste. Struktura gruntów rolnych w obszarze opracowania przedstawia się następująco: Parametr RAZEM UŻYTKI ROLNE klasa bonitacyjna II III III a III b IV IV a IV b V VI [ha] % pow. użytk. rol opracowano na podstawie mapy ewidencji gruntów osiedla Kurów pochodzącej ze Starostwa Powiatowego Gleby użytków rolnych badanego terenu należą przeważnie do klasy bonitacyjnej IIIa i III. W części centralnej obszaru na wierzchowinie występuje kompleks gleb II klasy bonitacyjnej. Dominujące kompleksy przydatności rolniczej gleb gruntów ornych to 2, 8 oraz 1. Pośród użytków zielonych występuje kompleks 2z. 23

24 Najpowszechniej występującym typem gleby użytków rolnych jest gleba płowa Haplic Luvisol dominująca na wierzchowinach. Na stokach występuje najczęściej gleba brunatna i wtórnie brunatna (Cmbic Luvisol). Gleby organiczne, glejowe deluwialne, gruntowo-glejowe, mady brunatne zalegają w dnach doliny Gróbki oraz dolin bocznych i niecek. Procesy erozyjno-denudacyjne w postaci spłukiwania, spływów powierzchniowych, erozji liniowej są zagrożeniem gleb i ich zasobności. Procesom tym sprzyjają znaczne powierzchnie gleb pyłowych, urozmaicona rzeźba, mała lesistość, przewaga gruntów ornych, rozmywanie gęstej sieci dróg polnych i gruntowych, orka wzdłuż stoków. Dominującymi procesami są spłukiwanie oraz akumulacja materiału w obrębie podnóży stoków i den dolin. Stąd wykształciły się dość zasobne w próchnicę i substancje odżywcze gleby deluwialne (namyte). Ogólnie, region Pogórza Wiśnickiego cechuje 4 i 3 stopień nasilenia erozji wodnej gleb. Jest to zagrożenie silne i średnie. Erozja wodna gleb lessowych występuje już na zboczach o nachyleniu ponad 3%. Na zboczach o nachyleniu ponad 20% natężenie erozji jest tak silne, że nie zaleca się tam uprawy płużnej. Ochrona terenów rolnych obszaru przed erozją powinna polegać przede wszystkim na odpowiednim rozmieszczeniu użytków rolnych i leśnych, warstwicowym układzie pól uprawnych, odpowiednim rozplanowaniu i umocnieniu dróg polnych, stosowaniu zabiegów agrotechnicznych. Rekultywacja i zagospodarowanie teras rolnych, skarp i wąwozów powinna zmierzać do ich umocnienia i utrwalenia w krajobrazie. Wskazane jest zalesienie najbardziej stromych stoków. Klimat Południowa część miasta Bochnia leży w regionie klimatycznym Pogórza Wiśnickiego, wsubregionie niskich garbów (górne i środkowe części stoków) oraz w subregionie dolin (dnadolinne oraz dolne części stoków). Region ten charakteryzują takie cechy klimatu: średniatemp. roczna wynosi 7.4 C, roczna ilość opadów to 760 mm, liczba dni mroźnych 110, a ześniegiem 68. Okres wegetacji trwa 210 dni. Obszar planu nie znajduje się w zasięgu istniejących ani projektowanych obszarów ograniczonego użytkowania ustanawianych wokół obiektów ze względu na ponadnormatywne zanieczyszczenia powietrza i oddziaływanie hałasu. Wody powierzchniowe Przez teren Bochni w północnej części miasta, przepływa rzeka Raba, prawostronny dopływ Wisły - uchodzi w 134,7 km jej biegu. Raba o powierzchni zlewni przy ujściu do Wisły 1537 km2 i długości 137 km ma swój obszar źródłowy w Beskidach na wysokości 785 m npm. Natomiast przez centrum miasta przepływa potok Babica, częściowo przykryty (orurowany), którego dopływami są potok Murowianka ze źródłem w pobliżu kapliczki na wzgórzu Murowianka, oraz potok Storynka, płynący niegdyś aż od szybu Campi, dziś jedynie w okolicach Plant Salinarnych i osiedla Storynka, całkowicie przekryty. W południowej części miasta przepływa potok Gróbka, który jest prawobrzeżnym dopływem rzeki Wisły, o całkowitej długości 38 km, uchodzącym do Wisły w 144,8 km jej biegu. Swój początek bierze na południe od Bochni, na Pogórzu Wiśnickim zbudowanym z utworów fliszowych. W dalszym biegu wpływa na obszar Pogórza Bocheńskiego przykrytego utworami piaszczysto-żwirowymi. Powierzchnia zlewni Gróbki przy ujściu do Wisły wynosi 292,2 km2. Obszar zlewni pocięty jest siecią rowów melioracyjnych i naturalnych cieków. Głównymi dopływami Gróbki są potoki Uszew i Uszewka. Obszar objęty opracowaniem położny jest w całości w źródłowej części zlewni rzeki Gróbki (Starej Rzeki). Dorzecza Raby i Gróbki oddzielone są działami wodnymi II rzędu. Teren leży na lokalnym garbie wododzielnym odwadnianym przez Gróbkę i jej dopływ potok Dubielicki. Zlewnia Gróbki charakteryzuje się dużą zmiennością przepływu w ciągu roku, z przewagą odpływu wiosennego nad letnim. Odpływ jednostkowy wynosi średnio 6 8 l/s/km 2, co świadczy o małej 24

25 zasobności zlewni, uwarunkowanej niewielką wodonośnością utworów geologicznych budujących ten teren. Średni roczny przepływ Gróbki w pobliskich Łazach (10,6 km biegu rzeki) wynosi 0,142 m 3 /s, a w okresach wezbrań od 2,66 do 4,64 m 3 /s. Początek zjawisk lodowych na Gróbce przypada najwcześniej na pierwsza dekadę listopada, a pokrywa lodowa pojawia się w pierwszej dekadzie grudnia. Stany wody na Gróbce są kształtowane pod pływem opadów i roztopów. Średnie najniższe stany wody przypadają na wrzesień lub październik, w grudniu następuje lekki wzrost pod pływem opadów jesiennych. Wezbrania roztopowe lub roztopowo opadowe występują regularnie na wiosnę, z powodu wysokiego obwałowania powodzie w praktycznie nie występują, a w przypadku ogromnych opadów deszczu (jak w 1997 r.) dochodzi jedynie do zalania niewielkich obszarów UR i podmycia wałów. Ustrój Gróbki i innych cieków badanego obszaru jest typu deszczowo śnieżnego. Rzeka w swym górnym biegu jest odbiornikiem zanieczyszczeń z miejscowości nad nią położonych, zaś w środkowym i dolnym biegu odwadnia tereny typowo rolnicze, zmeliorowane. Wody podziemne i warunki hydrogeologiczne Obszar objęty opracowaniem położony jest na pograniczu jednostki hydrogeologicznej XXII Regionu Przedkarpackiego i XXIII Regionu Karpackiego2. Wody podziemne występują w utworach czwartorzędu i trzeciorzędu (miocen). W utworach czwartorzędu występują wody gruntowe w dolinach rzecznych żwiry, piaski i mułki o miąższości kilku metrów. Ze względu na przejściowość położenia i zaburzenia tektoniczne przenikają się tu struktury hydrogeologiczne regionu karpackiego i przedkarpackiego. Występują trzy piętra wodonośne: kredy-trzeciorzędu (fliszowe); trzeciorzędu (poziom miocenu morskiego) i czwartorzędowe. Wszystkie cechuje bardzo niska wodonośność. Piętro kredy-trzeciorzędu stanowi największą obszarowo jednostkę w tym regionie. Są to obszary zbudowane z utworów fliszowych. Skały stanowią zbiornik szczelinowo porowy, są słabo przepuszczalne, ubogie w wody pitne a poziom wodonośny jest w nich nieciągły ze względu na litologię warstw skalnych. Przeciętnie sucha pozostałość w wodach skał fliszowych wynosi mg/l. Poziom jest zasilany na drodze infiltracji opadów atmosferycznych. Spływ wód w zbiorniku jest zgodny z morfologią terenu. Piętro czwartorzędowe tworzą utwory lessopodobne, zwietrzelinowe i aluwialne. Są to utwory o przewadze drobnych pylasto-ilastych frakcji, lokalnie i okresowo zawodnione. Wody piętra czwartorzędowego w subregionie zewnętrznokarpackim na ogół cechują się suchą pozostałością w granicach mg/l. Według mapy opracowanej przez A. S. Kleczkowskiego nie wydzielono na tym terenie Głównego Zbiornika Wód Podziemnych (GZWP), co wynika z ubogich zasobów wodnych tego obszaru. Rys.3. Fragment mapy Głównych Zbiorników Wód Podziemnych ŹRÓDŁO: MAPKA 30. Raport o stanie środowiska w województwie małopolskim w 1999; Perspektywy zagospodarowania wód podziemnych w rejonie Bochni są ograniczone. Istnieje możliwość lokalizacji tylko małych, indywidualnych ujęć o niewielkiej wydajności. 25

26 Zasadniczym poziomem użytkowym w rejonie Bochni jest poziom czwartorzędowy. Obejmuje on holoceńskie utwory piaszczyste i piaszczysto-żwirowe doliny Raby. Charakteryzuje się on korzystnymi warunkami hydrogeologicznymi (miąższość utworów wodonośnych od 5 do 20 m), łatwością infiltracji wód do warstw wodonośnych oraz dużą powierzchnią terenów alimentacyjnych. Miasto Bochnia położone jest na obszarze Lokalnego Zbiornika Wód Podziemnych Raba-Wisła (RW), ściśle związanego z dolinami obydwu tych rzek. Jest to zbiornik o całkowitej powierzchni ok. 171 km2, zlokalizowany w ośrodku porowym, odznaczający się zmienną wodonośnością, zależną od rozmiarów dolin rzecznych i miąższości utworów. Szacunkowe zasoby dyspozycyjne wód w zbiorniku wynoszą ok. 20 m3/d, a głębokość ujęć waha się od 3 do 60 m. Perspektywy zagospodarowania wód podziemnych w rejonie Bochni są ograniczone. Istnieje tu możliwość lokalizacji tylko małych ujęć o niewielkiej wydajności. Główne ogniska zanieczyszczeń wód podziemnych na analizowanym terenie to: ogniska wielkopowierzchniowe: zanieczyszczone opady atmosferyczne (oddziaływanie aglomeracji śląsko-krakowskiej); rolnictwo (nawożenie); ogniska punktowe: brak kanalizacji (niekontrolowane zrzuty ścieków bytowo-gospodarczych do gruntu; zły stan sanitarny studni); odpady (dzikie wysypiska śmieci, zaśmiecanie nisz źródliskowych); ogniska liniowe: zanieczyszczone wody powierzchniowe (Gróbka); droga wojewódzka 965 (paliwa, sole rozmrażające). Wnioski: obszar nie jest położony w zasięgu ustanowionych stref ochronny ujęć wód podziemnych; obszar nie jest położony w zasięgu stref ochronnych GZWP (ONO, OWO); obszar położony jest w zasięgu występowania zbiorników solanek geotermalnych z utworów jury i kredy zalegających średnio na głębokości 1500 metrów, o temperaturze na wypływie rzędu O C. Przyroda ożywiona W przedmiotowym terenie występuje niewielka powierzchnia lasów, głównie na powierzchniach wychodni utworów fliszowych. Zajmują one tereny o największym nachyleniu, rozczłonkowane systemem małych dolin i niecek. Są to w przeważającej części zbiorowiska grądów i buczyn, a w dnie doliny łęgi olszowojesionowe. W dnie doliny Gróbki i jej dopływów a także na stokach użytkowanych rolniczo występują Zbiorowiska półnaturalne w postaci łąk i pastwisk, przede wszystkim łąka rajgrasowa Arrhenatheretum elatioris, oraz zbiorowiska życicy oraz grzebienicy Lolio-Cynosuretum. W obszarach użytkowanych rolniczo liczne miedze i skarpy śródpolne porośnięte są zwartymi zaroślami śródpolnymi, o dużej różnorodności krzewów z rzędu Prunetalia. Ochrona przyrody Obszar osiedla Kurów przylega od południa do Wiśnicko-Lipnickiego Parku Krajobrazowego. Północna granica Parku przebiega granicą administracyjną miasta Bochnia i Gminy Nowy Wiśnicz i biegnie aż do drogi wojewódzkiej Bochnia-Limanowa przecinając ją a dalej do styku z drogą Kopaliny-Nowy Wiśnicz. Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy wchodzi w skład Zespołu Parków Krajobrazowych Pogórza. Został on utworzony w oparciu o rozporządzenie Wojewody Tarnowskiego z dnia 12 maja 1997 roku. Natomiast szczegółowy opis granic Parku jak i szczególne cele ochrony i zakazy określa Rozporządzenie Nr 8/05 Wojewody Małopolskiego z dnia 23 maja 2005 roku (DZ. Urz. Woj. Małop. Nr 309, poz.2241) w sprawie ochrony Wiśnicko - Lipnickiego Parku Krajobrazowego. Ponadto niewielki fragment miasta Bochnia (w rejonie dzielnicy Dołuszyce zachodnio- południowa część opracowania) znajduje się w Obszarze Chronionego Krajobrazu Zachodniego Pogórza Wiśnickiego. Obszar Chronionego Krajobrazu jest formą ochrony przyrody 26

27 ustanowioną na podstawie ustawy O ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004r. (Dz. U nr 92 poz. 880). Obszaru Chronionego Krajobrazu Zachodniego Pogórza Wiśnickiego. Został on ustanowiony Rozporządzeniem nr 10/06 Wojewody Małopolskiego z dnia 21 lutego 2006r. /Rozporz. Woj. Małopolskiego Dz.U. nr 126 poz. 801/. Aktualną podstawą prawną jego funkcjonowania jest obowiązująca od 4 kwietnia 2012r. Uchwała Nr XVIII/302/12 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 27 lutego 2012r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Zachodniego Pogórza Wiśnickiego (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2012r. poz. 1197). Obszar Chronionego Krajobrazu Zachodniego Pogórza Wiśnickiego zajmuje powierzchnię ha i obejmuje część Pogórza Wiśnickiego i Pogórza Wielickiego. Położony jest na terenie gminy Łapanów oraz w części gmin: Trzciana, Żegocina, Bochnia i miasta Bochnia (dzielnica Dołuszyce). Jest to obszar po zachodniej stronie Wiśnicko - Lipnickiego Parku Krajobrazowego. Rzeźba terenu obszaru jest zróżnicowana, z pojedynczymi pasmami wzniesień, poprzedzielanymi szerokimi, płaskimi dnami dolin. Szata roślinna jest zróżnicowana - od żyznych i kwaśnych buczyn i jedlin, poprzez grądy, bory mieszane, po bory świeże i acidofilne mszyste jedliny oraz zbiorowiska łęgów i olsów. W Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA 2000 przedmiotowy obszar nie leży na terenach zaliczonych do obszarów chronionych. Według ostatniej aktualizacji z dnia 9 lutego 2009r. map i SDF nowych obszarów Natura 2000, najbliższe obszary to: Torfowisko Wielkie Błoto (pow. wielicki, gm. Kłaj, gm. Niepołomice) - położony w kierunku północno-zachodnim w odległości ok. 7,9 km od zachodniej granicy miasta; Nowy Wiśnicz (pow. bocheński gm. Nowy Wiśnicz)- położony w kierunku południowowschodnim w odległości ok. 2,4 km od granicy miasta; PLB Puszcza Niepołomicka (pow. wielicki, gm. Niepołomice) - położony w 17 kierunku północno-zachodnim w odległości ok. 1,4 km od północnej granicy analizowanego obszaru. Rys.2. Europejska Sieć Ekologiczna Natura

28 Ponadto na obszarze objętym opracowaniem zmiany planu nie występują: elementy objęte krajowym systemem przyrodniczych obszarów chronionych na podstawie Ustawy o Ochronie Przyrody; obszary chronione w Sieci NATURA 2000, ECONET PL ani CORINE Ostoje przyrody. prawnie chronione pomniki przyrody; chronione użytki ekologiczne ani udokumentowane stanowiska chronionych gatunków flory czy fauny; Omawiany obszar położony jest na terenach nie objętych krajową siecią ekologiczną ECONET. Krajowa sieć ekologiczna ECONET-POLSKA jest wielkoprzestrzennym systemem obszarów węzłowych najlepiej zachowanych pod względem przyrodniczym i reprezentatywnych dla różnych regionów przyrodniczych kraju, wzajemnie ze sobą powiązanych korytarzami ekologicznymi, które zapewniają ciągłość więzi przyrodniczych w obrębie tego systemu. Na obszarze gminy Niepołomice Puszcza Niepołomicka stanowi obszar węzłowy w sieci ECONET-PL o znaczeniu krajowym 23K. Zasadniczą oś systemu powiązań ekologicznych tego terenu stanowi korytarz rzeki Gróbki o znaczeniu regionalnym, który podobnie jak korytarz rzeki Raby, ekologicznie wiąże tereny Pogórza z niżem nadwiślańskim. Krajobraz kulturowy oraz zabytki Historyczne układy przestrzenne Układ przestrzenny wsi miał silny związek z przebiegiem traktu węgierskiego (via regia antiqua) prowadzącego z Krakowa na Węgry miedzy innymi przez Bochnię i Wiśnicz. Za czasów króla Kazimierza Wielkiego trakt był jedną z 10-ciu najważniejszych arterii komunikacyjnych w Królestwie. Historyczne centrum wsi opierało się na układzie placowym opartym na linii traktu węgierskiego. Zachowało ono do dziś modelowe ukształtowanie rozplanowania: plac wiejski założony na osi głównego traktu, działki siedliskowe rozplanowane prostopadle do osi założenia, rozdzielone drogami miedzuchowymi. Na zapleczach działek zlokalizowanych wokół placu, komunikacja została rozwiązana w oparciu o drogi pomocnicze, równoległe do głównej osi wsi. Na terenie Kurowa w dolinach potoków zakładano stawy młyńskie. Najlepiej zachowany relikt znajduje się w otoku doliny Dębcza. Należy dodatkowo nadmienić, iż Kurów leży w obrębie terenów, które były gęsto zasiedlone już w epoce kamienia co znajduje swoje odzwierciedlenie w bardzo dużej ilości stref ochrony konserwatorskiej dla stanowisk archeologicznych. Materiał archiwalny pochodzący ze Studium historyczno urbanistycznego miasta Bochni został osadzony na współczesnych mapach sytuacyjno wysokościowych w celu oceny przekształceń układu przestrzennego Kurowa powstałych na przestrzeni lat. Porównanie materiałów pokazało iż współczesny układ komunikacyjny jest silnie oparty na średniowiecznych założeniach, a ukształtowanie terenu w centrum osiedla jest obrazem średniowiecznego układu placowego dawnej wsi Kurów. 28

29 Zasoby kulturowe Na terenach objętych zmianą planu poza dość dobrze utrzymanymi układami przestrzennymi zachowała się zabudowa nosząca cechy historyczne. Są to budynki mieszkalne i gospodarcze pochodzące z drugiej połowy XIX wieku i początku XX wieku oraz budynek szkoły z przełomu XIX/XX wieku. Nieodłącznie z krajobrazem związane są również kapliczki i przydrożne krzyże. Obiekty zabytkowe Analiza obszaru wskazuje iż na terenie objętym zmianą obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania Osiedla Kurów zachowały się jedynie nieliczne zabytki o wysokich wartościach historycznych, architektonicznych czy estetycznych, o istotnym znaczeniu dla krajobrazu oraz tradycji. Pozostała część obiektów, która widnieje w opracowaniu Studium historyczno urbanistyczne opracowanym przez Pracownię Konserwacji Zabytków Oddział w Krakowie w Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej w latach (tekst oraz dokumentacja fotograficzna) została znacznie przekształcona lub uległa całkowitej likwidacji. Wizja w terenie pozwoliła na wyodrębnienie nielicznie zachowanej tradycyjnej zabudowy. Najczęstszym typem zagrody była zagroda kilkubudynkowa z budynkiem mieszkalnym bądź mieszkalno- inwentarskim położonym przy drodze i budynkami inwentarskimi i stodołą w głębi działki. Tradycyjne budownictwo mieszkalne i gospodarcze stanowiły budynki zbudowane na rzucie wydłużonego prostokąta. Drewniane ściany posiadały konstrukcję zrębową, tradycyjnie bieloną. Pierwotnie występowały tu dachy czterospadowe kryte słomą, w późniejszym okresie wyparły je dachy dwuspadowe. Okna posiadały pionową artykulację. Wejście do budynku mieszkalnego akcentowano gankami lub bądź werandami przekrytymi daszkami dwuspadowymi, z dekoracyjnymi szczytami. Poniższa tabela oraz mapa obrazują materiały oraz wnioski zgromadzone podczas inwentaryzacji wykonanej dla potrzeb niniejszego opracowania. 29

30 Poz. Oznaczenie przejęte z studium hist.- urbanistycznego Miasta Bochni Nr ewidencyjny budynku obowiązujący w czasie sporządzania Studium hist.- urb. Nr ewidencyjny budynku aktualnie obowiązujący LISTA OBIEKTÓW ZABYTKOWYCH WSKAZANYCH W STUDIUM HISTORYCZNO- URBANISTYCZNYM MIASTA BOCHNI a stan istniejący Obiekt Lokalizacja względem obszaru opracowania MPZP Stan techniczny Relikt Stawu Młyńskiego w granicy MPZP Kurowskiego w dolinie otoku Dębcza 430 Budynek Szkoły 431 Kurów 4 Kurów 53 Zagroda a) chałupa zbud. k XIXw., drewniania konstr. zrębowej, bielona, krytadachówką b) Stodoła- obora zbud. k. XIXw w granicy MPZP Poza zakresem MPZP zachowany jako teren otwarty, dobrze utrzymany odcinek grobli, czytelny zarys linii brzegowej obiekt zachowany, widoczne niewielkie przekształcenia, zmiana pokrycia dachu, zachowane cechy historyzmu 432 Kurów 20 Bujaka 55 Zagroda, chałupa drewniana zbudowana w granicy MPZP Budynek mieszkalny zlikwidowany, budynki gospodarcze przebudowane, otynkowane, zatarcie pierwotnych cech zabudowy. 30

31 Kurów 24 Wiśnicka 44 Zagroda: a) Chałupa zbud. k. XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, b) Stodoła, zbud. 2 poł. XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, c) Obora zbud. k XIXw. drewniana, konstrukcji zrębowe w granicy MPZP 434 Kurów 27 Kurów 27a Chałupa, zbud. 2 poł. XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, 435 Kurów 34 Kurów 122 Chałupa, zbud. początek XX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, 436 Kurów 15 Kurów 93 Dom, zbud. XIX/XX w., drewniany, konstrukcji zrębowej 437 Kurów 49 Kurów 108 Chałupa, pocz. XX w., drewniana, konstrukcji zrębowej 438 Kurów 51 Kurów 192 Stodoła w zagrodzie, zbud. 2 poł. XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, 439 Kurów 53 Kurów 45 Stodoła w zagrodzie, zbud. 2 poł. XIX w., przebud. z zatarciem cech stylowych, drewniana, konstrukcji zrębowej, 440 Kurów 60 Kurów 81 Zagroda a) Chałupa, zbud. pocz. XX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, b) Stodoła, zbud. XIX/XX w., cz. przebud., drewniana, konstrukcji zrębowej, 441 Kurów 80 Kurów 182 Zagroda a) Chałupa, zbud. 2 poł. XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, b) Stodoła - obora, zbud. 2 poł. XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, 442 Kurów 91 Kurów 170 Stodoła w zagrodzie, zbud. XIX/XX w., cz. przebud., drewniana, konstrukcji zrębowej, poza zakresem MPZP w granicy MPZP poza zakresem MPZP W granicy MPZP W granicy MPZP Poza zakresem MPZP W granicy MPZP W granicy MPZP W granicy MPZP zachowane 2 budynki chałupa i obora, obiekty zachowane z utrzymaniem cech pierwotnych, cały zespół zabudowy w bardzo złym stanie technicznym, budynek całkowicie przebudowany, zatarcie pierwotnych cech zabudowy Chałupa całkowicie zlikwidowana Obiekt zachowany, nieprzebudowany, bardzo zły stan techniczny Zagroda całkowicie zlikwidowana a)chałupa zachowana- zły stan techniczny, b) stodoła zlikwidowana całkowicie Stodoła całkowicie zlikwidowana 31

32 Kurów 117 Kurów 52 Zagroda a) Chałupa, zbud. pocz. XX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, b) Stodoła, zbud. pocz. XX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, c) Obora, zbud. pocz. XX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, Poza zakresem MPZP 444 Kurów 153 Kurów 146 a)chałupa, pocz. XXw., drewniana, konstrukcji zrębowej, b)stodoła zbud. początek XXw. drew., konstrukcji zrębowej, kryta dachówką Pomnik Chłopów - Ofiar Policji, wzn. 1957, na granicy Kurowa i Dołuszyc, ze sztucznego kamienia, z tablicą murowaną. W granicy MPZP Poza zakresem MPZP a) zatarcie cech pierwotnych zabudowy, rozbudowa budynku, wykończenie ścian zewnętrznych panelami plastikowymi, b) nieznaczna rozbudowa stodoły, obiekt nie zatracił całkowicie pierwotnego charakteru, cech zabudowy, zachowano materiały wykończeniowe 32

33 33

34 Stanowiska archeologiczne Zgodnie z Katalogiem stanowisk archeologicznych położonych na terenie objętym planem, wg danych z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie Delegatura w Tarnowie cały obszar planu objęty jest strefą ochrony archeologicznej obejmującą obszar stanowisk archeologicznych, wraz z terenami wyznaczającymi zasięg pojawiania się zabytków ze śladami osadnictwa oraz terenami przyległymi. Katalog stanowisk archeologicznych położonych na terenie Osiedla Kurów został przedstawiony poniżej w formie tabeli. Lokalizacja stanowisk widoczna jest na mapie powyżej. Nr stanowiska w miejscowości Nr stanowisk a na obszarze Powierzc hnia [ha] Funkcja obiektu kultura chronologia Materiał masowy AZP ślad osadnictwa Nowożytna - 2 fragmenty naczyń Mała ,0 1. ślad osadnictwa? Epoka kamienia Rdzeń szczątkowy ze Mała zmiany oraz używany jako tłuczek /krzem. jurajski/; Ocena wartości poznawczej stanowiska 2. ślad osadnictwa? Neolit ostrze toporka kamiennego /skała krystaliczna/ Mała Średniowiecze 2 fragmenty naczyń 3. osada Mała ,5 1. osada Średniowiecze 5 fragmentów naczyń Mała ślad osadnictwa? Epoka kamienia Przepalony wiórek z Mała uszkodzonym wierzchołkiem ,0 1. ślad osadnictwa? Epoka kamienia Fragment odłupka Duża /krzem. jurajski/ 2. osada Wczesne średniowiecze VIII X w. 15 fragmentów naczyń ślad osadnictwa? Epoka kamienia Średniowiecze Odłupek retusz. /krzem. jurajski/; odłupek korowy /krzem. jurajski/ Mała 2. ślad osadnictwa 1 fragment naczyń Mała ślad osadnictwa? Epoka kamienia Średniowiecze Odłupek z uszkodzonym wierzchołkiem /obsydian/ Mała 2. ślad osadnictwa 1 fragment naczyń Mała ślad osadnictwa? Neolit 2 fragmenty naczyń Mała ślad osadnictwa - Średniowiecze 1 fragment naczyń Mała ślad osadnictwa? Prehistoria 1 fragment naczyń Mała Duża 2. ślad osadnictwa łużycka Schyłek epoki brązu, wczesna epoka żelaza 2 fragmenty naczyń Mała

35 3. ślad osadnictwa Średniowiecze 1 fragment naczyń Mała ślad osadnictwa? Prahistoria 1 fragment naczyń Mała 2. ślad osadnictwa ,5 1. ślad osadnictwa łużycka? Schyłek epoki brązu, wczesna epoka żelaza Prahistoria 1 fragment naczyń 1 fragment naczyń Mała Mała 2. ślad osadnictwa - Średniowiecze 2 fragmenty naczyń Mała 3. osada nowożytna - 5 fragmenty naczyń Mała ślad osadnictwa? Epoka kamienia Odłupek /krzem. Mała jurajski/; odłupek spedolitowany /krzem. jurajski/ ślad osadnictwa? Epoka kamienia Odłupek zatępiec Mała /krzem. jurajski/ ślad osadnictwa Średniowiecze 2 fragmenty naczyń Mała ślad osadnictwa? Prahistoria 2 fragmenty naczyń Mała ślad osadnictwa łużycka Epoka brązu, 1 fragment naczyń Mała wczesna epoka żelaza 2. ślad osadnictwa? Prahistoria 2 fragmenty naczyń Mała 3. ślad osadnictwa Średniowiecze 4 fragmenty naczyń Mała 4. ślad osadnictwa ślad osadnictwa?? Epoka kamienia Epoka kamienia rdzennik /krzem. jurajski/ Drapacz atypowy na odłupku /krzem. jurajski/; wior z retuszem na str. dolną z uszkodzonym wierzchołkiem /krzem. jurajski/ Mała Średnia 2. osada przeworska Późny okres rzymski 3 fragmenty naczyń Średnia 3. osada osada 2. osada? Prahistoria przeworska Późny okres rzymski Wczesne średniowiecze 14 fragmentów naczyń 7 fragmentów naczyń 4 fragmenty naczyń Średnia Średnia Średnia 35

36 Planowane w konsekwencji zmiany planu inwestycje pozostaną bez wpływu na w/w elementy. Na terenie objętym zmianą planu nie zinwentaryzowano obiektów przyrodniczo cennych, W obszarze objętym projektem zmiany planu występują obiekty i strefy ochrony archeologicznej. Położony w obszarze zmiany planu obiekty o znaczeniu konserwatorskim podlegają ochronie. Ponadto część przedmiotowego terenu położona jest w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej. W otoczeniu objętym zmianą planu występują punkty atrakcyjne widokowo. Na analizowanym obszarze nie występują żadne indywidualne formy ochrony przyrody takie jak pomniki przyrody, stanowiska przyrodnicze, użytki ekologiczne. W bezpośrednim sąsiedztwie obszaru nie przebiegają korytarze ekologiczne oraz nie wyznaczono dotychczas obszarów ochronnych sieci Natura Najbliższe obszary Natura 2000 to Puszcza Niepołomicka (PLB ), Nowy Wiśnicz PLH12_06 oraz Torfowisko Wielkie Błoto (PLH12_41). 36

37 OCENA STANU ŚRODOWISKA, JEGO FUNKCJONOWANIA I ZASOBÓW. Zanieczyszczenie powietrza Na terenie miasta Bochnia prowadzone są badania monitoringowe jakości powietrza atmosferycznego. Badania prowadzone przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Krakowie wykazały, że analizowany teren jak i powiat bocheński w ocenie jakości powietrza za 2011 rok został zaliczony do strefy A z uwzględnieniem parametrów kryterialnych określanych dla dwutlenku azotu i benzenu, natomiast średnioroczne stężenie pyłu zawieszonego oraz dwutlenku siarki zostało przekroczone, tym samym zakwalifikowane do klasy C ze względu na ochronę zdrowia ludzi. W związku ze stwierdzoną klasą ogólną strefy dla powiatu bocheńskiego (klasa C), uzyskaną w ocenie rocznej dokonanej z uwzględnieniem kryteriów ustanowionych w celu ochrony zdrowia, został zakwalifikowany do opracowania Programu Ochrony Powietrza, mającego doprowadzić do poprawy jakości powietrza. Ze względu na ochronę roślin analizowany teren został zaliczony do strefy A. Podstawowymi źródłami emisji zanieczyszczeń do powietrza na terenie Bochni są: zakłady przemysłowe, przedsiębiorstwa energetyki cieplnej, lokalne kotłownie, paleniska domowe, komunikacja - transport samochodowy. Wpływ na stan czystości powietrza na omawianym terenie mają zanieczyszczenia pochodzące z zakładów znajdujących się w Bochni tj.m.in.: Zakład Produkcji Urządzeń Chłodniczych BOLARUS S.A. (ul. Wiśnicka 12), Stalprodukt S.A. oraz MPEC Bochnia. Podmioty te dotrzymują warunków pozwoleń na emisję. Lokalnie największy wpływ na stan zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego na omawianym terenie ma emisja spalin pochodząca od pojazdów przejeżdżających przez drogę krajową nr 4, która charakteryzuje się znacznym natężeniem ruchu. W obszarze tym występują podwyższone stężenia NO2, CO, formaldehydu, benzenu. Najbliższe stacje monitoringu jakości powietrza (w sieci WIOŚ) znajdują się w Szarowie (gmina Kłaj), Bochni (ul. Kazimierza Wielkiego) oraz w Brzesku. Dostępne wyniki pomiarów imisji zanieczyszczeń w latach pokazano w poniższych tabelach. Wykaz stacji i stanowisk pomiarowych monitoringu jakości powietrza Źródło WIOŚ Delegatura w Tarnowie Obszar położony jest także w pasie tranzytu substancji zanieczyszczających atmosferę z dalekich źródeł emisji. Na zachód od Bochni znajduje się Górnośląski Okręg Przemysłowy (GOP); na północnyzachód Kraków i zakłady metalurgiczne w Nowej Hucie; na północ zakłady przemysłu gipsowego okolic Pińczowa oraz wapienniki cementownie okolic Kielc. Z kierunku północno-wschodniego docierają zanieczyszczenia z obszaru wydobycia i przetwarzania siarki w okolicach Grzybowa, Staszowa i Tarnobrzega, a także z elektrowni w Połańcu. Na wschód od Bochni znajdują się Zakłady Azotowe w Tarnowie. Z południowego-zachodu zanieczyszczenia mogą docierać z okolic Bramy Morawskiej. Na południe od Bochni nie ma znaczących emitorów zanieczyszczeń. 37

38 Średnie roczne stężenie dwutlenku siarki w największych miastach województwa Średnie roczne stężenie dwutlenku siarki w największych miastach województwa Na warunki aerosanitarne w skali lokalnej mają głównie wpływ emisje komunalne z palenisk domowych, drobnych zakładów usługowych oraz kotłowni (tzw: niska emisja). Obszar planu nie znajduje się w zasięgu istniejących ani projektowanych obszarów ograniczonego użytkowania ustanawianych wokół obiektów ze względu na ponadnormatywne zanieczyszczenia powietrza i oddziaływanie hałasu. 38

39 Zanieczyszczenie wód powierzchniowych i podziemnych Jakość wód Gróbki w roku 2009 przedstawiała się następująco: Klasyfikacja wskaźników i elementów, jakości wód Gróbki w punkcie pomiarowym Okulice Gróbka w 2009 roku. *Wartości graniczne wskaźników jakości wód odnoszące się do jednolitych części wód powierzchniowych w ciekach określa dla danej klasy Rozp. Ministra Środowiska z dnia 20 sierpnia 2008 r. w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych. Dla wskaźników fizykochemicznych występuje podział trój stopniowy: I klasa, II klasa, Y- przekroczone wartości graniczne dla stanu dobrego i stanu wyższego niż dobry. Źródło WIOŚ Delegatura w Tarnowie Jakości wód rz. Gróbki w punkcie pomiarowym Gróbka Okulice w zakresie elementów fizykochemicznych zakwalifikowano do II klasy. Wody Gróbki w punkcie pomiarowym Gróbka (1,2 km biegu rzeki) oraz Uszewki w punkcie pomiarowym Uście do Gróbki ( 0,5 km biegu rzeki) zostały zbadane w 2008 r. pod względem oceny wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania w warunkach naturalnych ryb łososiowatych i karpiowatych. Wyniki badań wykazały, że wody w tych ciekach są nieprzydatnie dla bytowania ryb karpiowatych z uwagi na przekroczenia zawartości takich substancji jak: O2, BZT5, azotyny, azot amonowy, niezjonizowany amoniak, fosfor ogólny. W latach w wodach Rzeki Gróbki nie stwierdzono eutrofizacji. Obszar objęty opracowaniem nie znajduje się w zasięgu istniejących ani projektowanych stref ochronnych ujęć wód powierzchniowych. W celu ochrony otuliny biologicznej cieków wodnych wyznaczono strefę hydrogeniczną, obejmującą pasy terenu położone w bezpośrednim sąsiedztwie cieków wodnych, stanowiące jego naturalną biologiczną otulinę. Strefa obejmuje również tereny zagrożone zalaniem lub podtopieniem. W przedmiotowym obszarze nie występują rzeki, których stopień zanieczyszczenia i jakość wód miałyby wpływ na jakość środowiska i planowane zmiany w zagospodarowaniu terenów. Klimat akustyczny Hałas to drgania rozprzestrzeniające się w powietrzu w postaci fali akustycznej o częstotliwościach i natężeniach stwarzających uciążliwości dla ludzi i środowiska, którego natężenie określa się wartością poziomu dźwięku mierzoną w decybelach. Do oceny hałasu w środowisku zewnętrznym ma zastosowanie Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku [Dz.U nr 0 poz. 1109]. Klasyfikacja akustyczna analizowanych terenów związana jest z funkcją danego obszaru. Ponieważ stanowią one głównie tereny gospodarstw domowych oraz tereny pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z towarzyszeniem usług klasyfikowane są wg niżej podanego zestawienia. 39

40 W zależności od źródeł hałasu normy dla poszczególnych typów wynoszą: Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej; Drogi i linie kolejowe: przedział czasu odniesienia równy 16 godzinom- 61 db; przedział czasu odniesienia równy 8 godzinom 56 db Pozostałe obiekty i działalność będąca źródłem hałasu przedział czasu odniesienia równy 8 najmniej korzystnym godzinom dnia kolejno po sobie następującym - 50 db; przedział czasu odniesienia równy 1 najmniej korzystnej godzinie nocy 40 db. Dla wyznaczonych projektem planu terenów obowiązują dopuszczalne poziomy hałasu: w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN, MN-k) oraz w terenach zabudowy mieszkaniowo-usługowej (MU-k) obowiązują dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku jak dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej; w terenach zabudowy usługowej (U, U-k) dopuszczalny poziom hałasu jak dla terenów zabudowy związanej ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży; w terenie usług rekreacji oznaczonych na Rysunku planu symbolami U-r obowiązują dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku jak dla terenów rekreacyjnowypoczynkowych; dla pozostałych terenów wyznaczonych w planie nie ustala się kategorii w tym zakresie. Ewentualna działalność usługowa prowadzona w ramach funkcji podstawowej dla terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej powodująca hałas uciążliwy dla środowiska, musi być prowadzona przy zastosowaniu rozwiązań technicznych ograniczających jego przenikanie do otoczenia. Omawiany teren nie jest szczególnie narażony na uciążliwości akustyczne a jakość środowiska akustycznego kształtowana jest tu głównie przez oddziaływanie tras komunikacyjnych, stanowiących liniowe źródła hałasu ponadnormatywnego, hałas bytowy, oraz dźwięki środowiska przyrodniczego. Wzdłuż ul. Wiśnickiej tj. drogi KDG, o znacznym istniejącym i potencjalnym obciążeniu komunikacyjnym, w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN), wyznaczonych na bazie istniejącego zainwestowania, wymagane jest wyznaczenie strefy ponadnormatywnego oddziaływania komunikacji, w której występuje lub może wystąpić przekroczenie dopuszczalnego, długookresowego, średniego poziomu dźwięku Ln = 50 db dla pory nocnej, wywołanego ruchem samochodowym i kolejowym. Dla lokalizacji budynków mieszkalnych oraz przeznaczonych na stały pobyt ludzi winien obowiązywać nakaz realizacji zabezpieczeń, umożliwiających zgodnie z wymogami ochrony akustycznej osiągnięcie w ich otoczeniu poziomu hałasu nie przekraczającego wartości dopuszczalnych, określonych w obowiązujących w tym zakresie przepisach odrębnych. Odstępstwa mogą być wprowadzone w momencie zrealizowania zabezpieczeń akustycznych wykonanych na podstawie analiz uciążliwości akustycznej, w których określony zostanie rzeczywisty zasięg propagacji hałasu w ich otoczeniu, umożliwiający zmniejszenie zasięgu strefy. Gospodarka odpadami Zagrożeniem zarówno dla wód jak i powietrza na terenie gminy mogą być odpady, szczególnie składowane niezgodnie z przepisami tzw. dzikie wysypiska śmieci. Na terenie objętym zmianą planu gospodarka odpadami komunalnymi oparta jest na zorganizowanej zbiórce odpadów i ich wywozie na składowisko, dlatego takie zagrożenie nie występuje. 40

41 PROJEKTOWANA FUNKCJA I MOŻLIWOŚCI INWESTOWANIA W TERENIE OBJĘTYM ZMIANĄ Przedmiotowa zmiana planu dotyczy zmiany przeznaczenia na cele budowlane terenów upraw polowych i otwartych terenów zielonych, zgodnie ze złożonymi wnioskami do zmiany planu. W związku z powyższym projekt zmiany planu wyznacza nowe tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej uzupełnionej o dopuszczoną funkcję usługową o sumarycznej powierzchni 21,03ha, wprowadzając również nowe elementy układu komunikacyjnego w postaci dróg wewnętrznych oraz dróg gminnych dojazdowych o długości 2055m. Projekt planu weryfikuje również obowiązujące ustalenia w zakresie standardów zabudowy i zagospodarowania terenu z uwzględnieniem ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz wniosków z wynikających z opracowania ekofizjograficznego. Przeznaczenie terenów zostało określone w Uchwały w sprawie zmiany planu. Wyznaczono tereny: MN tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, MN-k tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej, MU-k tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej, U tereny zabudowy usługowej, U-k tereny zabudowy usługowej, U-r tereny usług rekreacji, ZR tereny zieleni nie urządzonej, ZL tereny lasów, WS tereny wód powierzchniowych, KDG tereny dróg publicznych drogi główne, KDL tereny dróg publicznych drogi lokalne, KDD tereny dróg publicznych drogi dojazdowe, KDW teren dróg wewnętrznych; tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczone na Rysunku planu symbolami 1-18MN z podstawowym przeznaczeniem pod lokalizację zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej realizowanej w formie budynków wolnostojących i bliźniaczych. 1. Dla terenów oznaczonych symbolami MN dopuszcza się: 1) lokalizację wbudowanej funkcji usługowej o charakterze komercyjnym, o powierzchni odpowiadającej definicji budynku mieszkalnego jednorodzinnego zawartej w przepisach odrębnych; 2) lokalizację wolnostojących obiektów usługowych; 3) lokalizację wolnostojących budynków garażowych dla samochodów osobowych, gospodarczych oraz garażowo-gospodarczych z ograniczeniem do 50,0m2 powierzchni zabudowy poszczególnych budynków; 4) lokalizację zabudowy zagrodowej; 5) realizację zieleni urządzonej, trawników, skwerów, placów zabaw; 6) lokalizację obiektów małej architektury; 7) realizację dróg wewnętrznych, parkingów; 8) realizację ciągów pieszych i ścieżek rowerowych; 9) lokalizację sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej i komunalnej. 2. Warunkiem lokalizacji obiektów i urządzeń w ramach przeznaczenia uzupełniającego jest dostosowanie ich do wymogów i charakteru przeznaczenia podstawowego; z zachowaniem proporcji tak, aby suma powierzchni przeznaczenia uzupełniającego określonego ust. 2 pkt 2 oraz 3, nie stanowiła więcej niż 20% powierzchni terenu inwestycji. 3. Dla terenów oznaczonych na Rysunku planu symbolami 1MN, 2MN, w granicach strefy hzdrogenicynej ustala się możliwość zastosowania ustaleń zawartych w ust. 2 z zastrzeżeniem: 1) z uwagi na możliwość wystąpienia podtopień działalność inwestycyjna winna być prowadzona ze 41

42 świadomością możliwości wystąpienia zagrożenia zalaniem wodami powodziowymi; 2) istniejące obiekty pozostawia się do utrzymania, rozbudowy, przebudowy nadbudowy i zmiany sposobu użytkowania zgodnie z przeznaczeniem ustalonym w planie; 3) dopuszcza się możliwość realizacji nowych obiektów, z zastrzeżeniem, iż inwestorzy winni podjąć działania zmierzające do zredukowania ewentualnych strat w przypadku wystąpienia zagrożenia, tj. m.in. realizacji obiektów bez podpiwniczenia, podniesienia rzędnej parteru budynku oraz zastosowanie technologii budowlanej pozwalającej na zabezpieczenie budynku przed działaniem wody. 4. Dla terenów oznaczonych na Rysunku planu symbolami 6MN, 12MN, w granicach terenów osuwisk aktywnych ustala się konieczność przestrzegania szczegółowych nakazów i zakazów obowiązujących dla strefy zagrożenia osuwaniem się mas ziemnych w terenach osuwisk aktywnych określonych w 6 ust Ustala się zasadę braku uciążliwości prowadzonego programu usługowego dla mieszkalnictwa. 6. W granicach terenów MN ustala się następujące zasady zagospodarowania terenu i kształtowania zabudowy mieszkaniowej: 1) wskaźnik powierzchni zabudowy maksymalnie 30%; 2) wskaźnik terenu biologicznie czynnego - minimum 40%; 3) minimalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,1; 4) maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,4; 5) wysokość zabudowy: a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej maksymalnie 10 m, b) dla budynków usługowych, garażowych, gospodarczych, garażowo gospodarczych maksymalnie jedna kondygnacja, wysokość budynków maksymalnie 6,0m; w przypadku realizacji zadaszenia w formie tarasu wysokość maksymalną należy dostosować do poziomu posadzki nad pierwszą kondygnacją nadziemną budynku mieszkalnego; 6) geometria dachów: a) dla budynków mieszkaniowych ustala się dachy dwu- lub wielospadowe (w tym naczółkowe i półszczytowe) o jednakowym nachyleniu głównych połaci dachowych od 35 o do 45, z dopuszczeniem przekrycia lukarn dachem płaskim, b) dla budynków usługowych, gospodarczych i garaży ustala się dachy dwu- lub wielospadowe (w tym naczółkowe i półszczytowe) o jednakowym nachyleniu głównych połaci dachowych od 15o do 45 ; dopuszcza się także realizację dachów płaskich w formie tarasów związanych funkcjonalnie z budynkiem mieszkalnym, c) dla istniejących budynków dopuszcza się zachowanie obecnej geometrii dachów, w przypadku rozbudowy istniejących obiektów dopuszcza się dostosowanie geometrii projektowanego dachu do geometrii dachu istniejącego, d) dopuszcza się możliwość przedłużenia części lub całości jednej z połaci, e) dopuszcza się doświetlenie dachów lukarnami oraz oknami połaciowymi; 7) kolorystyka obiektów: a) w materiałach wykończeniowych elewacji nakaz stosowania odcieni bieli, beżu, brązu i szarości z dopuszczeniem odcieni czerwieni w przypadku zastosowania okładziny ceglanej; zakazuje się stosowania okładzin elewacyjnych typu siding winylowy, b) zakaz stosowania okładzin typu siding, c) dachy w odcieniach kolorów czerwonego, brązowego lub szarego, d) ustala się zasadę aby dachy obiektów posiadały kolory ciemniejsze niż ich ściany; wprowadza się zakaz stosowania pokryć dachowych w kolorze jaskrawym. 7. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) wskaźnik powierzchni istniejącej zabudowy jest przekroczony, dopuszcza się możliwość przebudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków na tej działce bez podwyższenia zastanego wskaźnika powierzchni zabudowy. 8. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji, gdy w stanie istniejącym (liczonym na 42

43 dzień wejścia w życie zmiany planu) teren biologicznie czynny jest mniejszy niż ustalony minimalny wskaźnik, dopuszcza się możliwość przebudowy, rozbudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków, budowli, dróg komunikacji kołowej i kolejowej na tej działce bez zmniejszenia powierzchni zastanego terenu biologicznie czynnego. tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej, oznaczone na Rysunku planu symbolami 1-7MN-k z podstawowym przeznaczeniem pod lokalizację zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej realizowanej w formie budynków wolnostojących. 1. Dla terenów oznaczonych symbolami MN-k ustala się możliwość: 1) budowy nowych budynków mieszkalnych oraz przebudowy, rozbudowy i zmiany sposobu użytkowania istniejących obiektów lub ich części pod warunkiem przestrzegania szczegółowych nakazów i zakazów obowiązujących dla strefy ścisłej ochrony konserwatorskiej określonych w 7 ust.2; 2) nadbudowy budynków wynikającej wyłącznie ze zmiany sposobu użytkowania poddasza nieużytkowego, w tej sytuacji dopuszcza się zwiększenie istniejącej wysokości budynku do wartości określonej w ust. 5 pkt. 5; 3) lokalizację wbudowanej funkcji usługowej o charakterze komercyjnym, o powierzchni odpowiadającej definicji budynku mieszkalnego jednorodzinnego zawartej w przepisach odrębnych; 4) lokalizację wolnostojących obiektów usługowych; 5) lokalizacji wolnostojących budynków garażowych, gospodarczych oraz garażowo-gospodarczych z ograniczeniem do 50,0m2 powierzchni zabudowy poszczególnych budynków; 6) utrzymanie istniejącej zabudowy zagrodowej; 7) realizacji zieleni urządzonej, trawników, skwerów, placów zabaw; 8) obiektów małej architektury; 9) realizacji dróg wewnętrznych, parkingów; 10) realizacji ciągów pieszych i ścieżek rowerowych; 11) lokalizacji sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej i komunalnej. 2. Warunkiem lokalizacji obiektów i urządzeń w ramach przeznaczenia uzupełniającego jest dostosowanie ich do wymogów i charakteru przeznaczenia podstawowego, z zachowaniem proporcji tak, aby: 1) suma powierzchni przeznaczenia uzupełniającego określonego ust. 2 pkt 5, oraz 9 nie stanowiła więcej niż 40% powierzchni terenu inwestycji; 2) suma powierzchni przeznaczenia uzupełniającego określonego ust. 2 pkt 4 nie stanowiła więcej niż 15% powierzchni terenu inwestycji. 3. Ustala się zasadę braku uciążliwości prowadzonego programu usługowego dla mieszkalnictwa. 4. W granicach terenów MN-k ustala się następujące zasady zagospodarowania terenu i kształtowania zabudowy mieszkaniowej: 1) wskaźnik powierzchni zabudowy maksymalnie 30%; 2) wskaźnik terenu biologicznie czynnego - minimum 50%; 3) minimalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,1; 4) maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,3; 5) wysokość zabudowy: a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej maksymalnie 10 m, b) dla budynków usługowych, garażowych, gospodarczych, garażowo gospodarczych maksymalnie jedna kondygnacja, wysokość budynków maksymalnie 6,0m; w przypadku realizacji zadaszenia w formie tarasu wysokość maksymalną należy dostosować do poziomu posadzki nad pierwszą kondygnacją nadziemną budynku mieszkalnego. c) nie dopuszcza się nadbudowy istniejących budynków; 6) geometria dachów: a) dla budynków mieszkaniowych ustala się dachy dwu- lub wielospadowe (w tym naczółkowe i półszczytowe) o jednakowym nachyleniu głównych połaci dachowych od 35 o do 45, 43

44 b) dla budynków usługowych, gospodarczych i garaży ustala się dachy dwu- lub wielospadowe (w tym naczółkowe i półszczytowe) o jednakowym nachyleniu głównych połaci dachowych od 15 o do 45 ; dopuszcza się także realizację dachów płaskich w formie tarasów związanych funkcjonalnie z budynkiem mieszkalnym, c) dopuszcza się możliwość przedłużenia części lub całości jednej z połaci, d) dopuszcza się doświetlenie dachów lukarnami oraz oknami połaciowymi, e) dla istniejących budynków ustala się konieczność zachowania obecnej geometrii dachów, w przypadku rozbudowy istniejących obiektów dopuszcza się dostosowanie geometrii projektowanego dachu do geometrii dachu istniejącego; 7) kolorystyka obiektów: a) w materiałach wykończeniowych elewacji nakaz stosowania odcieni bieli, beżu, brązu i szarości z dopuszczeniem odcieni czerwieni w przypadku zastosowania okładziny ceglanej; zakazuje się stosowania okładzin elewacyjnych typu siding winylowy, b) dachy w odcieniach kolorów czerwonego, brązowego lub szarego, c) ustala się zasadę aby dachy obiektów posiadały kolory ciemniejsze niż ich ściany; wprowadza się zakaz stosowania pokryć dachowych w kolorze jaskrawym. 5. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) wskaźnik powierzchni istniejącej zabudowy jest przekroczony, dopuszcza się możliwość przebudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków na tej działce bez podwyższenia zastanego wskaźnika powierzchni zabudowy. 6. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji, gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) teren biologicznie czynny jest mniejszy niż ustalony minimalny wskaźnik, dopuszcza się możliwość przebudowy, rozbudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków, budowli, dróg komunikacji kołowej i kolejowej na tej działce bez zmniejszenia powierzchni zastanego terenu biologicznie czynnego. tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej,, oznaczone na Rysunku planu symbolami 1-2MU-k z podstawowym przeznaczeniem pod lokalizację zabudowy: 1) mieszkaniowo-usługowej; 2) mieszkaniowej jednorodzinnej realizowanej w formie budynków wolnostojących i bliźniaczych; 3) usługowej w formie budynków wolnostojących. 1. Dla terenów oznaczonych symbolami MU-k dopuszcza się: 1) lokalizację wolnostojących budynków garażowych, gospodarczych oraz garażowo-gospodarczych z ograniczeniem do 50,0m 2 powierzchni zabudowy poszczególnych budynków; 2) utrzymanie istniejącej zabudowy zagrodowej; 3) realizację zieleni urządzonej, trawników, skwerów, placów zabaw; 4) lokalizację obiektów małej architektury; 5) realizację dróg wewnętrznych, parkingów; 6) realizację ciągów pieszych i ścieżek rowerowych; 7) lokalizację sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej i komunalnej. 2. Warunkiem lokalizacji obiektów i urządzeń w ramach przeznaczenia uzupełniającego jest dostosowanie ich do wymogów i charakteru przeznaczenia podstawowego; z zachowaniem proporcji tak, aby suma powierzchni przeznaczenia uzupełniającego określonego ust. 2 pkt 1 oraz 5, nie stanowiła więcej niż 25% powierzchni terenu inwestycji. 3. Ustala się zasadę braku uciążliwości prowadzonego programu usługowego dla mieszkalnictwa. 4. W granicach terenów MU-k ustala się następujące zasady zagospodarowania terenu i kształtowania zabudowy mieszkaniowej: 1) wskaźnik powierzchni zabudowy : dla terenu 1MU-k maksymalnie 30%; dla terenu 2MU-k maksymalnie 50%; 2) wskaźnik terenu biologicznie czynnego - minimum 30%; 44

45 3) minimalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,1; 4) maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,6; 5) wysokość zabudowy: a) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - maksymalnie 10 m, b) dla budynków usługowych, garażowych, gospodarczych, garażowo gospodarczych maksymalnie jedna kondygnacja, wysokość maksymalnie 6,0m; w przypadku realizacji zadaszenia w formie tarasu wysokość maksymalną należy dostosować do poziomu posadzki nad pierwszą kondygnacją nadziemną budynku mieszkalnego; 6) geometria dachów: a) dla budynków mieszkaniowych ustala się dachy dwu- lub wielospadowe (w tym naczółkowe i półszczytowe) o jednakowym nachyleniu głównych połaci dachowych od 35 o do 45, z dopuszczeniem przekrycia lukarn dachem płaskim, b) dla budynków usługowych, gospodarczych i garaży ustala się dachy dwu- lub wielospadowe (w tym naczółkowe i półszczytowe) o jednakowym nachyleniu głównych połaci dachowych od 15 o do 45 ; dopuszcza się także realizację dachów płaskich w formie tarasów związanych funkcjonalnie z budynkiem mieszkalnym, c) dla istniejących budynków dopuszcza się zachowanie obecnej geometrii dachów, w przypadku rozbudowy istniejących obiektów dopuszcza się dostosowanie geometrii projektowanego dachu do geometrii dachu istniejącego, d) dopuszcza się możliwość przedłużenia części lub całości jednej z połaci, e) dopuszcza się doświetlenie dachów lukarnami oraz oknami połaciowymi; 7) kolorystyka obiektów: a) w materiałach wykończeniowych elewacji nakaz stosowania odcieni bieli, beżu, brązu i szarości z dopuszczeniem odcieni czerwieni w przypadku zastosowania okładziny ceglanej; zakazuje się stosowania okładzin elewacyjnych typu siding winylowy, b) dachy w odcieniach kolorów czerwonego, brązowego lub szarego, c) ustala się zasadę aby dachy obiektów posiadały kolory ciemniejsze niż ich ściany; wprowadza się zakaz stosowania pokryć dachowych w kolorze jaskrawym. 5. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) wskaźnik powierzchni istniejącej zabudowy jest przekroczony, dopuszcza się możliwość przebudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków na tej działce bez podwyższenia zastanego wskaźnika powierzchni zabudowy. 6. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji, gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) teren biologicznie czynny jest mniejszy niż ustalony minimalny wskaźnik, dopuszcza się możliwość przebudowy, rozbudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków, budowli, dróg komunikacji kołowej i kolejowej na tej działce bez zmniejszenia powierzchni zastanego terenu biologicznie czynnego. teren zabudowy usługowej, oznaczony na Rysunku planu symbolem U z podstawowym przeznaczeniem pod realizację zabudowy usługowej. 1. Ustala się zasadę zagospodarowania terenu, budowy nowych budynków oraz przebudowy i rozbudowy istniejących obiektów pod warunkiem przestrzegania szczegółowych nakazów i zakazów obowiązujących dla strefy ścisłej ochrony konserwatorskiej określonych w 7 ust.2; 2. Dla terenu oznaczonego symbolem U dopuszcza się: 1) funkcję mieszkaniową związaną z prowadzoną działalnością usługową; 2) funkcję zaplecza technicznego, magazynowego, socjalnego; 3) realizację dróg wewnętrznych, parkingów; 4) realizację ciągów pieszych i ścieżek rowerowych; 5) lokalizację obiektów małej architektury; 6) realizację zieleni izolacyjnej i urządzonej; 7) lokalizację sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej i komunalnej. 3. Warunkiem lokalizacji obiektów i urządzeń w ramach przeznaczenia dopuszczalnego jest 45

46 dostosowanie ich do wymogów i charakteru przeznaczenia podstawowego. 4. W granicach terenów U ustala się następujące zasady zagospodarowania terenu i kształtowania zabudowy: 1) wskaźnik powierzchni zabudowy maksymalnie 50%; 2) wskaźnik terenu biologicznie czynnego - minimum 30%; 3) minimalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,1; 4) maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,5; 5) wysokość zabudowy: a) dla budynków usługowych, garażowych, gospodarczych maksymalnie jedna kondygnacja, wysokość - maksymalnie 6,0m, b) nie dopuszcza się nadbudowy istniejącego budynku; 6) geometria dachów: a) dla budynków usługowych, gospodarczych i garaży ustala się dachy dwu- lub wielospadowe (w tym naczółkowe i półszczytowe) o jednakowym nachyleniu głównych połaci dachowych od 15 o do 45, b) w przypadku rozbudowy istniejącego obiektu dopuszcza się dostosowanie geometrii projektowanego dachu do geometrii dachu istniejącego, c) dopuszcza się możliwość przedłużenia części lub całości jednej z połaci; 7) kolorystyka obiektów: a) w materiałach wykończeniowych elewacji nakaz stosowania odcieni bieli, beżu, brązu i szarości z dopuszczeniem odcieni czerwieni w przypadku zastosowania okładziny ceglanej; zakazuje się stosowania okładzin elewacyjnych typu siding winylowy, b) zakaz stosowania okładzin typu siding, c) dachy w odcieniach kolorów czerwonego, brązowego lub szarego, d) ustala się zasadę aby dachy obiektów posiadały kolory ciemniejsze niż ich ściany; wprowadza się zakaz stosowania pokryć dachowych w kolorze jaskrawym. 5. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) wskaźnik powierzchni istniejącej zabudowy i wskaźnik intensywności zabudowy jest przekroczony, dopuszcza się możliwość przebudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków na tej działce bez podwyższenia zastanego wskaźnika powierzchni zabudowy. 6. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji, gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) teren biologicznie czynny jest mniejszy niż ustalony minimalny wskaźnik, dopuszcza się możliwość przebudowy, rozbudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków, budowli, dróg komunikacji kołowej i kolejowej na tej działce bez zmniejszenia powierzchni zastanego terenu biologicznie czynnego. teren zabudowy usługowej oznaczony na Rysunku planu symbolem U-k z podstawowym przeznaczeniem pod istniejącą zabudowę usługową. 1. Ustala się zakaz lokalizacji nowych budynków oraz zasadę zagospodarowania terenu, przebudowy oraz rozbudowy istniejących obiektów pod warunkiem przestrzegania szczegółowych nakazów i zakazów obowiązujących dla strefy ścisłej ochrony konserwatorskiej określonych w 7 ust Dla terenu oznaczonego symbolem U-k ustala się możliwość realizacji: 1) przebudowy istniejącego obiektu oraz jego rozbudowy i zmiany wysokości o nie więcej niż 20% powierzchni użytkowej jednorazowo w okresie obowiązywania planu; 2) funkcji mieszkaniowej związanej z prowadzoną działalnością usługową; 3) funkcji zaplecza technicznego, socjalnego; 4) dróg wewnętrznych, parkingów; 5) ciągów pieszych i tras rowerowych; 6) obiektów małej architektury; 7) zieleni izolacyjnej i urządzonej; 8) sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej i komunalnej. 46

47 3. W granicach terenów U-k ustala się następujące zasady zagospodarowania terenu i kształtowania zabudowy: 1) wskaźnik powierzchni zabudowy 0,26; 2) wskaźnik terenu biologicznie czynnego - minimum 40%; 3) minimalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,1; 4) maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy nie określa się z uwagi na zakaz lokalizacji nowych budynków; 5) wysokość zabudowy - dopuszcza się zwiększenie wysokości istniejącego budynku wyłącznie w celu utrzymania go w dobrym stanie technicznym, z zastrzeżeniem ust.3 pkt 1; 6) geometria dachów: a) dla istniejącego budynku ustala się zachowanie obecnej geometrii dachu, b) dopuszcza się doświetlenie dachu oknami połaciowym; 7) kolorystyka obiektów: a) w materiałach wykończeniowych elewacji nakaz stosowania odcieni bieli, beżu, brązu i szarości z dopuszczeniem odcieni czerwieni w przypadku zastosowania okładziny ceglanej; zakazuje się stosowania okładzin elewacyjnych typu siding winylowy,, b) zakaz stosowania okładzin typu siding, c) dachy w odcieniach kolorów czerwonego, brązowego lub szarego, d) ustala się zasadę aby dachy obiektów posiadały kolory ciemniejsze niż ich ściany; wprowadza się zakaz stosowania pokryć dachowych w kolorze jaskrawym. 4. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) wskaźnik powierzchni istniejącej zabudowy jest przekroczony, dopuszcza się możliwość przebudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków na tej działce bez podwyższenia zastanego wskaźnika powierzchni zabudowy. 5. Na terenie znacznie zainwestowanym, to jest w sytuacji, gdy w stanie istniejącym (liczonym na dzień wejścia w życie zmiany planu) teren biologicznie czynny jest mniejszy niż ustalony minimalny wskaźnik, dopuszcza się możliwość przebudowy, rozbudowy i nadbudowy lub wymiany istniejących budynków, budowli, dróg komunikacji kołowej i kolejowej na tej działce bez zmniejszenia powierzchni zastanego terenu biologicznie czynnego. teren usług rekreacji, oznaczony na Rysunku planu symbolem U-r z podstawowym przeznaczeniem pod usługi sportu i rekreacji z urządzeniami sportowymi np.: boiska do gier, bieżnie, itp. 1. Ustala się zasadę zagospodarowania terenu, budowy nowych budynków oraz przebudowy i rozbudowy istniejących obiektów pod warunkiem przestrzegania szczegółowych nakazów i zakazów obowiązujących dla strefy ścisłej ochrony konserwatorskiej określonych w 7 ust Dla terenu oznaczonego symbolem U-r ustala się możliwość realizacji: 1) zabudowy gospodarczej oraz zaplecza technicznego oraz socjalnego; 2) wbudowanej funkcji usług komercyjnych o powierzchni nie przekraczającej 50% powierzchni użytkowej obiektu określonego w pkt.1; 3) terenowych urządzeń sportowo-rekreacyjnych; 4) dróg wewnętrznych, parkingów; 5) ciągów pieszych i tras rowerowych; 6) obiektów małej architektury; 7) zieleni urządzonej; 8) sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej i komunalnej. 3. W granicach terenu U-r ustala się następujące zasady zagospodarowania terenu i kształtowania zabudowy: 1) maksymalny wskaźnik powierzchni zabudowy - 10%; 2) wskaźnik terenu biologicznie czynnego - minimum 40%; 3) minimalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,07; 4) maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy 0,10; 5) wysokość zabudowy maksymalnie 6m; 47

48 6) geometria dachów - ustala się dachy dwu- i wielospadowe, z wyłączeniem dachów kopertowych, o nachyleniu połaci dachowej od 15 o do 45 o ; 7) kolorystyka obiektów: a) w materiałach wykończeniowych elewacji nakaz stosowania odcieni bieli, beżu, brązu i szarości z dopuszczeniem odcieni czerwieni w przypadku zastosowania okładziny ceglanej; zakazuje się stosowania okładzin elewacyjnych typu siding winylowy, b) zakaz stosowania okładzin typu siding, c) dachy w odcieniach kolorów czerwonego, brązowego lub szarego, d) ustala się zasadę aby dachy obiektów posiadały kolory ciemniejsze niż ich ściany; wprowadza się zakaz stosowania pokryć dachowych w kolorze jaskrawym. tereny zieleni nieurządzonej, o szczególnym znaczeniu przyrodniczym oznaczone na Rysunku planu symbolami 1-7ZR, z podstawowym przeznaczeniem jako pola uprawne, łąki, pastwiska, zalesienia i zakrzewienia śródpolne oraz zieleń położona wzdłuż cieków wodnych pełniąca funkcję otuliny biologicznej oraz izolacji od intensywnego zagospodarowania lub użytkowania. 1. W granicy terenów oznaczonych na Rysunku planu symbolem ZR dopuszcza się: 1) utrzymanie istniejącej rozproszonej zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej oraz usługowej z możliwością przeprowadzania remontów, przebudowy i rozbudowy na warunkach określonych w 11; 2) rolnicze użytkowanie terenów; 3) dojścia piesze i dojazdy nie wyznaczone w planie; 4) trasy rowerowe i szlaki turystyczne; 5) realizację urządzeń sportu i rekreacji; 6) sieci i urządzenia infrastruktury technicznej oraz realizację urządzeń wodnych; 7) realizację nowych zalesień. 2. Warunkiem lokalizacji obiektów i urządzeń przeznaczenia dopuszczalnego określonego w ust. 2 pkt. 3-5 jest dostosowanie ich do wymogów i charakteru przeznaczenia podstawowego oraz zachowanie proporcji, aby łączna powierzchnia terenów związanych z przeznaczeniem dopuszczalnym nie stanowiła więcej niż 15% powierzchni przeznaczenia podstawowego. 3. W granicach terenów oznaczonych na Rysunku planu symbolem ZR ustala się zakaz: 1) realizacji nowej zabudowy z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1.; 2) realizacji ogrodzeń w odległości mniejszej niż 1,5m od koryt rzecznych i cieków wodnych z uwagi na możliwość bezkolizyjnego przemieszczania się zwierząt dziko żyjących. 4. Ustala się zakaz likwidacji i niszczenia zadrzewień śródpolnych i przydrożnych, jeżeli nie wynika to z ochrony przeciwpowodziowej lub zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych. tereny lasów oznaczony na Rysunku planu symbolami 1-7ZL z podstawowym przeznaczeniem pod lasy. 1. W granicy terenów oznaczonych na Rysunku planu symbolem ZL ustala się: 1) prowadzenie gospodarki leśnej stosownie do przepisów odrębnych; 2) możliwość realizacji nie wyznaczonych na Rysunku planu szlaków turystycznych. 2. W granicy terenów oznaczonych na Rysunku planu symbolem ZL ustala się całkowity zakaz realizacji nowych budynków z wyjątkiem obiektów oraz urządzeń służących bezpośrednio działalności leśnej. tereny wód powierzchniowych, oznaczone na Rysunku planu symbolem WS z podstawowym przeznaczeniem pod wody powierzchniowe. 1. W granicach terenu WS dopuszcza się: 1) realizację budowli hydrotechnicznych związanych z utrzymaniem wód i ochroną przeciwpowodziową; 2) realizację sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej i komunalnej. 48

49 3) lokalizację mostów i kładek pieszych oraz możliwość realizacji urządzeń wodnych służących rekreacyjnemu wykorzystaniu cieku. 2. Tereny WS należy traktować jako jeden ciągły teren niezależnie od przecinających go terenów komunikacji oraz dopuszczonych mostów, urządzeń i połączeń komunikacyjnych. 3. Obowiązuje zakaz realizacji zabudowy za wyjątkiem obiektów i urządzeń służących gospodarce wodnej oraz ochronie przeciwpowodziowej, stosownie do przepisów odrębnych. 4. Dopuszcza się prace konserwacyjne w zakresie utrzymania, zabezpieczenia oraz ochrony wynikające z realizacji zadań związanych z utrzymaniem wód oraz urządzeń przeciwpowodziowych. W projekcie Uchwały, w 6 określono także Zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego poprzez zapisy: Ustala się podstawowe zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego: 1) wszelkie nowe inwestycje realizować należy w oparciu o czyste i bezpieczne dla środowiska technologie charakteryzujące się niską energochłonnością, wodochłonnością oraz wytwarzaniem małej ilości odpadów; 2) ze względu na ochronę powietrza atmosferycznego, pokrycie potrzeb cieplnych obiektów należy zapewnić w oparciu o lokalne źródła ciepła wykorzystujące paliwa czyste ekologiczne (np. gaz ziemny, gaz płynny, lekki olej opałowy,) z dopuszczeniem wykorzystania ekogroszku, węgla kamiennego o niskiej zawartości siarki i popiołu lub alternatywnych źródeł energii (energia słoneczna, geotermalna, z wyłączeniem elektrowni wiatrowych); 3) w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania i spełnienia wymogów sanitarnych zakazuje się wprowadzania nieoczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych i do ziemi; 4) dla obszaru objętego planem ustala się zakaz lokalizacji nowych przedsięwzięć mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, określonych w przepisach odrębnych, za wyjątkiem sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej oraz dróg; 5) ustala się konieczność ograniczenia ewentualnej uciążliwości wynikającej z prowadzonej działalności do granic terenu, do którego użytkownik posiada tytuł prawny; 6) ustala się dopuszczalne poziomy hałasu: a) w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN, MN-k) oraz w terenach zabudowy mieszkaniowo-usługowej (MU-k) obowiązują dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku jak dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, b) w terenach zabudowy usługowej (U, U-k) dopuszczalny poziom hałasu jak dla terenów zabudowy związanej ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży, c) w terenie usług rekreacji oznaczonych na Rysunku planu symbolami U-r obowiązują dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku jak dla terenów rekreacyjno-wypoczynkowych, d) dla pozostałych terenów wyznaczonych w planie nie ustala się kategorii w tym zakresie; 7) w strefie zagrożenia osuwaniem się mas ziemnych w terenach osuwisk aktywnych, o zasięgu określonym na Rysunku planu według Mapy osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi dla Miasta Bochnia w skali 1:10000, opracowanej przez Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy ustala się: a) zakaz wznoszenia nowych budynków, w tym również obiektów tymczasowych, b) utrzymanie istniejącej zabudowy, c) możliwość przebudowy istniejących obiektów oraz ich rozbudowy o nie więcej niż 30 % powierzchni użytkowej jednorazowo w okresie obowiązywania planu, pod warunkiem przestrzegania szczegółowych nakazów i zakazów określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej, wykonanej zgodnie z przepisami odrębnymi, świadczącej o możliwości bezpiecznego przeprowadzenia inwestycji i zagospodarowania terenu, d) zakaz budowy ogrodzeń, wymagających ciągłych fundamentów i podmurówek, 49

50 e) zakaz zmiany istniejącego ukształtowania terenu, oraz nadsypywania gruntu, f) nakaz zabezpieczania i konserwacji skarp terenowych z zastosowaniem m.in. zieleni o właściwościach umacniających i glebochronnych w celu zabezpieczenia przed ewentualnym osuwaniem się mas ziemnych; 8) w terenach osuwisk aktywnych okresowo, w terenach osuwisk nieaktywnych oraz w terenach zagrożonych ruchami masowymi, przewidzianych pod zabudowę lub infrastrukturę techniczną, o zasięgu określonym na Rysunku planu według Mapy osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi dla Miasta Bochnia w skali 1:10000, opracowanej przez Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy, istniejące zainwestowanie pozostawia się do utrzymania. Dopuszcza się możliwość realizacji nowych budynków z koniecznością przestrzegania warunków posadowienia obiektów budowlanych określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej wykonanej zgodnie z przepisami odrębnymi, wskazującej na możliwość bezpiecznej realizacji inwestycji w zakresie budowy obiektów budowlanych, i zagospodarowania terenu. Obecni użytkownicy oraz przyszli inwestorzy, winni podjąć świadome działania zmierzające do zabezpieczenia posadowienia istniejących i nowych obiektów, polegające na zastosowaniu technologii i materiałów budowlanych określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej; 9) w celu ochrony otuliny biologicznej cieków wodnych ustala się strefę hydrogeniczną o szerokości określonej na Rysunku planu, obejmującą pasy terenu położone w bezpośrednim sąsiedztwie cieków wodnych, stanowiące jego naturalną biologiczną otulinę. Strefa obejmuje również tereny zagrożone zalaniem lub podtopieniem. W strefie tej ustala się konieczność utrzymania naturalnej roślinności tworzącej biologiczną otulinę cieku oraz dopuszcza się realizację zieleni urządzonej stanowiącej uzupełnienie naturalnego środowiska. Dopuszcza się realizację nie wyznaczonych w planie obiektów służących utrzymaniu i regulacji wód oraz zabezpieczeniu przed zagrożeniem powodziowym; 10) wszystkie cieki i rowy, w tym nie wydzielone na Rysunku planu, podlegają ochronie. Ustala się konieczność zachowania ciągłości wszystkich cieków wodnych, wydzielonych i nie wydzielonych na Rysunku planu, w tym w miejscach skrzyżowania z infrastrukturą drogową. Dla umożliwienia prowadzenia robót remontowych i konserwacyjnych oraz związanych z ochroną przeciwpowodziową zabrania się grodzenia nieruchomości przyległych do cieków i rowów w odległości minimum 1,5m od krawędzi wysokiej skarpy koryta powierzchniowej wody płynącej, zabrania się także zakazywania lub uniemożliwiania przechodzenia przez ten obszar; 11) w celu ochrony osób i mienia wyznacza się strefę występowania terenów podmokłych, o granicach określonych na Rysunku planu, w której w związku z występowaniem wysokiego poziomu wód gruntowych ustala się całkowity zakaz zabudowy; 12) ustala się obowiązek utrzymania i ochrony rowów melioracyjnych oraz innych urządzeń wodnych. W celu ochrony urządzeń i systemów melioracji w sposobie zagospodarowania ustala się konieczność zachowania ciągłości prawidłowego funkcjonowania systemów melioracyjnych; w przypadku kolizji z planowanym zainwestowaniem, dopuszcza się ich przebudowę, odbudowę i rozbudowę na zasadach określonych w przepisach odrębnych. W zasięgu występowania urządzeń melioracyjnych zaleca się zachowanie obecnego, rolnego użytkowania terenów; 13) w zakresie ochrony przeciwpożarowej ustala się konieczność zapewnienia dróg pożarowych oraz zaopatrzenia w wodę w dostosowaniu do wymagań określonych w przepisach odrębnych; 14) w terenach przylegających do urządzeń i liniowych obiektów infrastruktury obowiązują strefy techniczne od sieci i urządzeń infrastruktury technicznej, w których występują ograniczenia w zagospodarowaniu terenu. Zasięg oraz warunki zagospodarowania terenu objętego strefą zostały określone w 21 oraz w przepisach odrębnych; 15) w zawiązku z występowaniem w obszarze planu zlikwidowanych odwiertów poszukiwawczych Dołuszyce - 4 oraz Dołuszyce - 6, obowiązuje strefa bezpieczeństwa wolna od zabudowy, która zgodnie z przepisami odrębnymi obejmuje teren wokół odwiertu o promieniu 5m; 16) ustala się obowiązek urządzania terenów zieleni tylko z rodzimych, lokalnych gatunków flory, na warunkach określonych w przepisach odrębnych. 50

51 W projekcie Uchwały, w 7 określono zasady ochrony dziedzictwa kulturowego oraz dóbr kultury współczesnej i krajobrazu poprzez zapisy: Ustala się zasady ochrony dziedzictwa kulturowego oraz dóbr kultury współczesnej i krajobrazu: 1. Występujące w obszarze planu obiekty posiadające cechy zabytkowe oraz obiekty zabytkowe ujęte w wojewódzkiej ewidencji zabytków oznaczone na Rysunku planu, podlegają ochronie. 1) w skład obiektów posiadających cechy zabytkowe wchodzą, w oparciu o opracowanie Studium historyczno urbanistyczne opracowane przez Pracownię Konserwacji Zabytków Oddział w Krakowie w Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej w latach , poniższe obiekty: LISTA OBIEKTÓW ZABYTKOWYCH WSKAZANYCH W STUDIUM HISTORYCZNO- URBANISTYCZNYM MIASTA BOCHNI Lp. Poz. Oznaczenie przejęte z studium hist.- urbanistycznego Miasta Bochni Nr ewidencyjny budynku obowiązujący do roku.. Nr ewidencyjny budynku aktualnie obowiązujący Obiekt Relikt Stawu Młyńskiego Kurowskiego w dolinie otoku Dębcza Budynek Szkoły Kurów 20 Wiślicka 44 Zagroda: a) Chałupa zbudowana z końcem XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej; b) Obora zbudowana z końcem XIXw., drewniana, konstrukcji zrębowej Kurów 51 Kurów 192 Stodoła w zagrodzie, zbudowana w 2 poł. XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej, Kurów 80 Kurów 182 Zagroda: a) Chałupa, zbudowana w 2 poł. XIX w., drewniana, konstrukcji zrębowej; b) Stodoła - obora, zbudowana w 2 poł. XIXw., drewniana, konstrukcji zrębowej Kurów 153 Kurów 146 a)chałupa, pocz. XXw., drewniana, konstrukcji zrębowej; b)stodoła zbudowana początek XXw. drewniana, konstrukcji zrębowej, kryta dachówką. 2) ochroną obejmuje się gabaryt, formę, detal architektoniczny budynku oraz jego otoczenie, w tym założenia zielni. Dopuszcza się remonty polegające na przywróceniu oraz utrzymaniu historycznej formy, gabarytu oraz detalu oraz przebudowę i zmianę funkcji obiektów zabytkowych przy zachowaniu cech stylowych, gabarytów bryły, kształtu dachu oraz detalu architektonicznego a także rozbudowę z wyłączeniem nadbudowy budynków. Wszelkie działania inwestycyjne w obrębie tych obiektów, wymagają postępowania zgodnego z obowiązującymi przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską. Ewentualne odstępstwa od w/w ustaleń mogą być wprowadzone z chwilą zaktualizowania gminnej ewidencji zabytków w formie zbioru kart adresowych zabytków nieruchomych; 3) obiekt zabytkowy objęty opieką konserwatorską Miasta Bochnia stanowi figura kamienna na cokole z 1927r. 2. W celu ochrony szczególnych wartości zabytkowych wyznacza się strefę ścisłej ochrony konserwatorskiej obejmującą układy przestrzenne wsi wraz z pozostałościami tradycyjnej zabudowy, w której obowiązują ustalenia: 1) działalność inwestycyjna wymaga postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską; 2) zachowanie historycznej dyspozycji przestrzennej i ochrona przed niekontrolowanym jej przekształceniem wraz z zasadniczymi elementami kompozycji i zachowanymi zabytkowymi obiektami, poprzez utrwalenie istniejących struktur o wysokich wartościach kulturowych; 51

52 3) zachowanie i uczytelnienie zasadniczych elementów rozplanowania (historycznej sieci drożnej, rzecznej oraz zieleni); 4) utrzymanie i konserwacja wszystkich obiektów posiadających cechy zabytkowe, oraz ochrona gabarytu, formy, detalu architektonicznego budynków i ich otoczenia; 5) zakaz tworzenia dominant konkurencyjnych w stosunku do obiektów zabytkowych, zachowanie osi widokowych na obiekty zabytkowe; 6) nakaz kształtowania zabudowy w sąsiedztwie obiektów zabytkowych w nawiązaniu do skali i formy architektonicznej oraz układu zabudowy tradycyjnej, przy założeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i współczesnej oraz nawiązanie formami współczesnymi do lokalnej tradycji architektonicznej; 7) ochrona terenów zielonych naturalnych i urządzonych, będących wypełnieniem układów i otoczenia zespołu urbanistycznego wraz z ich płaszczyzną ekspozycji; 8) zakaz wprowadzania funkcji uciążliwych i degradujących zabytkową substancję; 9) zakaz lokalizacji wielkogabarytowych urządzeń reklamowych, a powierzchnia reklamowa na budynkach nie może przekraczać 6m2 powierzchni elewacji. 3. Cały obszar planu objęty jest strefą ochrony archeologicznej obejmującą obszar stanowisk archeologicznych, wraz z terenami wyznaczającymi zasięg pojawiania się zabytków ze śladami osadnictwa oraz terenami przyległymi. 1) na Rysunku planu określono obszar stanowisk archeologicznych, wraz z terenami wyznaczającymi zasięg pojawiania się zabytków ze śladami osadnictwa zgodnie z Katalogiem stanowisk archeologicznych położonych na terenie objętym planem, wg danych z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie Delegatura w Tarnowie zgodnie z poniższym spisem: Nr stanowiska w miejscowośc i Nr stanowis ka na obszarze Powierzc hnia [ha] Funkcja obiektu kultura chronologia Materiał masowy AZP ślad osadnictwa Nowożytna - 2 fragmenty naczyń Mała ,0 3. ślad osadnictwa? Epoka kamienia Rdzeń szczątkowy ze Mała zmiany oraz używany jako tłuczek /krzem. jurajski/; Ocena wartości poznawczej stanowiska 4. ślad osadnictwa? Neolit ostrze toporka kamiennego /skała krystaliczna/ Mała Średniowiecze 2 fragmenty naczyń 3. osada Mała ,5 1. osada Średniowiecze 5 fragmentów naczyń Mała ślad osadnictwa? Epoka kamienia Przepalony wiórek z Mała uszkodzonym wierzchołkiem ,0 2. ślad osadnictwa? Epoka kamienia Fragment odłupka Duża /krzem. jurajski/ 2. osada ślad osadnictwa Wczesne średniowiecze VIII X w.? Epoka kamienia 15 fragmentów naczyń Odłupek retusz. /krzem. jurajski/; odłupek korowy /krzem. jurajski/ Duża Mała Średniowiecze 1 fragment naczyń 2. ślad osadnictwa ślad osadnictwa? Epoka kamienia Odłupek z uszkodzonym wierzchołkiem Mała Mała 52

53 /obsydian/ Średniowiecze 1 fragment naczyń 2. ślad osadnictwa Mała ślad osadnictwa? Neolit 2 fragmenty naczyń Mała ślad osadnictwa - Średniowiecze 1 fragment naczyń Mała ślad osadnictwa? Prehistoria 1 fragment naczyń Mała 5. ślad osadnictwa łużycka Schyłek epoki brązu, wczesna epoka żelaza 2 fragmenty naczyń Mała 6. ślad osadnictwa ślad osadnictwa? Średniowiecze Prahistoria 1 fragment naczyń 1 fragment naczyń Mała Mała 4. ślad osadnictwa ,5 1. ślad osadnictwa łużycka? Schyłek epoki brązu, wczesna epoka żelaza Prahistoria 1 fragment naczyń 1 fragment naczyń Mała Mała 4. ślad osadnictwa - Średniowiecze 2 fragmenty naczyń Mała 3. osada nowożytna - 5 fragmenty naczyń Mała ślad osadnictwa? Epoka kamienia Odłupek /krzem. Mała jurajski/; odłupek spedolitowany /krzem. jurajski/ ślad osadnictwa? Epoka kamienia Odłupek zatępiec Mała /krzem. jurajski/ ślad osadnictwa Średniowiecze 2 fragmenty naczyń Mała ślad osadnictwa? Prahistoria 2 fragmenty naczyń Mała ślad osadnictwa łużycka Epoka brązu, 1 fragment naczyń Mała wczesna epoka żelaza 6. ślad osadnictwa? Prahistoria 2 fragmenty naczyń Mała 7. ślad osadnictwa Średniowiecze 4 fragmenty naczyń Mała 8. ślad osadnictwa ślad osadnictwa?? Epoka kamienia Epoka kamienia rdzennik /krzem. jurajski/ Drapacz atypowy na odłupku /krzem. jurajski/; wior z retuszem na str. dolną z uszkodzonym wierzchołkiem /krzem. jurajski/ Mała Średnia 5. osada przeworska Późny okres rzymski 3 fragmenty naczyń Średnia 6. osada? Prahistoria 14 fragmentów naczyń Średnia osada przeworska Późny okres rzymski 7 fragmentów naczyń Średnia 4. osada Wczesne średniowiecze 4 fragmenty naczyń Średnia 2) obszar strefy objęty zostaje ochroną konserwatorską, zgodnie z którą, wszelkie działania inwestycyjne w obrębie stanowisk archeologicznych wymagają postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszarów i obiektów objętych ochroną 53

54 konserwatorską. Na terenie stanowisk dopuszcza się możliwość prowadzenia prac budowlanoziemnych na zasadach określonych w przepisach odrębnych. 4. Wyznacza się strefę ochrony krajobrazowej wyznaczoną na Rysunku planu, w której ustala się konieczność podporządkowania planowanego zainwestowania ochronie przyrodniczej i krajobrazowej, zwłaszcza w zakresie walorów widokowych poprzez celowe kształtowanie zabudowy i zagospodarowania terenu oraz dbałość o wkomponowywanie nowych obiektów i urządzeń w krajobraz. Obowiązuje ponadto: 1) zakaz wprowadzania zieleni wysokiej na przedpolu punktu widokowego zaznaczonego na Rysunku planu; 2) zachowanie i powiększanie istniejących terenów leśnych oraz zielonych. Zasady zagospodarowania i przeznaczenia terenu przedstawiono graficznie na kopii mapy zasadniczej w skali 1:1000. CELE OCHRONY ŚRODOWISKA ISTOTNE Z PUNKTU WIDZENIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU - PRZEWIDYWANE ZNACZĄCE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO WYNIKAJĄCE Z USTALEŃ PLANU WRAZ Z OCENĄ ELEMENTÓW ELIMINUJĄCYCH LUB OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO Podstawowym dokumentem nakreślającym kierunki ochrony środowiska jest Polityka Ekologiczna Państwa w latach z perspektywa do roku Strategicznym celem polityki ekologicznej państwa, jest zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego i tworzenie podstaw do zrównoważonego rozwoju społeczno- gospodarczego. Planowane działania w obszarze ochrony środowiska w Polsce wpisują sie w priorytety w skali Unii Europejskiej i cele szóstego wspólnotowego programu działań w zakresie środowiska naturalnego. Szósty wspólnotowy program działań w zakresie środowiska naturalnego ustanowiony decyzją 1600/2002/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 22 lipca 2002r, jako najważniejsze kierunki wyznacza: - działania na rzecz zapewnienia realizacji zasady zrównoważonego rozwoju, - przystosowanie do zmian klimatu, - ochronę różnorodności biologicznej. Podstawą dla formułowania ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Mogilska-Chałupnika w Krakowie była zasada zrównoważonego rozwoju, która zakłada taki rozwój społeczno- gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń. W projekcie planu określono podstawowe zasady ochrony lokalnych zasobów środowiska przyrodniczego, cennych z perspektywy obszaru planu oraz ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury społecznej, opierając sie na priorytetowych celach ochrony środowiska ustanowionych na szczeblu wspólnotowym (dokumenty i dyrektywy Unii Europejskiej), rządowym (Polityka Ekologiczna Państwa, Narodowy Plan Rozwoju), samorządowym (Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Małopolskiego, Strategia Rozwoju Województwa Małopolskiego, Program Ochrony Środowiska Województwa Małopolskiego). Priorytetowe cele ochrony środowiska: 1. Ochrona zasobów wód podziemnych i powierzchniowych: zintegrowana ochrona zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem oraz nadmiernym lub nieuzasadnionym zużyciem Przywracanie czystości wód jest najwyższym priorytetem w sektorze ochrony środowiska. 2. Ochrona przed powodzią: zwiększenie retencyjności. 54

55 3. Ochrona gleb: ochrona gleb przed degradacja, rekultywacja terenów zdegradowanych i poprzemysłowych. Kierunkiem działań powinna być m.in. realizacja prac na rzecz rekultywacji terenów zdegradowanych. 4.Ochrona przyrody i bioróżnorodności: ochrona przyrody i różnorodności biologicznej poprzez zachowanie, wzbogacanie i odtwarzanie zasobów przyrody. Podstawowym celem jest zachowanie bogatej różnorodności biologicznej polskiej przyrody na różnych poziomach organizacji, wraz z umożliwieniem zrównoważonego rozwoju gospodarczego kraju, który w sposób niekonfliktowy współistnieje z różnorodnością biologiczna (m.in. utrzymanie walorów i funkcji obszarów i obiektów objętych ochrona prawna, ochrona dolin rzecznych a także potoków i mniejszych cieków wodnych jako korytarzy migracyjnych zwierząt, utrzymanie przedmiotów ochrony w obszarach poszczególnych form ochrony gatunków, siedlisk, wartości krajobrazowych i kulturowych). Konieczne jest egzekwowanie wymogów ochrony przyrody w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz rygorystyczne przestrzeganie zasad ochrony środowiska. Niezbędne jest wypracowanie metod skutecznej ochrony cennych przyrodniczo zadrzewień przydrożnych oraz terenów zieleni miejskiej. 5. Gospodarka odpadami: uporządkowanie gospodarki odpadami. Niezbędne jest poprawienie racjonalizacji gospodarki odpadami, przede wszystkim stworzenia skutecznego mechanizmu dla segregacji i odzysku odpadów oraz dla zbierania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych. 6. Ochrona powietrza atmosferycznego: spełnienie norm jakości powietrza atmosferycznego poprzez sukcesywna redukcje emisji do powietrza (emisji komunikacyjnej oraz niskiej emisji). 7. Ochrona przed hałasem i promieniowaniem elektromagnetycznym: likwidacja zagrożeń środowiska z tytułu hałasu, wibracji i promieniowania elektromagnetycznego. Nadmierny hałas stanowi jedno z najbardziej uciążliwych zanieczyszczeń środowiska w miastach i wzdłuż szlaków komunikacyjnych. Działania z zakresu ochrony przed hałasem powinny być skierowane na dokonanie wiarygodnej oceny narażania społeczeństwa na ponadnormatywny hałas i podjecie kroków do zmniejszenia tego zagrożenia tam, gdzie jest ono największe. Cel działań związany z emitowaniem pól elektromagnetycznych jest podobny i polega na podjęciu działań związanych z zabezpieczeniem społeczeństwa przed nadmiernym oddziaływaniem pól elektromagnetycznych. 8. Dziedzictwo kulturowe: dziedzictwo kulturowe trwałym elementem krajobrazu. Cele ochrony środowiska i inne problemy środowiskowe zostały uwzględnione podczas opracowywania planu miejscowego w następujący sposób: Ochrona przyrody i bioróżnorodności: Jednym z celów ochrony środowiska jest zachowanie ciągłości powiązań przyrodniczych poprzez łączenie regionalnych i ponadlokalnych korytarzy ekologicznych oraz zachowanie wielkoobszarowych terenów o funkcji przyrodniczej. Działania te traktuje się jako niezbędne dla utrzymania i poprawy rozwoju bioróżnorodności. Zagadnienie zostało uwzględnione poprzez wyznaczenie terenów zieleni nieurządzonej ZR z podstawowym przeznaczeniem jako pola uprawne, łąki, pastwiska, zalesienia i zakrzewienia śródpolne oraz zieleń położona wzdłuż cieków wodnych pełniąca funkcję otuliny biologicznej oraz izolacji od intensywnego zagospodarowania lub użytkowania. Ponadto w terenach, w których zapisy umożliwiają inwestycyjne zagospodarowanie wyznaczono wysokie wskaźniki terenu biologicznie czynnego, na poziomie 30-50%. W obszarze projektu planu utworzono strefę ochrony krajobrazowej wyznaczoną na Rysunku planu, w której ustala się konieczność podporządkowania planowanego zainwestowania ochronie przyrodniczej i krajobrazowej, zwłaszcza w zakresie walorów widokowych poprzez celowe kształtowanie zabudowy i zagospodarowania terenu oraz dbałość o wkomponowywanie nowych obiektów i urządzeń w krajobraz. Obowiązuje ponadto: zakaz wprowadzania zieleni wysokiej na przedpolu punktu widokowego zaznaczonego na Rysunku planu; zachowanie i powiększanie istniejących terenów leśnych oraz zielonych. Wyznaczenie obszarów pełniących funkcje przyrodnicze pozwoli na ochronę tych terenów przed zagospodarowaniem a także przeciwdziała degradacji różnorodności biologicznej na tym obszarze. 55

56 Celem wprowadzania sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania gatunków zwierząt i roślin na obszarze Unii Europejskiej, a drugim prawie równie istotnym celem jest ochrona pełnego spektrum różnorodności biologicznej na tym obszarze w warunkach stałego monitorowania jej stanu i zachodzących zmian. W obszarze projektowanego dokumentu nie wyznaczono obszarów Natura Najbliższe obszary Natura 2000 to Puszcza Niepołomicka (PLB ), Nowy Wiśnicz PLH12_06 oraz Torfowisko Wielkie Błoto (PLH12_41). Rozwiązania planistyczne nie mają wpływu na ten obszar. Na analizowanym obszarze nie występują formy ochrony przyrody zgodnie z ustawą O ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004r. (Dz. U nr 92 poz. 880 poźn. zmian. obwieszczenie o tekście jednolitym Dz. U nr 151 poz. 1220) takie jak: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody, stanowisko dokumentacyjne, użytki ekologiczne, zespoły przyrodniczokrajobrazowe. Obserwowano natomiast zwierzęta objęte ochroną gatunkową. Zmiany w zagospodarowaniu (w szczególności nowe przebiegi dróg) wprowadzone projektowanym dokumentem dotyczą powierzchni biologicznie czynnej, która służy różnorodności biologicznej. Projektowany dokument ustala minimalne wskaźniki dotyczące zagospodarowania i przeznaczenia oraz użytkowania dla terenów zurbanizowanych. Proponowane zagospodarowanie zasadniczo nie zmieni warunków bytowania roślin i zwierząt gdyż obszar projektu planu w niewielkim stopniu ingeruje w obszary pełniące funkcje przyrodnicze, które są niewysokich walorów. Ochrona zasobów wód podziemnych: W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania i spełnienia wymogów sanitarnych w projekcie planu obowiązuje zakaz wprowadzania nieoczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych i do ziemi. Zapis zapewni ochronę wód powierzchniowych i podziemnych. Ustala się także obowiązek utrzymania i ochrony rowów melioracyjnych oraz innych urządzeń wodnych. W celu ochrony urządzeń i systemów melioracji w sposobie zagospodarowania ustala się konieczność zachowania ciągłości prawidłowego funkcjonowania systemów melioracyjnych; w przypadku kolizji z planowanym zainwestowaniem, dopuszcza się ich przebudowę, odbudowę i rozbudowę na zasadach określonych w przepisach odrębnych. W zasięgu występowania urządzeń melioracyjnych zaleca się zachowanie obecnego, rolnego użytkowania terenów. Ochrona przed powodzią: Obszar objęty projektem planu nie jest położony w obszarze szczególnego zagrożenia powodzią, w którym warunki zagospodarowania regulowane są Ustawą Prawo wodne. Natomiast w celu ochrony otuliny biologicznej cieków wodnych projekt palnu ustala strefę hydrogeniczną o szerokości określonej na Rysunku planu, obejmującą pasy terenu położone w bezpośrednim sąsiedztwie cieków wodnych, stanowiące jego naturalną biologiczną otulinę. Strefa obejmuje również tereny zagrożone zalaniem lub podtopieniem. W strefie tej ustalono konieczność utrzymania naturalnej roślinności tworzącej biologiczną otulinę cieku oraz dopuszcza się realizację zieleni urządzonej stanowiącej uzupełnienie naturalnego środowiska. Dopuszcza się realizację nie wyznaczonych w planie obiektów służących utrzymaniu i regulacji wód oraz zabezpieczeniu przed zagrożeniem powodziowym. Ochrona gleb: Ochrona gleb na przedmiotowym obszarze ich będzie możliwa dzięki wyznaczeniu w planie terenów zieleni nieurządzonej ZR, w których obowiązuje wysoki wskaźnik powierzchni terenu biologicznie czynnej oraz zakaz zabudowy. Ochrona powietrza atmosferycznego: Ograniczenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery realizowane jest poprzez zapis 6.ust.1-2 gdzie ustalono, że: wszelkie nowe inwestycje realizować należy w oparciu o czyste i bezpieczne dla środowiska technologie charakteryzujące się niską energochłonnością, wodochłonnością oraz wytwarzaniem małej ilości odpadów. 56

57 ze względu na ochronę powietrza atmosferycznego, pokrycie potrzeb cieplnych obiektów należy zapewnić w oparciu o lokalne źródła ciepła wykorzystujące paliwa czyste ekologiczne (np. gaz ziemny, gaz płynny, lekki olej opałowy,) z dopuszczeniem wykorzystania ekogroszku, węgla kamiennego o niskiej zawartości siarki i popiołu lub alternatywnych źródeł energii (energia słoneczna, geotermalna, z wyłączeniem elektrowni wiatrowych); Ochrona przed hałasem: Ochrona przed hałasem realizowana jest poprzez ustalenie w projekcie planu poziomu hałasu dla poszczególnych rodzajów terenów a także poprzez podanie informacji o oddziaływaniu akustycznym terenów komunikacji, umieszczając na rysunku planu zasięg ponadnormatywnego oddziaływania komunikacji. W chwili obecnej, zgodnie z zapisami Programu ochrony przed hałasem, jedyną skuteczną metodą ochrony jest planowanie przestrzenne polegające na strefowaniu funkcji w taki sposób, aby tereny zabudowy mieszkaniowej znalazły się poza ponadnormatywnym oddziaływaniem. W projektowanym dokumencie ten cel nie został w pełni zrealizowany. Ochrona przed promieniowaniem elektromagnetycznym: Na obszarze objętym planem przebiega linia 110 kv, dla której ustalone zostały strefy techniczne. Lokalizacja obiektów względem linii ogranicza w znacznym stopniu oddziaływania w zakresie promieniowania elektromagnetycznego poprzez zapis: W terenach przylegających do urządzeń i liniowych obiektów infrastruktury obowiązują strefy techniczne od sieci i urządzeń infrastruktury technicznej, w których występują ograniczenia w zagospodarowaniu terenu. Zasięg oraz warunki zagospodarowania terenu objętego strefą zostały określone w 20 oraz w przepisach odrębnych. Jako preferowane formy użytkowania gruntów w ramach strefy ustala się realizację zieleni niskiej urządzonej. Gospodarka odpadami Zasady zbiórki i wywozu odpadów komunalnych w obszarze planu będą prowadzone w sposób uporządkowany, zgodnie z regulacjami obowiązującymi w Gminie Miasta Bochnia, z uwzględnieniem segregacji odpadów u źródeł ich powstania, z jednoczesnym wyodrębnieniem odpadów niebezpiecznych. Ochrona dóbr materialnych: W 6.ust.8-9 zawarto zapisy informujące, iż obszar planu położony jest w terenach osuwiskowych z następującymi ustaleniami, mającymi na celu zredukowanie strat materialnych z tego tytułu: W strefie zagrożenia osuwaniem się mas ziemnych w terenach osuwisk aktywnych, o zasięgu określonym na Rysunku planu według Mapy osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi dla Miasta Bochnia w skali 1:10000, opracowanej przez Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy ustala się: 7) zakaz wznoszenia nowych budynków, w tym również obiektów tymczasowych; 8) utrzymanie istniejącej zabudowy; 9) możliwość przebudowy istniejących obiektów oraz ich rozbudowy o nie więcej niż 30 % powierzchni użytkowej jednorazowo w okresie obowiązywania planu, pod warunkiem przestrzegania szczegółowych nakazów i zakazów określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej świadczącej o możliwości bezpiecznego przeprowadzenia inwestycji i zagospodarowania terenu; 10) zakaz budowy ogrodzeń, wymagających ciągłych fundamentów i podmurówek; 11) zakaz zmiany istniejącego ukształtowania terenu, oraz nadsypywania gruntu; 12) nakaz zabezpieczania i konserwacji skarp terenowych z zastosowaniem m.in. zieleni o właściwościach umacniających i glebochronnych w celu zabezpieczenia przed ewentualnym osuwaniem się mas ziemnych. W terenach osuwisk aktywnych okresowo, w terenach osuwisk nieaktywnych oraz w terenach zagrożonych ruchami masowymi, przewidzianych pod zabudowę lub infrastrukturę techniczną, o zasięgu określonym na Rysunku planu według Mapy osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi dla 57

58 Miasta Bochnia w skali 1:10000, opracowanej przez Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy, istniejące zainwestowanie pozostawia się do utrzymania. Dopuszcza się możliwość realizacji nowych budynków z koniecznością przestrzegania warunków posadowienia obiektów budowlanych określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej wskazującej na możliwość bezpiecznej realizacji inwestycji w zakresie budowy obiektów budowlanych, i zagospodarowania terenu. Obecni użytkownicy oraz przyszli inwestorzy, winni podjąć świadome działania zmierzające do zabezpieczenia posadowienia istniejących i nowych obiektów, polegające na zastosowaniu technologii i materiałów budowlanych określonych w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej. Dziedzictwo kulturowe i ochrona krajobrazu: Występujące w obszarze planu obiekty posiadające cechy zabytkowe oraz obiekty zabytkowe ujęte w wojewódzkiej ewidencji zabytków oznaczone na Rysunku planu, objęto ochroną zgodnie z zapisem 7 ust.1: ochroną obejmuje się gabaryt, formę, detal architektoniczny budynku oraz jego otoczenie, w tym założenia zielni. Dopuszcza się remonty polegające na przywróceniu oraz utrzymaniu historycznej formy, gabarytu oraz detalu oraz przebudowę i zmianę funkcji obiektów zabytkowych przy zachowaniu cech stylowych, gabarytów bryły, kształtu dachu oraz detalu architektonicznego. Wszelkie działania inwestycyjne w obrębie tych obiektów, wymagają postępowania zgodnego z obowiązującymi przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską. Ewentualne odstępstwa od w/w ustaleń mogą być wprowadzone z chwilą zaktualizowania gminnej ewidencji zabytków w formie zbioru kart adresowych zabytków nieruchomych; W celu ochrony szczególnych wartości zabytkowych projekt planu wyznacza się strefę ścisłej ochrony konserwatorskiej obejmującą układy przestrzenne wsi wraz z pozostałościami tradycyjnej zabudowy, w której obowiązują ustalenia: działalność inwestycyjna wymaga postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską; zachowanie historycznej dyspozycji przestrzennej i ochrona przed niekontrolowanym jej przekształceniem wraz z zasadniczymi elementami kompozycji i zachowanymi zabytkowymi obiektami, poprzez utrwalenie istniejących struktur o wysokich wartościach kulturowych; zachowanie i uczytelnienie zasadniczych elementów rozplanowania (historycznej sieci drożnej, rzecznej oraz zieleni); utrzymanie i konserwacja wszystkich obiektów posiadających cechy zabytkowe, oraz ochrona gabarytu, formy, detalu architektonicznego budynków i ich otoczenia; zakaz tworzenia dominant konkurencyjnych w stosunku do obiektów zabytkowych, zachowanie osi widokowych na obiekty zabytkowe; nakaz kształtowania zabudowy w sąsiedztwie obiektów zabytkowych w nawiązaniu do skali i formy architektonicznej oraz układu zabudowy tradycyjnej, przy założeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i współczesnej oraz nawiązanie formami współczesnymi do lokalnej tradycji architektonicznej; ochrona terenów zielonych naturalnych i urządzonych, będących wypełnieniem układów i otoczenia zespołu urbanistycznego wraz z ich płaszczyzną ekspozycji; zakaz wprowadzania funkcji uciążliwych i degradujących zabytkową substancję; zakaz lokalizacji wielkogabarytowych urządzeń reklamowych, a powierzchnia reklamowa na budynkach nie może przekraczać 6m2 powierzchni elewacji. Cały obszar planu objęty jest strefą ochrony archeologicznej obejmującą obszar stanowisk archeologicznych, wraz z terenami wyznaczającymi zasięg pojawiania się zabytków ze śladami osadnictwa oraz terenami przyległymi. obszar strefy objęty został ochroną konserwatorską, zgodnie z którą, wszelkie działania inwestycyjne w obrębie stanowisk archeologicznych wymagają postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszarów i obiektów objętych ochroną 58

59 konserwatorską. Na terenie stanowisk dopuszcza się możliwość prowadzenia prac budowlano-ziemnych na zasadach określonych w przepisach odrębnych. Projekt planu wyznacza także strefę ochrony krajobrazowej określoną na Rysunku planu, w której ustala się konieczność podporządkowania planowanego zainwestowania ochronie przyrodniczej i krajobrazowej, zwłaszcza w zakresie walorów widokowych poprzez celowe kształtowanie zabudowy i zagospodarowania terenu oraz dbałość o wkomponowywanie nowych obiektów i urządzeń w krajobraz. Obowiązuje ponadto: zakaz wprowadzania zieleni wysokiej na przedpolu punktu widokowego zaznaczonego na Rysunku planu; zachowanie i powiększanie istniejących terenów leśnych oraz zielonych. Wnioski Cele ochrony środowiska stawiane przed projektem planu zasadniczo dotyczą: - zagadnień związanych z zachowaniem bioróżnorodności oraz zachowaniem obszarów zidentyfikowanych jako cenne przyrodniczo, - zagadnień związanych z ochroną wód powierzchniowych i podziemnych, - zagadnień związanych z ochroną powietrza, - zagadnień związanych z oddziaływaniem w zakresie hałasu, - zagadnień związanych z oddziaływaniem w zakresie promieniowania elektromagnetycznego. Nie prognozuje się problemów związanych z ochroną środowiska wynikających z realizacji zapisów projektowanego dokumentu, w szczególności w aspekcie obszarów podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody. OCENA POTENCJALNYCH ZMIAN STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU BRAKU REALIZACJI USTALEŃ PLANU Prognozuje się, że na analizowanym terenie zmiany, jakie będą zachodzić w środowisku dotyczyć będą głównie rozbudowy terenów mieszkaniowych z ewentualnym uzupełnieniem funkcją usługową. Presja na zabudowę obszaru wynika z stosunkowo atrakcyjnego położenia w stosunku do centrum Bochni oraz wysokich walorów krajobrazowych terenu. Równocześnie słabo rozwinięta sieć dróg dojazdowych wewnątrz obszaru ogranicza w sposób znaczący możliwość bezpiecznego rozwoju terenów budowlanych. W przypadku braku realizacji ustaleń zmiany planu teren pozostanie w dotychczasowym użytkowaniu. Pozytywnym czynnikiem może być brak ingerencji w dotychczasowy krajobraz i pozostawienie istniejącego użytkowania terenu w stanie nienaruszonym. PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ ALTERNATYWNYCH DO ZAWARTYCH W PROJEKCIE PLANU Zgodnie z zapisem art. 51 ust.2 pkt. 3. b. ustawy w Prognozie oddziaływania na środowisko należy przedstawić rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w projektowanym dokumencie w aspekcie wpływu realizacji zapisów projektowanego dokumentu na przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru. Obszary objęte zmianą miejscowego planu położone są poza zasięgiem obszaru Natura 2000, realizacja zapisów projektowanego dokumentu nie będzie mieć zatem wpływu na przedmiot ochrony oraz integralność obszarów 2000, w związku z czym analizy rozwiązań alternatywnych nie przeprowadza się. INFORMACJE O MOŻLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU Realizacja ustaleń zmiany projektu planu miejscowego nie będzie źródłem oddziaływań o charakterze transgranicznym. 59

60 OCENA ZGODNOŚCI PROJEKTOWANEGO ZAGOSPODAROWANIA TERENU Z UWARUNKOWANIAMI EKOFIZJOGRAFICZNYMI Przeprowadzona analiza projektu zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zaproponowanego w projekcie Uchwały jest zgodna z uwarunkowaniami ekofizjograficznymi. PROBLEMY OCHRONY ŚRODOWISKA ISTOTNE PRZY REALIZACJI USTALEŃ PLANU Proponowane w projekcie zmiany planu zasady zabudowy i zagospodarowania terenu nie naruszają zasad ochrony przyrody i krajobrazu, określonych w obowiązujących przepisach prawa. Nie prognozuje się problemów w zakresie ochrony środowiska z punktu widzenia zapisów projektu Uchwały, w szczególności w aspekcie obszarów podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody. Planowana inwestycja polegająca na umożliwieniu realizacji zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z funkcją usługową została wprowadzona do projektu Uchwały w sposób zapewniający zgodność z przepisami odrębnymi przy zachowaniu proporcji pomiędzy terenami o różnych formach użytkowania. Na terenach zmiany planu nie stwierdzono gatunków i siedlisk roślin, miejsc lęgowych ptaków i rozrodu zwierząt objętych ochroną zgodnie z ustawą O ochronie przyrody, brak również istniejących i projektowanych użytków ekologicznych, stanowisk dokumentacyjnych przyrody nieożywionej oraz zespołów przyrodniczo- krajobrazowych. Na terenie objętym opracowaniem nie wyznaczono dotychczas obszarów ochronnych Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura WNIOSKI ZGŁOSZONE DO PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU Po ogłoszeniu o przystąpieniu do sporządzania zmiany planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko wpłynęło 37 wniosków o zmianę przeznaczenia terenu z czego znaczna większość dotyczyła przeznaczenia nieruchomości na cele budowlane lub zmiany parametrów zabudowy i zagospodarowania terenu w obszarach istniejącej zabudowy. Do dokumentu prognozy oddziaływania na środowisko nie wpłynął żaden wniosek. 5. STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM Niniejszą prognozę oddziaływania na środowisko wykonano na potrzeby projektu Uchwały w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla Kurów w Bochni, do którego przystąpiono na postawie uchwały Rady Miejskiej w Bochni nr XIV/154/11 z dnia 29 grudnia 2011 r. Granicę terenu objętego zmianą planu, o powierzchni 196,32 ha wyznaczają, zgodnie z załącznikiem graficznym do w/w uchwały: od południa potok; od zachodu ul. Wiśnicka; od północy potok Gróbka i granica administracyjna miasta. Podstawowym celem prognozy, opracowywanej równocześnie z projektem zmiany planu jest poszukiwanie i wskazanie możliwości rozwiązań planistycznych najkorzystniejszych dla stanu środowiska, poprzez identyfikację i ocenę najbardziej prawdopodobnych wpływów na komponenty środowiska, jakie może wywołać realizacja zamierzeń inwestycyjnych wynikających z projektu zmiany planu. Prognozę wykonano zgodnie z aktualnie obowiązującymi wymaganiami zapisanymi w ustawie z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr199, poz z póz. zm.). Na obszarze objętym projektem zmiany planu o pow. ok.196 ha zmieniono ustalenia w zakresie przeznaczenia na cele budowlane terenów upraw polowych i otwartych terenów zielonych, zgodnie ze złożonymi wnioskami do zmiany planu. 60

61 W związku z powyższym projekt zmiany planu wyznacza nowe tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej uzupełnionej o dopuszczoną funkcję usługową o sumarycznej powierzchni 21,03ha, wprowadzając również nowe elementy układu komunikacyjnego w postaci dróg wewnętrznych oraz dróg gminnych dojazdowych o długości 2055m. Projekt planu weryfikuje również obowiązujące ustalenia w zakresie standardów zabudowy i zagospodarowania terenu z uwzględnieniem ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz wniosków z wynikających z opracowania ekofizjograficznego. Obszar zmiany planu położony jest poza granicami Rezerwatów przyrody a ustalenia zmiany planu pozostają bez wpływu na prawne formy ochrony. Na obszarze objętym zmianą planu nie występują inne formy ochrony przyrody prawnie chronione, nie wyznaczono także dotychczas projektowanych obszarów ochronnych sieci Natura Na terenie objętym zmianą planu nie zinwentaryzowano obiektów przyrodniczo cennych, Występujące w obszarze planu obiekty posiadające cechy zabytkowe oraz obiekty zabytkowe ujęte w wojewódzkiej ewidencji zabytków objęto ochroną. W celu ochrony szczególnych wartości zabytkowych projekt planu wyznacza się strefę ścisłej ochrony konserwatorskiej obejmującą układy przestrzenne wsi wraz z pozostałościami tradycyjnej zabudowy. Na analizowanym obszarze nie występują żadne indywidualne formy ochrony przyrody takie jak pomniki przyrody, stanowiska przyrodnicze, użytki ekologiczne. Realizacja ustaleń projektu zmiany planu miejscowego nie będzie źródłem oddziaływań o charakterze transgranicznym. ZAŁĄCZNIKI: 1. Rysunek orientacji terenu zmiany planu na tle miasta Bochnia 2. Załącznik graficzny do prognozy oddziaływania na środowisko skala 1:

62 PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO DO ZMIANY OSIEDLE KURÓW RYSUNEK ORIENTACJI TERENU ZMIANY PLANU NA TLE MIASTA *źródło: 62