Lublin, dnia 10 stycznia 2014 r. Poz. 175

Transkrypt

1 DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO Lublin, dnia 10 stycznia 2014 r. Poz. 175 WOJEWODA LUBELSKI Rozstrzygnięcie nadzorcze Nr PN-II Wojewody Lubelskiego z dnia 8 stycznia 2014 r. stwierdzające nieważność uchwały Nr XXXIII/170/13 Rady Gminy Dubienka z dnia 28 listopada 2013 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Dubienka. Na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.) stwierdzam nieważność uchwały Nr XXXIII/170/13 Rady Gminy Dubienka z dnia 28 listopada 2013 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Dubienka. Uzasadnienie Uchwała Nr XXXIII/170/13 Rady Gminy Dubienka została doręczona organowi nadzoru w dniu 9 grudnia 2013 r. Przedmiotową uchwałą Rada Gminy Dubienka dokonała zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Dubienka, uchwalonego uchwałą Nr XLI/185/2005 Rady Gminy Dubienka z dnia 10 sierpnia 2005 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Dubienka (Dz. Urz. Woj. Lubelskiego Nr 206, poz. 3413, z późn. zm.). W myśl art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.), plan miejscowy uchwala rada gminy, po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu oraz sposobie realizacji, zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z przepisami o finansach publicznych. Część tekstowa planu stanowi treść uchwały, część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załączniki do uchwały. Zmiana studium lub planu miejscowego następuje w takim trybie, w jakim są one uchwalane (art. 27 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Natomiast zgodnie z art. 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części.

2 Dziennik Urzędowy Województwa Lubelskiego 2 Poz. 175 Jak wskazuje orzecznictwo sądowoadministracyjne, zasady sporządzania aktu planistycznego dotyczą problematyki merytorycznej, związanej ze sporządzeniem takiego aktu, a więc zawartości aktu planistycznego (część tekstowa i graficzna, inne załączniki), zawartych w nim ustaleń, a także standardów dokumentacji planistycznej. W odniesieniu do planu miejscowego jego zawartość określają przepisy art. 15 ust. 1, art. 17 pkt 4 i art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przedmiot (a więc ustalenia) określa art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy, natomiast standardy dokumentacji planistycznej (materiały planistyczne, skalę opracowań kartograficznych, stosownych oznaczeń, nazewnictwa, standardów oraz sposobów dokumentowania prac planistycznych) określają przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587). Pojęcie trybu sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego odnosi się do sekwencji czynności, jakie podejmują organy w celu doprowadzenia do uchwalenia planu miejscowego (zmiany planu), począwszy od uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu (zmiany planu), a skończywszy na uchwaleniu planu (zmiany planu). Tryb ten został unormowany w przepisach art. 14 ust. 1 i art. 17 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W ocenie organu nadzoru przyjęta przez Radę Gminy Dubienka uchwałą Nr XXXIII/170/13 zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dokonana została z naruszeniem zasad sporządzania planu miejscowego. Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów. Powyższy przepis uszczegóławiają postanowienia 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w myśl których ustalenia dotyczące parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu powinny zawierać w szczególności określenie linii zabudowy, wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki lub terenu, w tym udziału powierzchni biologicznie czynnej, a także gabarytów i wysokości projektowanej zabudowy oraz geometrii dachu. W myśl 6 ust. 1 przedmiotowej uchwały, teren oznaczony na rysunku planu symbolem P.S.U/1, w granicach zgodnych z granicami ewidencyjnymi działki nr 159/4, przeznaczony pod wykonywanie nieuciążliwej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji z modułów fotowoltaicznych oraz sprzedaży wytworzonej energii elektrycznej wraz z urządzeniami i obiektami służącymi do funkcjonowania przedsięwzięcia, nazywany jest w dalszej części uchwały terenem farmy fotowoltaicznej. Zgodnie z 6 ust. 3 uchwały, dla terenu farmy fotowoltaicznej ustala się przeznaczenie terenu: podstawowe: działalność gospodarcza nieuciążliwa w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji z modułów fotowoltaicznych oraz sprzedaż wytworzonej energii elektrycznej, wraz z budynkami, obiektami i urządzeniami towarzyszącymi; uzupełniające: tereny obsługi, strefy ochronne, zieleń trawnikowa. Jak wynika z przytoczonych zapisów, plan dopuszcza w ramach przeznaczenia podstawowego terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem P.S.U/1 zabudowę budynkami, jak również wznoszenie obiektów i urządzeń towarzyszących. W przedmiotowej uchwale nie określono natomiast parametrów dopuszczonej zabudowy, w tym maksymalnej wysokości zabudowy i gabarytów obiektów dla nowej zabudowy, co stanowi naruszenie zasad sporządzania planu. W myśl wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 października 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 732/13 zasadą pozostaje obowiązek ujmowania w m.p.z.p. wszystkich elementów wymienionych w art. 15ust. 2 u.p.z.p., rozumiany jako co najmniej obowiązek ustosunkowania się do każdego z nich (por. T. Bąkowski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Kraków 2004, uw. 6 do art. 15). W modelowym ujęciu oznacza to, że w przypadku zamiaru odstąpienia od

3 Dziennik Urzędowy Województwa Lubelskiego 3 Poz. 175 uregulowania któregokolwiek z tych zagadnień, w planie miejscowym winna znaleźć się stosowna wzmianka ( ), zaś na organie planistycznym spoczywa obowiązek wykazania zbędności danej regulacji i utrwalenia przyczyn takiego pominięcia w uzasadnieniu uchwały, ewentualnie w materiałach planistycznych. W dokumentacji planistycznej przedmiotowej zmiany planu, a także w uzasadnieniu do uchwały Nr XXXIII/170/13 brak jest informacji dotyczącej wyjaśnienia zbędności określenia parametrów zabudowy wymaganych zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Jak trafnie podkreślił Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 10 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 347/13 postanowienia m.p.z.p. stanowią na przyszłość podstawę dla projektanta, który na podstawie określonych w planie wytycznych, tj. m.in. wskaźnika zabudowy, wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej, czy też właśnie wskaźnika określającego minimalną liczbę miejsc do parkowania, obowiązany jest dostosować planowane zamierzenie do postanowień planu miejscowego. Jak wiadomo natomiast, plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego (art. 94 Konstytucji RP) uchwalanym przez radę gminy w celu ustalenia przeznaczenia terenów oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i zabudowy (art. 14 ust. 1 i 8 u.p.z.p.). Dlatego obowiązkowym składnikiem planu miejscowego jest określenie zasad kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenu, maksymalnej i minimalnej intensywność zabudowy jako wskaźników powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalnego udziału procentowego powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalnej wysokości zabudowy, minimalnej liczby miejsc do parkowania i sposobu ich realizacji oraz linii zabudowy i gabarytów obiektów. Na tej podstawie, a nie odwrotnie, projektant określa możliwe warunki zagospodarowania działki i to bez względu na to czy teren stanowi własność jednego właściciela czy też wielu. W ocenie organu nadzoru brak niezbędnych uregulowań w zakresie kształtowania zabudowy, w szczególności w zakresie maksymalnej wysokości zabudowy i gabarytów obiektów stanowi naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego i powoduje nieważność przedmiotowej uchwały w całości. Dodatkowo należy wskazać, że uchwała Nr XXXIII/170/13 Rady Gminy Dubienka została podjęta z istotnym naruszeniem trybu sporządzania planu miejscowego. Przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w precyzyjny i szczegółowy sposób normują problematykę planowania przestrzennego w gminie, w tym poszczególne etapy procedury planistycznej, jak również organy właściwe do jej realizacji oraz ich kompetencje (art. 15 i 17 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Zgodnie z art. 17 pkt 6 lit. b ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wójt, burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego m. in. występuje o uzgodnienie projektu planu z: wojewodą, zarządem województwa, zarządem powiatu w zakresie odpowiednich zadań rządowych i samorządowych, organami właściwymi do uzgadniania projektu planu na podstawie przepisów odrębnych, właściwym zarządcą drogi, jeżeli sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego sposobu mogą mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę, właściwymi organami wojskowymi, ochrony granic oraz bezpieczeństwa państwa, dyrektorem właściwego urzędu morskiego w zakresie zagospodarowania pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani, właściwym organem nadzoru górniczego w zakresie zagospodarowania terenów górniczych, ministrem właściwym do spraw zdrowia w zakresie zagospodarowania obszarów ochrony uzdrowiskowej, właściwym wojewódzkim konserwatorem zabytków w zakresie kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu, oraz Przepis art. 17 pkt 6 lit. b ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z jednej strony w sposób enumeratywny wymienia podmioty właściwe do uzgadniania projektów planów miejscowych, zaś

4 Dziennik Urzędowy Województwa Lubelskiego 4 Poz. 175 z drugiej strony nakłada na organy gminy obowiązek zwrócenia się do stosownych organów i instytucji o wydanie opinii czy też uzgodnień projektu planu miejscowego. Jak wynika z dokumentacji planistycznej przedmiotowej uchwały, pismem z dnia 15 maja 2013 r., znak: GP , Wójt Gminy Dubienka wystąpił do Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego o dokonanie uzgodnienia projektu przedmiotowego planu w trybie art. 17 ust. 2 pkt 6 lit. b ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wojewódzki Sztab Wojskowy w piśmie z dnia 20 maja 2013 r. wnioskuje o umieszczenie w treści opracowania zapisu, że wszelkie planowane obiekty, na przedmiotowym terenie o wysokości równej i większej od 50 m nad poziomem terenu podlegają, przed wydaniem decyzji o pozwolenie na budowę, zgłaszania poprzez Wojewódzki Sztab Wojskowy w Lublinie do Szefostwa Służby Ruchu Lotniczego SZ RP. W myśl art. 17 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wójt obowiązany jest wprowadzić zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień. Proponowanego w uzgodnieniu zapisu nie wprowadzono do ustaleń przedmiotowej zmiany planu. W doktrynie i judykaturze prezentowane jest stanowisko, iż w przypadku uzgodnienia pozytywne stanowisko organu jest warunkiem uchwalenia w danej postaci aktu planistycznego. Natomiast w przypadku opinii, nawet negatywne stanowisko organu opiniującego nie stoi na przeszkodzie w uchwaleniu aktu planistycznego w kształcie przygotowanym przez organ sporządzający projekt aktu. Dla rozróżnienia konsekwencji prawnych uzgodnień oraz opinii organów w toku sporządzania planu pozostaje zatem istotna przewidziana prawem forma współdziałania. Należy bowiem zauważyć, że jedynie w przypadku uzgodnień, organ uzgadniający projekt planu może skutecznie zablokować uchwalenie projektowanego aktu w kształcie planowanym przez organ sporządzający akt. Takich konsekwencji nie będzie wywoływać negatywna opinia odnośnie projektu planu sformułowana przez uprawniony organ. Naruszenie art. 17 pkt 6 i pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym należy uznać za istotne naruszenie trybu sporządzania aktu planistycznego. Organy sprawujące władztwo planistyczne związane są treścią poczynionych uzgodnień, co oznacza, że ostateczne stanowisko organu wojskowego uzyskane w tym zakresie, jest dla wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, bezwzględnie wiążące (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Bd 313/13; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Wr 910/11). Ponadto zgodnie z Wykazem uzgodnień i opinii uzyskanych do Projektu Zmiany Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Dubienka w Lp. 9 w rubryce Uwagi i ustalenia zaznaczono, iż Wnioskowany zapis wprowadzono w tekście cz. I Studium w rozdziale X na str Natomiast w uchwale Nr XXXIII/170/13 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Dubienka nie wprowadzono przedmiotowego zapisu. Ponadto w uchwale Nr XXXIII/170/13 Rady Gminy Dubienka w treści planu występują sprzeczności w zapisach poszczególnych paragrafów. W 11 ust. 2 uchwały wskazano, iż do zagrożeń mogących powstawać na terenie planowanych inwestycji w obszarze planu zaliczyć należy szczególnie: ( ) zagrożenia wynikające z możliwości wystąpienia awarii przemysłowej, natomiast w 16 ust. 4 przyjęto, iż nie określa się wymagań w zakresie przeciwdziałania skutkom awarii przemysłowych, z powodu braku takich zagrożeń. Powoduje to, iż zapisy planu nie są jasne dla jego adresatów i rodzą wewnętrzną sprzeczność postanowień 11 ust. 2 i 16 ust. 4 uchwały, co pozostaje w opozycji do zasad techniki stanowienia prawa, bowiem zgodnie z 6 Zasad techniki prawodawczej stanowiących załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz. U. Nr 100, poz. 908) przepisy redaguje się tak, aby dokładnie i w sposób zrozumiały dla adresatów zawartych w nich norm wyrażały intencje prawodawcy (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 134/13 i wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 183/12). W toku prowadzonego postępowania nadzorczego Wójt Gminy Dubienka złożył wyjaśnienia pismem z dnia 7 stycznia 2014 r. (data wpływu do Delegatury w Chełmie Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego

5 Dziennik Urzędowy Województwa Lubelskiego 5 Poz. 175 w Lublinie). Wyjaśnienia te w większości nie mogą zostać uwzględnione z przyczyn szczegółowo przedstawionych w uzasadnieniu niniejszego rozstrzygnięcia. W powyższym piśmie Wójt Gminy podkreśla, iż wszystkie niezbędne do projektowania, budowy i eksploatacji parametry i wskaźniki dla nowej zabudowy wynikające ze specyfikacji planowanej inwestycji farmy fotowoltanicznej PV określono w Uchwały. Zdaniem organu nadzoru w przedmiotowej zmianie planu nie określono parametrów dotyczących nowej zabudowy, w tym maksymalnej wysokości zabudowy oraz gabarytów obiektów, zaś ustalenia parametrów w tym zakresie określone w 16 ust. 1 uchwały dotyczą wyłącznie zestawu paneli (pkt 3 i 4). Jak już wspomniano, plan dopuszcza w 6 ust. 3 uchwały zagospodarowanie terenu farmy fotowoltaicznej wraz z budynkami, obiektami i urządzeniami towarzyszącymi. Brak określenia parametrów zabudowy dla W 6 ust. 3 uchwały dopuszczono lokalizację budynków, obiektów i urządzeń towarzyszących bez określenia jakiegokolwiek parametru. W odniesieniu do tego rodzaju zabudowy pominięto całkowicie takie parametry jak wysokość zabudowy, tak jak uczyniono to w przypadku urządzeń określonych jako zestawy paneli. Ponadto w przedmiotowym piśmie Wójt Gminy stwierdza, że zarzut o braku uzgodnienia z właściwymi organami wojskowymi i w związku z tym istotnego naruszenia trybu sporządzania planu jest bezpodstawny, nielogiczny i sam w sobie sprzeczny, wskazując jednocześnie treść pisma uzgadniającego WSzW z dnia 20 maja 2013 r. oraz stwierdzając, że proponowany w uzgodnieniu zapis nie został wprowadzony do ustaleń przedmiotowej zmiany planu. Należy podkreślić, iż obowiązek z art. 17 pkt 6 lit. b tiret 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uzgodnienia projektu planu (zmiany planu) z właściwymi organami wojskowymi nie oznacza wyłącznie przekazania projektu planu do właściwego organu, ale przede wszystkim oznacza związanie stanowiskiem przedstawionym przez organ uprawniony do uzgodnień. Jak już wspomniano, zgodnie z art. 17 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wójt, burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego obowiązany jest między innymi do wystąpienia o uzyskanie opinii o projekcie planu do organów wskazanych w pkt 6 lit. a oraz do wystąpienia o uzyskanie uzgodnień projektu planu z organami wskazanymi w pkt 6 lit. b. Wśród organów z którymi należy uzgodnić projekt planu znajdują się miedzy innymi właściwe organy wojskowe (pkt 6 lit. b tiret 4). Ponadto w myśl art 17 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wójt obowiązany jest wprowadzić do projektu planu zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień. Kwestia związania organu prowadzącego postępowanie stanowiskiem wyrażonym przez inny organ zależy od formy współdziałania. I tak opinie, co do zasady, nie mają charakteru wiążącego. Natomiast jeśli według przepisów prawa rozstrzygnięcie ma być poprzedzone uzgodnieniem (zgodą) innego podmiotu lub też osiągnięciem innego rodzaju porozumienia z podmiotem do tego powołanym, to treść stanowiska zajętego w wymienionych formach wiąże organ prowadzący postępowanie główne (zob. m.in. S. Biernat, Działania wspólne administracji państwowej, Wrocław 1979, s. 81 i n.; J. Borkowski (w:) B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 1996, s. 468 i n.; J. Borkowski, glosa do wyroku NSA z dnia 20 listopada 1997 r., V SA 2699/96, OSP 1999, z. 3, poz. 56). Podobne stanowisko jest formułowane także w orzecznictwie (por. wyrok NSA z dnia z 12 lutego 1985 r., sygn. akt II SA 1811/84, ONSA 1985, z. 1, poz. 7; wyrok NSA z dnia 13 października 1997 r., sygn. akt II SA 203/97, ONSA 1998, z. 4, poz. 120). Jak podkreśla Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 1 lipca 2011 r., sygn. akt II SA/Po 482/11 organy sprawujące władztwo planistyczne związane są treścią uzgodnień poczynionych przez właściwe podmioty, które to uzgodnienie następuje w formie zaskarżalnego zażaleniem i ewentualnie skargą do sądu administracyjnego postanowienia. Jeśli bowiem wójt (burmistrz, prezydent miasta) został zobligowany do uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z podmiotami wymienionymi w art. 17 pkt 6 lit. b u.p.z.p., to ostateczne stanowisko uzyskane w tej postaci należy uznać za bezwzględnie wiążące. ( ) W szczególności w zaskarżonej uchwale nie wprowadzono ( ) postulowanego przez organ wojskowy zapisu o konieczności zgłaszania do Szefostwa Służby Ruchu Lotniczego Sił Zbrojnych RP wszelkich obiektów o wysokości równej i większej jak 50 metrów nad poziomem terenu ( ).

6 Dziennik Urzędowy Województwa Lubelskiego 6 Poz. 175 Należy również podkreślić, iż zarówno w uzasadnieniu uchwały Nr XXXIII/170/13 jak i w dokumentacji prac planistycznych dotyczącej przedmiotowej zmiany studium brak jest jakiegokolwiek wyjaśnienia powodów pominięcia wskazanego powyżej uzgodnienia. Jednocześnie Wójt Gminy Dubienka odnosząc się do powyższego przyznaje, iż z całą świadomością i odpowiedzialnością, nie wprowadzono analogicznego, zbędnego zapisu w ustaleniach zmiany planu z uwagi na jednoznaczny, wynikający z ustaleń dla przewidywanych rozwiązań technologicznych PV, brak na terenie zmiany planu planowanych obiektów przekraczających wysokość 3,0 m. Jak już wspomniano, przewidziana w 16 ust. 1 pkt 3 maksymalna wysokość zestawu paneli 3,0 m nie może być interpretowana jako ustalenie wiążące dla wszystkich rodzajów zabudowy dopuszczonych na terenie objętym planem w 6 ust. 1 pkt 3 uchwały. Nie można także podzielić stanowiska Wójta Gminy Dubienka dotyczącego niezgodności postanowień 11 ust. 2 i 16 ust. 4 uchwały. W przedłożonych wyjaśnieniach wskazano jedynie, iż w 16 ust. 4 nie określono wymagań w zakresie przeciwdziałania skutkom awarii przemysłowych, z powodu braku stwierdzenia takich zagrożeń na etapie sporządzenia zmiany planu miejscowego. Uchwała w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, jak również w sprawie zmiany tego planu, stanowi akt prawa miejscowego. Wewnętrzna sprzeczność zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (zmiany planu) narusza zasady demokratycznego państwa prawnego oraz zasadę działania w granicach i na podstawie prawa. Fundamentalną składową obu zasad jest obowiązek redagowania przepisów zwięźle i syntetycznie, a zarazem w sposób, w jaki opisuje się typowe sytuacje występujące w dziedzinie spraw regulowanych tym aktem oraz obowiązek redagowania przepisów tak, aby dokładnie i w sposób zrozumiały dla adresatów zawartych w nich norm wyrażały intencje prawodawcy. W pozostałym zakresie wyjaśnienia Wójta Gminy Dubienka zasługują na uwzględnienie. W szczególności należy stwierdzić, że niedokładne wrysowanie na Załączniku Nr 1 do uchwały linii granicy opracowania, aczkolwiek może budzić wątpliwości co do poprawności naniesienia, zapewnia zalecaną czytelność mapy i rysunku planu oraz jednoznaczność ustaleń z ustaleniami tekstowymi. W związku z precyzyjnym określeniem w 1 ust. 1 przedmiotowej uchwały zakresu wprowadzanej zmiany planu, pozostającym w zgodności z oznaczeniem graficznym (pomalowana kolorem wg legendy powierzchnia działki 159/4) rysunkiem planu, przyjętym w Załączniku Nr 1 do uchwały, należy stwierdzić, że granice obszaru objętego zmianą są zgodne z granicami określonymi w uchwale o przystąpieniu do sporządzenia planu. W tym stanie rzeczy, stwierdzenie nieważności uchwały Nr XXXIII/170/13, jest uzasadnione. Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, złożona za moim pośrednictwem, w terminie 30 dni od daty jego doręczenia. Otrzymują: 1) Wójt Gminy Dubienka 2) Przewodniczący Rady Gminy Dubienka WOJEWODA LUBELSKI Jolanta Szołno - Koguc