Wprowadzenie do translatoryki Kod przedmiotu

Transkrypt

1 Wprowadzenie do translatoryki - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Wprowadzenie do translatoryki Kod przedmiotu 09.4-WH-KBRP-WDT-Ć-S14_gen97GR7 Wydział Kierunek Wydział Humanistyczny Filologia / Filologia rosyjska Profil ogólnoakademicki Rodzaj studiów pierwszego stopnia Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017 Informacje o przedmiocie Semestr 2 Liczba punktów ECTS do zdobycia 2 Typ przedmiotu obowiązkowy Język nauczania polski Sylabus opracował dr Agnieszka Łazar

2 Formy zajęć Forma Forma zajęć semestrze tygodniu semestrze tygodniu zaliczenia (stacjonarne) (stacjonarne) (niestacjonarne) (niestacjonarne) Zaliczenie na ocenę Cel przedmiotu Zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu przekładoznawstwa i koncepcjami badań translatorycznych. Kształcenie podstawowych kompetencji tłumaczenia tekstów pisanych i ustnych. Przedstawienie najważniejszych problemów tłumaczeniowych. Wdrożenie w warsztat pracy tłumacza. Wymagania wstępne Brak Zakres tematyczny Zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami teorii przekładu i wskazanie możliwości wykorzystania wypracowanych przez teoretyków przekładu zasad w praktyce translatorskiej. Przekładoznawstwo wśród innych nauk i jego interdyscyplinarny charakter. Główne zagadnienia lingwistycznej teorii przekładu. Ekwiwalencja na płaszczyźnie semantycznej, pragmatycznej, stylistycznej i leksykalnej. Zwodnicze ekwiwalenty. Przypadki nieprzetłumaczalności w translacji polsko-rosyjskiej i rosyjsko-polskiej. Przekład jednostek leksykalnych. Przekład zwrotów frazeologicznych. Stylistyczne zagadnienia przekładu. Rodzaje tłumaczeń. Typy tekstów. Proces przekładu. Kryteria dobrego przekładu. Predyspozycje tłumacza pisemnego i ustnego. Odpowiedzialność tłumacza za tekst przekładu. Warsztat pracy tłumacza. Tłumaczenie pisemne i ustne różnych typów tekstów. Metody kształcenia Metody podające (wykład informacyjny, odczyt, objaśnienie, wyjaśnienia), metody problemowe (wykład konwersatoryjny, dyskusja dydaktyczna), metody aktywizujące (praktyczne ćwiczenia przedmiotowe, tłumaczenie, praca zespołowa, praca

3 indywidualna porównanie wyników tłumaczenia), burza mózgów. Efekty kształcenia i metody weryfikacji osiągania efektów kształcenia Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć Student zna podstawowe metody przekładoznawcze, potrafi je wskazać w tłumaczeniu. Zna i umie wskazać podstawowe przypadki nieprzetłumaczalności w translacji rosyjskopolskiej i polsko-rosyjskiej. KN1_W08 Student potrafi pracować w grupie. KN1_K02 projekt Student zna podstawową terminologię przekładoznawczą w języku polskim i rosyjskim. KN1_W02 praca kontrolna

4 Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć Student potrafi kierować małym zespołem, przyjmując odpowiedzialność za efekty jego pracy. KN1_K03 projekt Student ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu translatoryki w naukach humanistycznych. KN1_W01 praca kontrolna Student potrafi pozyskiwać informacje z różnych źródeł (słowników obcojęzycznych), analizować, oceniać, selekcjonować i wykorzystywać je w przygotowaniu do zajęć i prac kontrolnych. KN1_U01

5 Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć Student zna cechy wyróżniające tłumaczenia ustne i pisemne oraz potrafi je scharakteryzować. KN1_W03 praca kontrolna Warunki zaliczenia Zaliczenie ćwiczeń na podstawie frekwencji, oraz kontroli bieżącej (różne rodzaje prac pisemnych i wypowiedzi ustnych). Obciążenie pracą Obciążenie pracą Studia stacjonarne (w godz.) Studia niestacjonarne (w godz.) Godziny kontaktowe (udział w ; konsultacjach; egzaminie, itp.) 35 - Samodzielna praca (przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia; itp.) 15 - Łącznie 50 - Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne

6 Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 - Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 - Łącznie 2 - Literatura podstawowa WYBÓR: 1. K. Hejwowski, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa B. Kielar, Zarys translatoryki, Warszawa H. Lebiedziński, Elementy przekładoznawstwa ogólnego, Warszawa K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków J. Pieńkos, Przekład i tłumacz we współczesnym świecie, Warszawa A. Pisarska, T. Tomaszkiewicz, Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań Literatura uzupełniająca WYBÓR: 1. А. С. Алексеева, Введение в переводоведение, Санкт-Петербург А. С. Алексеева, Профессиональный тренинг переводчика, Санкт-Петербург В. В. Алимов, Теория перевода. Перевод в сфере профессиональной коммуникации, Москва В. С. Виноградов, Перевод: общие и лексические вопросы, Москва Н. К. Гарбовский, Теория перевода, Москва В. Н. Комиссаров, Современное переводоведение, Москва Л. К. Латышев, Технология перевода, Москва Л. Л. Нелюбин, Толковый переводческий словарь, Москва Я. И. Рецкер, Теория перевода и переводческая практика, Москва А. В. Федоров, Основы общей теории перевода, Москва H. Bartwicka, Ze studiów konfrontatywno-przekładowych nad językiem polskim i rosyjskim, Warszawa A. Bednarczyk, Wybory translatorskie, Łask P. Bukowski, M. Hydel, Współczesne teorie przekładu. Antologia, Kraków U. Dąmbska-Prokop, Warsztat tłumacza i jego pułapki, Kielce A. Jopek-Bosiacka, Przekład prawny i sądowy, Warszawa Z. Kozłowska, O przekładzie tekstu naukowego (na materiale tekstów językoznawczych), Warszawa 1995.

7 17. R. Lewicki, Obcość w przekładzie, Lublin Mała encyklopedia przekładoznawstwa, red. U. Dąmbska-Prokop, Częstochowa T. Mincewicz, Zarys teorii przekładu, Warszawa A. Voellnagel, Jak nie tłumaczyć tekstów technicznych, Warszawa Uwagi Przedmiot jest prowadzony w języku polskim z elementami języka rosyjskiego. Zmodyfikowane przez dr Agnieszka Łazar (ostatnia modyfikacja: :14)