KATECHIZM DLA PRZYGOTOWUJĄCYCH SIĘ DO PRZYJĘCIA SAKRAMENTU BIERZMOWANIA parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Warszawie 2013

Transkrypt

1 1

2 Ten jest pomocą dla przygotowujących się do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Czytając go i ucząc się odpowiedzi na pytania staraj się bardziej, aniżeli jedynie zapamiętać formułę odpowiedzi. Może Ci w tym pomóc dodatkowy tekst, zamieszczony obok właściwych odpowiedzi. Kiedy człowiek kocha, chciałby dzielić się swoja radością z innymi. Podobnie i Bóg stwarza nas z nadmiaru swojej miłości. Chciałby dzielić się z nami swoją nieskończoną radością. Miarą miłości jest miłość bez miary. Św. Franciszek Salezy ( ) biskup, doktor Kościoła, genialny duszpasterz, założyciel zakonów Kto szuka prawdy, szuka Boga, czy jest tego świadomy, czy nie. Św. Teresa Benedykta od Krzyża Edyta Stein ( ), filozof i naukowiec, zginęła w Oświęcimiu Św. Tomasz z Akwinu uczył, że musi istnieć Ktoś, kto pierwszy wprowadził w ruch cały wszechświat. Istota ta sama nie może być przez nikogo wprowadzona w ruch, a jednocześnie niemożliwe jest, aby świat sam z siebie zaczął się poruszać. 2

3 Bóg objawił się człowiekowi od początku jego dziejów, by uczynić go swym dzieckiem, przyjacielem i powołać do życia wiecznego (tzw. objawienie pierwotne). Człowiekowi, który popadł w niewolę grzechu i śmierci, objawia się, żeby go zbawić (objawienie historyczne). Tak objawił się patriarchom wybranego przez siebie narodu izraelskiego, tworząc sobie lud Starego, czy raczej Pierwszego Przymierza. Wybawia ten lud z niewoli egipskiej, a później z niezliczonych niebezpieczeństw, objawiając w ten sposób swoją zbawczą wolę i moc. Przemawiał później do tego ludu przez proroków, nawołujących do wiary w jedynego Boga, Pana i Zbawiciela i do przestrzegania Jego przykazań, zwłaszcza zachowania sprawiedliwości w stosunkach między ludźmi. Gdy nadeszła zamierzona przez Boga pełnia czasu, zesłał On swego Syna, Jezusa Chrystusa, narodzonego z Maryi Panny. Głosi On Dobrą Nowinę o zbawieniu, umiera na krzyżu i zmartwychwstaje, objawiając w ten sposób Bożą ojcowską miłość do człowieka i Jego wolę wyzwolenia go z grzechu i śmierci. Wzywając wszystkich do wiary w siebie i w Tego, który Go posłał, tworzy Jezus Lud Boży Nowego, Drugiego Przymierza. Tym ludem jest Kościół Chrystusowy - ci, którzy uwierzyli. Boże Objawienie przekazywane było przez tych, którzy uwierzyli, z pokolenia na pokolenie - najpierw w narodzie izraelskim, później w Kościele. Dlatego w związku z Objawieniem mówi się o Tradycji. Przekazywane z pokolenia na pokolenie Objawienie spisane zostało w księgach uznawanych przez tę Tradycję za natchnione przez Boga. Tworzą one Pismo święte. Nieznajomość Pisma Świętego to nieznajomość Chrystusa. Św. Hieronim ( ), Ojciec kościoła, doktor Kościoła, egzegeta i tłumacz Biblii 3

4 Bóg na różne sposoby próbuje się z nami skontaktować. W każdym spotkaniu z człowiekiem, w każdym kontakcie z przyrodą, w każdym pozornym przypadku, w każdym wyzwaniu, każdym cierpieniu tkwi ukryte Boże przesłanie, skierowane do nas. Jeszcze wyraźniej zwraca się do nas w swoim słowie albo głosie sumienia. Mówi do nas jak do przyjaciół. Dlatego jak przyjaciele powinniśmy odpowiedzieć i uwierzyć Mu, całkowicie Mu się powierzyć, uczyć się Go coraz lepiej rozumieć i przyjmować Jego wolę bez zastrzeżeń. (YOUCAT, 20) To, w co wierzymy jest ważne, ale jeszcze ważniejsze jest komu wierzymy. Benedykt XVI. Wiara to nie tylko przyjęcie pewnych prawd, czy idei, ale spotkanie i zaufanie Osobie, która nas kocha Bogu. Zrozum, abyś uwierzył: uwierz, abyś głębiej zrozumiał (św. Augustyn). Bez trwałych form treść wiary rozmyje się. Dlatego Kościół wielką wagę przykłada do określonych zdań, których dokładne ustalenie brzmienia wiązało się najczęściej z żywymi dyskusjami, wynikającymi z pragnienia uchronienia orędzia Chrystusa od błędów i nieporozumień. (YOUCAT 25) 4

5 Bóg nie chciałby pozostać nierozpoznany. Nie chce być czczony jako wyższa istota jedynie odczuwana albo intuicyjnie przeczuwana. Bóg chciałby być znany i przywoływany jako ktoś rzeczywisty i działający. W płonącym krzewie Bóg wyjawia Mojżeszowi swoje święte imię JHWH (Wj 3, 14). Bóg pozwala swojemu ludowi zwracać się do siebie, pozostaje jednakże Bogiem ukrytym, istniejącą tajemnicą. (YOUCAT 31) Żadna inna religia nie mówi tego, co chrześcijaństwo: "Bóg jest miłością" (1J 4,8. 16). Wiara opiera się mocno na tym zdaniu, chociaż doświadczenie cierpienia i zła w świecie mogą powodować wątpliwości, czy Bóg jest rzeczywiście taki kochający. Już w Starym Testamencie Bóg oznajmia swemu ludowi ustami proroka Izajasza: "Jesteś dla mnie cenny i ponieważ cię kocham, dam ci wszystkie kraje. Nie bój się, bo Ja jestem z tobą!" (por. Iz 43,4n) i każe mu mówić: "Czy może kobieta zapomnieć o swym niemowlęciu? Czy może nie miłować dziecka swego łona? Lecz gdyby nawet ona zapomniała. Ja nie zapomnę o tobie" (Iz 49,15). O tym, że mówienie o Bożej miłości to nie są puste słowa, świadczy Jezus na krzyżu, oddając życie za swoich przyjaciół. (YOUCAT 33) Chrześcijanie nie modlą się do trzech różnych bogów, lecz jednej, jedynej istoty, która przejawia się jako troista, a jednak pozostaje jednością. O tym, że Bóg jest Trójjedyny, wiemy od Jezusa Chrystusa: On, Syn, mówi o swoim Ojcu w niebie: "Ja i Ojciec jesteśmy jedno" (J 10,30). Modli się do Niego i obdarza nas Duchem Świętym, który jest miłością Ojca i Syna. Dlatego zostajemy ochrzczeni "w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" (Mt 28,19). (YOUCAT 35) 5

6 Św. Augustyn pisał kiedyś książkę, w której chciał wyjaśnić ludziom tajemnicę Trójcy Przenajświętszej. Modlił się gorąco o pomoc Bożą. Gdy pewnego razu przechadzał się nad brzegiem morza, zobaczył małe dziecko, które kopało dołek w piasku. Po co kopiesz ten dołek?" zapytał. Bo chcę do niego przelać morze" odpowiedziało dziecko. Ale to niemożliwe! Morze jest przecież ogromne!" uśmiechnął się Augustyn. A na to dziecko: Prędzej zmieszczę morze w tym dołku, niże ty swoim rozumem zdołasz pojąć Boga w Trójcy Jedynego". Nie istnieje żaden inny powód stworzenia niż miłość. W niej ukazuje się Boża wspaniałość i chwała. Chwalić Boga to nic innego jak oklaskiwać Stwórcę. Człowiek nie jest jednak widzem dzieła stworzenia. Dla niego "chwalić" Boga oznacza wraz z całym stworzeniem z wdzięcznością zgadzać się na swoje własne życie. (YOUCAT 48) Piekło na ziemi" - dzieci-żołnierze, samobójstwa, obozy koncentracyjne - zgotowali sobie sami ludzie. Zasadnicze pytanie nie brzmi zatem: "Jak można wierzyć w dobrego Boga, skoro jest tyle zła?", lecz: "Jak wrażliwy i rozsądny człowiek mógłby znieść życie na ziemi, gdyby Bóg nie istniał?. (YOUCAT 51) Każdy wierny ma anioła jako nauczyciela i pasterza prowadzącego przez życie. Św. Bazyli Wielki ( ), biskup i doktor Kościoła 6

7 Nie jesteśmy przypadkowym i bezsensownym produktem ewolucji. Każdy z nas jest owocem Bożej myśli. Każdy jest chciany, każdy jest kochany, każdy jest potrzebny. Benedykt XVI. Dary te otrzymali pierwsi rodzice dla siebie i dla wszystkich ludzi pod warunkiem, że zachowają przykazania Boże. 7

8 Cuda Jezusa nie były magiczną autoprezentacją. Przepełniała Go moc zbawczej miłości Boga. Przez cuda pokazał, że jest Mesjaszem i królestwo Boże zaczyna się w Nim. To były znamiona nastania nowego świata: zaspokajał głód (J 6,5-15), znosił niesprawiedliwość (Łk 19,8), chorobę i śmierć (Mt 11,5). Wypędzając demony, ruszył w zwycięski pochód przeciw "władcy tego świata" (J 12,31; pod tym pojęciem kryje się Szatan). Jednakże nie położył kresu wszelkiemu złu na świecie. W 8

9 orbicie Jego szczególnego zainteresowania znajdowało się wyzwolenie człowieka z niewoli grzechu. W zasadniczej mierze chodziło Mu o wiarę, którą wzbudzał przez cuda. (YOUCAT 91) Ponieważ śmierć nie jest już więcej końcem wszystkiego, przyszły na świat radość i nadzieja. Po tym jak śmierć "przestała panować" (por. Rz 6,9) nad Jezusem, nie ma już władzy nad nami, którzy do Niego należymy. (YOUCAT 108) Z punktu widzenia nauk przyrodniczych nie ma żadnego dowodu na Zmartwychwstanie Jezusa. Istnieją jednak bardzo mocne świadectwa indywidualne i zbiorowe, pochodzące od osób żyjących w czasach, gdy te wydarzenia rozgrywały się w Jerozolimie. Najstarszym pisemnym świadectwem Zmartwychwstania Jest list, który św. Paweł napisał do Koryntian ok. 20 lat Po śmierci Chrystusa: "Przede wszystkim przekazałem wam to, co sam przyjąłem, że Chrystus umarł za nasze grzechy zgodnie z Pismem, że został pogrzebany i trzeciego dnia zmartwychwstał zgodnie z Pismem. Ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu. Następnie ukazał się ponad 500 braciom równocześnie. Większość z nich żyje do dziś, niektórzy już umarli" (1Kor 15,3-6). Paweł mówi tu o żywej tradycji, jaką zastał w pierwotnej wspólnocie, po tym jak spotkawszy Chrystusa dwa albo trzy lata po Jego śmierci i Zmartwychwstaniu, sam stał się chrześcijaninem. (YOUCAT 106) 9