Projekt ustawy z uzasadnieniem. dotyczy: zmiany ustawy z dnia 9 czerwca 2006r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.
|
|
- Robert Przybysław Milewski
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Zrzeszenie Prawników Polskich Zarząd Główny Centrum Ekspertyz Prawnych Warszawa, ul. Bracka 20A tel./fax ; dyrektor: dr Waldemar Gontarski, tel.: Projekt ustawy z uzasadnieniem dotyczy: zmiany ustawy z dnia 9 czerwca 2006r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym. projekt sporządzono: Na zlecenie Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu Warszawa, dnia 3 lipca 2006r.
2 USTAWA z dnia... o zmianie ustawy z dnia 9 czerwca 2006r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym W ustawie z dnia 9 czerwca 2006r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz.U. Nr 104, poz. 708) wprowadza się następujące zmiany: Art. 1. 1) W art. 1 wykreśla się ust. 3 i 4. 2) W art. 22 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: CBA może pozyskiwać tylko informacje niezbędne dla skutecznego prowadzenia konkretnego postępowania.. 3) W art. 22 ust. 7 otrzymuje następujące brzmienie: 7. Wszystkie dane osobowe osób podejrzanych o popełnienie przestępstw, które nie zostały skazane za przestępstwa, podlegają komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu niezwłocznie po uprawomocnieniu się stosownego orzeczenia.. 4) W art. 41 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: 5. Do podstawowych obowiązków osoby pełniącej funkcję publiczną należy wyrażenie zgody na poddanie się czynnościom kontrolnym, określonym w art. 40 i 41.. Art. 2.
3 1. Przepisy art. 1 pkt 1, 2 i 3 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 2. Przepis art. 1 pkt 4 wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. UZASADNIENIE 1) Art. 1 ust. 3 ustawy zawiera definicję legalną korupcji kluczowego pojęcia ustawowego, które stanowi kryterium podjęcia działań przez funkcjonariuszy CBA. Brzmienie tej definicji prowadzi do wniosków częściowo trudnych do zaakceptowania (reductio ad absurdum). Oto korupcja może dotyczyć: jakiejkolwiek osoby i korupcją jest: obiecywanie, proponowanie, wręczanie, żądanie, przyjmowanie... bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek nienależnej korzyści... lub przyjmowanie propozycji lub obietnic takich korzyści w zamian za działanie lub zaniechanie działania... w toku działalności gospodarczej. Brakuje tutaj zawężenia definicji korupcji w sektorze prywatnym przy pomocy przesłanek szkodliwe społecznych odwzajemnień, które sformułowano w art. 296a 1 Kodeksu karnego (dodany nowelą antykorupcyjną z dnia 13 czerwca 2003r.; Dz.U. Nr 111, poz. 1061) - korupcja w sektorze prywatnym (przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę w zamian za zachowanie mogące wyrządzić tej jednostce szkodę majątkową albo za czyn nieuczciwej konkurencji lub za niedopuszczalną czynność preferencyjną na rzecz nabywcy lub odbiorcy towaru, usługi lub świadczenia). Inaczej mówiąc, w art. 1 ust. 3 ustawy w części dotyczącej sektora prywatnego brakuje racjonalnego przedmiotu ochrony, którym w przypadku przestępstwa korupcji w sektorze prywatnym (gospodarczym) jest prawidłowy obrót gospodarczy. Przepisy penalizujące korupcję w sektorze publicznym (art. 228 i 229 Kodeksu karnego) chronią zaufanie obywateli do organów władzy
4 publicznej, w szczególności zaufanie do tego, że instytucje państwowe i samorządowe przy podejmowaniu decyzji kierują się wyłącznie obowiązującym prawem, a nie też motywacjami pozaprawnymi (art. 7 Konstytucji). Natomiast podmiot prawa prywatnego nie musi kierować się wyłącznie motywacjami prawnymi, byleby nie naruszał zakazów i nakazów prawnych (w sektorze prywatnym co nie jest prawem zabronione, przez prawo jest dozwolone). Logicznie rzecz biorąc różny zakres przedmiotu ochrony przestępstwa korupcji w sektorze prywatnym i publicznym powinien determinować różny zakres przedmiotowy obu tych rodzajów korupcji. Tego rozróżnienia w ustawie nie ma. W efekcie przedmiot ochrony art. 1 ust. 3 ustawy odnośnie korupcji w sektorze prywatnym wychodzi poza racjonalne dobro prawne stąd wniosek: W tym przepisie mamy do czynienia wręcz z kwalifikowaną postacią niezgodności z zasadą rządów prawa (art. 2 Konstytucji) i z zasadą proporcjonalności (art. 31 ust. 3 Konstytucji), nie chodzi bowiem o zwykłą niekonstytucyjność, ale niekonstytucyjność niespełniającą nawet testu racjonalności. Przy tak daleko idącej nieprecyzyjności ustawodawcy, mogą pojawić się praktyczne trudności z rozróżnieniem szkodliwej społecznie korupcji od zwykłych postanowień umownych formułowanych w ramach cywilnoprawnej swobody zawierania umów (w świetle przepisu art in fine Kodeksu cywilnego, korzyść nienależna jako świadczenie nienależne staje się należna, jeśli czynność zobowiązująca do świadczenia stała się ważna po spełnieniu świadczenia). W konsekwencji tak szeroka definicja legalna korupcji, godzi w wolność działalności gospodarczej - gwarantowaną przepisem zawartym w art. 20 Konstytucji. W myśl art. 22 Konstytucji, ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko ze względu na ważny interes publiczny. W orzecznictwie konstytucyjnym ważnym interesem publicznym jest np. stworzenie gwarancji wiarygodności organów samorządowych. Na tej podstawie Trybunał Konstytucyjny (TK) w wyroku z dnia 23 czerwca 1999r., K 30/98 orzekł, iż art. 4 pkt 6 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o
5 ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679), potocznie zwanej ustawą antykorupcyjną - jest zgodny z art. 22 Konstytucji. Pod rządami poprzedniej Konstytucji, TK w orzeczeniu z dnia 20 sierpnia 1992r., K 4/92 zauważył: Ograniczenie musi być zatem na tyle merytorycznie uzasadnione, by w konflikcie z zasadą swobodnej działalności gospodarczej rachunek aksjologiczny przeważył nad korzyść z ograniczenia. Stanowisko to zostało powtórzone na gruncie Konstytucji z 1997r. w wyroku TK z dnia 8 kwietnia 1998r., K 10/97: Istnieje w szczególności legitymowany interes państwa w stworzeniu takich ram prawnych obrotu gospodarczego, które pozwolą zminimalizować niekorzystne skutki mechanizmów wolnorynkowych, jeżeli skutki te ujawniają się w sferze, która nie może pozostać obojętna dla państwa ze względu na ochronę powszechnie uznawanych wartości. Tymczasem art. 3 ust. 1 ustawy w części odnoszącej się do korupcji w sektorze prywatnym ogranicza wolność gospodarczą w ten sposób, że ograniczenie to wychodzi nie tylko poza ważny interes publiczny (powszechnie uznawane wartości), ale też poza ochronę jakiegokolwiek racjonalnego interesu, co również jest swoistą niekonstytucyjnością (niezgodność z art. 22 Konstytucji) kwalifikowaną. Na szkodliwych społecznie odwzajemnieniach oparte są przepisy dotyczące korupcji w sektorze prywatnym zawarte w Prawnokarnej Konwencji o Korupcji sporządzonej w Strasburgu dnia 27 stycznia 1999r. (Dz.U. z 2005 Nr 29, poz. 249). Jakiekolwiek nienależne korzyści... w zamian za działanie lub zaniechanie dziania, które narusza... obowiązki - art. 7 Konwencji o Korupcji (przekupstwo czynne w sektorze prywatnym) i art. 8 (przekupstwo bierne w sektorze prywatnym) tej Konwencji. Słowem, nienależne korzyści, ale w zamian za naruszenie prawa podmiotowego. Mimo to, żeby uniknąć niespójności prawa karnego, Polska ratyfikując Konwencję o Korupcji zastrzegła sobie prawo do nieuznania za przestępstwa zachowania opisanego w artykule 7 i 8 Konwencji, w zakresie, w jakim zachowania opisane w tych przepisach nie stanowią
6 przestępstwa określonego w przepisach Kodeksu karnego (Załącznik do Konwencji o Korupcji; Dz.U. z 2005r. Nr 29, poz. 249). Skoro celem działalności CBA jest ściganie przestępstw (wyszczególnionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy), to zasada stosunkowości - gwarantowana przez art. 2 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji - wymaga, aby zakres przedmiotowy działalności CBS nie wychodził poza ustawową określoność ściganych czynów zabronionych, sformułowaną w prawie karnym. Naruszenie tych dwóch regulacji konstytucyjnych polega tutaj na tym, że art. 1 ust. 3 zw. z ust. 1 art. 1 i art. 2 - oparty jest na założeniu, że zwalczane (ścigane zwalczanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw) może być coś, co w myśl prawa karnego nie może być w ogóle penalizowane i co nie narusza zakazów prawa cywilnego (mieści się w ramach swobody zawierania umów). Wprawdzie w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a, b i lit. c ustawy wyszczególniono przestępstwa sformułowane w prawie karnym, które mają być ścigane przez CBA, ale w przepisach zawartych w lit. b in fine pkt 1 ust. 1 art. 2 oraz lit. c in fine pkt 1 ust. 1 art. 2 rozciągnięto przedmiotowy zakres ścigania w ten sposób, że po wyszczególnieniu przepisów prawa karnego, dodano zwrot: jeśli (wyszczególnione przestępstwa) pozostają w związku z korupcją. W związku z tym art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. b i c ustawy jest niezgodny z Konstytucją - w takim samym zakresie, jak art. 1 ust. 3 ustawy zawierający definicję korupcji. W tym kontekście wątpliwości budzić musi brak dostatecznej określoności art. 1 ust 3 ustawy, a zwłaszcza nadmierna wieloznaczność oraz nieostrość zastosowanych w nim elementów definicyjnych. Tymczasem wg orzecznictwa konstytucyjnego, Konstytucja nakazuje, aby ustawa w sposób zupełny i wyczerpujący regulowała wszystkie sprawy o istotnym znaczeniu dla urzeczywistnienia wolności i praw człowieka i obywatela ( wymóg odpowiedniej szczegółowości unormowania ustawowego wyrok TK z 12 stycznia 2000r., P 11/98; też wyrok z 20 lutego 2001r., P 2/00; wyrok z 8 lipca 2003r., P 10/02; wyrok z 26 listopada 2003r., SK 22/02).
7 CBA jest powołane do rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw (art. 2 ust. 1 ustawy) oraz do działalności z tym związanej (ust. 2-4). Dlatego definicja korupcji (art. 1 ust. 3) powinna spełniać wymóg ustawowej określoności czynów zabronionych (i ich typów), które mają być ścigane przez CBA wymóg ten gwarantowany jest przede wszystkim przez art. 42 Konstytucji. Materialne elementy czynu, uznanego za przestępny, powinny być zdefiniowane w ustawie (zgodnie z konstytucyjną zasadą wyłączności ustawy) w sposób kompletny, precyzyjny i jednoznaczny. Czyn zabroniony, o którym mowa w art. 42 Konstytucji, to konkretne (skonkretyzowane) zachowanie, jakie można przypisać jednostce. Jak czytamy w orzecznictwie konstytucyjnym: W konsekwencji jakiekolwiek wskazanie ogólnikowe, umożliwiające daleko idącą swobodę interpretacji co do zakresu znamion czynu zabronionego czy pewnego typu kategorii zachowań, nie może być traktowane jako spełniające wymóg określoności na gruncie art. 42 ust. 1 Konstytucji. Nie oznacza to jednak, że ustawodawca nie może określać pewnych zachowań stanowiących czyn zabroniony w sposób na tyle ogólny, aby w ich zakresie mieściły się różne działania, które są zabronione np. ze względu na cel, jaki ma być osiągnięty przez ich realizację. Wniosek przeciwny należałoby uznać za absurdalny, bowiem w krańcowym ujęciu prowadziłby do konieczności zaprzeczenia abstrakcyjnego i ogólnego charakteru normy prawnej. Nie może jednak budzić wątpliwości, że jednostka w konkretnych okolicznościach narażona jest na odpowiedzialność karną - wyrok TK z 26 listopada 2003r., SK 22/02. Art. 42 Konstytucji nakazuje ustawodawcy takie wskazanie czynu zabronionego, aby zarówno dla adresata normy prawnokarnej, jak i organów stosujących prawo, nie budziło wątpliwości to, czy określone zachowanie in concreto wypełnia znamiona czynu, w szczególności podlega ściganiu przez CBA. Skoro bowiem ustawa wprowadza sankcję karną w przypadku zachowań zabronionych, nie może pozostawiać jednostki w nieświadomości czy nawet
8 niepewności co do tego, czy konkretne zachowanie stanowi czyn zabroniony. Ustawowy opis przestępstwa nie może być na tyle szeroki, aby w konsekwencji wybór przypadków, w których może dochodzić do odpowiedzialności karnej, pozostawia się organom ścigania (i sądom). Ustawodawca nie może wymagać od obywatela uświadomienia sobie zakazu karnego, jeżeli sam nie jest w stanie określić wyraźnie jego granic. Jest to sprzeczne nie tylko w wymogiem ustawowej określoności czynu zabronionego z art. 42 ust. 1 zd. pierwsze Konstytucji, ale też z szeroko pojmowaną w orzecznictwie konstytucyjnym zasadą wyłączności ustawowej z art. 31 ust. 3 Konstytucji. Ta ostatnia zasada ta nie jest ograniczona tylko do obowiązku wydania ustawy. Jest to także sformułowanie wymogu odpowiedniej szczegółowości unormowania ustawowego. Skoro ograniczenia konstytucyjnych praw i wolności mogą być ustanawiane tylko w ustawie, to kryje się w tym nakaz kompletności unormowania ustawowego, które musi samodzielnie określać wszystkie podstawowe elementy ograniczenia danego prawa i wolności, tak aby już na podstawie lektury przepisów ustawy można było wyznaczyć kompletny zarys (kontur) tego ograniczenia. Niedopuszczalne jest natomiast przyjmowanie w ustawie uregulowań blankietowych, pozostawiających organom władzy wykonawczej czy organom samorządu lokalnego swobodę normowania ostatecznego kształtu owych ograniczeń, a w szczególności wyznaczania zakresu tych ograniczeń wyrok TK z dnia 12 stycznia 2000r., P 11/98. Odpowiednikiem art. 42 ust. 1 Konstytucji jest art. 7 ust. 1 Konwencji - zawierający gwarancje obejmujące całokształt reakcji prawnokarnej na przestępstwo. Zgodnie z orzecznictwem strasburskim gwarancje te obejmują m. in. przepisy określające co jest przestępstwem orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu (ETPCz) z dnia 27 września 1995r., w sprawie G. v. Francja. Prawo karne powinno spełniać warunek przewidywalności. Przestępstwo musi być wyraźnie zdefiniowane przez prawo. Warunek ten jest spełniony, jeśli ze sformułowania przepisu można zorientować
9 się, w razie potrzeby korzystając z pomocy wykładni sądowej, jakie działania i zaniechania powodują odpowiedzialność karną orzeczenie ETPCz z dnia 15 listopada 1996r., w sprawie Cantoni v. Francja. Tych warunków konwencyjnych nie spełnia ustawowa definicja korupcji. 2) CBA uzyskało prawo do zbierania wszelkich danych osobowych (art. 22 ust. 4 ustawy). Dane będą mogły być gromadzone bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą oraz będą mogły być przetwarzane (art. 22 ust. 4 in fine ustawy). Przepisy art. 22 nie zawierają ograniczenia, że CBA zbiera dane osobowe, o ile są one niezbędne dla skutecznego prowadzenia konkretnego postępowania, chociaż wymóg taki expressis verbis wynika z art. 51 ust. 2 Konstytucji. Przepisy art. 22 ustawy przewidują jedynie, że CBA może gromadzić jakiekolwiek dane osobowe, o ile mieści się to we właściwości CBA i jest uzasadnione charakterem realizowanych zadań. Takie ujęcie jest zbyt szerokie i jako takie nadmiernie ingeruje w sferę prywatności (art. 47 Konstytucji) oraz w autonomię informacyjną jednostki (art. 51 Konstytucji). Brakuje tutaj zachowania zasady proporcjonalności. Zasada proporcjonalności zgodnie z ustalonym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego (acquis constitutionnel) wymaga spełnienia określonych przesłanek, aby wkroczenie w prywatność (naruszenie autonomii informacyjnej) mogło być uznane za konstytucyjne: wkroczenie musi być niezbędne ( konieczne ) dla osiągnięcia wskazanych w art. 31 ust. 3 celów, które jedynie są władne uzasadnić naruszenie praw i wolności jednostki. Nie wystarczy, aby (wkroczenia)... sprzyjały tym celom, aby ułatwiały ich osiągnięcie albo były wygodne dla władzy, która ma je wykorzystać do osiągnięcia tych celów...; wkroczenie musi (jeśli pomyślnie przejdzie testy oceny wskazane w poprzednich punktach) być środkiem najmniej dotkliwym dla osoby, której wolność lub prawo doznaje ograniczenia - wyroku TK z dnia 20 listopada 2002r,. K 41/02.
10 CBA w oparciu przepisy art. 22 ustawy dysponuje podstawą prawną do budowania bazy danych o charakterze ogólnym, która obejmowała będzie informacje potrzebne tylko potencjalnie (hipotetycznie w ocenie samego CBA), które nie są związane z konkretnym postępowaniem przygotowawczym, z konkretną sprawą prowadzoną przez CBA, ale będą ewentualnie możliwe do wykorzystania w bliżej nie sprecyzowanych okolicznościach, w przyszłości. Ograniczenie prawa do prywatności bez skonkretyzowania celów tego ograniczenia, z czym mamy do czynienia w art. 22 ustawy, wychodzi nie tylko poza ramy wymogów ustawowej określoności ingerencji władz publicznych i konieczności w demokratycznym społeczeństwie (art. 8 ust. 2 Konwencji), ale też poza wymóg ograniczania prawa do prywatności jedynie w celach, dla których je wprowadzono (art. 18 Konwencji). Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie podkreślał (zob. uzasadnienie powołanego wyżej wyroku w sprawie o sygn. K 4/04), że ustawodawca, konstruując przepis, który ingeruje głęboko w sferę prywatności jednostki, musi uwzględnić nie tylko zasady przyzwoitej legislacji (w tym zasadę dookreśloności i konkretności), ale także rozważyć proporcjonalność zastosowanego środka. Nie wystarczy, aby stosowane środki sprzyjały zamierzonym celom, ułatwiały ich osiągnięcie albo były wygodne dla władzy, która ma je wykorzystać do osiągnięcia tych celów. Środki te powinny być godne państwa określanego jako demokratyczne i prawne. Pamiętać przy tym należy, że wskazane środki (czynności operacyjne) o tyle tylko mogą być uznane za usprawiedliwione, o ile ich własnym celem jest właśnie obrona wartości demokratycznego państwa prawnego. Minimalnym wymogiem konstytucyjnym jest to, aby przeszły one test konieczności w demokratycznym państwie prawnym. Nie wystarczy zatem sama celowość, pożyteczność, taniość czy łatwość posługiwania się przez władzę w odniesieniu do użytego środka - wyrok TK z 12 grudnia 2005r., K 32/04; też wyrok TK z 3 października 2000r., K 33/99.
11 Jednocześnie brak jest kontroli sądowej legalności działania CBA w zakresie gromadzenia i przetwarzania danych osobowych w trybie art. 22 ustawy. Ustawodawca nie przewiduje drogi sądowej nawet po prawomocnym orzeczeniu sądowym lub umorzeniu postępowania. W ten sposób zainteresowana osoba nie może skorzystać z prawa, jakie gwarantuje jej art. 51 ust. 4 Konstytucji (żądanie sprostowania oraz usunięcia informacji nieprawdziwych, niepełnych lub zebranych w sposób sprzeczny z ustawą). W konsekwencji nie jest możliwa także obiektywna weryfikacja działań CBA. W konsekwencji nie jest możliwa także obiektywna weryfikacja działań CBA. Tymczasem przepisy ustawy, jeśli uniemożliwiają zainteresowanemu, dostępu do dotyczących go, zgromadzonych w zasobie archiwalnym... informacji, w celu sprostowania czy też usunięcia informacji nieprawdziwych, niepełnych lub zebranych w sposób sprzeczny z ustawą oraz uniemożliwiają właściwą ochronę sądową, są niezgodne z art. 30, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 45 ust. 1, art. 47 oraz art. 51 ust. 3 i 4 Konstytucji wyrok TK z dnia 26 października 2005r., K 31/04. Ust. 7 art. 22 ustawy wyszczególnia tzw. dane wrażliwe (w tym o życiu seksualnym), jako te, które również mogą się znaleźć w dyspozycji CBA. Prawo do życia prywatnego obejmuje w świetle Konwencji integralność fizyczną i psychiczną osoby ludzkiej - orzeczenie ETPCz z 26 marca 1985r., w sprawie X. i Y. v. Holandia; przy czym życie seksualne jest najbardziej intymnym elementem życia prywatnego - orzeczenie ETPCz z 22 października 1981r., w sprawie Dudgeon v. Wielka Brytania. W przypadku prawa do intymności (składającej się na najbardziej istotny element prywatności), na gruncie cywilnoprawnym nie obowiązuje zasada chcącemu krzywda się nie dzieje, tzn. zgoda na naruszenie prawa do intymności nie stanowi okoliczności wyłączającej bezprawność. Na gruncie konstytucyjnym tak daleko idąca ochrona intymności znajduje uzasadnienie w art. 31 ust. 3 zd. drugie (intymność jako istota prywatności). Interpretacja zakazu naruszania istoty ograniczanego prawa lub
12 wolności nie powinna sprowadzać się jedynie do płaszczyzny negatywnej, akcentującej odpowiednie miarkowanie dokonywanych ograniczeń. Należy widzieć w nim również stronę pozytywną, związaną z dążeniem do wskazania choćby przykładowo pewnego nienaruszalnego rdzenia danego prawa lub wolności, który pozostawać winien wolny od ingerencji prawodawcy nawet w sytuacji, gdy działa on w celu ochrony wartości wskazanych w art. 31 ust. 3 konstytucji wyrok TK z dnia 12 stycznia 1999r., P 2/98. Daleko idąca ochrona intymności znajduje konstytucyjną gwarancję także w art. 30 Konstytucji (niezbywalność godności człowieka). Art. 22 ustawy nie przewiduje możliwości udostępniania zgromadzonych danych osobom, których one dotyczą. Budzi to wątpliwości z punktu widzenia standardu konwencyjnego. Przechowywanie w tajnym rejestrze policyjnym i udostępnianie informacji dotyczących życia prywatnego jednostki, połączone z odmową zgody na jakiekolwiek poprawki, może rodzić problem na tle art. 8 Konwencji. Nie ma potrzeby udowodnienia, iż taka informacja została użyta na jej szkodę - orzeczenie ETPCz z 26 marca 1987r., w sprawie Leander v. Szwecja. 3) CBA prowadzi działalność kontrolną na podstawie rocznych planów kontroli zatwierdzanych przez Szefa CBA (art. 32 ust. 1 ustawy). CBA może prowadzić działania kontrolne także doraźnie, na podstawie zarządzeń Szefa CBA (ust. 2). Kontrolę przeprowadza się zgodnie z programem kontroli zatwierdzonym przez Szefa CBA lub osobę upoważnioną do działania w jego imieniu (art. 33 ust. 1). Kontrola powinna być ukończona w terminie 3 miesięcy (st. 3). W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres kontroli może być przedłużany na dalszy czas oznaczony przez Szefa CBA, nie dłuższy jednak niż o 6 miesięcy (ust. 4). Tak rozumianym kontrolom podlegają też przedsiębiorcy (art. 31 ust. 3 in fine ustawy). Przedsiębiorcy są poddawani kontrolom przeprowadzanym w ramach kontrolowania osób pełniących funkcje publiczne (art. 31 ust. 3 ustawy),
13 nawet jeśli są podmiotami nieotrzymującymi środków publicznych. W przypadku jednostek niezaliczanych do sektora finansów publicznych, kontroli podlegają jedynie te jednostki, które otrzymują środki publiczne(art. 31 ust. 3 ustawy); takiego zastrzeżenia nie zastosowano wobec przedsiębiorców (art. 31 ust. 3 ustawy in fine). Równych traktujemy równo, nierównych nierówno. Na tym polega arystotelesowska koncepcja "sprawiedliwości rozdzielania" (czyli sprawiedliwości dystrybutywnej, proporcjonalnej), zakładająca jednakowe traktowanie (dzielenie dóbr i rozkład ciężarów) podmiotów tej samej kategorii, znajdujących się w podobnej sytuacji. Racjonalność (obiektywność), proporcjonalność i sprawiedliwość - takie kryteria uzasadnionej dyferencjacji podmiotów prawa - i w tej właśnie kolejności (zaostrzające rygory) -wskazuje TK w orzeczeniu z dnia 3 września 1996r., K 10/96. W art. 31 ust. 3 ustawy brak zastrzeżenia, że spośród przedsiębiorców kontroli podlegają tylko podmioty otrzymujące środki publiczne, przy jednoczesnym zawarciu takiego zastrzeżenia odnośnie jednostek niezaliczanych do sektora finansów publicznych. Oznacza to nierówne traktowanie przedsiębiorców w stosunku do jednostek niezaliczanych do sektora finansów publicznych w efekcie art. 31 ust. 3 ustawy jest niezgodny z art. 2 i art. 32 ust. 1 zd. pierwsze Konstytucji. 3-miesięczne, a nawet 6-miesięczne kontrole przedsiębiorców (art. 31 ust. 3 in fine w zw. z art. 33 ust. 3 i 4 ustawy), przeprowadzane w trybie doraźnym (art. 32 ust. 2 ustawy) niewątpliwie nie są obojętne dla działalności gospodarczej, mogą tą działalność utrudniać, czy nawet paraliżować. Ratio legis przepisów Rozdziału 4 ustawy polega na ochronie wartości sformułowanych w art. 7 Konstytucji. Dobro wymiaru sprawiedliwości (dążenie do ustalenia prawdy arystotelesowskiej) ma tutaj na celu ochronę zasady praworządności przed wpływami natury korupcyjnej. Jednak konstytucyjną wartością jest też wolność działalności gospodarcza (art. 20 Konstytucji), którą można ograniczać
14 jedynie ze względu na ważny interes publiczny (art. 22 Konstytucji). Przy takiej konstrukcji ustrojowej ograniczenie wolności gospodarczej musi spełniać wymóg konieczności, tzn. wolność działalności gospodarczej może ustąpić ochronie praworządności tylko pod warunkiem, że w inny sposób nie można zagwarantować ochrony praworządności. Wg utrwalonego orzecznictwa konstytucyjnego, ograniczenie wolności gospodarczej może być wprowadzone tylko w zakresie niezbędnym orzeczenie TK z dnia 26 kwietnia 1995r., K 11/94. Doraźnie kontrole przedsiębiorców trwające 3- lub 6-miesięcy bez zastrzeżenia, że kontrole te przeprowadza się, gdy inne środki są bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne oznacza, iż art. 31 ust. 3 w zw. z art. 32 ust. 2 oraz art. 33 ust. 3 i 4 ustawy jest niezgodny z art. 20 i 22 Konstytucji. 4) Art. 40 ustawy dotyczy jedynie osób pełniących funkcje publiczne i zawiera podstawę prawną do dokonywania oględzin przy ustalaniu stanu majątkowego, tzn. do ingerencji w prywatność - ale bez wskazania wymogu konieczności. W efekcie osoby pełniące funkcje publiczne traktowane są jak podejrzani z założenia, co jest sprzeczne z zasadą demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji). Dochodzi do ingerencji w prawo do prywatności, które zgodnie z art. 233 ust. 1 Konstytucji jest nienaruszalne nawet w ustawach ograniczających inne prawa, wydawanych w stanie wojennym i wyjątkowym. Oznacza to, że nawet warunki tak wyjątkowe i ekstremalne nie zezwalają ustawodawcy na złagodzenie przesłanek, przy spełnieniu których można wkroczyć w sferę życia prywatnego nie narażając się na zarzut niekonstytucyjnej arbitralności - wyroku TK z dnia 20 listopada 2002r,. K 41/02. Należy też uwzględnić wymogi konwencyjne, które nie wyłączają spod ochrony prawnej funkcjonariuszy publicznych. Zgodnie z orzecznictwem
15 strasburskim, status funkcjonariusza państwowego nie pozbawia ochrony wynikającej z art. 8 Konwencji - decyzja Komisji z 4 marca 1988r., w sprawie A.O. v. Holandia). Pojęcie życia prywatnego jest szerokie i nie daje się wyczerpująco zdefiniować - orzeczenie ETPCz z 25 marca 1993r., w sprawie Costello-Roberts v. Wielka Brytania. Ponadto art. 8 ust. 2 Konwencji przewiduje, że dopuszczalne wyjątki od prawa w nim zagwarantowanego powinien być wąsko interpretowany - orzeczeniu ETPCz z 6 września 1978r., w sprawie Klass i inni v. Niemcy. W tym ostatnim orzeczeniu ETPCz stwierdził: Z zasady rządów prawa wynika m.in., iż ingerencja organów władzy wykonawczej w prawa jednostki powinna być poddana skutecznej kontroli powierzonej zwykle sądom, przynajmniej w ostatniej instancji, jako że kontrola sądowa daje najlepsze gwarancje niezawisłości, bezstronności i właściwej procedury. Art. 40 ustawy zakłada przeprowadzanie oględzin przez funkcjonariusza kontrolującego na skutek złożenia oświadczenia o stanie majątkowym przez osobę pełniącą funkcję publiczną, a więc dopuszcza do ingerencji w prawa jednostki bez kontroli sądu. Art. 40 ust. 2 ustawy dotyczy oględzin nieruchomości. W tym mieści się ingerencja w nienaruszalność mieszkania oraz przeszukanie mieszkania wartości chronione przez art. 50 Konstytucji oraz przez art. 8 Konwencji. Wylania się tutaj zagadnienie proporcjonalności. Przesłanka konieczności ograniczenia w demokratycznym państwie, sformułowana w art. 31 ust. 3, stanowi w pewnym sensie odpowiednik wypowiadanych w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego postulatów kształtujących treść zasady proporcjonalności. Z jednej strony stawia ona przed prawodawcą każdorazowo wymóg stwierdzenia rzeczywistej potrzeby dokonania w danym stanie faktycznym ingerencji w zakres prawa bądź wolności jednostki. Z drugiej zaś winna ona być rozumiana jako wymóg stosowania takich środków prawnych, które będą skuteczne, a więc rzeczywiście służące realizacji zamierzonych przez prawodawcę celów. Ponadto chodzi tu o środki niezbędne, w tym sensie, że
16 chronić będą określone wartości w sposób, bądź w stopniu, który nie mógłby być osiągnięty przy zastosowaniu innych środków. Niezbędność to również skorzystanie ze środków jak najmniej uciążliwych dla podmiotów, których prawa lub wolności ulegną ograniczeniu. Ingerencja w sferę statusu jednostki musi więc pozostawać w racjonalnej i odpowiedniej proporcji do celów, których ochrona uzasadnia dokonane ograniczenie wyrok TK z dnia 12 stycznia 1999r., P 2/98. Tymczasem przepis art. 40 ust. 2, tak jak cały art. 40 ustawy, choć upoważnia CBA do ingerowania w konstytucyjne wolności i prawa, to nie zawiera właśnie pozytywnej przesłanki konieczności (z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz z art. 8 ust. 2 Konwencji), tzn. hipoteza przepisu ustawy w ogóle pomija kwestię, czy ingerencja ta (ograniczenie) jest niezbędna (konieczna) dla osiągnięcia celów ustawowych. W konsekwencji oznacza to niezgodność art. 40 ust. 2 ustawy z art. 50 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji i z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 Konwencji.
W Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich zostały przeanalizowane obowiązujące. przepisy normujące zasady porozumiewania się podejrzanego i oskarżonego
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO-662364-II-10/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Pan Krzysztof Kwiatkowski Minister Sprawiedliwości
nałożone na podstawie art. 96 ust. 7 pkt
Granice obowiązków, które mogą zostać nałożone na podstawie art. 96 ust. 7 pkt 3Ustawy Prawo ochrony środowiska Prof. dr hab. Krzysztof Płeszka Dr Michał Araszkiewicz Katedra Teorii Prawa WPiA UJ Źródła
141/10/A/2007. Janusz Niemcewicz przewodniczący Jerzy Ciemniewski Marian Grzybowski sprawozdawca Wojciech Hermeliński Ewa Łętowska,
141/10/A/2007 POSTANOWIENIE z dnia 21 listopada 2007 r. Sygn. akt K 23/06 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Janusz Niemcewicz przewodniczący Jerzy Ciemniewski Marian Grzybowski sprawozdawca Wojciech Hermeliński
APEL Nr 6/15/P-VII PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ z dnia 18 września 2015 r.
APEL Nr 6/15/P-VII PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ z dnia 18 września 2015 r. do Ministra Zdrowia w sprawie podjęcia działań legislacyjnych zmierzających do zapewnienia należytej ochrony tajemnicy
PRAWO DO PRYWATNOŚCI I OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH PODSTAWOWE ZASADY. Szkolenie dla sekcji sądownictwa międzynarodowego Kliniki Prawa UW 14 XI 2009 r.
PRAWO DO PRYWATNOŚCI I OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH PODSTAWOWE ZASADY Szkolenie dla sekcji sądownictwa międzynarodowego Kliniki Prawa UW 14 XI 2009 r. Część I PRAWO DO PRYWATNOŚCI WPROWADZENIE Prowadzące:
Komenda Główna Straży Granicznej
Komenda Główna Straży Granicznej Źródło: http://www.strazgraniczna.pl/pl/pozostale-informacje/stop-korupcji/profilaktyka-korupcyjna/2905,przydatne-defini cje.html Wygenerowano: Wtorek, 14 lutego 2017,
Pojęcie administracji Administracja oznacza wydzielone w państwie struktury organizacyjne powołane specjalnie do realizacji określonych celów o charak
PRAWO ADMINISTRACYJNE *Pojęcie Administracji *Pojęcie Prawa Administracyjnego *Demokratyczne Państwo Prawa mgr Arkadiusz Łukaszów Zakład Prawa Administracyjnego Instytut Nauk Administracyjnych Pojęcie
GENERALNY INSPEKTOR OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH Michał Serzycki Warszawa, dnia 25 czerwca 2010 r. DOLiS /10
GENERALNY INSPEKTOR OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH Michał Serzycki Warszawa, dnia 25 czerwca 2010 r. DOLiS 035 1419/10 Pan Jerzy Miller Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
Irena LIPOWICZ. Pani Krystyna Szumilas Minister Edukacji Narodowej
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO - 737388 - I/13/NC 00-090 Warszawa Tel. centr. 0-22 551 77 00 AL Solidarności 77 Fax 0-22 827 64 53 Pani Krystyna Szumilas Minister
Godność w Konstytucji
Godność w Konstytucji Zgodnie z art. 30 Konstytucji, Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona
Opinia prawna sporządzona dla Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu w Warszawie
Warszawa dn. 8 stycznia 2016 r. Dr hab. prof. nadzw. Mirosław Karpiuk Opinia prawna sporządzona dla Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu w Warszawie Bezpośrednie stosowanie Konstytucji RP przez Trybunał
PRAWO. SEMESTR ZIMOWY 2015/2016 mgr Anna Kuchciak
PRAWO KONSTYTUCYJNE SEMESTR ZIMOWY 2015/2016 mgr Anna Kuchciak USTRÓJ USTRÓJ PAŃSTWOWY ZASADY USTROJU Rozdział I Konstytucji RP RZECZPOSPOLITA!art. 235 Konstytucji RP! utrudniona zmiana KONWENCJONALNOŚĆ
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich RPO-728872-V-13/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 55 1 77 00 A!. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Trybunał Konstytucyjny Warszawa Wniosek Rzecznika Praw
OPINIA KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA. z dnia 13 grudnia 2016 r. w przedmiocie poselskiego projektu ustawy Przepisy wprowadzające
OPINIA KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 13 grudnia 2016 r. w przedmiocie poselskiego projektu ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym i
Zakres czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz formy kontroli nad nimi
Zakres czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz formy kontroli nad nimi dr hab. Sławomir Zalewski Profesor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie Zagadnienia 1. Zakres czynności operacyjno-rozpoznawczych 2.
Konstytucyjne środki ochrony praw. Prawo do sądu Prawo do odszkodowania art. 77 ust. 1 Skarga konstytucyjna RPO
Konstytucyjne środki ochrony praw Prawo do sądu Prawo do odszkodowania art. 77 ust. 1 Skarga konstytucyjna RPO Konstytucyjne prawo do sądu 1) prawo dostępu do sądu, tj. prawo uruchomienia procedury przed
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO-713684-II-13/ST Trybunał Konstytucyjny 00-090 Warszawa Al. Solidarności 77 Tel. centr. 22 551 77 00 Fax 22 827 64 53 Warszawa Wniosek
Warszawa, dnia 12 października 2006 r. RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich. Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich
Warszawa, dnia 12 października 2006 r. RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich dr Janusz Kochanowski RPO-542175-X-06/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 022 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 022 827
Czy do znamion przestępstwa znieważenia funkcjonariusza publicznego (art k.k.) należy publiczność działania sprawcy?
PIERWSZY PREZES SĄDU NAJWYŻSZEGO RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 19 kwietnia 2012 r. BSA II - 4410-3/12 Sąd Najwyższy Izba Karna Na podstawie art. 60 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie
UCHWAŁA Nr 216/2012 KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA. z dnia 19 lipca 2012 r.
UCHWAŁA Nr 216/2012 KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją: 1) art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.
Zasada demokratycznego państwa prawnego. Olga Hałub Katedra Prawa Konstytucyjnego
Zasada demokratycznego państwa prawnego Olga Hałub Katedra Prawa Konstytucyjnego Art. 2 Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej
Warszawa, 12 stycznia 2015 roku NRA Trybunał Konstytucyjny w Warszawie. dot. Sygn. akt: SK 25/14
Warszawa, 12 stycznia 2015 roku NRA.52-2.2.2014 Trybunał Konstytucyjny w Warszawie dot. Sygn. akt: SK 25/14 W imieniu Naczelnej Rady Adwokackiej, na podstawie 29 ust. 2 Regulaminu Trybunału Konstytucyjnego,
STANOWISKO KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA. z dnia 10 marca 2017 r.
STANOWISKO KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 10 marca 2017 r. w przedmiocie zarzutów grupy posłów na Sejm RP sformułowanych we wniosku do Trybunału Konstytucyjnego dotyczącym wyboru kandydatów na stanowisko
Sprawiedliwość społeczna
Dobro wspólne Dobro wspólne w konstytucji; wstęp, art. 1, art. 25 ust. 3, art. 59 ust. 3, art. 71 ust. 1, art. 82, art. 113, art. 130 i 150, art. 104 ust. 2 Dobro wspólne suma warunków życia społecznego,
przedstawiam następujące stanowisko:
RZECZPOSPOLITA POLSKA PROKURATOR GENERALNY Warszawa, dnia grudnia 2015 r. PG VIII TK 135/15 (K 36/15) TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY W związku z wnioskiem Rzecznika Praw Obywatelskich o stwierdzenie niezgodności
OPINIA KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 23 czerwca 2016 r. w przedmiocie projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw
OPINIA KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 23 czerwca 2016 r. w przedmiocie projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw Krajowa Rada Sądownictwa w pełni podziela argumentację
Druk nr 580 Warszawa, 12 maja 2006 r.
SEJM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ V kadencja Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Druk nr 580 Warszawa, 12 maja 2006 r. Pan Marek Jurek Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Na podstawie art. 235 ust.
Administracja a prawo
Administracja a prawo Administracja a prawo PAŃSTWO PRAWNE A PAŃSTWO POLICYJNE. DEMOKRATYCZNE PAŃSTWO PRAWNE Państwo prawne a państwo policyjne Dawniej (np. w tzw. państwach policyjnych - choćby w monarchiach
DECYZJA RAMOWA RADY 2003/568/WSISW(1) z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie zwalczania korupcji w sektorze prywatnym RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
Stan prawny: 2009-03-18 Numer dokumentu LexPolonica: 63305 DECYZJA RAMOWA RADY 2003/568/WSISW(1) z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie zwalczania korupcji w sektorze prywatnym RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając
Opinia prawna w sprawie pytania prawnego Sądu Rejonowego w Poznaniu skierowanego do Trybunału Konstytucyjnego (sygn akt. P. 28/02)
Warszawa, dnia 16 grudnia 2002 r. Opinia prawna w sprawie pytania prawnego Sądu Rejonowego w Poznaniu skierowanego do Trybunału Konstytucyjnego (sygn akt. P. 28/02) Stosownie do zlecenia z dnia 18 listopada
Art. 118 ust. 2 ustawy o PSP przewiduje, że od kary upomnienia wymierzonej przez
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich dr Janusz KOCHANOWSKI Warszawa, dnia 11/09/2006 r. RPO-510021-IX-905/05/WK 00-090 Warszawa Tel. centr. 0-22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 0-22 827
Biuro Prawne Warszawa, dnia 1 lipca 2011 r. Centralne Biuro Antykorupcyjne
Biuro Prawne Warszawa, dnia 1 lipca 2011 r. Centralne Biuro Antykorupcyjne ZESTAWIENIE uwag do projektu rozporządzenia w sprawie sposobu dokumentowania prowadzonej przez Centralne Biuro Antykorupcyjne
Warszawa, dnia 12 stycznia 2012 r. Sygn. akt K 8/11. Trybunał Konstytucyjny
Warszawa, dnia 12 stycznia 2012 r. Sygn. akt K 8/11 BAS-WPTK-471/11 Trybunał Konstytucyjny Na podstawie art. 34 ust. 1 w związku z art. 27 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym
- o zmianie ustawy o Trybunale Stanu (druk nr 2213).
SEJM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VI kadencja Prezes Rady Ministrów DSPA-140-141(5)/09 Warszawa, 28 września 2009 r. Pan Bronisław Komorowski Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Przekazuję przyjęte
Warszawa, 25 lipca 2001 r.
Warszawa, 25 lipca 2001 r. Opinia na temat wniosku Stowarzyszenia Związek Polskich Artystów Plastyków do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2018 r. (III SA/Wa 2057/18) (wyrok nieprawomocny)
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2018 r. (III SA/Wa 2057/18) (wyrok nieprawomocny) Problemy proceduralne stosowania regulacji STIR dr Paweł Majka Katedra Prawa
o zmianie ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.
SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VII KADENCJA Warszawa, dnia 17 grudnia 2009 r. Druk nr 743 KOMISJA USTAWODAWCZA Pan Bogdan BORUSEWICZ MARSZAŁEK SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Na podstawie art. 85a ust.
BL-112-133-TK/13 Warszawa, 30 grudnia 2013 r.
BL-112-133-TK/13 Warszawa, 30 grudnia 2013 r. INFORMACJA PRAWNA O WYROKU TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z DNIA 24 WRZEŚNIA 2013 R. (SYGN. AKT K 35/12) DOTYCZĄCYM USTAWY O SYSTEMIE OŚWIATY I. METRYKA ORZECZENIA
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 lipca 2014 r. w sprawie obwodów łowieckich.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 lipca 2014 r. w sprawie obwodów łowieckich. Prof. nadzw. dr hab. Adam Habuda Instytut Nauk Prawnych PAN Zakład Prawa Ochrony Środowiska we Wrocławiu Okoliczności, które
USTAWA z dnia 2013 r. o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Projekt USTAWA z dnia 2013 r. o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej Art. 1. W Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z 2001 r. Nr 28, poz. 319,
Prawa człowieka i systemy ich ochrony
Prawa człowieka i systemy ich ochrony Zasady i przesłanki ograniczania praw i wolności jednostki w Konstytucji RP Prawa człowieka i systemy ich ochrony SNP(Z) II rok, semestr zimowy 2016/2017 Prawo do
P R AWO KO N S T Y T U C Y J N E. SEMESTR ZIMOWY 2017/2018 mgr Anna Kuchciak
P R AWO KO N S T Y T U C Y J N E SEMESTR ZIMOWY 2017/2018 mgr Anna Kuchciak USTRÓJ USTRÓJ PAŃSTWOWY ZASADY USTROJU Rozdział I Konstytucji RP RZECZPOSPOLITA!art. 235 Konstytucji RP! utrudniona zmiana KONWENCJONALNOŚĆ
W tej części cyklu Autorka koncentruje się na działaniach niezgodnych z zasadami uczciwej konkurencji
W tej części cyklu Autorka koncentruje się na działaniach niezgodnych z zasadami uczciwej konkurencji Obowiązująca od ponad 3 lat ustawa o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych
Wyrok z 10 lipca 2000 r., SK 12/99 POJĘCIE SPRAWY CYWILNEJ
Wyrok z 10 lipca 2000 r., SK 12/99 POJĘCIE SPRAWY CYWILNEJ Rodzaj postępowania: skarga konstytucyjna Inicjator: osoba fizyczna Skład orzekający: 5 sędziów Zdania odrębne: 0 Przedmiot kontroli Wzorce kontroli
ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE
WOJEWODA MAZOWIECKI LEX-I.4131.49.2016.MK Warszawa, 29 marca 2016 r. ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515,
43/1/B/2006. POSTANOWIENIE z dnia 24 stycznia 2006 r. Sygn. akt Ts 92/05. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Grzybowski,
43/1/B/2006 POSTANOWIENIE z dnia 24 stycznia 2006 r. Sygn. akt Ts 92/05 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Grzybowski, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Przedsiębiorstwa
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek. Protokolant Ewa Oziębła
Sygn. akt II KK 215/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 stycznia 2015 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek Protokolant
POSTANOWIENIE z dnia 22 maja 2013 r. Sygn. akt U 4/11. Trybunał Konstytucyjny w składzie:
POSTANOWIENIE z dnia 22 maja 2013 r. Sygn. akt U 4/11 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Leon Kieres przewodniczący Teresa Liszcz Andrzej Wróbel sprawozdawca, po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w
PRAWNE UWARUNKOWANIA WYKORZYSTANIA DANYCH INDYWIDUALNYCH W CELU EWALUACJI POLITYKI ZATRUDNIENIA W POLSCE
PRAWNE UWARUNKOWANIA WYKORZYSTANIA DANYCH INDYWIDUALNYCH W CELU EWALUACJI POLITYKI ZATRUDNIENIA W POLSCE Warsztat Międzynarodowe doświadczenia w zakresie wykorzystania i ochrony administracyjnych danych
określenie stanu sprawy/postępowania, jaki ma być przedmiotem przepisu
Dobre praktyki legislacyjne 13 Przepisy przejściowe a zasada działania nowego prawa wprost Tezy: 1. W polskim porządku prawnym obowiązuje zasada działania nowego prawa wprost. Milczenie ustawodawcy co
Opinia do ustawy o zmianie ustawy Kodeks cywilny, ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze (druk nr 900)
Warszawa, dnia 30 czerwca 2010 r. Opinia do ustawy o zmianie ustawy Kodeks cywilny, ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze (druk nr 900) I. Cel i przedmiot ustawy
Zagadnienia związane z czynnościami operacyjnymi Policji oraz innych służb
Zagadnienia związane z czynnościami operacyjnymi Policji oraz innych służb były w przeszłości podejmowane przez Rzecznika Praw Obywatelskich. Na wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich Trybunał Konstytucyjny
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. l pkt l Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2. wnoszę o
RZECZPOSPOLIT A POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Warszawa,... 3.,... X.f{.,.ZQf..2...... Irena LIPOWICZ RP0-717583-V-12/ST Trybunał Konstytucyjny 00-090 Warszawa Al. So lidarno śc i 77 Tel. centr. 22
1. POJĘCIE REGLAMENTACJI GOSPOADARCZEJ
1. POJĘCIE REGLAMENTACJI GOSPOADARCZEJ a) Reglamentacja gospodarcza to funkcja państwa zaliczana do interwencjonizmu gospodarczego, czyli do władczego oddziaływania państwa na procesy mające miejsce w
S K A R G A na bezczynność Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Warszawa, 15 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z a p o ś r e d n i c t w e m Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Skarżący: Stowarzyszenie Liderów Lokalnych Grup Obywatelskich
WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI Wrocław, dnia 30 marca 2017 r.
WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI Wrocław, dnia 30 marca 2017 r. NK-N.40.43.2017.MC Szanowni Państwo Wójtowie, Burmistrzowie, Prezydenci Miast i Gmin, Starostowie oraz Marszałek Województwa Dolnośląskiego W związku
PRZESTĘPSTWA KORUPCYJNE
PRZESTĘPSTWA KORUPCYJNE KORUPCJA BIERNA (SPRZEDAJNOŚĆ, ŁAPOWNICTWO) ART. 228 KK KORUPCJA CZYNNA (PRZEKUPSTWO) ART. 229 KK PŁATNA PROTEKCJA ART. 230-230a KK KORUPCJA WYBORCZA ART. 250a KK KORUPCJA MENADŻERSKA
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
Wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) oraz art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy
ZAWIADOMIENIE o podejrzeniu popełnienia przestępstwa
Warszawa, dnia 20 czerwca 2017 roku Stowarzyszenie KOMITET OBRONY DEMOKRACJI ul. Śniadeckich 21/7, 00-654 Warszawa Prokuratura Okręgowa w Warszawie ul. Chocimska 28, 00-791 Warszawa ZAWIADOMIENIE o podejrzeniu
Opinia do ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 885)
Warszawa, dnia 31 maja 2010 r. Opinia do ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 885) I. Cel i przedmiot ustawy Opiniowana ustawa zmienia ustawę z dnia 28 września
Zastępca Szefa. Kancelarii Sejmu RP
Do druku nr 166 WICEPREZES NACZELNEJ RADY ADWOKACKIEJ Jacek Trela Warszawa, dnia 18 stycznia 2015 r. Pan Adam Podgórski Zastępca Szefa Kancelarii Sejmu RP Dot. GMS-WP-173-296115 NRA -12-SM -1.1.2016 W
Wniosek złożony przez przedstawicieli SA KSAP do Prezydenta Bronisława Komorowskiego w styczniu 2011 r.
Wniosek złożony przez przedstawicieli SA KSAP do Prezydenta Bronisława Komorowskiego w styczniu 2011 r. Prosimy o złożenie wniosku o stwierdzenie, że: 1. art. 4, 6 i 9-12 ustawy z dnia 16 grudnia 2010
Naruszeniem dyscypliny finansów publicznych, zgodnie z art. 11 u.o.n.d.f.p., jest:
Nie można utożsamiać upoważnienia do takich wydatków z powierzeniem wykonywania dyspozycji środkami pieniężnymi, które jest prerogatywą głównego księgowego jsfp. Spośród kilkudziesięciu czynów określonych
ZAŻALENIE. na postanowienie o umorzeniu dochodzenia z dnia ( )
Katowice, dnia ( ) r. L.Dz.W../2015 Sygn. RO-12/UPR4/2014/AF Sąd Rejonowy Zamiejscowy z siedzibą w P. za pośrednictwem: Prokuratura Rejonowa w T. Ośrodek Zamiejscowy w P. sygn. akt. 5 Ds 234/15 ZAŻALENIE
Stanowisko Fundacji Panoptykon 1 w sprawie projektu ustawy Ordynacji Podatkowej 2
Warszawa, 29 października 2018 r. Stanowisko Fundacji Panoptykon 1 w sprawie projektu ustawy Ordynacji Podatkowej 2 W projekcie nowej ustawy Ordynacja podatkowa (dalej: projekt) w rozdziale 5 Prawo do
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
Wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, ze zm.) oraz art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy
Warsz:awa, Aleje Ujazdowskie 41lok. 2 tellfax: , ;33 NIP:
.. Do druku nr 154 00-540 Warsz:awa, Aleje Ujazdowskie 41lok. 2 tellfax: 022 622 05 88,622 84 28;33 e-mail: kirp@kirp.pl NIP: 526-10-43-011 L.dz. (.25/1 /OBSiL/201 5 Warszawa, dnia 30 grudnia 2015 r. SEKRETARIAT
Konstytucyjne uwarunkowania ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego
Konstytucyjne uwarunkowania ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego Dr Aleksandra Syryt Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie Informacja
Warszawa, dnia 21 marca 2006 r.
Warszawa, dnia 21 marca 2006 r. Opinia do ustawy o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych, ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli oraz ustawy o służbie cywilnej (druk senacki nr 100) Przedmiotem opiniowanej
- o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.
SEJM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ V kadencja Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Druk nr 581 Warszawa, 12 maja 2006 r. Pan Marek Jurek Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Na podstawie art. 118 ust.
Warunki odrzucenia oferty - dla zaawansowanych. Trener: r.pr. Marta Kittel Łódź, 20 wrześnień 2018 r.
Warunki odrzucenia oferty - dla zaawansowanych Trener: r.pr. Marta Kittel Łódź, 20 wrześnień 2018 r. Spis treści Ustawowe przesłanki odrzucenia oferty przez zamawiającego z art.89 ust.1 ustawy Pzp Odrzucenie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 240/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 października 2013 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski
43/4/A/2013. POSTANOWIENIE z dnia 9 kwietnia 2013 r. Sygn. akt K 20/12. Trybunał Konstytucyjny w składzie:
43/4/A/2013 POSTANOWIENIE z dnia 9 kwietnia 2013 r. Sygn. akt K 20/12 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zbigniew Cieślak przewodniczący Stanisław Rymar Piotr Tuleja Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz Marek
Problem naruszenia miru domowego w związku z zarządzeniem kontroli operacyjnej
Problem naruszenia miru domowego w związku z zarządzeniem kontroli operacyjnej Dr Marek Chrabkowski Wyższa Szkoła Administracji i Biznesu im Eugeniusza Kwiatkowskiego w Gdyni Rosnąca atrakcyjność podsłuchu
USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw 1)
Kancelaria Sejmu s. 1/7 USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw 1) Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2004 r. Nr 93, poz. 889. Art. 1. W ustawie z dnia
Rzeszów, dnia 29 czerwca 2018 r. Poz UCHWAŁA NR XLI RADY GMINY W WIELOPOLU SKRZYŃSKIM. z dnia 15 maja 2018 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO Rzeszów, dnia 29 czerwca 2018 r. Poz. 2987 UCHWAŁA NR XLI.280.2018 RADY GMINY W WIELOPOLU SKRZYŃSKIM z dnia 15 maja 2018 r. w sprawie uchwalenia regulaminu
Opinia prawna z dnia 6.02.2012 r.
Opinia prawna z dnia 6.02.2012 r. dla Okręgowej Izby Lekarskiej w Płocku w sprawie : czy w obecnym stanie prawnym tj. wobec wejścia w życie z dniem 01 lipca 2011 r. nowelizacji art. 53 ustawy z dnia 05
Do druku nr 77. ~.-L CrJ.?hl11 J?t;n:t fo' """ o f~<. ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 77).
Do druku nr 77 PRZEWODNICZĄCY KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA Warszawa, 20 stycznia 2016 r. Nr W0-020-203/16 Dot. GMS-WP-173-273/15 Pan Adam PODGÓRSKI Zastępca Szefa Kancelarii Sejmu ~.-L CrJ.?hl11 J?t;n:t fo'
Opinia do ustawy o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec
Warszawa, dnia 15 lipca 2015 r. Opinia do ustawy o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (druk
Warszawa, dnia 27 marca 2007 r. OPINIA PRAWNA w sprawie zgodności z Konstytucją art. 3 pkt 1 ustawy o zarządzaniu kryzysowym. 1.
Warszawa, dnia 27 marca 2007 r. OPINIA PRAWNA w sprawie zgodności z Konstytucją art. 3 pkt 1 ustawy o zarządzaniu kryzysowym 1. Przedmiot opinii 1.1. Przedmiotem opinii jest ocena zgodności z Konstytucją
Pani Teresa Piotrowska. Minister Spraw Wewnętrznych
RZECZNIK PRAW OBYWATELSKICH Irena Lipowicz Warszawa, 31 V.511.605.2014.TS Pani Teresa Piotrowska Minister Spraw Wewnętrznych Wpłynęło do mnie pismo obywatela, w którym kwestionuje konstytucyjność 8 ust.
SPIS TREŚCI Wstęp... 9 Wykaz skrótów... 13 Rozdział 1. Prawo podatkowe w systemie prawa... 15 1.1. Uwagi wprowadzające... 16 1.2. Prawo podatkowe jako gałąź prawa... 16 1.2.1. Przesłanki uzasadniające
POSTANOWIENIE z dnia 27 września 2000 r. Sygn. U. 5/00. Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska przewodnicząca Jerzy Ciemniewski sprawozdawca Lech Garlicki
194 POSTANOWIENIE z dnia 27 września 2000 r. Sygn. U. 5/00 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska przewodnicząca Jerzy Ciemniewski sprawozdawca Lech Garlicki po rozpoznaniu
ADWOKAT URSZULA DANILCZUK-KARNAS TEL.:
ADWOKAT URSZULA DANILCZUK-KARNAS E-MAIL: U.KARNAS@KANCELARIA-KARNAS.PL TEL.: 509 253 154 PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH W ZATRUDNIENIU NA PODSTAWIE PRAWNIE UZASADNIONYCH INTERESÓW ADMINISTRATORA A ZASADA
OPINIA PRAWNA W SPRAWIE ZGODNOŚCI PROJEKTU USTAWY O JEDNOLITEJ CENIE KSIĄŻKI Z PRAWEM KONSTYTUCYJNYM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, 22 stycznia 2014 roku Szanowny Pan Włodzimierz Albin Prezes Polskiej Izby Książki ul. Oleandrów 8 00-629 Warszawa OPINIA PRAWNA W SPRAWIE ZGODNOŚCI PROJEKTU USTAWY O JEDNOLITEJ CENIE KSIĄŻKI
PREZES URZĘDU OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH
PREZES URZĘDU OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH Jan Nowak Warszawa, lipca 2019 r. ZSPU.440.707.2019.AZ.I POSTANOWIENIE Na podstawie art. 123 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO-701633-II-12/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 55 I 77 00 Al. Solidarności 77 Fa\ 22 827 64 53 Trybunał Konstytucyjny Warszawa Wniosek
BL-112-233-TK/15 Warszawa, 28 maja 2015 r.
BL-112-233-TK/15 Warszawa, 28 maja 2015 r. INFORMACJA PRAWNA O WYROKU TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z 10 LUTEGO 2015 R. (SYGN. AKT P 10/11) DOTYCZĄCYM USTAWY Z DNIA 20 LISTOPADA 1999 R. O ZMIANIE USTAWY O
Warszawa, dn. 3 listopada 2017 r. Pan Mariusz Kamiński Członek Rady Ministrów Koordynator Służb Specjalnych
Warszawa, dn. 3 listopada 2017 r. Pan Mariusz Kamiński Członek Rady Ministrów Koordynator Służb Specjalnych Szanowny Panie Ministrze, W nawiązaniu do pisma z dnia 25 października 2017 r. (DBN.WP.10.185.2017.BS)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II BU 26/06 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 13 czerwca 2007 r. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Zbigniew Korzeniowski SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
Pani Barbara Kudrycka Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego. ul. Wspólna 1/3 00-529 Warszawa
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO-691840-I/11/MW/KJ 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Pani Barbara Kudrycka Minister Nauki
Prawnokarne konsekwencje naruszenia prawa do informacji oraz obowiązku zachowania tajemnicy
Prawnokarne konsekwencje naruszenia prawa do informacji oraz obowiązku zachowania tajemnicy dr inż. Agnieszka Gryszczyńska Katedra Prawa Informatycznego Wydział Prawa i Administracji UKSW Konferencja naukowa
183/2/B/2013. POSTANOWIENIE z dnia 4 grudnia 2012 r. Sygn. akt Ts 273/11
Trybunał Konstytucyjny w składzie: Teresa Liszcz, 183/2/B/2013 POSTANOWIENIE z dnia 4 grudnia 2012 r. Sygn. akt Ts 273/11 po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Grzegorza
POSTANOWIENIE z dnia 27 maja 2003 r. Sygn. akt K 43/02
45 POSTANOWIENIE z dnia 27 maja 2003 r. Sygn. akt K 43/02 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Mirosław Wyrzykowski przewodniczący Wiesław Johann Ewa Łętowska Jadwiga Skórzewska-Łosiak Marian Zdyb sprawozdawca,
Zwalczanie nadużyć finansowych. Zwalczanie nadużyć finansowych w ramach PO WER
Zwalczanie nadużyć finansowych Zwalczanie nadużyć finansowych w ramach PO WER Podstawa prawna (wybrane akty prawne) Konwencja o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich sporządzona w Brukseli
Opinia do ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy Ordynacja podatkowa (druk nr 1288)
Warszawa, dnia 25 lipca 2011 r. Opinia do ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy Ordynacja podatkowa (druk nr 1288) I. Cel i przedmiot ustawy Opiniowana ustawa wprowadza
POSTANOWIENIE DNIA 8 GRUDNIA 2004 R. V KK 344/04
POSTANOWIENIE DNIA 8 GRUDNIA 2004 R. V KK 344/04 Przy określaniu, w trybie art. 611c 1 k.p.k., kary podlegającej wykonaniu po przejęciu orzeczenia do wykonania sąd związany jest górną granicą zagrożenia
Warszawa. Wnioskodawca:
Warszawa, 12 sierpnia 2016 r. TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY Al. J. Ch. Szucha 12a 00-918 Warszawa Wnioskodawca: Grupa posłów na Sejm RP VIII kadencji według załączonej listy, Przedstawiciel grupy posłów: poseł
Elementy prawa do sądu
prawo do sądu W Konstytucji z 1997 r. prawo do sądu zostało expressis verbis wyrażone w art. 45 ust. 1, zgodnie z którym każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej
Spis treści Autorzy Wykaz skrótów Wykaz literatury
Autorzy... Wykaz skrótów... Wykaz literatury... XI XIII XXIII Rozdział I. Dane telekomunikacyjne jako środek inwigilacji masowej w demokratycznym państwie prawa... 1 Wprowadzenie... 1 1. Europejskie standardy