Zapis stenograficzny (669) 93. posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej w dniu 27 marca 2007 r.

Transkrypt

1 ISSN SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Zapis stenograficzny (669) 93. posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej w dniu 27 marca 2007 r. VI kadencja

2 Porządek obrad: 1. Rozpatrzenie ustawy o kompatybilności elektromagnetycznej (druk nr 393). Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.

3 (Początek posiedzenia o godzinie 12 minut 42) (Posiedzeniu przewodniczy zastępca przewodniczącego Jacek Włosowicz) Witam naszych gości z Ministerstwa Transportu: pana ministra wraz z osobami towarzyszącymi. Ponieważ sytuacja jest taka, że nasi koledzy z komisji, którzy są również członkami innych komisji, między innymi komisji polityki społecznej, mają obecnie posiedzenia, z kolei pan Piotr Magda, legislator, który zajmował się tym projektem ustawy, jest na posiedzeniu Komisji Ustawodawczej, proponuję, żebyśmy jeszcze dosłownie dwie, trzy minuty (Głos z sali: Już jest kworum.) Aha, kworum już mamy. To może dosłownie te dwie minuty Może pan Piotr Magda, legislator, jak i nasi koledzy z innych komisji do nas dołączą. A jeżeli nie, to po prostu będziemy omawiać ten projekt i mamy nadzieję, że w międzyczasie (Wypowiedź poza mikrofonem) Tak jak mówiłem, tę minutkę jeszcze zaczekamy i rozpoczniemy, bo kworum już mamy. (Przerwa w obradach) Zaczniemy już omawiać tę ustawę, ponieważ o mamy następne posiedzenie naszej komisji, tym razem z kolegami z komisji samorządu terytorialnego. Powinniśmy się zmieścić w czasie. Jeszcze raz witam pana ministra. Panie Ministrze, pański resort zajmował się projektem ustawy o kompatybilności elektromagnetycznej, w związku z tym przekazuję panu głos. Proszę bardzo. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Dziękuję bardzo. Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

4 93. posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej Aktualnie obowiązujące regulacje w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej zawarte są w przepisach ustawy Prawo telekomunikacyjne, w ustawie o systemie oceny zgodności oraz w rozporządzeniu wydanym na podstawie tej ustawy. Wspomniane regulacje wdrażają zapisy zawarte w dyrektywie 89/336/EWG, która była poprzedniczką dyrektywy 2004/108/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się kompatybilności elektromagnetycznej oraz uchylała wspomnianą dyrektywę 89/336/EWG. Nowa dyrektywa 2004/108/WE jest wynikiem kilkuletnich analiz prowadzonych w Unii Europejskiej, mających na celu uproszczenie procedur oceny zgodności urządzeń z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi kompatybilności elektromagnetycznej. Zmian dokonano na podstawie obserwacji i analizy działania przepisów wdrażających regulacje oparte na poprzedniej dyrektywie, a także działania przepisów innych dyrektyw nowego podejścia. W nowej dyrektywie przewidziano wspólny termin ogłoszenia przez państwa członkowskie Unii Europejskiej przepisów wdrażających nowe regulacje, to jest 20 stycznia 2007 r., oraz termin utraty mocy poprzedniej dyrektywy oraz regulacji na niej opartych, czyli 20 lipca 2007 r. W odróżnieniu od sposobu implementacji poprzedniej dyrektywy, tym razem zaproponowano wdrożenie nowych regulacji w drodze ustawy. Okazało się bowiem, że niektóre z zapisów dyrektywy mogą być wdrożone jedynie w drodze ustawy. Ponadto jest to praktyka stosowana w innych krajach Unii Europejskiej, nawet w odniesieniu do starej dyrektywy. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na fakt, że niektóre przepisy dyrektywy, ze względu na swój ogólny charakter i niejednoznaczność, były przyczyną błędów legislacyjnych związanych z ich wdrożeniem. Projekt ustawy obejmuje regulacje dotyczące różnorodnych urządzeń elektronicznych i elektrycznych, których działanie może powodować zaburzenia elektromagnetyczne i wpływać negatywnie na pracę innych urządzeń tego rodzaju, jak również regulacje mające na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu odporności urządzeń elektronicznych podatnych na zakłócenia wywołane zaburzeniami elektromagnetycznymi. I tak w rozdziale 1 projektu ustawy określono zasadnicze wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej, czyli wymagania, jakie muszą spełnić urządzenia elektroniczne i elektryczne, by mogły poprawnie działać zgodnie ze swoim przeznaczeniem i jednocześnie nie szkodzić działaniu innych urządzeń. Ponadto rozdział ten zawiera przepisy dotyczące wyłączeń z zakresu stosowania ustawy ze względu na regulacje zawarte w innych przepisach. Rozdział 2 obejmuje procedury oceny zgodności. Na podkreślenie zasługuje fakt, że całkowitą odpowiedzialność za dokonanie oceny zgodności urządzenia z zasadniczymi wymaganiami ponosi producent urządzenia, który jednocześnie samodzielnie decyduje o sposobie dokonania oceny. Do producenta należy decyzja, czy dokona oceny zgodności własnymi środkami, czy skorzysta z usług jednostki notyfikowanej. Ustawa nie przewiduje obowiązku korzystania w określonych sytuacjach z usług jednostki notyfikowanej, jak ma to miejsce w dotychczasowych przepisach. Ustawa ustala również procedury oceny zgodności tak zwanych instalacji stacjonarnych i instalacji 2 669/VI

5 w dniu 27 marca 2007 r. ruchomych, które zostały wprowadzone w nowej dyrektywie i dla których dotychczas takich procedur nie było. Tryb postępowania w sprawach z zakresu kompatybilności elektromagnetycznej został z kolei określony w rozdziale 3. Są to przepisy o specyficznym charakterze ze względu na dziedzinę, której dotyczą. Obejmują one czynności kontrolne wykonywane przez prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w ramach nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o kompatybilności elektromagnetycznej, niezależnie od funkcji wyspecjalizowanego organu nadzoru rynku, jaką pełni prezes UKE zgodnie z przepisami ustawy o systemie oceny zgodności. Ostatni rozdział ustawy obejmuje zmiany w przepisach dotychczasowych, głównie w przepisach ustawy Prawo telekomunikacyjne. Zmiany te pozwolą na kompleksowe uregulowanie spraw kompatybilności w jednej ustawie. Ponadto zamieszczono w nim przepisy przejściowe i określono termin wejścia w życie ustawy. Oprócz wspomnianych zmian w przepisach ustawy Prawo telekomunikacyjne konieczne okazały się zmiany w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie tej ustawy oraz ustawy o systemie oceny zgodności, ze względu na przywołanie w nich dotychczasowych przepisów. W związku z tym sporządzono również projekty odpowiednich rozporządzeń, które aktualnie są w trakcie uzgodnień. To są podstawowe informacje. Dziękuję bardzo. Dziękuję, Panie Ministrze. W międzyczasie dołączył do nas pan Piotr Magda, który jako legislator zajmował się tym projektem. Bardzo proszę, Panie Piotrze, czy ma pan jakieś uwagi do przedstawionego projektu? Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Dziękuję uprzejmie. Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo! Biuro Legislacyjne zgłosiło dwie zasadnicze uwagi szczegółowe do omawianej ustawy. Po pierwsze, ze względu na konieczność respektowania zasady techniki prawodawczej, w myśl której dokonując odesłania do określonych przepisów, jednoznacznie wskazuje się akt normatywny, do którego następuje odesłanie, proponujemy przyjęcie w drodze łącznego głosowania poprawek pierwszej, drugiej, trzeciej i czwartej. Po drugie, zwracamy uwagę na fakt, że zgodnie z art. 205 ust. 3 ustawy Prawo telekomunikacyjne w brzmieniu nadanym przez omawianą ustawę minister właściwy do spraw łączności w porozumieniu z ministrem sprawiedliwości ma określić sposoby realizacji przepisów art a wobec jednostek organizacyjnych Służby Więziennej. W związku z tym, że zakres spraw przekazanych do uregulowania w rozporządzeniu powinien zostać precyzyjnie określony proponujemy, aby w przepisie tym wyrazy sposoby realizacji przepisów art a wobec jednostek organizacyjnych Służby Więziennej zastąpić wyrazami sposób przeprowadzania postępowania kontrolnego 669/VI 3

6 93. posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej i pokontrolnego przez prezesa UKE wobec jednostek organizacyjnych Służby Więziennej. Dziękuję bardzo. Panie Ministrze, proszę bardzo, pańska opinia o tych propozycjach poprawek. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Dziękuję bardzo. Jeżeli chodzi o pierwszą grupę poprawek, poprawki od pierwszej do czwartej, które dotyczą tego samego zagadnienia, to według oceny Ministerstwa Transportu - ale rozumiem, że UKE do tego także się przychyla - są to propozycje, które niepotrzebnie zawężają pewne uregulowania. W projekcie ustawy celowo znalazło się ogólne tylko stwierdzenie po to, żeby świadomie odnieść się do wszystkich obowiązujących w danym momencie przepisów. Chciałbym zwrócić uwagę na to, że w tej chwili sytuacja w pewnym sensie jest płynna, dlatego że prawo telekomunikacyjne też w niedługim czasie trafi pod obrady Senatu na razie jest ono jeszcze w RCL, ale już było w komitecie Rady Ministrów Zmieniają się także dyrektywy unijne. Gdybyśmy zastosowali propozycję, która została przedstawiona, to prawdopodobnie w niedługim czasie musielibyśmy robić nowelizację, praktycznie rzecz biorąc, czysto techniczną nowelizację tej ustawy. W związku z tym proponowalibyśmy rozważyć, czy nie pozostać jednak przy zapisie proponowanym w projekcie. Jeżeli chodzi o drugą sprawę, poprawkę piątą, to praktycznie rzecz biorąc jesteśmy w stanie ją przyjąć. Ale, mówiąc kolokwialnie, jedno i drugie rozwiązanie jest dla nas do przyjęcia, czyli zarówno to, co jest w projekcie ustawy, jak i to, co zostało zaproponowane przez chwilą. (Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Przepraszam, czy możemy jeszcze coś zaproponować?) Tak, proszę bardzo. (Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Czy pan przewodniczący byłby uprzejmy udzielić głosu przedstawicielowi UKE?) Tak, oczywiście. Proszę bardzo. (Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Proszę uprzejmie.) Główny Specjalista w Wydziale Legislacyjnym w Departamencie Prawnym w Urzędzie Komunikacji Elektronicznej Ewa Kozłowska-Łojek: Dziękuję bardzo. Ewa Kozłowska-Łojek, UKE /VI

7 w dniu 27 marca 2007 r. Ustawa o kompatybilności elektromagnetycznej, nad którą pracujemy, implementuje dyrektywę 2004/108/WE, uchylającą dyrektywę 89/336/EWG, przywoływaną w prawie telekomunikacyjnym, które dostosowujemy do nowej ustawy. W przypisie 1 w pkcie 8 przywołujemy właśnie tę dyrektywę 89/336/EWG. Wobec tego proponuję przyjąć jako poprawkę typowo legislacyjną wykreślenie tego punktu, czyli zmianę przypisu 1 w prawie telekomunikacyjnym, który jest zmieniamy również w art. 29 ustawy, nad którą pracujemy. Czy ta uwaga jest jasna? To teraz zapytamy pana mecenasa, żeby nam Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Panie Przewodniczący, przyznam szczerze, że nie potrafię zrozumieć, na czym miałaby polegać ta poprawka. (Główny Specjalista w Wydziale Legislacyjnym Departamentu Prawnego w Urzędzie Komunikacji Elektronicznej Ewa Kozłowska-Łojek: Można jeszcze raz?) Proszę bardzo. Główny Specjalista w Wydziale Legislacyjnym w Departamencie Prawnym w Urzędzie Komunikacji Elektronicznej Ewa Kozłowska-Łojek: W art. 29 ustawy EMC, nad którą właśnie pracujemy, zmieniamy prawo telekomunikacyjne tak, aby dostosować je do nowego stanu prawnego, który projektujemy. Ten nowy stan prawny, czyli implementowana dyrektywa 2004/108/WE, uchyla dyrektywę 89/336/EWG. Dyrektywę tę pokazujemy w przypisie 1 w pkcie 8 prawa telekomunikacyjnego. Skoro implementujemy nową dyrektywę, uchylającą tę, którą pokazujemy w PT, należałoby tę dyrektywę wykasować, uchylić pkt 8 w przypisie 1 prawa telekomunikacyjnego, o którym jest mowa w art. 29. Proszę bardzo. Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Panie Przewodniczący, wydaje mi się, że mamy do czynienia z pewnym nieporozumieniem. Otóż o ile dobrze zrozumiałem - raz jeszcze chciałbym się upewnić - propo- 669/VI 5

8 93. posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej zycja dotyczy nie brzmienia przepisu ustawy, lecz przypisu, inaczej mówiąc, odnośnika. Jednakże zgodnie z zasadami techniki prawodawczej odnośnika się nie nowelizuje. Senat rozpatruje przepisy ustawy, nie zaś odnośniki. Innymi słowy, gdyby na przykład któreś z państwa senatorów albo przedstawiciele rządu wnosili o dokonanie zmiany odnośników do omawianej ustawy, to również oponowalibyśmy przeciwko temu i w przeszłości oponowaliśmy przeciw temu, ponieważ Senat nie zajmuje się problematyką odnośników, lecz normami prawnymi zawartymi w przepisach. W związku z tym proponowałbym od tego zamiaru odstąpić. Abstrahuję już od faktu, że nawet gdyby - co byłoby niedopuszczalne - dokonać zmiany odnośnika, a nie przepisu, to wykraczałoby to poza materię ustawy. W związku z tym bardzo proszę Wysoką Komisję, aby nie uwzględniała tego postulatu, a rządowi radzę, aby o tej zmianie pamiętał przy najbliższej zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne. Dziękuję bardzo. Czy państwo chcieliby jeszcze Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: To znaczy w tym względzie przyjmujemy to wyjaśnienie, to jest sprawa czysto Ona nie niesie żadnych konsekwencji prawnych. Tak że jeżeli nie ma takiej możliwości, to oczywiście zgodnie z propozycją Czyli rozumiem, że tam ta poprawka nie zaistnieje? (Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Tak.) Dobrze. (Główny Specjalista w Wydziale Legislacyjnym w Departamencie Prawnym w Urzędzie Komunikacji Elektronicznej Ewa Kozłowska-Łojek: Można jeszcze?) Proszę. Główny Specjalista w Wydziale Legislacyjnym w Departamencie Prawnym w Urzędzie Komunikacji Elektronicznej Ewa Kozłowska-Łojek: Jest to troszeczkę niezrozumiałe, że pracując nad zmianą PT, nie dokonamy takiego czysto legislacyjnego zabiegu. Przepraszam bardzo. Może i to jest drobiazg, ale z wyjaśnień pana mecenasa wynika się, że nie jest to w tym momencie przedmiotem naszych rozważań. W związku z tym nie będzie to podlegało zmianie /VI

9 w dniu 27 marca 2007 r. Dziękuję państwu, panu ministrowi za przedstawienie tego projektu, również za przedstawione uwagi Otwieram dyskusję nad przedstawionym projektem. Pierwszy o głos poprosił pan senator Miłek. Proszę bardzo. Senator Marian Miłek: W Polsce w kilku, a może nawet już w kilkunastu, ośrodkach istnieją laboratoria, w których bada się kompatybilność elektromagnetyczną. Te laboratoria bazują na normach europejskich czy też, mówiąc szerzej, na normach światowych zaczynających się od ISO. I właściwie to, co tutaj w tej chwili analizujemy, to nic innego jak usankcjonowanie pewnego stanu faktycznego, który ma już miejsce w tych laboratoriach, które osiągnęły światowy poziom techniki i technologii w tym zakresie. To jest pierwsze spostrzeżenie. Drugie spostrzeżenie, które odnosi się do poprawek. Pan minister twierdzi, że państwa zapis rozszerza zakres odniesień do poszczególnych przepisów różnych typów, na przykład przepisów prawa o miarach, przepisów prawa telekomunikacyjnego itd. No, nie bardzo z tym się mogę zgodzić i uważam, że sformułowanie zaproponowane przez legislatora jest poprawniejsze. Bo jeżeli pan legislator określenie w rozumieniu przepisów o miarach zastępuje wyrazami w rozumieniu artykułu itd. ustawy Prawo o miarach Przecież ta ustawa Prawo o miarach obejmuje po prostu wszystkie przepisy o miarach. A więc wystarczy zacytować tę jak gdyby główkę przepisów prawa dotyczących miar i już się obejmuje wszystkie przepisy. Dlatego uważam, że poprawki legislatora są merytorycznie uzasadnione. Tyle uwag dotyczących tej ustawy. Dziękuję, Panie Senatorze. Pan senator Gołaś, proszę bardzo. Senator Andrzej Gołaś: Panie Przewodniczący, z szacunku dla pewnego standardu nie będę się zwracał do pana ministra, bo nie chcę zwracać się do pana ministra, siedząc tyłem do niego. W związku z tym moja pierwsza uwaga to jest uwaga formalna: dobrze by było, gdybyśmy wiedzieli, kto do nas mówi i do kogo mówimy, a nie żebyśmy usiłowali mieć oczy z tyłu. To jest uwaga czysto formalna. Druga uwaga, też formalna: w wystąpieniu zarówno pana ministra, jak i pani - nie zapamiętałem stanowiska, które pani piastuje - pięć razy padło sformułowanie kompatybilność i cztery razy padło inne sformułowanie, też w języku obcym, nie będę go przytaczał. W związku z tym chciałbym zapytać pana ministra, czy istnieją równoznaczniki, o czym mówi ustawa o języku polskim, tych określeń, a jeżeli tak, to bardzo bym prosił o wyjaśnienie, co to znaczy kompatybilność. No i uwaga merytoryczna: w pełni popieram uwagi, które padły z ust przedstawiciela naszej komórki legislacyjnej. 669/VI 7

10 93. posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej Dziękuję, Panie Senatorze. Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać pytanie lub wypowiedzieć się na temat przedstawionego projektu? Nie widzę i nie słyszę zgłoszeń. W związku z tym, Panie Ministrze, ponieważ zostało skierowane do pana pytanie przez pana senatora Gołasia, proszę bardzo o odpowiedź. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Dziękuję bardzo. Słowo kompatybilność nie jest moim ulubionym słowem, żeby nie było wątpliwości. Kiedy zaczęliśmy prace nad tym projektem, sformułowałem dokładnie takie samo pytanie. Trzeba jednak przyjąć, że jest to słowo, które nie istnieje oczywiście w kategoriach prawnych, ale istnieje w kategoriach technicznych i ze względu na bardzo techniczny charakter tej ustawy jest z nią po prostu związane. Jest to słowo powszechnie używane, powszechnie znane i w technice jednoznacznie rozumiane. Zastąpienie tego słowa na przykład słowem zgodność, bo takie próby można by podjąć, po prostu nie broni się. Pan senator Miłek, proszę bardzo. Senator Marian Miłek: Może ja dopowiem jedno zdanie w tej dyskusji na temat kompatybilności elektromagnetycznej, bo właśnie dopiero połączenie tych dwóch słów oddaje istotę zagadnienia. Otóż na temat kompatybilności napisano co najmniej kilkanaście książek, w tym jedno duże pięciotomowe dzieło pod tym właśnie tytułem Kompatybilność elektromagnetyczna. Jest to pojęcie techniczne i proponowałbym nie zmieniać tego, choćby ze względu na to, że ono jest powszechnie stosowane i rozumiane przez techników w sposób jednoznaczny. Pan senator Szmit. Senator Jerzy Szmit: Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Ponieważ przez Biuro Legislacyjne zaproponowanych zostało pięć poprawek, a co do czterech pan wypowiedział się niejednoznacznie, mówiąc, że to jest świadomy zabieg, że te zapisy są tak szerokie Mnie akurat argument, który przedstawił pan se /VI

11 w dniu 27 marca 2007 r. nator Miłek, że lepszy jest jednoznaczny zapis w ustawie mówiący, że odwołujemy się do takiego i takiego przepisu, przekonuje. Czy moglibyśmy uzyskać więcej wyjaśnień na ten temat? Bo na razie zbyt mało moim zdaniem pan nas przekonał do swojego punktu widzenia. Czyli jak rozumiem, pyta pan, czy istnieją jakieś dodatkowe elementy, akty prawne, które są szersze niż na przykład określenie prawo telekomunikacyjne. Tak, Panie Senatorze? Senator Jerzy Szmit: Tak, prawo telekomunikacyjne, z podanym numerem Dziennika Ustaw itd., który jednoznacznie odnosi się do przepisów. Prawo telekomunikacyjne czy prawo o miarach, o którym mówił pan senator Miłek. Panie Ministrze, proszę bardzo. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Dziękuję bardzo. To znaczy wydaje mi się, że ja powiedziałem wszystko, ale mogę jeszcze powtórzyć, że pojęcie, do którego się odnosimy, jest ujęte nie tylko w tym artykule, który jest tutaj doprecyzowany w propozycji poprawki, tylko w różnych aktach, które w tym momencie mogą nam umknąć. Praktyka legislacyjna jest taka, że tego typu ogólne sformułowanie, jakie jest zaproponowane w projekcie ustawy, jest dopuszczalne. Tak że mogę tyle dodać. Oczywiście jeżeli Wysoki Senat uzna, że ma być inne rozwiązanie, no to będzie, aczkolwiek tak jak powiedziałem, prawdopodobnie spowoduje to konieczność przeprowadzenia w krótkim czasie nowelizacji technicznej. (Senator Marian Miłek: Przepraszam, ad vocem.) Proszę bardzo, Panie Senatorze. Senator Marian Miłek: Panie Ministrze, i tak decydują normy światowe typu ISO dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej i tam znajdują się pełne regulacje tego zagadnienia. Od strony technicznej oczywiście. 669/VI 9

12 93. posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej Pan Piotr Magda. Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Dziękuję uprzejmie. Wysoka Komisjo! Panie Ministrze! Chciałbym wyjaśnić intencje, które legły u podstaw zaproponowanych poprawek, ponieważ wydaje mi się, że mamy do czynienia z pewnym nieporozumieniem. Mianowicie w art. 3 oraz w art. 5 w pktach 1 i 4 znajdują się następujące zapisy: przyrządów pomiarowych w rozumieniu przepisów o miarach, telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego oraz urządzeń telekomunikacyjnych, w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego. Pojęcia te, to znaczy przyrząd pomiarowy, telekomunikacyjne urządzenie końcowe oraz urządzenie telekomunikacyjne, zostały zdefiniowane odpowiednio w art. 4 pkt 5 ustawy Prawo o miarach oraz w art. 2 pkt 43 i pkt 46 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Fakt, że tymi pojęciami te wymienione akty prawne i inne posługują się bardzo często, nie zmienia tego, że posługują się tymi pojęciami rozumianymi tak jak w definicjach określonych w tych przepisach. Ponadto zasady techniki prawodawczej nakazują dokonywać odesłania w sposób ścisły, chyba że ze względu na specyfikę odesłania nie jest to możliwe. W tym przypadku jest to możliwe i potrzebne, ponieważ te pojęcia zostały zdefiniowane w przywołanych przeze mnie przepisach prawnych. Dziękuję, Panie Mecenasie. Proszę bardzo, pan senator Gołaś. Senator Andrzej Gołaś: Nie jest to może istotne merytorycznie, ale jednak chciałbym, żeby było brane pod uwagę. Pan przewodniczący zignorował moją delikatną sugestię, ażeby jednak przedstawiciele rządu występowali przed nami, no, przeszedł pan nad tym do porządku dziennego. Więc to jest uwaga pod adresem pana przewodniczącego. Jeżeli tego typu delikatna uwaga nie skutkuje, to ja zgłaszam wniosek formalny, ażeby w przyszłości przedstawiciele rządu występowali przed nami, a nie za nami. To jest pierwsza sprawa. A druga kwestia jest związana z pojęciem kompatybilności. Ja także jestem, Panie Profesorze i Panie Senatorze, inżynierem i dla mnie (Wypowiedź poza mikrofonem) I też jestem profesorem. Ale bardzo bym prosił o wyjaśnienie, który akt prawny w naszym prawodawstwie określa, co to znaczy kompatybilność /VI

13 w dniu 27 marca 2007 r. Dziękuję, Panie Senatorze. Przyjmuję oczywiście tę uwagę, ale sądzę, że wszyscy dzisiaj zachowaliśmy dotychczasowe zwyczaje co do zajmowania miejsc w tym pomieszczeniu i tylko z tego to wynika. A jeśli chodzi o drugą część pańskiej wypowiedzi, odnoszącą się do kompatybilności, to proszę bardzo, Panie Ministrze. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: To pojęcie jest zdefiniowane zarówno w tym projekcie ustawy, jak i w projekcie ustawy Prawo telekomunikacyjne, który jest w tej chwili, tak jak wspomniałem, na etapie końcowych prac Rządowego Centrum Legislacji. Panie Senatorze, no, rozumiem, że pewnie ta wypowiedź pana nie usatysfakcjonowała Senator Andrzej Gołaś: Oczywiście, że nie, bo jeżeli coś będzie w przyszłości, a tego używamy w czasie teraźniejszym To może by pan minister swoimi słowami zdefiniował, co to znaczy kompatybilność. Rozumiem, że do odpowiedzi zgłasza się pani Ewa Kozłowska-Łojek. Tak? Czy pan minister? (Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Mogę?) Proszę bardzo. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu Eugeniusz Wróbel: Kompatybilność elektromagnetyczna zdolność aparatury do zadowalającego działania w określonym środowisku elektromagnetycznym bez wprowadzania do tego środowiska niedopuszczalnych zaburzeń elektromagnetycznych. Kropka. Główny Specjalista w Wydziale Legislacyjnym w Departamencie Prawnym w Urzędzie Komunikacji Elektronicznej Ewa Kozłowska-Łojek: Jeśli można uzupełnić Jest to definicja nr 16 w art. 2 obowiązującego w dniu dzisiejszym prawa telekomunikacyjnego. 669/VI 11

14 93. posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej ( Dziękuję za to wyjaśnienie ) W obecnie projektowanej ustawie, tej nowej, ta definicja zawarta jest w art. 1. Panie Senatorze, czy to nie jest odpowiedź na postawione przez pana pytanie? Senator Andrzej Gołaś: Ja przyjmuję to jako informację dotyczącą aktualnie obowiązującego stanu prawnego, ale obawiam się, że używanie tego sformułowania kompatybilny nie przystaje do intencji, które były zawarte akurat w tej ustawie, nad którą debatujemy. No ale to jest inna sprawa i nie chciałbym o tym wyrokować niejako na kolanie. Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze podjąć jakieś kwestie związane z tym projektem lub zgłosić jakąś poprawkę? (Wypowiedź poza mikrofonem) Aha, rozumiem, że pan senator chce przejąć poprawki zaproponowane przez Biuro Legislacyjne. Od pierwszej do piątej czy do czwartej? (Wypowiedź poza mikrofonem) Wszystkie. Ponieważ nie ma kolejnych głosów w dyskusji, jak i kolejnych poprawek, przystępujemy do (Wypowiedź poza mikrofonem) Aha, przystąpimy do głosowania, ale najpierw potrzebna nam jest krótka przerwa ze względu na brak kworum O, już idą panowie. (Rozmowy na sali) Czy gdy dołączył do nas pan senator Szymura, jest już kworum? (Rozmowy na sali) O, jest też pan senator Łuczycki. W związku z tym możemy przystąpić do głosowania. Zostało zgłoszonych pięć poprawek, tyle że poprawki od pierwszej do czwartej, jak rozumiem, przegłosujemy łącznie, tak jak to zostało zaproponowane przez ich autora. W związku z tym poddaję je pod głosowanie. Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek od pierwszej do czwartej? Proszę podnieść rękę. (9) Jednogłośnie za. Dziękuję bardzo. I poprawka piąta. Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki? (9) Jednogłośnie za. Dziękuję bardzo. Przedstawione poprawki uzyskały jednogłośną akceptację. W związku z tym zamykam /VI

15 w dniu 27 marca 2007 r. Aha, jeszcze oczywiście całość projektu. Kto z państwa jest za pozytywną opinią na temat przedstawionego projektu? (9) Jednogłośnie za. Dziękuję bardzo. I kto z państwa senatorów chciałby być sprawozdawcą? Pan senator Miłek. Nie widzę innych propozycji. Wszyscy się zgadzamy. I w ten sposób zakończyliśmy omawianie przedstawionego projektu ustawy o kompatybilności elektromagnetycznej. Dziękuję bardzo panu ministrowi, jak i państwu z urzędu komunikacji. Teraz dołączą do nas koledzy z komisji samorządu terytorialnego i zaczniemy omawiać ustawę Prawo zamówień publicznych. Sądzę, że jest nam potrzeba trzy, cztery minuty przerwy na to, by w sposób miarę sprawny dołączyli do nas członkowie tej komisji. (Rozmowy na sali) Ponieważ według mojego czasomierza jest dwanaście po, proponuję byśmy zaczęli obrady piętnaście po pierwszej. (Koniec posiedzenia o godzinie 13 minut 13) 669/VI 13

16 Kancelaria Senatu Opracowanie i publikacja: Biuro Prac Senackich, Dział Stenogramów Druk: Biuro Informatyki, Dział Edycji i Poligrafii Nakład: 5 egz. ISSN