Tydzień Filmu Niemieckiego 2012

Transkrypt

1 Tydzień Filmu Niemieckiego 2012 KINO NEWA ul. Kazimierza Wielkiego Zielona Góra Program przeglądu Daty i informacje o filmach: Barbara, Niemcy 2012, reż. Christian Petzold, 105 min Dom na weekend (Was bleibt), Niemcy 2012, reż. Hans-Christian Schmidt, 84 min W pół drogi (Halt auf freier Strecke), Niemcy 2011, reż. Andreas Dresen, 110 min Joschka i pan Fischer (Joschka und Herr Fischer), Niemcy, Szwajcaria 2011, reż. Pepe Danquart, 138 min Combat Girls Krew i honor (Kriegerin), Niemcy 2011, reż. David Wnendt, 103 min. Wszystkie seanse rozpoczynają się o godzinie Organizatorzy: Konsulat Generalny Niemiec we Wrocławiu Klub Kultury Filmowej Kino Newa Partnerzy: Instytut Filologii Germańskiej Uniwersytetu Zielonogórskiego Instytut Goethego Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do dokonania zmian w repertuarze.

2 Barbara, Niemcy 2012, Reżyseria: Christian Petzold; W rolach głównych: Nina Hoss, Ronald Zehrfeld, Rainer Bock, Christina Hecke; Dystrybucja w Polsce: Aurorafilms, 105 min. NRD latem roku Młoda lekarka, Barbara, złożyła właśnie wniosek o emigrację. Za karę zostaje przeniesiona ze stolicy do małego prowincjonalnego szpitala. Jörg, jej ukochany z Zachodu, przygotowuje dla niej plan ucieczki przez Morze Bałtyckie. Barbara czeka. Nowe mieszkanie, nowi sąsiedzi, lato oraz nowe otoczenie zupełnie jej nie interesują. Barbara pracuje na oddziale chirurgii dziecięcej pod okiem nowego szefa, Andre. Jest oddana pacjentom i zdystansowana do kolegów ale jej przyszłość jest niepewna. André swoim zachowaniem wprawia ją w zakłopotanie, okazuje zaufanie w jej kwalifikacje zawodowe, troszczy się, uśmiecha... Dlaczego ukrywa jej zaangażowanie na rzecz młodej uciekinierki, Stelli? Czy jego zadaniem jest szpiegowanie jej, czy może jest zakochany? Barbara powoli zaczyna tracić kontrolę nad sobą, swoimi planami i swoim uczuciem. Dzień ucieczki zbliża się nieubłaganie. Po filmach GESPENSTER (2005) i YELLA (2007) jest to kolejny film Christiana Petzolda, który trafił do głównego konkursu Berlinale. Ponownie centralnym motywem filmu jest kobieta, która jak fantom porusza się przez życie. Film opowiada o życiu, w którym kontrola i strach przed nią wpisane są głęboko w stosunki międzyludzkie. 62. Międzynarodowy Festiwal Filmowych Berlinale: Srebrny Niedźwiedź za najlepszą reżyserię Niemiecka Nagroda Filmowa 2012: Najlepszy film fabularny

3 Dom na weekend (Was bleibt?) Niemcy 2012, Reżyseria: Hans- Christian Schmidt, W rolach głównych: Lars Eidinger, Corinna Harfouch, Sebastian Zimmler, Ernst Stötzner, Picco von Groote; Dystrybucja w Polsce: Aurorafilms; 84 min. Marko jest trzydziestolatkiem, który zaraz po ukończeniu studiów zamieszkał w Berlinie - wystarczająco daleko od swoich rodziców Gitte i Güntera, aby nie musieć uczestniczyć w ich modelu życia rodzinnego. Rodziców odwiedza raz, dwa razy do roku - głównie po to, aby mogli zobaczyć swego wnuka. Marko ma nadzieję na spokojny weekend w domu, tu jednak czekają na niego niespodzianki: Gitte, która od dzieciństwa Marko cierpi na depresję maniakalną, czuje się po raz pierwszy od długiego czasu całkiem zdrowa po swej nowej kuracji homeopatycznej. Odstawia leki i chce spędzić ten wieczór u boku swojego męża, nie przypuszczając, że swoim nieoczekiwanym wyzdrowieniem krzyżuje mu plany. Także w życiu Jakoba, młodszego brata Marka oraz jego narzeczonej, Elli zanosi się na zmiany, ponieważ Jakob coraz bardziej uzależnia się od swoich rodziców i chce żyć w ich pobliżu, Ella natomiast chciałaby realizować się zawodowo za dala od domu rodzinnego Jakoba. Przyjazd Marko działa jak katalizator, prowokuje konfrontację z niewypowiedzianą prawdą sprawiając, że pęka fasada harmonijnego życia rodzinnego.

4 W pół drogi (Halt auf freier Strecke) - Niemcy ; Reżyseria: Andreas Dresen; W rolach głównych: Milan Peschel, Steffi Kühnert, Talisa Lilli Lemke, Mika Nilson Seidel, Ursula Werner; Dystrybucja w Polsce: Aurorafilms; 110 Min. Frank ma wszystko, czego mu w życiu potrzeba: kochającą żonę, udane dzieci, ładny nowy dom i stałą, dobrze płatną pracę. Wydawałoby się, że nic nie jest w stanie zakłócić jego szczęścia. Ale pewnego dnia lekarze stwierdzają u niego guza mózgu. Okazuje się, że zostało mu tylko kilka miesięcy życia. Czas ucieka, leczenie jest wyczerpujące, a choroba czyni olbrzymie spustoszenie nie tylko w organizmie Franka, ale także w jego relacjach rodzinnych. Jest tym, co trzyma domowników razem, a jednocześnie oddala ich od siebie. Świadkiem choroby Franka jest iphone, przy pomocy którego mężczyzna prowadzi coś w rodzaju dziennika swych odczuć i dokumentuje postępy choroby. Wzruszający dramat Andreasa Dresena jest zapisem powolnego odchodzenia i pożegnania ze światem i bliskimi. Zwycięzca sekcji Un Certain Regard na festiwalu filmowym w Cannes MFF w Cannes 2011, sekcja Un Certain Regard Grand Prix sekcji (wspólnie z filmem Arirang Kim Ki-Duka) 62. Niemieckie Nagrody Filmowe 2012 najlepszy film, najlepszy reżyser (Andreas Dresen), najlepszy aktor (Milan Peschel), najlepszy aktor drugoplanowy (Otto Mellies), nominacje w kategoriach: najlepsza aktorka (Steffi Kunhert), najlepszy scenariusz oraz najlepszy montaż Bawarska Nagroda Filmowa 2011 w kategorii dramat Steffi Kuhnert i Milan Peschel, najlepsza aktorka - Steffi Kühnert oraz najlepszy aktor - Milan Peschel Nagroda Niemieckich Krytyków Filmowych 2011 dla najlepszego filmu oraz dla najlepszego aktora (Milan Peschel), nominacje w kategoriach najlepsza aktorka (Steffi Kühnert), najlepsze zdjęcia (Michael Hammon), najlepszy montaż (Jörg Hauschild) oraz najlepszy scenariusz (Andreas Dresen, Cooky Ziesche) Oficjalna strona filmu:

5 Joschka i Pan Fischer, (Joschka und Herr Fischer) - Niemcy, Szwajcaria 2011, Reżyseria: Pepe Danquart, Dystrybucja: Quintefilm, 138 Min Był działaczem w 68 roku, guerrillero, taksówkarzem, znany jako Sponti" został heskim ministrem środowiska w adidasach i niemieckim ministrem spraw zagranicznych w garniturze: Burzliwe życie Josepha Joschki" Fischera stało się w filmie reżysera Pepe Danquarta pretekstem do opowiedzenia o sześciu dekadach niemieckiej historii powojennej. Od zakłamanych lat pięćdziesiątych, burzliwych dni APO i ołowianych czasów" terroru RAF-u poprzez początki ruchu antyatomowego i założenia partii Zielonych aż do upadku muru berlińskiego i pierwszego czerwonozielonego rządu. Film Danquarta staje się wehikułem czasu przemieszczającym się przez sześć kolejnych dekad a Fischer podróżującym, który czasami nie może uwierzyć w to, co wydarzyło się w epoce, która ukształtowała go w takim samym stopniu, w jakim on ukształtował ją. Oficjalna strona filmu: Combat girls - Krew i honor, (Kriegerin) - Niemcy 2011, Reżyseria: David Wnendt, W rolach głównych: Alina Levshin, Jella Haase, Gerdy Zint, Dystrybucja w Polsce: Spectacor, 103 Min. To historia 20-letniej Marisy, która nienawidzi Żydów, obcokrajowców i policji. Za to kocha swój kraj i Adolfa Hitlera. Należy do gangu nazistów, w którym przemoc i brutalne imprezy są na porządku dziennym. Kiedy 14-letnia Svenja przyłącza się do grupy, Marisa staje się jej przewodniczką po nazistowskim świecie. Wszystko się zmienia, gdy Marisa poznaje afgańskiego uchodźcę. Nagle zauważa, że reguły panujące w gangu wcale nie są doskonałe i jedyne. Czy dziewczyna opuści grupę? Niemiecka Nagroda Filmowa (nagrody w kategoriach: najlepszy scenariusz, najlepsza kobieca rola główna): Alina Levshin, Najlepszy film fabularny - Brązowa Lola. Oficjalna strona filmu: