Oględziny jako czynność procesowo-kryminalistyczna

Transkrypt

1 Oględziny jako czynność procesowo-kryminalistyczna

2 Oględziny- czynność procesowokryminalistyczna polegająca na ścisłej, szczegółowej, celowej obserwacji jej przedmiotu. Spostrzeganie odbywa się przy pomocy zmysłów człowieka, a także przy wykorzystaniu dostępnych środków i metod technicznych.

3 Podstawą faktyczną oględzin jest zawiadomienie o zdarzeniu (art. 304 k.p.k.) lub informacja uzyskana w wyniku działań własnych Policji. Podstawy prawne oględzin to: art. 207 k.p.k.- oględziny miejsca, osoby lub rzeczy, art. 209 k.p.k.- obligatoryjne oględziny i otwarcie zwłok w przypadku podejrzenia przestępnego spowodowania śmierci, art k.p.k.- obowiązek poddania się oględzinom ciała przez pokrzywdzonego, jeśli karalność czynu zależy od stanu jego zdrowia, Art. 74-obowiązek poddania się przez podejrzanego, oskarżonego oględzinom zewnętrznym ciała, art. 308 k.p.k.- oględziny w ramach czynności w niezbędnym zakresie.

4 art k.p.k.- oględziny przedmiotów wydanych lub znalezionych w czasie przeszukania, Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z r. regulamin wewnętrznego funkcjonowania jednostek prokuratury ( 183. W poważniejszych sprawach prokurator osobiście kieruje oględzinami miejsca zdarzenia oraz w razie potrzeby dokonuje odtworzenia jego przebiegu. Dotyczy to zwłaszcza spraw o zabójstwo, katastrofę komunikacyjną i budowlaną oraz wypadek przy pracy ze skutkiem śmiertelnym.), - dla policjantów- WYTYCZNE NR 3 KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie wykonywania czynności dochodzeniowo śledczych przez policjantów.

5 Najbardziej złożoną postacią oględzin są oględziny miejsca zdarzenia, najczęściej podejmowane. W ich ramach przeprowadza się również oględziny zwłok, rzeczy, czy osoby. Art. 207 k.p.k. - oględziny przeprowadza się w razie potrzeby, wtedy gdy istnieje prawdopodobieństwo występowania śladów po zdarzeniu, na podstawie informacji o zdarzeniu. Art. 209 k.p.k. nakazuje podjęcie oględzin zwłok w razie podejrzenia przestępnego spowodowania śmierci.

6 Oględziny miejsca zdarzenia (terenu otwartego i zamkniętego)

7 Miejsce zdarzenia- obszar (otwarty, zamknięty), na którym można znaleźć jakiekolwiek źródła dowodowe mające związek ze zdarzeniem. Może to być miejsce popełnienia przestępstwa, miejsce samobójstwa, miejsce katastrofy spowodowanej siłami przyrody.

8 Może to być : - miejsce przygotowania do przestępstwa, -miejsce dokonania czynu, -miejsce zaistnienia skutku, -teren przyległy do miejsca zdarzenia, -droga przyjścia i odejścia sprawcy, -miejsce ukrycia zwłok, -miejsce ukrycia sprawcy, -miejsce porzucenia lub ukrycia przedmiotów itp.

9 Kryminalistyczne badania miejsca zdarzenia- kompleks działań kryminalistycznych (procesowych, i pozaprocesowych ), w którego skład wchodzą: - czynności procesowe (ustne zawiadomienie o przestępstwie, przesłuchanie świadków, oględziny miejsca, osoby, rzeczy, zwłok, eksperyment procesowy, okazanie, konfrontacja), - wnioskowanie, konstruowanie wersji zdarzenia na podstawie śladów i zebranych informacji, - czynności operacyjne ( wywiad, zasadzka, obserwacja, wykorzystanie poufnych źródeł informacji itp. ), - inne działania blokujące, pościg, użycie psa tropiącego, penetracja terenu, zabezpieczenie miejsca zdarzenia

10 Cele oględzin miejsca zdarzenia Siedem złotych pytań : Co się zdarzyło? (typ zdarzenia), gdzie? (określenie miejsca- mieszkanie, teren otwarty itp.) kiedy? kto? dlaczego? za pomocą czego? jak działał?

11 Zadania oględzin: Zapoznanie się i utrwalenie wyglądu i stanu przedmiotu oględzin. Wykrycie śladów mających związek z badanym zdarzeniem, ich zabezpieczenie. Wnioskowanie na podstawie powyższych informacji o przebiegu zdarzenia, jego przyczynach, przebiegu i skutkach wersja zdarzenia. Wersję zdarzenia opisuje się w tzw. notatce pooględzinowej.

12 Zasady przeprowadzania oględzin Zasada szybkości działania Oględziny powinny być przeprowadzone w czasie jak najkrótszym od momentu powzięcia informacji o zdarzeniu. Zasada zabezpieczenia miejsca zdarzenia. Przed przystąpieniem do właściwych czynności oględzinowych należy zabezpieczyć miejsce zdarzenia. Wstępne zabezpieczenie miejsca zdarzenia ciąży na organach procesowych, a także na instytucjach państwowych i samorządowych (obowiązek prawnyart.304 k.p.k.). Właściwe zabezpieczenie miejsca należy do organu procesowego mającego przeprowadzić oględziny miejsca.

13 Zabezpieczenie miejsca zdarzenia obejmuje: - stwierdzenie charakteru zdarzenia, - udzielenie pomocy ofiarom zdarzenia, udzielenie pierwszej pomocy, wezwanie pomocy medycznej, - niedopuszczenie osób postronnych do miejsca zdarzenia, - uniemożliwienie zatarcia śladów, zmiany ich położenia, - powiadomienie właściwych organów ścigania, - zabezpieczenie miejsca przed rabunkiem i kradzieżą, - zatrzymanie sprawcy lub podjęcie pościgu, - w razie potrzeby przeprowadzenie przeszukania, - przystąpienie do zbierania informacji o sprawcy i o świadkach zdarzenia. Z czynności zabezpieczenia miejsca zdarzenia sporządza się notatkę urzędową.

14 Zadaniem policjanta (Wytyczne nr 3), który pierwszy przybył na miejsce zdarzenia jest: - ratowanie życia i zdrowia ludzi oraz ograniczenie ewentualnych szkód, - zabezpieczenie miejsca przed dostępem osób niepowołanych, - spisanie danych personalnych wszystkich osób zastanych na miejscu zdarzenia lub wchodzących, ze wskazaniem czasu i celu przybycia oraz opuszczenia terenu (obowiązek legitymowania), - po przybyciu na miejsce właściwej grupy operacyjno- procesowej, policjant zdaje relację z dotychczasowych ustaleń, zabezpieczenia miejsca.

15 Zasada planowego przeprowadzenia oględzin według ustalonego planu co do kolejności działań, sposobu poruszania się po miejscu oględzin, składu ekipy oględzinowej. Etapy oględzin 1. Etap wstępny (ogólnoorientacyjny). Pierwsze czynności podejmowane są w jednostce policyjnej (dotyczące wysłania patrolu zabezpieczającego miejsce, wstępnej koncepcji przeprowadzenia oględzin, wyznaczenie grupy oględzinowej itp.). Sytuacja weryfikowana jest na miejscu zdarzenia. 2. Etap badań szczegółowych - stadium statyczne - stadium dynamiczne. Stadium statyczne i dynamiczne w praktyce przenikają się. 3. Etap końcowy

16 Metody przeprowadzania oględzin: - subiektywna polegająca na poddaniu obserwacji miejsc szczególnie narażonych na pozostawienie śladów ze względu na charakter zdarzenia (miejsce znalezienia zwłok, sforsowana przeszkoda, ognisko pożaru ), - obiektywna polegająca na poddaniu szczegółowej, systematycznej obserwacji całego miejsca, gdy brak szczegółowych informacji co do wersji zdarzenia np. nie można określić dróg dojścia i odejścia sprawcy.

17 Etap wstępny (ogólnoorientacyjny): - zabezpieczenie miejsca zdarzenia, - dokładne rozpoznanie miejsca zdarzenia, - określenie granic miejsca oględzin (drogi dojścia i odejścia), - zabezpieczenie śladów zapachowych w razie konieczności, - ujawnienie i zabezpieczenie dowodów rzeczowych, które mogą ograniczać swobodne poruszanie się, - wstępna rekonstrukcja zdarzenia, - utrwalenie zastanej sytuacji (nagrania, fotografie, odręczne szkice ), - opracowanie planu oględzin.

18 Sposób poruszania się po miejscu oględzin W.G. Kędzierski, Kryminalistyka. \wybrane zagadnienia techniki, WSP Szczytno 2011

19 Metoda promieniście dośrodkowa, promieniście odśrodkowa sektorowa, pasmowa, okrążająca E.Gruza. M.Goc, J.Moszczyński, Kryminalistyka, czyli rzecz o metodach śledczych, W-wa 2008

20 Metoda sektorowa J. Mazepa, Vademecum technika kryminalistyki,w-wa 2009

21 Trzy strefy dostępu Strefa pierwsza: osoby służbowo powiązane z konkretną czynnością oględzinową. Strefa druga: punkt kierownika oględzin. Strefa trzecia: osoby wykonujące konkretne czynności wyznaczone przez kierownika oględzin.

22 Skład ekipy oględzinowej zależy od charakteru zdarzenia i miejsca zdarzenia. I. Podstawowy skład to: 1. Kierownik grupy oględzinowej- prokurator, pracownik pionu dochodzeniowo-śledczego Policji. 2. Pracownik pionu operacyjno-rozpoznawczego Policji, do którego należy: orientacja w zakresie możliwości wykorzystania w danym przypadku materiałów i środków operacyjnorozpoznawczych, a także ustalenie na miejscu osobowych źródeł informacji.

23 3. Pracownik pionu techniki kryminalistycznej, który podejmuje czynności techniczne (ujawnianie śladów, zabezpieczanie śladów, fotografie, szkice, pomiary) specjalista- art.205 k.p.k. II. Skład dodatkowy : 1. Biegły, jeżeli na miejscu zdarzenia wystąpi potrzeba wykorzystania jego wiadomości specjalnych, na podstawie art k.p.k. Na miejscu zdarzenia w trakcie oględzin pełni rolę konsultanta (sposób przeprowadzania, organizowania czynności, pomoc przy interpretowaniu ich wyników). Nie staje się wówczas samoistnym źródłem dowodowym. 2. Przewodnik z psem tropiącym.

24 Dodatkowo skład grupy oględzinowej regulują WYTYCZNE NR 3 KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie wykonywania czynności dochodzeniowo śledczych przez policjantów. Uzależniony jest on od charakteru zdarzenia: 1. Oględziny samodzielne wykonywane przez policjantów służby kryminalnej, służby śledczej lub odpowiedniej komórki służby prewencyjnej, bez udziału technika kryminalistyki. Są podejmowane w sprawach prostych. Do czynności policjanta należą wtedy: wykonanie zdjęć, ogólnego szkicu, ujawnienie i zabezpieczenie śladów za pomocą standardowego wyposażenia techniczno-kryminalistycznego, za pomocą proszków daktyloskopijnych i folii daktyloskopijnych, zabezpieczenie przedmiotów w całości.

25 2. Nie wzywa się specjalisty, gdy na miejscu zdarzenia zostaną ujawnione tylko nośniki śladów, których zabezpieczenie polega na przemieszczeniu nośnika z miejsca oględzin. 3. Jeżeli policjant uzna, że na miejscu zdarzenia nie jest w stanie samodzielnie ujawnić i zabezpieczyć ślady kryminalistyczne, wzywa się do pomocy technika z zakresu kryminalistyki- specjalistę. 4. Oględziny poza siedzibą jednostki Policji powinny być dokonywane przez co najmniej dwóch policjantów. 5. Podczas organizowania i przeprowadzania oględzin miejsca zdarzenia o skomplikowanym stanie faktycznym mają zastosowanie Procedury postępowania Policji podczas organizowania i przeprowadzania oględzin miejsca przestępstwa (załącznik do pisma Komendanta Głównego Policji nr AD1078/2001 z r.).

26 Wyposażenie ekipy oględzinowej 1. Sprzęt i środki wspomagające i zabezpieczające (odzież ochronna, rękawiczki, kaski), środki łączności, transportu, taśmy do wyznaczania obszaru oględzin, lampy ostrzegawcze, detektory gazu, próbniki prądu itp. 2. Sprzęt i środki do ujawniania i zabezpieczania śladów kryminalistycznych oraz dokumentowania dokonywanych ustaleń: - walizka oględzinowo- śledcza- podstawowe narzędzia i materiały do ujawniania, zabezpieczania i pakowania śladów daktyloskopijnych, mechanoskopijnych, traseologicznych i mikrośladów, - podstawowy zestaw narzędzi ślusarskich, stolarskich, zestaw numerków, linijki, przybory pomiarowe,

27 - walizki fotograficzne, kamery, - zestaw do odlewów gipsowych, - urządzenia elektromagnetyczne do ujawniania śladów pyłowych, - walizki specjalistyczne (do śladów biologicznych, fizykochemicznych, użycia broni palnej), - oświetlenie.

28 Etap badań szczegółowych 1. Stadium statyczne bliższe poznanie zakreślonego miejsca oględzin, - statyczne stwierdzenie widocznych śladów, oznaczenie ich kolejnymi numerami od środka do zewnątrz lub odwrotnie, zgodnie z przyjętym sposobem poruszania się, - określenie spodziewanych śladów i kolejności ich ujawniania i zabezpieczania, - wyznaczenie stałych odniesienia, które będą pomocne w udokumentowaniu położenia śladów, przedmiotów, dokonywaniu pomiarów.

29 Wynikiem fazy statycznej jest: - formułowanie, weryfikowanie cząstkowych wersji zdarzenia co do charakteru zdarzenia, jego czasu, osób w nim uczestniczących, modus operandi, - dokumentacja fotograficzna (ogólnawygląd miejsca), szkice miejsca (ogólny szkic, na który będą nanoszone pomiary), teren przyległy oraz drogi dojścia i odejścia sprawcy, - określenie sposobu dokonywania dalszych czynności w ramach fazy dynamicznej.

30 Wyznaczanie stałych odniesienia. Punkty pomiarowe

31 Stałe odniesienia- punkty orientacyjne, w stosunku do których mierzy się odległości ujawnionych przedmiotów i śladów, a następnie podaje się w protokole oględzin i na szkicu kryminalistycznym. Punkty pomiarowe przedmiotów i śladów to tak dobrane punkty, które pozwalają na dokładne określenie usytuowania przedmiotów i śladów na miejscu zdarzenia względem stałych odniesienia. Gdy ślad, przedmiot jest niewielki wyznacza się jeden punkt pomiarowy- środek. Gdy jest duży, to wyznacza się dwa punkty pomiarowe.

32 Stałe odniesienia: 1. Stałe Punkty Odniesienia 2. Stałe Linie Odniesienia 3. Stałe Płaszczyzny Odniesienia

33 Stałe Punkty Odniesienia Wyznacza się dwa, najlepiej jednorodne, stałe punkty odniesienia wyznacza się w niewielkiej odległości od ujawnionych śladów i przedmiotów. Może to być: lampa oświetleniowa, znak drogowy, hydrant, słup linii telefonicznej lub elektrycznej, środek skrzyżowania dróg

34 Stałe linie odniesienia wyznaczane są na miejscu wypadku drogowego, katastrofy, wybuchu ładunku lub urządzenia wybuchowego. Muszą tworzyć układ współrzędnych ułożonych pod kątem prostym. Jedną z nich może być oś jezdni lub jedna z linii do niej równoległakrawędź jezdni. Druga z nich wyznaczana jest jako prosta prostopadła przechodząca przez stały punkt odniesienia.

35 Stałe płaszczyzny odniesienia wyznacza się, gdy do zdarzenia dochodzi w pomieszczeniu. Mogą to być np. dwie ściany, podłoga i ściana. Nazewnictwo ścian: - ściana przednia- znajduje się przed dokonującym oględzin w chwili wejścia do pomieszczenia - ściana tylna- za plecami osoby, - ściana boczna lewa- znajduje się po stronie lewej ręki osoby, - ściana boczna prawa- znajduje się po stronie prawej reki osoby

36 2. Stadium dynamiczne- działania polegające na ujawnianiu śladów oraz na planowym i systematycznym badaniu każdego śladu, miejsca jego występowania, ich zabezpieczaniu ( protokół, fotografia, szkic, zabezpieczenie techniczne ). Możliwe jest przemieszczanie przedmiotów, ich oddzielanie w razie potrzeby. Eliminacja śladów nie związanych ze zdarzeniem, pozostawionych przez osoby postronne.

37 3. Etap końcowy, w ramach którego dokonuje się przeglądu wersji zdarzenia, zestawia się dane pochodzące z innych podejmowanych w sprawie czynności, precyzuje się problemy do rozwiązania w dalszym toku postępowania (badania identyfikacyjne, przesłuchania, przeszukania). Dokonuje się także przeglądu miejsca oględzin oraz dokumentacji, pakowania śladów. Podejmuje się też decyzję o ewentualnym dalszym zabezpieczeniu miejsca.

38 Oględziny w terenie zamkniętym (np. mieszkanie, sklep z zapleczem) 1. Badanie wejścia (otwarte, zamknięte, zmiany po zdarzeniu), - powierzchnia drzwi - ościeżnice, - okucia, - zamki, - klamka. Dalsze pomieszczenia nazywane są jako następne, położone z prawej lub lewej strony (w stosunku do osoby wchodzącej od zewnątrz od drzwi). Można je nazwać stosownie do ich przeznaczenia. Kolejność wg przyjętej metody poruszania się.

39 2. Badanie korytarza, przedpokoju 3. Badanie kolejnych pomieszczeń (duże można podzielić) 4. Badanie łazienek 5. Badanie kolejnych pięter 6. Badanie pomieszczeń gospodarczych, piwnic, strychów.

40 Badanie pomieszczeń (ogólny wygląd, stan poszczególnych części i sprzętu): - badanie wejścia, drzwi ( stan, powierzchnia, zabezpieczenia, ościeżnice, okucia, klamki ), - badanie podłogi ( stan, ślady, przedmioty zgubione, łuski, ślady krwi ), - badanie ścian ( rodzaj, stan ścian: czyste, brudne; ściana przednia, tylna, lewa, prawa), - badanie sufitu, - badanie okien, parapetów (stan okien, szyb, firany, zasłony, ślady na parapecie: ślady stóp, linii papilarnych, mikroślady, krew),

41 - badanie wyposażenia (rodzaj mebli, umiejscowienie, stan- uszkodzenia, zmiany w usytuowaniu- czy szafy, szuflady były otwarte, stan zamknięć, czy panuje w nich porządek, przedmioty na meblach ), - badanie pościeli, np. w przypadku zabójstwa- ślady biologiczne, - nakrycia stołowe, popielniczki, kosze na śmieci, - piece, - stan powietrza.

42 Oględziny w terenie otwartym 1. Penetracja terenu, uwzględnienie dróg dojścia. 2. Granice oględzin. 3. Ścieżka dostępu do punktu kulminacyjnego. 4. Rozpoczęcie oględzin zgodnie z przyjętym kierunkiem poruszania się. 5. Należy zwrócić szczególną uwagę na ślady treaseologiczne, narzędzia i ich ślady, przedmioty, na miejsca świeżo skopane. W fazie statycznej należy ograniczyć się do wzrokowego stwierdzenia śladów, oznaczenia ich, ochrony.

43 Dokumentacja oględzin Podstawy prawne dokumentowania oględzin: - art pkt. 3 k.p.k.- obowiązek sporządzenia protokołu z oględzin, - art k.p.k.- fakultatywna dokumentacja techniczna, - art k.p.k.- składniki protokołu czynności procesowej, - dla policjantów- WYTYCZNE NR 3 KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie wykonywania czynności dochodzeniowo śledczych przez policjantów ( protokół i w miarę potrzeby dokumentację techniczną i niezbędną dokumentację dodatkową- np. wykaz osób obecnych na miejscu oględzin).

44 Zadania protokołu 1. Utrwalenie sytuacji zastanej na miejscu zdarzenia. 2. Opis przebiegu oględzin. 3. Opis materiału dowodowego.

45 Protokół oględzin miejsca zdarzenia Składniki protokołu: 1. Część wstępna: wskazanie obiektu oględzin, prowadzący oględziny, czas, miejsce przeprowadzenia czynności, osoby uczestniczące (charakter udziału: biegły, specjalista, podejrzany, obrońca ) podstawa prawna oględzin (art.207 k.p.k.), uprzedzenie o użyciu urządzeń rejestrujących

46 2. Część opisowa: - opis warunków panujących w trakcie oględzin (meteorologiczne, pora roku, pora dnia, oświetlenie) - charakterystyka miejsca (położenie, granice terenu oględzin, drogi dojścia, stan, wygląd), - przedmioty uszkodzone, pozostawione przez sprawcę, ślady negatywne, w przypadku pomieszczeń zamkniętych opisuje się wejście, wyjście, drzwi, okna, windy.

47 Dane o dowodach rzeczowych w postaci opisu każdego śladu (rodzaj, rozmiar, przeznaczenie, rozmieszczenie śladów, kierunek, w jakim zwrócona jest podstawa śladu, czy ślad jest cały, fragmentaryczny, wyraźny, zamazany, jak został ujawniony, zabezpieczony i opakowany, numer śladu). 3. Część końcowa zawiera: wykaz śladów, fotografii, szkiców (ilość), podstawowe rezultaty czynności, oświadczenia i wnioski sformułowane przez biegłych, omówienie poprawek, podpisy wszystkich uczestników oględzin.

48 Zasady sporządzania protokołu 1. Zasada bezpośredniości- protokół powinien być sporządzony podczas oględzin miejsca, najpóźniej po jej zakończeniu. 2. Zasada dokładności. W protokole należy: - opisać dokładnie wszystkie podjęte czynności - podać dokładne wyniki pomiarów, nie można używać sformułowań: w pobliżu, nieopodal, - sformułowania powinny spowodować łatwe zidentyfikowanie położenia przedmiotu.

49 3. Zasada obiektywizmu. Należy opisać to co się stwierdza w trakcie oględzin. Nie należy: - umieszczać własnych poglądów, wniosków, - wiadomości zasłyszanych, - opisywać warunków panujących w trakcie zdarzenia. 4. Zasada komunikatywności. Protokół powinien być sporządzony w taki sposób, aby czytająca go później osoba mogła wyobrazić sobie sytuację panującą na miejscu zdarzenia. Należy: - stosować pojęcia jednoznaczne, zrozumiałe, - układać zdania krótkie, w czasie teraźniejszym, w formie bezosobowej, - wykorzystywać do opisu miejsca zdarzenia punkty odniesienia.

50 Szkic (plan) miejsca zdarzenia Szkic (plan) miejsca zdarzeniaschematyczny rysunek przedstawiający: - miejsce zdarzenia, jego rozmiar i właściwości, - odległości między poszczególnymi przedmiotami i śladami, ułożenie, - schematyczne ujęcie śladów. wzajemne ich

51 Szkic wykonuje się w przypadku gdy: - należy uwzględnić dokładne wymiary określonego miejsca zdarzenia i śladów, - za pomocą protokołu i zdjęć nie da się przedstawić w sposób przejrzysty sytuacji na miejscu zdarzenia.

52 Szkic roboczy miejsca zdarzeniawykonywany jest w trakcie oględzin w postaci rysunku: - wykonywany jest odręcznie na miejscu zdarzenia, w fazie statycznej, - podpisany przez wszystkie osoby biorące udział w czynności, - musi posiadać wymiary, które wprowadza się równocześnie do protokołu - może być wykonany z wykorzystaniem umownych znaków operacyjnych

53 - musi być opisany (miejsce, rodzaj zdarzenia, data, imię i nazwisko sporządzającego), - musi być zorientowany zgodnie z kierunkiem geograficznym, - na szkicu zaznacza się tylko te elementy, które mają związek ze zdarzeniem, - może być uzupełniony o zapiski pomocnicze, - nie musi być sporządzony w skali, ale z zachowaniem proporcji śladów, - szkic musi uwzględniać zapisy protokołu i fotografie. - brudnopis szkicu musi być dołączony do dokumentacji.

54 Szkic właściwy miejsca zdarzenia (plan)- rysunek wykonany: - na podstawie szkicu roboczego, - z zastosowaniem podstawowych reguł kreślarskich, - z wykorzystaniem umownych znaków operacyjnych, jeśli rodzaj śladu, przedmiotu nie został ujęty w spisie znaków operacyjnych, oznacza się go np. literami lub innymi symbolami, które muszą być wyjaśnione w legendzie, w szkicach szczegółowych zamiast symbolu stosuje się dokładny rysunek przedmiotu, śladu.

55 Składniki szkicu właściwego (planu): - nazwa i rodzaj szkicu, - rodzaj zdarzenia, - skala, - oznaczenie kierunku północnego, - kierunek wiatru (jeśli jest istotny, np. w przypadku pożaru), - kąt padania promieni słonecznych ( np. szkice wypadków drogowych), - wyjaśnienie znaków umownych, - imię i nazwisko sporządzającego, podpis.

56 Szkic miejsca zdarzenia powinien być czytelny i łatwy do sporządzenia. Umożliwia to zastosowanie: - standardowych linii kreślarskich (linie ciągłe, grube, cienkie, linie kreskowane), - znaków topograficznych i kryminalistycznych (znaków operacyjnych), - stałych odniesienia w stosunku do których podaje się odległości.

57 Szkic może być wykonany: - w rzucie poziomym, - w rzucie pionowym, - rzucie krzyżowym, ukazującym wszystkie płaszczyzny obiektu.

58 Znaki topograficzne i kryminalistyczne DECYZJA Nr 13 MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI w sprawie wprowadzenia do użytku "Zestawu zasadniczych umówionych znaków operacyjnych właściwych dla komórek organizacyjnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

59

60

61

62

63

64

65

66

67

68 Znaki kryminalistyczne

69 Szkic ogólnoorientacyjny Szkic ogólnoorientacyjny pokazuje: - położenie miejsca oględzin na tle najbliższego otoczenia, - miejsce zdarzenia wraz z tymi miejscami, w których znaleziono ślady rozrzucone na większej przestrzeni. Wykonywany jest zazwyczaj w skali 1:100, 1:200, 1:500 lub 1:1000, 1:

70 Szkic ogólnoorientacyjny

71 Szkic w przekroju poziomym Szkic w przekroju pionowym

72 Maria Kaczmarek Kryminalistyczne badanie miejsca zdarzenia w teorii i praktyce, Szkoła Policji w Pile, 2011

73 Szkic szczegółowy Szkic szczegółowy pokazuje miejsce poddane oględzinom. Wykonywany jest najczęściej w skali 1:50, 1:25, 1:10.

74 Szkic szczegółowy

75 Maria Kaczmarek Kryminalistyczne badanie miejsca zdarzenia w teorii i praktyce, Szkoła Policji w Pile, 2011

76 Szkic szczegółowy W.G. Kędzierski, Kryminalistyka. \wybrane zagadnienia techniki, WSP Szczytno 2011

77 W.G. Kędzierski, Kryminalistyka. \wybrane zagadnienia techniki, WSP Szczytno 2011

78 Szkic specjalny Szkic specjalny przedstawia fragment miejsca zdarzenia, jego istotne szczegóły. Sporządzany jest zazwyczaj w skali 1:5, 1:2, 1:1, 2:1, 5:1.

79 Maria Kaczmarek Kryminalistyczne badanie miejsca zdarzenia w teorii i praktyce, Szkoła Policji w Pile, 2011

80 Szkic specjalny

81 Szkic w perspektywie J. Mazepa, Vademecum technika kryminalistyki,w-wa 2009

82 Fotografia oględzinowa dokumentacyjna Ogólnoorientacyjna- ogólne zobrazowanie miejsca zdarzenia i obiektów się tam znajdujących na tle otoczenia. Sytuacyjna- utrwala fragment danego miejsca lub poszczególnych przedmiotów i ewentualnie ich usytuowania względem sąsiednich obiektów. Przedstawia na jednym lub kilku zdjęciach miejsce, w którym zaistniało zdarzenie (rozmieszczenie śladów i przedmiotów). Wykonywana jest z różnych punktów.

83 Szczegółowa-dokumentuje przedmiot, jego część, cechy charakterystyczne, poszczególne ślady. Wykonywana jest przy użyciu przymiaru, obiektyw ustawiony jest prostopadle do obiektu. Klisze oraz nośniki, na których zapisane zostały zdjęcia dołączane są do dokumentacji oględzinowej.

84 Dokumentacja fotograficzna J.Kaszprzak, B.Młodziejowski, W.Brzęk, J. Moszczyński, Kryminalistyka, W-wa 2006

85 W.G. Kędzierski, Kryminalistyka. \wybrane zagadnienia techniki, WSP Szczytno 2011 J. Mazepa, Vademecum technika kryminalistyki,w-wa 2009

86 Fotografia śladów : -dla celów dokumentacyjnych, -dla celów badawczych 1. Wykonywana za pomocą standardowych obiektywów, albo używając techniki makroskopowej, wykorzystuje się statywy. 2. Fotografie powinny być plastyczne. Efekt ten można uzyskać przy wykorzystaniu odpowiedniego oświetlenianie tylko lampy błyskowej, ale oświetlenia bocznego z lampy halogenowej; korzystanie z tzw. światła odbitego (światło lampy błyskowej skierowane na ekran w postaci białej kartki, a nie bezpośrednio na obiekt fotografowany).

87 Fotografia śladów obuwia: - wykonana dla celów dokumentacyjnych, - wykonana dla badań identyfikacyjnych, - wykonana z wykorzystaniem kilku źródeł oświetlenia, - skala 1:1. Fotografia śladów narzędzi powinna być wykonana z różnych ujęć, z wykorzystaniem światła odbitego.

88 Fotografowanie śladów daktyloskopijnych 1. Dla celów dokumentacyjnych 2. Dla celów badawczych: Gdy ślad nie jest zabezpieczony na folii daktyloskopijnej należy spełnić odpowiednie wymogi: - każdy ślad należy sfotografować oddzielnie z wykorzystaniem techniki makroskopowej w skali 1:1, - przydatne mogą być statywy, - oświetlenie boczne, - z wykorzystaniem podkładki kontrastującej do powierzchni przeźroczystej.

89 L. Koźmiński, W. Miś, L. Szplit, Wybrane czynności techniczno-kryminalistyczne podczas oględzin miejsc zdarzeń bez udziału technika kryminalistyki, Szkoła Policji w Pile, Zakład Kryminalny, 2010

90 L. Koźmiński, W. Miś, L. Szplit, Wybrane czynności techniczno-kryminalistyczne podczas oględzin miejsc zdarzeń bez udziału technika kryminalistyki, Szkoła Policji w Pile, Zakład Kryminalny, 2010

91 Fotografia szczegółowa

92 J. Mazepa, Vademecum technika kryminalistyki,w-wa 2009 Fotografia szczegółowa

93 J. Mazepa, Vademecum technika kryminalistyki,w-wa 2009 Fotografia szczegółowa

94 Vademecum technika kryminalistyki, red. J. Mazepa, Warszawa 2009 Fotografia szczegółowa

95 Skanowanie laserowe 3D stosowane jest w takich dziedzinach, jak: budownictwo, architektura, inżynieria przemysłowa, geodezja, ochrona zabytków, archeologia, kryminalistyka (amerykańskie służby policyjne. Leszek Koźmiński, Marzena Brzozowska, dr Jacek Kościuk, Waldemar Kubisz WYKORZYSTANIE MOŻLIWOŚCI NOWOCZESNEGO SKANOWANIA 3D W OGLĘDZINACH MIEJSCA ZDARZENIA I ICH DOKUMENTOWANIA,

96 Skanowanie 3 D Czynność polega na zeskanowaniu miejsca z wyznaczonych dopełniających się stanowisk pracy skanera 3D. Efekt zapisywany jest na twardym dysku komputera współpracującego z urządzeniami.

97

98 W wyniku połączenia stanowisk i ustalenia zewnętrznego układu odniesienia uzyskuje się chmurę punktów, która zawiera setki tysięcy, a nawet wiele milionów punktów, które są podstawą do wykonywania bezpośrednich pomiarów i analiz przestrzennych, do modelowania 3D. Pełna wizualizacja obiektu skanowanego jest dokonywana przez integrację chmury punktów 3D ze zdjęciami cyfrowymi wykonanymi przez skaner lub dowolny aparat cyfrowy.

99

100

101

102

103

104

105