Ogłoszenia parafialne

Transkrypt

1 Ogłoszenia parafialne OKRES NARODZENIA PAŃSKIEGO Liturgia Uroczystości Narodzenia Pańskiego 25 grudnia - Msza w dzień Bóg staje się człowiekiem, ludzie winni brać udział w życiu Bożym. Narodzenie Syna Bożego w Betlejem, choć umiejscowione w czasie i przestrzeni, jednocześnie przenika czas i przestrzeń oraz wykracza poza nie w sposób, który dotyka każdego człowieka na ten świat przychodzącego. W Narodzeniu Pańskim objawia się najpełniej Boża miłość względem człowieka oraz Boża solidarność z grzeszną ludzkością, zakorzenione w historii zbawienia. Boże Narodzenie niesie przesłanie uniwersalizmu miłości Ojca, który ofiarował swojego Syna grzesznemu stworzeniu w każdym miejscu i po wszystkie czasy. I czytanie Iz 52, 7-10 Ewangelia to Radosna Nowina. W tym fragmencie Izajasz wygląda wyzwolenia z niewoli, ale pojmowanego głębiej niż w kategoriach wyzwolenia politycznego. Bóg nie opuścił swojego ludu, lecz wyzwoli go. W głosie proroka, zapowiadającego przyszłe wybawienie, rozbrzmiewa radość: Twój Bóg zaczął królować. Bóg jest Królem całej ziemi. On przynosi wolność i pokój. II czytanie Hbr 1, 1-6 Prolog Listu do Hebrajczyków ukazuje nam przyjście Pana Jezusa jako szczytowy moment w dziejach objawienia się Boga ludzkości. Prolog (w.1-4) wprowadza bezpośrednio postać Chrystusa w Boski plan zbawienia. W. 5: Jezus jest identyfikowany z Ojcem, ale różni się od Niego. W. 4: w myśl Starego Testamentu aniołowie odgrywali ważną rolę jako heroldowie Bożego objawienia. W. 5-6: najwyższa boskość Syna jest udowodniona na podstawie Pisma. Wielkość Chrystusa przewyższa wszystkich dotychczasowych wysłańców Bożych: zarówno proroków, jak i aniołów. Ewangelia J 1, 1-18 W tajemnicę Wcielenia wprowadza nas najgłębiej słynny prolog Ewangelii wg św. Jana. Ukazuje on Jezusa narodzonego z Maryi Panny jako odwieczne Słowo Boga, przez które wszystko się stało. Fragment Ewangelii jest wczesnochrześcijańskim hymnem wywodzącym się z kręgu św. Jana. Został tak zaadoptowany, aby mógł służyć jako wstęp do opowieści ewangelicznych na temat toku wcielenia Słowa. W Nim Ojciec wypowiada całą swoją istotę. Najgłębszy sens Uroczystości Bożego Narodzenia wypowiedziany jest w tym, że lud, który jest gotów słuchać Boga, jest przyjęty przez Niego. Jezus Chrystus został posłany na ten świat i stał się naszym Bratem. Z Nim jesteśmy powołani brać udział we wspaniałości Boga. Wszyscy, którzy przyjmują Chrystusa z wiarą i miłością, stają się dziećmi Bożymi i otrzymują z Jego pełności łaskę po łasce. 2. Liturgia Święta św. Szczepana 26 grudnia

2 Wraz z przyjściem na świat Syna Bożego, przed ludźmi otwiera się niebo. W dzień po obchodach pamiątki Narodzenia Syna Bożego Kościół w sposób uroczysty celebruje wspomnienie przeniesienia relikwii św. Szczepana (Jerozolima, 26. XII. 33 r.), diakona gminy jerozolimskiej, człowieka, dla którego Chrystus stał się światłością, prawdą i celem życia. On głosi innym Chrystusa słowem prawdy, czynami miłości i ofiarą życia. On widzi niebo otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawicy Boga. On przebacza tym, którzy go ukamienowali. I czytanie Dz 6,8-10; 7,54-60 Fragment przedstawia świadectwo o śmierci Szczepana. Żydzi ukamienowali go, ponieważ w ich oczach dopuścił się on bluźnierstwa wyznając, że widzi Jezusa w niebie, a więc w miejscu, które miało przysługiwać jedynie Bogu. Męczeństwo św. Szczepana jest wymownym świadectwem Chrystusowego bóstwa. Ewangelia Mt 10,17-22 Już w kazaniu na Górze (Mt 5,10-12) Jezus zapowiada prześladowania swoich uczniów. To samo mówi w tym fragmencie Ewangelii rozsyłając Apostołów. Jezus obiecuje im asystencję Ducha Bożego, który będzie ich umacniał i przez nich będzie mówił. Ta obietnica wypełniła się w pierwszym męczenniku, św. Szczepanie. Moc Boża najpełniej przejawia się w wierności i miłości ludzi słabych, w ich cierpieniach, które znoszą dla Boga. Chrystus obiecuje swojego Ducha wszystkim, którzy w chwili próby położą całą swą nadzieję w Panu. Skoro Bóg przyszedł na świat, to przed człowiekiem otwiera się niebo; śmierć nie jest już więcej końcem bez wyjścia, lecz narodzeniem się do nowej rzeczywistości: do życia wiecznego u boku zmartwychwstałego Chrystusa. To przekonanie napełniło św. Szczepana w obliczu śmierci niepojętą dla jego prześladowców radością. My natomiast boimy się śmierci. Prośmy Boga, by Jego Duch oczyścił nas i napełnił swoim pokojem. 3. Liturgia Święta Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa Niedziela w Oktawie Narodzenia Pańskiego Chrystus w rodzinie ludzkiej. Pośród ośmiu dni oktawy Narodzenia Pańskiego wyróżnia się przypadająca w tym okresie niedziela. Jest ona poświęcona Świętej Rodzinie, czyli tej wspólnocie, jaką tworzyli: Jezus, Maryja i Józef. Bóg chciał, by Jego Syn wzrastał w środowisku rodzinnym i wszedł w nie tak ściśle, że patrząc z zewnątrz można było dostrzec jedynie zwyczajną, ludzką codzienność, którą każdy z nas zna z własnego doświadczenia. Jeśli jednak spojrzymy oczami wiary, wówczas każda rodzina może się stać świętą rodziną, to znaczy wspólnotą miłości zjednoczoną wokół Chrystusa. I czytanie Syr 3, Czwarte spośród Dziesięciu Przykazań Bożych wzywa do okazywania czci własnym rodzicom. Fragment Księgi (napisanej ok. 180 r. przed n. Chr.) zawiera refleksje Syracha nad obowiązkami wobec rodziców. Uczucia synowskie zapewniają odpuszczenie grzechów. II czytanie Kol 3,12-21

3 Również św. Paweł, pisząc z więzienia w Rzymie do podzielonej społeczności w Kolosach (miejscowości położonej niedaleko od Laodycei i Hierapolis, w Frygii, która wchodziła w skład rzymskiej prowincji Azji), przedstawia nam konkretne zasady życia rodzinnego. Wynikają one stąd, że przez Chrzest staliśmy się święci i mili Bogu, który nas wybrał. Ewangelia Łk 2,22-40 Rodzina, w której narodził się Chrystus, zachowywała wiernie przykazania Boże wyrażone w Prawie Mojżeszowym. Św. Łukasz łączy dwa starotestamentowe obrzędy: ceremonię oczyszczenia, w której Matka, po 40 dniach kończy okres nieczystości ofiarowując synogarlicę; oraz ceremonię prezentacji, dzięki której nowo narodzony (pierworodny) potomek jest wykupiony przez ofiarowanie 5 sykli (co nie jest wymienione przez św. Łukasza). Obie ceremonie mają miejsce w świątyni w Jerozolimie, gdzie Jezus ma wypełniać swoje dzieło (staje się to przedmiotem proroctwa Symeona, natchnionego przez Ducha Świętego). Jego ofiarowanie jest zapowiedzią przyszłej ofiary. Sprawozdanie św. Łukasza odzwierciedla twierdzenie św. Pawła Apostoła, że Jezus został zrodzony z niewiasty. Ewangelia Mt 2, Rodzina, w której przyszedł na świat Chrystus, była narażona na liczne niebezpieczeństwa. Trzy miejsca pobytu Dzieciątka Jezus: Betlejem, Egipt i Nazaret implikują prawdę o Opatrzności Bożej nad życiem Świętej Rodziny. Pobyt w Egipcie podkreśla prawdę, że Jezus jest nowym Mojżeszem, który z Żydów i pogan ma stworzyć nowy lud Boży i przeprowadzić go z królestwa ciemności i grzechu do królestwa Bożego. Kościół w Święcie Świętej Rodziny chce dać każdej chrześcijańskiej rodzinie przykład dobrego, cnotliwego życia; przez nie ognisko domowe będzie zawsze azylem pokoju, w którym jaśnieje radość życia i błogosławieństwo łaski. 4. Liturgia Uroczystości Świętej Bożej Rodzicielki Maryi Nowy Rok Bóg zesłał swojego Syna zrodzonego z niewiasty. W ósmym dniu oktawy Narodzenia Pańskiego obchodzimy uroczystość macierzyństwa Bożego Maryi Dziewicy. Już od IV wieku liturgia rzymska celebruje 1 stycznia, na zakończenie oktawy Narodzenia Pańskiego uroczystość Matki Bożej. Dzisiejsza liturgia wychwala przywilej macierzyństwa Maryi, Matki Syna Bożego i Matki Kościoła. Na progu Nowego Roku wita nas Matka Najświętsza ze swoim Dzieckiem i pragnie nam błogosławić. Jako źródło wszelkiego błogosławieństwa wskazuje nam na Syna swego, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo Boże i nazywać Stwórcę nieba i ziemi naszym Ojcem. I czytanie Lb 6, Pierwsze czytanie przekazuje formułę błogosławieństwa, którego udzielali starotestamentowi kapłani, potomkowie rodu Aarona. Błogosławieństwo to kieruje się na progu nowego roku również do nas. II czytanie Ga 4, 4-7

4 Jest to jedyny tekst św. Pawła mówiący o Maryi; występuje w nim jako właśnie Ta, która zrodziła Syna Bożego (w. 4). W. 6: Abba termin, jakiego używał Chrystus zwracając się do Ojca. Chrystus stał się naszym Bratem, byśmy mogli z całym zaufaniem nazywać Boga naszym Ojcem. Stało się to możliwe, ponieważ na Chrzcie św. otrzymaliśmy ducha przybrania za synów (Rz 8,15). Ewangelia Łk 2, Poszukujący Jezusa ludzie, o których mówi Ewangelia, napotykają najpierw Jego Matkę. Imię Jezus, które znaczy Jahwe jest zbawieniem, zostało wcześniej już nadane i wyjaśnione przez anioła podczas zwiastowania. Tym imieniem rozpoczynamy Nowy Rok. Maryja przekazując nam Syna Bożego, przekazuje nam jednocześnie udział we wszystkich Jego darach. Dlatego na progu Nowego Roku zwracamy się do Matki Bożej, prosząc Ją, aby nauczyła nas otworzyć się na Jego słowo i przyjąć je czystym i wdzięcznym sercem. Nowy Rok będzie dla nas dobrym i błogosławionym, jeśli nas zbliży do Boga przez Jezusa, Maryję i Józefa, jeśli, jak pasterze w Ewangelii, będziemy wdzięcznym sercem wielbić i wysławiać Boga za wszystko. 5. Liturgia Święta Ubogich Pasterzy 2 Niedziela po Narodzeniu Pańskim Jezus przychodzi do odrzuconych, wzgardzonych i ubogich W drugą niedzielę po Narodzeniu Pańskim Polski Narodowy Kościół Katolicki (PNKK) w USA i Kanadzie oraz Kościół Polskokatolicki w RP obchodzą Święto Ubogich Pasterzy. Kościoły obchodząc to święto podkreślają swoje otwarcie na ludzi odrzuconych, wzgardzonych i ubogich, bo sam Jezus daje im pierwszeństwo i zachęca, by do Niego przyszli i w Nim znaleźli pociechę i ukojenie. I czytanie Iz 62, Pieśń z Trito-Izajasza wypatruje zbawienia. Została napisana po powrocie Żydów z niewoli (535 r. przed n. Chr.). Odczytując ten fragment w kluczu metafory małżeńskiej można w nim widzieć przygotowanie do ceremonii zaślubin, kiedy to Jerozolima - oblubienica (Córa Syjońska) przygotowuje drogę dla swojego oblubieńca. Przyjście oczekiwanego Mesjasza ma jej przynieść wybawienie, ale miasto nie rozpoznało czasu swego nawiedzenia. Dlatego Boża obietnica spełnia się najpierw w Kościele, nowym Ludzie Bożym. II czytanie Ga 4, 1-7 W tym fragmencie Listu św. Paweł odnosi obraz nieletniego dziedzica (w. 1-2) do Prawa, które było potrzebne do czasu, aż ci, którzy mu podlegali, zostali uznani przez Boga za dojrzałych (w. 3-4). W. 4: jedyny tekst św. Pawła mówiący o Maryi, która występuje w nim jako ta, która zrodziła Syna Bożego. Chrystus przez swoje Wcielenie stał się bliski życiu każdego człowieka; wyzwolił ludzkość ze stanu niewoli (Prawa), a każdego człowieka uczynił dzieckiem Bożym (w. 5-6). Bóg Ojciec bowiem w Chrystusie daje ludziom swojego Ducha Świętego. Umocnieni wewnętrznie przez Niego, nie tylko mamy odwagę nazywać się dziećmi Bożymi, ale rzeczywiście nimi jesteśmy (por. 1J 3,1). Duch Święty wspiera nas, abyśmy z zaufaniem i prostotą zwracali się do Boga (w. 7), tak jak czyni to Jezus (np. Mk 14, 36; Rz 8, 15). Ewangelia - Łk 2, 15-20

5 Fragment Ewangelii przedstawia objawienie się po raz pierwszy wcielonego Chrystusa człowiekowi, prostym ludziom z pastwisk. Pasterze byli ludźmi niskiego stanu, z którymi mało kto się liczył, nie uchodzili za pobożnych, a jednak pierwsi usłyszeli Radosną Nowinę. Zbawiciel nie przychodzi do jakiejś wybranej grupy osób, ale jest otwarty na wszystkich, poczynając od tych ostatnich. Pasterze zostają nawiedzeni przez anioła nocą, która jest tutaj symbolem niewiedzy duchowej. Ciemność ta jednak zostaje rozświetlona z inicjatywy samego Boga. Postawa pasterzy, którzy głoszą to, co zobaczyli, jest zapowiedzią misji apostołów i ich następców. Pasterze uwierzyli skierowanemu ku nim orędziu i w ubogim Dziecięciu uznali Pana i Zbawcę. Już w Żłóbku betlejemskim Jezus przyznaje pierwszeństwo odrzuconym, wzgardzonym i ubogim. Boże Narodzenie oznacza, że Bóg stając się człowiekiem, stanął po naszej stronie i związał się z nami w sposób nierozerwalny. Odtąd Pan jest zawsze z nami: wtedy, kiedy się radujemy i wtedy, kiedy płaczemy; wtedy, kiedy odnosimy sukcesy i wtedy, kiedy cierpimy; wtedy, kiedy pracujemy i wtedy, kiedy odpoczywamy. Jest z nami nawet wtedy, gdy grzeszymy, bo choć my odwracamy się od Niego, to On zawsze przy nas pozostaje, czekając na nasz powrót. Fakt, że Bóg jako biedny przybył do biednych ludzi, jest wyzwaniem dla nas. Posiadając wiele duchowych i materialnych dóbr powinniśmy się nimi dzielić. 6. Liturgia Uroczystości Objawienia Pańskiego 6 stycznia Chrystus objawia się wszystkim narodom Dzisiejsza uroczystość znana jest powszechnie pod ludową nazwą Trzech Króli, ale ta nazwa nie mówi nam nic o istocie święta. Wyraża ją pełniej używane w liturgii określenie: Uroczystość Objawienia Pańskiego. Idzie tu o objawienie Pana Jezusa nie wobec narodu wybranego, który oczekiwał go od wieków, lecz o objawienie wobec pogan, którzy wcześniej o Chrystusie nic nie słyszeli, a jednak w decydującej chwili zdołali Go rozpoznać. Starożytna Uroczystość Objawienia Pańskiego zaliczana jest do najważniejszych uroczystości całego roku liturgicznego, ponieważ sławi w Dziecięciu narodzonym z Maryi objawienie Tego, który jest Synem Bożym, Mesjaszem Żydowskim i Światłością narodów. Epifania jest świętem pierwszego objawienia Jezusa i wezwaniem wszystkich ludzi do zbawienia wiecznego. Mędrcy adorujący na kolanach Dzieciątko Jezus reprezentują wielość ras, ludów i języków, które pozdrawiają Boga jako króla narodów i głowę nowej rodziny Kościoła powszechnego, który żyje w jednej wierze, aczkolwiek w wielu wyznaniach. I czytanie Iz 60, 1-6 Wyjątek z Trito-Izajasza został napisany zaraz po powrocie z niewoli babilońskiej (530 r. przed n. Chr.). Słowa proroka kierują się do zniszczonego miasta Jerozolimy, w czasie, gdy przeżywa trudne chwile, pogrążona jakby w ciemności. Zapowiadani Magowie, podążający do Betlejem z darami to pierwsi przedstawiciele ludów pogańskich, którym objawił się Chrystus jako Światłość świata. II czytanie Ef 3, 2-3a. 5-6 Żydzi oczekiwali, że Mesjasz przyjdzie przede wszystkim do nich. Nawet dla św. Pawła fakt, że również poganie zostali powołani do zbawienia, był odkryciem wielkiej tajemnicy. Podkreśla on swoją specjalną misję głoszenia tajemnicy Boga wobec pogan (w. 3) celem zjednoczenia całego rodzaju ludzkiego w jednym Ciele, którym jest Kościół.

6 Ewangelia Mt 2, 1-12 Ewangelia mówi o przybyciu Mędrców do Jerozolimy, a potem do Betlejem. W przeciwieństwie do św. Łukasza, który podkreśla, że to żydowscy pasterze jako pierwsi złożyli hołd Jezusowi, św. Mateusz wskazuje na uczonych Mędrców. Skarby ofiarowane przez Mędrców tradycyjnie symbolizują podarunki składane królowi (złoto), kapłanowi (kadzidło) i osobie mającej umrzeć (mirra). Zwróćmy uwagę na reakcję Żydów, którzy przecież oczekiwali przyjścia Chrystusa. Zabrakło im tej wiary, jaką okazali pogańscy przybysze. Podziwiamy wiarę i wytrwałość Mędrców w długiej wędrówce ku nieznanemu przecież celowi. Za dnia szli jakby po omacku, bo światło gwiazdy prowadziło ich tylko w nocy. Wreszcie pewnej nocy stanęli u celu. Przeżyli Boże Narodzenie. A czy my, chrześcijanie żyjący w XXI wieku, uwierzyliśmy, że dane jest nam spotkać Boga, choć tyle wokół nas ciemności? 7. Liturgia Święta Chrztu Pańskiego Niedziela po Objawieniu Pańskim Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie Chrzest Pana Jezusa w Jordanie przyniósł ze sobą świadectwo Ojca i Ducha Świętego o misji, czekającej Syna Bożego. Chrzest Chrystusa jest nie tylko chrztem pokuty, lecz znakiem prawdziwego oczyszczenia sakramentalnego z powszechnego grzechu ludzkości. Chrzest ten winien również przyjąć każdy wierny dla osiągnięcia zbawienia wiecznego. I czytanie Iz 42, We fragmencie pierwszej pieśni Sługi Pańskiego prorok Izajasz oczekuje nadejścia dnia, kiedy to dzięki Izraelowi wszystkie narody będą mogły ujrzeć sprawiedliwość Bożą. Sługa pełni rolę króla Dawidowego, jak również króla mesjańskiego. Proroctwo znalazło swe wypełnienie w sześć wieków później, wraz z przyjściem Jezusa. II czytanie Dz 10, Drugie czytanie przynosi jedną z najwcześniejszych mów chrześcijańskich, przedstawiających działalność Jezusa Chrystusa. Korneliusz reprezentuje uczniów, do których słowo Boże jest kierowane. W. 38: namaszczony odnosi się do chrztu Jezusa, podczas którego Bóg zaświadczył, że Jezus jest Jego Synem. Ewangelia Mk 1, 6b-11 Świadectwo św. Jana Chrzciciela o Jezusie opiera się na tym, co sam Bóg zaświadczył o swoim Synu. Św. Marek Ewangelista w przeciwieństwie do innych synoptyków kładzie nacisk na teofanię podczas chrztu Jezusa, traktowaną jako osobiste doświadczenie, tajemnicę nie ujawnioną widzom. Chrzest jest głównie okazją do wskazania apokaliptycznych wizji opisanych w Starym Testamencie. W. 10: gołębica symbolizuje Izraela, stąd też Jezus jest uznany (namaszczony) jako przedstawiciel Izraela, natchniony duchem Świętym. W. 11 nawiązuje do proroctwa Izajasza, przytoczonego w czyt. I.

7 Obchodząc Święto Chrztu Pańskiego, pragniemy zastanowić się nad rzeczywistością naszego chrztu. Wielu jest ochrzczonych, lecz iluż jest prawdziwie wierzących i żyjących w tym Duchu, jakiego otrzymali na chrzcie św.? 8. Kalendarz liturgiczny: 24 śr Wspomnienie dowolne św. Adeli, Wdowy, ( 730) - koniec Okresu Adwentu - wieczorem: Wigilia Narodzenia Pańskiego - początek Okresu Narodzenia Pańskiego 25 cz Uroczystość Narodzenia Pańskiego 26 pt Święto św. Szczepana, Pierwszego Męczennika 27 so Święto św. Jana, Apostoła i Ewangelisty 28 Niedziela w Oktawie Narodzenia Pańskiego Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa 29 pn Wspomnienie dowolne św. Tomasza Becketa, Biskupa i Męczennika, ( 1170) 01 cz Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi Nowy Rok 04 2 Niedziela po Narodzeniu Pańskim Święto Ubogich Pasterzy 06 wt Uroczystość Objawienia Pańskiego 11 Niedziela po Objawieniu Pańskim Święto Chrztu Pańskiego - koniec Okresu Narodzenia Pańskiego. 9. PASTERKA 24/25 bm. (środa/czwartek) o północy. 10. W UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO (25 bm.) Msza św. o godz. 10: W ŚWIĘTO ŚW. SZCZEPANA (26 bm. II dzień Świąt) - Msza św. o godz. 10: W ŚWIĘTO ŚWIĘTEJ RODZINY (28 bm. Niedziela w Oktawie Narodzenia Pańskiego) - Msza św. o godz. 10: W UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI Nowy Rok - Msza św. o godz. 10: W ŚWIĘTO UBOGICH PASTERZY (2 Niedziela po Narodzeniu Pańskim) - Msza św. o godz. 10: W UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO (Trzech Króli, wtorek - 06 stycznia) - Msza św. o godz. 10:00; błogosławieństwo kredy i kadzidła odrzwia swoich domów oznaczamy: K+M+B W ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO (11 stycznia - Niedziela po objawieniu Pańskim) - Msza św. o godz. 10: KOLĘDA DUSZPASTERSKA od Niedzieli w Oktawie Narodzenia Pańskiego r. 18. Msze św. w dni powszednie wg zwykłego porządku. 19. Dziękuję za ofiary złożone na funkcjonowanie parafii. 20. Zapraszam do wspólnej modlitwy.

8 Ks. Dziek. Dr Tadeusz Urban Proboszcz