UCHWAŁA Nr XXXVII/224/2006 Rady Miejskiej w Łańcucie z dnia 4 kwietnia 2006r.

Transkrypt

1 UCHWAŁA Nr XXXVII/224/2006 Rady Miejskiej w Łańcucie z dnia 4 kwietnia 2006r. w sprawie uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata Na podstawie art.18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001r. Nr 142 poz z późn. zm.) w związku z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179 poz. 1485) Rada Miejska w Łańcucie uchwala co następuje: 1. Uchwala się Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata dla Gminy Miasta Łańcuta, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały. 2. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Łańcuta. 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

2 Załącznik do Uchwały Nr XXXVII/224/2006 Rady Miejskiej w Łańcucie z dnia 4 kwietnia 2006 r. Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata I. Wstęp. II. Diagnoza problemów narkomanii na terenie Gminy Miasto Łańcut. III. Cel główny Programu. IV. Cele strategiczne Programu. V. Zadania Programu. VI. Monitoring i ewaluacja. VII. Finansowanie i realizacja Programu. VIII. Sprawozdawczość. I. WSTĘP Narkomania oznacza stałe lub okresowe używanie w celach innych niż medyczne środków odurzających lub substancji psychotropowych (narkotyków), w wyniku czego powstaje uzależnienie. Rozróżniamy narkotyki pochodzenia naturalnego, takie jak: opium, kakainę, konopie indyjskie i grzyby halucynogenne oraz otrzymywane chemicznie, do których należy amfetamina, ecstazy oraz LSD. Środki te, wprowadzone w określonej dawce do organizmu ludzkiego, oddziałują na ośrodkowy układ nerwowy, powodując zmiany świadomości, percepcji i nastroju. Wywołują uzależnienie oraz uszkodzenie najważniejszych narządów człowieka. Uzależnienie fizyczne polega na przystosowaniu organizmu do obecności określonego środka psychoaktywnego, zaś uzależnienie psychiczne oznacza potrzebę, pragnienie przyjmowania narkotyku, brak którego powoduje lęk, niepokój i zagrożenie.

3 Narkomania jako jedno z najpoważniejszych problemów społecznych, niesie ze sobą poważne ryzyko dla zdrowia publicznego, szczególnie w kontekście chorób infekcyjnych (HIV, żółtaczka, gruźlica, choroby weneryczne). Ryzyko zgonów wśród narkomanów jest kilkakrotnie wyższe niż w porównywalnej wiekowo populacji generalnej. Ponadto zjawisko narkomanii związane jest i powoduje wiele innych problemów społecznych jak ubóstwo, bezdomność, przestępczość, prostytucję, oraz bezrobocie. Planowane zadania Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii są skierowane do społeczeństwa miasta, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży, którzy w okresie dorastania wykazują tendencje do zachowań ryzykownych. W realizacji działań w zakresie przeciwdziałania narkomanii uwzględniono zaangażowanie wielu osób i instytucji, gdyż od wzajemnej współpracy zależy powodzenie podejmowanych przedsięwzięć. II. DIAGNOZA PROBLEMÓW NARKOMANII Województwo podkarpackie zaliczane jest do jednego z regionów o najniższym wskaźniku występowania zjawiska narkomanii. Średnio 9,8% respondentów przyznaje się do palenia marihuany, około 7,0% stosuje środki uspokajające, 6,0% środki wziewne, 4,8% inne środki a 2,8% amfetaminę. 75% mieszkańców województwa deklaruje, iż nie używa żadnych środków odurzających i psychotropowych. Tylko 1,2% osób badanych przyznaje, że środki takie przyjmuje bardzo często (kilka razy w tygodniu) 1. Niestety narkomania staje się problemem społecznym, gdyż obejmuje swym zasięgiem około 15% badanej młodzieży szkolnej. Wiek inicjacji narkotykowej przypada na okres największego nasilania się postaw nonkonformistycznych i buntowniczych młodzieży. Badania wykazują, że główną przyczyną sięgania po narkotyki przez młodych ludzi jest poszukiwanie przyjemności, a także potrzeba akceptacji w grupach rówieśniczych. W mieście Łańcucie jest zdiagnozowanych 200 osób zagrożonych narkomanią. Z tego ok. 100 osób używa marihuany, (w tym marihuany i amfetaminy łącznie), 80 osób bierze samą amfetaminę oraz 20 osób heroinę. 1 Raport nt. występowania zjawiska narkomanii na terenie województwa podkarpackiego Materiały szkoleniowe ROST, Rzeszów styczeń 2006r.

4 Natomiast badania ankietowe przeprowadzonne wśród uczniów łańcuckich gimnazjów wykazały: w grupie 579 osób (dziewcząt i chłopców) - 4,7% badanych miało już kontakt z narkotykami, w tym : 1) 7,4 % chłopców ( grupa 282 badanych), 2) 2% dziewcząt (grupa 297 badanych). III. CEL GŁÓWNY PROGRAMU Ograniczanie używania narkotyków i związanych z tym problemów społecznych i zdrowotnych. IV. CELE STRATEGICZNE PROGRAMU 1. Zwiększanie zaangażowania społeczności lokalnych w zapobieganiu używania środków psychoaktywnych poprzez organizowanie i prowadzenie na terenie placówek oświatowych i opiekuńczo-wychowawczych programów profilaktycznych. 2. Podniesienie poziomu wiedzy społeczeństwa na temat problemów związanych z używaniem środków psychoaktywnych i możliwości zapobiegania zjawisku. 3. Udzielanie rodzinom, w których występują problemy narkotyczne pomocy psychologicznej, oraz prowadzenie działalności informacyjnej. 4. Zwiększenie dostępności świadczeń w zakresie leczenia, rehabilitacji i ograniczania szkód zdrowotnych. V. ZADANIA PROGRAMU Zwiększanie dostępności terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych i osób zagrożonych uzależnieniem. 1. Wspieranie realizacji zajęć terapeutycznych dla uzależnionej młodzieży i ich rodzin.

5 2. Prowadzenie porad i konsultacji dla osób uzależnionych i eksperymentujących z narkotykami oraz prowadzenie działań motywujących do podjęcia terapii. Udzielanie rodzinom, w których występują problemy narkomanii, pomocy psychospołecznej i prawnej. 1. Prowadzenie poradnictwa psychologicznego, prawnego i terapeutycznego. 2. Pomoc dla rodziców dzieci zażywających narkotyki poprzez: 1) informowanie o formach pomocy dzieciom i młodzieży zażywających narkotyki, 2) uświadamianie członkom rodzin zagrożeń wynikających z narkomanii. 3. Prowadzenie porad dla rodzin, w których występują problemy narkomanii w zakresie rozpoznawania objawów zażywania narkotyków oraz edukacji w zakresie ponoszenia szkód zdrowotnych i społecznych. Prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej w zakresie rozwiązywania problemów narkomanii, w szczególności dla dzieci i młodzieży, w tym prowadzenie zajęć sportowo-rekreacyjnych dla uczniów, a także działań na rzecz dożywiania dzieci uczestniczących w pozalekcyjnych programach opiekuńczo-wychowawczych i socjoterapeutycznych. 1. Realizacja programów profilaktycznych nt. uzależnień w tym narkomanii. 2. Promowanie zdrowego stylu życia i aktywnych form spędzania czasu wolnego przez dzieci i młodzież. 3. Prowadzenie pozalekcyjnych zajęć sportowych jako elementu programów psychoprofilaktycznych. 4. Prowadzenie programów edukacyjnych, organizowanie konkursów, olimpiad, turniejów, promujących zdrowy styl życia bez nałogów. 5. Opracowanie oraz upowszechnianie materiałow informacyjno-edukacyjnych nt. promocji zdrowia i profilaktyki narkomanii. 6. Dofinansowanie świetlic środowiskowych prowadzących zajęcia opiekuńczowychowawcze dla dzieci. 7. Organizowanie, udział w szkoleniach z zakresu profilaktyki i rozwiązywania problemów narkomanii dla poszczególnych grup zawodowych: 1) pedagogów szkolnych, wychowawców i nauczycieli,

6 2) pracowników świetlic szkolnych i środowiskowych, 3) pracowników MOPS-u, 4) członków Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, 5) funkcjonariuszy policji, 6) przedstawicieli organizacji pozarządowych. Wspomaganie działań instytucji, organizacji pozarządowych i osób fizycznych, służących rozwiązywaniu problemów narkomanii. 1. Wspieranie działalności stowarzyszeń przeciwdziałających narkomanii. 2. Współpraca z instytucjami i jednostkami oświatowymi, kulturalnymi i sportowymi w zakresie zagospodarowania czasu wolnego dzieci i młodzieży. 3. Nawiązanie współpracy z Policją w celu prowadzenia wspólnych działań profilaktycznych, poprzez: 1) przeciwdziałanie rozprowadzaniu narkotyków wśród dzieci i młodzieży, 2) dokonywanie kontroli miejsc szczególnie narażonych na działalność dealerów narkotykowych. 4. Współpraca z Krajowym Biurem do Spraw Przeciwdzialania Narkomanii stosownie do wytycznych. Pomoc społeczna osobom uzależnionym i rodzinom osób uzależnionych dotknietym ubóstwem i wykluczeniem społecznym i integrowanie ze srodowiskiem lokalnym tych osób z wykorzystaniem pracy socjalnej i kontaktu socjalnego poprzez działania realizowane przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Łańcucie. VI. MONITORING I EWALUACJA Monitorowanie stanu problemów narkotykowych na terenie miasta Łańcuta we współpracy z miejskimi jednostkami organizacyjnymi, organizacjami i instytucjami, których zadania są zbieżne z celami niniejszego programu, poprzez: 1) prowadzenie badań ankietowych dotyczących skali zjawiska narkomanii, 2) stworzenie sieci wymiany informacji między tymi instytucjami,

7 2) zbieranie danych statystycznych, 3) analiza uzyskanych danych, opracowanie wniosków i piorytetów do dalszej pracy. VII. FINANSOWANIE I REALIZACJA PROGRAMU 1. Zródłem finansowania zadań wynikających z Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata są dochody uzyskane z opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz dochody własne gminy. 2. Realizatorzy Programu: 1) organizacje pozarządowe, 2) szkoły, 3) kluby sportowe, 4) placówki opiekuńczo-wychowawcze, 5) placówki oświatowo-kulturalne, 6) osoby fizyczne, specjaliści z zakresu uzależnień i profilaktyki, 7) Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. 3. Realizacja zadań Gminnego Programu Przeciwdzialania Narkomanii będzie koordynowana przez: 1) Pełnomocnika ds. profilaktyki i rozwiązywania problemów uzależnień, 2) Miejską Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. VIII. SPRAWOZDAWCZOŚĆ Raport z wykonania w danym roku Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii przedłożony zostanie Radzie Miejskiej w Łańcucie w terminie do 31 marca roku następnego po roku, którego dotyczy raport.