ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA

Transkrypt

1 ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA BIODACYNA, 125 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań i infuzji BIODACYNA, 250 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań i infuzji Amikacinum Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty w razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Spis treści ulotki: 1. Co to jest lek Biodacyna i w jakim celu się go stosuje 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Biodacyna 3. Jak stosować lek Biodacyna 4. Możliwe działania niepożądane 5. Jak przechowywać lek Biodacyna 6. Inne informacje 1. CO TO JEST LEK BIODACYNA I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE Substancją czynną leku Biodacyna jest amikacyna, antybiotyk z grupy aminoglikozydów działający bakteriobójczo. Lek jest przeznaczony do krótkotrwałego leczenia ciężkich zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na amikacynę (w tym oporne na inne antybiotyki aminoglikozydowe), takich, jak: zakażenia dróg oddechowych, zakażenia kości i stawów, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia wewnątrz jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej, zakażenia ran po oparzeniach i ran pooperacyjnych (również w chirurgii naczyniowej), ciężkie, powikłane i nawracające zakażenia dróg moczowych (w niepowikłanych zakażeniach amikacynę stosuje się tylko wtedy, gdy wywołujące je bakterie są oporne na inne antybiotyki), posocznice, najczęściej razem z antybiotykiem β-laktamowym, zakażenia ośrodkowego układu nerwowego. 2. INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU BIODACYNA Kiedy nie stosować leku Biodacyna Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na amikacynę, inne antybiotyki aminoglikozydowe lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Jeśli pacjent choruje na miastenię. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Biodacyna Lek Biodacyna należy stosować ściśle według zaleceń lekarza, który będzie kontrolował stan pacjenta. Biodacyna niewłaściwie stosowana może powodować ciężkie zaburzenia układu moczowego i (lub) zaburzenia słuchu i równowagi, a nawet utratę słuchu. Działanie uszkadzające nerki, słuch lub porażenie nerwów jest bardziej prawdopodobne u pacjentów z 1

2 istniejącymi zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów leczonych dużymi dawkami leku dłużej niż to zalecane. Przed rozpoczęciem podawania leku Biodacyna lekarz zaleci zbadanie czynności nerek i słuchu. Kontrola czynności nerek oraz badanie słuchu będą regularnie przeprowadzane również w czasie leczenia. W czasie leczenia pacjent powinien pić dużo płynów; może być konieczna kroplówka uzupełniająca płyny, by nie dopuścić do gromadzenia się amikacyny w nerkach i uszkodzenia kanalików nerkowych. U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem moczu i przy niewłaściwym dawkowaniu antybiotyk może się gromadzić w organizmie i powodować działania niepożądane. Jeśli to nastąpi, lekarz może zastosować hemodializę lub dializę otrzewnową. Jeśli u pacjenta zmniejszy się ilość wydalanego moczu, w badaniu krwi zostanie stwierdzone zwiększenie stężenia azotu lub jeśli nastąpi uszkodzenie słuchu, należy natychmiast przerwać leczenie lekiem Biodacyna. Jeśli u pacjenta wystąpią szumy uszne, zawroty głowy, utrata słyszenia dźwięków o dużej częstotliwości, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi, gdyż mogą to być pierwsze objawy działania toksycznego leku. Jeśli pacjent wcześniej był leczony jakimkolwiek antybiotykiem aminoglikozydowym, należy powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem leczenia, zwłaszcza jeśli u pacjenta występowały wtedy objawy toksyczności związane ze stosowaniem takiego antybiotyku (uszkodzenie nerek lub słuchu). Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobą Parkinsona lub otrzymujących jednocześnie leki zwiotczające mięśnie, leki znieczulające lub znaczne ilości krwi konserwowanej cytrynianami. U pacjentów wrażliwych mogą wystąpić zaburzenia oddychania (blokada nerwowo-mięśniowa z porażeniem mięśni oddechowych). Podobnie jak w przypadku stosowania innych antybiotyków, istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia nadkażenia niewrażliwymi bakteriami. Stosowanie innych leków Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które są wydawane bez recepty. Stosowanie leków mogących uszkadzać nerki, słuch lub układ nerwowy, takich jak: bacytracyna, cisplatyna, amfoterycyna, polimiksyna B, kolistyna, wankomycyna, cefalotyna oraz antybiotyki aminoglikozydowe (np. streptomycyna, gentamycyna, tobramycyna, neomycyna) razem z lekiem Biodacyna (lub w krótkim czasie przed rozpoczęciem lub po zakończeniu jej stosowania) powoduje niebezpieczeństwo nasilenia działań niepożądanych. Stosowanie antybiotyków beta-laktamowych (penicyliny, cefalosporyny) u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek może spowodować osłabienie działania leku Biodacyna. Stosowanie leku Biodacyna razem z lekami zwiotczającymi mięśnie lub znieczulającymi (jak eter, halotan, tubokuraryna, sukcynylocholina, dekametonium) może spowodować blokadę nerwowo-mięśniową i porażenie mięśni oddechowych, z cyklopropanem - bezdech. Stosowania leku Biodacyna razem z silnie działającymi lekami moczopędnymi, takimi jak mannitol, kwas etakrynowy, furosemid, może spowodować uszkodzenie słuchu, nawet nieodwracalną głuchotę - należy unikać równoczesnego stosowania tych leków. Indometacyna może powodować zwiększenie stężenia amikacyny w osoczu u noworodków. Ciąża i karmienie piersią Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Ciąża Stosowanie leku Biodacyna w ciąży jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy jest to bezwzględnie konieczne dla matki, a zastosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. Amikacyna szybko przenika przez łożysko do krążenia płodowego i płynu owodniowego, istnieje możliwość wystąpienia objawów uszkodzenia nerek, słuchu lub układu nerwowego. 2

3 Karmienie piersią Należy unikać stosowania leku u kobiet karmiących piersią. W razie bezwzględnej konieczności stosowania amikacyny u matki, powinna ona zaprzestać karmienia piersią. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie określono wpływu amikacyny na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu, jednak objawy choroby i stan pacjenta mogą uniemożliwiać wykonywanie tych czynności. Ważne informacje o niektórych składnikach leku Leku zawiera pirosiarczyn sodu jako substancję pomocniczą. Lek rzadko może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli. 3. JAK STOSOWAĆ LEK BIODACYNA Lek może być stosowany wyłącznie z polecenia i pod nadzorem lekarza. Lek Biodacyna we wstrzyknięciu domięśniowym lub w infuzji dożylnej (w kroplówce). Dawkowanie i sposób podawania ustala lekarz w zależności od czynności nerek i masy ciała pacjenta. Szczegółowe dawkowanie oraz sposób stosowania i przygotowywania leku do podawania zamieszczono na końcu ulotki, w punkcie Informacje przeznaczone dla fachowego personelu medycznego. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Biodacyna Jeśli pacjent przypuszcza, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku Biodacyna, należy poinformować o tym lekarza, gdyż może być konieczne zastosowanie leczenia objawowego. W razie przedawkowania lub stwierdzenia objawów toksyczności leku stosuje się hemodializę lub dializę otrzewnową. U noworodków i niemowląt może być konieczne zastosowanie transfuzji wymiennej. Pominięcie zastosowania leku Biodacyna Jeśli pacjent przypuszcza, że pominięto podanie dawki leku Biodacyna, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi. 4. MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE Jak każdy lek, Biodacyna może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas stosowania leku Biodacyna mogą wystąpić opisane niżej działania niepożądane. Toksyczny wpływ na nerki zmniejszenie objętości wydalanego moczy (skąpomocz), w badaniu krwi: zwiększenie stężenia azotu, mocznika i kreatyniny, w badaniu moczu: występowanie białka, krwinek i wałeczków. Toksyczny wpływ na słuch szumy uszne, rzadko utrata słuchu przemijająca lub trwała, zawroty głowy, zaburzenia równowagi. Toksyczny wpływ na układ nerwowy rzadko porażenie mięśni i bezdech (szczególnie podczas zbyt szybkiego podawania infuzji), zaburzenia czucia, drżenie, porażenie nerwu twarzowego. 3

4 Inne reakcje Rzadko mogą wystąpić: pokrzywka, wysypka, osutka, bóle i osłabienie siły mięśni, bóle stawów, gorączka polekowa, bóle głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie, niedokrwistość, zwiększenie we krwi liczby granulocytów, w tym eozynofilów, zwiększenie aktywności aminotransferaz i stężenia bilirubiny w krwi. Reakcje miejscowe związane z podawaniem leku po podaniu dożylnym zapalenie żyły, zakrzepowe zapalenie żyły; po podaniu domięśniowym lekki lub silny ból, stwardnienie, jałowy ropień w miejscu wstrzyknięcia. W razie wystąpienia objawów takich, jak: szumy uszne, zawroty głowy, pogorszenie słuchu, zmniejszenie ilości wydalanego moczu lub zatrzymanie moczu, trudności w oddychaniu, dolegliwości skórne, wysypka, inne niepokojące objawy, należy natychmiast powiadomić lekarza, gdyż może być konieczne przerwanie stosowania leku Biodacyna i zastosowanie dodatkowego leczenia. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. 5. JAK PRZECHOWYWAĆ LEK BIODACYNA Lek należy przechowywać w temperaturze do 25 C, chronić od światła. Lek przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP. 6. INNE INFORMACJE Co zawiera lek Biodacyna Substancją czynną leku jest amikacyna. 1 ml roztworu zawiera odpowiednio 125 mg lub 250 mg amikacyny (w postaci disiarczanu). Ponadto lek zawiera: sodu cytrynian, sodu pirosiarczyn, kwas siarkowy i wodę do wstrzykiwań. Jak wygląda lek Biodacyna i co zawiera opakowanie Lek ma postać bezbarwnego lub jasnożółtego roztworu. Opakowanie jednostkowe zawiera 1fiolkę lub 1 ampułkę. Fiolki/ampułki zawierają odpowiednio: Całkowita zawartość amikacyny w fiolce lub ampułce Stężenie roztworu amikacyny 4 Objętość roztworu w fiolce lub ampułce 250 mg 125 mg/ml 2 ml 500 mg 250 mg/ml 2 ml 1 g 250 mg/ml 4 ml Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA ul. Pelplińska Starogard Gdański

5 W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: POLPHARMA Biuro Handlowe Sp. z o.o. ul. Bobrowiecka Warszawa tel Data zatwierdzenia ulotki: Informacje przeznaczone dla fachowego personelu medycznego Dawkowanie i sposób podawania Wcześniaki i noworodki Dawka początkowa wynosi 10 mg/kg mc., a następnie 7,5 mg/kg mc. co 12 godzin w infuzji dożylnej. Dorośli, dzieci i niemowlęta Dawka dobowa wynosi 15 mg/kg mc., podawana w dwóch lub w trzech dawkach podzielonych (7,5 mg/kg mc. co 12 godzin lub 5 mg/kg mc. co 8 godzin) we wstrzyknięciu domięśniowym lub infuzji dożylnej. Dawkowanie u dorosłych i dzieci z prawidłową czynnością nerek w zależności od masy ciała. Dawka amikacyny [mg] Masa ciała 7,5 mg/kg mc. 5 mg/kg mc. [kg] co 12 godz. co 8 godz , , , , , , , , , , , ,0 500 Maksymalna dawka dobowa wynosi 15 mg/kg mc. U pacjentów z bardzo dużą masą ciała nie należy podawać więcej niż 1,5 g na dobę. Nie należy przekraczać zalecanych dawek. Leczenie trwa zwykle 7 do 10 dni. W ciężkich i powikłanych zakażeniach, gdy czas leczenia wydłuża się ponad 10 dni, należy częściej kontrolować czynność nerek i słuch i ponownie rozważyć wielkość dawki. Nie należy stosować amikacyny dłużej niż 14 dni ani nie przekraczać zalecanych dawek. Jeżeli w ciągu 3 do 5 dni nie ma wyraźnej poprawy klinicznej, należy przerwać stosowanie amikacyny i ponownie określić wrażliwość drobnoustrojów na antybiotyki. U wszystkich pacjentów w czasie leczenia należy kontrolować czynność nerek. U pacjentów z niewydolnością wątroby nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. 5

6 Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zmniejszyć dawkę dobową leku i (lub) wydłużyć przerwy między dawkami. Sposób dawkowania ustala się w zależności od klirensu kreatyniny lub stężenia kreatyniny we krwi. Jeśli zaburzenia czynności nerek nasilają się w trakcie leczenia amikacyną, stosowanie leku należy przerwać. Modyfikacja dawek i przerw między dawkami w zależności od klirensu kreatyniny. Klirens kreatyniny (ml/min/1,73 m 2 ) Dawka maksymalna Przerwa między dawkami mg 12 godz mg 12 godz mg 12 godz mg 24 godz. <5 125 mg 24 godz. Wydłużenie przerw między standardowymi dawkami w zależności od klirensu kreatyniny. Klirens kreatyniny (ml/min/1,73 m 2 ) Przerwa między dawkami > godz godz. < godz. Jeżeli nie jest znany klirens kreatyniny, to przerwy (w godzinach) między kolejnymi dawkami 7,5 mg/kg mc. można obliczyć mnożąc stężenie kreatyniny w surowicy (w mg/100 ml) przez 9. Ten sposób obliczania przerw między dawkami można stosować tylko u pacjentów w stabilnym stanie. Nie należy stosować u pacjentów w podeszłym wieku. Przerwy między dawkami 7,5 mg/kg mc. w zależności od stężenie kreatyniny we krwi. Stężenie kreatyniny [mg/100 ml] 1,5 2 2,5 3 3,5 4 4,5 5 5,5 6 we krwi Przerwa między dawkami [godz.] 13, , , , ,5 54 (podanie i.m.) Sposób stosowania Dorosłym lek należy podawać domięśniowo lub, po odpowiednim rozcieńczeniu, w powolnej infuzji trwającej od 30 do 60 minut. Dzieciom i niemowlętom lek należy podawać w infuzji dożylnej trwającej od 1 do 2 godzin. Instrukcja dotycząca przygotowania leku do stosowania Przed podaniem domięśniowym nie ma konieczności rozcieńczania leku. Przygotowanie roztworów do infuzji dożylnych Infuzje dożylne przygotowuje się przez rozcieńczenie zawartości fiolki lub ampułki w jednym z powszechnie stosowanych płynów infuzyjnych tak, by uzyskać stężenie antybiotyku w zakresie od 2,5 do 5 mg/ml, np. 500 mg amikacyny można rozcieńczyć w 100 lub 200 ml jednego z następujących roztworów: 0,9% roztwór chlorku sodu, 5% roztwór glukozy, 5% roztwór glukozy z 0,9% roztworem chlorku sodu (2:1), 5% roztwór glukozy z 0,2% roztworem chlorku sodu, płyn Ringera z mleczanami. U noworodków, niemowląt i dzieci należy stosować infuzje o mniejszej objętości dostosowane do masy ciała pacjenta. 6

7 Przygotowane roztwory do infuzji, niezawierające środka konserwującego, można przechować w temperaturze od 2 C do 8 C nie dłużej niż 24 godziny. 7