HIV nie śpi. W dzisiejszych czasach o wirusie mówi się mniej niż kiedyś, lecz to wcale nie znaczy, że problem zniknął wręcz przeciwnie.

Transkrypt

1 HIV nie śpi W dzisiejszych czasach o wirusie mówi się mniej niż kiedyś, lecz to wcale nie znaczy, że problem zniknął wręcz przeciwnie. Paulina Karska kl. 2GB -1- Strona 1 z 8

2 Spis treści : 1. Wstęp- ogólnie informacje o wirusie 2. Niebezpieczny patogen na czym polega choroba, jej rozwój 3. Ryzyko zakażenia 4. Jak zapobiegać 5. Objawy 6. Test na obecność wirusa- na czym polega 7. Gdzie szukać pomocy 8. Leczenie 9. Wykleci jak postrzegane są osoby zakażone, z czego to wynika? -2-

3 1. WSTĘP- ogólne informacje o wirusie. Zakażenie wirusem HIV jest jednym z największych problemów zdrowotnych w skali światowej. Pod koniec 2014 roku na świecie żyło blisko czterdzieści milionów nosicieli wirusa to mniej więcej tyle ile mieszkańców liczy Polska. Wg badań szacuje się ze co roku przybywa aż dwa miliony zakażonych z czego może tylko połowa wie ze jest nosicielem. Natomiast w Polsce odnotowuje się rocznie tysiąc nowych zakażeń. Niepokoi fakt, że prawie jedna piąta zakażonych nie potrafi podać potencjalnego źródła i okoliczności zakażenia. 2. NIEBEZPIECZNY PATOGEN na czym polega choroba i jej rozwój HIV (Human Immundeficiency Virus), czyli ludzki wirus niedoboru odporności atakuje limfocyty T będące ważnym elementem odporności organizmu ludzkiego. W rezultacie układ immunologiczny coraz mniej efektywnie radzi sobie z drobnoustrojami. Wzrasta również ryzyko zachorowania na szereg chorób zakaźnych i niektóre nowotwory. W pierwszych tygodniach osoba zakażona może nie odczuwać dyskomfortu lub pojawiają się u niej się u niej objawy para grypowe, gorączka, ból gardła, głowy lub wysypka. Istnieje wówczas bardzo duże ryzyko zakażenia z uwagi na dość wysoką obecność wirusów we krwi. Z czasem układ odpornościowy staje się coraz słabszy, chory traci na wadze, gorączkuje, kaszle. Końcowym stadium zakażenia jest

4 AIDS (Acquired Immune Deficiency Syndrome), czyli zespół nabytego niedoboru odporności, który charakteryzuje się bardzo niskim poziomem limfocytów we krwi. U osoby nieleczonej pierwsze objawy choroby występują w przeciągu kilku do kilkunastu lat od momentu zakażenia. O pełnoobjawowy AIDS mówimy, gdy liczba limfocytów T spada poniżej wartości umożliwiającej organizmowi kontrolę zakażeń i nowotworów, które dla zdrowego układu immunologicznego nie stanowią problemu. Do nietypowych przypadłości dotykających osoby zakażone wirusem HIV należą grzybice narządów wewnętrznych czy zapalenie płuc wywołane przez Pneumocistis jak u lidera zespołu Queen. 3. Ryzyko zakażenia -młode osoby między rokiem życia( w Polsce miedzy lat) - kontakt z krwią, preparatami krwiopodobnymi - mlekiem zakażonej matki i podczas porodu -u biorących narkotyki korzystających z tej samej strzykawki zakażonego -przy stosunkach seksulanych bez żadnego zabezpieczenia - nie pożyczać osobistych materiałów kosmetycznych (np. cążki) NIE MOŻNA SIĘ ZARAZIĆ PODCZAS ZWYKŁEGO KONTAKTU PODAJĄC RĘKĘ, PRZYTULAJĄĆ SIĘ,CZY PIJĄĆ Z JEDNEGO KUBKA. 4. Jak zapobiegać -Zapobieganiu zakażeniu HIV za pośrednictwem krwi służy m.in.: -rezygnacja z oddawania krwi przez osoby, które mają świadomość, że były w sytuacji grożącej zakażeniem HIV, -badanie w kierunku zakażenia HIV krwi pobranej do przetoczeń lub do wytwarzania preparatów krwiopochodnych,

5 -przygotowanie dla chorych na hemofilię leków otrzymywanych z krwi tak, aby HIV został zniszczony, -stosowanie sterylnego sprzętu w czasie zabiegów chirurgicznych. -prawdopodobieństwo przeniesienia HIV od matki na dziecko można zmniejszyć, jeśli u matki i noworodka stosuje się odpowiednie leczenie, odpowiednio prowadzi się poród oraz zaniecha karmienia dziecka piersią. -Stosowanie prezerwatyw w stosunkach seksualnych 5.Objawy W początkowej fazie zakażenia, gdy HIV wnika do organizmu żadne objawy nie są zauważalne ani odczuwalne. Pierwsze objawy mogą się pojawić w chwili, gdy organizm zakażonej osoby zaczyna walczyć z wirusem i wytwarza przeciwciała przeciwko niemu. Objawy mogą przybierać następujące formy: -bóle głowy -mięśni, lekkie -nabrzmienie węzłów chłonnych. Są to objawy podobne do objawów grypowych. Okres ten trwa od 7 do 14 dni, po czym objawy ustępują. Okres pomiędzy zakażeniem a pojawieniem się przeciwciał anty-hiv nazywamy okienkiem serologicznym. Może on trwać od kilku do kilkunastu tygodni, a czasem i dłużej. Jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, ponieważ osoba zakażona nie jest tego świadoma i może w tym czasie zakażać innych ludzi. Następnie przychodzi długi okres bezobjawowy, w którym brak jest jakichkolwiek oznak zakażenia. W tym czasie wirus zaczyna się namnażać. Okres ten może trwać od 1 roku do 14 lat ale jest to tylko umownie okres bezobjawowy, gdyż w tym czasie wirus podstępnie niszczy coraz więcej limfocytów T. Kiedy układ odpornościowy jest już na tyle

6 wyniszczony, że nie może odpowiadać na kolejne infekcje i występują inne groźne choroby (np. nowotwory) to mówimy, że dana osoba jest chora na AIDS. 6.Badanie w kierunku HIV Badania w kierunki obecności wirusa HIV można wykonać anonimowo. Istnieją trzy rodzaje testów wykrywających zakażenia wirusem HIV. Najczęściej stosuje się badanie na obecność przeciwciał anty-hiv- testu ELISA, i testu Western blot. Drugim rodzajem testu używanego do wykrywania zakażenia HIVem jest badanie na obecność antygenu HIV. Trzeci rodzaj testu polega na hodowli wirusa Co oznaczają wyniki testów?. Wynik testu może być ujemny (negatywny)lub dodatni (pozytywny). Test HIV (-) - ujemny oznacza, że przeciwciała HIV nie zostały wykryte w organizmie. Jednak nie ma gwarancji, że osoba taka nie została zakażona. Może być potrzebny dłuższy okres, aby zwiększyła się liczba przeciwciał HIV. Test należy wykonać powtórnie po upływie około 6 miesięcy (potwierdzony testem Western Blot.) Test HIV(+) - dodatni oznacza, że przeciwciała HIV zostały wykryte w organizmie i nastąpiło zakażenie HIV. Osoba taka będzie już zakażona przez całe życie. Pozytywny wynik testu wymaga powtórzenia oraz wykonania testu potwierdzenia. 7.Gdzie szukać pomocy?

7 Pomocy możesz szukać w poradniach skórnowenerologicznych, oddziałach zakaźnych szpitali, stacjach sanitarno-epidemiologicznych. Możesz również zadzwonić na OGÓLNOPOLSKI TELEFON ZAUFANIA AIDS nr LECZENIE: -chorych na AIDS leczy się antybiotykami oraz lekami przeciwwirusowymi, -w swerze badań pozostają obecnie: bierna immunoterapia oraz skuteczna szczepionka

8 9. Wyklęci Zakażenie HIV stanowi trudny problem dla zakażonego człowieka. Powinien on znaleźć pomoc ze strony rodziny i otoczenia. Powinien pozostawać pod wyspecjalizowaną opieką medyczną. Wymaga on m. in.: dostosowania trybu życia do własnych możliwości, odpowiedniego odżywiania, stosowania leków przeciw HIV oraz zapobiegania zakażeniom innymi wirusami, bakteriami i grzybami, towarzyszącymi zakażeniu HIV i leczenia tych zakażeń. Dzisiaj wiemy, że zakażenie HIV może dotyczyć każdego, bo nawet żyjąc w stałym związku, nie można wykluczyć, że partner jest zakażony. Chyba że przed rozpoczęciem wspólnego życia wykonał sobie test na HIV, a w nowym związku pozostaje wierny. Trzeba sobie jasno powiedzieć, że nie chodzi o to, żeby się bać, bo rozmaite wirusy zawsze były i będą, i świat się od tego nie zmieni. Dopóki nie ma lekarstwa, ktore uchroni nas przed zakażeniem wirusem HIV, zapobieganie i ochrona to najlepszy sposób, by nie zachorować.