SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

Transkrypt

1 SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT ADRES INWESTYCJI: STAROSTWO POWIATOWE ŻYWIEC ul. Krasińskiego 13 NAZWA INWESTYCJI: OKABLOWANIE STRUKTURALNE Z SIECIĄ NAPIĘCIA DEDYKOWANEGO INWESTOR: STAROSTWO POWIATOWE ŻYWIEC ul. Krasińskiego 13 CPV: Instalowanie infrastruktury kablowej CPV: Roboty w zakresie instalacji elektrycznych CPV: Instalowanie okablowania komputerowego CPV: Instalowanie sufitów podwieszanych CPV: Prace budowlane CPV: Roboty w wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych OPRACOWAŁ: mgr inż. Wiesław Latos Upr.204/2000 Nr. Ewid. SLE/IE/9686/03

2 1. Wstęp CZĘŚĆ OGÓLNA 1.1. Przedmiot ST Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru prac montażowych 1.2. Zakres stosowania ST Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych ST Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót instalacyjnych występujących w obiekcie objętym kontraktem. Prace instalacyjne infrastruktury zostaną wykonane w zakresie : CPV: Instalowanie infrastruktury kablowej Instalacji koryt kablowych wraz z osprzętem Instalacji kanałów i listew instalacyjnych Instalacji puszek i uchwytów CPV: Roboty w zakresie instalacji elektrycznych Instalacji przewodów elektrycznych Instalacji osprzętu sieciowego CPV: Instalowanie okablowania komputerowego Instalacji kabli teleinformatycznych Instalacji osprzętu sieciowego 2. Sprzęt Roboty mogą być wykonywane ręcznie lub mechanicznie. Roboty instalacyjne można wykonywać przy użyciu dowolnego sprawnego technicznie sprzętu. 3. Transport Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu. Należy je umieścić równomiernie na całej powierzchni ładunkowej i zabezpieczyć przed spadaniem lub przesuwaniem. 4. Kontrola jakości robót Sprawdzenie i odbiór robót instalacyjnych powinny być wykonane zgodnie z normami wyszczególnionymi w SST 5. Obmiar robót Jednostkami obmiarowymi są: Infrastruktura kabblowa [mb] Przewody i kable - [mb] osprzęt i aparatura [szt] Strona 2

3 6. Kontrola jakości robót Sprawdzenie i odbiór robót instalacyjnych powinny być wykonane zgodnie z normami wyszczególnionymi w SST 7. Odbiór robót Wszystkie roboty podlegają zasadom odbioru robót zanikających. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST jeżeli wszystkie pomiary i badania dały wyniki pozytywne. Do odbioru końcowego Wykonawca zobowiązany jest przygotować i dostarczyć Zamawiającemu następujące dokumenty dokumentację projektową z naniesionymi poprawkami powykonawczymi protokoły z dokonanych pomiarów certyfikaty na znak bezpieczeństwa dla zastosowanych materiałów i urządzeń oświadczenie wykonawcy o zakończeniu robót i gotowości obiektu do eksploatacji inne dokumenty wymagane przez Zamawiającego Jeżeli komisja powołana do odbioru stwierdzi, że pod względem przygotowania dokumentacyjnego instalacje nie są gotowe do odbioru końcowego, komisja w porozumieniu z Wykonawcą wyznaczy ponowny termin odbioru końcowego robót. Odbiór ostateczny polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad stwierdzonych przy odbiorze końcowym i zaistniałych w okresie gwarancyjnym. Odbiór ostateczny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z uwzględnieniem zasad odbioru końcowego. 8. Opis sposobu rozliczenia robót tymczasowych i prac towarzyszących; Zamawiający nie płaci za roboty tymczasowe i towarzyszące Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi elementami robót Wszystkie materiały nie spełniające wymagań ustalonych w odpowiednich punktach ST zostaną przez Inwestora odrzucone. Wszystkie elementy robót, które wykazują odstępstwa od postanowień ST zostaną rozebrane i ponownie wykonane na koszt Wykonawcy. 12. Podstawa płatności Płaci się za roboty wykonane w jednostkach podanych w p. 5. Cena jednostkowa obejmuje zakres wskazany w SST i przedmiarze robot elementów. 13. Przepisy związane Umowa zawarta pomiędzy Wykonawcą a Zamawiającym wraz z harmonogramem robót, zatwierdzona przez Zamawiającego dokumentacja budowlana i wykonawcza ww zadania Normy Aprobaty techniczne Inne dokumenty i ustalenia techniczne prowadzone w trakcie trwania inwestycji. Strona 3

4 SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA (SST) 1. Wstęp INSTALACJA INFRASTRUKTURY KABLOWEJ 1.1. Przedmiot SST Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru prac montażowych infrastruktury kablowej 1.2. Zakres stosowania SST Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych SST Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót instalacyjnych występujących w obiekcie objętym kontraktem. Prace instalacyjne infrastruktury zostaną wykonane w zakresie : Instalacji koryt kablowych wraz z osprzętem Instalacji kanałów i listew instalacyjnych Instalacji puszek i uchwytów 1.4. Określenia podstawowe Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami i wytycznymi Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania, ich zgodność z dokumentacją projektową i SST oraz poleceniami Inspektora Nadzoru. 2. Materiały 2.1. Oglne wymagania dotyczące materiałów Wskazane w dokumentacji projektowej, urządzenia lub materiały konkretnych producentów, oraz nazwy firm, dostawców, producentów, należy traktować jako określenie parametrów przedmiotu zamówienia za pomocą podania standardu, dopuszczając do zastosowania innych odpowiedników pochodzących od innych wytwórców, z zastrzeżeniem jednak, że nie będą one gorsze jakościowo od wskazanych w projekcie, zagwarantują uzyskanie tych samych (lub lepszych) parametrów technicznych oraz będą posiadać niezbędne atesty i dopuszczenia do stosowania. W przypadku zastosowania innych, niż podane w dokumentacji projektowej, urządzeń, materiałów i technologii, Wykonawca przedmiotu zamówienia odpowiadać będzie za ich dobór, a w zakresie jego obowiązków (na własny koszt) znajdować się będzie ewentualna weryfikacja dokumentacji projektowej. Jeżeli w trakcie budowy Zamawiający uzna, że przewidziany w ofercie wyrób czy urządzenie nie spełniają parametrów technicznych lub standardów jakościowych przewidzianych w dokumentacji Wykonawca zastosuje elementy zgodne z dokumentacją projektową Przepusty kablowe i osłony krawędzi Dla ochrony izolacji przewodów przy przejściach przez ściany i stropy należy stosować przepusty ochronne na całej długości przegrody. Wielkość przepustu ochronnego musi być nie mniejszy niż przekrój poprzeczny kanału kablowego za przegrodą w kierunku gniazd punktu przyłączeniowego PEL. Strona 4

5 2.3. Kanały i listwy instalacyjne Wykonane z tworzyw sztucznych ze względu na miejsce montażu mogą być ścienne, przypodłogowe, sufitowe, odporne na temperaturę otoczenia w zakresie od 5 do+ 60ºC. Wymiary kanałów i listew są zróżnicowane. Kanały o większej szerokości posiadają przegrody wewnętrzne stałe lub mocowane dla umożliwienia prowadzenia różnych rodzajów instalacji w ciągach równoległych we wspólnym kanale lub listwie. Zasady instalowania równoległego różnych sieci przy wykorzystaniu kanałów i listew instalacyjnych należy przyjąć wg zaleceń producenta systemów okablowania i zaleceń normy Puszki elektroinstalacyjne Służą do rozdziału obwodów zasilających i montażu gniazd elektrycznych. Występują jako łączące, przelotowe, odgałęźne. Wykonane są z materiałów o wytrzymałości elektrycznej powyżej 2 kv, niepalnych lub trudnozapalnych, które nie podtrzymują płomienia, a wydzielane w wysokiej temperaturze przez puszkę gazy nie są szkodliwe dla człowieka, jednocześnie zapewniają minimalny stopień ochrony. Dobór typu puszki uzależniony jest od systemu instalacyjnego. Ze względu na system montażu, występują puszki: natynkowe, podtynkowe. Puszki elektroinstalacyjne do montażu gniazd teleinformatycznych i innych instalacji powinny być przystosowane do mocowania osprzętu za pomocą wkrętów 3. Wymagania szczegółowe dotyczące wykonania robót podstawowych zalecanych przy realizacji zamówienia Przebieg tras kablowych Trasy kablowe należy zbudować z elementów trwałych pozwalających na zachowanie odpowiednich promieni gięcia wiązek kablowych na zakrętach. Wartości minimalnych promieni gięcia kabli są podane w kartach katalogowych i specyfikacjach technicznych kabli miedzianych. Rozmiary (pojemność) kanałów kablowych należy dobierać w zależności od maksymalnej liczby kabli projektowanych w danym miejscu instalacji. Należy przyjąć zapas w przestrzeni koryta na potrzeby ewentualnej rozbudowy systemu. Zajętość światła kanałów kablowych przez kable należy obliczać w miejscach zakrętów kanałów kablowych. Przy całkowitym wypełnieniu światła kanału kablami na zakręcie kanał będzie wówczas wypełniony w 40% na prostym odcinku. Przy budowie tras kablowych pod potrzeby okablowania strukturalnego należy wziąć pod uwagę zapisy normy PN-EN :2002 dotyczące równoległego prowadzenia różnych instalacji w budynku, m.in. instalacji zasilającej, zachowując odpowiednie odległości pomiędzy okablowaniem zasilającym a okablowaniem strukturalnym przy jednoczesnym uwzględnieniu materiału, z którego zbudowane są kanały kablowe. Trasa instalacji powinna przebiegać bezkolizyjnie z innymi instalacjami i urządzeniami, powinna być przejrzysta, prosta i dostępna dla prawidłowej konserwacji oraz remontów. W przypadku długich traktów, gdzie kable sieci teleinformatycznej i zasilającej biegną równolegle do siebie na odległości większej niż 35m, należy zachować odległość między instalacjami, co najmniej 50mm lub stosować metalowe przegrody. Minimalna odległość między kablami informatycznymi i lampami fluoroscencyjnymi, neonowymi i próżniowo-łukowymi (lub innymi o wysokim poziomie prądu rozładowania) powinna wynosić 130 mm. Kable stosowane w różnych celach (np. zasilające energią elektryczną i informatyczne) nie powinny być umieszczane w tych samych wiązkach. Różne wiązki powinny być oddzielone elektromagnetycznie od siebie. Szczegółowe informacje w normie PN-EN : Montaż konstrukcji wsporczych Konstrukcje wsporcze i uchwyty przewidziane do ułożenia na nich tras kablowych do prowadzenia instalacji okablowania strukturalnego i instalacji zasilającej (bez względu na rodzaj instalacji), powinny być zamocowane do podłoża w sposób trwały, uwzględniający warunki lokalne i technologiczne, w jakich dana instalacja będzie pracować, oraz sam rodzaj instalacji. Strona 5

6 4. Prace wykończeniowe Przez prace wykończeniowe rozumie się uzupełnienie natynkowych tras kablowych wykonanych z listew z tworzywa, kształtkami kątów płaskich, wewnętrznych i zewnętrznych, uzupełnienie łączenia pokryw na prostych odcinkach łącznikami, uzupełnienie końcówek listew zaślepkami. Widoczne nierówności ścian po zainstalowaniu listwy należy uzupełnić silikonem lub inną masą uszczelniającą. Należy zamknąć wszelkie otwory rewizyjne wykorzystywane podczas instalacji kabli. Jeśli wykorzystuje się trasę kablową przechodzącą przez granicę strefy pożarowej, światło jej otworu należy zamknąć odpowiednią masą uszczelniającą, charakteryzującą się właściwościami nie gorszymi niż granica strefy, zgodnie z przepisami p.poż. i przymocować w miejscu jej instalacji przywieszkę z pełną informacją o tak zbudowanej granicy strefy. Strona 6

7 1. Część ogólna 1.1. Przedmiot SST SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA ROBOTY ELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z układaniem i montażem elementów instalacji elektrycznej (układanie kabli i przewodów, montaż rozdzielnic i osprzętu) w budynku Zakres stosowania SST Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych SST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót elektrycznych i obejmują instalacje elektryczne związane z zasilaniem sprzętu komputerowego w skład którego wchodzą: - Instalacja rozdzielnic odbiorczych - instalacja tras kablowych, - instalacja gniazd odbiorczych i listew zasilających - instalacja ochrony od porażeń i połączeń wyrównawczych a w szczególności: - Montaż obudów tablic rozdzielczych TK, TKS1, TKS2, TKP0, TKP1, TKP2, TKD - Montaż na gotowym podłożu osprzętu modułowego do tablic rozdzielczych - Montaż kanałów instalacyjnych z PCW o szer. podstawy do 150 mm na podłożu z cegły - Montaż kanałów kablowych metalowych o szer. Podstawy do 300mm na podłożu z betonu - Montaż- przewody izolowane jednożyłowe o przekroju żyły 50 mm2 wciągane do kanałów zamkniętych - Montaż- przewody kabelkowe o łącznym przekroju żył do 7.5 mm2 YDY 3x1,5; YDY 3x2,5 - Montaż- przewody kabelkowe o łącznym przekroju żył do 12.5 mm2 YDY 3x4 - Montaż- przewody kabelkowe o łącznym przekroju żył do 30 mm2 YDY 5x6 - Montaż- przewody kabelkowe o łącznym przekroju żył do 50 mm2 LgY 16, LgY35, YKXS1x50 - Montaż na gotowym podłożu odgałęźników z zaciskami do10mm2 - Montaż do gotowego podłoża gniazd wtyczkowych 2*2P+Z w puszkach natynkowych - Montaż wyposażenia szaf dystrybucyjnych 19" - listwa zasilająca - Pomiar rezystancji izolacji instalacji elektrycznych - obwód 1-fazowy - Sprawdzenie samoczynnego wyłączenia zasilania - pomiar impedancji pętli zwarciowej - Sprawdzenie samoczynnego wyłączenia zasilania - próby działania wyłącznika różnicowoprądowego - Pomiar rezystancji uziemienia 1.4. Określenia podstawowe Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami i wytycznymi Ogólne wymagania dotyczące materiałów i sprzętu Przy wykonywaniu robót budowlanych należy stosować urządzenia, osprzęt i materiały instalacyjne wykazane w projektach, oraz w wykazie materiałów Przedmiar Robót - dopuszczone do obrotu i powszechnego użytkowania. Dopuszczone do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie są wyroby budowlane dla których wydano certyfikat na znak bezpieczeństwa wykazujący zgodność z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych i innych przepisów, dokonano oceny zgodności i wydano certyfikat lub deklarację zgodności z PN lub aprobatą techniczną. Parametry urządzeń, osprzętu i materiałów zastosowanych do wykonywania instalacji powinny być zgodne- co do parametrów, wielkości - z podanymi w dokumentacji projektowej. Dopuszcza się zastosowanie - Strona 7

8 do wykonania instalacji- urządzeń i osprzętu innych niż wymienione w projekcie, kosztorysie i specyfikacji, pod warunkiem zachowania podanych ich parametrów i wielkości, jednak zmiany można dokonać jedynie za zgodą projektanta Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość robót i ich zgodność z Dokumentacją Projektową, Specyfikacją Techniczną obowiązującymi przepisami techniczno budowlanymi poleceniami Inspektora Nadzoru. Przed rozpoczęciem robót elektrycznych Wykonawca powinien zapoznać się z obiektem, w którym prowadzone będą roboty celem stwierdzenie odpowiedniego przygotowania frontu robót. Wykonywanie robót należy na bieżąco koordynować z kierownikiem budowy. Po zakończeniu robót elektrycznych w obiekcie,przed ich odbiorem Wykonawca dokonuje technicznego sprawdzenia jakości wykonanych robót wraz z wykonaniem odpowiednich pomiarów. Przy wykonywaniu robót elektrycznych Wykonawca zobowiązany jest do przestrzegania aktualnie obowiązujących przepisów bhp oraz jeśli jest podwykonawcą - wymagań generalnego wykonawcy w zakresie bhp. Kwalifikacje personelu robót elektrycznych powinny być stwierdzone i udokumentowane ważnymi zaświadczeniami kwalifikacyjnymi. Przy przekazaniu robót elektrycznych wykonawca dostarcza Zleceniodawcy dokumentację powykonawczą. Wykonawca robót jest zobowiązany zapewnić koordynację poszczególnych prac własnych i podwykonawców. Jakość wyrobów i prac budowlanych musi być zgodna z przepisami i normami. 2. Materiały Materiały stosowne do wykonywania robót powinny być zgodne z dokumentacją projektową, kosztorysową i obowiązującymi normami lub równoważne Materiały takie jak tablica rozdzielcza, przewody należy dostarczać na budowę wraz ze świadectwami jakości, kartami gwarancyjnymi, protokołami odbioru technicznego. Dostarczone na miejsce budowy materiały należy sprawdzić pod względem kompletności i zgodności z danymi wytwórcy. Każdy materiał w całej ilości powinien pochodzić z jednego źródła. Pochodzenie materiału i jego jakość określona w pełnej charakterystyce technicznej wykonanej przez producenta podlega zatwierdzeniu przez Managera Projektu. Wykonawca powinien: - dokonać uzgodnień dotyczących gwarancji i jakości całej zamawianej partii materiału; - dokonać uzgodnień dotyczących rytmiczności dostaw wynikającej z harmonogramu robót; - zapewnić sobie od producenta atest (zaświadczenie o jakości) dla każdej jednorazowo wysyłanej partii materiału, zawierający następujące dane: nazwę i adres producenta, datę i numer kolejny badania, oznaczenie wg PN i BN, pieczęć i podpis osoby odpowiedzialnej za badanie. W przypadku stwierdzenia wad lub nasuwających się wątpliwości mogących mieć wpływ na jakość wykonania robót, materiały należy przed ich wbudowaniem poddać badaniom określonym przez dozór techniczny robót. Składowanie materiałów powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producentów, w warunkach zapobiegających zniszczeniu, uszkodzeniu lub pogorszeniu się właściwości technicznych na skutek wpływu czynników atmosferycznych lub fizykochemicznych. Należy zachować wymagania wynikające ze specjalnych właściwości materiałów oraz wymagania w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego. 3. Wymagania szczegółowe dotyczące wykonania robót podstawowych zalecanych przy realizacji zamówienia. Wykonawca przedstawi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane roboty instalacyjne. Strona 8

9 3.1. Montaż sprzętu instalacyjnego i urządzeń Mocowanie puszek w ścianach i gniazd wtykowych w puszkach powinno zapewniać niezbędną wytrzymałość na wyciąganie wtyczki i gniazda. Nie dopuszcza się montażu puszek na klej montażowy. Gniazda wtykowe ze stykiem ochronnym należy instalować w takim położeniu, aby styk ochronny występował u góry. Przewody do gniazd wtykowych 2-biegunowych należy podłączać w taki sposób, aby przewód fazowy dochodził do lewego bieguna, a przewód neutralny do prawego bieguna. Przewód ochronny będący żyłą przewodu wielożyłowego powinien mieć izolację będącą kombinacją barwy zielonej i żółtej. Trasy przewodów oraz sposób ich prowadzenia wykonać zgodnie z zasadami prowadzenia przewodów w pomieszczeniach 3.2. Instalowanie kabli i przewodów Wszelkie typy kabli i przewodów układa się bezpośrednio na ścianach lub sufitach, na konstrukcjach wsporczych oraz kanałach. Szczególną uwagę należy zwrócić przy przejściach kabli przez ściany i stropy z zastosowaniem przepustów kablowych. Rura lub specjalny przepust powinny być wmurowane w otwór, oba końce uszczelnione materiałem niepalnym. Dodatkowe zabezpieczenia wykonuje się w przypadkach szczególnych np. przy przejściu pomiędzy wydzielonymi strefami ochrony pożarowej. Podczas montażu instalacji elektrycznej należy stosować się do niżej wymienionych zasad: - w instalacjach elektrycznych wnętrzowych łączenia przewodów należy wykonywać w sprzęcie i osprzęcie instalacyjnym i w odbiornikach. Nie wolno stosować połączeń skręcanych, jak również w miejscach niedostępnych na czas jej konroli. - przewody muszą być ułożone swobodnie i nie mogą być narażone na naciągi i dodatkowe naprężenia, - do danego zacisku należy przyłączać przewody o rodzaju wykonania, przekroju i w liczbie, do jakich zacisk ten jest przystosowany, - w przypadku stosowania zacisków, do których przewody są przyłączane za pomocą oczek, pomiędzy oczkiem a nakrętką oraz pomiędzy oczkami powinny znajdować się podkładki metalowe, zabezpieczone przed korozją w sposób umożliwiający przepływ prądu, - długość odizolowanej żyły przewodu powinna zapewniać prawidłowe przyłączenie do zacisku - zdejmowanie izolacji i oczyszczenie przewodu nie może powodować uszkodzeń mechanicznych. - końce przewodów miedzianych z żyłami wielodrutowymi (linek) powinny być zabezpieczone zaprasowanymi tulejkami lub ocynowane (zaleca się stosowanie tulejek zamiast cynowania) Montaż rozdzielnic Przeprowadzenie prefabrykacji rozdzielnicy dokonuje się w oparciu o projekt techniczny, uwzględniający wymagania stawiane wyrobowi. Do najważniejszych wymogów należą: stopień ochrony, ilość wolnego miejsca do montażu, typ rozdzielnicy, dane dotyczące sieci zasilającej, miejsce zasilania i odpływów oraz przekroje kabli, specyfikacja wyposażenia. W oparciu o powyższe dane należy sporządzić schemat ideowy, który zwykle jest załącznikiem do dokumentacji. Następnym etapem jest rozrysowanie widoku i wyposażenia rozdzielnicy w celu uzgodnienia planu z inspektorem nadzoru. Przy nieskomplikowanych rozdzielnicach etap ten można pominąć. Po skompletowaniu wszystkich potrzebnych wg specyfikacji elementów rozdzielnicy należy dokonać mocowania i połączeń aparatów i urządzeń wg zaleceń producentów. Prefabrykacja rozdzielnicy elektrycznej powinna uwzględniać wszelkie wytyczne projektanta co do wymaganych cech obudowy, a w szczególności: stopień ochronności, wymiary zewnętrzne każdego elementu obudowy, typ rozdzielnicy ze względu na sposób montażu: naścienna, wnękowa sposób zasilania i odpływu: od góry lub od dołu, sposób mocowania wyposażenia w obudowie: płyty montażowe i osłonowe, elementy dystansowe, szyny nośne zunifikowane lub zaprojektowane, opracowane wg wymagań normy PN-EN :2004, rodzaj materiału i kolor elementów obudowy, sposób zabezpieczenia przed dostępem osób nieuprawnionych, opracowane wg wymagań normy PN- EN :2004, kompletność montażu wyposażenia dodatkowego, kompletność i prawidłowość opisów oraz znaków wytypowanych dla danej rozdzielnicy; znaki znajdujące się wewnątrz i na zewnątrz rozdzielnicy, Strona 9

10 oznakowanie aparatury i okablowania w rozdzielnicy winno być wykonane w sposób czytelny najlepiej przy pomocy drukarki i nie powinno zakrywać danych technicznych aparatów i osprzętu, Należy zapewnić równomierne obciążenie faz linii zasilających przez odpowiednie (zgodnie ze schematami elektrycznymi) przyłączanie odbiorów 1-fazowych Instalacja połączeń wyrównawczych Dla uziemienia części metalowych urządzeń, tras kablowych metalowych i przewodów ekranowanych, na których nie występuje trwale potencjał elektryczny, należy wykonać instalacje połączeń wyrównawczych. Instalacja ta składa się z połączenia wyrównawczego: głównego (główna szyna wyrównawcza), miejscowego (dodatkowego dla części przewodzących, jednocześnie dostępnych) i nieuziemionego. Elementem wyrównującym potencjały jest przewód wyrównawczy. Instalację połączyć z istniejącym uziemieniem otokowym poprzez złącze kontrolne, przewodem LgY35mm 2 od listwy wyrównawczej do złącza kontrolnego oraz od złącza kontrolnego do uziomu bednarką ocynkowaną 30x4mm. Połączenie ułożonej bednarki z uziomem wykonać poprzez spawanie. Miejsce spawania zabezpieczyć przed korozją np. masą asfaltową, a w części nadziemnej - wazeliną bezkwasową. Po wykonaniu połączenia wykonać pomiar sprawdzający wartość oporności uziemienia. Dla tego typu złącza wartość oporności powinien wynosić nie więcej niż 5 Ω Instalacja przeciwporażeniowa Podstawowa ochrona przed rażeniem prądem (ochrona przed dotykiem bezpośrednim) jest zapewniona przez izolowanie części czynnych oraz przez zastosowanie obudów zamykanych na klucz, do których dostęp mają tylko służby techniczne Inwestora. Jako dodatkową ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym przewidziano w niniejszym obiekcie - szybkie wyłączenie: układ sieciowy TN-S i dodatkowo wyłączniki ochronne róźnicowo-prądowe o czułości prądowej 30mA 4. Prace wykończeniowe Należy oznaczyć wszystkie zainstalowane elementy zgodnie z zasadami administrowania instalacją zasilającą sprzęt komputerowy. Elementami, które należy oznaczać, są: - szafy rozdzielnic elektrycznych - poszczególne aparaty wyłączające i zabezpieczające - wszystkie gniazda użytkowników Oznaczenia powinny być trwałe, wyraźne i widoczne. Po zakończeniu instalacji należy przygotować dokumentację powykonawczą zawierającą następujące elementy: - podstawa opracowani - informacje o wykonawcy rozpatrywanej instalacji - opis wykonanej instalacji wraz z opisem zainstalowanych technologii - lista zainstalowanych komponentów: Lp. / Producent Dostawca / Numer katalogowy / Nazwa elementu / Ilość - schemat ideowe wykonanej instalacji - podkłady budowlane wszystkich kondygnacji z naniesionymi elementami wykonanej instalacji - widoki rozdzielnic z dokładnym oznaczeniem wszystkich aparatów wyłączających i zabezpieczających Informacje zawarte w dokumentacji muszą odzwierciedlać rzeczywisty stan instalacji. 5. Próby montażowe i pomiary 5.1. Próby montażowe Po zakończeniu robót należy przeprowadzić próby montażowe obejmujące badania i pomiary. Zakres prób montażowych należy uzgodnić z inwestorem. Zakres podstawowych prób obejmuje: Strona 10

11 pomiar rezystancji izolacji instalacji pomiary impedancji pętli zwarciowych pomiary rezystancji uziemień 6. Przepisy związane PN-IEC :2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Zakres, przedmiot i wymagania podstawowe PN-IEC :2007 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przeciwporażeniowa PN-IEC :2002 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Oprzewodowanie PN-IEC :2001 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Aparatura rozdzielcza i sterownicza PN-IEC :2001 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Układy uziemiające i połączenia wyrównawcze instalacji informatycznych PN-IEC :2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzanie odbiorcze Rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych i rozbiórkowych. Dz.U. Nr 13 z dnia r. Zarządzenie nr 29 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 17 lipca 1974r. w sprawie doboru przewodów i kabli elektroenergetycznych do obciążeń prądem elektrycznym. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych - Część V. Instalacje elektryczne, 1973 r. Rozporządzenie Ministra Przemysłu z dn r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać urządzenia elektroenergetyczne w zakresie ochrony przeciwporażeniowej. (Dz.U. Nr 81 z dn r.) Strona 11

12 SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA (SST) 1. Wstęp INSTALOWANIE OKABLOWANIA STRUKTURALNEGO 1.1. Przedmiot SST Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru prac montażowych przewodów i kabli okablowania strukturalnego Zakres stosowania SST Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych SST Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót instalacyjnych występujących w obiekcie objętym kontraktem. Prace instalacyjne, kablowe zostaną wykonane w zakresie : Instalacji kabla światłowodowego Instalacji kabla F/FTP kat 6A Instalacji paneli światłowodowych i paneli miedzianych kat 6A ekranowanych Instalacji gniazd kat 6A STP w punktach przyłączeniowych PEL 1.4. Określenia podstawowe Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami i wytycznymi Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania, ich zgodność z dokumentacją projektową, ST i SST oraz poleceniami Inspektora Nadzoru. 2. Materiały Materiały stosowne do wykonywania robót powinny być zgodne z dokumentacją projektową, kosztorysową i obowiązującymi normami lub równoważne 2.1. Kabel F/FTP (PiMF) kat.7, 4 pary 23AWG, LSZH Instalacja ma być poprowadzona ekranowanym kablem konstrukcji F/FTP z osłoną zewnętrzną trudnopalną (LSZH). Ekran takiego kabla jest zrealizowany na dwa sposoby: 1. w postaci jednostronnie laminowanej folii aluminiowej oplatającej każdą parę transmisyjna (w celu redukcji oddziaływań miedzy parami), 2. w postaci wspólnej jednostronnie laminowanej folii aluminiowej okalającej dodatkowo wszystkie pary (skręcone razem między sobą) w celu redukcji wzajemnego oddziaływania kabli pomiędzy sobą. Taka konstrukcja pozwala osiągnąć najwyższe parametry transmisyjne, zmniejszenie przesłuchu NEXT i PSNEXT oraz zmniejszyć poziom zakłóceń od kabla. Pozwala także w dużym stopniu poprawić odporność na zakłócenia zarówno wysokich, jak i niskich częstotliwości. Kabel musi spełniać wymagania stawiane komponentom przez najnowsze obowiązujące specyfikacje Charakterystyka kabla ma uwzględniać odpowiedni margines pracy, tj. pozytywne parametry transmisyjne do min. 800MHz. Kabel ten ma spełniać wymagania stawiane komponentom Kategorii 6 A przez obowiązujące specyfikacje norm, równocześnie zapewniając pełną zgodność z niższymi kategoriami okablowania Panel rozdzielczy 19 /1U 24*RJ45 F/FTP Strona 12

13 Panel rozdzielczy (krosowy) 24 portowym modularnym panelu krosowym o wysokości montażowej 1U. Panel krosowy o takiej konstrukcji ma zapewnić zamontowanie 24 oddzielnych modułów RJ45 (zakończenie maksymalnie dla 24 kabli miedzianych) co zapewnia zwartą konstrukcję, łatwy montaż, terminowanie kabli oraz uniwersalne rozszycie kabla w sekwencji T568A lub T568B, przy czym każdy port ma mieć możliwość oddzielnego opisu i oznaczenia poprzez system kolorowych ikon. Panel ma zawierać tylną prowadnicę kabla. Panel ma zawierać zacisk uziemiający. Panel ma także posiadać opcję uruchomienia inteligentnego zarządzania okablowaniem.(monitorowania stanu połączeń fizycznych w czasie rzeczywistym). W celu uzyskania wyżej opisanej funkcjonalności panel powinien posiadać z przodu panela dodatkowy otwór. Po zamontowaniu w miejscu zaślepki modułu I/O (wejścia/wyjścia) oraz doposażenia panela o zestaw uzupełniający, z sensorami monitorującymi każdy z portów RJ45, panel uzyskuje funkcjonalność zarządzania infrastruktura sieciową. Ekran panela realizowany jest przy pomocy metalowej pokrywy, zamykanej i szczelnie od góry, zakrywającej również boki i tył, z ustaleniem pozycji na wyjście kabli wprowadzanych do panela. Pokrywa tworzy szczelną elektromagnetycznie klatkę Faraday a, poprzez możliwość regulacji otworów wejściowych w dwóch zatrzaskiwanych pozycjach i dopasowania do średnicy instalowanego kabla. Dodatkowo ekrany kabli mają być mocowane za pomocą zacisków śrubowych, będących na standardowym wyposażeniu każdego panela. Panel ma zawierać zacisk uziemiający Moduł gniazda RJ45 XGA kat.6a ISO STP Moduł ma posiadać pełne ekranowanie i mieć konstrukcję dwuelementową, składającą się z części przedniej (z interfejsem RJ45 oraz złączami dla par transmisyjnych i ostrzami do odcięcia ich nadmiaru w trakcie zarabiania złącza) oraz części tylnej (zintegrowanej prowadnicy par transmisyjnych wraz z sprężynowym samozaciskowym uchwytem 360 o kabla ekranowanego na całym obwodzie kabla). Ekranowana metalowa obudowa (w formie odlewu, zarówno na części przedniej i tylnej) podczas montażu gniazda ma się składać w szczelną całość, tworząc zintegrowaną i szczelną klatkę Faradaya. Konstrukcja modułu i uchwytu ekranu nie może zniekształcać konstrukcji kabla, ma również zapewniać maksymalną łatwość instalacji oraz gwarantować najwyższe parametry transmisyjne. Wymaga się, aby każdy moduł gniazda RJ45 posiadał możliwość uniwersalnego terminowania kabli, tj. w sekwencji T568A lub T568B. Moduły ekranowane gniazd RJ45, mają zapewniać współpracę z drutem miedzianym o średnicy od 0,51 do 0,65mm (24 22 AWG), będącym elementem kabla 4-parowego podwójnie ekranowanego typu PiMF (konstrukcja F/FTP) o impedancji falowej 100 Ω. Charakterystyka transmisyjna modułu gniazda ma być potwierdzona przez certyfikaty niezależnego laboratorium w paśmie do minimum 500HMz, w celu zapewnienia odpowiedniego zapasu parametrów transmisyjnych. 3. Wymagania szczegółowe dotyczące wykonania robót podstawowych zalecanych przy realizacji zamówienia Budowa punktów dystrybucyjnych Elementy punktów dystrybucyjnych powinny być umieszczane w szafach dystrybucyjnych stanowiących zabezpieczenie pasywnych paneli krosowych, urządzeń aktywnych, kabli elastycznych oraz innego sprzętu instalowanego w stelażu 19. Z uwagi na łatwość późniejszego administrowania systemem zaleca się stosowanie szaf o szerokości 800 mm, co pozwala na wygospodarowanie miejsca na pionowe prowadzenie kabli elastycznych. Ma to znaczenie szczególnie w sytuacjach, kiedy wypełnienie szafy osprzętem pasywnym i aktywnym jest duże. Szafę dystrybucyjną należy ustawić na stałe w pomieszczeniu, w ten sposób, aby zapewnić pełny dostęp od przodu i od tyłu przy pełnym otwarciu drzwi. Minimalna odległość pomiędzy ścianą boczną szafy a ścianą pomieszczenia powinna wynosić 15 cm w celu poprowadzenia koryt kablowych Zaleca się prowadzenie oddzielnych wiązek kablowych do poszczególnych paneli krosowych. Należy stosować zapas kabli wewnątrz szafy umożliwiający umieszczenie panela w dowolnym miejscu stelażu 19. Do umocowania wiązek kablowych należy wykorzystać elementy montażowe szafy. Przy mocowaniu wiązek kablowych należy przestrzegać zasad maksymalnej siły ściskania kabla, zależnej od jego konstrukcji, podawanej w kartach katalogowych produktów. Wszystkie ekranowane panele krosowe wymagające doprowadzenia potencjału wyrównawczego sieci są wyposażone w odpowiedni zacisk. Należy doprowadzić do nich przewód giętki (linkę) w izolacji żółto-zielonej o przekroju poprzecznym min. 6 mm 2 i zakończyć ją na wspólnej szynie uziemiającej szafy. Szynę uziemiającą Strona 13

14 szafy należy podłączyć do instalacji wyrównawczej budynku przewodem w izolacji żółto-zielonej o przekroju poprzecznym min. 16 mm Budowa gniazd użytkowników Punkty dostępu do systemu mogą przybierać różne formy: gniazd podtynkowych, gniazd natynkowych, gniazd instalowanych w kanałach kablowych, gniazd w puszkach podłogowych. Przy doborze typów osprzętu i serii należy się kierować warunkiem odpowiedniego dopasowania do kształtu gniazd RJ45 keystone jack, warunkiem zapewnienia odpowiednich promieni gięcia kabli zakończonych w tych gniazdach oraz co najmniej zbliżonym wyglądem (zaakceptowanym przez Inwestora) do gniazd instalacji elektrycznej. W każdym przypadku doprowadzenie kabli do gniazd wiąże się z pozostawieniem zapasu kabla w obrębie gniazda bądź tuż za nim w sytuacjach, kiedy gabaryty gniazda nie pozwalają na zorganizowanie zapasu. Przy montażu należy bezwzględnie pamiętać o odpowiednim oznakowaniu gniazd zgodnym z oznakowaniem kabla oraz odpowiadającego mu gniazda w panelu zainstalowanym w szafie dystrybucyjnej Terminowanie kabli w osprzęcie przyłączeniowym Każdy moduł ma być zarabiany narzędziami. Zalecane jest, wykorzystanie do montażu takich narzędzi, które poprzez jeden ruch narzędzia, zapewniają krótkie rozploty par (max.6mm) oraz dużą powtarzalność i szybkość zarabiania. Należy przestrzegać zapisów instrukcji montażu osprzętu połączeniowego w odniesieniu do zdejmowania koszulki zewnętrznej kabla, rozplotu elementów ekranujących oraz rozkręcania poszczególnych par. Działania te mają bezpośredni wpływ na wydajność toru transmisyjnego. 4. Prace wykończeniowe Należy oznaczyć wszystkie zainstalowane elementy zgodnie z zasadami administrowania systemem okablowania, wykorzystując opracowany wcześniej otwarty system oznaczeń, pozwalający na późniejszą rozbudowę instalacji. Elementami, które należy oznaczać, są: - pomieszczenia punktów dystrybucyjnych, - szafy i stojaki zawierające elementy systemu okablowania, - poszczególne panele krosowe, - poszczególne porty tych paneli, - a także wszystkie gniazda użytkowników. Oznaczenia powinny być trwałe, wyraźne i widoczne. Po zakończeniu instalacji należy przygotować dokumentację powykonawczą zawierającą następujące elementy: - podstawa opracowania - informacje o inwestorze, inwestorze zastępczym, generalnym wykonawcy, wykonawcy rozpatrywanej instalacji - opis wykonanej instalacji wraz z opisem zainstalowanych technologii - lista zainstalowanych komponentów: Lp. / Producent Dostawca / Numer katalogowy / Nazwa elementu / Ilość - schemat połączeń elementów instalacji - podkłady budowlane wszystkich kondygnacji z naniesionymi elementami instalacji - widoki szaf i stojaków w punktach dystrybucyjnych - widoki wszystkich rodzajów punktów użytkowników Informacje zawarte w dokumentacji muszą odzwierciedlać rzeczywisty stan instalacji. 5. Pomiary dynamiczne Wykonawstwo pomiarów powinno być zgodne z normą PN-EN 50346:2004/A1+A2:2009. Pomiary sieci światłowodowej powinny być wykonane zgodnie z normą PN-EN :2009/A1:2010. Pomiary należy wykonać dla wszystkich interfejsów okablowania poziomego oraz szkieletowego. Strona 14

15 Należy użyć miernika dynamicznego (analizatora), który posiada wgrane oprogramowanie umożliwiające pomiar parametrów według aktualnie obowiązujących norm. Sprzęt pomiarowy musi posiadać aktualny certyfikat potwierdzający dokładność jego wskazań. Analizator okablowania wykorzystany do pomiarów musi charakteryzować się przynajmniej IV klasą dokładności wg IEC /Ed. 3 (proponowane urządzenia to np. Lantek 7G, FLUKE DTX 1800). W przypadku sieci miedzianej pomiary należy wykonać w konfiguracji pomiarowej kanału razem z kablami krosowymi (ang. channel ) przy wykorzystaniu odpowiednich adapterów pomiarowych specyfikowanych przez producenta sprzętu pomiarowego. W przypadku sieci miedzianej pomiary należy wykonać w konfiguracji pomiarowej kanału razem z kablami krosowymi (ang. channel ) przy wykorzystaniu odpowiednich adapterów pomiarowych specyfikowanych przez producenta sprzętu pomiarowego. Kable krosowe, które zostały użyte do przeprowadzenia pomiarów należy przekazać inwestorowi. Pomiary należy skonfrontować z wydajnością klasy E A specyfikowanej wg. ISO/IEC11801:2002/Am2:2010 lub EN :2011. Pomiar każdego toru transmisyjnego poziomego (miedzianego) powinien zawierać: mapę połączeń, długość połączeń i rezystancje par, opóźnienie propagacji oraz różnicę opóźnień propagacji, tłumienie, NEXT i PS NEXT w dwóch kierunkach, ACR-F i PS ACR-F w dwóch kierunkach, ACR-N i PS ACR-N w dwóch kierunkach, RL w dwóch kierunkach, PSAACRF oraz PSANEXT lub informacje od producenta, że parametry te są spełnione w danej konfiguracji (wymagany odpowiedni certyfikat wydany przez laboratorium pomiarowe). Tłumienie światłowodowego toru transmisyjnego może być wyznaczone za pomocą miernika spadku mocy optycznej lub reflektometru. Pomiar tłumienia mocy optycznej należy wykonać przy wykorzystaniu metody wtrąceniowej z 3 kablami referencyjnymi lub 1 kablem referencyjnym. Przy pomiarze reflektometrem należy użyć rozbiegówki oraz dobiegówki w celu określenia jakości wszystkich złączy. Niezależnie od użytego sprzętu pomiarowego kompletny pomiar tłumienia każdego dupleksowego toru transmisyjnego powinien być przeprowadzony w dwie strony w dwóch oknach transmisyjnych dla dwóch włókien (chyba że typ złącza uniemożliwia taką procedurę): od punktu A do punktu B w oknie 850nm i 1300nm (MM) od punktu B do punktu A w oknie 850nm i 1300nm (MM) Na raportach pomiarów powinna znaleźć się informacja opisująca wielkość marginesu (inaczej zapasu, tj. różnicy pomiędzy wymaganiem normy a pomiarem, zazwyczaj wyrażana w jednostkach odpowiednich dla każdej mierzonej wielkości). 6. Przepisy związane Podstawą do opracowania zagadnień związanych z okablowaniem strukturalnym są obowiązujące normy europejskie i międzynarodowe, dotyczące wymagań ogólnych oraz specyficznych dla środowiska biurowego: Strona 15

16 ISO/IEC11801: Information technology - Generic cabling for customer premises PN-EN :2011 Technika Informatyczna Systemy okablowania strukturalnego Część 1: Wymagania ogólne PN-EN :2008/A1:2011 Technika Informatyczna Systemy okablowania strukturalnego Część 2: Budynki biurowe PN-EN :2010/A1:2011 Technika informatyczna. Instalacja okablowania Część 1- Specyfikacja i zapewnienie jakości PN-EN :2010/A1:2011 Technika informatyczna. Instalacja okablowania Część 2 - Planowanie i wykonawstwo instalacji wewnątrz budynków PN-EN :2005 Technika informatyczna. Instalacja okablowania Część 3 Planowanie i wykonawstwo instalacji na zewnątrz budynków PN-EN 50346:2004/A2:2010 Technika informatyczna. Instalacja okablowania - Badanie zainstalowanego okablowania PN-ISO/IEC :2009/A1:2010 Technika informatyczna - Implementacja i obsługa okablowania w zabudowaniach użytkowych - Część 3: Testowanie okablowania światłowodowego IEC Norma komponentowa dotycząca wydajności kabli symetrycznych kat.7 A częstotliwości 1200MHz IEC , IEC , IEC , IEC , IEC , IEC , EN Normy międzynarodowe związane z palnością powłoki kabla Strona 16

17 1. Część ogólna 1.1. Przedmiot SST SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA ROBOTY BUDOWLANE WEWNĘTRZNE SUFITY PODWIESZANE Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) ą wymagania dotyczące wykonania i odbioru obudów z płyt GK i sufitów podwieszanych, wykonanie gładzi oraz malowanie w ramach robót budowlanych przy realizacji instalacji okablowania strukturalnego i sieci napięcia dedykowanego w budynku Zakres stosowania SST Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych SST Roboty, których dotyczy Specyfikacja obejmują wszystkie czynności polegające na wykonaniu sufitów podwieszanych korytarza 1 i 2 piętra budynku Roboty towarzyszące: - Wykonanie obliczeń statycznych konstrukcji sufitu podwieszonego ze szczególnym uwzględnieniem ewentualnego dodatkowego obciążenia od urządzeń oświetleniowych i klap rewizyjnych - Wykonanie robót związanych z instalacją obramowania z płyt gipsowo kartonowych wg opisu sufitów podwieszonych - Rozmieszczenie i zamontowanie wieszaków oraz wykonanie rusztu metalowego, podwieszonego do stropu za pomocą wieszaków. - Zamontowanie płyt GK na konstrukcji rusztu. - Wykonanie połączeń ze ścianami konstrukcyjnymi, działowymi murowanymi - Wykonanie ewentualnych obudów oświetleniowych oraz obudów dla klap rewizyjnych - Wykonanie niezbędnych zabezpieczeń wykonanych prac; - Roboty wykończeniowe i uprzątnięcie placu budowy; 2. Materiały Wszelkie nazwy własne produktów i materiałów przywołane w specyfikacji służą określeniu pożądanego standardu wykonania i określeniu właściwości i wymogów technicznych założonych w dokumentacji technicznej dla danych rozwiązań. Dopuszcza się zamienne rozwiązania (w oparciu na produktach innych producentów) pod warunkiem: - spełnienia tych samych właściwości technicznych, - przedstawienia zamiennych rozwiązań na piśmie (dane techniczne, atesty, dopuszczenia do stosowania), - uzyskania akceptacji Inspektora nadzoru 2.1. Wymagania projektowe W korytarzach kondygnacji 1 i 2 piętra zaproponowano systemowe sufity podwieszane montowane do konstrukcji stropów za pomocą systemu konstrukcji nośnej umożliwiającej prowadzenie tras kablowych nad sufitem. W suficie podwieszanym należy zamontować klapy rewizyjne umożliwiające kontroli stanu instalacji zamontowanej oraz prowadzenia dodatkowych kabli instalacyjnych. 3. Sprzęt Strona 17

18 Narzędzia stosowane powszechnie podczas pracy w technologii suchej zabudowy : - Do cięcia płyty g-k używane są noże z wymiennym ostrzem, piła otwornica i piła płatnica. - Do mieszania systemowego gipsu szpachlowego do spoinowania używamy wolnoobrotową wiertarkę z mieszadłem, kielnie i wiadro plastikowe. - Do prawidłowego ustawienia mocowanych płyt g-k stosowany jest powszechnie młotek gumowy, łata i poziomica. - Do przykracania płyt g-k najlepsza jest wkrętarka z regulacją głębokości wkręcania. - Narzędzia do spoinowania płyt g-k to szpachelka, packa metalowa oraz papier ścierny. - Dodatkowo mogą być użyteczne: strug kątowy (fazowanie krawędzi płyt g-k) oraz sznurek malarski (do wyznaczania poziomów). 4. Transport i składowanie Wysoką jakość wykończeniową wnętrz w technologii suchej zabudowy można zapewnić stosując odpowiednie zasady postępowania z płytami g-k podczas ich transportu na plac budowy i w trakcie samego montażu. - Płyty g-k przenosimy boczną krawędzią pionowo lub przewozimy na odpowiednio przystosowanych wózkach widłowych, paletach lub innych wózkach transportowych. - Płyty g-k powinny byś składowane na płaskim podłożu (najlepiej palecie) lub na podkładkach drewnianych - rozmieszczonych maksimum co 35 cm. - Płyty g-k i kleje, szpachle i gipsy systemowe należy chronić przed wilgocią. Nie wolno stosować płyt g-k zamoczonych i zawilgoconych. 5. Wykonanie robót Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania Robót oraz z ich zgodność ze specyfikację techniczną. Wszystkie prace należy wykonywać zgodnie z instrukcją i wskazówkami producenta oraz zaleceniami Inspektora nadzoru. Wszystkie sufity podwieszane, obicia należy wykonać zgodnie z instrukcją i wskazówkami producenta wybranego systemu sufitów. System składa się z profili nośnych, profili poprzecznych dostępnych w różnych długościach, wykończeniowych listew przyściennych oraz różnorodnych akcesoriów. Montaż sufitu rozpoczyna się od wyznaczenia jego płaszczyzny na okalających ścianach. Wskazane jest wytrasować linię na wysokości górnej krawędzi kątownika (uzyska się wtedy czystą ścianę poniżej sufitu). Następnie wzdłuż wyznaczonych linii mocuje się kątownik przyścienny kołkami szybkiego montażu w rozstawach nie większych niż 100 cm. Jeżeli powierzchnia ściany jest nierówna należy mocować kątownik tylko w miejscach bezpośredniego styku ze ścianą - bez doginania do niej. Powstałe szczeliny należy wypełnić kitem elastycznym. Następnie trasuje się na suficie miejsca przebiegu profili głównych w rozstawach 60 cm. Wzdłuż linii przebiegu profili głównych trasuje się miejsca mocowania wieszaków do stropu w maksymalnym rozstawie co 120 cm. Po zamocowaniu wieszaków podwiesza się profile główne, które poziomujemy na całej płaszczyźnie. Montaż kończy uzupełnienie wszystkich płyt. Płyty przyścienne muszą być przycięte na odpowiednią szerokość. Prace z płytami należy wykonywać w bawełnianych, czystych rękawiczkach, aby nie pozostawiać śladów na powierzchni płyty. Zawiesia Regulowane zawiesia z drutu, powinny być mocowane do otworów w profilach nośnych. Regulowane zawiesia z drutu powinny być jednakowo zorientowane i przymocowane do profili nośnych tak, aby ich niższe końce były umieszczone w tym samym kierunku. Mocowanie do stropu Elementy (śruby, wkręty, kołki) służące mocowaniu wieszaków do stropu są dostępne u specjalistycznych dostawców. Należy zawsze stosować dostosowany do konstrukcji stropu typ mocowania oraz upewnić się, że posiada on wystarczającą wytrzymałość na wyrywanie. 6. Kontrola jakości robót Badania techniczne należy przeprowadzić w czasie odbioru częściowego i końcowego robót (odbiór częściowy przeprowadza się w odniesieniu do tych robót, do których dostęp późniejszy jest niemożliwy lub utrudniony). Do oceny i przyjęcia wykonanych robót wykonawca powinien przedstawić co najmniej następujące dokumenty - zatwierdzoną dokumentację techniczną - protokoły odbiorów międzyoperacyjnych stwierdzających prawidłowe przygotowanie podłoża, prawidłowe wykonanie każdej z warstw podkładowych pokrycia oraz innych robót zanikających Strona 18

19 - protokoły badań kontrolnych lub zaświadczenia o jakości materiałów użytych do wykonanego pokrycia. Etapy prac - roboty zanikające Przy wykonywaniu suchej zabudowy można wyodrębnić następujące roboty zanikające: - Wykonanie konstrukcji z profili stalowej przygotowanej do pokrywania płytami gipsowo-kartonowymi (sprawdzenie wyznaczenia położenia rusztu względem stałych elementów konstrukcji budynku, sprawdzenie jakości i grubości blach profili, sprawdzenie sposobu zamocowania skrajnych profili konstrukcji, sprawdzenie rozstawu elementów konstrukcji oraz ewentualnego ich łączenia). - Sprawdzenie zachowania dystansu na stykach płyt, sprawdzenie przygotowania krawędzi do spoinowania, w tym ewentualne sfazowanie ciętych krawędzi nie obłożonych kartonem). - Odchylenia powierzchni sufitu od płaszczyzny poziomej (Nie większe niż 2 mm na 1 m i ogółem nie więcej niż 4 mm na całej powierzchni między przegrodami pionowymi - Spoinowanie płyt szczególnie wymagających użycia taśmy zbrojącej. - Wykonanie powłok ochronnych na płytach 7. Przepisy związane i normy PN-B-79405:1997/Apl:1999 Płyty gipsowo-kartonowe PN-B-30042:1997 Spoiwa gipsowe Gips szpachlowy, gips tynkarski i klej gipsowy PN-69/B Roboty malarskie budowlane farbami wodnymi i wodorozcieńczalnymi farbami emulsyjnymi PN-ISO :1994 Tolerancje w budownictwie. Kontrola wymiarowa robót budowlanych PN-87/B Tolerancje wymiarów w budownictwie. Postanowienia ogólne Obowiązujące przepisy przeciwpożarowe w odniesieniu do zastosowania systemów suchej zabudowy wnętrz z płyt gipsowo-kartonowych. Instrukcje producentów zastosowanych systemów. Strona 19