B8-0434/2017 } B8-0435/2017 } B8-0450/2017 } RC1/Am. 21

Transkrypt

1 B8-0450/2017 } RC1/Am Nikolaos Chountis, Fabio De Masi, Eleonora Forenza Ustęp 2 e (nowy) 2e. jest zdania, że kryzys UE i kryzys w obrębie UE narodził się z ram ustanowionych traktatem lizbońskim i poprzedzającymi go traktatami, a sytuacji tej nie da się przezwyciężyć, opierając się na obecnych ramach; podkreśla potrzebę ustanowienia odwracalności traktatów regulujących integrację, a zwłaszcza traktatu lizbońskiego, z myślą o jego uchyleniu, jak też o uchyleniu paktu fiskalnego i Traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w unii gospodarczej i walutowej oraz sześciopaku i dwupaku; apeluje o zwołanie przez Radę Europejską konferencji międzyrządowej w celu zajęcia się kwestią odwracalności i uchylenia traktatów; zwraca uwagę na pilną potrzebę odzyskania przez państwa członkowskie zdolności decydowania o strategiach gospodarczych, które najlepiej odpowiadają ich indywidualnym potrzebom;

2 B8-0450/2017 } RC1/Am Nikolaos Chountis, Eleonora Forenza Ustęp 2 f (nowy) 2f. podkreśla, że poziom zadłużenia w wielu państwach UE jest jednym z najwyższych na świecie; zwraca się w związku z tym do Komisji i do państw członkowskich o uruchomienie i wsparcie procedury renegocjacji długu publicznego (w odniesieniu do jego wysokości, zapadalności i stóp procentowych), a także unieważnienie jego spekulacyjnego i niezgodnego z prawem elementu w najbardziej zadłużonych państwach w celu zadbania o to, by obsługa długu odpowiadała rozwojowi gospodarczemu i społecznemu; zauważa, że bez redukcji długu ożywienie gospodarcze w państwach członkowskich jest niemożliwe;

3 B8-0450/2017 } RC1/Am Nikolaos Chountis, Fabio De Masi, Eleonora Forenza Ustęp 2 g (nowy) 2g. apeluje o wprowadzenie planu awaryjnego służącego wsparciu gospodarki krajów, w których doszło do interwencji trojki, oraz o przyznanie w tym planie zasobów finansowych i umożliwienie niezbędnych wyjątków od zasad funkcjonowania jednolitego rynku i wspólnych strategii politycznych;

4 B8-0450/2017 } RC1/Am João Pimenta Lopes, João Ferreira, Miguel Viegas, Nikolaos Chountis, Eleonora Forenza Ustęp 2 h (nowy) 2h. opowiada się za utworzeniem specjalnych programów wsparcia dla tych krajów, które uważają, że ich pozostawanie w strefie euro stało się niemożliwe do utrzymania i trudne do udźwignięcia, przewidując odpowiednią rekompensatę za zaistniałe straty w ramach wynegocjowanej rezygnacji z jednolitej waluty w przypadku tych państw, które tego pragną;

5 B8-0450/2017 } RC1/Am Nikolaos Chountis, Eleonora Forenza Ustęp 2 i (nowy) 2i. uważa, że przepisy dotyczące unii bankowej służą jedynie interesom dużego kapitału finansowego w UE i naruszają podstawowe zasady demokracji; opowiada się za uchyleniem przepisów dotyczących unii bankowej i uważa, że należy zapewnić demokratyczną kontrolę publiczną nad systemem bankowym;

6 B8-0450/2017 } RC1/Am Nikolaos Chountis, Eleonora Forenza Ustęp 2 j (nowy) 2j. biorąc pod uwagę ostatnie wydarzenia, a w szczególności trzęsienia ziemi we Włoszech i w Grecji oraz pożary w Hiszpanii i Portugalii, które spowodowały bardzo poważne i znaczące skutki dla ludności zamieszkującej te szczególnie ubogie regiony, podkreśla znaczenie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej (FSUE) w zakresie reagowania na poważne klęski żywiołowe oraz przyjmuje do wiadomości proponowane zwiększenie środków na zobowiązania i płatności przeznaczonych dla FSUE; wzywa Komisję do zagwarantowania dalszego powiększania tego funduszu, jak również do przyjęcia takich zasad jego uruchamiania, aby odbywało się to w sposób bardziej elastyczny i terminowy, aby rozszerzyć jego zakres na więcej klęsk o znaczących skutkach oraz skrócić okres pomiędzy wystąpieniem klęski a udostępnieniem funduszy; wzywa do wzmocnienia wspólnotowego podejścia do zapobiegania klęskom żywiołowym poprzez utworzenie takich ram finansowych, które będą umożliwiały mobilizację prewencji w postaci działań mających na celu korygowanie sytuacji obejmujących

7 ryzyko;

8 B8-0450/2017 } RC1/Am Nikolaos Chountis, Eleonora Forenza Ustęp 2 k (nowy) 2k. wyraża głębokie ubolewanie z powodu zaproponowanego europejskiego filaru socjalnego oraz dokumentu otwierającego debatę na temat społecznego wymiaru Europy, gdyż są one zwodnicze, mało konkretne, a ich celem jest odwrócenie uwagi od polityki oszczędnościowej, która walnie przyczyniła się do głębokiego kryzysu gospodarczego w UE, do upowszechnienia niepewnych form zatrudnienia oraz do zwiększenia skali nierówności między kobietami a mężczyznami; potępia niedawno przedstawioną międzyinstytucjonalną proklamację w sprawie europejskiego filaru praw socjalnych, której celem jest narzucenie zharmonizowanych niskich standardów w zakresie praw socjalnych na szczeblu europejskim, przy jednoczesnym osłabieniu praw pracowniczych i socjalnych pracowników, i która próbuje pogłębić skalę wyzysku i zubożenia obywateli, dążąc jednocześnie do legitymizacji antyspołecznych i niedemokratycznych instrumentów, takich jak ramy zarządzania gospodarczego, semestr europejski i traktat fiskalny; zaznacza, że prawdziwą politykę społeczną

9 można realizować jedynie w innej Europie, takiej, która wyrwie się z gorsetu polityki oszczędnościowej oraz polityki konkurencyjności, liberalizacji i deregulacji rynku pracy, osłabiających prawa socjalne i pracownicze w państwach członkowskich i zaniżających płace;

10 B8-0450/2017 } RC1/Am Nikolaos Chountis, Fabio De Masi, Eleonora Forenza Ustęp 2 l (nowy) 2l. potępia nasilenie działań na rzecz militaryzacji UE; odrzuca europejską strategię bezpieczeństwa, wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wspólną politykę bezpieczeństwa i obrony (WPBiO); domaga się zakończenia współpracy UE-NATO oraz odrzuca obecną politykę rozszerzania NATO; nalega na likwidację wszystkich zagranicznych baz wojskowych w Europie;

11 B8-0450/2017 } RC1/Am Gabriele Zimmer, Merja Kyllönen, Kateřina Konečná, Jiří Maštálka, Martina Michels, Dimitrios Papadimoulis, Stelios Kouloglou, Kostas Chrysogonos, Eleonora Forenza, Barbara Spinelli Ustęp 2 m (nowy) 2m. zdecydowanie krytykuje przedstawiony przez Komisję wniosek w sprawie europejskiego filaru praw socjalnych, jako że jest on jedynie podręcznikiem etykiety społecznej, który nie przyniesie UE potrzebnej zmiany paradygmatu niezbędnej do odwrócenia kryzysu ludzkiego, społecznego i gospodarczego; podkreśla, że ustawowe ubezpieczenie społeczne oraz bezpieczne umowy o pracę na czas nieokreślony muszą stanowić niepodważalny model prawny realizowany w przyszłej socjalnej Unii, co stoi w opozycji do elastycznych scenariuszy przedstawionych w dokumencie otwierającym debatę na temat społecznego wymiaru Europy; jest zdania, że konkretna polityka socjalna dla wszystkich ludzi mieszkających w UE powinna opierać się na prawdziwie społecznym filarze, ustanawiającym możliwe do wyegzekwowania minimalne podstawowe prawa socjalne na szczeblu Unii, który miałby znaczenie nadrzędne w stosunku do innych celów polityki, przy zapewnieniu jednoczesnej ochrony niepodważalnego prawa państw członkowskich do ustanawiania wyższych

12 standardów socjalnych; stwierdza, że przyszła socjalna Unia musi zerwać z ramami dyscypliny budżetowej i konkurencyjności, liberalizacji i deregulacji rynku pracy, a zamiast tego za priorytet uznać jak najsilniejsze prawa socjalne i pracownicze na szczeblu Unii i państw członkowskich, w tym uniwersalne prawo do powszechnego dostępu do ubezpieczeń społecznych, uniwersalne prawo do dochodu minimalnego pozwalającego uniknąć ubóstwa, prawo do strajku i prawo do wysokich płac na podstawie sektorowych układów zbiorowych dla wszystkich pracowników jako normy w zakresie godnej pracy; apeluje, by pierwszym krokiem w tym kierunku było wprowadzenie do traktatów protokołu w sprawie postępu społecznego, umożliwiającego wyegzekwowanie nadrzędnego charakteru praw socjalnych w stosunku do jakichkolwiek zasad rynku wewnętrznego lub zasad fiskalnych;

13 B8-0450/2017 } RC1/Am Gabriele Zimmer, Merja Kyllönen, Kateřina Konečná, Jiří Maštálka, Martina Michels, Dimitrios Papadimoulis, Stelios Kouloglou, Kostas Chrysogonos, Eleonora Forenza, Barbara Spinelli Ustęp 2 a (nowy) 2n. podkreśla, że zmieniona Europejska karta społeczna i jej protokół dodatkowy ustanawiający system skarg zbiorowych powinny określać podstawy minimalnych standardów ochrony podstawowych praw socjalnych w państwach członkowskich oraz na poziomie Unii, a także powinny służyć jako punkt wyjścia dla pilnie potrzebnej pozytywnej konwergencji społecznej i gospodarczej między osobami, regionami i państwami członkowskimi; ponawia swój apel do Komisji dotyczący przeanalizowania kroków niezbędnych do przystąpienia Unii do zmienionej karty oraz zaproponowania harmonogramu tych działań; podkreśla, że państwa członkowskie zawsze mają niezbywalne prawo do stosowania wyższych standardów socjalnych;