Znaczenie Gościnności

Transkrypt

1 W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. Znaczenie Gościnności Streszczenie Kazania Piątkowego Wygłoszonego przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad(aba), Przywódcę Światowej Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya, w meczecie Bait-ul-Futuh w Londynie. 15 lipca 2011 r. Jak powiedział Hudhur, gościnność w oczach Boga ma tak wielkie znaczenie, Ŝe rzekł On w Koranie:...(17:17) W Koranie czytamy równieŝ o Hadhracie Abrahamie (as), który dla swoich gości przygotował pieczone cielę, a Święty Prorok (saw) rzekł: " Osoba, która wierzy w Allacha i Dzień Sądu powinna szanować swoich gości." W wyjaśnieniach Hudhur stwierdził, iŝ oznacza to, Ŝe okazywanie gościom szacunku jest dla Boga czymś waŝnym i ma znaczenie w Dniu Sądu. Gościnność jest naszym obowiązkiem i wskaźnikiem wiary. Jeden z hadisów relacjonuje, iŝ Prorok (saw) powiedział:,,ci, którzy wierzą w Boga i Dzień Sądu powinni sumiennie wypełniać swoje obowiązki względem gości." Zapytany, jakie są to obowiązki odpowiedział:,,gościć ich dzień i noc". Hudhur dodał, iŝ Prorok (saw) ustanowił limit gościnności na trzy dni. Minimalnie goście powinni pozostać przez jeden dzień. JednakŜe zdarzały się sytuacje, gdy Prorok (saw) podejmował gości przez wiele dni i powierzał innych przybyłych opiece swoich Towarzyszy. Za podstawę gościnności uznał on okazywanie przybyłym pełnego szacunku i troskliwości oświadczając, iŝ takie jest prawo gości. Równocześnie ustanowił pewne ograniczenia, jakie sprawiają, Ŝe gość zdaje sobie sprawę z własnych obowiązków. W przyszły piątek Hudhur wygłosi wykład na ten temat. 1/13

2 Hudhur, jak to zwykle robi w piątek przed DŜalsa, przypomina o pewnych sprawach osobom pełniącym na niej jakieś funkcje, a dziś mówił o zalecie gościnności, która jest waŝna zarówno z punktu widzenia Boga, Dnia Sądu, jak i praw przysługujących gościom. RównieŜ koraniczne stwierdzenie o wypełnianiu obowiązków wobec wędrowca nakłada na nas odpowiedzialność z tytułu okazywania gościnności i to na wielką skalę. Dotyczy to nie tylko okresu DŜalsa, ale teŝ naszego codziennego Ŝycia rodzinnego, gdy gościnność powinna być cechą charakterystyczną muzułmanina Ahmadi. Dziś, mówiąc o gościnności na DŜalsa Hudhur zalecił, aby kaŝdy pracownik i kaŝda rodzina pełniła rolę gospodarza okazując gościom naleŝyty szacunek. Dodał, Ŝe skoro Bóg tak wiele praw przyznał zwykłemu podróŝnikowi, czy wędrowcy, to ten, kto podróŝuje na drodze Boga ma ich duŝo więcej. W następny piątek rozpoczyna się DŜalsa Salana w Wielkiej Brytanii i juŝ zaczęli zjeŝdŝać się goście z odległych krajów. Niektórzy skorzystają z zakwaterowania zapewnionego przez DŜama at, a inni zamieszkają u swoich rodzin. Okazywanie im gościnności ma specjalne znaczenie i trzeba dołoŝyć do tego wszelkich starań. Z BoŜą łaską tam, gdzie DŜama at się rozrasta pojawiają się rozległe przygotowania langar (bezpłatne wydawanie poŝywienia). Te w Wielkiej Brytanii są chyba drugimi największymi po Rabwah. Oczywiste jest, Ŝe ich wielkość jest spowodowana obecnością Kalifa czasu. JednakŜe największą wartość w przypadku tych stałych langar ma to, Ŝe większość, a moŝe nawet wszyscy ludzie, którzy tu pracują są wolontariuszami. Od wielu lat dobrowolnie poświęcają swój czas. W Rabwah i Qadian tą pracę wykonuje opłacany personel. DŜama at (Wspólnota) w Wielkiej Brytanii wspaniale wypełniał i nadal wypełnia obowiązki wynikające z organizowania stałego langar. RównieŜ na DŜalsa to zadanie jest bardzo dobrze wykonane. Hudhur wyjaśnił, Ŝe wspomina o tym wszystkim w celu przypomnienia i traktuje to jako informację 2/13

3 dla nowoprzybyłych. Gościnność jak panuje na DŜalsa w Wielkiej Brytanii, jak i w innych krajach zaskakuje gości z zewnątrz. Wolontariusze i pracownicy pełniący rolę gospodarzy powinni o tym pamiętać takŝe w przyszłości. KaŜdy pracownik w pewien sposób w praktyce stanowi obraz Ahmadiyyat, co jest sprawą honoru. Oprócz Langar są teŝ inne zadania, których naleŝy się podejmować zgodnie z własnymi umiejętnościami i z poczuciem odpowiedzialności. Nie ma znaczenia, jakie zadanie zostało komuś powierzone, bo wszystkie są równie waŝne. Cały system będzie działał właściwie, jeśli kaŝde zadanie będzie uznane za tak samo waŝne. Nikt z gości nie powinien odczuwać braku komfortu z powodu nieodpowiedniego wypełnienia jakiegoś zadania. Potem Hudhur przedstawił opisy kilku wydarzeń zawarte w rejestrze towarzyszy Obiecanego Mesjasza (as), aby podkreślić znaczenie gościnności. Hadhrat Shaikh Asghar Ali sahib powiedział, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) osobiście troszczył się o swoich gości i zawsze przypominał o tym Hafiz Hamid Ali sahibowi. Opowiadał teŝ o tym, jak w 1902 roku w deszczowej pogodzie przyjechał do Qadian po długiej podróŝy pociągiem i wozem ciągniętym przez konie. On i jego przyjaciel otrzymali bardzo komfortowe zakwaterowanie i podano im bakalie. Obiecany Mesjasz (as) osobiście dowiadywał się, czy w czasie ich pobytu było im wygodnie. Hadhrat Manzur Ali sahib mówił, Ŝe jego ojciec, który był jednym z pierwszych Ahmadi, opowiadał jak kiedyś razem z dalszymi siedmioma osobami spoŝywali posiłek z Obiecanym Mesjaszem (as) i Hadhratem Maulwi Nur ud din (ra). Oba serwowane dania zawierały mięso. Hudhur Aqdas wciąŝ wyjmował kawałki mięsa ze swego talerza i dawał je innym, to samo robił Hadhrat Maulwi Nur ud din. Jeden z gości rzekł, Ŝe po takim posiłku z przyjemnością zjadłoby się 3/13

4 mango. Narrator powiedział, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) chyba odpowiedział na to, iŝ dostanie mango, ale nie pamięta dokładnie, jakich uŝył słów. I właśnie w tym momencie przyszedł jakiś męŝczyzna i przyniósł 8 owoców. Obiecany Mesjasz (as) pociął je na kawałki i częstował nimi gości. Zaproponował im teŝ swoje kawałki mango. Hadhrat Fazal Ilahi sahib napisał, Ŝe często podróŝował z Lahore do Qadian. Obiecany Mesjasz (as) wiele razy zapraszał go do swojego domu i osobiście częstował herbatą. Wiele razy teŝ spoŝywali razem posiłek i wielokrotnie Obiecany Mesjasz (as) dzielił się z nim jedzeniem ze swojego talerza. Opowiadał, jak pewnego wieczora po Maghreb, Obiecany Mesjasz (as) siedział na dachu Masjid Mubarak (meczetu). JuŜ 14, czy 15 noc na niebie świecił księŝyc i Ilahi sahib widział, jak sączący się z twarzy Obiecanego Mesjasza (as) promień światła dosięgnął księŝyca. Hadhrat Chiragh Din sahib opowiadał, jak kiedyś w trakcie obiadu w czyimś domu było tak wielu gości, Ŝe dla niego zabrakło miejsca. Obiecany Mesjasz (as) podniósł kolano i poprosił go, aby usiadł obok niego i jadł z nim. Hadhrat Zulfiqar Ali sahib opowiadał, Ŝe gdy tylko odwiedzał Qadian podawano mu pulao ( ryŝ gotowany razem z mięsem). Zapytał Hafiz Hamid Ali sahiba, dlaczego na oba dzienne posiłki dostaje pulao. Odpowiedziano mu, Ŝe gdy przybył po raz pierwszy Obiecany Mesjasz (as) polecił, aby serwowano mu tą potrawę. Pamiętał, Ŝe kiedyś w czasie wizyty w Gurdaspur kucharz Zulfiqara Ali sahiba zrobił birjani ( potrawa z ryŝu i mięsa lub warzyw), które było tak smaczne, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) uznał, iŝ muszą je lubić i często jeść. Dlatego polecił, aby gdy przyjedzie przygotowywano dla niego pulao. Hadhrat Badr Din sahib mówił, Ŝe kiedyś po Isha wyszedł ze swoim ojcem i 4/13

5 widzieli Obiecanego Mesjasza (as) z miską mleka i chlebem, jak chodzi wśród gości i pyta, czy nie są głodni. Kiedy był juŝ pewien, iŝ nikt z nich nie odczuwa głodu zabrał to jedzenie i poszedł do domu dla gości. Tam równieŝ wszyscy juŝ jedli. Kiedy przechodził obok sklepu pewien człowiek powiedział mu, Ŝe chętnie zjadłby ten chleb i wypił mleko, a Obiecany Mesjasz (as) dał mu tą miskę. Hadhrat Nur Ahmad Khan sahib opowiadał, Ŝe kiedyś miał okazję jechać do Qadian na DŜalsa Salana. Z jego rejonu pojechał jeszcze wiele osób. Przybyli do Qadian późnym wieczorem. Do późna nie podano jedzenia i ludzie byli głodni, a niektórzy zaczęli narzekać. Ktoś zasugerował, aby poszli do sklepu i kupili mleko, aby zagłuszyć głód. Wielu poszło spać głodnych, kiedy nagle kilka osób z podnieceniem stwierdziło, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) miał wizję, iŝ goście są głodni i naleŝy ich nakarmić. W wyniku czego budzono ludzi i podawano im jedzenie. Dr. Hashmat ullah Khan sahib opowiadał, jak raz podczas DŜalsa uczestniczy w spotkaniu z Sadr Anjuman Ahmadiyya. Być moŝe z powodu swojej nadgorliwości i braku doświadczenia zbyt wcześnie pojawił się w Masjid Mubarak. Nie jadł nic od rana, ale pozostał w meczecie jeszcze po Maghrib oraz Isha, aby być punktualnym i opuszczając w tym celu wieczorny posiłek. Jednak spotkanie długo się nie rozpoczynało. W tym czasie doktor sahib silnie zgłodniał i pamiętał, jak uczucie głodu męczyło go przez długi czas. Później, gdy był juŝ w swojej kwaterze ktoś przyniósł mu kawałek chleba i kiedy tylko zaczął jeść usłyszał pukanie do drzwi, potem ten człowiek rzekł, Ŝe jeśli jest tu głodny gość, to powinien udać się na posiłek. Jego towarzysze powiedzieli mu, aby tam poszedł. Następnego rana Khan sahib zobaczył Obiecanego Mesjasza (as) i usłyszał, jak z pasją mówi, Ŝe otrzymał objawienie " O Proroku, nakarm głodnego i nieszczęśliwego" (Tadhkirah, str.884) Wówczas doktor sahib zrozumiał, Ŝe pukanie do drzwi późno w nocy było skutkiem tego objawienia. 5/13

6 Hadhrat Maulwi Ibrahim Baqapuri opowiadał, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) powiedział, iŝ wszyscy goście powinni otrzymać ten sam rodzaj poŝywienia. Powiedziano mu, Ŝe niektóre osoby nie chcą jeść soczewicy, gdyŝ nie jedzą jej teŝ w domu. Obiecany Mesjasz (as) odpowiedział, Ŝe jeśli tym ludziom podane zostanie danie mięsne, to mają je teŝ otrzymać pozostali, a jeśli pozostali jedzą soczewicę, to mają ją jeść wszyscy. Hadhrat Mufti Chiragh Din sahib opowiada, Ŝe kiedyś Obiecany Mesjasz (as) przygotował dla gości z DŜama at w Kapoorthala pulao, ale oni juŝ opuścili Qadian. Poprosił, aby jedzenie dostarczono powozem na stację kolejową w Batala. Wóz z jedzeniem wyprzedził po drodze tych ludzi i dojechał na stację przed nimi. Byli zdumieni, gdy po dotarciu na miejsce stwierdzili, Ŝe posłano dla nich posiłek. Hadhrat Abdul Aziz sahib opowiada, Ŝe pewnego razu zimą przyjechali do Qadian pociągiem. Było juŝ późno i zmęczeni połoŝyli się spać. Po pewnej chwili zauwaŝył, iŝ Obiecany Mesjasz (as) po cichu sprawdza pościel kaŝdego z nich. Gdy uznał, Ŝe nie jest ona odpowiednia szedł i przynosił pościel z własnego łóŝka, a potem okrywał nią troskliwie daną osobę. W ten sposób, przynosząc pościel z własnego posłania, gdy wszyscy spali przykrył około 7 ludzi. Hadhrat Malik Ghulam Hussein sahib opowiada, jak kiedyś na DŜalsa przybył Maulwi sahib, a Obiecany Mesjasz (as) szczegółowo poinstruował go, jak odpowiednio o niego dbać i podawać mu stosowne potrawy, gdyŝ był on w podeszłym wieku. Hadhrat Chaudhry Abdul Aziz sahib opowiada, jak w czasach, gdy był studentem w Lahore pojechał do Qadian i tam przenocował. Kiedy 6/13

7 przygotowywał się rano do odjazdu Obiecany Mesjasz (as) poprosił go, aby został trochę dłuŝej. Postanowił więc, Ŝe odjedzie po obiedzie, a Obiecany Mesjasz (as) powiedział mu, Ŝe powinien częściej odwiedzać Qadian i przygotował dla niego prowiant na drogę. Hadhrat Chaudhry Abdullah Khan sahib opowiada, jak pewnego razu pojechał do Qadian. Po Salat Obiecany Mesjasz (as) stwierdził, Ŝe skoro co dopiero przyjechał powinien coś zjeść. Chaudhry sahib odpowiedział, Ŝe nie jest to pora posiłku. Obiecany Mesjasz (as) uśmiechnął się i rzekł, Ŝe nie ma ustalonego czasu na jedzenie, naleŝy jeść, kiedy czuje się głód. Posłał po poŝywienie i Chaudhry sahib posilił się. Opowiedział teŝ, jak kiedyś ludzie poinformowali Obiecanego Mesjasza (as), Ŝe pewnien Pasztun nie je, jeśli nie podaje się dań z mięsem. Tego dnia silnie padało i nie otwarto Ŝadnej rzeźni i z tego powodu nie było w trakcie posiłku dań mięsnych. Kiedy poinformowano o tym Obiecanego Mesjasza (as) powiedział, aby przygotowano dla tego człowieka kurczaka. Kiedy indziej przekazano Obiecanemu Mesjaszowi (as), Ŝe pewien Pasztun poprosił o khithree (nazwa potrawy), a on polecił ją przygotować. Hadhart Chaudhry Abdul Raheem opowiadał, jak kiedyś Obiecany Mesjasz (as) dał mu 500 rupi i powiedział, Ŝe wprawdzie powierzono mu pewną pracę na DŜalsa, ale trzeba teŝ przygotować dla wszystkich jakieś jedzenie. Później Khawaja Kamaluddin poprosił go o ugotowanie ryŝu, ale Chaudhry sahib odpowiedział, iŝ ma polecenie przygotowania takiego samego jedzenia dla wszystkich i jeśli chce dostać ryŝ, to powinien najpierw uzyskać na to zgodę. Khawaja Kamaluddin obraził się na niego i był zły. Hudhur wyjaśnił, Ŝe o ile Obiecany Mesjasz (as) przygotowywał dla gości specjalne potrawy, to na DŜalsa wszyscy jedli taki sam posiłek. Hadhrat Mian Abdul Aziz sahib Mughal opowiadał, jak pewnego razu Khawaja Kamaluddin późnym wieczorem przygotowywał jedzenie. Gotowana potrawa 7/13

8 składała się z glee (tłuszcz wytopiony z masła poprzez długie podgrzewanie), mięsa i rzepy. Kiedy Obiecany Mesjasz (as) zauwaŝył ten wielki garnek zapytał, co to jest. Wyjaśniono mu, Ŝe ta potrawa ma się gotować przez noc. On stwierdził wówczas, Ŝe nie lubi jedzenia gotowanego poza langar. Gdy nadeszła noc i wszyscy spali, a płomień pod garnkiem wygasł przyszła sfora psów, przewróciły garnek i wyjadły całe mięso. Hadhrat Malik Ghulam Hussein sahib opowiadał, Ŝe kiedy Maulwi Abdul Rahman sahib przybył z Afganistanu, to spotkał się z Obiecanym Mesjaszem (as) za jego pośrednictwem. Na początku, po podaniu gościom posiłku poinformował on Obiecanego Mesjasza (as), iŝ z Kabulu przyjechał gość, który pragnie się z nim zobaczyć. Wpierw Hadhrat sahib powiedział, Ŝe spotka się z nim przy Salat, ale potem chciał go od razu zobaczyć. Obiecany Mesjasz (as) siedział na otomanie. Maulwi sahib przyniósł jako podarunek owoce i orzechy, a Obiecany Mesjasz (as) zapytał, po co robił sobie tyle kłopotu. Maulwi sahib odpowiedział, Ŝe przyniesienie daru było przyjemnością, a nie problemem. Obiecany Mesjasz (as) zapytał, czy chce herbatę lub coś zimnego do picia. Gość odmówił nie chcąc przysparzać kłopotu, ale Obiecany Mesjasz (as) poprosił Ghulam Hussein sahiba o przyniesienie czegoś do picia. Zaproponował gościowi kilka filiŝanek, ale wszystko, co proponował Obiecanemu Mesjaszowi (as) spotkało się z odmową. Później powiedział on Ghulam Hussein sahibowi, iŝ Maulwi sahib przybył z daleka i polecił kaŝdego dnia podawać mu jako jeden posiłek pulao. Hadhrat Babu Abdul Aziz sahib opowiadał, jak pewnego razu do Qadian przybył student, aby złoŝyć na ręce Obiecanego Mesjasza (as) Bai at. Po uroczystości Obiecany Mesjasz (as) poprosił go, aby został. Własnymi błogosławionymi dłońmi przygotował dla niego posłanie i podawał mu jedzenie. Zanim odjechał Obiecany Mesjasz (as) zapakował dla niego trochę poŝywienia. Ten student, gdy dotarł do domu rozdzielił to jedzenie między swoją rodzinę. Błogosławieństwem było to, Ŝe w efekcie zarówno jego matka, jak i brat 8/13

9 zaakceptowali Ahmadiyyat. Hadhrat Munshi Zafar Ahmad sahib opowiadał, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) nie zostawiał otwartych drzwi, ale zabezpieczał je zapadką. Wkrótce przyszedł Sahibzada Mian Mahmood mówiąc " ojcze otwórz" a on otwierał drzwi swojemu młodemu synowi. Opowiadał teŝ, jak Obiecany Mesjasz (as) dbał o jego wygodę w czasie odwiedzin. Był spragniony i rozglądał się za jakimś dzbankiem z wodą, ale w pokoju nie było szklanek. Obiecany Mesjasz (as) domyślił się o co chodzi i zszedł na dół, aby przynieść szklanki. Przyniósł teŝ dwie butelki napoju i powiedział, Ŝe najpierw zamierzał podać je swoim przyjaciołom, a sam napił się później. Munshi sahib nalegał, aby Obiecany Mesjasz (as) napił się pierwszy, więc wziął maleńki łyk. Później, kiedy Munshi sahib dziękował mu za napój, Obiecany Mesjasz (as) dał jedną z dwóch butelek i poprosił, aby tą drugą przekazał przyjaciołom. Hadhrat Mian Khairuddin sahib opowiadał, jak kiedyś podąŝał na spotkanie z Obiecanym Mesjaszem (as) i zauwaŝył siedzącego w meczecie prawnika. Ten zapytał go, jeśli pragnie uczestniczyć w błogosławionym posiłku. Na co Khairuddin sahib przesłał wiadomość do rezydencji Obiecanego Mesjasza (as), a ten posłał im półmisek ryŝu z mięsem, z którego wyjedzono juŝ trochę sosu. Obaj męŝczyźni podzielili się tym jedzeniem. Hadhrat Master Nazir Khan sahib opowiadał, Ŝe ktoś powiedział mu, iŝ razem z kilkoma przyjaciółmi pojechali do Qadian. Obiecany Mesjasz (as) wyznaczył osobę, która podawała im posiłki i dlatego, Ŝe pochodzili z górskiego okręgu, gdzie najczęstszym poŝywieniem był ryŝ, polecił go dla nich gotować. Hudhur wyjaśnił, Ŝe w tym roku administracja DŜalsa zmieniła nazwę sekcji VIP na " rezerwowaną". Dodał, iŝ na DŜalsa wszyscy jedzą jednakowe posiłki z 9/13

10 wyjątkiem osób, które nie są przyzwyczajone do takich potraw. Hadhrat Shaikh Jan Muhammad sahib opowiadał, iŝ pewnego dnia ktoś w Qadian powiedział, Ŝe dowiedział się, iŝ w kuchni przygotowywane są przepiórki i czy mógłby trochę dostać. Jan Muhammad sahib dowiedział się w kuchni, Ŝe były one gotowane dla jakiegoś gościa z Lahore. Po chwili Hafiz Hamid Ali sahib przyniósł na talerzu kilka przepiórek i powiedział, Ŝe wspomniał o tym Obiecanemu Mesjaszowi (as), który natychmiast polecił, aby podano je temu, kto o nie prosił i poradził, aby dalszego dnia przygotować je dla wszystkich. Dr, Sultan Ali sahib relacjonuje, jak w 1901 roku pojechał do Qadian i przybył do MasŜid Mubarak. Ktoś powiedział Obiecanemu Mesjaszowi (as), Ŝe przyjechał on z Afryki. Ten wypytywał go o sytuację panującą w Afryce i modlił się specjalnie w tej intencji, a potem polecił, aby zadbano o jego jedzenie i zakwaterowanie. Hadhart Munshi Imam Din sahib opowiadał, Ŝe gdy jego Ŝona udała się do Qadian odwiedziła dom Obiecanego Mesjasza (as) w czasie, gdy ten spoŝywał posiłek. Miała przy sobie małe dziecko, a Obiecany Mesjasz (as) wziął jedzenie ze swojego talerza i podał je jej prosząc, aby nakarmiła dziecko. Hadhrat Zameer Ali sahib opowiadał, Ŝe jako dziecko często chodził do domu Obiecanego Mesjasza (as). Pewnego razu wchodząc do jego pokoju zranił się w rękę. Obiecany Mesjasz (as) z miłością rzekł mu, aby z nim usiadł. Kiedy przyniesiono marchewkową halwa (deser zgotowanej w mleku marchewki) Obiecany Mesjasz (as) najpierw go trochę nakarmił, a potem powiedział, aby jadł uŝywając drugiej, lewej dłoni. 10/13

11 Shaikh Zainul Abaideen sahib opowiadał, Ŝe za czasów Obiecanego Mesjasza (as) czyniono specjalne przygotowania co do jedzenia. Hafiz Hamid Ali sahib powiedział, Ŝe kiedyś gotowali 4 wielkie kotły ryŝu, dwa pikantnego i dwa słodkiego. Przechodząc Obiecany Mesjasz (as) poprosił o podniesienie pokrywki. Stwierdził, iŝ nie podoba mu się aromat słodkiego ryŝu i poprosił, aby pozbyć się obu kotłów. Rzekł, Ŝe jeśli jemu nie podoba się zapach tego jedzenia, jak mógłby spodobać się gościom. Mian Allah Ditta sahib wspominał, Ŝe gdy jechał do Qadian na DŜalsa w 1906 roku Obiecany Mesjasz (as) posłał gościom przenośny piecyk węglowy, aby zapewnić im ciepło, gdy na zewnątrz było zimno. Hadhrat Mian Abdul Aziz sahib Mughal opowiadał, Ŝe kiedyś razem z 20 innymi osobami przyjechał późnym wieczorem do Qadian. W langar (darmowa jadłodajnia) pozostało tylko 2,5 kawałka chleba i trochę zupy. Obiecany Mesjasz (as) usiadł na dachu MasŜid Mubarak na białym prześcieradle, a inni do niego dołączyli. Rozdzielił te 2,5 kawałka chleba między wszystkich. Mughal sahib wspomina, Ŝe kaŝdy najadł się do syta. Hadhrat Mian Muhammad Yasin sahib Ahmadi wspomina, Ŝe z początku w Qadian było zaledwie kilku gości, moŝe pół tuzina. Obiecany Mesjasz (as) osobiście nakładał im ryŝ na talerze. Hadhrat Malik Ghulam Hussein sahib Mahajir wspominał, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) zawsze mu przypominał :,,Ghulam Hussein dbaj o to, aby goście nie odczuwali Ŝadnych niedogodności." Hudhur powiedział, Ŝe ta rada w dniu dzisiejszym jest tak samo waŝna, jak 11/13

12 była dla Ghulam Hussein sahiba. Powinniśmy modlić się, abyśmy obsługiwali gości DŜalsa w jak najlepszy sposób. Nie chodzi tu tylko o podawanie posiłków, bo kaŝde zadanie ma na celu zapewnienie gościom wygody. Następnie ogłosił modlitwy pogrzebowe, z których dwie ostatnie były odprawiane in absentia. Shaikh Mubarak Ahmad sahib zmarł 10 lipca w wieku 90 lat. Mieszkał w Wielkiej Brytanii. Za czasów Hadhrata Musleh Mauda (ra) słuŝył jako asystent osobistego sekretarza. Pełnił teŝ funkcję wysłannika Nazir Taleem w Pakistanie. W Wielkiej Brytanii słuŝył w Qadha Board. Miał wielce poboŝny stosunek do Kalifatu i zwykł regularnie pisywać do Kalifa, pomimo swojej choroby. Jego więź z nim była bardzo szczera i charakteryzowała ją lojalność. Był on teŝ wielce hojny w dawaniu datków i gorliwy w działalności Tabligh. Pozostawił po sobie 4 córki i 2 synów. Niech Bóg pozwoli im wszystkim kroczyć śladami swego ojca. Malik Mabroor Shaheed 11 lipca zmarł śmiercią męczeńską w swojej kancelarii w Nawabshah w Pakistanie. Napastnik wystrzelił do niego z bliskiej odległości i zbiegł. W pobliŝu był jego brat, który ścigał sprawcę i takŝe był postrzelony, ale udało mu się uciec. Mabroor sahib był prawnikiem i juŝ wcześniej dokonywano zamachów na jego Ŝycie. Miał kilku stronniczych wrogów, którzy Ŝywili do niego urazę z powodu jego występowania w imieniu ofiar morderców. Dodatkowo wrogość wobec niego wywoływała jego przynaleŝność do DŜama at, co było jej głównym powodem. Obecnie słuŝył jako sadr Nawabshahu. Razia Begum sahiba zmarła 25 czerwca. Była matką naszego misjonarza z Kazachstanu. Była poboŝną kobietą, oddaną wierną o silnej więzi z Kalifatem. 12/13

13 W wieku 24 lat uczyniła Wasiyyat. Pomimo trudności finansowych pewnie wierzyła, Ŝe wypełni swój Wasiyyat i rzeczywiście tego dokonała. Doświadczyła kilku powaŝnych wypadków, w tym takŝe została potrącona przez pociąg. Ale i tak z cierpliwością i wytrwale stawiała czoła wszelkim trudnościom. Niech Bóg wywyŝszy ją w Raju. 13/13