1 Nadzieja poddawana próbom o. Jacek Salij OP

Transkrypt

1 1

2 Spis treści 2 Spis treści Słowo wstępne Wiara poddawana próbom Dlaczego moja wiara jest tak mała? Na większą chwałę Bożą Kara Boża W jaki sposób słowo Boże dociera do nas? Prawdą jest Chrystus Jak czytać Stary Testament? Czy możemy być pewni swego zbawienia? Wybranie przez Boga Krew Chrystusa Czy Chrystus Pan odkupił wszystkich ludzi? Kto zmartwychwstał razem z Chrystusem? Czyściec i modlitwa za zmarłych Ogień czyśćcowy Dogmaty i wolność sumienia Sprostowanie na temat wolności Eucharystia w perspektywie Bożej wszechmocy Komunia święta na rękę Dziewięć pierwszych piątków Mieszanie się Kościoła do polityki

3 Spis treści 3 Kobieta i mężczyzna w Kościele Po co są księża? Czy księża są kapłanami? Dlaczego następcę Piotra nazywamy Ojcem Świętym? Kłopoty ze zrozumieniem moralności ewangelicznej Kochać samego siebie Mądry płacz i fałszywa radość Pokora kształtem jest miłości Obyś był zimny albo gorący! Nie sprzeciwiajcie się złu I nie wódź nas na pokuszenie Nie rzucajcie pereł przed świnie! Nieuzasadniona zazdrość o ukochaną osobę O co chodzi w katolickiej etyce małżeńskiej? Wierność małżonkowi niewiernemu Potrzeby seksualne osób z upośledzeniem umysłowym Reklamowanie prezerwatywy w walce z AIDS Lęki i rozpacze uwarunkowane kulturowo Coś gorszego od hipokryzji Przykazanie Nie kradnij w naszych spowiedziach Łatwe pieniądze Szacunek dla samego siebie Powołanie do życia w samotności Odnówmy w sobie prawdę o Trójjedynym Bogu! Wojna religijna we własnym domu Apokalipsa czytana po gnostycku

4 Spis treści 4 Jak to było z pierwszymi chrześcijanami? Apostazja pod przykrywką pobożności Agresja przeciw cudzym świętościom Zapowiedzi upadku chrześcijaństwa Dzisiejsza wieża Babel Uciekajmy z Babilonu! Moda na wróżby i czary Strachy wielkie i małe Prawo karmy Egzorcyzmy

5 Słowo wstępne 5 Słowo wstępne Nie jest tak, żeby katolik umiał odpowiedzieć sobie na wszystkie pytania religijne, które mu się nasuwają, i na wszystkie zarzuty przeciwko wierze, które do niego dochodzą. Nie da się jednak być wierzącym na serio, jeśli komuś nie zależy na ciągłym pogłębianiu swej wiedzy religijnej i jeśli ktoś w ogóle nie szuka odpowiedzi na przynajmniej najbardziej gorące pytania i zarzuty, które przed nim stają. Już prawie czterdzieści lat dokładnie od roku 1973 odpowiadam w miesięczniku W drodze na nadchodzące od czytelników pytania, dotyczące wiary, Kościoła, Pisma Świętego, sensu życia, poszczególnych zagadnień etycznych itp. Opublikowane tam listy wydałem następnie w kilku książkach (oprócz niniejszej m.in. są to: Szukającym drogi, Pytania nieobojętne, Poszukiwania w wierze, Praca nad wiarą, Listy szóste). Ponieważ odnośna rubryka w miesięczniku W drodze wciąż żyje i podejmuję tam coraz to nowe pytania, z którymi różni ludzie się do mnie zwracają, zapewne za jakiś czas ukaże się kolejny tomik w tej serii. Sądzę, że nie da się obiektywnie ustalić stopnia ważności poszczególnych pytań. Pytanie, które komuś wyda się nieważne lub czysto akademickie, dla kogoś innego może mieć znaczenie kluczowe w odkrywaniu logiki wiary, a nierozwiązanie może stać się przeszkodą nie do pokonania w drodze do Boga. Odpowiadając od wielu lat na pytania, dotyczące wiary i moralności, nauczyłem się podejmować z całą powagą również te pytania, które na pierwszy rzut oka mogą wydać się błahe lub tylko luźno związane z wiarą. Być może ta lub inna moja odpowiedź wyda się zupełnie niezadowalająca, a na pewno żaden z tych listów nie zawiera odpowiedzi wyczerpującej. Z drugiej jednak strony ufam, że w książce tej (jak i w trzech pozostałych) można znaleźć nie tylko próbę odpowiedzi na niektóre pytania, jakie każdy z nas rzeczywiście sobie stawia. Mam nadzieję, że przedstawia ona pewien styl myślenia religijnego, który pogłębia umiejętność

6 Słowo wstępne 6 radzenia sobie z rozmaitymi problemami religijnymi i moralnymi, jakie mogą się w naszym horyzoncie pojawić. Było bowiem moim zamiarem podejmować poszczególne pytania w sposób twórczy i samodzielny, a zarazem w jak największej łączności z naszymi ojcami w wierze. Jest to styl myślenia religijnego i moralnego typowo katolicki. Do czytelnika należy osąd, w jakim stopniu zamysł ten udało mi się zrealizować. Przede wszystkim jednak nie zapomnijmy o tym, że pogłębianie swojej wiedzy religijnej jest wprawdzie czymś bardzo ważnym, ale to tylko środek do celu. Celem wiary jest Jezus Chrystus. Być chrześcijaninem znaczy szukać bliskości z Chrystusem, który żyje, otwierać się na Jego światło i moc. Być chrześcijaninem-katolikiem znaczy szukać Chrystusa w Kościele, który, jak zakochana małżonka, wprowadza nas w głębię nauki swojego Oblubieńca i Mistrza, umożliwia nam dotarcie do Jego potężnej miłości, a nawet bezpośrednie uczestnictwo w Jego Najświętszej ofierze i karmienie się Jego Ciałem. Żyjący Chrystus jako towarzysz i Pan mojego codziennego życia jest ostateczną odpowiedzią na różne pytania religijne, jakie przed nami stają. Dlatego nie bójmy się pytań, dotyczących naszej wiary. Różne religijne trudności, a nawet wątpliwości, zawierają bowiem w sobie obietnicę większego zbliżenia do Chrystusa. Jacek Salij OP

7 Wiara poddawana próbom 7 Wiara poddawana próbom Swojego przyszłego męża poznałam w grupie studentów, która się spotykała na codziennej mszy św. Chcieliśmy być małżeństwem żarliwie katolickim i rzeczywiście nim byliśmy. Okazuje się jednak, że czas zrobił swoje. Przyszły dzieci i całe związane z tym zabieganie, szara praca zawodowa, kłopoty w rodzinach naszych braci i sióstr, choroby wszystkich czworga naszych rodziców, nie kończące się trudności finansowe. Cały ten kołowrotek bardzo nas oddalił od Boga. Niedawno uświadomiłam sobie, że nam, którzyśmy na mszę św. biegali codziennie, zdarza się czasem nie być w kościele nawet w niedzielę. O tym w kazaniach się nie mówi. A gdyby tylko czasem głośno powiedzieć o tym, że takie procesy się dokonują, niejednego z nas by to poruszyło. My z mężem musieliśmy to sobie uświadomić sami. Chwała Bogu, że w końcu z tej próby wyszliście zwycięsko. Ale swoim listem daje mi Pani okazję do zwrócenia uwagi na wiele innych prób, w których może się znaleźć nasza wiara. Dla Państwa taką próbą było zatonięcie w codziennych obowiązkach i kłopotach. Zapewne w okresie Waszej młodzieńczej gorliwości w wierze nie przejęliście się dostatecznie tym, że Bóg chce być obecny w całej naszej codzienności, również w tej szarej i trudnej. Kiedy więc przyszło tak zwane dorosłe życie, młodzieńcza fascynacja wiarą minęła i okazało się, że była ona podobna do krótkiego, wiosennego deszczu, po którym wnętrze gleby pozostało jednak suche. Ufajmy, że teraz zaczął się dla Was okres wiary naprawdę głębokiej, czas przenikania wiary w każdy wymiar i w każdy dzień Waszego życia. Próby, jakim podlega nasza wiara, mogą być bardzo różne. Taką próbą może być wejście w nowe środowisko, gdzie wiara jest postrzegana inaczej niż w moim środowisku dotychczasowym. Są środowiska, w których wiara jest czymś oczywistym. Otóż jeśli ktoś pochodzący z takiego środowiska znajdzie się wśród ludzi niewierzących