Leczenie podtrzymujące lekiem Tarceva istotnie opóźnia progresję choroby oraz wydłuża przeżycie

Transkrypt

1 Nowe wskazanie w leczeniu chorych na zaawansowanego NDRP* Leczenie podtrzymujące lekiem Tarceva istotnie opóźnia progresję choroby oraz wydłuża przeżycie Moc wydłużania przeżycia Tarceva w leczeniu podtrzymującym przynosi istotną korzyść kliniczną chorym ze stwierdzoną stabilizacją choroby po chemioterapii pierwszej linii: 28% względna redukcja ryzyka zgonu 1 32% względna redukcja ryzyka progresji choroby 1 Nowe wskazanie Produkt Tarceva jest wskazany w monoterapii w leczeniu podtrzymującym u pacjentów z miejscowo zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca lub z niedrobnokomórkowym rakiem płuca z przerzutami, u których nastąpiła stabilizacja choroby po 4 cyklach standardowej chemioterapii pierwszego rzutu opartej na pochodnych platyny. Pełny wykaz wskazaƒ znajduje si w Charakterystyce Produktu Leczniczego Tarceva. * Niedrobnokomórkowy Rak Płuca

2 Zatrzymaj to, czego nie widaç Dowiedziona ochrona w przypadku hiperurykemii Fasturtec, 1, mg/ml, proszek i rozpuszczalnik do przygotowania koncentratu do sporzàdzania roztworu do infuzji. Po przygotowaniu koncentratu preparatu Fasturtec 1 ml zawiera 1, mg rasburykazy. 1 mg odpowiada 18,2 EAU* [* jedna jednostka aktywnoêci enzymu (EAU) odpowiada aktywnoêci enzymu, która przekszta ca 1 μmol kwasu moczowego do alantoiny w czasie jednej minuty w okreêlonych warunkach dzia ania: +3 o C ±1 o C TEA ph 8,9 bufor]. Proszek jest ca y lub cz Êciowo w postaci peletek koloru bia ego lub bia awego. Rozpuszczalnik jest bezbarwnym i przezroczystym roztworem. Wskazania do stosowania: Leczenie i zapobieganie ostrej hiperurykemii, w celu zapobiegania ostrej niewydolnoêci nerek, u pacjentów z nowotworem z oêliwym uk adu krwiotwórczego z du à ca kowità masà nowotworu i ryzykiem szybkiego rozpadu lub zmniejszenia masy nowotworu po rozpocz ciu chemioterapii. Dawkowanie i sposób podawania: Fasturtec nale y podawaç pod kontrolà lekarza wyszkolonego w zakresie chemioterapii nowotworów z oêliwych uk adu krwiotwórczego. Fasturtec stosowany jest tylko bezpoêrednio przed i na poczàtku chemioterapii, poniewa nie ma wystarczajàcych danych pozwalajàcych na zalecanie wielokrotnych kursów leczenia. Zalecana dawka preparatu Fasturtec wynosi,2 mg/kg mc./dob. Fasturtec podawany jest raz na dob w 3-minutowym wlewie do ylnym w ml roztworu chlorku sodowego 9 mg/ml (,9%). Czas trwania leczenia preparatem Fasturtec wynosi do 7 dni, dok adny czas leczenia nale y okreêliç na podstawie kontrolowanych st eƒ kwasu moczowego w osoczu krwi i oceny klinicznej. Podawanie rasburykazy nie wymaga jakichkolwiek zmian w doborze czasu rozpocz cia i schematu chemioterapii cytoredukcyjnej. Roztwór rasburykazy nale y podawaç w infuzji trwajàcej oko o 3 minut. Roztwór rasburykazy nale y podawaç przez inny dost p do y y ni za o ony do infuzji Êrodków chemioterapeutycznych, aby zapobiec jakimkolwiek mo liwym niezgodnoêciom leków. Je eli za o enie oddzielnego dost pu ylnego jest niemo liwe, istniejàcy dost p nale y przep ukaç roztworem soli mi dzy infuzjà Êrodków chemioterapeutycznych a infuzjà rasburykazy. Poniewa rasburykaza mo e powodowaç rozk ad kwasu moczowego in vitro, nale y zachowaç specjalne Êrodki ostro noêci podczas post powania z próbkami krwi do oznaczenia st enia kwasu moczowego w surowicy. Dodatkowe informacje dotyczàce stosowania w specjalnych populacjach pacjentów: Pacjenci z zaburzeniami czynnoêci nerek lub wàtroby: nie ma koniecznoêci dostosowania dawki. Dzieci: nie ma koniecznoêci dostosowania dawki. Zalecana dawka wynosi,2 mg/kg na dob. Przeciwwskazania: Nadwra liwoêç na substancj czynnà lub na któràkolwiek substancj pomocniczà. Niedobór G6PD i inne komórkowe zaburzenia metaboliczne, które mogà powodowaç niedokrwistoêç hemolitycznà. Nadtlenek wodoru jest produktem ubocznym przemiany kwasu moczowego do alantoiny. Rasburykaza jest przeciwwskazana u pacjentów z takimi zaburzeniami, poniewa mo e spowodowaç powstanie u nich niedokrwistoêci hemolitycznej wywo anej przez nadtlenek wodoru. Specjalne ostrze enia i Êrodki ostro noêci dotyczàce stosowania: Rasburykaza, podobnie jak inne bia ka, mo e powodowaç reakcje alergiczne u ludzi. DoÊwiadczenia kliniczne z preparatem Fasturtec wykazujà, e pacjenci powinni byç ÊciÊle monitorowani w celu zaobserwowania poczàtku dzia aƒ niepo àdanych typu alergicznego, zw aszcza ci kich reakcji nadwra liwoêci, z anafilaksjà w àcznie. W takich przypadkach leczenie preparatem Fasturtec nale y niezw ocznie i na sta e przerwaç oraz rozpoczàç odpowiednie leczenie. Nale y zachowaç ostro noêç u pacjentów z alergiami atopowymi w wywiadzie. Obecnie nie zaleca si wielokrotnych kursów leczenia, poniewa nie ma wystarczajàcych danych dotyczàcych pacjentów, u których stosowano wielokrotnie rasburykaz. Przeciwcia a przeciwko rasburykazie wykryto zarówno u leczonych pacjentów, jak i u zdrowych ochotników, którym podawano rasburykaz. Donoszono o wyst powaniu methemoglobinemii u pacjentów otrzymujàcych preparat Fasturtec. U pacjentów, u których wystàpi a methemoglobinemia, leczenie preparatem Fasturtec nale y niezw ocznie i na sta e przerwaç oraz rozpoczàç odpowiednie post powanie lecznicze. Donoszono o wyst powaniu hemolizy u pacjentów otrzymujàcych preparat Fasturtec. W takim przypadku leczenie nale y niezw ocznie i na sta e przerwaç oraz rozpoczàç odpowiednie post powanie lecznicze. Podawanie preparatu Fasturtec zmniejsza st enie kwasu moczowego poni ej prawid owego st enia, przez co zmniejsza si ryzyko niewydolnoêci nerek spowodowanej wytràcaniem si kryszta ków kwasu moczowego w kanalikach nerkowych, b dàcego skutkiem hiperurykemii. Rozpad nowotworu mo e tak e powodowaç hiperfosfatemi, hiperkaliemi i hipokalcemi. Fasturtec nie jest skuteczny bezpoêrednio w leczeniu tych zaburzeƒ. Dlatego pacjentów nale y ÊciÊle monitorowaç. Preparat Fasturtec nie by badany u pacjentów z hiperurykemià spowodowanà zaburzeniami mieloproliferacyjnymi. Nie ma dost pnych danych na temat zalecania nast pujàcego po sobie stosowania rasburykazy i allopurinolu. W celu zapewnienia dok adnego oznaczenia st enia kwasu moczowego w surowicy podczas leczenia preparatem Fasturtec nale y ÊciÊle przestrzegaç zasad post powania z próbkami krwi. Dzia ania niepo àdane: Preparat Fasturtec stosowany jest w leczeniu wspomagajàcym, jednoczeênie z chemioterapià cytoredukcyjnà zaawansowanych z oêliwych nowotworów; zwiàzek przyczynowy wyst powania dzia aƒ niepo àdanych jest trudny do oszacowania, poniewa znaczàca wi kszoêç zdarzeƒ niepo àdanych jest zwiàzana z chorobà podstawowà i jej leczeniem. Wi kszoêç znaczàcych, zwiàzanych z lekiem, dzia aƒ niepo àdanych stanowi y cz sto wyst pujàce reakcje alergiczne, g ównie wysypki i pokrzywka. Przypadki niedociênienia t tniczego (<1%), skurczu oskrzeli (<1%), zapalenia b ony Êluzowej nosa (<,1%) i ci kich reakcji nadwra liwoêci (<1%), w tym anafilaksji (<,1%), by y tak e przypisywane preparatowi Fasturtec. Zaobserwowane w badaniach klinicznych zaburzenia hematologiczne, takie jak hemoliza, niedokrwistoêç hemolityczna i methemoglobinemia, sà niezbyt cz sto spowodowane przez Fasturtec. Podczas enzymatycznego rozk adu kwasu moczowego do alantoiny przez rasburykaz powstaje nadtlenek wodoru, co mo e byç przyczynà niedokrwistoêci hemolitycznej lub methemoglobinemii, które by y obserwowane w niektórych populacjach z grupy ryzyka, takich jak pacjenci z niedoborem G6PD. Ponadto dzia ania niepo àdane 3. lub 4. stopnia, prawdopodobnie zwiàzane z podaniem preparatu Fasturtec i zg aszane w badaniach klinicznych: cz sto ( 1/ do <1/1): bóle g owy, goràczka; niezbyt cz sto ( 1/ do < 1/): biegunka, wymioty, nudnoêci. Rpz produkt leczniczy wydawany z przepisu lekarza do zastrze onego stosowania. Przed przepisaniem nale y zapoznaç si z pe nà informacjà o leku. Podmiot odpowiedzialny: Sanofi-Aventis, 174 avenue de France, F-13 Paris, Francja. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez Komisj Wspólnot Europejskich nr: EU/1//17/1-2. Informacji w Polsce udziela: Sanofi-Aventis Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, -23 Warszawa, tel PL.RAS.1.4.1

3 Profil kolorów: Wyłączone Pełnokolorowy 1 lpi przy 4 stopniach AR_R_6_2 Wspolczesna-Onkologi 22 czerwca 21 12:31:3

4 s.a. Z LEKARZAMI DLA PACJENTÓW

5

6 Nowe wskazanie w leczeniu chorych na zaawansowanego NDRP* Tarceva Tabletki powlekane. Substancja czynna: erlotynib (w postaci chlorowodorku erlotynibu). Skład i opakowania: Jedna tabletka powlekana zawiera mg, mg lub 1 mg erlotynibu (w postaci chlorowodorku erlotynibu). Opakowanie zawiera 3 tabletek. Wskazania do stosowania: W monoterapii w leczeniu podtrzymującym u pacjentów z miejscowo zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca lub z niedrobnokomórkowym rakiem płuca z przerzutami, u których nastąpiła stabilizacja choroby po 4 cyklach standardowej chemioterapii pierwszego rzutu opartej na pochodnych platyny. W leczeniu pacjentów z miejscowo zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca lub niedrobnokomórkowym rakiem płuca z przerzutami, u których doszło do niepowodzenia leczenia po uprzednim zastosowaniu co najmniej jednego schematu chemioterapii. W skojarzeniu z gemcytabiną w leczeniu pacjentów z rakiem trzustki z przerzutami. Dawkowanie i sposób podawania: W leczeniu pacjentów z miejscowo zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca lub niedrobnokomórkowym rakiem płuca z przerzutami zalecana dawka dobowa wynosi 1 mg. W leczeniu pacjentów z rakiem trzustki zalecana dawka dobowa wynosi mg, w skojarzeniu z gemcytabiną. Preparat Tarceva należy przyjmować co naj mniej 1 go dzi nę przed lub co naj mniej 2 go dzi ny po po sił ku. Je - żeli konieczna jest modyfikacja dawki, należy ją zmniejszać stopniowo po mg. Przeciwwskazania: Ciężka nadwrażliwość na erlotynib lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności: Substancje silnie indukujące CYP3A4 mogą zmniejszać skuteczność erlotynibu, natomiast silne inhibitory CYP3A4 mogą prowadzić do nasilenia toksyczności. Należy unikać jednoczesnego stosowania leków tego typu z erlotynibem. Osobom aktualnie palącym należy zalecić zaprzestanie palenia, ponieważ stężenie erlotynibu w surowicy krwi u palaczy jest mniejsze niż u osób niepalących. U pacjentów otrzymujących preparat Tarceva donoszono o niezbyt częstych przypadkach śródmiąższowej choroby płuc (ILD), w tym również przypadkach śmiertelnych. U pacjentów, u których nagle wystąpią nowe i/lub narastające, niewyjaśnione objawy ze strony płuc, takie jak duszność, kaszel i gorączka, należy przerwać stosowanie preparatu Tarceva do czasu przeprowadzenia oceny diagnostycznej. W przypadku rozpoznania ILD, lek należy odstawić i w razie konieczności wdrożyć odpowiednie leczenie. W przypadku biegunki o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu, należy wdrożyć leczenie, np. loperamidem. W niektórych przypadkach może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki. Rzadko donoszono o przypadkach hypokaliemii i niewydolności nerek (łącznie z przypadkami zgonów) wtórnych do ciężkiego odwodnienia. W przypadku ciężkiej lub uporczywej biegunki, nudności, jadłowstrętu lub wymiotów z towarzyszącym odwodnieniem, należy przerwać stosowanie preparatu Tarceva i wdrożyć postępowanie mające na celu przeciwdziałanie odwodnieniu, np. nawodnienie chorych drogą dożylną. Ponadto, należy monitorować czynność nerek oraz stężenia elektrolitów w surowicy krwi, łącznie ze stężeniem potasu. Rzadko donoszono o przypadkach niewydolności wątroby (w tym z przypadkami zgonów). Czynnikami sprzyjającymi były istniejąca wcześniej choroba wątroby czy równoczesne przyjmowanie leków działających toksycznie na wątrobę. U tych pacjentów należy okresowo monitorować czynność wątroby. U pacjentów otrzymujących produkt Tarceva istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia perforacji przewodu pokarmowego. Dotyczy to pacjentów przyjmujących jednocześnie inhibitory angiogenezy, kortykosteroidy, NLPZ, i(lub) chemioterapię z zastosowaniem taksanów, a także pacjentów z wrzodem trawiennym lub chorobą uchyłkową jelit w wywiadzie. U pacjentów, u których dojdzie do perforacji przewodu pokarmowego, należy całkowicie zaprzestać leczenia produktem Tarceva. Zgłaszano występowanie pęcherzowych i złuszczających zmian skórnych oraz zmian o charakterze pryszczy, w tym bardzo rzadkich przypadków przypominających zespół Stevensa-Johnsona/martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, w niektórych przypadkach prowadzących do zgonu. Podczas stosowania produktu Tarceva zgłaszano występowanie bardzo rzadkich przypadków perforacji lub owrzodzenia rogówki. W trakcie leczenia produktem Tarceva obserwowano również inne zaburzenia dotyczące gałki ocznej, w tym nieprawidłowy wzrost rzęs, suche zapalenie rogówki i spojówki lub zapalenie rogówki, stanowiące także czynniki ryzyka perforacji/owrzodzenia rogówki. Jeśli u pacjenta wystąpią nasilone zmiany skórne pęcherzowe, złuszczające lub o charakterze pryszczy, bądź wystąpi ostry/nasi la ją cy się stan do ty czą cy gał ki ocznej, jak np. ból oka, na le ży cza - sowo przerwać lub całkowicie zaprzestać leczenia produktem Tarceva. Tabletki zawierają laktozę. Nie zaleca się stosowania preparatu Tarceva u pacjentów z ciężką niewydolnością wą tro by i ne rek oraz u osób w wie ku po ni żej 18 lat. Interakcje: Erlotynib jest silnym inhibitorem CYP1A1 i umiarkowanym inhibitorem CYP3A4 i CYP2C8. Hamowanie reakcji sprzęgania z kwasem glukuronowym może wywoływać interakcje z lekami, które są substratami UGT1A1 i są wydalane wyłącznie na tej drodze. U pacjentów, u których stopień ekspresji UGT1A1 jest niski lub u pacjentów z genetycznie uwarunkowanymi zaburzeniami reakcji sprzęgania z kwasem glukuronowym (np. choroba Gilberta) mogą być zwiększone stężenia bilirubiny w surowicy. Mogą występować potencjalne interakcje z lekami, które są metabolizowane przez CYP3A4, CYP1A2, CYP1A1 i CYP1B1, lub są ich inhibitorami bądź induktorami. Należy zachować ostrożność, stosując jednocześnie umiarkowany (np. cyprofloksacyna) lub silny inhibitor CYP1A2 (np. fluwoksamina) w skojarzeniu z erlotynibem. Silne inhibitory CYP3A4 powodują zmniejszenie metabolizmu erlotynibu i zwiększe nie jego stężenia w osoczu. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego leczenia erlotynibem i silnym inhibitorem CYP3A4, np. z azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi, inhibitorami proteazy, erytromycyną lub klarytromycyną. W razie konieczności należy zmniejszyć dawkę erlotynibu, zwłaszcza w przypadku zaobserwowania objawów toksyczności. Silne induktory aktywności CYP3A4 (np. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, barbiturany lub ziele dziurawca) powodują zwiększenie metabolizmu erlotynibu i istotne zmniejszenie jego stężenia w osoczu. W przypadku jednoczesnego stosowania tych leków z erlotynibem należy zachować ostrożność. W miarę możliwości należy rozważyć zastosowanie innych leków, które nie są induktorami CYP3A4 lub zwiększenie dawki preparatu Tarceva do 3 mg. Raportowano interakcję z lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny, która prowadziła do zwiększenia wartości INR i incydentów krwawień, niekiedy zakończonych zgonem. Pacjenci przyjmujący warfarynę lub inne leki przeciwzakrzepowe z grupy pochodnych kumaryny powinni być regularnie monitorowani pod kątem zmian parametrów czasu protrombinowego lub INR. Jednoczesne stosowanie produktu Tarceva i leków z grupy statyn może zwiększać ryzyko miopatii wywołanej statynami, łącznie z rzadko występującą rabdomiolizą. Jednoczesne stosowanie inhibitorów glikoproteiny-p, np. cyklosporyny lub werapamilu może prowadzić do zmiany dystrybucji i/lub zmiany eliminacji erlotynibu. W takich sytuacjach należy zachować ostrożność. Erlotynib charakteryzuje się zmniejszeniem rozpuszczalności przy ph powyżej. Należy unikać jednoczesnego leczenia erlotynibem i inhibitorami pompy protonowej. Jeżeli podczas leczenia preparatem Tarceva konieczne jest podanie leków zobojętnia ją cych kwas sol ny w żo łąd ku, na le ży za sto so wać je co naj mniej 4 go dzi ny przed po da niem lub 2 go dzi ny po po daniu dobowej dawki preparatu Tarceva. W przypadku, kiedy rozważane jest podawanie ranitydyny oba leki powinny być podawane naprzemiennie, tzn. Tarceva musi być przyjęta 2 godziny przed podaniem lub 1 godzin po podaniu ranitydyny. Ciąża i karmienie piersią: Należy unikać zachodzenia w ciążę podczas stosowania preparatu Tarceva. W trakcie leczenia i co najmniej przez 2 tygodnie po jego zakończeniu należy stosować skuteczne metody antykoncepcji. U kobiet ciężarnych leczenie można kontynuować tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Należy odradzać karmienie piersią podczas przyjmowania preparatu Tarceva. Przedawkowanie: Objawy przedawkowania obejmują: biegunkę, wysypkę i zwiększoną aktywność aminotransferaz. Należy zaprzestać leczenia preparatem Tarceva i wdrożyć leczenie objawowe Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu: Nie przeprowadzono badań nad wpływem preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu; wiadomo jednak, że erlotynib nie powoduje upośledzenia sprawności umysłowej. Działania niepożądane: W monoterapii: do najczęściej zgłaszanych niepożądanych reakcji na lek należały wysypka ( %) i biegunka (4 %). W większości przypadków były to reak cje 1 lub 2 stop nia i da wa ły się opa no wać bez ko niecz no ści le - czenia. Bardzo rzadko przypadki biegunki były zakończone zgonem. Wysypka najczęściej objawia się jako łagodne lub umiarkowanie nasilone zmiany rumieniowe lub grudkowo- -krostkowe, mogące pojawić się lub nasilać na skórze wystawionej na działanie promieni słonecznych. Obserwowano także bardzo często: zakażenia, jadłowstręt, suche zapalenie rogówki i spojówek, zapalenie spojówek, duszność, kaszel, nudności, wymioty, zapalenie jamy ustnej, ból brzucha, świąd, suchość skóry, zmęczenie. W skojarzeniu z gemcytabiną: do najczęściej zgłaszanych niepożądanych reakcji na lek należały: zmęczenie, wysypka i biegunka. Obserwowano także bardzo często zakażenia, zmniejszenie masy ciała, depresję, ból głowy, neuropatię, kaszel, zapalenie jamy ustnej, niestrawność, wzdęcie, łysienie, gorączkę, dreszcze. Inne raportowane zdarzenia w czasie stosowania produktu Tarceva w monoterapii lub w skojarzeniu z gemcytabiną: bardzo często nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby (w tym zwiększona aktywność AlAT, AspAT, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi), często krwawienie z nosa, suchość skóry, krwawienie z przewodu pokarmowego, łysienie, suchość skóry, zanokcica, pęknięcia skóry; niezbyt często zmiany dotyczące rzęs (w tym wrastanie rzęs, nadmierny wzrost i pogrubienie rzęs), ciężkie przypadki śródmiąższowej choroby płuc (ILD), perforacje przewodu pokarmowego (łącznie z przypadkami zakończonymi zgonem), nadmierne owłosienie, zmiany dotyczące brwi oraz kruche i wiotkie paznokcie, łagodne reakcje skórne, takie jak przebarwienia, rzadko niewydolność wątroby (w tym z przypadkami zgonów), bardzo rzadko perforacje, owrzodzenia rogówki, zespół Stevensa-Johnsona/martwica toksyczno-rozpływną naskórka, w tym z przypadkami zgonów. Nr pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: EU/1//311/1-3 nadany przez Komisję Europejską. Podmiot odpowiedzialny: Roche Registration Limited, 6 Falcon Way, Shire Park, Welwyn Garden City, AL7 1TW, Wielka Brytania. Przedstawiciel podmiotu odpowiedzialnego: Roche Polska Sp. z o.o., ul. Do ma niew ska 39 B, War sza wa. Peł na in for ma cja o le ku do stęp na na ży cze nie. Przed prze pi saniem należy zapoznać się z zatwierdzoną Charakterystyką Produktu Leczniczego. Kategoria dostępności: Lek wydawany z przepisu lekarza do zastrzeżonego stosowania. Referencje: 1. Tarceva (erlotynib) Charakterystyka Produktu Leczniczego, lipiec 21 TAR-RK-ES Roche Polska Sp. z o.o Warszawa, ul. Domaniewska 39 B tel. (22) , fax (22) ,

7