Jak przygotować opryskiwacz do nowego sezonu?

Transkrypt

1 .pl Jak przygotować opryskiwacz do nowego sezonu? Autor: dr inż. Grzegorz Doruchowski Data: 12 kwietnia 2017 Już pierwsze wiosenne zabiegi ochrony roślin w ozimych zbożach i rzepaku oraz przedwschodowe stosowanie herbicydów w uprawach jarych w dużej mierze decydują o zdrowotności roślin i utrzymaniu minimalnego zachwaszczenia pól w całym sezonie wegetacyjnym. Dlatego bardzo ważne jest staranne przygotowanie opryskiwacza do przeprowadzania efektywnych zabiegów, których warunkiem jest zapewnienie precyzyjnego nanoszenia środków ochrony roślin przy minimalnych stratach. 1 / 7

2 .pl Tabela producentów rozpylaczy płaskostrumieniowych (Rys. 1) Podstawowym wymaganiem jest równomierny rozkład cieczy użytkowej, którego uzyskanie zależy od właściwego doboru rozpylaczy oraz zapewnienia ich prawidłowego działania. Zatem najwyższy czas na skompletowanie rozpylaczy, które pozwolą na skuteczne zwalczanie agrofagów (patogenów, szkodników i chwastów) w każdych dopuszczalnych warunkach pogodowych oraz różnych fazach wzrostu roślin. Dla większości opryskiwaczy polowych optymalny zestaw rozpylaczy do ochrony upraw rolniczych obejmuje następujące rozpylacze płaskostrumieniowe o kącie rozpylania 110 lub 120 (Rys. 1): drobnokroplisty rozpylacz standardowy do przeprowadzania zabiegów wczesnowiosennych, tzn. we wczesnej fazie rozwojowej roślin i zwalczania wschodzących chwastów, do nanoszenia fungicydów na drobną rosę wszystkie zabiegi tylko w sprzyjających warunkach pogodowych (prędkość wiatru do 2 m/s, temperatura poniżej 2 / 7

3 .pl 20 C, wilgotność powyżej 40%), grubokroplisty eżektorowy rozpylacz dwustrumieniowy do zabiegów wczesnowiosennych w trudnych warunkach pogodowych (prędkość wiatru powyżej 2 m/s) oraz zabiegów w późniejszych fazach rozwojowych roślin, zarówno w sprzyjających jak i trudnych warunkach pogodowych w przypadku prędkości roboczych przekraczających 12 km/h powinien to być rozpylacz o asymetrycznym układzie strumieni (Rys. 2), grubokroplisty lub bardzo-grubokroplisty rozpylacz eżektorowy jednostrumieniowy do nanoszenia herbicydów doglebowych i opryskiwania bardzo gęstych upraw, gdy konieczna jest głęboka penetracja łanu, oraz w bardzo trudnych warunkach pogodowych (prędkość wiatru bliska 4 m/s). Rozpylacz o asymetrycznym układzie strumieni przydaje się przy trudnych warunkach atmosferycznych (Rys 2.) 3 / 7

4 .pl Przegląd sprawności opryskiwacza Poza rodzajem stosowanych rozpylaczy ogromne znaczenie na równomierność rozkładu cieczy pod belką polową opryskiwacza ma ich stopień zużycia i poprawność działania. Dlatego każdy sezon należy rozpocząć od przeglądu sprawności opryskiwacza i jego kalibracji, podczas której można wykryć i naprawić wszelkie usterki związane z rozpylaniem cieczy. Warto przypomnieć, że wszelkie czynności związane z regulacją i obsługą opryskiwacza, zwłaszcza te, które wymagają włączania rozpylaczy, należy przeprowadzać z użyciem czystej wody, zastosowaniem przez operatora środków ochrony osobistej (kombinezon ochronny, obuwie gumowe, rękawice nitrylowe), oraz w sposób nie zagrażający zanieczyszczeniu gruntu czy wód powierzchniowych i podziemnych. Opryskiwacz najlepiej ustawić na stanowisku do mycia opryskiwacza lub na aktywnym biologicznie podłożu (np. na zadarnionym terenie), w miejscu oddalonym od studni, zbiorników i cieków wodnych o co najmniej 30 m. Regulacja ciśnienia jest okazją do sprawdzenia poprawności działania manometru oraz stabilności i powtarzalności ciśnienia w układzie cieczowym. Po przepłukaniu instalacji cieczowej opryskiwacza bez zamontowanych rozpylaczy na belce, oczyszczeniu wszystkich filtrów, w tym także filtrów w korpusach rozpylaczy, i w końcu po zamontowaniu rozpylaczy należy uruchomić ich działanie przy ciśnieniu ze środka zalecanego zakresu ciśnień roboczych zwykle 3 bar, a dla niektórych rozpylaczy eżektorowych 5-6 bar. Regulacja ciśnienia jest okazją do sprawdzenia poprawności działania manometru oraz stabilności i powtarzalności ciśnienia w układzie cieczowym. Brak stabilności objawiać się będzie wahaniami wskazań manometru, a jego przyczyną może być niesprawność pompy albo zaworu regulacyjnego, niedrożność filtrów, lub nieszczelność instalacji cieczowej, zwłaszcza po ssawnej stronie pompy. Powtarzalność ciśnienia testujemy poprzez kilkakrotne wyłączenie i włączenie głównego zaworu odcinającego, sprawdzając za każdym razem czy ciśnienie powraca do tej samej wartości. Stwierdzone nieprawidłowości związane są najprawdopodobniej z niesprawnością zaworu regulacyjnego. Kalibracja opryskiwacza to podstawa 4 / 7

5 .pl Kalibracja rozpylaczy jest konieczna przed rozpoczęciem nowego sezonu (rys. 3) Inspekcję rozpylaczy rozpoczynamy od wzrokowej oceny poprawności ich działania, podczas której łatwo zauważyć i wyeliminować rozpylacze uszkodzone lub zapchane ponieważ wytwarzają one strumienie cieczy z widocznymi smugami. Smużenie może być także skutkiem odłożenia się w szczelinie wytryskowej rozpylacza kamiennego osadu z twardej wody. Nie można go usuwać żadnym ostrym lub twardym narzędziem, a szczoteczka do czyszczenia rozpylaczy może się okazać niewystarczająca. Dobrym sposobem na usunięcie osadu jest moczenie rozpylaczy w powszechnie dostępnych środkach odkamieniających, stosowanych do czyszczenia domowych sanitariatów (np Cylit). Po oczyszczeniu rozpylaczy i wyeliminowaniu egzemplarzy uszkodzonych należy przeprowadzić kalibrację opryskiwacza, podczas której będziemy sprawdzać wydatek cieczy z rozpylaczy (rys. 3). Pomiar wydatku należy przeprowadzić dla co najmniej 20% rozpylaczy (na 18-metrowej belce będzie to osiem rozpylaczy) wybierając je z każdej sekcji, na całej szerokości belki. Jeśli mierzony wydatek któregokolwiek rozpylacza odbiega od katalogowej wartości nominalnej dla danego rozmiaru i ciśnienia o więcej niż 10% to jest to oznaka jego nadmiernego zużycia lub uszkodzenia, które w istotny sposób zakłóca równomierność rozkładu cieczy pod belką polową. Rozpylacze takie należy uznać za niesprawne i bezwarunkowo wymienić je na nowe. Jeśli mierzony wydatek któregokolwiek rozpylacza odbiega od katalogowej wartości nominalnej dla danego rozmiaru i ciśnienia o więcej niż 10% to jest to oznaka jego 5 / 7

6 .pl nadmiernego zużycia lub uszkodzenia. Po zapewnieniu sprawności działania całego zestawu rozpylaczy należy wyregulować zawory kompensacyjne na sekcjach zaworu regulacyjno-rozdzielczego (jeśli są one na wyposażeniu) dla kompletu rozpylaczy, który będzie stosowany podczas najbliższego zabiegu. Bardzo istotnym zadaniem zaworów kompensacyjnych, z punktu widzenia precyzji zabiegu, jest utrzymanie stałego ciśnienia we wszystkich sekcjach belki polowej, a zatem na wszystkich rozpylaczach, bez względu na liczbę pracujących sekcji. Nieprawidłowe ustawienie zaworów skutkuje wzrostem lub spadkiem ciśnienia w układzie po wyłączeniu którejkolwiek lub kilku sekcji. Dlatego przy wszystkich pracujących sekcjach należy ustalić ciśnienie cieczy (np. na poziomie 3 bar), a następnie zamykać poszczególne sekcje i regulować odpowiadające im zawory kompensacyjne, tak aby utrzymać założone ciśnienie przy wszystkich pozostałych, działających sekcjach. Regulację zaworów kompensacyjnych należy powtórzyć po każdej zmianie rozpylaczy. Stabilność belki polowej gwarantuje sukces 6 / 7

7 Powered by TCPDF ( Regulacja układu zawieszenia belki wyeliminuje ryzyko miejscowego przedawkowania substancji (Rys. 4) Kolejnym istotnym elementem wpływającym na równomierność rozkładu cieczy użytkowej na polu jest stabilność belki polowej. Wahania belki zarówno w płaszczyźnie pionowej jak i poziomej powodują miejscowe przedawkowanie lub niewystarczające naniesienie substancji, które może przełożyć się na obniżoną skuteczność lub brak efektu działania środka ochrony. Dlatego bardzo ważne jest okresowe smarowanie i odpowiednia regulacja układu zawieszenia belki z trapezowym lub wahadłowym systemem stabilizacji w płaszczyźnie pionowej oraz elementami tłumiącymi odchylenia ramion belki w płaszczyźnie poziomej (rys. 4). 7 / 7