9 MARCA DZWI OTWARTE SZKOŁY

Transkrypt

1 Z I M A NAJLEPSZY KWARTALNIK DLA LATKÓW BARTOSZEK SZKOŁA PODSTAWOWA NR 32 W BYDGOSZCZY koło redakcyjne z opiekunami 9 MARCA DZWI OTWARTE SZKOŁY W tym roku międzypokoleniowe kolędowanie było połączone z dobrowolną zbiórką pieniędzy na rekonwalescencję naszej wspaniałej koleżanki i nauczycielki, Małgorzaty Dondajewskiej. Wystartowaliśmy w czwartek, 25 stycznia o godzinie w parafii pw. MB Zwycięskiej (dolna kaplica). Nasz wspólny śpiew i hojne serca pozwoliły na zebranie ponad 500 zł, mamy nadzieję, że zebrane pieniądze i ciepłe myśli pomogą Małgosi w powrocie do zdrowia. MIĘDZYPOKOLENIOWE KOLEDOWANIE pod hasłem Serce dla Małgosi

2 NASZA WYCIECZKA DO STRAŻY POŻARNEJ Dnia 10 stycznia br. wybraliśmy się na wycieczkę do straży pożarnej. Na miejsce udaliśmy się autobusem. Pan, który czekał tam na nas oprowadził nas po garażu. Pokazał nam różne sprzęty. Potem mogliśmy wsiąść do wozu strażackiego. Ciężarówka była bardzo duża. Inny z samochodów strażackich miał długą drabinę. Taki samochód może zmieścić sześcioosobową załogę: kierowcę, dowódcę i czterech strażaków. Pojazd wyposażony był w sześć dużych schowków. Były w nich piły do cięcia metalu. Następnie strażacy wszczęli alarm i zjechali z długiej rury. Szybko się przebrali. Na koniec miałem dać podarunek strażakowi, który nas oprowadził po straży. My dzieci dostaliśmy natomiast breloczki i cukierki. Wycieczka była super! Klasa 3 c

3 Nasze świąteczne stroiki Dzięki stroikom w naszej klasie zrobiła się świąteczna atmosfera. Stroiki mają : kolorowe szyszki, ozdobione są goździkami. Mają łańcuszki łączące dwie gałązki, które tworzą piękny wzór. Do tego wszystkiego bombki przyłączone do siebie ozdabiają stroik brokatem. Jesteśmy dumni z naszych ozdób. Pisali: Piotrek Losik i Jakub Kwaśniewski Nasz stroik jest kolorowy i okrągły. Zapachem przybliżył wszystkich do świąt Bożego Narodzenia. Ma pełno zielonych gałązek sosny. Wyróżniają go kolorowe ozdoby: trzy kolorowe szyszki, dwa prezenty, cztery czerwone kokardy, dwie śnieżynki, trzy kwiatki i jedną złotą bombkę. Stroik ten ma jedną piękną białą świeczkę i błyszczący prezent z kryształem. Mięciutka biała wata rozłożona jest na gałęziach sosny. Umieściłam go na dużej okrągłej, brązowej podstawce. Nasz stroik pachnie bardzo ładnie. Chciałybyśmy wykonywać kolejny stroik w przyszłym roku z naszą klasą. Ola Wawrzyniak i Julia Kisicka 3 a

4 Dużo uczniów naszej szkoły gra w Minecrafta. Jeśli jesteś jednym z graczy to wiesz dlaczego gra ta cieszy się tak dużą popularnością... Minecraft jest grą polegającą na budowaniu z sześciennych bloków własnych światów. Można stworzyć wszystko, co tylko się chce, np. miasta, wieżowce, kopalnie, kolejkę górską dom w chmurach. Każdy z graczy ma swoją postać. Najczęściej jest to Steve albo Alex ale można też wybrać innego bohatera lub zaprojektować własną skórkę dla swojego ludzika. Grając musimy pilnować paska głodu i paska życia. Żeby nie umrzeć trzeba jeść. Dobrym źródłem pożywienia są farmy w wioskach. Stamtąd można wziąć ziemniaki, marchew, buraki i pszenicę. Żeby zdobyć mięso trzeba zapolować na zwierzynę i zabić krowę, świnię lub królika. W Minecrafcie jest również możliwość oswojenia dzikich zwierząt. Jeśli dasz wilkowi kość stanie się psem a ocelot zamieni się w kotka gdy dostanie mleko. Bloki w Minecrafcie mają różne właściwości np. red stone to blok wytwarzający energię elektryczną, a magiczna latarnia daje graczowi różne efekty ułatwiające granie. W Minecrafta można grać samemu lub on-line z innymi graczami. A oto kilka ciekawostek: Minecraft powstał w 6 dni :) Wilki boją się lam. W Minecrafcie są podwodne świątynie. Aleksander Bernatowicz, Kl. III a Mamy przyjemność poinformować, że uczeń SP 32 w Bydgoszczy Wiktor Barszcz, kl. IIIA zdobył wyróżnienie w konkursie plastycznym na kartkę świąteczno-noworoczną z motywem bydgoskim. Wręczenie wyróżnienia przez Prezydenta odbyło się w środę, 20 grudnia, o godzinie 10.00, w sali 200A bydgoskiego Ratusza przy ul. Jezuickiej 1.

5 K I N Dnia 9 listopada 2017r. nauczyciele edukacji wczesnoszkolnej przygotowali dla dzieci imprezę integracyjną. Wieczór filmowy rozpoczął się o godzinie i trwał do godziny Wcześniej rodzice uczestników wyrazili zgodę na ich udział w imprezie oraz potwierdzili swoje przybycie po dzieci po zakończeniu wieczoru filmowego. Na holu porozkładano materace. Uczniowie przynieśli ze sobą karimaty, koce i poduszki. I na tak zorganizowanej przestrzeni rozpoczęło się oglądanie filmu pt. Niekończąca się opowieść. Po obejrzeniu przygód bohaterów tej opowieści, organizatorzy prowadzili dyskusję na temat prezentowanego filmu. Zaproponowany obraz budził duże zainteresowanie, a uczestnicy mogli wyrazić swoją opinię rysując prace plastyczne. W trakcie tej imprezy dzieci mogły zjeść smaczną pizzę i wypić ciepły napój. Wieczór filmowy okazał się nie tylko świetną zabawą, ale również nowym doświadczeniem, które warto powtórzyć. Spędzenie czwartkowego wieczoru, na oglądaniu filmu w gronie rówieśników jest zdecydowanie lepsze, niż samemu przed telewizorem. Impreza wzbudziła ogromne zainteresowanie uczniów klas I-III, którzy bardzo licznie przybyli i doskonale się bawili.

6 Na dworze już zimno, a ja wspominam lato. Moim ulubionym jeziorem jest to znajdujące się w Pieckach (woj. kuj.-pom.). Lubię tam jeździć z rodzicami, bo jest blisko Bydgoszczy. Jezioro jest w pobliżu lasu, gdzie mogę schronić się przed dużym upałem. Jezioro w Pieckach lubię też za to, że na brzegu jest płytko i mogę kąpać się tam oraz bawić razem z moim młodszym bratem. Julia Kisicka III A Dnia 20 grudnia 2017 roku w Urzędzie marszałkowskim w Toruniu miał miejsce uroczysty finał konkursów Tu jest super - tu jest bezpiecznie. Zadania konkursowe tematycznie związane były z bezpieczeństwem w wodzie i nad wodą, z oszczędzaniem wody, atrakcjami wodnymi naszego województwa. W niezwykłą podróż po naszym regionie trasą kropli wody zabrała dzieci sympatyczna Julka i jej przyjaciele. Jury wyłoniło zwycięzców w 7 grupach tematycznych przyznając po jednej nagrodzie i jednym wyróżnieniu. Laureatami w kategorii Moje ulubione miejsce nad wodą zostali: I miejsce - Kuba Jutrowski (6 lat) z Torunia, Wyróżnienie - Julia Kisicka (8 lat) z Bydgoszczy.

7 Andrzeju, Andrzeju, Jest taka jedna noc w roku, kiedy świat realny łączy się ze światem magii, czarów i wróżb. Od wieków w noc św. Andrzeja młode panny zbierały się, aby dowiedzieć się, jaka będzie ich przyszłość. Panowie, ciekawi co ich spotka, zbierali się kilka dni wcześniej w wigilię św. Katarzyny. Andrzejki są wspaniałą okazją do dobrej zabawy, a jednocześnie źródłem szacunku dla tradycji i obrzędów ludowych. Wróżby pobudzają wyobraźnię, uczą kreatywności, pozwalają oderwać się od rzeczywistości i przenieść w świat marzeń i fantazji. W naszej szkole dn r. w godzinach od odbyła się zabawa andrzejkowa dla klas młodszych. Imprezę uświetniły przeboje disco polo i muzyki współczesnej. Uczniowie, kultywując tradycje związane z wigilią św. Andrzeja, losowali wróżby. Wróżki - nauczyciele edukacji wczesnoszkolnej - przepowiadały przyszłość. Symbole wiedzy magicznej, świece, lampiony i inne elementy dekoracji dodawały tajemniczości całej scenerii. Uczniowie wraz ze swoimi opiekunami tańczyli i bawili się wspólnie przy dźwiękach skocznej muzyki. Zabawy, radości oraz uśmiechu było wiele. Wszyscy zadowoleni wrócili do domów pełni wiary, że spełni im się to, co wywróżyli sobie tego magicznego wieczoru.

8 GRY STOLIKOWE SPOSOBEM NA DŁUGIE ZIMOWE WIECZORY

9 DZIECI LISTY PISZĄ... Bydgoszcz, r. Szanowny Panie Koperniku Piszę do Pana z dalekiej przyszłości. Dziękuję Panu za to, że Pan udowodnił, że Ziemia, krąży wokół Słońca, a nie Słońce wokół Ziemi, i że Ziemia ma 1 księżyc. Znam na pamięć cały Układ Słoneczny: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun. Byłam też w Planetarium. Mam nadzieję, że mój list się Panu spodoba. Julia Kisicka, klasa 3A NASZE SWOBODNE TEKSTY Opis modrzewia Przed moim blokiem rośnie modrzew. Jest to wysokie drzewo i sięga aż do trzeciego piętra. Jego pień jest pokryty ciemną, szorstką i nierówną korą. Z pnia wyrastają chude konary, a z nich cienkie i wiotkie gałązki. Na gałęziach są drobne, zielone igiełki i małe, brązowe szyszki. Korona modrzewia jest wydłużona i ma kształt trójkąta. Modrzew jest wyjątkowym drzewem iglastym, bo gubi igły na zimę. Wiktor Barszcz, klasa 3A IDĄ ŚWIĘTA Zaczęła się kolacja. Krokiety już pachną pięknymi zapachami. Choinka pięknie ubrana cieszy już nas. Niektóre domy zimne, a niektóre ciepłe. Uwielbiam nasze święta Bożego Narodzenia! Pod choinką znalazły się prezenty, a w nich: lalki dla dziewczynki, samochód dla chłopca, zabawki których nie znał nikt. Aleksander Bernatowicz, kl. III a SOSNA Na naszej działce rośnie sosna. Jest to piękne drzewo. Sosna ma prosty, równy pień zakończony stożkową koroną. Gałązki i górna część pnia pokryta jest czerwono-żółtą korą, która łuszczy się warstwami. Dolna część pnia ma grubą korę. Szpilki ma sinozielone, sztywne o długości od 4 do 7 centymetrów. Szyszki ma osadzone po dwie wokół gałązek, niedojrzałe są zielone, później są brązowe. Sosna kojarzy mi się ze Świętym Mikołajem. Jakub Kwaśniewski 3 a W Myślęcinku rośnie dużo sosen. Jest to wysokie drzewo iglaste. Jego pień jest pokryty brązową korą. Z pnia wyrastają mocne konary i sztywne gałęzie. Na gałązkach znajdują się długie igły. Są one ostro zakończone i kłują. Na gałązkach znajdują się także szyszki o długości siedmiu centymetrów. Korona sosny ma kształt parasolowaty. Sosna to piękne drzewo. Wydziela przyjemny zapach. Aleksandra Wawrzyniak 3 a

10 Kilka słów o 4 grudnia 2017 r. odbył się w naszej szkole uroczysty apel z okazji Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych. Podczas tego dnia dzieci i młodzież mogła zapoznać się z trudnościami, z jakimi codziennie spotykają się osoby niewidome i słabo widzące. Gośćmi naszymi były osoby z Polskiego Związku Niewidomych. Podczas części warsztatowej chętni uczniowie samodzielnie pisali swoje imię na maszynie alfabetem Braille, a następnie niektórzy chodzili z białą laską w goglach żeby zrozumieć jak czuje się osoba niewidoma. Dowiedzieliśmy się jak osoby niewidome rozpoznają kolory oraz banknoty. Poznaliśmy wszyscy wiele ciekawostek, które ułatwiają funkcjonowanie w codziennym życiu osób słabo widzących i niewidomych. Mieliśmy możliwość zadawania pytań, a na koniec pani Krysia osoba niewidoma od urodzenia przeczytała fragment bajki. Warsztaty były poprzedzone częścią artystyczną przygotowaną przez klasę 3 f. Uczniowie mieli możliwość podziwiania konkursowych prac plastycznych Niepełnosprawność to nie koniec świata. Podczas apelu obejrzeliśmy wyróżniony wywiad w ramach konkursu Mocni w niemocy zrealizowany został przez uczniów klasy 4b. Julianka, bohaterka wywiadu każdego dnia pokazuje, ze niepełnosprawność dotyczy tylko jej ciała, a nie ducha. Jest ona zawsze uśmiechniętą, szczęśliwą, pełną życia 9latką, która lubi tańczyć, pływać, czasami też i psoci, nie za bardzo lubi Str. się 10 uczyć, chce być i jest taką samą jak inne dzieci.

11 Kilka słów o 12 grudnia o godzinie 16 odbyło się w naszej szkole Bożonarodzeniowe spotkanie warsztatowe, dla rodziców uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Ideą, która przyświecała temu wydarzeniu była wymiana doświadczeń, integracja środowiska, a także wspólne przeżycia artystyczne tj. śpiewanie kolęd przy wsparciu szkolnego chóru, pod kierunkiem pana Roberta Korwela. Podczas warsztatów panowała cały czas twórcza atmosfera, po części artystycznej, nasi goście wspólnie ze swoimi dziećmi, zostali poproszeni o wykonanie kartki świątecznej oraz wolnostojącej choinki. Po przerwie pani Małgorzata Ziętak zaprosiła do japońskiego teatru Kamishibai, na wysłuchanie bajki Hansa Christiana Andersena,Dziewczynka z zapałkami. W takcie spotkania chętnie rozmawiano, rodzice wymieniali się spostrzeżeniami dotyczącymi szkoły, a także form rehabilitacji, a także informacjami na temat własnych dzieci. Wszystkie te rozmowy są cenną skarbnicą dla nich i dla nas nauczycieli. Chciałabym dodać, że spotkanie odbyło się przy herbatce, kawie, słodkościach zakupionych dzięki dofinansowaniu przez Radę Rodziców. Nauczyciele klasy III f Str. 11

12 U B A B C I N A S T R Y C H U

13 Sporty zimowe XD Zima już jest! Ale mówią że nie prawdziwa, bo jeszcze nie ma śniegu. Szkoda, bo wszystkie dzieci lubią lepić bałwana i robić aniołki na śniegu. Można też uprawiać sporty zimowe. O tym jest mój temat. Są przeróżne sporty na przykład saneczkarstwo, narty, snowboard, wspinanie się po górach i łyżwy Najbezpieczniejszy z tych sportów i najbardziej popularnym jest saneczkarstwo. Do tego nie potrzeba umiejętności, tylko sanki. Sama nazwa wskazuje. A narty? To jest sport, i chodzi o to, żeby przede wszystkim mieć równowagę. Bo wystarczy trochę nie uwagi i już się turlasz z górki a w domu kichasz, że kaloryfery trzeszczą! Ale na sankach jest właśnie też tak samo. Nie wierzysz? Przedstawmy taką sytuację: właśnie chcesz zjechać z górki, ktoś przechodzi prosto koło ciebie, na końcu góry. Jedziesz, bo nie zauważasz osoby na dole. Zderzyliście się. Normalnie złamana ręka na zawołanie. Ale w sportach zimowych nie chodzi o to że musisz się martwić i tkwić z boku bo się boisz że coś Ci się stanie. Najważniejsza rzecz w sportach to zabawa i zdrowy sposób życia. Dwa w jednym! Chodzenie po górach. Wyobraź sobie wyprawę na Mount Everest albo na Górę Kościuszki. To nie trwa kilka godzin. To może potrwać nawet kilka dni! Wyobrażasz sobie?! Ale najważniejsze to czuć satysfakcję jak już będziesz na Górze. Jeszcze łyżwiarstwo. Co wolisz? Figurowe czy normalne? Do łyżwiarstwa figurowego żeby się nauczyć potrzeba kilka lat! I dużych umiejętności. Łyżwiarstwo figurowe według mnie jest oprócz wspinania po górach jest pierwszym w tabeli trudnych sportów zimowych. Normalne łyżwiarstwo jest o wiele, wiele łatwiejsze niż figurowe. Taka moja opinia. Mój wniosek: sporty zimowe są fajne, ale umieją być trudne i niebezpieczne. Małgosia Kubiak 3C KSIĄŻKI NA DŁUGIE ZIMOWE WIECZORY:) tytuł: Kajtkowe przygody autor: Maria Kownacka treść: W pewnej wsi, w zagrodzie Orczyków, mieszkał bocian o imieniu Kajtek. Mieszkał na wysokiej topoli razem z mamą, tatą i dwojgiem rodzeństwa. Pewnego dnia Kajtek wypadł z gniazda, a do zdrowia pomogli mu powrócić gospodarze, którzy ponownie umieścili Kajtka w gnieździe. Gdy nadszedł czas odlotu do ciepłych krajów, to Kajtek był zbyt słaby, aby polecieć. Zaopiekowała się nim rodzina Orczyków i Kajtek nie czuł się samotny. Poznał nowych przyjaciół i doświadczył wiele przygód. Jednego dnia bocian wpadł do dołka z burakami, a innego zaplątał się w len. Podczas gonitwy psa i kota, wpadł do beczki do kiszenia kapusty. Ulubioną zabawą Kajtka było zaczepianie dzieci idących do szkoły. Ptak szczypał je dziobem, a one rzucały mu chleb z masłem, aby je zostawił w spokoju. Antek i Kacper postanowili zastawić na bociana pułapkę. Posypali chleb pieprzem i posmarowali na górze masłem. Gdy Kajtek zjadł chleb, poczuł pieczenie w gardle. Zaczął biegać po podwórku machając skrzydłami. Po chwili wzniósł się w powietrze i odkrył, że potrafi latać. Kiedy wiosną powróciły bociany do nowego gniazda, Kajtek pozostał na topoli. Julia Kisicka, IIIA tytuł: Akademia Pana Kleksa autor: Jan Brzechwa ilustrator: Bohdan Butenko bohaterowie: Ambroży Kleks, Adam Niezgódka, koledzy Adama, fryzjer Filip, doktor Paj-Chi-Wo, Alojzy Kukuryk, szpak Mateusz, psy z raju, postacie z bajek Andersena i braci Grimm Treść: Do Akademii pana kleksa trafia Adam Niezgódka. W akademii przebywa 24 chłopców, których imiona zaczynają się literą,,a. Pan Ambroży Kleks jest profesorem, który połyka pigułki, pije zielony płyn, jada motyle i kolorowe szkiełka oraz nosi piegi. Uczy on chłopców w niezwykły sposób. Profesorowi pomaga uczony szpak Mateusz. Ptak twierdzi, że jest zaczarowanym księciem, ponieważ zgubił guzik. Adaś postanawia pomóc. Chłopcy odwiedzają różne bajki i mają wiele przygód, odwiedzają też fabrykę dziur i dziurek. Adaś ucząc się latać, trafia do psiego raju. Miał też sen o siedmiu szklankach. Oko pana Kleksa pokazało film o kosmosie. Kłopoty akademii zaczynają Str. 13 się, gdy Filip przyprowadza Anatola i Alojzego. W Boże Narodzenie lalka niszczy sekrety pana Kleksa. Akademia skurczyła się, a pan Kleks zmienił się w guzik od czapki. Julka Kisicka 3A

14 lektura: Akademia Pana Kleksa autor: Jan Brzechwa ilustrator: Mikołaj Kamler bohaterowie: Ambroży Kleks, Adaś Niezgódka, Mateusz, Filip, Alojzy Kukuryk, Paj Chi Wo, Anatol Kukuryk, Inżynier Bogumił Kopeć, Reks treść: Akademia Pana Kleksa jest niezwykłą szkołą, mieszczącą się przy ulicy Czekoladowej. Książka opowiada o przygodach chłopców, których wychowuje i uczy pan Kleks. Do Akademii pana Kleksa trafił chłopiec, którego prześladował pech - Adaś Niezgódka. W szkole Adaś został ulubieńcem profesora Kleksa. Adasiowi udało się unieść w powietrze i dolecieć do psiego raju. Zaprzyjaźnił się też ze szpakiem Mateuszem, który opowiedział chłopcu o swojej przeszłości - był księciem, ale zabił króla wilków, które za karę spustoszyły jego kraj, a on sam zamienił się w ptaka dzięki cudownej czapce, którą podarował mu doktor Paj Chi Wo. Emilia Letkiewicz Do Akademii pana kleksa trafia Adam Niezgódka. W akademii przebywa 24 chłopców, których imiona zaczynają się literą,,a. Pan Ambroży Kleks jest profesorem, który połyka pigułki, pije zielony płyn, jada motyle i kolorowe szkiełka oraz nosi piegi. Uczy on chłopców w niezwykły sposób. Profesorowi pomaga uczony szpak Mateusz. Ptak twierdzi, że jest zaczarowanym księciem, ponieważ zgubił guzik. Adaś postanawia pomóc. Chłopcy odwiedzają różne bajki i mają wiele przygód, odwiedzają też fabrykę dziur i dziurek. Adaś ucząc się latać, trafia do psiego raju. Miał też sen o siedmiu szklankach. Oko pana Kleksa pokazało film o kosmosie. Kłopoty akademii zaczynają się, gdy Filip przyprowadza Anatola i Alojzego. W Boże Narodzenie lalka niszczy sekrety pana Kleksa. Akademia skurczyła się, a pan Kleks zmienił się w guzik od czapki. Julka Kisicka 3A Jan Brzechwa "Akademia Pana Kleksa" "Akademia Pana Kleksa" to pamiętnik dwunastoletniego Adasia Niezgódki, który został przyjęty do Akademii na ulicy Czekoladowej. Tam poznał szpaka Mateusza, który okazał się autorem książki. Uczniami szkoły byli tylko chłopcy z imieniem na literę A. Jedynym nauczycielem był Pan Kleks, który miał włosy koloru tęczy, piegi na nosie, za duże i kolorowe ubranie. Żywił się pigułkami na porost włosów, potrafił lewitować, dobrze gotował i znał wszystkie bajki. To była niezwykła szkoła. Chłopcy uszyli się tam kleksografii, przędzenia liter i leczenia chorych sprzętów. Pewnego dnia Filip golarz przyprowadził Anatola i Alojzego. Alojzy okazał się mechaniczną lalką, którą ożywił Pan Kleks z Adasiem. Niestety stał się bardzo niegrzecznym uczniem i zniszczył sekrety i akademię Pana Kleksa. Wiktor Barszcz, klasa 3A Książka opowiada historię Adam Niezgódki, który wraz z dwudziestoma czterema innymi chłopcami mieszkał w akademii pana Kleksa. Imiona wszystkich chłopców zaczynają się na literę A i także imię pana Kleksa-Ambroży. W akademii mieszka również uczony szpak Mateuszjego opiekunem jest pan Kleks. Budynek akademii otacza ogromny park i mur, w którym znajdują się furtki prowadzące do sąsiednich bajek. Chłopcy w akademii uczą się np. kleksografii, przędzenia liter i leczenia chorych sprzętów. Posiłki jedzą wspólnie w jadalni- które przyrządza osobiście pan Kleks. Każdy dzień chłopców wygląda inaczej. Oprócz nauki pan Kleks zabiera ich na wycieczki np. do fabryki dziur i dziurek. Ten miły czas w akademii się kończy kiedy fryzjer Filip żąda od pana Kleksa, aby umieścił w szkole jego synów Anatola i Alojzego. Ten drugi okazuje się lalką. Od tego momentu w akademii zaczyna się psuć. Sprawcą tego jest Alojzy, który dokucza kolegom i niszczy sekrety pana Kleksa. Akademia zaczyna się zmniejszać. Ostatecznie fryzjer Filip niszczy całą akademię. A Adaś budzi się w swoim pokoju. Cała ta historia okazała się bajką. Magdalena Wiatr 3 a lektura:,, Kajtkowe przygody autor: Maria Konwacka bohaterowie: Kajtek, pies Bukiet, Cukierek, gęś, ciotka Wronisława, Filip Wypłosz, państwo Orczykowie, Weronika, Kacperek, Wawrzonek, babcia, Chmielowie treść: Książka pt.,,kajtkowe przygody opowiada o przygodach młodego bociana o imieniu Kajtek. Wydarzenia rozgrywają się na wsi, w gospodarstwie państwa Orczyków, u których na dachu stodoły gniazdko uwili sobie rodzice Kajtka. Któregoś dnia Kajtek wypadł z gniazda i złamał sobie skrzydło, przez co nie mógł odlecieć z rodziną do Afryki. Wtedy zaopiekowali się nim państwo Orczykowie, którzy traktowali go prawie jak członka rodziny. Pozwalali mu przebywać w domu i opiekować się ich najmłodszym dzieckiem. Kajtek musiał się dostosować do zwyczajów panujących na wsi, lecz nie było to dla niego łatwe, ale pomału zaczynał rozumieć świat ludzi. KSIĄŻKI NA DŁUGIE ZIMOWE WIECZORY:)

15 Tytuł: Puc Bursztyn i goście Autor: Jan Grabowski Treść: W pewnym małym miasteczku żyły dwa psy. Jednego dnia do ich domu przyjechała z wizytą panna Agata. Przywiozła ze sobą dwa psy Mikado i Tiuzdeja. Puc i Bursztyn bardzo zaprzyjaźnili się z Mikado, który stopniowo poznawał ich podwórzowe życie. Razem uczestniczyli w zabawach i wspólnych wyprawach. Mikado okazał się być bardzo odważnym, niezależnym psem, pomimo swych rozmiarów. Tiuzdej natomiast spędzał prawie cały czas ze swoją panią. Nic go nie interesowało. Kiedy panna Agata wyjeżdżała Mikado wyskoczył przez okno pociągu i przyszedł do Krysi. Pomimo wcześniejszej odmowy panny Agaty, Mikado ostatecznie pozostał w gospodarstwie. Mikado zmienił imię na Mik i nie rozstawał się ze swoją nową panią. Sypiał w pokoju Krysi i był jej obrońcą. Julia Kisicka 3 A Autor: Maria Kownacka Ilustrator: Przemysław Tomczak Bohaterowie: Kajtek, pies Bukiet, Kacperek, Wawrzonek, Weronika, Antek, babulka, gospodyni, gospodarz To historia pewnego bociana, który, nie odleciał do ciepłych krajów. Zamieszkał w zagrodzie państwa Orczyków. Spędził tam całą zimę. Autorka w zabawny sposób opisuje przygody Kajtka, który nie jest zwyczajnym mieszkańcem gospodarstwa. Często wpada w kłopoty i wywołuje spore zamieszanie, mimo że bardzo stara się być pożytecznym. Cała opowieść rozgrywa się na tle codziennego życia gospodarzy. Możemy się wiele dowiedzieć o tym, jak wyglądało kiedyś życie na wsi. Dzięki opiece ludzi Kajtek przetrwał mroźną zimę, ale wraz z nastaniem wiosny nie opuścił gospodarstwa. Postanowił w przyszłości zbudować tam gniazdo. lektura: "Kajtkowe przygody" autor: Maria Kownacka ilustrator: S. Rozwadowski bohaterowie: Kajtek bocian, rodzina Orczyków: mama, tata, babulka, Weronika, Kacper, Wawrzonek, pomocnik Antek, pies Bukiet treść: "Kajtkowe przygody" to opowiadanie o młodym bocianie Kajtku, który wypadł z gniazda i złamał skrzydło. Z najsilniejszego stał się najsłabszym boćkiem z rodzeństwa, dlatego nie poleciał do ciepłych krajów. Zimę spędził w gospodarstwie Orczyków, którzy się nim zaopiekowali. Kajtek poznawał życie na wsi i pomagał w codziennych pracach np. kiszenie kapusty, naprawa worków, wykopki, oranie pola. Bocian pilnował porządku na podwórku i miał wiele przygód związanych z szukaniem jedzenia. Pewnego dnia połknął naparstek myśląc, że to ślimak, uderzył małego Wawrzonka zamiast upolować mysz, wpadł do dołu i do beczki. Gonił dzieci w drodze do szkoły i zabierał im chleb z masłem. Mimo to wszyscy bardzo go lubili. Aby dać mu nauczkę, chłopcy zrobili mu psikusa z kanapką z pieprzem. Gdy Kajtek ją zjadł, zaczął biegać, machać skrzydłami i dzięki temu nauczył się latać. Nie mógł doczekać się wiosny i powrotu bocianów. To bardzo ciekawa lektura o wspólnym życiu i pracy ludzi i zwierząt na wsi. Polecam :) Wiktor Barszcz, klasa 3a KSIĄŻKI NA DŁUGIE ZIMOWE WIECZORY:) Lektura: Akademia pana Kleksa Autor: Jan Brzechwa Ilustrator: Jan Marcin Szancer Bohaterowie: Ambroży Kleks, Adam Niezgódka, szpak Mateusz, golarz Filip, Królewna Żabka Jest to opowieść o przygodach Adasia. Za sprawą czarów chłopiec trafia do akademii pana Kleksa, gdzie rozpoczyna naukę. Lekcje w akademii niczym nie przypominają normalnych szkolnych zajęć. Chłopcy uczą się kleksografii, latania, leczenia chorych sprzętów czy przędzenia liter. Cała akademia pełna jest osobliwości. W czasie swojego pobytu u pana Kleksa Adaś uczy się pewności siebie, samodzielnego myślenia i używania wyobraźni. Z nieśmiałego i niezdarnego chłopca staje się rezolutnym i pewnym siebie. Udało mu się też rozwikłać zagadkę guzika Mateusza. Alek Bernatowicz 3 a

16 1 J A B Ł K A 2 w r z E s i e n 3 z a p a S y 4 l I s c i e 5 c z E r w o n y 6 s l o Ń c e 1. Znajdziesz je w sadzie. 2. Miesiąc zaczynający kalendarzową jesień. 3. Co gromadzą zwierzęta przed zimą. 4. Zmieniają kolor i spadają z drzewa. 5. Z jarzębiny można zrobić korale koloru. 6. Świeci na niebie coraz krócej. Dawid Kieliński IIIe

17 6 LIWIA HAJOST kl. III e Krzyżówka o jesieni 1 J A R Z Ę B I N A 2 D R Z E W A 3 K A S Z T A N Y 4 L I Ś C I E 5 S E N W R Z E S I E Ń Gdy kończy się lato na drzewach dojrzewają czerwone kuleczki na korale. Opadają z nich liście. Robimy z nich brązowe ludziki i zwierzęta. Gdy mija lato zmieniają kolory i opadają. Kiedy nadchodzi zima niektóre zwierzęta zapadają w W tym miesiącu zakwitają wrzosy. Krzyżówki od redakcji

18 PROJEKT POLE KLASY 3 A i 3 E

19 NASZA SZKOLNA UROCZYSTOŚĆ LISTOPADA

20 .Dnia 22 listopada br. na zajęcia dla klasy IIIb i IIIc przyjechali aktorzy z Torunia, prezentując lekcję historii. Przy pomocy dawnych strojów, narzędzi walki i innych rekwizytów przenieśli nas do czasów panowania pierwszego władcy Polski Mieszka I. Aktorzy pokazali dzieciom jak wyglądało życie dawnych mieszkańców Polski, czym się oni zajmowali, jakie stroje nosili i czym się pożywiali. To była barwna, ciekawa lekcja historii.