e-dodatek do RACHUNKOWOŚCI BUDŻETOWEJ nr 1 (433)

Transkrypt

1 5 stycznia 2018 PROCEDURY nr 1 e-dodatek do RACHUNKOWOŚCI BUDŻETOWEJ nr 1 (433) Procedury podatkowe na przestrzeni roku podatkowego, uchwalenie stawek, zwolnień, ulg na nowy rok podatkowy część II PODATEK ROLNY... 2 PODATEK LEŚNY... 4 PROCEDURA UCHWALANIA PODATKU... 6 NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY W UCHWAŁACH PODATKOWYCH... 8 ISTOTNE ZMIANY W PODATKACH LOKALNYCH... 9 INFORLEX ADMINISTRACJA Kompleksowa baza wiedzy Nieograniczony dostęp do aktów prawnych, praktycznych narzędzi, intuicyjnych funkcjonalności, pełnego wydania Dziennika Gazety Prawnej, materiałów wideo oraz indywidualnego doradztwa ekspertów. W ramach INFORLEX oferujemy dostęp do pełnej bazy publikacji dla sektora finansów publicznych najpraktyczniejszych komentarzy prawnych oraz czasopism INFOR. Artykuły posiadają oznaczenie aktualności. Dodatkowo dajemy możliwość analizy aktów prawnych przed i po zmianie przepisów. Codziennie dostarczymy profesjonalne i wiarygodne informacje z zakresu rachunkowości budżetowej, oświaty oraz wszelkich zmian w prawie. WIĘCEJ NA INFORLEX.PL

2 ADAM BŁASZKO radca prawny, członek kolegium regionalnej izby obrachunkowej, wcześniej członek samorządowego kolegium odwoławczego, były pracownik izby i urzędu skarbowego Procedury podatkowe na przestrzeni roku podatkowego, uchwalenie stawek, zwolnień, ulg na nowy rok podatkowy część II Dochody podatkowe są jednym z podstawowych elementów budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Zasady podejmowania uchwał w podatkach lokalnych uregulowane są przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W dodatku Procedury do RB 23/2017 omówiliśmy zasady obowiązujące przy podatku od środków transportowych i podatku od nieruchomości. W części II autor wyjaśnia problematykę podatku rolnego i leśnego. PODATEK ROLNY Przedmiotem opodatkowania podatkiem rolnym są grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Podstawą opodatkowania tym podatkiem jest ustawa z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (dalej: ustawa o podatku rolnym). Podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku rolnego są: właściciele gruntów, posiadacze samoistni gruntów, użytkownicy wieczyści gruntów, posiadacze gruntów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie: wynika z umowy zawartej z właścicielem, z Agencją Nieruchomości Rolnych lub z innego tytułu prawnego albo jest bez tytułu prawnego, z wyjątkiem gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie Lasów Państwowych w tym przypadku podatnikami są odpowiednio jednostki organizacyjne Agencji Nieruchomości Rolnych i Lasów Państwowych; dzierżawcy gruntów gospodarstwa rolnego, które zostały w całości lub części wydzierżawione na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników lub przepisów dotyczących uzyskiwania rent strukturalnych. Powstanie i wygaśnięcie obowiązku podatkowego Obowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał tytuł prawny do gruntów lub nastąpiło objęcie gruntów w posiadanie. Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek. 2 5 stycznia 2018 roku

3 Czynności i dokumenty związane z podatkiem rolnym Podatnicy podatku rolnego są obowiązani składać organowi podatkowemu: wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi miasta właściwemu ze względu na miejsce położenia gruntów, informacje sporządzone na formularzach według wzoru określonego uchwałą rady gminy. Informacje o gruntach osoby fizyczne składają w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego, lub od zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę wysokości opodatkowania. Z kolei deklaracje na podatek rolny osoby prawne i jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej w terminie do 15 stycznia roku podatkowego, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku lub od zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę wysokości opodatkowania. Jeżeli grunty stanowią współwłasność (znajdują się w posiadaniu) jednocześnie osoby fizycznej oraz osoby prawnej bądź jednostki organizacyjnej (w tym spółki) nieposiadającej osobowości prawnej osoba fizyczna składa deklarację na podatek rolny oraz opłaca podatek na zasadach obowiązujących osoby prawne. W tym przypadku osobie fizycznej nie jest doręczana decyzja, tzw. nakaz płatniczy, ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego. Obowiązek składania informacji o gruntach oraz deklaracji na podatek rolny dotyczy również podatników korzystających ze zwolnień i ulg na mocy przepisów ustawy o podatku rolnym. Dotyczy to także podatników korzystających ze zwolnień na mocy uchwały rady gminy. W gminach, w których rady gmin w drodze uchwały określiły warunki i tryb składania informacji o gruntach oraz deklaracji na podatek rolny, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, możliwe jest składanie powyższych dokumentów przez Internet. Osobom fizycznym, na których ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku leśnego oraz jednocześnie w zakresie podatku od nieruchomości lub podatku rolnego, dotyczący przedmiotów opodatkowania położonych na terenie tej samej gminy, wysokość należnego zobowiązania podatkowego pobieranego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego ustala organ podatkowy w jednej decyzji, czyli nakazie płatniczym. Stawki podatku rolnego Stawki podatku rolnego dla gruntów gospodarstwa rolnego wynoszą równowartość pieniężną 2,5 q żyta od 1 ha przeliczeniowego, a dla pozostałych gruntów rolnych podlegających podatkowi rolnemu: równowartość pieniężną 5 q żyta od 1 ha, obliczone według średniej ceny skupu żyta za 11 kwartałów poprzedzających kwartał poprzedzający rok podatkowy. Rada gminy może, w drodze uchwały, obniżyć cenę skupu żyta przyjmowaną jako podstawę obliczenia podatku rolnego na obszarze gminy. Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Przeliczniki powierzchni użytków zostały określone w art. 4 ust. 5 7 ustawy o podatku rolnym. Jeżeli nie można ustalić przelicznika powierzchni użytków rolnych na podstawie ust. 5 7, przyjmuje się, że 1 ha fizyczny odpowiada 1 ha przeliczeniowemu. RB nr 1/2018 3

4 Zwolnienia i ulgi w podatku rolnym Zwolnienia i ulgi od podatku rolnego reguluje art. 12, art. 13, art. 13b 13e ustawy o podatku rolnym. Na mocy tych przepisów zwalnia się m.in.: użytki rolne klasy V, VI i VIz oraz grunty zadrzewione i zakrzewione ustanowione na użytkach rolnych; grunty przeznaczone na utworzenie nowego gospodarstwa rolnego lub powiększenie już istniejącego do powierzchni nieprzekraczającej 100 ha: będące przedmiotem prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego, nabyte w drodze umowy sprzedaży, będące przedmiotem umowy o oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, objęte w trwałe zagospodarowanie; grunty pod wałami przeciwpowodziowymi i grunty położone w międzywałach; grunty położone na terenie rodzinnego ogrodu działkowego, z wyjątkiem będących w posiadaniu podmiotów innych niż działkowcy lub stowarzyszenia ogrodowe w rozumieniu ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych; uczelnie; zwolnienie nie dotyczy gruntów przekazanych w posiadanie podmiotom innym niż uczelnie; publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne objęte systemem oświaty oraz prowadzące je organy, w zakresie gruntów zajętych na działalność oświatową. Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia i ulgi przedmiotowe niż określone w ustawie, z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej. Ulga inwestycyjna w podatku rolnym Podatnikom podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna z tytułu wydatków poniesionych na budowę lub modernizację budynków inwentarskich służących do chowu, hodowli i utrzymywania zwierząt gospodarskich oraz obiektów służących ochronie środowiska, zakup i zainstalowanie deszczowni, urządzeń melioracyjnych i urządzeń zaopatrzenia gospodarstwa w wodę, urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru, biogazu, słońca, spadku wód). Terminy i sposoby płatności podatku rolnego Wszyscy podatnicy płacą podatek rolny w 4 ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego, przelewem na konto lub w przypadku osób fizycznych również gotówką, jeżeli pobór podatku dokonywany jest w formie inkasa. W przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 100 zł, podatek jest płatny jednorazowo w terminie płatności pierwszej raty. PODATEK LEŚNY Ustawa z 30 października 2002 r. o podatku leśnym określa, że przedmiotem opodatkowania podatkiem leśnym są lasy, czyli grunty leśne sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy, z wyjątkiem lasów zajętych na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna. Podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku leśnego są: właściciele lasów, posiadacze samoistni lasów, użytkownicy wieczyści lasów, posiadacze lasów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. 4 5 stycznia 2018 roku

5 Powstanie i wygaśnięcie obowiązku podatkowego Obowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał tytuł prawny do lasu lub nastąpiło objęcie lasu w posiadanie. Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek. Czynności i dokumenty związane z podatkiem leśnym Podatnicy podatku leśnego są obowiązani składać organowi podatkowemu: wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi miasta właściwemu ze względu na miejsce położenia lasu, informacje sporządzone na formularzach według ustalonego wzoru, określonego uchwałą rady gminy. Informacje o lasach osoby fizyczne składają w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego lub od zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę wysokości opodatkowania. Z kolei deklaracje na podatek leśny osoby prawne i jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, składają w terminie do 15 stycznia roku podatkowego, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku lub od zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę wysokości opodatkowania. Jeżeli las stanowi współwłasność (znajduje się w posiadaniu) osoby fizycznej oraz jednocześnie osoby prawnej bądź jednostki organizacyjnej (w tym spółki) nieposiadającej osobowości prawnej osoba fizyczna składa deklarację na podatek leśny oraz opłaca podatek na zasadach obowiązujących osoby prawne. Obowiązek składania informacji o lasach oraz deklaracji na podatek leśny dotyczy również podatników korzystających ze zwolnień na mocy przepisów ustawy o podatku leśnym, w tym także zwolnień na mocy uchwały rady gminy. W gminach, w których rady gmin w drodze uchwały określiły warunki i tryb składania informacji o lasach oraz deklaracji na podatek leśny, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, możliwe jest składanie powyższych dokumentów przez Internet. Podobnie jak w przypadku omawianych wcześniej podatków osobom fizycznym, na których ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku leśnego oraz jednocześnie w zakresie podatku od nieruchomości lub podatku rolnego dotyczący przedmiotów opodatkowania położonych na terenie tej samej gminy, wysokość należnego zobowiązania podatkowego pobieranego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego ustala organ podatkowy w jednej decyzji (nakazie płatniczym). Stawki podatku leśnego Stawki podatku wynoszą równowartość pieniężną 0,220 m 3 drewna obliczoną według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy od 1 ha, dla lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych 50% tej stawki. Rada gminy może, w drodze uchwały, obniżyć kwotę stanowiącą średnią cenę sprzedaży drewna przyjmowaną jako podstawa obliczenia podatku leśnego na obszarze gminy. Z mocy przepisów ustawy zwalnia się od podatku leśnego m.in.: lasy z drzewostanem w wieku do 40 lat, lasy wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, użytki ekologiczne, uczelnie, RB nr 1/2018 5

6 szkoły, placówki, zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli publiczne i niepubliczne, oraz organy prowadzące te szkoły, placówki i zakłady odpowiednio z tytułu zarządu, użytkowania lub użytkowania wieczystego nieruchomości szkolnych, placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk. Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż wyżej określone, z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej. Terminy i sposoby płatności podatku leśnego Osoby fizyczne płacą podatek leśny w 4 ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego. Z kolei osoby prawne i jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej za poszczególne miesiące do 15 dnia każdego miesiąca przelewem na konto. W przypadku osób fizycznych dopuszcza się zapłatę również gotówką, jeżeli pobór podatku dokonywany jest w formie inkasa. W przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 100 zł, podatek jest płatny jednorazowo w terminie płatności pierwszej raty. PROCEDURA UCHWALANIA PODATKU KROK 1. UCHWALENIE STAWKI PODATKU Określane przez radę gminy stawki podatkowe w podatku rolnym mają charakter roczny i w większości przyjmowane są corocznie przez rady gmin. Podejmując nowe uchwały określające stawki podatkowe czy też dokonując zmian w obowiązujących, należy pamiętać, że taka uchwała musi zostać podjęta przed rokiem podatkowym, w którym mają obowiązywać nowe lub zmieniane stawki. Uchwały podatkowe nie powinny zaskakiwać podatników, szczególnie gdy podwyższają one stawki podatkowe na kolejny rok. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, stawki roczne nie mogą ulegać zmianie w trakcie roku ich obowiązywania. Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, która powoduje obniżenie stawki podatku. Takie postępowanie rady gminy można uznać za dopuszczalne, należy jednak pamiętać, że obniżenie stawek podatkowych wymiernie wpływa na uzyskiwane w trakcie roku dochody podatkowe. Takie postępowanie wymaga równoczesnej korekty budżetu po stronie dochodów, a więc zmiany budżetu. Jak już wskazano wyżej, niepodjęcie nowej uchwały określającej wysokość stawek podatkowych przed rozpoczęciem nowego roku podatkowego oznacza, że w kolejnym roku obowiązują nadal stawki wynikające z poprzedniej uchwały rady gminy. Niedopuszczalne jest nadawanie uchwałom podatkowym mocy wstecznej poprzez zapis, iż uchwała ma obowiązywać od 1 stycznia roku budżetowego, a faktycznie uchwalona została w dniu po tej dacie. Sytuacja podobna występuje, gdy rada nie uchwali stawek przed rozpoczęciem kolejnego roku podatkowego. W takim stanie faktycznym, nawet gdy poprzednia uchwała określała stawki podatkowe tylko dla jednego wymienionego w uchwale roku, na mocy art. 20a ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: upol), stawki te należy stosować także w roku kolejnym. Brak nowej uchwały w sprawie stawek podatkowych nie oznacza jednak, że zastosowanie znajdą stawki maksymalne z obwieszczenia Ministra Finansów. W podatku rolnym oraz leśnym w przypadku braku uchwały o obniżeniu średniej ceny skupu żyta bądź średniej ceny sprzedaży drewna do obliczenia stawki podatkowej zastosować należy ceny podane w komunikatach Prezesa GUS. 6 5 stycznia 2018 roku

7 KROK 2. UCHWALENIE STAWKI PODATKU ZWOLNIENIA Uprawnienia organów stanowiących JST do wprowadzania zwolnień podatkowych wynikają z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (art. 7 ust. 3, art. 12 ust. 4 i art. 19 pkt 3), ustawy o podatku rolnym (art. 13e) i podatku leśnym (art. 7 ust. 3). Zakres delegacji udzielonych radzie we wskazanych przepisach jest praktycznie tożsamy, a różnica występuje jedynie w przypadku podatku rolnego, gdzie rada posiada dodatkowo uprawnienie do wprowadzania ulg. Delegacje są natomiast tożsame w zakresie charakteru możliwych do wprowadzenia zwolnień dopuszczają wprowadzanie zwolnień przedmiotowych. W sądownictwie i literaturze do tej pory wykształcił się jednolity pogląd na brak możliwości wprowadzania zwolnień o charakterze mieszanym, przedmiotowo-podmiotowych. Sądownictwo administracyjne prezentuje stanowisko dopuszczające wprowadzanie jedynie zwolnień stricte przedmiotowych. Stanowisko to uzasadniane jest treścią przepisów delegacyjnych, jak również zapisami art. 217 ustawy z 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym niedopuszczalne jest wprowadzanie zwolnień np. w podatku od nieruchomości i jednoczesne wyłączenie zapisami takiej samej uchwały grupy podatników zalegających z zapłatą zobowiązań wobec budżetu gminy. Niezależnie od tego, czy wprowadzane zwolnienie stanowi pomoc publiczną, czy też nie stanowi takiej pomocy, rada nie posiada uprawnień do wprowadzania negatywnych warunków podmiotowych. Wprowadzanie takich warunków stanowi przekroczenie zakresu delegacji wynikającego z art. 7 ust. 3 upol. KROK 3. WPROWADZANIE NEGATYWNYCH WARUNKÓW PODMIOTOWYCH Naruszenie uprawnienia do wprowadzenia zwolnień w podatku od nieruchomości dotyczy także sytuacji wprowadzania innych negatywnych warunków podmiotowych, uzależnienia okresu zwolnienia od złożenia wniosku o jego udzielenie oraz ustalania okresu zwolnień w sposób odmienny od zasad ustawowych. ZAPAMIĘTAJ! Wprowadzane w drodze uchwały rady gminy zwolnienia dotyczyć powinny z mocy prawa wszystkich podmiotów, które spełnią warunki wynikające z uchwały zwolnieniowej. Problem dotyczy również okresu, czyli czasu, korzystania z tego zwolnienia. Trzeba mieć tu na uwadze przepisy art. 6 ust. 3 upol, które regulują zarówno termin początkowy korzystania ze zwolnienia, jak i termin jego zakończenia. Przepis stanowi wprost, że: Jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania lub jego części, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie. Postanowienia uchwały rady gminy nie mogą w tym zakresie odbiegać od treści ww. przepisu ustawy. KROK 4. WNIOSEK O UDZIELENIE ZWOLNIENIA Wykroczeniem poza delegację ustawową jest uzależnienie udzielenia zwolnienia od złożenia takiego wniosku. Podatnik korzystający ze zwolnienia zawiadamia o tym fakcie organ podatkowy, składając jedynie deklarację bądź informację podatkową, a terminy złożenia tych dokumentów wynikają z ustawy. RB nr 1/2018 7

8 Organowi podatkowemu przysługuje prawo weryfikacji nabycia przez podatnika prawa do takiego zwolnienia, co wynika z przepisów ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej. Zamieszczanie tego rodzaju postanowień w uchwałach jest zbędne. KROK 5. ZAPIS WPROWADZAJĄCY ZWOLNIENIA DLA GRUNTÓW WYŁĄCZONYCH Z MOCY USTAWY W przypadku zwolnień w podatku rolnym naruszenie prawa przy wprowadzaniu zwolnień może polegać na wprowadzeniu zwolnienia gruntów wyłączonych z opodatkowania mocą ustawy. Dochodzi tutaj niejako do dublowania zapisów ustawowych i aktu prawa miejscowego dającego podstawę do korzystania ze zwolnienia przez uprawnionego. Przy wprowadzaniu zwolnień zarówno od podatków, jak i od opłat lokalnych należy mieć na uwadze wyłączenia i zwolnienia ustawowe. Wprowadzane uchwałami zwolnienia nie mogą dotyczyć przedmiotów nieopodatkowanych bądź zwolnionych mocą ustawy. KROK 6. INKASO W przypadku podatków i opłat lokalnych (z wyjątkiem podatku od środków transportowych) organ stanowiący JST posiada uprawnienie do zarządzenia poboru w drodze inkasa. Zakres tego uprawnienia określony jest w przepisach delegacyjnych dotyczących poszczególnych podatków i obejmuje: wyznaczenie inkasentów, określenie wynagrodzenia inkasentów. W przypadku zarządzenia przez organ stanowiący JST poboru podatku w drodze inkasa podstawowym obowiązkiem rady jest wyznaczenie/określenie inkasentów. Należy pamiętać, że wskazanie inkasentów powinno nastąpić w jednoznaczny i pozwalający na bezproblemowe zidentyfikowanie inkasenta. Tych kompetencji rada nie może przekazać organowi wykonawczemu, czyli wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi. Podobnie jest w przypadku wynagrodzenia, tylko rada gminy upoważniona jest do regulacji w tym zakresie. W uchwałach dotyczących inkasa podatków i opłat lokalnych może dochodzić do przekroczenia zakresu delegacji ustawowej, np. poprzez ustalenie terminu wypłaty inkasentom wynagrodzenia z tytułu poboru podatków, a także wprowadzenia terminów rozliczania inkasentów. NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY W UCHWAŁACH PODATKOWYCH Materia prawa podatkowego jest dość skomplikowana, co powoduje powstanie szeregu innych błędów charakterystycznych dla tej sfery działalności publicznej. Zaliczyć można do nich m.in.: błędy w zakresie zapisów dotyczących publikacji uchwał podatkowych we właściwych publikatorach i formach prawnych, nieprawidłowości w zakresie ustalenia poboru podatków i opłat przez inkasentów, nieprawidłowości w klasyfikowaniu poszczególnych zwolnień podatkowych jako formy pomocy publicznej, błędy w deklaracjach i informacjach podatkowych, których wzory przygotowują samorządowe organy podatkowe. Wskazane powyżej naruszenia są najczęściej występującymi błędami klasyfikowanymi zazwyczaj jako istotne wady uchwał podatkowych. Charakter naruszenia i jego ewentualne przewidywalne konsekwencje w stosowaniu wskazanych przepisów mogą powodować inną ocenę organów nadzoru (wady nieistotne). Z pomocą nie przychodzą jednak same przepisy prawa podatkowego, warto wskazać tutaj art. 20a upol. Treść tego przepisu stwarza wątpliwości interpretacyjne związane ze znaczeniem słowa nieuchwalenie. 8 5 stycznia 2018 roku

9 Czy uchwaleniem nowych stawek jest podjęcie przez radę uchwały w tej sprawie, czy też uchwaleniem będzie podjęcie i prawidłowe ogłoszenie takiej uchwały? Na tym tle zapadł wyrok NSA z 19 listopada 2010 r. (sygn. akt II FSK 1272/09). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, podjęcie uchwały, o której mowa w art. 20a ust. 1 upol, obejmuje zarówno sam fakt głosowania przez radę, jak i należytą publikację podjętej uchwały. Dopiero bowiem spełnienie obu tych warunków stanowi o tym, że dany akt normatywny wszedł do porządku prawnego. W związku z powyższym pomimo różnych ocen przytoczonego wyroku przy podejmowaniu uchwał w sprawie stawek podatkowych należy dołożyć należytej staranności, ażeby uchwały te miały zapewnione 14-dniowe vacatio legis przed rozpoczęciem nowego roku podatkowego. Zasadnicze znaczenie mają niezwłoczne terminy podejmowania tych uchwał. Należy również pamiętać o terminowym przekazaniu takich uchwał zarówno do nadzoru, jak i do publikacji w dzienniku urzędowym. ISTOTNE ZMIANY W PODATKACH LOKALNYCH Z dniem 14 lipca ub.r. weszła w życie nowelizacja wprowadzona ustawą z 25 maja 2017 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o podatku leśnym, która ograniczyła zasadę solidarnej odpowiedzialności w sytuacji, kiedy jeden albo kilku współwłaścicieli jest zwolnionych z obowiązku zapłaty podatku. Po zmianie przepisów obowiązek podatkowy ciąży solidarnie jedynie na współwłaścicielach niezwolnionych z obowiązku zapłaty podatku, a kwota tego zobowiązania będzie odpowiadała łącznemu udziałowi tych współwłaścicieli w prawie własności. Przed zmianą podmiot będący współwłaścicielem nieruchomości wspólnie z gminą lub Skarbem Państwa jest zobowiązany w praktyce do zapłaty podatku liczonego od całej nieruchomości a więc w istocie do zapłaty także za współwłaściciela zwolnionego z obowiązku opłacenia podatku. Znowelizowane przepisy art. 3 ust. 4 i 6 upol stanowią, że jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach. Takiej zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie podatkowe nie stosuje się przy współwłasności w częściach ułamkowych lokalu użytkowego garażu wielostanowiskowego w budynku mieszkalnym wraz z gruntem stanowiącym odrębny przedmiot własności. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy ciąży na współwłaścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w prawie własności. Jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości, od gruntu oraz od części budynku stanowiących nieruchomość wspólną w myśl art. 3 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ciąży na właścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w nieruchomości wspólnej. Zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie podatkowe nie stosuje się, jeżeli jeden lub kilku współwłaścicieli lub posiadaczy jest zwolnionych od podatku od nieruchomości albo nie podlega temu podatkowi. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na współwłaścicielach lub posiadaczach, którzy podlegają podatkowi od nieruchomości oraz nie są zwolnieni od tego podatku, w zakresie odpowiadającym ich łącznemu udziałowi w prawie własności lub posiadaniu. PODSTAWY PRAWNE art. 217 ustawy z 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483; ost.zm. Dz.U. z 2009 r. Nr 114, poz. 946) art. 7 ust. 3, art. 20a ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1785; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 2141) art.4 ust. 5 7, art. 6a ust. 11, art. 12, art. 13, art. 13b 13e ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1892) art. 6 ust. 9 ustawy z 30 października 2002 r. o podatku leśnym (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1821) ustawa z 25 maja 2017 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o podatku leśnym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1282) RB nr 1/2018 9