Linux Elementy instalacji. 1 Podział dysku na partycje. 2 Konfiguracja sprzętu (automatycznie) 3 Założenie użytkowników

Transkrypt

1 Linux: co to takiego? Linux komputerowa Linuksa i podstawowa konfiguracja Marcin Bieńkowski Instytut Informatyki Uniwersytet Wrocławski Wielozadaniowy system operacyjny Darmowy i wolnodostępny Dość podobny do Uniksa i jego rozmaitych klonów (*BSD, Solaris, Irix,...) Stabilny i przewidywalny (jeśli coś działa, to będzie działać, a jeśli nie działa, to można względnie łatwo odkryć dlaczego) komputerowa () Linuksa 1 / 17 komputerowa () Linuksa 2 / 17 Dlaczego Debian? Linux Elementy instalacji Względnie bezpieczny i stabilny Polecany do zastosowań serwerowych Łatwy do zarzadzania i późniejszej opieki Brak graficznych ułatwiaczy, konfiguratorów 1 Podział dysku na partycje 2 Konfiguracja sprzętu (automatycznie) 3 Założenie użytkowników 4 komputerowa () Linuksa 3 / 17 komputerowa () Linuksa 4 / 17

2 Struktura katalogów W odróżnieniu od np. Windows, cały system plików tworzy jedna drzewiasta hierarchię. / katalog główny programy systemowe - boot jadro - etc pliki konfiguracyjne - dev pliki urzadzeń - home katalogi domowe użytkowników biblioteki systemowe - usr mniej krytyczne programy i biblioteki - share - tmp pliki tymczasowe - var logi, poczta, zawartość WWW komputerowa () Linuksa 5 / 17 Dysk można dzielić na logiczne części, tj. partycje: 1 Różne systemy na różnych partycjach 2 Pojedynczy system na wielu partycjach Minimalizowanie strat w razie awarii /home i /usr/share na osobnych partycjach współdzielone między systemami Logi w /var/log nie powoduja przepełnienia dysku 3 Każda partycja ma swój system plików, najbardziej popularne to ext2: tradycyjny Linuksowy ext3: ext2 + plik dziennika (journalling) reiserfs: plik dziennika, szybszy dla małych plików od ext3 komputerowa () Linuksa 6 / 17 Struktura katalogów a partycje - przykład Program ładujacy system operacyjny / - boot - etc - home - usr - share - X11R6 - tmp - var partycja /dev/hda2 partycja /dev/hda5 partycja /dev/hda6 partycja /dev/hda7 Program ładujacy (ang. bootloader, w Debianie jest to grub) Instaluje się go zazwyczaj w pierwszym sektorze dysku (MBR) Umie uruchamiać systemy zawarte na różnych partycjach - np. Linuksa z /dev/hda3 albo Windowsa z /dev/hda1 Umie przekazać do jadra systemu różne parametry (uruchomienie w trybie awaryjnym itp.) komputerowa () Linuksa 7 / 17 komputerowa () Linuksa 8 / 17

3 Zakładanie użytkowników Zakładanie użytkowników Topologia sieci w sali Konto administratora root 2 Dobra Rzecza jest praca na koncie zwykłego użytkownika i logowanie się na konto root tylko dla zadań administracyjnych 3 Dobre hasła Łatwe do zapamiętania, trudne do zgadnięcia Minimum znaków, w tym cyfry i znaki specjalne 4 Z kontem zwiazane sa określone prawa do plików i katalog domowy (/root lub /home/<użytkownik>) 1 Brak wyjścia na świat 2 Topologia gwiazdy 3 Wszystkie komputery sa w tej samej sieci Cliparty ze strony komputerowa () Linuksa 9 / 17 komputerowa () Linuksa 10 / 17 Przypomnienie: adresy IP i maski podsieci (1) Przypomnienie: adresy IP i maski podsieci (2) Maska podsieci ustala, które bity adresu IP identyfikuja nazwę sieci, a które nazwę komputera Każdy komputer uczestniczacy w sieci posiada adres IP Adres czterobajtowy, podawany w formacie aaa.bbb.ccc.ddd Adresy w Internecie przydziela IANA (Internet Assigned Numbers Authority); w sieci niepodłaczonej do Internetu można ustalić je dowolnie Adres IP: = Maska: = Sieć: = Adres IP należy zatem do sieci Reguła: komputery z tego samego fizycznego wycinka sieci maja zazwyczaj adresy IP należace do takiej samej sieci (i tę sama maskę podsieci). komputerowa () Linuksa 11 / 17 komputerowa () Linuksa 12 / 17

4 Prywatne adresy IP Interfejsy sieciowe Standardy internetowe definiuja pule prywatnych adresów IP (dla lokalnych sieci) (jedna klasa A) (16 klas B) (256 klas C) Wybieramy sobie podsieć i nadajemy lokalnym komputerom adresy IP od do (maksymalnie komputerów) Dlaczego nie możemy użyć adresów i ? = adres sieci, = broadcast. Z każdym fizycznym (i wirtualnym też) urzadzeniem sieciowym Linux wiaże tzw. interfejs sieciowy. 1 Ethernetowe karty sieciowe interfejsy ethx Formalnie: Adres IP przypisany jest do interfejsu sieciowego a nie do komputera (np. komputery z wieloma kartami sieciowymi) 2 Aktywowanie interfejsu sieciowego: ifconfig eth0 adres_ip up ifconfig eth0 adres_ip netmask maska_sieci up 3 Wyłaczanie interfejsu: ifconfig eth0 down komputerowa () Linuksa 13 / 17 komputerowa () Linuksa 14 / 17 Przypomnienie: podstawy routingu Czyli po co sa maski sieciowe Loopback Po podniesieniu interfejsu ifconfig dodaje odpowiedni wpis do tablicy routingu. Po uruchomieniu polecenia ifconfig eth do tablicy routingu dodany zostaje wpis: Destination Gateway Genmask Flags Iface U eth0 Jeśli jadro chce wysłać pakiet do komputera o adresie X = , przeglada tablicę routingu wykonujac (X AND Genmask) i porównujac wynik z Destination. Jadro udostępnia interfejs loopback (pętle zwrotna, pseudosieć). 1 Podnoszenie interfejsu: ifconfig lo up 2 Po aktywacji interfejs dostaje adres IP Dowolny komputer łacz acy się z tym adresem, połaczy się sam ze soba 4 Różne zastosowania: np. lokalne uruchamianie usług, które wymagaja sieci Tablica routingu po podniesieniu lo Destination Gateway Genmask Flags Iface UH lo U eth0 komputerowa () Linuksa 15 / 17 komputerowa () Linuksa 16 / 17

5 Literatura Literatura Debian Installer team Debian GNU/Linux Installation Guide Osamu Aoki Debian Reference komputerowa () Linuksa 17 / 17