Englishwoman s Review of social and Industrail Question s. 50

Transkrypt

1 Marta Anna Rutkowska Filologia angielska o specjalności nauczycielskiej Naukowe Koło Filozoficzne Feminizm Streszczenie: W artykule tym przeczytamy dlaczego wolno kobietom nosić spodnie i chodzić do szkoły, czyli o tym jaka rolę odegrały ruchy kobiet walczących o swoje prawa dla współczesnych kobiet. A także dlaczego wciąż nie wolno nam robić tego samego co mężczyźni a nawet jeśli robimy to czemu jesteśmy za to surowiej oceniane oraz jaka jest na to odpowiedź mężczyzn. Odpowiemy sobie na pytanie co nas tak naprawdę ogranicza mężczyźni czy my same nawzajem. Dowiemy się również o sytuacji kobiet w Anglii na przestrzeni wieków i ich emancypacji. Czy kobiety kiedykolwiek uzyskają pełne równouprawnienie z mężczyznami? Z wielu powodów jest to nie możliwe, jesteśmy słabsze fizycznie więc nie możemy wykonywać tych samych prac również nasza psychika daje nam zupełnie inne predyspozycje. W wielu dziedzinach życia widać męska dominację. Kobiecie wciąż wiele rzeczy po prostu nie wypada robić. Zastanawiająca jest kompletnie inna ocena moralna niektórych aktów popełnianych przez mężczyzn i kobiet np. kiedy mężczyzna przed zawarciem małżeństwa ma wiele partnerek seksualnych mówi się o nim, że po prostu musi zdobyć doświadczenie, z kolei kobietę w tej sytuacji nazywa się często kobietą lekkich obyczajów. Rozluźnienie rygorów dotyczące tego, jak wypada się kobiecie zachowywać i jakie zachowanie jest akceptowane, a jakie wykracza poza reguły przyzwoitości i podobania się, miało jednak swoje wyraźne granice. Granicą swobody cielesnej było traktowanie ciała jako źródła przyjemności. [1] Dlaczego ocena moralna tego samego aktu jest odwrotna ze względu tylko na płeć? Nie chcę w tym miejscu przedstawiać swojego stanowiska, ani mówić czy takie zachowanie jest właściwe, nie chodzi mi tu zatem o sam akt ale o to, że jego ocena społeczna się różni, choć nie powinna, skoro obie płci mają takie same prawa. Myślę, że wynika to z tradycji i wpojonych zasad. Dziewczynce od małego mówi się, że ma być dobrą matką, panią domu i żoną, kiedy źle się zachowuje rodzice straszą ją, że żaden kawaler jej nie zechce, z kolei chłopiec nie myśli o tym czy ktoś go zechce czy nie bo to on wybiera i poluje na kobietę. W tradycji polskiej często powtarza się obraz Matki Polki, która gotuje pyszne obiadki i dba o męża i gromadkę dzieci. Matka Polka to formuła udziału kobiet w polskiej wspólnocie narodowej. Przez macierzyństwo kobieta w Polsce wkupia się w tę wspólnotę. Macierzyństwo realizuje się w wypadku optymalnym przez urodzenie syna i wychowanie go w duchu patriotyzmu. [2] Kolejne wzburzenie feministek nastąpiło bardzo gwałtownie w odpowiedzi na ustawy antyaborcyjne. Feministki uważają, że jest to ograniczenie wolności kobiet poprzez przymuszanie ich do macierzyństwa, które ogranicza zarówno ich ciała jak i czas, który muszą poświęcać dzieciom. Osobiście uważam, że jest to przesada i takie podejście do

2 sprawy nie przynosi niczego dobrego. Przede wszystkim nie można traktować macierzyństwa jako coś co zniewala a raczej jako dar i coś, co właśnie pozwala kobiecie się rozwijać i w pełni realizować swą kobiecość. Musimy pamiętać, że skrajne poglądy, nie tylko w przypadku feminizmu ale także każdych innych idei powodują konflikty. Mężczyźni twierdzą nawet, że feminizm kończy się wtedy, gdy trzeba wnieść fortepian na 3 piętro w bloku. Z pewnością mają tu rację, bo w takich sprawach wolimy im oddać pałeczkę, ale przecież feminizm nie dąży do tego aby kobiety udowodniły swoją wyższość ale by uzyskały więcej praw, które im się tak samo należą. Gdyby nie ruchy feministyczne pewnie wciąż siedziały byśmy w domu i wychowywały dzieci, a za mąż wychodziły tylko zgodnie z wolą i oczekiwaniami rodziców. Chcę tu pokazać, że nawet jeśli jesteśmy przeciwnikami ruchów feministycznych, na pewno możemy przypisać im wiele zasług. Większość z kobiet naszego pokolenia nie wyobrażą sobie, że można by im zabrać prawo do edukacji, rozwoju czy realizowania się w życiu zawodowym. Co więcej, każda z nas marzy o wielkiej bajkowej miłości i spotkaniu wymarzonego księcia partnera wybranego przez nas a nie narzuconego przez rodziców, przecież uczucia są dla nas ważniejsze niż to aby partner miał tylko dobry status społeczny i ekonomiczny i nie wykazywał przejawów miłości. Gdyby nie walki kobiet to nadal siedziałybyśmy w domu, nie mogły byśmy się uczyć, pracować, ubierać w dowolny sposób (może nigdy nawet byśmy nie włożyły spodni, które kiedyś dozwolone były tylko dla mężczyzn tylko właściwie dlaczego nam nie było wolno nosić spodni pomimo tego że są wygodne i praktyczne?; nie twierdzę, że jest coś złego w spódnicach bo to one właśnie odróżniają nas od mężczyzn i podkreślają kobiecość). Dyskurs emancypacyjny nie przypadkiem już u samych swych początków zajmował się ciałem. ( ) Koniczność pętania ciała gorsetem czy biustonoszem, noszenia kapeluszy i długich sukien ograniczających swobodę ruchu, potrzebę odbywania skomplikowanych procedur ubierania się i rozbierania, malowania twarzy, eliminowania naturalnego owłosienia ciała i zapachów tłumaczono i tłumaczy się do dziś względami estetycznymi. [3] Kobiety walczą o równouprawnienie w wielu dziedzinach: na arenie politycznej i obywatelskiej chcą praw do głosowania lub aktywnego działania w partiach politycznych. Kobiety w Polsce nie musiały domagać się dla siebie miana obywatelek tak, jak kobiety z krajów Europy zachodniej i Stanów Zjednoczonych. Przyszło ono do nich z zewnątrz, jako wyzwanie, obowiązek, nakaz moralny. Pojawiło się wraz z upadkiem Rzeczypospolitej i rozbiorami. [4] Żądanie praw wyborczych było głównym motywem ruchu kobiecego we Francji, Anglii i Stanach Zjednoczonych w XIX wieku. Kwestia praw wyborczych dla kobiet stanowiła w tych krajach centralny temat dyskursu emancypacyjnego. [5] Kobiety pragną również mieć więcej swobód osobistych by mogły same decydować o swoim ciele i uczuciach (o czym wspominałam wcześniej) oraz pragną się usamodzielnić poprzez najpierw wykształcenie a potem uzyskanie pracy przynoszącej zarówno dochody oraz pomagającej w rozwijaniu się i realizowaniu w życiu społecznym. Czytając artykuły o feminizmie w Anglii wyciągnęłam wiele wniosków, które przedstawię poniżej. Angielskie feministki są oburzone takimi wydarzeniami jak wybory miss czy po

3 prostu konkursy mające na celu wybór najładniejszej, najseksowniejszej dziwiąc się czemu mężczyźni pozwalają zobiektyzować ich partnerki, sprowadzające je do roli podmiotu, którego najważniejszym aspektem ma być tylko wygląd zewnętrzny. Powoduje to, że kobiety zmanipulowane, chcąc wypaść jak najlepiej przed męską częścią publiczności i wzbudzić zazdrość w damskiej, chcą zmieniać, udoskonalać swoje ciało często za cenę zdrowia. Myślę, że przyznacie mi w tym miejscu Państwo racje, że kompleksy najczęściej są powodem oglądania supergwiazd i modelek na okładkach kolorowych magazynów, a zapominaniem, że te fotografie są udoskonalane i żadna z nich nie wygląda tak naprawdę. Od 1980 roku ma miejsce tak zwana 3 fala feminizmu, która ma go trochę odnowić i przekazywać młodym pokoleniom kobiet w lepszej to znaczy bardziej aktualnej dla ich sposobu życia wersji. Feminizm w skrócie mówi o tym, że kobieta chcę dokonywać swojego indywidualnego wyboru o tym jak będzie przeżywać swoje życie, ale musi on być zmieniany zgodnie z nowymi potrzebami świata i młodych kobiet więc musi iść stale do przodu. Jest to prawdziwym wyzwaniem dla współczesnych feministek, aby niezależnie od ich generacji współpracować ze sobą dla wspólnego dobra i osiągnięcia feministycznych celów dotyczących płci oraz sprawiedliwości społecznej. Odnośnie feminizmu w Anglii należy zacząć od historii i pozycji kobiet na przestrzeni wieków. W średniowieczu pozycja kobiet była zdecydowanie bardzo zła i ciężka. Według kościoła, który w tych czasach odgrywał najważniejszą rolę, kobieta powinna być jak dziewica Maryja czysta, bez grzechu i święta a także uważano, że z drugiej strony kobiety są jak biblijna Ewa moralnym zagrożeniem dla mężczyzn. Małżeństwo miało być najważniejszym wydarzeniem w życiu średniowiecznej kobiety, a decyzja o wyborze partnera była podejmowana oczywiście przez rodziców, którzy pod uwagę brali poprawę pozycji społecznej rodziny, z pewnością więc możemy powiedzieć, że małżeństwa były zawierana głównie z powodów finansowych. Mąż był traktowany jako pan, mistrz i właściciel żony. Miłość i uczucia nie ogrywały tu ważnej roli. Kobieta miała wiele obowiązków do wypełnienia: przede wszystkim musiała urodzić najlepiej gromadkę dzieci, ponieważ ze względu na brak odpowiednich lekarstw narażone one były na wczesną umieralność, ważne też było aby wydała ona męskiego potomka rodu. W dobrej sytuacji były żony szlachciców kiedy oni byli poza domem przez dłuższy czas, to żony przejmowały rolę władczyni i stawały się odpowiedzialne za ziemię oraz prowadzenie i ochronę gospodarstwa domowego a także witanie przybyłych gości. Od średniowiecznej kobiety wymagano również znajomości na temat ziół, aby móc w razie choroby leczyć domowników, a także umiejętności szycia ubrań i przygotowywania posiłków oraz zajmowania się ogrodem i dbaniem o rosnące w nim warzywa i owoce. Ich pozycja ulegała znacznej zmianie i poprawie kiedy umierał mąż to one przejmowały kontrole nad majątkiem i mogły ponownie wyjść za mąż. Sytuacja kobiet zmieniła się w 20 wieku. W 1918 roku kobiety chciały mieć prawo do głosowania. Rewolucja przemysłowa spowodowała wzrost roli mężczyzny, którzy traktowali swoje żony i córki jak niewolników i swoją własność zarówno w fabrykach jak i w domach. W tym czasie kobiety nie miały prawa do rozwodu. Aż do 1981 mężowie mieli prawo to bicia

4 swoich żon kijem i zamykania ich w pokoju jeśli były nieposłuszne. Po 1870 kobiety miały prawo do głosowania i bycia wybieranym, niewielka liczba kobiet zaczęła również podejmować studia na uniwersytetach w Cambridge oraz Oxford. W 1888 roku zaczęły walczyć o prawo otrzymywania tej samej pensji co mężczyźni kiedy wykonywały tę samą pracę, ale jako prawo zostało to przyjęte dopiero wiek później. W 1918 roku 29% pracowników stanowiły kobiety. Walcząc o wyzwolenie, kobiety domagały się również prawa do noszenia bardziej swobodnych strojów, krótszych spódnic i fryzur, możliwości do publicznego palenia papierosów i noszenia makijażu, a także prawa do rozwodu i posiadania mniejszej ilości dzieci. W XIX wieku za panowania królowej Wiktorii, stanowiącej wyjątek w świecie zdominowanym przez mężczyzn, która tak naprawdę nie posiadała realnej władzy, kobiety nie odgrywały ważnej roli w społeczeństwie. Miały one prawo do edukacji ale z zupełnie innych powodów i wyglądała ona inaczej niż edukacja mężczyzn. Edukacja otrzymywana przez obie płci potwierdzała ich różne miejsce w społeczeństwie. Zgodnie z istotą podziału ról, kobieta zamieszkiwała domową sferę. Troszczyła się o dzieci oraz dawała schronienie, które miało być azylem lub wyspą spokoju dla zajętego pracą męża. [6] W czasach wiktoriańskich kobiety domagały się prawa do rozwodu oraz innych praw z tym związanych. Duży wpływ na polepszenie tego stanu rzeczy miały 2 akty prawne: Matrimonial Causes Act (1857) i Marreid s Women s Property Act (1870). Pierwszy miał uprościć procedury rozwodowe, drugi zaś pozwalał zachować po rozwodzie kobietom ich własność, którą posiadały wcześniej. W 1886 roku został uchwalony Guardianship of Infacts Act umożliwiający kobiecie kontakt z dzieckiem po rozwodzie. Najbardziej powszechną i akceptowaną rozrywką dla kobiet miało być czytanie książek oraz czasopism kobiecych, co spowodowało nagły ich wzrost i w 1864 roku w Londynie było już około 200 tytułów miesięczników. W 1866 roku kwartalnik został wznowiony pod nieco zmienionym tytułem Englishwomen s Review. Pismo to miało być odpowiedzią na dążenie kobiet z klasy średniej do życia bardziej aktywnego społecznie. [7] Magazyn ten za cel stawiał sobie zwiększenie możliwości edukacyjnych kobiet. Wiktoriański nacisk na decorum był cechą charakterystyczną życia społecznego w Wielkiej Brytanii. Zachowanie umiaru w manierach, szacunek otoczenia był czymś niezwykle ważnym dla kobiet(...). [8] Podsumowując kobiety zawsze walczyły i nadal walczą o poprawę swojej sytuacji rodzinnej, społecznej czy politycznej. W wielu krajach wciąż są one pozbawiane tych nawet najbardziej podstawowych praw. W krajach arabskich na przykład kobiety stanowią tylko 30 % pracującej populacji a ich sytuacja i droga do emancypacji jest na pewno dużo gorsza od naszej. Musimy jednak pamiętać, że wiele z tych kobiet nie czuję się z niewolone przez swój strój, który nam wydaje się wydaje niesprawiedliwy, one chcą się tak ubierać i co więcej postrzegają nas kobiety z zachodu jako pozbawione wstydu i ubierające się zbyt swobodnie. Myślę, że dla każdej z nas ruchy kobiet bez względu na to czy jesteśmy ich zwolennikami czy przeciwnikami przyniosły wiele swobód i możliwości.

5 Bibliografia 1. Coleman Jenny, An introduction to feminisms in a postfeminist age. Women's Studies Journal 23, no. 2 (November 2009): Academic Search Complete, EBSCO host (dostęp 16 lutego 2012r.). 2. Walczewska Sławomira, Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce, Wydawnictwo efka, wydanie 2, Kraków McDowall David, An illustrated history of Britain, Longman Perkowski Piotr i Stegerna Tadeusz red., Kobieta i media studia z dziejów emancypacji kobiet, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk Iwona Sakowicz, Wizje kobiecości w periodykach wiktoriańskich Englishwoman s Domestic Magazine oraz Englishwoman s Review of social and Industrail Question. [1]S. Walczewska, Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce, Wydawnictwo efka, wydanie 2, Kraków 2000, s. 23. [2] S. Walczewska, Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce, Wydawnictwo efka, wydanie 2, Kraków 2000, s. 53 [3] S. Walczewska, Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce, Wydawnictwo efka, wydanie 2, Kraków 2000, s [4] S. Walczewska, Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce, Wydawnictwo efka, wydanie 2, Kraków 2000, s. 41. [5] S. Walczewska, Damy, rycerze i feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce, Wydawnictwo efka, wydanie 2, Kraków 2000, s. 57. [6] pod red. P. Perkowskiego i T. Stegerna, Kobieta i media studia z dziejów emancypacji Englishwoman s Review of social and Industrail Question s. 35. [7] pod red. P. Perkowskiego i T. Stegerna, Kobieta i media studia z dziejów emancypacji Englishwoman s Review of social and Industrail Question s. 40 [8] pod red. P. Perkowskiego i T. Stegerna, Kobieta i media studia z dziejów emancypacji Englishwoman s Review of social and Industrail Question s. 50