inside Historia handlującego śrubami Ferdinanda Grossa dobitnie 150 lat firmy Ferdinand Gross Żywa historia przemysłu Druga wojna światowa sprowadziła

Transkrypt

1 inside SPECJALNE WYDANIE JUBILEUSZOWE 150 lat firmy Ferdinand Gross Kontynuator i kreator Emil Gross przejmuje firmę handlową w trudnych czasach. W latach dwudziestych XX w. skutki pierwszej wojny światowej są odczuwane w całej Europie. Sytuacja polityczna i ekonomiczna jest katastrofalna. Jednak Emil Gross pewnie przeprowadza ojcowskie przedsiębiorstwo przez trudne, powojenne lata. Ostrożny kupiec ma dobre wyczucie potrzeb klientów i stale rozszerza asortyment. Ponadto może liczyć na bezwarunkową lojalność swoich pracowników co faktycznie uchroniło firmę przed bankructwem. Strona 3 Niezawodny sternik Franz Hering, obcy w branży, przejmuje przedsiębiorstwo. Druga wojna światowa sprowadziła specjalizującą się w śrubach firmę Ferdinand Gross na absolutne dno. Pomimo to zięć Emila Grossa odważnie patrzy w przyszłość i całkiem szybko uzyskuje od aliantów zezwolenie na podjęcie dawnej działalności. Bezpiecznie manewruje przedsiębiorstwem w ciężkich latach powojennych i doprowadza je do nowego rozkwitu. Ustawicznie poszerza zakres działalności, co zostaje nagrodzone rosnącą liczbą zamówień. Także Franz Hering ma zmysł do nowych trendów przedsiębiorstwo stale rozwija się i w roku 1964 świętuje setną rocznicę założenia. Strona 4 Wyzwania przyszłości Günter i Dieter Heringowie decydują się na przeprowadzkę za rogatki miasta. Założyciel przedsiębiorstwa jest do dzisiaj przykładem : Ferdinand Gross jest częścią historii przemysłu Wirtembergii i sukcesu finansowego. Żywa historia przemysłu Bracia Günter i Dieter Heringowie są już czwartym pokoleniem kierującym firmą w śródmieściu Stuttgartu nie znajdują już powierzchni odpowiedniej dla ekspansji. Dlatego decydują się na przeprowadzkę za rogatki miasta do położonego bezpośrednio przy autostradzie i lotnisku Leinfelden. Tu powstaje nowa siedziba firmy, która została przezornie zaprojektowana w taki sposób, że istnieje możliwość dalszej rozbudowy. Strona 5 Sto lat temu Ferdinand Gross założył sklep żelazny w Stuttgarcie. Od tamtych czasów jego przedsiębiorstwo, podobnie jak land Badenia-Wirtembergia, rozwinęło się imponująco. Historia handlującego śrubami Ferdinanda Grossa dobitnie pokazuje, jak jednoosobowa firma może przekształcić się w prosperujące przedsiębiorstwo, zatrudniające 250 pracowników w oddziałach w całej Europie i osiągające roczny obrót rzędu 70 mln euro. Takie cnoty jak pilność, silna wola i wiara we własne umiejętności przyczyniły się do sukcesu w takim samym stopniu, jak umiejętność przewidywania, odwaga i wyczucie potrzeb klientów. Historia firmy Ferdinand Gross jest historią rozwoju Wirtembergii. Południowo-zachodnie Niemcy należą dziś do najzamożniejszych regionów w Niemczech i Europie. Nie zawsze tak było. Europa. Rozwój tego regionu zaczął się wraz z jego industrializacją w XIX w. później i wolniej niż gdzie indziej udało się południowemu zachodowi Niemiec przejść od społeczeństwa rolniczego do społeczeństwa przemysłowego. Dziś Badenia- Wirtembergia jest jednym z wyróżniających się wysoką wydajnością pracy niemieckich landów. Jest ona krajem uprzemysłowionym i silnym eksporterem, który z jednej strony przyciągnął światowych gigantów przemysłu, jak Daimler, Bosch i IBM Deutschland, a z drugiej strony w dalszym ciągu charakteryzuje się dominacją przedsiębiorstw średniej wielkości w strukturze gospodarczej, Dowiedz się, jak zaczęła się historia firmy Ferdinand Gross. Piszę ją już piąte pokolenie. Strona 2 Drodzy Czytelnicy inside, tak, to wydanie naszego magazynu wygląda inaczej. Ma to ważny powód: Ferdinand Gross świętuje w tym roku swoje 150- lecie. Z tej okazji chciałbym Państwa zaprosić do podróży w przez 150 lat historii przemysłu w Szwabii i spojrzenia na moje przedsiębiorstwo z całkiem nowej perspektywy od samych początków do teraźniejszości. Serdecznie pozdrawiam Wasz Gerald Hering inside 1

2 : Jak to się zaczęło Pokolenie Ferdinanda Grossa Ciągłość, pilność, nieugięta wola Ferdinand Gross przywiązuje obu synów do przedsiębiorstwa wcześnie, ale ostrożnie. Miejsce, w którym wszystko się zaczęło: W domu Heinricha Kurtza przy Hauptstätter Straße 17 listopada 1864 r. Ferdinand Gross zakłada sklep żelazny. Dobry zmysł Gruntowne wykształcenie, wiedza o potrzebach klientów i umiejętność wyciągania właściwych wniosków przy doborze asortymentu te główne kompetencje mają zdobyć także synowie Ferdinanda Grosa. Dlatego Ferdinand Gross bardzo wcześnie wprowadza obu synów do ojcowskiego przedsiębiorstwa zwrotnice muszą zostać nastawione na przyszłość. W wieku 14 lat Alfred (1880) i Emil (1889) wstępują do firmy następstwo wydaje się być uregulowane. Okazuje się przy tym, że umiejętność perspektywicznego myślenia dziedziczy po ojcu przede wszystkim Alfred Gross: reagując na rozpoczynającą się także w Stuttgarcie elektryfikację tworzy on w roku 1893 oddział artykułów elektrycznych na trzy lata przed podłączeniem pierwszej elektrowni w Stuttgarcie do sieci i szerszym zastosowaniem tej nowej energii. W roku 1895 rozpoczyna się elektryfikacja stuttgarckich tramwajów. Oddział artykułów elektrycznych przekształca się w firmę Alfred Gross, znaną także pod potoczną nazwą Elektro-Gross. W roku 1908 sprawa następstwa w firmie zostaje uregulowana umową spółki: Alfred i Emil Gross zostają członkami zarządu spółki. W roku 1914, tylko kilka dni po swoich 75. Urodzinach, Ferdinand Gross przekazuje kierowanie firmą w całości swojemu synowi Emilowi. 17 listopada 1864 r. Ferdinand Gross otwiera swój sklep żelazny w Stuttgarcie. Wybór Hauptstätter Straße na siedzibę firmy nie jest przypadkiem. DPołudniowa dzielnica Stuttgartu ma dla handlowca bezcenną zaletę. Założony na wzór przedmieścia Pragi tzw. Bohnenviertel [Fasolowy kwartał] jak żadna inna dzielnica korzysta na niezwykłym wzroście liczby mieszkańców. Otwierane są nowe sklepy, gospody lokują się w pobliżu mieszkań rzemieślników i robotników. Szeroka ulica Haupstätter Straße tworzy jako ruchliwy plac targowy odpowiednie ramy dla rozkwitającej aktywności przebiega ona przecież w miejscu ówczesnej trasy pocztowej z Frankfurtu do Züricha. Pośród woźniców szybko rozchodzi się wieść, że sklep żelazny Ferdinanda Grossa jest znakomitym i niezawodnym punktem zaopatrzenia. Młodemu przedsiębiorcy powodzi się zarówno w interesach, jak i w życiu prywatnym: w roku 1865 Ferdinand Gross żeni się ze swoją wielką miłością Wilhelmine Schwarz, w roku 1866 na świat przychodzi pierwszy syn Alfred, a w roku 1875 jego brat Emil. Utworzenie Rzeszy w roku 1871 zapewnia ożywienie gospodarki, z którego korzysta także sklep żelazny Ferdinanda Grossa. W dotychczasowych pomieszczeniach handlowych robi się za ciasno. W roku 1886 przedsiębiorstwo przenosi się do większych pomieszczeń po drugiej stronie ulicy pod numerem 19. Tutaj także szybko osiąga granice możliwości rozwoju: już cztery lat później Ferdinand Gross kupuje dom pod numerem 50 przy eleganckiej Olgastraße, nieco powyżej Bohnenviertel. Do roku 1927 tu będzie się mieściła siedziba przedsiębiorstwa handlowego. Renoma firmy szybko wykracza daleko poza granice miasta, wraz z wiadomością, że jakość towarów i narzędzi sprzedawanych pod numerem 50 na Olgastraße jest nadzwyczajna. W tym czasie w samym Stuttgarcie powstaje coraz więcej zakładów przemysłowych, które nie mogą produkować bez śrub. Także dwór królewski docenia jakość towarów Ferdinanda Grossa: 25 stycznia 1904 r. dwór nadaje firmie handlowej tytuł Dostawcy Dworu Królewskiego : To kolejny krok do przodu przedsiębiorstwa, które znowu cierpi na brak przestrzeni i samo staje się inwestorem: w Bohnenviertel powstają przy Brennerstraße nowe, większe magazyny, które znacząco ułatwiają pracę. Aby efektywnie obsługiwać coraz większy obszar dostaw Ferdinand Gross zatrudnia pierwszego przedstawiciela handlowego. Rok 1914 jest kamieniem milowym w rozwoju firmy Ferdinand Gross. Po półwieczu ciągłej rozbudowy jej założyciel przechodzi 1 kwietnia 1914 r., w roku jubileuszu 50-lecia, w stan spoczynku. Nie jest mu jednak dane cieszyć się dobrze zasłużoną jesienią życia: 27 września 1914 r. Ferdinand Gross umiera w wieku 75 lat. Egzamin zdany: Świadectwo ucznia zawodu Ferdinanda Grossa, wystawione w roku Różnorodny asortyment Wiedzieć, czego potrzebują klienci. Rozpoznawać potencjały rozwoju Ferdinand Gross od samego początku dowodzi umiejętności przewidywania. I wcześnie wykorzystuje reklamę. Okładka katalogu artykułów do kucia koni z lat 1906/1907. Początkowo asortyment obejmował przede wszystkim artykuły kowalskie i ślusarskie oraz artykuły do budowy wozów, ale z biegiem lat zmieniał on się ciągle. Dzięki wprowadzeniu powszechnej swobody działalności gospodarczej w roku 1862 przez króla Wilhelma I. Wirtembergia dołączyła do rewolucji przemysłowej, która dawno już zmieniła sytuację w innych krajach i na zachodzie Niemiec. Zwycięski pochód maszyny parowej przyniósł Wirtembergii rozkwit przemysłu mechaniki precyzyjnej. Przędzalnie bawełny, szwalnie i fabryki trykotaży uzyskały silne pozycje, podobnie jak przemysł papierniczy. Młody założyciel firmy Ferdinand Gross wykorzystuje ogólne ożywienie gospodarki, ciągle rozbudowuje swoje ambitne przedsiębiorstwo handlu towarami żelaznymi i śrubami i wcześnie informuje o swojej ofercie klientów za pomocą ogłoszeń i małych katalogów. Z okazji otwarcia przedsiębiorstwa rozprowadza list reklamowy. W książce adresowej z roku 1865 reklamuje na przykład swój bogaty asortyment magazynowy z zapewnieniem należnej i realnej obsługi. Także jeszcze dzisiaj przedsiębiorstwo stawia na przemyślaną strategię marketingową.»przedsiębiorstwo powstało w niezwykle interesujących czasach. W Wirtembergii rewolucja przemysłowa jeszcze nie zrobiła na dobre pierwszego kroku, jeszcze raczkowała. Dlatego Ferdinand Gross skoncentrował się na rzemieślnikach i woźnicach z dobrym rezultatem.«2 inside

3 Pokolenie Emila Grossa : Lata dwudzieste Lata dwudzieste Skutki pierwszej wojny światowej są odczuwane w całej Europie. Sytuacja polityczna i ekonomiczna jest katastrofalna. Jednak Emil Gross pewnie przeprowadza ojcowskie przedsiębiorstwo przez trudne, powojenne lata. Po pierwszej wojnie światowej przedsiębiorstwo, które zdążyło już zdobyć renomę, wpada w głęboki kryzys. Przez 50 lat firma Ferdinand Gross stale rosła w okresie nacechowanym przez dynamiczny rozwój gospodarki i całkiem stabilne warunki polityczne. To gwałtownie kończy się. Z liczącej sobie 2,5 mln mieszkańców Wirtembergii do armii powołano mężczyzn w tym wielu pracowników firmy Ferdinand Gross. Brakuje rzemieślników i robotników, znikają klienci. Utrzymuje się jeszcze produkcja na cele wojskowe. Po zakończeniu wojny w roku 1918 stosunki polityczne w Europie i na Bliskim Wschodzie uległy głębokim zmianom. Bolesne napięcia wojny w wielu europejskich państwach rozładowują się w rewolucyjnych wstrząsach. Także w Rzeszy Niemieckiej głód i wyrzeczenia wraz z rozczarowaniem, które przyniosła klęska militarna, wzmacniają dążenia demokratyczne i socjalistyczne. 9 listopada 1918 r. następuje proklamacja Republiki. Cesarz Wilhelm II został zmuszony do abdykacji. Jednak zakończenie wojny nie poprawia sytuacji. Wysokie roszczenia reparacyjne aliantów strącają gospodarkę młodej republiki w przepaść. Pieniądz traci wartość w szalonym tempie, inflacja ciągle rośnie, klasa średnich przedsiębiorców ubożeje. Z pomocą dziesięciu - dwunastu pracowników i uczniów Emil Gross podtrzymuje istnienie ojcowskiej firmy. Przedsiębiorstwo nie utraciło swojej dobrej reputacji w czasie wojny. W firmie Ferdinand Gross zaopatrują się przede wszystkim kowale, stelmachowie i ślusarze. Firma realizuje także dostawy do warsztatów mechanicznych, firm produkujących maszyny rolnicze i innych fabryk. Śruby toczone nie odgrywają jeszcze większej roli. Emil Gross odważnie patrzy w przyszłość, chce stawić czoła trudnościom lat powojennych i wyprowadzić przedsiębiorstwo na spokojniejsze wody. Odnosi sukces: Reforma walutowa z roku 1924 wyraźnie odpręża sytuację i wyznacza nowy początek, powoli zarysowuje się odbudowa. Pierwszy własny środek transportu, Opel Blitz, staje na dziedzińcu firmy w roku Emil Gross, przezorny jak jego ojciec, chce szybko zabezpieczyć dalsze istnienie przedsiębiorstwa. Dlatego 1 kwietnia 1928 r. wprowadza do firmy zięcia Franza Heringa. Ten nie ma wprawdzie wielkiego pojęcia o asortymencie, ale za to wkracza w nowy dla niego świat z niepohamowaną ciekawością i wielkim zaangażowaniem. Wysoko ceniony współpracownik firmy, Traugott Bäßler, staje się dla niego kimś w rodzaju»mistrza«. Wprowadza on nowicjusza we wszystkie ważne zagadnienia i wyjaśnia mu zawiłości codziennych interesów. Po niecałych dwóch miesiącach teść powołuje Franza Heringa na prokurenta to wyraźnie pokazuje, jak szybko zięć wszedł w nieznaną mu wcześniej materię.»umiarkowany rozwój gospodarki Wirtembergii w połowie lat dwudziestych XX w. bazował na produkcji samochodów, budowie maszyn, mechanice precyzyjnej i elektrotechnice czyli na branżach, które dziś jeszcze obsługuje firma Ferdinand Gross.«Drugi start Emil Gross przejmuje dom handlowy Ferdinand Gross w trudnym czasie. Udaje się mu jednak ponownie wystartować. Dzięki wytrwałości, silnej woli, zręczności i wsparciu ze strony pracowników Emil Gross przeprowadził przedsiębiorstwo przez ciężkie czasy powojenne teraz zaczyna zmieniać kierunek. Stwierdza mianowicie, że liczba warsztatów samochodowych i motocyklowych szybko rośnie, natomiast ubywa kowali i stelmachów, którzy dotychczas byli głównymi klientami. Przewidujący kupiec natychmiast odczytuje znaki nowych czasów i reaguje na nie. Postanawia tworzyć mniejsze i większe zestawy śrub toczonych i sprzedawać je warsztatom w podzielonych na przedziały drewnianych skrzynkach po 25 wzgl. 50 DM. Powodzenie tego rozwiązania przyznaje mu rację: skrzynki sprzedają się znakomicie. Emil Gross zdobywa także uznanie społeczne: w roku 1925 Izba Rzemieślnicza w Stuttgarcie mianuje go sędzią handlowym. Temu zaszczytnemu urzędowi poświęci z pasją sześć lat. W ciągłym dążeniu do optymalizacji przedsiębiorstwo przenosi się w roku 1927 z Olgastraße na Brennerstraße, gdzie od 20 lat znajdował się jej magazyn. Komunikacja w firmie poprawia się natychmiast. W książce adresowej z tego roku firma figuruje jeszcze jako Hurtownia śrub i artykułów do kucia koni i budowy wozów. W tym czasie firma zaczyna rozszerzać swoją ofertę na śruby formowane bezwiórowo Emil Gross dostrzegł rosnące zapotrzebowanie na takie elementy złączne i szybko wyszedł mu naprzeciw. Zwiększa także asortyment narzędzi. Światowy kryzys gospodarczy, zapoczątkowany 24 października 1928 r. załamaniem na giełdach w USA przysparza trudności firmie Ferdinand Gross nawet jeśli zorientowany na jakość przemysł Wirtembergii z dużym udziałem kapitał własnego nie poniósł bardziej dotkliwych strat. Całkowicie nieoczekiwanie Emil Gross umiera 6 października 1933 r. w wieku zaledwie 58 lat. Jego zieć Franz Hering przejmuje interesy. Kiedyś obcy w branży w ciągu minionych pięciu lat osiągnął mocną pozycję w przedsiębiorstwie i zdobył opinię niezawodnego partnera handlowego. Jak wcześniej jego teść, również Franz Hering chce odważnie, zdecydowanie i z dobrym wyczuciem zmian na rynku prowadzić przedsiębiorstwo w przyszłość. Emil Gross zapewnia firmie przetrwanie światowego kryzysu gospodarczego. Wszystkie siły dla firmy Od samego początku firma Ferdinand Gross stawia na długookresowe stosunki także w relacjach z własnymi pracownikami. Emil Gross w ciężkich czasach kryzysu światowej gospodarki przekonuje się, że lojalność, przywiązanie i szacunek mogą uratować całe przedsiębiorstwo. Lojalny pracownik: Traugott Bäßler. W listopadzie 1920 r. Emil Gross umieszcza w tygodniku Stuttgarter Wochenblatt ogłoszenie o miejscu pracy dla fakturzysty. Stawia się ponad 40 kandydatów. Ostateczny wybór pada na Traugotta Bäßlera wybór niezwykle szczęśliwy, jak się okaże z biegiem czasu. Emil Gross szybko docenia nowego fakturzystę lojalnego, pilnego i otwartego na nowe pomysły współpracownika. Emil Gross jest przekonany, że ten człowiek potrafi więcej, niż tylko wystawiać faktury i obsługiwać kupujących rzemieślników. Już w lutym 1921 pyta go, czy nie zechciałby on podróżować, odwiedzać stałych i pozyskiwać nowych klientów. Bäßler wyraża zgodę. Podróże handlowe szybko przynoszą mu satysfakcję. Galopująca inflacja w warunkach światowego kryzysu stawia jednak także firmę Ferdinand Gross przed wizją ruiny: Emil Gross nie może zapłacić pensji swoim pracownikom, nie widzi możliwości kontynuowania działalności. Ale Traugott Bäßler dostrzega jeszcze jedną szansę: Gdyby wszyscy pracownicy zrezygnowali z połowy pensji, to można byłoby uratować przedsiębiorstwo. Okaże się, że miał rację. To wydarzenie, które umożliwiło przedsiębiorstwu przetrwanie beznadziejnej sytuacji, do dziś określa filozofię i samoświadomość firmy-specjalisty od elementów złącznych: Pracownicy są największym dobrem dobrze wykształceni, zmotywowani, po prostu the excellent s/crew. Na marginesie: Ojciec Bäßler, jak go z szacunkiem nazywano, pozostał zawsze wierny firmie Ferdinand Gross poświęcał jej swoje wszystkie siły przez 55 lat. Przeżył trzy pokolenia i służył im radą i pomocą. Wiele innowacji jak np. montaż pierwszego wyciągu w magazynie śrub powstało z jego inicjatywy. inside 3

4 : II wojna światowa i odbudowa Pokolenie Franza Heringa Prawie na dnie II wojna światowa i jej skutki wtrącają przedsiębiorstwo Ferdinand Gross w jego największy kryzys. Ale twardzi Wirtemberczycy nie poddają się. Wybuch II wojny światowej wyznacza cezurę także w historii firmy handlowej Ferdinand Gross. Wprawdzie wojna początkowo oszczędza Wirtembergię - i dotyczy to szczególnie sprzedawców artykułów żelaznych ale zaopatrzenie w te artykuły jest reglamentowane; władze wprowadzają marki żelazne. Już w roku 1939 odkomenderowano wszystkie ciężarówki wraz z kierowcami na front wschodni, coraz wicej pracowników otrzymuje powołanie do wojska zaczyna brakować pracowników. Kiedy w Stuttgarcie nasiliła się częstotliwość alarmów lotniczych, Franz Hering postanowił rozproszyć zakład w różne miejsca w rejonie Stuttgartu. Docelowo jednak cała firma ma się przenieść do Niederstetten koło Bad Mergentheim. Trwają intensywne przygotowania: W stajni zamku Schloss Haltenbergstetten wybetonowano podłogę i ustawiono regały. Także sala gimnastyczna zmienia funkcję i staje się magazynem. Na początku roku 1943 cała rodzina Heringów przenosi się ostatecznie wraz z głównym zakładem do Niederstetten, gdzie już zakwaterowało się całe kierownictwo firmy. W starej siedzibie w Stuttgart interesy prowadzi już tylko awaryjna załoga. Skutki działań wojennych są coraz bardziej odczuwalne także w Stuttgarcie, bombardowania nasilają się. Jednak Franz Hering ma szczęście w nieszczęściu: Magazyny przedsiębiorstwa w sali gimnastycznej przetrwają ostatnie dni wojny prawie nienaruszone jedynie drobne uszkodzenia dachów wymagają naprawy. Działalność może być zatem kontynuowana także ze względu na to, że armia amerykańska potrzebuje określonych śrub i elementów złącznych do napraw. Alianci rekwirują jednak większą część towaru, który wydawał się być uratowanym trzeba było zamknąć magazyny i zwolnić wszystkich pracowników. Przedsiębiorstwo z tradycjami, które rozpoczęło działalność jako sklep żelazny, po 80 latach znalazło się w punkcie zerowym.»to, że przedsiębiorstwo po zakończeniu wojny całkiem szybko mogło podjąć działalność i uzyskało na to zgodę zawdzięczamy także zdolnościom negocjacyjnym mojego dziadka Franza Heringa i zaangażowaniu nie stawiających żadnych warunków pracowników.«sternik na ciężkie czasy Franz Hering, kiedyś nowicjusz w branży, musi pilotować dom handlowy Ferdinand Gross nie tylko przez II wojnę światową, lecz także w ciężkich latach powojennych. Jego starania zostają nagrodzone: Przedsiębiorstwo rozkwita na nowo. Po całkowicie niespodziewanej śmierci Emila Grossa 6 października 1933 r. kierowanie przedsiębiostwem przechodzi w ręce jego zięcia Franza Heringa. Kiedyś był on obcy w branży, ale przez pięć lat dobrze poznał handel śrubami i narzędziami. Hering szybko stwierdza, że handel śrubami jest coraz ważniejszy i konsekwentnie rozszerza ofertę na wszystkie zakresy zastosowań śrub. Wprowadza do asortymentu śruby o wysokiej wytrzymałości i w ten sposób zdobywa sobie coraz liczniejszych klientów z przemysłu. Po zakończeniu II wojny światowej wszystkie starania Franza Heringa mają jeden cel: Nawiązanie kontaktów z administracją wojskową, aby uzyskać zezwolenie na kontynuację działalności handlowej. Wysiłki przyniosły pożądany skutek: Franz Hering potrafi wykazać, że firma Ferdinand Gross nie jest zakładem przemysłu zbrojeniowego i handluje towarami służącymi do bezpośredniego zapatrzenia i do codziennego użytku. Uratowany zasób narzędzi zostaje umieszczony w wynajętym sklepie na placu Wilhelma. Tam odbywa się również sprzedaż. Pomimo wszystkich trudności Franz Hering z ufnością patrzy w przyszłość: W Neustadt w Schwarzwaldzie powstaje magazyn śrub, który umożliwia lepsze zaopatrywanie klientów w południowych częściach kraju, aż do Freiburga. Wkrótce na nowo podjęta zostanie działalność sprzedawców w terenie. Po reformie walutowej interesy wyraźnie ożywiają się, zaczyna się niemiecki cud gospodarczy. Przedsiębiorstwo Franz Hering pewnie pilotuje przedsiębiorstwo przez powojenne zawirowania. czerpie korzyści z dynamicznej odbudowy kraju pomieszczenia przy Brennerstraße 31 przestają wystarczać. W roku 1949 na dokupionej działce przy Brennerstraße 38 powstaje nowy budynek, w którym umieszczony zostanie wydział narzędzi. Nabytą po wojnie małą ciężarówkę Framo zastępuje Opel-Blitz, obrót po raz pierwszy pokonuje granicę dwóch milionów D-marek firma zatrudnia nowych pracowników. W roku 1950 ukazuje się nowe wydanie niezwykle ważnego dla przedsiębiorstwa katalogu śrub. W roku 1952 firma wydaje swój pierwszy prawdziwy katalog narzędzi W 90. Doskonałej umiejętności rozpoznawania przyszłościowych trendów Franz Hering dowodzi kolejny raz, kiedy z USA na niemiecki rynek trafia śruba, która może w jednej operacji wiercić otwór i ciąć w nim gwint: wkręt Tex. Wszystko, czego potrzeba, to ręczny wkrętak elektryczny działający z określoną prędkością obrotową produkowany w Stuttgarcie przez firmę C. u. E. Fein. Franz Hering wyposaża wszystkich przedstawicieli handlowych w ręczne wkrętaki i wkręty Tex, błyskawicznie zdobywa sławę specjalisty od tych śrub i doprowadza do tego, że cały kraj poznaje nową technologię. Na ten okres rozwoju i ekspansji przypada jubileusz 100-lecia, który firma świętuje podwójnie: 17 października 1964 r. w formie uroczystego przyjęcia dla wszystkich pracowników i 30 października na Killesberg w Stuttgarcie z klientami, dostawcami i licznymi gośćmi honorowymi. Znany humorysta Oskar Heile dba przy tym o wesoły nastrój. Doskonale puentowaną i wnikliwą mowę wygłasza nie kto inny jak ówczesny nadburmistrz Stuttgartu dr Arnulf Klett.. Brak przestrzeni Przedsiębiorstwo ciągle jest konfrontowane z brakiem przestrzeni skutkiem są kolejne przeprowadzki. W latach 1953/54 kończy się budowa nowego obiektu przy Olgastraße 54 wszyscy pracownicy w przedsiębiorstwie są przekonani, że nowa siedziba wystarczy już na zawsze. Wszyscy się mylili: Obroty ciągle rosną, regały zapełniają się... Na szczęście udaje się zakupić sąsiednie działki aż do Brennerstraße. 17 lipca 1961 r. wiecha zawisa na dobudowanym obiekcie. Przeprowadzka następuje w lutym 1962 r. Teraz do dyspozycji jest 700 metrów kwadratowych powierzchni handlowej. Od strony dziedzińca znajduje się ponadto hala wysyłkowa z rampą załadunkową. Na dwóch podziemnych kondygnacjach i na pierwszym piętrze umieszczono magazyn, na parter wprowadza się dział sprzedaży. Administracja zajmuje drugie piętro. Trzecie i czwarte piętro wynajęto stuttgarckiemu Sądowi Administracyjnemu. Budynek stoi do dziś. Wieloletnia siedziba firmy Fredinand Gross: Budynek przy Olgastraße 54 w Stuttgarcie na obrzeżach Bohnenviertel. 4 inside

5 Pokolenie Günthera i Dietera Heringów : W przyszłość Krok w przyszłość Po 100 latach przedsiębiorstwo Ferdinand Gross postanawia opuścić śródmieście Stuttgartu nie można już znaleźć odpowiedniej przestrzeni na rozbudowę. Decyzja o przeprowadzce na Fildern jest decydującym krokiem w przyszłość: Günther (z lewej strony) i Dieter Heringowie wprowadzają przedsiębiorstwo w nową erę. Sensowne inwestycje Günther i Dieter Heringowie wprowadzają przedsiębiorstwo w erę cyfrową. Jeszcze nie minął setny rok istnienia firmy, a już wiadomo, że również rozbudowany obiekt przy Olgastraße będzie za ciasny. Zarząd od uroczystych obchodów stulecia wzmocniony przez synów Günthera i Dietera Heringów jako osobiście odpowiedzialnych wspólników szybko dochodzi do zgodnego wniosku, że znalezienie wystarczającej powierzchni na ekspansję w otaczającej Olgastraße dzielnicy mieszkaniowej jest niemożliwe. Jak wiele innych przedsiębiorstw, także w firmie Ferdinand Gross myśli się o przeprowadzce w okolice Stuttgartu w granicach miasta dostępność wolnych powierzchni jest ograniczona. W Leinfelden na Fildern znalazła się odpowiednia działka. Na początku września 1971 r. nowy obiekt jest już gotowy: W ciągu jednego tygodnia przewieziono 20 samochodami ciężarowymi 500 ton towarów z magazynów w Stuttgarcie do Leinfelden. Nagrodą dla liczącej już ponad 100 pracowników załogi za jej wysiłki był nie tylko najnowocześniejszy budynek biurowo-magazynowy, lecz także wspaniała zabawa zakładowa, którą uczczono otwarcie nowej siedziby firmy 1 października 1971 r artykułów od A jak aluminiowe podkładki do Z jak zawleczki znalazło się w nowym magazynie o powierzchni metrów kwadratowych. Przez ten magazyn przewija się ton materiału rocznie. Park pojazdów liczy sobie już 14 samochodów ciężarowych. Słuszność decyzji o zmianie lokalizacji znalazła potwierdzenie po dziesięciu latach. W tym czasie obrót firmy Ferdinand Gross podwoił się. W roku 1989 firma Ferdinand Gross świętuje 125 lat istnienia to czas na przygotowanie magazynu na wyzwania przyszłości. Teraz widać, jak rozsądną była decyzja o obliczonych na przyszły rozwój firmy pomieszczeniach biurowych i halach. Magazyn na pozycji z czasem nie może sprostać zwiększonemu popytowi pomóc ma nowy, nowoczesny magazyn wysokiego składowania, który został uruchomiony w roku 1993: miejsc paletowych i pięć regałów okrężnych typu paternoster, komputerowe sterowanie procesami i najnowocześniejsza logistyka to nowy standard. Potężna budowla przewyższa do dziś wszystkie inne budynki w strefie przemysłowej w Leinfelden przy Daimlerstraße i jest widoczna także z autostrady jest drogowskazem nie do przeoczenia i jednocześnie znakiem firmowym. Jednak uruchomienie magazynu wysokiego składowania przypadło na ekonomicznie ciężki czas jedynej jak dotąd w historii Republiki Federalnej Niemiec recesji w gospodarce wewnętrznej. Firma Ferdinand Gross przechodzi przez ten kryzys zasadniczo bez uszczerbku. Zdaniem Dietera Heringa stało się tak dlatego, że w kryzysie łatwiej steruje się przedsiębiorstwami rodzinnymi. Identyfikacja zarządu, ale przede wszystkim także pracowników z przedsiębiorstwem jest po prostu silniejsza niż w wielkich koncernach. Bracia Heringowie koncentrują się na początku lat osiemdziesiątych XX w. na zwiększenie efektywności stanowisk pracy w nowej siedzibie w Leinfelden i szybko poznają zalety techniki elektronicznego przetwarzania danych (EPD). Wykorzystują ją kiedy jest to ekonomicznie uzasadnione konsekwentnie. W roku 1984, 120 lat po założeniu, przedsiębiorstwo realizuje 70% całej korespondencji teleksowo i oszczędza po pierwsze pieniądze i po drugie cenny czas. Wszelkie pisma, zapytania, oferty, zamówienia i przyrzeczenia terminowe są przez cały czas wprowadzane do systemu, ale wysyłane dopiero po godzinie 18:00 taryfa wieczorowa jest znacznie korzystniejsza. Kto chce, może mówić tu o typowej, wirtemberskiej oszczędności. 25 połączonych stacji roboczych z monitorami umożliwia to, co dziś jest dla nas oczywiste: mianowicie wielokrotne sprawdzanie stanów magazynowych w ciągu dnia i skracanie czasów oczekiwania klientów na połączenie telefoniczne, aby zyskać więcej czasu na właściwe doradztwo dla klientów. Firma Ferdinand Gross wykorzystuję nową technikę i idzie dalej: w roku 1984 dysponuje już 500 opracowanymi przez siebie programami, które wspierają sprzedaż i organizację pracy magazynów. Postęp jest naszą tradycją : to motto nie oznacza, że przedsiębiorstwo wdraża nowe technologie tylko dla sztuki. Zawsze muszą one przynosić korzyść ekonomiczną. Technika musi pomagać firmie w uzyskiwaniu istotnej przewagi nad konkurencją. Od roku 1971 specjaliści od elementów złącznych dysponują wielkim terenem w Leinfelden, strategicznie położonym przy autostradzie i w pobliżu lotniska. Wykorzystanie historycznej szansy W listopadzie 1989 r. pada Mur Berliński, Niemcy przestają być podzielonym krajem. Firma Ferdinand Gross należy do pierwszych przedsiębiorstw, które podejmują działalność we Wschodnich Niemczech.»Przeprowadzka na Fildern była kamieniem milowym w historii naszego przedsiębiorstwa. Przede wszystkim dalekowzroczności Günthera i Dietera Heringów zawdzięczamy, że tu powstała siedziba firmy z różnorodnymi możliwościami rozwoju. Dzięki temu mogliśmy w roku 2009 bez problemów rozbudować naszą logistykę.«to było wyjątkowe, historyczne wydarzenie: Pokojowa rewolucja w NDR owocuje otwarciem granicy niemiecko-niemieckiej. 9 listopada 1989 r. pada Mur. Rok później, 3 października 1990 r., NRD oficjalnie przyłącza się do Republiki Federalnej Niemiec niemieckie zjednoczenie połączyło podzielony od lat sześćdziesiątych XX w. kraj. Przedsiębiorstwo Ferdinanda Grossa wcześnie znalazło się w gronie firm, które zaangażowały się w nowych landach i ponownie potwierdziło swoją rolę prekursora. Już w roku 1991 powstają filie przedsiębiorstwa w Dreźnie i Lipsku, tworząc cenne miejsca pracy i szeroko otwierając drzwi dla ekspansji na rynki w nowych landach federalnych i Europie Wschodniej. Z powodzeniem: Dziś specjaliści od zarządzania częściami typu C działają także w Polsce, w Czechach, na Węgrzech i w Rumunii Connecting Europe. Historyczne wydarzenie: Upadek Muru Berlińskiego w roku inside 5

6 : Zwrotnice ustawione na nowo Pokolenie Geralda Heringa Jak już, to: w ramach modernizacji logistyki i magazynu po raz pierwszy zainstalowano kombinację złożoną z dwóch różnych systemów multishuttle. Operacja na otwartym sercu Konsekwentna orientacja na Kanban jeszcze wyraźniej podkreśla pozycję firmy Ferdinand Gross jako niezawodnego partnera dla przemysłu. Wzrost ma swoje następstwa: Uruchomiony w roku 1993 magazyn wysokiego składowania przechodzi po 16 latach gruntowną modernizację. Gerald Hering, syn Dietera Heringa i od roku 1991 członek zarządu, konsekwentnie podąża wytyczoną drogą: Pozycjonuje on się ze swoim przedsiębiorstwem z tradycjami jeszcze wyraźniej jako niezawodny, działający w całej Europie usługodawca dla przemysłu. Droga do tej pozycji prowadzi przez zarządzanie częściami typu C, które Gerald Hering wprowadza w roku1995 i wypracowuje dziś pod nazwą Ferdinand Gross Kanban przeważającą część obrotu. W roku 2000 powstaje własny oddział Kanban, który zajmuje się już wyłącznie zarządzaniem częściami typu C. Kompletnie zmienia się także strategia IT przedsiębiorstwa. Skutecznie: Już w roku 2000 obrót firmy Ferdinand Gross rośnie o 13%, a w segmencie części wykonywanych wg rysunków klientów nawet o 35%. Ciągłe doskonalenie zarządzania częściami typu C i rosnące grono stałych klientów doprowadzają przedsiębiorstwo do granic jego możliwości jakby to nie brzmiało paradoksalnie. Logistyka magazynowa szybko staje się wąskim gardłem. Nie jest już po prostu w stanie zapanować nad codziennie rosnącą liczbą zleceń. I tak w roku 2009 następują kompletna modernizacja i powiększenie magazynu. Niełatwe przedsięwzięcie ponieważ firma decyduje się na przebudowę bez przerywania działalności. Gerald Hering jest świadomy tego, czego wymaga od załogi: Przez długie miesiące pracownicy logistyki będą musieli pracować jak na budowie. Jednak w tej ciężkiej sytuacji demonstrują jeszcze raz gotowość do czynnego wsparcia ich Schrauben-Grossa i umożliwienia prawie niemożliwego: pomimo pracy na otwartym sercu nie dochodzi do opóźnień lub zatorów przy realizacji codziennie opuszczających magazyn dostaw. Z tego osiągnięcia zarządzający wspólnik jest szczególnie dumny. Odpowiedzi na pytanie, jaki system magazynowy ma zostać zastosowany w nowej logistyce, Gerald Hering poszukuje długo. Ostatecznie odważnie decyduje się na rozwiązanie niekonwencjonalne. Wspólnie z Dematic, czołowym oferentem automatyki dla logistyki, opracowano indywidualne i innowacyjne rozwiązanie, jakiego jeszcze nie było na świecie. Żaden z partnerów nie żałował tego odważnego kroku ani przez chwilę. Najważniejszym elementem jest system Multishuttle, który umożliwia instalację wariantów Captive i Roaming w jednym bloku regałów z jednakowymi wózkami (shuttles) w obu strefach. To z kolei umożliwia bardzo dynamiczne komisjonowanie z zapierająca dech prędkością. Jak zwykle, za całą koncepcją stała myśl o klientach: znacznie wyższa efektywność nowego rozwiązania gwarantuje klientom większą elastyczność i lepszą obsługę dzięki skróceniu czasu realizacji zleceń. Konsekwentnie Modernizuje się nie tylko logistyka także organizacja zmienia się.»przez restrukturyzację naszej organizacji trafiliśmy jednym uderzeniem dwie muchy. Po pierwsze nasi pracownicy mogą teraz pracować znacznie efektywniej, a po drugie udało się nam zwiększyć swobodę naszych klientów.«kompletna restrukturyzacja w roku 2009: zarówno w sprzedaży, jak i w zakupach. Nowa organizacja logistyki jest jednak tylko częścią układanki organizacja przedsiębiorstwa musi również zostać zrestrukturyzowana. Także w tym zakresie przedsiębiorstwo trzyma się swojej filozofii i angażuje pracowników z działów sprzedaży, zakupów i EPD w optymalizację różnych procesów. Jednym z rezultatów jest skrócenie czasów przebiegów, innym przestawienie na nowy system zarządzania dokumentami (DMS). Dzięki nowemu systemowi zarządzania relacjami z klientami (CRM), rozszerzonemu o system zarządzania relacjami z dostawcami (SRM), pracownicy mogą znacząco optymalizować współpracę zarówno z klientami, jak i z dostawcami. W trakcie modernizacji systemowej firma Ferdinand Gross wprowadziła całkowicie nowy portal ofert dostawców (LAP), który szybko przyjął się. 6 inside

7 Pokolenie Geralda Heringa : Zwrotnice ustawione na nowo Znakomity duet zarządzający Z Geraldem Heringiem i Thomasem Erbem za sterami firma zmierza w przyszłość. W roku 2001 Gerald Hering pozyskuje w osobie Thomasa Erba prokurenta do spraw sprzedaży i marketingu, który jest również przekonanym zwolennikiem systemu Kanban i w nadchodzących latach będzie decydująco wpływał na losy firmy od elementów złącznych. Rok 2004, rok jubileuszu 140-lecia, potwierdza słuszność decyzji podejmowanych na drodze od zwykłego sklepu żelaznego do wyspecjalizowanego usługodawcy dla przemysłu. W tym ważnym roku zmodernizowane zostało zaprojektowane przez Emila Grossa w roku 1921 logo firmy. Dodano do niego nowe logo z okazji 140-lecia. W tym samym roku następuje rozszerzenie forsowanej przez Thomasa Erba działalności marketingowej. Pierwszym efektem jego kampanii jest kalendarz dla klientów, w którym co roku na scenie jako wyraziści odtwórcy głównych ról z przymrużeniem oka pojawiają się części typu C. Thomas Erb znajduje także wyraz dla pielęgnowanej od pokoleń tradycji doceniania pracowników i wprowadza do obiegu określenie The excellent s crew. Fakt, że za każdą śrubą stoi żywy pracownik Grossa, dociera do klientów, którzy nie byli jeszcze tego świadomi, najpóźniej w roku 2006: od tego czasu na pierwszy plan kalendarzowych inscenizacji wkraczają pracownicy firmy Ferdinand Gross. Przekaz jest klarowny: Chcemy pokazać pracowników stojących za naszymi produktami i usługami, tak Gerald Hering wyjaśnia motywację tego przedsięwzięcia. Znajdować zamiast szukać: FALCON pokazuje od razu, która śruba znajduje się w którym regale magazynowym nagle system Kanban staje się przejrzysty. Ulepszyć dobre Czy można optymalizować już doskonały system? Można. Dzięki programowi FALCON firma Ferdinand Gross zamyka poważną lukę w systemie Kanban i zwraca klientowi przejrzystość. Pozycjonują przedsiębiorstwo w roli niezawodnego partnera dla przemysłu: Gerald Hering (z lews strony), zarządzający wspólnik, i Thomas Erb, członek zarządu. Kto dzień w dzień intensywnie zajmuje się zarządzaniem częściami typu C, ten siłą rzeczy zadaje sobie pytanie: Czy to można ulepszyć? Thomas Erb, powołany w roku 2007 do zarządu spółki, stawia sobie to pytanie. Co raz znowu przebiega przez magazyn, staje przed skrzynkami Kanban, analizuje cykle i przebiegi i poszukuje potencjału optymalizacji. Jak by nie kombinował: Ponad 50-letni system Kanban z jego zasadą pull jest praktycznie doskonały, ponieważ zamawianie materiału orientuje się wyłącznie według zużycia w przebiegu produkcji. Konieczna jest zatem zmiana sposobu myślenia: Zamiast analizować sam proces, należy uwidocznić wady systemu dostaw Kanban. Thomas Erb przeprowadza inspekcje regałów Kanban u klientów, rozmawia z ich zaopatrzeniowcami i odkrywa lukę: Systemowi Kanban brakuje przejrzystości. Zaopatrzeniowiec nie ma przeglądu aktualnego stanu artykułów, nie ma żadnych możliwości sterowania. Thomas Erb już wie, co należy zrobić. Chce przywrócić zamawiającym kontrolę nad ich częściami typu C i inicjuje stworzenie bazującego na przeglądarce internetowej narzędzia wizualizacyjnego, które zrewolucjonizuje Kanban. Innowacja otrzymuje nazwę FALCON od sokoła, któremu nie umknie żaden, nawet najdrobniejszy ruch. FALCON wizualizuje wszystkie stanowiska magazynowe systemu Kanban klienta a ten natychmiast wie, w której skrzynce znajdzie potrzebny produkt. W gronie pierwszych klientów, którzy poznają ogromne możliwości tego udoskonalenia systemu Kanban są niemieckie koleje, Deutsche Bahn AG. Od kwietnia 2012 r. Deutsche Bahn zaopatruje się wyłącznie w firmie Ferdinand Gross dostawy różnych artykułów i ponad 100 mln pojedynczych części rocznie są kolejnym potwierdzeniem dla Wirtemberczyków, że podporządkowując się bezwarunkowo potrzebom klientów stawiają na właściwego konia. Nagrodą ze te innowacje jest nie tylko powodzenie u klientów, lecz także już piąte wyróżnienie certyfikatem jakości Top 100. Nie tylko dotychczasowe procesy są ciągle szlifowane. Dostawca z uchem otwartym na informacje i opinie ponad klientów zwiększa także swój asortyment. Przykładem może być wprowadzenie produktów chemicznych pod marką Grizzly do oferty w roku W ten sposób firma Ferdinand Gross rozszerza swój portfel dostaw i usług, który dziś, 150 lat od założenia przedsiębiorstwa, opiera się na pięciu filarach: elementy złączne, części wykonywane wg rysunków klientów, asortymenty techniczne, narzędzia i chemia. Ciągła ekspansja Filie przedsiębiorstwa wyczerpują możliwości rozwoju w granicach swoich miast dwie z nich też przenoszą się za rogatki. Filie w Europie Wschodniej i w Dreźnie rozwijają się wspaniale. Tak dobrze, że powierzchnia w węgierskiej filii stała się za mała w mieście nie można już znaleźć przydatnych powierzchni alternatywnych. Gerald Hering znalazł się w sytuacji podobnej do sytuacji jego ojca Dietera pod koniec lat sześćdziesiątych XX w., kiedy siedziba firmy w Stuttgarcie przestała wystarczać i przedsiębiorstwo przeniosło się za bramy miasta. Syn wybiera tę samą drogę. Kupuje działkę w Tatabánya, 52 kilometry na zachód od Budapesztu. Na m2 przed bramami węgierskiej stolicy powstaje nowoczesny obiekt, który zaspokoi wszystkie przyszłe potrzeby tak w magazynach, jak i w biurach. 22 pracowników obsługuje z nowej lokalizacji w doskonałym położeniu przy autostradzie Budapeszt Wiedeń prawie klientów. W połowie roku 2014 powiększa się także filia w polskim Wrocławiu. Również filia drezdeńska nie mieści się już w swojej siedzibie w granicach miasta. Latem 2014 r. przenosi się w bezpośrednie otoczenie lotniska. Nowa siedziba węgierskiej filii znajduje się w Tatabánya.»Programem FALCON zamknęliśmy odczuwalną od dziesięcioleci lukę w systemie Kanban. Niezależnie jednak od tego, który system wybierają nasi klienci z systemem Ferdinand Gross Kanban otrzymują zawsze serwis najlepiej dopasowany do ich żądań i oczekiwań.«inside 7

8 : Zwrotnice ustawione na nowo Pokolenie Geralda Heringa Patrząc w przyszłość Pięć pokoleń uczyniło z firmy Ferdinand Gross cieszące się poważaniem przedsiębiorstwo. 150 minionych lat dało niezwykłe świadectwo niemieckiej historii przemysłu. Niewiele jest przedsiębiorstw mogących patrzeć z dumą na tak długą, nieprzerwaną przeszłość. Firma Ferdinand Gross kryzysy przetrwała, powodzenia fetowała zawsze ze świadomością, że przedsiębiorstwo jest tylko tak dobre, jak jego pracownicy. Pasja, elastyczność, dobre wyczucie potrzeb rynku i klientów oraz niezłomne dążenie do sukcesu uczyniły z dawnego sklepu żelaznego ze śrubami i artykułami dla kowali, ślusarzy i stelmachów przedsiębiorstwo, jakim jest ono dziś: jednym z odnoszących największe sukcesy hurtowników elementów złącznych. 250 pracowników w sześciu różnych lokalizacjach troszczy się o potrzeby klientów i wygospodarowuje obrót rzędu 70 mln euro rocznie. Na marginesie: Udział systemu Ferdinand Gross Kanban w obrocie całkowitym przekracza 60%. Zwrotnice zostały nastawione, przedsiębiorstwo jest dobrze przygotowane do działalności w przyszłości; także filie w Europie Wschodniej i w Dreźnie rozwijają się wspaniale. Aktualnie do przyszłych zadań przygotowuje się już szóste pokolenie trzy z czterech córek Geralda Heringa właśnie zdobywają wykształcenie. Czy kiedyś pokierują losami firmy z tradycjami, tego dziś nie wie nikt. Jedno jest pewne: Firma Ferdinand Gross pozostanie własnością rodzinną. Impressum Wydawca: Ferdinand Gross GmbH & Co. KG, Daimlerstraße 8, Leinfelden-Echterdingen Telefon: , Fax: inside@schrauben-gross.de, Redaktion: Thomas Erb (redaktor odpowiedzialny), Regina Kutzborski, Kathrin Schenk Koncepcja, tekst, layout: STUDIO 7, Korb, Pięć pokoleń na jednym zdjęciu: Gerald Hering i jego ojciec Dieter pomiędzy portretami dawnych właścicieli firmy. Pomimo starannego opracowania nie odpowiadamy za treść. Wszystkie prawa zastrzeżone. Team nie do pobicia Jak mało które przedsiębiorstwo firma Ferdinand Gross docenia swoich pracowników, wysłuchuje ich i konsekwentnie wdraża ich propozycje ulepszeń odpowiednio wysoka jest też identyfikacja załogi z firmą. VPięć pokoleń uczyniło z firmy Ferdinand Gross poważane przedsiębiorstwo. Od samego początku jej założyciel miał świadomość, że chociaż jakość jego towarów może być najlepsza, to bez lojalności i wsparcia pracowników budowa odnoszącego sukcesy przedsiębiorstwa nie powiedzie się. Docenianie pracowników, gotowość do ich wysłuchiwania i poważnego traktowania ich inicjatyw i propozycji przyczyniają się znacząco do sukcesu przedsiębiorstwa. Ta filozofia jest przekazywana z pokolenia na pokolenie i z pełnym przekonaniem wcielana w życie. Emil Gross przekonuje się o tym, jakie znaczenie ma oparcie w pracownikach, w latach dwudziestych XX w., kiedy jego pracownicy rezygnują z wynagrodzenia i ratują przedsiębiorstwo przed bankructwem. Także Gerald Hering może polegać na lojalności swoich pracowników podczas światowego kryzysu gospodarczego w roku 2009: Znowu pracownicy rezygnują z części ich pensji i przedsiębiorstwo przechodzi na rok na skrócony wymiar czasu pracy. W roku 2004 Gerald Hering z ciężkm sercem żegna sześciu pracowników z dużym stażem pracy, odchodzących na emeryturę. Prawie wszyscy oni przepracowali w firmie Ferdinand Gross ponad 30 lat łącznie firma utraciła 213 lat wiedzy i kompetencji. Wszyscy ukończyli liczne szkolenia, są znakomicie wykształceni ich odejście jest dla firmy handlowej dotkliwa stratą. Na rynku pracy firma-specjalistka od elementów złącznych nie znajduje równorzędnych następców. Musi zatem stawiać bardziej na własne formy dokształcania i zatrudnia obok klasycznych uczniów zawodu po raz pierwszy także studentów akademii zawodowej. Gruntowne kształcenie we własnej firmie opłaca się, Gerald Hering mocno trzyma się tej koncepcji: W roku 2014 w firmie Ferdinand Gross wykształcenia zdobywa prawie 15% pracowników w całych Niemczech w przedsiębiorstwach średniej wielkości średnia nie sięga nawet 10%. Aby jeszcze bardziej wzmocnić motywację i promować ducha pracy zespołowej, Thomas Erb organizuje tzw. Team Challenge: Pracownicy firmy Ferdinand Gross przez cały rok mogą uczestniczyć w nieodpłatnych zajęciach. Oferta rozciąga się od kursów wspinaczkowych i tanecznych przez kursy samoobrony, puchar piłkarski i wycieczki na rowerach górskich po zawody kręglarskie, wyścigi gokartów lub ćwiczenia Pilates dla ciała i ducha. Tego, że nie jest to koncepcja błędna, dowodzi wyróżnienie Top Arbeitgeber [Najlepszy pracodawca], które Instytut Kierownictwa i Zarządzania Pracownikami Uniwersytetu w St. Gallen przyznał firmie Ferdinand Gross już w roku Piękne potwierdzenie: W roku 2014 Gerald Hering i Thomas Erb odbierają to wyróżnienie po raz drugi. Celująco: Firma Ferdinand Gross zostaje Najlepszym pracodawcą drugi raz. 8 inside