Fizyka WYNALAZKI, KTÓRE ZMIENIŁY ŚWIAT

Transkrypt

1 Fizyka WYNALAZKI, KTÓRE ZMIENIŁY ŚWIAT

2 SILNIKI

3 SILNIK PAROWY Historycznie pierwszymi użytecznymi silnikami były maszyny parowe. Maszyna parowa jest silnikiem cieplnym, to znaczy zamieniającym energię wewnętrzną (zwaną potocznie cieplną) w pracę mechaniczną. Energia uzyskiwana ze spalania opału (najczęściej węgla) doprowadza do wrzenia wodę w kotle, powodując powstanie pary. Pierwszą maszynę parową wynalazł w 1712 roku Thomas Newcomen, a ulepszył James Watt. Maszyny te nie wykorzystywały pary wysokociśnieniowej, lecz zdolność pary do skraplania się pod wpływem oziębienia. W roku 1782 James Watt stworzył zupełnie odmienną konstrukcję, wykorzystującą parę wysokociśnieniową. Ta maszyna parowa była zbliżona do rozwiązań stosowanych w parowozach, używanych w naszym kraju na dużą skalę jeszcze w latach 60. i na początku lat 70. XX wieku. Pierwszą maszynę parową uruchomiono w Królestwie Polskim w 1839r w tekstylnych zakładach Ludwika Geyera. Maszyna ta miała moc 60 KM i znalazła zastosowanie w przemyśle tkackim. Robert Fulton (ur. 14 listopada 1765, zm. 24 lutego 1815)- inżynier amerykański, wynalazca, skonstruował pierwszy statek parowy. Na zlecenie Napoleona zbudował w 1800 pierwszy okręt podwodny napędzany ręcznie za pomocą śruby Nautilus. W 1802 pierwszy statek parowy konstrukcji Fultona został przetestowany w Anglii Clermont. W 1807 zbudował pierwszy parowy statek pasażerski, a w pierwszy okręt o napędzie parowym. George Stephenson zaprojektował swój pierwszy parowóz w 14 czerwca 1814, wykorzystywany do transportu węgla z kopalni. Nazwany Milord, był w stanie ciągnąć 30 ton ładunku z prędkością 6 km/h i jako pierwszy był wyposażony w koła obręczowe dające dobrą przyczepność do toru. Przez następnych pięć lat zbudował szesnaście takich maszyn. Jego wynalazek miał bardzo wielki wpływ na rewolucję przemysłową, która miała miejsce w XVIII i XIX wieku w Anglii.

4 ZASADA DZIAŁANIA MASZYNY PAROWEJ Para o wysokim ciśnieniu, wytworzona dzięki wrzeniu wody w kotle, porusza tłok, wywierając na niego ciśnienie znacznie większe od atmosferycznego. Tłok porusza się w cylindrze ruchem posuwisto-zwrotnym, to znaczy tam i z powrotem. Parę doprowadza się za pośrednictwem automatycznych zaworów (zwanych rozrządem) raz do jednej, a raz do drugiej połowy cylindra, zależnie od tego, w którą stronę powinien się poruszać tłok. Ruch posuwistozwrotny tłoka jest zwykle zamieniany za pomocą mechanizmu korbowego na ruch obrotowy. Warto jednak wiedzieć, że pierwsze maszyny parowe nie miały mechanizmu korbowego, lecz były używane do napędu pomp tłokowych, których tłoki też wykonywały ruch posuwisto-zwrotny. Nie było więc potrzebne pośrednictwo ruchu obrotowego.

5 ZOBRAZOWANIE SILNIKA PAROWEGO

6 ZASTOSOWANIE SILNIKÓW PAROWYCH Silniki parowe począwszy od wieku XVIII do pierwszej połowy wieku XX były głównie używane w wynalazkach przeznaczonych do hutnictwa, transportu pasażerów i towaru. Jedna maszyna parowa mogła napędzać sto warsztatów tkackich. W ten sposób przemysł tkacki rozwinął się w Anglii. Ponieważ do tak dużej liczby maszyn trzeba było dużej ilości drewna, w Anglii zostało wykarczowanych 80% lasów. Następnie zaczęto palić węglem i tak rozwinął się przemysł górniczy w Wielkiej Brytanii.

7 POJAZD PAROWY CUGNOTA Cugnot wydaje się być pierwszym, któremu udało się wykorzystać posuwisto zwrotny ruch tłoka w maszynie parowej do napędzania pojazdu drogowego. Działająca wersja jego pojazdu parowego została uruchomiona w W następnym roku zbudował ulepszoną wersję. Jego pojazd mógł pociągnąć 4 tony i poruszać się z prędkością do 4 km/h. Miał dwa koła z tyłu i jedno z przodu, które podtrzymywało kocioł parowy. W 1771 roku pojazd zderzył się z murem, jest to pierwszy znany wypadek samochodowy.

8 PIERWSZY PAROWY STATEK WOJENNY, DEMOLOGOS Zbudowany przez Roberta Fultona w latach

9 RAKIETA GEORGE A STEPHENSONA

10 PIERWSZY TRAMWAJ PAROWY W Europie tramwaje parowe pojawiły się w latach 70. XIX w. (pierwszy w 1868 r. na trasie Le Raincy Montfermeil), wraz ze wzrostem popularności maszyn parowych, i w wielu miastach zastąpiły tramwaje konne. Na początku XX w. zaczęły być wypierane przez tramwaje elektryczne i do lat 20. tego stulecia zlikwidowano praktycznie wszystkie linie.

11 UPADEK MASZYNY PAROWEJ Maszyny parowe w klasycznym ujęciu są od dawna nieprodukowane. Wiąże się to z szeregiem ich nieusuwalnych wad, takich jak: niska sprawność konwersji energii cieplnej w pracę mechaniczną, duża masa własna, niskie obroty pracy, konieczność użycia dodatkowego urządzenia (kocioł parowy) do wytwarzania pary.

12 MOŻLIWY POWRÓT DO CZASÓW SILNIKA PAROWEGO Impuls elektromagnetyczny (ang. electromagnetic pulse - EMP) w telekomunikacji, fizyce pojęcie oznaczające powstawanie i rozprzestrzenianie się promieniowania elektromagnetycznego o szerokim widmie stosunkowo niskich częstotliwości, krótkim czasem trwania i bardzo dużym natężeniu. Impuls elektromagnetyczny powstaje podczas silnych eksplozji (szczególnie bomby atomowej), podczas zdarzeń wywołujących gwałtowne zaburzenia ziemskiego pola magnetycznego. Rozszerzony na skalę światową spowoduje on uszkodzenie wszystkich urządzeń elektrycznych, co przyniosłoby tragiczne skutki dla dzisiejszej gospodarki, której fundamentem jest elektryczność.

13 SILNIK SPALINOWY Silnik spalinowy silnik wykorzystujący sprężanie i rozprężanie czyn nika termodynamicznego (gazu) do wytworzenia momentu obrotowego lub siły. Sprężany jest gaz zimny, a rozprężany gorący. Do sprężenia gazu zimnego zużywana jest mniejsza ilość energii mechanicznej niż uzyskuje się z rozprężania. Z tego powodu energia uzyskana z rozprężania zużywana jest do sprężania gazu i do napędu dowolnej maszyny. Gorący gaz uzyskuje się w wyniku spalenia paliwa, stąd nazwa: silnik spalinowy.

14 HISTORIA POWSTANIA SILNIKA SPALINOWEGO W 1878r. Nikolaus Otto skonstruował pierwszy silnik spalinowy, który był zasilany gazem świetlnym. Jest on oryginałem współczesnego czterosuwowego silnika spalinowego. Otto wprowadził w tym silniku obieg cieplny ze spalaniem przy stałej objętości. Od momentu przedstawienia silnika postęp w dziedzinie silników spalinowych posuwa się naprzód. W 1879r. przedstawiono pierwsze silniki, które pracowały na benzynie. Wyrobem działających na zasadzie obiegu Otto zajmowało się bardzo dużo firm, konstruując silniki jeszcze większej mocy. W 1895r. można znaleźć silniki o mocy rzędu 1000 KM. Dzięki temu, że zapłon mieszanki paliwowo-powietrznej w tych silnikach następuje za pomocą iskry elektrycznej, nazwane one zostały silnikami z zapłonem iskrowym. Rudolf Diesel w 1897r. (patent z 1893r.) zapoczątkował budowę silników spalinowych. To on właśnie skonstruował pierwszy nadający się do pracy silnik z zapłonem samoczynnym. Silnik ten nie posiadał zapłonowej instalacji elektrycznej. W cylindrze roboczym bez zabrudzeń powietrze było sprężane do takiego stopnia, iż otrzymana na końcu suwu sprężania temperatura wywoływała samozapłon wtryskiwanego paliwa (oleju napędowego). Dzięki temu, że silnik Diesla był ogromny i ciężki w stosunku do rozwijanej mocy i małej prędkości obrotowej, wykorzystywany był on jako silnik stacyjny. Odkrycie natomiast wysokociśnieniowej pompy paliwowej (Mc Kennie 1927r.), która dawała możliwość bezpośredniego wtrysku paliwa, zapoczątkowało bardzo prędki rozwój lekkich silników z zapłonem samoczynnym.

15

16 NAJISTOTNIEJSZE PRZEWAGI SILNIKA SPALINOWEGO NAD MASZYNĄ PAROWĄ: mniejsza masa i objętość w przeliczeniu na jednostkę mocy (ma to związek ze spalaniem zewnętrznym w silnikach parowych, bo masę i objętość silnika parowego należy liczyć razem z kotłem); większa sprawność, czyli stosunek energii mechanicznej uzyskanej z silnika do energii włożonej, łatwiejsza obsługa; szybkie osiąganie gotowości do pracy (w parowozie jest konieczne rozpalenie ognia na trzy godziny przed jazdą).

17 ZASTOSOWANIE Wykorzystywane na ogół w lotnictwie a także eksperymentalnie w motoryzacji. Zastosowane w modelarstwie - do napędu modeli Rozległe wykorzystanie w: - lotnictwie - motoryzacji - urządzenia takie jak kosiarki, łódki, małe agregaty, piły spalinowe itp. Rozległe wykorzystanie w: - różnego rodzaju maszynach oraz urządzeniach, które wymagają ogromnej mocy (np. duże agregaty, koparki, spychacze itp.) - do napędu parowozów, dużych łodzi (okrętów), ciężarówek, ciągników, itp. - na skutek ciągłych modernizacji (zmniejszanie gabarytów) bardzo często wykorzystywany jest w samochodach osobowych

18 SILNIK ELEKTRYCZNY Silnik elektryczny - maszyna służąca do przetwarzania energii elektrycznej na pracę mechaniczną. Głównymi częściami silnika elektrycznego są: stojan z jedną lub kilkoma parami elektromagnesów oraz wirnika z uzwojeniemtwornikowym. Ze względu na rodzaj prądu sieci, z której silniki elektryczne pobierają energię elektryczną, rozróżnia się: silniki prądu stałego oraz silniki prądu przemiennego (synchroniczne i asynchroniczne). Silniki elektryczne prądu stałego stosowane są głównie w trakcji elektrycznej.

19 HISTORIA SILNIKA ELEKTRYCZNEGO Historia napędu elektrycznego trwa dopiero ok. 170 lat. Zapoczątkowana została przez odkrycie w 1800r. ogniwa galwanicznego przez włoskiego fizyka i fizjologa Alessandro Voltę. Zbudowane ono zostało ze srebrnych i cynkowych elektrod oraz elektrolitu w postaci wody morskiej. Silnik elektryczny został wynaleziony przez angielskiego fizyka i chemika - Michaela Faradaya. Odkrył on w roku 1831 zjawisko indukcji elektromagnetycznej, przyczyniając się do powstania elektrodynamiki oraz skonstruował tzw. tarczę Faradaya - która zapoczątkowała silniki elektryczne. W 1834r. Moritz Herman Jacobi, fizyk i elektrotechnik pochodzenia niemieckiego, zbudował komutatorowy silnik elektryczny i zastosował go do napędzania łódki. Pierwszy silnik elektryczny zastosowany w obrabiarce zbudował w roku 1837 amerykański konstruktor Thomas Davenport. Użył go następnie do napędu wiertarki i tokarki do drewna. Silnik ten osiągał prędkość 450 obr/min. Pierwszy silnik miniaturowy zbudował Thomas Edison w 1880 roku. Silnik miał wymiary 25 x 40 mm i osiągał prędkość 4000 obr/min. Edison zastosował go w elektrycznym piórze do sporządzania kropkowanych matryc powielaczowych, napędzając drgającą igłę w obsadce. Pióro robiło w matrycy otworki tworzące kontury liter. Elektrycznych piór Edisona wyprodukowano około 60 tysięcy sztuk. Jako pierwsze zastosowanie silnika elektrycznego do napędzania dużego obiektu można przyjąć elektrowóz zasilany prądem o napięciu 150 V, zbudowany w roku 1879 przez Ernsta Wernera von Siemens. Dwufazowy silnik indukcyjny wynalazł w roku 1887 Nikola Tesla, elektryk amerykański pochodzenia chorwackiego. W dwa lata później Michał Doliwo-Dobrowolski, elektrotechnik pochodzenia polskiego, zbudował trójfazowy silnik indukcyjny z wirnikiem klatkowym. W roku 1902 niemiecki inżynier Ernst Danielson zbudował silnik synchroniczny.

20 ZDŁAWIENIE PRODUKCJI ELEKTRYCZNYCH SAMOCHODÓW W 2006 roku powstał film dokumentalny pod tytułem Who Killed the Electric Car? który przedstawia teorię spiskową, według której koncerny samochodowe, petrochemiczne, rząd Stanów Zjednoczonych i amerykańscy konsumenci blokują rozwój samochodów elektrycznych. Pokazuje też wiele różnych modeli samochodów,, ale także innych modeli elektrycznych produkowanych dawniej przez firmy takie jak Nissan, Toyota, Ford, Honda, czy Chrysler, z których większość dziwnym zbiegiem okoliczności została po pewnym czasie odzyskana i zniszczona lub oddana do muzeów. W filmie przedstawiono historię pojazdów elektrycznych i próbowano odpowiedzieć na pytanie czemu nie są popularne skoro nie zanieczyszczają środowiska i nie wymagają takiej eksploatacji surowców naturalnych jak samochody z silnikiem spalinowym, a technologia produkcji aut elektrycznych była znana już w XIX wieku. Jak mówią twórcy filmu, w latach 90. XX wieku w Kalifornii pojawiły się samochody elektryczne i mimo, że nie zanieczyszczały środowiska, były dosyć wydajne i rozwijały prędkość około 130 km/h, to w 10 lat niemal zniknęły z ulic. W filmie wymienionych jest wiele powodów, dla których samochody elektryczne wciąż nie są popularne. Począwszy od konsumentów, którzy nie kupują aut elektrycznych z przyzwyczajenia do niższych cen benzyny, poprzez lobby petrochemiczne i samochodowe, które zarabiając na ropie blokują rozwój elektrycznych samochodów np. poprzez kupowanie patentów na akumulatory tak jak firma Chevron, po rząd USA.

21

22 BUDOWA SAMOCHODU Z SILNIKIEM ELEKTRYCZNYM

23 ZASTOSOWANIA SILNIKA ELEKTRYCZNEGO Większość urządzeń nieruchomych jest napędzana silnikami elektrycznymi. Gdy jednak urządzenie jest przeznaczone do pracy w warunkach braku dopływu energii elektrycznej, często wyposaża się je w napęd spalinowy, a nie elektryczny. W szczególności spotykane są agregaty prądotwórcze, czyli silniki spalinowe sprzężone z prądnicami prądu przemiennego. Silniki elektryczne mają jeszcze więcej zastosowań niż spalinowe. Jeśli w jakimś urządzeniu słychać szum, to najprawdopodobniej jest on objawem poruszania się czegoś. Jeśli cokolwiek się porusza (przez dłuższy czas), to najprawdopodobniej przyczyną tego ruchu jest silnik elektryczny. Samochody elektryczne minimalizują koszty podróży i nie trują środowiska. Przejechanie 1,6 km kosztuje ok. 12 groszy, a na jednym ładowaniu(dotyczy pojazdów produkowanych od 2012r.) pojazd może pokonać trasę 700km na jednym ładowaniu.

24 KORZYŚCI UŻYWANIA SILNIKÓW ELEKTRYCZNYCH Nawet 5 tysięcy funtów bezzwrotnej zapomogi dostanie od rządu brytyjski kierowca, który kupi elektryczny samochód lub pojazd minimalnie zatruwający środowisko. Na wsparcie inicjatywy wyasygnowano 43 mln funtów. W ten sposób brytyjski rząd chce skłonić kierowców do przestawienia się na samochody w pełni elektryczne, hybrydy (działające na benzynę i baterie) oraz pojazdy przyjazne środowisku. Zapomoga ma wynosić jedną czwartą ich wartości, ale maksymalnie 5 tys. funtów, co może się jednak okazać kwotą nie wystarczającą, aby zachęcić Brytyjczyków do takiego zakupu. Samochody elektryczne wciąż są bowiem dość drogie. Kosztują ok. 20 tys. funtów (czyli ok. 90 tys. zł). Silnik elektryczny jest najważniejszym wynalazkiem dla gospodarki, infrastruktury i społeczeństwa.jego minimalne zatruwanie środowiska przynosi wiele korzyści dla naszej planety, której bezpieczeństwo stoi na pierwszym miejscu. Niskie koszty użycia silników elektrycznych w infrastrukturze pomogłyby odciążyć budżet państwa, który jest w pewnym stopniu przeznaczany na dostawy drożejącego paliwa.

25 RADIO Za wynalazcę radia uważa się powszechnie Marconiego. Syn włoskiego kupca z Lombardii rozpoczął doświadczenia z przesyłaniem i odbiorem fal radiowych w roku Pracując w amatorskich warunkach i częściowo w tajemnicy przed ojcem uzyskał we wrześniu 1895 roku łączność radiową na odległość 1 kilometra. Nie widząc zainteresowania swoim wynalazkiem we Włoszech, wyjechał w lutym 1896 do Anglii. Z pomocą krewnych trafił do naczelnego inżyniera Poczty Brytyjskiej. 27 lipca 1896 roku zainstalowano sprzęt nadawczy na dachu Poczty Głównej w Londynie. Odbiornik z drukarką Morse'a umieszczono na dachu odległego o kilometr budynku. Sam Marconi operował kluczem telegraficznym, a widzowie przy drukarce mogli odczytać przekazywany tekst. Zdarzenie to uznane zostało za pierwszą publiczną próbę radia. Następnie, w roku 1899 odbyła się próba przekazu sygnału przez kanał La Manche. Jeszcze później, w roku 1901 przekazano wiadomość przez Ocean Atlantycki z Kanady do Anglii. Pierwszym sygnałem, który przesłano przez Atlantyk była litera "S" alfabetu Morse'a. Konkurentami do tytułu wynalazcy byli także serbski inżynier i wynalazca Nikola Tesla oraz rosyjski fizyk Aleksandr Popow. W 1943 Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych przyznał prawa patentowe Tesli. Rozprawa rozstrzygnęła się po śmierci wynalazcy, przez co powszechnie za twórcę radia uznaje się Marconiego, mimo iż przyznał się on do wykorzystania wcześniejszych prac Tesli w zbudowaniu radia.

26 DZIAŁANIE RADIA Działanie radia opiera się na zjawisku indukcji elektromagnetycznej. Gdy w pewnej odległości od siebie są umieszczone dwa druty (najlepiej równoległe) i w jednym (antena nadawcza) płynie prąd zmienny, to w drugim (antena odbiorcza) powstaje zmienna siła elektromotoryczna (czyli skłonność do płynięcia prądu) o tej samej częstotliwości, jaką ma prąd w antenie nadawczej. Przyczyną powstawania tej siły elektromotorycznej jest to, że antena nadawcza jest źródłem fali elektromagnetycznej, to znaczy rozchodzących się w przestrzeni okresowych zmian natężeń pól elektrycznego i magnetycznego. Pola te, docierając do anteny odbiorczej, pobudzają zawarte w niej elektrony do ruchu. Anteny niekoniecznie muszą mieć postać prostych drutów. Prąd płynący w antenie odbiorczej jest bardzo słaby, nawet przy małej odległości anten, i tym słabszy, im odległość jest większa. Konieczne jest więc zastosowanie wzmacniacza. Na wejście wzmacniacza podaje się słaby sygnał z anteny (już po odrzuceniu niepożądanych częstotliwości). Wzmacniacz zaś kosztem energii zasilania wytwarza prąd, powtarzający przebieg tego sygnału, ale znacznie silniejszy.

27

28 POCZĄTKI NADAWANIA PROGRAMU 1914 Nadanie pierwszej publicznej audycji w Belgii 1920 W Anglii znajdowało się 300 odbiorników radiowych 1921 Transmisja meczu bokserskiego w USA 1929 Transmisja wyścigu kolarskiego Tour de France

29 RADIO W POLSCE Pionierami radiotechniki byli wojskowi oficerowie służący w jednostkach łączności 1918 W Krakowie z odrestaurowanego nadajnika popłynęły pierwsze polskie sygnały radiowe służące do komunikacji wojskowej 1920 W Warszawie powstają dwie firmy Farad oraz Radjopol, które jako pierwsze w Polsce zaczęły produkować lampy radiowe 1922 Obie firmy połączyły się i przekształciły w Polskie Towarzystwo Radiotechniczne 1925 luty P.T.R. Uruchamia pierwszą w Polsce stację nadawczą w oparciu o pożyczony z Francji nadajnik o mocy 0.5W oraz organizuje studio radiowe 1925 sierpień konkurs na eksploatację ogólnopolskiej sieci radiofonicznej wygrywa Polskie Radio S.A.

30 TELEGRAF Telegraf urządzenie do przekazywania informacji, przeważnie tekstowych, na odległość. Pod koniec XVIII wieku wynaleziono optyczny telegraf semaforowy. Składał się on z szeregu masz- tów o ruchomych ramionach. Poszczególnym ułożeniom ramion odpowiadały konkretne litery (podobny sposób komunikowania się do dziś stosują marynarze). Telegraf semaforowy został wyparty pod koniec XIX wieku przez telegraf elektryczny, wynaleziony w 1837 roku w dwóch wersjach, ale popularność zyskała ta stworzona przez Samuela Morse a. Na potrzeby tego urządzenia Morse wymyślił alfabet, nazwany później alfabetem Morse a, w którym litery i inne znaki są zakodowane za pomocą ciągów sygnałów zwanych kropkami (sygnał krótki) i kreskami (sygnał długi). W telegrafie Morse a po stronie nadawczej były źródło prądu i klucz, czyli wyłącznik o działaniu podobnym do przycisków dzwonkowych. Gdy klucz był naciśnięty, prąd płynął, a gdy klucz puszczano, prąd przestawał płynąć. Sekwencja długich i krótkich naciśnięć w małych odstępach koduje literę; dłuższy odstęp oznacza przejście do nowej litery, a jeszcze dłuższy do nowego wyrazu. Po stronie odbiorczej telegraf mógłby mieć tylko urządzenie wytwarzające dźwięk w chwili, gdy prąd płynie. Odbieranie wiadomości wymagałoby wtedy obecności telegrafisty przy odbiorniku i umiejętności interpretowania dźwiękowych kodów w momencie ich otrzymywania. Tak później funkcjonowała radiotelegrafia. Telegraf Morse a był zwykle wyposażony w drukarkę znaków Morse a, czyli urządzenie dokonujące zapisu odebranego sygnału na taśmie papierowej. Taśma przesuwała się ruchem jednostajnym pod rysikiem, który był dociskany do taśmy za pomocą elektromagnesu zasilanego prądem pochodzącym ze stacji nadawczej. Dzięki temu na taśmie powstawał zapis złożony z kresek i kropek, odzwierciedlający nadany sygnał. [ ] Taki układ kropek i kresek jest obrazem imienia ANIA.

31 SCHEMAT BUDOWY TELEGRAFU

32 TELEFON Za wynalazcę telefonu uważa się Aleksandra Bella, który pierwszy opatentował ten wynalazek, lecz koncepcja narodziła się wcześniej. Jedno z pierwszych urządzeń skonstruował Antonio Meucci. Kiedy jego żona zachorowała, Meucci skonstruował telefon, dzięki któremu kobieta mogła z domu porozumiewać się z warsztatem. Później Włoch zmodernizował wynalazek tak, by można było się nim porozumiewać na znaczną odległość. Nie było go jednak stać na opłacenie patentu. Podobnych prób dokonywał także Niemiec Philipp Reis. Telegraf i telefon są zbudowane na bazie przewodów elektrycznych, a sukces telefonu Bella wyniknął bezpośrednio z jego prób udoskonalenia telegrafu. Elektromagnes przekształcał drgania cienkiej metalowej membrany mikrofonu powstające pod wpływem fal dźwiękowych wytwarzanych przez mówiącego. Drugi elektromagnes odbierał i ponownie przekształcał w fale dźwiękowe drgania podobnej membrany umieszczonej w słuchawce, która początkowo była oddzielona od mikrofonu. Opatentowany w 1877 przez Thomasa Edisona mikrofon węglowy wkrótce jednak na ponad sto lat wyparł mikrofon elektromagnetyczny, natomiast słuchawka używana w aparatach nadal działała w oparciu o efekt elektromagnetyczny i stalową membranę.

33 PODOBIEŃSTWA I RÓŻNICE W PRZEKAZYWANIU INFORMACJI PRZEZ TELEFON, RADIO, TELEGRAF Podobieństwem w przekazywaniu informacji jest: bezprzewodowe wysyłanie wiadomości na odległość. By móc przesłać i odebrać wiadomość, potrzebny jest odbiornik i nadajnik. Telegraf i telefon są zbudowane na bazie przewodów elektrycznych. Różnicą jest: Sygnały odbierane przez telegraf są zapisywane na taśmie papierowej przez drukarkę znaków Morse a. W telefonie jeden elektromagnes przekształcał drgania membranowe wytwarzane przez fale dźwiękowe mówiącego, a drugi elektromagnes odbierał i ponownie przekształcał w fale dźwiękowe drgania podobnej membrany umieszczonej w słuchawce. Radio w porównaniu do innych wynalazków opiera się na indukcji elektromagnetycznej.

34 ŹRÓDŁA: Strona ZamKor