REFERAT I MATERIAŁ NA GAZETKĘ

Transkrypt

1 REFERAT I MATERIAŁ NA GAZETKĘ Historia Święta Drzewa Święto Drzewa (Arbor Day) wymyślił w 1872 roku w Stanach Zjednoczonych znawca i miłośnik przyrody Juliusz Morton, kierując się powiedzeniem, że inne święta służą jedynie przypomnieniu, dzień drzewa wskazuje zaś na przyszłość. Idea ta spotkała się z szerokim odzewem. Tylko w 1872 roku na apel Mortona posadzono w USA ponad milion drzew. Od 1892 roku w USA corocznie obchodzi się Dzień Drzewa - w drugą środę kwietnia. Jedno z najpiękniejszych arboretów świata, w Waszyngtonie, nosi imię pomysłodawcy Dnia Drzewa. Do Europy idea trafiła w 1951 roku. Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa ONZ (FAO) postanowiła, że we wszystkich krajach członkowskich obchodzony będzie każdego roku Światowy Dzień Drzewa. W akcjach sadzenia drzew uczestniczą znani ludzie, a także młodzież i dzieci. Drzewa Życia

2 Człowiek od początku swego istnienia zauważał drzewa. Podobnie jak on miały pozycję wertykalną, unikalną w świecie przyrody i może dlatego były postrzegane jako coś osobliwego i niezwykłego. Dla archaicznej osobowości drzewo stanowiło cały kosmos - powtarzało go, reasumując i symbolizując. Było tą cząstką świata, która najpełniej odtwarzała całość. We wszystkich kulturach istniały Święte drzewa, zwane różnie, w zależności od tego, którą właściwość wszechświata przywoływały bądź uosabiały. Istniały więc drzewa: Życia, Wiedzy, Drzewa Kosmiczne. Drzewo Życia istniało już w najstarszych warstwach życia religijnego(australia, Chiny, Indochiny, Indie, Fenicja, Mezopotamia). Utożsamiane było ze źródłem nieśmiertelności. Oznaczało moc. Moc porządku życia. Przez swoje cykliczne obumieranie i odradzanie się obrazowało niewyczerpalną płodność absolutnej

3 rzeczywistości. Posiadało zdolność ciągłego wzrostu i regeneracji, w nim krążyła też żywica (samo słowo nawiązuje już do elementu życia). Drzewo Życia powraca do nas w wielu baśniach, legendach i opowieściach, wspominając choćby biblijny Raj, gdzie oprócz intrygującego Drzewa Poznania, istniało właśnie ono, obdarzające życiem, młodością i nieśmiertelnością. Drzewo Wiedzy

4 (Poznania, Wiadomości) istniało w starożytnym Egipcie, Indiach, występuje w Starym i Nowym Testamencie, a przez nie żyło w umysłach ludzi średniowiecznej i nowożytnej Europy. Jego owoce dawały zdolność rozróżniania dobra od zła, umożliwiały głębszy wgląd w otaczającą rzeczywistość. Cena tych owoców była jednak niezmiernie wysoka, a ich zdobycie trudne i ryzykowne.

5 Drzewo Kosmiczne Drzewo Kosmiczne występuje we wszystkich kulturach. Gigantyczne drzewo obrazujące Kosmos. W Upaniszadach zwane jest Aśwattha. Opisywane jest w pozycji odwróconej, symbolizującej zstępujący ruch stwarzania. Pokazujący, że korzenie życia tkwią w Niebie, a nasze życie, wszystko, co nas otacza, to Gałęzie, Konary splecione ze wszystkich Żywiołów: Ziemi, Wody, Powietrza, Ognia i Eteru. Odwrócone drzewo kojarzy się też ze stwierdzeniem Platona, o nie do końca uznanej autentyczności, które ukazuje człowieka jako odwrócone drzewo. Tak jakbyśmy mieli chodzić konarami po Ziemi, a głowę, czyli korzenie, mieć w słońcu. W dziwny sposób wiąże się to ze stwierdzeniem niektórych naukowców dotyczącym lokalizacji roślinnych mózgów właśnie w korzeniach.

6 Drzewo Duchowe Zawsze istniały miejsca Święte, miejsca "Sacrum", gdzie człowiek mógł się skontaktować ze sferą Ducha. Do stworzenia takiej przestrzeni niezbędne było Drzewo i Kamień. Często też pojawiała się Woda. Tworzyło to mikrokosmiczny krajobraz odzwierciedlający całość. Takim miejscem były Święte Gaje. W nich to oddawano cześć nie drzewom, ale temu, co sobą reprezentowały. Szacunek im okazywany był wyrazem uznania dla przyrody za jej niezmordowaną i płodną twórczość oraz dla Życia we wszystkich jego odmianach. Ludzi z drzewami zawsze łączyły więzy mistyczne, ale przede wszystkim biologiczne. Przetrwanie lasów to warunek ciągłości istnienia biosfery, a w niej naszej kultury i cywilizacji. Drzewa pełnią rolę swoistych "sejsmografów" biosfery, ale tez pneumatosfery - sfery ducha, emocji i nastroju. Stan otaczających nas drzew określa stan kultury, który sobą prezentujemy. Często zapominamy, że drzewa oprócz wartości ekonomicznej posiadają i inne wartości. Drzewa współtworzą logikę, piękno i dobro świata. Stanowią wartość estetyczno - etyczną. Zanikanie lasów to katastrofa ekologiczna, która z

7 trudem dociera do świadomości ogółu. Pomimo licznych ostrzeżeń i uwag ludzie nie potrafią uwierzyć, że sami codziennie przyczyniają się do swojej własnej zagłady. Ciągle popularny jest typ prymitywnej świadomości charakteryzujący się lekkomyślnością, krótkowzrocznością i lekceważeniem groźnych zjawisk. Skrajnym przykładem współczesnego podejścia do drzew jest traktowanie pseudonormatywne, które degraduje drzewa do roli obiektów wywołujących kolizje, zagrażających mieniu i życiu ludzi, za usuwanie których wystarczy pobrać opłaty lub kary. Warto byśmy dziś nauczyli się spoglądać na drzewa z dawno zapomnianym szacunkiem i zrozumieli, że nadal warunkują one nasze życie. Że ich potrzebujemy, a one nie są w stanie przed nami uciec. Najwyższy czas zacząć je chronić i kochać tak, jak na to zasługują. I jak tylko my to potrafimy.