Most Między Dwoma Światami

Transkrypt

1

2 Most Między Dwoma Światami Szamańskie Podejście do Schizofrenii czyli Bolesnej Wrażliwości Odette Nightsky Tytuł orginału: The Bridge Between Two Worlds A Shaman's view of Schizophrenia & Acute Sensitivity tłumaczenie: Paweł S. Tomaszewski redakcja: Elżbieta Tomaszewska Wydawca: PST Paweł S. Tomaszewski Copyright Odette Nightsky 1999 Artwork Copyright Marc Potts 1999 Wszelkie prawa zastrzeżone ISBN Kontakt z autorką: PO box 832 Mullumbimby 2482 NSW Australia Shamansunlimited@hotmail.com odwiedź stronę: Zdjęcie na okładce: wavingsoul@hotmail.com

3 Odette Nightsky miała odwagę i pomysł, by zaproponować odmienne spojrzenie na schizofrenię i inne choroby psychiczne. Uważa ona, że osoby uznane za schizofreników to ludzie głęboko zaburzeni duchowo i, jak ich nazywa, boleśnie wrażliwi. Drogi uzdrawiania jakie proponuje, pomagają ludziom znaleźć oparcie w ich własnej jaźni, osiągnąć harmonię i równowagę wewnętrzną. Choroby psychiczne są tajemnicze nawet dla ludzi takich jak ja, wychowanych racjonalnie, lecz poszukujących odpowiedzi w różnych dziedzinach na pytanie na czym ów sekret polega. Cenię w książce Odette "Most Między Dwoma Światami" to, że autorka nie narzuca swego podejścia ani nie wyklucza innego. Wyjaśnia szczerze, jak widzi doświadczenie psychozy i otwarta jest na różne drogi zdrowienia, włączając w to również tradycyjną terapię lekami odpowiednią dla kogoś, kto czuje się z nimi bezpiecznie. Uważam, że jest to podejście bardzo odpowiedzialne. Anne Deveson Anne Deveson jest pisarką, prezenterką telewizyjną, twórcą filmów dokumentalnych, zaangażowaną od lat w ruch obrony praw człowieka. Pracowała jako dziennikarka dla BBC w Londyńskim biurze New York Times'a. Zyskała międzynarodowe uznanie popularyzując problematykę zdrowia psychicznego w mediach, za co została odznaczona Officer of the Order of Australia. W uznaniu za swą pracę otrzymała doktoraty honorowe Uniwersytetów w Nowej Południowej Walii i Południowej Australii. 3

4 Książkę tę dedykuję wszystkim wrażliwym duszom, by wiedziały, że nie są samotne. Zawarte tu treści są sumą podejścia holistycznego i szamańskiego dla lepszego zrozumienia tzw. chorób psychicznych. Pisałam ją z myślą o wszystkich z natury wrażliwych lub "boleśnie wrażliwych" (schizofrenikach) oraz o każdym pragnącym poszerzyć swój punkt widzenia na ten temat. Jestem Australijką z urodzenia, szanuję Aborygenów jako spadkobierców i opiekunów tej starożytnej ziemi. Przyszłam na świat z silną domieszką celtyckiej krwi, mam duchowy związek z Indianami północnoamerykańskimi oraz tradycją buddyjską. Totemicznie należę do rodziny pum. Przyjęłam najlepiej służące mi wartości z różnych kultur, ale świadoma jestem tego, że mam jeszcze długą drogę do przebycia. Odszukaj w tej książce drogocenne klejnoty do Twej własnej świętej uzdrowicielskiej torby. Szczęśliwej drogi. Bądź błogosławiony w tej podróży. 4

5 SPIS TREŚCI Podziękowania...6 Autorka o sobie...7 Wstęp...8 Pogląd Psychologii Transpersonalnej (L. Bardsley)...9 Krocząc ścieżką szamana...16 Żegnaj stygmatyzacjo...22 Ból bycia na tej planecie...24 Poza miejscem dowodzenia...26 Duchowe przebudzenie...27 Wspólne doświadczenia boleśnie wrażliwych dusz...28 Jak przejawia się bolesna wrażliwość...29 Świat boleśnie wrażliwych...30 Kim byłabym bez nich?...32 Najwyżsi Przewodnicy Najwyżsi Przewodnicy nie Obłaskawianie ciemności...36 Ochrona duchowej jaźni...38 Odzyskiwanie dusz...40 Brać leki... Nie brać...42 Motywować... Nie motywować...43 Co opiekunowie powinni wiedzieć...45 Oczyszczanie...46 Odcinanie powiązań...48 Sprzątanie wewnętrznego domu...49 Ugruntowanie...51 Nadi-She-Nadi

6 Rytuał i intuicja...54 Praca w uzdrowicielskim kręgu...56 Siła animistycznego uzdrawiania...57 Medytacja dla boleśnie wrażliwych dusz...59 Planety i ich wpływ...61 Spotkania obcych...63 Ofiara... Czy odpowiedzialność...65 Inne życia... Inne wymiary...67 W nagłych przypadkach...71 Twoje prawa...72 Terapia duszy...73 Sugerowane formy terapii dla boleśnie wrażliwych dusz...75 Naturalne sposoby przywracania równowagi...76 Sugerowany program...80 Edukacja...82 Schronienia boleśnie wrażliwych dusz...83 Możliwy scenariusz...84 Najczęściej zadawane pytania...86 Polecane lektury...89 Witryny internetowe...90 Bibliografia

7 PODZIĘKOWANIA Pragnę bardzo podziękować osobom, które pomagały mi w powstaniu tej książki przeznaczonej głównie dla dotkliwie wrażliwych dusz oraz dla tych, którzy się nimi opiekują. Szczególne podziękowania należą się moim nauczycielom szamanizmu z widzialnego i z niewidzialnego świata, którzy uczyli mnie, jak znaleźć między tymi wymiarami równowagę. Wielkie dzięki przyjaciołom, którzy pomogli mi zobaczyć w życiu zarówno ciemność jak i światło, za ich współczującą postawę w mych najtrudniejszych chwilach, cierpliwość i wyrozumiałość. Specjalne podziękowania dla Lois Hunt za jej wiarę, finansowe wsparcie oraz pomoc w ukazaniu się tej pracy drukiem. Dziękuję Ci Marc Potts za Twą wspaniałomyślność i piękne zdjęcia. Chciałabym też wyrazić wdzięczność Lightning i Wizard za skuteczne motywowanie mnie do ukończenia tej książki. Kuzynowi, który pokazał mi, że stan nierównowagi może przydarzyć się każdemu. Rodzicom za zachętę do realizacji marzenia, ale przede wszystkim pragnę wyrazić szczególną wdzięczność tym wszystkim wrażliwym duszom, które pojawiły się w moim życiu i dzieląc się swymi opowieściami, pozwoliły zajrzeć w serca. Pracą tą pragnę również uhonorować Janette Horner, pięknego ducha, który odfrunął już ze swej ziemskiej drogi do innego wymiaru. 7

8 AUTORKA O SOBIE Przeszłam przez ciemność duszy z początkiem lat 90-tych. Nie przebyłam jednak psychiatrycznej drogi zdrowienia, lecz podążyłam ścieżką szamana. Poszukiwałam, doradzałam i uczyłam innych zrozumienia świata "boleśnie wrażliwych" ponad siedem lat. Książka ta jest wynikiem współpracy między mną samą i światem ducha; jest kompilacją mych własnych pomysłów i poglądów innych ludzi, nauk inspirujących do życia pomiędzy dwoma światami, które pomogły mi znaleźć równowagę wewnętrzną. Miałam szczęście... Nie jestem ani naukowcem, ani cudotwórcą, który może w nadzwyczajny sposób uzdrowić wrażliwą duszę. Jestem przewodnikiem do zrównoważonego życia między dwoma światami. Zawsze gdy sama tracę równowagę, wkraczam na ścieżkę uzdrawiania szamańskiego. Skupiam się na nim by uporać się z największymi nawet wstrząsami życiowymi. Wiem, że muszę się jeszcze wiele nauczyć, ale wierzę, że robiąc to, daję narzędzia i wsparcie zarówno zagubionym jak i kochającym ich bliskim, a także tym wszystkim, którzy zawodowo pragną przyczynić się do ich uzdrowienia i spełnionego życia. Odette jest wyszkolonym szamańskim przewodnikiem i długoletnim członkiem The College of Past Life Healing i Stowarzyszenia Terapeutów UK (od czasu, gdy jego fundator przeszedł na "tamtą" stronę jest ona spadkobircą i reprezentantem wielu szamańskich szkół). Jest także przedstawicielką The Flower Essence Society w Newadzie, Kalifornia. Pracuje również w Community Awerness Task Force i często współpracuje jako kierująca grupą pomocy psychiatrycznej w lokalnym ośrodku, wnosząc głębszą świadomość i zrozumienie. Podstawowym celem Odette jest wypełnianie luki na polu świadomości zdrowia psychicznego, co wydaje się dziś niesłychanie ważne. Jej rodzinnym miastem jest Byron Shire, Nowa Południowa Walia w Australii. 8

9 WSTĘP Po dwudziestu latach eksperymentowania w teatrze oraz siedmiu pracy badawczej z emocjonalnie i duchowo zaburzonymi ludźmi uświadomiłam sobie, że szaleństwo jest tylko jedną z możliwości wyboru, jaką mamy jako wrażliwe dusze, w drodze do przebudzenia świadomości. Ja również byłam zagubiona, na skraju szaleństwa, ale na szczęście dostrzegłam mądrość ponad kryzysem, która poprowadziła moją duszę do napisania tej książki. Każdy od czasu do czasu może zwątpić w swoje zdrowie psychiczne. To normalne. Rzecz w tym, co robimy, gdy tak się stanie. Niektórzy zostali pobłogosławieni możliwością przekroczenia kryzysu, inni nie. Przykro patrzeć na cierpienia bliskich kochanych osób, gdy prowadzone są do ambulansu i zabierane do miejsc, do których, jak czujemy nie przynależą. Czy mamy jakiś wybór? Słyszałam tak wielu błagających o inne rozwiązanie... Chciałabym podzielić się z Tobą moją wiedzą i doświadczeniem o ludziach przeżywających inną rzeczywistość. Podczas prowadzonych badań, udzielania porad i osobistego zaangażowania w pracę z zaburzonymi ludźmi, odkryłam, że przyczyną schizofrenii rzadko bywa uszkodzenie mózgu. Jestem przekonana o ich głębokim duchowym niezrównoważeniu. Matka Ziemia zachowuje się coraz bardziej dramatycznie w swych uzdrawiających odruchach, a wiele dusz traci kontrolę i panowanie nad sobą. Książka ta jest przewodnikiem dla osób z natury nadwrażliwych, które przeżywając ekstremalne doświadczenia stają się "boleśnie wrażliwymi" (schizofrenikami) albo po prostu zbyt bezbronnymi, by poradzić sobie z przeżywanymi trudnościami. Może być również podręcznikiem dla opiekunów i terapeutów, którzy patrzą na świat dotkliwie wrażliwych z holistycznej perspektywy. Cenię lekarzy jako mistrzów w sztuce. Nie powinni być oskarżani, póki wykonują swą pracę rzetelnie. Jednakże nie są uzdrowicielami dusz. Religie mogą wspomagać tych, którzy za nimi podążają, lecz nie wybierają ich wszyscy. 9

10 Jest jeszcze inna opcja, Inny punkt widzenia, Inna droga... Proszę czytelnika, by porzucił dotychczasową wiedzę o chorobach psychicznych i był jak niezamalowane płótno, gotowe do przyjęcia nowych barw... A potem, gdy obraz będzie gotowy, stanął z boku i spojrzał na całość. Nie każdy artysta nam odpowiada, ale każdy obraz przedstawia pewną historię, jakiś punkt widzenia, z którym obserwator może się identyfikować... lub nie. Książka ta może być takim obrazem dla Ciebie. "Most Między Dwoma Światami" oferuje narzędzia mogące Ci pomóc w przywróceniu równowagi w stanie rozchwiania duchowego. Ostrzeżenie dla tych, którzy nie lubią leków. Spotkałam wielokrotnie klientów, którzy zamiast odzwyczajać się od leków powoli, sądzili, że mogą odstawić je od razu. To doświadczenie wpadnięcia z deszczu pod rynnę doprowadzało ich do takiego stanu nierównowagi, że w przyszłości całkowicie pozbawieni wiary czy odwagi, często kończyli w szpitalach na powtórnych kuracjach lekowych lub bez żadnej pomocy i wsparcia lądowali na ulicy. Sugeruję, proszę, proszę, jeśli ty lub ktoś kogo znasz zażywa leki i odczuwa silną potrzebę ich odstawienia, niech najpierw skonsultuje się z psychiatrą lub opiekującą się nim pielęgniarką. Potem bardzo powoli zmniejsza przepisaną dawkę, wesprze się fachową poradą i naturalnymi terapiami. Będzie miał wówczas większą szansę na sukces i mniej dramatycznych kryzysów. Pozdrawiam cię w tej podróży i wierzę, że znajdziesz tu wiele pomocnych narzędzi. Odette Nightsky 10

11 Mam gdzieś karierę zawodową, jeśli opiera się ona na przesłankach ograniczających badania i ukrywa prawdę. C.G. Jung POGLĄD PSYCHOLOGII TRANSPERSONALNEJ Larisa Bardsley BBSc (Hons) MPsych(Clinical) MAPsS Psycholog Transpersonalny i Kliniczny Książka ta pojawia się w momencie nadchodzenia nieuniknionych zmian społecznych i przenikania nowej świadomości do tradycyjnego sposobu myślenia. Odette buduje most między aktualnie obowiązującym modelem medycznym chorób psychicznych, a holistycznym, alternatywnym podejściem do pracy z, jak ich nazywa, "boleśnie wrażliwymi". Stosunek ten wynika z jej praktyki szamana i rozległego osobistego doświadczenia w pracy z nadwrażliwymi ludźmi. Pisząc to wprowadzenie, czuję, że dobrze byłoby zastanowić się nad tradycyjną rolą szamana w uzdrawianiu oraz porównać pracę uzdrawiania szamańskiego z historiami osób zdiagnozowanych psychiatrycznie. Jako psycholog transpersonalny próbuję patrzeć ponad modelem psychopatologicznym, etykietującym osoby z niezwykłymi doświadczeniami jako chorych psychicznie, gdyż uważam te doświadczenia za część transformującej podróży. Kim Jest Szaman? Rola szamana jest bardzo zindywidualizowana i archaiczna zarazem. Występuje w różnych kulturach i religiach. Można ją porównać z rolą lekarza. Jednak szamani posiadają moc wkraczania w stany paranormalne pozostające poza rozumieniem współczesnej psychologii i medycyny. Jedną nogą 11

12 w tym świecie, drugą w tamtym szaman swobodnie podróżuje między nimi. Szamani w starożytnych kulturach mogli leczyć i dokonywać cudów. Bywali mistrzami ekstazy. Ich podstawową funkcją w rdzennych kulturach było właśnie wywoływanie ekstazy u członków społeczności lokalnych. Zostać Szamanem W dawnych społecznościach były dwie drogi, by zostać szamanem. Pierwsza - dzięki dziedziczeniu, przenoszeniu, druga - poprzez spontaniczny wybór. W obu przypadkach by zostać pełnoprawnym szamanem kandydat musiał poddać się gehennie inicjacji. Miała ona dwa aspekty. Pierwszy ekstatyczny zawierał marzenia senne i stany transowe. Drugi bardziej tradycyjny obejmował instrukcje pewnych technik, wykorzystywanie uzdrowicielskich sposobów takich jak: rozmowy z duchami, korzystanie ze wsparcia pomocnika duchowego, stosowanie pewnych ziół i narkotyków. Czasami inicjację przeprowadzał starszy szaman. Jednak najczęściej odbywała się dzięki duchom odwiedzającym szamana podczas ekstatycznego transu. Terence McKenna i jego brat Dennis w swojej książce The Invisible Landscape (1993) przedstawili następujący punkt widzenia na temat ekstatycznej fazy inicjacji szamana: Inicjacja na funkcję szamana zależała od podatności kandydata na trans i ekstazę. Początkujący szamani mogli być trochę humorzaści, bywali wątli i chorowici. Mieli często skłonność do samotności. Pasują do nich takie określenia jak: epileptyk, katatonik, nad aktywny ruchowo, nieruchawy, typ schizofreniczny itp. Mogli mieć za sobą historię choroby psychicznej. Mogli odpowiadać terminowi "psychologicznie wyjątkowi". Podczas procesu inicjacji przyszły szaman wprowadzany był w stan "choroby", transu. Mógł on w tym stanie przypominającym śmierć lub głęboki sen pozostawać wiele dni. Pasowanie na szamana następowało dzięki spotkaniu magicznego zwierzęcia, kryształu lub innego obiektu. Użycie psychotropowych i etnogenicznych roślin czy ziół jest bardzo powszechne wśród szama12

13 nów, którzy wykorzystują je w ramach swych duchowych i uzdrowicielskich praktyk. Etnogeniczne rośliny są substancjami zmieniającymi funkcjonowanie mózgu. Przykładowo halucynogenne grzybki lub rośliny mają właściwości ułatwiające zmianę świadomości, pozwalają na kontakt z boskością lub rzeczywistością duchową. Inicjacja mogła również nastąpić w stanie transu wywołanego grą na bębnach, podczas rytualnego tańca czy śpiewu. Często szaman w czasie swej inicjacyjnej podróży widział siebie zredukowanego do szkieletu kostnego, ubranego w nową powłokę cielesną. Tematami tych inicjacji podczas stanu transu mogły być zniszczenie lub dekonstrukcja. Często byli oni pożerani czy rozczłonkowywani. Widzieli siebie operowanych przez duchy, które w miejsce wyciętych organów wstawiały im np. magiczne kamienie. Podczas stanu transowego kandydat na szamana mógł łączyć się z mocą zwierząt, co miało dla niego specjalne znaczenie. W tej części szamańskiej podróży stawał się archetypowym zwierzęciem i wykorzystywał to w dotarciu do duchowych wymiarów w celu spełniania swych obowiązków uzdrowiciela lub gromadzenia wiedzy. Motywy i symbole, które pojawiają się podczas szamańskiej inicjacji są rożne w różnych kulturach. W każdym jednak przypadku pojawia się symboliczna śmierć i odrodzenie do ponadludzkiego i transpersonalnego wymiaru. Szamani mają dostęp do nadnaturalnego poziomu i mogą leczyć innych. To autentyczny wizerunek "zranionego uzdrowiciela". Terence Mc Kenna pisze tak: "Zrozum, szaman nie jest jedynie chorym czy wariatem. Jest chorym człowiekiem, który uzdrowił sam siebie. Jest uleczony i musi być szamanem, by pozostać zdrowym". (The Invisible Landscape, 1993) 13

14 Szaman jako uzdrowiciel Rolą szamana w dawnych społecznościach było opuszczanie swego fizycznego ciała, udawanie się do innej rzeczywistości, do Centrum Wszechświata, by połączyć ziemską egzystencję z rzeczywistością niebiańską. Droga ta, od jednego świata do drugiego, często była przedstawiana symbolicznie jako Drzewo Życia, Góra lub Drabina. Podróże takie szaman odbywał w celu odzyskania duszy chorej osoby lub uwolnienia jej od negatywnych energii powodujących chorobę. Nawiązywał kontakt z siłami natury. Przynosił swym społecznościom uświadomienie i dostęp do ogromnych ukrytych mocy. Szamani uzdrawiali z psychoz i neuroz, halucynacji, histerii i innych umysłowych zaburzeń tylko wtedy, gdy przeszli przez nie sami. Szaman jest mitem, centralną postacią, mózgiem i duszą prymitywnych społeczeństw. Mit w nowoczesnym społeczeństwie W naszym zachodnim społeczeństwie jesteśmy skupieni na celach materialnych. Porzuciliśmy nasze mitologiczne i duchowe korzenie. Zostaliśmy odseparowani, oddzieleni od Ziemi, więc na wiele lat zbezcześciliśmy i zatruliśmy ją swymi działaniami. Technologiczne zaawansowanie na wiele sposobów spowodowało alienację od nas samych, od innych ludzi i od naszego środowiska. Joseph Campbell (1993) wielki znawca mitologii w "The Hero with a Thousand Faces" mówi o naszym nowoczesnym społeczeństwie z pewną troską: "Więzy łączące świadomość z nieświadomymi sferami naszej psychiki zostały przecięte, a my pozostajemy rozdarci na dwoje." (str.388). Szamani żyją w mitologii nieświadomości. Przywracają naszemu społeczeństwu duszę. Łączą te dwa elementy wewnętrznego i zewnętrznego świata i pozwalają nam odzyskać równowagę. Przywracają świętość dnia powszedniego. Porównanie podróży schizofrenika i szamana Jest sporo podobieństw między szamańską inicjacją, a doświadczeniami ludzi uznawanych za schizofreników. W obu przypadkach cienka granica między świadomością i nieświadomym światem jest przenikalna. Szamanowi jak i osobie uznanej za schizofrenika Inne Światy utrudniają doświadczanie codziennej utrwalonej rzeczywistości, w której większość ludzi działa niemal przez cały czas. 14

15 W szamańskim procesie utrata własnej tożsamości, dezorientacja, symbolika, wizje i słuchowe omamy mają miejsce w określonym kontekście. Szamański proces przeprowadzany od tysięcy lat, rozumiany był jako święte doświadczenie konieczne dla zdrowia i rozwoju społecznego. W tych starożytnych kulturach odbywał się on w ramach kryzysu i zdrowienia podczas szamańskiej inicjacji. Z powodów historycznych i świadomości świętości szamańskiej drogi stare cywilizacje widziały kryzys szamański w odpowiednim kontekście, a sam szaman miał własne rozumienie tego przez co przechodził i tego co się z nim działo. W przypadku schizofrenii sprawa ma się zupełnie odmiennie. Osoba taka żyje w społeczności, która oddzieliła mitologię i duchowość od praktyki dnia powszedniego. Z powodu diagnozy wciągnięta jest ona w system opieki zdrowotnej działającej w oparciu o model choroby będącej przyczyną doświadczenia zwanego psychozą. Model medyczny, któremu te osoby zmuszone są się poddać, zakłada, że wszelkie symptomy wynikają z choroby, a całe leczenie skupia się na ich usunięciu. Medyczny model mający prowadzić do zdrowia psychicznego jest z pewnością zawężający. Profesjonaliści ograniczyli się do diagnozowania choroby i tłumienia symptomów. Nie znaleziono jednak lekarstwa na chorobę psychiczną. Wydaje się, że dla ludzi głęboko wrażliwych korzystniejsze jest życie między dwoma światami, a dla ich opiekunów pomoc w zrozumieniu tego stanu rzeczy niż jedynie tłumienie symptomów. Żyjemy w społeczeństwie opartym na lęku. Odejście od norm zachowania często jest uznawane za wyzywające i niebezpieczne. Historia naszego systemu opieki zdrowotnej opiera się na etykietowaniu ludzi niezwykłych lub oryginalnych jako chorych, często z braku uświadomienia i zrozumienia tego, czego oni tak naprawdę doświadczają. W przeszłości nasze działania jako profesjonalistów polegały na oddzielaniu takich ludzi, ukrywaniu ich, przyklejaniu etykiet umożliwiających dokumentację przypadku i zalecaniu kuracji. Byłoby wspaniale wykorzystać głęboką wrażliwość szamańskiego i duchowego punktu widzenia w pracy z takimi osobami. Wydaje mi się, że dzięki nie ocenianiu tych osób, które równie dobrze mogłyby być uznane za chore psychicznie, dajemy im szansę odnalezienia drogi do życia w ich poszerzonej świadomości i rzeczywistości. Dzięki transpersonalnemu podejściu i bezwarunkowej akceptacji wysoce wrażliwe osoby, podobnie jak szamani, będą miały szansę, jak nigdy przedtem, zespolenia się, podniesienia świadomości 15

16 i bycia w zgodzie ze swą własną duchowością. Z całym przekonaniem polecam "Most Między Dwoma Światami". Odette Nightsky opisuje różne techniki przydatne dla szczególnie wrażliwych osób i ich opiekunów w sposób zrozumiały, pouczający oraz wysoce praktyczny. Książka przesiąknięta jest jej niezwykłą osobowością, wyraźną pasją i fachowością w tej dziedzinie. Odette pisze jasno i współczująco, opierając się na swym własnym doświadczeniu. Jest to jeden z bardziej przystępnych podręczników, jakie powstały dla głęboko wrażliwych, z którymi miałam przyjemność się zapoznać i może stać się, moim zdaniem, niezwykle cennym wsparciem dla tych wszystkich, którzy mają jakikolwiek związek ze zdrowiem psychicznym. Polecam: Campbell J. (1993) The Hero with Thousand Faces. London: Fontana Press McKenna T., McKenna D. (1993) The Invisible Landscape. San Francisco: Harper-Collins publishers. Szamani krocząc swą ścieżką, są odkrywcami wewnętrznej przestrzeni, Stróżami Starożytnej Wiedzy o niezwykłych stanach świadomości. Różnica między szamanem a szczególnie wrażliwym jest taka, że szaman jest w stanie pozostać sobą w obu światach. Nadwrażliwa dusza często nie jest w stanie odnaleźć się ani w tym, ani w tamtym świecie. Nie sugeruję bynajmniej, że osoby cierpiące na bolesną wrażliwość są szamanami. Niemniej jednak czuję, że miałyby więcej szans powrotu do równowagi dzięki praktykom szamańskim, niż gdy są poddawani leczeniu metodami ortodoksyjnej psychiatrii. Psychiatria jest trójwymiarowym podejściem do nierównowagi uwzględniającym przede wszystkim racjonalny umysł. Szamanizm uwzględnia całą osobę. Umysł, ciało i ducha. Być może nadszedł czas odłożyć na bok wszelkie animozje i zacząć współpracę. Odette Nightsky 16

17 KROCZĄC ŚCIEŻKĄ SZAMANA Początki moich doświadczeń w obszarze, który określam jako świat dotkliwej wrażliwości sięgają 1991 roku. Mieszkałam wtedy w małym nadmorskim miasteczku na południe od Sydney, w Australii, w domu, w którym jak głosiła plotka, straszyło. Wkrótce po wprowadzeniu się tam mój nastrój i myśli zaczęły się stopniowo zmieniać w niepokojący sposób. Doszło do tego, że czułam się ogarnięta strachem, jakby opętana. Zdarzało mi się spacerować nocą i słyszeć głosy... inne niż mój własny, przynajmniej tak mi się wtedy wydawało. Wiedziałam, że mój bliski krewny miał zdiagnozowaną schizofrenię, przypuszczałam więc, że i mnie to mogło spotkać. Udałam się do lokalnego uzdrowiciela na sesję, która w istocie miała mniejszy wpływ na mnie, niż polecone mi przez niego lektury. Zapis przekazu channelingowego ze Szwecji, który przeczytałam, zapowiadał wielkie zmiany w systemie lecznictwa psychiatrycznego i poszerzenie zrozumienia tzw. chorób psychicznych dzięki holistycznej, duchowej perspektywie. Od tej chwili wiele rzeczy w moim życiu zaczęło się zmieniać. Siedząc w medytacji rozpoznawałam dręczące mnie energie. Nie były to wizyty ducha, które mogą poderwać w przerażeniu z miejsca, lecz ogólna inwazja na umysł, emocje i samopoczucie. Spędziłam wiele czasu na negocjacjach z tymi ciemnymi energiami, przeszłam na drugą stronę i to czego się nauczyłam to świadomość, że strach i walka to najmniej użyteczne narzędzia. Następnie postanowiłam, że będę jeździć do Sydney, by uczyć dramy i ruchu a w Bibliotece Narodowej znajdę wszelkie prace i dokumenty, w tym filmowe, na temat schizofrenii. Miałam wielką potrzebę poznania dostępnych informacji na ten temat, także z perspektywy psychiatrycznej. Jak się zorientowałam ta ostatnia dominowała w przejrzanych przeze mnie zbiorach. Pojechałam więc do Anglii i Ameryki. Przeszukiwałam księgarnie, by znaleźć cokolwiek, co mogłoby powiedzieć mi nieco więcej niż stanowisko tradycyjnej psychiatrii, według którego schizofrenia to choroba uszkodzonego mózgu. Nie znalazłam jednak nic specjalnego poza pracami C.G Junga, Stanislava Grofa i R.D. Lainga. Oprócz medycznego żargonu nie było tam żadnych odkrywczych teorii. Żeby go zrozumieć musiałam używać słownika psychiatrycznego. Pomyślałam wówczas, że może szukam w nieodpowiednim miejscu. 17

18 Przestudiowałam zatem historię psychiatrii, by zrozumieć, jak choroby psychiczne były traktowane przed pojawieniem się współczesnej medycyny. Religia miała w przeszłości zabezpieczać przed cierpieniami zadawanymi przez diabła i jego upadłych aniołów. Gdy ktoś słyszał głosy to, albo był wybranym przez Boga prorokiem, albo uległ wpływowi szatana. Było to dla mnie nie do przyjęcia. Nie mogłam przecież uznać, że to co mnie spotkało było dziełem diabła, lub, że jestem prorokiem. Po powrocie do Australii odkryłam, że rdzenni mieszkańcy tej ziemi z ich "boleśnie wrażliwymi" członkami obchodzą się w sposób znacznie bardziej odpowiedzialny niż nowoczesne społeczności. Większość pozytywnych informacji do jakich dotarłam pochodziła z psychologii transpersonalnej i źródeł szamańskich. Zrozumiałam, że droga, którą szłam w moim "innym świecie" była bardzo podobna do tej, którą kroczą szamani. U wielu rdzennych plemion zgodnie z obowiązującymi regułami "boleśnie wrażliwi" członkowie społeczności po odpowiednim przygotowaniu zostają szamanami, których zadaniem jest pomóc innym wrażliwcom przebywać jednocześnie w świecie materii i ducha. W niektórych przypadkach, w sytuacji kryzysowej, szaman wykonuje egzorcyzmy. Rozumie on, że kluczowym problemem jest rozbicie wewnętrzne - oddzielenie od siedziby duszy. Bierze na siebie troskę o zaspokojenie podstawowych potrzeb tych, którzy nie są w stanie wykonywać swych normalnych czynności. Żywność, odzież i schronienie są ofiarowywane przez wspólnotę, a on wchodzi w świat ducha, by dostać wskazówki niezbędne dla właściwej duchowej pomocy, które potem w odpowiedni sposób wprowadza w życie. Robi to jednak tak, by nie wyrządzić najmniejszej szkody. Szamani doświadczają więcej niż jednego wymiaru rzeczywistości. Dla nieprzygotowanego człowieka, który odbiera jednocześnie dwa światy: "światła" i "ciemności", słyszy głosy, widzi obrazy, których nie może się pozbyć, konieczne jest wykonanie pewnej pracy uczącej go kontroli nad tymi męczącymi zjawiskami. W krajach trzeciego świata wyjątkowo wrażliwe dusze rzadko są ignorowane lub wymykają się społeczeństwu. Są one postrzegane jako specjalnie błogosławione, ponieważ w nich świat ducha przejawia się intensywniej niż u innych. W naturalny sposób są uczeni jak znaleźć równowagę. Stany zmienionej świadomości można opanować i używać w ustalony sposób. Ten 18

19 naturalny talent pozwala bardziej wrażliwym pokonywać most między dwoma światami. Sztuką jest znalezienie równowagi dla tego daru, równowagi ciała i ducha. Obecnie, jak John Watkins wspomina w swojej książce "Hearing Voices", rośnie zainteresowanie, w ramach holistycznego podejścia do chorób psychicznych, pracą z wyjątkowo wrażliwymi duszami. Szereg szamańskich technik zostało zastosowanych z powodzeniem w niektórych ośrodkach zdrowia psychicznego. Jednak przeważająca część pacjentów z długą historią omamów jest pozbawiona takich możliwości. Ich indywidualne potrzeby nie są wysłuchiwane i rozumiane. Jedni reagują wyłącznie na leki, inni potrzebują twórczej wizualizacji, homeopatii, szamańskiego uzdrawiania lub wszystkiego tego jednocześnie. Potrzeby każdej osoby są inne. Żyjemy w Erze Wodnika. Era Ryb z jej "dobrem i złem" odchodzi. Żyjemy w światach "światła" i "ciemności". Konieczne jest więc znalezienie równowagi między nimi. Szamanizm jest jedną z opcji w holistycznym podejściu do schizofrenii. Istnieje wielu ludzi "boleśnie wrażliwych" i ich opiekunów, którzy czują, że to podejście może być bardziej skuteczne niż standardowe metody leczenia. Postęp byłby większy, gdyby służba zdrowia psychicznego otworzyła się na holistyczne podejście i zdała sobie sprawę, że zapotrzebowanie na bardziej świadomych i otwartych terapeutów przyniesie korzyść nie tylko pacjentom, ale całej ludzkiej wspólnocie. TRZY DROGI DO POKOJU Szamanizm a schizofrenia Boleśnie wrażliwi Gospodarz zagubionych dusz Głęboko rozbity Mała część, Jaźń Psychicznie niezrównoważony 19

20 Szamańscy uzdrowiciele byli naszymi lekarzami zanim tradycyjne religie ustanowiły swoje praktyki i narodziły się ''cuda'' medycyny. Zapewniali swym społecznościom zioła, konsultacje i duchowe uzdrawianie. Szaman był znany ze swej zdolności przechodzenia między różnymi wymiarami rzeczywistości pozostając w równowadze. Gdy ktoś w wiosce zachorował, szaman stawał się jego przewodnikiem do zdrowia, ponieważ wiedział, że większość chorób powstaje z zaburzenia na poziomie ducha. Szaman nie tylko posiadał w wiosce reputację duchowego przewodnika, ale również musiał panować nad równowagą swej własnej mocy. Bardzo niewielu z nich nadużywało czy manipulowało swymi darami, nie wszyscy jednak byli w pełni wiarygodni, a niektórzy twierdząc, że mogą wyleczyć każdą chorobę, oferowali jedynie placebo. Pojęcie chorego psychicznie nie występowało w świecie szamańskim. Takie przypadki traktowano jako chorobę duszy, a ich uzdrawianie było w kompetencjach szamana. Wszystkie przypadłości: fizyczne, emocjonalne, umysłowe i duchowe były uzdrawiane. Szaman wprowadzał się w trans i udawał w świat ducha, by zbadać co było konieczne do przywrócenia równowagi. Zazwyczaj stwierdzał, że dusza była poważnie okaleczona lub rozdarta i robił wszystko, by wesprzeć jej odbudowę. Mógł też pertraktować z opętującymi istotami duchowymi o uwolnienie od nich cierpiącego. Potem przekazywał mu instrukcje, jak ma stosować sztukę negocjacji i harmonii w świecie duchowym. Wiedział, że zarówno ciemna jak i jasna strona osobowości muszą się zrównoważyć, zanim nastąpi prawdziwe trwałe wyleczenie. Sami szamani mogli być uważani za szalonych. Była jednak wielka różnica między nimi, a "boleśnie wrażliwymi" polegająca na tym, że ci pierwsi mieli silne ugruntowanie w swej jaźni, drudzy dopiero ją odnajdywali. Jeśli popatrzymy jak zachodnie cywilizacje traktują swych duchowo zaburzonych wrażliwców, jasnym jest, że nie postrzegają ich jako specjalnie "błogosławionych". Na szczęście z nadejściem New Age, uzdrawianie szamańskie odradza się i wielu pokłada w nim ogromne nadzieje. 20

21 Religia a schizofrenia Opętanie przez diabła i demony Służąc szatanowi Potencjalni grzesznicy i zagubione dusze pozbawione kontaktu z Bogiem Od kiedy biały człowiek wprowadzał swe ortodoksyjne przekonania na tereny rdzennych plemion, szaman został uznany za reprezentanta szatana, "hokus pokus czarownika - lekarza. Stracił należną mu pozycję i musiał odtąd ukrywać czynione praktyki. Chrześcijaństwo wprowadziło swojego Boga, jedynego Boga! W miarę upływu czasu ortodoksyjne religie zyskiwały na sile, a szamańska ścieżka pomału usuwana była w cień. Gdy boleśnie wrażliwe osoby przytłaczane nierównowagą poszukiwały pomocy, nie było nikogo, kto towarzyszyłby im w ich świecie, kto by ich zrozumiał. Religia miała być lekarstwem, a nierównowagę uważało się za dzieło szatana. W Średniowieczu ok. 9 milionów ludzi, którzy nie pasowali do religijnego obrazu dzieci bożych, było torturowanych i zamordowanych. Wielu z nich było otwartych na świat niematerialny i, jak wierzę, reinkarnowało, przejawiając ponownie ową nadwrażliwość na świat ducha, lecz tym razem zostali potraktowani jako chorzy psychicznie. Lata upływały a prawa kościoła stały się bardziej pobłażliwe. Teraz ksiądz mógł nakazać egzorcyzm. Wspierany przez swego Boga mógł uwalniać z opętania i wysyłać złego ducha "tam skąd przybył". W tym widzę sedno nieskuteczności ortodoksyjnych egzorcyzmów. Bowiem nakazywano istocie opętującej lub niepożądanej energii, wyrzucanej z nieszczęśnika, by wróciła w ciemność skąd, jak sądzono, przybyła. Cierpiącemu zaś zalecano modlitwę, która miała mu przynieść wybaczenie grzechów, jakie popełnił w przeszłości przeciw naukom biblijnym i bożym przykazaniom. (Wątpię jednak, by zagubione w astralu dusze odnalazły równowagę, gdy nakaże się im powrót w ciemność?) Na szczęście dzisiaj religie i kościoły nie są już takie "ogniste" i przepełnione "siarką". Bardziej współczują boleśnie wrażliwym i oferują różne formy wsparcia tym, którzy o to poproszą. Dla tych wszystkich, którzy silnie opierają się na wartościach religijnych, mogą być one źródłem ukojenia. 21

22 Zdrowie psychiczne a schizofrenia Nieznana przyczyna Możliwe genetyczne uwarunkowanie Dysfunkcja mózgu Choroba psychiczna Następnie pojawiły się cuda i wynalazki nowoczesnej nauki, a z nimi szpitale psychiatryczne. Osoby niepasujące do społeczeństwa nie były już palone na stosie lub wieszane. Teraz zamykano je w azylach dla obłąkanych. Instytucje te wyglądały jak ogrody zoologiczne dla zwiedzającej je arystokracji. Bedlam - słynny angielski azyl dla pomylonych niech posłuży za klasyczny przykład. Panowały w nim straszne warunki. Przebywający tam byli traktowani nieludzko i często eksperymentowano na nich stosując nowe leki lub techniki. Na szczęście i takie miejsca należą już do przeszłości. W XX w. system opieki zdrowotnej nad chorymi umysłowo zrobił wiele by poprawić te warunki. Powstały szpitale pozostające pod kontrolą społeczną, a czas pobytu został, w większości przypadków, ograniczony. Teraz leki pomagały w radzeniu sobie z boleśnie wrażliwymi duszami. To znacznie lepiej niż być spalonym czy zamkniętym w "domu wariatów" do końca życia. Obecnie większość nadwrażliwców mieszka w obszarach miejskich, w lokalnej wspólnocie i kontynuuje względnie normalne życie. Dla niektórych to dar niebios, dla innych, to jak plaster na złamaną nogę. Wielu czuje się bardzo samotnie, są oddzieleni od społeczeństwa otrzymując mniej lub bardziej systematyczne wsparcie. Na ulicach miast wzrasta szybko ilość bezdomnych dotkliwie zaburzonych ludzi. Często są bez żadnego wsparcia, z niewielkimi zdolnościami radzenia sobie w powrocie do tak zwanego normalnego życia. Większość stosowanych leków ma niestety dużo skutków ubocznych, dlatego zażywający je spędzają sporo czasu śpiąc lub szukając motywacji do działania. Wielu wrażliwych nie może ich znieść, a w szczególności faktu, że zabijają one twórczą wyobraźnię. System zdrowia psychicznego próbując wykonać pozytywny krok w stronę rehabilitacji, przyznał jednak w końcu, że nie daje sobie rady. Personel jest przepracowany, zaplecze zbyt odhumanizowane, stąd kuracja wygląda raczej jak produkcja fabryczna. Stało 22

23 się oczywiste, że system zdrowia psychicznego nie zaspakaja potrzeb społecznych, brakuje łóżek szpitalnych na długo i krótkoterminowe pobyty, zbyt mało jest specjalnych mieszkań finansowanych przez państwo, więc...co mają zrobić ci, dla których nie ma miejsca? Ulice Parki Ciemne zaułki Nielegalne mieszkania Włóczęga... Włóczęga... ŻEGNAJ STYGMATYZACJO Naukowy żargon używany przez służbę zdrowia psychicznego wydaje się boleśnie wrażliwym mało zrozumiały. Proponuję następujące interpretacje, które mogą być pomocne w zrozumieniu pewnych terminów: Psychoza: Uwarunkowanie, w którym osoba traci zdolność do kontaktu z rzeczywistością trójwymiarową i cierpi na zaburzenia w myśleniu. Schizofrenia i depresje maniakalne podlegają właśnie temu rozpoznaniu. Schizofrenia: Interpretowana jest ( przyczyna jej została już odkryta) jako stan umysłu charakteryzujący się brakiem spójności między myślami, uczuciami i działaniami, najczęściej w połączeniu z urojeniami, halucynacjami słuchowymi, wzrokowymi wraz z wycofaniem się z życia społecznego. Termin "schizofrenia" jest powszechnie używany wobec osób ze zwielokrotnioną osobowością, co jest całkowitym nieporozumieniem. Moim zdaniem przyczyny schizofrenii zostały odkryte. Zwielokrotniona osobowość: Zaburzenie zwielokrotnionej osobowości jest przypadłością charakteryzującą się obecnością dwu lub więcej odrębnych jednostek kontrolujących działania osoby i jej zachowanie. Towarzyszy temu niemożność zapamiętania ważnych życiowych faktów i informacji. W jednej tożsamości osoba nie ma pamięci lub świadomości tego, co robiła, kiedy poddana była innej. 23

24 Mania depresyjna: Uwarunkowanie, w którym osoba przechodzi z jednych ekstremalnych emocji w drugie. Cierpiącego na manię depresyjną trudno powstrzymać w drodze do stanu maniakalnego, a później nie daje się on pocieszyć i pogrąża się w depresji. Podczas swych wyżów traci często kontakt z rzeczywistością i czasami zostaje zdiagnozowany jako schizofrenik. Osoby takie mogą przejawiać niestosowne zachowania seksualne i czuć oraz wyrażać bardzo silne emocje. Potrzebują nieustannie czyjejś uwagi i mogą mówić bez ustanku, nie przejawiając zdolności do słuchania innych. Psychoza narkotykowa: Występuje często, gdy ktoś używał narkotyków lub nadużywał przepisanych leków. To nadużycie może prowadzić do stanu bolesnej nierównowagi. Najczęściej trwa to do czasu oddziaływania narkotyków lub leków na organizm. Czasami psychoza może być w stanie uśpienia, a lek lub narkotyk może zadziałać jako katalizator stanu długoterminowego. Zdarza się to często młodym ludziom, którzy popełnili błąd paląc marihuanę zatrutą dodatkowo środkami chemicznymi zawartymi w nawozach. Stygmatyzacja wnikająca z faktu bycia uznanym za schizofrenika jest częścią izolacji doświadczanej najczęściej przez boleśnie wrażliwych, gdyż powszechnie panuje przekonanie o nieznajomości jej przyczyn i często myli się tę sytuację z czymś, czym nie jest. Wielu z nas, którzy idą duchową ścieżką jako boleśnie wrażliwi z natury, ma zdolność otwierania się na doświadczenia psychiczne, przechodzenia różnych stanów świadomości, identyfikowania się z uczuciami innych, odczuwania świata ludzi cierpiących i słyszenia przekazów z innych wymiarów. Boleśnie wrażliwy przeżywa ekstremalne uczucia. Zwykle nie jest ugruntowany w świecie materii i spędza większość czasu w innych niż trójwymiarowe przestrzeniach. Pytałam wielu boleśnie wrażliwych, gdzie w ich mniemaniu najczęściej przebywa ich jaźń w stosunku do ciała. Wielu odpowiadało, że albo pod sufitem, albo wyszła przez okno. Bardzo rzadko mogli wyobrazić sobie swoją duszę rezydującą wygodnie w ciele. Ludzie ci przypominają puste muszle, otwarte na wpływy z każdej strony... Boleśnie wrażliwi. 24

25 BÓL BYCIA NA TEJ PLANECIE Ktoś może doczekać świtu ocalony na nocnej ścieżce. Kahil Gibran Nadmiernie wrażliwi mają trudność w byciu tu na Ziemi z jednej prostej przyczyny. To zbyt bolesne! Widzimy jak planeta, na której żyjemy pomału niszczona jest na naszych oczach, rozpadają się małżeństwa. Nadużycia seksualne, przemoc, wszechpotężna władza pieniądza są na porządku dziennym. Pytamy o co w tym wszystkim chodzi? Niektórzy z nas, nie rozumieją, co to znaczy być wrażliwym. Nie tylko nie widzą bólu innych, ale nie odczuwają go również na poziomie wspólnoty. Ci o dużej wrażliwości i otwartości mają wrażenie, że spadł na nich ciężar całego świata. Są jak anteny radiowe odbierające zbiorowe myśli. Wyobraź sobie na przykład, że będąc jednym z nich, idziesz spać całkiem zadowolony z życia, ale w marzeniach sennych widzisz olbrzymi wybuch wulkanu, śmierć wielu ludzi i zwierząt. Po obudzeniu odczuwasz ogromny smutek i trudno ci się z tego otrząsnąć. Potem słyszysz, że gdzieś w odległym kraju nastąpiła erupcja wulkanu, która pochłonęła wiele ofiar. Jak poradziłbyś sobie absorbując zbiorową świadomość? Dlaczego tu jesteśmy, jeśli nas to tak rani? Drogi przyjacielu, wiesz chyba, że żyjemy w ważnym momencie ludzkiej ewolucji. Pewnie czytałeś w literaturze New Age, że przechodzimy właśnie z trzeciego na czwarty poziom świadomości. Spróbuję to trochę wyjaśnić. Trójwymiarowość istnieje w naszym materialnym świecie. Wszystko jest stałe i namacalne. Większość z nas funkcjonuje w oparciu o lewą, logiczną półkulę mózgu. Czwarty wymiar to świat astralny, niewidzialny dla przeważającej części z nas. Jest równie rzeczywisty, jak ten trójwymiarowy z tą jedynie różnicą, że by go dostrzec i poczuć musisz stać się bardziej wrażliwym lub zorientowanym prawo półkulowo. Są to wrota do świata zamieszkanego przez zagubione dusze, duchy, istoty astralne, duszki, gnomy, pomocników świata zwierząt, marzenia senne, negatywne myśli i byty niematerialne, z którymi kontaktują się duchowo wrażliwe osoby. Problem powstaje, gdy nie wiedzą one jak się do tego odnieść. 25

26 Boleśnie wrażliwi przebywają między tymi dwoma światami w odróżnieniu od przeważającej większości, która odbiera jedynie świat fizyczny. Na szczęście istnieją dziś narzędzia, pozwalające tym o delikatniejszych naturach żyć w stanie równowagi i zdrowia w obu wymiarach. Aktualnie przechodzimy do czwartego wymiaru, stąd wiele wrażliwych dusz na tej planecie, by pozostać w równowadze staje w obliczu wielkiego wyzwania. Zrozumiałym jest, że wrażliwe dusze zostały wybrane, by wprowadzać nauki planu astralnego. Wiele osób żyjących w świecie trójwymiarowym obawia się kontaktu z innymi wymiarami egzystencji. Nie wiedzą, jak radzić sobie z nadchodzącymi zmianami. Taki spontaniczny kontakt może spowodować, że podważą swój zdrowy rozsądek... Boleśnie wrażliwe istoty będą nauczycielami, gdyż znają rzeczywistość obu światów... To przewodnictwo nastąpi jedynie, gdy wrażliwi nauczą się używać swych darów dla dobra ludzkości. Powód, dla którego pojawili się na tej planecie, to konieczność takiego ugruntowania, by mogli w przyszłości pomagać zagubionym duszom tu na Ziemi zrozumieć inne wymiary życia. Będą oni mogli także wesprzeć w powrotnej drodze do domu tych z astralnego planu, którzy tego potrzebują. Uwierz, albo nie, ale ty jako wrażliwa dusza świadomie wybrałeś pojawienie się w tym świecie i bycie wrażliwym. Teraz masz możliwość pracy przy pomocy technik zawartych w tej książce, by poprawić i zrównoważyć swe zdolności. Jednak uważaj, by nie uznać siebie za następnego Mesjasza lub wybrańca bogów, do czego nawołuje zazwyczaj głodne sławy ego. Łatwo jest ulec takiej iluzji. Jeśli przeznaczeniem twym jest stać się głosem mądrości, przejdziesz przez nie z pokorą i łagodnością podobną świadomości Buddy, i Chrystusa. Twym darem jest wrażliwość. Istnieją dziś sposoby, które pomogą ci wrócić do równowagi, a twym przeznaczeniem będzie przywrócenie swej duszy radości. Ból jest częścią tej egzystencji, gdyż jako ludzie zdecydowaliśmy się zrozumieć siebie lepiej, a on pomaga nam w tych poszukiwaniach i odkryciach. Nie jest uczuciem, od którego można uciec albo, z którym należy walczyć. Jedynym wyjściem jest pozostanie świadkiem tego stanu i poddanie się, gdy wystąpi. Bądź jak oglądający wszystko z wysokiego wzgórza, a dostrzeżesz, że ból próbuje cię czegoś ważnego nauczyć. 26

27 POZA MIEJSCEM DOWODZENIA W wielu rozmowach z nadwrażliwcami pojawiało się kluczowe spostrzeżenie: odstąpili oni od "mostka kapitańskiego" w swoim życiu. Ustąpili to miejsce komuś wewnątrz nich, komuś jak wierzyli silniejszemu, lepszemu niż oni sami. Kiedy pytasz boleśnie wrażliwych, co by się stało, gdyby przeciwstawili się instrukcjom wydawanym przez wewnętrzne głosy, odpowiadają zawsze to samo: "Gdybym nie zrobił tego, co mi każą, byłbym okrutnie ukarany." Formy tej kary mogły być różne, ale przede wszystkim wymieniali zagrożenie śmiercią. Często przychodzi mi do głowy porównanie z historią silnego oddziaływania brata króla Ryszarda na szeryfa z Nottingham. Wciąż pojawiał się on w wewnętrznym świecie szeryfa, podtrzymując swój autorytet i wpływając nieustannie na podejmowane przez niego decyzje. Dotkliwie wrażliwa kobieta powiedziała mi kiedyś, że Matka Boska poleciła jej, by coś zrobiła i, że jeśli tego nie uczyni, zostanie całkowicie unicestwiona. Odpowiedziałam, że nigdy nie słyszałam, by ktoś dobrowolnie poddawał się groźbom, manipulacjom i karze. Wielcy duchowi przywódcy w historii tacy jak Jezus i Budda nigdy nie posuwali się do szantażu, by ktoś spełnił ich prośby. Gdy przeszłam do pytania o rzeczywistą identyfikację tej istoty, usłyszałam kwaśny komentarz typu: Matka Boska nie chce już z tobą rozmawiać. Zabawne, ale było to właśnie w chwili, gdy dochodziłyśmy do prawdy o tym, kim ona jest. Nie twierdzę, że wszystkie głosy pochodzą od istot realnie istniejących, lecz traktuję każdy z nich, jakby był częścią nieświadomą cierpiącej osoby lub archetypową pasożytującą energią. Jak jest naprawdę, nie ma to dla mnie znaczenia. Najważniejsze staje się pozbycie tej nierównowagi i wchłonięcie w siebie jak najwięcej całkowitej prawdy. Kto stoi na mostku kapitańskim twojego statku? Kto tobą kieruje? Czy oni są tymi, za których się podają? A może są oszustami mającymi za zadanie nauczyć cię dostrzegania prawdy przez zamglone szkła podstępu? Kto siedzi na tronie władzy? Ty? A może mieszkają w tobie energie, które tobą zawładnęły, lub cię osaczyły? 27

28 DUCHOWE PRZEBUDZENIE Mistyk obdarzony z urodzenia talentami wchodzi na głęboką wodę i zauważa, że nie potrafi pływać. Tymczasem schizofrenik, nie przygotowany, bez wsparcia i prowadzenia wpadł do wody lub rozmyślnie zanurkował i tonie. Joseph Campbell, "Myths to live By." Stanisław Grof pisząc jako współautor "The Stormy Search for Self" zapowiedział nowe czasy. Ten pionier psychiatrii w swej ponad trzydziestoletniej pracy naukowej nad niezwykłymi stanami świadomości odkrył, że gdy ktoś wejdzie w głęboki stan transformacji, może przeżyć różnorodne doświadczenia wykraczające daleko ponad trójwymiarowe rozumienie, które wydaje się nam naturalne. Nazwał ten stan Duchowym Przebudzeniem. To przebudzenie jest bardzo zindywidualizowane i może przybrać wiele form: Przebudzenie energii kundalini Psychologiczne odnowienie poprzez uruchomienie centralnego archetypu Szamańska droga / duchowa śmierć i odrodzenie Psychiczne otwarcie Karmiczny przypadek przekroczenia losu Doświadczenie wyjścia z ciała Wzbudzenie pamięci karmicznej Synchroniczność Zjednoczenie z kosmiczną świadomością 28

29 Doświadczenie to może spotkać każdego i nie dotyczy jedynie zaangażowanych w jakieś duchowe praktyki. Różnica między przechodzącym Duchowe Przebudzenie i kimś cierpiącym na schizofrenię polega na tym, że ten pierwszy dojdzie do siebie i odkryje nowe zrozumienie, wynikające z przeżywanego stanu. Natomiast cierpiący na w pełni rozwinięty stan psychotyczny jest raczej jak człowiek wystawiony na sytuację bez wyjścia, gdyż nie znajduje ulgi ani zrozumienia dla tego, co się z nim dzieje. Duchowe Przebudzenie może się rozpocząć w każdej chwili, ale zazwyczaj wiąże się z wielką życiową zmianą albo jest katalizatorem zapowiadającym otwarcie na inne światy. Zainicjować je może na przykład śmierć w rodzinie, nadużywanie narkotyków, seksualne zjednoczenie, kryzys emocjonalny lub duchowy. Wierzę, że początek w rozwiniętej schizofrenii / bolesnej wrażliwości jest, we wstępnej fazie, stanem Duchowego Przebudzenia połączonym z innymi głębszymi zaburzeniami pozostającymi przez lata w uśpieniu. Wiele osób zdiagnozowanych psychiatrycznie, które powróciły do równowagi bez przyjmowania leków, wyznało, że czuli, iż przeżyli głęboką, przerażającą podróż wewnętrzną. Cieszyli się z bardziej osobistego i duchowego wsparcia jakie im okazano, niedostępnego niestety w standardowym procesie leczenia psychiatrycznego. Dziś istnieje Sieć Duchowego Pogotowia rozciągająca się na cały świat. Powstała w celu wspierania potrzebujących pomocy. Ludzie umieszczani w domach wariatów to po prostu bardzo wrażliwe jednostki, bezbronne i delikatne. Nie są tak twardzi jak inni działający na rynku pracy. Nie mają tak grubej skóry. Dlatego się załamują. Gruba skóra pozwala żyć wśród wszelkiego rodzaju szaleństwa i się do niego dostosować. Osho WSPÓLNE DOŚWIADCZENIA BOLEŚNIE WRAŻLIWYCH DUSZ Istnieje zgoda co do jednego: szczególnie wrażliwi czują, że mają ponad tym wymiarem kontakt z innym światem. Wielu uważa napotkane istoty za realne. Wielu przestraszywszy się, przystosowało do trudności. Doświadczenia, które opisują są niezwykłe. Myśli to, czy fantazje? Obawiają się powtarzania tych dziwnych rzeczy, które słyszeli, lękając się niezrozumienia i umieszczenia w zakładzie zamkniętym. 29

30 Wielu straciło wiarę całkowicie. Ci ludzie to Boleśnie Wrażliwi. JAK PRZEJAWIA SIĘ BOLESNA WRAŻLIWOŚĆ? Gdy osobista ochrona psychiczna uległa osłabieniu często zdarza się, że przyciągają oni najpierw otaczające Ziemię byty duchowe. Kiedy te negatywne energie wzmacniają się, przyciągają większe, złośliwsze, aż opętani zostaną całą gamą demonicznych energii, czyli duchów. Dawn Hill ( Miłość jest odpowiedzią, jakie jest pytanie? ) Jako dzieci, nadwrażliwcy mogli mieć przerażające duchowe przeżycia, albo doznać jakiejś traumy, która rozbiła rdzeń ich osobowości. Taka sytuacja mogła spowodować znaczące zakłócenia w ich polu aurycznym. Gdy rośli i przechodzili dojrzewanie płciowe, prawdopodobnie przeżyli wiele energetycznych konfrontacji, z którymi musieli sobie poradzić. W końcu znaleźli się w sytuacji, gdy ich aura stopniowo stawała się coraz bardziej poszarpana, nieszczelna, przez co otworzyli się na negatywne wpływy energii zewnętrznych. Ponadto jedną z przyczyn, dla których ludzie ci dają się zwieść innym wymiarom, jest ich wrodzona zdolność rozumienia i odczuwania niewidocznych energii. Niestety z upływem czasu nadchodzi moment, gdy ich pole energetyczne znajduje się na bardzo niskim poziomie. Mając kompletnie podziurawioną aurę są nieustanie narażeni na destrukcyjne wpływy i stają się całkowicie bezbronni. Wykorzystują to zagubione w astralu dusze i traktują ich jak swoje ofiary. Ten psychiczny atak prowadzi najczęściej do zburzenia naturalnej harmonii energii w czakrach, zwłaszcza w czakrze korony i podstawy, oraz w ciałach subtelnych (zakłócenia centrum siedziby duszy). Wrażliwcy ci stają się teraz w pełni świadomi świata ducha. Bywają dręczeni do całkowitego załamania, ich dusza wyprowadzona jest z równowagi, fizyczne ciało pozbawionym harmonii, a umysł pełen konfuzji. By mieć jasność myślenia trzeba być ugruntowanym zarówno duchowo jak i cieleśnie. Wtedy zmysły stają się narzędziem, a nie oprawcą. W przeciwnym 30

31 wypadku do całkiem otwartego naczynia duszy podłączają się nie tylko różne niepożądane jednostki energetyczne, ale boleśnie wrażliwi stają się magnesami przyciągającymi mnóstwo niezrównoważonych form myślowych i innych "energetycznych śmieci". Istota osobowości dotkliwie wrażliwego ulega rozbiciu, a on sam traci miejsce na swoim "kapitańskim mostku "... przypominając zdetronizowanego króla. ŚWIAT BOLEŚNIE WRAŻLIWYCH Wbijając kij w mrowisko, stwierdzam, że inne wymiary istnieją. Einstein, jako naukowiec sięgał po wiedzę do przestrzeni wielowymiarowej. Jeśli spojrzymy ponad ograniczeniami newtonowskich koncepcji zaczniemy dostrzegać wyłaniającą się logikę przyczyn powstawania chorób psychicznych. Jak wspomniałam wcześniej, żyjemy w czymś, co jest ograniczone do przestrzeni trójwymiarowej, gdzie wszystko wydaje się stałe i namacalne. Szczególnie wrażliwi jednak widzą, słyszą i czują ponad tymi wymiarami. Są w stanie dotrzeć do planu astralnego. Jest to miejsce, gdzie między innymi przebywają zagubione dusze osób zmarłych. Osobisty żal autorki: Pragnę wyrazić mój osobisty żal, że ci którzy nie wykroczyli poza doświadczenia materialnej rzeczywistości, sądzą, że wiedzą co jest lepsze dla kogoś, kto przebywa w innych wymiarach. Jak to jest możliwe, że ci, którzy tego nie pojmują i nigdy nie przeżyli, mają prawo do wydawania sądów, stawiania diagnoz. Czy nie byłoby lepiej, by ten kto ma jakiekolwiek pojęcie na temat świata boleśnie wrażliwych opiekował się nimi, udzielał im porad, a nie ten, kto nie ma na w tej przestrzeni żadnego doświadczenia?! Dlaczego ta szczególna wrażliwość dotyka jednych ludzi, a innych nie? Jestem głęboko przekonana, że jest to nasz własny, lecz obecnie nie świadamiany wybór, dokonany dla nauczenia się siebie. Jeśli tę sytuacje dobrze wykorzystamy, może to przynieść naszej duszy ogromny pożytek. Przez analogię i dla lepszego zrozumienia wyobraź sobie, że... Jesteś szczególnie wrażliwą jednostką zamieszkującą w jakimś domu (twoje duchowe ciało) będącym twoją własnością od wielu lat. Z upływem czasu 31