ĆWICZENIE 1 i 2: ANALIZA PRZECIWUTLENIACZY W PRODUKTACH ŻYWNOŚCIOWYCH. Metody oznaczania przeciwutleniaczy
|
|
- Gabriela Owczarek
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 część teoretyczna ĆWICZEIE 1 i 2: AALIZA PRZECIWUTLEIACZY W PRODUKTACH ŻYWOŚCIOWYCH Metody oznaczania przeciwutleniaczy Znaczne zróżnicowanie w budowie, funkcji i pochodzeniu utleniaczy i reaktywnych form tlenu, wymusiło powstanie licznych metod badawczych. ie jest bowiem możliwe analizowanie tym samym sposobem tak różnych związków jak enzymy, duże białka, niskocząsteczkowe przeciwutleniacze czy hormony. Z drugiej strony te rozmaite antyoksydanty mogą oddziaływać w odmienny sposób, w zależności od rodnika czy utleniacza, środowiska reakcji i obecności lub braku innych substancji. Przeciwutleniacz wyspecjalizowany w zmiataniu tlenu singletowego może nie działać na rodniki peroksylowe i odwrotnie. Właśnie z powodu tak licznych i różnorodnych mechanizmów, jak również zróżnicowania środowiska reakcji nie ma możliwości, by jedna metoda mogła dokładnie opisywać wszystkie źródła rodników i/lub przeciwutleniaczy. Jak dotąd nie ma jednej, pełnej klasyfikacji stosowanych technik pomiarowych. Większość badań opiera się na ocenie aktywności czy tzw. pojemności antyoksydacyjnej, będącej sumą właściwości poszczególnych związków zawartych w badanym materiale. Inne metody oceniają przeciwutleniacze ilościowo i jakościowo, nie uwzględniając ich aktywności. Wszystkie metody służące do oceny przeciwutleniaczy, zarówno ich ilości, jak i aktywności, można podzielić na: chromatograficzne: - na płaszczyznach - chromatografia bibułowa i cienkowarstwowa (TLC), - na kolumnach - chromatografia cieczowa (HPLC) i gazowa (GC), spektrofotometryczne, kolorymetryczne, elektrochemiczne: - woltamperometria cykliczna (CV), - spektroelektrochemia, elektronowy rezonans paramagnetyczny (EPR). Antyoksydanty mogą inaktywować wolne rodniki na dwa sposoby, przez transfer atomu wodoru (HAT) lub pojedynczego elektronu (SET). W związku z tym metody określające pojemność antyoksydacyjną można też podzielić na odpowiednie dwie grupy: 1) metody oparte o mechanizm HAT (np. ORAC, TRAP) mierzą zdolność przeciwutleniacza (AH) do wygaszania rodników poprzez oddanie wodoru:
2 część teoretyczna AH X A XH (1) Tego typu reakcje zachodzą szybko i zależą od ph, rozpuszczalnika oraz obecności innych substancji redukujących, np. metali, które mogą zawyżać wynik, 2) metody oparte o mechanizm SET (np. FRAP, CUPRAC) wykrywają zdolność antyoksydanta do przeniesienia e i zredukowania rodnika czy jonów metali: X AH X AH (2) H2 O AH A H3O (3) X H3O XH H 2O (4) Me III AH AH Me II (5) Są to reakcje zachodzące powoli, zależne od ph i obecności jonów metali. Istnieją jednak metody, których nie można jednoznacznie zakwalifikować do żadnej z powyższych grup (TEAC, DPPH, metoda Folina-Ciocalteu). iezależnie od przyjętego podziału najczęściej wykorzystywane są metody chromatograficzne i spektrofotometryczne. Szerokie zastosowanie w badaniach glikozydów flawonoidowych znalazła chromatografia, która pozwala nie tylko na stwierdzenie obecności związku w próbce, lecz także na wnioskowanie o jego ilości. Zasadnicze znaczenie dla dobrego rozdziału ma dobór odpowiedniej fazy ruchomej i adsorbenta. W skład fazy ruchomej wchodzą najczęściej następujące rozpuszczalniki: woda, kwas octowy, n-butanol, octan etylu, kwas mrówkowy, benzen, keton metyloetylowy, chloroform, aceton. Rozdzielanie substancji na cienkich warstwach wykonuje się niekiedy wielokrotnie, rozwijając chromatogram w tej samej lub różnych fazach ruchomych. W celu rozpoznania związków stosuje się wzorzec o znanej wartości czasu retencji. Po dokonaniu rozdziału na cienkiej warstwie, można zlokalizowaną substancję wyeluować odpowiednim rozpuszczalnikiem i oznaczyć ilościowo. W wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) fazą ruchomą jest ciecz, przepływająca pod wysokim ciśnieniem poprzez warstwę złoża w kolumnie. Identyfikację i oznaczanie składników umożliwiają detektory reagujące na zmiany zachodzące w składzie fazy ruchomej podczas wymywania z kolumny składników mieszanin. Dobór rozpuszczalników zależy od właściwości badanego flawonoidu i stosowanego układu detekcyjnego, niekiedy stosuje się fazę ruchomą, o składzie zmieniającym się podczas procesu chromatograficznego (elucja gradientowa). Fazy ruchome w chromatografii cieczowej, w odróżnieniu od gazowej, są ważnym elementem zmiennym, dostarczającym wielu możliwości doboru najkorzystniejszych warunków rozdziału. Chromatografia cieczowa znalazła zastosowanie w analizie jakościowej i ilościowej flawonoidów. W chromatografii gazowej (GC) fazą ruchomą jest gaz. Badania jakościowe prowadzi się na podstawie porównania czasu retencji substancji badanej i wzorcowej. Do oznaczania zawartości stosuje się najczęściej metodę wzorca wewnętrznego, która eliminuje błędy przy wprowadzaniu próbki na kolumnę. Metody spektrofotometryczne są przydatne do oznaczania czystych substancji, natomiast metodami kolorymetrycznymi można oceniać zawartość lub aktywność flawonoidów w ekstraktach po wstępnym oczyszczeniu. Do tej grupy należą m.in. metody:
3 część teoretyczna Christa-Műllera, w której zawartość flawonoidów oznacza się poprzez pomiar natężenia zabarwienia powstałego w wyniku reakcji flawonoidu z trójchlorkiem antymonu, tlenochlorkiem cyrkonu, octanem uranylowym, azotanem berylu, kwasem borowym lub chlorkiem glinowym, Folina-Ciocalteu'a, gdzie flawonoidy tworzą barwny kompleks z odczynnikiem Folina-Ciocalteu'a (mieszanina wolframianu sodowego, molibdenianu sodowego i siarczanu litu w środowisku kwasu fosforowego i solnego) dając zielono-niebieską barwę; po utlenieniu kompleks oznacza się spektrofotometrycznie przy długości fali od 750 nm do 784 nm, opierające się na reakcjach wygaszania syntetycznych wolnych rodników (ABTS, DPPH, DMPD); barwny aktywny rodnik ulega redukcji przez antyoksydanty obecne w badanej próbce, do bezbarwnych związków, co ilościowo mierzy się spektrofotometrem przy długości fali 734, 515 i 505 nm odpowiednio dla w/w rodników, FRAP, polegająca na pomiarze zdolności do redukcji jonu żelazowego 2,4,6- tripirydylo-s-triazyny (TPTZ); związek żelaza (III) w reakcji z antyoksydantem daje barwny produktu, który oznacza się przy długości fali 593 nm, TRAP, w której przeciwutleniacz redukuje rodnik ABAP, CUPRAC, w której jony miedzi (II) ulegają pod wpływem antyoksydantów redukcji do jonów miedzi (I); analizę spektrofotometryczną wykonuje się przy długości fali 450 nm, ORAC, oceniająca zdolność antyutleniacza do opóźniania fluorescencji R-fikoerytryny, indukowanej przez AAPH, długość fali wzbudzającej to 540 nm, a emisji 570 nm. Do oceny aktywności przeciwutleniającej służą także metody elektrochemiczne. Wykorzystują one prąd jaki powstaje w czasie elektrochemicznej reakcji tlenu na elektrodzie. Przeciwutleniacze, reagując z tlenem i jego pochodnymi, zmniejszają natężenie tego prądu. Istnieje kilka wariantów elektrochemicznego pomiaru aktywności antyoksydacyjnej. ajważniejsze z nich, cykliczna woltametria (CV) i różnicowa woltametria pulsowa (DPV), pozwalają na pomiar siły działania przeciwutleniaczy zawartych w badanych próbkach za pomocą specjalnej szklanej elektrody węglowej. Zróżnicowanie ph pozwala na selektywną ocenę samych flawonoidów (ph=7,5) lub flawonoidów i kwasów fenolowych (ph=2,0). Zaletą tych metod jest to, że nie wymagają żadnych dodatkowych odczynników. Szklana elektroda węglowa jest najlepszą do tych celów, gdyż antyoksydanty fenolowe utleniają się na niej przy podobnych potencjałach jak na elektrodach metalicznych, jednak bez zakłóceń interferencyjnych związanych z utlenianiem etanolu. Do technik oceniających zawartość związków przeciwutleniających należy zaliczyć również wszystkie oznaczenia poszczególnych antyoksydantów, a więc metody analizy witaminy C, tokoferoli, antocyjanin itd. Wyżej wymienione metody służą do analizy ilościowej lub jakościowej przeciwutleniaczy oraz oceny ich aktywności. Odmienne podejście do problemu reprezentuje następna technika. Spektroskopia elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR) pozwala na wykrycie związków posiadających niesparowane elektrony (paramagnetyków), czyli będących wolnymi rodnikami. Badanie polega na wprowadzeniu próbki w
4 część teoretyczna zmienne pole magnetyczne, po czym niesparowane elektrony orientują się równolegle lub antyrównolegle względem kierunku pola (rozszczepienie poziomów energetycznych to tzw. efekt Zeemana) i następuje absorpcja doprowadzonego promieniowania o częstości pasującej do różnicy energii tych orientacji. Warunki pomiaru można zmienić poprzez zmianę indukcji pola magnetycznego, natomiast jego częstotliwość pozostaje stała. Badania przeprowadza się zazwyczaj w temp. ciekłego azotu 77 o K, gdyż przedłuża to czas życia wolnych rodników. Pochłonięcie energii może zostać zmienione, odpowiednio przekształcone przez układ odbiorczy spektrometru elektronowego rezonansu paramagnetycznego i wyświetlone na ekranie, bądź zapisane przez układ rejestrujący. Otrzymywane widma są porównywane ze wzorcem zewnętrznym, którym najczęściej jest DPPH i analizowane przez programy komputerowe. Metoda EPR posiada szereg zalet wobec innych spektroskopii promieniowania elektromagnetycznego: jest to metoda specyficzna dla wolnych rodników, inne substancje nie mają żadnego udziału w rejestrowanym sygnale, energia stosowanych do napromieniania próbki mikrofal jest niewielka, zatem i możliwość powstania uszkodzeń analizowanej próbki przez sam pomiar jest znikoma, objętość badanej próbki to zaledwie około 200µl, możliwe są pomiary próbek nieprzezroczystych, sygnał wolnych rodników w tle jest znikomy, pozwala to w sposób niezaburzony obserwować upatrzone substancje wolnorodnikowe. Poważnym utrudnieniem obserwacji bezpośredniej wolnych rodników może być ich bardzo krótki czas życia. Aby ominąć ten problem stosowane są tzw. pułapki spinowe (T). Są to związki diamagnetyczne, które dzięki obecności wiązań typu O, z łatwością wchodzą w reakcję z nietrwałym rodnikiem tworząc trwałe addukty spinowe: R T R T (6) Czynniki wpływające na zafałszowania wyników Jak dotąd nie ma jednej uniwersalnej i idealnej metody oznaczania aktywności przeciwutleniającej. Pomimo tego, że większość z nich jest prosta, interpretacja wyników bywa skomplikowana, np. kiedy analizowane próbki mają pokrywające się widma. DPPH ma stosunkowo mały zasięg liniowy, ponadto istnieje wiele antyoksydantów reagujących szybko z rodnikami propylowymi, ale wolno bądź wcale z DPPH. Przy jego użyciu można oznaczyć tylko związki hydrofobowe w przeciwieństwie do metody z zastosowaniem rodnika ABTS, która oznacza zarówno hydrofobowe, jak i hydrofilowe. W metodzie Folina-Ciocalteu'a czynnikiem, który najbardziej wpływa na zafałszowania jest mieszanie się substancji, szczególnie cukrów, aromatycznych amin, dwutlenku siarki, kwasu askorbinowego i kwasów organicznych. Dlatego
5 część teoretyczna należy wprowadzać korekty. Dodatkowo niefenolowe substancje organiczne (adenina, adenozyna, alanina, anilina, kwas aminobenzoesowy, kwas askorbinowy, benzaldehyd, kreatynina, cysteina, cytozyna, dimetyloalanina, EDTA, fruktoza, guanina, glicyna, histamina, histydyna, uracyl, kwas olejowy, tryptofan, białka, sacharoza), jak i nieorganiczne (hydrazyna, siarczan amonu, siarczan manganu, fosforan sodu) reagujące z odczynnikiem Folina dają w efekcie zawyżony wynik końcowy aktywności przeciwutleniającej. iektóre metody opierają się na założeniu, że reakcje redoks przebiegają tak szybko, że wszystkie kompletne reakcje zachodzą w przeciągu 4 do 6 minut. W rzeczywistości to nie zawsze jest prawda. Szybko reagujące fenole, które wiążą żelazo i rozbijają niższe związki najlepiej analizować w krótkim czasie (ok. 4 min). Jednakże, niektóre polifenole reagują nieco wolniej i potrzebują dłuższego czasu reakcji dla wykrycia (ok. 30 min). Źle dobrany czas reakcji również powoduje, że wyniki są obarczone błędem. ie wszystkimi metodami można oznaczyć te same przeciwutleniacze. Metoda FRAP nie mierzy np. glutationu. Wykrywa się go za pomocą oznaczenia TRAP, opierającego się na fazie opóźnienia, zakładając, że wszystkie przeciwutleniacze ją wykazują i że jej długość jest proporcjonalna do aktywności przeciwutleniającej. Jednakże, nie wszystkie antyoksydanty posiadają oczywistą fazę opóźnienia. Ponadto wartość otrzymana na podstawie samej fazy obniża rzeczywisty wynik. Skróty: ORAC - Oxygen radical absorption capacity TRAP - Total reactive antioxidant potential FRAP - Ferric reducing ability of plasma albo Ferric reducing antioxidant power CUPRAC - Cupric reducing antioxidant capacity TEAC - Trolox equivalent antioxidant capacity VCEAC - Vitamin C equivalent antioxidant capacity AAPH - 2,2'-azo-bis-2-amidinopropane dihydrochloride ABAP - 2,2'-azo-bis-2-amidinopropane ABTS+ - 2,2'-azinobis-(3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate) DMPD,-dimethyl-p-phenylenediamine DPPH - 2,2-diphenyl-1-picryhydrazyl
6 ĆWICZEIE 1 i 2: AALIZA PRZECIWUTLEIACZY W PRODUKTACH Cel ćwiczenia ŻYWOŚCIOWYCH 1. Ocena aktywności antyoksydacyjnej wybranych produktów metodą ABTS i DPPH 2. Oznaczanie ogólnej zawartości polifenoli metodą kolorymetryczną z odczynnikiem Folin-Ciocalteu Przygotowanie ekstraktów z owoców 1. Porcję zliofilizowanych owoców przełożyć szczypczykami do zbiornika młynka laboratoryjnego (do około połowy objętości pojemnika) i zmielić (2 x 12 sekund) 2. Do suchej i czystej kolby stożkowej (50 ml) ze szlifem odważyć po dokładnie 0,500 g rozdrobnionego liofilizatu i natychmiast zalać 25 ml metanolu 3. Do kolby włożyć mieszadełko, zatkać korkiem i pozostawić na 2h na mieszadle magnetycznym (500 rpm) 4. Przesączyć całość przez sączek do czystej probówki wirowniczej, dopełnić do 25 ml (po doprowadzeniu do temp. pokojowej) i zwirować (3000 obr/min, 10 minut, 20ºC) 5. adsącz zebrać do czystej, zakręcanej probówki na 15 ml 6. Do czasu analizy przechowywać w zamrażarce Analiza ABTS Roztwór podstawowy ABTS* (7 mm ABTS, 2.45 mm K 2 S 2 O 8 ) 1. Przygotowanie 4,9 mm roztworu nadsiarczanu potasu K 2 S 2 O 8 : odważyć 0,132 g (dokładnie!) K 2 S 2 O 8 przenieść ilościowo do kolbki miarowej na 100 ml dopełnić do kreski wodą redestylowaną dokładnie wymieszać, aż do całkowitego rozpuszczenia (30 minut na mieszadle magnetycznym) roztwór jest stabilny 1 dzień
7 2. Przygotowanie PBS, ph 7,4: Do czystej butelki 500 ml wsypać 2 tabletki PBS Dopełnić do około 400 ml wodą redestylowaną, Co jakiś czas mieszać, aż do całkowitego rozpuszczenia (około 2-3 godzin) 3. Przygotowanie ABTS* do zakręcanej probówki na 15 ml odmierzyć pipetą automatyczną 1,3 ml 4,9 mm roztworu K 2 S 2 O 8 dodać 1 tabletkę ABTS (2,2 -azino-bis(3-ethylbenzthiazoline-6-sulfonic acid) nie dotykać palcami!!! dodać 1,3 ml wody podwójnie destylowanej zakręcić probówkę, dokładnie wymieszać owinąć szczelnie folią aluminiową odstawić na 16 h w temperaturze pokojowej, w ciemnym miejscu Roztwór podstawowy ma mieć kolor ciemnozielony. Przechowywać w lodówce, nie zamrażać! Roztwór roboczy ABTS (ABTS 0.7 ) Rozcieńczyć za pomocą PBS roztwór ABTS* tak, by jego absorbancja przy 734 nm wynosiła A = 0,7 ± 0,02 (najlepiej gdy A jest bliższe 0,72). Przygotować taką ilość roztworu ABTS 0,7 by wystarczyła do analizy wszystkich próbek i wykonania krzywej standardowej (licząc po 1 ml na każdy punkt pomiarowy). Gotowy roztwór przechowywać w butelce z ciemnego szkła ze szlifem. Metoda ta pozwala na ilościową ocenę zmiatania wolnych rodników na podstawie zdolności składnika do wygaszania stabilnego rodnika ABTS. Kwas 2,2 -azyno-bis (3-etylenobenzotiazolinowy) (rys. 1.) jest syntetycznym kationorodnikiem, rozpuszczalnym w wodnych i organicznych roztworach, pozwalającym na pomiar przeciwutleniaczy zarówno hydrofilowych, jak i hydrofobowych. Jest on wrażliwy na światło i musi być przetrzymywany w ciemności. W przeciwieństwie do DPPH rodnik ten nie jest dostępny w formie aktywnej. W handlu występuje pod postacią nieaktywnej soli dwuamonowej i generuje się go albo poprzez reakcję chemiczną (np. z dwutlenkiem manganu, nadsiarczanem potasu, ABAP) lub enzymatyczną (z peroksydazą, mioglobiną, hemoglobiną).
8 Et S SO 3 H S HO 3 S Et Rys. 1. Budowa chemiczna rodnika ABTS Krzywa standardowa Troloxu dla ABTS 1. W probówkach typu Eppendorf przygotować rozcieńczenia 1 mm roztworu Troloxu w PBS zgodnie z poniższą tabelą Lp Stężenie końcowe standardu [mg/100 ml] Objętość PBS [μl] , , , Objętość 1mM Troloxu [μl] 2. Do 7 kuwet odmierzyć po 1 ml ABTS Ustawić spektrofotometr: Single Component Analysis; liczba standardów 6, wpisać kolejno stężenia standardów (wg tabeli powyżej); długość fali 734 nm; zero, non-intercept; czas pomiaru 0,2 sek; liczba powtórzeń: 3 4. Ustawić blank w aparacie: PBS 5. Dodać do pierwszej kuwety 100 l roztworu Troloxu z probówki nr 1 i równocześnie włączyć stoper, dokładnie wymieszać (przepipetować) zawartość kuwety (uważać, żeby nie powstały żadne pęcherzyki powietrza!) 6. Po 30 sekundach dodać do kolejnej kuwety 100 l roztworu z probówki nr 2 itd. 7. W chwili, kiedy stoper pokaże dokładnie 6 minut odczytać absorbancję pierwszej kuwety (należy 3-krotnie kliknąć w pole standardu żeby spektrofotometr przeczytał absorbancję 3 razy i wyciągnął średnią) 8. Po 30 sekundach (na stoperze 6:30) odczytać w analogiczny sposób absorbancję roztworu w następnej kuwecie itd. 9. Po odczytaniu A wszystkich roztworów Troloxu wykreślić krzywą wzorcową.
9 Pomiar próbek metodą ABTS 1. W probówkach typu Eppendorf przygotować kolejne rozcieńczenia (dwu-, pięcio-, dziesięcio-, pięćdziesięcio- i stukrotne) ekstraktów owocowych w PBS. 2. Do kuwet odmierzyć po 1 ml ABTS Ustawić blank w aparacie: PBS 4. Dodać do pierwszej kuwety 100 l pierwszego badanego ekstraktu i równocześnie włączyć stoper, dokładnie wymieszać (przepipetować) zawartość kuwety (uważać, żeby nie powstały żadne pęcherzyki powietrza), 5. Zmierzyć absorbancję próbek (w 6. minucie), na podstawie krzywej wyliczyć aktywność przeciwutleniającą badanych ekstraktów (w mg Troloxu/ 100 ml ekstraktu). Wyciągnąć wnioski i zamieścić je w sprawozdaniu. Analiza DPPH Przygotowanie roztworu 1. Odważyć 0,012g DPPH w naczyńku wagowym, przenieść ilościowo do kolby miarowej na 100 ml uwaga: DPPH słabo się rozpuszcza, kryształki mogą zatykać końcówkę pipety i powodować jej zalanie! 2. Dopełnić do kreski czystym etanolem (do 100 ml) 3. Odstawić na mieszadło magnetyczne na co najmniej 1 godzinę 4. Po całkowitym rozpuszczeniu DPPH przenieść roztwór do butelki z ciemnego szkła. Roztwór ma kolor ciemno fioletowy! W oznaczeniu metodą DPPH przeciwutleniacze obecne w badanej próbce redukują stabilny rodnik azotowy 2,2-difenylo-1-pikrylohydrazyl (DPPH) powodując spadek absorbancji mierzonej przy długości fali 517 nm (rys.2.). Roztwór aktywnego rodnika ma barwę purpurową, a jego odbarwienie świadczy o tym, że niesparowany dotąd elektron został sparowany.
10 . + RH H + R. O 2 O 2 O 2 O 2 O 2 O 2 Rys. 2. Reakcja redukcji rodnika DPPH przez antyutleniacz Krzywa standardowa Troloxu dla DPPH 1. W probówkach typu Eppendorf przygotować rozcieńczenia 1 mm roztworu Troloxu w etanolu zgodnie z poniższą tabelą: Lp Stężenie końcowe standardu [mg/100ml] Objętość EtOH [ l] , , , , , Objętość 1 mm Troloxu [ l] 2. Do 6 kuwet odmierzyć po 0,6 ml EtOH 3. Do każdej z kuwet dodać po 0,2 ml przygotowanego roztworu DPPH nie dotykając końcówką do etanolu, po nałożeniu do wszystkich kuwet przepipetować tą końcówką zawartość wszystkich kuwet 4. Ustawić spektrofotometr: Single Component Analysis; liczba standardów 6, wpisać kolejno stężenia standardów (wg tabeli powyżej); długość fali 517 nm; zero, non-intercept; czas pomiaru 0,2 sek; liczba powtórzeń: 3 5. Ustawić w aparacie blank: EtOH
11 6. Dodać do pierwszej kuwety 200 l roztworu Troloxu z probówki nr 1 i równocześnie włączyć stoper, dokładnie wymieszać (przepipetować) zawartość kuwety (uważać, żeby nie powstały żadne pęcherzyki powietrza) 7. Po 30 sekundach dodać do kolejnej kuwety 200 l roztworu z probówki nr 2 itd. 8. W chwili, kiedy stoper pokaże dokładnie 10 minut odczytać absorbancję roztworu z pierwszej kuwety (należy 3-krotnie kliknąć w pole standardu żeby spektrofotometr zmierzył absorbancję 3 razy i wyciągnął średnią) 9. Po 30 sekundach (na stoperze 10:30) odczytać w analogiczny sposób A roztworu w następnej kuwecie itd. 10. Po odczytaniu A wszystkich roztworów Troloxu wykreślić krzywą wzorcową. Pomiar próbek metodą DPPH 1. W probówkach typu Eppendorf przygotować kolejne rozcieńczenia (dwu-, pięcio-, dziesięcio-, pięćdziesięcio- i stukrotne) badanych ekstraktów w wodzie redestylowanej. 2. Przygotować mieszaninę 0,6 ml EtOH i 0,2 ml DPPH w kuwecie, dokładnie przepipetować, żeby kolor był jednolity UWAGA: Dla ułatwienia i przyspieszenia pracy można przygotować sobie rozcieńczenie DPPH. W tym celu: odmierzyć w suchej, czystej kolbie miarowej dokładnie 25 ml roztworu DPPH, przelać ilościowo do kolby miarowej na 100 ml (wypłukiwać kolbę etanolem, aż etanol będzie całkiem bezbarwny), dopełnić kolbę do kreski etanolem (czyli do 100 ml). Wymieszać, aż kolor roztworu będzie jednolity. Przelać zawartość do 2 butelek z ciemnego szkła na 50 ml. Tak rozcieńczony roztwór dodajemy do kuwet w ilości 0,8 ml! 3. Odczytać blank: EtOH 4. Dodać do pierwszej kuwety 0,2 ml rozcieńczonego pierwszego badanego ekstraktu (ekstrakt nr 1) i równocześnie włączyć stoper, dokładnie wymieszać (przepipetować) zawartość kuwety (uważać, żeby nie powstały pęcherzyki powietrza!). Po 30 sekundach do drugiej kuwety dodać 0,2 ml kolejnego rozcieńczenia ekstraktu nr 1, po kolejnych 30 sekundach, do następnej kuwety, dodać 0,2 ml następnego rozcieńczenia itd. 5. Pomiar absorbancji roztworu w kuwecie wykonać dokładnie w 10 minut od dodania ekstraktu do kuwety, na podstawie krzywej wyliczyć aktywność przeciwutleniającą badanych ekstraktów (w mg Troloxu/ 100 ml ekstraktu). 6. Wyciągnąć wnioski i zamieścić je w sprawozdaniu.
12 Oznaczenie zawartości polifenoli ogółem Wykonanie krzywej wzorcowej 1. Z roztworu standardowego (+)katechiny o stężeniu 50 mg/100 cm 3 (w metanolu) przygotować rozcieńczenia do krzywej wzorcowej. 2. W tym celu do kolby miarowej na 25 cm 3 dodać: 0,5; 1,25; 2,5; 3,75; 5 cm 3 standardowego roztworu katechiny i dopełnić metanolem do kreski. 3. astępnie z każdej kolby pobrać 2,5 cm 3 do kolb miarowych na 25 cm 3 i dopełnić wodą redestylowaną. 4. Z tak przygotowanych roztworów do kolb stożkowych przenieść po 5 cm 3 roztworu, dodać 0,25 cm 3 odczynnika Folina-Ciocalteau (rozcieńczonego wcześniej wodą redestylowaną w stosunku 1:1 v/v) oraz 0,5 cm 3 7% roztworu a 2 CO 3. Zamieszać i pozostawić w ciemności na 30 min. 5. Po tym czasie zmierzyć absorbancję w spektrofotometrze przy długości fali λ = 760 nm (blank = metanol). Wykreślić krzywą wzorcową. Badanie właściwe 1. Przygotować rozcieńczenia ekstraktu wyjściowego: 2-, 5- i 10-krotne z użyciem metanolu. astępnie pobrać 2,5 cm 3 przenieść do kolb miarowych o pojemności 25 cm 3 i dopełnić wodą. 2. Z tak przygotowanych roztworów pobrać 5 cm 3, dodać 0,25 cm 3 odczynnika Folina Ciocalteau (1:1) oraz 0,5 cm 3 7% a 2 CO 3. Wymieszać i pozostawić na 30 min. w ciemności. 3. Zmierzyć absorbancję w spektrofotometrze przy długości fali λ = 760 nm (blank = metanol). 4. Z krzywej wzorcowej odczytać zawartość polifenoli ogółem wyrażoną w mg katechiny/100 ml ekstraktu. 5. Wyciągnąć wnioski i zamieścić je wraz z wynikami w sprawozdaniu.
13 piśmiennictwo Piśmiennictwo 1. Apak R., Güclü K.G., Özyürek M., Karademir S.E.: ovel total antioxidant capacity index for dietary polyphenols and vitamins C and E, using their cupric iron reducing capability in the presence of neocuproine: CUPRAC method, J. Argic. Food Chem. 2004, 52, Arnao M.B.: Some methodological problems in the determination of antioxidant activity using chromogen radicals: a practical case, Trends Food Sci. Technol. 2000, 11, Arts M.J.T.J., Haenen G.R.M.M., Voss H.P., Bast A.: Antioxidant capacity of reaction products limits the applicability of the Trolox equivalent antioxidant capacity (TEAC) assay, Food Chem. Toxicol. 2004, 42, Bartosz G.: Druga twarz tlenu. Warszawa. Wydawnictwo naukowe PW, Korotkova E.I., Karbainov A.Y., Shevchuk A.V.: Study of antioxidant properties by voltammetry, J. Electroanal. Chem. 2002, 518, Miller.J., Rice-Evans C.A., Davies M.J., Gopinathan V., Milner A.: A novel method for measuring the antioxidant capacity, 1993, 84, Miller.J., Rice-Evans C.A.: Factors influencing the antioxidant activity determined by the ABTS + radical cation assay, Free Radical Res. 1997, 26, Prior R. L., Wu X., Schaich K.: Standarized methods for the determination of antioxidant capacity and phenolics in foods and dietary supplements. J. Agric. Food Chem. 2005, 53, Re R., Pellegrini., Porteggente A., Pannala A., Yang M., Rice-Evans C.: Antioxidant activity applying an improved ABTS radical cation decolorization assay. Free Radic. Res., 1999, 26 (9/10), Sanchez-Moreno C.: Review: Methods used to evaluate the free radical scavenging activity in foods and biological systems, Food Sci. Tech. Int. 2002, 8 (3), Schlesier K., Harwat M., Böhm V., Bitsch R.: Assessment of antioxidant activity by using different in vitro methods. Free Radic. Res., 2002, 36 (20), Swain T., Hillis W.E.: The phenolic constituents of Prunus domestica. I. The quantitative analysis of phenolic constituents; J. Sci. Food. Agric. 1959, 10;
WPŁYW CZYNNIKÓW FIZYKO-CHEMICZNYCH ORAZ
WPŁYW CZYIKÓW FIZYKO-CHEMICZYCH ORAZ WARUKÓW PRZECHOWYWAIA A WŁAŚCIWOŚCI PRZECIWUTLEIAJĄCE WYBRAYCH PRODUKTÓW ŻYWOŚCIOWYCH Cel ćwiczenia 1. Określenie wpływu warunków przechowywania, zamrażania, ogrzewania,
Bardziej szczegółowoMetody oznaczania przeciwutleniaczy
WPŁYW CZYIKÓW FIZYKO-CHEMICZYCH ORAZ WARUKÓW PRZECHOWYWAIA A WŁAŚCIWOŚCI PRZECIWUTLEIAJĄCE WYBRAYCH PRODUKTÓW ŻYWOŚCIOWYCH Metody oznaczania przeciwutleniaczy W ciągu ostatnich kilkunastu lat ukazały się
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS
OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS Zagadnienia teoretyczne. Spektrofotometria jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje się przejścia energetyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE
OZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE WPROWADZENIE Przyswajalność pierwiastków przez rośliny zależy od procesów zachodzących między fazą stałą i ciekłą gleby oraz korzeniami roślin. Pod względem stopnia
Bardziej szczegółowoGrzyby Zasada oznaczania zdolności antyoksydacyjnej
Przygotowanie ekstraktów z herbat (zielonej, czarnej, aroniowej) oraz suszonych grzybów. Sporządzenie krzywej wzorcowej z kationorodnikiem ABTS na glutation Zdolność antyoksydacyjna ekstraktów z herbat
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2. Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych
ĆWICZENIE 2 Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych Część doświadczalna 1. Metody jonowymienne Do usuwania chromu (VI) można stosować między innymi wymieniacze jonowe. W wyniku przepuszczania
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE B: Oznaczenie zawartości chlorków i chromu (VI) w spoiwach mineralnych
ĆWICZEIE B: znaczenie zawartości chlorków i chromu (VI) w spoiwach mineralnych Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest oznaczenie zawartości rozpuszczalnego w wodzie chromu (VI) w próbce cementu korzystając
Bardziej szczegółowoWpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej
Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej WPROWADZENIE Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest uniwersalną techniką analityczną, stosowaną
Bardziej szczegółowoOznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego
Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego Oznaczanie dwóch kationów obok siebie metodą miareczkowania spektrofotometrycznego (bez maskowania) jest możliwe, gdy spełnione są
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne. Ekstrakcja barwników asymilacyjnych. Rozpuszczalność chlorofilu
ĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne Ekstrakcja barwników asymilacyjnych 400 mg - zhomogenizowany w ciekłym azocie proszek z natki pietruszki 6 ml - etanol 96% 2x probówki plastikowe typu Falcon na 15 ml 5x probówki
Bardziej szczegółowoOznaczanie SO 2 w powietrzu atmosferycznym
Ćwiczenie 6 Oznaczanie SO w powietrzu atmosferycznym Dwutlenek siarki bezwodnik kwasu siarkowego jest najbardziej rozpowszechnionym zanieczyszczeniem gazowym, występującym w powietrzu atmosferycznym. Głównym
Bardziej szczegółowo1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH
1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH 1.1. przygotowanie 20 g 20% roztworu KSCN w wodzie destylowanej 1.1.1. odważenie 4 g stałego KSCN w stożkowej kolbie ze szlifem 1.1.2. odważenie 16 g wody destylowanej
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 4. Oczyszczanie ścieków ze związków fosforu
ĆWICZENIE 4 Oczyszczanie ścieków ze związków fosforu 1. Wprowadzenie Zbyt wysokie stężenia fosforu w wodach powierzchniowych stojących, spiętrzonych lub wolno płynących prowadzą do zwiększonego przyrostu
Bardziej szczegółowoCEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową procedurą odsalania oczyszczanych preparatów enzymatycznych w procesie klasycznej filtracji żelowej.
LABORATORIUM 3 Filtracja żelowa preparatu oksydazy polifenolowej (PPO) oczyszczanego w procesie wysalania siarczanem amonu z wykorzystaniem złoża Sephadex G-50 CEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową
Bardziej szczegółowoWłaściwości przeciwutleniające etanolowych ekstraktów z owoców sezonowych
Właściwości przeciwutleniające etanolowych ekstraktów z owoców sezonowych Uczniowie realizujący projekt: Joanna Waraksa Weronika Wojsa Opiekun naukowy: Dr Maria Stasiuk Dotacje na innowacje Projekt Właściwości
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI Pracownia studencka Zakład Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie witaminy E w oleju metodą HPLC ANALIZA PRODUKTÓW POCHODZENIA NATURALNEGO
Bardziej szczegółowoWysokosprawna chromatografia cieczowa w analizie jakościowej i ilościowej
Wysokosprawna chromatografia cieczowa w analizie jakościowej i ilościowej W analizie ilościowej z zastosowaniem techniki HPLC wykorzystuje się dwa możliwe schematy postępowania: kalibracja zewnętrzna sporządzenie
Bardziej szczegółowoLaboratorium 3 Toksykologia żywności
Laboratorium 3 Toksykologia żywności Literatura zalecana: Orzeł D., Biernat J. (red.) 2012. Wybrane zagadnienia z toksykologii żywności. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Wrocław. Str.:
Bardziej szczegółowoSPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI
Data.. Imię, nazwisko, kierunek, grupa SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI OCENA JAKOŚCI WODY DO PICIA Ćwiczenie 1. Badanie właściwości fizykochemicznych wody Ćwiczenie
Bardziej szczegółowoKREW: 1. Oznaczenie stężenia Hb. Metoda cyjanmethemoglobinowa: Zasada metody:
KREW: 1. Oznaczenie stężenia Hb Metoda cyjanmethemoglobinowa: Hemoglobina i niektóre jej pochodne są utleniane przez K3 [Fe(CN)6]do methemoglobiny, a następnie przekształcane pod wpływem KCN w trwały związek
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedry Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie chlorków metodą spektrofotometryczną z tiocyjanianem rtęci(ii)
Bardziej szczegółowoWPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ
WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ Wprowadzenie Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest uniwersalną technika analityczną, stosowaną
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 3. I. Analiza miareczkowa mocnych i słabych elektrolitów
ĆWICZENIE 3 I. Analiza miareczkowa mocnych i słabych elektrolitów Alkacymetria jest metodą opartą na reakcji zobojętniania jonów hydroniowych jonami wodorotlenowymi lub odwrotnie. H 3 O+ _ + OH 2 O Metody
Bardziej szczegółowoANALIZA INSTRUMENTALNA
ANALIZA INSTRUMENTALNA TECHNOLOGIA CHEMICZNA STUDIA NIESTACJONARNE Sala 522 ul. Piotrowo 3 Studenci podzieleni są na cztery zespoły laboratoryjne. Zjazd 5 przeznaczony jest na ewentualne poprawy! Możliwe
Bardziej szczegółowoLaboratorium 8. Badanie stresu oksydacyjnego jako efektu działania czynników toksycznych
Laboratorium 8 Badanie stresu oksydacyjnego jako efektu działania czynników toksycznych Literatura zalecana: Jakubowska A., Ocena toksyczności wybranych cieczy jonowych. Rozprawa doktorska, str. 28 31.
Bardziej szczegółowoROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 6 listopada 2002 r. w sprawie metodyk referencyjnych badania stopnia biodegradacji substancji powierzchniowoczynnych zawartych w produktach, których stosowanie
Bardziej szczegółowoKINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY
Ćwiczenie nr 2 KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY I. Kinetyka hydrolizy sacharozy reakcja chemiczna Zasada: Sacharoza w środowisku kwaśnym ulega hydrolizie z wytworzeniem -D-glukozy i -D-fruktozy. Jest to reakcja
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 5 - Reaktywne formy tlenu
Ćwiczenie nr 5 - Reaktywne formy tlenu I. Oznaczenie ilościowe glutationu (GSH) metodą Ellmana II. Pomiar całkowitej zdolności antyoksydacyjnej substancji metodą redukcji rodnika DPPH Celem ćwiczeń jest:
Bardziej szczegółowoCHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7
CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ Ćwiczenie 7 Wykorzystanie metod jodometrycznych do miedzi (II) oraz substancji biologicznie aktywnych kwas askorbinowy, woda utleniona.
Bardziej szczegółowo1.1 Reakcja trójchlorkiem antymonu
ĆWICZENIE IV - WYKRYWANIE WITAMIN Odczynniki: - chloroform bezwodny, - bezwodnik kwasu octowego, - trójchlorek antymonu roztwór nasycony w chloroformie, - 1,3-dichlorohydryna gliceryny - żelazicyjanek
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 1 CHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH I. Wiadomości teoretyczne W wielu dziedzinach nauki i techniki spotykamy się z problemem
Bardziej szczegółowoWPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW
WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW Wstęp Mianem rozpuszczalności określamy maksymalną ilość danej substancji (w gramach lub molach), jaką w danej temperaturze można rozpuścić w określonej
Bardziej szczegółowoSpektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej
Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej Metoda: Spektrofotometria UV-Vis Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie studenta z fotometryczną metodą badania stanów równowagi
Bardziej szczegółowoKATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI
6 KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI CEL ĆWICZENIA Zapoznanie studenta z zagadnieniami katalizy homogenicznej i wykorzystanie reakcji tego typu do oznaczania śladowych ilości jonów Cu 2+. Zakres obowiązującego
Bardziej szczegółowoLaboratorium Podstaw Biofizyki
CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jest zbadanie procesu adsorpcji barwnika z roztworu oraz wyznaczenie równania izotermy Freundlicha. ZAKRES WYMAGANYCH WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI: widmo absorpcyjne, prawo Lamberta-Beera,
Bardziej szczegółowoANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II
ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II Ćwiczenie 1 Przygotowanie próbek do oznaczania ilościowego analitów metodami wzorca wewnętrznego, dodatku wzorca i krzywej kalibracyjnej 1. Wykonanie
Bardziej szczegółowoImię i nazwisko studenta:...
Imię i nazwisko studenta:..... Grupa:.. SPOSÓB WYKONANIA ANALIZY WYNIKI POMIARÓW ph - przygotować ph-metr i elektrodę do pomiaru - przelać do małej zlewki badaną próbę wody - zlewkę z próbą umieścić na
Bardziej szczegółowoWPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW
WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW Wstęp W przypadku trudno rozpuszczalnej soli, mimo osiągnięcia stanu nasycenia, jej stężenie w roztworze jest bardzo małe i przyjmuje się, że ta
Bardziej szczegółowoII rok BIOTECHNOLOGII
II rok BIOTECHNOLOGII METABOLIZM ZWIĄZKÓW LIPIDOWYCH Rok akademicki 2018/2019 INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ Ekstrakcja związków o charakterze przeciwutleniaczy z materiału biologicznego. 1. Napary wodne: przed
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik ćwiczenie nr 26 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Prawo Lamberta
Bardziej szczegółowoTechniki analityczne. Podział technik analitycznych. Metody spektroskopowe. Spektroskopia elektronowa
Podział technik analitycznych Techniki analityczne Techniki elektrochemiczne: pehametria, selektywne elektrody membranowe, polarografia i metody pokrewne (woltamperometria, chronowoltamperometria inwersyjna
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
WARTOŚĆ ph ROZTWORÓW WODNYCH WSTĘP 1. Wartość ph wody i roztworów Woda dysocjuje na jon wodorowy i wodorotlenowy: H 2 O H + + OH (1) Stała równowagi tej reakcji, K D : wyraża się wzorem: K D = + [ Η ][
Bardziej szczegółowodata ĆWICZENIE 7 DYSTRYBUCJA TKANKOWA AMIDOHYDROLAZ
Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 7 DYSTRYBUCJA TKANKOWA AMIDOHYDROLAZ Amidohydrolazy (E.C.3.5.1 oraz E.C.3.5.2) są enzymami z grupy hydrolaz o szerokim powinowactwie
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI Pracownia studencka Katedry Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 Oznaczanie benzoesanu denatonium w skażonym alkoholu etylowym metodą wysokosprawnej
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA
ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA 1. Oznaczanie słabych kwasów w sokach i syropach owocowych metodą miareczkowania konduktometrycznego Celem ćwiczenia jest ilościowe oznaczenie zawartości słabych kwasów w sokach
Bardziej szczegółowoKrew należy poddać hemolizie, która zachodzi pod wpływem izotonicznego odczynnika Drabkina.
Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 13 BIOCHEMIA KRWI Doświadczenie 1 Cel: Oznaczenie stężenia Hb metodą cyjanmethemoglobinową. Hemoglobina (Hb) i niektóre jej
Bardziej szczegółowodata ĆWICZENIE 12 BIOCHEMIA MOCZU Doświadczenie 1
Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 12 BIOCHEMIA MOCZU Doświadczenie 1 Cel: Wyznaczanie klirensu endogennej kreatyniny. Miarą zdolności nerek do usuwania i wydalania
Bardziej szczegółowoBADANIE ZAWARTOŚCI WIELOPIERŚCIENIOWYCH WĘGLOWODORÓW AROMATYCZNYCH (OZNACZANIE ANTRACENU W PRÓBKACH GLEBY).
BADANIE ZAWARTOŚCI WIELOPIERŚCIENIOWYCH WĘGLOWODORÓW AROMATYCZNYCH (OZNACZANIE ANTRACENU W PRÓBKACH GLEBY). Wprowadzenie: Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) to grupa związków zawierających
Bardziej szczegółowoKINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY (REAKCJA ENZYMATYCZNA I CHEMICZNA)
Ćwiczenie nr 2 KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY (REAKCJA ENZYMATYCZNA I CHEMICZNA) ĆWICZENIE PRAKTYCZNE I. Kinetyka hydrolizy sacharozy reakcja chemiczna Zasada: Sacharoza w środowisku kwaśnym ulega hydrolizie
Bardziej szczegółowoOpracował dr inż. Tadeusz Janiak
Opracował dr inż. Tadeusz Janiak 1 Uwagi dla wykonujących ilościowe oznaczanie metodami spektrofotometrycznymi 3. 3.1. Ilościowe oznaczanie w metodach spektrofotometrycznych Ilościowe określenie zawartości
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 ZASTOSOWANIE SPEKTROFOTOMETRII W NADFIOLECIE I ŚWIETLE WIDZIALNYM
Bardziej szczegółowoGOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów
GOSPODARKA ODPADAMI Ćwiczenie nr 5 Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów I. WPROWADZENIE: Nieodpowiednie składowanie odpadków na wysypiskach stwarza możliwość wymywania
Bardziej szczegółowo8. MANGANOMETRIA. 8. Manganometria
8. MANGANOMETRIA 5 8. Manganometria 8.1. Oblicz ile gramów KMnO 4 zawiera 5 dm 3 roztworu o stężeniu 0,0285 mol dm 3. Odp. 22,5207 g 8.2. W jakiej objętości 0,0205 molowego roztworu KMnO 4 znajduje się
Bardziej szczegółowoUtylizacja i neutralizacja odpadów Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska
Utylizacja i neutralizacja odpadów Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska Instrukcja do Ćwiczenia 14 Zastosowanie metod membranowych w oczyszczaniu ścieków Opracowała dr Elżbieta Megiel Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoPotencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej
Potencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej opracowanie: dr Jadwiga Zawada Cel ćwiczenia: poznanie podstaw teoretycznych i praktycznych metody
Bardziej szczegółowoRSM ROZTWÓR SALETRZANO-MOCZNIKOWY
1. PRZEDMIOT WARUNKÓW TECHNICZNYCH Przedmiotem Warunków Technicznych jest wodny roztwór saletrzano-mocznikowy (typ nawozu C.1.2. wg załącznika I Rozporządzenia 2003/2003), w którym stosunek molowy azotanu
Bardziej szczegółowoPracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana. Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach
Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach Ćwiczenie obejmuje: 1. Oznaczenie miana roztworu AgNO
Bardziej szczegółowoBADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ
KATEDRA BIOCHEMII Wydział Biologii i Ochrony Środowiska BADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ ĆWICZENIE 2 Nukleotydy pirydynowe (NAD +, NADP + ) pełnią funkcję koenzymów dehydrogenaz przenosząc jony
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE STĘŻENIA GLUKOZY WE KRWI METODĄ ENZYMATYCZNĄ-OXY
OZNACZANIE STĘŻENIA GLUKOZY WE KRWI METODĄ ENZYMATYCZNĄ-OXY ZASADA OZNACZENIA Glukoza pod wpływem oksydazy glukozowej utlenia się do kwasu glukonowego z wytworzeniem nadtlenku wodoru. Nadtlenek wodoru
Bardziej szczegółowoTechniki immunochemiczne. opierają się na specyficznych oddziaływaniach między antygenami a przeciwciałami
Techniki immunochemiczne opierają się na specyficznych oddziaływaniach między antygenami a przeciwciałami Oznaczanie immunochemiczne RIA - ( ang. Radio Immuno Assay) techniki radioimmunologiczne EIA -
Bardziej szczegółowoPODSTAWY LABORATORIUM PRZEMYSŁOWEGO. ĆWICZENIE 3a
PODSTAWY LABORATORIUM PRZEMYSŁOWEGO ĆWICZENIE 3a Analiza pierwiastkowa podstawowego składu próbek z wykorzystaniem techniki ASA na przykładzie fosforanów paszowych 1 I. CEL ĆWICZENIA Zapoznanie studentów
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali
Ćwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali Wymagane wiadomości Podstawy korozji elektrochemicznej, wykresy E-pH. Wprowadzenie Główną przyczyną zniszczeń materiałów metalicznych
Bardziej szczegółowoOznaczanie mocznika w płynach ustrojowych metodą hydrolizy enzymatycznej
Oznaczanie mocznika w płynach ustrojowych metodą hydrolizy enzymatycznej Wprowadzenie: Większość lądowych organizmów kręgowych część jonów amonowych NH + 4, produktu rozpadu białek, wykorzystuje w biosyntezie
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp... 9
Spis treści Wstęp... 9 1. Szkło i sprzęt laboratoryjny 1.1. Szkła laboratoryjne własności, skład chemiczny, podział, zastosowanie.. 11 1.2. Wybrane szkło laboratoryjne... 13 1.3. Szkło miarowe... 14 1.4.
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ. Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy
PRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy Ćwiczenie obejmuje: 1. Oznaczenie jakościowe kwasu acetylosalicylowego 2. Przygotowanie
Bardziej szczegółowoZakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA
Zakład Biologii Molekularnej Materiały do ćwiczeń z przedmiotu: BIOLOGIA MOLEKULARNA Zakład Biologii Molekularnej Wydział Farmaceutyczny, WUM ul. Banacha 1, 02-097 Warszawa tel. 22 572 0735, 606448502
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 3: CHROMATOGRAFIA PLANARNA
ĆWICZENIE 3: CHROMATOGRAFIA PLANARNA Chromatografia jest to metoda chemicznej analizy instrumentalnej, w której dokonuje się podziału substancji (w przeciwprądzie) między fazę nieruchomą i fazę ruchomą.
Bardziej szczegółowoGOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów
GOSPODARKA ODPADAMI Ćwiczenie nr 5 Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów I. WPROWADZENIE Nieodpowiednie składowanie odpadków na wysypiskach stwarza możliwość wymywania
Bardziej szczegółowoCHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 9
CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ Ćwiczenie 9 Zastosowanie metod miareczkowania strąceniowego do oznaczania chlorków w mydłach metodą Volharda. Ćwiczenie obejmuje:
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH
8 RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH CEL ĆWICZENIA Wyznaczenie gramorównoważników chemicznych w procesach redoks na przykładzie KMnO 4 w środowisku kwaśnym, obojętnym i zasadowym z zastosowaniem
Bardziej szczegółowoĆwiczenia nr 2: Stężenia
Ćwiczenia nr 2: Stężenia wersja z 5 listopada 2007 1. Ile gramów fosforanu(v) sodu należy zużyć w celu otrzymania 2,6kg 6,5% roztworu tego związku? 2. Ile należy odważyć KOH i ile zużyć wody do sporządzenia
Bardziej szczegółowoSTĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI
Ćwiczenie 8 Semestr 2 STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI Obowiązujące zagadnienia: Stężenie jonów wodorowych: ph, poh, iloczyn jonowy wody, obliczenia rachunkowe, wskaźniki
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA JONÓW TIOSIARCZANOWYCH Miejsce ćwiczenia: Zakład Chemii Fizycznej, sala
Bardziej szczegółowoHYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE
Ćwiczenie 9 semestr 2 HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE Obowiązujące zagadnienia: Hydroliza soli-anionowa, kationowa, teoria jonowa Arrheniusa, moc kwasów i zasad, równania hydrolizy soli, hydroliza wieloetapowa,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3. Otrzymywanie i badanie właściwości chemicznych alkanów, alkenów, alkinów i arenów.
Ćwiczenie 3. Otrzymywanie i badanie właściwości chemicznych alkanów, alkenów, alkinów i arenów. Wprowadzenie teoretyczne Cel ćwiczeń: Poznanie metod otrzymywania oraz badania właściwości węglowodorów alifatycznych
Bardziej szczegółowoANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II. OznaczanieBTEX i n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej benzyną metodą GC/FID oraz GC/MS 1
OznaczanieBTEX i n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej benzyną metodą GC/FID oraz GC/MS 1 ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II Ćwiczenie 5 Oznaczanie BTEX oraz n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej
Bardziej szczegółowoCHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 6. Manganometryczne oznaczenia Mn 2+ i H 2 O 2
CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ Ćwiczenie 6 Manganometryczne oznaczenia Mn 2+ i H 2 O 2 Ćwiczenie obejmuje: 1. Oznaczenie miana roztworu KMnO 4 2. Manganometryczne
Bardziej szczegółowoII. ODŻELAZIANIE LITERATURA. Zakres wiadomości obowiązujących do zaliczenia przed przystąpieniem do wykonania. ćwiczenia:
II. ODŻELAZIANIE LITERATURA 1. Akty prawne: Aktualne rozporządzenie dotyczące jakości wody do picia i na potrzeby gospodarcze. 2. Chojnacki A.: Technologia wody i ścieków. PWN, Warszawa 1972. 3. Hermanowicz
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3: Ocena fizykochemiczna nawozów stałych fosforowych różne formy P 2 O 5
ZAKŁAD TECHNOLOGII I PROCESÓW CHEMICZNYCH Wydział Chemiczny Politechnika Wrocławska Technologia chemiczna - surowce i procesy przemysłu nieorganicznego Ćwiczenie 3: Ocena fizykochemiczna nawozów stałych
Bardziej szczegółowoOZNACZENIE JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE w HPLC
OZNACZENIE JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE w HPLC prof. Marian Kamiński Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska CEL Celem rozdzielania mieszaniny substancji na poszczególne składniki, bądź rozdzielenia tylko wybranych
Bardziej szczegółowoROZPORZĄDZENIA. (4) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, Artykuł 1
8.10.2016 L 273/5 ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/1784 z dnia 30 września 2016 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2568/91 w sprawie właściwości oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety
II. Wagi i ważenie. Roztwory. Emulsje i koloidy Zagadnienia Rodzaje wag laboratoryjnych i technika ważenia Niepewność pomiarowa. Błąd względny i bezwzględny Roztwory właściwe Stężenie procentowe i molowe.
Bardziej szczegółowoZadanie 2. (1 pkt) Uzupełnij tabelę, wpisując wzory sumaryczne tlenków w odpowiednie kolumny. CrO CO 2 Fe 2 O 3 BaO SO 3 NO Cu 2 O
Test maturalny Chemia ogólna i nieorganiczna Zadanie 1. (1 pkt) Uzupełnij zdania. Pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 16 znajduje się w.... grupie i. okresie układu okresowego pierwiastków chemicznych,
Bardziej szczegółowoMIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ
4 MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ CEL ĆWICZENIA Poznanie podstawowego sprzętu stosowanego w miareczkowaniu, sposoby przygotowywania
Bardziej szczegółowoPierwiastki bloku d. Zadanie 1.
Zadanie 1. Zapisz równania reakcji tlenków chromu (II), (III), (VI) z kwasem solnym i zasadą sodową lub zaznacz, że reakcja nie zachodzi. Określ charakter chemiczny tlenków. Charakter chemiczny tlenków:
Bardziej szczegółowoII rok BIOTECHNOLOGII
II rok BIOTECHNOLOGII METABOLIZM ZWIĄZKÓW LIPIDOWYCH Rok akademicki 2017/2018 REGULAMIN ĆWICZEŃ 1. Odbywają się trzy zblokowane ćwiczenia. Ponieważ nie ma możliwości odrabiania ćwiczeń, jednorazowa nieobecność
Bardziej szczegółowoTrichlorek fosforu. metoda oznaczania dr EWA GAWĘDA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul.
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2012, nr 1(71), s. 135 139 Trichlorek fosforu metoda oznaczania dr EWA GAWĘDA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska
Bardziej szczegółowoDEZYNFEKCJA WODY CHLOROWANIE DO PUNKTU
DEZYNFEKCJA WODY CHLOROWANIE DO PUNKTU PRZEŁAMANIA WPROWADZENIE Ostatnim etapem uzdatniania wody w procesie technologicznym dla potrzeb ludności i przemysłu jest dezynfekcja. Proces ten jest niezbędny
Bardziej szczegółowoELEMENTY ANALIZY INSTRUMENTALNEJ. SPEKTROFOTOMETRII podstawy teoretyczne
ELEMENTY ANALZY NSTRUMENTALNEJ Ćwiczenie 3 Temat: Spektrofotometria UV/ViS SPEKTROFOTOMETR podstawy teoretyczne SPEKTROFOTOMETRA jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 OPTYMALIZACJA ROZDZIELANIA MIESZANINY WYBRANYCH FARMACEUTYKÓW METODĄ
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1. Sporządzanie roztworów, rozcieńczanie i określanie stężeń
Ćwiczenie 1 Sporządzanie roztworów, rozcieńczanie i określanie stężeń Stężenie roztworu określa ilość substancji (wyrażoną w jednostkach masy lub objętości) zawartą w określonej jednostce objętości lub
Bardziej szczegółowoSpektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego
Spektroskopia molekularna Ćwiczenie nr 1 Widma absorpcyjne błękitu tymolowego Doświadczenie to ma na celu zaznajomienie uczestników ćwiczeń ze sposobem wykonywania pomiarów metodą spektrofotometryczną
Bardziej szczegółowoOznaczanie aktywności proteolitycznej trypsyny metodą Ansona
Oznaczanie aktywności proteolitycznej trypsyny metodą Ansona Wymagane zagadnienia teoretyczne 1. Enzymy proteolityczne, klasyfikacja, rola biologiczna. 2. Enzymy proteolityczne krwi. 3. Wewnątrzkomórkowa
Bardziej szczegółowoAdsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu
Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie procesu adsorpcji barwnika z roztworu, wyznaczenie równania izotermy Freundlicha oraz wpływu
Bardziej szczegółowod[a] = dt gdzie: [A] - stężenie aspiryny [OH - ] - stężenie jonów hydroksylowych - ] K[A][OH
1 Ćwiczenie 7. Wyznaczanie stałej szybkości oraz parametrów termodynamicznych reakcji hydrolizy aspiryny. Chemiczna stabilność leków jest ważnym terapeutycznym problemem W przypadku chemicznej niestabilności
Bardziej szczegółowo1. Oznaczanie aktywności lipazy trzustkowej i jej zależności od stężenia enzymu oraz żółci jako modulatora reakcji enzymatycznej.
ĆWICZENIE OZNACZANIE AKTYWNOŚCI LIPAZY TRZUSTKOWEJ I JEJ ZALEŻNOŚCI OD STĘŻENIA ENZYMU ORAZ ŻÓŁCI JAKO MODULATORA REAKCJI ENZYMATYCZNEJ. INHIBICJA KOMPETYCYJNA DEHYDROGENAZY BURSZTYNIANOWEJ. 1. Oznaczanie
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 1: BUFORY 1. Zapoznanie z Regulaminem BHP 2. Oznaczanie ph 2.1. metoda z zastosowaniem papierków wskaźnikowych
ĆWICZENIE 1: BUFORY 1. Zapoznanie z Regulaminem BHP 2. Oznaczanie ph 2.1. metoda z zastosowaniem papierków wskaźnikowych Zasada metody Wykrywanie stęŝenia jonów wodorowych przy zastosowaniu papierków wskaźnikowych
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE INDEKSU FENOLOWEGO W WODZIE
OZNACZANIE INDEKSU FENOLOWEGO W WODZIE WPROWADZENIE Fenole lotne są to wodorotlenowe pochodne benzenu i inne aromatyczne hydroksyzwiązki, które destylują z parą wodną z roztworu kwaśnego i w określonych
Bardziej szczegółowoOznaczanie chlorowodoru w powietrzu atmosferycznym
Ćwiczenie 4 Oznaczanie chlorowodoru w powietrzu atmosferycznym Chlorowodór jest bezbarwnym gazem, dobrze rozpuszczalnym w wodzie. StęŜony roztwór tego gazu w wodzie (kwas solny) dymi na powietrzu. Dymiący
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE I - BIAŁKA. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami fizykochemicznymi białek i ich reakcjami charakterystycznymi.
ĆWICZENIE I - BIAŁKA Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami fizykochemicznymi białek i ich reakcjami charakterystycznymi. Odczynniki: - wodny 1% roztwór siarczanu(vi) miedzi(ii), - 10% wodny
Bardziej szczegółowo