Jezus Chrystus i wieczna ewangelia Podręcznik dla nauczyciela

Transkrypt

1

2

3 Jezus Chrystus i wieczna ewangelia Podręcznik dla nauczyciela Religia 250 Wydane przez Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich Salt Lake City, Utah

4 Będziemy wdzięczni za komentarze i sugestie. Prosimy przesyłać je razem z opisem błędów na adres: Seminaries and Institutes of Religion Curriculum Services 50 E. North Temple St., Floor 8 Salt Lake City, Utah USA ces-manuals@ldschurch.org Prosimy o podanie pełnego imienia i nazwiska, adresu oraz nazwy okręgu i palika. Prosimy podać tytuł tego podręcznika, a następnie zamieścić komentarze Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone Printed in Germany Zatwierdzenie wersji angielskiej: 8/14 Zatwierdzenie do tłumaczenia: 8/14 Tłumaczenie z: Jesus Christ and the Everlasting Gospel Teacher Manual Polish PD

5 Spis treści Wstęp do podręcznika dla nauczyciela: Jezus Chrystus i wieczna ewangelia v 1 Jezus jest Żyjącym Chrystusem Jezus Chrystus jest w centrum ludzkiej historii Jehowa i Jego służba przed narodzeniem Jehowa stworzył ziemię Jezus Chrystus był Jehową Starego Testamentu Przykłady, zapowiedzi i symbole odnoszące się do osoby Jezusa Chrystusa Jezus Chrystus Jednorodzony Syn Boga w ciele Jezus Chrystus wypełnił wszelką sprawiedliwość Głęboki wpływ Zbawiciela Przyjdź i naśladuj mnie Jezus Chrystus chodził, czyniąc dobrze Cuda na drogach Palestyny Jezus Chrystus powołał Dwunastu Apostołów Jezus Chrystus jest Mesjaszem Jezus Chrystus ustanowił sakrament Zbawiciel zadośćuczynił za grzechy całej ludzkości Zbawiciel cierpiał i umarł na krzyżu na Kalwarii Zbawiciel służył w świecie duchów Pan zmartwychwstał Zbawiciel służył Swoim innym owcom Jezus Chrystus ustanowił Swój Kościół Ojciec i Syn ukazali się Józefowi Smithowi Zbawiciel przywrócił Swoje kapłaństwo, Kościół i ewangelię On żyje! Jezus Chrystus powróci Jezus Chrystus będzie panował jako Król królów i Sędzia świata Jezus Chrystus jest światłem, życiem i nadzieją świata Osobiste świadectwo o Jezusie Chrystusie Handouts

6

7 Wstęp do Podręcznika dla nauczyciela: Jezus Chrystus i wieczna ewangelia (Religia 250) Co jest wymagane od nauczyciela religii? Kiedy będziesz przygotowywać się do lekcji, ważne jest, abyś rozumiał zadania seminarium i instytutu religii: Naszym celem jest pomaganie młodzieży i młodym dorosłym, aby zrozumieli i polegali na naukach i Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, zasłużyli na błogosławieństwa świątyni oraz przygotowali siebie, swoje rodziny i innych ludzi do życia wiecznego z Ojcem w Niebie (Nauczanie i uczenie się ewangelii: Podręcznik dla nauczycieli i przywódców seminarium i instytutu religii [2012], str. X). Możesz osiągnąć ten cel poprzez życie zgodne z ewangelią, efektywne nauczanie uczniów ewangelii oraz właściwe zarządzanie kursem lub programem. Kiedy będziesz w ten sposób przygotowywać się i nauczać, uzyskasz wpływ Ducha Świętego. Masz możliwość pomóc uczniom zdobywać wiedzę poprzez Ducha, aby mogli wzmocnić swą wiarę i pogłębić nawrócenie. Możesz pomóc uczniom osiągnąć te cele, ucząc ich rozpoznawać, rozumieć i czuć prawdziwość oraz znaczenie doktryn i zasad ewangelii Jezusa Chrystusa oraz stosować je we własnym życiu. Podręcznik Nauczanie i uczenie się ewangelii stanowi podstawowe źródło wiedzy dotyczące procesu nauczania i osiągania sukcesów w klasie. Korzystaj z tego podręcznika często. Jakie są cele tego kursu? Kurs Jezus Chrystus i wieczna ewangelia (Religia 250), umożliwia uczniom zdobycie wiedzy na temat wiecznej służby Jezusa Chrystusa. Omawia on przede wszystkim boskie role, które Jezus pełnił w życiu przed przyjściem na świat, w życiu doczesnym i po śmierci. Natchnione materiały źródłowe, na których opiera się ten kurs, to podstawowe pisma święte, słowa współczesnych proroków i dokument zatytułowany Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2 3). Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił znaczenie zdobywania wiedzy o życiu i misji Jezusa Chrystusa: Z całą mocą zachęcam was, abyście ustalili plan osobistego studiowania, by lepiej zrozumieć i bardziej docenić niezrównane, wieczne, nieskończone skutki tego, jak doskonale Jezus Chrystus wypełnił Swą boską misję bycia naszym Zbawicielem i Odkupicielem. Dogłębne, osobiste rozważanie pism świętych połączone z pytaniami zadawanymi podczas szczerej modlitwy, umocnią wasze zrozumienie i wdzięczność za Jego bezcenne Zadośćuczynienie ( On żyje! Więc Mu chwałę dam! Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 77). Uczniowie, którzy zrozumieją i docenią znaczenie boskiej misji Zbawiciela oraz Jego wpływ na ich życie, otrzymają siłę, by pokonywać wszelkie życiowe przeciwności i będą czuli się lepiej przygotowani do rozmów o boskiej roli Zbawiciela w planie zbawienia, którego częścią jest ich własne życie. v

8 WSTĘP DO PODRĘCZNIKA DLA NAUCZYCIELA: JEZUS CHRYSTUS I WIECZNA EWANGELIA Co jest wymagane od uczniów? Uczniowie powinni studiować fragmenty z pism świętych i przemówienia proroków, które wymienione są w każdej lekcji pod nagłówkiem: Materiały do studiowania dla uczniów. Uczniowie powinni również regularnie uczęszczać na zajęcia i wykazywać się znajomością materiału kursu. Jaka jest struktura lekcji zawartych w tym podręczniku? Kurs ma formę semestralną i składa się z 28 lekcji, które rozpisane są na godziny lekcyjne o długości 50 minut. Jeśli twoja grupa spotyka się dwa razy w tygodniu, to nauczaj jednej lekcji na każdym spotkaniu. Natomiast jeśli spotkania odbywają się raz w tygodniu i trwają 90 do 100 minut, łącz lekcje i nauczaj dwie z nich na każdym spotkaniu. Każda lekcja składa się z czterech następujących części: Wprowadzenie Dodatkowe źródła Propozycje dotyczące nauczania Materiały do studiowania dla uczniów Wprowadzenie Ta część zawiera krótkie wprowadzenie do tematów i celów lekcji. Dodatkowe źródła Ta część podaje materiały źródłowe, na przykład przesłania współczesnych proroków, które umożliwiają głębsze zrozumienie doktryn, zasad i prawd ewangelii nauczanych w trakcie lekcji. Propozycje dotyczące nauczania Propozycje dotyczące nauczania to część zawierająca materiał, dzięki któremu dowiesz się czego nauczać i w jaki sposób (zob. także pozycje i w podręczniku Nauczanie i uczenie się ewangelii). Zaprezentowane sposoby nauczania mają na celu pomóc uczniom rozpoznać, zrozumieć i zastosować święte prawdy. Możesz wykorzystać część lub wszystkie propozycje, dopasowując je do swojego własnego sposobu nauczania i starając się zaspokoić potrzeby i możliwości uczniów. Kiedy będziesz zastanawiać się, w jaki sposób dostosować materiał lekcyjny, pamiętaj o radzie Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów: Prezydent Packer często nauczał jak ja to rozumiem że najpierw musimy zastosować materiał, a potem go dostosować. Jeśli pieczołowicie opracujemy wyznaczony materiał lekcyjny, będziemy w stanie dostosować go pod wpływem Ducha. Ale kiedy mówimy o byciu elastycznym w tej kwestii, istnieje pokusa, żeby zacząć od dostosowania, a nie od zastosowania. Musimy zachować odpowiednią równowagę. To jest ciągłe wyzwanie. Podejście, zgodnie z którym najpierw skupiamy się na zastosowaniu, a potem na dostosowaniu, jest dobrym sposobem na to, żeby stać na pewnym gruncie ( A Panel Discussion with Elder Dallin H. Oaks [przekaz satelitarny ze szkolenia dla nauczycieli seminarium i instytutu religii, 7 sierpnia 2012]; si.lds.org). W części zatytułowanej Propozycje dotyczące nauczania znajduje się przynajmniej jedna doktryna lub zasada, która zapisana jest tłustym drukiem. Kiedy uczniowie będą odkrywać te doktryny i zasady i mówić o tym, czego się nauczyli, mogą użyć innych vi

9 WSTĘP DO PODRĘCZNIKA DLA NAUCZYCIELA: JEZUS CHRYSTUS I WIECZNA EWANGELIA słów niż te, których użyto w podręczniku. Kiedy będzie to miało miejsce, uważaj, żeby nie dać im do zrozumienia, że udzielają błędnych odpowiedzi. Możesz natomiast delikatnie pomóc im wyjaśnić, co mają na myśli, żeby ich wypowiedzi były bardziej precyzyjne. Aby pomóc uczniom stać się badaczami pism świętych do końca życia, nauczaj ich, jak korzystać z pomocy do nauczania, które znajdują się w wydaniach pism świętych dla świętych w dniach ostatnich. Podczas zajęć korzystaj z okazji, by pomagać uczniom ćwiczyć umiejętności i metody studiowania pism (zob. Nauczanie i uczenie się ewangelii, str ). Kiedy będziesz tak postępować, uczniowie pogłębią swą miłość do pism świętych, poczują, że są w stanie znaleźć odpowiedzi na swoje pytania i nauczą się działać zgodnie ze wskazówkami Ducha Świętego. Materiały do studiowania dla uczniów Ta część zawiera fragmenty z pism świętych i przemówienia przedstawicieli Władz Naczelnych Kościoła, które wzbogacą zrozumienie tematów omawianych podczas zajęć. Zachęcaj uczniów, aby czytali te materiały przed lekcją. Kiedy będą studiować te natchnione teksty, będą nie tylko lepiej przygotowani do uczestnictwa w dyskusjach, ale również uzyskają szersze zrozumienie tematów omawianych podczas kursu. Upewnij się, że każdy uczeń przed rozpoczęciem semestru otrzyma listę wszystkich Materiałów do studiowania dla uczniów. W jaki sposób mogę przygotować się do lekcji? Pan pomoże ci w trakcie przygotowań do lekcji. Kiedy będziesz się przygotowywać, możesz zadać sobie następujące pytania: Czy modliłem się, aby uzyskać przewodnictwo Ducha Świętego? Czy przestudiowałem zalecaną partię materiału z pism świętych oraz dodatkowe źródła? Czy przeczytałem program nauczania i ustaliłem, co ewentualnie mogę zastosować albo dostosować do potrzeb moich uczniów? W jaki sposób mogę sprawdzić, czy uczniowie korzystają z materiałów do studiowania w najlepszy dla siebie sposób? W jaki sposób mogę pomóc każdemu uczniowi brać aktywny udział w lekcji? Poniższe propozycje mogą być również pomocne: Zachęć uczniów, aby przed każdą lekcją przeczytali zalecane fragmenty z pism świętych i przemówienia. Oczekuj od uczniów, że będą wypełniać swoje zadania jako uczący się. Często zapewniaj im okazje do wyjaśniania doktryn i zasad swoimi słowami, mówienia o ważnych doświadczeniach i składania świadectwa o tym, co wiedzą i czują. W trakcie lekcji korzystaj z różnych ćwiczeń i metod nauczania urozmaicaj zajęcia. Zapewnij odpowiednią atmosferę na lekcji, która będzie przyzywać Ducha i dzięki której uczniowie będą mogli nauczać jedni drugich i uczyć się od siebie nawzajem (zob. NiP 88:78, 122). Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: vii

10 WSTĘP DO PODRĘCZNIKA DLA NAUCZYCIELA: JEZUS CHRYSTUS I WIECZNA EWANGELIA Upewnij się, że uczniowie biorą aktywny udział w lekcji, ponieważ korzystanie przez ucznia z wolnej woli daje Duchowi Świętemu sposobność do nauczania [ ]. Werbalizując prawdy, uczniowie otrzymują ich potwierdzenie w duszy i wzmacniają swe osobiste świadectwa ( To Understand and Live Truth [wieczór ze Starszym Richardem G. Scottem, 4 lutego 2005], str. 3; si.lds.org). W jaki sposób mogę dostosować lekcje do potrzeb uczniów niepełnosprawnych? Kiedy będziesz przygotowywać się do lekcji, zwróć uwagę na uczniów, którzy mają szczególne potrzeby. Dostosuj zajęcia i wymagania do ich możliwości, aby pomóc im w odniesieniu sukcesu. Niektórzy uczniowie mogą na przykład lepiej przyswajać wiedzę, mając dostęp do pism świętych w wersji audio. Można je łatwo pobrać ze strony: LDS.org. Więcej informacji i źródeł uzyskać możesz na stronie Disability Resources [Materiały dla osób niepełnosprawnych] pod adresem internetowym: disabilities.lds.org oraz w podręczniku programowym dla seminarium i instytutu religii, w rozdziale zatytułowanym: Dopasowanie zajęć i programy dla uczniów niepełnosprawnych. Jezus Chrystus i wieczna ewangelia (Religia 250) Materiały do studiowania dla uczniów Uwaga: Jeśli któryś z zalecanych materiałów nie jest dostępny w twoim języku, nie musisz go czytać. Lekcja Tytuł Zalecane materiały do studiowania: 1 Jezus jest Żyjącym Chrystusem 2 Jezus Chrystus jest w centrum ludzkiej historii 3 Jehowa i Jego służba przed narodzeniem 4 Jehowa stworzył ziemię Ew. Jana 20:30 31; 1 Nefi 6:4; 2 Nefi 25:23, 26. Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str Dieter F. Uchtdorf, Siła osobistego świadectwa, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str Alma 12:22 34; 34:9; 42:8, 11; Nauki i Przymierza 22:1; 45:9; 66:2; Abraham 3:24 27; I List Piotra 1:19 20; Mojżesz 4:2. Robert D. Hales, Wolna wola: niezbędna w planie życia, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str Objawienie 12:7 11; Abraham 3:15 25; Nauki i Przymierza 138: Richard G. Scott, Jesus Christ, Our Redeemer, Ensign, maj 1997, str , 59. I Ks. Mojżeszowa 1:1; Ew. Jana 1:1 3; List do Hebrajczyków 1:1 2; Mojżesz 2:1; Mormon 9:16 17; Nauki i Przymierza 38:1 3; 76:22 24; 104:14 17; Jakub 4:9; Nauki i Przymierza 101:32 34; Mojżesz 1:27 33, 39; 1 Nefi 17:36; Nauki i Przymierza 49: Russell M. Nelson, Stworzenie, Liahona, lipiec 2000, str viii

11 WSTĘP DO PODRĘCZNIKA DLA NAUCZYCIELA: JEZUS CHRYSTUS I WIECZNA EWANGELIA Lekcja Tytuł Zalecane materiały do studiowania: 5 Jezus Chrystus był Jehową Starego Testamentu 6 Przykłady, zapowiedzi i symbole odnoszące się do osoby Jezusa Chrystusa 7 Jezus Chrystus Jednorodzony Syn Boga w ciele 8 Jezus Chrystus wypełnił wszelką sprawiedliwość 9 Głęboki wpływ Zbawiciela 10 Przyjdź i naśladuj mnie 11 Jezus Chrystus chodził, czyniąc dobrze 12 Cuda na drogach Palestyny Ew. Jana 8:51 59; 18:5, 8; II Ks. Mojżeszowa 3:11 14; 6:2 3; 3 Nefi 15:5; Mojżesz 6:51 52, 64 66; I Ks. Mojżeszowa 17:1 9; Abraham 1:18 19; 2:8 11. Enrichment Section A: Who Is the God of the Old Testament, Old Testament Student Manual: Genesis 2 Samuel, 3. wyd. (Church Educational System manual, 2003), str Nefi 11:2 6; Mojżesz 6:63. Russell M. Nelson, In This Holy Land, Tambuli, luty 1991, str Ew. Mateusza 1:18 24; Ew. Łukasza 1:26 35; Ew. Jana 10:17 18; 1 Nefi 11:13 21; Mosjasz 3:7 8. Robert E. Wells, Our Message to the World, Ensign, listopad 1995, str Ew. Mateusza 3:13 17; 2 Nefi 31:4 21. Robert D. Hales, Przymierze chrztu: być w Królestwie i być z Królestwa, Liahona, listopad 2000, str II List do Koryntian 5:21; List do Hebrajczyków 2:17 18; 4:15 16; Nauki i Przymierza 20:22; Ew. Mateusza 4:1 11; Ew. Łukasza 22:42, 44; Ew. Jana 6:38; 3 Nefi 11:11; Ew. Jana 4:1 29. Ew. Jana 1:35 47; 2 Nefi 26:33; Alma 5:33 34; Ew. Mateusza 4:18 22; Ew. Łukasza 5:11; 9:57 62; 14: Dieter F. Uchtdorf, Droga ucznia, Ensign lub Liahona, maj 2009, str Joseph B. Wirthlin, Pójdźcie za mną, Liahona, lipiec 2002, str Dzieje Apostolskie 10:38; Ew. Mateusza 5:9 12, 21 24, 38 41, 43 47; 6:14 15; 7:1 5. Dallin H. Oaks, Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str Jeffrey R. Holland, Cel i błogosławieństwa bycia uczniem, Ensign lub Liahona, maj 2014, str Ew. Marka 1:39 42; 2:1 12; 5:1 8, 19, 22 43; 8:1 9; Ew. Łukasza 7:11 15; 1 Nefi 11:31; Mosjasz 3:5 6; 3 Nefi 17:5 9. Sydney S. Reynolds, Bóg cudów, Liahona, lipiec 2001, str ix

12 WSTĘP DO PODRĘCZNIKA DLA NAUCZYCIELA: JEZUS CHRYSTUS I WIECZNA EWANGELIA Lekcja Tytuł Zalecane materiały do studiowania: 13 Jezus Chrystus powołał Dwunastu Apostołów 14 Jezus Chrystus jest Mesjaszem 15 Jezus Chrystus ustanowił sakrament 16 Zbawiciel zadośćuczynił za grzechy całej ludzkości 17 Zbawiciel cierpiał i umarł na krzyżu na Kalwarii 18 Zbawiciel służył w świecie duchów 19 Pan zmartwychwstał 20 Zbawiciel służył Swoim innym owcom Ew. Mateusza 10:1 8; 16:15 19; 17:1 8; Dzieje Apostolskie 1:21 22; 2:22 24, 32; 3:12 16; 4:31 33; 5:29 32; Nauki i Przymierza 107:23. Boyd K. Packer, Dwunastu, Ensign lub Liahona, maj 2008, str Ew. Mateusza 21:1 11; Ew. Łukasza 4:16 24; Ew. Jana 6:5 15, 31 32, 49 53, Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych]: Messiah ; scriptures.lds.org. G. Homer Durham, Jesus the Christ: The Words and Their Meaning, Ensign, maj 1984, str Ew. Mateusza 26:26 28; Ew. Łukasza 22:17 20; I List do Koryntian 11:27 30; 3 Nefi 18:1 11, 28 29; 20:8 9; Nauki i Przymierza 20: Dallin H. Oaks, Spotkanie sakramentalne i sakrament, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str Ew. Marka 14:33 36; Ew. Łukasza 22:39 46; Ew. Jana 15:13; I List Piotra 3:18; 2 Nefi 9:21; Mosjasz 3:7; Alma 7:11 13; Nauki i Przymierza 19: David A. Bednar, Zadośćuczynienie i podróż w doczesności, Liahona, kwiecień 2012, str Ew. Mateusza 27:26 54; Ew. Łukasza 23:34 46; Ew. Jana 10:11 18; 19:10 11, 19 37; 1 Nefi 19:9. Jeffrey R. Holland, Żaden nie był z Nim, Ensign lub Liahona, maj 2009, str Ew. Łukasza 23:39 43; I List Piotra 3:18 20; 4:6; Nauki i Przymierza 128:15, 22; 138:1 37. Spencer J. Condie, The Savior s Visit to the Spirit World, Ensign, lipiec 2003, str Ew. Łukasza 24:1 48; Ew. Jana 20; I List do Koryntian 15:1 29, Dallin H. Oaks, Zmartwychwstanie, Liahona, lipiec 2000, str Ew. Jana 10:11 16; 3 Nefi 11:1 17; 15:16 21,; 16:1 3. Ronald A. Rasband, One by One, Ensign, listopad 2000, str x

13 WSTĘP DO PODRĘCZNIKA DLA NAUCZYCIELA: JEZUS CHRYSTUS I WIECZNA EWANGELIA Lekcja Tytuł Zalecane materiały do studiowania: 21 Jezus Chrystus ustanowił Swój Kościół 22 Ojciec i Syn ukazali się Józefowi Smithowi 23 Zbawiciel przywrócił Swoje kapłaństwo, Kościół i ewangelię Ew. Mateusza 10:1 4; 16:19; 17:3 7; 18:18; Dzieje Apostolskie 2:1 6, 14 26; 4:1 13, 18 21; Dzieje Apostolskie 10:9 20, 25 28, 34 35, 44 48; Dzieje Apostolskie 15:1 11, 13 19; List do Efezjan 2:19 20; 4: Jeffrey R. Holland, Prorocy, widzący i objawiciele, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str Józef Smith Historia 1:5 26. Dieter F. Uchtdorf, Owoce Pierwszej Wizji, Ensign lub Liahona, maj 2005, str Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str Nauki i Przymierza 1:17, 38; 18:33 35; Józef Smith Historia 1: Tad R. Callister, Jaki jest projekt Kościoła Chrystusa? (Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji dla młodych dorosłych, 12 stycznia 2014); LDS.org. 24 On żyje! Mosjasz 5:1 15; Nauki i Przymierza 45:3 5; 76:19 24; 110: Jezus Chrystus powróci 26 Jezus Chrystus będzie panował jako Król królów i Sędzia świata 27 Jezus Chrystus jest światłem, życiem i nadzieją świata 28 Osobiste świadectwo o Jezusie Chrystuse Ew. Mateusza 25:1 13; Nauki i Przymierza 133:3 19. Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych], Second Coming of Jesus Christ [Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa]; scriptures.lds.org. Dallin H. Oaks, Przygotowanie na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2004, str Ew. Mateusza 25: Rozdział 45, Millennium, Zasady ewangelii [2009], str Rozdział 46, Sąd ostateczny, Zasady ewangelii [2009], str Psalm 146:5; Ew. Jana 8:12; List do Rzymian 5:3 5; 15:13; I List Piotra 1:3; Eter 12:4, 32; Moroni 7:3, 40 41; Nauki i Przymierza 88:6 13; 138:14. Dieter F. Uchtdorf, Nadzieja na boskie światło, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 70, Ew. Mateusza 5:14 16; 2 Nefi 25:26; Mosjasz 18:8 11; 3 Nefi 18:24. D. Todd Christofferson, Becoming a Witness of Christ, Ensign, marzec 2008, str xi

14

15 Jezus jest Żyjącym Chrystusem 1. Wprowadzenie Współcześni świadkowie złożyli następujące oświadczenie: Składamy świadectwo, jako Jego należycie wyświęceni Apostołowie że Jezus jest Żyjącym Chrystusem ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Ponieważ świat wydaje się być nieświadomy prawdziwej natury Jezusa Chrystusa i Jego relacji z Bogiem Ojcem, niezbędni są wierni świadkowie Umiłowanego Syna Bożego. Celem tej lekcji jest pomóc uczniom uzmysłowić sobie tę potrzebę i nauczyć ich, jak lepiej składać świadectwo o Jezusie Chrystusie rodzinie, przyjaciołom i bliźnim. Dodatkowe źródła Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str Dieter F. Uchtdorf, Siła osobistego świadectwa, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str Propozycje dotyczące nauczania Żyjący Chrystus Napisz na tablicy następujące pytanie: Kim jest Jezus Chrystus i dlaczego w Niego wierzycie? Powiedz uczniom, że wiele osób w odpowiedzi na to pytanie składa swoje świadectwo. Jedno ze świadectw odnajdziemy w hymnie: Ja wiem, że żyje Zbawiciel mój (Hymny oraz pieśni dla dzieci, str. 64). Przygotuj dla uczniów tekst hymnu i podziel ich na cztery grupy. Rozdziel zwrotki hymnu pomiędzy grupy i poproś, aby każda z nich przeczytała słowa swojej zwrotki. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania: Jakich słów czy zdań użyto w tym hymnie, aby wyrazić to, kim jest Jezus Chrystus i co dla nas robi? (Odpowiedzi powinny zawierać: żyje Pan, by wiecznie dodać sił, mądry przyjaciel mój, Król mój, Kapłan, Prorok, Pan, Zbawiciel mój. Błogosławi nas swoją miłością, wstawia się za nami, prowadzi nas, pociesza i daje nam każdy dzień życia). Jakie słowa zawarte w tym hymnie opisują sposób, w jaki świadectwo o Jezusie Chrystusie może na nas wpłynąć? (Odpowiedzi powinny zawierać: pociechy zdrój oraz radości zdrój ). Powiedz uczniom, że Rada Prezydenta Kościoła wraz z Kworum Dwunastu Apostołów opublikowała swoje zbiorowe świadectwo o Jezusie Chrystusie w proklamacji: Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów (zob. Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2 3). Daj każdemu uczniowi kopię tego świadectwa i wyjaśnij, że ten kurs składa się między innymi z lekcji, których tematyka związana jest z doktrynami i zasadami, o jakich mowa w tym natchnionym dokumencie. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos pierwszy akapit: 1

16 LEKCJA 1: JEZUS JEST ŻYJĄCYM CHRYSTUSEM Kiedy obchodzimy rocznicę narodzin Jezusa Chrystusa, które miały miejsce dwa tysiące lat temu, ofiarowujemy nasze świadectwo o prawdziwości Jego niezrównanego życia oraz nieskończonej czystości Jego wielkiej, zadość czyniącej ofiary. Żadna inna osoba nie miała tak głębokiego wpływu na wszystkich, którzy żyli dotąd i będą jeszcze żyli na ziemi (Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). W jaki sposób chcielibyście, żeby zdobyta w trakcie studiowania wiedza o Jezusie Chrystusie i Jego wiecznej ewangelii wpłynęła na was w tym semestrze? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz podkreślić, że szczere studiowanie dziejów życia Jezusa Chrystusa pomoże nam docenić ogromny wpływ, jaki On miał i może mieć na nasze życie). W jaki sposób Zbawiciel wpłynął na życie wszystkich ludzi, którzy żyli i będą żyć na ziemi? (Kiedy uczniowie odpowiedzą, nie zapomnij podkreślić uniwersalnego znaczenia Zadośćuczynienia Zbawiciela). Wyjaśnij uczniom, że na tym kursie skupimy się na wiecznej służbie Zbawiciela w czasie Jego życia przed narodzeniem, życia w doczesności i życia po śmierci. Kiedy uczniowie będą zdobywać wiedzę o wielu boskich rolach Zbawiciela, pogłębi się ich miłość do Niego i świadectwo o Nim. Ew. Jana 20:30 31; 1 Nefi 6:4; 2 Nefi 25:23, 26 Pisma święte powstały, aby ludzie mogli uwierzyć w Jezusa Chrystusa Zapytaj uczniów, ile, według nich, powstało książek o Jezusie Chrystusie. Wyjaśnij, że właściwe studiowanie dziejów życia Jezusa Chrystusa musi opierać się na pismach świętych. Poproś troje uczniów, aby po kolei przeczytali na głos po jednym z następujących fragmentów z pism świętych: Ew. Jana 20:30 31; 1 Nefi 6:4 i 2 Nefi 25:23, 26. Poproś uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali powody, dla których pisma święte stanowią cenne źródło wiedzy na temat wiecznej służby Zbawiciela. Jakiej zasady dotyczącej celu istnienia pism świętych uczymy się z tych fragmentów? (Uczniowie mogą odpowiedzieć na różne sposoby, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy studiujemy fragmenty z pism świętych dotyczące Zbawiciela, wzrasta nasze świadectwo o Nim i zbliżamy się do Niego). Pokaż następującą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Kluczowym celem wszystkich pism świętych jest wypełnianie naszych dusz wiarą w Boga Ojca i w Jego Syna Jezusa Chrystusa [ ] ). Wiara przychodzi poprzez świadectwo Ducha Świętego do naszych dusz, Duch do ducha, gdy słyszymy lub czytamy słowo Boga. I wiara dojrzewa, gdy nadal napawamy się tym słowem ( Błogosławieństwo pism świętych, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. W jaki sposób pisma święte mogą pomóc nam wzmocnić wiarę i zbliżyć się do Jezusa Chrystusa? W jaki sposób studiowanie pism świętych przyczyniło się do wzmocnienia waszej wiary i świadectwa o Jezusie Chrystusie? 2

17 LEKCJA 1: JEZUS JEST ŻYJĄCYM CHRYSTUSEM Rozdaj wszystkim uczniom kopie listy materiałów źródłowych, które wypisane są w części tego kursu zatytułowanej Materiały do studiowania dla uczniów. (Może to być wersja wydrukowana lub możesz wyjaśnić uczniom, gdzie znajdą wersję elektroniczną). Zachęć uczniów, aby w tym semestrze podczas codziennego studiowania pism świętych skupili się na materiałach do studiowania dla uczniów. Zapewnij ich, że jeśli podołają temu zadaniu, zdobędą wiedzę mocą Ducha Świętego i zbliżą się do Zbawiciela. Stawanie się świadkami Jezusa Chrystusa Wyjaśnij uczniom, że samo studiowanie o Zbawicielu z pism świętych nie wystarczy. Musimy również zdobyć osobiste duchowe świadectwo, czyli świadectwo uzyskane mocą Ducha Świętego, że Jezus jest Chrystusem, Pomazańcem, naszym Zbawicielem i Odkupicielem. Przeczytaj klasie następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła: Nie możemy polegać na świadectwach innych ludzi. Musimy wiedzieć dla nas samych. Prezydent Gordon B. Hinckley powiedział: Każdy święty w dniach ostatnich ma obowiązek wiedzieć dla siebie samego lub siebie samej z pewnością i bez wątpliwości, że Jezus jest zmartwychwstałym, żyjącym Synem żyjącego Boga ( Fear Not to Do Good, Ensign, maj 1983, str. 80). Źródłem tej pewnej wiedzy i mocnego przekonania jest boskie objawienie, że świadectwem Jezusa jest duch proroctwa (Objawienie 19:10). Otrzymujemy to świadectwo, gdy Duch Święty przemawia do ducha wewnątrz nas [ ]. Rdzeniem tego świadectwa zawsze będzie wiara w Jezusa Chrystusa i wiedza o Nim i Jego boskiej misji ( Siła osobistego świadectwa, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 38). Jak myślicie, dlaczego Jezus Chrystus powinien być rdzeniem naszego świadectwa? Jak myślicie, co Jezus Chrystus chciałby, byście uczynili ze swoim świadectwem o Nim? Pokaż następującą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Ludzie powinni być w stanie dostrzec w nas coś z Jezusa Chrystusa.. To, jak się się zachowujemy, mówimy, wyglądamy, a nawet myślimy, będzie odzwierciedleniem Jego i tego, jak On by się zachowywał [ ]. Mimo że nie byliśmy z Nim podczas Jego służby, studiowanie pism świętych, daje nam możliwość ujrzenia Jezusa i dowiedzenia się o tym, co mówił i czynił. Naśladując Jezusa, składamy o Nim świadectwo ( Becoming a Witness of Christ, Ensign, marzec 2008, str. 60). Zadaj uczniom dodatkowe pytania: Jak na podstawie waszych obserwacji zachowują się osoby, które swoimi czynami świadczą o Jezusie Chrystusie? Co możemy zrobić, aby nasze świadectwo o Zbawicielu miało większy wpływ na innych, mając na uwadze świat, w którym obecnie żyjemy? Zaświadcz, że kiedy mocą Ducha Świętego uzyskujemy świadectwo o Jezusie Chrystusie, naszym obowiązkiem jest składanie świadectwa innym. 3

18 LEKCJA 1: JEZUS JEST ŻYJĄCYM CHRYSTUSEM Zachęć uczniów, aby każdego dnia byli przygotowani, by świadczyć o Jezusie Chrystusie słowem i czynem. Zachęć ich również, aby przed każdymi zajęciami przeczytali partię materiałów do studiowania dla uczniów wyznaczoną na daną lekcję i byli gotowi do dzielenia się swoimi spostrzeżeniami, do zadawania pytań i uczestniczenia w dyskusji. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Jana 20:30 31; 1 Nefi 6:4; 2 Nefi 25:23, 26. Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str Dieter F. Uchtdorf, Siła osobistego świadectwa, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str

19 Jezus Chrystus jest w centrum ludzkiej historii 2. Wprowadzenie Współcześni prorocy, świadcząc o zasadniczej roli Jezusa Chrystusa w planie Ojca Niebieskiego, głoszą: Uroczyście świadczymy, że Jego życie, które jest w centrum ludzkiej historii, ani nie rozpoczęło się w Betlejem, ani nie zakończyło się na Kalwarii ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Ta lekcja pomoże uczniom lepiej zrozumieć to, że Ojciec Niebieski ustanowił plan zbawienia w świecie przed życiem doczesnym i wyznaczył Jehowę, czyli nienarodzonego jeszcze Jezusa Chrystusa, by stał się centralną postacią tego planu. Uczniowie będą zachęcani, aby Jezus Chrystus zajął centralne miejsce w ich życiu. Dodatkowe źródła Robert D. Hales, Wolna wola: niezbędna w planie życia, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str Dallin H. Oaks, The Great Plan of Happiness, Ensign, listopad 1993, str Propozycje dotyczące nauczania Alma 12:22 34 Zbawiciel odgrywa kluczową rolę w planie Boga Pokaż następującą wypowiedź Starszego Alexandra B. Morrisona, Siedemdziesiątego, i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos: Poproś uczniów, aby uważnie słuchali i zwrócili uwagę na to, co Ojciec Niebieski przedstawił Swoim dzieciom w świecie przed życiem doczesnym: Dawno temu, zanim powstała ziemia, na której teraz mieszkamy, Bóg, nasz Ojciec, [ ] stworzył plan [ ]. [Ten] plan zakładał doskonały sposób na to, aby wszystkie dzieci Boga mogły osiągnąć nieśmiertelność i uzyskać życie wieczne ( Life the Gift Each Is Given, Ensign, grudzień 1998, str ). O jakich możliwych do zdobycia błogosławieństwach, będących częścią planu Bożego, mówił Starszy Morrison? (Wyjaśnij, że nieśmiertelność nawiązuje do zmartwychwstania bowiem nie będzie już fizycznej śmierci natomiast życie wieczne to rodzaj życia, jakie wiedzie Bóg). Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujący werset: Alma 12:25 i wyszukali, jak Alma nazwał plan Boga i kiedy ten plan został przygotowany. Niech uczniowie opowiedzą, co znaleźli. (Alma nauczał, że Boży plan odkupienia był przygotowany od założenia świata. Gdy uczniowie odpowiedzą, możesz zwrócić uwagę na jeszcze inne określenia planu Bożego, takie jak: [plan] miłosierdzia Wielkiego Stworzyciela [2 Nefi 9:6], plan zbawienia [Alma 24:14], [wielki plan] Wiecznego Boga [Alma 34:9], wielki plan szczęścia [Alma 42:8] oraz wieczne przymierze [NiP 22:1; 45:9; 66:2]). Poproś uczniów, aby w parach przestudiowali następujący fragment: Alma 12:22 32 i wyszukali powód, dla którego plan Boży jest nazwany planem odkupienia. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby powiedzieli reszcie klasy o tym, co 5

20 LEKCJA 2: JEZUS CHRYSTUS JEST W CENTRUM LUDZKIEJ HISTORII znaleźli. Pomóż uczniom lepiej zrozumieć ten fragment, zadając im następujące pytania: Jaki, według nauk Almy, byłby nasz wieczny los, gdyby nie plan odkupienia? (Bez planu odkupienia nie byłoby ani zmartwychwstania umarłych, ani odkupienia z grzechów, a ludzkość na wieczność pozostałaby zagubiona i upadła w stanie fizycznej i duchowej śmierci [zob. także 2 Nefi 9:6 13]). Dlaczego konieczne było zapewnienie sposobu na pokonanie tych przeszkód? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Alma 12: Pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach i wyszukają zapis o tym, co Bóg przygotował, by odkupić Swoje dzieci. Pomóż uczniom sformułować doktrynę bądź zasadę, której uczymy się z tych wersetów, zadając im następujące pytania: Jak podsumowalibyście to, co Jezus umożliwił nam dzięki Bożemu planowi? (Odpowiedzi powinny zawierać następujące stwierdzenie: Jeśli nawrócimy się i nie znieczulimy swoich serc, dzięki Jednorodzonemu Synowi Bożemu dostąpimy miłosierdzia i otrzymamy odpuszczenie grzechów. Jedynie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa możemy otrzymać odpuszczenie grzechów i przebywać w obecności Ojca Niebieskiego). Złóż świadectwo, że Jezus Chrystus jest centralną postacią planu Bożego i że dzięki Jego Zadośćuczynieniu możemy uzyskać nieśmiertelność i otrzymać życie wieczne. Abraham 3:24 27; I List Piotra 1:19 20 Jezus Chrystus został wybrany przed narodzeniem na naszego Zbawiciela Poproś uczniów, aby przeszukali następujące fragmenty: Abraham 3:24 27 oraz I List Piotra 1:19 20 i znaleźli, czego uczymy się z nich na temat roli Zbawiciela w planie Bożym. Następnie zadaj poniższe pytania: (Uwaga: Zadając te pytania, możesz pomóc uczniom nauczyć się, jak analizować fragmenty z pism świętych i rozpoznawać zawarte w nich doktryny). Co oznaczają zwroty pierwszy stan oraz stan drugi w wersecie: Abraham 3:26? ( Pierwszy stan odnosi się do życia przed narodzeniem, natomiast stan drugi do życia doczesnego). Kim są trzy postacie, o których mowa w wersecie: Abraham 3:27 i co każda z nich zrobiła? (Ojciec Niebieski, Jezus Chrystus i Szatan. Zaznacz, że w świecie przed życiem doczesnym Ojciec Niebieski wyznaczył Swojego Jednorodzonego Syna, Jezusa Chrystusa, aby odegrał kluczową rolę w Bożym planie). Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że Jezus Chrystus, w świecie przed życiem doczesnym, zwany był Jehową. Następnie zapytaj: Do czego Jehowa zobowiązał się w życiu doczesnym, kiedy powiedział do Ojca: Otom jest, wyślij mnie? (Do nauczania Jego ewangelii, założenia Kościoła, cierpienia i śmierci za nasze grzechy oraz do zmartwychwstania). Jaki wpływ na naszą przyszłość miało to, że Ojciec Niebieski wybrał Jehowę na naszego Odkupiciela? Poproś uczniów, aby po cichu przestudiowali werset: Mojżesz 4:2 i wyszukali inne ważne prawdy związane z tym, że Ojciec Niebieski wybrał Jehowę na naszego Zbawiciela i Odkupiciela. Kiedy uczniowie będą mówić o tym, co znaleźli, upewnij się, że rozpoznają następującą prawdę: Jehowa został wybrany na samym początku. Jednym z powodów, dla którego Jehowa został wybrany, było Jego pragnienie 6

21 LEKCJA 2: JEZUS CHRYSTUS JEST W CENTRUM LUDZKIEJ HISTORII wypełniania woli Ojca i oddania Ojcu całej chwały. Aby jeszcze bardziej podkreślić znaczenie tych prawd, pokaż i przeczytaj na głos wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów: [Jezus Chrystus] był widocznie jedyną osobą pośród wszystkich, którzy uczestniczyli w naradzie w niebie która była wystarczająco pokorna i chętna, by zostać wyznaczona przed narodzeniem do [dokonania nieskończonego Zadośćuczynienia] ( The Atonement of Jesus Christ, Ensign, marzec 2008, str. 35). Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, jak by to było być obecnym w chwili, kiedy Ojciec Niebieski powiedział wszystkim Swoim dzieciom, że Jego Pierworodny Syn, Jehowa, zostanie naszym Zbawicielem. Następnie pokaż poniższą wypowiedź Proroka Józefa Smitha ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Wszyscy byliśmy obecni podczas pierwszej narady w niebie i widzieliśmy, jak Zbawiciel został wybrany i wyznaczony oraz jak powstał plan zbawienia, który zaaprobowaliśmy (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 209). Jak myślicie, co musieliście wiedzieć o Jehowie, co pomogło wam poprzeć Go w Jego powołaniu i wyznaczeniu na naszego Zbawiciela i Odkupiciela? Pokaż następującą wypowiedź Starszego Neala A. Maxwella ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów: Następnie daj uczniom kilka minut na zapisanie własnych myśli i uczuć na temat Zbawiciela w oparciu o boską prawdę, której nauczał Starszy Maxwell: Nigdy nikt nie zaoferował tak wiele, tak wielu osobom i w tak niewielu słowach, jak Jezus, kiedy powiedział: Otom jest, wyślij mnie (Abraham 3:27) ( Jesus of Nazareth, Savior and King, Ensign, maj 1976, str. 26). Możesz poprosić kilku uczniów, aby powiedzieli klasie o tym, co napisali. Oddanie Zbawicielowi najważniejszego miejsca w naszym życiu Ponownie zwróć uwagę uczniów na werset: Abraham 3:25, z którego dowiadujemy się, że zamiarem Ojca Niebieskiego było wyznaczenie życia doczesnego jako czasu próby, kiedy to okaże się, czy będziemy posłuszni Jego przykazaniom. Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos, a resztę uczniów o to, żeby zwrócili uwagę na wybór, którego musimy dokonać, a który jest częścią naszej doczesnej próby: Pomyślcie o tym: w naszym przedziemskim stanie dokonaliśmy wyboru, by naśladować Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! A ponieważ tak się stało, dozwolone nam było przyjść na ziemię. Świadczę, że dokonując takiego samego wyboru, by naśladować Zbawiciela obecnie, podczas gdy jesteśmy tutaj na ziemi otrzymamy jeszcze większe błogosławieństwo w wieczności. Jednak niech to będzie wiadome: musimy nadal opowiadać się za Zbawicielem. Ważą się losy wieczności, a mądre wykorzystywanie przez nas naszej woli oraz nasze uczynki są niezbędne do tego, abyśmy otrzymali życie wieczne ( Wolna wola: niezbędna w planie życia, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 25). 7

22 LEKCJA 2: JEZUS CHRYSTUS JEST W CENTRUM LUDZKIEJ HISTORII Aby pomóc uczniom rozpoznać i zrozumieć zasadę bądź prawdę, której nauczał Starszy Hales, zadaj następujące pytania: Czego możecie nauczyć się z wypowiedzi Starszego Halesa na temat naszych wyborów w tym życiu? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, złóż świadectwo, iż dokonując wyboru, że Zbawiciel będzie w centrum naszego życia, otrzymamy większe błogosławieństwa w wieczności). Jak myślicie, co Starszy Hales miał na myśli, mówiąc, że ważą się losy wieczności? Jakie są postawy i zachowania wskazujące na to, że ktoś dokonał wyboru, że będzie naśladować Jezusa Chrystusa? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy). Wyjaśnij, że większości z nas łatwo jest skupić się na Zbawicielu w niedzielę. Ale co możemy zrobić, aby był On ważną częścią naszego życia w ciągu tygodnia? Daj uczniom czas, by mogli się zastanowić nad tym, co zrobili dziś, by móc się skupić na Zbawicielu. Poproś ich, aby zapisali swoje przemyślenia dotyczące tego, co mogą zrobić dziś, aby Zbawiciel pełniej zajmował centralne miejsce ich życia. Zachęć ich, aby zobowiązali się przed Ojcem Niebieskim, że to uczynią. Zakończ lekcję, składając świadectwo o prawdzie, której dziś nauczałeś. Materiały do studiowania dla uczniów Alma 12:22 34; 34:9; 42:8, 11; Nauki i Przymierza 22:1; 45:9; 66:2; Abraham 3:24 27; I List Piotra 1:19 20; Mojżesz 4:2. Robert D. Hales, Wolna wola: niezbędna w planie życia, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str

23 Jehowa i Jego służba przed narodzeniem 3. Wprowadzenie Według współczesnych proroków Jezus Chrystus nauczał prawd wieczności, realności naszej przedśmiertnej egzystencji, celu naszego życia na ziemi oraz tego, kim potencjalnie mogą być synowie i córki Boga w przyszłym życiu ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się, że w życiu przed przyjściem na świat ich wiara w to, że Jehowa (Jezus Chrystus) dokona Zadośćuczynienia, umożliwiła im pokonanie Szatana podczas Wojny w Niebie. Dostrzegą również to, że w świecie przed życiem doczesnym Jehowa znacznie przewyższał pozostałe dzieci Boga pod względem wszystkich boskich cech. Dodatkowe źródła Richard G. Scott, Jesus Christ, Our Redeemer, Ensign, maj 1997, str , 59. The Father and the Son: A Doctrinal Exposition by the First Presidency and the Quorum of the Twelve Apostles, Ensign, kwiecień 2002, str Propozycje dotyczące nauczania Objawienie 12:7 11; Mojżesz 4:3 Rola Jehowy podczas Wojny w Niebie Zapisz na tablicy słowo wojna i zapytaj uczniów, jakie wyobrażenie wojny przychodzi im do głowy. Poproś, aby przejrzeli wersety: Objawienie 12:7, 9 i zastanowili się, o jakiej wojnie w nich mowa (o Wojnie w Niebie). Poproś uczniów, aby powiedzieli, co, według nich, zaszło w czasie tej wojny. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Jakim rodzajem wojny [była Wojna w Niebie]? Takim samym rodzajem, z jakim mamy do czynienia na ziemi; jedynym rodzajem, jaki mogą toczyć Szatan i istoty duchowe była to wojna na słowa, zgiełk opinii, konflikt poglądów, wojna pomiędzy prawdą a fałszem (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [ ], 3:518). Zapytaj uczniów: Jakie jest podobieństwo między Wojną w Niebie, a wojną, którą toczy Szatan z dziećmi Boga w życiu doczesnym, zgodnie z tym, co powiedział Starszy McConkie? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Objawienie 12:10, a innego ucznia o przeczytanie wersetu: Mojżesz 4:3. Możesz również zaproponować, żeby uczniowie zapisali sobie odnośniki do tych fragmentów w pismach świętych. Niech zapiszą odsyłacz do wersetu: Mojżesz 4:3 na marginesie wersetu: Objawienie 12:10 i vice versa. Wyjaśnij, że oskarżyciel braci naszych (Objawienie 12:10) to Szatan. Następnie zapytaj: W jaki sposób, zgodnie z wersetem: Mojżesz 4:3, Szatan został strącony ze świata istniejącego przed życiem doczesnym? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Objawienie 12:11. Zadając poniższe pytania, pomóż im sformułować zasadę, której uczymy się na podstawie tego wersetu: 9

24 LEKCJA 3: JEHOWA I JEGO SŁUŻBA PRZED NARODZENIEM Jak podsumowalibyście to, czego uczymy się z wersetu 11. na temat skutków Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Ponieważ pewne było, że Jezus Chrystus dokona Zadośćuczynienia, jego skutki widoczne były już w świecie istniejącym przed życiem doczesnym. Jest On zwany [Barankiem, który został zabity] od założenia świata [Objawienie 13:8; zob. też Mosjasz 4:7; Mojżesz 7:47]). W jaki sposób to, co jest zapisane w wersecie: Objawienie 12:11, może pomóc wam w waszej osobistej walce z Szatanem w tym życiu? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Możemy pokonać Szatana, kiedy będziemy polegać na Jezusie Chrystusie, który dokonał Zadośćuczynienia i kiedy będziemy składać innym nasze świadectwo i pozostaniemy mu wierni). Abraham 3:15 25; Nauki i Przymierza 138:55 56 Jehowa przewyższa nas we wszystkim Powiedz uczniom, że w życiu przed narodzeniem przygotowywaliśmy się, by przyjść na ziemię. Pokaż następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: str. 210). Sam Bóg, spostrzegłszy, że znajduje się pośród duchów i chwały, jako że był bardziej inteligentny, uznał za właściwe ustanowienie praw, dzięki którym reszta istnień miałaby przywilej postępu, tak jak On. Nasz związek z Bogiem umożliwia nam zdobywanie wiedzy. On ma moc ustanawiania praw, by pouczać słabsze inteligencje tak, aby mogły być wywyższone, jak On (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], Zadaj następujące pytania: Czego możecie się nauczyć z wypowiedzi Józefa Smitha o tym, czego pragnie dla nas Ojciec Niebieski? (Ojciec Niebieski chce, abyśmy wzrastali i rozwijali się duchowo, żebyśmy stali się bardziej Jemu podobni). Napisz na tablicy następujące pytania i poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Abraham 3:24 25 i znaleźli odpowiedzi. Kim był jeden podobny Bogu, pomiędzy nimi (werset 24.)? Jaką odegrał rolę? O jakim celu życia doczesnego jest tutaj mowa? Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby podali swoje odpowiedzi reszcie klasy. Następnie poproś uczniów, aby przejrzeli wersety: Nauki i Przymierza 138:55 56 i zwrócili uwagę na to, co jeszcze się wydarzyło, by dzieciom Boga powiodło się w życiu doczesnym. Aby pomóc uczniom odnieść ten fragment do samych siebie, zadaj następujące pytania: W jaki sposób, zgodnie z treścią tych wersetów, przygotowaliśmy się do przyjścia na ziemię? Poproś uczniów, aby zastanowili się przez chwilę nad tym, jakie cechy Zbawiciel posiadał w świecie przed życiem doczesnym. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące wersety: Abraham 3:19, 21. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst 10

25 LEKCJA 3: JEHOWA I JEGO SŁUŻBA PRZED NARODZENIEM w swoich pismach świętych i odszukają, czego uczymy się z nich o Jezusie Chrystusie. Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, wręcz każdemu z nich kopię poniższych wypowiedzi Starszego Neala A. Maxwella ( ) i Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś, aby je przeczytali i zaznaczyli słowa i zwroty, z których uczymy się o Zbawicielu: Pod względem inteligencji i osiągnięć, [Jezus Chrystus] znacznie przewyższa indywidualne i zbiorowe zdolności i sukcesy wszystkich ludzi, którzy żyli, żyją i żyć będą! (Zob. Abraham 3:19) (Neal A. Maxwell, O, Divine Redeemer, Ensign, listopad 1981, str. 8). Będąc podległe prawu i posiadając wolną wolę, wszystkie duchy ludzkie, jeszcze w Wiecznej Obecności, w różnym stopniu rozwinęły predyspozycje, talenty, umiejętności i zdolności wszelkiego typu i rodzaju. W długim okresie preegzystencji powstała nieskończona różnorodność talentów i zdolności [ ]. Pan obdarzył nas wszystkich wolną wolą, dał nam prawa, które miały nam umożliwić postęp, rozwój i upodabnianie się do Niego. Pouczał nas też i usilnie napominał, byśmy obrali właściwy kurs wiodący ku chwale i wyniesieniu. On sam był uosobieniem i ucieleśnieniem wszelkiego dobra. Wszelkie pożądane cechy i walory były Mu właściwe w swej wiecznej pełni. Wszystkie Jego posłuszne dzieci w taki czy inny sposób zaczęły stawać się do Niego podobne. Tą wspaniałą różnorodnością talentów i zdolności, która panowała wtedy wśród nas, cieszymy się i tutaj. Niektórzy celują w jednych, a inni w innych dziedzinach. Jednorodzony przewyższa nas we wszystkim (Bruce R. McConkie, The Mortal Messiah, 4 tomy [ ], 1:23). Zapytaj uczniów, co w tych wypowiedziach zwróciło ich uwagę. Jeśli zajdzie taka potrzeba, zadaj następujące pytanie: Czego dowiadujemy się z wypowiedzi tych dwóch Apostołów na temat wyjątkowych cech charakteru Jehowy w świecie przed życiem doczesnym? (Uczniowie powinni zrozumieć, że w świecie przed tym życiem Jehowa przewyższał umiejętności i osiągnięcia wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego). Daj uczniom kilka minut na zastanowienie się nad służbą Zbawiciela w życiu przed narodzeniem i na zapisanie swoich przemyśleń i uczuć. Poproś kilkoro z nich, aby powiedzieli reszcie klasy o tym, co zapisali. Zakończ lekcję, zachęcając uczniów, aby zastanowili się, jak wiedza na temat służby Zbawiciela przed narodzeniem i Jego wyjątkowego charakteru może pomóc im pogłębić miłość do Niego i wiarę w Niego. Materiały do studiowania dla uczniów Objawienie 12:7 11; Abraham 3:15 25; Nauki i Przymierza 138: Richard G. Scott, Jesus Christ, Our Redeemer, Ensign, maj 1997, str ,

26 4. Jehowa stworzył ziemię Wprowadzenie W dokumencie pt.: Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów czytamy: Pod kierownictwem Swojego Ojca [Jezus Chrystus] był Stworzycielem ziemi. Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało [Ew. Jana 1:3] (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Kiedy uczniowie pojmą wieczne cele stworzenia ziemi, będą żyć z większym pragnieniem wypełnienia miary swego stworzenia. Dodatkowe źródła Russell M. Nelson, Stworzenie, Liahona, lipiec 2000, str Jeśli masz dostęp do wersji w swoim języku, możesz przeczytać następującą pozycję: Neal A. Maxwell, Our Creator s Cosmos, w: By Study and by Faith: Selections from the Religious Educator, wyd. Richard Neitzel Holzapfel i Kent P. Jackson (2009), str Propozycje dotyczące nauczania I Ks. Mojżeszowa 1:1; Ew. Jana 1:1 3; List do Hebrajczyków 1:1 2; Jakub 4:9; Nauki i Przymierza 38:1 3; 76:22 24; 104:14 17; Mojżesz 1:30 33; 2:1 Jehowa stworzył ziemię Zaprezentuj przedmiot, który ktoś dla ciebie zrobił (na przykład ręcznie wykonany prezent). Podziel się z klasą swoimi uczuciami odnośnie do tego przedmiotu i osoby, od której go otrzymałeś. Następnie zapytaj: Czy kiedyś ktoś zrobił coś dla was? Jakimi uczuciami darzycie tę osobę? Poproś uczniów, aby porównali i znaleźli różnice w następujących fragmentach: I Ks. Mojżeszowa 1:1; Ew. Jana 1:1 3; List do Efezjan 3:9; List do Hebrajczyków 1:1 2 oraz Mojżesz 2:1. Poproś uczniów o wypisanie na tablicy podobieństw i różnic, które dostrzegli w tych fragmentach. (Uwaga: Kiedy uczniowie nauczą się porównywać i znajdować różnice pomiędzy fragmentami, doktryny i zasady staną się dla nich wyraźniejsze). Następnie zapytaj: Kto, zgodnie z treścią tych fragmentów, stworzył ziemię? (Podkreśl to, że Jehowa stworzył ziemię pod kierownictwem Ojca lub to, że całe Stworzenie świata zostało zaplanowane przez [Ojca Niebieskiego] jak nauczał Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów ( Stworzenie, Liahona, lipiec 2000, str. 102). Daj uczniom czas, aby po cichu przeczytali i porównali następujące fragmenty: Nauki i Przymierza 76:22 24; 104:14 17 i Mojżesz 1: Niech znajdą to, co jeszcze stworzył Jehowa. Jeśli zajdzie taka potrzeba, możesz zaznaczyć, że stworzył On niezliczone światy oraz że pełna jest ziemia, i jest wszystkiego dość i w nadmiarze (NiP 104:17). Pomóż uczniom dokonać analizy tego fragmentu, zadając następujące pytanie: Co, zgodnie z tym, co sugeruje ten werset, Zbawiciel musiał wiedzieć, kiedy tworzył ziemię? (Musiał wiedzieć, jak wielu ludzi będzie żyło na ziemi i jakie będą ich potrzeby na przestrzeni różnych epok). 12

27 LEKCJA 4: JEHOWA STWORZYŁ ZIEMIĘ Wyjaśnij uczniom, że należy wiedzieć zarówno, kto stworzył ziemię, jak i jaką mocą została ona stworzona. Poproś uczniów, aby porównali następujące fragmenty i dopisali do nich odnośniki: Mormon 9:16 17; Nauki i Przymierza 38:1 3; Jakub 4:9 i zwrócili uwagę na to, w jaki sposób ziemia została stworzona. Niech uczniowie swoimi słowami wyjaśnią znaczenie tych fragmentów. Następnie przedstaw poniższą wypowiedź: Jezus Chrystus stworzył ten świat oraz wszystko, co się na nim znajduje. Stworzył także wiele innych światów. Uczynił to mocą kapłaństwa, pod kierownictwem naszego Ojca Niebieskiego (Zasady ewangelii [2009], str. 23). Powiedz, że w pismach świętych znajdujemy tak naprawdę tylko kilka szczegółów dotyczących tego, w jaki sposób ziemia została stworzona, otrzymaliśmy jednak obietnicę, że pewnego dnia wszystko zostanie nam wyjawione (zob. NiP 101:32 34). W pismach świętych możemy natomiast znaleźć więcej szczegółów na temat celu Stworzenia. Przedyskutuj wraz z klasą następujące pytania: Czego możecie dowiedzieć się o Zbawicielu, Jego kapłaństwie oraz pozycji, jaką miał w świecie przed życiem doczesnym, obserwując otaczający was świat wszelkie Boże stworzenie? Jak zrozumienie tych prawd wpływa na wasze świadectwo o Jezusie Chrystusie i wasze uczucia względem Niego? Jak zrozumienie tych praw wpływa na sposób, w jaki myślicie o ziemi? Zanim przejdziesz do dalszej części lekcji, zaznacz, że Zbawiciel stworzył ziemię, ale Ojciec Niebieski jest Ojcem naszych duchów i to On stworzył fizyczne ciała dla Adama i Ewy. 1 Nefi 17:36; 2 Nefi 2:23 25; Nauki i Przymierza 49:16 17; Mojżesz 1:27 33, 39 Cel stworzenia ziemi Podziel uczniów na pary i poproś, żeby zbadali następujące fragmenty: Mojżesz 1:27 33, 39; 1 Nefi 17:36 oraz Nauki i Przymierza 49: Możesz zaproponować, aby zaznaczyli sobie słowa i zdania, które pomogą im znaleźć odpowiedź na pytanie: W jaki sposób wyjaśnilibyście znajomemu, dlaczego ziemia została stworzona?. Poproś kilka par, aby odpowiedziały przed resztą klasy. Uczniowie powinni zauważyć, że Jehowa stworzył ziemię, aby zapewnić dzieciom Boga miejsce, gdzie mogłyby żyć i wzrastać ku życiu wiecznemu. Zapytaj: Co oznacza określenie miara człowieka w wersecie: Nauki i Przymierza 49:17? (Jeśli zajdzie taka potrzeba, wykorzystaj komentarz do fragmentu: Nauki i Przymierza 49:16 17, który znajdziesz w: Doctrine and Covenants Student Manual [(Church Educational System manual, 2001), str. 106]). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: 2 Nefi 2:18 25, a następnie zadaj poniższe pytania: W jaki sposób warunki panujące w Ogrodzie Eden nie pozwalały Adamowi i Ewie na rozwój przewidziany w planie zbawienia Ojca Niebieskiego? 13

28 LEKCJA 4: JEHOWA STWORZYŁ ZIEMIĘ W jaki sposób Upadek Adama przyczynił się do wypełnienia celu stworzenia ziemi? (Umożliwił Adamowi i Ewie posiadanie dzieci). W jaki sposób konsekwencje Upadku, opisane w wersecie 23., pomagają nam rozwijać się zgodnie z planem naszego Ojca Niebieskiego? Wręcz każdemu uczniowi kopię następujących wypowiedzi Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów i Siostry Julie B. Beck, byłej generalnej prezydent Stowarzyszenia Pomocy. Daj uczniom wystarczającą ilość czasu na przeczytanie tych wypowiedzi i zastanowienie się nad rolą Stworzenia w Boskim planie zbawienia Jego dzieci. Zbawienie jest możliwe tak samo dzięki Zadośćuczynieniu, jak i dzięki Upadkowi [ ]. Należy również pamiętać, że Upadek stał się możliwy dzięki temu, że nieskończony Stwórca [ ] stworzył ziemię, człowieka i wszystkie inne formy życia w takim stanie, by mogły podlegać Upadkowi [ ]. Wszystko zostało tak stworzone, aby mogło podlegać Upadkowi bądź przemianie i był to początek tego typu egzystencji, jaki był potrzebny do wprowadzenia w życie wszystkich warunków Ojcowskiego wiecznego planu zbawienia. Pierwsze doczesne stworzenie wszystkich rzeczy [ ] miało rajską naturę. W pierwotnych czasach Edenu wszystkie formy istnienia żyły w stanie wyższym, odmiennym od tego, w którym obecnie żyjemy. Nadchodzący Upadek miał przynieść niższy rodzaj egzystencji, ale i nadać im kierunek i możliwość wzrostu. Na świecie nie było jeszcze śmierci ani prokreacji (Bruce R. McConkie, Christ and the Creation, Ensign, czerwiec 1982, str. 9). Busath.com W Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich wierzymy w teologię rodziny, która opiera się na Stworzeniu, Upadku i Zadośćuczynieniu. Stworzenie ziemi zapewniło miejsce, w którym rodziny mogą żyć. Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, którzy stanowią dwa niezbędne elementy rodziny. Częścią planu Ojca Niebieskiego było to, aby Adam i Ewa zostali zapieczętowani i stali się wieczną rodziną. Upadek zapewnił sposób powiększania się rodziny. Adam i Ewa, jako przywódcy w rodzinie, zdecydowali się zdobyć doczesne doświadczenie. Dzięki Upadkowi mogli mieć synów i córki. Zadośćuczynienie umożliwia rodzinom zapieczętowanie na wieczność, dzięki czemu rodziny mogą osiągnąć wieczny przyrost i doskonałość. Plan szczęścia, zwany również planem zbawienia, został stworzony dla rodzin. Wschodzące pokolenie musi zrozumieć, że główne filary naszej teologii skupiają się na rodzinie (Julie B. Beck, Teaching the Doctrine of the Family, Ensign, marzec 2011, str.12). W jaki sposób te wypowiedzi pomagają wam zrozumieć kluczową rolę Stworzenia w ogólnym planie zbawienia dzieci Boga? Dlaczego ważne jest, by zrozumieć to, że ziemia została stworzona, aby umożliwić wyniesienie pojedynczym jednostkom i rodzinom? (Kiedy uczniowie odpowiedzą, zapisz na tablicy następującą zasadę: Jeżeli zrozumiemy cel stworzenia ziemi, będzie nam bardziej zależało na wypełnieniu celu naszego stworzenia). Wyjaśnij uczniom, że dzięki pieczętującej mocy kapłaństwa żony i mężowie, rodzice i dzieci, mogą być razem po śmierci. Bez mocy pieczętowania, która została przywrócona przez Eliasza, Boże dzieci nie mogłyby otrzymać wszystkich błogosławieństw wyniesienia i cel stworzenia ziemi nie zostałby wypełniony, czyli zgodnie z tym, co zapisane jest w Naukach i Przymierzach, ziemia byłaby całkowicie zniszczona (NiP 2:3; zob. też Ks. Malachiasza 3:24). 14

29 LEKCJA 4: JEHOWA STWORZYŁ ZIEMIĘ Zakończ lekcję, składając świadectwo o następujących ważnych prawdach: (1) Jehowa stworzył ziemię pod kierownictwem Ojca; (2) stworzył On ziemię, aby przygotować miejsce, gdzie dzieci Boże mogą żyć i postępować ku życiu wiecznemu oraz (3) jeżeli zrozumiemy cel stworzenia ziemi, będzie nam bardziej zależało na wypełnieniu celu naszego stworzenia. Zachęć uczniów do zastanowienia się nad tym, co mogą zrobić, aby wyrazić swoją wdzięczność za to, co stworzył Jezus Chrystus. Zachęć ich również, aby działali pod wpływem wskazówek Ducha, którego wpływ odczuli podczas lekcji. Materiały do studiowania dla uczniów I Ks. Mojżeszowa 1:1; Ew. Jana 1:1 3; List do Hebrajczyków 1:1 2; Mojżesz 2:1; Mormon 9:16 17; Nauki i Przymierza 38:1 3; 76:22 24; 104:14 17; Jakub 4:9; Nauki i Przymierza 101:32 34; Mojżesz 1:27 33, 39; 1 Nefi 17:36; Nauki i Przymierza 49: Russell M. Nelson, Stworzenie, Liahona, lipiec 2000, str

30 5 Jezus Chrystus był Jehową Starego Testamentu Wprowadzenie Składając świadectwo o Jezusie Chrystusie, współcześni prorocy oświadczyli: Był On Wielkim Jehową Starego Testamentu ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Jako Jehowa, Jezus Chrystus w każdej dyspensacji czasu ustanowił na ziemi wieczną ewangelię Ojca Niebieskiego, aby zgromadzić wszystkie zagubione dzieci Boże. Możemy wzmocnić naszą wiarę w Jezusa Chrystusa, jeżeli rozumiemy Jego niezmienny charakter i wieczną ewangelię. Dodatkowe źródła Russell M. Nelson, Przymierza, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str The Abrahamic Covenant, The Pearl of Great Price Student Manual (Church Educational System manual, 2000), str Enrichment Section A: Who Is the God of the Old Testament? Old Testament Student Manual: Genesis 2 Samuel, 3 wyd. (Church Educational System manual, 2003), str Propozycje dotyczące nauczania II Ks. Mojżeszowa 3:11 14; 6:2 3; Ew. Jana 8:52 53, 56 59; 18:5, 8; 3 Nefi 15:5; Abraham 1:16; 2:8 Jezus Chrystus był Jehową Starego Testamentu Poproś uczniów, aby wymienili kilka znanych im określeń i tytułów Zbawiciela. Wypisz ich odpowiedzi na tablicy. Powiedz uczniom, że dzisiaj będziecie omawiać ważne imię albo tytuł, jakie nosił Jezus Chrystus przed rozpoczęciem Swojej ziemskiej misji. Poproś, aby po cichu przeczytali fragment: Ew. Jana 8:52 53, Następnie zapytaj: O co pytali Zbawiciela Żydzi? Jak myślicie, co Jezus miał na myśli, odpowiadając tymi słowami: Pierwej niż Abraham był, Jam jest? (werset 58). Aby pomóc uczniom zrozumieć zwrot Jam jest, podziel ich w pary, poproś o przeczytanie fragmentów: II Ks. Mojżeszowa 3:11 14; 6:2 3 i odnalezienie, w jaki sposób Bóg Starego Testamentu określał samego siebie. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania: Jakimi słowami, zgodnie z treścią tych wersetów, określał samego siebie Bóg Starego Testamentu? (Zwróć uwagę uczniów na to, że w tłumaczeniu Józefa Smitha werset: II Ks. Mojżeszowa 6:3 brzmi: Jam jest Pan Bóg Wszechmogący; Pan JAHWE. Czyż imienia mojego im nie objawiłem?. Zob. też Abraham 1:16). W jaki sposób te wersety wyjaśniają znaczenie odpowiedzi Jezusa Chrystusa: Pierwej niż Abraham był, Jam jest? (Uczniowie powinni zrozumieć, że Jezus Chrystus był Jehową, Bogiem Starego Testamentu i wielkim JAM JEST). Przedstaw następujące wypowiedzi: 16

31 LEKCJA 5: JEZUS CHRYSTUS BYŁ JEHOWĄ STAREGO TESTAMENTU To jest najbardziej dosadne i jednoznaczne potwierdzenie boskości, jakie tylko można usłyszeć. Pierwej niż Abraham był, Jam jest. To znaczy: Jam jest Bóg Wszechmogący, Wielki JAM JEST. Jestem samoistny, Odwieczny. Jestem Bogiem waszych ojców. Moje imię to: JESTEM, KTÓRY JESTEM (Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [ ], 1:464). Jehowa to imię przymierza, właściwe imię Boga Izraela. Oznacza: Niezmienny (Bible Dictionary, Jehovah ). Dlaczego tak ważne jest to, aby wiedzieć, że Jezus Chrystus był Jehową Starego Testamentu? (Odpowiedzi powinny zawierać następującą prawdę: Bóg zawsze udzielał Swojej ewangelii poprzez Swego Syna, Jezusa Chrystusa. Zob. też 3 Nefi 15:5, gdzie Jezus naucza, że to On dał prawo). Możesz również poprosić jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha ( ): Wszystko, co zostało objawione od czasu upadku, dane zostało poprzez Jezusa Chrystusa, który jest Jehową Starego Testamentu [ ]. Ojciec (Elohim) nigdy od czasu upadku nie miał do czynienia z człowiekiem w sposób bezpośredni ani osobisty. Nigdy też się nie ukazywał za wyjątkiem przypadków, w których przedstawiał i składał świadectwo o Synu (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [ ], 1:27). W jaki sposób wiedza o tym, że Jehowa, czyli Jezus Chrystus, jest niezmienny, pomaga wam wierzyć w Niego? (Odpowiedzi mogą zawierać następujące stwierdzenie: wiedza, że Jezus Chrystus jest niezmienny, pomaga nam wierzyć, że tak, jak dotrzymał obietnic danych ludziom w pismach świętych, tak i dotrzyma obietnic danych nam). Zwróć uwagę uczniów na to, że we wczesnych czasach pobiblijnych hebrajskie imię Jehowa (zazwyczaj występujące w literaturze jako Jahwe) uznawane było za zbyt święte, by je wymawiać. Z tego powodu, z wyjątkiem kilku fragmentów (zob. II Ks. Mojżeszowa 6:3; Psalm 83:19; Ks. Izajasza 12:2; 26:4), tłumacze Biblii Króla Jakuba zastąpili słowo Jehowa słowem PAN (pisanym wielkimi literami). We współczesnym judaizmie zostało ono zastąpione słowem Adonai, które tłumaczy się jako Pan. I Ks. Mojżeszowa 13:14 16; 17:1 9; Mojżesz 6:51 52, 64 66; Abraham 1:18 19; 2:8 11 Jehowa ustanowił wieczną ewangelię w starożytności Uczniów pracujących w parach poproś o przeczytanie następujących fragmentów: Mojżesz 6:51 52, i wyszukanie, czego Jehowa nauczał Adama. Powiedz im, że w wersetach Jehowa mówił w imieniu Ojca. Następnie zapytaj: Co zauważyliście na temat ewangelii, której był nauczany Adam? (Jest to dokładnie ta sama ewangelia, której nauczani jesteśmy obecnie. [Zob. 2 Nefi 31:10 16, żeby pokazać, że tej samej ewangelii nauczano na kontynencie amerykańskim]. Możesz podkreślić tę prawdę, zapisując na tablicy następujące zdanie: Ewangelia Jezusa Chrystusa jest wieczna i niezmienna w każdej dyspensacji). 17

32 LEKCJA 5: JEZUS CHRYSTUS BYŁ JEHOWĄ STAREGO TESTAMENTU Zwróć uwagę uczniów na to, że w późniejszej dyspensacji Jehowa odnowił Swoją wieczną ewangelię poprzez przymierze zawarte z Abrahamem, zwane przymierzem Abrahama. Podziel klasę na dwie grupy. Niech połowa uczniów przestudiuje fragmenty: I Ks. Mojżeszowa 13:14 16; 17:2 8; Abraham 1:18 19; 2:8 11 i zrobi listę obietnic, jakie Pan złożył Abrahamowi. Druga połowa przestudiuje fragmenty: I Ks. Mojżeszowa 17:1 5, 9; Abraham 1:19; 2:8 11 i zrobi listę tego, co Abraham miał uczynić, aby otrzymać obiecane błogosławieństwa. (Uwaga: Kiedy uczniowie nauczą się rozpoznawać listy w pismach świętych, będą w stanie lepiej rozróżniać kluczowe zagadnienia, na które autor chciał zwrócić uwagę). Kiedy uczniowie będą studiować zadane fragmenty, przepisz poniższą tabelę na tablicę, pozostawiając miejsce na odpowiedzi: Przymierze Abrahama Obietnice złożone Abrahamowi Obowiązki Abrahama Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilku uczniów z każdej grupy, aby napisali swoje odpowiedzi pod właściwym nagłówkiem. Możesz podsumować przymierze Abrahama, prosząc o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi: Abraham otrzymał ewangelię i został wyznaczony do wyższego kapłaństwa (NiP 84:14; Abraham 2:11) i zawarł małżeństwo celestialne, które jest przymierzem wyniesienia (NiP 131:1 4; 132:19, 29). Otrzymał również obietnicę, że wszystkie błogosławieństwa przypisane tym przymierzom będą ofiarowane jego doczesnym potomkom (NiP 132:29 31; Abraham 2:6 11). Wszystkie te przymierza i obietnice zwane są przymierzem Abrahama. Przywrócenie tego przymierza oznaczało przywrócenie ewangelii w dniach ostatnich, ponieważ przez nią błogosławione są wszystkie narody ziemi (List do Galacjan 3:8 9, 29; NiP 110:12; 124:58; Abraham 2:10 11) (Guide to the Scriptures, Abrahamic Covenant ; scriptures.lds.org). Zaznacz, że od samego początku Ojciec zawarł przymierze ze Swoimi dziećmi, aby zgromadzić je wszystkie dzięki prawdom, obrzędom i błogosławieństwom wiecznej ewangelii. Na Przywrócenie ewangelii składa się również przywrócenie przymierza Abrahama. Oznacza to, że przymierze Abrahama jest znaczącą częścią nowego i wiecznego przymierza, które jest pełnią ewangelii Jezusa Chrystusa. Zapytaj uczniów: W jaki sposób wiedza, że jesteśmy potomkami Abrahama i dziedzicami wszystkiego, co Bóg mu obiecał, wpływa na wasze życie? W jaki sposób dostęp do błogosławieństw obiecanych Abrahamowi i jego potomstwu wzmacnia rodziny i pomaga nam podejmować decyzje? Poproś uczniów, aby powiedzieli, w jaki sposób mogą zapewnić sobie i swoim rodzinom w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości błogosławieństwa obiecane w związku z tym przymierzem. 18

33 LEKCJA 5: JEZUS CHRYSTUS BYŁ JEHOWĄ STAREGO TESTAMENTU Ks. Jozuego 24:3 13; 1 Nefi 17:23 32 Jehowa błogosławił i prowadził starożytny Izrael Powiedz uczniom, że w ramach przymierza Abrahama Jehowa obiecał błogosławieństwa ewangelii potomstwu Abrahama i tym, którzy się z nim gromadzili. Poproś jedną połowę klasy o przeczytanie fragmentu: Ks. Jozuego 24:3 13, a drugą połowę o przeczytanie fragmentu: 1 Nefi 17: Poproś uczniów, aby wyszukali słowa i zwroty, które mówią o tym, czego dokonał Jehowa dla starożytnego Izraela. Możesz zaproponować, aby zaznaczyli to, co znajdą. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Zapisz ich odpowiedzi na tablicy. Dla lepszego zrozumienia tego, dlaczego Jehowa dokonał pewnych rzeczy, poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: II Ks. Mojżeszowa 6:2 6. Zapytaj uczniów: Dlaczego Jehowa dokonał tego, o czym można przeczytać w Księdze Jozuego i 1 Księdze Nefiego, zgodnie z tym, o czym sam mówił? Czego dowiadujecie się z tego o obietnicach, które dał wam Pan? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz następującą zasadę na tablicy: Jeśli będziemy wierni, Pan dotrzyma obietnic, które nam dał). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa: Bóg był wierny i dotrzymywał Swoich obietnic w przeszłości, możemy więc z ufnością pokładać nadzieję, że dotrzyma danych nam obietnic teraz i w przyszłości. W czasach cierpienia możemy mocno uchwycić się nadziei, że rzeczy będą działać razem dla [naszego] dobra [NiP 90:24] ( Nieskończona moc nadziei, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 23). W jaki sposób wiedza o tym, co robił Jehowa w starożytności, pomaga wam przetrwać okresy prób? Co Jehowa zrobił dla starożytnego Izraela, co może zrobić również dla was? Złóż świadectwo o tym, że w każdej dyspensacji Jezus Chrystus błogosławi dzieci Boże wieczną ewangelią. Tak jak lud przymierza w starożytności otrzymał od Pana obiecane błogosławieństwa, tak i my możemy na Nim polegać pod warunkiem, że będziemy posłuszni. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Jana 8:51 59; 18:5, 8; II Ks. Mojżeszowa 3:11 14; 6:2 3; 3 Nefi 15:5; Mojżesz 6:51 52, 64 66; I Ks. Mojżeszowa 17:1 9; Abrahama 1:18 19; 2:8 11. Enrichment Section A: Who Is the God of the Old Testament? Old Testament Student Manual: Genesis 2 Samuel, 3 wyd. (Church Educational System manual, 2003), str

34 6 Przykłady, zapowiedzi i symbole odnoszące się do osoby Jezusa Chrystusa Wprowadzenie Współcześni prorocy świadczą, że Jezus Chrystus ustanowił sakrament jako przypomnienie Jego wielkiej, zadość czyniącej ofiary ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Poza obrzędem sakramentu pisma święte nauczają nas o wielu wydarzeniach, okolicznościach, przedmiotach i osobach, które przypominają nam i pouczają nas o misji i służbie Jezusa Chrystusa. Ta lekcja pomoże uczniom rozważyć niektóre przykłady, zapowiedzi i symbole z pism świętych, które przypominają nam o Zbawicielu. Dodatkowe źródła Russell M. Nelson, In This Holy Land, Tambuli, luty 1991, str Enrichment Section A: Who Is the God of the Old Testament, Old Testament Student Manual: Genesis 2 Samuel, 3. wyd. (Church Educational System manual, 2003) str Propozycje dotyczące nauczania 2 Nefi 11:4; Mojżesz 6:63 Symbole Chrystusa w pismach świętych Pokaż kilka obrazków przedstawiających dobrze znane znaki lub symbole, takie jak: Kiedy uczniowie rozpoznają znaczenie tych znaków, poproś ich o podanie innych łatwo rozpoznawalnych znaków lub symboli. Podziel uczniów na pary. Poproś każdą parę, aby przeczytała i porównała następujące fragmenty: 2 Nefi 11:4 i Mojżesz 6:63. Poproś uczniów, aby omówili między sobą, co jest cechą wspólną tych fragmentów i czego uczą one o Jezusie Chrystusie i celu Boskich dzieł. Kiedy uczniowie omówią w parach to, co znaleźli, zadaj poniższe pytania: 20

35 LEKCJA 6: PRZYKŁADY, ZAPOWIEDZI I SYMBOLE ODNOSZĄCE SIĘ DO OSOBY JEZUSA CHRYSTUSA Jaka kluczowa prawda kryje się w tych wersetach? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Wszystko zostało stworzone, by świadczyć o Jezusie Chrystusie). Podajcie przykłady rzeczy, które Bóg objawił, a które [odnoszą się] do Jezusa Chrystusa (2 Nefi 11:4) lub Go symbolizują. Powiedz uczniom, że we wszystkich pismach świętych znajdujemy przykłady, zapowiedzi, symbole i podobieństwa odnoszące się do Jezusa Chrystusa. Wyjaśnij, że te przykłady, zapowiedzi, symbole i podobieństwa odzwierciedlają ważniejsze prawdy. Na przykład Liahona opisana w Księdze Mormona jest symbolem słów Chrystusa. W tej części lekcji skupimy się na przykładach i odniesieniach do osoby Jezusa, które znajdują się w Starym Testamencie. Większość tych odniesień to osoby, przedmioty, wydarzenia i okoliczności (możesz zapisać te kategorie na tablicy). Przepisz na tablicy poniższą listę odnośników do fragmentów z pism świętych lub rozdaj ją uczniom w formie ulotek: Przykłady, zapowiedzi i symbole odnoszące się do osoby Jezusa Chrystusa Przykłady, zapowiedzi i symbole odnoszące się do Chrystusa w Starym Testamencie I Ks. Mojżeszowa 22:1 14 Wypełnienie misji życia Chrystusa Ew. Jana 3:16; 19:16 18; Jakub 4:4 5 II Ks. Mojżeszowa 3:7 8, Ew. Mateusza 1:21; 2 Nefi 6:17 II Ks. Mojżeszowa 12:3, 5 7, 13 14, 46 Ew. Jana 1:29; 19:14, 31 36; I List Piotra 1:18 19 II Ks. Mojżeszowa 16:14 15, 18 Ew. Jana 6:5 10, III Ks. Mojżeszowa 8:15, 30; 17:11 List do Hebrajczyków 9:22; 13:12 III Ks. Mojżeszowa 16:2 6, 17 List do Hebrajczyków 9:6 12; 10:11 12 III Ks. Mojżeszowa 27:19 23 IV Ks. Mojżeszowa 21:4 9 List do Hebrajczyków 9:14; Nauki i Przymierza 20:22 Ew. Jana 3:14 15; Helaman 8:13 15 Ks. Jonasza 2:1; 2:10 Ew. Mateusza 12:38 40 Wyznacz jednego lub kilku uczniów, aby przestudiowali po jednym zestawie fragmentów i przygotowali się do objaśnienia zawartych w nich symboli ze Starego Testamentu oraz tego, w jaki sposób odnoszą się one do osoby Jezusa Chrystusa. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli, czego się dowiedzieli. Jeśli czas na to pozwoli, możesz również omówić niektóre z symboli, o których Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów wspomniał w swoim artykule: In This Holy Land (Tambuli, luty 1991, str ). 21

36 LEKCJA 6: PRZYKŁADY, ZAPOWIEDZI I SYMBOLE ODNOSZĄCE SIĘ DO OSOBY JEZUSA CHRYSTUSA Niech klasa przedyskutuje odpowiedzi na następujące pytania: Jak myślicie, dlaczego wszystkie rzeczy zostały stworzone, by świadczyć o Zbawicielu lub Go symbolizować? Jakie znaczenie ma ciągłe zdobywanie wiedzy o tym, w jaki sposób te wszystkie rzeczy świadczą o Jezusie Chrystusie? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją następującą zasadę: Możemy dowiedzieć się więcej o Jezusie Chrystusie, jeśli zaczniemy rozpoznawać wyobrażenia, przykłady oraz symbole, które się do Niego odnoszą). W jaki sposób znaczenie któregoś symbolu Zbawiciela wzmocniło waszą wiarę w Niego? Co możecie zrobić, aby móc rozpoznać Chrystusa w symbolach, które zostały nam dane? 2 Nefi 11:2 6 Symbole Chrystusa i odniesienia do Jego osoby w przymierzach i obrzędach ewangelii Wyjaśnij uczniom, że w tej części lekcji skupimy się na innym aspekcie ewangelii Jezusa Chrystusa, który także zawiera symbole Chrystusa i odniesienia do Jego osoby. Poproś uczniów, aby przeczytali fragment: 2 Nefi 11:2 6 i wyszukali to, w czym lubowała się dusza Nefiego. Możesz zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli to, co znajdą. W czym lubowała się dusza Nefiego? Zwróć uwagę uczniów na zwrot w obietnicach Pana w wersecie 5. Wyjaśnij, że przymierza (czyli obietnice) i obrzędy stanowią ważną część wiecznej ewangelii Jezusa Chrystusa. Istnieje wiele aspektów przymierzy i obrzędów, które mają charakter symboliczny, nauczają nas o Jezusie Chrystusie i do Niego prowadzą. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Każdy boski obrzęd lub czynność ustanowiona przez Boga, każda ofiara, symbolizm i podobieństwo, wszystko to, co Bóg kiedykolwiek dał Swemu ludowi wszystko to zostało wyznaczone i ustanowione w taki sposób, aby świadczyć o Jego Synu i koncentrować wiarę wierzącego ludu na Nim i na odkupieniu, do dokonania którego został [On] wyznaczony przed narodzeniem (The Promised Messiah: The First Coming of Christ [1978], str. 28). Jakiej doktryny lub zasady uczymy się na podstawie tej wypowiedzi? (Jedna z możliwych odpowiedzi to: Jeżeli będziemy dopatrywać się symboli Chrystusa w obrzędach ewangelii, dostrzeżemy je). W jaki sposób ta wiedza może nam pomóc, kiedy będziemy uczestniczyć w obrzędach ewangelii? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragmenty: List do Rzymian 6:3 6 oraz 3 Nefi 18:7, 11 i wyszukali symbole, które odnoszą się do Zbawiciela. Następnie zapytaj: W jaki sposób przymierza i obrzędy ewangelii uczą o Zbawicielu i pomagają wam o Nim pamiętać? Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć prawdę i sens rozpoznawania przykładów i symboli odnoszących się do osoby Chrystusa, zadaj im następujące pytania: 22

37 LEKCJA 6: PRZYKŁADY, ZAPOWIEDZI I SYMBOLE ODNOSZĄCE SIĘ DO OSOBY JEZUSA CHRYSTUSA Jaki symbol Zbawiciela ma dla was największe znaczenie? W jaki sposób możecie upewnić się, że rozpoznacie ten symbol? W jaki sposób postrzeganie go jako symbolu Chrystusa pobłogosławiło wasze życie? Zachęć uczniów, aby stosowali zasady, których nauczyli się podczas tej lekcji i poproś ich, aby zapisali sobie, w jaki sposób mogą skuteczniej rozpoznawać przykłady, zapowiedzi i symbole odnoszące się do osoby Zbawiciela w pismach świętych, obrzędach ewangelii i w swoim codziennym życiu. Zachęć ich, aby wybrali sobie jeden dzień w niedalekiej przyszłości, w którym będą świadomie poszukiwać odniesień, przedmiotów lub wydarzeń, które przypominają im o Zbawicielu. Zachęć ich do sporządzenia listy tego, co odkryją, a następnie do powiedzenia o niej rodzinie, znajomemu lub innym na portalu społecznościowym. Materiały do studiowania dla uczniów 2 Nefi 11:2 6; Mojżesz 6:63. Russell M. Nelson, In This Holy Land, Tambuli, luty 1991, str

38 7. Jezus Chrystus Jednorodzony Syn Boga w ciele Wprowadzenie W czasach starożytnych wieść o narodzinach Zbawiciela była dobrą nowiną, głoszoną przez wielu: Bóg posłał Swojego Syna, aby odkupił świat. Proklamacja Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów głosi, że Jezus jest Pierworodnym Ojca, Jednorodzonym Synem w ciele, Odkupicielem świata (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2 3). Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się, dlaczego niezmiernie ważne jest to, że Jezus narodził się ze śmiertelnej matki i nieśmiertelnego Ojca. Dodatkowe źródła Robert E. Wells, Our Message to the World, Ensign, listopad 1995, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Mateusza 1:18 24; Ew. Łukasza 1:26 35; Mosjasz 3:7 8 Jednorodzony Syn Ojca Rozpocznij zajęcia od zaprezentowania filmu: The Nativity (2:59). (Przed lekcją pobierz film i zapoznaj się z jego treścią). Po prezentacji filmu zadaj następujące pytania: Jakie szczegóły z narodzin Zbawiciela są dla was ważne i dlaczego? Powiedz uczniom, że podczas tej lekcji będą omawiać aspekt narodzin Jezusa Chrystusa, który jest kluczowy do naszego zrozumienia zdolności Zbawiciela, by wypełnić Jego rolę w planie Ojca. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Ew. Mateusza 1:18 19, a następnie poproś uczniów, aby wyobrazili sobie wydarzenia, które opisuje. (Uwaga: Wizualizacja jest umiejętnością studiowania pism świętych, która pomaga postrzegać je bardziej obrazowo i realnie). Następnie zapytaj uczniów, jak poczuliby się, gdyby znaleźli się w sytuacji podobnej do tej, w której znalazł się Józef. Poproś ich, aby po cichu przeczytali fragment: Ew. Mateusza 1:20 24 i zwrócili uwagę na to, dlaczego Józef nie zdecydował się potajemnie [ ] opuścić [Marii] (werset 19), co oznaczałoby, że bez rozgłosu unieważnia ich zaręczyny. (Uwaga: Definiowanie trudnych słów i wyrażeń pomaga uczniom lepiej rozumieć pisma święte. Możesz posłużyć się poniższymi wyjaśnieniami tych wersetów: (1) imię Jezus [Jeszua z języka aramejskiego] znaczy: Jehowa jest zbawieniem albo Jehowa zbawia ; (2) fragment z pisma świętego, o którym mowa w wersetach: Ew. Mateusza 1:22 23 to: Ks. Izajasza 7:14; natomiast (3) imię Immanuel znaczy: Bóg z nami ). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Ew. Łukasza 1: Pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego dowiadujemy się z tych wersetów o Marii. Niech uczniowie opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli. Następnie poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Ew. Łukasza 1:31 35, podczas gdy reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach świętych. Zapytaj: W jaki sposób te wersety potwierdzają to, kto jest Ojcem Jezusa? Narysuj na tablicy poniższy schemat: 24

39 LEKCJA 7: JEZUS CHRYSTUS JEDNORODZONY SYN BOGA W CIELE Zadaj jednemu z uczniów poniższe pytania: Jaką fizyczną cechę odziedziczyłeś po swoim ojcu? Jaką fizyczną cechę odziedziczyłeś po swojej matce? Wpisz odpowiedzi ucznia w schemat na tablicy (zobacz przykład): Zmaż poprzedni schemat i narysuj nowy na tablicy: Pokaż następującą wypowiedź Starszego Jamesa E. Talmage a ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Dziecię zrodzone z Marii zostało poczęte z Elohima, Wiecznego Ojca, co dokonało się nie naruszając prawa naturalnego, lecz zgodnie z wyższą jego manifestacją [ ]. W Jego charakterze moce Boskości przeplatać się miały ze zdolnościami i możliwościami tego, co doczesne: a wszystko to, dzięki zwykłemu zastosowaniu prawa dziedziczności prawa ustanowionego przez Boga, udowodnionego w sposób naukowy i potwierdzonego filozoficznie, zgodnie z którym istoty żywe rozmnażają się według swojego rodzaju. Dzieciątko Jezus miało odziedziczyć fizyczne, psychiczne i duchowe cechy, predyspozycje i moce, które charakteryzują Jego rodziców: z jednej strony nieśmiertelnego i pełnego chwały Boga, a z drugiej strony człowieka kobietę (Jesus the Christ, wyd. 3. [1916], str. 81). Jakie istotne cechy odziedziczył Zbawiciel po Swoich rodzicach? Kiedy uczniowie będą odpowiadać, zapisz na tablicy pod imieniem Maria cechy, które Jezus Chrystus odziedziczył po Swojej matce (na przykład śmiertelność zdolność odczuwania bólu i śmierć fizyczną). Pod hasłem Ojciec Niebieski wypisz 25

40 LEKCJA 7: JEZUS CHRYSTUS JEDNORODZONY SYN BOGA W CIELE cechy, które Jezus odziedziczył po Swoim Ojcu (na przykład moce Boskości nieśmiertelność lub możliwość życia na zawsze; zob. Ew. Jana 10:17 18). Następnie poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Mosjasz 3:7 8. Zapytaj: Dlaczego Zbawiciel potrzebował mocy wynikających zarówno z nieśmiertelności, jak i doczesności, aby móc dokonać Zadośćuczynienia? (Kiedy uczniowie będą odpowiadać, upewnij się, że zrozumieli następującą prawdę: Jako Jednorodzony Syn Boga w ciele, Jezus Chrystus był w stanie dokonać zadość czyniącej ofiary, której nie podołałby żaden inny śmiertelnik, a dzięki której mógł On wypełnić Swoją rolę w planie Ojca. Ponadto, ponieważ Jezus miał władzę nad śmiercią, miał też moc powstania z martwych. Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że gdyby Jezus Chrystus został zrodzony z dwojga śmiertelnych rodziców, nie byłby w stanie przezwyciężyć śmierci ani wytrzymać nieskończonego bólu i cierpienia związanego z Zadośćuczynieniem. Gdyby natomiast narodził się z dwojga nieśmiertelnych rodziców, nie doświadczyłby wówczas fizycznego cierpienia i śmierci). Aby jeszcze bardziej podkreślić znaczenie tej bardzo ważnej doktryny, rozdaj wszystkim uczniom kopie poniższej wypowiedzi Starszego Roberta E. Wellsa Siedemdziesiątego, a następnie daj im czas na przeczytanie i zastanowienie się nad nią: Boskie Synostwo Jezusa Chrystusa [ ] jest kluczem do zrozumienia całego planu zbawienia. On jest Pierwszym Zrodzonym Synem Ojca w preegzystencji i Jednorodzonym Synem Ojca na ziemi. Bóg, Wieczny Ojciec, jest dosłownie rodzicem naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, i Swych pozostałych duchowych dzieci [ ]. Boskie Synostwo odnosi się również do określenia: Jednorodzony Syn w ciele [ ]. Ten tytuł oznacza, że fizyczne ciało Jezusa było wynikiem połączenia cech śmiertelnej matki i nieśmiertelnego Wiecznego Ojca. Prawda ta jest podstawą Zadośćuczynienia najwyższego aktu, którego nie byłby w stanie dokonać zwykły człowiek. Chrystus miał moc, by złożyć Swoje życie i moc, by je ponownie odebrać, ponieważ odziedziczył nieśmiertelność po Swoim Ojcu Niebieskim. Po Swojej matce, Marii, odziedziczył śmiertelność, czyli moc, by umrzeć. To nieskończone zadośćuczynienie Chrystusa i Jego boskie Synostwo są ze sobą nierozerwalnie połączone i stanowią najważniejszą doktrynę całego chrześcijaństwa ( Our Message to the World, Ensign, listopad 1995, str. 65). Zakończ tę część lekcji, zadając następujące pytania: W jaki sposób rozpoznanie cech, które Jezus odziedziczył po Marii, pomaga wam pokładać wiarę w Zbawicielu i ufać Mu? W jaki sposób rozpoznanie cech, które Jezus odziedziczył po Ojcu Niebieskim, pomaga wam pokładać wiarę w Zbawicielu i ufać Mu? 1 Nefi 11:13 21 Nefi ujrzał łaskawość, czyli zstąpienie Boga Powiedz uczniom, że w Księdze Mormona czytamy o wizji, z której Nefi dowiedział się, kim byli rodzice Jezusa Chrystusa. Na podstawie tej wizji możemy poznać kilka dodatkowych prawd. Poproś kilku uczniów, aby przeczytali na głos fragment: 1 Nefi 11:13 21, czytając po jednym lub po kilka wersetów. Poproś resztę klasy, aby śledziła tekst w swoich pismach świętych i wyszukała ważne doktryny, o których mowa w tym 26

41 LEKCJA 7: JEZUS CHRYSTUS JEDNORODZONY SYN BOGA W CIELE fragmencie. Wytłumacz, że w tym przypadku słowo łaskawość oznacza zstąpienie z wyższego stanu lub stopnia w stan niższy albo przyjęcie niższego statusu. Czego Nefi dowiedział się o tym, kim będą rodzice Jezusa Chrystusa? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą doktrynę: Bóg, Wieczny Ojciec, i Maria są rodzicami śmiertelnego Jezusa Chrystusa). Biorąc pod uwagę wszystkie lekcje, które mieliśmy do tej pory na tym kursie, jak myślicie, dlaczego narodziny Jezusa Chrystusa powinny być postrzegane, jako część Jego łaskawości, czyli zstąpienia? Pokaż poniższą wypowiedź Brata Tada R. Callistera, generalnego prezydenta Szkoły Niedzielnej i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos: Bóg Syn opuścił Swój niebiański dom z wszelkimi celestialnymi dobrodziejstwami, by zamieszkać w doczesności pełnej prymitywnych ozdób. On, [Król] niebios (Alma 5:50), Pan Bóg Wszechmogący, który króluje (Mosjasz 3:5), opuścił tron, by odziedziczyć żłóbek. Zamienił panowanie boga na zależność niemowlęcia [ ]. Tej zamiany nie sposób do niczego przyrównać [ ]. Wielki Jehowa, stwórca niezliczonej liczby światów, nieskończony w cnotach i władzy, wkroczył na ten świat owinięty pieluszkami w żłóbku (The Infinite Atonement [2000], str. 64). Aby pomóc uczniom zrozumieć, że doczesne narodziny Jezusa Chrystusa były również częścią zstąpienia Boga Ojca, przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów: Zstąpienie Boga (w sensie Boga Ojca) polega na tym, że choć jest On wyniesioną, doskonałą i pełną chwały Istotą, stał się w sposób osobisty i dosłowny Ojcem Potomka zrodzonego ze śmiertelnej kobiety (Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str. 155). Zakończ lekcję, prosząc uczniów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami i odczuciami na temat osoby Zbawiciela w kontekście Jego zstąpienia i cudu Jego narodzin. Podsumowując lekcję, zapytaj, czy któryś z uczniów chciałby złożyć świadectwo o Zbawicielu. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 1:18 24; Ew. Łukasza 1:26 35; Ew. Jana 10:17 18; 1 Nefi 11:13 21; Mosjasz 3:7 8. Robert E. Wells, Our Message to the World, Ensign, listopad 1995, str

42 8. Jezus Chrystus wypełnił wszelką sprawiedliwość Wprowadzenie Jezus Chrystus wiódł doskonałe życie, poddając się we wszystkim woli Ojca Niebieskiego. Współcześni prorocy świadczą, że choć był bezgrzeszny [Jezus Chrystus], został ochrzczony, aby wypełniła się wszelka sprawiedliwość ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Podobnie jak Zbawiciel, my również wypełniamy sprawiedliwość, kiedy podlegamy obrzędom i przymierzom ewangelii. Ta lekcja omawia, jak Zbawiciel podporządkował się wiecznej ewangelii i w jaki sposób my możemy podążać za Jego przykładem. Dodatkowe źródła Robert D. Hales, Przymierze chrztu: być w Królestwie i być z Królestwa, Liahona, styczeń 2001, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Mateusza 3:13 17; 2 Nefi 31:4 9 Chrzest Jezusa Chrystusa Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie następującą sytuację: Rozmowa o religii ze znajomym schodzi na temat chrztu. Po waszym wyjaśnieniu, dlaczego jesteśmy chrzczeni, wasz znajomy zadaje następujące pytanie: Rozumiem, że jesteśmy chrzczeni, aby oczyścić się z grzechu, ale Jezus Chrystus był doskonały; nie miał żadnych grzechów. Dlaczego zatem potrzebował chrztu?. Pozwól uczniom, aby przez chwilę zastanowili się nad tym pytaniem, a następnie poproś, aby na nie odpowiedzieli. Po krótkiej dyskusji poproś któregoś z uczniów o przeczytanie na głos następującego fragmentu: Ew. Mateusza 3:13 17 albo wyświetl film: The Baptism of Jesus [Chrzest Jezusa] (2:55) z serii: The Life of Jesus Christ Bible Videos [Filmy o życiu Jezusa Chrystusa na podstawie Biblii]. (Przed lekcją pobierz film i zapoznaj się z jego treścią). Jeśli wyświetlisz ten film, poproś uczniów, aby śledzili dialogi w swoich pismach świętych. Po obejrzeniu filmu zadaj poniższe pytania: Dlaczego Jezus został ochrzczony? (Możesz zapisać na tablicy następującą doktrynę: Jezus Chrystus został ochrzczony, aby wypełnić wszelką sprawiedliwość). Co według was oznacza to, że Jezus został ochrzczony, aby wypełnić wszelką sprawiedliwość? (Ew. Mateusza 3:15). Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, daj im czas na zbadanie pism świętych. Możesz zasugerować, aby uczniowie zapisali następujący fragment: 2 Nefi 31:4 9 na marginesie swoich pism świętych obok wersetu: Ew. Mateusza 3:15. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: 2 Nefi 31:5 6 i zwrócili szczególną uwagę na pytanie, które zadał Nefi. Po upływie wyznaczonego czasu wyjaśnij, że Nefi odpowiedział na to pytanie w wersetach: 2 Nefi 31:7 9. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos tych wersetów. Reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach świętych i zastanowi się, w jaki sposób Zbawiciel wypełnił wszelką sprawiedliwość poprzez przyjęcie chrztu. Możesz zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli to, co 28

43 LEKCJA 8: JEZUS CHRYSTUS WYPEŁNIŁ WSZELKĄ SPRAWIEDLIWOŚĆ znajdą. Kiedy uczniowie będą mówić o tym, co znaleźli, napisz na tablicy następujące zdania: Ukorzył się przed Ojcem. Złożył świadectwo Ojcu, że będzie posłuszny Jego przykazaniom. Pokazał dzieciom ludzkim bramę, przez którą będą mogły wejść do królestwa celestialnego. Dał nam przykład. (Uwaga: To zadanie umożliwi uczniom ćwiczenie umiejętności studiowania pism świętych poprzez sporządzanie listy. Ta umiejętność pomoże im rozpoznawać ważne zagadnienia, które autor chce podkreślić). Przypomnij uczniom o pytaniu Nefiego (zob. werset 6). Następnie zapytaj: W oparciu o zdania zapisane na tablicy odpowiedzcie: W jaki sposób chrzest Jezusa Chrystusa stanowi przykład bycia sprawiedliwym? Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, upewnij się, że rozpoznają i omówią następujące kwestie (możesz zastąpić nimi zdania na tablicy): Sprawiedliwość to pokorne podporządkowanie się woli Ojca. Sprawiedliwość to zawieranie przymierzy z Ojcem, by przestrzegać Jego przykazań. Sprawiedliwość to przyjmowanie obrzędów przymierza. Sprawiedliwość to branie przykładu z Jezusa Chrystusa. Zapytaj uczniów: W jaki sposób możemy w życiu iść za przykładem sprawiedliwości Jezusa? Złóż uczniom świadectwo, że, podobnie jak my, Jezus podlegał wszystkim warunkom i zobowiązaniom związanym z planem Ojca Niebieskiego. Jego doskonałe życie jest przykładem, który powinniśmy naśladować. 2 Nefi 31:10 21 Naśladowanie przykładu Zbawiciela Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: 2 Nefi 31: Zapytaj uczniów: Z jaką prośbą zwrócił się do nas wszystkich Zbawiciel w wersecie 10.? Co musimy czynić, aby za Nim podążać, zgodnie z treścią tych wersetów i słowami Jezusa? Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wersety: 2 Nefi 31: Następnie zapytaj: Co jeszcze musimy czynić, aby naśladować przykład Zbawiciela? Co to znaczy wytrwać do końca i iść za przykładem Syna Boga żywego (werset 16.)? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na słowo uczynić w wersecie 17. Podkreśl także następującą zasadę: Jeśli idziemy za przykładem Jezusa Chrystusa, możemy wypełnić wszelką sprawiedliwość tak, jak On). 29

44 LEKCJA 8: JEZUS CHRYSTUS WYPEŁNIŁ WSZELKĄ SPRAWIEDLIWOŚĆ Wyjaśnij uczniom, że fragmenty, które przeczytali w rozdziale: 2 Nefi 31, zawierają sedno wiecznej ewangelii, którą Ojciec Niebieski ustanowił, zanim powstał świat. Poproś uczniów, aby przeanalizowali fragment: List do Rzymian 6:3 6 i wyszukali kluczowe słowa lub zwroty, które potwierdzają, że branie przykładu z Jezusa Chrystusa wymaga od nas czegoś więcej niż samego przyjęcia chrztu. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą. Rozdaj uczniom kopie następującej wypowiedzi Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś, aby ją po cichu przeczytali. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, jak ich własny chrzest wpłynął na ich życie. Kiedy zrozumiemy nasze przymierze chrztu i dar Ducha Świętego, zmieni to nasze życie i ustanowi nasze całkowite posłuszeństwo królestwu Bożemu. Kiedy nadejdą pokusy, to jeśli posłuchamy, Duch Święty przypomni nam, że obiecaliśmy pamiętać o Zbawicielu i być posłuszni przykazaniom Boga [ ]. Kiedy podążamy za przykładem Jezusa my także okazujemy, że odpokutujemy i będziemy posłuszni, przestrzegając przykazania naszego Ojca w Niebie. Korzymy się ze skruszonym sercem i pokornym duchem, kiedy uznajemy nasze grzechy i szukamy wybaczenia naszych wykroczeń (zob. 3 Nefi 9:20). Zawieramy przymierze, że jesteśmy gotowi wziąć na siebie imię Jezusa Chrystusa i zawsze o Nim pamiętać [ ]. Modlę się, żebyśmy wszyscy jako członkowie Jego królestwa zrozumieli, że nasz chrzest i konfirmacja są bramą do Jego królestwa. Kiedy przez nią przechodzimy, zawieramy przymierze, że będziemy z Jego królestwa na zawsze! ( Przymierze chrztu: być w Królestwie i być z Królestwa, Liahona, styczeń 2001, str. 7, 8, 9). Zadaj uczniom następujące pytania: W jaki sposób chrzest pomógł wam iść za przykładem Jezusa Chrystusa, który wypełnił wszelką sprawiedliwość? Daj uczniom chwilę, aby mogli się zastanowić nad tym, na ile przestrzegają zasad sprawiedliwego postępowania zademonstrowanych przez Zbawiciela podczas Jego chrztu. Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki inny sposób mogą okazać posłuszeństwo Ojcu Niebieskiemu. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 3:13 17; 2 Nefi 31:4 21. Robert D. Hales, Przymierze chrztu: być w Królestwie i być z Królestwa, Liahona, styczeń 2001, str. 7,8, 9. 30

45 Głęboki wpływ Zbawiciela 9. Wprowadzenie W dokumencie Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów przywódcy Kościoła oświadczają: Ofiarowujemy nasze świadectwo o prawdziwości [ ] niezrównanego życia [Zbawiciela] oraz nieskończonej czystości Jego wielkiej, zadość czyniącej ofiary. Żadna inna osoba nie miała tak głębokiego wpływu na wszystkich, którzy żyli dotąd i będą jeszcze żyli na ziemi (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Ta lekcja pokazuje, że Zbawiciel nie ma sobie równych między innymi dlatego, że jest bez grzechu i całkowicie podporządkowuje się Ojcu Niebieskiemu. Studiując przebieg Jego rozmowy z Samarytanką przy studni, uczniowie dostrzegą także głęboki wpływ, jaki może On mieć na wszystkie osoby, które otworzą przed Nim serce. Propozycje dotyczące nauczania Ew. Mateusza 4:1 11; II List do Koryntian 5:21; List do Hebrajczyków 2:17 18; 4:15 16; Nauki i Przymierza 20:22 Jezus Chrystus wiódł bezgrzeszne życie Zacznij zajęcia od napisania na tablicy: moja wola i wola Boga. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Ew. Jana 6:38, a resztę uczniów poproś, aby śledziła tekst w swoich pismach świętych i wyszukała, ile razy Jezus podejmował decyzje w oparciu o wolę swoją. Zachęć uczniów, aby po cichu zastanowili się, ile podjęli ostatnio decyzji w oparciu o wolę swoją, a ile w oparciu o wolę Boga. Powiedz uczniom, że od momentu chrztu Szatan kusił Jezusa, aby ten czynił to, co można byłoby określić wolą swoją. Poproś kilku uczniów, aby przeczytali na głos fragment: Ew. Mateusza 4:1 11, czytając po jednym lub po kilka wersetów. Reszta klasy w tym czasie śledzi tekst w swoich pismach świętych i szuka informacji, w jaki sposób Jezus przezwyciężył pokusy. (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że tłumaczenie fragmentu: Ew. Mateusza 4:1 11 dokonane przez Józefa Smitha wyjaśnia, że to Duch, a nie Szatan, zabrał Jezusa na szczyt świątyni [zob. werset 5.], a następnie na wysoką górę [zob. werset 8.]. Kiedy Duch zabrał Jezusa w te miejsca, Szatan pojawił się, aby Go kusić). Co zwraca waszą uwagę w reakcji Zbawiciela na kuszenie Szatana? Czego uczymy się z przykładu Zbawiciela na podstawie tych wersetów? W jaki sposób pokusy, którym sprostał Zbawiciel, przypominają te, którym stawiamy czoła w naszym życiu? Pokaż i przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Davida O. McKaya ( ), w której wspomniał on o pokusach, jakim Jezus stawił czoła na pustyni: Niemal wszystkie pokusy przychodzą do was i do mnie w jednej z tych kategorii. Pogrupujcie je, a zauważycie, że niemalże każda pokusa plami i mnie, i was, choćby w najmniejszym stopniu, w jednej z tych trzech kategorii: (1) pokusa głodu lub pragnienia, (2) słabość wobec dumy, mody i próżności właściwych ludziom, którzy oddaleni są od tego, co boskie i (3) zaspokojenie żądz, pragnienia bogactw tego świata lub władzy wśród ludzi ( Unspotted from the World, Ensign, sierpień 2009, str. 27). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następujących fragmentów: List do Hebrajczyków 2:17 18; 4: Innego ucznia poproś o przeczytanie na głos wersetu: 31

46 LEKCJA 9: GŁĘBOKI WPŁYW ZBAWICIELA Nauki i Przymierza 20:22. Reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach świętych i zwróci uwagę na podobieństwa między tymi fragmentami. Następnie zadaj poniższe pytania: Dlaczego konieczne było, aby Jezus doświadczył tych pokus? Dlaczego ważne jest, abyśmy zrozumieli, że Jezus Chrystus doświadczył tego samego rodzaju pokus, którym my stawiamy dzisiaj czoła? Powiedz uczniom, że jednym z celów dzisiejszej lekcji jest ukazanie niezrównanego życia Zbawiciela. Zapytaj uczniów, w jaki sposób przeczytane do tej pory fragmenty z pism świętych pokazują jeden z jego aspektów. (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Jezus Chrystus wiódł niezrównane życie, ponieważ nigdy nie uległ pokusie i nie zgrzeszył). Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Howarda W. Huntera ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Ważne jest, aby pamiętać, że Jezus był w stanie grzeszyć, że mógł ulec, że plan życia i zbawienia mógł zostać udaremniony, ale On pozostał wierny. Gdyby nie miał możliwości poddania się pokusom Szatana, nie można byłoby mówić o prawdziwej próbie, ani o autentycznym zwycięstwie w jej rezultacie [ ]. Był doskonały i bez grzechu nie dlatego, że musiał taki być, ale raczej dlatego, że wyraźnie i zdecydowanie tego pragnął ( The Temptations of Christ, Ensign, listopad 1976, str. 19). Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujące fragmenty: Ew. Łukasza 22:42, 44 oraz 3 Nefi 11:11 i znaleźli cechę Jezusa Chrystusa, która jest kolejnym przykładem na to, że Jego życie nie miało sobie równych. (Uczniowie powinni wymienić podporządkowanie się Zbawiciela woli Ojca). Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: W ogrodzie Getsemane On zniósł ból wszystkich ludzi tak, aby nie musieli cierpieć, jeśli odpokutują. Bez słowa skargi czy chęci rewanżu poddał się upokorzeniom i obelgom Swych prześladowców. I wreszcie zniósł chłosty i brutalną hańbę krzyża. Dopiero wtedy dobrowolnie oddał się śmierci [ ]. Był całkowicie posłuszny naszemu Ojcu Niebieskiemu ( Jesus Christ: Our Savior and Redeemer, Ensign, listopad 1983, str. 7, 8). Zadaj następujące pytania: Dlaczego, zgodnie z planem zbawienia, konieczne było, aby Jezus pozostał całkowicie bez grzechu i był całkowicie podporządkowany woli Ojca Niebieskiego? (Uczniowie mogą podać wiele odpowiedzi, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Plan zbawienia wymagał całkowitego posłuszeństwa Jezusa, by mógł On dokonać Zadośćuczynienia). W jaki sposób wiedza o tym, że Jezus Chrystus był bez grzechu i całkowicie posłuszny woli Ojca Niebieskiego, wpływa na waszą wiarę w Niego? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, podkreśl, że możemy zyskać siłę, by przezwyciężać pokusy i być posłuszni, jeśli będziemy naśladować przykład 32

47 LEKCJA 9: GŁĘBOKI WPŁYW ZBAWICIELA Jezusa Chrystusa w dążeniu do pełnienia woli Ojca, a nie naszej własnej woli). Ew. Jana 4:1 29 Głęboki wpływ Zbawiciela Pokaż albo zapisz na tablicy następujące zdanie z dokumentu: Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2): Żadna inna osoba nie miała tak głębokiego wpływu na wszystkich, którzy żyli dotąd i będą jeszcze żyli na ziemi. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym zdaniem, odpowiadając na następujące pytanie: Która z cech Jezusa Chrystusa umożliwiła Mu posiadanie takiego wpływu na wszystkich, którzy dotąd żyli i będą jeszcze żyli? Powiedz uczniom, że jedną z osób, na które Jezus miał ogromny wpływ podczas Swojej ziemskiej służby, była pewna Samarytanka. Pomóż uczniom wykorzystać pomoce do nauczania zawarte w pismach świętych, by mogli zebrać informacje na temat Samarytan (zob. Bible Dictionary, Samaritans ; Guide to the Scriptures, Samaritans ; scriptures.lds.org). Streść fragment: Ew. Jana 4:1 8, a następnie poproś uczniów, aby przeczytali na głos werset: Ew. Jana 4:9. Zwróć uwagę uczniów na to, że sposób, w jaki niewiasta odpowiada Jezusowi, ukazuje wzajemną niechęć panującą w tamtych czasach pomiędzy Żydami i Samarytanami. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Ew. Jana 4: Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania: Jak opisalibyście spotkanie Jezusa z Samarytanką? Co proponował jej Jezus? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Ew. Jana 4:16 19, a pozostałych uczniów poproś o to, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyobrazili sobie, że są Samarytanką, która rozmawia z Jezusem. (Uwaga: Wizualizacja jest umiejętnością studiowania historii z pism świętych, dzięki której postrzegamy je bardziej obrazowo i realnie). Zadaj następujące pytania: Co moglibyście sobie pomyśleć, gdybyście byli tą Samarytanką? Dlaczego? Jakie dostrzegacie dowody na to, że Jezus miał na nią wpływ? (Zwróć uwagę uczniów na to, jakich określeń niewiasta używa, zwracając się do Jezusa: Żyd [werset 9.], Pan [wersety 11., 15.], a potem prorok [werset 19.]). Poproś kilku uczniów, aby przeczytali na głos fragment: Ew. Jana 4:20 29, czytając po jednym lub po kilka wersetów. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na tytuły Zbawiciela w wersecie 25. i wersecie 29. Następnie poproś uczniów, aby przez chwilę zastanowili się, zanim odpowiedzą na poniższe pytanie: Co zrobił Jezus, by w trakcie tej krótkiej rozmowy niewiasta przestała postrzegać Go jako Żyda (werset 9.) i uznała Go za Chrystusa (werset 29.)? (Poproś uczniów o wymianę swoich obserwacji w oparciu o te wersety. Odpowiedzi mogą być następujące: Okazał jej szacunek, nauczał ją doktryny, nauczał w taki sposób, aby Duch Święty złożył jej świadectwo, ujawnił szczegóły z jej prywatnego życia, skupił na niej Swoją uwagę). 33

48 LEKCJA 9: GŁĘBOKI WPŁYW ZBAWICIELA Jakie Zbawiciel ma względem was uczucia i jaki może mieć na was wpływ? Odpowiedzcie na podstawie historii spotkania Jezusa z Samarytanką. W jaki sposób Zbawiciel wpłynął na wasze życie i życie waszych znajomych? Jaki był tego rezultat? Co zobowiążecie się zrobić, aby zwracać więcej uwagi na wpływ Zbawiciela w waszym życiu i pozwolić Mu je zmieniać? Zaświadcz, że jeśli zwrócimy nasze życie w stronę Zbawiciela, będzie On miał na nas ogromny wpływ. Zbawiciel ma na nas największy wpływ wtedy, gdy pozwalamy, aby moc Jego zadość czyniącej ofiary oczyściła nas, podniosła i przemieniła. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, co mogą zrobić, aby okazać wdzięczność za wpływ Zbawiciela w ich życiu. Poproś, aby postępowali zgodnie z tym, co czują. Materiały do studiowania dla uczniów II List do Koryntian 5:21; List do Hebrajczyków 2:17 18; 4:15 16; Nauki i Przymierza 20:22; Ew. Mateusza 4:1 11; Ew. Łukasza 22:42, 44; Ew. Jana 6:38; 3 Nefi 11:11; Ew. Jana 4:

49 Przyjdź i naśladuj mnie 10. Wprowadzenie Jezus Chrystus powiedział: Ja jestem droga i prawda, i żywot (Ew. Jana 14:6). Droga [Jezusa] jest ścieżką, która prowadzi do szczęścia w tym życiu i w życiu wiecznym w świecie, który przyjdzie ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Ta lekcja dotyczy zachęty kierowanej przez Jezusa Chrystusa do wszystkich ludzi, aby poszli za Nim i stali się Jego uczniami. Przybliża ona również znaczenie słów iść ścieżką ucznia. Dodatkowe źródła Dieter F. Uchtdorf, Droga ucznia, Ensign lub Liahona, maj 2009, str Joseph B. Wirthlin, Pójdźcie za mną, Liahona, lipiec 2002, str. 16. Propozycje dotyczące nauczania Ew. Jana 1:35 47; 2 Nefi 26:33; Alma 5:33 34 Jezus Chrystus zachęca wszystkich ludzi, aby stali się Jego uczniami Poproś jednego z uczniów, aby krótko opowiedział o sytuacji, w której skręcił w złą stronę lub obrał złą drogę, jadąc do konkretnego miejsca. Następnie poproś uczniów, aby przeczytali następujący werset: Ew. Jana 14:6 i własnymi słowami opisali doktrynę, której Jezus w nim naucza. (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale powinni rozumieć, że jedynym sposobem powrotu do Ojca Niebieskiego jest podążanie za Jezusem Chrystusem). Powiedz uczniom, że Jezus Chrystus po Swoim chrzcie i kuszeniu Go na pustyni, zachęcał ludzi, aby szli za Nim. Ludzi, którzy poszli za Zbawicielem wtedy oraz tych, którzy naśladują Go dzisiaj, nazywamy Jego uczniami. Poproś uczniów, aby we fragmencie: Ew. Jana 1:35 47 znaleźli imiona pierwszych uczniów Zbawiciela oraz zastanowili się nad tym, co skłoniło ich do pójścia za Nim. Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Jamesa E. Fausta ( ) z Rady Prezydenta Kościoła i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Angielskie słowo disciple i słowo dyscyplina pochodzą od tego samego łacińskiego słowa discipulus, które oznacza uczeń. To podkreśla znaczenie ćwiczenia i pracy nad czymś. Samodyscyplina i samokontrola są niezmiennymi i trwałymi cechami naśladowców Jezusa [ ]. Co to znaczy być uczniem? To przede wszystkim posłuszeństwo Zbawicielowi ( Bycie uczniem, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 20). Jak mogło wyglądać życie pierwszych naśladowców Jezusa Chrystusa, jeśli spojrzymy na nie przez pryzmat tej definicji? Poproś uczniów o przeczytanie i porównanie następujących fragmentów: 2 Nefi 26:33 i Alma 5: Niech uczniowie zwrócą uwagę na to, kogo jeszcze Jezus zachęcał do przyjścia do siebie. Następnie przedyskutujcie odpowiedzi na poniższe pytania: Czego dowiadujemy się z tych fragmentów o prośbie Zbawiciela, by przyjść do Niego? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą 35

50 LEKCJA 10: PRZYJDŹ I NAŚLADUJ MNIE prawdę: Jezus Chrystus zachęca wszystkich ludzi, aby przyszli do Niego i stali się Jego uczniami). Co, według wersetów z Księgi Almy, Zbawiciel obiecał tym, którzy odpowiedzą na Jego wezwanie i przyjdą do Niego? Co te obietnice oznaczają dla was? Ew. Mateusza 4:18 22; Ew. Łukasza 5:11; 9:57 62; 14:25 33 Bycie uczniem Jezusa Chrystusa Podziel uczniów na pary. Poproś, aby przestudiowali fragmenty: Ew. Mateusza 4:18 22 oraz Ew. Łukasza 5:11 i wyszukali to, co pierwsi uczniowie Jezusa Chrystusa musieli poświęcić, odpowiadając na wezwanie, by pójść za Nim. Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: W jaki sposób moglibyście opisać reakcje pierwszych uczniów Zbawiciela na Jego wezwanie, by poszli za Nim? (Omów znaczenie słów i zwrotów, takich jak: natychmiast porzucili sieci, zaraz i opuścili ). Jakich ważnych prawd o byciu uczniem Jezusa Chrystusa dowiadujemy się z tych fragmentów? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Bycie uczniem Jezusa Chrystusa wymaga posłuszeństwa i poświęcenia). Rozdaj uczniom kopie następującej wypowiedzi Starszego Josepha B. Wirthlina ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Sieci generalnie symbolizują sposoby na usidlenie kogoś. W [ ] ważniejszym znaczeniu, moglibyśmy nazwać siecią wszystko, co odciąga nas i powstrzymuje przed pójściem za wezwaniem Jezusa Chrystusa, Syna Boga Żywego. Sieci w tym kontekście mogą być naszą pracą, naszymi hobby, naszymi przyjemnościami i ponad to wszystko, naszymi pokusami i grzechami. Mówiąc w skrócie, sieć może być wszystkim, co odciąga nas od towarzystwa Ojca Niebieskiego lub Jego przywróconego Kościoła [ ]. Nie sposób wyliczyć wszystkich rodzajów sieci, które mogą usidlić nas i powstrzymać od pójścia za Zbawicielem. Jeśli jednak jesteśmy szczerzy w naszym pragnieniu pójścia za Nim, musimy po prostu zrobić to i porzucić światowe, usidlające sieci [ ]. Nasze życie tak łatwo wypełnia się umówionymi terminami, spotkaniami i zadaniami. Łatwo jest dać się pochwycić w mnóstwo sieci, a wtedy bywa, że nawet sugestia uwolnienia się z nich może wydawać się niebezpieczna i nawet nas trwożyć. Czasami wydaje nam się, że im bardziej jesteśmy zajęci, tym jesteśmy ważniejsi że bycie zajętym określa naszą wartość. Bracia i siostry, możemy tak spędzić całe życie, kręcąc się gorączkowo tam i z powrotem, sprawdzając jedną po drugiej listę spraw, które mamy dokończyć, a które w rzeczywistości nie mają znaczenia. To, że robimy wiele, nie musi być ważne. To zaś, że skupiamy energię naszych umysłów, naszych serc i naszych dusz na rzeczach o wiecznym znaczeniu to jest właśnie podstawową sprawą ( Pójdźcie za mną, Liahona, lipiec 2002, str ). Jeśli ryby, sieci i łodzie pozostawione przez rybaków symbolizują ich sprawy doczesne, to porzucenia jakich rzeczy może wymagać od was Zbawiciel, abyście mogli pójść za Nim? Jakie doczesne sprawy trudno jest czasami porzucić? 36

51 LEKCJA 10: PRZYJDŹ I NAŚLADUJ MNIE W jaki sposób dana osoba może rozpoznać, czy wpadła w sieci, o których mówił Starszy Wirthlin? Poproś uczniów, aby powiedzieli o doświadczeniu ze swojego życia, kiedy odpowiedzieli na wezwanie Zbawiciela i poszli za Nim (być może porzucając stare przyzwyczajenia lub przyjmując powołanie w Kościele). Następnie zapytaj: W jaki sposób akceptacja tego wezwania pobłogosławiła wasze życie? Pokaż poniższe pytania i odsyłacze do fragmentów z pism świętych albo zapisz je na tablicy: Ew. Łukasza 9:57 62 Co może przeszkodzić nam w naśladowaniu Zbawiciela? Ew. Łukasza 14:25 27, 33 Czego Zbawiciel oczekuje od Swoich uczniów? Ew. Łukasza 14:28 32 W jaki sposób słowo dokończyć związane jest z tym, czego wymaga się od uczniów? Podziel klasę na trzy grupy i poproś każdą z nich o przestudiowanie jednego fragmentu i odpowiedź na towarzyszące mu pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli, w jaki sposób przeczytane fragmenty pomogły im znaleźć odpowiedź na zadane pytanie. Po omówieniu wszystkich trzech fragmentów, zapytaj: O jakich wymaganiach wobec uczniów wspomniał Zbawiciel w przytoczonych przez siebie historiach? (Kiedy uczniowie będą dyskutować nad tym pytaniem, pomóż im zrozumieć następującą prawdę: Bycie uczniem wymaga ciągłej gotowości, by porzucić wszystko i pójść za Jezusem Chrystusem). Wyjaśnij, że choć bycie uczniem oznacza, że stale pogłębiamy nasze oddanie i zobowiązanie, by iść za Zbawicielem, On nie wymaga od nas, abyśmy biegli szybciej, niż starcza nam sił (zob. Mosjasz 4:27). Rozdaj uczniom kopie wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos: Pierwszy krok na ścieżce bycia uczniem zaczyna się, przy odrobinie szczęścia, dokładnie w tym miejscu, gdzie stoimy! Nie musimy posiadać wcześniejszych kwalifikacji, by wykonać ten pierwszy krok. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy bogaci, czy biedni. Nie ma wymogu, by być wykształconym, wymownym czy intelektualistą. Nie musimy być doskonali, dobrze się wysławiać, czy posiadać dobrych manier. Wy i ja możemy dzisiaj kroczyć drogą ucznia. Bądźmy pokorni, módlmy się do Ojca w Niebie całym sercem; wyraźmy swe pragnienie, by się do Niego zbliżyć i uczyć się o Nim. Miejcie wiarę. Szukajcie, a znajdziecie. Kołaczcie, a otworzą wam [zob. Ew. Mateusza 7:7]. Służcie Panu, służąc innym. Stańcie się aktywnymi uczestnikami w waszym okręgu czy gminie. Wzmacniajcie swą rodzinę poprzez zobowiązanie, by żyć według zasad ewangelii. Bądźcie jednego serca i jednego umysłu w waszych małżeństwach i w rodzinie. Teraz jest ten czas, by dostosować nasze życie, by mieć rekomendację świątynną i korzystać z niej. Teraz jest czas, by prowadzić domowe wieczory rodzinne, czytać słowo Boże i rozmawiać z naszym Ojcem w Niebie w żarliwej modlitwie. Teraz jest czas, by wypełnić nasze serca wdzięcznością za Przywrócenie Jego Kościoła, żyjących proroków, Księgę Mormona i za moc kapłańską, która błogosławi nasze życie. Teraz jest czas, by przyjąć ewangelię Jezusa Chrystusa, stać się Jego uczniem i iść Jego drogą ( Droga ucznia, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 77). Gdzie zaczyna się droga ucznia, zgodnie z tym co powiedział Prezydent Uchtdorf? 37

52 LEKCJA 10: PRZYJDŹ I NAŚLADUJ MNIE Kiedy, według Prezydenta Uchtdorfa, jest czas, by zacząć iść drogą ucznia? Napisz na tablicy poniższe zdanie: Teraz jest czas, żebym Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą dokończyć to zdanie, wprowadzając w życie jedną rzecz związaną z byciem uczniem Jezusa Chrystusa. Zachęć ich, aby natychmiast uczynili to, co przyjdzie im na myśl, gdyż myśl ta będzie najprawdopodobniej podszeptem Ducha Świętego. Złóż świadectwo, że kiedy uczynią ten pierwszy krok, Pan pomoże im stać się Swoimi uczniami. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Jana 1:35 47; 2 Nefi 26:33; Alma 5:33 34; Ew. Mateusza 4:18 22; Ew. Łukasza 5:11; 9:57 62; 14: Dieter F. Uchtdorf, Droga ucznia, Ensign lub Liahona, maj 2009, str Joseph B. Wirthlin, Pójdźcie za mną, Liahona, lipiec 2002, str

53 Jezus Chrystus chodził, czyniąc dobrze 11. Wprowadzenie Proklamacja Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów naucza nas, że [Jezus] chodził, czyniąc dobrze (Dzieje Apostolskie 10:38), a mimo to pogardzano Nim za to (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Jako uczniowie Jezusa Chrystusa jesteśmy zobowiązani do podążania za Jego dobrym przykładem mimo możliwych prześladowań. Na tej lekcji uczniowie będą rozmawiać o tym, dlaczego powinniśmy traktować ludzi, którzy źle się do nas odnoszą, z taką samą miłością i szacunkiem, jakimi Jezus darzył Swoich prześladowców. Kiedy będziemy szli za przykładem Zbawiciela, będziemy błogosławieni odwagą, by żyć według naszej wiary i jej bronić. Będziemy też mogli pomóc innym zbliżyć się do Pana. Dodatkowe źródła Dallin H. Oaks, Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str Jeffrey R. Holland, Cel i błogosławieństwa bycia uczniem, Ensign lub Liahona, maj 2014, str Robert D. Hales, Chrześcijańska odwaga: Cena bycia uczniem, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Mateusza 5:43 47; 9:9 13; 12:22 30; Ew. Marka 3:1 6; 11:15 19; Ew. Jana 11:43 53 Jezus Chrystus był prześladowany za dobre czyny Rozpocznij lekcję od zadania uczniom następującego pytania: Kiedy rozmyślacie o przykładnym życiu Zbawiciela, która spośród wszystkich dobrych rzeczy dokonanych przez Niego na ziemi, wywiera na was największe wrażenie? Kiedy uczniowie odpowiedzą, przeczytaj (albo streść własnymi słowami) następującą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów o dwóch misjonarkach: Z podziwem i zachętą dla każdej osoby, która będzie musiała niezachwianie trwać w tych dniach ostatnich, zwracam się do wszystkich, a szczególnie do młodzieży Kościoła tymi słowy: jeśli jeszcze nie mieliście takiej okazji, to pewnego dnia przyjdzie czas, kiedy staniecie w obronie swojej wiary, a być może nawet osobiście doświadczycie prześladowań tylko dlatego, że jesteście członkami Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Takie chwile będą wymagały od was zarówno odwagi, jak i kurtuazji. Na przykład pewna misjonarka niedawno napisała mi w liście: Razem z koleżanką zauważyłyśmy siedzącego na ławce w parku mężczyznę, który jadł właśnie lunch. Kiedy do niego podeszłyśmy, spojrzał na nas i zobaczył nasze misjonarskie plakietki. Ze złowrogim spojrzeniem w oczach podskoczył i podniósł w górę rękę, żeby mnie uderzyć. W ostatniej chwili uchyliłam się, ale wypluł na mnie posiłek, który spożywał i zaczął wykrzykiwać na nas najobrzydliwsze przekleństwa. Odeszłyśmy od niego bez słowa. Wycierałam sobie właśnie twarz z resztek jedzenia, kiedy poczułam, jak rzucono mi w tył głowy garść puree z ziemniaków. Czasami trudno jest być misjonarką, a w takich chwilach ma 39

54 LEKCJA 11: JEZUS CHRYSTUS CHODZIŁ, CZYNIĄC DOBRZE się ochotę odwrócić, chwycić takiego człowieka i powiedzieć: CO PAN SOBIE MYŚLI?!. Nie zrobiłam jednak tego ( Cel i błogosławieństwa bycia uczniem, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 6). Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujący fragment: Ew. Mateusza 5:43 47 i wyszukali zasadę, której Jezus nauczał w Kazaniu na Górze, a którą zastosowały te misjonarki. (Kiedy uczniowie będą czytać te wersety, możesz im zaproponować, aby poćwiczyli umiejętność studiowania pism świętych poprzez zastępowanie występujących w nich imion własnymi, dzięki czemu to, co czytają, będzie miało bardziej osobisty charakter. W tym celu uczniowie powinni wstawić własne imię w miejsce zaimków: wy i was). Jakiej zasady Jezus naucza w tych wersetach? (Uczniowie mogą odpowiedzieć własnymi słowami, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeżeli chcemy postępować zgodnie z naukami Jezusa Chrystusa, musimy się nauczyć kochać naszych nieprzyjaciół i być miłosierni wobec tych, którzy nas prześladują). Dlaczego ta zasada ewangelii może być trudna do stosowania? Pokaż na tablicy następujące zdanie: [Jezus] chodził, czyniąc dobrze (Dzieje Apostolskie 10:38), a mimo to pogardzano Nim za to ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Wyjaśnij, że choć wielu ludzi przyjęło Zbawiciela w Galilei i w Judei, a w oczach wielu Jego dobre uczynki potwierdzały Jego boskość, inni Nim gardzili i prześladowali Go za dobro, które czynił. Pod zdaniem: Jezus chodził, czyniąc dobrze wypisz na tablicy następujące fragmenty z pism świętych: Ew. Mateusza 9:9 13 Ew. Mateusza 12:22 30 Ew. Marka 3:1 6 Ew. Marka 11:15 19 Ew. Jana 11:43 53 Podziel uczniów na małe grupy i przydziel każdej z nich po jednym fragmencie zapisanym na tablicy. Poproś uczniów, aby w każdym z tych wersetów odszukali dobry uczynek Jezusa oraz to, jak ludzie na niego zareagowali. Po upływie wyznaczonego czasu poproś, aby uczniowie opowiedzieli, czego się dowiedzieli. Zwróć ich uwagę na to, że te fragmenty ukazują pewien wzór w życiu Pana, z którego możemy czerpać naukę. Zadaj następujące pytanie: Co zaobserwowaliście w reakcji Zbawiciela na prześladowanie, którego doświadczał? Zachęć uczniów, aby wyobrazili sobie wydarzenia, o których przeczytali w przydzielonych im wersetach. Następnie zapytaj: 40

55 LEKCJA 11: JEZUS CHRYSTUS CHODZIŁ, CZYNIĄC DOBRZE Jakie myśli lub uczucia mogłyby wam towarzyszyć, gdybyście byli świadkami tego zdarzenia? Jak myślicie, czego Jezus chciałby, abyście się nauczyli na podstawie Jego słów i czynów? (Jedna z zasad, jaką uczniowie mogą rozpoznać, brzmi: Kiedy staramy się naśladować przykład Zbawiciela, czyniąc dobro, czasami będziemy musieli znieść prześladowania). Ew. Mateusza 5:9 12, 21 24, 38 41; 6:14 15; 7:1 5, 12 Reagowanie na prześladowania Powiedz uczniom, że w Kazaniu na Górze Jezus Chrystus nauczał Swoich uczniów, jak powinni się zachowywać, kiedy doświadczą prześladowań. Zapisz na tablicy następujący zwrot oraz odnośniki do fragmentów z pism świętych i przydziel każdemu uczniowi przynajmniej jeden fragment do przeczytania. Poproś uczniów, aby w każdym fragmencie rozpoznali zasadę, której nauczał Jezus, a która może pomóc im w kontaktach z ludźmi. Jak reagować na prześladowania Ew. Mateusza 5:9 12 Ew. Mateusza 5:21 24 (zob. także 3 Nefi 12:22) Ew. Mateusza 5:38 41; 7:12 Ew. Mateusza 6:14 15 (zob. także NiP 64:9 10) Ew. Mateusza 7:1 5 Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby wyjaśnili zasady, które znaleźli w tekście oraz powiedzieli, jakie mają one zastosowanie w naszych relacjach z innymi ludźmi. Kiedy uczniowie będą opowiadali o zasadach, które znaleźli we fragmencie: Ew. Mateusza 5:21 24, możesz zwrócić ich uwagę na to, że w wersecie: 3 Nefi 12:22 oraz w tłumaczeniu Józefa Smitha rozdziału: Ew. Mateusza 5 pominięte są słowa bez powodu, które znajdują się w angielskim wydaniu Biblii Króla Jakuba (Ew. Mateusza 5:22; zob. także Joseph Smith Translation, Ew. Mateusza 5:24 [w: Ew. Mateusza 5:22, odnośnik b]). (Kiedy uczniowie będą odpowiadać, podkreśl następującą prawdę: Ojciec Niebieski oczekuje od nas, że będziemy brać przykład z Jezusa Chrystusa, kiedy będziemy prześladowani za wiarę). Pokaż następujące wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Holanda oraz Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów: Brońcie tego, w co wierzycie, z kurtuazją i w duchu miłosierdzia mimo trudności (Jeffrey R. Holland, Cena i błogosławieństwa bycia uczniem, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 9). Naśladowcy Chrystusa powinni dawać przykład szacunku. Powinniśmy kochać wszystkich ludzi, być dobrymi słuchaczami i okazywać troskę o ich szczere przekonania. Choć może nie zgadzamy się we wszystkim, powinniśmy być uprzejmi. Stanowisko, jakie wyrażamy, oraz sposób wypowiedzi na kontrowersyjne tematy nie powinny prowadzić 41

56 LEKCJA 11: JEZUS CHRYSTUS CHODZIŁ, CZYNIĄC DOBRZE do kłótni. Powinniśmy być mądrzy w wyjaśnianiu i bronieniu naszego przekonania oraz w wywieraniu wpływu na innych ludzi [ ]. Jeśli nasze stanowisko nie zwycięży, powinniśmy przyjąć skutki z grzecznością i uprzejmie traktować naszych przeciwników (Dallin H. Oaks, Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 27). Omów z uczniami wyzwania i błogosławieństwa płynące z korzystania z rad Starszego Hollanda i Starszego Oaksa. Następnie poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Ew. Mateusza 5:9 12. Jakie obietnice daje Jezus zgodnie z treścią tych wersetów by pomóc nam reagować w sposób Chrystusowy na prześladowania na tle religijnym? Zachęć uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób w ich obecnych lub przeszłych relacjach z ludźmi mogą lub mogli zastosować nauki Zbawiciela z Kazania na Górze. Zapytaj, czy któryś z uczniów chciałby podzielić się z klasą swoimi przemyśleniami. Rozdaj uczniom kopie następującej wypowiedzi Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów: Niektórzy ludzie błędnie myślą, że odpowiedzi w formie milczenia, łagodności, wybaczenia, czy złożenia pokornego świadectwa są bierne lub za słabe. Lecz [miłowanie] nieprzyjaciół i [modlenie się] za tych, którzy [nas] prześladują (Ew. Mateusza 5:44), wymaga wiary, siły, a przede wszystkim chrześcijańskiej odwagi [ ]. Kiedy nie mścimy się, kiedy nadstawiamy drugi policzek i opieramy się uczuciu złości, my także podążamy za przykładem Zbawiciela. Ukazujemy Jego miłość, która jest jedyną mocą ujarzmiającą przeciwnika i odpowiadamy naszym oskarżycielom, nie obrzucając z kolei ich oskarżeniami. To nie słabość. To jest chrześcijańska odwaga [ ]. Kiedy będziemy udzielać odpowiedzi, okoliczności będą się zawsze różnić. Na szczęście Pan zna serca naszych oskarżycieli i wie, jak możemy w najbardziej skuteczny sposób im odpowiadać. Gdy prawdziwi uczniowie poszukują przewodnictwa Ducha, otrzymują natchnienie dopasowane do każdego spotkania. A na każdym spotkaniu prawdziwi uczniowie odpowiadają w sposób, który zaprasza Ducha Pana [ ]. Naszą zasadniczą troską, jako prawdziwych uczniów, powinno być dobro innych, a nie osobiste usprawiedliwienie. Pytania i krytyka dają nam sposobność, by dotrzeć do ludzi i wykazać, że mają znaczenie dla Ojca w Niebie i dla nas. Naszym celem powinna być pomoc im w zrozumieniu prawdy, a nie obrona naszego ego, by zdobyć punkty w dyskusji teologicznej. Nasze świadectwa, płynące z serca, są najmocniejszą odpowiedzią, jakiej możemy udzielić naszym oskarżycielom ( Chrześcijańska odwaga: Cena bycia uczniem, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 72, 73 74). Daj uczniom czas na przeczytanie i zaznaczenie zasad, o których uczy Starszy Hales. Poproś ich, aby powiedzieli o tym, czego się nauczyli. Jeśli zajdzie taka potrzeba, omów niektóre lub wszystkie z poniższych pytań: W jaki sposób to, jak się zachowujemy względem innych, wpływa na nasz związek z Bogiem? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: Kiedy naśladujemy przykład Chrystusa i reagujemy z miłością i życzliwością na zachowania ludzi, którzy się nam przeciwstawiają, możemy wzmocnić zarówno ich, jak i nasz związek z Bogiem). 42

57 LEKCJA 11: JEZUS CHRYSTUS CHODZIŁ, CZYNIĄC DOBRZE W jaki sposób takie traktowanie ludzi jest częścią przymierza chrztu, które zawarliśmy z Ojcem Niebieskim? (Jest to jeden z istotnych sposobów świadczenia o Bogu we wszystkim, co czynimy i gdziekolwiek się znajdujemy [zob. Mosjasz 18:9]). Zapytaj uczniów, czy znaleźli się w sytuacji, w wyniku której ich podążanie za przykładem Zbawiciela i stosowanie Jego nauk pomogło komuś zbliżyć się do Pana. Poproś kilku uczniów, aby powiedzieli o swoich doświadczeniach. Zachęć ich, aby przyjrzeli się swoim relacjom z ludźmi i skupili się na konkretnym związku, który mogą ulepszyć. Poproś, żeby napisali, w jaki sposób zastosują w tym związku omówione dzisiaj zasady. Materiały do studiowania dla uczniów Dzieje Apostolskie 10:38; Ew. Mateusza 5:9 12, 21 24, 38 41, 43 47; 6:14 15; 7:1 5. Dallin H. Oaks, Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str Jeffrey R. Holland, Cel i błogosławieństwa bycia uczniem, Ensign lub Liahona, maj 2014, str

58 12. Cuda na drogach Palestyny Wprowadzenie [Jezus Chrystus] chodził drogami Palestyny, uzdrawiając chorych, powodując, że niewidomi widzieli i wskrzeszając zmarłych ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Cuda były nie tylko ważną częścią miłosiernej ziemskiej służby Zbawiciela, ale także dowodem Jego mocy i władzy oraz uwiarygodnieniem słów Zbawiciela, że jest On Mesjaszem. Mając wiarę w Jezusa Chrystusa, my również możemy doświadczyć i doznać miłości, współczucia oraz mocy Zbawiciela w postaci cudów. Dodatkowe źródła Dallin H. Oaks, Miracles, Ensign, czerwiec 2001, str Sydney S. Reynolds, Bóg cudów, Liahona, lipiec 2001, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Marka 1:39 42; 2:1 12; 5:1 8, 19, 22 43; 8:1 9; Ew. Łukasza 7:11 15; 3 Nefi 17:5 9 Jezus czynił cuda podczas Swojej ziemskiej służby Zapisz na tablicy następujące zwroty: uciszył morze, wskrzeszał zmarłych i wypędzał demony. Zapytaj uczniów, który z tych trzech cudów, dokonanych przez Zbawiciela, jest według nich największy. Kiedy uczniowie odpowiedzą, dodaj do listy na tablicy zwrot: stworzył ziemię i zapytaj, który z cudów teraz jest największy. Powtórz to samo ćwiczenie, używając zwrotu: nawracał dusze i na zakończenie: cierpiał i umarł za nasze grzechy. Zapytaj uczniów, jak by zdefiniowali słowo cud. Kiedy uczniowie odpowiedzą, pokaż poniższą definicję i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: [Cud] to niezwykłe wydarzenie wywołane mocą Boga. Cuda są ważnym elementem służby Jezusa Chrystusa. Zalicza się do nich: uzdrawianie, wskrzeszanie zmarłych i zmartwychwstanie. Cuda są częścią ewangelii Jezusa Chrystusa. Wiara jest niezbędnym elementem istnienia cudów (Guide to the Scriptures, Miracle ; scriptures.lds.org). Jakie są inne przykłady cudów dokonywanych przez Jezusa podczas Jego ziemskiej służby? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy). Dlaczego ważne jest, by zdawać sobie sprawę z wielkiej mocy Zbawiciela? Wypisz na tablicy następujące odnośniki do fragmentów z pism świętych i poproś uczniów, aby wybrali sobie po jednym z nich i go przestudiowali: Ew. Marka 1:40 42; Ew. Marka 5:1 8, 19; Ew. Marka 8:1 9; Ew. Łukasza 7:11 15 i 3 Nefi 17:5 9. Poproś uczniów, aby znaleźli w tym fragmencie przykład cudu dokonanego przez Zbawiciela i to, w jaki sposób ten cud charakteryzuje moc Jezusa. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania: O jakim cudzie przeczytaliście i co możecie z niego wywnioskować na temat mocy Zbawiciela? 44

59 LEKCJA 12: CUDA NA DROGACH PALESTYNY W jaki sposób świadomość, że Zbawiciel posiada moc czynienia cudów, pomaga wam pokładać w Nim wiarę? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz zwrócić ich uwagę na to, że wieki przed narodzeniem Zbawiciela prorocy przewidzieli to, że będzie On dokonywał cudów w czasie Swojej ziemskiej służby [zob. 1 Nefi 11:31; Mosjasz 3:5 6]. Ta wiedza pomagała ludziom, którzy żyli przed Jego narodzeniem mieć więcej wiary w Niego). Poproś uczniów, aby ponownie przyjrzeli się fragmentowi, który studiowali, i zastanowili się nad powodem, dla którego Jezus dokonał tego cudu. Przedyskutujcie następujące pytania: Z jakiego wymienionego w tekście powodu Zbawiciel dokonał cudu, o którym przeczytaliście? (Pozwól kilku uczniom udzielić odpowiedzi. W każdym z tych przykładów jest mowa o współczuciu Zbawiciela. Powiedz uczniom, że kiedy uczą się rozpoznawać tego rodzaju wzory i motywy przewodnie w pismach świętych, pogłębia się ich wiedza na temat pism świętych). W jaki sposób te cuda są wyrazem współczucia Zbawiciela? Dlaczego ważne jest, by wiedzieć, że Zbawiciel dokonywał cudów, kierując się ogromnym współczuciem? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, podkreśl, że kiedy pokładamy wiarę w Jezusie Chrystusie, możemy otrzymać część Jego wspaniałej mocy i poczuć Jego współczucie względem nas samych). Podsumuj tę część lekcji, prosząc jednego z uczniów o przeczytanie następującego fragmentu: Dzieje Apostolskie 10:38. Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach świętych. Następnie zapytaj: Co to znaczy, że Jezus uzdrawiał wszystkich opętanych przez diabła? (To zdanie może odnosić się do cudów Jezusa, podczas których wypędzał demony, ale równie dobrze może tyczyć się najwspanialszego spośród wszystkich cudów duchowego uzdrowienia tych, którzy byli spętani grzechem. Zwróć uwagę uczniów na to, że chociaż fizyczne uzdrawianie było ważnym elementem służby Zbawiciela, to jednak jego skutki były krótkotrwałe. Natomiast błogosławieństwo wynikające z duchowego uzdrowienia trwało i trwa wiecznie). Ew. Marka 2:1 12; 5:22 43 Wiara w Jezusa Chrystusa powoduje cuda w naszym życiu Powiedz uczniom, że choć ważne jest, by mieć świadomość cudów dokonywanych przez Jezusa, gdy chodził drogami Palestyny ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, str. 2), to zapewne ważniejszy jest fakt, że On nadal czyni cuda dzisiaj. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: Eter 12:12, 18, a następnie zapisali zasadę ewangelii, której się z nich nauczyli. Poproś kilku uczniów, aby powiedzieli reszcie klasy, co napisali. (Odpowiedzi powinny zawierać następującą prawdę: Kiedy pokładamy wiarę w Jezusie Chrystusie, możemy doświadczyć Jego cudownej mocy w naszym życiu). Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć tę prawdę, zapisz na tablicy następujące odnośniki do fragmentów z pism świętych: Ew. Marka 2:1 12; Ew. Marka 5:22 24, i Ew. Marka 5: (Uwaga: Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że te fragmenty zawierają kolejny przykład wzoru bądź motywu przewodniego w pismach świętych). Podziel uczniów na trzyosobowe grupy. Przydziel każdej grupie po jednym fragmencie do przeczytania i poproś uczniów, aby wyszukali w nim przykłady okazania wiary w Jezusa Chrystusa. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj: 45

60 LEKCJA 12: CUDA NA DROGACH PALESTYNY Jakie przykłady okazania wiary w Jezusa Chrystusa udało wam się znaleźć? Rozdaj uczniom kopie ulotki Uzdrawiając chorych. Ulotka Uzdrawiając chorych Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że wiara jest niezbędnym elementem istnienia cudów: Wiara ma kluczowe znaczenie dla uzdrawiania przez moce niebiańskie. Księga Mormona naucza nawet, że jeśli ludzie nie mieliby wiary, Bóg nie mógłby dokonać pośród nich żadnego cudu (Eter 12:12) [zob. także 1 Nefi 7:12; NiP 35:9]. Prezydent Spencer W. Kimball w swoim znamienitym przemówieniu o służbie chorym powiedział: Potrzeba wiary jest często niedoceniana. Chory i jego rodzina często wydają się zależeć w pełni od mocy kapłańskiej i daru uzdrawiania, który, jak mają nadzieję, jest w posiadaniu braci usługujących, podczas gdy największa odpowiedzialność spoczywa na tym, kto otrzymuje błogosławieństwo [ ]. Najważniejszym elementem jest wiara osoby, jeśli ta osoba jest przytomna i świadoma. Zdanie: Wiara twoja uzdrowiła cię [Ew. Mateusza 9:22] było powtarzane tak często przez Mistrza, że ten głos brzmi jak refren [ President Kimball Speaks Out on Administration to the Sick, New Era, październik 1981, str. 47] ( Uzdrawiając chorych, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 49). Starszy Dallin H. Oaks przypomniał nam również, że ważnym elementem wiary jest gotowość podporządkowania się woli Boga: Kiedy rozwijamy nieulegającą żadnym wątpliwościom moc kapłaństwa Boga i kiedy cenimy Jego obietnicę, że On usłyszy i odpowie na modlitwę wiary, musimy zawsze pamiętać, że wiara i uzdrawiająca moc kapłaństwa nie mogą być niezgodne z wolą Tego, do którego należy kapłaństwo. Ta zasada jest nauczana w objawieniu mówiącym, że starsi Kościoła powinni nakładać ręce na chorych. Pańska obietnica brzmi: Ten, co ma wiarę we mnie [ ], a nie przeznaczona mu jest śmierć, uzdrowionym będzie (NiP 42:48; kursywa dodana). Podobnie w innym współczesnym objawieniu Pan stwierdza, że kiedy ktoś prosi w Duchu, prosi zgodnie z wolą Boga [ ] uczynione jest tak, jako prosi (NiP 46:30) [zob. także I List Jana 5:14; Helaman 10:5]. Z tego wszystkiego uczymy się, że nawet słudzy Pana, korzystając z Jego boskiej mocy w warunkach, gdzie jest wystarczająca do uzdrowienia wiara, nie mogą udzielić błogosławieństwa kapłańskiego, które sprawi, że osoba zostanie uzdrowiona, jeśli nie jest to zgodne z wolą Pana. Jako dzieci Boga znając Jego ogromną miłość i Jego ostateczną znajomość tego, co jest najlepsze dla naszego wiecznego szczęścia ufamy Mu. Pierwszą zasadą ewangelii jest wiara w Pana Jezusa Chrystusa, a wiara oznacza zaufanie. Czułem to zaufanie, kiedy mój kuzyn przemawiał podczas pogrzebu nastoletniej dziewczyny, która umarła na bardzo poważną chorobę. Wypowiedział słowa, które najpierw mnie zdumiały, a później wzmocniły: Wiem, że taka była wola Pana, że ona umarła. Miała dobrą opiekę medyczną. Otrzymała błogosławieństwo kapłańskie. Jej imię było zapisane w księdze modlitw w świątyni. W jej intencji ofiarowano setki modlitw, aby powróciła do zdrowia. I wiem, że było wystarczająco dużo wiary w tej rodzinie, aby mogła zostać uzdrowiona, jednakże to była wola Pana, aby ją zabrać do domu teraz. Czułem to samo zaufanie w słowach ojca innej dziewczyny, która niedawno została zabrana w młodym wieku. Oświadczył: Nasza wiara w Jezusa Chrystusa nie jest zależna od jej rezultatów. Ten tok myślenia jest dla mnie prawdą. Robimy wszystko co w naszej mocy, aby uzdrowić tych, których kochamy. Następnie ufamy Panu w kwestii rezultatu ( Uzdrawiając chorych, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 50). Aby pomóc uczniom zrozumieć konieczność posiadania wiary w dokonywanie cudów, poproś któregoś z uczniów o przeczytanie na głos pierwszego zdania z przemówienia Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. Następnie zapytaj: Jakich ważnych prawd na temat wiary nauczał Starszy Oaks? 46

61 LEKCJA 12: CUDA NA DROGACH PALESTYNY Aby zapoznać uczniów z dodatkowymi przemyśleniami Starszego Oaksa, możesz przeczytać lub własnymi słowami powiedzieć drugie zdanie z przemówienia. Możesz zaznaczyć, że Starszy Oaks kierował swoje słowa do posiadaczy kapłaństwa. Przedyskutujcie następujące pytania: Czego wymaga się od nas według Starszego Oaksa, kiedy z wiarą modlimy się o cud? Dlaczego ważne jest, by pamiętać, że to, czego pragniemy, musi być zgodne z wolą Ojca Niebieskiego? Złóż świadectwo, że cuda mają miejsce w obecnych czasach. Następnie pokaż poniższe przesłanie Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów: Cuda zdarzają się codziennie w pracy naszego Kościoła i w życiu naszych członków. Wielu z was doświadczyło cudów, być może więcej razy, niż wam się wydaje ( Miracles, Ensign, czerwiec 2001, str. 6). Jak myślicie, dlaczego nie zawsze łatwo jest rozpoznać cuda, które zdarzają się w naszym życiu? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz zwrócić ich uwagę na to, że jedynie w nielicznych przypadkach doświadczamy spektakularnych manifestacji mocy Pana. Wiele cudów jest stosunkowo małych i ma osobisty charakter. [Zob. Sydney S. Reynolds, Bóg cudów, Liahona, lipiec 2001, str ]). Co te małe i osobiste cuda mówią nam o zaangażowaniu się w nasze życie Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa? Jakie przykłady małych lub codziennych cudów przychodzą wam na myśl? (W przypadku braku odpowiedzi, możesz powiedzieć uczniom o kilku przykładach, o których wspomina w swoim przemówieniu Bóg cudów Siostra Sydney S. Reynolds z generalnego prezydium Organizacji Podstawowej [Liahona, lipiec 2001, str ]). Poproś uczniów, aby odpowiedzieli pisemnie na następujące pytanie: Co możecie zrobić, aby łatwiej rozpoznawać cuda Pana w waszym życiu te małe i te duże i rozwijać wdzięczność za nie? Zachęć uczniów, aby w duchu modlitwy zastanowili się, jak mogą zastosować w życiu to, co zapisali. Na zakończenie lekcji zapytaj, czy któryś z uczniów zechciałby złożyć świadectwo o Zbawicielu i miłości, jaką czuje od Niego i wobec Niego. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Marka 1:39 42; 2:1 12; 5:1 8, 19, 22 43; 8:1 9; Ew. Łukasza 7:11 15; 1 Nefi 11:31; Mosjasz 3:5 6; 3 Nefi 17:5 9. Sydney S. Reynolds, Bóg cudów, Liahona, lipiec 2001, str

62 13. Jezus Chrystus powołał Dwunastu Apostołów Wprowadzenie Podczas Swojej ziemskiej służby Zbawiciel powołał i ustanowił Dwunastu Apostołów oraz dał im Swoje upoważnienie. Powierzył im klucze kapłaństwa, a oni otrzymali świadectwo o Jego boskości. Pod kierownictwem Zbawiciela Apostołowie pomagali zarządzać dziełem Kościoła i byli przygotowywani na czas, kiedy na ziemi nie będzie już Jezusa. Ta lekcja porusza temat upoważnienia kapłańskiego Zbawiciela oraz działań, które podjął, by przygotować Apostołów do kierowania Kościołem. Dodatkowe źródła Boyd K. Packer, Dwunastu, Ensign lub Liahona, maj 2008, str Edward J. Brandt, And He Gave Some, Apostles, Liahona, wrzesień 2001, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Mateusza 10:1 8; 16:15 19; 17:1 8; Ew. Jana 15:16 Jezus Chrystus powierzył klucze kapłaństwa Swoim Apostołom Rozpocznij lekcję od zadania następujących pytań: Po czym możemy rozpoznać osoby, które mają upoważnienie do przewodzenia naszej społeczności? W jaki sposób osoba żyjąca w czasach Jezusa Chrystusa mogła rozpoznać Jego upoważnienie? (Możliwe odpowiedzi: przez Jego moc, cuda i nauki). Poproś uczniów, aby rozważyli następujące pytanie: W jaki sposób, kiedy i od kogo Zbawiciel otrzymał Kapłaństwo Melchizedeka?. Następnie przeczytaj uczniom poniższe wypowiedzi Starszego B. H. Robertsa ( ), Siedemdziesiątego, i Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów: Ten fragment [NiP 107:2 4] wyraźnie pokazuje, że Kapłaństwo Melchizedeka istniało jeszcze przed wielkim wyższym kapłanem Melchizedekiem, ale nosiło inną nazwę, a mianowicie Święte Kapłaństwo podług Systemu Syna Bożego. To znaczy, że był to ten sam rodzaj kapłaństwa, ten sam system kapłaństwa, który dzierżył Syn Boży. Jednak było to przed czasami Melchizedeka, przed Abrahamem, a więc setki lat przed narodzeniem Chrystusa. Jezus dzierżył więc to, co określamy w dzisiejszych czasach mianem Kapłaństwa Melchizedeka, zanim przyszedł na świat i bez wątpienia zanim ten świat został uformowany, [ ] ale w jaki sposób, kiedy i od kogo otrzymał kapłaństwo, nikt tego nie wie, z wyjątkiem tego ostatniego, mianowicie, od kogo. Musiał On oczywiście otrzymać kapłaństwo od Boga (B. H. Roberts, Improvement Era, maj 1908, str. 557). Biorąc pod uwagę Jego ziemską służbę, Chrystus [ ] otrzymał Kapłaństwo Melchizedeka tutaj na ziemi i został w nim ustanowiony do urzędu wyższego kapłana, dając tym samym przykład innym i stając się we wszystkim Wzorem zbawienia (Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1973], str. 157). 48

63 LEKCJA 13: JEZUS CHRYSTUS POWOŁAŁ DWUNASTU APOSTOŁÓW Przedstaw bądź zapisz na tablicy poniższe pytania, a następnie poproś uczniów o znalezienie na nie odpowiedzi w następujących fragmentach: Ew. Mateusza 10:1 8 i Ew. Jana 15:16: Jakie upoważnienie Jezus Chrystus przekazał Swoim Apostołom? Co umożliwiało im to upoważnienie? Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby dobrali się w pary i omówili to, czego się dowiedzieli. (Możesz poprosić kilku uczniów, aby odpowiedzieli przed resztą klasy. Pomóż uczniom zrozumieć, że Jezus dał Swoim Apostołom upoważnienie kapłańskie, które umożliwiało im dokonywanie tych samych dzieł, których dokonywał On. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Ew. Mateusza 16: Zapytaj: W jaki sposób Piotr rozpoznał upoważnienie Jezusa? (Poprzez objawienie, czyli w ten sam sposób, w jaki współcześni uczniowie rozpoznają upoważnienie Jezusa). Co Jezus obiecał dać Piotrowi? Poproś kilku uczniów, aby przeczytali na głos fragment: Ew. Mateusza 17:1 8, czytając po jednym lub po kilka wersetów. Następnie zapytaj: Dlaczego Mojżesz i Eliasz ukazali się Piotrowi, Jakubowi i Janowi? Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, pokaż następujące wypowiedzi Proroka Józefa Smitha ( ) i Prezydenta Josepha F. Smitha ( ): Zbawiciel, Mojżesz i Eliasz [prorok Eliasz] dali klucze Piotrowi, Jakubowi i Janowi na górze, kiedy zostali przed nimi przemienieni (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 105). Kapłaństwo, mówiąc ogólnie, to upoważnienie dane człowiekowi, aby działał w imieniu Boga. Każdy mężczyzna ustanowiony na jakikolwiek stopień w kapłaństwie, posiada przekazane mu upoważnienie. Lecz konieczne jest, aby każdy uczynek dokonany na mocy tego upoważnienia, został dokonany we właściwym czasie i miejscu, we właściwy sposób i we właściwym porządku. Moc kierowania tą pracą stanowi klucze Kapłaństwa (Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], str. 141). Zwróć uwagę uczniów na to, że z rozdziału: Nauki i Przymierza 110 dowiadujemy się, że Mojżesz i Eliasz ukazali się również Prorokowi Józefowi Smithowi i Olivierowi Cowdery emu w Świątyni Kirtland, aby przekazać im klucze kapłaństwa. Ten rozdział Nauk i Przymierzy pomaga nam zrozumieć, co miało miejsce na Górze Przemienienia. Możesz zasugerować, aby uczniowie zapisali odsyłacz do fragmentu: Nauki i Przymierza 110:13 16 na marginesie fragmentu: Ew. Mateusza 17:1 8. Następnie zadaj poniższe pytania: Dlaczego ważne jest, aby Apostołowie Jezusa posiadali klucze kapłaństwa? (Uczniowie mogą wyrazić to różnymi słowami, ale powinni uchwycić następującą 49

64 LEKCJA 13: JEZUS CHRYSTUS POWOŁAŁ DWUNASTU APOSTOŁÓW prawdę: Jezus powierzył klucze kapłaństwa Swoim Apostołom, żeby mieli upoważnienie do kierowania Kościołem zarówno za życia Zbawiciela, jak i po Jego śmierci. Możesz podkreślić, że z perspektywy wieczności klucze są niezbędne do ustanawiania i zachowania porządku w Kościele Pana, przyczyniając się w ten sposób do uzyskania przez człowieka nieśmiertelności i życia wiecznego). W jaki sposób doświadczenie Piotra, Jakuba i Jana, które miało miejsce na Górze Przemienienia, pomogło im przygotować się do przewodzenia Kościołowi po śmierci Zbawiciela? Możesz wyjaśnić, że z wersetów: Ew. Mateusza 18:18 19 dowiadujemy się, iż klucze kapłaństwa były dane wszystkim Apostołom Jezusa. Ew. Mateusza 18:21 22; 26:51 56; Ew. Marka 4:35 41; 5:25 43; 9:25 29; Ew. Łukasza 9:51 56; 24:44 48; Ew. Jana 13:4 17; 21:15 17 Jezus Chrystus przygotował Swoich Apostołów, by przewodzili Kościołowi Zapisz na tablicy następujące zdanie: Przed Swoją śmiercią Jezus Chrystus przygotował Apostołów, by przewodzili Kościołowi. Następnie zapytaj: Czego Apostołowie Jezusa musieli nauczyć się, aby przewodzić Kościołowi? Zapisz na tablicy niektóre lub wszystkie z poniższych odsyłaczy do fragmentów z pism świętych: Ew. Mateusza 18:21 22 Ew. Mateusza 26:51 56 Ew. Marka 4:35 41 Ew. Marka 5:25 34 Ew. Marka 5:35 43 Ew. Marka 9:25 29 Ew. Łukasza 9:51 56 Ew. Łukasza 24:44 48 Ew. Jana 13:4 17 Ew. Jana 21:15 17 Podziel uczniów na pary i przydziel każdej parze po jednym lub po dwa powyższe fragmenty do przeczytania. Poproś ich, aby zastanowili się nad tym, jakich zasad mogli nauczyć się Apostołowie dzięki doświadczeniu, jakie zdobyli w obecności Zbawiciela. Poproś kilku uczniów, aby powiedzieli klasie o tym, o czym dyskutowali. Możesz zapisać ich odpowiedzi na tablicy. Następnie zadaj im następujące pytania uzupełniające: Dlaczego ważne było, aby Apostołowie nauczyli się tych zasad? 50

65 LEKCJA 13: JEZUS CHRYSTUS POWOŁAŁ DWUNASTU APOSTOŁÓW Jak myślicie, w jaki sposób Zbawiciel przygotował do służby współczesnych Apostołów? W jaki sposób świadomość tego, że Jezus Chrystus udziela wskazówek Swoim Apostołom, pomaga wam ufać ich radom? Dzieje Apostolskie 1:8, 21 22; Nauki i Przymierza 107:23 Współcześni Apostołowie składają świadectwo prawdy o Jezusie Chrystusie Powiedz uczniom, że w rozdziale: Dzieje Apostolskie 1 znajduje się opis wyboru przez Apostołów nowego członka kworum, który miał zastąpić Judasza Iskariotę po zmartwychwstaniu Zbawiciela. Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Dzieje Apostolskie 1:21 22 i wyszukali wymagania, które musiał spełnić nowy Apostoł. Jakie wymagania musiał spełnić nowy Apostoł? (Musiał wcześniej [chodzić] z [nimi] i być świadkiem [ ] zmartwychwstania [Zbawiciela] ). Do jakich zadań, zgodnie z treścią wersetu 22., miał być ustanowiony nowy Apostoł? (Możesz poprosić uczniów, aby przeczytali werset: Dzieje Apostolskie 1:8, żeby pokazać im, iż Jezus upoważnił do tego wszystkich Swoich Apostołów). Poproś uczniów, aby przejrzeli następujące fragmenty i zastanowili się nad tym, co mają ze sobą wspólnego: Dzieje Apostolskie 2:22 24, 32; Dzieje Apostolskie 3:12 16; Dzieje Apostolskie 4:31 33 i Dzieje Apostolskie 5: Po upływie wyznaczonego czasu poproś ich, aby omówili to, co znaleźli. (Upewnij się, że uczniowie zauważyli, że Apostołowie wypełniali swoją misję i świadczyli o Jezusie Chrystusie). Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób misja współczesnych Apostołów odzwierciedla misję pierwszych. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 107:23. Następnie zapytaj uczniów: O jakiej doktrynie uczymy się z tego wersetu? (Uczniowie powinni zauważyć, że Apostołowie zostali powołani, aby być szczególnymi świadkami imienia Chrystusa na całym świecie). W jaki sposób, waszym zdaniem, współcześni Apostołowie wypełniają ten obowiązek? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów: Po tych wszystkich latach, które przeżyłem, podczas których nauczałem i służyłem, po milionach kilometrów, które przebyłem w podróży po świecie, po tym wszystkim, czego doświadczyłem, pozostaje jedna wielka prawda, którą pragnę się z wami podzielić. Jest nią moje świadectwo o Zbawicielu Jezusie Chrystusie [ ]. Składam moje świadectwo, że Zbawiciel żyje. Znam Pana. Jestem Jego świadkiem. Przekonałem się o Jego wielkiej ofierze i wiecznej miłości, którą darzy wszystkie dzieci Ojca Niebieskiego. Składam moje świadectwo i czynię to pokornie, ale z absolutną pewnością ( Świadek, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 97). W jakiej sytuacji poczuliście moc świadectwa Apostołów Jezusa Chrystusa i jaki wpływ wywarła ona na wasze świadectwo? Skąd możecie wiedzieć, że świadectwo współczesnych Apostołów o Jezusie Chrystusie jest prawdziwe? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Poprzez Ducha Świętego mogę poznać, że świadectwo żyjących Apostołów o Jezusie Chrystusie jest prawdziwe). 51

66 LEKCJA 13: JEZUS CHRYSTUS POWOŁAŁ DWUNASTU APOSTOŁÓW Zachęć uczniów, aby wybrali świadectwo o Chrystusie złożone przez współczesnego Apostoła i w duchu modlitwy zastanowili się, komu mogliby je przedstawić. Zachęć ich również, aby osobiście złożyli świadectwo o prawdziwości przesłania wybranego Apostoła. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 10:1 8; 16:15 19; 17:1 8; Dzieje Apostolskie 1:21 22; 2:22 24, 32; 3:12 16; 4:31 33; 5:29 32; Nauki i Przymierza 107:23. Boyd K. Packer, Dwunastu, Ensign lub Liahona, maj 2008, str

67 Jezus Chrystus jest Mesjaszem 14. Wprowadzenie Prorocy ze Starego Testamentu świadczyli o przyjściu Mesjasza potomka króla Dawida, który oswobodzi Swój lud. Jezus Chrystus był Wielkim Jehową Starego Testamentu, Mesjaszem Nowego ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Podczas tej lekcji uczniowie zbadają niektóre starotestamentowe proroctwa o Jezusie Chrystusie i odkryją, w jaki sposób reagowały niektóre osoby, kiedy musiały wybrać pomiędzy przyjęciem a odrzuceniem Jezusa Chrystusa jako Mesjasza. Dodatkowe źródła G. Homer Durham, Jesus the Christ: The Words and Their Meaning, Ensign, maj 1984, str The Divine Mission of Jesus Christ: Messiah, Ensign lub Liahona, sierpień 2014, str. 7. Propozycje dotyczące nauczania Ks. Izajasza 61:1 2; Ew. Łukasza 4:16 24 Jezus oświadcza, że jest Mesjaszem Zapytaj uczniów, czy kiedykolwiek czekali na długo zapowiadaną wiadomość bądź długo oczekiwanego przyjaciela lub członka rodziny. Powiedz uczniom, że dzisiejsza lekcja ma na celu przybliżyć im podobną sytuację, w której znaleźli się starożytni Żydzi. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Ks.Izajasza 61:1 2. Następnie zapytaj: O kim jest to proroctwo? Wyświetl film: Jesus Declares He Is the Messiah [Jezus oświadcza, że jest Mesjaszem] (3:24) z serii: The Life of Jesus Christ Bible Videos [Filmy o życiu Jezusa Chrystusa na podstawie Biblii]. (Przed lekcją pobierz film i zapoznaj się z jego treścią). Zachęć uczniów, aby w trakcie oglądania filmu śledzili w swoich pismach świętych fragment: Ew. Łukasza 4: Po zakończeniu filmu zapytaj: W jaki sposób podsumowalibyście słowa Zbawiciela wypowiedziane tamtego dnia w Nazarecie? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, upewnij się, że rozmowa skupia się na wersecie 18. i wersecie 21.). Jakie jest, waszym zdaniem, znaczenie zwrotów: przeto namaścił mnie oraz dziś wypełniło się to Pismo w uszach waszych? (Aby pomóc uczniom zrozumieć, że słowo Mesjasz jak i Chrystus znaczy Namaszczony, poproś, aby przeczytali definicję hasła: Messiah [Mesjasz] w: Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych] (zob. scriptures.lds.org). W jaki sposób Jezus wypełnił proroctwo Izajasza, którego słowa zacytował (zob. wersety 18 19)? 53

68 LEKCJA 14: JEZUS CHRYSTUS JEST MESJASZEM Ew. Mateusza 21:1 11 Jezus Chrystus przyszedł jako Mesjasz Pokaż lub wypisz na tablicy listę następujących zestawów fragmentów z pism świętych i poproś uczniów, aby wybrali jeden lub dwa zestawy do przestudiowania. Kiedy uczniowie będą porównywać wybrane fragmenty, poproś ich, aby zastanowili się, dlaczego są one pogrupowane w ten sposób i czego uczą o Jezusie Chrystusie. Ks. Izajasza 7:14; Ew. Mateusza 1:21 23 Ks. Micheasza 5:1; Ew. Łukasza 2:4 7 Ks. Zachariasza 9:9; Ew. Mateusza 21:6 11; Ew. Jana 12:12 15 Psalm 22:17, 19; Ew. Mateusza 27:35 Ks. Izajasza 53:9; Ew. Mateusza 27:59 60; Ew. Jana 19:18, Poproś uczniów o powiedzenie o tym, czego się dowiedzieli. (Chociaż uczniowie mogą to wyrazić różnymi słowami, powinni zrozumieć, że Jezus Chrystus przyszedł, żył i umarł, aby mogły wypełnić się proroctwa o Mesjaszu). Podkreśl, że tę właśnie prawdę Zbawiciel ogłosił w Nazarecie. Odczytaj na głos wersety: Ew. Jana 4: Następnie zapytaj: W jaki sposób na słowa Jezusa zareagowali ludzie, którzy przebywali wtedy w owej nazaretańskiej synagodze? Powiedz uczniom, że kilka lat później w Jerozolimie Jezus spotkał się z zupełnie inną reakcją niektórych ludzi. Poproś kilku uczniów, aby przeczytali na głos fragment: Ew. Mateusza 21:1 11, czytając po jednym lub po kilka wersetów. Zanim uczniowie zaczną czytać, zachęć ich, aby wyobrażali sobie, że biorą udział w wydarzeniu opisanym w tym fragmencie. Powiedz uczniom, że kiedy nauczą się wizualizować wydarzenia, które rozgrywają się w pismach świętych, dadzą Duchowi Świętemu dodatkową sposobność do nauczania ich. Dlaczego ludzie w Jerozolimie zareagowali w taki właśnie sposób? (Zdali sobie sprawę z tego, że Jezus jest długo wyczekiwanym Mesjaszem). Jak myślicie, w jaki sposób wy byście zareagowali? Zwróć uwagę uczniów na słowo Hosanna w wersecie 9., a następnie przedstaw poniższą definicję: [Hosanna to] słowo wywodzące się z języka hebrajskiego, które oznacza zbaw nas, prosimy i jest używane w kontekście uwielbienia i błagania [ ]. Kiedy Pan triumfalnie wjeżdżał do Jerozolimy, tłum krzyczał Hosanna i słał przed nim obcięte gałązki palm, okazując w ten sposób, że wie, iż Jezus jest tym samym Panem, który wyswobodził starożytny Izrael (Psalm 118:25 26; Ew. Mateusza 21:9, 15; Ew. Marka 11:9 10; Ew. Jana 12:13). Ci ludzie zdawali sobie sprawę z tego, że Jezus jest długo wyczekiwanym Mesjaszem. Słowo Hosanna stało się symbolem oddawania czci Mesjaszowi na przestrzeni dziejów (1 Nefi 11:6; 3 Nefi 11:14 17). Okrzyk hosanna wydano podczas poświęcenia Świątyni Kirtland (NiP 109:79) i jest on częścią ceremonii poświęcenia współcześnie budowanych świątyń (Guide to the Scriptures, Hosanna ; scriptures.lds.org). Możesz przedstawić, jakie były cele proroctw o Mesjaszu (zaczerpnięte z: Bruce R. McConkie, The Promised Messiah: The First Coming of Christ [1978], str ): 54

69 LEKCJA 14: JEZUS CHRYSTUS JEST MESJASZEM 1. Proroctwa o Mesjaszu umożliwiły ludziom żyjącym przed narodzinami Jezusa Chrystusa wiarę w Niego, przyczyniając się tym samym do osiągnięcia przez nich zbawienia (zob. 1 Nefi 10:4 6; 2 Nefi 25:18 20, 26; Mosjasz 3:13). 2. Proroctwa o Mesjaszu umożliwiły ludziom żyjącym w czasach Chrystusa rozpoznanie, że to w Nim te proroctwa się wypełniły, przyczyniając się tym samym do osiągnięcia przez nich zbawienia (zob. Ew. Jana 4:25, 29). 3. Proroctwa o Mesjaszu pomagają ludziom żyjącym po zakończeniu doczesnej służby Jezusa Chrystusa przekonać się, że to w Nim się one wypełniły, przyczyniając się tym samym do osiągnięcia przez nich zbawienia (zob. Dzieje Apostolskie 3:12 18; 26:22 23). Kiedy będziecie rozważać te trzy cele, zastanówcie się, jaką korzyść możecie mieć z umiejętności rozpoznawania proroctw o Mesjaszu w pismach świętych i ze rozumienia, że wypełniły się one w Chrystusie? Ew. Jana 6:5 69 Podążanie za Jezusem Chrystusem jako za Mesjaszem Jeszcze raz podkreśl, że Żydzi w czasach Nowego Testamentu wierzyli, że Mesjasz pochodzący z domu Dawida pewnego dnia przyjdzie i zbawi Swój lud. Wielu wierzyło, że uwolni ich z rzymskiej niewoli, jak Jehowa uwolnił Izraelitów z niewoli egipskiej. Poproś uczniów, aby przejrzeli fragment: Ew. Jana 6:5 15. Zapytaj: Jakiego cudu dokonał Jezus w tej historii? W jaki sposób opisalibyście reakcje ludzi, o których mowa w wersetach 14 15? Jak myślicie, dlaczego zareagowali w taki sposób? Przedstaw uczniom następującą wypowiedź Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów: Istniała pewna tradycja nauczana przez rabinów, mocno zakorzeniona w świadomości społecznej, mówiąca, że po Swoim przyjściu Mesjasz nakarmi lud chlebem z nieba (The Mortal Messiah, 4 tomy [ ], 2:367). Wyjaśnij, że kiedy Jezus nakarmił tłumy za pomocą pięciu bochenków chleba i dwóch ryb, wielu postrzegało Jego cud jako znak, że jest Mesjaszem, podobnie jak gdy Jehowa nakarmił dzieci Izraela manną z nieba (zob. II Ks. Mojżeszowa 16). Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragmenty: Ew. Jana 6:31 32, 49 53, 60, 66. Poproś resztę klasy, aby śledziła w tym czasie tekst w swoich pismach świętych i szukała opisu reakcji ludzi na osobę Jezusa następnego dnia oraz tego, w jaki sposób On im odpowiedział. Jak myślicie, dlaczego wielu odrzuciło Jezusa tego dnia? Czego nie zrozumieli? (Jezus był źródłem życia duchowego. On był chlebem żywota). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Ew. Jana 6: Następnie zapytaj uczniów: Co potwierdził Piotr w swoim świadectwie w wersecie 69.? W jaki sposób świadectwo Piotra o Zbawicielu wpłynęło na życie tego Apostoła? 55

70 LEKCJA 14: JEZUS CHRYSTUS JEST MESJASZEM Zapisz na tablicy następujące niedokończone zdanie i zapytaj uczniów, w jaki sposób mogliby je uzupełnić: Jeśli uznajemy, że Jezus Chrystus jest Mesjaszem, to. Po wysłuchaniu kilku odpowiedzi poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Prezydenta Davida O. McKaya ( ): To, co szczerze myślicie w sercu o Chrystusie, zdeterminuje to, kim jesteście, i w dużym stopniu zdeterminuje wasze uczynki. Żadna osoba nie może studiować tej boskiej osobowości, ani przyjąć Jego nauk, nie będąc w swym wnętrzu świadomą Jego uskrzydlającego i oczyszczającego wpływu (Teachings of Presidents of the Church: David O. McKay [2003], str. 7). Daj uczniom czas, aby zapisali swoje uczucia związane z osobą Chrystusa. Poproś kilku uczniów, aby powiedzieli o tym, co napisali. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, co mogą zrobić w tym tygodniu, aby wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 21:1 11; Ew. Łukasza 4:16 24; Ew. Jana 6:5 15, 31 32, 49 53, Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych], hasło: Messiah ; scriptures.lds.org. G. Homer Durham, Jesus the Christ: The Words and Their Meaning, Ensign, maj 1984, str

71 Jezus Chrystus ustanowił sakrament 15. Wprowadzenie W proklamacji Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów czytamy: [Jezus Chrystus] ustanowił sakrament jako przypomnienie Jego wielkiej, zadość czyniącej ofiary (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Kiedy przyjmujemy sakrament, czynimy to na pamiątkę śmierci Zbawiciela i przelanej za nas Jego krwi, która sączyła się z każdego poru. W ten sposób odnawiamy również przymierza zawarte z Panem. Dodatkowe źródła Dallin H. Oaks, Spotkanie sakramentalne i sakrament, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str Jeffrey R. Holland, This Do in Remembrance of Me, Ensign, listopad 1995, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Mateusza 26:26 28; Ew. Łukasza 22:15 Jezus Chrystus ustanowił nowe przymierze Pokaż przedstawiony w tej lekcji obraz lub inne wyobrażenie Ostatniej Wieczerzy i poproś jednego z uczniów, aby opowiedział o tym wydarzeniu: Zapytaj uczniów: Jak byście się czuli, gdyby Zbawiciel osobiście przygotował i pobłogosławił sakrament, i wam go podał? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Ew. Łukasza 22:15. Zachęć uczniów, aby podczas tej lekcji zastanowili się nad tym, dlaczego Zbawiciel pragnął spożyć wieczerzę paschalną ze Swoimi Apostołami. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Ew. Mateusza 26:26 28, a reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach. Zdefiniuj słowo testament, wyjaśniając, że pochodzi ono z języka greckiego i oznacza przymierze (możesz zaproponować, aby uczniowie zapisali tę definicję na marginesie swoich pism świętych). Przedyskutujcie następujące pytanie: W miejsce jakiego przymierza Jezus ustanowił nowy testament, czyli nowe przymierze? Następujące informacje zapewnią tło historyczne i kontekst pomocne podczas dyskusji: w starożytności, kiedy Jehowa zawierał przymierze z dziećmi Izraela, Mojżesz nauczał je Jego słów, a ludzie zawarli przymierze, że będą tych słów przestrzegać. Następnie Mojżesz złożył ofiarę ze zwierzęcia, a krwią z ofiary pokropił lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami. (Zob. II Ks. Mojżeszowa 24:3 8). Jezus nawiązywał do słów Mojżesza, kiedy nauczał, że to On ma zawrzeć nowe przymierze z dziećmi Bożymi poprzez przelanie Swojej krwi (tak, jak pokropienie dzieci Izraela krwią zwierzęcia symbolizowało zawarcie starego przymierza z Jehową). Kiedy Jezus podał Swoim Apostołom kielich wina, dał im do zrozumienia, że wypełniło się stare przymierze i ustanowione zostało nowe przymierze (zob. List do Hebrajczyków 9:12 15). Prawo Mojżesza (stare przymierze) było na wiele sposobów wielkim 57

72 LEKCJA 15: JEZUS CHRYSTUS USTANOWIŁ SAKRAMENT proroctwem o przyjściu Mesjasza. Jezus Chrystus wypełnił to proroctwo (zob. 2 Nefi 11:4; Jakub 4:5; Alma 34:13 14) szczególnie przez wypełnienie ostatecznego celu tego prawa poprzez Swoją zadość czyniącą ofiarę. Na czym powinniśmy skupiać naszą uwagę, kiedy omawiamy ofiary składane z krwi zarówno w starym, jak i nowym przymierzu? (Na Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa i na przelaniu Jego krwi dla odpuszczenia naszych grzechów). Pokaż następującą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Sakrament jest obrzędem, który zastępuje krwawe ofiary i całopalenia z prawa Mojżeszowego i z nim związana jest obietnica Zbawiciela: I kto przyjdzie do mnie ze skruszonym sercem i w pokorze ducha, ochrzczę go ogniem Ducha Świętego (3 Nefi 9:20) ( Spotkanie sakramentalne i sakrament, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 19). W jaki sposób moglibyście podsumować prawdy dotyczące Ostatniej Wieczerzy, które omówiliśmy do tej pory? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zaznacz, że Jezus Chrystus wypełnił stare i ustanowił nowe przymierze poprzez obrzęd sakramentu). Ew. Łukasza 22:14 20; 3 Nefi 18:7, 11 Sakrament pomaga nam pamiętać o Zbawicielu Podziel uczniów na pary. Poproś, aby każda para przeczytała następujące fragmenty: Ew. Łukasza 22:19 20 i 3 Nefi 18:7, 11. Poproś uczniów, aby odszukali jeszcze jeden powód (poza zapoczątkowaniem nowego przymierza), dla którego Zbawiciel ustanowił sakrament. Przedyskutujcie następujące pytania: Dlaczego Zbawiciel ustanowił sakrament? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Kiedy przyjmujemy sakrament, powinniśmy pamiętać o Zbawicielu). Dlaczego ważne jest, abyśmy starali się pamiętać o Zbawicielu, kiedy przyjmujemy sakrament? Jakie znaczenie będzie miał dla nas sakrament, jeśli nie będziemy pamiętać o Zbawicielu i o tym, czego On dla nas dokonał? Możesz rozdać wszystkim uczniom po egzemplarzu załączonej ulotki, która zawiera fragmenty z przemówienia Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby po cichu ją przeczytali. Jeśli czas na to pozwala, zadaj uczniom następujące pytania: Jakiej rady moglibyście udzielić osobie, której podczas rozdawania sakramentu trudno skupić myśli na Zbawicielu i Jego ofierze? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz zwrócić ich uwagę na to, że jeżeli w ciągu tygodnia będziemy szukać sposobności, by rozmyślać o życiu i służbie Zbawiciela, będzie nam łatwiej skoncentrować na Nim uwagę w niedzielę podczas rozdawania sakramentu). Jakich błogosławieństw doświadczacie, kiedy staracie się pamiętać o Zbawicielu i Jego Zadośćuczynieniu podczas przyjmowania sakramentu? 58

73 LEKCJA 15: JEZUS CHRYSTUS USTANOWIŁ SAKRAMENT I List do Koryntian 11:27 30; 3 Nefi 18:28 29; 20:8 9 Godne przyjmowanie sakramentu odnawia nasze przymierza Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali i porównali następujące fragmenty: I List do Koryntian 11:27 30 i 3 Nefi 18:28 29; 20:8 9. Poproś ich, aby odszukali pewną przestrogę dotyczącą sakramentu. Następnie zapytaj: Dlaczego nierozsądne jest przyjmowanie sakramentu, kiedy nie jesteśmy tego godni? Możesz przeczytać uczniom poniższą wypowiedź Starszego Johna H. Groberga, Siedemdziesiątego, który wyjaśnił, co to znaczy godnie przyjmować sakrament: Jeżeli pragniemy się poprawić (czyli odpokutować), a nie obowiązują nas ograniczenia nałożone przez przywódców kapłańskich, wówczas, moim zdaniem, jesteśmy godni. Jeśli jednak nie pragniemy się poprawić, ani nie mamy zamiaru podążać za wskazówkami Ducha, musimy zadać sobie pytanie: Czy jesteśmy godni, aby przyjąć sakrament, czy też drwimy sobie z istoty jego sensu, którą jest funkcja katalizatora osobistej pokuty i udoskonalenia? ( The Beauty and Importance of the Sacrament, Ensign, maj 1989, str. 38). Jakie błogosławieństwa spływają na ludzi, którzy godnie przyjmują sakrament? (zob. 3 Nefi 20:8 9). (Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że jeśli przyjmujemy sakrament w duchu modlitwy i pokuty, możemy otrzymać odpuszczenie grzechów tak, jak podczas chrztu). Pokaż następującą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Bez możliwości dalszego oczyszczenia po chrzcie, każdy z nas pozostaje odsunięty od rzeczy duchowych. Nie możemy cieszyć się towarzystwem Ducha Świętego, a podczas sądu ostatecznego zostaniemy [odsunięci] na zawsze (1 Nefi 10:21). Jakże wdzięczni jesteśmy, że Pan zapewnił każdemu ochrzczonemu członkowi Swojego Kościoła proces, dzięki któremu możemy regularnie oczyszczać się z brudu grzechu. Sakrament jest niezbędną częścią tego procesu ( The Aaronic Priesthood and the Sacrament, Ensign, listopad 1998, str. 38). Dlaczego zgodnie z tym, co powiedział Starszy Oaks, sakrament jest tak istotnym obrzędem ewangelii? Przeczytaj jeszcze jedną wypowiedź Starszego Oaksa: Przykazano nam, abyśmy odpokutowali za nasze grzechy, przychodzili do Pana ze skruszonym sercem i pokornym duchem, i przyjmowali sakrament, czyniąc to zgodnie z zawartymi przymierzami. Kiedy odnawiamy w ten sposób nasze przymierza zawarte podczas chrztu, Pan odnawia oczyszczającą moc naszego chrztu. W ten sposób zostajemy oczyszczeni i możemy zawsze mieć z sobą Jego Ducha. Znaczenie tego obrzędu jest wyraźnie podkreślone w przykazaniu Pana, abyśmy co tydzień przyjmowali sakrament (zob. NiP 59:8 9) ( The Aaronic Priesthood and the Sacrament, Ensign, listopad 1998, str. 38). Możesz wyjaśnić, że kiedy godnie przyjmujemy sakrament, wtedy odnawiamy wszystkie przymierza, jakie zawarliśmy z Panem (Delbert L. Stapley, w: Conference 59

74 LEKCJA 15: JEZUS CHRYSTUS USTANOWIŁ SAKRAMENT Report, październik 1965, str. 14; kursywa dodana; zob. także L. Tom Perry, Teraz, kiedy przyjmujemy sakrament, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 41). Poproś uczniów, aby przejrzeli następujący werset: Ew. Łukasza 22:15. Następnie zapytaj: Jaka byłaby wasza odpowiedź, gdyby ktoś zadał wam następujące pytanie: jak sądzicie, dlaczego Jezus pragnął spożyć wieczerzę paschalną ze Swoimi Apostołami? Jakie złożylibyście świadectwo? Złóż świadectwo, że kiedy pamiętamy o Jezusie Chrystusie i Jego zadość czyniącej ofierze, a także kiedy godnie przyjmujemy sakrament, odnawiamy nasze przymierza zawarte z Bogiem. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób każdy z nich może okazać skruszone serce i pokornego ducha podczas przyjmowania sakramentu. Poproś ich, aby dbali o to, by obrzęd sakramentu był dla nich regularnym duchowym doświadczeniem. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 26:26 28; Ew. Łukasza 22:17 20; I List do Koryntian 11:27 30; 3 Nefi 18:1 11, 28 29; 20:8 9; Nauki i Przymierza 20: Dallin H. Oaks, Spotkanie sakramentalne i sakrament, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str Ulotka Fragmenty z przemówienia Jeffreya R. Hollanda, This Do in Remembrance of Me Skoro pamiętanie jest naszym głównym zadaniem, co może być przywoływane w naszej pamięci, kiedy ofiarowane są nam te proste i cenne symbole? Możemy pamiętać o życiu Zbawiciela, zanim przyszedł na świat oraz o tym wszystkim, czego dokonał jako wielki Jehowa, stworzyciel nieba i ziemi i wszystkich rzeczy, które w nich są. Możemy pamiętać o tym, że już podczas Wielkiej Narady w Niebie kochał nas i był tak wspaniale silny, że nawet tam triumfowaliśmy dzięki mocy Chrystusa i naszej wierze w krew Baranka (zob. Objawienie 12:10 11). Możemy pamiętać o prostym majestacie Jego przyjścia na świat w doczesności [ ]. Możemy pamiętać o cudach Chrystusa, Jego naukach, uzdrowieniach i pomocy, z którą spieszył. Możemy pamiętać o tym, że przywrócił wzrok niewidomym i słuch głuchym, a chromi, kalecy i wycieńczeni zaczęli chodzić. A następnie, w chwilach, kiedy czujemy, że nasz postęp się zatrzymał albo nasza radość i perspektywa osłabły, możemy przeć naprzód, mając niezachwianą wiarę w Chrystusa [ ]. Możemy pamiętać o tym, że Zbawiciel, pełniąc nawet tak poważną misję, jaka została Mu powierzona, odnajdował radość w życiu, cieszył się towarzystwem ludzi i pouczał Swoich uczniów, aby byli dobrej myśli. Mówił, że powinniśmy tak radować się ewangelią, jak człowiek, który znalazł wielki skarb, najprawdziwszą drogocenną perłę, na własnym podwórku [ ]. Możemy pamiętać o tym, że Chrystus nazywał Swoich uczniów przyjaciółmi [ ]. Możemy i powinniśmy pamiętać o wspaniałych rzeczach, które otrzymujemy w życiu, gdyż wszelkie dobro następuje przez Chrystusa (Moroni 7:24) [ ]. Czasami będziemy mieć powód, aby pamiętać o tym, jak źle był traktowany, o odrzuceniu, jakiego doświadczył i niesprawiedliwości o wielkiej niesprawiedliwości którą musiał znieść. Kiedy my również stawiamy w życiu czoła tego rodzaju trudnościom, możemy pamiętać o tym, że Chrystus był 60

75 LEKCJA 15: JEZUS CHRYSTUS USTANOWIŁ SAKRAMENT zewsząd atakowany, ale nigdy pognębiony; zakłopotany, ale nie zrozpaczony; prześladowany, ale nie opuszczony (zob. II List do Koryntian 4:8 9). Kiedy nadchodzą dla nas trudne czasy, możemy pamiętać o tym, że Jezus musiał zstąpić poniżej wszystkich rzeczy, zanim mógł się ponownie wzbić ponad nie; że doświadczył boleści, cierpienia i wszelkich pokus, aby Jego serce przepełniło się miłosierdziem i aby wiedział, jak pomóc Swojemu ludowi w jego słabościach (zob. NiP 88:6; Alma 7:11 12). Tym, którzy się chwieją lub potykają, mówię: pamiętajcie, że On nas podtrzyma i wzmocni. W końcu ma nas przecież zbawić i za to wszystko oddał Swoje życie [ ]. O tym wszystkim możemy pamiętać, gdy młody, klęczący kapłan zachęca nas, abyśmy zawsze pamiętali o Chrystusie (Ensign, listopad 1995, str ). 61

76 16. Zbawiciel zadośćuczynił za grzechy całej ludzkości Wprowadzenie [Jezus Chrystus] oddał swoje życie, aby zadośćuczynić za grzechy całej ludzkości. To On ofiarował wielki zastępczy dar za wszystkich, którzy kiedykolwiek będą żyli na ziemi ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że Zadośćuczynienie jest niezbędnym elementem planu szczęścia naszego Ojca Niebieskiego, bez którego plan ten nie mógłby w pełni zadziałać ( On żyje! Więc Mu chwałę dam!, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 76). Dzisiejsza lekcja skupia się na wielkim cierpieniu Zbawiciela, które miało swój początek w Getsemane, a koniec na krzyżu. Lekcja opisuje, w jaki sposób Jezus Chrystus może pomóc nam przezwyciężyć nasze grzechy i dzięki Swemu Zadośćuczynieniu wzmocnić nas w codziennym życiu. Dodatkowe źródła David A. Bednar, Zadośćuczynienie i podróż w doczesności, Liahona, kwiecień 2012, str Jeffrey R. Holland, Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, Liahona, marzec 2008, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Marka 14:33 36; Ew. Łukasza 22:39 44; 2 Nefi 9:21 Jezus Chrystus dobrowolnie cierpiał męki Zadośćuczynienia Na rozpoczęcie lekcji możesz poprosić uczniów o zaśpiewanie hymnu: Podziwiam miłości czyn (Hymny oraz pieśni dla dzieci str. 38) lub innego hymnu o Zbawicielu. Następnie, kiedy lekcja się rozpocznie, zapytaj: W jaki sposób śpiewanie hymnu Podziwiam miłości czyn (bądź innego hymnu o Zbawicielu) przygotowuje was do studiowania zagadnienia Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujący fragment: Ew. Marka 14:33 36 i odszukali zwroty opisujące cierpienie Zbawiciela w Getsemane. Wypisz na tablicy określenia, które znaleźli uczniowie. Jakie znaczenie mają dla was te zwroty? Poproś uczniów o przestudiowanie następujących fragmentów: Ew. Łukasza 22:39 44; 2 Nefi 9:21; i Mosjasz 3:7 i odszukanie dodatkowych informacji o cierpieniu, jakiego doświadczył Zbawiciel, składając za nas Swoją zadość czyniącą ofiarę. Możesz również zaproponować, aby uczniowie znaleźli odnośniki do tych wersetów w pismach świętych. Jakie ważne prawdy dotyczące cierpienia Jezusa za nas są przedstawione w tych wersetach? (Odpowiedzi powinny zawierać następującą prawdę: Cierpienie Jezusa Chrystusa sprawiło, że krew sączyła się ze wszystkich porów Jego skóry). Zwróć uwagę uczniów na to, że na Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa składają się Jego cierpienie za nasze grzechy w Getsemane i na krzyżu, przelanie Jego krwi, śmierć na krzyżu i Zmartwychwstanie z grobu. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na 62

77 LEKCJA 16: ZBAWICIEL ZADOŚĆUCZYNIŁ ZA GRZECHY CAŁEJ LUDZKOŚCI głos poniższej wypowiedzi Starszego Bruce a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów: Nie wiemy, nie jest to nam wiadome ani żaden śmiertelny umysł nie może w pełni pojąć znaczenia tego, czego Chrystus dokonał w Getsemane. Wiemy, że spływały po Nim wielkie krople krwi wydobywające się ze wszystkich porów, kiedy spijał resztki tej czary goryczy, jaką Mu podał Jego Ojciec. Wiemy, że przeszedł cierpienia, zarówno w duchu, jak i w ciele, przekraczające wytrzymałość ludzką, gdyż żaden człowiek nie byłby w stanie tego przeżyć [ ]. Wiemy, że leżał twarzą ku ziemi, kiedy ból i męczarnia nieskończonego brzemienia sprawiały, że drżał i pragnął, aby nie musiał wypić tej czary goryczy ( Oczyszczająca moc Getsemane,Liahona, kwiecień 2011, str ). Co czujecie, gdy myślicie o cierpieniach Jezusa Chrystusa, których doświadczył w Getsemane i na krzyżu? Ew. Jana 15:13; I List Piotra 3:18; Nauki i Przymierza 19:15 19 Jezus cierpiał, abyśmy my nie musieli cierpieć tak, jak On Zadaj następujące pytanie: Jak myślicie, dlaczego Jezus był gotów tak wiele dla nas wycierpieć? Poproś uczniów, aby po cichu przestudiowali następujące fragmenty: Ew. Jana 15:13; I List Piotra 3:18 oraz Nauki i Przymierza 19:15 19 i odszukali powody, dla których Jezus Chrystus dobrowolnie cierpiał męki Zadośćuczynienia. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz je podsumować na tablicy w następujący sposób: aby pokazać Swoją ogromną miłość do nas, aby zapobiec w pełni naszym cierpieniom za grzechy, aby umożliwić nam odpokutowanie za grzechy i dostąpienie ich odpuszczenia, aby oddać chwałę Ojcu, aby umożliwić nam powrót do Boga, aby przywieść nas do Boga. Kiedy będziesz zadawać poniższe pytania, daj uczniom czas na zastanowienie się nad odpowiedziami. (Przypomnij uczniom, że kiedy będą się uczyć rozważać to, co odnajdują w pismach świętych, Duch często ujawni im dodatkowe prawdy). Czego możecie nauczyć się o Jezusie Chrystusie, rozważając powody, dla których cierpiał? Jaki mają one wpływ na was osobiście? Zaznacz, że poprzez Zadośćuczynienie Jezus Chrystus stał się naszym Zastępcą zajął nasze miejsce, wziął na Siebie nasze ciężary, cierpiał za nasze grzechy. Apostoł Paweł ujął to tymi słowami: On [Bóg Ojciec] tego [Chrystusa Syna], który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą (II List do Koryntian 5:21). To tak, jakby nasz Pan i Zbawiciel złożył każdemu z nas następującą propozycję: Przyjdź do mnie. Wezmę twój grzech i dam ci moją prawość. 63

78 LEKCJA 16: ZBAWICIEL ZADOŚĆUCZYNIŁ ZA GRZECHY CAŁEJ LUDZKOŚCI Złóż świadectwo, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa nasze grzechy mogą być nam odpuszczone, jeśli za nie odpokutujemy. Dzięki Jego ofierze, dokonanej w naszym imieniu, została przygotowana droga powrotu do Ojca Niebieskiego, byśmy mogli żyć z Nim w wiecznej rodzinie. Jezus Chrystus podporządkował się Zadośćuczynieniu z powodu ogromnej miłości zarówno do Ojca Niebieskiego, jak i do nas. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, jak mogą skuteczniej zabiegać o błogosławieństwa Zadośćuczynienia i cieszyć się nimi w swoim życiu. Alma 7:11 13 Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa roztacza nad nami Jego łaskę i moc dającą nam siłę Pokaż następującą wypowiedź Starszego Neala A. Maxwella z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Kiedy w całej pełni nadszedł czas męki, jej ciężar był o wiele, wiele większy, niż nawet Jego niedościgniony umysł był sobie w stanie wyobrazić! [ ]. Łączny ciężar wszystkich doczesnych grzechów z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości przytłoczył tę doskonałą, bezgrzeszną i wrażliwą Duszę! Wszystkie nasze słabości i choroby w pewien sposób również stanowiły część straszliwej sumy Zadośćuczynienia. (Zob. Alma 7:11 12; Ks. Izajasza 53:3 5; Ew. Mateusza 8:17) [ ]. Jego cierpienie tak jakby ktoś pomnożył ogrom przez nieskończoność spowodowało, iż będąc na krzyżu, wołał donośnym, samotnym głosem (zob. Ew. Mateusza 27:46) ( Willing to Submit, Ensign, maj 1985, str ). Jak myślicie, co miał na myśli Starszy Maxwell, mówiąc o straszliwej sumie Zadośćuczynienia? Co jeszcze, oprócz naszych grzechów, przyczyniło się według Starszego Maxwella do cierpień Zbawiciela? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 7: Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i rozpoznali inne warunki doczesnego życia, które przyczyniły się do cierpień Zbawiciela. Poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli i zapisz ich odpowiedzi na tablicy. (Odpowiedzi powinny zawierać następujące hasła: boleści, cierpienia, pokusy, choroby, słabości i śmierć). Omów, co one znaczą oraz to, w jaki sposób Jezus Chrystus może nas błogosławić poprzez wpływ Ducha Świętego, kiedy ich doświadczamy. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów: Zbawiciel cierpiał nie tylko za naszą niegodziwość, ale także za nierówność, niesprawiedliwość, cierpienie, ból fizyczny i ból emocjonalny, które tak często nas nękają. Nie ma takiego fizycznego bólu, nie ma cierpienia duszy, nie ma boleści ducha, nie ma niemocy czy słabości, jakich kiedykolwiek wy czy ja doświadczyliśmy w czasie naszej podróży przez doczesność, których Zbawiciel nie doświadczyłby pierwszy. W chwili słabości wy i ja możemy wołać: Nikt nie rozumie. Nikt nie wie. Być może żadna istota ludzka nie wie. Jednakże Syn Boży doskonale wie i rozumie, ponieważ czuł i niósł nasze brzemiona na długo przed nami. A ponieważ zapłacił najwyższą cenę i poniósł owo brzemię, odczuwa doskonałą empatię i może wyciągnąć do nas Swą miłosierną rękę na bardzo wielu etapach naszego życia. Może wyciągnąć rękę, dotknąć nas, pospieszyć na ratunek, [ ] i nas wzmocnić, abyśmy byli kimś więcej, niż kiedykolwiek moglibyśmy być, oraz pomóc nam uczynić to, czego sami nie moglibyśmy uczynić, 64

79 LEKCJA 16: ZBAWICIEL ZADOŚĆUCZYNIŁ ZA GRZECHY CAŁEJ LUDZKOŚCI polegając jedynie na własnych siłach ( Zadośćuczynienie i podróż w doczesności, Liahona, kwiecień 2012, str. 19). Zapytaj uczniów, w jaki sposób mogliby podsumować nauki Starszego Bednara. Następnie zapytaj: W jaki sposób błogosławieństwa płynące z Zadośćuczynienia umożliwiają nam powrót do obecności Ojca Niebieskiego? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zaznacz, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy otrzymać pocieszenie i siłę poprzez Ducha Świętego, abyśmy byli w stanie wytrzymać boleści, cierpienia i [wszelkie pokusy] [Alma 7:11]). Aby pomóc uczniom zrozumieć łaskę Zbawiciela lub Jego moc dającą nam siłę, poproś, aby każdy z nich przestudiował jeden z poniższych fragmentów z pism świętych i przygotował się do powiedzenia o tym, czego się nauczył. (Możesz zapisać te odnośniki na tablicy). II List do Koryntian 12:7 10 Mosjasz 3:19 Mosjasz 24:10 15 Alma 31:24 25, 31 33, 38 Eter 12:27 Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj: Zastanówcie się, w jaki sposób osoby opisane w tych wersetach zostały wzmocnione przez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. W jakich okolicznościach wy lub ktoś z waszych znajomych został wzmocniony w podobny sposób? Dlaczego tak ważne jest dla nas zrozumienie tego, że mamy dostęp do mocy Jezusa Chrystusa, która dodaje nam sił? Pokaż następującą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Każdy z nas ma palącą potrzebę, by wzmocnić zrozumienie doniosłości Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, aby stało się ono niezachwianą podstawą, na której oprzemy swoje życie [ ]. Z całą mocą zachęcam was, abyście ustalili plan osobistego studiowania, by lepiej zrozumieć i bardziej docenić niezrównane, wieczne, nieskończone skutki tego, jak doskonale Jezus Chrystus wypełnił Swą boską misję bycia naszym Zbawicielem i Odkupicielem ( On żyje! Więc Mu chwałę dam!, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 77). Na zakończenie zachęć uczniów, aby stworzyli plan osobistego studiowania zagadnień związanych z Jezusem Chrystusem i Jego Zadośćuczynieniem. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Marka 14:33 36; Ew. Łukasza 22:39 46; Ew. Jana 15:13; I List Piotra 3:18; 2 Nefi 9:21; Mosjasz 3:7; Alma 7:11 13; Nauki i Przymierza 19:

80 LEKCJA 16: ZBAWICIEL ZADOŚĆUCZYNIŁ ZA GRZECHY CAŁEJ LUDZKOŚCI David A. Bednar, Zadośćuczynienie i podróż w doczesności, Liahona, kwiecień 2012, str

81 Zbawiciel cierpiał i umarł na krzyżu na Kalwarii 17. Wprowadzenie Kiedy Zbawiciel zbliżał się do końca Swojej doczesnej służby, został pojmany i potępiony na podstawie fałszywych oskarżeń, skazany, aby zadowolić tłum oraz wydany na śmierć na krzyżu na Kalwarii ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). W trakcie tej lekcji podkreślimy ważną prawdę, że Jezus Chrystus przyzwolił na Swoje cierpienie i własną śmierć z rąk innych ludzi; żaden człowiek nie byłby w stanie odebrać Mu życia. Dodatkowe źródła Jeffrey R. Holland, Żaden nie był z Nim, Ensign lub Liahona, maj 2009, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Mateusza 27:26 54; Ew. Jana 10:11 18; 19:10 11; 1 Nefi 19:9 Jezus Chrystus miał moc, aby oddać Swoje życie Pokaż ilustrację Ukrzyżowanie (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 57; zob. także: LDS.org). Gdy będziesz czytać na głos fragment: Ew. Mateusza 27:26 54, poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że znajdują się pośród wiernych przedstawionych na tej ilustracji. Zachęć ich, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i zastanowili się nad tym, jakie uczucia towarzyszyłyby im, gdyby byli świadkami Ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Po zakończeniu czytania poproś uczniów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami i uczuciami związanymi z tym doświadczeniem. Po uzyskaniu kilku odpowiedzi, zadaj następujące pytanie: Jakie uczucia względem Zbawiciela wzbudził w was omawiany fragment? Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wersety: Ew. Jana 10:11, Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj: Czego uczymy się z tych wersetów o Ukrzyżowaniu i śmierci Jezusa Chrystusa? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że Jezus Chrystus miał moc, daną Mu od Ojca, aby oddać Swoje życie i je odzyskać). Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Jamesa E. Talmage a z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Naturalnym przejawem Jego nieśmiertelnego pochodzenia jako Syna zrodzonego na ziemi z nieśmiertelnego Ojca był fakt, że [Jezus] był odporny na śmierć, z wyjątkiem sytuacji, w której dobrowolnie się jej poddał. Nikt nie byłby w stanie odebrać Jezusowi Chrystusowi życia wbrew Jego woli i bez Jego pozwolenia. Moc, by oddać własne życie, była częścią Jego dziedzictwa, tak jak moc, by je odzyskać w nieśmiertelnej formie (Jesus the Christ, wyd. 3. [1916], str. 418). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Ew. Mateusza 26:53 54, a innego ucznia o przeczytanie: Ew. Jana 19: Poproś uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i porównali te dwa fragmenty. 67

82 LEKCJA 17: ZBAWICIEL CIERPIAŁ I UMARŁ NA KRZYŻU NA KALWARII Na jaki rodzaj pomocy mógł liczyć Jezus Chrystus, zgodnie z zapisem w Ew. Mateusza? A czego dowiadujecie się z Ew. Jana? (Uczniowie mogą odpowiedzieć swoimi słowami, jednak powinni rozpoznać następującą prawdę: Żaden człowiek nie byłby w stanie odebrać życia Jezusowi Chrystusowi; On poniósł śmierć dobrowolnie). Jak myślicie, dlaczego Jezus pozwolił na to, aby Go ukrzyżowano, skoro mógł wezwać na pomoc legiony aniołów? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: 1 Nefi 19:9. Poproś uczniów, aby zdefiniowali słowo pozwolić. (Użyte tutaj słowo pozwolić oznacza zezwolić lub dać przyzwolenie. Możesz zachęcić uczniów, aby zapisali słowo dać przyzwolenie na marginesie w swych pismach świętych obok fragmentu: 1 Nefi 19:9). Dlaczego Zbawiciel pozwolił, aby Go ukrzyżowano? Możesz pokazać następującą wypowiedź Starszego Alexandra B. Morrisona, Siedemdziesiątego, i poprosić jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos: To miłość do wszystkich dzieci Bożych sprawiła, że Jezus wyjątkowy w Swej bezgrzesznej doskonałości oferował siebie jako okup za grzechy innych ludzi [ ]. Z tego samego doskonałego powodu Jezus przyszedł na ziemię, aby cierpieć, krwawić i umrzeć za ludzkość [ Tis Sweet to Sing the Matchless Love, Hymns, nr. 176]. Przyszedł [ ], aby zadośćuczynić za nasze grzechy i został podniesiony na krzyżu, aby przywieść do siebie wszystkich ludzi (zob. 3 Nefi 27:14) ( For This Cause Came I into the World, Ensign, listopad 1999, str. 26). Zwróć uwagę uczniów na to, że powodem, dla którego Jezus pozwolił się ukrzyżować, była Jego ogromna miłość zarówno do Swego Ojca, jak i do nas. Następnie zapytaj: W jaki sposób świadomość tego, że Zbawiciel dobrowolnie poddał się ukrzyżowaniu z powodu ogromnej miłości do Swego Ojca i do nas, może pomóc wam przetrwać trudne doświadczenia, którym stawiacie czoła? Ew. Mateusza 27:46; Ew. Łukasza 23:34 46; Ew. Jana 19:26 30 Jezus Chrystus wypełnił Swoją doczesną misję Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć, jak wyglądała śmierć przez ukrzyżowanie, możesz przeczytać poniższą wypowiedź: Śmierć przez ukrzyżowanie wydaje się obejmować wszystko to, co ból i śmierć mogą mieć wspólnego z tym, co potworne i koszmarne zawroty głowy, skurcze, pragnienie, głód, bezsenność, gorączkę spowodowaną wstrząsem, tężec, publiczne upokorzenie, długie trwanie w męczarni, lęk oczekiwania, stan zapalny nieopatrzonych ran wszystko to spotęgowane do najdalszych granic wytrzymałości, ale zatrzymane przed chwilą, w której utrata przytomności przyniosłaby cierpiącemu ulgę. Ułożenie w tak nienaturalnej pozycji sprawiało, iż każdy ruch sprawiał ból; poszarpane żyły i zmiażdżone ścięgna pulsowały w nieustających katuszach; otwarte rany, w które wdzierało się zapalenie i stopniowa gangrena; tętnice zwłaszcza głowy i brzucha stawały się nabrzmiałe i ściśnięte przez nadmiar krwi; i kiedy każdy rodzaj cierpienia stopniowo się nasilał, towarzyszył mu jeszcze niedający się znieść ból palącego, wściekłego pragnienia; a wszystkie te fizyczne powikłania powodowały wewnętrzne pobudzenie i niepokój, w obliczu którego myśl o zbliżającej się śmierci o tym okropnym, nieznanym wrogu, którego bliskość zwykle wywołuje u człowieka największy dreszcz niesie pewien rodzaj słodkiego i wybornego wyzwolenia. 68

83 LEKCJA 17: ZBAWICIEL CIERPIAŁ I UMARŁ NA KRZYŻU NA KALWARII Taka była śmierć, na którą Chrystus został skazany (Frederic W. Farrar, The Life of Christ [1964], str. 641). Powiedz uczniom, że Jezus Chrystus wypowiedział na krzyżu siedem zdań. Zapisz na tablicy poniższe odnośniki do fragmentów z pism świętych (z wyjątkiem cytatów w nawiasach) i poproś, aby każdy z uczniów przeczytał kilka z nich i odszukał słowa Jezusa: Ew. Łukasza 23:34 ( Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią ). Ew. Łukasza 23:43 ( Zaprawdę, powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju ). Ew. Jana 19:26 27 ( Niewiasto, oto syn twój! [ ] Oto matka twoja! ). Ew. Mateusza 27:46 ( Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? ). Ew. Jana 19:28 ( Pragnę ). Ew. Jana 19:30 ( Wykonało się! ). Ew. Łukasza 23:46 ( Ojcze, w ręce twoje polecam ducha mego ). Kiedy uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli, własnymi słowami zapisz te zdania na tablicy obok odpowiadających im fragmentów pism świętych. Zapytaj uczniów: Czego można się nauczyć o Zbawicielu i o tym, czego doświadczył na krzyżu, na podstawie Jego wypowiedzi? Do czego Jezus nawiązywał, kiedy oświadczył: Wykonało się!? (Ukończył dzieło nieskończonego cierpienia, którego wymagało Zadośćuczynienie. Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że w tłumaczeniu Józefa Smitha fragmentu Ew. Mateusza 27:54 czytamy: Ale Jezus znowu zawołał donośnym głosem, mówiąc: Ojcze, wykonało się, spełniła się wola twoja. I oddał ducha [zob. Ew. Mateusza 27:50]. Umarł dopiero wtedy, kiedy wiedział, że dokonał wszystkiego, czego pragnął Ojciec). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów: Kiedy spłacona została każda najmniejsza cząstka, kiedy determinacja Jezusa, by pozostać wiernym, stała się oczywista i niezłomna, w końcu, miłosiernie wykonało się [zob. Ew. Jana 19:30]. Wbrew wszystkim przeszkodom, bez niczyjej pomocy i wsparcia, Jezus z Nazaretu, żyjący Syn żyjącego Boga, przywrócił fizyczne życie tam, gdzie rządziła śmierć i sprowadził radosne, duchowe odkupienie w miejsce piekielnej ciemności i rozpaczy. Z wiarą w Boga, o którym wiedział, że jest blisko, mógł zwycięsko ogłosić: Ojcze, w ręce twoje polecam ducha mego [Ew. Łukasza 23:46] ( Żaden nie był z Nim, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 88). Poproś innego ucznia o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów. 69

84 LEKCJA 17: ZBAWICIEL CIERPIAŁ I UMARŁ NA KRZYŻU NA KALWARII Jezus dokonał wyboru, aby nie zostać odwołanym z tego świata, dokąd nie wytrwa do końca i nie zakończy misji, do wypełnienia której został zesłany dla całej ludzkości. Na krzyżu Kalwarii Jezus polecił Swojego ducha Ojcu w prostym oświadczeniu: Wykonało się (Ew. Jana 19:30). Wytrwawszy do końca, został odwołany ze śmiertelności. My także musimy wytrwać do końca ( Przymierze chrztu: być w Królestwie i być z Królestwa, Liahona, styczeń 2001, str. 6). Co rozumiemy dzięki tym dwóm Apostołom odnośnie do intencji Jezusa, gdy powiedział: Wykonało się? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz zapisać na tablicy następującą prawdę: Jezus Chrystus wiernie wypełnił wszystko to, co Ojciec Niebieski nakazał Mu uczynić w doczesności). W jaki sposób pamięć o tym, czego Zbawiciel doświadczył i co wiernie przetrwał dla Swojej doczesnej misji, pomoże wam w trudnych chwilach? W jaki sposób pamięć o przykładzie Jezusa może pomóc wam wypełnić to, po co przyszliście na świat? W jaki sposób możemy okazać naszą wdzięczność za to wszystko, co wycierpiał dla nas Zbawiciel? (Uczniowie mogą odpowiedzieć własnymi słowami, ale powinni wyrazić następującą zasadę: Okazujemy naszą wdzięczność za to, że Zbawiciel za nas cierpiał na krzyżu, kiedy wiernie trwamy do końca, tak jak On). Zachęć uczniów, aby rozważyli podzielenie się na portalach społecznościowych uczuciami, jakimi darzą Zbawiciela oraz napisanie o tym, co zamierzają zrobić, aby zachować te uczucia. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 27:26 54; Ew. Łukasza 23:34 46; Ew. Jana 10:11 18; 19:10 11, 19 37; 1 Nefi 19:9. Jeffrey R. Holland, Żaden nie był z Nim, Ensign lub Liahona, maj 2009, str

85 Zbawiciel służył w świecie duchów 18. Wprowadzenie Współcześni Apostołowie w następujący sposób świadczą o Zbawicielu: To On ofiarował wielki zastępczy dar za wszystkich, którzy kiedykolwiek będą żyli na ziemi ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Dzięki zadość czyniącej ofierze Zbawiciela i Jego służbie w świecie duchów, każde dziecko Boże, które kiedykolwiek żyło na ziemi, będzie mogło przyjąć lub odrzucić ewangelię. Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się, jaką rolę odegrał Zbawiciel w świecie duchów i o tym, jaka jest nasza rola w zbawieniu zmarłych. Dodatkowe źródła Spencer J. Condie, The Savior s Visit to the Spirit World, Ensign, lipiec 2003, str Richard G. Scott, Radość płynąca z odkupienia zmarłych, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Łukasza 23:39 43; Nauki i Przymierza 138:11 24 Jezus Chrystus odwiedził świat duchów Możesz pokazać ilustracje: Pochówek Jezusa (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 58; zob. także LDS.org) oraz Maria i zmartwychwstały Jezus Chrystus (Album: Ewangelia w malarstwie, nr 59). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Spencera J. Condiego, Siedemdziesiątego: Fakty związane ze śmiercią i Zmartwychwstaniem Jezusa przyjmowane są przez wszystkie chrześcijańskie religie jako fundamentalne założenia wiary. Jednakże to, co działo się z nieśmiertelnym duchem Jezusa po Jego śmierci, a przed Zmartwychwstaniem, jest tajemnicą dla wszystkich poza świętymi w dniach ostatnich. I znaczenie tego, co robił w tym czasie, stanowi doktrynalną podstawę budowania świątyń na całym świecie. Ponadto świadectwo o tym, co Jezus uczynił, daje pocieszenie tym, którzy opłakują śmierć bliskich ( The Savior s Visit to the Spirit World, Ensign, lipiec 2003, str. 32). Wskaż na ilustracje i zapytaj uczniów: Co Jezus robił pomiędzy Swoim pogrzebem a Zmartwychwstaniem? Aby ukazać tło historyczne, poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Ew. Łukasza 23: Co Zbawiciel powiedział jednemu ze złoczyńców na krzyżu? (Zwróć uwagę uczniów na to, że Prorok Józef Smith nauczał, że poprawniejsze tłumaczenie słów Zbawiciela brzmi: Dziś będziesz ze mną w świecie duchów [w: History of the Church, 5: ]. Słowa Zbawiciela wypowiedziane do złoczyńcy są źle rozumiane przez wielu chrześcijan, którzy interpretują ich znaczenie tak, że osoba może odpokutować za ciężkie grzechy na chwilę przed śmiercią. Pisma święte nauczają jednak, że nie powinniśmy zwlekać z pokutą). Pochówek Chrystusa Carl Heinrich Bloch. Dzięki uprzejmości Narodowego Muzeum Historii na Zamku Frederiksborg w Hillerød w Danii. Kopiowanie zabronione. 71

86 LEKCJA 18: ZBAWICIEL SŁUŻYŁ W ŚWIECIE DUCHÓW Czemu płaczesz? 2015 Simon Dewey. Wykorzystane za pozwoleniem Altus Fine Art, altusfineart.com W jaki sposób te słowa wskazują na to, co robił Zbawiciel, kiedy Jego ciało znajdowało się w grobie? (Zob. także I List Piotra 4:6). Powiedz uczniom, że Prezydent Joseph F. Smith otrzymał objawienie, które opisuje wizytę Jezusa Chrystusa w świecie duchów. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego objawienia, streść wstęp i 10 pierwszych wersetów rozdziału: Nauki i Przymierza 138. Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos następujące wersety: Nauki i Przymierza 138:11 12, 15 16, 18 19, Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Co robił Zbawiciel pomiędzy czasem Swojego pogrzebu a Zmartwychwstaniem, zgodnie z treścią tego objawienia? (Uczniowie powinni powiedzieć, że kiedy ciało Jezusa zostało pogrzebane, On odwiedził sprawiedliwe duchy w świecie duchów). Dlaczego te sprawiedliwe duchy były przepełnione szczęściem i radością? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, podkreśl następującą prawdę: Według Bożego planu, umarli, którzy byli wierni w życiu doczesnym, mogą zostać wykupieni z pęt śmierci po Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Możesz również zwrócić uwagę uczniów na to, że misjonarze nie zostali wysłani, aby nauczać w świecie duchów, aż do momentu śmierci i Zmartwychwstania Zbawiciela [zob. Ew. Łukasza 16:19 31; Mojżesz 7:36 39]). Nauki i Przymierza 138:20 37 Wszystkie Boże dzieci będą mogły poznać ewangelię Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujące fragmenty: Nauki i Przymierza 138:20 21, i odszukali pytanie, nad którym rozmyślał Prezydent Smith. (Uwaga: Aby pomóc uczniom dostrzec znaczenie zadawania dobrych pytań i szukania odpowiedzi podczas studiowania pism świętych, powiedz, że wiele objawień w pismach świętych było danych w odpowiedzi na szczere pytania). Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, poproś ich o przeczytanie fragmentu: Nauki i Przymierza 138:29 30 i odszukanie, w jaki sposób uwięzione duchy miały usłyszeć ewangelię. Zapytaj: Co Jezus robił pośród sprawiedliwych duchów podczas wizyty w świecie duchów? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznają następującą prawdę: Podczas pobytu w świecie duchów Jezus zorganizował dzieło zbawienia zmarłych). Podziel uczniów na pary. Poproś ich, aby przestudiowali fragment: Nauki i Przymierza 138:30 37 i omówili znaczenie słowa: wszyscy użytego w wersetach 30., 31. i 37. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj: Jaki był cel służby Zbawiciela w świecie duchów? (Uczniowie powinni być w stanie rozpoznać następującą prawdę: Zbawiciel zapewnił wszystkim dzieciom Bożym możliwość usłyszenia ewangelii i otrzymania pełni radości). Dlaczego wszystkie Boże dzieci muszą być nauczane ewangelii? (Zob. NiP 138:33 34; I List Piotra 3:18 20). Czego możemy się z tego nauczyć o skutkach zadość czyniącej ofiary Jezusa Chrystusa? (Skutki Zadośćuczynienia sięgają świata duchów). Możesz przeczytać klasie następującą wypowiedź Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha ( ): 72

87 LEKCJA 18: ZBAWICIEL SŁUŻYŁ W ŚWIECIE DUCHÓW Co z niezliczonymi tysiącami tych, którzy umarli i nigdy nie słyszeli o Chrystusie, nigdy nie mieli możliwości, aby odpokutować i zmyć swoje grzechy, nigdy nie spotkali starszych Kościoła, którzy mają upoważnienie? Niektórzy dobrzy chrześcijanie powiedzą, że są oni straceni na zawsze [ ]. Ale czy to byłoby uczciwe? Czy to byłoby sprawiedliwe? Nie! Pan da każdemu człowiekowi możliwość usłyszenia o życiu wiecznym i otrzymania go miejsca w Jego królestwie (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, wyd. 3. [ ], 2:132). Dlaczego te prawdy na temat świata duchów są ważne? Jakie to ma znaczenie dla osoby, która zna te prawdy? W jaki sposób wiedza o służbie Zbawiciela w świecie duchów może być dla was pocieszająca? Możemy pomóc z zbawieniu zmarłych Rozdaj uczniom egzemplarze ulotki: Praca w dniach ostatnich dla zbawienia zmarłych. Podziel uczniów na małe grupy lub na pary. Poproś, aby zapoznali się z treścią ulotki, odnajdując i omawiając błogosławieństwa obiecane tym, którzy biorą udział w dziele odkupienia zmarłych. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania: W jaki sposób nasz udział w pracy świątynnej i badaniu historii rodziny pomaga zmarłym skorzystać z błogosławieństw związanych z zadość czyniącą ofiarą Jezusa Chrystusa? W jaki sposób uczestnictwo w obrzędach dokonywanych za zmarłych upodabnia nas do Zbawiciela? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, podkreśl następującą zasadę: Kiedy uczestniczymy w obrzędach świątynnych dokonywanych za naszych zmarłych krewnych, umożliwiamy im zbawienie i wzmacniamy siebie samych przeciwko wpływom przeciwnika). Możesz przeczytać następujące wyjaśnienie Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ) dotyczące tego, w jaki sposób uczestnictwo w zastępczych obrzędach za zmarłych idzie w parze z dziełem odkupienia dokonanym przez Zbawiciela: To, co dzieje się w Domu Pana [ ], jest bliższe duchowi ofiary Pana niż jakakolwiek inna znana mi praca. Dlaczego? Ponieważ ta praca wykonywana jest przez osoby, które dobrowolnie poświęcają swój czas i środki nie oczekując w zamian podziękowania ani nagrody aby uczynić dla innych coś, czego oni sami nie mogą dla siebie zrobić ( A Century of Family History Service, Ensign, marzec 1995, str ; zob. także Ks. Abdiasza 1:21). Ponownie nawiąż do treści ulotki i zapytaj: Czy dostrzegliście lub doznaliście kiedyś jednego z błogosławieństw obiecanych osobom, które uczestniczą w dziele odkupienia zmarłych? Poproś uczniów, aby po cichu zastanowili się nad odpowiedzią na następujące pytania: Które z tych obietnic chcielibyście otrzymać teraz w swoim życiu? Co bylibyście gotowi zrobić, żeby je otrzymać? Rzuć uczniom wyzwanie, żeby spotkali się w swoich okręgach z osobami odpowiedzialnymi za koordynację badań nad historią rodziny i dowiedzieli się więcej o 73

88 LEKCJA 18: ZBAWICIEL SŁUŻYŁ W ŚWIECIE DUCHÓW tym, w jaki sposób mogą wykonywać pracę na rzecz swoich zmarłych przodków. Przeczytaj na głos werset: Nauki i Przymierza 128:22 i złóż świadectwo o wiecznej służbie Jezusa Chrystusa i Jego świętej pracy dla zmarłych, która została zaplanowana przed powstaniem świata. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Łukasza 23:39 43; I List Piotra 3:18 20; 4:6; Nauki i Przymierza 128:15, 22; 138:1 37. Spencer J. Condie, The Savior s Visit to the Spirit World, Ensign, lipiec 2003, str Ulotka Praca w dniach ostatnich dla zbawienia zmarłych Starszy John A. Widtsoe ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o naszej wyznaczonej w preegzystencji misji, której celem jest pomoc w zbawieniu synów i córek Boga: W preegzystencji, w dniu, kiedy odbywała się Wielka Narada, zawarliśmy z Wszechmogącym pewną umowę. Pan przedstawił nam przygotowany przez siebie plan. Zaakceptowaliśmy go. Ponieważ plan ten dotyczy wszystkich ludzi, stajemy się uczestnikami zbawienia każdej osoby, której ten plan dotyczy. Zgodziliśmy się wówczas na to, że zbawimy nie tylko siebie samych, lecz również całą ludzką rodzinę. Staliśmy się partnerami Pana. Wprowadzenie tego planu w życie stało się więc nie tylko dziełem Ojca i Zbawiciela, lecz również naszym dziełem. Najmniejszy, najbardziej pokorny z nas, jest partnerem Wszechmogącego w osiągnięciu celu wiecznego planu zbawienia ( The Worth of Souls, Utah Genealogical and Historical Magazine, październik 1934, str. 189) (w: Doctrine and Covenants and Church History: Gospel Doctrine Teacher s Manual [1999], str. 173). Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów zachęcał młodzież Kościoła do pracy świątynnej na rzecz swoich przodków.: Wszelka praca, jaką wykonujecie w świątyni, to dobrze spędzony czas, ale przyjmowanie obrzędów w imieniu własnych przodków uczyni czas spędzony w świątyni świętszym i umożliwi otrzymanie wspanialszych błogosławieństw [ ]. Czy wy, młodzi ludzie, pragniecie znaleźć pewny sposób na eliminację wpływu przeciwnika z waszego życia? Zagłębcie się w poszukiwania własnych przodków, przygotujcie ich imiona i nazwiska na otrzymanie świętych obrzędów zastępczych dostępnych w świątyni, a następnie udajcie się do świątyni, aby w ich zastępstwie przyjąć obrzędy chrztu oraz nadania daru Ducha Świętego [ ]. Nie wyobrażam sobie lepszej obrony przed wpływem przeciwnika w waszym życiu ( Radość płynąca z odkupienia zmarłych, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str ). Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wystosował poniższe zaproszenie i obietnicę: Zachęcam młodych ludzi Kościoła, aby poznawali i doświadczali Ducha Eliasza. Zachęcam was, abyście wyszukiwali i poznawali swoich przodków oraz przygotowywali się do wykonywania chrztów w zastępstwie waszych zmarłych krewnych w domu Pana (zob. NiP 124:28 36). Namawiam was, abyście pomagali innym ludziom poznawać historie ich rodzin. Jeśli z wiarą odpowiecie na to zaproszenie, wasze serca zwrócą się ku ojcom. Obietnice złożone Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi zakorzenią się w waszych sercach. Wasze błogosławieństwo patriarchalne określające wasz rodowód połączy was z tymi przodkami i będzie miało dla was większe znaczenie. Wzrośnie wasza miłość i wdzięczność do przodków. Wasze świadectwo i nawrócenie do Zbawiciela staną się głębokie i trwałe. Obiecuję wam, że będziecie chronieni przed nasilającym się wpływem przeciwnika. Uczestnicząc w tej świętej pracy, będziecie chronieni tak za młodu, jak i przez resztę swojego życia ( Serca dzieci się zwrócą, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str ). 74

89 Pan zmartwychwstał 19. Wprowadzenie [Jezus Chrystus] powstał z grobu, aby być pierwiastkiem tych, którzy zasnęli (I List do Koryntian 15:20). Jako Powstały Pan, odwiedzał tych, których kochał w tym życiu ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Lekcja omówi doktrynę i wydarzenia związane ze Zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa. Kiedy uczniowie pogłębią swoje zrozumienie Zmartwychwstania i świadectwo o nim, zyskają nową perspektywę i nadzieję w obliczu wyzwań doczesności. Dodatkowe źródła D. Todd Christofferson, Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, Ensign lub Liahona, maj 2014, str Dallin H. Oaks, Zmartwychwstanie, Liahona, lipiec 2000, str Propozycje dotyczące nauczania I List do Koryntian 15:12 29 Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa Pokaż następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Podstawowe zasady naszej religii wywodzą się ze świadectwa Apostołów i Proroków o Jezusie Chrystusie; o tym, że zmarł, został pochowany i powstał trzeciego dnia, i wstąpił do nieba. Wszystkie inne sprawy odnoszące się do naszej religii stanowią zaledwie dodatek do tego (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 49). Omów z uczniami odpowiedź na następujące pytanie: Jak myślicie, dlaczego wszystkie inne zasady ewangelii stanowią zaledwie dodatek do kwestii śmierci, pochówku i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujące wersety: Ks. Izajasza 25:8; Mosjasz 16:7 8 i Alma 33:22 i odszukali starożytne proroctwa zapowiadające Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Niech uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli. Narysuj na tablicy poniższą tabelkę: Ponieważ Jezus powstał z martwych, I List do Koryntian 15:20 28 Alma 11:43 45 Gdyby Jezus nie powstał z martwych, I List do Koryntian 15:12 19, 29 2 Nefi 9:8 10 Poproś połowę klasy o przeczytanie wersetów znajdujących się w lewej kolumnie tabelki i odszukanie błogosławieństw, które otrzymujemy dzięki Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Druga połowa klasy niech przeczyta wersety z prawej kolumny i odszuka, co by się stało, gdyby Jezus nie powstał z martwych. Po upływie 75

90 LEKCJA 19: PAN ZMARTWYCHWSTAŁ wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Zadając poniższe pytania, pomóż uczniom sformułować doktrynę, której uczymy się z tych fragmentów: W wersecie: I List do Koryntian 15:20 Apostoł Paweł powiedział, że Jezus jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli. Co oznacza ten zwrot? (Jezus zmartwychwstał jako pierwszy). Poproś uczniów o ponowne przeczytanie wersetu: I List do Koryntian 15:22. Następnie zapytaj: W jaki sposób moglibyście podsumować uniwersalne błogosławieństwo, które otrzymujemy w wyniku Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa? (Uczniowie powinni powiedzieć następującą doktrynę: W wyniku Zadośćuczynienia i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa wszyscy ludzie, którzy narodzą się w świecie doczesnym, dostąpią zmartwychwstania). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następujących wypowiedzi Prezydenta Howarda W. Huntera ( ) i Prezydenta Mariona G. Romney a ( ) z Rady Prezydenta Kościoła: Bez Zmartwychwstania ewangelia Jezusa Chrystusa staje się litanią mądrych zdań i cudów pozornie niemożliwych do wyjaśnienia zdań i cudów bez ostatecznego triumfu. Nie, finalny triumf zawiera się w finalnym cudzie: oto po raz pierwszy w dziejach ludzkości ktoś, kto umarł, podniósł się z martwych do nieśmiertelności. On był Synem Boga, Synem naszego nieśmiertelnego Ojca w Niebie i Jego zwycięstwo nad fizyczną i duchową śmiercią jest dobrą nowiną, którą powinny głosić usta każdego chrześcijanina (Howard W. Hunter, An Apostle s Witness of the Resurrection, Ensign, maj 1986, str. 16). Wstał z martwych, nie ma go tu (Ew. Marka 16:6). Te wymowne i proste słowa ogłosiły najważniejsze wydarzenie w dziejach ludzkości (Marion G. Romney, The Resurrection of Jesus, Ensign, maj 1982, str. 6). Dlaczego, waszym zdaniem, Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa to najważniejsze wydarzenie w dziejach ludzkości? Jakie myśli i uczucia ogarniają was, kiedy zdajecie sobie sprawę, że w wyniku Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa wszystkie dzieci Ojca Niebieskiego, które przychodzą na ziemię, zmartwychwstaną? Zaznacz, że Zmartwychwstanie nie tylko wykupuje nas ze śmierci fizycznej, ale także duchowej. Gdyby nie było zmartwychwstania, wszyscy ludzie staliby się ostatecznie podobni diabłu (zob. 2 Nefi 9:6 9). Złóż świadectwo, że Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa wypełniło Zadośćuczynienie i umożliwiło wszystkim dzieciom Boga powrót do Niego. Ew. Mateusza 28; Ew. Marka 16; Ew. Łukasza 24; Ew. Jana 20 Świadkowie zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa Rozdaj uczniom poniższą tabelkę w formie ulotki: 76

91 LEKCJA 19: PAN ZMARTWYCHWSTAŁ Wizyty zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa w Nowym Testamencie Odnośnik Odwiedzone osoby Data lub czas Miejsce Co miało miejsce Ew. Jana 20:11 18; Ew. Marka 16:9 Ew. Mateusza 28:1 10 Ew. Łukasza 24:34; I List do Koryntian 15:5 Ew. Marka 16:12; Ew. Łukasza 24:13 32 Ew. Marka 16:14; Ew. Łukasza 24:33, 36 49; Ew. Jana 20:19 23 Ew. Jana 20:26 29 Ew. Jana 21:4 23 Ew. Mateusza 28:16 20; Ew. Marka 16:15 18 Ew. Marka 16:19 20; Ew. Łukasza 24:50 53; Dzieje Apostolskie 1:9 11 I List do Koryntian 15:6 I List do Koryntian 15:7 Dzieje Apostolskie 7:55 56 Dzieje Apostolskie 9:4 6; I List do Koryntian 9:1;15:8 Objawienie 1:13 18 Wyznacz każdemu uczniowi po jednym lub po dwa rzędy z tabelki. Poproś uczniów o przeczytanie przypisanych im wersetów i zwrócenie uwagi na to, kogo odwiedził zmartwychwstały Zbawiciel. Po upływie wyznaczonego czasu niech uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli. Ze względu na ograniczony czas lekcji poproś uczniów o krótkie odpowiedzi. Następnie przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Czego dowiedzieliście się o licznych wizytach zmartwychwstałego Zbawiciela? Czego doświadczyła każda z odwiedzonych osób? Jakie są, oprócz tych wersetów, jeszcze inne świadectwa w pismach świętych na temat zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa? (Uczniowie mogą wspomnieć o świadectwach Nefitów i świadectwie Proroka Józefa Smitha). Dlaczego warto wiedzieć, że było tak wielu świadków zmartwychwstałego Zbawiciela? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją następującą prawdę: Ponieważ 77

92 LEKCJA 19: PAN ZMARTWYCHWSTAŁ wiele osób było świadkami zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa, możemy mieć pewność, że On żyje i że my także będziemy żyć po śmierci). Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć doktrynalne konsekwencje Zmartwychwstania Zbawiciela i powód, dla którego Józef Smith nauczał, że wszystkie inne zasady są dodatkiem do kwestii śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, rozdaj uczniom kopie poniższej wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie tego fragmentu na głos. Jeśli Jezus w dosłownym sensie zmartwychwstał, to wynika z tego, że naprawdę jest On boską istotą. Zwykły śmiertelnik nie ma w sobie mocy, aby wrócić do życia po tym, jak zmarł. Ze względu na to, że zmartwychwstał, Jezus nie mógł być jedynie cieślą, nauczycielem, rabinem lub prorokiem. Ponieważ Jezus zmartwychwstał, musiał być Bogiem, samym Jednorodzonym Synem Ojca. W związku z tym to, czego nauczał, jest prawdą, gdyż Bóg nie może kłamać [zob. Enos 1:6]. Dlatego tak, jak powiedział, jest Stwórcą ziemi [zob. na przykład 3 Nefi 9:15]. Dlatego tak, jak nauczał, niebo i piekło istnieją naprawdę [zob. na przykład NiP 76]. Zatem istnieje świat duchów, który odwiedził On po Swojej śmierci [zob. NiP 138]. A co za tym idzie, tak jak ogłosili aniołowie, Pan przyjdzie ponownie [zob. Dzieje Apostolskie 1:10 11] i będzie osobiście królował na ziemi [Zasady Wiary 1:10; zob. także Topical Guide, Jesus Christ, Millennial Reign ]. W związku z tym Sąd ostateczny i zmartwychwstanie są dane dla całej ludzkości [zob. na przykład 2 Nefi 9:15]. Biorąc pod uwagę rzeczywistość Zmartwychwstania Chrystusa, wątpliwości co do wszechmocy, wszechwiedzy i dobroci Boga Ojca który poświęcił Swego Jednorodzonego Syna dla zbawienia świata są bezpodstawne. Wątpliwości co do sensu i celu życia są bezpodstawne. Jezus Chrystus jest w rzeczywistości jedynym imieniem i drogą, dzięki której ludzkość może dostąpić zbawienia. Łaska Chrystusa jest prawdziwa i dzięki niej skruszony grzesznik może otrzymać wybaczenie i zostać oczyszczony. Wiara jest naprawdę czymś więcej niż tylko wyobrażeniem lub wymysłem. Istnieje ostateczna i uniwersalna prawda oraz istnieją także posiadające cel i niezmienne normy moralne, których On nauczał. Biorąc pod uwagę rzeczywistość Zmartwychwstania Chrystusa, odpokutowanie za jakiegokolwiek naruszenie Jego prawa i przykazań jest możliwe i jest pilną sprawą. Cuda Zbawiciela są prawdziwe, tak samo jak Jego obietnica, którą dał Swoim uczniom, że mogą czynić takie same, a nawet większe cuda [zob. Ew. Jana 14:12] [ ]. Biorąc pod uwagę rzeczywistość Zmartwychwstania Chrystusa, śmierć nie jest dla nas końcem i chociaż nasza skóra będzie poszarpana, uwolnieni od swojego ciała będziemy oglądać Boga [Ks. Joba 19:26] ( Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 113, 114). W jaki sposób wypowiedź Starszego Christoffersona ilustruje centralne miejsce Zmartwychwstania Zbawiciela wśród doktryn Jego przywróconej ewangelii? Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć sposób, w jaki sposób Zmartwychwstanie wpływa na nich osobiście, pokaż poniższą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Nadzieja żywa dana nam przez zmartwychwstanie jest naszym przekonaniem, że śmierć nie jest końcem naszej tożsamości, ale jedynie koniecznym krokiem w stronę przeznaczonego przejścia ze śmiertelności do nieśmiertelności. Nadzieja ta zmienia całą perspektywę życia śmiertelnego [ ]. 78

93 LEKCJA 19: PAN ZMARTWYCHWSTAŁ Pewność zmartwychwstania daje nam siłę i perspektywę, aby przetrwać wyzwania śmiertelności, z jakimi się spotyka każdy z nas i ci, których kochamy, takie jak niedostatki fizyczne, psychiczne czy emocjonalne, z jakimi się rodzimy lub jakie nabywamy w życiu śmiertelnym. Z powodu zmartwychwstania wiemy, że te niedostatki śmiertelności są jedynie czasowe! Pewność zmartwychwstania daje nam również silny bodziec do przestrzegania przykazań Bożych w ciągu naszego śmiertelnego życia ( Zmartwychwstanie, Liahona, lipiec 2000, str. 18). Dlaczego ważne jest, żeby każdy z nas budował świadectwo o realności Zmartwychwstania? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Dzięki Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa możemy mieć nadzieję i wieczną perspektywę w obliczu prób i wyzwań życia). W jaki sposób zrozumienie Zmartwychwstania przyniosło wam albo komuś z waszych znajomych nadzieję lub radość? Przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Davida O. McKay a ( ): Przez dwa i pół roku [Apostołowie] byli podtrzymywani i inspirowani obecnością Chrystusa. Ale teraz Go nie było. Zostali sami i czuli się zakłopotani i bezradni. [ ]. Co takiego się stało, że nagle ci Apostołowie przemienili się w pewnych siebie, odważnych, heroicznych głosicieli Ewangelii Jezusa Chrystusa? Powodem tego było objawienie, że Chrystus powstał z martwych (Teachings of Presidents of the Church: David O. McKay [2003], str. 62). Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, czy znają kogoś, kogo mogliby wesprzeć przesłaniem o Zmartwychwstaniu. Zachęć ich również do tego, aby w niedalekiej przyszłości podzielili się z tą osobą swoimi odczuciami i świadectwem. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Łukasza 24:1 48; Ew. Jana 20; I List do Koryntian 15:1 29, Dallin H. Oaks, Zmartwychwstanie, Liahona, lipiec 2000, str

94 20. Zbawiciel służył Swoim innym owcom Wprowadzenie W proklamacji Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów Apostołowie świadczą, że Zbawiciel służył także pośród Swoich innych owiec (Ew. Jana 10:16) w starożytnej Ameryce (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3; zob. także 3 Nefi 11:1 17). Kiedy czytamy w Księdze Mormona o służbie Zbawiciela, możemy dowiedzieć się, w jaki sposób służył On Swoim uczniom w każdym narodzie i szukał sposobności, aby o nich po kolei dbać i wspierać ich. Dodatkowe źródła Ronald A. Rasband, Jeden po drugim,liahona, styczeń 2001, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Jana 10:14 16; 3 Nefi 15:16 21; 16:1 3 Jezus Chrystus nauczał Żydów o Swoich innych owcach Pokaż globus lub mapę świata i poproś uczniów, aby odszukali miejsce, gdzie Jezus Chrystus pełnił Swoją posługę wśród Żydów (współczesne państwo Izrael na Bliskim Wschodzie). Poproś uczniów, aby zajrzeli do rozdziału: Ew. Jana 10, przejrzeli kilka wersetów i odszukali, czego Jezus nauczał o sobie i Jego relacji z ludźmi, którzy za Nim podążają. Niech uczniowie opowiedzą, co znaleźli. (Uczniowie powinni powiedzieć między innymi o tym, że On jest Dobrym Pasterzem, zna Swoje owce, one znają Jego głos, On gromadzi je wszystkie w Swojej owczarni itd.). Następnie poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Ew. Jana 10:14 16, a reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Zapytaj uczniów: Co powiedział Zbawiciel o Swoich innych owcach? Kim były te inne owce, o których mówił Jezus? Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos następujący fragment: 3 Nefi 15: Następnie zapytaj: Jakie ważne prawdy na temat Swoich innych owiec Jezus objawił Nefitom? (Jedna z nich: Kiedy Jezus powiedział Żydom o innych owcach, miał na myśli innych ludzi, którzy za Nim podążali, włączając w to potomków Lehiego, żyjących na kontynencie amerykańskim). Dlaczego Żydzi z Jerozolimy nie wiedzieli nic o innych owcach Jezusa? Wskaż na mapie obie Ameryki i poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujące fragmenty: 3 Nefi 16:1 3 i Mosjasz 27:30. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj: Gdzie jeszcze Zbawiciel miał się ukazać Swojemu ludowi, zgodnie z tym, co powiedział? Dlaczego istotna jest wiedza o tym, że Zbawiciel odwiedził Swoje owce w innych narodach? (Wyjaśnij, że chociaż Zbawiciel być może osobiście odwiedził również inne ludy i inne narody, to jednak najczęściej objawia On siebie poprzez wpływ Ducha Świętego. Zaznacz, że służąc Swoim owcom, Jezus pomagał wypełnić przymierze Swego Ojca, dotyczące zebrania ich ponownie w Jego obecności). 80

95 LEKCJA 20: ZBAWICIEL SŁUŻYŁ SWOIM INNYM OWCOM Złóż świadectwo, że Jezus Chrystus kocha nas wszystkich i będzie objawiał się wszystkim tym, którzy zaliczać się będą do Jego owczarni. On stara się zebrać wszystkie dzieci Ojca Niebieskiego bez względu na to, gdzie przebywają z powrotem w Jego obecności. 3 Nefi 11:8 17 Jezus Chrystus służy każdemu Swojemu naśladowcy indywidualnie Przeczytaj na głos fragment: 3 Nefi 11:8 17 i poproś uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyobrazili sobie, że znajdują się przy świątyni w kraju Obfitość. Po przeczytaniu tego fragmentu zapytaj uczniów, co robi na nich największe wrażenie, zarówno w słowach, jak i czynach Zbawiciela. Jeśli zajdzie taka potrzeba, zadaj niektóre lub wszystkie z poniższych pytań: Jak myślicie, czego na Swój temat Jezus Chrystus chciał nauczyć rzeszę zgromadzoną wokół świątyni? (Uczniowie powinni rozpoznać między innymi następującą prawdę: Zbawiciel służy Swoim naśladowcom jeden po drugim [3 Nefi 11:15; zob. także 3 Nefi 17:21]). Czego to uczy o troskliwości Zbawiciela względem każdego z nas, biorąc pod uwagę, że rzesza liczyła około 2500 osób (zob. 3 Nefi 17:25), a Zbawiciel zachęcił wszystkie znajdujące się tam osoby, aby dotknęły ran w Jego boku, dłoniach i stopach? W jaki sposób możemy dzisiaj skorzystać z zaproszenia Jezusa Chrystusa zawartego w wersecie: 3 Nefi 11:14? Jak myślicie, jaki wpływ miałoby na was obejrzenie i dotknięcie ran Zbawiciela? Jako przykład na to, że Pan interesuje się każdym z nas z osobna, możesz przeczytać poniższą relację Starszego Ronalda A. Rasbanda z Prezydium Siedemdziesiątych: W czasie ostatnich miesięcy naszej misji doświadczyliśmy czegoś, co jeszcze raz nauczyło nas tej głębokiej zasady, że Bóg zna i kocha każdego z nas. Starszy Neal A. Maxwell przyjechał do Nowego Jorku w jakichś sprawach kościelnych i zostaliśmy poinformowani, że chciałby także, aby odbyła się konferencja misji. Byliśmy bardzo zadowoleni z możliwości wysłuchania jednego z wybranych sług Pana. Zostałem poproszony o wybranie jednego z naszych misjonarzy, aby powiedział modlitwę na rozpoczęcie spotkania. Mogłem zdać się na przypadek w wyborze jednego z misjonarzy, ale poczułem, że powinienem się zastanowić i z modlitwą wybrać tego, którego Pan chce, abym poprosił. Kiedy przeglądałem listę nazwisk, jedno z nich wyraźnie rzuciło mi się w oczy: Starszy Joseph Appiah z Akry w Ghanie. Czułem, że Pan chciał, aby to on się pomodlił na tym spotkaniu. Zanim odbyła się konferencja misji, miałem rutynowy wywiad ze Starszym Appiah i powiedziałem mu o wrażeniu, jakie odniosłem, aby pomodlił się. Ze zdumieniem i pokorą w oczach głęboko zaszlochał. Nieco zdziwiony jego reakcją zacząłem mu mówić, że wszystko jest w porządku i że nie musi się modlić, kiedy to poinformował mnie, że z przyjemnością ofiaruje modlitwę i że jego wzruszenie spowodowane było miłością, jaką darzy Starszego Maxwella. Powiedział mi, że ten Apostoł jest kimś bardzo wyjątkowym dla świętych w Ghanie i dla jego własnej rodziny. Starszy Maxwell powołał jego ojca na prezydenta dystryktu w Akrze oraz zapieczętował jego matkę i ojca w Świątyni Salt Lake. Do owej chwili nie wiedziałem nic z tego, co właśnie powiedziałem o tym misjonarzu czy jego rodzinie, ale Pan wiedział i natchnął prezydenta misji w sprawie jednego misjonarza, aby zapewnić długotrwałe wspomnienie i doświadczenie budujące świadectwo ( Jeden po drugim, Liahona, styczeń 2001, str ). Daj uczniom chwilę czasu na ponowne przejrzenie fragmentu: 3 Nefi 11: Następnie zapytaj: 81

96 LEKCJA 20: ZBAWICIEL SŁUŻYŁ SWOIM INNYM OWCOM Czy kiedykolwiek mieliście uczucie, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus znają was osobiście? Co zrobiła rzesza zgromadzona wokół świątyni po otrzymaniu osobistego świadectwa o boskości Zbawiciela? Zapytaj uczniów, czy któryś z nich chciałby złożyć świadectwo o Zbawicielu i Jego miłości, którą odczuł. Złóż świadectwo, że mimo iż nie dotknęliśmy dłoni ani stóp Zbawiciela, On w dalszym ciągu służy każdemu z nas indywidualnie. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą podziękować Ojcu Niebieskiemu i Jezusowi Chrystusowi za Ich miłość. 3 Nefi Zbawiciel służył pośród Nefitów Aby pomóc uczniom poznać inne ważne aspekty służby Zbawiciela pośród Nefitów, daj im kilka minut na przejrzenie nagłówków rozdziałów: 3 Nefi Poproś ich, aby odszukali i zanotowali ważne elementy służby Zbawiciela pośród Nefitów. Kiedy uczniowie będą szukać odpowiedzi, przejdź się po klasie i zobacz, co udało im się znaleźć. Jeśli ktoś ma problem ze znalezieniem odpowiedzi, zachęć tę osobę, aby skorzystała z jednego z poniższych wersetów (tekst w nawiasach jest tylko do wiadomości nauczyciela): 3 Nefi 11:19 27 (dał upoważnienie kapłańskie Swoim uczniom) 3 Nefi 11:31 40 (przedstawił Swoją doktrynę) 3 Nefi (nauczał podobnie jak w Kazaniu na Górze w Nowym Testamencie) 3 Nefi 17:5 25 (uzdrowił wielu ludzi i służył dzieciom) 3 Nefi 18:1 12 (udzielił sakramentu) 3 Nefi 19:19 29 (modlił się za dwunastu Swoich uczniów pośród Nefitów) 3 Nefi 20:24 29 (nauczał o przymierzu Ojca, zgodnie z którym Izrael zostanie zebrany) 3 Nefi 23 (nakazał, aby pewne proroctwa zostały dodane do kroniki Nefitów) 3 Nefi 27:1 10 (nakazał nazwać Kościół Swoim imieniem) Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Kiedy uczniowie przedstawią fakty z czasu służby Zbawiciela, możesz zadać niektóre lub wszystkie z następujących pytań, aby kontynuować dyskusję w klasie: Jaki wpływ na ludzi miał dany aspekt służby Zbawiciela? W jaki sposób może nam się przydać wiedza o tym, jakim przywódcą i nauczycielem był Jezus Chrystus? Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad odpowiedzią na następujące pytanie i zapisali swoje myśli na ten temat: Mając na uwadze to, co dzisiaj studiowaliśmy, jak myślicie, czego oczekuje od was Ojciec Niebieski, kiedy podążając za przykładem Jezusa Chrystusa, służycie bliźnim, nieznajomym, członkom rodziny, przyjaciołom oraz w swoim powołaniu członkom Kościoła? Zakończ lekcję, składając świadectwo o prawdach omawianych podczas dzisiejszej lekcji. 82

97 LEKCJA 20: ZBAWICIEL SŁUŻYŁ SWOIM INNYM OWCOM Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Jana 10:11 16; 3 Nefi 11:1 17; 15:16 21; 16:1 3. Ronald A. Rasband, Jeden po drugim, Liahona, styczeń 2001, str

98 21. Jezus Chrystus ustanowił Swój Kościół Wprowadzenie Podczas trzyletniej służby na ziemi Jezus Chrystus przekazał klucze kapłaństwa Swoim Dwunastu Apostołom. Dzięki tym kluczom Kościół Jezusa Chrystusa został [zbudowany] na fundamencie apostołów i proroków (List do Efezjan 2:20). Ta lekcja opisuje sposób, w jaki Zbawiciel po Zmartwychwstaniu nadal przewodził Swoim Apostołom i Kościołowi poprzez wpływ Ducha Świętego. Dzięki temu mogło wypełniać się przymierze Abrahama dotyczące zgromadzenia rozproszonego Izraela. Dodatkowe źródła Jeffrey R. Holland, Prorocy, widzący i objawiciele, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Mateusza 10:1 4; 16:19; 17:3 7; 18:18; List do Efezjan 2:19 20; 4:11 14 Jezus Chrystus ustanowił Swój Kościół na fundamencie apostołów i proroków Pokaż uczniom klucz lub pęk kluczy i zapytaj, jakie znaczenie ma dla nas słowo klucze w kontekście ewangelii. Poproś kilku uczniów o przeczytanie po kolei na głos poniższych wersetów. Reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach świętych i odszuka główne wydarzenie opisane lub wspomniane w każdym z tych wersetów. Ew. Mateusza 10:1 4 (Powołanie Apostołów i przekazanie im upoważnienia) Ew. Mateusza 16:19 (Klucze kapłaństwa obiecane Piotrowi [zob. Guide to the Scriptures, Keys of the Priesthood ; scriptures.lds.org]). Ew. Mateusza 17:3 7 ( Zbawiciel, Mojżesz i Eliasz [prorok Eliasz] dali klucze Piotrowi, Jakubowi i Janowi na górze, kiedy zostali przed nimi przemienieni [Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 105]). Ew. Mateusza 18:18 (Wzmianka o mocy związywania i rozwiązywania na ziemi i w niebie odnosi się do tego, że klucze kapłaństwa zostały obiecane również pozostałym Apostołom). Możesz również wytłumaczyć, że klucze opisane lub wspomniane w tych wersetach są równoznaczne z mocą pieczętowania (zob. Boyd K. Packer, The Holy Temple [1980], str ). Zapytaj uczniów: Co oznacza termin klucze kapłaństwa? Dlaczego to ważne, że Apostołowie dzierżą klucze kapłaństwa? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów: Klucze kapłaństwa to upoważnienie, które Bóg daje [posiadaczom kapłaństwa], aby prowadzili, kontrolowali i zarządzali korzystaniem z Jego kapłaństwa na ziemi [Handbook 2: Administering the Church [2010], 2.1.1]. Każde działanie bądź obrzęd dokonywany w Kościele odbywa się w oparciu o bezpośrednie lub pośrednie upoważnienie osoby dzierżącej klucze do tego działania. Starszy M. Russell Ballard 84

99 LEKCJA 21: JEZUS CHRYSTUS USTANOWIŁ SWÓJ KOŚCIÓŁ wyjaśnił: Ci, którzy posiadają klucze kapłaństwa [ ], w dosłownym znaczeniu tego słowa umożliwiają wszystkim, którzy wiernie służą pod ich kierownictwem, działanie zgodne z upoważnieniem kapłańskim i dostęp do mocy kapłańskiej [M. Russell Ballard, Mężczyźni i kobiety wykonujący dzieło Pana, New Era, kwiecień 2014, str. 4; Liahona, kwiecień 2014, str. 48] ( Klucze i upoważnienie kapłańskie, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 49). W jaki sposób klucze kapłaństwa są błogosławieństwem dla poszczególnych członków Kościoła? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: List do Efezjan 2: Następnie zapytaj uczniów: Czego dowiadujemy się na podstawie tego fragmentu o fundamencie Kościoła Zbawiciela? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Jezus Chrystus, który jest jak główny kamień węgielny Kościoła, ustanowił Swój Kościół na fundamencie apostołów i proroków). Jakie znaczenie dla budynku mają fundament i kamień węgielny? (Fundament zapewnia siłę i wsparcie budynku. Kamień węgielny jest pierwszym kamieniem, który umieszcza się w podstawie fundamentu i jest punktem odniesienia do umieszczenia wszystkich pozostałych kamieni fundamentu oraz określa położenie całego budynku. Wyznacza również położenie ścian). Poproś uczniów, aby omówili z osobą siedzącą obok nich odpowiedzi na poniższe pytania: W jakim sensie Jezus Chrystus jest głównym kamieniem węgielnym Kościoła? Czego pisma święte uczą o związku pomiędzy Zbawicielem (kamieniem węgielnym) a apostołami i prorokami (fundamentem)? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: List do Efezjan 4: Poproś uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali, dlaczego, według Pawła, apostołowie, prorocy i inni przywódcy w Kościele powinni przewodzić świętym. Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: W celu ustanowienia kościoła, który istniałby pod Jego kierownictwem nawet po zabraniu Go z ziemi, Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i spędził noc na modlitwie do Boga: A gdy nastał dzień, przywołał uczniów swoich i wybrał z nich dwunastu, których też nazwał apostołami [Ew. Łukasza 6:12 13]. Później Paweł nauczał, że Zbawiciel, wiedząc o Swej nieuchronnej śmierci, uczynił to, by dać Kościołowi [fundament] apostołów i proroków [zob. List do Efezjan 2:19 20]. Ci Bracia oraz pozostali urzędnicy Kościoła służą pod kierunkiem zmartwychwstałego Chrystusa. Dlaczego? Między innymi dlatego, abyśmy już nie byli dziećmi, miotanymi i unoszonymi lada wiatrem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp, prowadzący na bezdroża błędu [List do Efezjan 4:14] ( Prorocy, widzący i objawiciele, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 6 7). W jaki sposób współcześni apostołowie i prorocy zapewniają siłę i stabilność fundamentowi Kościoła? 85

100 LEKCJA 21: JEZUS CHRYSTUS USTANOWIŁ SWÓJ KOŚCIÓŁ Dzieje Apostolskie 2:1 6, 14 26; 4:1 13, 18 21; Dzieje Apostolskie 10:9 20, 25 28, 34 35, 44 48; Dzieje Apostolskie 15:1 20 Jezus Chrystus przewodził Apostołom poprzez wpływ Ducha Świętego Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Dzieje Apostolskie 1:1 2. Następnie zapytaj uczniów: W jaki sposób Łukasz wskazuje na to, że zmartwychwstały Jezus Chrystus po Wniebowstąpieniu w dalszym ciągu przewodził Swoim Apostołom? (Dawał przykazania i wskazówki poprzez Ducha Świętego). Złóż świadectwo, że Jezus Chrystus po Swoim Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu przewodził Apostołom poprzez objawienia Ducha Świętego. Aby pomóc uczniom dostrzec przykłady tego przewodnictwa, podziel ich na cztery grupy i każdej z nich przydziel następujące zadania: Przestudiujcie fragmenty: Dzieje Apostolskie 2:1 6, i odszukajcie, w jaki sposób Duch Święty towarzyszył Piotrowi i pozostałym Apostołom w dniu Zielonych Świąt. Przestudiujcie fragmenty: Dzieje Apostolskie 4:1 13, i odszukajcie, w jaki sposób Duch Święty pomógł Piotrowi udzielić odpowiedzi żydowskim przywódcom. Przestudiujcie fragmenty: Dzieje Apostolskie 10:9 20, 25 28, 34 35, i odszukajcie, w jaki sposób objawiona została Piotrowi konieczność wprowadzenia ważnej zmiany w Kościele. Przestudiujcie fragment: Dzieje Apostolskie 15:1 20 i odszukajcie, w jaki sposób objawienie dane przez Jezusa Chrystusa mocą Ducha Świętego wpłynęło na decyzję Piotra i wzmocniło decyzję innych przywódców kościelnych podczas zgromadzenia w Jerozolimie. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów w każdej grupie, aby podsumowali to, co przeczytali i wyjaśnili, w jaki sposób Jezus Chrystus przewodził przywódcom Kościoła poprzez objawienia Ducha Świętego. Wyjaśnij, że Duch Święty wypełnia Swoje obowiązki pod kierunkiem Zbawiciela (zob. Ew. Jana 16:13 14). Możesz skorzystać z fragmentu: 3 Nefi 19:7 9, 19 20, aby pokazać, że przywódcy Kościoła, o których czytamy w Księdze Mormona, także otrzymali pomoc Ducha Świętego w swojej służbie. Omów z uczniami odpowiedź na następujące pytanie: W jaki sposób wyjaśnilibyście komuś, dlaczego warto wiedzieć, że po Swojej śmierci Jezus Chrystus nie przestał przewodzić Swoim Apostołom? Jezus Chrystus przewodzi poprzez wpływ Ducha Świętego przywódcom Kościoła w naszych czasach Pokaż poniższe wypowiedzi Prezydenta Thomasa S. Monsona i Prezydenta Henry ego B. Eyringa z Rady Prezydenta Kościoła (możesz je także rozdać uczniom) i poproś jednego z uczniów o przeczytanie ich na głos: 86

101 LEKCJA 21: JEZUS CHRYSTUS USTANOWIŁ SWÓJ KOŚCIÓŁ Świadczę [ ], że nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, stoi na czele tego Kościoła, który nosi Jego imię. Wiem, że najsłodszym doświadczeniem, jakiego możemy zaznać w tym życiu, jest odczuwanie Jego wskazówek, kiedy prowadzi nas ku rozwojowi Swej pracy (Thomas S. Monson Patrzeć wstecz i iść naprzód, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 88). Objawienia i natchnienie spływały na [Prezydenta Thomasa S. Monsona] w mojej obecności, co dla mnie jest potwierdzeniem, że Bóg uznaje [klucze kapłaństwa, które dzierży prorok]. Jestem naocznym świadkiem (Henry B. Eyring, Prawdziwy i żywy Kościół, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 24). W jaki sposób te dwie wypowiedzi wskazują na związek między Kościołem Nowego Testamentu a Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich? (Pomóż uczniom zrozumieć następującą prawdę: Tak jak Jezus Chrystus prowadził Swoich Apostołów w czasach Nowego Testamentu, tak na różne sposoby i mocą Ducha Świętego prowadzi On przywódców Kościoła w dzisiejszych czasach). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby wysłuchali tej wypowiedzi i zastanowili się, dlaczego przywódcy Kościoła muszą być prowadzeni przez Zbawiciela. Ten fundament składający się z Apostołów i Proroków ma być błogosławieństwem przez wszystkie czasy, ale szczególnie w czasach przeciwności lub niebezpieczeństwa, czasach, kiedy możemy czuć się jak dzieci zagubione i zdezorientowane, a nawet zalęknione czasach, w których przewrotność ludzka lub przebiegłość diabelska będzie starała się niepokoić, oszukiwać lub wprowadzać w błąd. W przygotowaniu na takie czasy, jakie obecnie nadeszły, członkowie Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu powoływani są przez Boga i popierani przez was jako prorocy, widzący i objawiciele, a Prezydent Kościoła popierany jest jako nadrzędny prorok, widzący i objawiciel, Apostoł senior i jako jedyny człowiek upoważniony do korzystania ze wszystkich kluczy potrzebnych do uzyskania objawień i zarządzania sprawami Kościoła. W czasach Nowego Testamentu, w czasach Księgi Mormona i w czasach współczesnych urzędnicy ci stanowili i stanowią kamienie podstawy prawdziwego Kościoła, ułożone wokół i czerpiące siłę z kamienia głównego, [opoki] [ ], [którą] jest nasz Odkupiciel, którym jest [Jezus] Chrystus, Syn Boga [Helaman 5:12] ( Prorocy, widzący i objawiciele, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 7). Następnie zadaj uczniom niektóre lub wszystkie poniższe pytania: Jak myślicie, co to znaczy, że przewodniczący urzędnicy Kościoła stanowią kamienie podstawy i czerpią siłę z głównego kamienia, którym Jest Jezus Chrystus? Jakie widzieliście lub czuliście dowody na to, że Zbawiciel kieruje tymi, którzy przewodniczą Kościołowi w dzisiejszych czasach? W jaki sposób uczestnictwo w konferencji generalnej pomogło wam przybliżyć się do Chrystusa i budować na fundamencie apostołów i proroków? Pokaż lub zapisz na tablicy poniższe pytania. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tymi pytaniami i w swoich osobistych dziennikach lub dziennikach do studiowania pism świętych zapisali, jak planują ulepszyć coś w wymienionych dziedzinach. 87

102 LEKCJA 21: JEZUS CHRYSTUS USTANOWIŁ SWÓJ KOŚCIÓŁ Co mogę zrobić, aby wzmocnić moje świadectwo o współczesnych Apostołach Zbawiciela? W jaki sposób mogę bardziej polegać na współczesnych prorokach, aby moim fundamentem mógł być Jezus Chrystus? Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 10:1 4; 16:19; 17:3 7; 18:18; Dzieje Apostolskie 2:1 6, 14 26; 4:1 13, 18 21; Dzieje Apostolskie 10:9 20, 25 28, 34 35, 44 48; Dzieje Apostolskie 15:1 11, 13 19; List do Efezjan 2:19 20; 4: Jeffrey R. Holland, Prorocy, widzący i objawiciele, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str

103 Ojciec i Syn ukazali się Józefowi Smithowi 22. Wprowadzenie Proklamacja Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów głosi: We współczesnym świecie [Jezus Chrystus] i Jego Ojciec ukazali się chłopcu Józefowi Smithowi, wprowadzając od dawna obiecywaną pełnię czasów (List do Efezjan 1:10) (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Ta lekcja ma na celu zwrócić uwagę na zasadnicze znaczenie Pierwszej Wizji w doktrynie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich i na rolę, jaką odegrał w tej wizji Zbawiciel. Ponadto ma również podkreślić, że studiowanie doktryny Pierwszej Wizji wzmacnia naszą wiarę w Boga Ojca i Jezusa Chrystusa. Dodatkowe źródła Gordon B. Hinckley, Cudowna podstawa naszej wiary, Ensign lub Liahona, listopad 2002, str Dieter F. Uchtdorf, Owoce Pierwszej Wizji, Ensign lub Liahona, maj 2005, str Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str Propozycje dotyczące nauczania Józef Smith Historia 1:14 17 Józef Smith ujrzał Boga Ojca i Jego Syna, Jezusa Chrystusa Przedstaw kontekst lekcji, krótko streszczając fragment: Józef Smith Historia 1:5 12. Następnie poproś uczniów, aby spróbowali odnieść ten fragment do naszych czasów, wskazując na podobieństwa pomiędzy doświadczeniami Józefa Smitha w poszukiwaniu prawdy a doświadczeniami ludzi, którzy poszukują jej obecnie. (Odpowiedzi powinny zawierać stwierdzenie, że pomiędzy kościołami panowała niezgoda. Józef Smith nie był w stanie ustalić przy pomocy intelektu czy logicznego myślenia, który spośród tych kościołów był prawdziwy. Przywódcy religijni interpretowali te same wersety z pism świętych na różne sposoby). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Józef Smith Historia 1: Następnie zapytaj uczniów: Jak myślicie, dlaczego Szatan starał się powstrzymać Józefa Smitha od modlitwy? (Odpowiedzi mogą zawierać stwierdzenie, że Szatan znał Józefa Smitha jeszcze z preegzystencji i wiedział, że został on wyznaczony przed narodzeniem do przywrócenia prawdy na ziemi. Szatan próbował temu zapobiec). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu następujący fragment: Józef Smith Historia 1:16 17 i zanotowali doktryny, które wynikają ze świadectwa Józefa Smitha. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli, jakie doktryny znaleźli. Możesz pokazać następującą wypowiedź Starszego Christoffela Goldena, Siedemdziesiątego: Prorok napisał: Ujrzałem dwie Postacie, których blask i chwała były nie do opisania, stojące nade mną w powietrzu. Jedna z nich przemówiła do mnie nazywając mnie po imieniu i rzekła wskazując na drugą postać: Oto Mój Umiłowany Syn. Słuchaj Go! [Józef Smith Historia 1:17]. 89

104 LEKCJA 22: OJCIEC I SYN UKAZALI SIĘ JÓZEFOWI SMITHOWI To doświadczenie chłopca Józefa oraz następujące po nim liczne inne wizje i objawienia dowodzą, że Bóg rzeczywiście istnieje; że Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, to dwie różne i odrębne istoty; że człowiek został stworzony na podobieństwo Boga; że nasz Ojciec Niebieski jest dosłownie Ojcem Jezusa Chrystusa; że Bóg nadal objawia się człowiekowi; że Bóg zawsze jest blisko nas, interesuje się nami i odpowiada na nasze modlitwy ( Ojciec i Syn, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 100). Jakie znaczenie w teologii świętych w dniach ostatnich odgrywa Pierwsza Wizja Józefa Smitha? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, podkreśl, że wizja Józefa Smitha w której ujrzał on Ojca i Syna przywróciła na ziemię wiele ważnych prawd). Jakie znaczenie ma Pierwsza Wizja Józefa Smitha dla osób poszukujących prawdy w dzisiejszych czasach? Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Istota bycia członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich opiera się na ważności tej wspaniałej Pierwszej Wizji [ ]. Nic, na czym opieramy naszą doktrynę, czego uczymy, co stosujemy w swoim życiu, nie jest ważniejsze od tego pierwszego oświadczenia. Uważam, że jeśli Józef Smith rozmawiał z Bogiem Ojcem i Jego Umiłowanym Synem, to wszystko, o czym mówił później, jest prawdą. [Pierwsza Wizja] jest przyrównana do zawiasu, na którym obraca się brama prowadząca do drogi ku zbawieniu i życiu wiecznemu ( What Are People Asking about Us?, Ensign, listopad 1998, str. 71). Dlaczego istota bycia członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich opiera się na prawdziwości tej wspaniałej Pierwszej Wizji? (Uczniowie powinni zrozumieć, że jeśli świadectwo Józefa Smitha jest fałszywe, to Przywrócenie Kościoła Jezusa Chrystusa nie miało tak naprawdę miejsca; ale też jeśli jego świadectwo jest prawdziwe, wówczas doszło do Przywrócenia Kościoła i prawdziwej ewangelii). W jaki sposób zdobyliście świadectwo o prawdziwości Pierwszej Wizji? Zachęć uczniów, aby zastanowili się, co mogą zrobić, aby otrzymać ponowne potwierdzenie prawdziwości Pierwszej Wizji. Możesz przeczytać następującą wypowiedź Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów: Zwracam się do młodzieży, która słucha mnie dzisiaj lub będzie czytać moje słowa w najbliższych dniach, mam dla was szczególne wyzwanie: Zdobądźcie osobiste świadectwo o Proroku Józefie Smithie [ ]. Przeczytajcie świadectwo Proroka Józefa Smitha, które znajduje się w Perle Wielkiej Wartości [ ]. To jest osobiste świadectwo Józefa o tym, co się wtedy wydarzyło. Często je czytajcie. Pomyślcie nad utrwaleniem chwili, kiedy recytujecie świadectwo Józefa Smitha. Możecie potem tego często słuchać i podzielić się nim ze swoimi znajomymi. Słuchanie świadectwa Proroka wyrecytowanego własnym głosem pomoże w otrzymaniu potwierdzenia, którego poszukujecie ( Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 30). 90 Zanim przejdziesz do dalszej części lekcji, wyjaśnij uczniom, że Pierwsza Wizja nie była jedynym wydarzeniem, podczas którego Zbawiciel ukazał się Józefowi Smithowi i innym ludziom w tej dyspensacji. Jezus Chrystus kilkakrotnie ukazał się Józefowi Smithowi i innym przywódcom Kościoła we wczesnym okresie Przywrócenia (na przykład zob. NiP 76:22 24; 110:1 10).

105 LEKCJA 22: OJCIEC I SYN UKAZALI SIĘ JÓZEFOWI SMITHOWI Józef Smith Historia 1:17 20 Oto Mój Umiłowany Syn. Słuchaj Go! Poproś uczniów, aby przejrzeli fragment: Józef Smith Historia 1:17 i zapytaj ich, co Ojciec Niebieski zrobił, kiedy ukazał się Józefowi Smithowi. (Przedstawił Swojego Syna). Możesz również zapytać uczniów, czy kiedykolwiek zastanawiali się, dlaczego ta część Pierwszej Wizji jest szczególnie ważna. Przeczytaj uczniom następującą wypowiedź Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha ( ): Wszystkie objawienia od czasu Upadku dane były przez Jezusa Chrystusa. [ ] Ojciec nigdy, od czasu upadku, nie miał do czynienia z człowiekiem w sposób bezpośredni czy osobisty. Nigdy też się nie ukazał, z wyjątkiem czasu, kiedy to przedstawił i zaświadczył o Synu (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [ ], 1:27). Kiedy Adam był w Ogrodzie Eden, przebywał w obecności Boga, naszego Wiecznego Ojca. Kiedy nastąpił upadek, został wygnany z obecności Ojca [ ]. Następnie, zgodnie z tym, co jest zapisane w pismach świętych, Jezus Chrystus został Orędownikiem Adama i jego dzieci [zob. l List Jana 2:1; NiP 29:5; 110:4], a także ich Pośrednikiem [I List do Tymoteusza 2:5; List do Hebrajczyków 9:15], stojąc pomiędzy rodzajem ludzkim a Ojcem Niebieskim i występując w naszej obronie. To właśnie Jezus Chrystus przewodził Swoim sługom na ziemi oraz dawał objawienia i wskazówki prorokom. Gdyby Józef Smith był kłamcą [ ], nigdy nie świadczyłby, że Ojciec przedstawił mu Swojego Syna i poprosił go, żeby Synowi zadał swoje pytanie i że to Syn udzielił mu odpowiedzi (Answers to Gospel Questions, zebr. Joseph Fielding Smith jun., 5 tomów [ ], 3:58). Kiedy Józef Smith w Pierwszej Wizji zapytał, który z kościołów jest prawdziwy, która Postać udzieliła mu odpowiedzi? Dlaczego, według Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha, ważne było, żeby Józef Smith zapisał, że Ojciec Niebieski przedstawił mu Jezusa Chrystusa i że to Jezus Chrystus odpowiedział na pytania Józefa? (Uczniowie powinni zrozumieć następującą prawdę: Od czasu Upadku Adama i Ewy wszystkie objawienia dawane są przez Jezusa Chrystusa). W jaki sposób zrozumienie tego wzoru objawienia wpływa na wasze świadectwo o prawdziwości opisu Pierwszej Wizji Proroka? Pierwsza Wizja pomaga nam rozwinąć wiarę w Jezusa Chrystusa Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła: W taki właśnie sposób Pierwsza Wizja Józefa Smitha błogosławi nasze życie osobiste, życie naszych rodzin, a w ostatecznym rozrachunku całą ludzką rodzinę zaczynamy wierzyć w Jezusa Chrystusa, dzięki świadectwu Proroka Józefa Smitha. W czasie całej historii ludzkości prorocy i apostołowie mieli boskie objawienia podobne do tego, którego doświadczył Józef [ ]. Wszystkie te objawienia, starożytne i współczesne, prowadzą tych, którzy wierzą, do boskiego źródła wszelkiej prawości i nadziei do Boga, naszego Ojca Niebieskiego i Jego Syna, Jezusa Chrystusa [ ]. Dzięki naszej wierze w osobiste świadectwo Proroka Józefa i w prawdziwość Pierwszej Wizji, dzięki studiowaniu i głębokiej, szczerej modlitwie, zostaniemy pobłogosławieni mocnym świadectwem o Zbawicielu świata, który przemówił do Józefa rankiem, pięknego pogodnego dnia, wczesną wiosną tysiąc osiemset dwudziestego roku (Józef Smith Historia 1:14) ( Owoce Pierwszej Wizji, Ensign lub Liahona, maj 2005, str. 38). 91

106 LEKCJA 22: OJCIEC I SYN UKAZALI SIĘ JÓZEFOWI SMITHOWI Jakie błogosławieństwo zyskujemy, zdaniem Prezydenta Uchtdorfa, dzięki wiedzy o Pierwszej Wizji? (Uczniowie mogą wyrazić to własnymi słowami, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy zdobywamy wiedzę na temat Pierwszej Wizji, rozwijamy większą wiarę w Boga Ojca i Jego Syna, Jezusa Chrystusa). W jaki sposób zdobywanie wiedzy o tym, że Ojciec i Syn ukazali się Józefowi Smithowi, pogłębia naszą wiarę w Nich? (Odpowiedzi mogą zawierać następujące stwierdzenia: Pierwsza Wizja jest kolejnym świadectwem, że Oni żyją; utwierdza nas w przekonaniu, że ludzie nie są Im obojętni; jest dowodem na to, że Oni słuchają naszych modlitw i odpowiadają na nie). Jaką rolę w waszym świadectwie o Przywróceniu pełni Pierwsza Wizja? Co możecie zrobić, aby w nadchodzącym tygodniu wzmocnić lub otrzymać potwierdzenie swojego świadectwa o Pierwszej Wizji? Rzuć uczniom wyzwanie, aby w nadchodzących dniach spędzili trochę czasu na rozważaniu Pierwszej Wizji i poświęcili jej czas w modlitwie. Zachęć ich również, aby zanotowali myśli i uczucia, jakie mają na temat świętego doświadczenia Józefa Smitha. Materiały do studiowania dla uczniów Józef Smith Historia 1:5 26 Dieter F. Uchtdorf, Owoce Pierwszej Wizji, Ensign lub Liahona, maj 2005, str Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str

107 Zbawiciel przywrócił Swoje kapłaństwo, Kościół i ewangelię 23. Wprowadzenie Współcześni Apostołowie świadczą: Oznajmiamy uroczystymi słowy, że [ ] kapłaństwo [Jezusa Chrystusa] i Jego Kościół zostały przywrócone na ziemi ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Kiedy będziesz przeprowadzać tę lekcję, pomóż uczniom zrozumieć, że w ramach Swej wiecznej służby Zbawiciel nadzorował Przywrócenie ewangelii i Przywrócenie Jego Kościoła poprzez osobę Proroka Józefa Smitha. Wnikliwe studiowanie Nauk i Przymierzy ukazuje, że Jezus Chrystus kieruje królestwem Boga na ziemi. Dodatkowe źródła James E. Faust, Przywrócenie wszystkich rzeczy, Ensign lub Liahona, maj 2006, str , Tad R. Callister, Jaki jest projekt Kościoła Chrystusa? (Kościelny System Edukacji, uroczyste spotkanie dla młodych dorosłych, 12 stycznia 2014); LDS.org. Propozycje dotyczące nauczania Józef Smith Historia 1:18 20 W tych dniach ostatnich Jezus Chrystus przywrócił Swój Kościół Rozpocznij zajęcia, prosząc uczniów, aby wymienili kilka ważnych pytań, jakie mogliby zadać Ojcu Niebieskiemu. Po otrzymaniu kilku odpowiedzi poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Józef Smith Historia 1: Następnie zapytaj: Jakie pytanie Józef Smith zadał Ojcu Niebieskiemu i Jezusowi Chrystusowi? Co Jezus Chrystus odpowiedział? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na werset 20., w którym mowa o tym, że Zbawiciel powtórzył Swoją odpowiedź: Ponownie zakazał mi przyłączenia się do którejkolwiek z sekt ). Jeśli zatem wszystkie kościoły były w błędzie, to co musiało się wydarzyć, aby Kościół Pana powstał na ziemi? (Potrzebne było przywrócenie Kościoła Pana, który to Kościół istniał w czasach Nowego Testamentu). Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Jamesa E. Fausta ( ) z Rady Prezydenta Kościoła i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Wierzymy, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest przywróconym, pierwotnym Kościołem, założonym przez Jezusa Chrystusa, który został zbudowany na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus [List do Efezjan 2:20]. Nie jest on odłamem żadnego innego kościoła ( Przywrócenie wszystkich rzeczy, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 68). Co mamy na myśli, mówiąc, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich stanowi przywrócenie Kościoła, który Zbawiciel założył w czasach Nowego Testamentu? 93

108 LEKCJA 23: ZBAWICIEL PRZYWRÓCIŁ SWOJE KAPŁAŃSTWO, KOŚCIÓŁ I EWANGELIĘ Powiedz uczniom, że czasu przeznaczonego na lekcję nie wystarczy, aby porównać każdy element pierwotnego (oryginalnego) Kościoła Pana z Jego przywróconym Kościołem. Możesz jednak poprosić uczniów, aby przejrzeli następujące wersety: Ew. Łukasza 6:13; 10:1; Dzieje Apostolskie 14:23; List do Efezjan 4:11; List do Filipian 1:1 oraz List do Tytusa 1:5 i odszukali elementy struktury organizacyjnej pierwotnego Kościoła, które istnieją w Kościele w naszych czasach. (Dla uzyskania większej liczby przykładów, zachęć uczniów, aby przeczytali przemówienie Jaki jest projekt Kościoła Chrystusa? Brata Tada R. Callistera, Generalnego Prezydenta Szkoły Niedzielnej, które można znaleźć w części lekcji zatytułowanej: Materiały do studiowania dla uczniów). Pokaż poniższą wypowiedź Brata Callistera i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos: Jeśli ktoś miałby porównać [ ] projekt pierwotnego Kościoła Chrystusa z każdym obecnie istniejącym na świecie kościołem, przekonałby się, że w każdym szczególe, w organizacji, naukach, dokonywanych obrzędach, owocach i objawieniach, projekt ten pasuje tylko do jednego kościoła do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich ( Jaki jest projekt Kościoła Chrystusa? (Kościelny System Edukacji, uroczyste spotkanie dla młodych dorosłych, 12 stycznia 2014); LDS.org). Dlaczego ważne jest, aby mieć świadectwo o tym, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest przywróconym pierwotnym Kościołem Zbawiciela? (Ten rodzaj świadectwa pomaga nam uzmysłowić sobie, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest prawdziwym Kościołem Pana na ziemi w dzisiejszych czasach. Ponieważ Pan jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na zawsze, Jego Kościół powinien zawierać w każdej dyspensacji te same elementy). Nauki i Przymierza 1:17, 38; 18:34 35 Jezus Chrystus kieruje pracą Przywrócenia Poproś uczniów, aby zapoznali się z wersetem: Józef Smith Historia 1:17 i odszukali, co Ojciec Niebieski nakazał Józefowi Smithowi (słuchać Jego Syna). Następnie przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha ( ): Wszystkie objawienia od czasu upadku są dawane przez Jezusa Chrystusa (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [ ], 1:27). Żeby zilustrować tę prawdę, poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragmenty: Nauki i Przymierza 1:17, 38; 18:34 35 i zastanowili się nad następującym pytaniem: W jaki sposób te fragmenty pomagają nam lepiej zrozumieć prawdę, że Jezus Chrystus przewodzi Swojemu Kościołowi i prowadzi go poprzez objawienie? Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Gary ego J. Colemana, Siedemdziesiątego, i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos: 94

109 LEKCJA 23: ZBAWICIEL PRZYWRÓCIŁ SWOJE KAPŁAŃSTWO, KOŚCIÓŁ I EWANGELIĘ Nauki i Przymierza są w dniach ostatnich świadectwem posługi Jezusa Chrystusa wśród dzieci Bożych, dokonywanej poprzez proroków i sługi Boga. Ilustrują one boski wzór objawienia, poprzez który Kościół i jego członkowie są prowadzeni w dzisiejszych czasach ( You Shall Have My Word: The Personal Ministry of Jesus Christ in the Restoration, w: You Shall Have My Word: Exploring the Text of the Doctrine and Covenants, wyd. Scott C. Esplin, Richard O. Cowan i Rachel Cope, 41. Doroczne Sympozjum Sidney a B. Sperry ego na Uniwersytecie Brighama Younga [2012], str. 3). Dlaczego Nauki i Przymierza są ważne dla Kościoła w dzisiejszych czasach, zdaniem Starszego Colemana? (Są świadectwem służby Jezusa w dniach ostatnich i ukazują, w jaki sposób Kościół jest prowadzony poprzez objawienie). Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby dzieci Ojca Niebieskiego rozumiały prawdę, której nauczał Starszy Coleman? Złóż świadectwo o tym, że ukazywanie się Zbawiciela, objawienia i przekazanie mocy i kluczy kapłaństwa w trakcie Przywrócenia stanowią istotną część Jego wiecznej służby. Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć, że Zbawiciel kierował pracą Przywrócenia wiecznej ewangelii i Swojego Kościoła w dniach ostatnich, pokaż poniższą tabelkę albo rozdaj ją wszystkim uczniom w postaci ulotki (informacje w nawiasach pozostają do wiadomości nauczyciela): Zbawiciel kieruje dziełem Przywrócenia Doktryny Kościoła Obrzędy Kościoła Przywództwo w Kościele Nauki i Przymierza 76 wstęp do rozdziału i streszczenie (Królestwa chwały, życie po śmierci) Nauki i Przymierza 84:33 39 (Przysięga i przymierze kapłaństwa) Nauki i Przymierza 128:1, 15, 18 (Chrzest w zastępstwie zmarłych) Nauki i Przymierza 131:1 4 (Małżeństwo celestialne jest niezbędne do wyniesienia) Nauki i Przymierza 137:6 10; 138:29 35 (Wszyscy, którzy umrą bez wiedzy o prawdzie, będą mieli możliwość skorzystania z odkupienia) Nauki i Przymierza 20:37, (Wymagania i poprawny sposób chrzczenia) Nauki i Przymierza 20:70 (Błogosławienie dzieci) Nauki i Przymierza 20:75 77, 79 (Udzielanie sakramentu) Nauki i Przymierza 124:33 39 (Obrzędy świątynne) Nauki i Przymierza 132:7, (Małżeństwo na wieczność) Nauki i Przymierza 20:38 59 (Obowiązki urzędów kapłańskich) Nauki i Przymierza 20:61 62 (Regularne konferencje kościelne) Nauki i Przymierza 26:2 (Powszechna zgoda) Nauki i Przymierza 107:22 27, 33 35, 64 67, (Obowiązki przywódców w Kościele) Podziel uczniów na trzy grupy i każdej z nich przydziel do przestudiowania jedną kolumnę. Poproś wszystkich uczniów, aby przeczytali trzy lub cztery odnośniki w przydzielonych im kolumnach oraz przygotowali się do odpowiedzi na poniższe pytania: 95

110 LEKCJA 23: ZBAWICIEL PRZYWRÓCIŁ SWOJE KAPŁAŃSTWO, KOŚCIÓŁ I EWANGELIĘ Co Zbawiciel przywrócił na ziemię poprzez Proroka Józefa Smitha? Dlaczego zasady lub praktyki, o których przeczytaliście, są ważne? Po kilku minutach poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli. Kiedy będą o tym opowiadać, zaznacz, że Jezus Chrystus kieruje dziełem Przywrócenia. Jeśli zajdzie taka potrzeba, zadaj pytania podobne do poniższych: Dlaczego ważne jest, aby rozumieć, że Jezus w dalszym ciągu przewodzi pracy Swojego Kościoła i jego przywódców? Jakie doświadczenia pomogły wam przekonać się, że ten Kościół jest Kościołem Jezusa Chrystusa? Jeśli czas na to pozwoli, poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 1:30. Następnie zapytaj uczniów: Biorąc pod uwagę to, o czym dzisiaj rozmawialiśmy, dlaczego Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym prawdziwym i żywym kościołem na powierzchni całej Ziemi? (Ponieważ jest to jedyny kościół na ziemi posiadający boskie upoważnianie do nauczania prawdziwej ewangelii Jezusa Chrystusa, udzielania niezbędnych obrzędów zbawienia, który w dalszym ciągu otrzymuje objawienia poprzez wybrane sługi Pana). Aby podsumować tę lekcję, możesz poprosić jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Nauki i Przymierza 76:40 42, a pozostałych uczniów o śledzenie tekstu w pismach świętych. Złóż świadectwo o tym, że te wersety są podsumowaniem wiecznej służby Zbawiciela. Rzuć uczniom wyzwanie, aby zastanowili się, co mogą zrobić, by okazać cześć Jezusowi Chrystusowi, który dokonał Zadośćuczynienia dla nas, abyśmy mogli zostać uświęceni, oczyszczeni i zbawieni w królestwie Ojca. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 1:17, 38; 18:33 35; Józef Smith Historia 1: Tad R. Callister, Jaki jest projekt Kościoła Chrystusa? (Kościelny System Edukacji, uroczyste spotkanie dla młodych dorosłych, 12 stycznia 2014); LDS.org. 96

111 On żyje! 24. Wprowadzenie Mówiąc o Zbawicielu Jezusie Chrystusie, Prorok Józef Smith oznajmił: A teraz, po licznych świadectwach, jakie o Nim dano, oto świadectwo najnowsze które o Nim składamy: że On żyje! (NiP 76:22). Celem tej lekcji jest pomóc uczniom zrozumieć, że Zbawiciel żyje, jest naszym Orędownikiem u Ojca i przez wiarę w Niego stajemy się Bogu rodzonymi synami i córkami (NiP 76:24; zob. także List do Galacjan 3:26). Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 25:1; 76:19 24; 110:1 4 Jezus Chrystus żyje Przeczytaj na głos poniższe doświadczenie Prezydenta Lorenza Snowa ( ), opowiedziane przez jego wnuczkę Alice Pond: Byliśmy w dużym korytarzu prowadzącym do pokoju celestialnego, szłam kilka kroków przed dziadkiem, gdy ten zatrzymał mnie i powiedział: Allie, poczekaj chwilę, chcę ci coś powiedzieć. To właśnie tutaj ukazał mi się Pan Jezus Chrystus, kiedy zmarł Prezydent Woodruff. Powiedział mi, abym natychmiast poszedł i zreorganizował Radę Prezydenta Kościoła, nie czekając, jak czyniliśmy to po śmierci poprzednich prezydentów, i że to ja mam zastąpić Prezydenta Woodruffa. Wówczas dziadek postąpił krok bliżej, wyciągnął lewą rękę i powiedział: Stał tutaj, około trzech stóp [ok. 1 m. przyp. tłum.] nad podłogą. Wyglądało to tak, jakby stał na płycie z litego złota. Dziadek powiedział mi, jaką cudowną osobą jest Zbawiciel i opisał mi Jego dłonie, stopy, oblicze i piękne białe szaty a wszystko to było tak wspaniale białe i jasne, że z trudem mógł na Niego patrzeć. Potem [dziadek] zrobił jeszcze jeden krok, położył prawą rękę na mojej głowie i powiedział: A teraz, wnusiu, chcę, abyś zapamiętała, że to jest świadectwo twojego dziadka, że powiedział ci własnymi ustami, iż naprawdę widział Zbawiciela, tutaj w świątyni i rozmawiał z Nim twarzą w twarz [Alice Pond, w: LeRoi C. Snow, An Experience of My Father s, Improvement Era, wrzesień 1933, str. 677] (Nauki Prezydentów Kościoła: Lorenzo Snow [2012], str. 246). Jakie są wasze myśli po wysłuchaniu tej relacji? Powiedz uczniom, że Nauki i Przymierza zawierają dwa opisy ukazania się Zbawiciela ludziom w dniach ostatnich Sidney owi Rigdonowi w Hiram w Ohio (zob. NiP 76) oraz Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu w Świątyni Kirtland (zob. NiP 110). Zapisz na tablicy następujące trzy pytania: Co oni ujrzeli? Co usłyszeli? Czego się nauczyli? Poproś uczniów, aby odnaleźli odpowiedzi w pismach świętych. Niech połowa uczniów przeczyta fragment: Nauki i Przymierza 76:19 24, a druga połowa fragment: Nauki i Przymierza 110:1 4. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli. Zapisz ich odpowiedzi na tablicy pod odpowiednimi pytaniami. Następnie zapytaj: 97

112 LEKCJA 24: ON ŻYJE! Czego te wersety uczą o Jezusie Chrystusie? (Uczniowie mogą wymienić wiele doktryn, w tym również te: Jezus Chrystus jest żywą i pełną chwały istotą; nasz Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus są odrębnymi postaciami; przez wiarę w Jezusa Chrystusa i przyjęcie Jego ewangelii stajemy się Bogu rodzonymi synami i córkami; Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem u Ojca). Daj uczniom możliwość złożenia świadectwa o tych doktrynach, zadając im następujące pytania: Które spośród tych prawd mają dla was szczególne znaczenie? Dlaczego? Powiedz uczniom, że w pozostałej części lekcji skupicie się na dwóch doktrynach, które znaleźli w przeczytanych fragmentach pism świętych: Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem u Ojca oraz Przez wiarę w Jezusa Chrystusa i przyjęcie Jego ewangelii stajemy się Bogu rodzonymi synami i córkami. Nauki i Przymierza 29:5; 38:4; 45:3 5;; Alma 33:3 11 Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem u Ojca Zapisz na tablicy słowo orędownik i zapytaj uczniów, czy wiedzą, co to znaczy. (Jeśli zachodzi taka potrzeba, zdefiniuj słowo orędownik, wyjaśniając, że oznacza ono osobę, która wstawia się za kimś lub za czymś). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 110:4. Następnie zapytaj: W jaki sposób Zbawiciel jest orędownikiem? (Kiedy uczniowie będą dzielili się swoimi przemyśleniami, skorzystaj z okazji, żeby złożyć świadectwo o tym, że Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem u Ojca). Pokaż poniższe pytania albo zapisz je na tablicy: Co sprawia, że Jezus Chrystus może nazywać siebie naszym Orędownikiem? Na co Jezus Chrystus zwraca uwagę Ojca, kiedy wstawia się za nami? Poproś uczniów, aby w parach odszukali odpowiedzi na te pytania w następujących wersetach: List do Hebrajczyków 4:15; Nauki i Przymierza 29:5; 38:4 i 45:3 5. Kiedy uczniowie przeczytają i omówią między sobą te pytania, poproś kilku ochotników, aby opowiedzieli wszystkim o odpowiedziach, które odnaleźli. Kiedy uczniowie powiedzą o tym, czego się dowiedzieli, upewnij się, że rozumieją, iż Jezus Chrystus może występować w naszym imieniu przed Ojcem, ponieważ jest całkowicie prawy i przez to może zaspokoić wymagania sprawiedliwości odnośnie do naszych grzechów. Jest uprawniony do wstawiania się za nami dzięki Swoim zasługom, doskonałemu życiu i krwi, którą za nas przelał. My nie mamy żadnych zasług, dzięki którym moglibyśmy wstawiać się za sobą (zob. Alma 22:14). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 45:3 5, a reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Wyjaśnij, że dziełem i chwałą Ojca Niebieskiego jest wyniesienie Jego dzieci. Tak więc Jezus Chrystus, wstawiając się za ludźmi, którzy w Niego wierzą, przyczynia się do wypełnienia dzieła Ojca, oddając Mu tym samym cześć (zob. także Ew. Mateusza 10:32). Aby pomóc uczniom zrozumieć, na czym polega rola Jezusa Chrystusa jako naszego Orędownika, poproś, aby przeczytali słowa Zenosa we fragmencie: Alma 33:

113 LEKCJA 24: ON ŻYJE! Poproś, aby odszukali powtarzające się zwroty użyte przez Zenosa ( byłeś mi miłosierny i słyszałeś mnie ). Następnie zapytaj: Czego Zenos dowiedział się o Bogu dzięki szczerej modlitwie? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 33:11. Następnie zapytaj uczniów: Komu zawdzięczał Zenos hojne miłosierdzie Ojca Niebieskiego? Dlaczego Bóg Ojciec odsuwa od nas Swoje wyroki? W jaki sposób nauki Zenosa pomagają wam lepiej zrozumieć i docenić rolę Zbawiciela jako Orędownika w waszym życiu? Pokaż poniższą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Bardzo ważne jest dla mnie to, że w każdej chwili i bez względu na okoliczności mogę pomodlić się i czerpać z Jego łaski, a Ojciec Niebieski wysłucha mojej prośby, a mój Orędownik, ten, który nie popełnił grzechu i przelał za mnie Swą krew, wstawi się w mojej sprawie. (Zob. NiP 45:3 5) ( I Know in Whom I Have Trusted, Ensign, maj 1993, str. 83. Poproś jednego z uczniów, aby swoimi słowami opisał zasadę, której uczy Starszy Christofferson. Następnie zapytaj: W jaki sposób osobiste świadectwo o tej nauce może pomóc wam w trudnych chwilach? Mosjasz 5:5 15 Przez wiarę w Jezusa Chrystusa i przyjęcie Jego ewangelii stajemy się Bogu rodzonymi synami i córkami Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 76:24, a pozostałych uczniów poproś o śledzenie tekstu w ich pismach świętych. Zwróć uwagę na następujące stwierdzenie: Jego mocą, przez Niego, i z Niego [ ] [jesteśmy] Bogu rodzonymi synami i córkami. Zapytaj uczniów: Co to znaczy, że jesteśmy Bogu rodzonymi synami i córkami? (NiP 76:24; zob. także NiP 25:1). Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że choć wszyscy jesteśmy duchowymi dziećmi Ojca Niebieskiego, termin Bogu rodzeni synowie i córki odnosi się szczególnie do tych, którzy są narodzeni na nowo. Powiedz uczniom, że Księga Mormona opisuje proces ponownego narodzenia. Pokaż lub przerysuj na tablicy poniższą tabelkę (informacje w nawiasach pozostają do wiadomości nauczyciela): 99

114 LEKCJA 24: ON ŻYJE! Co był gotów uczynić lud króla Beniamina? (Przystąpić do przymierza posłuszeństwa wszystkim przykazaniom Boga) (Wziąć na siebie imię Chrystusa) (Wykazać się wiarą w Chrystusa) Jaki był rezultat ich czynów? (Ich serca uległy przemianie) (Narodzili się z Chrystusa) (Chrystus stał się ich Ojcem w przymierzu) Pokrótce podsumuj przesłanie króla Beniamina, które znajduje się w rozdziałach: Mosjasz 2 4. Następnie wyjaśnij, że słowa króla Beniamina miały ogromny wpływ na jego lud, gdyż Duch Pana uczynił w ich sercach wielką przemianę (zob. Mosjasz 5:2). Poproś uczniów, aby w parach przeczytali następujące fragmenty: Mosjasz 5:2 8, 15 i odszukali odpowiedzi na pytania umieszczone w tabelce. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli. Następnie zapytaj: W jaki sposób możecie stać się synami i córkami zrodzonymi z Chrystusa? Odpowiedzcie na podstawie tego, czego dowiedzieliście się o ludzie króla Beniamina. (Uczniowie powinni powiedzieć następującą zasadę: Kiedy przyjmujemy Jezusa Chrystusa i zawieramy przymierza posłuszeństwa przykazaniom Boga oraz dochowujemy ich, stajemy się synami i córkami zrodzonymi z Chrystusa). Kiedy uczniowie będą omawiali te fragmenty, być może będą potrzebować pomocy w zrozumieniu doktryny o stawaniu się dziećmi Chrystusa. Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź z nauk Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha ( ): Zbawiciel staje się naszym Ojcem [ ] ponieważ oferuje nam życie, życie wieczne dzięki zadośćuczynieniu, którego dla nas dokonał [ ]. Stajemy się dziećmi, synami i córkami Jezusa Chrystusa, poprzez nasze przymierza posłuszeństwa wobec Niego (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [ ], 1:29). Jakie błogosławieństwa możemy otrzymać jako synowie i córki Jezusa Chrystusa, zgodnie z treścią wersetu: Mosjasz 5:15? Co myślicie i czujecie odnośnie do możliwości bycia synami i córkami Jezusa Chrystusa? Na zakończenie lekcji zachęć uczniów, aby rozważyli, w jaki sposób wiedza o tym, że Zbawiciel żyje, że jest naszym Orędownikiem u Ojca i że my możemy zostać synami i córkami Chrystusa w przymierzu, błogosławi ich życie. Materiały do studiowania dla uczniów Mosjasz 5:1 15; Nauki i Przymierza 45:3 5; 76:19 24; 110:

115 Jezus Chrystus powróci 25. Wprowadzenie Prorocy na przestrzeni dziejów zapowiadali ponowne przyjście Jezusa Chrystusa na ziemię. Izajasz prorokował: I objawi się chwała Pańska, i ujrzy to wszelkie ciało pospołu (Ks. Izajasza 40:5). Proroctwa te pomagają uczniom Jezusa Chrystusa przygotować siebie i innych na to jedyne w swoim rodzaju wydarzenie. Wiedząc, że Ojciec Niebieski zna przyszłość i przygotowuje świat na chwalebny powrót Jego Syna, Jego uczniowie nie tracą nadziei. Dodatkowe źródła Dallin H. Oaks, Przygotowanie na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2004, str Propozycje dotyczące nauczania Zbawiciel przyjdzie w mocy i chwale Zadaj uczniom następujące pytania, a ich odpowiedzi streść na tablicy: Jak myślicie, kiedy nastąpi Drugie Przyjście? Jak waszym zdaniem będzie wyglądało Drugie Przyjście? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 29:11. Następnie zapytaj uczniów: Czego uczymy się z tego fragmentu o Drugim Przyjściu? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zwróć uwagę na następującą prawdę: Kiedy Zbawiciel powróci na ziemię, ukaże się w mocy i chwale ze wszystkimi zastępami niebios. Zapisz tę prawdę na tablicy). Wyjaśnij uczniom, że istnieje wiele aspektów dotyczących Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa, które możemy studiować w pismach świętych na przykład znaki, które poprzedzają Jego przyjście i zagłada niegodziwych, która będzie mu towarzyszyła. Ta lekcja będzie koncentrować się w szczególności na Zbawicielu, Jego przyjściu w mocy i chwale i na tym, w jaki sposób możemy się przygotować na to wspaniałe wydarzenie. Rozdaj wszystkim uczniom kopie tabelki pt.: Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa. Zachęć ich do pracy w parach i przydziel każdej parze po dwa lub trzy rzędy wersetów z pism świętych do przeczytania (upewnij się, że wszystkie rzędy zostaną przydzielone). Poproś uczniów we wszystkich parach, aby zanotowali w tabelce, czego przydzielone wersety uczą na temat Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa. Po upływie wyznaczonego czasu poproś ich, aby omówili to, co odnaleźli. 101

116 LEKCJA 25: JEZUS CHRYSTUS POWRÓCI Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa Proroctwa dotyczące Drugiego Przyjścia Czego dowiadujemy się na temat Drugiego Przyjścia Nauki i Przymierza 49:6 7; Józef Smith Mateusz 1:40 Ks. Izajasza 40:5; Ew. Mateusza 16:27 Ks. Izajasza 52:10; Nauki i Przymierza 133:3 Ks. Zachariasza 13:6; 14:4; Nauki i Przymierza 45:48; 51:53 Ks. Izajasza 63:2; Objawienie 19:11 13; Nauki i Przymierza 133:46 48 Dzieje Apostolskie 1:9 11; I List do Tesaloniczan 4:16 I List do Tesaloniczan 4:17; Nauki i Przymierza 88:96 98 Objawienie 16:20; Nauki i Przymierza 133:21 24 Nauki i Przymierza 5:19; 101:24 25; 133:41 II List Piotra 3:10; Józef Smith Mateusz 1:46 48 Następnie zadaj następujące pytania: W jaki sposób, zgodnie z tym, co przeczytaliście, ukazana zostanie moc i chwała Jezusa Chrystusa podczas Jego przyjścia? Jakie proroctwa dotyczące Drugiego Przyjścia zwróciły waszą uwagę? Dlaczego? (Uwaga: Zanim przejdziesz do dalszej części lekcji, możesz ponownie skorzystać z tabelki i zapytać uczniów, jaka jest zaleta takiego sposobu studiowania pism świętych szukania powiązań, wzorów i motywów przewodnich). Nauki i Przymierza 1:12; 34:5 6; 39:20; 88:81 86, 92; 133:4 5, 10 Prorocy przygotowują nas na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Sterlinga W. Silla ( ), Siedemdziesiątego, i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Drugie przyjście Chrystusa jest wymienione ponad 1500 razy w Starym Testamencie i 300 razy w Nowym Testamencie. Skoro Bóg uważa, że ten temat jest ważny, to musi On chcieć, abyśmy coś z tym zrobili (w: Conference Report, kwiecień 1966, str. 19). Jak myślicie, dlaczego ważny jest fakt, że pisma święte zawierają tak wiele proroctw dotyczących Drugiego Przyjścia? 102

117 LEKCJA 25: JEZUS CHRYSTUS POWRÓCI Pokaż lub zapisz na tablicy poniższe fragmenty z pism świętych: Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali i porównali te wersety i odnaleźli dwa różne sposoby, dzięki którym możemy przygotować się na Drugie Przyjście. NiP 1:12; 88:92; 133:4 5, 10 NiP 34:5 6; 39:20; 88:81 84 Po upływie wyznaczonego czasu omów odpowiedzi na niektóre lub wszystkie z następujących pytań: W jaki sposób podsumowalibyście jednym zdaniem prawdy nauczane w tych wersetach? (Upewnij się, że uczniowie udzielą odpowiedzi podobnej do tej: Proroctwa dotyczące Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa były dane i zapisane w pismach świętych tak, abyśmy mogli przygotować siebie i bliźnich na ten dzień). Dlaczego musimy przygotować naszych bliźnich oprócz samych siebie na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa? W jaki sposób możemy pomóc bliźnim przygotować się na powrót Pana? Jak myślicie, dlaczego pomagając bliźnim przygotować się na Drugie Przyjście, pomagamy przygotować się również samym sobie? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów: Chociaż nie możemy zmienić faktu, że Drugie Przyjście nastąpi i nie wiemy, kiedy dokładnie się to stanie, możemy przyspieszyć nasze własne przygotowania i starać się wpływać na przygotowania tych, którzy nas otaczają [ ]. Co by się stało, gdyby Jego przyjście miało nastąpić jutro? Gdybyśmy wiedzieli, że jutro spotkamy się z Panem poprzez naszą przedwczesną śmierć lub Jego niespodziewane przyjście co byśmy dzisiaj zrobili? Co musielibyśmy wyznać? Jakich praktyk zaniechać? Jakie sprawy zakończylibyśmy ugodą? Komu byśmy wybaczyli? Jakie złożylibyśmy świadectwa? Jeżeli wówczas zrobilibyśmy te wszystkie rzeczy, to dlaczego nie zrobić ich teraz? Dlaczego nie szukać pokoju teraz, kiedy możemy go osiągnąć? Jeżeli lampy naszych przygotowań zaczynają słabiej świecić, natychmiast zajmijmy się dolewaniem do nich oleju ( Przygotowanie na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 8, 9). Co każdy z nas może zrobić, aby przyspieszyć swoje przygotowanie na Drugie Przyjście? Jakie niebezpieczeństwo tkwi w odkładaniu naszych przygotowań na później? Ew. Mateusza 25:1 13 Przygotowanie na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa Wyjaśnij uczniom, że kilka dni przed śmiercią Jezusa Chrystusa Jego uczniowie zapytali o znaki, które poprzedzają Jego Drugie Przyjście (zob. Ew. Mateusza 24:3; Józef Smith Mateusz 1:4). Odpowiedź Jezusa można znaleźć w rozdziałach: Ew. Mateusza Poproś kilku uczniów, aby na zmianę czytali na głos fragment: Ew. Mateusza 25:1 13, podczas gdy pozostali uczniowie będą śledzili tekst w swoich pismach świętych. Następnie poprowadź dyskusję o przypowieści o dziesięciu pannach, 103

118 LEKCJA 25: JEZUS CHRYSTUS POWRÓCI posługując się niektórymi lub wszystkimi pytaniami i cytatami znajdującymi się poniżej. Co, według was, było niewłaściwe w zachowaniu pięciu głupich panien? (Głupie panny nie poczyniły żadnych niezbędnych przygotowań na przyjście Zbawiciela. Skrupulatne dążenie do przygotowania się na przyjście Zbawiciela, polegające na czynieniu tego, co wiemy, że jest właściwe, przynosi wspaniałe błogosławieństwa. Jedną z takich rzeczy jest gotowość do przyłączenia się do Zbawiciela w chwili Jego przyjścia). Jakie znaczenie ma użyty w tym fragmencie zwrot wyjdźcie na spotkanie? (werset 6.). Dlaczego nie poczekać cierpliwie, aż On sam do was przyjdzie? (Zob. także NiP 133:5, 10, 14, 19). Dlaczego mądre panny nie mogły użyczyć oliwy głupim? Czego możecie nauczyć się z tej przypowieści o przygotowaniu się na spotkanie ze Zbawicielem? (Choć uczniowie mogą odpowiedzieć własnymi słowami, powinni wyrazić zasadę podobną do następującej: Posłuszeństwo przykazaniom Bożym umożliwi nam przygotowanie na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa. Zob. także NiP 45:56 57). Wzbogać dyskusję, wykorzystując poniższe wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa i Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów: O tej przypowieści Pan powiedział: I tego dnia, gdy przyjdę w mojej chwale, wypełni się przypowieść o dziesięciu dziewicach, którą opowiedziałem (NiP 45:56). Podana w 25 rozdziale Ew. Mateusza przypowieść ukazuje różnicę sytuacji, w jakiej znalazło się pięć głupich i pięć mądrych panien. Wszystkie dziesięć zaproszono na ucztę weselną, lecz, kiedy przybył oblubieniec, tylko pięć miało przygotowany olej w lampach. Te pięć, które były przygotowane, poszło na ucztę, a drzwi zostały zamknięte. Pięć, które odkładały swe przygotowanie na później, nie zdążyło na czas. Drzwi były zamknięte, a Pan odmówił im wejścia mówiąc: Nie znam was [Ew. Mateusza 25:12]. Czuwajcie więc, powiedział Zbawiciel, bo nie znacie dnia ani godziny, o której Syn Człowieczy przyjdzie [Ew. Mateusza 25:13]. Matematyka w tej przypowieści mrozi krew w żyłach. Dziesięć panien reprezentuje oczywiście członków Kościoła Chrystusa, ponieważ wszystkie zostały zaproszone na ucztę weselną i wszystkie wiedziały, co było potrzebne, by zostać wpuszczonym, kiedy przybędzie oblubieniec. Lecz kiedy przybył, tylko połowa była przygotowana (Dallin H. Oaks, Przygotowanie na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 8). Czy tych pięć panien było samolubnych i nie chciało się dzielić czy też prawidłowo rozumiało, że oliwy nawrócenia nie da się pożyczyć? Czy duchowa siła wynikająca z wytrwałego posłuszeństwa przykazaniom to coś, co można przekazać drugiej osobie? Czy wiedzę zdobytą poprzez pilne studiowanie i rozważanie pism świętych można przekazać komuś, kto jej potrzebuje? Czy pokój, jaki ewangelia przynosi wiernym świętym w dniach ostatnich, można przenieść na osobę, która przeżywa trudności lub zmaga się z wyzwaniami? Oczywista odpowiedź na wszystkie powyższe pytania brzmi: nie. Jak właściwie wytłumaczyły to mądre panny, każdy z nas musi kupić dla siebie. Te natchnione kobiety nie opisywały tu żadnej transakcji handlowej, podkreślały raczej naszą osobistą odpowiedzialność za to, by utrzymywać płomień w naszych lampach świadectwa i za to, by zdobyć wystarczającą ilość oliwy nawrócenia. Tę cenną oliwę gromadzi się kropla po kropli słowo po słowie, przykazanie po przykazaniu (2 Nefi 28:30), cierpliwie i wytrwale. Nie ma tu żadnych skrótów, nic nie da się 104

119 LEKCJA 25: JEZUS CHRYSTUS POWRÓCI przygotować w ostatniej chwili (David A. Bednar, Nawróceni do Pana, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 109). Dlaczego nie możemy zwlekać z naszym przygotowaniem na Drugie Przyjście Chrystusa? Możesz napisać na tablicy niepełne zdanie i poprosić uczniów, aby się nad nim zastanowili, a następnie napisali, w jaki sposób można je uzupełnić: Aby przyśpieszyć moje przygotowanie na Drugie Przyjście Chrystusa, będę. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad konkretnymi sposobami, dzięki którym mogą pomóc rodzinie, przyjaciołom lub bliźnim zrozumieć znaczenie przygotowania się na powrót Jezusa Chrystusa. Zachęć ich również, aby zobowiązali się przed Panem, że będą postępować zgodnie ze wskazówkami, które otrzymają. Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 25:1 13; Nauki i Przymierza 133:3 19. Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych], Second Coming of Jesus Christ ; scriptures.lds.org. Dallin H. Oaks, Przygotowanie na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2004, str

120 26. Jezus Chrystus będzie panował jako Król królów i Sędzia świata Wprowadzenie W okresie Milenium Jezus Chrystus będzie panował jako Król królów i rządził jako Pan panów, każde kolano ugnie się i wszelki język będzie Go czcił. Każdy z nas stanie, aby być przez Niego osądzonym według naszych uczynków i pragnień naszych serc ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Ta lekcja ma pomóc uczniom zrozumieć, że aby mogli cieszyć się niektórymi błogosławieństwami Milenium, będą musieli poczekać na jego rozpoczęcie. Dodatkowe źródła Rozdział 45, Millennium, Zasady ewangelii [2009], str Rozdział 46, Sąd Ostateczny, Zasady ewangelii [2009], str Jeśli ta publikacja jest dostępna: Rozdział 37, The Millennium and the Glorification of the Earth, Doctrines of the Gospel Student Manual, wyd. 2. (Church Educational System manual, 2010), str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 65:1 6 Jezus Chrystus będzie osobiście królował na ziemi Poproś uczniów, aby na kartce przygotowali listę rzeczy, o które regularnie się modlą. Możesz poprosić kilku uczniów, aby powiedzieli o tym, co napisali, jeśli nie czują się tym skrępowani. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wprowadzenie do rozdziału: Nauki i Przymierza 65. (Jeśli uczniowie nie mają dostępu do wydania pism świętych z 2013 r., wyjaśnij, że ten rozdział stanowi objawienie na temat modlitwy, które zostało dane Prorokowi Józefowi Smithowi). Wyjaśnij, że w tym objawieniu Pan mówi nam, o co powinniśmy się modlić, będąc świadkami spełniania się przepowiedzianych wydarzeń w dniach ostatnich. Poproś dwóch uczniów, aby przeczytali na głos po jednym wersecie z fragmentu: Nauki i Przymierza 65:1 2. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali słowa Pana dotyczące głoszenia ewangelii. Następnie zapytaj: Jak daleko rozprzestrzeni się ewangelia Jezusa Chrystusa? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą doktrynę: Ewangelia Jezusa Chrystusa rozprzestrzeni się aż po krańce ziemi. Zapisz tę doktrynę na tablicy). Co, zgodnie z treścią wersetu 2., oznacza kamień wyrżnięty z góry bez pomocy rąk? Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa ( ): 106

121 LEKCJA 26: JEZUS CHRYSTUS BĘDZIE PANOWAŁ JAKO KRÓL KRÓLÓW I SĘDZIA ŚWIATA Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [ ] jest ustanowionym przez Boga niebios królestwem, którego nie da się ani zniszczyć, ani zastąpić [ ]. Ustanowienie [tego] Kościoła [ ] przypadło na wczesne lata dziewiętnastego wieku. Porównywany do kamienia wyrżniętego z góry bez pomocy rąk, który rozbije inne narody i potoczy się naprzód, dopóki nie wypełni całej ziemi, Kościół na początku liczył sobie zaledwie sześciu członków [ ]. Dzisiaj kamień ten ciągle się toczy, by wypełnić całą ziemię ( The Stone Cut without Hands, Ensign, maj 1976, str. 8, 9). Jakie znaczenie ma dla was fakt, że jesteście częścią królestwa Boga na ziemi? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 65:3 4. Poproś inną osobę o przeczytanie na głos wersetów 5 6. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst w swoich pismach świętych i wyszukają radę Pana dotyczącą tego, o co powinniśmy się modlić. Następnie omów odpowiedzi na poniższe pytania: O co, zgodnie z treścią tych wersetów, powinniśmy się modlić, przygotowując się na Drugie Przyjście? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz poprosić ich, aby porównali werset 6. ze słowami Modlitwy Pańskiej znajdującymi się w wersecie: Ew. Mateusza 6:10). O jakich dwóch królestwach jest mowa w wersecie 6.? ( Królestwo Boże na ziemi [czyli Kościół] i królestwo niebieskie ). Co ma się dziać z królestwem Bożym na ziemi, zgodnie z nakazem Pana? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, podkreśl następującą doktrynę: Królestwo Boże na ziemi, czyli Kościół Jezusa Chrystusa, rozprzestrzeni się po całym świecie i przygotuje mieszkańców ziemi na tysiącletnie panowanie Chrystusa). (Uwaga: Możesz podkreślić, że w okresie Milenium Jezus Chrystus będzie sprawował władzę zarówno polityczną, jak i kościelną na całej ziemi. [Jeśli ta publikacja jest dostępna, zob. Doctrine and Covenants Student Manual wyd. 2. (Church Educational System manual, 2001), str ]). Przerysuj na tablicy poniższą tabelkę lub rozdaj wszystkim uczniom kopie ulotki z tą tabelką (informacje w nawiasach pozostają do wiadomości nauczyciela): Jezus Chrystus i Milenium Jakie role będzie pełnił Chrystus podczas Milenium? Gdzie będzie przebywał Chrystus podczas Milenium? W jaki sposób Chrystus będzie panował w okresie Milenium? Ks. Izajasza 9:6 7; 33:22; Objawienie 11:15; 1 Nefi 22:24 Ks. Sofoniasza 3:15 17; Nauki i Przymierza 29:11; 45:59 Objawienie 19:15; Nauki i Przymierza 38:21 22 (Będzie panował w królestwie Bożym na ziemi. Będzie sędzią, prawodawcą i nas wybawi). (Będzie mieszkał na ziemi pośród Swego ludu). (Chrystus będzie królem i prawodawcą). 107

122 LEKCJA 26: JEZUS CHRYSTUS BĘDZIE PANOWAŁ JAKO KRÓL KRÓLÓW I SĘDZIA ŚWIATA Jezus Chrystus i Milenium Jaki wpływ będzie wywierało panowanie Chrystusa? Ks. Izajasza 2:2 4; 1 Nefi 22:25 28; 2 Nefi 30:10 18 (Na ziemi będą panowały pokój, jedność i sprawiedliwość. Szatan nie będzie miał władzy nad sercami ludzi). (Uwaga: Możesz wyjaśnić, że to zadanie ilustruje zalety tematycznego studiowania pism świętych. Kiedy studiujemy pisma święte tematycznie, możemy dostrzec wyraźniej znacznie więcej szczegółów takich, jak schematy i motywy przewodnie). Podziel uczniów na cztery grupy. Poproś jednego ucznia z każdej grupy, aby przestudiował te wersety i odpowiedział na pytanie z pierwszego rzędu tabelki. Poproś innego ucznia w każdej grupie, aby zrobił to samo z wersetami i pytaniem z drugiego rzędu i tak dalej. Powiedz uczniom, aby zwrócili szczególną uwagę na słowa i zwroty, które pomogą im w odnalezieniu odpowiedzi na przydzielone pytania. Możesz zaproponować im zaznaczanie tego, co odnajdą. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby omówili z pozostałymi członkami swojej grupy to, co znaleźli. (Uwaga: Jeśli masz taką możliwość, przeczytaj wskazówki dotyczące fragmentu: 1 Nefi 22:26, które znajdziesz w podręczniku: Book of Mormon Student Manual [Church Educational System manual, 2009], str. 48). Następnie zadaj poniższe pytania: Czego najbardziej wyczekujecie w okresie Milenium spośród tych rzeczy, które omówiliście? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą doktrynę: Zbawiciel będzie osobiście królował na ziemi w okresie Milenium). W jaki sposób możemy pozwolić Zbawicielowi, aby osobiście królował dzisiaj w naszym życiu? W jaki sposób zmieniłoby się nasze życie, gdybyśmy Chrystusowi na to pozwolili? Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa: Kiedy Szatan jest spętany w czyimś domu kiedy Szatan jest spętany w czyimś życiu w tym domu i życiu rozpoczęło się już Milenium (The Teachings of Spencer W. Kimball, wyd. Edward L. Kimball [1982], str. 172). Daj uczniom czas na przemyślenie tego, w jaki sposób mogą zaprosić Zbawiciela, aby osobiście królował w ich życiu i w ich rodzinach. Ew. Jana 5:22; Ew. Mateusza 12:36 37; Objawienie 20:12 13; Mosjasz 4:30; Nauki i Przymierza 137:9 Jezus Chrystus będzie naszym sędzią Pokaż lub zapisz na tablicy poniższe fragmenty pism świętych: Ew. Jana 5:22 Ew. Mateusza 12:

123 LEKCJA 26: JEZUS CHRYSTUS BĘDZIE PANOWAŁ JAKO KRÓL KRÓLÓW I SĘDZIA ŚWIATA Objawienie 20:12 13 Mosjasz 4:30 Nauki i Przymierza 137:9 Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, w jaki sposób odpowiedzieliby, gdyby przyjaciel zadał im następujące pytania: Kto będzie naszym sędzią na Sądzie Ostatecznym? i Na jakiej podstawie będziemy sądzeni?. Daj uczniom kilka minut na przestudiowanie fragmentów zapisanych na tablicy i sformułowanie odpowiedzi na te pytania. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby omówili swoje odpowiedzi z osobą siedzącą obok. Następnie zapytaj wszystkich uczniów: Czego się dowiedzieliście o Sądzie Ostatecznym? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą doktrynę: Jezus Chrystus będzie naszym sędzią). Na jakiej podstawie Zbawiciel będzie nas sądził? (Odpowiedzi powinny zawierać następującą doktrynę: Zbawiciel będzie nas sądził według naszych słów, myśli i czynów oraz pragnień naszych serc). Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów: Nasz Pan prowadził doskonałe i bezgrzeszne życie, dlatego był wolny od wymogów sprawiedliwości. Wszystkie cechy są w Nim doskonałe: miłość, współczucie, cierpliwość, posłuszeństwo, wybaczenie i pokora [ ]. Składam świadectwo, że Swoim niewyobrażalnym cierpieniem i bólem, Swą bezcenną ofiarą Zbawiciel zasłużył na prawo, by być naszym Odkupicielem, naszym Orędownikiem i naszym Ostatecznym Sędzią ( Zadośćuczynienie może zapewnić wam spokój i szczęście, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 42). W jaki sposób świadomość, że Jezus Chrystus będzie naszym Ostatecznym Sędzią, wpływa na wasze uczucia względem Sądu Ostatecznego? Zachęć uczniów do napisania następującego pytania na brystolu lub kartce i umieszczenia go w widocznym miejscu: Jak mogę pozwolić Jezusowi Chrystusowi, aby królował dzisiaj w moim życiu? Materiały do studiowania dla uczniów Ew. Mateusza 25: Rozdział 45, Millennium, Zasady ewangelii [2009], str Rozdział 46, Sąd Ostateczny, Zasady ewangelii [2009], str

124 27. Jezus Chrystus jest światłem, życiem i nadzieją świata Wprowadzenie Jezus Chrystus jest światłem, życiem i nadzieją świata ( Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Ta lekcja pomoże uczniom zrozumieć, że zbliżając się do Chrystusa, otrzymają większą nadzieję na życie wieczne i znajdą więcej determinacji, aby przetrwać życiowe próby. Dodatkowe źródła Dieter F. Uchtdorf, Nadzieja na boskie światło, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 70, Dieter F. Uchtdorf, Nieskończona moc nadziei, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str Propozycje dotyczące nauczania Ew. Jana 1:1 9; Nauki i Przymierza 88:6 13 Jezus Chrystus jest światłością świata Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła. Poproś uczniów, aby słuchając tej wypowiedzi, zastanowili się nad różnymi okolicznościami, które sprawiają, że czasami czujemy, jakby otaczała nas ciemność: W moim biurze wisi obraz zatytułowany Drzwi do oświecenia. Bardzo go sobie cenię. Został namalowany przez mojego przyjaciela, duńskiego artystę Johana Benthina, który był pierwszym prezydentem kopenhaskiego palika w Danii. Obraz przedstawia ciemny pokój oraz otwarte drzwi, z których roztacza się promienny blask. Zastanawia mnie jedno dlaczego światło, które przenika przez otwarte drzwi, nie rozjaśnia całego pokoju, a jedynie powierzchnię tuż przed nimi. W moim odczuciu zarówno ciemność, jak i światło przedstawione na tym obrazie, stanowią metaforę życia. Czasami, ze względu na to, że jesteśmy śmiertelnikami, czujemy, że otacza nas ciemność. Być może straciliśmy ukochaną osobę; nasze dziecko zeszło na manowce; być może usłyszeliśmy niepokojącą diagnozę medyczną lub mamy kłopoty z zatrudnieniem i przepełnia nas wątpliwość lub strach. Być może czujemy się samotni czy niekochani. Mimo że możemy się czuć zagubieni pośród bieżących okoliczności, Bóg obiecuje nam nadzieję na otrzymanie Jego światła obiecuje rozświetlać roztaczającą się przed nami drogę i wskazywać sposób na wyjście z ciemności ( Nadzieja na boskie światło, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 70). Jakie okoliczności mogą sprawić, że czujemy się otoczeni ciemnością? Co, według Prezydenta Uchtdorfa, Bóg może uczynić, kiedy ogarnia nas takie uczucie? Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, wyjaśnij, że celem tej lekcji jest ukazanie sposobu, w jaki, bez względu na okoliczności, możemy otrzymać światłość i nadzieję od Boga. 110

125 LEKCJA 27: JEZUS CHRYSTUS JEST ŚWIATŁEM, ŻYCIEM I NADZIEJĄ ŚWIATA Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Ew. Jana 1:1 5. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają słowa i zwroty, którymi posłużył się Jan, opisując Zbawiciela. Kiedy uczniowie będą opowiadać o tym, co znaleźli, zapisz na tablicy następującą doktrynę: Jezus Chrystus jest światłością świata. Aby pomóc uczniom zrozumieć tę doktrynę, poproś ich, aby po cichu przeczytali następujący fragment: Ew. Jana 1:6 9. Następnie zapytaj: Czego na temat roli Jezusa Chrystusa jako światłości świata możemy się dowiedzieć z tych wersetów? W jaki sposób fragmenty: Ew. Jana 12:46, NiP 84:46 pomagają wam zrozumieć, jak Jezus może stać się światłością świata dla każdego? Powiedz uczniom, że w pismach świętych światłość, która oświeca każdego człowieka (Ew. Jana 1:9), czyli Światło Chrystusa, [nazywana] jest czasami Duchem Pana, Duchem Bożym, Duchem Chrystusa lub Światłem Życia (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 163). Światło Chrystusa opisane jest również w rozdziale: Nauki i Przymierza 88. Podziel uczniów do pracy w parach. Poproś, aby przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 88:6 13 i odszukali, w jaki sposób Jezus Chrystus jest źródłem światła i życia. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania: Jaki wpływ na wszelkie Boże stworzenie ma Światło Chrystusa? W jaki sposób prawdy opisane w tych wersetach wskazują na to, że Światło Chrystusa oddziałuje na każdego człowieka? Dlaczego ważne jest rozumienie tego, że światło, które zarządza wszechświatem, jest tym samym światłem, co ożywia wasze zrozumienie? (NiP 88:11). Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos: Boskie światło jest rzeczywiste. Jest ono dostępne dla każdego! Daje życie wszystkiemu [zob. NiP 88:11 13]. Ma moc, aby złagodzić nawet najgłębszą ranę. Może być uzdrawiającym balsamem dla naszych samotnych i schorowanych dusz. Pośród wielkiej rozpaczy może zasadzić nasiona promiennej nadziei. Może oświecić największe doliny rozpaczy. Może oświetlić roztaczającą się przed nami ścieżkę i przeprowadzić nas przez mroczną noc, dając obietnicę na nowy poranek. To [Duch] Jezusa Chrystusa daje światło każdemu człowiekowi, co przychodzi na świat [NiP 84:45 46] ( Nadzieja na boskie światło, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 75). Omów z klasą odpowiedzi na następujące pytania: Jakie błogosławieństwa, zdaniem Prezydenta Uchtdorfa, otrzymujemy dzięki światłu, które Ojciec w Niebie daje nam poprzez Jezusa Chrystusa? Czy doświadczyliście błogosławieństw, o których mówi Prezydent Uchtdorf? Zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Światło świata daje 111