HARMONOGRAM PRAKTYKI Z GEODEZJI I 12 dni

Transkrypt

1 HARMONOGRAM PRAKTYKI Z GEODEZJI I 12 dni Pomiary sytuacyjne Sprawy organizacyjne Wywiad terenowy i założenie punktów osnowy pomiarowej, wykonanie opisów topograficznych Sprawdzenie teodolitu. Wyznaczenie stałej dalmierza Pomiar kątów w osnowie pomiarowej Pomiar długości boków w osnowie pomiarowej Pomiar szczegółów terenowych metodą biegunową Opracowanie wyników pomiarów i kartowanie mapy sytuacyjnej w skali 1:500 Suma dni: Pomiary wysokościowe Sprawdzenie niwelatora. Niwelacja geometryczna sieci niwelacyjnej Niwelacja powierzchniowa metodą punktów rozproszonych Niwelacja powierzchniowa metodą profili Opracowanie wyników pomiarów i kartowanie mapy wysokościowej Zaliczenie praktyki Suma dni: Oddawanie sprzętu: Czas (liczba dni) 0,5 0,5 0,5 2,5 7,0 1,5 0,5 5,0

2 UWAGI: Operaty z zadań powinny być włożone do oddzielnych teczek z napisem: Praktyka uczelniana z Geodezji I w Krakowie Rok akademicki 2009/2010 OPERAT POMIAROWY /nazwa zadania/ Sekcja / numer sekcji Skład sekcji: Strony w operacie należy ponumerować. Na wewnętrznej stronie okładki teczki załączyć spis treści według numerów stron operatu. Wszelkie opisy związane z operatem wykonywać pismem technicznym. Wewnątrz, każdego operatu dokumenty powinny być ułożone według kolejności wypisanej w punkcie dotyczącym zawartości każdego operatu. Zbiór dokumentów powinien być włożony do czystych okładek z odpowiednim napisem /np. dzienniki polowe niwelacji terenowej, szkice niwelacji terenowej itp./.

3 SKŁAD OPERATÓW: SYTUACYJNEGO I WYSOKOŚCIOWEGO OPERAT POMIAROWY Pomiary sytuacyjne Sprawozdanie techniczne Projekt osnowy pomiarowej Szkic osnowy sytuacyjnej Opisy topograficzne punktów osnowy sytuacyjnej Sprawdzenie i rektyfikacja teodolitu Dzienniki pomiaru kątów Dzienniki pomiaru długości boków Wyznaczenie stałej dalmierza Redukcje pomierzonych długości boków w ciągach poligonowych (poprawka na poziom morza i poprawka odwzorowawcza) 10. Obliczenie współrzędnych punktów osnowy sytuacyjnej 11. Obliczenie współrzędnych punktów zagęszczających osnowę pomiarową wyznaczonych różnymi konstrukcjami geometrycznymi (np. wcięcia kątowe, liniowe, kątowo-liniowe) 12. Wykaz współrzędnych 13. Godła map w skali 1: Dzienniki pomiaru szczegółów sytuacyjnych metodą biegunową 15. Szkice polowe 16. Obliczenie współrzędnych pikiet z pomiaru szczegółów metodą biegunową 17. Mapa w skali l:500 OPERAT POMIAROWY Pomiary wysokościowe 1. Sprawozdanie techniczne 2. Szkic sieci niwelacyjnej 3. Sprawdzenie niwelatora 4. Dzienniki niwelacji punktów osnowy 5. Obliczenia wysokości punktów osnowy i wykaz wysokości 6. Szkice polowe niwelacji terenowej 7. Dzienniki niwelacji terenowej metodą punktów rozproszonych 8. Dzienniki niwelacji profili podłużnych i poprzecznych 9. Profile terenowe: profil podłużny w skali 1:100/1000 i profile poprzeczne w skali 1:100/ Mapa wysokościowa w skali 1:500

4

5

6

7

8

9 Poprawki redukcyjne na poziom morza L0=d pom d d = H śr d pom R gdzie: H śr - obliczony średni poziom odniesienia dla Krakowa H śr =220m R promień Ziemi (R=6382km) Poprawki odwzorowawcze układu "1965" L śr = L0 L L= Lkm l gdzie: L śr - długość zredukowana na płaszczyznę odwzorowania, L0 - długość pomierzona na poziomie H=0, L km - długość wyrażona w kilometrach (pomierzona w terenie), l poprawka odwzorowawcza na 1 km długości, wyrażona w milimetrach. Wartość poprawki odwzorowawczej [mm]m na 1 km oblicza się według wzoru: Strefa I układu "1965" Srefa V układu "1965" l=c [ X S A 2 Y S B 2] T l=0, Y S T gdzie: X S, Y S - współrzędne środka linii w km, A, B - wielkości stałe odnoszące się do poszczególnych stref układu, wyrażone w km, C - współczynnik dla danej strefy układu, T - stała dodawania dla danej strefy, wyrażona A 5467 B 4637 C 6, T -200 gdzie: Y S - współrzędna środka linii w km, T - stała dodawania dla danej strefy, wyrażona w mm T =