KBC ASSET MANAGEMENT N.V.

Transkrypt

1 Słowniczek Bevek BEVEK to skrót od spółki inwestycyjnej ze zmiennym kapitałem (BEleggingsvennootschap met VEranderlijk Kapitaal). Spółka inwestycyjna ze zmiennym kapitałem to instytucja zbiorowego inwestowania (ICB) typu statutowego, jest osobą prawną i najczęściej spółką akcyjną. Spółkę inwestycyjną ze zmiennym kapitałem charakteryzuje to, że stale i bez zbędnych formalności może powiększać swój kapitał przez emitowanie nowych akcji lub pomniejszać swój kapitał przez zakup istniejących akcji. W ten sposób inwestor może zasadniczo wstąpić lub wystąpić co najmniej dwa razy w roku. Odbywa się to za wartość aktywów netto. ETF ETF to skrót od Exchange Traded Fund (fundusz notowany na giełdzie). Jest to instytucja zbiorowego inwestowania, notowana na giełdzie lub na rynku tego samego rodzaju. W ramach tego funduszu co najmniej jedna strona (zwana market maker) zapewnia prowadzenie działań po kursie, który nieznacznie odbiega od wartości rzeczywistej ETF. ETN ETN to skrót od Exchange Traded Note. Jest to instrument dłużny, a więc nie instytucja zbiorowego inwestowania. Handel nim odbywa się na giełdzie lub na rynku tego samego rodzaju. Wartość ETN zależy od wartości referencyjnej, na przykład indeksu. Wartość zależy również od wartości kredytowej emitenta. W dniu ostatecznej wymagalności wypłacona zostaje kwota zależna od wartości referencyjnej. Fundusz naśladujący indeks Fundusz naśladujący indeks to instytucja zbiorowego inwestowania, której celem jest naśladowanie rozwoju jednego lub kilku indeksów. Może się to odbywać za pomocą replikacji fizycznej lub syntetycznej. Fundusz rynku pieniężnego Fundusze rynku pieniężnego spełniają rygorystyczne dyrektywy nałożone przez nadzór europejski wspierania bezpieczeństwa i płynności. Inwestują głównie w instrumenty ktrótkoterminowe (jak opisane powyżej instrumenty rynku pieniężnego). Fundusz zbiorowego inwestowania (GBF) Fundusz zbiorowego inwestowania to popularna nazwa instytucji zbiorowego inwestowania typu kontraktowego. Fundusz zbiorowego inwestowania składa się z niepodzielonego kapitału bez osobowości prawnej, zarządzanego przez spółkę zarządczą na rachunek uczestników. Z ekonomicznego punktu widzenia Fundusze zbiorowego inwestowania i spółki inwestycyjne są bardzo podobne. Różnice dotyczą aspektów prawnych i podatkowych.

2 Futures Kontrakt futures to umowa zawarta między dwoma stronami dotycząca dostawy standaryzowanej ilości określonego - w kontrakcie - aktywu (t.j. instrumentu bazowego) za uzgodnioną cenę oraz w uzgodnionym terminie. Instrumentem bazowym mogą być: surowce, aktywa finansowe (obligacje, depozyty itp.) indeksy i waluty obce. Gwarancja kapitału Instytucja zbiorowego inwestowania może używać terminu gwarancja kapitału wyłącznie, jeżeli spełnia następujące warunki: (1) wartość początkowa w dniu subskrypcji jest gwarantowana integralnie, nieodwołalnie i bezwarunkowo w dniu wymagalności przez podmiot trzeci, który znajduje się pod nadzorem ostrożnościowym i ma siedzibę w państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego. (2) gwarancja obejmuje wszystkich inwestorów danej instytucji zbiorowego inwestowania. (3) gwarancja uzyskuje formę prawnie wiążącej umowy pomiędzy instytucją zbiorowego inwestowania a instytucją gwarantem. Ochrona kapitału nie jest tym samym, co gwarancja kapitału. Ochrona kapitału nie jest tym samym, co gwarancja kapitału. ICB Pojęcie instytucja zbiorowego inwestowania (ICB) to ogólna nazwa wszystkich form funduszy inwestycyjnych, bez względu na ich status prawny. Pod względem statusu prawnego rozróżnia się instytucje zbiorowego inwestowania typu kontraktowego (zbiorowe fundusze inwestycyjne) i instytucje zbiorowego inwestowania typu statutowego (spółki inwestycyjne). W przypadku instytucji grupowego inwestowania składających się z różnych subfunduszy pojęcie instytucja grupowego inwestowania jest czasami stosowane jako wskazanie na subfundusz. Inwestor partycypuje bezpośrednio w zdywersyfikowanym portfelu, który inwestuje na przykład w akcje, obligacje, gotówkę albo nieruchomości według wyszczególnionej w prospekcie polityki inwestycyjnej. Instytucje grupowego inwestowania są zarządzane wyłącznie w interesie uczestników przez specjalistów, którzy na bieżąco śledzą rynek. Inną często stosowaną nazwą jest fundusz lub fundusz inwestycyjny. Instrumenty rynku pieniężnego Instrumenty rynku pieniężnego to instrumenty dłużne, które spełniają następujące warunki: (1) ich okres wykupu wynosi najwyżej 397 dni lub - jeżeli posiadają dłuższy okres wykupu - ich zysk w przepisowy sposób i przynajmniej co 397 dni zostaje dostosowany do oprocentowania rynkowego; (2) w krótkim okresie (np. 7 dni roboczych) oraz przy ograniczonych kosztach mogą zostać kupione/sprzedane i przekazane/zapłacone; (3) ich wartość może w każdym momencie zostać szczegółowo obliczona. Inwestor defensywny Jeżeli są Państwo inwestorem defensywnym, to kładą Państwo nacisk na bezpieczeństwo. Mogą Państwo zamrozić część swojego kapitału na dłuższy czas: od trzech do pięciu lat. Wybierają Państwo

3 w dużym stopniu inwestycje oprocentowane. Ciężar Państwa inwestycji w akcje zostaje wcześniej wyznaczony. Ważne jest skuteczne rozproszenie Państwa inwestycji. Inwestor dynamiczny Jako inwestor dynamiczny mają Państwo nadzieję, że poprzez podjęcie większego ryzyka w dłuższym czasie (od 5 do 7 lat) zrealizujecie wyższy zysk. Państwa inwestycje są rozdzielone regularnie pomiędzy akcjami i inwestycjami oprocentowanymi. Ta równowaga w normalnym otoczeniu rynkowym przekłada się na korzystną równowagę pomiędzy zyskiem a ryzykiem. Mają Państwo świadomość, że może dojść do spadków kursowych. Inwestowanie społecznie odpowiedzialne Łączy tradycyjne wartości finansowe z kryteriami środowiskowymi, społecznymi i rządowymi poprzez ujęcie ich w sposób strukturalny, dobrowolny i transparentny w zarządzanie inwestycjami i przy korzystaniu z powiązanych z nimi praw. Konsultacje z istotnymi społecznymi interesariuszami (stakeholders) są częścią tego procesu. Praktyczne stosowanie tej polityki może odbywać się przy użyciu różnorakich strategii. Kapitalizacja giełdowa Wartość rynkowa danego przedsiębiorstwa w określonym momencie. Kapitalizacja giełdowa obliczana jest poprzez przemnożenie liczby wyemitowanych akcji przez kurs akcji. Kredytowa ocena klasyfikacyjna / rating Wynik wartości kredytowej (emitenta) obligacji. Wynik ten ocenia prawdopodobieństwo rzeczywistego otrzymania przez inwestora zakładanych wypłat oprocentowania i kapitału. Ratingi składają się z jednej lub kilku liter uzupełnionych symbolami lub cyframi. AAA traktowane są jako najmniej ryzykowne inwestycje. Poniżej AAA ryzyko stopniowo wzrasta. Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej ESMA Standard Poor's / Fitch and Moody's Investment Grade AAA Aaa AA+ AA AA- A+ A A- BBB+ BBB Aa1 Aa2 Aa3 A1 A2 A3 Baa1 Baa2

4 BBB- Baa3 Sub Grade Investment BB+ BB BB- B+ B B- Ba1 Ba2 Ba3 B1 B2 B3 CCC+ CCC CCC- CC C D Caa1 Caa2 Caa3 Ca Kwity depozytowe Kwity depozytowe (DR) to papiery wartościowe reprezentujące określoną liczbę akcji. Najczęściej są to akcje firm z rynków wschodzących. Kwity depozytowe są emitowane przez instytucję kredytową, która przechowuje akcje bazowe na potrzeby właścicieli kwitów depozytowych. Instytucja kredytowa ma siedzibę na rynku rozwiniętym (np. w USA). Korzyścią kwitów depozytowych jest, że nie występują niektóre niedogodności charakterystyczne dla rynków wschodzących, takie jak ewentualna ograniczona dostępność do tych rynków, wysokie koszty transakcji i ograniczona płynność. Kwity depozytowe są wyrażone w walucie międzynarodowej, a nie w lokalnej walucie akcji Obligacje podporządkowane Obligacje podporządkowane to obligacje, które w przypadku upadłości lub likwidacji przedsiębiorstwa zostaną wypłacone dopiero po innych wierzycielach (ale przed akcjonariuszami). Jest duże prawdopodobieństwo, że w razie upadłości posiadacze tego rodzaju papierów nie otrzymają wypłaty lub otrzymają wypłatę mniejszą niż posiadacze obligacji niepodporządkowanych. Ryzyko związane z takim rodzajem papierów jest więc większe i wymaga większego wynagrodzenia. Ocena inwestycyjna Ważnym czynnikiem przy ocenie obligacji jest jakość emitenta: istotne jest, czy będzie mógł on dotrzymać swoich zobowiązań względem wypłaty odsetek i zwrotu kapitału. Większość emitentów obligacji zwraca się do tak zwanych biur ratingowych. Poprzez ewaluację stanu finansowego przedsiębiorstwa w danym momencie biura ratingowe przyznają rating (w postaci kodu oceniającego wartość), który obrazuje ocenę kredytową lub ryzyko niepełnego zwrotu pożyczonej kwoty. Tego rodaju rating nie ma być zachętą do zakupu, zatrzymania lub sprzedaży obligacji. Rating składa się z jednej lub większej liczby liter uzupełnionych symbolami i cyframi. Ratingi z oceną inwestowania są przeważnie traktowane jako mniej ryzykowne inwestycje. Ratingi poniżej oceny inwestowania wskazują na wyższe ryzyko. Więcej informacji na temat ratingów można znaleźć na stronie internetowej ESMA (otwiera się w nowym oknie).

5 Ochrona kapitału Instytucja grupowego inwestowania może używać terminu ochrona kapitału wyłącznie, jeżeli spełnia następujące warunki: (1) dla ceny subskrypcji praw udziału instytucji zbiorowego inwestowania w czasie trwania początkowego okresu subskrypcji ma zastosowanie pełna ochrona na dzień zapadalności; (2) aby udzielić ochrony zostaje ustalona strategia inwestowania, która zakłada inwestowanie w depozyty, instrumenty dłużne, które emitowane są przez przedsiębiorstwo, które znajduje się pod nadzorem ostrożnościowym i ma swoją siedzibę w państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub instrumenty dłużne, które są wyemitowane lub zagwarantowane przez państwo członkowskie Europejskiego Obszaru Gospodarczego, bądź kiedy ma zastosowanie analogiczna struktura z identycznym ryzykiem strony przeciwnej; (3) ochrona obejmuje wszystkich uczestników. Ochrona kapitału nie jest tym samy, co gwarancja kapitału. Produkt pochodny Instrument finansowy, którego wartość jest pochodną wartości innego aktywu (instrumentu bazowego). Wartość produktu pochodnego zostaje określona nie tylko przez wartość instrumentu bazowego ale również przez liczbę innych czynników (na przykład rozwój oprocentowania, okres wykupu, płynność aktywu bazowego,...) Istnieją różne rodzaje produktów pochodnych (kontrakty forward, kontrakty futures, transakcje swapowe, opcje,...) dla różnych rodzajów aktywów (surowce, waluty, akcje,...) Siła produktów pochodnych leży w działaniu dźwigni finansowej. Oprócz użycia jako instrument spekulacyjny mogą one zostać wykorzystane również do ochrony portfela przed określonymi ryzykami rynkowymi (zabezpieczenie), takie jak ryzyko kursowe i oprocentowania. Replikacja fizyczna Replikacja fizyczna polega na imitowaniu składu indeksu bazowego poprzez zakup instrumentów z tego indeksu. Termin fizyczna wynika z faktu, że instrumenty stają się własnością funduszu. Na przykład akcje przekazywane są na rachunek papierów wartościowych funduszu, a surowce takie jak złoto są przechowywane w skarbcu pod nazwą funduszu. W tym przypadku nie korzysta się systematycznie z produktów pochodnych. Replikacja fizyczna może na przykład nastąpić poprzez zakup wszystkich instrumentów z indeksu, z takim samym ciężarem jak w indeksie. Jest to wtedy pełna replikacja. Z drugiej strony zarządzający może również nabywać ograniczony, lecz zrównoważony zestaw instrumentów, które zapewniają dobre dążenie za indeksem (np. w celu ograniczenia kosztów transakcji). W takim przypadku jest to optimized sampling lub stratified sampling. Replikacja syntetyczna W przypadku replikacji syntetycznej dążenie za indeksem odbywa się poprzez wykorzystanie produktów pochodnych. Rynek reglamentowany Rynek reglamentowany jest to miejsce (przeważnie giełda), gdzie na regularnej bazie są sprzedawane i kupowane różnorodne instrumenty finansowe. Handel tymi papierami wartościowymi przebiega według reguł ustalonych dla specyficznej giełdy i jest dostępny dla szerokiej publiczności. Ewolucja

6 wyniku tego handlu (kurs giełdowy) jest regularnie publikowany. Znanym przykładem rynku reglamentowanego jest Euronext w Brukseli. Subfundusz Spółka inwestycyjna o zmiennym kapitale lub fundusz zbiorowego inwestowania może składać się z różnych subfunduszy. Oznacza to, że spółka inwestycyjna o zmiennym kapitale lub fundusz zbiorowego inwestowania są podzielone na oddzielne portfele, z których każdy ma własną politykę inwestycyjną. Każdy subfundusz należy traktować jako odrębny podmiot. Inwestor ma jedynie prawo do kapitału i zysku z subfunduszu, w który zainwestował. Zobowiązania określonego subfunduszu są pokrywane wyłącznie z aktywów tego subfunduszu. Wartość inwentarzowa (netto) Całkowita wartość wszystkich aktywów w funduszu inwestycyjnym podzielona przez liczbę tytułów uczestnictwa, po odliczeniu kosztów, które zostały poniesione przez fundusz. Wrażliwość oprocentowania Jest to ryzyko utraty wartości Państwa inwestycji, kiedy oprocentowanie nowych inwestycji z jednakowym okresem wykupu wzrasta. Wysoka stopa dywidendy Dywidendy przedsiębiorstw, które przynoszą zyski i wypłacają akcjonariuszom dywidendy przekraczające średnią wartość w stosunku do kursu akcji.