Mecz piłki nożnej Europa vs Ameryka Południowa

Transkrypt

1 Mecz piłki nożnej Europa vs Ameryka Południowa Urealniając taki mecz należałoby wskazać rzeczywiste ramy czasowe, kiedy taki spektakl mógłby się odbyć. Na pewno teraz, kiedy trwa sezon przygotowawczy, ww. widowisko nie mogłoby mieć miejsca ze względu na trwające przygotowania do sezonu. Do realizacji powyższego przedsięwzięcia potrzebne są m.in.: konkretny termin, profesjonalna oprawa oraz współczesny marketing. To musi być coś w rodzaju widowiska z NBA All Star-Game. Odpowiedni termin znajdujemy bardzo szybko i jest to np.: 24 maja 2014, stadion Maracana w Rio de Janeiro. Powyższe widowisko stanowiłoby niesamowitą reklamę dla rozpoczynających się za prawie 3 tygodnie (licząc od meczu Europa Ameryka Południowa) Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej Aby mógł powstać prawdziwy spektakl należałoby do poszczególnych drużyn wyznaczyć trenera oraz ograniczyć limit zmian do trzech piłkarzy, co pozwoliłoby uzyskać formalny charakter meczu oraz nie zaburzyłoby koncepcji oraz realizacji taktyki przez trenerów. Na selekcjonerów do wspomnianego widowiska wybrałbym: Vicente Del Bosque (trener reprezentacji Europy) oraz Luiz Felipe Scolari (trener reprezentacji Ameryki Południowej). Byłby to więc pojedynek obecnego mistrza świata z aktualnym zwycięzcą Pucharu Konfederacji. W ramach zapowiedzi MŚ przyjąłbym obranie następującego systemu selekcji. Każdy coach wybiera zawodników, których reprezentacje mogą wystąpić na MŚ (stan na 05 sierpnia 2013 r.). Stąd przyjąłem, że na dzień dzisiejszy w drużynie Europy zagrają reprezentanci takich państw (13 drużyn) jak: Hiszpania, Francja, Włochy, Niemcy, Anglia, Belgia, Holandia, Portugalia, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Szwajcaria, Czarnogóra oraz Rosja, a w drużynie Ameryki Południowej: Brazylia, Argentyna, Chile, Ekwador, Kolumbia. Warunkiem spełniających powyższe założenia jest powołanie piłkarzy z każdego ww. państwa tak, by każda drużyna, która wystąpi na MŚ posiadała minimum jednego reprezentanta. (uzasadniony byłby taki baner z postaciami piłkarzy oraz flagami państw, które reprezentują jako reklama do ww. meczu). Przyjmując jednocześnie takie rozwiązanie, na dzień dzisiejszy w ww. meczu nie wystąpią tacy piłkarze jak Bale, Lewandowski, Ibrahimovic, Alaba, Suarez, Cavani ze względu na fakt, że ich drużyny mają nikłe szanse na awans do MŚ Pomimo braku

2 tylu znanych nazwisk, poniższa lista gwiazd powołanych na ww. mecz pozwoli: po pierwsze skutecznie zastąpić ww. piłkarzy, po drugie zapewni odpowiedni poziom emocji, po trzecie rozpropaguje MŚ, a po czwarte urealni rozegranie powyższego meczu (Bale prawa obrona, Cavani - prawa pomoc, jak u Pana Redaktora na liście, to moim zdaniem zły pomysł). Ponadto należy zwrócić uwagę, że nadmiar zawodników wybitnych i wybitnie ofensywnych skomplikuje jedynie sytuację obydwu selekcjonerom. Bo jak sobie wyobrazić takich piłkarzy jak Ronaldo, Bale, Van Persie, Ribery, Robben, Lewandowski, Ibrahimovic lub Aguero, Messi, Suarez, Cavani i Falcao w jednym składzie? To już nie te warianty taktyczne Herberta Chapmana z lat 30-tych (3-3-4) czy też ustawienie słynnej,,brasiliany z lat 50-tych 4-2-4, kiedy to można było wielu znakomitych piłkarzy umieścić w ataku. Powyższy mecz ma być z jednej strony pokazowy (widowiskowa gra), z drugiej prestiżowy (walka o wynik), dlatego też, mając na uwadze powyższe, ustawienie drużyn będzie względnie ofensywne, ale z jednym defensywnym pomocnikiem, tak aby jednocześnie nie została zaburzona formacja defensywna. Ponadto w celu rzetelniejszego porównania piłkarzy, ustawienia po obu stronach barykady będą podobne tj: z jednym napastnikiem oraz dwoma skrzydłowymi. Lista piłkarzy L.p. Pozycja Europa Ameryka Południowa 1. Bramkarz Iker Casillas Julio Cesar 2. Prawy obrońca Philipp Lahm Pablo Zabaleta 3. Stoper Sergio Ramos Thiago Silva 4. Stoper Giorgio Chiellini David Luiz 5. Lewy Obrońca Jordi Alba Marcelo 6. Defensywny pomocnik Sergio Busquets Arturo Vidal 7. Środkowy Pomocnik Andres Iniesta Ever Banega 8. Lewy Skrzydłowy Cristiano Ronaldo Neymar 9. Prawy Skrzydłowy Franck Ribery Antonio Valencia 10. Ofensywny pomocnik Mesut Özil Leo Messi 11. Napastnik Robin Van Persie Radamel Falcao 12. Bramkarz Igor Akinfeev Wilfredo Cabbalero 13. Prawy obrońca Stefan Lichtsteiner Dani Alves

3 14. Stoper Stevan Savic Fabricio Collocini 15. Stoper Gerard Pique Dante 16. Lewy Obrońca Leighton Baines Adriano Correia 17. Defensywny pomocnik Bastian Schweinsteiger Javier Mascherano 18. Środkowy Pomocnik Luca Modric Luiz Gustavo 19. Lewy Skrzydłowy Eden Hazard Angel Di Maria 20. Prawy Skrzydłowy Arjen Robben Alexis Sanchez 21. Ofensywny pomocnik Wayne Rooney James Rodriguez 22. Napastnik Edin Džeko Sergio Aguero W celu przyjęcia określonego rezultatu meczu przyjąłem następujące założenia; 1. porównanie poszczególnym piłkarzy na pozycjach, 2. porównanie trenerów, 3. porównanie rezerwowych.

4 I. PORÓWNANIE TRENERÓW Vicente Del Bosque (trener aktualnych Mistrzów Świata) vs Luiz Felipe Scolari (aktualny zwycięzca Pucharu Konfederacji, trener gospodarzy MŚ 2014) Vicente Del Bosque jest obecnie uważany za najlepszego trenera piłkarskiego na świecie, to człowiek, który jako jedyny na świecie zdobył mistrzostwo świata i dwa tytuły championa europejskiego pod rząd. Madridista jako zawodnik i trener większość czasu związany z Realem Madryt. Bez niego nie byłoby Raula oraz Gutiego w Realu, bez niego nie byłoby ery,,galacticos. W swojej karierze trenerskiej (zarówno w klubowej jak i reprezentacyjnej) prowadził 11 finałów, z czego 7 zakończyło się jego zwycięstwem. Ostatnia porażka w finale miała miejsce 01 lipca 2013 w finale Pucharu Konfederacji z Brazylią (3:0). Był to pierwszy przegrany finał Del Bosque od ponad 9 lat! (porażka Realu Madryt z Deportivo La Coruna w 2002 r.) oraz jedna z najwyższych porażek w jego trenerskiej karierze. Trenerem Brazylii w tym meczu był... Luiz Felipe Scolari mistrz świata z Brazylią w 2002 roku, wicemistrz Europy z Portugalią z 2004 r., który w swojej karierze brał udział w 5 finałach, z czego 2 wygrał. Znany jest impulsywnego charakteru (potrafił być zawieszony na kilka meczy) oraz z umiejętności dobierania taktyki. Wydaje się, że w ww. pojedynku lekką przewagę ma trener o brazylijskich korzeniach ze względu na umiejętne rozpracowanie hiszpańskiego trenera już w meczu finału Pucharu Konfederacji. Dodatkową korzyścią dla Scolariego jest miejsce rozegrania meczu, kibice brazylijscy oraz większa wytrzymałość piłkarzy z Ameryki Południowej na warunki klimatyczne. Jednak największym atutem brazylijskiego trenera jest umiejętność zgrania drużyny. Znamienny jest fakt, że Scolari może bramkarza, obronę oraz defensywnego pomocnika (a więc formacji, która wymaga największego zgrania) ustawić z samych Brazylijczyków! Wynik w pojedynku trenerów: 1 : 0 dla Ameryki Południowej.

5 II. PORÓWNANIE PIŁKARZY Z PODSTAWOWEJ,,11 Bramkarz Iker Casillas vs Julio Cesar Obydwaj trenerzy z całą pewnością postawią na,,swoich reprezentacyjnych bramkarzy - zarówno Iker Casillas jak i Julio Cesar są podstawowymi bramkarzami w swoich reprezentacjach. Casillas ma turniejowe doświadczenie, jest niezwykle skoczny, gibki, skuteczny w pojedynkach jeden na jeden. Hiszpańskiego bramkarza uznaje się za najlepszego bramkarza XXI wieku. Julio Cesar stanowi wentyl bezpieczeństwa w reprezentacji Brazylii. Wydaje się, że najlepsze lata ma już za sobą, jednakże w dalszym ciągu zapewnia solidność pomiędzy słupkami. Przewyższa hiszpańskiego bramkarza grą na przedpolu oraz w reagowaniu podczas stałych fragmentów gry, jednak to Casillas posiada ten dar gry w najważniejszych meczach oraz to on wyznacza styl charakteryzujący współczesnego bramkarza, dlatego też bramkarz Realu Madryt wygrywa w bezpośrednim pojedynku. Wynik w pojedynku bramkarzy: 1 : 0 dla Europy. Lewy obrońca Jordi Alba vs Marcelo Zarówno Jordi Alba jak i Marcelo posiadają niesamowite inklinacje do gry ofensywnej jak i ultra ofensywnej. Marcelo posiada doskonały drybling, dobrą technikę użytkową oraz wyczucie gry. Z kolei hiszpański obrońca potrafi umiejętnie podłączyć się w akcji ofensywnej (dobre wyjścia do prostopadłych podań). W grze obronnej u obydwu piłkarzy nie jest już tak dobrze, jednakże Marcelo jest bardziej skoczny oraz popełnia ostatnio mniej drastycznych błędów. Ponadto brazylijski piłkarz będzie miał w formacji obronnej oraz na lewym skrzydle swoich rodaków, co będzie miało wpływ na zgranie w ww. meczu. Wynik w pojedynku lewych obrońców: 1 : 0 dla Ameryki Południowej.

6 Prawy obrońca Philipp Lahm vs Pablo Zabaleta Ostatni sezon to był sezon Philippa Lahma jako prawego obrońcy. Ostatnie pół roku to był sezon Philippa Lahma jako najlepszego piłkarza. Kapitan reprezentacji Niemiec potrafi zagrać zarówno na lewej, jak i prawej obronie, a w ostatnim czasie Gaurdiola potrafi ustawiać go nawet w pomocy. Piłkarz Bayernu Monachium obdarzony jest wyjątkową charyzmą oraz posiada zdolności przywódcze. Znany jest z dokładnych podań (20 asyst w ostatnim sezonie, najwięcej ze wszystkich opisywanych przeze mnie obrońców), dużej ilości przechwytów oraz czystej gry (w oficjalnych spotkaniach nie otrzymał ani jednej czerwonej kartki! Jego vis a vis z Ameryki Południowej jest typowym rzemieślniczym, ale bardzo dobrym obrońcą, którego głównym zadaniem są działania destrukcyjne. Opoka Manchesteru City i reprezentacji Argentyny. Podobnie jak u Lahma jego atutem jest wszechstronność grał już na wielu pozycjach. W przeciwieństwie do niemieckiego piłkarza nie strzela wielu bramek, ani nie notuje zbyt wielu asyst w sezonie. Zdarzają mu się również głupie błędy, przez co osłabia swoją drużynę (wiele zagrań ręką w polu karnym, 5 czerwonych kartek w karierze, w tym dwie bezpośrednio). Wynik w pojedynku prawych obrońców: 1 : 0 dla Europy. Środkowy obrońca Georgio Chiellini vs Thiago Silva Georgio Chiellini stanowi ważne ogniwo zarówno dla reprezentacji Włoch jak i Juventusu Turyn. Twardy, silny fizycznie, niezwykle przydatny przy stałych fragmentach gry zarówno przy swojej bramce, jak i na terenie rywala. W swojej karierze zdobył już ponad 30 bramek, w tym 14 głową. Ze względu na zapędy ofensywne może być również ustawiony na lewej obronie. Thiago Silva obecnie jest uznawany przez wielu fachowców za najlepszego obrońcę świata. Dobrze zbudowany, potrafi się ustawić, doskonale czyta grę, w dodatku gra jak na obrońcę niezwykle czysto. W dodatku ustawiony razem z Davidem Luizem tworzy zgrany duet obrońców co stawia go w pozycji uprzywilejowanej w stosunku do Chielliniego. Wynik w pojedynku stoperów: 1 : 0 dla Ameryki Południowej.

7 Środkowy obrońca Sergio Ramos vs David Luiz Sergio Ramos jest niezwykle silnym, dobrze zbudowanym obrońcą. Może grać zarówno na prawej obronie, jak i na środku. Znany jest przede wszystkim z dobrych strzałów głową, przydatności w stałych fragmentach gry oraz gry na granicy faulu. Z opisywanych zawodników grających w obronie w ostatnim sezonie zdobył najwięcej bramek głową (4 gole). Jest jednym z najlepszych zawodników grających 1 na 1. David Luiz jest twardym obrońcą, świetnie wykonującym stałe fragmenty gry, posiada dobry strzał z dystansu oraz świetnie rozprowadza grę. Ponadto jak na obrońcę charakteryzuje się dużą ilością zarówno goli, jak i asyst (po 7 w ostatnim sezonie). U brazylijskiego obrońcy szwankuje jednak wyczucie gry przy prostopadłych podaniach przeciwnika oraz tendencje do łapania niepotrzebnych kartek. Wynik w pojedynku stoperów: 1 : 0 dla Europy. Defensywny pomocnik Sergio Busquets vs Arturo Vidal Opanowanie, perfekcja, profesjonalizm - te trzy atrybuty w pełni opisują hiszpańskiego pomocnika. Sergio Busquets jest piłkarzem o fenomenalnej inteligencji na boisku, doskonale antycypuje przebieg gry, jest dobrze przygotowany fizycznie, posiada zmysł do gry na krótkiej przestrzeni. Hiszpański pomocnik jest moim zdaniem najlepszym zawodnikiem, który potrafi wyjść z opresji w przypadku podwojonego, potrojonego pressingu. Arturo Vidal jest twardym, dobrze przygotowanym kondycyjnie zawodnikiem, który potrafi zagrać zarówno jako defensywny pomocnik, jak i trochę wyżej. Stanowi serce i płuca Starej Damy jak i zespołu chilijskiego. Wszechstronny, strzela dużo bramek i notuje wiele asyst (15 goli, w tym 6 z karnych oraz 12 asyst w zeszłym sezonie). Posiada dobry strzał z dystansu, charakteryzuje go zadziorność oraz umiejętna gra w odbiorze, jednakże to Busquets wyznacza nowy styl defensywnego pomocnika stanowiącego niezbędny element w w reprezentacyjnej i klubowej tiki-tace. Wynik w pojedynku defensywnych pomocników: 1 : 0 dla Europy.

8 Środkowy pomocnik Andres Iniesta vs Ever Banega Artysta. Patrzy się na niego z podziwem, potrafi w miejscu zrobić dużo więcej niż wielu piłkarzy w biegu. Taki jest właśnie Don Andres. Posiada doskonały balans ciałem, przegląd pola, jego niezwykłe panowanie nad piłką stwarza możliwość kreowania nowych wariantów zagrań. Finezja oraz polot w grze czynią z Iniesty jednego z najlepszych piłkarzy świata. W ostatnim sezonie jeden z najlepszych asystentów (26 ostatnich podań) w Europie. Na minus zbyt mało bramek jak na tak znakomitego piłkarza oraz prób strzałów z dystansu, jednakże w bezpośrednim pojedynku z argentyńskim pomocnikiem wygrywa bez problemu. Ever Banega jest w dalszym ciągu piłkarzem niespełnionym, jednak w ostatnim czasie piłkarsko odżył. Ma pomysł na grę, świetnie rozprowadza piłki. Znakomity przegląd pola oraz prostopadłe podania stanowią jego wizytówkę. Poprawił się w ilości bramek oraz asyst w stosunku do sezonu 2011/2012. Jest niezbędny w reprezentacji Argentyny, gdzie jako łącznik obydwu formacji jest zobowiązany do regulowania tempa gry oraz kreowania wydarzeń na boisku wspólnie z Leo Messim. Bez symbiozy tych dwóch piłkarzy na boisku Albicelestes nie osiągną oczekiwanych wyników. Wynik w pojedynku środkowych pomocników: 1 : 0 dla Europy. Ofensywny pomocnik Mesut Özil vs Leo Messi Niemiecki piłkarz jest jednym z najlepszych piłkarzy na swojej pozycji. Jose Mourinho często ustawiał Özila na lewym skrzydle, gdzie również grał z powodzeniem. Znakomicie czuje tempo gry, posiada znakomitą technikę użytkową oraz przegląd pola, znakomicie współpracuje z kolegami z drużyny, ciągle szuka wolnej przestrzeni, niekonwencjonalne zagranie to jego znak rozpoznawczy. W zeszłym sezonie miał aż 29 asyst. Strzela coraz więcej bramek - ostatnio nawet z rzutów wolnych. Znakomicie rozumie się z Cristiano Ronaldo są najlepszym duetem atakujących piłkarzy jeśli chodzi o strzelca i asystenta w Primera Division w XXI wieku (20 asyst stan na 01 lipca 2013). Niemiecki pomocnik słabo jednak wytrzymuje trudy sezonu, często jest zmieniany (w sezonie 2012/2013 w trakcie meczu aż 23 razy schodził z boiska). W składzie Ameryki Południowej na pozycji ofensywnego pomocnika ustawiam Leo Messiego. Tak, tak, nie jest to pochopne ustawienie. Jako mediapunta, moim zdaniem

9 najlepszy piłkarz świata zostanie wykorzystany optymalnie. Mistrz gry na krótkiej przestrzeni - mówi się żartobliwie, że Leo Messi zamknięty w budce telefonicznej z trzema obrońcami okiwałby ich wszystkich. Argentyńczyk posiada największy przegląd pola ze wszystkich piłkarzy, niesamowitą technikę, predylekcje do gry kombinacyjnej, jest bardzo zwinny, a dzięki nisko osadzonemu środkowi ciężkości ciężko jest go powstrzymać. Znakomity w akcjach ofensywnych. To niesłychane, by w dzisiejszych czasach jeden zawodnik był w czołówce zarówno pod względem ilości bramek jak i pod względem asyst. Potrafi idealnie zagrać prostopadłą piłką, w większości spotkań odnotowuje wiele podań kluczowych. Wystarczy spojrzeć na podanie do Adriano ( w meczu ligowym, czy też na asystę do Erica Abidala w meczu z Realem Madryt w Pucharze Króla ( 4-krotny zdobywca Złotej Piłki w dalszym ciągu się rozwija. W ostatnim sezonie poprawił się w wykonywaniu stałych fragmentów gry. Ma duże szanse zostać uznanym piłkarzem wszechczasów. Wynik w pojedynku ofensywnych pomocników: 1 : 0 dla Ameryki Południowej. Prawy skrzydłowy Franck Ribery vs Antonio Valencia Franck Ribery w ostatnim sezonie był w wybornej formie, walnie przyczynił się do zdobycia Mistrzostwa Niemiec, Ligi Mistrzów oraz Puchar Niemiec. Dynamiczny, waleczny, nigdy nie daje za wygraną. Francuz uwielbia dynamiczne rajdy piłką na skrzydle, po czym schodzi nią do środka i strzela na bramkę. Wraz z Cristiano mogą wzajemnie zmieniać pozycję, wprowadzając tym samym zamieszanie w szeregach obronnych rywala. Skrzydłowy Bayernu jest bardzo ruchliwy oraz posiada niesamowity timing dzięki czemu jest trudny do upilnowania. Od trzech lat we wszystkich rozgrywkach odnotowuje minimum dwucyfrową ilość bramek i nie schodzi poniżej 20 asyst. Na prawym skrzydle w składzie Ameryki Południowej przewidziany jest gwiazdor reprezentacji Ekwadoru - Antonio Valencia. Skrzydłowy Manchesteru United znany jest ze swoich rajdów na prawym skrzydle oraz dokładnych dośrodkowań. Jego drybling nie jest może efektowny ale (dzięki swojej wrodzonej dynamice, szybkości oraz sile) niezwykle efektywny. Valencia potrafi również grać defensywnie przez co w wielu meczach ustawiany

10 jest na prawej obronie. Ekwadorczyk notuje mniej bramek oraz asyst niż Ribery co wraz z nieszablonowością Francuza skazuje Antonio Valencię na przegraną w bezpośrednim pojedynku. Wynik w pojedynku prawych skrzydłowych: 1 : 0 dla Europy. Lewy skrzydłowy Cristiano Ronaldo vs Neymar Neymar w ostatnim czasie jest na ustach wszystkich,,cules. Zarówno kibice FC Barcelony, jak i reprezentacji Brazylii pokładają w nim wielkie nadzieje. Brazylijski piłkarz jest obunożny, posiada niesamowity drybling, który w połączeniu z szybkością daje mu dużą przewagę w pojedynkach z obrońcami. Bramkostrzelny, notuje wiele asyst. Mając 21 lat ma już w swoim CV blisko 40 występów w seniorskiej reprezentacji. Pomimo jego wysokich umiejętności w tym momencie przegrywa z portugalskim gwiazdorem. Weryfikacją dla Neymara będą pojedynki z europejskimi klubami, gdzie obrona jest na dużo wyższym poziomie niż w Brazylii. Ponadto piłkarz Barcelony jest szczupły co w kontaktach z silnymi fizycznie obrońcami może stanowić spory mankament. Najbliższe sezony pokażą nam kibicom czy Neymar zostanie następcą brazylijskiego Ronaldo, Ronaldinho czy też Rivaldo, a ma do tego wszelkie predyspozycje. Cristiano Ronaldo jest piłkarzem kompletnym. Zdobywca Złotej Piłki w 2008 r., łącznie był 5-krotnie w na podium tegoż plebiscytu, 7 krotnie znalazł się w drużynie roku UEFFA. Atleta, obunożny, silny fizycznie, szybki, potrafi strzelić z dystansu, świetnie wyszkolony technicznie, dysponuje bardzo dobrym dryblingiem. Dobra gra głową (45 bramek w karierze) oraz stałe fragmenty gry (rzuty wolne 32 bramki, karne 52 bramki) to jego znak rozpoznawczy. Statystyki Ronaldo w Realu Madryt są wręcz kosmiczne, w samej Primera Division w 135 meczach zdobył 146 goli. Portugalski gwiazdor wiele bramek strzela w ostatnim kwadransie meczu (77 goli, więcej z analizowanych piłkarzy ma tylko Leo Messi - 93), które często decydują o końcowym wyniku meczu. Ponadto as Realu od 7 lat notuje w sezonie dwucyfrową ilość asyst. Powyższe umiejętności oraz statystyki czynią z Ronaldo jednego z najlepszych piłkarzy naszych czasów. Wynik w pojedynku lewych skrzydłowych: 1 : 0 dla Europy.

11 Środkowy napastnik Robin van Persie vs Radamel Falcao Robin van Persie w ostatnim sezonie spełnic swój cel i został Mistrzem Anglii, a tym samym zdobył pierwsze klubowe trofeum od 8 lat! Holender walnie przyczynił się do zdobycia ww. Mistrzostwa strzelając wiele ważnych bramek, zostając tym samym (po raz drugi) królem strzelców Premiership. Bardzo dobrze się zastawia, obdarzony jest dobrą techniką, umiejętnie odnajduje się w polu karnym, jest szybki a przy tym wytrzymały, umiejętnie czyta grę. W ostatnim sezonie aż 10 bramek zdobył w ostatnim kwadransie gry (najwięcej ze wszystkich analizowanych piłkarzy). Od dwóch lat zdobywa powyżej 35 goli w sezonie, od pięciu lat notuje powyżej 10 asyst. Bardzo waleczny, znany z kłótliwego charakteru, na czym często traci drużyna. Radamel Falcao jest moim zdaniem najlepszym środkowym napastnikiem na świecie. Szybki, silny, zwinny, strzela obiema nogami, świetnie gra głową, idealnie porusza się po boisku i jest zabójczo skuteczny (w ostatnim sezonie 34 bramki w 42 meczach). Ze wszystkich analizowanych piłkarzy strzelił w karierze najwięcej bramek głową (47). Bardzo dobrze sobie radzi w reprezentacji Kolumbii. Lis pola karnego, jak to się mówi w żargonie piłkarskim: piłka szuka go w polu karnym. Potrafi się zastawić, bardzo dobrze gra ciałem, wygrywa większość pojedynków w powietrzu innymi słowy idealny środkowy napastnik. Wynik w pojedynku napastników: 1 : 0 dla Ameryki Południowej.

12 III. PORÓWNANIE ZAWODNIKÓW REZERWOWYCH W Pana opracowaniu zawodnicy rezerwowi zostali jedynie wymienieni, bez żadnych porównań. Mając jednak na względzie, że ich wprowadzenie na boisku może znacząco wpłynąć na wydarzenia na boisku uznałem za stosowne ich skonfrontowanie. Nie tak jak w przypadku wyjściowej jedenastki tj. pozycja vs pozycja, ale zgodnie z wariantami, które zdecydują o wprowadzeniu danego zawodnika na murawę. Porównani zostaną nie wszyscy piłkarze, ale w szczególności Ci rezerwowi, którzy w pierwszej kolejności zostaliby wprowadzeni i mogliby zrealizować założenia taktyczne przewidziane przez trenera. Każdy z selekcjonerów posiada trzy zmiany. Mogą one wynikać z następującej sytuacji na boisku: 1. Drużyna wygrywa i należy wzmocnić formację defensywną celem utrzymania wyniku. 2. Wynik jest remisowy, należy wzmocnić środek pola celem jego zdobycia i przejęcia kontroli na boisku. 3. Drużyna przegrywa, wprowadza się zawodników mających za zadanie odwrócenie przebiegu meczu. AD 1 Wariant pierwszy Europa Gerard Pique, Leighton Baines. Ameryka Południowa Adriano Correia, Dante. W przypadku Europy, Pique (dysponujący umiejętnościami wyprowadzania piłki, którego wzrost predestynuje do walki w powietrzu) mógłby zastąpić Philippa Lahma, wtedy S. Ramos przeszedłby na prawą stronę. Baines charakteryzujący się uniwersalnością w grze mógłby zastąpić J. Albę, który posiada wyjątkowe predylekcje do gry ofensywnej. Zaletą obydwu piłkarzy jest również fakt, że w przypadku kiedy trzeba będzie gonić wynik meczu są oni niezwykle przydatni. Pique wraz z Ramosem mogą wchodzić na tzw. wrzutki oraz brać ciągły udział w stałych fragmentach gry (wariant wprowadzony przez Del Bosque w Pucharze Konfederacji) zaś Baines może być przydatny w dośrodkowaniach (11 asyst w zeszłym sezonie). Dante z kolei, jedna z największych rewelacji ostatniego sezonu mógłby wejść w miejsce Davida Luiza i tym samym zwiększyć potencjał w walce powietrznej. Adriano może zastąpić zarówno Marcelo jak i Zabaletę. Dante jest silny fizycznie, doskonale czyta

13 grę, dzięki czemu ma dużą ilość przechwytów w meczu. Adriano z kolei może być ustawiony zarówno na lewej, jak i prawej flance, co daje trenerowi możliwość wprowadzania zmian w taktyce podczas meczu. W przypadku wprowadzenia na boisko obydwu zawodników cała linia defensywna będzie składała się z zawodników tej samej nacji, co może dać dodatkową przewagę w postaci zgrania, dlatego też punkt przyznany zostaje drużynie z Ameryki Południowej. Wynik w pojedynku rezerwowych: 1 : 0 dla Ameryki Południowej. Ad 2 Wariant drugi Europa: Bastian Schweinsteiger, Luca Modric. Ameryka Południowa: Luiz Gustavo, Javier Mascherano. Schweinsteiger mógłby zmienić słabszego w defensywnie oraz kondycyjnie M. Özila i wzmocnić tym samym środek pola. Niemiecki pomocnik jest jednym z najlepszych zawodników na swojej pozycji. Świetnie czyta grę, posiada znakomity odbiór, potrafi krótkim podaniem lub dalekim przerzutem uruchomić formacje ofensywną. Ponadto dysponuje silnym strzałem, a jego warunki fizycznie mogą się przydać w stałych fragmentach gry. Luca Modric, zastępując np. Francka Riberiego, wzmacnia środek pola oraz razem z Andresem Iniestą reguluje tempo gry. Chorwat potrafi zaskoczyć niekonwencjonalnym zagraniem, a przy wprowadzonym wysokim pressingu potrafi szybko uruchomić skrzydła w celu wyprowadzenia kontrataku. W reprezentacji Ameryki Południowej brakuje takiego zawodnika. Zarówno Luiz Gustavo, jak i Javier Mascherano posiadają przede wszystkim inklinacje defensywne. Obydwu charakteryzuje bardzo dobry odbiór, czytanie gry oraz skuteczne wślizgi, jednak w porównaniu do ww. piłkarzy ofensywnych brakuje im umiejętności przytrzymania piłki. Wynik w pojedynku rezerwowych: 1 : 0 dla Europy.

14 Ad. 3 Wariant trzeci Europa: Wayne Rooney, Eden Hazard, Edin Džeko. Ameryka Południowa: Di Maria, Sergio Aquero, Alexis Sanchez. W drużynie Ameryki Południowej jako pierwszy do wprowadzenia wydaje się być Angel Di Maria, piłkarz idealny do kontrataku, który może grać zarówno na lewej, jak i prawej stronie ataku. Posiada dobry drybling, uderzenie z dystansu oraz znakomite dośrodkowania. Od czterech lat notuje w sezonie przynajmniej 20 asyst. Beneficjentem ostatniego podania Di Marii może być np. S. Aguero - napastnik obdarzony znakomitym instynktem strzeleckim, który doskonale odnajduje się w grze kombinacyjnej. Razem z Di Marią, Banegą oraz przede wszystkim Messim mógłby stworzyć ofensywny, znakomicie rozumiejący się kwartet. Jako trzeciego z ofensywnych graczy Scolari mógłby wprowadzić Alexisa Sancheza - chilijskiego napastnika, który może grać zarówno na lewej, jak i prawej stronie ataku. Atakujący Barcelony dysponuje bardzo dobrym dryblingiem oraz znakomitą techniką. Jego umiejętność utrzymania się przy piłce może być kluczowa podczas ostatnich minut meczu. W drużynie Europejskiej Vincente Del Bosque (w celu doprowadzenia do korzystnego wyniku, jego podwyższenia, a nawet utrzymania) może wprowadzić takich piłkarzy ofensywnych jak W. Rooney, E. Hazard lub/i E. Džeko. Angielski piłkarz jest bardzo wszechstronnym zawodnikiem, do tego stopnia, że Del Bosque może go wprowadzić w każdym fragmencie meczu. Rooney potrafi utrzymać się przy piłce, uderzyć z dystansu oraz dobrze wykonywać stałe fragmenty gry. W razie obrony wyniku hiszpański selekcjoner może go ustawić na obronie, tak jak J. Mourinho ustawił S. Eto'o w meczu półfinałowym Ligi Mistrzów przeciwko FC Barcelonie. E. Hazard dysponuje świetnym ostatnim podaniem, szybkością oraz znakomitą techniką użytkową. W ostatnim sezonie strzelił 16 goli oraz asystował 26 razy. E. Džeko w talii hiszpańskiego szkoleniowca może być takim Solskjaerem. W ostatnim sezonie 8-krotnie trafiał do gry w ostatnim kwadransie meczu i to przeważnie jako rezerwowy, co ostatecznie przechyla szalę zwycięstwa na korzyść drużyny z Europy. Wynik w pojedynku rezerwowych: 1 : 0 dla Europy.

15 Podsumowanie: Lp. Pozycja Europa Ameryka Południowa 1. Trener Bramkarz Prawy obrońca Środkowy obrońca Środkowy obrońca Lewy obrońca Defensywny pomocnik Środkowy pomocnik Ofensywny pomocnik Prawy skrzydłowy Lewy skrzydłowy Środkowy napastnik Rezerwowi (Wariant 1) Rezerwowi (Wariant 2) Rezerwowi (Wariant 3) 1 0 Razem 9 6 Europa posiada większy potencjał ofensywny, szczególnie na skrzydłach. Ameryka Południowa ma bardziej zgraną obronę, gdyż większość zawodników defensywnych pochodzi z tego samego kraju. Obydwaj trenerzy są z najwyższej światowej półki, potrafią roszadami taktycznymi, zmianami zawodników doprowadzić do odwrócenia przebiegu meczu. Środek pola na korzyść Europy. Iniesta z Busquetsem stanowią gwarant posiadania piłki. W Ameryce Południowej brakuje środkowego pomocnika światowej klasy, takiego zwornika pomiędzy linią defensywną a ofensywną. Scolari ma jednak Messiego, który kryty przez więcej niż jednego zawodnika potrafi stworzyć większość i zainicjować kluczową akcję w postaci bezpośredniego strzału czy też prostopadłego podania. Reasumując, Europa ma w swoich szeregach więcej argumentów czysto piłkarskich i to ona jest zdecydowanym faworytem we wspomnianym meczu.