HOGWART IM. SIÓSRT CARFT

Transkrypt

1 HOGWART IM. SIÓSRT CARFT STAROŻYTNE RUNY PRACA MAGISTERSKA AMULETY RUNICZNE W ZASTOSOWANIACH PRAKTYCZNYCH ICH WYTWARZANIE I DZIALANIE Autor: Alec Crane (Ravenclaw) Kierujący pracą: Max Potter Czerwiec 2016

2 1. Wstęp Celem poniższej pracy jest przedstawienie teoretycznych i praktycznych zagadnień związanych z magia runiczną, a w szczególności runicznymi amuletami. Magia runiczna obok magii gestowej i umysłowej należy do jednej ze szkół białej magii. Magia runiczna może mieć różną postać. Zwykle reprezentowana jest w postaci wróżb i zaklęć runicznych. Wróżby mogą mieć formę zarówno analizy rozkładów runicznych przypominających rozkłady kart tarota, ale także mogą bardziej przypominać inicjację szamańską i luźną interpretacje symboli runicznych. Zaklęcia runiczne najczęściej spotyka się w formie amuletów, ale nie jest to jedyna z możliwości. Skrypty runiczne, które mają spełniać określone cele mogą być umieszczone w mieszkaniu, noszone na szyi jako amulety lub schowane przed wzrokiem innych ludzi. Zaklęcia mogą mieć działania ochronne, miłosne lub inne, zależne od celów wyznaczonych danemu skryptowi. Praca ta ma za zadanie przybliżyć zagadnienia związane z praktycznym tworzeniem zaklęć runicznych. Przedstawiony jest proces tworzenia własnych kamieni runicznych, za pomocą którego możliwe jest naniesienie własnego skryptu runicznego na trwalszy nośnik. W kolejnych rozdziałach przedstawiona jest różnorodność symboli runicznych wraz z ich praktycznymi zastosowaniami i przykładami. Dalej omawiane są zaklęcia runiczne w postaci amuletów, omawiane są typy zaklęć oraz przytoczona jest metodyka postępowania z zaklęciami. Głównym celem tej pracy jest przybliżenie zagadnień związanych z analizą możliwości oddziaływania skryptów runicznych wraz z praktycznym przykładem, który został dokładnie omówiony.

3 2. Przygotowanie run i napisów runicznych Zasady przygotowywania zestawów run wykorzystywanych do wróżenia oraz amuletów runicznych są bardzo do siebie podobne. Pierwszą czynnością jaką należy wykonać jest zdobycie nośnika. Należy pamiętać, że stosuje się tylko nośniki naturalne. Najczęściej stosowanymi nośnikami są drewno, kamień lub kość. Można oczywiście stosować inne rodzaje nośników dostępne pod ręką. Wielkość wybranego nośnika jaką potrzebujemy jest zależna od napisu który zostanie na niego naniesiony. Wybrane kamienie powinny pochodzić z brzegu rzek lub morza. Mamy wtedy pewność, że zebrane kamienie będą miały gładki kształt i dodatkowo wykorzystane zostaną oczyszczające właściwości wody. Jeśli wybór padł na drewno to można wybrać dowolny gatunek drzewa jednak najczęściej stosowane są brzoza, jabłoń (związana w mitologii z bogiem Idun, który zbierał jabłka do kosza czasu), leszczyna, cis (związany ze śmiercią) i jesion (symbolizujący mitologiczne drzewo światów Yggdrasil). Zebranie nośnika drewnianego jednak może przysporzyć kilku problemów. Należy wziąć pod uwagę, że podczas zbierania gałęzi należy utrzymywać kontakt z naturą i podświadomie pytać drzewa o zgodę na zabrania gałęzi. Jeżeli czuje się negatywna energię mówiącą, że takiej zgody nie ma należy poszukać innego celu. Podczas wykonywania amuletów i zestawów run nie można robić niczego wbrew naturze. Po zebraniu materiału należy nanieść symbole. W zależności od wybranego surowca zaleca się by runy wyryć lub wypalić w materiale, a następnie zamalować. Wyrycie symboli sprawi, że będą się one utrzymywać dłużej, podczas gdy samo namalowanie napisu mogłoby spowodować, że zetrze się on bardzo szybko, co wiąże się z koniecznością częstego nanoszenia run na materiał. W przypadku zaklęć runicznych nie jest konieczne trwałe nanoszenie run na materiał, ponieważ w przypadku, gdy runy spełnią swoje zadanie należy je uwolnić. Wszystkie czynności związane z nanoszeniem symboli powinno się wykonywać w środę, czyli dzień poświęcony Odynowi. Warto także zwrócić uwagę na kolor, którym zamalowuje się wykonane runy. Zwyczajowo stosuje się kolory czerwony, niebieski i zielony. Kolor czerwony ma symbolizować nanoszenie symboli runicznych za pomocą krwi oraz jest kolorem symbolizującym Thora, syna Odyna. Kolor niebieski jest symbolem samego Odyna. Kolor zielony symbolizuje Freyę. Należy być także zwróconym w kierunku północnym. Podczas nanoszenia run na materiał należy w myślach wypowiadać jej nazwę lub w przypadku gdy wykonujemy amulet lub zaklęcie

4 runiczne należy być skupionym na naszej intencji, bo w przeciwnym wypadku wykonane zaklęcie może nie być tak skuteczne, jak oczekiwano. Kolejnym krokiem jest wykonane rytuału inicjacyjnego, który pozwoli na nawiązanie kontaktu z runami (zwłaszcza w przypadku wykonania zestawów runicznych). Nie ma jednego przepisu na wykonanie rytuału, ponieważ jest on indywidualny dla każdego z nas. Istnieją jednak pewne wskazówki, do których się należy stosować. Przed wykonaniem rytuału nie należy się stresować i unikać chorób. Należy być zdrowym i silnym zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Osłabienie może spowodować że kontakt z własnoręcznie wykonanymi runami będzie słabszy. Ważny jest także wybór wykonania terminu rytuału. Powinna to być ważna dla nas data, jak przykładowo data urodzin lub po prostu jedna z faz księżyca, z którą jest się najmocniej związanym. Podczas uświecania należy być zwróconym w kierunku północy. Uświęcania run powinno się dokonywać na białym lub fioletowym obrusie, który będzie potem wykorzystywany tylko do celów magicznych. Po wykonaniu run należy je przechowywać w jedwabnym lub aksamitnym pudełku lub w przypadku drewna zaleca się szkatułkę wykonana z drewna tego samego gatunku, z którego wykonane są runy.

5 3. Amulety runiczne typy i zastosowanie Talizmany runiczne stosuje się zwykle, gdy chce się rozwiązać jakich problem lub pomóc innemu człowiekowi w rozwiązaniu jego problemów. Pomagają one przykładowo przejść przez ciężką sytuację lub mogę też pełnić funkcje ochronną. Ze względu na rodzaj amuletu można wyróżnić amulety: Ogólne, pasujące do różnych sytuacji i osób, Zaadresowane, zawierające nazwę firmy lub imię konkretnej osoby. Talizmany runiczne mogą mieć różną formę, mogą być to pojedyncze runy, symbole poliruczniczne jak przykładowo bindruny, znaki wiedźm, galdry lub palindromy runiczne lub często stosowane skrypty runiczne. Pojawia się problem, gdy rozwiązał się problem, o którego rozwiązanie proszono runy. Wtedy wykonany talizman należy zetrzeć i zwrócić naturze tzn. wodzie, ogniowi lub ziemi. Zazwyczaj talizman, który wypełnił swoje zadanie jednak sam ulega zniszczeniu jak przykładowo pęknięcie. Jeżeli w danym amulecie runicznym stosuje się różne odmiany alfabetu runicznego powinno się je od siebie wyróżnić. Skrypt runiczny to inaczej napis runiczny, który może mieć zarówno znaczenie, czyli być przykładowo imieniem,nazwą, ale może nie mieć znaczenia słownikowego, co pozwala na uzyskanie amuletu czystego. Zwyczajowo stosuje się amulety o nieparzystej licznie symboli. Zazwyczaj skrypty zbudowane są z 5, 7 lub 9 znaków. W zależności od złożoności napisu, trzeba uważać, żeby przy dłuższych skryptach nie zgubiła się intencja, w jakiej amulet został stworzony. Napisy runiczne mogą w zależności od długości przyjmować znaczenie: 1 słowo, 2 zależność, 3 małe zaklęcie, 4 niepokój, 5 uzdrowienie, sukces 6 rzeczy nie do przyjęcia, 7 magia miłosna 8 duże zaklecie, 9 pełnia.

6 Przy tworzeniu własnego amuletu należy zwrócić uwagę na szczególne znaczenie run. Pierwsza runa zwykle oznacza początek, a ostatnia zakończenie działania amuletu. Na środku skryptu znajduje się zwykle symbol oznaczający główną prośbę, w jakiej dany amulet został stworzony. Może być tam również umieszczone imię osoby, dla której dany napis został stworzony. Zawsze trzeba wracać szczególna uwagę na sens tworzonych napisów, aby nie miały one znaczeń nieoczekiwanych. 4. Podstawowe odmiany symboli runicznych. Bindruna to symbol powstały z kilku wzajemnie połączonych symboli runicznych. Wykonana bindruna może być słowem, imieniem lub nazwą. Runy wchodzące w skład symbolu mogą mieć dowolnie zmienioną orientację. Obowiązuje jedna, główna zasada przy tworzeniu bindrun: stworzony symbol musi być harmonijny i wyważony. Stworzona bindrunę, można także uziemić, jeśli jest taka potrzeba, łącząc dwa dolne końce poziomą linią. Runę uziemia się w celu wzmocnienia jej mocy. Przykład bindrun znajduje się poniżej. Pomaga cieszyć się radością Dar radości Pozwala zachować bierność i neutralność Zwiększa moc umysłu

7 Palindromy runiczne to skrypty runiczne, które brzmią tak samo odczytywane z lewej na prawo oraz w stronę przeciwną. Uważa się, że związane są one ze światem martwych. Palindromy miały być umieszczane na wewnętrznej stronie lub na spodzie nagrobków i prawdopodobnie maiły one za zadanie zatrzymać duszę umarłego na drugiej stronie i uniemożliwić jego powrót. Duch zwabiony w pułapkę odczytuje palindrom, a następnie musi odczytać go jeszcze raz w drugą stronę i ciągle powtarzać tą czynność. Przykład palindromu runicznego: k i i i K Teutońskie runy łączone opierają się na dwóch głównych runach przynoszących szczęście: Gebo lub Nauthiz. Gebo symbolizuje miłośc, partnerstwo, podczas gdy Nauthiz oznacza potrzebę i konieczność. W przypadku tej odmiany run na symbolu głównej runy umieszcza się inne wykorzystywane symbole. Zadaniem tego typu symboli jest przyniesienie szczęścia. Znaki wiedź biorą swoją nazwę od faktu, ze były głownie używane przez kobiety, które w celu ułożenia symbolu zwracały się o pomoc do wiedźm. Najważniejszą cechą znaków wiedźm w odróżnieniu od bindrun jest znaczenie estetyczne. Oznacza to, że symbole te powinny bardziej przypominać dzieło sztuki, niż same runy. Jeżeli znak zbudowany jest wyłącznie z linii prostych to wykorzystuje się go jako pojedynczy symbol przykładowo jako znak imienia danego człowieka. Znaki wiedżm należy stylizować stosując przykładowo wygięcie linii prostych, kolorując linie. Pozwoli to w pewnym sensie na ukrycie napisu przed obcymi co również ochroni moc zaklęcia. Galdry to inaczej znaki wiedźm zamknięte w okręgu. Mogą być to pojedyncze symbole runiczne lub inne dowolne symbole. Niesymetryczne galdry nie maja zwykle szczególnego znaczenia. Symbole symetryczne osiowo są zwykle zaadresowane.

8 5. Analiza działania wybranego amuletu runicznego. Przedmiotem badania w tym rozdziale pracy jest przykładowy skrypt runiczny dostarczony przez prowadzącego. Zadaniem jest odczytanie możliwych znaczeń i symboli, które zawiera amulet: I. Ogólna analiza symbolu. Skrypt runiczny zgodnie z tradycją składa się z 5 symboli. Wszystkie symbole to pojedyncze runy znajdujące siew pozycji prostej. Występują runy: Sowelo, Thurisaz, Algiz, Ingwaz, Wunjo, które maja przypisane potencjały: zaangażowanie, niezłomność, męstwo, cierpliwość, życzliwość. Sowelo jest runą dostatku, spełnienia lub olśnienia. Thurisaz symbolizuje ukierunkowanie siły. Algiz to runa ochronna, może symbolizować także instynkt. Ingwaz oznacza odpoczynek regenerację. Na koncu znajduje się runa Wunjo oznaczająca radość z osiągnięć. II. Analiza kolejności symboli Pierwszą runą analizowanego skryptu jest runa Sowelo oznaczająca dostatek, spełnienie. W skrypcie ma ona symbolizować początek naszej sprawy. Na końcu znajsuję się runa Wunjo, która jest w tym przypadku symbolem zakończenia danej sprawy. Runa ta oznacza radość z osiągnieć, zadowolenie. Centralnym symbolem napisu, a więc intencją sprawy, w jakiej został on stworzony jest pojedynczy symbol w postaci runy Algiz. Runa ta oznacza bezpieczeństwo, ochronę naturalną. Jako że skrypt składa się z 5 symboli jego nadrzędna intencja jest uzdrowienie. III. Analiza symboli polirunicznych W analizowanym przykładzie nie znajduje się żadnych symboli polirunicznych. IV. Możliwe działania amuletu Amulet ma za zadnie uzdrawiać, przeprowadzać człowieka ze stanu spełnienia do szczęścia. Możliwe jest, że amulet ten ma pełnić funkcję odchudzającą, pozwalającą na uzdrowienie organizmu osoby, go noszącej.

9 Bibliografia 1. Magia i mantyka run 2. Mroczlandia: