Badacze z Imperial College i King s College w Londynie wykazali, że ilość spożywanego alkoholu w dużej mierze zależy od uwarunkowań genetycznych.
|
|
- Kinga Wasilewska
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Alkohol w genach Nie od dziś wiadomo, że konsumpcja alkoholu jest częściowo determinowana genetycznie, częściowo zaś środowiskowo. Brytyjscy naukowcy dokonali znaczącego odkrycia w tej materii. Według naukowców genem najbardziej zaangażowanym w proces rozkładania alkoholu jest gen dehydrogenazy alkoholowej (ADH) kodujący dobrze znany enzym utleniający etanol w wątrobie. Badacze z Imperial College i King s College w Londynie wykazali, że ilość spożywanego alkoholu w dużej mierze zależy od uwarunkowań genetycznych. Przeprowadzono wielonarodowościowe badania dotyczące różnic w konsumpcji alkoholu, w których wzięło udział 48 tysięcy osób. Ujawniły one nowy gen, który może być zaangażowany w powstawanie odmienności behawioralnych w tym zakresie. Gen został nazwany AUTS2 (autism susceptibility candidate 2) i początkowo kojarzony był z autyzmem. Wyniki ostatnich badań spowodowały, że spojrzano na AUTS2 w odmienny sposób. Okazało się, że istnieją dwie wersje genu, przy czym jedna występuje trzykrotnie częściej od drugiej. Osoby posiadające mniej popularną odmianę AUTS2 spożywają o około 5% mniej alkoholu niż ludzie z bardziej popularna odmianą. U podłoża obserwowanych różnic w zachowaniu może leżeć mechanizm neuropsychologiczny, związany z umiejscowieniem genu w najaktywniejszych częściach mózgu w tym rejonie. Dowodem na tę relację przyczynowo-skutkową jest obserwacja, że osoby z wersją AUTS2 związaną z mniejszą konsumpcją
2 alkoholu produkowały więcej mrna, a zatem gen był bardziej aktywny. Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Przeprowadzono też eksperymenty na myszach i muszkach owocówkach. Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu. Gen wydaje się wykazywać podobne działanie u wielu różnych gatunków zwierząt. Odkrycie może w przyszłości przyczynić się do prewencji nadmiernego spożycia alkoholu w populacji ludzkiej oraz wskazać nowe drogi walki z uzależnieniem. Więcej na ten temat tutaj Biotechnologia roślin recenzja Co student o roślinach wiedzieć powinien, czyli Biotechnologia roślin w wydaniu drugim. Zapewne niewiele osób sięgających po wydany przez PWN podręcznik Biotechnologia roślin zdaje sobie sprawę z faktu, że termin biotechnologia
3 został wymyślony i opublikowany przez Węgra Karla Ereky w 1917 roku (książka: Biotechnologie der Fleisch-, Fett- und Milcherzeugung im landwirtschaftlichen Grossbetriebe) i odnosił się do produkcji rolniczej, a oznaczać miał procesy technologiczne w ramach których uzyskane produkty zostały wytworzone z surowca za pomocą żyjących organizmów. Obecnie, po dziewięćdziesięciu czterech latach, taka definicja jest zdecydowanie zbyt wąska na potrzeby biotechnologii. Biotechnologia, podobnie jak inne pokrewne dziedziny, zmienia się bardzo szybko. Jak bardzo, widać również po omawianej poniżej Biotechnologii roślin, której drugie wydanie z 2009 roku różni się w swojej treści od wydania pierwszego z Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Biotechnologia roślin jest efektem pracy dwudziestoczteroosobowego zespołu autorów pod kierunkiem prof. dr hab. Stefana Malepszego. Książka została wprawdzie napisana z myślą o studentach kierunków przyrodniczych, ale z pewnością może być ciekawą lekturą także dla uczniów starszych klas szkół średnich i wszystkich tych, którzy chcą poszerzyć swoja wiedzę na temat zakresu badań, jakie prowadzone są w celu lepszego poznania specyfiki roślin i ich funkcjonowania. Warto może zwrócić uwagę, że jest to jedna z niewielu publikacji napisanych w języku polskim, która szeroko porusza tematykę związaną z biochemią i biologią molekularną roślin. Dobrym źródłem mogłyby być czasopisma naukowe i branżowe publikujące w języku polskim, jak choćby Postępy Biochemii jednak ich wadą jest problem z dostępnością, szczególnie w wersji cyfrowej. Podręcznik został podzielony na dwadzieścia trzy rozdziały. Każdy rozdział poprzedzony został spisem treści, który ułatwia znalezienie podrozdziałów oraz interesujących zagadnień; a zakończony spisem literatury i pytaniami sprawdzającymi mającymi pomóc studentom w przyswojeniu wiedzy. Bardzo dobrym rozwiązaniem, zwłaszcza pomocnym czytelnikom słabiej rozeznanym w
4 terminologii stosowanej w biologii molekularnej czy biochemii jest zestawienie skrótów i słownik wybranych terminów, zamieszczone na końcu podręcznika. Niedosyt budzą ilustracje. Szkoda, że większość schematów została wydrukowana w skali szarości, zamiast w wersji kolorowej, chociaż część z nich zapewne była opracowana z wykorzystaniem różnych kolorów. Zdjęcia reprodukowane są jako kolorowe, jednak ich jakość jest ograniczona rodzajem papieru zastosowanego do druku książki. Szkoda też, że część z nich została wydrukowana w bardzo małym rozmiarze, porównywalnym w niektórych przypadkach z rozmiarami znaczków pocztowych, co negatywnie wpływa na czytelność fotografii. Z pewnością ograniczeniem jest tu rozmiar oraz ilość stron (608) w książce. Z drugiej strony ilustracje bardzo często pomagają w nauce i utrwaleniu wiedzy; szkoda, że nie są większe i lepszej jakości. Autorzy podręcznika postanowili przedstawić możliwie jak najszerszy przegląd tematyki dotyczącej badań prowadzonych na roślinach. W książce opisane zostały kultury komórek i tkanek roślinnych prowadzonych warunkach in vitro, jak również otrzymywanie haploidów, mieszańców somatycznych, oraz konstrukcji genowych wykorzystywanych do modyfikacji roślin. Oddzielne rozdziały dotyczą identyfikacji czynników powodujących choroby roślin z wykorzystaniem różnych metod biologii molekularnej, oraz mechanizmów kształtowania odporności roślin na stres biotyczny i abiotyczny. Bardzo ciekawym rozdziałem, który pojawił się w aktualnym wydaniu Biotechnologii roślin jest bioinformatyka. Omówione zostały bazy danych, szczególnie te zbierające sekwencje DNA. Kolejnym zagadnieniem jest omówienie programów pozwalających przewidywać struktury białek, oraz kwasów nukleinowych. Szkoda, że w przypadku kwasów nukleinowych autorzy skupili się tylko na jednym z programów, pomijać choćby w odnośnikach literaturowych inne dostępne. Bardzo skrótowo opisana została również biologia systemowa, która w najbliższych latach stać się może ważną dziedziną nauki integrując różne dane i pomagając, poprzez wykorzystanie matematyki, w wyjaśnieniu wielu złożonych procesów zachodzących w żywych organizmach. Biologia systemowa może być bardzo dobrym narzędziem do wyjaśnienia wielu procesów życiowych w roślinach, choćby tych związanych z odpowiedzią roślin na stres wywołany przez różne czynniki zewnętrzne. Rozdział poświęcony fitoremediacji porusza ciekawe zagadnienia z pogranicza biologii i ochrony środowiska dotyczące wykorzystania
5 roślin do akumulacji zanieczyszczeń znajdujących się w otaczającym środowisku. Końcowe rozdziały dotyczą kwestii prawnych, społecznych i filozoficznych związanych z biotechnologią, organizmami modyfikowanymi genetycznie (GMO), czy bioróżnorodnością. Opisane zostały warunki, jakie należy spełnić i jakie pozwolenia uzyskać, aby można było pracować z GMO. Przedstawione zostały kontrowersje związane z agrobiotechnologią. Źródła kontrowersji i metody zabezpieczeń, jakie są konieczne do hodowli roślin modyfikowanych genetycznie. Ciekawostką wartą odnotowania jest również zakończenie rozdziału dotyczącego odporności roślin na stres biotyczny i abiotyczny, autorstwa prof. Stanisława Karpińskiego krótkimi rozważaniami natury filozoficznej, które podkreślają powiązania przyrody z matematyką i astronomią poprzez przedstawienie roślin jako modelu fraktalności kosmosu. Warto może przy okazji odnotować również i taką dygresję, że niektóre z fraktali są w swoim przedstawieniu graficznym bardzo zbliżone do pokroju całych roślin, lub ich części. Z kolei przykładem odzwierciedlenia fraktali w naturze jest kwiat kalafiora. Biotechnologia roślin porusza bardzo szeroki zakres tematyczny dający obraz wielu różnych prac badawczych, jakie są prowadzone z wykorzystaniem roślin. Z tego też powodu jest wartościową pozycją nie tylko dla studentów, ale też dla wszystkich chcących posiadać kompendium wiedzy na tematy związane z biochemia i biologią molekularną roślin. dr Krzysztof Olszak Instytut Biochemii i Biofizyki PAN Zakład Biochemii Roślin ul. Pawińskiego 5A Warszawa
6 Biotechnologia ścieków recenzja Przedstawiamy recenzję wydanej przez PWN książki Korneliusza Mikscha i Jana Sikory pt. Biotechnologia ścieków. Zrecenzowała ją dla nas Maria Wójtowicz, studentka biotechnologii oraz ochrony środowiska. Biotechnologia ścieków skierowana jest do studentów kierunków związanych z ochroną środowiska oraz pracowników tego sektora. Podzielona jest na jedenaście rozdziałów, w których została zwięźle przedstawiona charakterystyka ścieku, przemiany związków organicznych oraz azotu, a także sposoby usuwania związków fosforu ze ścieków. Poruszono także kwestię oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego oraz za pomocą złóż biologicznych. Przedstawiono również podstawy inżynierii bioreaktorów oraz zintegrowane systemy biologicznego usuwania zanieczyszczeń organicznych i związków biogennych ze ścieków. Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Autorzy starali się opisać zarówno procesy zachodzące w oczyszczalni ścieków jak i wykorzystywane w niej technologie. Należy to uznać za zaletę książki. W innych pozycjach wspomina się zwykle mimochodem o możliwościach użycia pewnych
7 procesów w oczyszczaniu ścieków lub wręcz przeciwnie opisywany jest w nich proces oczyszczania od strony technicznej, bez wyjaśnienia mechanizmu jego działania. Merytorycznie można ocenić pracę jako bardzo dobrą. Książka zawiera informacje, które studentowi mogą jeszcze nie być potrzebne, natomiast okażą się niezbędne dla osoby pracującej w oczyszczalni lub na stanowisku wymagającym szczegółowej wiedzy w zakresie biotechnologii oczyszczania wody. W książce zostały zwięźle opisane procesy zachodzące w oczyszczalni, jak i metody oczyszczania ścieków ze związków organicznych i biogenów, a także panujące między nimi zależności. Wykorzystano dużą ilość danych, tabel i wykresów. Przedstawiono także metody służące do określania stanu ścieku (ChZT, BZT). Przy opisie metody autorzy, obok ogólnych informacji, podają przyczyny zmian parametrów, oraz, na przykładach, sposób przywrócenia wcześniejszego stanu. Wymieniono również organizmy występujące w złożonej strukturze, jaką jest ściek. Zabrakło jednak charakterystyki tych organizmów, co ułatwiłoby zrozumienie całej treści. Autorzy wykazali się także dużą wiedzą z zakresu biochemii, skrupulatnie opisując między innymi przemiany tlenowe oraz beztlenowe zachodzące przy udziale bakterii. Szczegółowo tłumaczą skąd wzięły się pewne wzory matematyczne, a ważne równania przedstawione w podrozdziałach umieścili w zbiorczej tabeli. Struktura pracy jest przejrzysta, rozdziały są ze sobą logicznie powiązane. Autorzy zaczynają od podstawowych zagadnień, przechodząc do reakcji jakie mogą zajść w rozmaitych warunkach, na koniec opisując w jakiej formie wykorzystywane są wcześniej wspomniane reakcje (np. osad czynny, złoża), opisując przy tym typy bioreaktorów. Bardzo przydatny jest spis literatury umieszczony na końcu każdego z rozdziałów, co pozwala w łatwy sposób dotrzeć do interesującej czytelnika pozycji. Słabym punktem książki jest bardzo mala ilość cytacji z aktualnej litertury. We wstępie napisane jest, że ze względu na rozwój takich dziedzin jak biologia molekularna czy inżynieria bioprocesorowa podręcznik ma za zadanie aktualizację wiedzy dotyczącej ścieków. Tymczasem większość cytowanych pozycji literaturowych pochodzi z lat 90-tych oraz początków nowego stulecia. Jedynie dziesięć z tych pozycji wydano w ciągu ostatnich czterech lat. Mechanizmy reakcji
8 nie zmieniły się, lecz informacje o używanych metodach, zaczerpnięte z literatury sprzed ponad dekady, trudno uznać za w pełni aktualne. Niełatwo też uwierzyć, aby by jednym z ostatnich wartych wspomnienia osiągnięć na tym polu było odkrycie i rozpowszechnienie procesu beztlenowego utleniania amoniaku Anammox. Podsumowując: książka obejmuje wielodyscyplinarne zagadnienie i może służyć jako podręcznik do więcej niż jednego przedmiotu. Poleciłabym ją także przedsiębiorcom pragnącym założyć oczyszczalnię biologiczną, gdyż zawarte są w niej porównania różnych systemów oraz gotowe rozwiązania, pomocne w podejmowaniu długoterminowych decyzji strategicznych. Autorzy nie skupili się jedynie na wąskim zakresie wiedzy dotyczącej oczyszczalni ścieków. W licznych przypadkach nawiązali do wielu mechanizmów naraz, pozwalając powiązać wiedzę z różnych dziedzin w logiczną całość. Można tym samym uznać, że cel napisania podręcznika został osiągnięty. Korneliusz Miksch jest profesorem zwyczajnym Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej, kierownikiem Katedry Biotechnologii Środowiskowej i autorem podręcznika Biochemia. Ćwiczenia laboratoryjne. Jan Sikora jest zastępcą kierownika tej samej katedry. Obaj od lat zajmują się tematyką oczyszczalni ścieków. Podstawy biotechnologii nie
9 taki twardy orzech do zgryzienia O biotechnologii można pisać na wiele sposobów. Rynek jest pełen publikacji, które omawiają temat bardzo szczegółowo. Zwykle są one napisane nadmiernie skomplikowanie albo przeciwnie zbyt prosto. Aby zgłębić tajniki podstaw tej nauki trzeba było dotąd zaopatrzyć się w kilka czy nawet kilkanaście tytułów, co zazwyczaj i tak nie wystarczało. Wydana w tym roku książka Podstawy biotechnologii pod redakcją naukową Colina Ratledge a i Bjørna Kristiansena w dużej mierze rozwiązuje ten problem. Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Jest to podręcznik akademicki, do którego stworzenia przyczyniło się wielu naukowców z czołowych jednostek badawczych całego świata. Całość podzielona jest na dwie części: typowo teoretyczną, przedstawiającą podstawy, które powinien przyswoić każdy, kto zaczyna przygodę z biotechnologią oraz część ukazującą praktyczne zastosowania tej nauki. Pierwsza część jest napisana bardzo przystępnym językiem i porusza najważniejsze zagadnienia teoretycznej biotechnologii, między innymi problematykę społecznego odbioru nauki, biochemię metabolizmu, podstawowe zagadnienia termodynamiczne i kinetyczne oraz kwestie dotyczące genomu oraz inżynierii genetycznej. Niemal każdy rozdział został napisany przez innego autora, jednak tekst pozostaje spójny. Widać, że autorzy dołożyli starań, aby w rzetelny i przystępny sposób przekazać, niejednokrotnie zawiłe, aspekty teoretyczne biotechnologii. Po przeczytaniu dobrego wstępu teoretycznego rośnie apetyt na jego rozwinięcie w odniesieniu do praktycznych zastosowań biotechnologii i tu niestety spotyka nas nieco rozczarowań. Połowa rozdziałów drugiej części książki dorównuje poziomem pierwszej i również zrozumiale oraz rzeczowo omawia się w niej
10 sposoby wykorzystania wiedzy teoretycznej w praktyce laboratoryjnej. Niestety nie wszyscy autorzy stanęli na wysokości zadania. Wyraźnie rzuca się w oczy tendencja do zbaczania z tematu rozdziału u autorów z prywatnych jednostek. Autorzy z jednostek akademickich sprostali podejmowanej problematyce. Omawiają oni między innymi tajniki hodowli komórkowych, produkcji olejów mikrobiologicznych, kwasów organicznych i aminokwasów, biotechnologii komórek roślinnych oraz zastosowań biotechnologii w ochronie środowiska. Na szczególną pochwałę i uwagę czytelnika zasługują rozdziały dotyczące biotransformacji oraz zastosowań immunochemicznych w biotechnologii. Podręcznik Podstawy biotechnologii można uznać za godny polecenia czytelnikom, którzy pragną posiąść podstawową wiedzę z szerokiego zakresu biotechnologii, a także poznać jej przykładowe praktyczne zastosowania. Propozycja ta szczególnie użyteczna będzie dla studentów pierwszych lat studiów biomedycznych oraz dla tych ze starszych roczników, którzy chcieliby odświeżyć sobie, przyswojony wcześniej, materiał. Książka została wydana przez Wydawnictwo PWN Nadchodzi przełom w leczeniu palaczy Badacze z Fińskiej Akademii Nauk opracowują nowy lek dla nałogowych palaczy. Zespół, skupiony wokół profesora Hannu Raunio, zamierza posłużyć się właściwościami inhibitorów enzymu wątrobowego CYP2A6, które spowalniają metabolizm nikotyny. Przyjmowanie środka,
11 opracowanego na bazie tych badań, miałoby opóźniać pojawienie się objawów głodu nikotynowego, powoli odzwyczajając nałogowca od palenia. Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Nie od dziś wiadomo, że za rozkład nikotyny w wątrobie odpowiada enzym CYP2A6. Badania wskazują, że inhibitory tego enzymu mogą zmniejszyć tempo metabolizmu uzależniającej palaczy substancji. Stosowanie znanych dotąd środków, zawierających te inhibitory, wiązało się jednak z występowaniem działań niepożądanych. Dysponując dokładnym obrazem struktury enzymu CYP2A6 można było rozpocząć badania nad lekiem, który działałby jedynie wybiórczo. Przy pomocy modelowania komputerowego fińscy badacze podjęli próbę stworzenia cząsteczki wiążącej się tylko z określonym miejscem w enzymie. Dzięki dobiegającym końca, czteroletnim pracom odkryto kilka nieznanych dotąd związków, które mogą spełnić oczekiwane założenia. Kolejny etap badań może przyczynić się do powstania nowej kuracji dla chcących zaprzestać palenia. Liczne terapie dla palaczy koncentrowały się dotąd na niwelowaniu nieprzyjemnych skutków odstawienia nikotyny, ułatwiając osobom uzależnionym natychmiastowe rozstanie się nałogiem. Nieskuteczność tego rodzaju leczenia doprowadziła do wniosku, że może lepszym rozwiązaniem byłoby skłonienie pacjenta do ograniczenia palenia przy pomocy środków farmaceutycznych. Dzięki temu uzależniony mógłby stopniowo wyzbyć się nałogu. Lek, nad którym pracuje zespół profesora Raunio, miałby działać na podobnej zasadzie. Zahamowanie tempa metabolizmu nikotyny sprawiłoby bowiem, że organizm palacza znacznie później, niż to się dzieje zazwyczaj, domagałby się kolejnej dawki narkotyku. Zakrojone na szeroką skalę badania nieprzypadkowo mają miejsce właśnie w Finlandii, państwie wiodącym prym w walce z epidemią nikotynizmu. Długofalowym celem fińskiego rządu jest wprowadzenie całkowitego zakazu
12 palenia w tym kraju do roku Inżynier to brzmi dumnie Politechnika Śląska szczyci się niezłą renomą, nie tylko dzięki informatykom, automatykom, chemikom, ale również dzięki kształcącym się tu od kilku lat biotechnologom. Nowy kierunek, w zamyśle międzywydziałowy, sprowadza się do przegonienia studentów przez trzy wydziały i proponowane przez nie zajęcia. W konsekwencji, student wie albo bardzo dużo, albo nie wie nic. Co roku echem odbija się znane wszystkim gdzie to było?!. Biotechnologia na Politechnice Śląskiej, jak już wspomniałam, jest kierunkiem międzywydziałowym. Przez pierwsze dwa lata studenci mają zajęcia na wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki (AEI), Chemicznym i Inżynierii Środowiska i Energetyki (IŚiE). Na początku nie ma większego znaczenia pod który dziekanat się podlega, ponieważ i tak wszyscy mają te same zajęcia. Może z wyjątkiem osób z kierunku zamawianego, który ponoć jest integralną częścią całej biotechnologii, ale tak naprawdę rządzi się swoimi prawami.
13 Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Po dwóch latach każdy wybiera specjalizację zgodną z ofertą wydziału, na jakim będzie się od tej pory uczył. I tak na AEI mamy bioinformatyków, na IŚiE biotechnologów środowiska, a na Wydziale Chemicznym biotechnologów przemysłowych. Od trzeciego roku drogi studentów poszczególnych specjalizacji się rozchodzą. Każda grupa zamyka się w swoich laboratoriach i zapomina o reszcie świata. Nietrudno się domyślić, że każda specjalizacja uważa się za tę najlepszą. Na tym polu prym wiodą chemicy, utwierdzani w przekonaniu o własnej świetności przez wykładowców z własnego wydziału. Lokalne antagonizmy pomiędzy biotechnologami z Wydziału Chemicznego a resztą świata, przypominają nieco śląskie zatargi hanysów z gorolami. Jeden drugiemu nagada, ale tak naprawdę wszyscy się lubią. Jak bardzo punkt widzenia zależy od punktu siedzenia widać na przykładzie bioinformatyków. Poza swoim wydziałem są tymi mądrymi z automy. Natomiast na swoim wydziale to najczęściej panienki z biotechnologii (panów na tym kierunku jest niewielu), śliczne, ale nijak niewpisujące się w stereotyp studenta AEI: chłopaka, który z jednakową perfekcją radzi sobie z komputerem, lutownicą, czy równaniami różniczkowymi. Nie mogę wypowiadać się w imieniu studentów innych specjalizacji, ale, o ile mi wiadomo, bioinformatycy nie narzekają na brak zajęć, ciekawych przedmiotów, a nawet emocji, jakich co semestr dostarczają im kolejne zmiany w planie. Czy jest coś czego można żałować na trzecim roku? Chyba tylko tego, że się nie przykładało do programowania i matematyki. Braki wychodzą na jaw szybciej, niż ktokolwiek by przypuszczał, a niełatwo nadrobić je samodzielnie, czego sama doświadczyłam. Jeszcze jednym powodem, dla którego studia na Politechnice Śląskiej są warte polecenia, jest specyfika kierunku. Inżynier musi mieć praktyczne umiejętności, nie tylko wiedzę teoretyczną. Stąd w planie przeważają zajęcia w przeróżnych laboratoriach specjalistycznych. Jeśli zapyta się studentów Politechniki, dlaczego wybrali akurat uczelnię techniczną, a nie, na przykład, uniwersytet, większość powie, że właśnie dla zdobycia tytułu inżyniera. Po prawie trzech latach spędzonych w murach Politechniki Śląskiej, mogę powiedzieć, że zostanie inżynierem nie wiąże się jedynie z posiadaniem tytułu zawodowego, ale przede
14 wszystkim pozwala nauczyć się unikalnego sposobu myślenia. Znaczenie tego ostatniego uświadomić można sobie dopiero wtedy, kiedy zacznie się rozmawiać z kimś spoza inżynieryjnych kręgów. Czytelnicy mogą mi zarzucić zbytnie zachwalanie kierunku. Być może rzeczywiście oceniam go za mało krytycznie, ale nie jestem w tym odosobniona. Gdy zapytałam znajomych z roku, kto jest zadowolony, pomimo powszechnego narzekania na wszystko i wszystkich, ponad połowa stwierdziła, że gdyby kazano im wybierać jeszcze raz, nie zamieniliby Politechniki na nic innego. Trudno pozostać bezstronnym wobec czegoś, co się podoba. Więcej o omawianych studiach dowiedzieć się można ze strony: chociaż należy zaznaczyć, że nie wszystkie zawarte tam informacje są aktualne. Udekoruj mieszkanie (własnymi) prążkami W ostatnim czasie wśród projektantów wnętrz bardzo modne stało się dekorowanie pomieszczeń zdjęciami z rozdziału elektroforetycznego. Nie mają one nic wspólnego z tandetnymi pseudoartystycznymi obrazami, jakimi handluje wiele (niestety też naszych rodzimych) firm, a efekt estetyczny przedrukowanych na płótno zdjęć z żeli jest bardzo interesujący i nadaje sie do ciekawych aranżacji nie tylko nowoczesnych wnętrz.
15 Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Oczywiście można zamówić wersję z własnym DNA w roli głównej. Wymazówka do pobrania komórek z jamy ustnej jest dostarczana przez producenta, który podejmuje sie wykonania izolacji DNA i jego amplifikacji. Cena takiego obrazu zaczyna się od 161 euro. Więcej obrazów zobaczysz w galerii, na stronie jednego z producentów (DNA 11), którego propozycję aranżacji wnętrza pokazaliśmy na zdjęciu. Kuriozalny limit co najmniej 180
16 punktów ECTS Uchwalony w błyskawicznym tempie pakiet ustaw mających zreformować polską naukę i szkolnictwo wyższe zawiera szereg kontrowersyjnych zapisów. Nowe przepisy sprawiają niejednokrotnie wrażenie stworzonych na gorąco i pozostaje jedynie mieć nadzieję na to, że zostaną one ochłodzone przez precyzyjne przepisy wykonawcze. Żeby zobrazować trudności z jakimi przyjdzie się zmagać tym, których dotyczą wprowadzone zmiany w prawie, a zatem naukowcom, studentom, administracji uczelni, wystarczy spojrzeć na jeden tylko przykład. Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Artykuł 170a, paragraf 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym zyskał obecnie brzmienie następujące: Student studiów stacjonarnych w uczelni publicznej ma prawo bez wnoszenia opłat do korzystania z zajęć, za które może uzyskać liczbę punktów ECTS, o których mowa w art. 164a. Żeby uniknąć nieporozumień i mylnych interpretacji, można było w tym miejscu rzeczoną liczbę punktów, które studentowi przysługują za darmo, po prostu wymienić. Ustawodawca jednak zdecydował się odesłać obywatela do artykułu 164a. Tenże głosi: W celu uzyskania dyplomu ukończenia studiów pierwszego stopnia student jest obowiązany uzyskać co najmniej 180 punktów ECTS, studiów drugiego stopnia co najmniej 90 punktów ECTS, jednolitych studiów magisterskich co najmniej 300 punktów ECTS w systemie studiów pięcioletnich oraz 360 punktów ECTS w systemie studiów sześcioletnich. W tym kontekście zdumienie musi wywołać kolejny paragraf artykułu 170a, odnoszący się do limitu punktów ECTS, o którym mowa w art. 164a. Z powyższych zapisów można wysnuć logiczny wniosek, że oto ustawodawca ustalił limit punktów ECTS, jakie student studiów pierwszego stopnia może wykorzystać bez dodatkowych opłat na co najmniej 180. Miejmy nadzieję, że ten sam, niezmiennie bezosobowy (bo któż by chciał brać
17 odpowiedzialność za podobnie sformułowane przepisy?) ustawodawca nie zabierze się równie ochoczo do zmian w innych dziedzinach prawa. Mógłby wtedy, kierując się takoż kulawą logiką i językowym dyletanctwem, ustalić limit dopuszczalnej ilości alkoholu we krwi kierowcy na co najmniej 0,5 promila, czego tragiczne konsekwencje nietrudno przewidzieć. W omawianym zaś przypadku ucierpią przede wszystkim studenci, usiłujący na próżno dociec, co ich czeka w zreformowanym naprędce systemie szkolnictwa wyższego. Nikt rozsądny nie ma chyba wątpliwości co do tego, że reforma szkolnictwa wyższego w Polsce, kraju o jednym z najwyższych na świecie współczynniku scholaryzacji, jest niezbędna, ale przeprowadzanie jej w sposób pospieszny i nieuważny grozi przysporzeniem nowych problemów, niepozbawionym im przecież, studentom. H1N1 Co z tą witaminą? W marcowym numerze polskiego wydania Scientific American czytamy o sporze, jaki wynikł w ostatnim czasie między lekarzami, a dotyczy on witaminy D. Od dekady już pacjentom ze strefy umiarkowanej zaleca się przyjmowanie zwiększonych dawek tej witaminy, czy to w suplementach, czy też w bogatym w nią pokarmie. Takie zalecenia oparte są na przeprowadzonych badaniach,
18 wskazujących na zmniejszenie ryzyka wystąpienia niektórych chorób, jak np. cukrzycy typu I czy pewnych typów nowotworów. Jednak przedstawiony ostatnio raport Institute of Medicine, oparty na badaniach klinicznych z grupą kontrolną, która zamiast witaminy D otrzymywała placebo ukazuje, że zwiększone jej dawki mogą nie tylko nie pomagać, ale nawet szkodzić. Wyniki badań potwierdziły wpływ AUTS2 na regulację spożycia alkoholu Raportowi sprzeciwia się cała rzesza lekarzy, którzy ufają wieloletnim, populacyjnym badaniom epidemiologicznym, które jasno wskazują na korzystny wpływ suplementacji. Negują badania kliniczne, wskazując na trudności w utrzymaniu idealnych warunków grupy kontrolnej (zróżnicowane zawartości w pokarmie, współdziałanie z innymi składnikami odżywczymi). W najbliższym czasie oczekujemy na ogłoszenie wytycznych Endocrine Society, która już teraz zaleca dawki wyższe niż Institute of Medicine. Zapewne te zalecenia ostudzą, lub jeszcze bardziej zaostrzą ten spór.
19 Kontraktowy diagnosta laboratoryjny Zatrudnienie diagnostów laboratoryjnych na zasadzie kontraktów wciąż budzi wątpliwości. Zamieszczamy opinię prawną Krajowego Związku Zawodowego Pracowników Medycznych Laboratoriów Diagnostycznych (KZZPMLD) dotyczącą tego problemu. Samozatrudnienie diagnosty laboratoryjnego jest dopuszczalne. Opinia została sporządzona w Gorzowie Wielkopolskim 5 lutego 2009 r. przez radcę prawnego Pawła Cierkońskiego. Opinia Przedmiot: Dopuszczalność tzw. samozatrudnienia w zakresie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego Wywód: W polskim systemie prawnym obowiązuje zasada wolności wykonywania działalności gospodarczej i wolności wykonywania zawodu. Wynika ona bezpośrednio z Konstytucji RP, a także z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Oznacza to, że co do zasady, każdy może prowadzić taką działalność, jaką sobie wybierze i nie musi spełniać żadnych dodatkowych warunków. Możliwość ograniczenia tej wolności, poprzez wprowadzenie m.in. koncesjonowania, działalności regulowanych, stanowi swoisty wyjątek od pełnej swobody w wykonywaniu działalności gospodarczej. Takie wyjątki mogą być wprowadzone jedynie w drodze wyraźnych (a więc nie dorozumianych) zapisów ustawowych. Typowym przykładem takiej działalności jest wykonywanie zawodu lekarza. Zawód lekarza może być wykonywany przez osoby, które spełniły szereg warunków określonych w przepisach szczegółowych i zgodnie z wymogami stawianymi przez te przepisy. Poza specjalnymi wymogami dotyczącymi wykształcenia, cech osobowych, stażu, ustawa o zawodach lekarza i lekarza
20 dentysty przewiduje w art. 49a formy wykonywania indywidualnej praktyki lekarskiej, jednocześnie wyraźnie stanowiąc, że działalność lekarza jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Właśnie z tego przepisu wynika uprawnienie lekarza do wykonywania praktyki lekarskiej oraz ograniczenie do wykonywania zawodu tylko w wymienionych formach prawnych. Skoro w ustawie o diagnostyce laboratoryjnej nie ma identycznych zapisów jak w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty, to oznacza to tyle i tylko tyle, że diagnosta nie podlega aż takim ograniczeniom jak np. lekarz. Błędnym natomiast rozumowaniem jest wyinterpretowywanie z tego faktu jakiegoś zakazu do podejmowania działalności gospodarczej przez diagnostę, skoro w Polsce obowiązuje swoboda w tym zakresie, która w przypadku diagnosty nie jest ograniczoną do określonych form wykonywania tych czynności. Kolejny aspekt lekarz, wykonując praktykę lekarską w formach narzuconych mu przez ustawę, udziela świadczenia zdrowotnego (art. 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej). Jeśli chodzi zaś o diagnostów należy zwrócić uwagę na art. 1 pkt 1 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej w przeciwieństwie do lekarza, diagnosta nie świadczy usług zdrowotnych to laboratorium medyczne jest świadczeniodawcą. A forma prawna, w której taki diagnosta podejmuje współpracę z laboratorium, może być dowolna (skoro nigdzie nie przewiduje się żadnych ograniczeń w tym zakresie). To właśnie laboratorium medyczne jest zakładem opieki zdrowotnej (art. 17 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej). Nie ma więc jakiegokolwiek powodu do narzucania formy współpracy diagnosty z takim niezależnym laboratorium medycznym. Współpraca stron może odbywać się na zasadzie zatrudnienia diagnosty przez laboratorium na umowę o pracę, ale może polegać także np. na prowadzeniu przez diagnostę działalności gospodarczej i podpisaniu z laboratorium medycznym (które jest zoz em) stosownego kontraktu. Oczywistym jest, że diagnosta podlega wielu ograniczeniom co do samego wykonywania czynności diagnosty laboratoryjnego. Przede wszystkim wszelkie czynności diagnostyczne może wykonywać tylko i wyłącznie w laboratorium medycznym (art. 16 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej). Nie oznacza to
21 jednak, że sam musi takie laboratorium założyć. Dla uzasadnienia powyższego stanowiska można przytoczyć sprawę rozpatrywaną przez Prokuraturę. Stwierdzono, że diagnosta, który podejmie się autoryzowania wyników badań wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w jednostce nie będącej zoz-em naraża się na odpowiedzialność dyscyplinarną przed Rzecznikiem Dyscyplinarnym KIDL (postanowienie Prokuratury Rejonowej z dnia r., sygn. Akt 1797/07/D). Z tego postanowienia wynika, że nieprawidłowość w omawianym przypadku nie jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej (na co niektórzy błędnie kładą nacisk), ale z autoryzowaniem wyników badań w jednostce nie będącej zoz em. Jak stwierdzono wcześniej, diagnosta ma obowiązek wykonywać czynności diagnostyczne tylko w laboratorium medycznym (a więc tylko w zoz zie). Możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności dyscyplinarnej przez Rzecznika Dyscyplinarnego KIDL związana jest właśnie z naruszeniem art. 16 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej, a nie z faktem formy prawnej współpracy diagnosty z laboratorium. Również Kodeks Etyki Diagnosty Laboratoryjnego nie zawiera żadnych postanowień w zakresie formy prawnej współpracy diagnosty z laboratorium medycznym. Gdyby zapisy ograniczające formę nawiązania współpracy jedynie do umowy o pracę lub konieczności założenia własnego zoz u znalazły się w Kodeksie, należałoby uznać je za sprzeczne z prawem, z uwagi na brak podstaw prawnych pozwalających samorządowi na taką decyzję. Reasumując, jeśli diagnosta laboratoryjny przestrzega postanowień ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz innych ustaw, nie można go pociągnąć do jakiejkolwiek odpowiedzialności z powodu podjęcia współpracy z laboratorium medycznym na innej zasadzie niż umowa o pracę. Żaden przepis nie warunkuje możliwości wykonywania czynności diagnostycznych przez diagnostę od założenia przez niego zoz. Tylko laboratorium medyczne, samo w sobie będące zoz em, jest świadczeniodawcą, dlatego nie ma ani obowiązku, ani tym bardziej konieczności, aby zakładać kolejny zoz przez diagnostę. Diagnosta, w przeciwieństwie do
22 lekarza, nigdy nie będzie stroną świadczącą usługi diagnostyczne (świadczenia zdrowotne w rozumieniu ustawy o zakładach opieki zdrowotnej), niezależnie czy sam utworzy zoz, czy nie. Zawsze podmiotem tym będzie laboratorium medyczne, z którym diagnosta współpracuje, w dowolnie wybranej przez siebie formie prawnej. Wnioski Prawo dopuszcza tzw. samozatrudnienie na zasadach ogólnych w zakresie wykonywania zawody diagnosty laboratoryjnego, bez konieczności zakładania przez diagnostę n-zoz u. Samozatrudnienie w zakresie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego jest dopuszczalne Źródło: Opinia Radcy Prawnego w sprawie dopuszczalności tzw. samozatrudnienia w zakresie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego sporządzona dla KZZPMLD. Ponieważ samozatrudnienie diagnostów laboratoryjnych na zasadzie kontraktów wciąż budzi wątpliwości zamieszczamy opinię prawną Krajowego Związku Zawodowego Pracowników Medycznych Laboratoriów Diagnostycznych (KZZPMLD) dotycząca tego problemu. Opinia została sporządzona w Gorzowie Wielkopolskim 5 lutego 2009 r. przez radcę prawnego Pawła Cierkońskiego.
23 Opinia Przedmiot: Dopuszczalność tzw. samozatrudnienia w zakresie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego Wywód: W polskim systemie prawnym obowiązuje zasada wolności wykonywania działalności gospodarczej i wolności wykonywania zawodu. Wynika ona bezpośrednio z Konstytucji RP, a także z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Oznacza to, że co do zasady, każdy może prowadzić taką działalność, jaką sobie wybierze i nie musi spełniać żadnych dodatkowych warunków. Możliwość ograniczenia tej wolności, poprzez wprowadzenie m.in. koncesjonowania, działalności regulowanych, stanowi swoisty wyjątek od pełnej swobody w wykonywaniu działalności gospodarczej. Takie wyjątki mogą być wprowadzone jedynie w drodze wyraźnych (a więc nie dorozumianych) zapisów ustawowych. Typowym przykładem takiej działalności jest wykonywanie zawodu lekarza. Zawód lekarza może być wykonywany przez osoby, które spełniły szereg warunków określonych w przepisach szczegółowych i zgodnie z wymogami stawianymi przez te przepisy. Poza specjalnymi wymogami dotyczącymi wykształcenia, cech osobowych, stażu, ustawa o zawodach lekarza i lekarza
24 dentysty przewiduje w art. 49a formy wykonywania indywidualnej praktyki lekarskiej, jednocześnie wyraźnie stanowiąc, że działalność lekarza jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Właśnie z tego przepisu wynika uprawnienie lekarza do wykonywania praktyki lekarskiej oraz ograniczenie do wykonywania zawodu tylko w wymienionych formach prawnych. Skoro w ustawie o diagnostycelaboratoryjnej nie ma identycznych zapisów jak w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty, to oznacza to tyle i tylko tyle, że diagnosta nie podlega aż takim ograniczeniom jak np. lekarz. Błędnym natomiast rozumowaniem jest wyinterpretowywanie z tego faktu jakiegoś zakazu do podejmowania działalności gospodarczej przez diagnostę, skoro w Polsce obowiązuje swoboda w tym zakresie, która w przypadku diagnosty nie jest ograniczoną do określonych form wykonywania tych czynności. Kolejny aspekt lekarz, wykonując praktykę lekarską w formach narzuconych mu przez ustawę, udziela świadczenia zdrowotnego (art. 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej). Jeśli chodzi zaś o diagnostów należy zwrócić uwagę na art. 1 pkt 1 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej w przeciwieństwie do lekarza, diagnosta nie świadczy usług zdrowotnych to laboratorium medyczne jest świadczeniodawcą. A forma prawna, w której taki diagnosta podejmuje współpracę z laboratorium, może być dowolna (skoro nigdzie nie przewiduje się żadnych ograniczeń w tym zakresie). To właśnie laboratorium medyczne jest zakładem opieki
25 zdrowotnej (art. 17 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej). Nie ma więc jakiegokolwiek powodu do narzucania formy współpracy diagnosty z takim niezależnym laboratorium medycznym. Współpraca stron może odbywać się na zasadzie zatrudnienia diagnosty przez laboratorium na umowę o pracę, ale może polegać także np. na prowadzeniu przez diagnostę działalności gospodarczej i podpisaniu z laboratorium medycznym (które jest zoz em) stosownego kontraktu. Oczywistym jest, że diagnosta podlega wielu ograniczeniom co do samego wykonywania czynności diagnosty laboratoryjnego. Przede wszystkim wszelkie czynności diagnostyczne może wykonywać tylko i wyłącznie w laboratorium medycznym (art. 16 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej). Nie oznacza to jednak, że sam musi takie laboratorium założyć. Dla uzasadnienia powyższego stanowiska można przytoczyć sprawę rozpatrywaną przez Prokuraturę. Stwierdzono, że diagnosta, który podejmie się autoryzowania wyników badań wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w jednostce nie będącej zoz-em naraża się na odpowiedzialność dyscyplinarną przed Rzecznikiem Dyscyplinarnym KIDL (postanowienie Prokuratury Rejonowej z dnia r., sygn. Akt 1797/07/D). Z tego postanowienia wynika, że nieprawidłowość w omawianym przypadku nie jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej (na co niektórzy błędnie kładą nacisk), ale z autoryzowaniem wyników badań w jednostce nie będącej zoz em. Jak stwierdzono wcześniej, diagnosta ma obowiązek wykonywać czynności diagnostyczne tylko w laboratorium medycznym (a więc tylko w zoz zie). Możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności dyscyplinarnej przez Rzecznika Dyscyplinarnego KIDL związana jest właśnie z naruszeniem art. 16 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej, a nie z faktem formy prawnej współpracy diagnosty z laboratorium.
26 Również Kodeks Etyki Diagnosty Laboratoryjnego nie zawiera żadnych postanowień w zakresie formy prawnej współpracy diagnosty z laboratorium medycznym. Gdyby zapisy ograniczające formę nawiązania współpracy jedynie do umowy o pracę lub konieczności założenia własnego zoz u znalazły się w Kodeksie, należałoby uznać je za sprzeczne z prawem, z uwagi na brak podstaw prawnych pozwalających samorządowi na taką decyzję. Reasumując, jeśli diagnosta laboratoryjny przestrzega postanowień ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz innych ustaw, nie można go pociągnąć do jakiejkolwiek odpowiedzialności z powodu podjęcia współpracy z laboratorium medycznym na innej zasadzie niż umowa o pracę. Żaden przepis nie warunkuje możliwości wykonywania czynności diagnostycznych przez diagnostę od założenia przez niego zoz. Tylko laboratorium medyczne, samo w sobie będące zoz em, jest świadczeniodawcą, dlatego nie ma ani obowiązku, ani tym bardziej konieczności, aby zakładać kolejny zoz przez diagnostę. Diagnosta, w przeciwieństwie do lekarza, nigdy nie będzie stroną świadczącą usługi diagnostyczne (świadczenia zdrowotne w rozumieniu ustawy o zakładach opieki zdrowotnej), niezależnie czy sam utworzy zoz, czy nie. Zawsze podmiotem tym będzie l Ponieważ samozatrudnienie diagnostów laboratoryjnych na zasadzie kontraktów wciąż budzi wątpliwości zamieszczamy opinię prawną Krajowego Związku Zawodowego Pracowników Medycznych Laboratoriów Diagnostycznych (KZZPMLD) dotycząca tego problemu.
27 Opinia została sporządzona w Gorzowie Wielkopolskim 5 lutego 2009 r. przez radcę prawnego Pawła Cierkońskiego. Opinia Przedmiot: Dopuszczalność tzw. samozatrudnienia w zakresie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego Wywód: W polskim systemie prawnym obowiązuje zasada wolności wykonywania działalności gospodarczej i wolności wykonywania zawodu. Wynika ona bezpośrednio z Konstytucji RP, a także z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Oznacza to, że co do zasady, każdy może prowadzić taką działalność, jaką sobie wybierze i nie musi spełniać żadnych dodatkowych warunków. Możliwość ograniczenia tej wolności, poprzez wprowadzenie m.in. koncesjonowania, działalności regulowanych, stanowi swoisty wyjątek od pełnej swobody w wykonywaniu działalności gospodarczej. Takie wyjątki mogą być wprowadzone jedynie w drodze wyraźnych (a więc nie dorozumianych) zapisów ustawowych. Typowym przykładem takiej działalności jest wykonywanie zawodu lekarza. Zawód lekarza może być wykonywany przez osoby, które spełniły szereg warunków określonych w przepisach szczegółowych i zgodnie z wymogami stawianymi przez te przepisy. Poza specjalnymi wymogami dotyczącymi wykształcenia, cech osobowych, stażu, ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty przewiduje w art. 49a formy wykonywania indywidualnej praktyki lekarskiej, jednocześnie wyraźnie stanowiąc, że działalność lekarza jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Właśnie z tego przepisu wynika uprawnienie lekarza do wykonywania praktyki lekarskiej oraz ograniczenie do wykonywania zawodu tylko w wymienionych formach prawnych. Skoro w ustawie o diagnostyce laboratoryjnej nie ma identycznych zapisów jak w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty, to oznacza to tyle i tylko tyle, że diagnosta nie podlega aż takim ograniczeniom jak np. lekarz. Błędnym natomiast rozumowaniem jest wyinterpretowywanie z tego faktu jakiegoś zakazu do podejmowania działalności gospodarczej przez diagnostę, skoro w Polsce obowiązuje swoboda w tym zakresie, która w
28 przypadku diagnosty nie jest ograniczoną do określonych form wykonywania tych czynności. Kolejny aspekt lekarz, wykonując praktykę lekarską w formach narzuconych mu przez ustawę, udziela świadczenia zdrowotnego (art. 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej). Jeśli chodzi zaś o diagnostów należy zwrócić uwagę na art. 1 pkt 1 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej w przeciwieństwie do lekarza, diagnosta nie świadczy usług zdrowotnych to laboratorium medyczne jest świadczeniodawcą. A forma prawna, w której taki diagnosta podejmuje współpracę z laboratorium, może być dowolna (skoro nigdzie nie przewiduje się żadnych ograniczeń w tym zakresie). To właśnie laboratorium medyczne jest zakładem opieki zdrowotnej (art. 17 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej). Nie ma więc jakiegokolwiek powodu do narzucania formy współpracy diagnosty z takim niezależnym laboratorium medycznym. Współpraca stron może odbywać się na zasadzie zatrudnienia diagnosty przez laboratorium na umowę o pracę, ale może polegać także np. na prowadzeniu przez diagnostę działalności gospodarczej i podpisaniu z laboratorium medycznym (które jest zoz em) stosownego kontraktu. Oczywistym jest, że diagnosta podlega wielu ograniczeniom co do samego wykonywania czynności diagnosty laboratoryjnego. Przede wszystkim wszelkie czynności diagnostyczne może wykonywać tylko i wyłącznie w laboratorium medycznym (art. 16 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej). Nie oznacza to jednak, że sam musi takie laboratorium założyć. Dla uzasadnienia powyższego stanowiska można przytoczyć sprawę rozpatrywaną przez Prokuraturę. Stwierdzono, że diagnosta, który podejmie się autoryzowania wyników badań wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w jednostce nie będącej zoz-em naraża się na odpowiedzialność dyscyplinarną przed Rzecznikiem Dyscyplinarnym KIDL (postanowienie Prokuratury Rejonowej z dnia r., sygn. Akt 1797/07/D). Z tego postanowienia wynika, że nieprawidłowość w omawianym przypadku nie jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej (na co niektórzy błędnie kładą nacisk), ale z autoryzowaniem wyników badań w jednostce nie będącej zoz em. Jak stwierdzono wcześniej,
29 diagnosta ma obowiązek wykonywać czynności diagnostyczne tylko w laboratorium medycznym (a więc tylko w zoz zie). Możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności dyscyplinarnej przez Rzecznika Dyscyplinarnego KIDL związana jest właśnie z naruszeniem art. 16 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej, a nie z faktem formy prawnej współpracy diagnosty z laboratorium. Również Kodeks Etyki Diagnosty Laboratoryjnego nie zawiera żadnych postanowień w zakresie formy prawnej współpracy diagnosty z laboratorium medycznym. Gdyby zapisy ograniczające formę nawiązania współpracy jedynie do umowy o pracę lub konieczności założenia własnego zoz u znalazły się w Kodeksie, należałoby uznać je za sprzeczne z prawem, z uwagi na brak podstaw prawnych pozwalających samorządowi na taką decyzję. Reasumując, jeśli diagnosta laboratoryjny przestrzega postanowień ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz innych ustaw, nie można go pociągnąć do jakiejkolwiek odpowiedzialności z powodu podjęcia współpracy z laboratorium medycznym na innej zasadzie niż umowa o pracę. Żaden przepis nie warunkuje możliwości wykonywania czynności diagnostycznych przez diagnostę od założenia przez niego zoz. Tylko laboratorium medyczne, samo w sobie będące zoz em, jest świadczeniodawcą, dlatego nie ma ani obowiązku, ani tym bardziej konieczności, aby zakładać kolejny zoz przez diagnostę. Diagnosta, w przeciwieństwie do lekarza, nigdy nie będzie stroną świadczącą usługi diagnostyczne (świadczenia zdrowotne w rozumieniu ustawy o zakładach opieki zdrowotnej), niezależnie czy sam utworzy zoz, czy nie. Zawsze podmiotem tym będzie laboratorium medyczne, z którym diagnosta współpracuje, w dowolnie wybranej przez siebie formie prawnej. Wnioski Prawo dopuszcza tzw. samozatrudnienie na zasadach ogólnych w zakresie wykonywania zawody diagnosty laboratoryjnego, bez konieczności zakładania przez diagnostę n-zoz u. Źródło: Opinia Radcy Prawnego w sprawie dopuszczalności tzw. samozatrudnienia w zakresie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego udostępniona KZZPMLD.
30 aboratorium medyczne, z którym diagnosta współpracuje, w dowolnie wybranej przez siebie formie prawnej. Wnioski Prawo dopuszcza tzw. samozatrudnienie na zasadach ogólnych w zakresie wykonywania zawody diagnosty laboratoryjnego, bez konieczności zakładania przez diagnostę n-zoz u. Źródło: Opinia Radcy Prawnego w sprawie dopuszczalności tzw. samozatrudnienia w zakresie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego udostępniona KZZPMLD.
Kontraktowy diagnosta laboratoryjny
Kontraktowy diagnosta laboratoryjny Zatrudnienie diagnostów laboratoryjnych na zasadzie kontraktów wciąż budzi wątpliwości. Zamieszczamy opinię prawną Krajowego Związku Zawodowego Pracowników Medycznych
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia. dla kierunku Biotechnologia medyczna. studia drugiego stopnia. Załącznik nr 3 do uchwały nr 265/2017. I.
Efekty kształcenia Załącznik nr 3 do uchwały nr 265/2017 dla kierunku Biotechnologia medyczna studia drugiego stopnia I. Informacja ogólne 1. Jednostka prowadząca kierunek: Wydział Lekarski II, Uniwersytet
Bardziej szczegółowoStudia podyplomowe: Nauczanie biologii w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych
Studia podyplomowe: Nauczanie biologii w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych Głównym celem studiów podyplomowych Nauczanie biologii w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych jest przekazanie słuchaczom
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp Rozdział III
Spis treści Wstęp... 9 Rozdział I Wiadomości ogólne o konstytucji jako najważniejszym w państwie akcie prawnym... 13 1. Pojęcie, geneza i funkcje konstytucji... 13 2. Konstytucja ustawą zasadniczą państwa...
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia dla kierunku Biotechnologia
Efekty kształcenia dla kierunku Biotechnologia Załącznik nr 1 do Uchwały Nr 671 Senatu UWM w Olsztynie z dnia 6 marca 2015 roku zmieniającej Uchwałę Nr 907 Senatu UWM w Olsztynie z dnia 27 kwietnia 2012
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia dla kierunku Biologia
Załącznik nr 1 do Uchwały Nr 672 Senatu UWM w Olsztynie z dnia 6 marca 2015 roku zmieniającej Uchwałę Nr 916 Senatu UWM w Olsztynie z dnia 27 kwietnia 2012 roku w sprawie określenia efektów kształcenia
Bardziej szczegółowoOpis efektów kształcenia na kierunku architektura krajobrazu studia drugiego stopnia na specjalności: kształtowanie i ochrona krajobrazu
Załącznik nr 1 Opis efektów kształcenia na kierunku architektura krajobrazu studia drugiego stopnia na specjalności: kształtowanie i ochrona krajobrazu Obszar/obszary kształcenia, w których umiejscowiony
Bardziej szczegółowoWzorcowe efekty kształcenia dla kierunku studiów biotechnologia studia pierwszego stopnia profil ogólnoakademicki
Załącznik nr 2 do Uchwały Rady Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii UJ z dnia 19 czerwca 2018 r. w sprawie programu i planu studiów na kierunku BIOTECHNOLOGIA na poziomie studiów pierwszego stopnia
Bardziej szczegółowoKlub Młodego Wynalazcy - Laboratoria i wyposażenie. Pracownia genetyki
Klub Młodego Wynalazcy - Laboratoria i wyposażenie Zadbaliśmy o to, żeby wyposażenie w Klubie Młodego Wynalazcy było w pełni profesjonalne. Ważne jest, aby dzieci i młodzież, wykonując doświadczenia korzystały
Bardziej szczegółowoZadanie 9: Oferta edukacyjna na nowej specjalności Pomiary technologiczne i biomedyczne na kierunku Elektrotechnika, WEAIiE
Zadanie 9: Oferta edukacyjna na nowej specjalności Pomiary technologiczne i biomedyczne na kierunku Elektrotechnika, WEAIiE W ramach zadania nr 9 pt. Utworzenie nowej specjalności Pomiary technologiczne
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia dla kierunku: Biotechnologia II stopień
Efekty kształcenia dla kierunku: Biotechnologia II stopień 1. Kierunek: Biotechnologia 2. Krótki opis kierunku: Zgodnie z definicją Międzynarodowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD)
Bardziej szczegółowoOpis zakładanych efektów kształcenia OPIS ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Załącznik nr 2 do Uchwały Rady Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii UJ z dnia 19czerwca 2018 r. w sprawie zmian programu i planu na BIOCHEMIA na poziomie pierwszego stopnia (według wzoru zawartego
Bardziej szczegółowoSzczecin, dnia 01 grudnia 2011 r.
Szczecin, dnia 01 grudnia 2011 r. Szanowna Pani dr n. med. Agnieszka Ruchała-Tyszler Wiceprezes Okręgowej Rady Lekarskiej Okręgowa Izba Lekarska w Szczecinie w miejscu OPINIA PRAWNA wydana na zlecenie
Bardziej szczegółowoS YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma c j e ogólne
Załącznik Nr 3 do Uchwały Senatu PUM 14/2012 S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma c j e ogólne Kod modułu Rodzaj modułu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Nazwa modułu INŻYNIERIA
Bardziej szczegółowoWYNIKI BADAŃ NAD ATRAKCYJNOŚCIĄ ZAJĘĆ PROWADZONYCH PRZY ZASTOSOWANIU TABLICY INTERAKTYWNEJ
73 WYNIKI BADAŃ NAD ATRAKCYJNOŚCIĄ ZAJĘĆ PROWADZONYCH PRZY ZASTOSOWANIU TABLICY INTERAKTYWNEJ Małgorzata Nodzyńska Zakład Dydaktyki Chemii, Instytut Biologii, Akademia Pedagogiczna im. KEN, Kraków słowa
Bardziej szczegółowoUchwała nr 85/2017 z dnia 30 maja 2017 r. Senatu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Uchwała nr 85/2017 z dnia 30 maja 2017 r. Senatu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w sprawie potwierdzenia utworzenia na Wydziale Nauk Biomedycznych i Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Medycznego w
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA Nr 31/2014 Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 26 marca 2014 r.
UCHWAŁA Nr 31/2014 Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie utworzenia kierunku genetyka i biologia eksperymentalna - studia pierwszego stopnia oraz zmieniająca uchwałę w sprawie
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia dla kierunku studiów CHEMIA studia pierwszego stopnia profil ogólnoakademicki
Załącznik nr 1 Efekty kształcenia dla kierunku studiów CHEMIA studia pierwszego stopnia profil ogólnoakademicki Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów chemia należy do obszaru
Bardziej szczegółowoTeoria ewolucji. Podstawowe pojęcia. Wspólne pochodzenie.
Teoria ewolucji Podstawowe pojęcia. Wspólne pochodzenie. Informacje Kontakt: Paweł Golik Instytut Genetyki i Biotechnologii, Pawińskiego 5A pgolik@igib.uw.edu.pl Informacje, materiały: http://www.igib.uw.edu.pl/
Bardziej szczegółowoWIEDZA. Odniesienie do: -uniwersalnych charakterystyk poziomów PRK oraz -charakterystyk drugiego stopnia PRK. Symbole efektów kierunkowych
OPIS ZAKŁADANYCH EFEKTÓW UCZENIA SIĘ NAZWA KIERUNKU STUDIÓW: biotechnologia POZIOM STUDIÓW: stacjonarne studia drugiego stopnia PROFIL STUDIÓW: ogólnoakademicki Opis zakładanych efektów uczenia się uwzględnia
Bardziej szczegółowobiologia rozwoju/bezkręgowce: taksonomia, bezkręgowce: morfologia funkcjonalna i filogeneza i biologia rozwoju mikologia systematyczna
matematyka chemia ogólna i nieorganiczna chemia organiczna biologia roślin podstawy statystyki botanika systematyczna botanika zajęcia terenowe bezkręgowce: morfologia funkcjonalna i biologia rozwoju/bezkręgowce:
Bardziej szczegółowoOcena rozprawy na stopień doktora nauk medycznych lekarz Małgorzaty Marii Skuzy
Dr hab. n. med. Elżbieta Jurkiewicz, prof. nadzw. Warszawa, 6 lipca 2016 Kierownik Zakładu Diagnostyki Obrazowej Instytut Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie Ocena rozprawy na stopień doktora nauk
Bardziej szczegółowoProgram studiów. Wydział Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii
Załącznik nr 1 do Uchwały Rady Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii UJ z dnia 19 czerwca 2018 r. w sprawie programu i planu studiów na kierunku BIOTECHNOLOGIA MOLEKULARNA na poziomie studiów
Bardziej szczegółowo[2ZPK/KII] Inżynieria genetyczna w kosmetologii
[2ZPK/KII] Inżynieria genetyczna w kosmetologii 1. Ogólne informacje o module Nazwa modułu Kod modułu Nazwa jednostki prowadzącej modułu Nazwa kierunku studiów Forma studiów Profil kształcenia Semestr
Bardziej szczegółowoS YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Informacje ogólne. Biotechnologie ochrony środowiska. Prof. dr hab. Elżbieta Kalisińska
Załącznik Nr 3 do Uchwały Senatu PUM 14/2012 S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Informacje ogólne Kod modułu Rodzaj modułu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Forma studiów Rok studiów Nazwa
Bardziej szczegółowoSpis treści. Analiza i modelowanie_nowicki, Chomiak_Księga1.indb :03:08
Spis treści Wstęp.............................................................. 7 Część I Podstawy analizy i modelowania systemów 1. Charakterystyka systemów informacyjnych....................... 13 1.1.
Bardziej szczegółowoUchwała nr 390/2012 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2012 r.
Uchwała nr 390/2012 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2012 r. w sprawie: określenia efektów kształcenia dla kierunku ogrodnictwo o profilu ogólnoakademickim prowadzonego na
Bardziej szczegółowoDo uzyskania kwalifikacji pierwszego stopnia (studia inżynierskie) na kierunku BIOTECHNOLOGIA wymagane są wszystkie poniższe efekty kształcenia
Kierunek studiów: BIOTECHNOLOGIA Forma studiów: stacjonarne Rodzaj studiów: studia pierwszego stopnia - inżynierskie Czas trwania studiów: 3,5 roku (7 semestrów, 1 semestr - 15 tygodni) Liczba uzyskanych
Bardziej szczegółowoZakładane efekty kształcenia dla kierunku
Zakładane efekty dla kierunku Jednostka prowadząca kierunek studiów Nazwa kierunku studiów Specjalności Obszar Profil Poziom Forma Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta Dziedziny nauki i dyscypliny
Bardziej szczegółowoII Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym Kierunek: BIOMEDYCYNA 2015-2018 Poziom studiów: pierwszy stopień Profil: Praktyczny SEMESTR I
II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym Kierunek: BIOMEDYCYNA 2015-2018 Poziom studiów: pierwszy stopień Profil: Praktyczny SEMESTR I PRZEDMIOT Chemia ogólna EFEKTY KSZTAŁCENIA 1. posiada wiedzę
Bardziej szczegółowoKARTA KURSU. Biotechnology in Environmental Protection. Kod Punktacja ECTS* 1
KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Biotechnologia w ochronie środowiska Biotechnology in Environmental Protection Kod Punktacja ECTS* 1 Koordynator Prof. dr hab. Maria Wędzony Zespół dydaktyczny: Prof.
Bardziej szczegółowoUchwała nr 152/2014 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2014 r.
Uchwała nr 152/2014 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2014 r. w sprawie: utworzenia na Wydziale Technologii Drewna kierunku studiów inżynieria oraz określenia dla niego efektów
Bardziej szczegółowoSylabus Biologia molekularna
Sylabus Biologia molekularna 1. Metryczka Nazwa Wydziału Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Program kształcenia Farmacja, jednolite studia magisterskie, forma studiów: stacjonarne
Bardziej szczegółowoSYLABUS. DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) Wykł. Ćw. Konw. Lab. Sem. ZP Prakt. GN Liczba pkt ECTS
SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2018-2020 (skrajne daty) 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Genetyka Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa jednostki prowadzącej
Bardziej szczegółowoFizjologia roślin - opis przedmiotu
Fizjologia roślin - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Fizjologia roślin Kod przedmiotu 13.9-WB-BTP-FR-W-S14_pNadGenR7QSC Wydział Kierunek Wydział Nauk Biologicznych Biotechnologia Profil
Bardziej szczegółowoProgram studiów I st. (licencjackich) na kieruneku Biotechnologia
Program studiów I st. (licencjackich) na kieruneku Biotechnologia ROK I i II Przedmiot Rok pierwszy Rok drugi I semestr II III semestr IV godz. ECTS godz. ECTS godz. ECTS godz. ECTS j. angielski 60 2 60
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia dla kierunku: Biotechnologia I stopień
Efekty kształcenia dla kierunku: Biotechnologia I stopień 1. Kierunek: Biotechnologia 2. Krótki opis kierunku: Definicja przedstawiona przez Europejską Unię Biotechnologii określa biotechnologię jako interdyscyplinarną
Bardziej szczegółowoPrzedmiot: GENETYKA. I. Informacje ogólne Jednostka organizacyjna
Przedmiot: GENETYKA I. Informacje ogólne Jednostka organizacyjna Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Język wykładowy Rodzaj przedmiotu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny) Poziom (np. pierwszego lub drugiego
Bardziej szczegółowoOpis efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomie 7 Polskiej Ramy Kwalifikacji
Załącznik nr 2 do Uchwały nr 103/2018-2019 Senatu UP w Lublinie z dnia 28 czerwca 2019 r. Opis efektów uczenia się dla kierunku studiów Nazwa kierunku studiów: Biologia Poziom: studia drugiego stopnia
Bardziej szczegółowoOpinia prawna z dnia 6.02.2012 r.
Opinia prawna z dnia 6.02.2012 r. dla Okręgowej Izby Lekarskiej w Płocku w sprawie : czy w obecnym stanie prawnym tj. wobec wejścia w życie z dniem 01 lipca 2011 r. nowelizacji art. 53 ustawy z dnia 05
Bardziej szczegółowoZasady konstruowania dokumentacji programów kształcenia. w Akademii Pomorskiej w Słupsku
Załącznik do Zarządzenia nr R.021.103.16 Podstawy prawne: Zasady konstruowania dokumentacji programów kształcenia w Akademii Pomorskiej w Słupsku Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia dla kierunku Biologia
Efekty kształcenia dla kierunku Biologia Załącznik nr 2 do Uchwały Nr 672 Senatu UWM w Olsztynie z dnia 6 marca 2015 roku zmieniającej Uchwałę Nr 916 Senatu UWM w Olsztynie z dnia 27 kwietnia 2012 roku
Bardziej szczegółowoSTUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE. specjalność Biofizyka molekularna
STUDIA I STOPNIA NA KIERUNKU ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE 1. CELE KSZTAŁCENIA specjalność Biofizyka molekularna Biofizyka to uznana dziedzina nauk przyrodniczych o wielkich tradycjach, która
Bardziej szczegółowoEFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW BIOTECHNOLOGIA
Załącznik nr 2 do uchwały nr 444/06/2012 Senatu UR z dnia 21 czerwca 2012 roku EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW BIOTECHNOLOGIA poziom kształcenia profil kształcenia tytuł zawodowy absolwenta studia
Bardziej szczegółowoZad. 9 Oferta edukacyjna, WEAIiE Specjalność Pomiary technologiczne i biomedyczne
Zad. 9 Oferta edukacyjna, WEAIiE Specjalność Pomiary technologiczne i biomedyczne W ramach zadania nr 9 pt. Utworzenie nowej specjalności Pomiary technologiczne i biomedyczne na kierunku Elektrotechnika,
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia dla kierunku studiów biotechnologia i ich odniesienie do efektów obszarowych
Załącznik do uchwały nr 374/2012 Senatu UP Efekty kształcenia dla kierunku studiów biotechnologia i ich odniesienie do efektów obszarowych Wydział prowadzący kierunek: Wydział Rolnictwa i Bioinżynierii
Bardziej szczegółowoOpis kierunkowych efektów kształcenia w obszarze nauk przyrodniczych na I stopniu kierunku BIOLOGIA
Opis kierunkowych efektów kształcenia w obszarze nauk przyrodniczych na I stopniu kierunku BIOLOGIA Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów BIOLOGIA o profilu ogólnoakademickim
Bardziej szczegółowoBiologia medyczna, materiały dla studentów
Jaka tam ewolucja. Zanim trafię na jednego myślącego, muszę stoczyć bitwę zdziewięcioma orangutanami Carlos Ruis Zafon Wierzbownica drobnokwiatowa Fitosterole, garbniki, flawonoidy Właściwości przeciwzapalne,
Bardziej szczegółowoMinister van Sociale Zaken en Volksgezondheid
http://www.maggiedeblock.be/2005/11/18/resolutie-inzake-de-klinischebiologie/ Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Obecna Minister Zdrowia Maggy de Block wraz z Yolande Avontroodt, i Hilde Dierickx
Bardziej szczegółowoEFEKTY KSZTAŁCENIA NA STUDIACH PODYPLOMOWYCH NAUCZANIE PRZYRODY W SZKOLE PODSTAWOWEJ
EFEKTY KSZTAŁCENIA NA STUDIACH PODYPLOMOWYCH NAUCZANIE PRZYRODY W SZKOLE PODSTAWOWEJ 1. Umiejscowienie studiów w obszarze nauki Studia podyplomowe, realizowane są jako kierunek kształcenia obejmujący wybrane
Bardziej szczegółowoPRAKTYKI STUDENCKIE JAK ZNALEŹĆ DOBREGO PRACODAWCĘ?
PRAKTYKI STUDENCKIE JAK ZNALEŹĆ DOBREGO PRACODAWCĘ? www.nauka.gov.pl/praktyki SPIS TREŚCI 1. CZYM SĄ ZAWODOWE PRAKTYKI STUDENCKIE? 2. JAK ZNALEŹĆ PRACODAWCĘ OFERUJĄCEGO DOBRE PRAKTYKI STUDENCKIE? 2.1 Portal
Bardziej szczegółowoRaport z badań monitoringowych za 2011 rok.
Zadanie 3 Kursy wyrównawcze Raport z badań monitoringowych za 2011 rok. W semestrze zimowym roku akademickiego 2010/2011 w terminie od 11.10.2010 r. do 4.02.2011 r. realizowana była II edycja kursów wyrównawczych
Bardziej szczegółowoOdniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk przyrodniczych i technicznych
Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt Nazwa kierunku studiów: bioinformatyka Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia Profil kształcenia: ogólnoakademicki Obszar kształcenia: w zakresie nauk przyrodniczych
Bardziej szczegółowoMikrobiologia środowiskowa - opis przedmiotu
Mikrobiologia środowiskowa - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Mikrobiologia środowiskowa Kod przedmiotu 13.4-WB-OSOD-MŚr-W-S14_pNadGenMVRC0 Wydział Kierunek Wydział Nauk Biologicznych
Bardziej szczegółowoRecenzja opracowania M. Bryxa. pt: Rynek nieruchomości. System i funkcjonowanie.
C:\DOKUMENTY\RECENZJE\Recenzja M. Bryxa rynek.doc Recenzja opracowania M. Bryxa pt : Rynek nieruchomości. System i funkcjonowanie. Rynek nieruchomości jest w Polsce stosunkowo nowym, lecz wzbudzającym
Bardziej szczegółowoW toku analizy przepisów prawa dotyczących autonomii pacjentów w zakresie leczenia
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich RPO-634333-X-09/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 0-22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 0-22 827 64 53 Pani Ewa Kopacz Minister Zdrowia W toku analizy przepisów
Bardziej szczegółowoUchwała Nr 237/2017 Rady Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 21 grudnia 2017 r.
Uchwała Nr 237/2017 Rady Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 21 grudnia 2017 r. w sprawie zasad i trybu przyjmowania na studia prowadzone na Wydziale Nauk Biologicznych w roku
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne
Rok szkolny 2018/2019 Wymagania edukacyjne Przedmiot Klasa Nauczyciel uczący Poziom biologia 1t Edyta Nowak podstawowy Ocena dopuszczająca Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: przyswoił treści konieczne,
Bardziej szczegółowoPLAN STUDIÓW PODYPLOMOWYCH: DIAGNOSTYKA MOLEKULARNA W ROKU 2019/2020. Nazwa modułu ECTS Semestr I Semestr II. Liczba godzin z.
Załącznik nr 5 do uchwały nr 79/2018-2019 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie z dnia 24 maja 2019 r. Symbol modułu PLAN STUDIÓW PODYPLOMOWYCH: DIAGNOSTYKA MOLEKULARNA W ROKU 2019/2020 Nazwa modułu
Bardziej szczegółowoProgram studiów doktoranckich
Program studiów doktoranckich Efekty kształcenia dla studiów doktoranckich w zakresie biologii Lp. Po ukończeniu studiów doktoranckich w zakresie biologii absolwent osiąga następujące efekty kształcenia:
Bardziej szczegółowoUchwała nr 62/2013 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 24 kwietnia 2013 r.
Uchwała nr 62/2013 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie: utworzenia na Wydziale Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu kierunku studiów medycyna roślin oraz
Bardziej szczegółowoMINIMALNY ZAKRES PROGRAMU STAŻU
Załącznik nr 6 do Regulaminu MINIMALNY ZAKRES PROGRAMU STAŻU w ramach Projektu pt.: Program stażowy dla studentów informatyki i inżynierii biomedycznej studiów I stopnia [INFO-BIO-STAŻ] Program Operacyjny
Bardziej szczegółowoP1P efekty kształcenia w obszarze nauk przyrodniczych dla studiów pierwszego stopnia o
Załącznik do Uchwały Nr XXIII 22.8/15 z dnia 28 stycznia 2015 r. w brzmieniu nadanym Uchwałą Nr XXIII 29.4/15 z dnia 25 listopada 2015 r. Efekty kształcenia dla kierunku studiów AGROCHEMIA - studia I stopnia,
Bardziej szczegółowoSPIS TREŚCI. Do Czytelnika... 7
SPIS TREŚCI Do Czytelnika.................................................. 7 Rozdział I. Wprowadzenie do analizy statystycznej.............. 11 1.1. Informacje ogólne..........................................
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Załącznik nr 1 do procedury nr W_PR_1 Nazwa przedmiotu: Technologia Wastewater technology Kierunek: inżynieria środowiska Kod przedmiotu: 5.3.1 Rodzaj przedmiotu: obieralny, moduł 5.3 Poziom kształcenia:
Bardziej szczegółowoInstytut Prawa i Administracji Państwowa Wyższa Szkoła Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży
Instytut Prawa i Administracji Państwowa Wyższa Szkoła Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży Wymogi, dotyczące prac licencjackich i magisterskich Założenia wstępne: 1. Praca licencjacka powinna być
Bardziej szczegółowoOpis efektów kształcenia dla modułu zajęć
Nazwa modułu: Podstawy inżynierii bioprocesowej Rok akademicki: 2016/2017 Kod: BIS-1-604-s Punkty ECTS: 5 Wydział: Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska Kierunek: Inżynieria Środowiska Specjalność:
Bardziej szczegółowoSylabus krok po kroku
Sylabus krok po kroku Praktyczne informacje dotyczące wypełniania formularza opisu przedmiotu wprowadzonego Zarządzeniem nr 11 Rektora UW z dnia 19 lutego 2010 r. Część I Komentarze odnośnie do części
Bardziej szczegółowoPROGRAM STUDIÓW. dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu 96% dziedzinie nauk farmaceutycznych 4%
Biotechnologia specjalność biotechnologia medyczna studia II stopnia PROGRAM STUDIÓW Kierunek: BIOTECHNOLOGIA, SPECJALNOŚĆ BIOTECHNOLOGIA MEDYCZNA II STOPNIA Profil kształcenia: OGÓLNOAKADEMICKI ISCED:
Bardziej szczegółowoProgram studiów I st. (licencjackich) na kieruneku Biotechnologia
Program studiów I st. (licencjackich) na kieruneku Biotechnologia ROK I i II Przedmiot Rok pierwszy Rok drugi I semestr II III semestr IV godz. ECTS godz. ECTS godz. ECTS godz. ECTS j. angielski 60 2 60
Bardziej szczegółowoRecenzja rozprawy doktorskiej mgr inż. Olgi Andrzejczak. pt. Badania osadu czynnego z zastosowaniem technik cyfrowej analizy obrazu mikroskopowego
Łódź, 27.03.2019 r. Dr. hab. Przemysław Bernat, prof. UŁ Uniwersytet Łódzki Wydział Biologii i Ochrony Środowiska Katedra Mikrobiologii Przemysłowej i Biotechnologii Recenzja rozprawy doktorskiej mgr inż.
Bardziej szczegółowoUmiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia
Efekty kształcenia dla kierunku studiów Inżynieria bezpieczeństwa 1 studia pierwszego stopnia A profil ogólnoakademicki specjalność Inżynieria Ochrony i Zarządzanie Kryzysowe (IOZK) Umiejscowienie kierunku
Bardziej szczegółowoMikrobiologia ogólna - opis przedmiotu
Mikrobiologia ogólna - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Mikrobiologia ogólna Kod przedmiotu 13.4-WB-BiolP-MiOg-W-S14_pNadGenKW6DH Wydział Kierunek Wydział Nauk Biologicznych Biologia
Bardziej szczegółowoProgram studiów. Dyscyplina: biotechnologia. Studia pierwszego stopnia. Profil ogólnoakademicki. Studia stacjonarne
Załącznik nr 1 do Uchwały Rady Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii UJ z dnia 19 czerwca 2018 r. w sprawie programu i planu studiów na kierunku BIOTECHNOLOGIA na poziomie studiów pierwszego stopnia
Bardziej szczegółowoA/ Prace w zakresie nauk biomedycznych
Uwaga! Do prac licencjackich można mieć wgląd tylko na podstawie pisemnej zgody promotora. Wymagane jest podanie konkretnego tytułu pracy. Udostępniamy prace do wglądu tylko z ostatniego roku akademickiego.
Bardziej szczegółowoKIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA Efekty przewidziane do realizacji od semestru zimowego roku akademickiego
KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA Efekty przewidziane do realizacji od semestru zimowego roku akademickiego 2018-2019 Wydział: CHEMICZNY Kierunek studiów: BIOTECHNOLOGIA Stopień studiów: PIERWSZY Efekty kształcenia
Bardziej szczegółowoOPIS PRZEDMIOTÓW REALIZOWANYCH W KATEDRZE MIKROBIOLOGII ŚRODOWISKOWEJ
OPIS PRZEDMIOTÓW REALIZOWANYCH W KATEDRZE MIKROBIOLOGII ŚRODOWISKOWEJ STUDIA STACJONARNE PIERWSZEGO STOPNIA - INŻYNIERSKIE Mikrobiologia Rola mikrobiologii. Świat mikroorganizmów: wirusy, bakterie, archebakterie,
Bardziej szczegółowoSYLABUS. Wydział Biologiczno - Rolniczy. Katedra Biotechnologii i Mikrobiologii
SYLABUS 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Podstawy biotechnologii Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa jednostki prowadzącej kierunek) Nazwa jednostki realizującej
Bardziej szczegółowoUchwała nr 49/2013 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2013 r.
Uchwała nr 49/2013 Senatu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2013 r. w sprawie: określenia efektów kształcenia dla kierunku zootechnika o profilu ogólnoakademickim prowadzonego na
Bardziej szczegółowoCELEM NAPISANIA PRACY MAGISTERSKIEJ JEST WYKAZANIE, ŻE STUDENT: 1. POTRAFI POSŁUGIWAĆ SIĘ NABYTĄ WIEDZĄ 2.ROZSZERZYŁ SWOJĄ WIEDZĘ O OPISYWANYM W
CELEM NAPISANIA PRACY MAGISTERSKIEJ JEST WYKAZANIE, ŻE STUDENT: 1. POTRAFI POSŁUGIWAĆ SIĘ NABYTĄ WIEDZĄ 2.ROZSZERZYŁ SWOJĄ WIEDZĘ O OPISYWANYM W PRACY ZAGADNIENIU 3.DOSTRZEGA PRAWIDŁOWOŚCI WYSTĘPUJĄCE
Bardziej szczegółowoRok akademicki: 2012/2013 Kod: STC AP-s Punkty ECTS: 2. Kierunek: Technologia Chemiczna Specjalność: Analityka przemysłowa i środowiskowa
Nazwa modułu: Podstawy biotechnologii Rok akademicki: 2012/2013 Kod: STC-2-103-AP-s Punkty ECTS: 2 Wydział: Energetyki i Paliw Kierunek: Technologia Chemiczna Specjalność: Analityka przemysłowa i środowiskowa
Bardziej szczegółowoProgram studiów podyplomowych STUDIA PODYPLOMOWE DLA NAUCZYCIELI KWALIFIKUJĄCE DO NAUCZANIA PRZEDMIOTU BIOLOGIA OPIS OGÓLNY STUDIÓW
Program studiów podyplomowych STUDIA PODYPLOMOWE DLA NAUCZYCIELI KWALIFIKUJĄCE DO NAUCZANIA PRZEDMIOTU BIOLOGIA OPIS OGÓLNY STUDIÓW Wydział/Jednostka prowadząca studia podyplomowe Nazwa studiów Typ studiów
Bardziej szczegółowoAnaliza ankiet zajęć dydaktycznych prowadzonych w semestrze letnim 2011/2012 na Wydziale Biologii
Analiza ankiet zajęć dydaktycznych prowadzonych w semestrze letnim 2011/2012 na Wydziale Biologii W ramach prac zmierzających do poprawy jakości kształcenia na Wydziale Biologii od 4.06.12 do 2.07.12 przeprowadzono
Bardziej szczegółowoUchwała Nr 8/2017 Rady Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 19 stycznia 2017 r.
Uchwała Nr 8/2017 Rady Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 19 stycznia 2017 r. w sprawie zasad i trybu przyjmowania na studia prowadzone na Wydziale Nauk Biologicznych w roku
Bardziej szczegółowoObjaśnienia oznaczeń w symbolach K przed podkreślnikiem kierunkowe efekty kształcenia W kategoria wiedzy
Efekty kształcenia dla kierunku studiów FIZYKA - studia II stopnia, profil ogólnoakademicki - i ich odniesienia do efektów kształcenia w obszarze nauk ścisłych Kierunek studiów fizyka należy do obszaru
Bardziej szczegółowoOCHRONA ŚRODOWISKA I STOPIEŃ
1 OCHRONA ŚRODOWISKA I STOPIEŃ Dokumentacja związana z programem studiów na kierunku OCHRONA ŚRODOWISKA prowadzonym na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Nazwa kierunku studiów i kod programu wg USOS
Bardziej szczegółowoZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE Specjalność: Biofizyka molekularna. 3-letnie studia I stopnia (licencjackie)
ZASTOSOWANIA FIZYKI W BIOLOGII I MEDYCYNIE Specjalność: Biofizyka molekularna 3-letnie studia I stopnia (licencjackie) 1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW Biofizyka to uznana dziedzina nauk przyrodniczych
Bardziej szczegółowoUniwersytecki System Obsługi Studiów. Oświadczenie studenta w sprawie uprawnienia do studiów bezpłatnych
Międzyuniwersyteckie Centrum Informatyzacji USOS 5.3 http://muci.edu.pl Uniwersytecki System Obsługi Studiów Oświadczenie studenta w sprawie uprawnienia do studiów bezpłatnych Janina Mincer-Daszkiewicz,
Bardziej szczegółowoPo ukończeniu studiów pierwszego stopnia absolwent studiów I stopnia na kierunku fizyka techniczna: WIEDZA
Załącznik nr 2 Efekty kształcenia dla kierunku studiów FIZYKA TECHNICZNA - studia I stopnia, inżynierskie, profil ogólnoakademicki - i ich odniesienia do efektów kształcenia w obszarze nauk ścisłych oraz
Bardziej szczegółowoEFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW ZDROWIE PUBLICZNE I STOPNIA
EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW ZDROWIE PUBLICZNE I STOPNIA poziom kształcenia profil kształcenia tytuł zawodowy absolwenta I stopnia praktyczny licencjat I. Umiejscowienie kierunku w obszarze/obszarach
Bardziej szczegółowoOrganizmy genetycznie modyfikowane SYLABUS A. Informacje ogólne Opis
Elementy składowe sylabusu Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma studiów Kod Język Rodzaj Rok studiów /semestr Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny
Bardziej szczegółowoKIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA KIERUNEK TECHNOLOGIE OCHRONY ŚRODOWISKA P O L I T E C H N I K A POZNAŃSKA WYDZIAŁ TECHNOLOGII CHEMICZNEJ
P O L I T E C H N I K A POZNAŃSKA WYDZIAŁ TECHNOLOGII CHEMICZNEJ ul. Piotrowo 3 60-965 POZNAŃ tel. 061 6652351 fax 061 6652852 E-mail: office_dctf@put.poznan.pl http://www.fct.put.poznan.pl KIERUNKOWE
Bardziej szczegółowoOpis efektów uczenia się dla kierunku studiów
Załącznik nr 1 do Uchwały nr 116/2018-2019 Senatu UP w Lublinie z dnia 28 czerwca 2019 r. Opis efektów uczenia się dla kierunku studiów Nazwa kierunku studiów: Biotechnologia Poziom : studia pierwszego
Bardziej szczegółowoPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki KARTA PRZEDMIOTU. Część A
Przedmiot: Seminarium dyplomowe Wykładowca odpowiedzialny za przedmiot: Cele zajęć z przedmiotu: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki KARTA PRZEDMIOTU Wykładowcy
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: Biologia I Biology I Kierunek: Inżynieria Środowiska Kod przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Poziom kształcenia: Semestr: II podstawowy, moduł 3 I stopnia Rodzaj zajęć: wykład, laboratorium
Bardziej szczegółowoZdzisława Piątek. o śmierci. seksie. i metodzie in vitro. universitas
Zdzisława Piątek o śmierci seksie i metodzie in vitro universitas Na ironię zakrawa fakt, iż nauka, która nigdy nie dążyła do odkrycia prawd absolutnych, a wręcz odcinała się od takich poszukiwań,
Bardziej szczegółowoData: Wydanie: N2. Symbol: Procedura P-RIE-1. Strona: 1/2 PROCES DYPLOMOWANIA P-RIE-1 PROCES DYPLOMOWANIA
Procedura P-RIE-1 PROCES DYPLOMOWANIA P-RIE-1 1/2 P-RIE-1 PROCES DYPLOMOWANIA Procedura P-RIE-1 PROCES DYPLOMOWANIA P-RIE-1 2/2 1. Zakres procedury Zakres procedury obejmuje proces dyplomowania studentów
Bardziej szczegółowoTechniki biologii molekularnej Kod przedmiotu
Techniki biologii molekularnej - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Techniki biologii molekularnej Kod przedmiotu 13.9-WB-BMD-TBM-W-S14_pNadGenI2Q8V Wydział Kierunek Wydział Nauk Biologicznych
Bardziej szczegółowo