OSIEDLE W DZIELNICY ŁÓDŹ POLESIE JEDNOSTKA ADMINISTRACYJNA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO

Transkrypt

1 MONTWIŁŁA-MIRECKIEGO OSIEDLE W DZIELNICY ŁÓDŹ POLESIE JEDNOSTKA ADMINISTRACYJNA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO LISTA POTRZEB MIESZKAŃCÓW SPORZĄDZONA W RAMACH PROJEKTU FIO NASZE OSIEDLE: RAZEM DECYDUJEMY REALIZOWANEGO PRZEZ FUNDACJĘ 2035 I STOWARZYSZENIE OBSZARY KULTURY FUNDACJA 2035 oraz Stowarzyszenie Obszary Kultury w terminie od 1 maja do 31 grudnia 2016 r. w ramach Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej realizowały projekt Nasze osiedle: Razem decydujemy!. Celem projektu, było zwiększenie aktywności obywatelskiej mieszkańców Łodzi i włączanie ich w procesy decyzyjne dotyczące lokalnych wspólnot, w szczególności miejskich wspólnot osiedlowych. Projekt adresowany był w szczególności do mieszkańców 8 osiedli dzielnicy Polesie: Złotno, Zdrowie-Mania, Montwiłła-Mireckiego, Karolew-Retkinia Wschów, Retkinia Zachód- Smulsko, Lublinek-Pienista, Stare Polesie, Koziny. Cel polegający na zwiększeniu zaangażowania mieszkańców Łodzi w tworzenie priorytetów rozwojowych dla przestrzeni osiedlowych osiągnięty został poprzez m.in.: 1. stwarzanie możliwości aktywnego działania na rzecz lokalnej społeczności wzięcie udziału w dyskusji nad priorytetami rozwojowymi 2. uczestnictwo w dyskusji nad Budżetem Obywatelskim oraz zadaniami i rolą rad osiedli 3. konsultacje i wsparcie techniczne przy głosowaniu w BO 4. tworzenie listy lokalnych potrzeb mieszkańców 5. zwiększenie wiedzy prawnej i wzmacnianie kompetencji obywatelskich i organizacyjnych mieszkańców (warsztaty edukacyjne, maratony pisania wniosków do BO, wypracowanie wzorów narzędzi promocji swoich działań, praktyki współpracy mieszkańców z radami osiedli).

2 Lista lokalnych potrzeb wypracowana została w ramach 4 spotkań deliberatywnych z mieszkańcami Osiedla im. Montwiłła-Mireckiego. Następujące pytania zainicjowały rozmowę na temat potrzeb mieszkańców Osiedla Montwiłła-Mireckiego 1. Czy mamy satysfakcję z zamieszkania w swoim osiedlu 2. Czy dobrze znamy swoje osiedle 3. Czy znamy jego historię 4. Co wyznacza jego tożsamość 5. Czy znamy administracyjny podział dzielnicy na osiedla, czy tylko nazwę związaną ze spółdzielnią mieszkaniową lub nazwę historyczną 6. Czy znamy instytucje publiczne w osiedlu, czy z nich korzystamy 7. Czy znamy swoją Radę Osiedla, czy wiemy, gdzie rezyduje 8. Czy znamy działania i inicjatywy podejmowane w osiedlu, czy bierzemy w nich udział 9. Czy głosujemy na zadania z budżetu obywatelskiego, czy znamy wnioski w budżecie na 2017 dotyczące osiedla 10. Czy znane są nam i wykorzystujemy inne narzędzia partycypacji obywatelskiej 11. Czy mieszkańcy powinni decydować o wszystkich planowanych w osiedlu zmianach 12. Jak pobudzać inicjatywy lokalne na rzecz dobra wspólnego PROBLEMY I POTRZEBY ZWIĄZANE Z INFRASTRUKTURĄ 1. Kwestia zaopatrzenia w produkty spożywczo-przemysłowe mieszkańców osiedla. Na osiedlu obecnie jest jeden sklep, w którym ceny są wysokie w porównaniu do cen w innych częściach miasta. Najbliższy sklep wielkopowierzchniowy to odległy o ponad 2 kilometry LIDL (obecnie w remoncie). Jest to duża uciążliwość zwłaszcza dla starszych i niezmotoryzowanych mieszkańców osiedla. W 2015 roku zebrano i dostarczono do Urzędu Miasta 460 podpisów za powstaniem sklepu na nieruchomości przy ul. Jęczmiennej 27/29. Był też zainteresowany inwestor. Jednak głosy sprzeciwu osób blokujących powstanie inwestycji, stanowiących mniejszość, przeważyły nad potrzebami reszty mieszkańców osiedla. Mieszkańców dziwi zarówno taka postawa Urzędu Miasta, jak i brak reakcji na ich potrzeby w tym zakresie.

3 2. Wpisanie osiedla do rejestru zabytków blokuje niektóre inwestycje. Problemem jest złe rozumienie przez Miejskiego Konserwatora Zabytków tematyki wpisania do rejestru nie poszczególnych budynków, a całego istniejącego układu urbanistycznego. Wyjaśnienie tej kwestii pozwoliłoby na inwestycje zarówno w drogi, ulice i chodniki, tereny zielone, jak i budynki mieszkalne, które wymagają pilnych napraw i ocieplenia, wymiany instalacji itp. Są wspólnoty, które mają zebrane fundusze na remont, jednak ze względu na wymogi konserwatorskie (niezgodne z ideą) ich przeprowadzenie wymagałoby zebrania co najmniej 3 razy większych środków, na co mieszkańców osiedla nie stać. Miasto również z własnej inicjatywy nie jest zainteresowane wsparciem takich działań. TRANSPORT PUBLICZNY Osiedle jest słabo skomunikowane z resztą miasta. Mieszkańcy osiedla składają w UM postulaty (ZDiT, MPK), biorą udział w konsultacjach, ale nic z tego nie jest realizowane. Wręcz odwrotnie. W ostatnim czasie wycofano z osiedla autobus 74. Kursujące autobusy 74A,74B i 83 poza godzinami szczytu jeżdżą w interwale nawet co 40 minut. To jedyny środek transportu publicznego, który ma przystanki na osiedlu, gdyż do jeżdżących al. Włókniarzy tramwajów linii 8, 13, i 14 muszą przechodzić przez wysoką kładkę nad torami kolejowymi lub iść daleko do ul. Drewnowskiej. To uciążliwe dla osób starszych. Problem częściowo rozwiązałoby zwiększenie częstotliwości kursowania autobusów.

4 AKTYWNOŚĆ SPOŁECZNA I EDUKACYJNA 1. Izba Regionalna siedziba Stowarzyszenia Mieszkańców. Pomieszczenia i budynek wymagają kapitalnego remontu. Są nieogrzewane, przez co nie ma możliwości prowadzenia tam działań i spotkań przez cały rok. Według administracji nieruchomości i konserwatora zabytków, budynek ten jest zabytkiem, przez co jego remont jest dwu-, trzykrotnie droższy niż możliwości Rady Osiedla. Zdaniem mieszkańców, i na to wskazują dokumenty historyczne, nie jest to jednak zabytek, ale barak służący kiedyś budowniczym osiedla, później pozostawiony jako suszarnia. Nie posiada również fundamentów. W związku z tym traktowanie go jako zabytku jest nieporozumieniem. W budynku, ponieważ jest nieogrzewany, jest wilgoć, przez co niszczeją zgromadzone tam eksponaty. Izba jest ważna ze względu na budowanie tożsamości mieszkańców i pielęgnowanie historii tego miejsca. Lepsze warunki i jej doposażenie pozwoliłoby na zainteresowanie tym miejscem młodszych łodzian mieszkających w okolicy. 2. Integracja mieszkańców. Mieszkańcy dostrzegają brak integracji międzypokoleniowej między osobami od dawna mieszkającymi na osiedlu a nowo wprowadzającymi się, zajmującymi lokale po dziadkach. Jednym z powodów może być brak miejsca spotkań. Można by je stworzyć w budynek po MOS przy ul. Praussa. Mieszkańcy mają pomysł, aby gospodarz budynku (Wydział Edukacji UMŁ) przeznaczył część pomieszczeń po opuszczonym Ośrodku Socjoterapii dla mieszkańców albo jako świetlicę osiedlową, miejsce spotkań, ewentualnie utworzenie filii Poleskiego Ośrodka Sztuki.

5 O OSIEDLU JAKBY W MIEŚCIE ZAPOMNIANO OGÓLNA UWAGA MIESZKAŃCÓW NA TEMAT ICH SYTUACJI, PROPOZYCJI I TRAKTOWANIA PRZEZ UM.