Przepisy Klasowe Jachtu DZ. Stowarzyszenie Klasy DZ

Transkrypt

1 Przepisy Klasowe Jachtu DZ Stowarzyszenie Klasy DZ

2 Przepisy klasowe DZ Postanowienia ogólne 1.Organizacją wprowadzającą niniejsze przepisy jest Stowarzyszenie Klasy DZ (zwane dalej Stowarzyszeniem) powołane... z siedzibą w... Kontakt do osób odpowiedzialnych za prace Stowarzyszenia umieszczony jest na stronie 2.Stowarzyszenie jest jedyna organizacja mającą prawo do organizowania i nadawania tytułu Mistrzowa Polski w regatach jachtów klasy DZ rozgrywanych według poniżej określonych przepisów. Ustala się, że aby przyznać tytuł Mistrza Polski w regatach danej dywizji musi zostać sklasyfikowanych minimum 5 jachtów. 3.Do prowadzenia spraw określonych w pkt.1 Stowarzyszenie powoła Komisje Techniczną. Komisja Techniczna składa się z dwóch do trzech członków. Zadaniem Komisji Technicznej jest rozwiązywanie problemów związanych z interpretacją przepisów ogólnych i klasowych. Obowiązuje polski tekst Przepisów Klasowych DZ. 4. Komisja Techniczna co roku dokonuje oceny merytorycznej przepisów i proponuje zmiany, które zatwierdza Zarząd Stowarzyszenia. 5. Klasa DZ dzieli się na trzy dywizje: Standard, Sport i Morską. 6. Skiper prowadzący jacht odpowiada za stan techniczny jachtu, jego bezpieczeństwo i bezpieczeństwo załogi oraz za zgodność jego parametrów z Przepisami Klasowymi DZ. 7. Skiper musi udostępnić jacht do pomiarów kontrolnych na każde żądanie Przedstawiciela Komisji Technicznej (Mierniczego) regat, z pominięciem czasu trwania wyścigów. Czas trwania regat rozpoczyna się w momencie złożenia zgłoszenia do regat, a kończy w chwili ogłoszenia ich zakończenia. Jacht będzie zdyskwalifikowany z serii odbytych wyścigów w przypadku stwierdzenia przekroczenia Przepisów Klasowych DZ. Odmowa poddania się procedurze sprawdzającej niezależnie od przyczyny jest podstawą do skierowania wniosku o dyskwalifikacje jachtu do Komisji Regatowej. 8. Organizator regat może zmieniać przepisy pomiarowe we wskazanych w tekscie przypadkach w zakresie w nich określonym pod warunkiem poinformowania uczestników regat przed wyścigami zgodnie z przepisami PRŻ W regatach Klasy DZ mogą brać udział załogi spełniające poniższe warunki: A/ W czasie trwania wyścigu minimalna liczebność załogi to 4 osoby plus skiper. Maksymalna liczebność załogi to 11 osób plus skiper. Skład i ilość członków załogi musi być zgodna ze zgłoszeniem do regat. Dopuszcza się możliwość zmiany członka załogi (oprócz skippera) za pisemną zgodą Sędziego Głównego. B/ W przypadku wyścigów długodystansowych, organizator może dopuścić zmniejszenie załogi w trakcie wyścigu z przyczyn losowych (łącznie ze skipperem) po uzyskaniu zgody Sędziego Głównego (dopuszczalna inna forma niż pisemna). Jednak załoga nie może liczyć mniej niż 5 osób. O stosowaniu tego przepisu organizator musi poinformować załogi przed wyścigami zgodnie z przepisami PRŻ

3 Przepisy pomiarowe klasy DZ Jacht DZ jest szalupą żaglowo wiosłową wyposażoną w ożaglowanie gaflowe typu kecz. Klasa DZ jest klasa ograniczoną. Niedozwolone jest używanie kadłubów, osprzętu, masztów i żagli innych niż określone przez niniejsze przepisy. Dywizja Standard I Kad ub 1. Materiał : dowolny 2. Długość całkowita: max 860cm. Pomiaru długości dokonuje się od pawęży do dziobnicy. Jeśli jacht posiada okucia rufowe lub dziobowe służące do mocowania takielunku stałego lub ruchomego wystające poza pawęż lub dziobnicę to pomiar dokonywany jest do okuć najdalej wysuniętych. Do pomiaru nie wlicza się urządzenia sterowego oraz listwy odbojowej o ile jej maksymalna szerokość nie przekracz 40 mm. 3. Szerokość całkowita: min 210 cm, max 225 cm. Do pomiaru nie wlicza się listwy listew odbojowych o ile ich maksymalna szerokość nie przekracz 40 mm. 4.Masa: minimalna masa jachtu gotowego do regat wynosi 1250 kg. Jacht gotowy do regat oznacza jacht wyposażony w kompletny takielunek (jeden komplet żagli) oraz wyposażenie obowiązkowe ((z wyłączeniem osobistych środków wypornościowych i koła ratunkowego) i ewentualnie dodatkowe określone niniejszymi przepisami klasowymi. Do masy jachtu nie wlicza się balastu ruchomego tzn nie zamocowanego na trwale w sposób uniemożliwiający jego przesunięcie w trakcie wyścigu. Jeśli jacht jest wyposażony w instalację elektryczną to jej elementy są zaliczane do masy jachtu, z tym że akumulator musi być przymocowany w sposób zabezpieczający przed wypadnięciem. 5.Wszelkie elementy takielunku i wyposażenia zgłoszone do ważenia muszą znajdować się na jachcie w trakcie wyścigu nawet jeśli nie są wykorzystywane. Ostateczna decyzja o tym czy dany element ruchomy (nie zamocowany na stałe) zaliczyć do masy jachtu należy do Komisji Regatowej. 6. Zabrania się stosowania jakichkolwiek urządzeń do balastowania. Balastowanie musi być zgodne z art. 49 PRŻ (tzn że do działań zabronionych należy np. balastowanie na wantach ). 7. Zabrania się stosowania ruchomych urządzeń do wiosłowania takich jak: - ruchome dulki - ruchome siedziska wioślarzy Przepisy przejêciowe: 8.W okresie dwóch lat od daty ogłoszenia niniejszych przepisów jachty mogą stosować korektory wagi w postaci worków z piaskiem, jednak masa korektorów nie może przekraczać 10% łącznej wagi jachtu ( jacht plus korektory). 3

4 II Miecz i ster 1. Jacht musi posiadać miecz obrotowy, obsługiwany mechanicznie, wykonany z dowolnego materiału o stałym przekroju na całej swojej długości i szerokości. Dopuszczalne lekkie zaokrąglenie krawędzi jednak sięgające w głąb profilu nie więcej niż 50% grubości miecza. 2. Maksymalna długość wystawania miecza pod dnem kadłuba w pozycji opuszczonej (maksymalnie możliwej dla danej konstrukcji) wynosi 135 cm. Pomiaru dokonuje się od stępki do końca miecza. 3. Urządzenie sterowe: pojedyncza płetwa sterowa o dowolnym kształcie i wykonana z dowolnego materiału. Zanurzenie płetwy sterowej w maksymalnym dla danej konstrukcji zakresie nie może przekraczać 10 cm poniżej stępki jachtu.. III Maszty 1. Ilość: dwa. 2. Materiał: drewno lub stop aluminium. 3. Maszt nie może posiadać salingów ani innych okuć zwiększających kąt pracy takielunku stałego. 4. Zabrania się stosowania urządzeń umożliwiających zmianę położenia pięty masztu i zaczepów want w trakcie wyścigu. IV Bomy, gafle i spinakerbomy 1. Materiał: drewno lub stop aluminium. V O aglowanie 1. Ożaglowanie podstawowe jachtu DZ składa się z trzech żagli: foka, grota i bezana wykonanych z dowolnego materiału. 2. Powierzchnia łączna żagli podstawowych nie może przekraczać 32 m 2. Określa się minimalne powierzchnie poszczególnych żagli: fok - 5 m 2, grot 15 m 2, bezan 9 m 2. 3, Grot i bezan: są żaglami gaflowymi w których lik górny i przedni są zamocowane do gafla i masztu na całej swojej długości, a długość. Określa się minimalne wymiary liku dolnego i górnego grota oraz bezana: - grot: lik górny (LGg) 344 cm, lik dolny (LDg) 344 cm. - bezan: lik górny (LGb) 274 cm, lik dolny (LDb) 286 cm. 4. Zabrania się wyposażania żagli w listwy usztywniające. 5. Żagle dodatkowe: jacht może być wyposażony w żagiel dodatkowy typu spinaker o powierzchni max 22 m Maksymalna długość spinakerbomu nie może być większa niż 120 % odległości mierzonej od przedniej krawędzi grotmasztu a miejscem mocowania sztagu. 7. Pomiar żagli do prowadzimy: zgodnie z opisem w rozdziale VIII oraz Zasadami Pomiarów Sprzętu Żeglarskiego PZŻ Na grocie powinien znajdować oraz wyraźny numer identyfikacyjny Przepisy przejêciowe: 9. Przez rok od ogłoszenia niniejszych przepisów zabronione jest używanie żagli dodatkowych opisanych rozdziale V pkt. 5 4

5 VI Wyposa enie obowiàzkowe ( niezale nie od innych przepisów majàcych zastosowanie w egludze ) 1. Lina holownicza o długości min. 21m; 2. Kotwica o wadze min. 5kg z liną z liną kotwiczną o długości minimum 15m i średnicy minimum 8 mm; 3. Osobiste środki wypornościowe w ilości zgodnej z ilością członków załogi (zgodnie z art. 1.2 oraz 40.1 PRŻ); 4. Koło ratunkowe; 5. Rzutka o długości min. 20 m. VII Wyposa enie dodatkowe 1. Maksymalnie 10 wioseł wykonanych z drewna dopuszcza się niewielkie wzmocnienia końcówki pióra oraz miejsc tarcia o dulki (zabezpieczające materiał wiosła przed zniszczeniem lub wysunięciem się z dulki) wykonane z innego materiału. Powierzchnia przekroju wiosła pomiędzy rękojeścią a miejscem pracy w dulce nie może być większa niż w miejscu pracy w dulce. 2. Organizator może zmienić dopuszczalną ilość wioseł na jachcie. O stosowaniu tego przepisu organizator musi poinformować załogi przed wyścigami zgodnie z przepisami PRŻ Urządzenia do wylewania wody. VIII Pomiary i definicje 1. Powierzchnia pomiarowa żagli typu fok musi być liczona według następującego wzoru ( rysunek 1): SMF = 05 x JL x LP Jeżeli maksymalna wysokość ugięcia liku dolnego foka przekracza 7% odcinka "a"--"e" to do powierzchni pomiarowej foka dodaje się powierzchnię fartucha liku dolnego licząc jak poniżej (rysunek 1): SMF = ( 0,5 x JP x LP ) + ( 0,5 x ["a"--"e"] x HP ) HP oznacza strzałkę ugięcia liku dolnego foka, "a"--"e" oznacza długość liku dolnego- odległość pomiędzy punktem pomiarowym punktem pomiarowym rogu szotowego - rysunek 1 rogu halsowego i 2. Powierzchnia pomiarowa żagli typu grot i bezan musi być liczona według następującego wzoru ( rysunek 2): SMGV = (LT x E2 + E1 x E3)/2 3. Powierzchnia pomiarowa żagla typu spinaker musi być obliczona według następującego wzoru ( rysunek 3): SMS = 0,82 x SL x (SMG+SF)/2 Dywizja Sport Obowiązują przepisy pomiarowe Dywizji Standard z wyłączeniem rozdziałów II, III, IV i V Dywizja Morska Obowiązują przepisy pomiarowe Dywizji Standard z następującymi zmianami rozdziału I PKT 2. Masa: minimalna masa jachtu gotowego do regat wynosi 1800 kg. Jacht gotowy do regat oznacza jacht wyposażony w kompletny takielunek (jeden komplet żagli) oraz wyposażenie obowiązkowe ((z wyłączeniem osobistych środków wypornościowych i koła ratunkowego) i ewentualnie dodatkowe określone niniejszymi przepisami klasowymi. Do masy jachtu nie wlicza się balastu ruchomego tzn nie zamocowanego na trwale w sposób uniemożliwiający jego przesunięcie w trakcie wyścigu. Jeśli jacht jest wyposażony w instalację elektryczną to jej elementy są zaliczane do masy jachtu. Z tym że akumulator musi być przymocowany w sposób zabezpieczający przed wypadnięciem. 5

6 Rysunki 1. Powierzchnia pomiarowa foka SMF = 0,5 x JL x LP Lub SMF = ( 0,5 x JP x LP ) + ( 0,5 x ["a"--"e"] x HP ) 6

7 2. Powierzchnia pomiarowa grota i bezana "P" LG Lik Górny "C" E 2 Prostopadła do LT LP Lik Przedni E 1 LT Lik Tylny Prostopadła do AC Przekątna AC "B" LD Lik Dolny SMGV = (LT x E2 + E1 x E3)/2 "A" 7

8 3. Powierzchnia pomiarowa spinakera SMS = 0,82 x SL x (SMG+SF)/2 8

9 4. Wycnaczanie punktów pomiarowych naro ników agli wg Przepisów Pomiarowych Sprzętu Źeglarskiego