Lista najpilniejszych spraw gospodarczych. przedstawiona. Prezydentowi RP. przez przedstawicieli

Transkrypt

1 Lista najpilniejszych spraw gospodarczych przedstawiona Prezydentowi RP przez przedstawicieli organizacji skupionych w Kongresie Przedsiębiorczości: Amerykańska Izba Handlowa Krajowa Izba Gospodarcza Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan Polsko-Niemiecka Izba Przemysłowo-Handlowa Pracodawcy RP Związek Rzemiosła Polskiego oraz: Business Centre Club Krajowa Rada Spółdzielcza Naczelna Rada Zrzeszeń Handlu i Usług Związek Banków Polskich Warszawa, 3 XI 2010

2 Spis treści: Finanse publiczne: główne problemy i najważniejsze sposoby ich rozwiązania str. 3 Wolność działalności gospodarczej deregulacja str. 4 Reforma systemu stanowienia prawa str. 5 Proinnowacyjna polityka gospodarcza str. 6 Upowszechnienie Partnerstwa Prywatno-Publicznego str. 7 Rozwój rynku finansowego w Polsce str. 8 Rola instrumentów ekonomicznych przewidzianych w Funduszu Pracy w procesie zwiększania aktywności kształcenia zawodowego str. 9 Nierówne traktowanie mikroprzedsiębiorstw na tle małych i średnich przedsiębiorstw str. 10 Potrzeba rozwoju sektora spółdzielczego str. 11 Promocja Polski na arenie międzynarodowej str. 12 2

3 Finanse publiczne: główne problemy i najważniejsze sposoby ich rozwiązania Problemy: Zbyt wysokie w relacji do PKB wydatki sektora finansów publicznych (rząd centralny, jednostki samorządu terytorialnego, fundusze takie jak FUS, KRUS, Fundusz Zdrowia i Fundusz Drogowy); Zbyt duży udział tzw. wydatków sztywnych, wynikających z obowiązujących już ustaw w wydatkach ogółem; Zbyt duży deficyt strukturalny sektora finansów publicznych, liczony wg definicji Eurostatu, w relacji do PKB. Najpilniejsze są działania związane z obniżeniem deficytu strukturalnego z obecnego poziomu ok. 7% PKB do ok. 1-2% PKB. Powinny być one zrealizowane w ciągu kilku najbliższych lat. Wymaga to jednak wprowadzenia w życie pakietu, który nazywamy stabilizacyjno-ratunkowym. Pakiet ten, powinien obniżyć w sposób trwały deficyt o ok mld zł rocznie. Jego celem jest niedopuszczenie do destabilizacji i kosztownego społecznie kryzysu. Istotne jest faktyczne uzdrowienie finansów publicznych poprzez zmniejszenie relacji wydatków ogółem do PKB z obecnego poziomu ok. 45% do najwyżej 40%, ale przy utrzymaniu na obecnym poziomie wydatków prowzrostowych (inwestycje publiczne, edukacja, nauka, badania); Udział wydatków sztywnych należy zmniejszyć z obecnego poziomu ok % do ok %; Realizacja tych postulatów wymaga zmian wielu ustaw. Wymaga także około lat, potrzebnych na realizację zapowiedzianego przez kolejne rządy programu 50+, przygotowanego z myślą o znacznym zwiększeniu stopnia aktywności zawodowej Polaków. Niezbędne są dalsze reformy emerytalne, których celem jest wzrost średniego, efektywnego wieku emerytalnego z obecnego poziomu 59,3 lat do około 65 lat. Konieczne są także reformy i działania nakierowane na przyśpieszenie migracji z rejonów o dużym efektywnym bezrobociu do miast i obszarów, gdzie stopa bezrobocia jest niska. Ważną częścią reformy finansów publicznych powinny być działania w sferze podatkowej, polegające przede wszystkim na uproszczeniach w podatku VAT oraz obniżeniu podatków bezpośrednich. Celami tych działań powinno być zachęcanie do podejmowania pracy, zachęcanie do działalności inwestycyjnej oraz zmniejszenie zakresu szarej strefy. Oczekiwane działania ze strony Prezydenta RP: Własne inicjatywy ustawodawcze w tym zakresie Inicjowanie i wspieranie projektów rządowych Monitorowanie i wetowanie inicjatyw rządowych i poselskich pogarszających stan finansów publicznych 3

4 Wolność działalności gospodarczej deregulacja Problem: Wolność gospodarcza, rozumiana jako swoboda podejmowania decyzji biznesowych, jest niezbędna do tego, aby przedsiębiorczość (a więc i cała gospodarka) mogła się dynamicznie rozwijać. Tymczasem w Polsce mamy do czynienia z sytuacją, w której od 1989 roku rozrastający się Dziennik Ustaw nakłada na biznes kolejne obowiązki i zabrania podejmowania określonych działań lub je warunkuje. Uprawnione jest więc twierdzenie, że wolność gospodarcza w naszym kraju wymaga poszerzenia. Wprowadzenie zasady UE+0 w obszarze reglamentacji działalności gospodarczej reglamentacji powinny podlegać tylko te obszary działalności, gdzie wymaga tego od nas UE. Jak policzył Narodowy Bank Polski, w latach liczba obszarów gospodarki poddanych reglamentacji wzrosła ze 108 do 175,.a liczba reglamentacji z 403 do 607. Doprecyzowanie zasad prowadzenia kontroli u przedsiębiorców. Pomimo ostatniej, właściwej, nowelizacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, organy kontroli nadal szukają sposobów na stosowanie ostrzejszych zasad kontroli od tych, które są zapisane w Rozdziale 5 przytoczonej ustawy. Dotyczy to w szczególności podatkowych oraz tych z zakresu prawa pracy. Uelastycznienie przepisów prawa pracy polski kodeks pracy, pomimo wielokrotnych nowelizacji, nadal nie przystoi do warunków gospodarki rynkowej. Niewłaściwa ochrona praw pracowniczych, zbyt daleko idące uprawnienia organizacji związkowych oraz sztywne przepisy dotyczące czasu pracy zniechęcają do tworzenia miejsc pracy i rozwijania przedsiębiorstw. Zmniejszenie zakresu obowiązków ewidencyjno informacyjnych spoczywających na przedsiębiorcach. Usprawnienie wymiaru sprawiedliwości. Nie można mówić o wolności gospodarczej, gdy polskie firmy upadają przez zatory płatnicze, a sprawa w sądzie gospodarczym trwa średnio 1000 dni. Wprowadzenie kultury oświadczeń w miejsce kultury zaświadczeń. W warunkach polskiej, przerośniętej biurokracji, przedsiębiorcy są zmuszeni do udowadniania dokumentami stanów faktycznych, o których dany urząd może bez problemu dowiedzieć się sam lub nawet jest w posiadaniu takiej wiedzy. Oczekiwanie działania ze strony Prezydenta RP: W ocenie przedsiębiorców Prezydent RP powinien być aktywnym uczestnikiem debaty publicznej dotyczącej konieczności poszerzania wolności gospodarczej. Nie bez znaczenia są także jego uprawnienia konstytucyjne. Postulaty środowiska biznesu mogą zostać przekute, z zachowaniem zasad dialogu społecznego na prezydencką inicjatywę ustawodawczą. Ważne jest także to, aby Prezydent RP nie wetował ustaw poszerzających wolność gospodarczą. 4

5 Reforma systemu stanowienia prawa Problem: Polsce niezbędna jest kompleksowa reforma systemu stanowienia prawa. Szczególny nacisk należy położyć na wzmocnienie roli konsultacji społecznych oraz zwiększenie roli oceny skutków regulacji i kosztów regulacji (tzw. OSR i OKR) w procesie stanowienia prawa. Tylko kompleksowa reforma uwzględniająca również elementy lobbingu, może doprowadzić do zwiększenia przejrzystości procesu stanowienia prawa, zmniejszenia patologii oraz poprawy jakości stanowionego prawa. Tworzenie jawnych programów prac rządów i spójnych z nim planów legislacyjnych; Wzmocnienie roli konsultacji społecznych, poprzez wprowadzenie obowiązku prowadzenia szerokich, wielokrotnych i otwartych konsultacji społecznych; Stworzenie stosownych rozwiązań w zakresie lobbingu, tak aby proces stanowienia prawa był otwarty, jawny i bardziej przejrzysty; Wzmocnienie roli Oceny Skutków Regulacji w tym Oceny Kosztów Regulacji; Wprowadzenie obowiązku przeprowadzania tematycznych i okresowych przeglądów przepisów prawa (gospodarczego) pod kątem istniejących barier; Wzmocnienie roli RCL w procesie stanowienia prawa, poprzez uczynienie RCL wspólnym urzędem legislacyjnym dla rządu i Parlamentu, który będzie stał na straży poprawności procedowanych projektów aktów prawnych, np. będzie mógł wstrzymać prace, jeśli projekt będzie niezgodny z celami założeń do projektu bądź z Konstytucją RP.; Stworzenie w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów komórki, która badałaby regulacje pod kątem terminowej i prawidłowej implementacji przepisów europejskich do polskiego systemu prawa; Stworzenie komórki w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, która zajmowałaby się koordynacją kwestii: reformy regulacji, kontroli jakości prowadzonych konsultacji społecznych i rzetelności opracowywanych OSR przez resorty; Stworzenie od nowa zasad tworzenia i konsultowania stanowisk rządu polskiego do wspólnotowych projektów aktów prawnych z partnerami społecznymi oraz Parlamentem. Oczekiwanie działania ze strony Prezydenta RP: Przedsiębiorcy oczekują ze strony Prezydenta RP rozpoczęcia dyskusji na temat potrzeby i zasadności reformy stanowienia prawa w Polsce. Zmiany potrzebne są w treści kilku ustaw (m.in. ustawa o Radzie Ministrów, o działalności lobbingowej, o dostępie do informacji publicznej) oraz w regulaminach pracy: Rady Ministrów, Sejmu i Senatu. Zmiany te są możliwe do wprowadzenia w krótkim okresie czasu. Konieczna jest jedynie dobra wola polityków i osobiste zaangażowanie Prezydenta RP. 5

6 Proinnowacyjna polityka gospodarcza Problem: Celem polityki gospodarczej państwa, powinno być wprowadzenie regulacji prawnych sprzyjających szeroko rozumianej innowacji, jak też zmiana nastawienia administracji publicznej tak, aby możliwie najefektywniej wspierać innowacyjne działania firm. Cechą charakterystyczną polskich firm jest małe zainteresowanie wykorzystaniem wyników prac badawczo-rozwojowych i zorientowanie raczej na zakup gotowych licencji, niż na pozyskanie nowej myśli technicznej z krajowych ośrodków badawczych. Zbudowanie trwałych relacji pomiędzy nauką a przedsiębiorstwami wymaga zarówno zmian po stronie nauki (przebieg kariery zawodowej, zrozumienie potrzeb przedsiębiorców i specyfiki prowadzenia działalności gospodarczej, internacjonalizacji prac B+R), jak też zmian po stronie przedsiębiorców. Innowacyjna gospodarka wymaga wzrostu nakładów na badanie przede wszystkim ze strony przedsiębiorstw, jak również wykształcenia pracowników badawczych, otwartych na problemy firm. Konieczne jest stworzenie systemu zachęt dla firm, opartych na instrumentach podatkowych, skłaniających je do zwiększania nakładów na badania i do zatrudniania pracowników badawczych. Brakuje instytucji finansowych, wyspecjalizowanych w finansowaniu komercjalizacji prac B+R. Niezbędne jest wspieranie tworzenia funduszy podwyższonego ryzyka, mobilizujących kapitał prywatny do finansowania projektów innowacyjnych oraz wspieranie tworzenia sieci tzw. aniołów biznesu. Administracja powinna wykorzystywać możliwości, jakie dają nowoczesne formy komunikacji do szybkiego wprowadzenia usług elektronicznych. Wskazane byłoby również wprowadzenie systemu zachęt i nagród dla urzędników wspierających innowacyjność. W Polsce prawo upadłościowe traktuje podobnie przedsiębiorstwa, które upadły w wyniku zbiegu niekorzystnych trendów rynkowych i przedsiębiorstwa, które celowo zostały postawione w stan upadłości, po wyprowadzeniu majątku. Wskazane byłyby zmiany, dające przedsiębiorstwom które zbankrutowały drugą szansę i umożliwią im uzyskanie finansowania na kolejne projekty innowacyjne. Oczekiwanie działania ze strony Prezydenta RP: W ocenie przedsiębiorców, Prezydent RP powinien być patronem ruchu, który zjednoczyłby zarówno organizacje publiczne jak i prywatne, mającym na celu promowanie tych rozwiązań z zakresu proinnowacyjnej polityki gospodarczej, które są korzystne dla rozwoju przedsiębiorczości, blokując jednocześnie, w ramach swoich uprawnień te rozwiązania, które szkodzą gospodarce. 6

7 Upowszechnienie Partnerstwa Prywatno-Publicznego Problem: PPP stało się w ostatnich latach powszechnie używanym instrumentem na cały świecie. Polska, mimo względnie uporządkowanych od 2005 roku i przyjaznych regulacji prawnych znajduje się nadal na bardzo początkowym etapie posiłkowania się tym instrumentem. Wyprzedzają nas nie tylko kraje Europy Zachodniej ale i Czechy, Węgry, Słowacja czy nawet Rumunia i Bułgaria. Szerokie wykorzystywanie PPP jest istotną determinantą poprawy poziomu i jakości świadczenia usług publicznych i względnie szybkiego nadgonienia odziedziczonych po ubiegłych dziesięcioleciach ogromnych zaniedbań w tym przedmiocie. Nie bez znaczenia jest też polityczno-społeczny wymiar zwiększenia dostępu do usług publicznych i wzrost standardu ich świadczenia poprawa sytuacji w istotny sposób wpływać może na poziom przyzwolenia społecznego na niezbędne reformy, w tym reformę finansów publicznych. Istnieje pilna konieczność przygotowania i wdrożenia systemowych rozwiązań pozwalających na rzeczywistą promocję PPP w Polsce 1. Elementami tego systemu powinny być: Przygotowanie krajowej polityki wykorzystywania PPP; Powołanie pełnomocnika rządu ds. upowszechnienia PPP w Polsce; Uruchomienie, na szczeblu krajowym, instytucji obsługujących realizację strategii rozwoju PPP w Polsce, o statusie instytucji publicznej: oceniającej korzystność wyboru formuły PPP; przygotowującej projekty PPP bezpośrednio realizowane na szczeblu centralnym promującej wiedzę, standardy dobrych praktyk i monitorujące realizację; i funkcjonowanie projektów PPP - Centrum PPP, instytucję o statusie publicznym. Oczekiwania wobec Prezydenta RP: szerokie informowanie społeczeństwa i urzędników o korzyściach płynących z PPP; utworzenie systemu instytucji publicznych dedykowanych upowszechnianiu PPP; zwiększenie kwalifikacji i zaangażowania w upowszechnianie PPP instytucji ustawowo za to odpowiedzialnych (np. w Min. Gospodarki, PARP); nawiązanie współpracy w tym przedmiocie jednostek władzy publicznej wszystkich szczebli i właściwości (np. Min. Gospodarki i GUS, Min. Finansów i RIO); stworzenie programu rządowego w zakresie upowszechniania PPP, np. jednostki programowo koordynującej; nowelizacja ustawy o PPP po konsultacjach społecznych w tym przedmiocie; efektywne wydatkowanie środków publicznych na promocję PPP w celu uniknięcia sytuacji, w których np. Ministerstwo Gospodarki większość środków na promocję PPP przeznacza na wyjazdy urzędników i na wystawę światową w Szanghaju. 1 Projekt takiego programu przygotowuje obecnie zespół(nieformalny), który powołał M. Boni. 7

8 Rozwój rynku finansowego w Polsce Problem: Polska jest wciąż krajem o bardzo niskim potencjale ekonomicznym instytucji finansowych wśród krajów Unii Europejskiej. Polski rynek finansowy musi być stale rozwijany aby mógł dobrze służyć społeczeństwu i gospodarce. Ani jeden polski bank i inne instytucje finansowe nie korzystały z pomocy rządowej w czasie kryzysu, nie jest nadużyciem stwierdzenie, że Polska była w tym czasie zieloną wyspą także dzięki sprawnemu zarządzaniu i dobrej kondycji tych instytucji. Polska potrzebuje dla modernizacji całej gospodarki mocnych i stabilnie rozwijających się instytucji finansowych. To wiąże się przede wszystkim z tworzeniem przyjaznego środowiska regulacyjnego i prawnego, które pozwoli między innymi bankom na prowadzenie stabilnej akcji kredytowej dla firm i jednostek samorządu terytorialnego oraz klientów indywidualnych. Konieczne jest zaangażowanie Państwa w rozwój funduszy poręczeniowych oraz zwiększenie możliwości pozyskania przez banki długoterminowego finansowania. Banki powinny mieć możliwość emisji listów zastawnych. Dzięki inwestycjom oraz sprawnemu zarządzaniu polski sektor bankowy, mimo, że młody i jeszcze stosunkowo niewielki, jest jednym z najnowocześniejszych technologicznie w Europie. Wspieranie obrotu bezgotówkowego i rozwój gospodarki elektronicznej, powinno zwiększyć korzystanie obywateli z usług bankowych. Potrzebne jest wsparcie dla budowanego przez banki systemu wymiany informacji gospodarczej, który zwiększa nie tylko bezpieczeństwo udzielanych kredytów. Może być także istotnym czynnikiem stabilizującym cały obrót gospodarczy. Wzrostowi inwestycji, zwiększeniu oszczędzania i pewności obrotu gospodarczego sprzyja stabilność makroekonomiczna i stopniowe ograniczanie nadmiernego zadłużania Państwa. Poprawa wizerunku i wiarygodności Polski, to w konsekwencji obniżenie kosztów obsługi zadłużenia, to także wzrost inwestycji krajowych i zagranicznych inwestycji bezpośrednich. Dlatego zwracamy się do wszystkich sił politycznych o podjęcie działań poprawiających wizerunek naszego kraju. Oczekiwanie działania ze strony Prezydenta RP: Oczekujemy wspierania działań stymulujących rozwój gospodarki, ze szczególnym uwzględnieniem roli banków w budowaniu potencjału ekonomicznego przedsiębiorstw oraz zaspakajaniu potrzeb kapitałowych osób indywidualnych. W celu realizacji tego postulatu, stawiamy do dyspozycji Prezydenta RP naszych najlepszych ekspertów, tak by wszelkie rozwiązania dotyczące funkcjonowania banków lub mające wpływ na ich działalność, mogły być na bieżąco konsultowane i omawiane ze środowiskiem bankowym. Prezydent RP powinien stać na straży budowy silnej, innowacyjnej i konkurencyjnej gospodarki, w oparciu o możliwości, jakie daje wsparcie ze strony działających na polskim rynku banków. 8

9 Rola instrumentów ekonomicznych przewidzianych w Funduszu Pracy w procesie zwiększania efektywności kształcenia zawodowego Problemy: Przewidziane w projekcie planu finansowego Funduszu Pracy środki na aktywizację bezrobotnych oraz wsparcie pracowników zagrożonych wykluczeniem z rynku pracy (o 53,8% niższe od planowanego wykonania w roku bieżącym), są niewystarczające dla osiągnięcia zakładanej przez Rząd na koniec przyszłego roku stopy bezrobocia na poziomie 9,9%. Tak niski budżet Ministra Pracy i Polityki Społecznej, koordynatora publicznych służb zatrudnienia i dysponenta środków FP, nie gwarantuje możliwości osiągnięcia oczekiwanego społecznie zakresu i poziomu realizowanych zadań na rzecz promocji zatrudnienia. Spadek wydatków FP oznaczać będzie ograniczenie ofert pracy subsydiowanej, zmniejszenie ilości tworzonych ze wsparciem publicznym nowych miejsc pracy dla bezrobotnych, ograniczenia w zakresie uzyskiwania umiejętności praktycznych i kwalifikacji zawodowych niezbędnych na rynku pracy, zwłaszcza przez osoby bezrobotne i zagrożone wykluczeniem z rynku pracy. Ograniczenie wydatków na finansowanie kształcenia młodocianych pracowników spowoduje brak możliwości zawierania nowych umów, a także wykonania ustawowego zadania nałożonego na gminy w zakresie dofinansowania pracodawcom kosztów kształcenia młodocianych pracowników. Nie zmniejszanie, w stosunku do roku bieżącego, puli środków Funduszu Pracy przeznaczanych na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu; Wyłączenie z finansowania ze środków FP wydatków związanych ze stażami podyplomowymi, specjalizacjami oraz szkoleniami specjalizacyjnymi lekarzy, dentystów pielęgniarek i położnych; Zwiększenie pozycji wydatków Funduszu Pracy przeznaczonych na finansowanie kształcenia młodocianych pracowników; Szersze upowszechnianie nowego instrumentu rynku pracy: Przygotowanie zawodowe osób dorosłych; Zwiększenie działań na rzecz intensywnej aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych, które znajdują się w wyjątkowo trudnej sytuacji na rynku pracy. Oczekiwane działania ze strony Prezydenta RP: Podjęcie działań blokujących uszczuplenie środków FP przeznaczonych na aktywne formy zwalczania bezrobocia oraz wsparcie partnerów społecznych w działaniach zmierzających do poprawy sytuacji na rynku pracy. Objęcie honorowym patronatem akcji organizowanych przez organizacje pracodawców na rzecz promowania pozytywnego wizerunku kształcenia zawodowego zwłaszcza zaś systemu przemiennego, gdzie połączono naukę zawodu w szkole z uczeniem się w zakładzie pracy. 9

10 Nierówne traktowanie mikroprzedsiębiorstw na tle małych i średnich przedsiębiorstw Sektor mikro i małych przedsiębiorstw stanowi podporę europejskiej gospodarki (handel i usługi to w odniesieniu do PKB ok. 20% polskiej gospodarki). Przedsiębiorstwa te są szczególnie wrażliwe na zmiany otoczenia gospodarczego, regulacyjnego i administracyjnego. Sukces inicjatyw europejskich zmierzających do stworzenia nowoczesnej, dynamicznej i konkurencyjnej gospodarki nastąpi wówczas, gdy rozwój przedsiębiorczości stanie się głównym elementem przedstawionych w Lizbonie reform, a sektor mikro i małych przedsiębiorstw zacznie być postrzegany jako główny motor rozwoju innowacyjności, wzrostu zatrudnienia oraz społecznej integracji w Europie. Stworzenie instytucjonalnej reprezentacji sektora mikro i małych przedsiębiorstw jako partnerów zinstytucjonalizowanego dialogu Komisja Trójstronna, Wojewódzkie Komisje Dialogu Społecznego; Zapewnienie powszechnego dostępu do informacji i rozwoju mechanizmów konsultacji społecznych; Uchwalenie ustawy o stanowieniu prawa, określającej zasady i tryb procesu legislacyjnego, nowelizacji i okresowej oceny, weryfikacji aktów prawnych; Zmiany w systemie podatkowym w kierunku likwidacji jego charakteru represyjnego na rzecz mającego na celu budowanie poczucia wspólnoty i odpowiedzialności za dobro wspólne; Większą dostępność do kredytów bankowych dla sektora mikro i małych przedsiębiorców; Większą dostępność funduszy pomocowych (uproszczenie procedur aplikacyjnych poprzez dostosowanie ich do specyfiki mikro i małych przedsiębiorców); Likwidację braku równości przedsiębiorców na etapie rejestracji wprowadzenie jednolitego rejestru przedsiębiorców (połączenie KRS z Ewidencją Działalności Gospodarczej; objęcie wpisów w ewidencji gwarancjami i zakresem tak jak w KRS; ustanowienie prokury); Zmianę ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, która eliminuje możliwość tworzenia partnerstw przez mikro i małych przedsiębiorców i organizacje pozarządowe; Ujednolicenie zasad opodatkowania w formie ryczałtu i tzw. karty podatkowej w kierunku ich uproszczenia; Promowanie postaw przedsiębiorczych, zrozumienia i społecznej akceptacji dla przedsiębiorczości. Oczekiwane działania ze strony Prezydenta PR Naszym głównym postulatem jest wyrównanie szans sektora mikro i małych przedsiębiorstw. Polska jest krajem z ogromną przewagą przedsiębiorców sektora mikro i małych przedsiębiorstw. Trzeba dostrzec, że także najmniejsi przedsiębiorcy, chcą być efektywni, ergo skutecznie konkurować na wolnym rynku, muszą się rozwijać, akumulować zyski na rozwój, uatrakcyjnić produkty i usługi oferowane na rynku, aby co najmniej utrzymać i wzmacniać swoją pozycję. Niezbędne jest nowe spojrzenie na gospodarkę i wyciągnięcie wniosków tego, że 99% tej gospodarki to mikro i mali przedsiębiorcy. 10

11 Potrzeba rozwoju sektora spółdzielczego Ostatni kryzys finansowy i gospodarczy podkreślił na nowo od dawna znane walory spółdzielczości jako ruchu wspólnotowej aktywności społeczno-gospodarczej ludzi. Coraz więcej intelektualistów uznaje ten element systemu społeczno-gospodarczego za jeden ze współczesnych paradygmatów rozwoju społeczno-gospodarczego. Problemy: Zachowanie odrębności sektora spółdzielczego od spółek kapitałowych. Po zmianach ustrojowych w 1989 roku spółdzielnie wpisywane są wbrew swojej istocie w system prawny właściwy dla spółek kapitałowych. Konieczna jest zmiana tej sytuacji. W przeciwnym wypadku utracimy i tak już bardzo ograniczony udział sektora spółdzielczego w systemie społecznogospodarczym. Włączenie spółdzielczości do dialogu społecznego. Spółdzielczość stanowiąca wielką strukturę społeczną i gospodarczą (ponad 8 milionów członków i ponad 300 tys. pracowników) znajduje się na marginesie dialogu społecznego. W świetle obowiązującej ustawy o Komisji Trójstronnej Krajowa Rada Spółdzielcza, tylko dlatego, że funkcjonuje z mocy ustawy nie może być uznana za organizację reprezentatywną. Umożliwienie spółdzielniom stosowania bez skutków podatkowych korzystniejszych warunków transakcji z członkami; Likwidacja podwójnego opodatkowania w spółdzielniach prowadzących swoją działalność wśród członków; Dokonanie zmian ustawowych umożliwiających Krajowej Radzie Spółdzielczej jako ustawowemu reprezentantowi sektora spółdzielczego członkostwo w Trójstronnej Komisji. Oczekiwane działania ze strony Prezydenta RP Prezydent RP może odegrać pozytywną rolę w kształtowaniu właściwego klimatu dla funkcjonowania spółdzielni, podkreślając ich rolę i znaczenie dla budowania społeczeństwa obywatelskiego oraz wspomagania trwałego, zrównoważonego rozwoju. Prezydent może także odmówić podpisu ustawom niezgodnym ze standardami europejskimi bądź międzynarodowymi zasadami spółdzielczymi. Prezydent może także, wykorzystując duży dorobek prawny podjąć własną inicjatywę ustawodawczą. 11

12 Promocja Polski na arenie międzynarodowej Wraz z przystąpieniem Polski do NATO i UE rozpoczął się okres wzrostu międzynarodowego zainteresowania Polską, który nasilił się ostatnio w związku z pozytywnymi wynikami naszej gospodarki podczas ogólnoświatowego kryzysu. Pomimo tych pozytywnych tendencji wizerunek Polski nadal jest w wielu miejscach świata i w wielu środowiskach opiniotwórczych nieobiektywny, zazwyczaj gorszy od rzeczywistości, oparty na negatywnych stereotypach z przeszłości. Problem: Największym problemem polskiego systemu promocji gospodarki jest brak spójności i koordynacji. Polsce potrzebny jest dobrze zorganizowany i efektywny system promocji gospodarczej, obejmujący promowanie naszego kraju jako właściwego miejsca dla nowych inwestycji, promocję Polski jako brand u oraz promocję polskiego eksportu. Skuteczna i skoordynowana promocja kraju oraz polskiej gospodarki jest niezbędna dla tworzenia odpowiedniego i dobrego klimatu dla polskich eksporterów i inwestorów. Polska gospodarka również jest mało proeksportowa. W przeliczeniu wartości eksportu na głowę mieszkańca znajdujemy się w trzeciej dziesiątce państw UE; a większość eksportu realizowana jest przez obecne w Polsce wielkie korporacje międzynarodowe. Na rynkach światowych brak jest rozpoznawalnych polskich marek, których obecność wzmacniałaby pozytywne postrzeganie naszego kraju. Oczekiwane działania ze strony Prezydenta RP: Objęcie przez Prezydenta RP wyrazistego przywództwa nad różnorodnymi i dotychczas rozproszonymi działaniami, mającymi wpływ na kształtowanie wizerunku Polski na arenie międzynarodowej. Przywództwo to powinno wyrażać się w wysokim patronacie Prezydenta nad najważniejszymi wydarzeniami kreującymi wizerunek naszego kraju oraz stworzeniu platformy wymiany poglądów kluczowych z tego punktu widzenia osób i instytucji wspartej metodologicznie działaniami uznanych (mających międzynarodową reputację) ekspertów; Zainicjowanie i objęcie patronatem ogólnonarodowej debaty nad nowoczesną tożsamością Polaków i jej wpływu na kształtowanie reputacji i wizerunku Polski i Polaków na arenie międzynarodowej; Zainicjowanie i objęcie patronatem debaty środowisk opiniotwórczych poświęconej proeksportowej gospodarce i roli markowego eksportu w pomnażaniu bogactwa narodowego (na przykładzie państw, które odnoszą największe sukcesy gospodarcze) w tym także roli kulturotwórczej; Podtrzymania patronatu Prezydenta RP nad programem kreowania roli i znaczenia polskich marek firmowych i handlowych, w tym także na arenie międzynarodowej; Podjęcie się przez Prezydenta RP roli mediatora w odwiecznym sporze pomiędzy MSZ i Ministerstwem Gospodarki na rzecz stworzenia infrastruktury przedstawicielstw Polski zagranicą zdolnej do nowoczesnego wspierania polskich interesów gospodarczych. Wspieranie przez Prezydenta RP działań na rzecz rzeczywistego partnerstwa publiczno prywatnego w obszarze kreowania wizerunku Polski zagranicą. 12