Odpowiedź na skargę wniesioną przez Wojewodę Lubelskiego w Lublinie datowaną na dzień 12 sierpnia 2015 roku (PN-II )

Transkrypt

1 Załącznik do Uchwały Nr X/102/2015 Rady Miasta Zamość z dnia 31 sierpnia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie ul. M. Curie-Skłodowskiej Lublin Skarżący: Wojewoda Lubelski ul. Spokojna Lublin Strona przeciwna: Rada Miasta Zamość Rynek Wielki Zamość Odpowiedź na skargę wniesioną przez Wojewodę Lubelskiego w Lublinie datowaną na dzień 12 sierpnia 2015 roku (PN-II ) na uchwałę Nr IX/86/2015 Rady Miasta Zamość z dnia 22 czerwca 2015 roku w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Na podstawie art i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) w imieniu Rady Miasta Zamość, przekazuję skargę Wojewody Lubelskiego z dnia 12 sierpnia 2015 roku (data wpływu do Urzędu Miasta Zamość 18 sierpnia 2015 r.), znak PN-II wraz z odpowiedzią na skargę Rady Miasta Zamość, wnosząc o: oddalenie przedmiotowej skargi w całości ewentualnie wnoszę o jej odrzucenie.

2 Uzasadnienie W związku z wniesieniem przez Wojewodę Lubelskiego skargi na uchwałę Nr IX/86/2015 Rady Miasta Zamość z dnia 22 czerwca 2015 roku w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, Rada Miasta Zamość poniżej ustosunkowuje się wskazując między innymi, że niniejsza uchwała nie została podjęta z istotnym naruszeniem trybu uchwalania zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W skardze Wojewoda wskazał, iż teren objęty zmianą planu przyjętego uchwałą Nr IX/86/2015 dotyczy terenu przeznaczonego m.in. pod parking w zieleni urządzonej oznaczony na rysunku planu symbolem KS. Zmiana planu obejmuje lokalizację miejsc postojowych dla pojazdów mieszkańców bloku przy ul. Batalionów Chłopskich 5 na działkach oznaczonych nr geod. 392/29, 392/30, 392/35, 328, 327, 326 należących do SM Energetyk. Z opisanego stanu faktycznego w skardze wynika, że do projektu zmiany planu wpłynęła jedna uwaga zbiorowa mieszkańców ul. Milejewa w Zamościu złożona przez Pana Edwarda Maciąga, dotycząca ustaleń w projekcie planu dla terenu oznaczonego symbolem 23.28a KS teren parkingów w zieleni urządzonej. Wskazana uwaga nie została uwzględniona przez Prezydenta Miasta Zamość, podlegała ona analizie, co do jej zasadności oraz rozstrzygnięciu przez Radę Miasta Zamość. W tym miejscu należy wskazać, że na Komisji Budżetu, Infrastruktury i Mienia Komunalnego uwaga Pana Maciąga mieszkańca ul. Milejewa nie został uwzględniona: za 2 głosy, przeciw 4 głosy, wstrzymujące się 3 głosy. Zaś projekt uchwały o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta Zamość na Komisji Samorządu i Porządku Publicznego został uwzględniony: za- 4 głosy, przy 5 wstrzymujące się głosach. Z kolei na Komisji Budżetu, Infrastruktury i Mienia Komunalnego projekt uchwały o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta Zamość został uwzględniony: za 6 głosy, przeciw 1 głosy, wstrzymujące się 2 głosy. Przed przystąpieniem do głosowania Przewodniczący Rady Miasta Zamość poinformował Radnych o przejściu do procedowania nad projektem uchwały bez czytania jego treści. Poinformował Radnych, że w pierwszej kolejności będą głosować zgłoszoną uwagę zbiorową Pana Edwarda Maciąga, a później jeżeli ta uwaga zostanie odrzucona to będziemy głosowali projekt uchwały, jeżeli zostanie przyjęta to projektu nie będziemy już głosowali. Dalszy przebieg sesji wskazuje, że niektórzy Radni nie zdawali sobie do końca sprawy z faktu, że gdy przyjmą uwagę mieszkańców to zamkną drogę do uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta Zamość. Późniejsze uwagi Radnych są dowodem na to, że niektórzy Radni mogli sądzić, że poprzez przyjęcie uwagi nie będą procedować nad uchwałą o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ponieważ zostanie ona przyjęta wprost z mocy samego prawa poprzez przyjęcie uwagi do przedmiotowej uchwały jeżeli zostanie przyjęta to projektu nie będziemy już głosowali.

3 Radni przystąpili do głosowania w całości uwagi mieszkańców z rejonu ul. Milejewa dotyczącej sprzeciwu dla zamierzonej budowy parkingu dla samochodów osobowych. Rada Miasta głosowała następująco: za- 10; przeciw 6; wstrzymujących - 3. Na dowód błędnego przekonania niektórych Radnych, co do zasad głosowania przemawia wypowiedź Radnego Wiesława Nowakowskiego proszę Państwa na Komisji Budżetu odrzuciliśmy tą uwagę, ponieważ dla nas ważniejsze jest żeby mieszkańcy bloku mieli gdzie parkować. Nie wiem czy dobrze słyszeliście wypowiedź Pani ile tam jest mieszkań, a ile mają miejsc parkingowych. W tej chwili wystąpiliście w imieniu kilkunastu rodzin przeciwko kilkudziesięciu. Wola niektórych Radnych została ujawniona przez powyższą wypowiedź Radnego Wiesława Nowakowskiego i wskazuje w jakim duchu prowadzone były dyskusje na Komisji i do jakich wniosków Radni podczas nich doszli. W tym miejscu należy wskazać, że budowa parkingu dla samochodów osobowych dotyczy mieszkańców bloku przy ul. Batalionów Chłopskich 5, w liczbie około 35 miejsc postojowych. Uwaga zbiorowa została złożona przez mieszkańca domu w zabudowie jednorodzinnej. Należy w tym względzie wspomnieć o tzw. interesie społecznym kilkunastu mieszkańców bloku a interesie indywidualny kilku mieszkańców zabudowy domów jednorodzinnych, którzy zapewne nie mają problemu z brakiem terenu wyznaczonego do parkowania, ponieważ parkują na swoich posesjach. Pozwalając sobie na kolokwialne sformułowanie należy stwierdzić, że niektórzy Radni podczas głosowania nad uwagą mieszkańców ulicy Milejewa, nie zrozumieli do końca konsekwencji bycia za lub przeciw tejże uwadze. Pan Przewodniczący Rady Miasta zadał pytanie, czy ktoś z Państwa Radnych przed przystąpieniem do głosowania nie wiedział, nie zrozumiał sposobu głosowania. Jak się okazało mimo starań Przewodniczącego Rady Miasta wyjaśnienia, co do sposobu procedowania i skutków przyjęcia uwagi okazały się zbyt mało przystępne dla niektórych Radnych. W tym miejscu Radny Pan Jan Obszański na pytanie Przewodniczącego Rady Miasta Zamość stwierdził Czy ja zrozumiałem sposób głosowania? Natomiast zagłosowałem za bo się pomyliłem. Wydaje się, że kwestia przyznania się do błędnego zrozumieniem zasad głosowania, wymaga odwagi i nie jest rzeczą łatwą tym bardziej, że na sesjach Rady Miasta, nie tylko uczestniczą Radni, władze miasta ale również mieszkańcy miasta Zamościa, czyli wyborcy oraz przedstawiciele mediów. Pan Przewodniczący stwierdził, że z powodu pomyłki nie będziemy robić reasumpcji głosowania. Wyniki głosowania nad uwagą na sesji Rady Miasta zdecydowanie odbiegały od wyników głosowania przeprowadzonych na Komisjach.

4 W dalszej części Radny Pan Piotr Kurzępa stwierdził wprost, że nie zrozumiał sposobu procedowania nad uwagą, zmianą planu i konsekwencjami przyjęcia uwagi. Czyli zamknięciem tym samym drogi do procedowania nad uchwałą o zmianie planu i w konsekwencji jej nie przyjęcia. Radny Pan Krzysztof Sowa poprosił nie tylko w swoim imieniu ale również w imieniu innych radnych o reasumpcję głosowania. Niektórzy Radni mogli nie zrozumieć i nie zrozumieli, czego dowodem jest wniosek chociażby Radnego Pana Krzysztofa Sowy, że jeżeli będą za przyjęciem uwagi będącej de facto sprzeciwem mieszkańców ulicy Milejewa to są jednocześnie są przeciwko budowie parkingu dla mieszkańców ul. Batalionów Chłopskich, jak również jednocześnie są przeciwko wszystkim rozwiązaniom znajdujących się w projekcie uchwały o zmianie zagospodarowania przestrzennego. Faktyczna wola radnych nie była uzewnętrzniona w pierwszym głosowaniu nad zgłoszoną uwagą ze względu na bycie w błędzie. Na nie zrozumienie konsekwencji takiego, a nie innego głosowania wskazują następujące okoliczności. Podczas drugiego głosowania nad uwagą Pana Maciąga Radni głosowali inaczej niż podczas pierwszego głosowania nad zgłoszoną uwagą, a mogli przecież potwierdzić swoją wcześniejszą decyzję, dając tym samym wyraz, że właśnie takiego a nie innego wyniku głosowania oczekiwali. Ponadto należy zauważyć, że Radni swoje stanowiska, co do projektu konkretnej uchwały przedstawiają na Komisjach odbywających się przed sesją Rady Miasta. Jak już wcześniej zaznaczono na Komisji Budżetu, Infrastruktury i Mienia Komunalnego uwaga Pana Maciąga mieszkańca ul. Milejewa nie został uwzględniona. Zaś projekt uchwały o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta Zamość na Komisji Samorządu i Porządku Publicznego i na Komisji Budżetu, Infrastruktury i Mienia Komunalnego został uwzględniony. Podczas obrad sesji nie padło żadne sformułowanie, że Radni zmienili zdanie czy, że zmieniły się okoliczności od czasu obradowania Komisji. Słusznym jest podkreślenie, że Radni przyjęli ostatecznie całą uchwałę w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Gdyby Radni podczas pierwszego głosowania nad uwagą rozumieli, że przyjęcie tej uwagi spowoduje odrzucenie w całości projektu uchwały o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w kształcie przygotowanym na sesję i nadal mieliby wolę odrzucenia tejże uchwały, to podczas głosowania nad nią mogli dać temu wyraz, a jednak przyjęli tą uchwałę. Podsumowanie stanu faktycznego niniejszej sprawy pokazuje, że konsekwencje prawne przyjęcia uwagi nie zostały do końca zrozumiane przez niektórych Radnych. Na wniosek Radnego Pana Krzysztofa Sowy Przewodniczący Rady Miasta Zamość poddał pod głosowanie wniosek o reasumpcję głosowania za 6 głosów, przeciw- 5, przy 8 głosach wstrzymujących się. Przewodniczący Rady Miasta Zamość nie zdecydował o tym sam. Radni w demokratyczny sposób zdecydowali o ponownym przeprowadzeniu głosownia.

5 W przedmiotowej sprawie wniosek o reasumpcję uchwały rozstrzygnięty był w głosowaniu jawnym po przeprowadzeniu nad nim dyskusji i po zgłoszeniu wniosku formalnego przez Radnego. Nie ulega wątpliwości, że reasumpcja uchwały oznacza, że poprzedni wynik głosowania uważa się za niebyły. W związku z tym, po przegłosowaniu wniosku o reasumpcję głosowania w tej sprawie, przystąpiono do ponownego głosowania nad uwagą. Rada Miasta Zamość nie uwzględniła uwagi. W ponownym głosowaniu nad uwagą za jej przyjęciem głosowało -7; przeciw 7, wstrzymujących 5 głosów. Stosownie do art. 28 u o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uchwała w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest nieważna w przypadku naruszenia zasad sporządzenia planu, bądź istotnego naruszenia trybu jego sporządzania, bądź naruszenia właściwości organów w tym zakresie. Procedura uchwalenia planu jest to szereg kolejno podejmowanych czynności planistycznych, określonych przepisami ustawy. Zgodnie z art. 18 ust. 1 u.p.z.p. uwagi do projektu planu miejscowego może wnieść każdy, kto kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu, wyłożonym do publicznego wglądu, o którym mowa w art. 17 pkt 10 u.p.z.p. Wprowadzenie instytucji uwag do projektu planu ma na celu uwzględnienie udziału podmiotów spoza administracji samorządowej w kształtowaniu treści planu. W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcie uwagi nie odbyło się z naruszeniem procedury uchwałodawczej. Za wiarygodny przebieg sesji Rady Miasta Zamość należy uznać protokół sesji z dnia 22 czerwca 2015 r. Reasumpcja oznacza jedynie uchylenie skutków prawnym samego głosowania, taka sytuacja z reguły jest nadzwyczajna. Niektórzy Radni byli w błędnym przekonaniu co do zasad głosowania, przebiegu głosowania i tym samym skutków przyjęcia uwagi zbiorowej mieszkańców, jako skutkujących brakiem uchwalenia zmiany planu zagospodarowania przestrzennego. Przewodniczący poddał pod głosowanie wniosek w sprawie reasumpcji i po jego przyjęciu - od razu zarządził ponownie głosowanie nad uwagą. Po powtórnym głosowaniu (reasumpcji) zgłoszona uwaga nie została uwzględniona. Nie ulega wątpliwości, że uchwała musi być zgodna z przepisami prawa, a ponadto tryb podjęcia uchwały winien odpowiadać określonym procedurom. Niewątpliwie do wymogów formalnych uchwały należeć będzie kwestia prawidłowego przeprowadzenia głosowania nad projektem uchwały, w tym ewentualnej reasumpcji głosowania. W tym celu, w pierwszym rzędzie należy przyjąć przy analizie protokołu z sesji odzwierciedlającego wypowiedzi Radnych - oddzielić w nich treści dotyczące sfery faktów co do głosowania i reasumpcji - od treści, które odnoszą się do sfery wyrażanych przez Radnych opinii. Oczywistym jest bowiem, że dla oceny spełnienia przesłanek istotne znaczenie ma ustalenie faktów, a nie przekonań. Ustawa o samorządzie gminnym nie zawiera norm zezwalających na reasumpcję głosowania, ale w tej materii statuty jednostek samorządowych mogą na tle art. 22 u.s.g. wprowadzać szczegółowe rozwiązania dopuszczające taką możliwość. Można byłoby przyjąć, iż dokonanie reasumpcji głosowania byłoby możliwie mimo braku stosownej regulacji szczegółowej w statucie jednostki samorządowej - nie naruszając prawa - lecz jedynie w razie zaistnienia istotnych i nie dających się usunąć wątpliwości co do przebiegu głosowania, obliczenia jego wyników lub wprowadzenia w błąd radnych co do zasad głosowania. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 listopada 2009 r. II SA/Lu 402/09).

6 W sytuacji, gdy uchwała nie uzyskała wymaganej większości głosów, należy uznać, iż nie doszło do jej podjęcia, podobnie jak przy równej liczbie głosów. Uzyskanie remisowego wyniku głosowania, jak to wystąpiło w niniejszej sprawie, oznacza, że uwagi nie uzyskały wymaganej, zwykłej większości głosów, a zatem nie zostały przyjęte. Kwestia skutków proceduralnych w przypadku uwzględnienia uwagi do planu zagospodarowania przestrzennego nie do końca została zrozumiana przez niektórych Radnych. Oczywistym jest, że skutki prawne aktu głosowania są wiążące i nie mogą być dowolnie znoszone w całkowicie swobodny sposób poprzez reasumpcję głosowania, aż do osiągnięcia "pożądanego" z różnych względów rezultatu. Stąd jakakolwiek reasumpcja głosowania może być dopuszczalna tylko wyjątkowo i wyłącznie w razie stwierdzenia w jego toku oczywistych uchybień i omyłek (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2005 r., II SA/Wr 2586/03). Jak zauważono wyżej, reasumpcja głosowania jest dopuszczalna, ale pod pewnymi, szczególnymi warunkami. Analizując dopuszczalność reasumpcji należy brać pod uwagę całokształt stanu faktycznego konkretnej sprawy. Radni podjęli uchwałę w przedmiocie ponownego głosowania równocześnie uzasadniając swoją decyzję. Bycie w błędnym przekonaniu, co do skutków proceduralnych uwzględnienia uwagi, uzasadniało podjęcia decyzji o ponownym głosowaniu. Jak podkreśla Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. (wyrok z dnia 24 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Go 104/11) instytucja powtórnego głosowania możliwa jest jedynie w razie zaistnienia istotnych i nie dających się usunąć wątpliwości co do przebiegu głosowania, obliczenia jego wyników lub wprowadzenia radnych w błąd co do zasad głosowania. O dopuszczalności powtórnego głosowania wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 15 lutego 2005 r. (sygn. akt II SA/Wr 2586/03): "Głosowanie uznaje się bowiem w doktrynie i orzecznictwie za swoisty akt, w trakcie którego dochodzi do złożenia przez każdą osobę uprawnioną i według określonej prawem procedury - oświadczenia woli, w myśl którego opowiedziała się ona za wnioskiem, przeciw wnioskowi, wstrzymała się od głosu lub oddała głos nieważny (wyrok NSA z r. sygn. II SA/Po 1101/01, OSS Nr 2/2004, poz. 102). Oczywistym jest, że skutki prawne aktu głosowania są wobec tego wiążące i nie mogą być dowolnie znoszone w całkowicie swobodny sposób poprzez reasumpcję głosowania, aż do osiągnięcia pożądanego z różnych względów rezultatu. Stąd jakakolwiek reasumpcja głosowania może być dopuszczalna tylko wyjątkowo i wyłącznie w razie stwierdzenia w jego toku oczywistych uchybień i omyłek." W tym miejscu należy wskazać powołując się na przepisy Kodeksu cywilnego normujące kwestię oświadczenia woli, która ujawnia wolę działania Radnych jaki i na kwestię związaną z błędnym oświadczenia woli. Gdyby Radni w niniejszej sprawie nie działali w błędzie podczas głosowania nie opowiedzieliby się za uwagą mieszkańców ul. Milejewa. W tym miejscu należy porównać oświadczenia woli złożone przez nich w trakcie pierwszego głosowania jak i kolejnego podczas reasumpcji głosowania. Ponadto dowodem na powyższe twierdzenia są wypowiedzi Radnych oraz przyjęcie przez nich projektu uchwały o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wprawdzie ustawa o samorządzie gminnym, ani Statut Miasta Zamość nie precyzują w jakich przypadkach może mieć ono miejsce, lecz aby ustalić przesłanki powtórzenia głosowania uchwały w całości lub w części można posiłkowo przyjąć zasady stosowane w innych aktach prawnych, np. w 56 Regulaminu Senatu (uchwała Senatu z dnia 23 listopada

7 1990 r. MP tekst jednolity z 2002 r. Nr 54, poz. 741), z którego wynika, że reasumpcja uchwały jest dopuszczalna tylko w trakcie tego samego posiedzenia Senatu i wyłącznie w przypadku ujawnienia oczywistego błędu w uprzednio podjętej uchwale. Z powyższego wypływa wniosek, że powtórzenie głosowania nad uwagą znajduje swoje uzasadnienia w przedstawionym stanie faktycznym niniejszej sprawy. Niemniej można przyjąć, iż dokonanie takiej reasumpcji jest możliwie mimo braku stosownej regulacji szczegółowej w statucie jednostki samorządowej - nie naruszając prawa - lecz jedynie w razie zaistnienia istotnych i nie dających się usunąć wątpliwości co do przebiegu głosowania, obliczenia jego wyników lub wprowadzenia w błąd radnych co do zasad głosowania (por. D. Dąbek "Prawo miejscowe samorządu terytorialnego" Oficyna Wyd. Branta, 2003, str.291). W praktyce podobne, a nawet bardziej rygorystyczne rozwiązania prawne poza cytowanym 56 regulaminu Senatu przewiduje również art. 189 regulaminu Sejmu (zał. do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej; uchwała sejmu RP z 30 lipca 1992 r., MP z 2003 r., Nr 23 poz. 398) dopuszczając możliwość reasumpcji tylko wówczas, gdy wynik głosowania budzi uzasadnione wątpliwości. Głosowanie uznaje się bowiem w doktrynie i orzecznictwie za swoisty akt, w trakcie którego dochodzi do złożenia przez każdą osobę uprawnioną i według określonej prawem procedury - oświadczenia woli, w myśl którego opowiedziała się ona za wnioskiem, przeciw wnioskowi, wstrzymała się od głosu lub oddała głos nieważny (wyrok NSA z 14 stycznia 2003 r. sygn. II SA/Po 1101/01). Należy zwrócić uwagę, że sesja Rady Miasta Zamość w części dotyczącej głosowania nad uwagą zbiorową jak i projektem uchwały o zmianie zagospodarowania przestrzennego Miasta Zamościa była pełna emocji. Protokół nie oddaje tego w pełni, stanowi suchy zapis przebiegu i wypowiedzi Radnych. Niniejszą okoliczność również należy brać pod uwagę w niniejszym stanie faktycznym. Z przebiegu sesji Rady Miasta wynika wprost, że błędne przekonanie niektórych Radnych, co do zasad głosowania stanowiło podstawę reasumpcji a nie niezadowolenie Radnych z wyniku, przebiegu głosowania czy dążenie do osiągnięcia tzw. zadowalającego wyniku. Powtórzenie głosowania oznacza równocześnie unieważnienie poprzedniego dokonanego w tej samej sprawie. W doktrynie uważa się, że reasumpcja głosowania powinna zostać przeprowadzona niezwłocznie, w trakcie posiedzenia, na którym odbyło się kwestionowane głosowanie (z uwagi na kworum i podobny skład osobowy rady przy pierwszym głosowaniu nad projektem uchwały), co miało miejsce w omawianym przypadku. Uwzględniając powyższe, wnoszę jak na wstępie. Załączniki: 1) Skarga Wojewody Lubelskiego z dnia 12 sierpnia 2015 roku; 2) Uchwała Rady Miasta Zamość Nr z dnia 31 sierpnia 2015 r. w sprawie przekazania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargi Wojewody Lubelskiego wraz z odpowiedzią na skargę;

8 3) Uchwała Rady Miasta Zamość z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta Zamość; 4) Protokół sesji Rady Miasta Zamość z dnia 22 czerwca 2015 roku; 5) Odpis odpowiedzi na skargę wraz z załącznikami.