JAK KOCHAĆ I WYMAGAĆ
|
|
- Czesław Wilk
- 2 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1
2 JAK KOCHAĆ I WYMAGAĆ PORADNIK DLA RODZICÓW Pracownia Wychowania i Profilaktyki Joanna Sakowska Anna Zajic Maria Talar Marta Witkowska Warszawa 2011
3 Spis treści: Wprowadzenie. 3 I. Jak określać dziecku granice?..4 II. III. Jak pomóc dziecku radzić sobie z uczuciami? Jak zachęcać dziecko do współpracy?..26 IV. Czy powinno się karać dzieci?. 35 V. Jak zachęcać dziecko do samodzielności? 40 VI. Jak uwolnić dziecko od narzuconych mu ról?..47 VII. Jak mądrze chwalić dzieci?..55 Literatura. 59
4 Wprowadzenie Skuteczność oddziaływań wychowawczych zależy od jakości relacji rodzic (wychowawca) dziecko. Co więcej jak wskazują liczne badania więź emocjonalna jest najważniejszym czynnikiem chroniącym przed podejmowaniem przez dziecko zachowań ryzykownych (używanie substancji psychoaktywnych, agresja, łamanie prawa, przedwczesna inicjacja seksualna m.in.). Więź ponadto pozwala dziecku na osobową identyfikację z dorosłym przez co może on modelować pożądane zachowania dziecka. Prawidłowa relacja powinna zawierać w sobie dwa aspekty: 1. Miłość, akceptację, szacunek 2. Granice, normy wymagania Rodzice mają najlepsze intencje a mimo to czasami ich działania nie przynoszą oczekiwanego rezultatu. Czy można nauczyć się budowania prawidłowych relacji? Na pewno koniecznie trzeba się tego uczyć i to nie tylko w stosunku do dziecka. Konkretną, sprawdzoną przez wiele lat funkcjonowania propozycją w tym zakresie, jest program Szkoła dla Rodziców i Wychowawców. Zasady wychowawcze proponowane uczestnikom podczas zajęć opierają się na dialogu i wykorzystują wiedzę z psychologii rozwojowej i komunikacji. Choć w swej istocie proste w rzeczywistości czasami okazują się trudne w praktycznym stosowaniu, wymagają bowiem zmiany utrwalonych nawyków i przyzwyczajeń, a te trudniej jest rozbijać niż kształtować nowe. Prezentowany Poradnik zawiera najważniejsze wskazania, praktyczne podpowiedzi zachowań, ćwiczenia do autorefleksji. Mamy nadzieję, że będzie również zachętą do udziału w zajęciach Szkoły dla Rodziców i Wychowawców. Informacje o programie można znaleźć na stronie Strona zawiera m.in.: informacje ogólne, tytuły przydatnych pozycji książkowych oraz bank realizatorów osób prowadzących zajęcia dla rodziców i wychowawców (tam należy szukać kontaktu i informacji o możliwości uczestniczenia w zajęciach). Joanna Sakowska 3
5 I. Jak określać dziecku granice? Rodzice chyba zapomnieli, iż dzieci bardziej niż czegokolwiek innego potrzebują zasad życia, które jasno ustalają, co jest dobre, a co złe. R. Coles Czasem słyszy się takie stwierdzenie: To przekracza wszelkie granice. O co chodzi? O jakie granice? Co zostało przekroczone? W wychowaniu codziennością są sytuacje, w których rodzice i wychowawcy zmierzają się z pragnieniami czy kaprysami dzieci, ich dobrym bądź uciążliwym czy wręcz nieznośnym zachowaniem. Oto kilka przykładów: Nie będę tego jadł. To jest niedobre. Kup mi grę. Aaaaaaaaaaaaa!!! (wrzask na cały sklep). Pani w szkole jest głupia i wstrętna. Nie pójdę tam więcej. Nie zostawiaj mnie w przedszkolu. Nie kochasz mnie. Co się pani czepia? Zawsze tylko mnie pani widzi! Nie jest łatwo odróżnić kaprysy dzieci od ich rzeczywistych potrzeb. Zresztą do jednego i drugiego dzieci mają prawo. Dopiero reakcja dorosłego może przyczynić się do tego, że dziecko samo spostrzeże różnicę i wyciągnie wnioski albo wprost przeciwnie utwierdzi się w przekonaniu, że wszystko mu wolno. Życie dziecka jest jak droga. Jeśli droga jest dobrze oznakowana, to dziecko bezpiecznie osiągnie cel. Nie ma wychowania tam, gdzie nie ma oznakowanych szlaków, po których można się bezpiecznie poruszać. 4
6 Zasady zapewniają poczucie bezpieczeństwa. Dzięki nim wiemy, czego się spodziewać. Mogą także pomóc w takim porozumiewaniu się z ludźmi, aby nie ranić siebie nawzajem. Aby móc dziecku określać granice, trzeba najpierw poznać swoje granice, trzeba otworzyć się na prawdę o sobie. Nasze granice budują poczucie własności i odpowiedzialności. Kiedy wiem, jakie mam granice, wiem też, za co jestem odpowiedzialny, a za co nie: jestem odpowiedzialny za siebie i w stosunku do innych, ale nie jestem odpowiedzialny za myśli i uczucia innych. Dziecko dopiero uczy się ustawiania granic, przestrzegania zasad i norm najpierw od rodziców, potem do innych dorosłych by móc w odpowiednim momencie swojego życia dokonywać świadomych wyborów w taki sposób, aby nie ranić siebie i innych. Jak określać dziecku granice? Krok pierwszy: słowa 1. Komunikat powinien dotyczyć zachowania dziecka skoncentruj się na zachowaniu, a nie na postawie, uczuciach lub wartościach dziecka: NIE Zosiu, nie widzisz, że jestem zajęta? TAK Rozmawiam. Stukanie mi przeszkadza. 2. Bądź bezpośredni i konkretny powiedz jasno i krótko, czego oczekujesz od dziecka, oraz w razie potrzeby, kiedy i jak ma wykonać określone zadanie: NIE Tylko nie wracaj zbyt późno! TAK Wróć na kolację o wpół do siódmej. 3. Dokładnie określaj konsekwencje. NIE Tylko nie jedź rowerem po ulicy, bo możesz wpaść pod samochód! TAK Rowerem możesz jeździć po chodniku lub na podwórku. Inaczej schowam go w garażu. 4. Mów stanowczo, ale nie podnoś głosu. Nie bądź szorstki. Krok drugi: czyny 5
7 Popieraj słowa działaniem twoje słowa są na tyle wiarygodne, na ile potwierdzają je stojące za nimi działania! Reaguj natychmiast, kiedy dziecko idzie się bawić, a nie wypełniło swoich obowiązków, np. Nie ma zabawy, dopóki nie wyjdziesz z psem lub Jeśli po sobie nie posprzątasz, nie dostaniesz klocków przez kilka dni. 6
8 Materiał do autorefleksji Ćwiczenie 1 Poniżej podano sposoby, które stosują rodzice przy wytyczaniu granic. Każdy z tych sposobów stwarza inne warunki dla rozwoju dziecka oraz przekazuje mu odmienne informacje na temat określonych zasad i reguł. Przeczytaj uważnie opisy kilku sytuacji. Zastanów się i zakreśl te opisy, które są ci najbliższe. Jeśli spóźnię się na obiad, mama mi go odgrzeje i poda. Jeśli mam po sobie posprzątać to zwlekam i głośno marudzę, a wtedy mama sprząta za mnie. Jeśli nie wstanę na czas, rodzice zawsze podwożą mnie do szkoły. Jeśli spóźnię się na obiad, nie dostanę go wcale. Jeśli nie chcę sprzątać po sobie, mama krzyczy i zabiera mi zabawki. Jeśli nie wstanę na czas, w domu jest okropna awantura. Jeśli spóźnię się na obiad, muszę sam sobie odgrzać lub zrobić sobie kanapkę. Jeśli nie posprzątam po sobie, mama stanowczo mówi mi, jakie będą konsekwencje, gdy tego nie zrobię (i dotrzymuje słowa). Jeśli nie wstanę na czas, rodzice nie czekają, aby mnie podwieźć do szkoły. Ćwiczenie 2 Które z podanych niżej zdań określa granice w jasny sposób: Czy nie powinieneś już iść do łóżka? Chcę, abyś oddawał resztę zaraz po powrocie ze sklepu. Niestety, dzisiaj masz szlaban na komputer! Sto razy mówiłam, żebyś tego nie ruszał! Kiedy zamierzasz posprzątać swój pokój? Mleko służy do picia, a nie do zabawy! Jeśli chcesz jeździć na rowerze, załóż kask! Inaczej nie ma jazdy! Weźmiesz się wreszcie za lekcje, czy nie! 7
9 Następnym razem oddasz resztę, prawda? Możesz wyjść na dwór, jeśli najpierw wywiążesz się z dyżuru przy zmywaniu! Nie pozwalam na niszczenie ściany! Do malowania służą kartki! Chcesz wstać już teraz, czy za 5 minut? Ćwiczenie 3 Zastanów się i odpowiedz: Kiedy trudno jest ci stawiać dzieciom jasne granice? Co robisz, gdy dzieci testują twoje zasady? Jak myślisz, jakiego rodzaju komunikat dzieci otrzymują na temat twoich zasad, jednoznaczny czy sprzeczny? Czy wysyłany przez ciebie komunikat pomaga dzieciom uczyć się określonych zachowań i postaw? 8
10 9
11 II. Jak pomóc dziecku radzić sobie z uczuciami? Uczucia są podstawą rozwoju człowieka, wartościową i istotną częścią ludzkiej natury. Traktowane z należytą troską i szacunkiem mogą stać się podstawą dalszego rozwoju i osiągnięcia dojrzałości. Uczucia są po prostu faktem, są moralnie neutralne, są cennym darem i istotnym wsparciem w naszym życiu. Bez nich niemożliwe byłoby zrozumienie innych ludzi i wchodzenie z nimi w prawidłowe relacje. (J. Sakowska) Wszystkie stany emocjonalne można zaakceptować pewne działania należy ograniczać. Często nie pozwalamy sobie na te uczucia i emocje, których wolelibyśmy nie mieć. Nie lubimy odkrywać w sobie uczuć nieprzyjemnych. Jeżeli jednak nie pozwolimy sobie na ten rodzaj uczuć, nie poznamy tego, co naprawdę czujemy, a tylko to, co uważamy, że powinniśmy czuć. Pozwalanie oznacza mówienie sobie: Mogę przyznać się do tych uczuć, a następnie branie odpowiedzialności za działania podjęte pod ich wpływem. Dopuszczanie naszych przykrych, niewygodnych przeżyć emocjonalnych nie oznacza jednak przyzwolenia na wyładowanie ich na innych. Oznacza natomiast wzięcie ich pod kontrolę i obcowanie z bliższym prawdzie, a nie wyimaginowanym obrazem samego siebie. Stanowi też przyzwolenie na rzeczywiste istnienie tych części nas samych, których nie chcemy i do których wolimy się nie przyznawać. Jedynie świadomie przyjmując ich istnienie, potrafimy je kontrolować i nie dopuszczać do sytuacji, gdy wtłaczane do wewnątrz pękną, wydostaną się na zewnątrz i zdominują nasze działania. (Nash) Kiedy pozwolimy sobie na istnienie uczuć, możemy podjąć decyzję, co w danej sytuacji powinniśmy z nimi zrobić. 10
12 Dzięki wiedzy o uczuciach i emocjach, potrafimy się kontrolować, możemy nauczyć się sposobów uwalniania od nich, wyrażania ich bez wyrządzania krzywdy innym. Życie emocjonalne powinno nam służyć i dostarczać energii do podejmowanych działań. (J. Sakowska) Aby pomóc dziecku, żeby radziło sobie z własnymi uczuciami: 1. SŁUCHAJ DZIECKA BARDZO UWAŻNIE a) Dobre słuchanie wymaga kontaktu wzrokowego z osobą mówiącą. Oznacza to przerwanie swoich zajęć, odłożenie gazety, wyłączenie telewizora. b) Dobre słuchanie nie zakłada nigdy, że się wie, co druga osoba powie. Jedną z przyczyn zamknięcia się drugiej osoby jest przypisywanie jej czegoś, czego tak naprawdę nie miała na myśli. c) Dobremu słuchaniu pomaga zadawanie mówiącemu pytań wyjaśniających i powtarzanie innymi słowami tego, co się zrozumiało: Słyszę, że jesteś zaniepokojona jutrzejszym spotkaniem, czy dobrze zrozumiałam? d) Dobre słuchanie zakłada brak przesadnej reakcji i natychmiastowego działania. Lepiej jest zakończyć całą rozmowę, a później, po przemyśleniu, podjąć działanie za zgodą dziecka. Natychmiastowa, impulsywna reakcja sprawia, że dzieci boją się tego, co może się zdarzyć w przyszłości, a to prowadzi do zerwania nici porozumienia. Cierpliwość jest kluczową sprawą w budowaniu zaufania i otwartości między rodzicem a dzieckiem. e) Dobre słuchanie oznacza akceptację i nie wyśmiewanie się z tego, co dziecko mówi. Można dziecka nie rozumieć, ale wyśmiewanie go i krytykowanie obniża poczucie jego wartości i skutecznie może przerwać nić porozumienia. 11
13 Aktywne słuchanie działa, gdy: masz ochotę i czas, by słuchać; rzeczywiście jesteś gotowy zaakceptować stany emocjonalne swojego dziecka; masz zaufanie do możliwości dziecka. Aktywne słuchanie nie działa, gdy: manipulujesz dzieckiem, czyli chcesz doprowadzić do tego, aby zrobiło to, o co ci chodzi, bez uwzględnienia jego potrzeb i zdania; otwierasz drzwi, by zaraz zamknąć je oceną; usiłujesz słuchać, gdy nie masz czasu; stosujesz aktywne słuchanie, gdy dziecko potrzebuje po prostu informacji. 2. ZAAKCEPTUJ JEGO UCZUCIA (np. krótkimi och, mmm, rozumiem ) Dziecko, tak jak dorosły, potrzebuje zrozumienia, kiedy przeżywa silne uczucia. Nie jest wtedy w stanie nikogo słuchać. Nie przyjmuje rady, pocieszenia ani konstruktywnej krytyki. Najczęściej potrafi pomóc sobie samo, jeśli jest wysłuchane i otrzymuje empatyczną odpowiedź. Języka akceptacji i empatii trzeba się uczyć, gdyż tym, czego ludzie najbardziej oczekują, jest zrozumienie! Wszelkiego rodzaju rady, również psychologiczne i filozoficzne, często sprawiają, że czujemy się jeszcze gorzej. Użalanie się i współczucie pogłębiają naszą frustrację, a zaprzeczanie uczuciom i bagatelizowanie ich budzi złość. Bardzo często zwracamy się do dzieci przez: filozofowanie, zaprzeczanie, dawanie rad, stawianie pytań, obronę drugiej osoby, wyrażanie żalu, zabawę w psychoanalizę. Istnieje ogromna różnica między przyzwoleniem na wyrażanie przeżyć emocjonalnych a przyzwoleniem na działanie pod ich wpływem. 12
14 Trudności w akceptowaniu uczuć dziecka: nie potrafimy akceptować uczuć dziecka, gdy nie akceptujemy swoich uczuć; ważniejsze wydaje nam się to, jak dziecko się zachowuje, od tego, co przeżywa; walczymy z dzieckiem, aby nie czuło tego, co czuje, zamiast pomóc mu się uporać z emocjami. zaprzeczamy niewygodnym uczuciom dziecka, tak naprawdę po to, aby uwolnić od nich siebie. 3. OKREŚL TE UCZUCIA Gdy chcemy pomóc dziecku rozpoznać i określić emocje, warto pamiętać, że: trudno jest rozpoznać uczucia i emocje dziecka, gdy nie starasz się rozpoznać własnych. nie należy ingerować na siłę, gdy dziecko nie chce rozmawiać; aby przemówić do serca dziecka, nie wystarczy techniczne opanowanie języka komunikacji; nie można pytać, dlaczego dziecko czuje to, co czuje. nie należy reagować zaangażowaniem większym, niż wymaga tego sytuacja, nie można powtarzać epitetów, jakimi dziecko się określa. trzeba uważać na dobór słów przy określaniu uczuć lepiej stosować komunikat: Wygląda na to, że, Wydaje mi się, Mam wrażenie niż: Wiem, co czujesz. nie należy obawiać się, że gdy nieprawidłowo określisz stan emocjonalny dziecka, zerwiesz z nim kontakt ono samo to sprostuje (jeśli oczywiście nie stwierdzasz autorytarnie, że wiesz, co ono czuje albo co powinno czuć). zawsze można wrócić do sprawy, gdy w pierwszym momencie zareagujesz nieprawidłowo (zaprzeczysz uczuciom, zignorujesz je). 4. ZAMIEŃ PRAGNIENIA DZIECKA W FANTAZJĘ Wyrażanie pragnień dziecka w formie fantazji daje mu możliwość przeżycia w wyobraźni tego, czego nie może mieć w rzeczywistości. (J. Sakowska) 13
15 Dziecko potrzebuje luster, w których mogłoby dostrzec swoje możliwości i uczucia oraz je ocenić. Takimi lustrami są dla dziecka przede wszystkim rodzice. Przez obserwację swojego odbicia dziecko dowiaduje się, kim jest. Odczuwając np. głęboki smutek, początkowo nie jest tego świadome. Smutek jest, istnieje, ale dziecko nie potrafi uświadomić sobie, że jest to jego własne uczucie, że jest ono częścią niego. Jeśli natomiast ów smutek będzie dostrzegalny w lustrze, dziecko przyjmie je jako swój, stanie się on jego częścią, a wnioskiem w psychice dziecka będzie: Mam prawo odczuwać smutek, smutek jest czymś dobrym. Odbiciem smutku dziecka jest dostrzeżenie go przez rodziców. Widzą go, akceptują, zatem dziecko otrzymuje od nich przyzwolenie na to uczucie, które stanie się odtąd częścią jego życia. Jeśli natomiast rodzice sami nie mają uregulowanej relacji do emocji nazywanej smutkiem, nie dostrzegą jej również u swojego dziecka. Lustro będzie puste, nieme, nie będzie w stanie pokazać dziecku ( odpowiedzieć na jego pytanie ), co się z nim dzieje, co odczuwa. Dziecko ogląda w lustrze wszystkie swoje uczucia. Jeśli dorosły akceptuje np. strach dziecka, to może ono zauważyć w lustrzanym odbiciu, że: uczucia są dobre, mają prawo istnieć; jestem akceptowana/y, gdy się boję, to znaczy, że ja również mogę zaakceptować swój strach; moja potrzeba ukojenia, pociechy jest czymś dobrym, mogę z niej korzystać, mam prawo odczuwać taką potrzebę oraz oczekiwać, że będzie zaspokojona. Jeśli dorosły nie akceptuje np. strachu dziecka, to może ono zauważyć w lustrze: strach nie jest czymś dobrym, co można uznać za część siebie; nauczę się odwracać uwagę od strachu, np. poprzez skupienie się na czymś zupełnie innym; moich potrzeb nie należy traktować poważnie, a najlepiej o nich zapomnieć. 14
16 Jeśli dorosły będzie wielokrotnie powtarzał określone zachowania, dziecko przyjmie je jako obowiązujący wzorzec. Przez wielokrotne obserwacje swojego odbicia w lustrze dziecko zaczyna budować własny wizerunek oraz wyobrażenie o sobie samym. Z tych dzień po dniu, miesiąc po miesiącu widzianych obrazów z czasem formuje się ja dziecka: Takim się staję. (T. Hellsten) Kiedy stosować powyższe umiejętności? gdy dziecko ma problem lub przeżywa trudne dla siebie uczucia gdy jest czas na słuchanie gdy dziecko ma ochotę na rozmowę gdy rodzic jest w stanie zaakceptować każde uczucie dziecka gdy rodzic wierzy, że dziecko poradzi sobie z problemem. Jeszcze o uczuciach Dwa lub więcej sprzecznych uczuć może współistnieć, np. jedna twoja część chce jechać na obóz, a inna chce zostać w domu to trudny wybór. Sfera emocjonalna każdego człowieka jest jedyna w swoim rodzaju, podkreślają ją różnice mówiące o indywidualności, np. twoja siostra uwielbia czekoladę, a ty wolisz banany. Gdy dorosły szanuje stany emocjonalne dziecka, dziecko uczy się szacunku do osoby dorosłej, która okazuje mu szacunek. Mówiąc dziecku, że nie czuje tego, co czuje, pozbawiamy je naturalnego instynktu obrony (który opiera się na odczuciach), pozbawiamy je pewności siebie i ufności we własne siły. Kiedy uznajemy realność przeżyć emocjonalnych dziecka, rozwijamy u niego zdolność postępowania zgodnie z wewnętrznymi bodźcami, umiejętność dbania o swoje potrzeby. Aby nasza miłość służyła dzieciom, musimy krok po kroku nauczyć się, jak zamieniać ją na właściwe słowa. Gdy na przykład się gniewamy, także możemy używać słów, ale tylko takich, które nie wyrządzają szkody. Osobowość dziecka jest jak mokry cement, dobrze więc wiedzieć, jakie ślady na nim zostawiamy. Rolą rodziców nie jest pilnowanie, by dziecko było ciągle szczęśliwe, ale by dojrzewało, a w tym pomaga przeżywanie żalu, gniewu, rozczarowania. Nie można chronić dziecka przed tymi przeżyciami, trzeba nauczyć je, jak sobie z nimi radzić. 15
17 Materiały do autorefleksji Ćwiczenie 1 Co jest bezpośrednim, a co pośrednim wyrazem uczuć? Następujące wypowiedzi stanowią przykłady, w jak różny sposób wyrażamy własne uczucia. Spróbuj znaleźć te zdania, które są bezpośrednim wyrazem uczuć mówiącego, i postaw przy nich literę B. Przykład: Zostaw to! Przestań mnie denerwować! Tak się nie robi! Nie lubię, gdy to robisz! B 1. Razi mnie, gdy tak obchodzisz się z ludźmi. Zachowujesz się jak słoń w składzie porcelany! Inni ludzie nic cię nie obchodzą? Mógłbyś przynajmniej zachować zasady uprzejmości! 2. Nie śmiej się tak! Czuję się niespokojna, gdy się tak śmiejesz. Jesteś niemożliwy. Czy naprawdę wydaje ci się to takie śmieszne? 3. Ależ ja jestem głupia! Widzę, że popełniłam wielki błąd. Jestem z siebie niezadowolona. 4. Widzę, że chcesz mnie sobie podporządkować. Twoje zachowanie mnie oburza. Czuję się przy tobie przegrana. 16
18 5. Musiałam czekać całą godzinę! No, nareszcie! Jestem zirytowana, że dopiero teraz przychodzisz. Zupełnie przemarzłam. 6. Czy to ćwiczenie będzie bardzo trudne? Znowu coś, nad czym trzeba się pogłowić. Pani chce nas tu zamęczyć. Trochę się boję tego ćwiczenia. 7. To nie był dobry dzień. Pech prześladuje mnie od samego rana. Wszyscy się na mnie dzisiaj uwzięli! Jestem zmęczona po całym dniu. 8. Nigdy nie dotrzymujesz słowa. Jestem zawiedziona, że nie załatwiłeś tego, co obiecałeś. Nie liczysz się ze mną! Lekceważysz moje potrzeby. 9. Jesteś bezwzględny i bez serca! Życie z tobą to jedno pasmo udręki. Przykro mi, że zapomniałeś o moich urodzinach. Powinnam była uważniej słuchać przestróg mojej matki. 10. Jesteś cudowny! Kto ci powiedział, że o czymś takim marzyłam? Naprawdę cieszę się z twojego prezentu. 17
19 Ćwiczenie 2 Zapoznaj się z proponowanym podziałem uczuć. Nie jest on wartościujący. Pozwala nazwać uczucia, nie budząc wewnętrznych oporów powstających wtedy, gdy mamy przyznać się (przed sobą!) do uczuć, które uważamy za złe albo za które byliśmy w dzieciństwie karani. UCZUCIA GNIEWNE: zły nastrój, irytacja, niepokój, napięcie, zniecierpliwienie, rozdrażnienie, oburzenie, bunt, gniew, wrogość, nienawiść, niechęć, mściwość, podleganie, zniewolenie, wściekłość, złość..... UCZUCIA LĘKOWE: niepewność, wytrącenie z równowagi, niepokój, speszenie, zagubienie, zdenerwowanie, wahanie, trema, lęk, strach, obawa, poczucie zagrożenia, obcość, nieufność, panika, przerażenie..... UCZUCIA SMUTKU: zdeprymowanie, zawód, rozczarowanie, bezradność, smutek, przygnębienie, upokorzenie, poczucie odrzucenia, utraty, znudzenie, żal, troska, poczucie braku, poczucie krzywdy, niedocenienia, depresja, załamanie, beznadziejność, poczucie nędzności, grzeszności UCZUCIA POGODNE: dobry nastrój, swoboda, zadowolenie, optymizm, wesołość, radość, rozczarowanie, zachwyt, entuzjazm, rozbawienie, szczęście, satysfakcja, triumf, bezpieczeństwo, ufność UCZUCIA WIĘZI: sympatia, uznanie, przyjaźń, akceptacja, wdzięczność, lubienie, docenianie, szanowanie, pozostawanie pod czyimś urokiem, fascynacja, zakochanie, miłość, poczucie wspólnoty, związanie, przynależność, oddanie, uwielbienie, podziw 18
20 Ćwiczenie 3 a) Do każdej grupy uczuć dopisz nie wymienione jeszcze rodzaje uczuć. b) Określ swoje uczucia wobec kilku wybranych ważnych dla ciebie osób. Wyobraź sobie, że: Jesteś w podróży do miejsca, gdzie od dawna pragnąłeś być. Podróż przebiega sprawnie. Twoje uczucia:.... Wiesz, że jesteś oczekiwany. Wyobraź sobie osobę oczekującą. Twoje uczucia do niej:.... Niespodziewana przeszkoda w podróży. Już wiesz, że nie dojedziesz na czas. Wszystko się komplikuje. Twoje uczucia:.... Wymień za każdym razem trzy rodzaje uczuć. Pamiętaj, że najczęściej przeżywamy uczucia mieszane, rzadko jednorodne, a czasem nawet przeciwstawne. Ćwiczenie 4 Spróbuj odpowiedzieć: Co znaczy dla ciebie zmagać się z uczuciem? Przypomnij sobie taką sytuację. Co ci wtedy pomogło?
21 Ćwiczenie 5 Wyobraź sobie sytuację w pracy: masz bardzo dobrą pracę, w miarę samodzielne stanowisko i przyjaźnie nastawionych współpracowników. Rozwijasz się i w pełni realizujesz. Twoje zarobki są także satysfakcjonujące. Pewnego dnia szef przychodzi do waszego pokoju i ogłasza, że wygraliście bardzo ważny przetarg, więc teraz trzeba sprężyć się i dokonać dodatkowych obliczeń i podsumowań. Chce, żeby wszystko było gotowe pod koniec dnia. Oczywiście zabierasz się do tego z ochotą, wykonując jednocześnie swoją pracę na bieżąco. Niemało trudu i wysiłku kosztowało cię to, aby zdążyć ze wszystkim. Pod koniec dnia oddajesz szefowi wymaganą dokumentację. Zbierasz się do domu, składasz swoje rzeczy i masz zamiar już wyjść, kiedy sekretarka szefa prosi cię do jego gabinetu. Wchodzisz, widzisz jakichś ludzi, sekretarkę, a szef, nie zważając na ich obecność krzyczy: Świetnie, że raczyłaś przyjść. To, co mi tu przyniosłaś, nie nadaje się nawet do kosza. Zastanawiam się, za co ci płacę! Ależ... chcesz wejść szefowi w słowo. On jednak nie dopuszcza cię do głosu i jeszcze głośniej krzyczy: Nie mamy o czym rozmawiać! Zastanów się, czy chcesz u mnie pracować, bo ja zastanawiam się, czy chcę mieć takiego pracownika! Kiedy znowu chcesz coś powiedzieć, szef ucina szorstko: Już skończyłem! Do widzenia. Jak się czujesz w tej sytuacji? Twoi współpracownicy udają, że nic nie słyszeli. Kończysz zbierać swoje rzeczy i opuszczasz biuro. Nie ukrywasz zdenerwowania i w drodze do domu opowiadasz ośmiu różnym osobom o tym, co cię spotkało w biurze. Twoi rozmówcy reagują w różny sposób. Po usłyszeniu każdej wypowiedzi krótko zapisz swoją wewnętrzną reakcję (to, co pomyślałeś i poczułeś, a nie to, co faktycznie odpowiedziałbyś). Nie zastanawiaj się, co powinieneś poczuć. Ważne jest to, co naprawdę czujesz. Znakiem + lub - zaznacz swoją chęć lub niechęć do kontynuowania rozmowy w danym momencie i na ten temat z daną osobą. 20
22 Osoba 1. Nie histeryzuj i nie przesadzaj. Przecież nic takiego się nie stało. Robisz z igły widły, bo jesteś przewrażliwiona. No, głowa do góry. Osoba 2. No cóż, takie jest życie. Widzisz, jak to jest raz się jest na wozie, raz pod wozem. Niestety, życie nie jest usłane różami. Musisz się z tym pogodzić. Osoba 3. Posłuchaj. Powiem ci, co masz zrobić. Weź tę pracę do domu, posiedź nawet w nocy, ale zrób to i jutro z samego rana idź do szefa. Przeproś go, pokaż, co zrobiłaś, i obiecaj, że więcej taka sytuacja się nie powtórzy. Osoba 4. Opowiedz mi dokładnie, jak to było. Co to były za sprawy nie cierpiące zwłoki, które przeszkodziły ci wykonać specjalne polecenie szefa? Czy nie było oczywiste, że będzie zły, jeżeli nie wykonasz tego natychmiast? Czy zdarzyło ci się wcześniej coś podobnego? Dlaczego nie przyszło ci do głowy, by pójść za nim i zaraz mu wszystko wyjaśnić? Osoba 5. Naprawdę rozumiem twojego szefa. Wiesz, on przecież za wszystko odpowiada. Przejmuje się bardzo swoją pracą i chce, żeby było jak najlepiej. Najprawdopodobniej żyje w ogromnym stresie. No i widać, że puściły mu nerwy. 21
23 Osoba 6. Tak mi ciebie strasznie żal, moje biedactwo. Ależ masz pecha! Takie poświęcenie i co! Taka zapłata! Inni to mają dobrze. Nic nie robią, a awansują. A ty zawsze musisz mieć jakieś kłody pod nogami. No bardzo mi ciebie żal. Osoba 7. Słuchaj, znam cię już tyle czasu i uważam, że to zupełnie inny problem. Ty po prostu masz trudności w relacjach z facetami. Może to wynika z urazów z dzieciństwa? Trzeba by się przyjrzeć, jakie były twoje relacje z ojcem. Osoba 8. Wygląda na to, że było to dla ciebie bardzo przykre i trudne być zaatakowaną w obecności innych i to bez możliwości wyjaśnienia. Całe to zdarzenie chyba mocno wytrąciło cię z równowagi. 22
24 Ćwiczenie 6: Opisz kilka wydarzeń, które miały miejsce w twoim życiu w tym tygodniu. Jakie uczucia im towarzyszyły? SYTUACJE UCZUCIA Przyjrzyj się im i napisz, czy i jak wyrażałeś przeżywane uczucia. Czy zdarzyło ci się, że pod wpływem uczuć wywołałeś sytuację lub zdarzenie, które miało wpływ na osoby z twojego otoczenia? Jakie refleksje masz po wykonaniu tego ćwiczenia? 23
25 Zapisz kilka dialogów z dzieckiem, w których udało ci się zastosować nowy język porozumiewania się, tzn. reagować empatycznie, nazywać uczucia dziecka, słuchać z uwagą itd. 24
26 25
27 III. Jak zachęcać dziecko do współpracy? W porozumiewaniu się z dzieckiem najważniejszy jest sposób przekazywania mu poleceń, próśb, informacji. Jeśli zrobisz to właściwie, współpracę dziecka masz zapewnioną. Aby zachęcić dziecko do współpracy: opisz, co widzisz, lub przedstaw problem Podłoga w kuchni jest brudna., udziel jak najkrótszej informacji Brud z podłogi przykleja się do kapci i roznosi po całym mieszkaniu., wyraź to jednym słowem lub gestem Podłoga., opisz, co czujesz, ale nie wypowiadaj się na temat charakteru dziecka Nie lubię, kiedy brud lepi mi się do kapci., daj dziecku wybór Wolisz wytrzeć podłogę mokrą szmatą czy umyć mopem?, napisz liścik Jestem brudna i cała się kleję. Pragnę wody i ścierki. Podłoga w kuchni., unikaj niejasnego, nieprecyzyjnego formułowania oczekiwań wobec dziecka, typu: Szykuj się do spania., Bądź grzeczny., Weź się w garść., Przestań., Uspokój się.. Istotne są właściwie sformułowane komunikaty, którymi chcemy zachęcić dziecko do współpracy z nami. Oto słowa-klucze: Zależy mi Potrzebuję Oczekuję... Chcąc zdyscyplinować dziecko, należy nie tylko uwzględnić jego uczucia, lecz także zrozumieć i zaakceptować niechęć do ograniczeń. Trudno się przecież spodziewać, żeby cieszyło się z zakazów. Tylko wtedy mamy szansę na dobrowolne zaakceptowanie przez dziecko zmiany zachowania i wyrobienie samodyscypliny. 26
28 Zachęcanie dziecka do współpracy wiąże się ze stawianiem dziecku ograniczeń. Ustawienie ograniczeń w sposób, który chroni szacunek do samych siebie zarówno rodziców, jak i dzieci pozwala dzieciom na identyfikowanie się z rodzicami i wartościami, które oni wyznają, oraz zdefiniowanie wewnętrznych form zachowań. (J. Sakowska) Niestety, rodzice często stosują niekorzystne metody w celu nakłonienia dziecka do posłuszeństwa, np.: groźbę Jeśli tego nie zrobisz, to, przekupstwo Jeśli to zrobisz, to (obietnica nagrody), obietnice oznacza to tyle samo, co bez obietnicy nie można ufać, krytykę, sarkazm rodzice uważają, że wpłyną w ten sposób na ambicje dziecka, porównywanie, poniżanie. (H. Ginnot) Najczęstsze błędy popełniane przez rodziców: zwracanie uwagi w czasie sprzeczki, w złości, restrykcje chaotyczne, obraźliwe i nieadekwatne, zapominanie, że w czasie przeżywania silnych uczuć dziecko nie jest w stanie słuchać, stosowanie słów, które bardziej wzmacniają opór niż skłaniają do porozumienia. (J. Sakowska) W takiej rozmowie obie strony nie słuchają się nawzajem. Aby dzieci cię słuchały i aby do ciebie mówiły, warto pamiętać o kilku zasadach: mów, jakie odczucia wywołują w tobie zachowania drugiej osoby. Zaczynaj wypowiedź od informacji o swoich uczuciach, np. Złoszczę się..., Denerwuje mnie, mów o konkretnych zachowaniach drugiej osoby, a nie o tym, jaka ona jest, np. Złoszczę się, kiedy nie wyrzucasz papierków do kosza na śmieci. zamiast Jesteś bałaganiarzem., nie oceniaj i nie dawaj rad, unikaj uogólnień typu: zawsze, każdy, wszyscy, mów tylko o sprawach, na które rozmówca ma wpływ, mów stanowczo, ale łagodnie, w trybie oznajmującym, a nie rozkazującym, nigdy nie trać cierpliwości to ostatni klucz, który otwiera drzwi. 27
29 Materiały do autorefleksji Ćwiczenie 1 Wyobraź sobie, że wracasz z pracy i wchodząc do domu widzisz na podłodze w przedpokoju mokry ręcznik, strój kąpielowy, klapki i porozrzucane książki, a w kuchni górę brudnych naczyń. Twoje dziecko wróciło przed tobą do domu prosto z basenu i gra na komputerze. Napisz zdania, które mogłyby być wypowiedziane do dziecka, ale nie pomogłyby rozwiązać sytuacji A teraz pomyśl, na czym ci zależy i czego oczekujesz. Zapisz to poniżej: Jakie masz refleksje, kiedy czytasz obydwie wypowiedzi? Znajdując się w tej samej sytuacji, spróbuj wykorzystać każdą z poznanych umiejętności, aby zachęcić dziecko do współpracy. Opisz, co widzisz, lub przedstaw problem: Udziel informacji:
30 Powiedz to jednym słowem:... Powiedz o swoich uczuciach: Daj dziecku wybór: Napisz liścik: Ćwiczenie 2 Oto sytuacje pokazujące różne zachowania dzieci. Stosując poznane sposoby, spróbuj zachęcić dzieci do współpracy. a) Chcesz przyszyć guzik i nie możesz znaleźć igły. Twoje dziecko ostatnio wyjęło całe pudełko, ale nie odłożyło na miejsce. Twoja reakcja: 29
31 Reakcja, która zachęci dziecko do współpracy: b) Dziecko nie oddało reszty z zakupów. Twoja reakcja: Reakcja, która zachęci dziecko do współpracy: Dziecko nie wyszło z psem o ustalonej porze. Twoja reakcja: Reakcja, która zachęci dziecko do współpracy: 30
Jak pomóc dziecku radzić sobie z uczuciami?
Jak pomóc dziecku radzić sobie z uczuciami? Uczucia są podstawą rozwoju człowieka, wartościową i istotną częścią ludzkiej natury. Traktowane z należytą troską i szacunkiem mogą stać się podstawą dalszego
JAK KOCHAĆ I WYMAGAĆ PORADNIK DLA RODZICÓW
JAK KOCHAĆ I WYMAGAĆ PORADNIK DLA RODZICÓW Na podstawie programu Szkoła dla Rodziców i Wychowawców www.ore.edu.pl Źródło: www.swierszczyk.pl/dla-rodzicow Pracownia Wychowania i Profilaktyki Joanna Sakowska
PORADNIK DLA RODZICÓW KTÓRZY CHCĄ WYCHOWAĆ SZCZĘŚLIWE DZIECI PS. A CHCĄ PRZECIEŻ WSZYSCY
PORADNIK DLA RODZICÓW KTÓRZY CHCĄ WYCHOWAĆ SZCZĘŚLIWE DZIECI PS. A CHCĄ PRZECIEŻ WSZYSCY 1 Pragnąłem mleka matki, a dostałem butelkę z mlekiem. Pragnąłem Rodziców, a dano mi zabawkę. Pragnąłem rozmowy,
Materiały dla uczestników SDRiW Prowadzące: Monika Kowalska- Wojtysiak, Joanna Sędzicka Zgierz, r.szk. 2017/2018
Materiały dla uczestników SDRiW Prowadzące: Monika Kowalska- Wojtysiak, Joanna Sędzicka Zgierz, r.szk. 2017/2018 Załącznik 1 do spotkania o uczuciach Aktywne słuchanie- aby pomóc dziecku, by radziło sobie
WPŁYW POCHWAŁY NA ROZWÓJ DZIECKA
WPŁYW POCHWAŁY NA ROZWÓJ DZIECKA Pochwała jest jednym z czynników decydujących o prawidłowym rozwoju psychicznym i motywacyjnym dziecka. Jest ona ogromnym bodźcem motywującym dzieci do działania oraz potężnym
CZYM DLA CIEBIE JEST SUKCES DZIECKA?
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy WYCHOWANIE DO SUKCESU Joanna Banaś Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania 17 pażdziernika 2013 r. CZYM DLA CIEBIE JEST SUKCES DZIECKA? 1 SUKCES Wykiełkować może tylko
Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole A D E L E F A B E R E L A I N E M A Z L I S H
Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole A D E L E F A B E R E L A I N E M A Z L I S H ZAMIAST ZAPRZECZAĆ UCZUCIOM NAZWIJ JE ZAMIAST -Tu jest za dużo słów. -Bzdura. Wszystkie słowa są łatwe.
Komunikacja w rodzinie jako środek rozwoju kompetencji emocjonalnych i społecznych dzieci
Komunikacja w rodzinie jako środek rozwoju kompetencji emocjonalnych i społecznych dzieci dr Julia Kaleńska-Rodzaj Katedra Psychologii UP Krakowski Ośrodek Doradztwa dla Artystów KODA kalenska@up.krakow.pl
JAK RADZIĆ SOBIE Z NASTOLATKIEM W SYTUACJACH KONFLIKTOWYCH?
JAK RADZIĆ SOBIE Z NASTOLATKIEM W SYTUACJACH KONFLIKTOWYCH? Podstawowa zasada radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych:,,nie reaguj, tylko działaj Rodzice rzadko starają się dojść do tego, dlaczego ich
Jak motywować dziecko by chciało się dobrze uczyć i zachowywać. Refleksje pedagoga
Jak motywować dziecko by chciało się dobrze uczyć i zachowywać. Refleksje pedagoga Nie da się sformułować gotowej recepty, jak pomagać dziecku. Do każdego należy podchodzić indywidualnie. Rodzice i nauczyciele
Jak podnieść swoje kompetencje wychowawcze szkoła dla rodziców.
Jak podnieść swoje kompetencje wychowawcze szkoła dla rodziców. ASERTYWNOŚĆ. Osoba asertywna to ktoś, kto ma głęboki szacunek dla innych, ale i przede wszystkim dla siebie. W związku z tym taka osoba posiada
Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły.
SZKOŁA dla RODZICÓW Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły. (...) Dzieci potrzebują tego, aby ich uczucia były akceptowane i doceniane. Kto pyta nie błądzi. Jak pomóc
Czyli jak budować poczucie własnej wartości u dziecka?
Czyli jak budować poczucie własnej wartości u dziecka? Co o sobie myślę? Budować poczucie własnej wartości Co to znaczy? Budować wizję samego siebie. Na podstawie tego, co mówią i jak mówią Rodzice oraz
Pokochaj i przytul dziecko z ADHD. ADHD to zespół zaburzeń polegający na występowaniu wzmożonej pobudliwości i problemów z koncentracją uwagi.
Pokochaj i przytul dziecko z ADHD ADHD to zespół zaburzeń polegający na występowaniu wzmożonej pobudliwości i problemów z koncentracją uwagi. TYPOWE ZACHOWANIA DZIECI Z ADHD: stale wierci się na krześle,
Rola rodziców w kształtowaniu motywacji do nauki. Zespół Szkół w Rycerce Górnej
Rola rodziców w kształtowaniu motywacji do nauki Zespół Szkół w Rycerce Górnej CO TO JEST MOTYWACJA? Na słowo MOTYWACJA składają się dwa słówka: Motyw i Akcja. Czyli aby podjąć jakieś określone działanie
(na podstawie książki Elżbiety Sujak Małżeństwo pielęgnowane )
(na podstawie książki Elżbiety Sujak Małżeństwo pielęgnowane ) Przeżywanie rozmowy Uzupełnij zdania zgodnie z tym, co czujesz. Wyobraź sobie opisaną sytuację, przeżyj ją i zanotuj swoje przeżycie. 1. Gdy
Jak zapobiegać przemocy domowej wobec dzieci i młodzieży.
Jak zapobiegać przemocy domowej wobec dzieci i młodzieży. (Terapia Krótkoterminowa Skoncentrowana na Rozwiązaniu) Kontakt tel.: +48 600779294 e-mail: iwona@gabinetterapeutyczny.eu Iwona Czerwoniuk psychoterapeuta
Moje dziecko chodzi do szkoły...
Moje dziecko chodzi do szkoły... Jak mu pomóc rozwijać samodzielność? Opracowanie: Joanna Kiedrowicz psycholog Jak pomóc dziecku oswoić szkołę? Nie zmieniaj swoich decyzji. Nie wprowadzaj atmosfery pośpiechu,
Kurs online JAK ZOSTAĆ MAMĄ MOCY
Często będę Ci mówić, że to ważna lekcja, ale ta jest naprawdę ważna! Bez niej i kolejnych trzech, czyli całego pierwszego tygodnia nie dasz rady zacząć drugiego. Jeżeli czytałaś wczorajszą lekcję o 4
Przygotuj kredki lub flamastry, długopis lub ołówek oraz kilka kartek.
Pamiętaj! Ø Poniższa praca jest do wykonania przez Ciebie, nie przez dziecko/dzieci. Ø Jej wykonanie nie jest warunkiem czytania, rozmowy z dzieckiem, ale wydaje nam się, że to może Ci pomóc. Ø Znajdź
Składa się on z czterech elementów:
Asertywność umiejętność powiedzenia nie, odmowy lub obrony własnych postaw, granic, psychologicznych w taki sposób, aby z jednej strony nie odczuwać wyrzutów sumienia, że sie powidzialo nie, kiedy ktoś
ŻYWIOŁ WODY - ĆWICZENIA
Strona1 ŻYWIOŁ WODY - ĆWICZENIA Cz. III Aby uzyskać namacalny efekt oddziaływania energii Żywiołu Wody w Twoim życiu - jednocześnie korzystaj i z przygotowanych tu ćwiczeń i z opisu procesów nagranych
Pedagogizacja rodziców Na podstawie lektur Obyś cudze dzieci wychowywał, M. Sakowska, J. Sikora, A. Żwirblińska Jak pomóc dziecku nie pić A.
Pedagogizacja rodziców Na podstawie lektur Obyś cudze dzieci wychowywał, M. Sakowska, J. Sikora, A. Żwirblińska Jak pomóc dziecku nie pić A. Pacewicz Każdy z nas zawsze wiedział jak być najlepszym rodzicem,
JAK KOCHAĆ I WYMAGAĆ
JAK KOCHAĆ I WYMAGAĆ PORADNIK DLA RODZICÓW Pracownia Wychowania i Profilaktyki Joanna Sakowska Anna Zajic Maria Talar Marta Witkowska Warszawa 2011 Spis treści: Wprowadzenie. 3 I. Jak określać dziecku
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Empatyczna komunikacja w rodzinie Beata Kosiacka, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie 27 marca 2012 r. EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY WWW.UNIWERSYTET-DZIECIECY.PL Porozumienie
JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI
JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI Motywacja to: CO TO JEST MOTYWACJA? stan gotowości człowieka do podjęcia określonego działania, w tym przypadku chęć dziecka do uczenia się, dążenie do rozwoju, do zaspokajania
Dzięki ćwiczeniom z panią Suzuki w szkole Hagukumi oraz z moją mamą nauczyłem się komunikować za pomocą pisma. Teraz umiem nawet pisać na komputerze.
Przedmowa Kiedy byłem mały, nawet nie wiedziałem, że jestem dzieckiem specjalnej troski. Jak się o tym dowiedziałem? Ludzie powiedzieli mi, że jestem inny niż wszyscy i że to jest problem. To była prawda.
J. J. : Spotykam rodziców czternasto- i siedemnastolatków,
J. J. : Spotykam rodziców czternasto- i siedemnastolatków, którzy twierdzą, że właściwie w ogóle nie rozmawiają ze swoimi dziećmi, odkąd skończyły osiem czy dziewięć lat. To może wyjaśniać, dlaczego przesiadują
Program Coachingu dla młodych osób
Program Coachingu dla młodych osób "Dziecku nie wlewaj wiedzy, ale zainspiruj je do działania " Przed rozpoczęciem modułu I wysyłamy do uczestników zajęć kwestionariusz 360 Moduł 1: Samoznanie jako część
Warsztaty grupowe z zakresu kluczowych umiejętności społeczno - zawodowych istotnych z punktu widzenia rynku pracy
Warsztaty grupowe z zakresu kluczowych umiejętności społeczno - zawodowych istotnych z punktu widzenia rynku pracy II ETAP AKTYWIZACJI MATERIAŁY DLA BENEFICJENTÓW/BENEFICJENTEK CO TO SĄ EMOCJE? EMOCJE
KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA SZUKAJ POROZUMIENIA Z DZIECKIEM
KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA SZUKAJ POROZUMIENIA Z DZIECKIEM Dlaczego trudno być rodzicami nastolatka? W okresie wczesnej dorosłości następuje: budowanie własnego systemu wartości (uwalnianie się od wpływu
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy EMPATYCZNA KOMUNIKACJA W RODZINIE Monika Korczak Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach 24 października 2016 r. Komunikacja interpersonalna wymiana informacji między jej
Jak pomóc dziecku w okresie adaptacji w klasie I?
Jak pomóc dziecku w okresie adaptacji w klasie I? Magdalena Czub Zespół Wczesnej Edukacji Instytut Badań Edukacyjnych w Warszawie Uczelnie dla szkół Adaptacja w szkole Nauczyciel Dziecko Rodzic Rozpoznanie
Dorota Sosulska pedagog szkolny
Czasem zapominamy o prostych potrzebach, które dzieci komunikują nam na co dzień. Zapraszam więc wszystkich dorosłych do zatrzymania się w biegu, pochylenia się nad swoimi pociechami i usłyszenia, co mają
10 SEKRETÓW NAJLEPSZYCH OJCÓW 1. OKAZUJ SZACUNEK MATCE SWOICH DZIECI 2. DAJ DZIECIOM SWÓJ CZAS
10 SEKRETÓW NAJLEPSZYCH OJCÓW 1. OKAZUJ SZACUNEK MATCE SWOICH DZIECI Jedną z najlepszych rzeczy, jaką ojciec może zrobić dla swoich dzieci, to okazywać szacunek dla ich mamy. Jeśli jesteś żonaty, dbaj
Co wolno dziecku?- czyli o rozsądnym ustalaniu granic.
Co wolno dziecku?- czyli o rozsądnym ustalaniu granic. Rodzice chyba zapomnieli, iż dzieci bardziej niż czegokolwiek innego potrzebują zasad życia, które jasno ustalają, co jest dobre a co złe R. Coles
ŻYWIOŁ POWIETRZA - ĆWICZENIA
Strona1 ŻYWIOŁ POWIETRZA - ĆWICZENIA Cz. III Aby uzyskać namacalny efekt oddziaływania energii Żywiołu Powietrza w Twoim życiu - jednocześnie korzystaj i z przygotowanych tu ćwiczeń i z opisu procesów
SCENARIUSZ ZAJĘĆ OTWARTYCH
SCENARIUSZ ZAJĘĆ OTWARTYCH Temat: BYĆ ASERTYWNYM Cel ogólny: - kształtowanie postaw asertywnych; Cele szczegółowe: - kształcenie umiejętności odróżniania zachowań asertywnych od agresywnych i uległych
AKADEMIA DLA MŁODYCH PRZEWODNIK TRENERA. PRACA ŻYCIE UMIEJĘTNOŚCI
PRACA ŻYCIE UMIEJĘTNOŚCI www.akademiadlamlodych.pl PODRĘCZNIK WPROWADZENIE Akademia dla Młodych to nowa inicjatywa mająca na celu wspieranie ludzi młodych w rozwijaniu umiejętności niezbędnych w ich miejscu
Część 4. Wyrażanie uczuć.
Część. Wyrażanie uczuć. 3 5 Tłumienie uczuć. Czy kiedykolwiek tłumiłeś uczucia? Jeżeli tak, to poniżej opisz jak to się stało 3 6 Tajemnica zdrowego wyrażania uczuć! Używanie 'Komunikatów JA'. Jak pewnie
SZTUKA SŁUCHANIA I ZADAWANIA PYTAŃ W COACHINGU. A n n a K o w a l
SZTUKA SŁUCHANIA I ZADAWANIA PYTAŃ W COACHINGU K r a k ó w, 1 7 l i s t o p a d a 2 0 1 4 r. P r z y g o t o w a ł a : A n n a K o w a l KLUCZOWE UMIEJĘTNOŚCI COACHINGOWE: umiejętność budowania zaufania,
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy DOSKONALENIE WSPÓŁPRACY W RODZINIE Sylwia Wcisło Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie 14 maja 2015 r. Program Współpraca a kompetencje społeczne Postawy
Program wychowawczy Przedszkola nr 3 w Szamotułach
Program wychowawczy Przedszkola nr 3 w Szamotułach Szamotuły 2014 Zaktualizowany Program Wychowawczy Przedszkola Nr 3 w Szamotułach został uchwalony przez Radę Rodziców uchwałą nr 1 w dniu 21.08.2014r.
Możemy ułatwić dziecku wyjmowanie i wkładanie rzeczy na miejsce, np. przeznaczając na zabawki dolne półki oraz pojemniki.
Robienie porządków Mamo, posprzątałam cały swój pokój. Odkurzyłam. Pozmywałam naczynia. Powiesiłam pranie. Tak bardzo się starałam. W czasie odrabiania lekcji na biurku położyłam podręczniki. Pies przyszedł
SMOKING GIVING UP DURING PREGNANCY
SMOKING GIVING UP DURING PREGNANCY Rzucanie palenia w czasie ciąży PRZEWODNIK DLA KOBIET W CIĄŻY PRAGNĄCYC H RZUCIĆ PALENIE Ciąża i palenie Większość kobiet palących w czasie ciąży wie, że może być to
Co to jest asertywność
ASERTYWNOŚĆ Co to jest asertywność To umiejętność, dzięki której ludzie otwarcie wyrażają swoje myśli, preferencje, uczucia, przekonania, poglądy, wartości, bez odczuwania wewnętrznego dyskomfortu i nie
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy. Bunt nastolatka
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Bunt nastolatka Magdalena Łabuś Akademia Ekonomiczna w Katowicach 22 marca 2010 r. EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY WWW.UNIWERSYTET-DZIECIECY.PL Jak przetrwać trudny
Praca z rodzicami dziecka i nastolatka z ADHD
Praca z rodzicami dziecka i nastolatka z ADHD K A T A R Z Y N A O R K I S Z S T O W A R Z Y S Z E N I E N A R Z E C Z D Z I E C I Z N A D P O B U D L I W O Ś C I Ą P S Y C H O R U C H O W Ą Moment narodzenia
Magia komunikacji. - Arkusz ćwiczeń - Mapa nie jest terenem. Magia prostego przekazu
Magia komunikacji - Arkusz ćwiczeń - Mapa nie jest terenem Twoja percepcja rzeczywistości opiera się o uogólnionieniach i zniekształceniach. Oznacza to, że to, jak widzisz rzeczywistość różni się od rzeczywistości,
INNE W DOMU, INNE W PRZEDSZKOLU
INNE W DOMU, INNE W PRZEDSZKOLU Bywa, że w czasie rozmów indywidualnych nauczycielki z rodzicami wychodzi na jaw, że dziecko zupełnie inaczej zachowuje się w domu a inaczej w grupie przedszkolnej. Rodzice
Gdy dziecko staje się nastolatkiem...
Gdy dziecko staje się nastolatkiem... Jak mu pomóc? Jak z nim wytrzymać? Jak go zrozumieć? Jak go wychowywać? Opracowanie: Joanna Kiedrowicz psycholog NASTOLATEK DZIECKO Inny wygląd Inna emocjonalność
NAGRODY I KARY CO ZROBIĆ, ABY WYCHOWANIE NIE STAŁO SIĘ TRESURĄ?
NAGRODY I KARY CO ZROBIĆ, ABY WYCHOWANIE NIE STAŁO SIĘ TRESURĄ? Kary i nagrody to powszechnie stosowane metody wychowawcze. Nie zawsze jednak wiemy, kiedy i jak nagradzać i karać nasze dzieci, aby nasze
AKADEMIA RODZICA PROGRAM ZWIĘKSZAJĄCY KOMPETENCJE WYCHOWAWCZE
AKADEMIA RODZICA Jak wychować szczęśliwe dziecko PROGRAM ZWIĘKSZAJĄCY KOMPETENCJE WYCHOWAWCZE Wyjątkowe warsztaty psychoedukacyjne w oparciu o: Szkołę dla Rodziców i Wychowawców oraz metodę KID S SKILLS-DAM
POMOC W REALIZACJI CELÓW FINANSOWYCH
POMOC W REALIZACJI CELÓW FINANSOWYCH Szczegółową instrukcję znajdziesz tu: http://marciniwuc.com/ Miesiąc:. (np. Styczeń 2015) Punkt 1: Wyznacz Twoje 20 minut z finansami. Moje 20 minut na finanse to:
KATARZYNA POPICIU WYDAWNICTWO WAM
KATARZYNA ŻYCIEBOSOWSKA POPICIU WYDAWNICTWO WAM Zamiast wstępu Za każdym razem, kiedy zaczynasz pić, czuję się oszukana i porzucona. Na początku Twoich ciągów alkoholowych jestem na Ciebie wściekła o to,
JĘZYK. Materiał szkoleniowy CENTRUM PSR. Wyłącznie do użytku prywatnego przez osoby spoza Centrum PSR
AKCEPTACJA - ZROZUMIENIE K: (mówiąc bardzo podniesionym tonem) Co wy tutaj sobie myślicie? Że nie mam co robić, tylko tracić czas! T: Wydaje mi się, że jest Pan zdenerwowany! Ma Pan wiele rzeczy do robienia,
1. Mam zwyczaj sadzić, że inni są lepsi ode mnie. tak nie 2. Często jestem podejrzliwy w stosunku do motywów działań innych ludzi. tak nie 3.
ASERTYWNOŚĆ TEST Poniższy test to kwestionariusz autopercepcji wg Anni Townend (publikacja Jak doskonalić asertywność ). W teście znajduje się 80 krótkich pytań na każde odpowiedz TAK lub NIE. Całość zajmuje
Jak motywować swoje dziecko do nauki?
Jak motywować swoje dziecko do nauki? Praktyka szkolna pokazuje, że uczniowie uczą się mechanicznie wtedy, kiedy nie znają celu i przeznaczenia wiedzy, gdy wątpią w jej wartość oraz zastosowanie w życiu.
PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ RODZIC - DZIECKO DZIECKO - RODZIC
PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ RODZIC - DZIECKO DZIECKO - RODZIC DROGI RODZICU! Buduj solidny fundament jakim jest dla dziecka Rodzina. Tylko bliski kontakt z dzieckiem może uchronić je od problemu uzależnienia.
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Uniwersytet Szczeciński 13.04. 2017 r. Czym martwi się młodzież, czyli problemy nastolatków w wieku dojrzewania Teresa Mamos Dojrzewanie czas kryzysu Zapraszam Cię do
Wpisany przez Agata Ladra piątek, 19 października :19 - Poprawiony piątek, 19 października :23
NAGRODY I KARY W WYCHOWANIU Zagadnienie stosowania nagród i kar w wychowaniu w rodzinie i placówkach, takich jak przedszkole i szkoła, ciągle budzi ciekawość i wiele kontrowersji. Nieomal codziennie zadajemy
8 sposobów na więcej czasu w ciągu dnia
http://produktywnie.pl RAPORT 8 sposobów na więcej czasu w ciągu dnia Jakub Ujejski Powered 1 by PROINCOME Jakub Ujejski Wszystkie prawa zastrzeżone. Strona 1 z 10 1. Wstawaj wcześniej Pomysł, wydawać
GADKI, czyli proste rozmowy na trudne tematy. Rozmowy z dzieckiem dotyczące unikania zagrożeń związanych z wykorzystaniem seksualnym.
GADKI, czyli proste rozmowy na trudne tematy. Rozmowy z dzieckiem dotyczące unikania zagrożeń związanych z wykorzystaniem seksualnym. Na podstawie kampanii Fundacji Dzieci Niczyje - przygotowała Agata
Hektor i tajemnice zycia
François Lelord Hektor i tajemnice zycia Przelozyla Agnieszka Trabka WYDAWNICTWO WAM Był sobie kiedyś chłopiec o imieniu Hektor. Hektor miał tatę, także Hektora, więc dla odróżnienia rodzina często nazywała
AUDIO B1 KONFLIKT POKOLEŃ (wersja dla studenta)
AUDIO B1 KONFLIKT POKOLEŃ (wersja dla studenta) 1. Proszę napisać odpowiedzi na pytania: 1. Jak rozumiecie tytuł tekstu? 2. Czy wy buntowaliście się przeciw rodzicom i nauczycielom? W jaki sposób i dlaczego?
RELACJE Z PIENIĘDZMI
RELACJE Z PIENIĘDZMI Zapewne sprawdziłaś już w quizie, kim jesteś w relacji z pieniędzmi. Chomikiem? Strusiem? Motylem? Czy Mikołajem? Każda z tych osobowości ma swoje słabe i mocne strony: CHOMIK ma przymus
Pamiętaj! Przygotuj kredki lub flamastry, długopis lub ołówek oraz kilka kartek.
Pamiętaj! Ø Poniższa praca jest do wykonania przez Ciebie, nie przez dziecko/dzieci. Ø Jej wykonanie nie jest warunkiem czytania, rozmowy z dzieckiem, ale wydaje nam się, że to może Ci pomóc. Ø Znajdź
TEST ASERTYWNOŚĆ. Poniższy test to kwestionariusz autopercepcji wg Anni Townend (publikacja Jak doskonalić asertywność ).
TEST ASERTYWNOŚĆ Poniższy test to kwestionariusz autopercepcji wg Anni Townend (publikacja Jak doskonalić asertywność ). W teście znajduje się 80 krótkich pytań na każde odpowiedź bliżej prawdy o Tobie
- Jak pomóc dziecku by lepiej się uczyło?
- Jak pomóc dziecku by lepiej się uczyło? Możliwości uczenia się Pracy nauczyciela Świadomości ucznia Środowiska rodzinnego i sytuacji materialnej ucznia Wykształcenia rodziców Atmosfery klasy Grupy rówieśniczej
Zachowania organizacyjne. Ćwiczenia V
Zachowania organizacyjne Ćwiczenia V Skuteczna komunikacja Język prosty, zrozumiały, pozbawiony wieloznaczności Zsynchronizowanie mowy werbalnej i niewerbalnej Pozytywny wydźwięk wypowiedzi: Gorzej: Nie
CZEGO DZIECI POTRZEBUJĄ? 1
CZEGO DZIECI POTRZEBUJĄ? 1 Wprawdzie nie jesteśmy rodzicami doskonałymi, ale wystarczająco dobrymi, jeżeli kochamy nasze dzieci i staramy się, najlepiej jak potrafimy, dobrze je wychować. Bruno Bettelheima
1.Na czym polega zachęcanie dziecka do współpracy?
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy DOSKONALENIE WSPÓŁPRACY W RODZINIE Sylwia Wcisło Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania 24 października 2013 r. 1.Na czym polega zachęcanie dziecka do współpracy? 1 2.
Sytuacja zawodowa pracujących osób niepełnosprawnych
Sytuacja zawodowa pracujących osób niepełnosprawnych dr Renata Maciejewska Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie Struktura próby według miasta i płci Lublin Puławy Włodawa Ogółem
Temat: Moje zasoby moją szansą rozwoju kariery zawodowej i edukacyjnej.
Temat: Moje zasoby moją szansą rozwoju kariery zawodowej i edukacyjnej. (źródło: Moja przedsiębiorczość materiały dla nauczyciela, Fundacja Młodzieżowej Przedsiębiorczości) Cele: Zainspirowanie uczniów
Budowanie dobrej relacji rodzic - nauczyciel warunkiem współuczestniczenia w wychowaniu dziecka. Renata Wolińska
Budowanie dobrej relacji rodzic - nauczyciel warunkiem współuczestniczenia w wychowaniu dziecka. Renata Wolińska Rodzice są jak ogrodnicy, którzy kupują nasiona. Tyle, że w przypadku dzieci nie ma takich
Jak skutecznie uczyć dziecko samodzielności? Aneta Mazurkiewicz
Jak skutecznie uczyć dziecko samodzielności? Aneta Mazurkiewicz Podstawowe potrzeby dziecka Bezpieczeństwo Miłość Wolność 2 Podstawowe potrzeby dziecka Bezpieczeństwo zasady, normy, reguły, ograniczenia,
Jak skutecznie dawać informację zwrotną będąc intro leaderem?
1 Jak skutecznie dawać informację zwrotną będąc intro leaderem? 2 Tutaj znajdziesz kontynuację posta o dawaniu feedbacku. Poniżej są obserwacje, które zebrałam na bazie swojego doświadczenia w sytuacjach
Granice. w procesie wychowania. Iwona Janeczek
Granice w procesie wychowania Iwona Janeczek Czym są granice? w świecie fizycznym są to płoty, szlabany, żywopłoty; informują o tym gdzie zaczyna się moja własność; w świecie duchowym są równie rzeczywiste,
Twój KLUCZ do bogactwa
Twój KLUCZ do bogactwa Copyright: Ania Witowska Dzień 3 Jeśli rozprawiłaś się z zadaniami z dnia 2, czas na dzień kolejny i obiecuję m.in. zadanie, które wiele osób przyprawiło o ból głowy/brzucha na początku,
RADA SZKOLENIOWA. Temat: Dziecko z niską samooceną (z niskim poczuciem własnej wartości).
RADA SZKOLENIOWA Temat: Dziecko z niską samooceną (z niskim poczuciem własnej wartości). Samoocena to wyobrażenienatemattego,kimiczymjesteśmy, a więc postrzeganie samego siebie. Poczucie własnej wartości
ĆWICZENIA ŻYWIOŁ ZIEMI ŻYWIOŁ ZIEMI. Cz. III
Strona1 ŻYWIOŁ ZIEMI Cz. III Aby uzyskać namacalny efekt oddziaływania energii Żywiołu Ziemi w Twoim życiu - jednocześnie korzystaj i z przygotowanych tu ćwiczeń i z opisu procesów nagranych w części I.
Centrum Szkoleniowo-Terapeutyczne SELF. www.cst-self.pl
Centrum Szkoleniowo-Terapeutyczne SELF Biuro i gabinety psychoterapii: ul. Zygmuntowska 12/5, 35-025 Rzeszów Moje dziecko idzie do szkoły Dobry start szkolny ma zasadnicze znaczenie dla dalszej edukacji.
Jak motywować uczniów do nauki
Jak motywować uczniów do nauki Właściwa nagroda/ pochwała zawiera konkretne i precyzyjne informacje, które dokładnie wskazują, co dziecko osiągnęło, w czym się poprawiło docenianie nie tylko końcowego
DZIECKO W SYTUACJI ROZWODU RODZICÓW
DZIECKO W SYTUACJI ROZWODU RODZICÓW Rozwód to jedno z najtrudniejszych doświadczeń w każdej rodzinie. O tym jakie skutki będzie miał on dla dziecka w dużej mierze zależy od postawy rodziców. Decyzja o
Sposoby wyrażania uczuć
Sposoby wyrażania uczuć Umiejętność rozpoznawania, nazywania i wyrażania emocji jest niezbędna w kontaktach z innymi ludźmi. Pozwala nam ocenić sytuację, w której się znaleźliśmy i adekwatnie na nią zareagować.
Karta pracy 3. Wspólne sprzątanie
Karta pracy 3 Wspólne sprzątanie Mini rozmowy 1 R: -Musimy tu trochę posprzątać. D:-Mogę najpierw skończyć grać? R:- Ile to potrwa? D:- Piętnaście minut. R: - W porządku. 2 R:- Masz okropny bałagan w pokoju.
KIDSCREEN-52. Kwestionariusz zdrowotny dla dzieci i młodych ludzi. Wersja dla dzieci i młodzieży 8 do 18 lat
KIDSCREEN-52 Kwestionariusz zdrowotny dla dzieci i młodych ludzi Wersja dla dzieci i młodzieży 8 do 18 lat Page 1 of 8 Cześć, Data: Miesiąc Rok Co u ciebie słychać? Jak się czujesz? To są pytania, na które
Przyjazne dziecku prawodawstwo: Kluczowe pojęcia
Przyjazne dziecku prawodawstwo: Kluczowe pojęcia Co to są prawa?....3 Co to jest dobro dziecka?....4 Co to jest ochrona przed dyskryminacją?....5 Co to jest ochrona?....6 Co to jest sąd?...7 Co to jest
- mężczyźni błędnie oferują rozwiązania lub czują się obwiniani, kiedy kobieta mówi o swoich problemach
Podstawowe różnice między kobietami i mężczyznami. Błędy jakie popełniamy w kontaktach z płcią przeciwną: - mężczyźni błędnie oferują rozwiązania lub czują się obwiniani, kiedy kobieta mówi o swoich problemach
20 sposobów na wspieranie dziecka - w nauce i emocjach. Opracowała: Katarzyna Maszkowska- pedagog szkolny
20 sposobów na wspieranie dziecka - w nauce i emocjach Opracowała: Katarzyna Maszkowska- pedagog szkolny Kiedy się uczymy, emocje są niezwykle ważne. Gdybyśmy uczyli się tylko biorąc suche fakty, które
Dziecko małe, lekkie, mniej go jest. Musimy się pochylić, zniżyć ku Niemu - Janusz Korczak
Dziecko małe, lekkie, mniej go jest. Musimy się pochylić, zniżyć ku Niemu - Janusz Korczak Rok 2012 powoli dobiega do końca, a wraz z nim obchody Roku Korczakowskiego. Postać wybitnego lekarza, pedagoga
Jak wychować człowieka? STYLE WYCHOWAWCZE. Opracowanie: Ewelina Maćkowiak
Jak wychować człowieka? STYLE WYCHOWAWCZE Opracowanie: Ewelina Maćkowiak DLACZEGO PODEJMUJEMY TEN TEMAT? PRZEDE WSZYSTKIM: LICZYMY NA WSPÓŁPRACĘ! LICZYMY NA WSPÓŁPRACĘ! POZA TYM 1. W obliczu różnych, często
Osoba, która Ci przekazała tego ebooka, lubi Cię i chce, abyś poświęcał wiele uwagi swojemu rozwojowi osobistemu.
Osoba, która Ci przekazała tego ebooka, lubi Cię i chce, abyś poświęcał wiele uwagi swojemu rozwojowi osobistemu. Zależy jej na Twoim sukcesie, w każdej sferze życia. Im więcej szczęśliwych ludzi na świecie,
akceptuję siebie, choć widzę też własne akceptuję innych, choć widzę ich wady jestem tak samo ważny jak inni ludzie Copyright by Danuta Anna
akceptuję siebie, choć widzę też własne wady akceptuję innych, choć widzę ich wady jestem tak samo ważny jak inni ludzie 1 1. Uległy (wycofany): Druga osoba jest ważniejsza niż ja 2. Agresywny (intruzywny):
Spis treści. Spis treści. Wstęp... Jak wspierać rozwój przedszkolaka?... Jak ćwiczyć dziecięcy umysł?...
Spis treści Spis treści Wstęp... Jak wspierać rozwój przedszkolaka?... Jak ćwiczyć dziecięcy umysł?... Koncentracja i spostrzeganie... Pamięć i wiedza... Myślenie... Kreatywność... Zadania, które pomogą
Pamiętaj! Przygotuj kredki lub flamastry oraz długopis lub ołówek. Wszelkie prawa zastrzeżone dla Fundacji Drabina Rozwoju z siedzibą w Warszawie.
Pamiętaj! Ø Poniższa praca jest do wykonania przez Ciebie, nie przez dzieci. Ø Jej wykonanie nie jest warunkiem przeprowadzenia zajęć z dziećmi, ale wydaje nam się, że to może Ci pomóc. Ø Znajdź spokojny
Rozwiązywanie sytuacji konfliktowych.
Webinarium: Docenić konflikt cz. II. Rozwiązywanie sytuacji konfliktowych. 1. Ćwiczenie: mój konflikt. 2. Ćwiczenie: koło konfliktu. 3. Model pięciu kroków. Materiały zostały opracowane przez zespół trenerski
INTELIGENCJA EMOCJONALNA
INTELIGENCJA EMOCJONALNA JAKO KLUCZOWA KOMPETENCJA WSPÓŁCZESNEGO DYREKTORA Wiesława Krysa Nauczyciel dyplomowany Coach Trener w edukacji Lilianna Kupaj Coach Master Trainer ICI, Trener Transforming Comunication
MOTYWACJA, czyli jak oswoić własną siłę?
Jak motywują się Ci, którzy inspirują się sami? MOTYWACJA, czyli jak oswoić własną siłę? 1. DOBRA WIADOMOŚĆ. 2. MOTYWACJA ZEWNĘTRZNA I WEWNĘTRZNA. 3. TECHNIKI MOTYWACYJNE. MOTYWACJA czyli co? RODZAJE MOTYWACJI
John Gray porusza wiele ciekawych zagadnień. Zwróćmy uwagę na niektóre z nich...
Na wakacjach warto poza literaturą piękną, która ma za zadanie zrelaksować i odprężyć, sięgnąć również po lekturę, która może pomóc zrozumieć drugiego człowieka. Absolutną klasyką gatunku jest książka