Kulisy. mareckie. Zieleniec lepsza przyszłość. Jeden to prawie nic! W przypadku Marek wszystko! Gramy z...

Transkrypt

1 KATARZYNA PERZANOWSKA OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA STRONA 5 DAGMARA MATACZYŃSKA PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ STRONA 7 Kulisy mareckie ROBERT SZAFRAŃSKI LEPSZY WIDYN W GARŚCI NIŻ WYSZWANC NA DACHU. STRONA 6 BEATA SAWOŃ PATCHWORKOWY KOC WIELKICH SERC STRONA 3 Twoja gazeta lokalna Poniedziałek, 09 marca 2015 nr 9(9) nakład egz. ISSN Magazyn bezpłatny Gramy z... Marki Pustelnik Zieleniec Struga Zieleniec lepsza przyszłość Marcin Piotrowski marcin.piotrowski@kulisymareckie.pl Ostatnie cztery lata to dla Zieleńca duże zmiany ale zmiany na lepsze. Mimo, iż większości naszych mieszkańców ten obszar Marek kojarzy się z połataną ulicą Główną łączącą Marki z drogą 631 oraz z nie zawsze czystymi lasami i przyległym do niego jeziorem Kruczek to jednak co raz częściej na lokalnych drogach (nie zawsze równych) i leśnych dróżkach można spotkać całe rodziny na weekendowych spacerach, biegaczy czy rowerzystów. Warto pamiętać, iż pierwsze pozytywne działania pozwalające na sprawne poruszanie się mieszkańców i poprawę życia to odtworzenie i naprawa rowów melioracyjnych. Udało się tego dokonać dzięki determinacji mieszkańców, którzy kontaktowali się z radnymi i inicjowali wspólne działania, aby dzięki środkom własnym gminy i współpracy z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej udało się poprawić ten stan. Nie wszystkie rowy wyglądają wzorowo i nie są połączone w jeden system, ale to jest właśnie powód do dalszych działań w tym obszarze. Dlatego też jednym z wniosków, który złożyliśmy jako Grupa Sąsiedzka Zieleniec oraz Mieszkańcy Marek w ramach programu EKOMarki jest projekt o nazwie Przywracamy mieszkańcom Jezioro Czarna nowa szansa. Jego głównym celem jest rewitalizacja obszarów Zieleńca poprzez budowanie świadomości mieszkańców Marek oraz działań inwestycyjnych m. in: cykl dziesięciu spotkań informacyjnych we współpracy z nadleśnictwem oraz lokalnymi autorytetami (Ryszard Sawicki, Antoni Widomski) z mieszkańcami oraz uczniami szkół podstawowych w zakresie przedstawienia historii terenów Jeziora Kruczek oraz jego potrzeb, społeczna akcja sprzątania obszaru dokoła Jeziora Kruczek/Czarne, wprowadzenie monitoringu obszaru przy Jeziorze Kruczek/Czarne poprzez instalację monitoringu kamer leśnych oraz tablic informacyjnych, zarybienie Jeziora wraz z odbudowa infrastruktury/pomostu, rewitalizacja systemu melioracyjnego odprowadzającego wodę z rowów na Zieleńcu do Jeziora Czarna (zasilenie zbiornika poprzez pogłębienie/udrożnienie rowów melioracyjnych wzdłuż ulicy Przyleśnej/ Zieleniec), oznaczenie ścieżki rowerowej doprowadzającej w okolice zbiornika. Przeglądając zarówno informacje z Urzędu Miasta jak i programy pomocowe, stale pamiętam o rozmowach z mieszkańcami ulic Zachodniej, Wiśniowej, Wschodniej, Ceglanej, Przyleśnej i Głównej na temat problemów z wodą, braku chodników, stanu dróg odchodzących od ul. Głównej czy też placu zabaw przy placu Zgody. Powoli i systematycznie staramy się zmieniać oblicze Zieleńca. Przecież ostatnie cztery lata wspólnego działania zaowocowały budową chodnika przy ul. Głównej, poprawą rowów melioracyjnych, rozbudową placu zabaw przy placu Zgody w ramach wygranego projektu w budżecie partycypacyjnym w roku 2014 czy też postawieniem lustra przy ul. Głównej (niestety trzeci raz zostało zniszczone). Kolejne inwestycje, nawet te drobne, zmieniają oblicze okolicy oraz podnoszą bezpieczeństwo mieszkańców. Czego Nam jeszcze brakuje na Zieleńcu? Przede wszystkim lepszych dróg lokalnych (destrukt zabezpieczony masą bitumiczną), chodnika łączącego ulicę Główną z ulicą Stawową, dalszych prac odwodnieniowych (budowa kanalizacji deszczowej w ulicy Głównej wraz z przyłączeniem do niej rowów), boiska z prawdziwe zdarzenia przy ul. Głównej, koszy na śmieci wzdłuż granicy lasu oraz monitoringu na ulicy Głównej. Potrzebna jest determinacja i zaangażowanie mieszkańców. Mówiono często, że Zieleniec to zapomniana część Pustelnika. Teraz się to zmienia i wierzę, że będzie dalej zmieniać na lepsze. Jeden to prawie nic! W przypadku Marek wszystko! Jarosław Jaździk jaroslaw.jazdzik@kulisymareckie.pl Bezpodstawne oszczerstwa, pomówienia, niedopowiedzenia i manipulacje. Zastanawiające, dlaczego tak wiele niegodziwości i obłudy jest dookoła nas? Świat chyba oszalał. Mali ludzie zrobią wszystko, żeby jątrzyć, podjudzać i destabilizować. Każda niegodziwość jest dobra, żeby tylko poczuć się lepiej i urosnąć we własnych oczach i oczach swoich popleczników. Niestety są też obok nas i najczęściej nie potrafimy ich rozpoznać, śliscy i nieszczery, obgadują, i podjudzają. Dla tych maluczkich ich własny wyimaginowany cel jest wszystkim i uczynią każde zło, żeby go osiągnąć. Żadne ofiary nie mają dla nich znaczenia, każde kłamstwo jest dobre, żeby osiągnąć cel. Możemy to obserwować w skali makro i mikro. A to przecież my wszyscy tworzymy świat, nasze małe i duże podwórko. Dlaczego otacza nas mgła niegodziwości i dobroć ginie w jej odmętach? Dlaczego zamykamy się w naszych domach i myślimy tylko o sobie? Komputer zastępuje znajomych, z rodziną widzimy się tylko, gdy są święta. Dlaczego? Powiecie praca, dom, dzieci Oczywiście jest w tym wiele racji, ale to nie może być usprawiedliwienie. Każdy może znaleźć trochę czasu dla innych i zmienić swoją ulicę, okolicę, miasto. To my, mieszkańcy, mamy do tego największe prawo, tworzymy społeczność, która powinna być naprawdę obywatelska. Powinniśmy otwierać drzwi naszych domów i wychodzić do innych, poznawać sąsiadów i razem budować przyszłość naszego miasta. Ważne, żeby nasze poczynania były uczciwe i każdy sam przed sobą musi je weryfikować, wtedy świat będzie lepszy. Bierzmy przykłady z tych, którzy pomagają innym. Jeżeli popatrzycie uważnie, to na pewno w śród znajomych macie takie osoby, pomóżcie im wspólnie zrobicie więcej. W ostatnich wyborach większość mieszkańców opowiedziało się za zmianami. Jesteśmy szczęśliwi, że mieliśmy w tym swój udział. Pomówienia użyte w kampanii wyborczej to brzydkie i niehonorowe działania, których powinniśmy się wystrzegać. Prawo naszego wyboru to wielka obywatelska odpowiedzialność to my, mieszkańcy, wybieramy człowieka i dajemy mu prawo reprezentowania nas. Dlatego powinniśmy wybierać kontynuacja na stronie 2

2 2 Kulisy mareckie Jeden to prawie nic! W przypadku Marek wszystko! kontynuacja ze strony 1 ludzi, którzy swoją pracą i zaangażowaniem udowodnili przydatność do dla naszego miasta, mają pomysły i potrafią wcielać je w życie. Przesłanką do oddania głosu na kandydata nigdy nie może być to, że jest naszą znajomą/ ym, sąsiadką/em! Miejsce urodzenia też nie powinno mieć znaczenia, ponieważ nie to kształtuje człowieka. Nasz reprezentant musi być osobą, która sprawdziła się w działaniach dla społeczności lokalnej i miasta. Trwałość poglądów i lojalność to cechy dobrego reprezentanta społecznego i taką osobę powinniśmy wybierać. Chwiejność i ciągłe zmiany są niebezpieczne i nigdy nie służą społeczności lokalnej, tylko osobie, która dokonuje tych zmian. Przecież my co chwila nie zmieniamy naszych przekonań i poglądów, więc jak możemy wybierać osobę słabą i niezdecydowaną. Dlatego naszym reprezentantem może zostać osoba lojalna i sprawdzona w działaniach dla dobra okolicy. Liczy się integracja ze społecznością lokalną i prawdziwa praca dla mieszkańców. Musimy z naszym przedstawicielem mieć kontakt, znać jego numer telefonu, taka wiedza to dowód jego otwartości i uczciwości w stosunku do wyborców. Reprezentowanie mieszkańców to praca i służba dla tych, którzy oddali swój głos, to oni mają prawo rozliczać. Roboty drogowe na Szpitalnej! 2 marca wprowadzona została czasowa organizacja ruchu na ul. Szpitalnej w związku z budową obwodnicy. Budowa obwodnicy naszego miasta przyjmuje realne kształty rozpoczęły się rozbiórki domów, wycinka drzew. Jednak, aby później było lepiej, na początku musi być jeśli nie gorzej, to na pewno ciężej. Byliśmy świadomi faktu, że zmiany utrudnią życie mieszkańcom Marek. Zmiana organizacji ruchu to jedno z pierwszych tego typu działań. Przed Nami zarówno tworzenie baz dla ciężkiego sprzętu budowlanego, jak i później poruszanie się maszyn budowlanych po naszych miejskich ulicach w ruchu miejskim oba przypadki odczuwaliśmy podczas prac wodnokanalizacyjnych i nie zawsze były one pozytywne. Mamy nadzieję, iż przez kilkanaście miesięcy intensywnej pracy budowlańców nasze drogi, a w nich również dopiero co położona kanalizacja, będą Już za kilka dni w niedzielę 15 marca, wybory uzupełniające w okręgu numer 8. Mieszkańcy będą mieli do podjęcia bardzo ważną decyzję wybór dwudziestego pierwszego członka Rady Miasta Marki. Dziś sytuacja jest bardzo trudna, układ w radzie jest równoważny, dokładnie dziesięć do dziesięciu. Już kilka razy przekonaliśmy się, co to znaczy. Wielogodzinny wybór przewodniczącego rady. Kolejna sesja, na której do trzeciej rano wybierano zastępcę przewodniczącego. Można przytoczyć inne trudne sesje w tej dopiero rozpoczętej kadencji rady miasta lub takie, które się nie odbyły. Wyborcy powinni bardzo dobrze się zastanowić i wybrać do rady osobę aktywną, która udowodniła swoje oddanie dla miasta i gwarantuje dobrą współpracę z burmistrzem oraz stabilne wzmocni radnych koalicji. To bardzo ważne, ponieważ do sprawnego zarządzania miastem potrzebna jest większość w radzie miasta. Jeżeli opozycja uzyska przewagę, to możemy spodziewać się trudnych lat dla naszego miasta. Dlatego Ci, którzy mogą iść 15 marca do urn, powinni to bezwzględnie wykorzystać i podjąć bardzo rozważną decyzję. Wybrać najlepszego kandydata, który reprezentuje wszystkich mieszkańców, nie ma powiązań politycznych i startuje z komitetu utworzonego przez niezależnych, bezpartyjnych mieszkańców Marek Mareckiej Alternatywy. Niedziela 15 marca 2015 roku to bardzo ważna data dla naszego miasta Marek. Nie zmarnujmy tej szansy! się miały dobrze bo kto zapłaci za prace, za remont zniszczonych dróg? Na pewno nie miasto. Urząd Miasta powinien zagwarantować zarówno ubezpieczenie wykonawcy z tytułu potencjalnych strat w ulicach miejskich w skutek prowadzonych prac, jak i jego poruszania się po naszych miejskich ulicach. Pszczyna, Raczki/k. Augustowa, Gołdap to gminy jakich wiele innych, które borykają się ze zniszczeniami własnych ulic przy pracach budowy obwodnic. Bądźmy czujni, bo nie zawsze egzekucja odszkodowań jest tak prosta i łatwa, jak się nam wydaje. (Komentarzem opatrzył Marcin Piotrowski) Letni semestr UTW w Markach zapraszamy Działalność Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Markach na stałe już wpisała się w życie mareckich seniorów. Kolejni członkowie powiększają grono naszej instytucji. Staramy się poszerzać edukacyjną ofertę dla mieszkańców oraz pomagać najbardziej potrzebującym. Z początkiem roku złożyliśmy projekt Aktywni seniorzy lepsze życie w ramach programu ASOS 2015 ogłoszonego przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. W ramach projektu pragniemy poprzez edukację oraz zajęcia fizyczne wpłynąć na rozwój osobisty i więzi społeczne uczestników projektu. Zmieniać ich nawyki w podejściu do życia i postrzeganiu otoczenia m. in. w obszarze zdrowia, bezpieczeństwa, jakości życia oraz wiedzy o współczesnym świecie. Będziemy realizowali potrzebę bycia w grupie (wspólne spotkania, rozmowy, prelekcje wraz rozbudową życia kulturalnego). Będziemy kreowali uczestnikom projektu kontakty z rówieśnikami zmieniając jakość ich życia, utrwalając wiedzę zdobytą na wykładach. Wyjazdy edukacyjne będą kreować nowe relację, zwiększenie poczucia własnej wartości poprzez realizację własnych celów. Postawione cele będziemy realizować poprzez m. in. wykłady dot. profilaktyki zdrowia, pierwszej pomocy, warsztaty dot. nowoczesnych technik komunikacji (internet, obsługa komputera), zajęcia rehabilitacyjne w grupach, warsztaty rękodzielnictwa, wykłady tematyczne w zakresie kulturoznawstwa, geografii świata oraz polityki międzynarodowej. Mamy nadzieję, iż w najbliższych miesiącach będziemy mogli przystąpić do realizacji w/w projektu. Uniwersytet wciąż stara się przedstawić atrakcyjną ofertę dla swoich członków oraz mieszkańców. W styczniu odbyły się prezentację z zakresu ortopedii, bal karnawałowy, spotkania z okazji Dnia Babci i Dziadka, zaś w lutym członkowie Uniwersytetu uczestniczyli w spotkaniu Walentynkowym. Plany do końca semestru letniego są bardzo bogate m. in. wizyta w Sejmie oraz Belwederze, spotkania z okazji Dnia Kobiet, Wigilii Wielkiejnocy oraz wyjazdy krajoznawcze do Myszyńca, Krakowa (wycieczka pendolino), Łowicza oraz Krutyni. Nie zabraknie również zajęć z informatyki, pierwszej pomocy czy też wykładów z zakresu medycy senioralnej. Serdecznie wszystkich zapraszamy! Ewelina Kryszkiewicz Wydawca: Marcin Piotrowski Redaktor naczelny: Beata Sawoń; Zespół redakcyjny: Iwona Aszteborska, Katarzyna Biskowska, Mirosław Fabiszewski, Ada Gajek, Jarosław Jaździk, Dorota Józeforska, Malgorzata Kapica, Zofia Kot, Agnieszka Lużyńska, Dagmara Mataczyńska, Piotr Mataczyński, Katarzyna Perzanowska, Marcin Piotrowski, Beata Sawoń, Mateusz Skibiński, Robert Szafrański, Antoni Widomski; skład i łamanie: Maciej Sawoń; Adres redakcji: ul. Kręta 1c, Marki; redakcja@kulisymareckie.pl; Druk: Polskapresse sp. z o.o. Drukarnia Warszawa, ul. Matuszewska 14, Warszawa Wszystkie numery dostępne są w postaci e-wydań na: Redakcja gazety nie ponosi odpowiedzialności za treść reklam, ogłoszeń i artykułów sponsorowanych. Redakcja zastrzega sobie możliwość skracania tekstu. Artykuły zamówione prosimy przesyłać w formie elektronicznej na adres redakcji lub . Artykułów nie zamówionych Redakcja nie zwraca. Komunikat PGE Dystrybucja S.A. Uwaga na fałszywe powiadomienia o zmianie numeru konta do rozliczenia opłat za dostawę energii! W związku z docierającymi do PGE Dystrybucja S.A. informacjami, o występujących przypadkach przesyłania do Odbiorców energii elektrycznej pism o rzekomej zmianie systemu rozliczeniowego oraz rachunku bankowego na który należy uiszczać należności za dostawy energii elektrycznej, pragniemy poinformować, iż Spółka nie prowadzi prac zmierzających do zmiany systemu rozliczeniowego, jak również nie kierowała do Odbiorców informacji o zmianie numerów rachunków bankowych. W przypadku otrzymania podobnej korespondencji prosimy naszych Odbiorców o zwrócenie bacznej uwagi na oznaczenie podmiotu kierującego informację, dane zamieszczone w piśmie oraz porównanie ich z informacjami zawartymi w fakturze i wcześniejszą korespondencją dotyczącą dostaw energii elektrycznej od PGE Dystrybucja S.A. W przypadku stwierdzenia, iż korespondencja kierowana jest przez podmiot inny niż Państwa dostawca: PGE Dystrybucja S.A., prosimy o kontakt z najbliższym komisariatem policji oraz ze Spółką, telefonicznie (tel , ) lub za pośrednictwem poczty elektronicznej (sekretariat@pgedystrybucja.pl). Wydział Organizacyjno-Prawny PGE Dystrybucja S.A. Oddział Warszawa Porozumienie z OSP Marki podpisane W Urzędzie Miasta Marki podpisano porozumienie w sprawie włączenia Ochotniczej Straży Pożarnej w Markach do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Trójstronne porozumienie zostało podpisane przez Burmistrza Miasta Marki Jacka Orycha, Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Wołominie st. bryg. Jacka Pietranika oraz Prezesa Zarządu OSP Marki dh. Antoniego Widomskiego i Naczelnika OSP Marki dh. Kamila Roga. Dzień wcześniej, 28 stycznia 2015 roku, uchwałę w sprawie upoważnienia Burmistrza Miasta Marki do zawarcia porozumienia jednogłośnie podjęła Rada Miasta Marki. Włączenie do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego mareckiej Ochotniczej Straży Pożarnej po zaledwie dwóch latach funkcjonowania jest dużym wyróżnieniem i potwierdzeniem profesjonalizmu mareckich strażaków. Dotychczas w KSRG funkcjonuje 15 jednostek OSP z terenu powiatu wołomińskiego. Ochotnicza Straż Pożarna w Markach dołączy do systemu po pozytywnym zaopiniowaniu wniosku o włączenie jednostki przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej. (żródło: www. marki. pl)

3 Kulisy mareckie Budżet Miasta 2015 uchwalony nic się nie zmieniło Marcin Piotrowski stycznia 2015 roku Rada Miasta Marki podczas swojej VI sesji podjęła uchwałę w sprawie budżetu Miasta Marki na rok Projekt budżetu został przedłożony w roku ubiegłym przez byłego burmistrza Janusza Werczyńskiego. Uchwała budżetowa zakłada uzyskanie dochodów w kwocie złotych. Najważniejszymi pozycjami w planie dochodów są: dochody z najmu i dzierżawy mieszkań komunalnych, gruntów miejskich oraz nieruchomości zł; wpływy z podatku od nieruchomości od osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych zł; wpływy z podatku od nieruchomości od osób fizycznych zł; udział gminy w podatkach dochodowych od osób fizycznych i prawnych zł; subwencja oświatowa z budżetu państwa zł; dotacja z budżetu państwa przeznaczona na realizację zadań z zakresu pomocy społecznej zł; dochody związane z gospodarowaniem odpadami komunalnymi zł; Wydatki zaplanowano na kwotę złotych W planie wydatków majątkowych na 2015 rok znalazły się następujące zadania: przebudowa ulicy Pomnikowej na odcinku od al. Piłsudskiego do ul. Karłowicza wraz z odwodnieniem do stawu Meksyk i budową oczyszczalni wód opadowych zł; budowa ul. Rolnej zł wniosek złożony przez Dariusza Pietruchę; przebudowa skrzyżowania ul. Zygmuntowskiej z drogą serwisową zł; projekt budowy wraz z odwodnieniem ul. Zagłoby w połączeniu z ul. Zygmuntowską zł wniosek złożony przez Annę Piotrowicz; zakup gruntów pod budowę dróg i infrastruktury technicznej zł; rozbudowa monitoringu miejskiego na placu zabaw za Kwitnącym Osiedlem zł; budowa kompleksu sportowo rekreacyjnego przy ul. Turystycznej zł; rozbudowa Przedszkola Miejskiego nr 2 - prace przygotowawcze zł; dokapitalizowanie miejskiej spółki Mareckie Inwestycje Miejskie zł; budowa kanalizacji deszczowej w ul. Katowickiej zł; budowa oświetlenia ulic: Marmurowej, Legionów Polskich, Starzyńskiego, Sowiej (odcinek od ul. Wilczej), Żbika, Protazego, Warmińskiej, Billewiczów, Husarii, Królowej Marysieńki (od ul. Środkowej do ul. Makuszyńskiego) zł; projekty oświetlenia ulicznego zł; projekt boiska piłkarskiego ze sztuczną murawą na terenie obiektu sportowego przy ul. Wspólnej zł; Ponadto, w budżecie zaplanowano dotacje m. in.: dla m. st. Warszawy na funkcjonowanie transportu autobusowego na terenie Marek zł; dla Ochotniczej Straży Pożarnej z przeznaczeniem na zakup wyposażenia zł; dla niepublicznych przedszkoli zł; dla niepublicznych gimnazjów zł; dla Mareckiego Ośrodka Kultury zł; dla Biblioteki Publicznej zł; na zadania z zakresu kultury fizycznej i sportu dla organizacji pozarządowych zł; na organizację imprez kulturalnych dla organizacji pozarządowych zł. Deficyt budżetowy w 2015 roku ustalono na kwotę złotych, który sfinansowany zostanie przychodami pochodzącymi z emisji obligacji komunalnych. Komentarz Marcina Piotrowskiego: Dwa miesiące po wyborze nowej Rady Miasta na kadencję , po wielogodzinnych 3 obradach, męczących nie tylko dla radnych, ale również mieszkańców obserwujących, udało się wybrać Przewodniczącego Rady Miasta (nastąpiło to trochę przez przypadek, ale wkradło się być może zmęczenie przeciwników) i Wiceprzewodniczącego Rady Miasta oraz przyjęto budżet naszego miasta na rok Minione miesiące pracy Rady Miasta Marki wydają się oddawać w pełni sens jednego z najbardziej znanych, nomem omen, sentencji, jaka padała podczas posiedzeń Rady Miasta : Na złość mamie odmrożę sobie uszy. Jak bowiem nazwać bezowocne posiedzenia, czyli brak kworum (dwukrotnie), czy też nieprzyjęcie uchwały w sprawie wydatków niewygasających w roku Czy się coś zmieniło? Na pewno radni dbają o własne okręgi (to dobrze), ale również muszą zacząć dbać o wspólne dobro... Na pewno zwiększono dochody z tytułu podatków lokalnych (podatek od nieruchomości oraz czynności cywilno-prawnych), które wynikają z pojawienia się nowych inwestorów, jak i obecnych tendencji wpływów podatkowych. Zwiększono środki na wykup gruntów z 1 mln zł do 2 mln zł. Pozostałe ruchy to niestety wyłącznie czysta kosmetyka. Na zakończenie cieszy fakt, iż padają słowa o poszerzeniu bazy przedszkolnej poprzez rozbudowę przedszkola publicznego nr 2 przy ulicy Dużej. Szczególnie kibicuję temu projektowi, gdyż przekazałem pomysły na sfinansowanie go. Po za tym w radzie nie dzieje się nic nowego Moim zdaniem dla nadania pracom Rady Miasta odpowiedniej dynamiki brakuje 11 zawodnika. Trzymajmy kciuki za właściwy wybór podczas wyborów uzupełniających w okręgu nr 8 to będzie bardzo ważny głos w Radzie ku zmianom miasta na lepsze. Patchworkowy Koc Wielkich Serc Beata Sawoń beata.sawon@kulisymareckie.pl Pasja jest czymś, co pozwala przeżyć nie tylko długość życia, ale i jego WIELKOŚĆ! Z tej pasji w czasie dwóch pracowitych miesięcy powstał absolutnie niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju WOŚPOWY KOC PATCHWORKOWY. Stworzony przez kilkanaście niesamowitych babek z Mareckiego Klubu Kobiet z Pasją, które włożyły w niego całe swoje serca i mnóstwo pozytywnej energii. Podczas Finału WOŚP w Markach 11 stycznia 2015 r. dumnym posiadaczem koca został portal TUBA Marek. Kilka faktów o tym niezwykłym dziele sztuki: wielkość 152 / 212 cm, 144 godziny pracy, 54 części, 50 serduszek, 30 rąk, 19 guzików, 14 Kobiet z pasją i 1 dobry mąż = 15 czystych serc, 6 par oczu, 2 strony, 2 nogi, i jeden warkocz, i 1900 g czystej bezinteresownej pomocy. Legenda od góry żółte kawałki z serduszkami i tekstami - autorstwa Beata Sawoń, Matrioszki - Małgorzata Kozłowska, szaro- -błękitne z kokardkami -Katarzyna Biskowska, ciemne sztruksowe z serduchami na środku -Katarzyna Karolak, kolorowe patchworkowe (rządek 2,6 i 7) - Jadwiga Jaździk, instrumenty muzyczne - Iwona Ligier, serduszka i kwiatki na W trakcie prac nad kocem - fot. E. Popławska granatowym polarze - Agnieszka Wierzbowska, białe w granatowe kwiaty z guzikami - Ewa Nowicka, napis i wiatraczki - Emilia Popławska, serduszka z dresówki i na dresówce - Marlena Marlena, kwiaty ludowe - Małgorzata Bęczkowska, aksamitnie-balonowo-serduszkowo-anielskie - Agnieszka Gawkowska oraz duchowe wsparcie Iwona Aszteborska i Beata Brysiak. Najpiękniejsze jednak jest to, że żadna z nas nie szyje zawodowo, a to co stworzyłyśmy, to wynik naszej pasji i miłości do siebie i innych. Więcej informacji i zdjęć można znaleźć na:

4 4 Kulisy mareckie Ulga prorodzinna Iwona Aszteborska Prawie wszyscy już otrzymaliśmy PIT-y od pracodawcy, co oznacza iż czas do wypełnienia naszych obowiązków podatkowych zaczął biec coraz szybciej. Przedstawię Państwu ulepszoną ulgę na dzieci. Ulga na dziecko uległa znaczącej zmianie zarówno w roku poprzednim, jak i obecnym. Prawo do odliczenia oraz wysokość tego odliczenia wynika z tego, czy rodzic lub opiekun: pozostaje w związku małżeńskim czy nie, wychowuje jedno, dwoje czy troje lub więcej dzieci, posiada oskładkowane umowy, z których uzyskuje wynagrodzenie, czy też nie płaci składek ZUS i zdrowotnych lub są one niskie. Wykorzystany limit odliczenia ulga do zwrotu Od zeznania za 2014 r. możliwe jest ubieganie się o zwrot niewykorzystanej kwoty ulgi. W deklaracjach składanych w roku 2015 (za 2014 r.) wniosek składa się na druku PIT/UZ. Takie działanie ma na celu pomoc rodzinom wielodzietnym lub o tak niskich dochodach, że nie są w stanie wykorzystać pełnej kwoty ulgi w zeznaniu podatkowym. Wniosek o zwrot dotyczy tylko okresu od 2014 r. Nie ma możliwości przenoszenia niewykorzystanej kwoty ulgi z lat wcześniejszych do obecnej deklaracji podatkowej i składania wniosku o zwrot. Wniosek o zwrot niewykorzystanej kwoty ulgi na dziecko dotyczy wyłącznie kwoty, która nie przekracza sumy: składek ZUS (rozliczanych przez podatnika w zeznaniu podatkowym), składek zdrowotnych (rozliczanych przez podatnika w zeznaniu podatkowym). Jeżeli podatnik nie płaci składek ZUS lub zdrowotnych, lub też nie są one pobierane przez płatnika zwrot ulgi nie będzie możliwy. Limit ten nie uwzględnia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne odliczonych w zeznaniu PIT-28, PIT-36L, PIT-16A lub PIT-19A. Z ulgi prorodzinnej mogą korzystać podatnicy uzyskujący dochody opodatkowane według skali podatkowej, składający roczne zeznanie podatkowe na druku PIT-36 lub PIT-37. Z ulgi mogą korzystać także podatnicy wychowujący pełnoletnie dzieci, pod warunkiem, że dzieci te uczą się lub studiują (także za granicą) oraz że w roku podatkowym, którego dotyczy odliczenie, nie uzyskały dochodów opodatkowanych według skali podatkowej lub z kapitałów pieniężnych opodatkowanych przy zastosowaniu 19% stawki podatku w łącznej wysokości przekraczającej 3089 zł. Do dochodów tych wliczane są również dochody uzyskane za granicą. Renta dzieci nie stanowi dochodu, który jest brany pod uwagę przy ustalaniu prawa do ulgi. Z ulgi nie mogą korzystać podatnicy, których dzieci prowadzą działalność gospodarczą opodatkowaną 19% stawką podatku lub ryczałtem ewidencjonowanym albo też podlegają przepisom ustawy o podatku tonażowym. Dochód uzyskany przez dziecko niepełnoletnie nie jest brany pod uwagę przy ustalaniu prawa do ulgi. Zatem rodzice i opiekunowie korzystają z odliczenia również w przypadku, gdy niepełnoletnie dziecko w roku podatkowym uzyskało dochód przekraczający kwotę 3089 zł. Osoby wychowujące w roku jedno dziecko skorzystają z odliczenia, o ile ich roczne dochody nie przekroczą kryterium dochodowego, wynoszącego: zł w przypadku podatnika pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim (dochody podatnika i jego małżonka), zł w przypadku podatnika będącego osobą samotnie wychowującą dziecko, zł w przypadku podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku. Natomiast rodzice wychowujący dwoje i więcej dzieci skorzystają z ulgi bez względu na wysokość uzyskanego dochodu. Wysokość ulgi z tytułu wychowywania jednego dziecka wynosi 92,67 zł miesięcznie rocznie 1112,04 zł; dwojga dzieci ulga wynosi po 92,67 zł miesięcznie rocznie po 1112,04 zł na pierwsze i drugie dziecko; trojga dzieci odliczeniu podlega kwota wynosząca: po 92,67 zł miesięcznie na pierwsze i drugie dziecko rocznie po 1112,04 zł na pierwsze i drugie dziecko, 166,67 zł miesięcznie na trzecie dziecko rocznie 2000,04 zł; czworga i większej liczby dzieci odliczeniu podlega kwota wynosząca: po 92,67 zł miesięcznie na pierwsze i drugie dziecko, 166,67 zł miesięcznie na trzecie dziecko rocznie 2000,04 zł, po 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko rocznie 2700 zł. Ulga na dzieci nie przysługuje poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, wstąpiło w związek małżeński. Artykuł opracowany na podstawie broszury informacyjnej www. finanse. mf. gov. pl. Do lasu na spacer, czyli projekt Nasz Las Nasze życie Marcin Piotrowski marcin.piotrowski@kulisymareckie.pl Pomimo wprowadzonej w roku ubiegłym rewolucji śmieciowej, różnorakiego rodzaju śmieci w naszych lasach nadal pojawiają się jak przysłowiowe grzyby po deszczu. Wyłaniają się z rozpuszczonych zasp śniegu, wystają z rowów czy też spod stert liści. Jedną ze zmian, jakie obserwujemy, to zmiana charakteru śmieci. Dużym problemem, zarówno w lasach jak na nieużytkach, stały się dzikie wysypiska odpadów po remontach, czyli zerwane kafelki, gruz z wyburzonych ścian, płyty kartonowo-gipsowe i styropianowe, puszki po farbach. Pomimo zbiórek organizowanych przez Urząd Miast, a często problem stanowią również śmieci wielkogabarytowe, np. meble, wraki samochodów, eternit czy substancje ropopochodne, a nawet ślady po wypalaniu skradzionych przewodów. Skąd biorą się nielegalne wysypiska? Być może w lasach porzucają je ci, którzy nie wypełnili deklaracji śmieciowych? Z kolei odpady remontowe i niebezpieczne mogą pochodzić od nieuczciwych przedsiębiorców, którzy nie podpisali umów z firmami zajmującymi się ich zagospodarowaniem. Moim zdaniem należy nie tylko wymagać, karać, ale również budować świadomość oraz tworzyć sprzyjające otoczenie. Dlatego złożyliśmy jako Grupa Sąsiedzka Zieleniec oraz Mieszkańcy Marek projekt o nazwie Nasz Las Nasze Życie w ramach programu EKOMarki. Głównym celem projektu jest przeciwdziałanie zaśmiecaniu lasów otaczających nasze miasto, przeciwdziałanie nielegalnej wycince drzew oraz niszczeniu ekosystemów zbiorników wodnych oraz leśnych. Obecnie gmina Marki wydaje średnio kwotę zł/rocznie na usuwanie nielegalnych wysypisk, których ilość określa się w liczbie około dwudziestu miejsc. W obrębie miasta Marki znajduje się wiele obszarów leśnych, w tym rezerwat przyrody Horowe Bagno. To rezerwat typu torfowiskowego, na którym rosną gatunki roślin objęte ochroną ścisłą: goździk piaskowy (Dianthus arenarius), rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia), listera jajowata (Listera ovata), podkolan biały (Platanthera bifolia), grzybienie białe (Nymphaea alba). Niestety z roku na rok sam rezerwat i jego otoczenie są coraz częściej bezsensownie niszczone. Naszym celem jest wprowadzenie narzędzi w postaci miejskiego systemu kontroli tych miejsc (monitoringu), szczególnie narażonych na degradację śmieciami oraz nielegalną wycinkę drzew; informowanie prewencyjne osób poruszających się po lesie o monitoringu lasu; wprowadzenie możliwości oddania śmieci na granicy lasu poprzez umieszczenie pojemników na drogach wjazdowych do lasu z jednoczesnym ograniczeniem wjazdu do lasu aut wwożących śmieci oraz podniesie ochrony zasobów leśnych poprzez monitoring nielegalnej wycinki drzew. Nasz program proponuje realne działania poprzez: 1. Budowanie świadomości mieszkańców i uczniów szkół podstawowych poprzez spotkania informacyjne w zakresie ochrony lasów; 2. Społeczną akcję sprzątania miejsc zagrożonych (sześć lokalizacji Zagłoby, Jezioro Czarne, Stawowa, Spacerowa, Grunwaldzka, Cmentarna); 3. Konkurs dla dzieci i rodziców w zakresie wiedzy o lesie i negatywnej roli śmieci w niszczeniu lasów; 4. Konkurs dla dzieci na przygotowanie wzoru tablicy informacyjnej Nie Śmieć Twój Las Twoje Życie ; 5. Opracowanie broszury informacyjnej w zakresie przedstawienia aktualnej sytuacji naszych lasów i jej dystrybucja wśród mieszkańców; 6. Powołanie społecznego monitoringu lasów konkurs dla mieszkańców z nagrodami w zakresie monitorowania sąsiedzkich obszarów leśnych; 7. Zakup i instalacja 8 Kamer leśnych z funkcją MMS do monitoringu wjazdu do lasu z ulic miejskich oraz opracowanie i produkcja tablic informacyjnych Teren monitorowany. 8. Zakup 10 sztuk pojemników do zbiórki śmieci typu kontener L HDS i ich instalację na skraju lasów przy lokalnych drogach wjazdowych. Mamy nadzieję, iż nasz program po przejściu kontroli formalnej w Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej uzyska wysokie noty i zostanie wraz z innymi projektami włączony do realizacji poprzez jego sfinansowanie. Zdajemy sobie sprawę, iż jedną z najczęstszych form spędzania czasu w naszym mieście są wędrówki/jazda na rowerze po otaczającym miasto kompleksie leśnym. Dzięki naszym działaniom mieszkańcy będą również zaangażowani w monitoring społecznych kompleksów leśnych, będą się odbywały spotkania z mieszkańcami w zakresie budowy świadomości dotyczącej roli lasów, wspólnie będziemy lasy sprzątać. Dzięki temu coraz częściej będziemy mogli cieszyć się czystymi lasami i zdrowszym życiem. Redakcja Kulis Mareckich życzy pełnych spokoju i radości Świąt Wielkanocnych, wiosennego nastroju oraz serdecznych spotkań w gronie rodziny i przyjaciół.

5 Kulisy mareckie Ocalić od zapomnienia Katarzyna Perzanowska Dawniej wieś Marki należała do gminy Bródno, a Kościół, który obsługiwał jej wiernych znajdował się na Pradze przy ul. Ratuszowej, zaś zmarłych chowano na cmentarzu na Bródnie. Wieś Marki posiadała siedem ulic wiejskich przy których stały typowe budynki gospodarstw rolnych, kryte słomą lub dachówką, w których zamieszkiwali rolnicy. Utrzymywali się oni z uprawy ziemi oraz z przewozów cegły, bo wokół wioski było dużo cegielni należących przeważnie do Żydów. Także dawniejsze społeczeństwo mareckie to: rolnicy wsi Marki i robotnicy którzy pracowali w cegielniach tak zwani Strycharze mieszkający w domach cegielnianych. Pola wsi Marki były wzorowo zagospodarowane, każdy skrawek ziemi był uprawiany. Woda w rzece była tak czysta, że używano jej nawet do picia, pojono w rzece zwierzęta domowe i łowiono ryby. A nad bezpieczeństwem wsi czuwało tylko dwóch strażników carskich. Tak żyło się do wybuchu pierwszej wojny światowej w 1914 roku. Wtedy powołano do armii carskiej dużo mężczyzn w wieku poborowym, którzy byli wcieleni do armii carskiej. Ą jeszcze przed wybuchem pierwszej wojny światowej w naszej wsi Marki, braci Briggs, Anglicy pobudowali przy Trakcie Radzymińskim duża fabrykę, przędzalnię wełny oraz farbiarnię. Usytuowali powyższy obiekt przy rzece Długiej, na której zbudowano stawidła do spiętrzania wody. Fabryka ta posiadała dwa wysokie kominy oraz budynki fabryczne i administracyjne. Właściciele zbudowali przy fabryce piękny pałac murowany oraz drugi letni, drewniany i otoczyli je pięknym parkiem. Dalej po obu stronach Traktu Radzymińskiego, zbudowali dla swoich pracowników domy murowane, obecne kamienice z tradycyjnym bazarem. Tu mieściło się targowisko, w budynkach bazarowych mieściły się sklepy różnych branż. Pobudowano także szkołę, piekarnie, aptekę, ambulans, gdzie później mieściła się kasa chorych, łaźnię a nawet mały kościół dla ewangelików. Poza tym na terenie wsi Marki pobudowano dwa piętrowe domy drewniane tzw. Pawiaki. Zbudowano dużo więcej ujęć wody, pomp dla mieszkańców. Ten zestaw budynków fabrycznych posiadał wiele sklepów różnych branż. Handel prowadzony był przeważnie przez miejscowych Żydów. Czyli dzielnica ta wyglądała tak, jak małe samowystarczalne miasteczko. Było tez siedem dużych ubikacji, które fabryka zawsze punktualnie oczyszczała i duża Karczma z zajazdem, która była zawsze czynna. To wszystko było zbudowane w centralnym miejscu wioski. W tym czasie mieszkańcy wsi zbudowali Kościół pod wezwaniem św. Izydora oraz małą wiejska szkołę i wiejską łaźnię. W fabryce z czasem pracowało kilka tysięcy ludzi na jednej zmianie, przeważnie były to kobiety. Po jakimś czasie zbudowano bocznice z Kolejki Dojazdowej Mareckiej. Także w tym czasie cegielnia pobudowała kamienice przy cegielni dla swoich pracowników, tak zwany Pekin w którym później było Getto. Tak żyło się we wsi Marki do wkroczenia Niemców w 1916 roku. Wtedy rozpoczęła się okupacja. Praca we wszystkich fabrykach została zatrzymana. Niemcy zdewastowali Przędzalnie, wywieźli maszyny, zabierali wszelkiego rodzaju żelazo, nawet dzwony kościelne. Rekwirowano zboża, zabierano żywność, a dla ludności wprowadzono kartki zaopatrzeniowe. Tak działo się Az do 11 listopada 1918 roku, do rozbrojenia Niemców. Na rozkaz Starosty, Sołtys oraz kilku obywateli peowiaków i legionistów zajęło się rozbrojeniem Niemców. Wtedy to zaczęto formować lokalne władze, stworzono samoobronę. Mieszkańcy każdej nocy pełnili we wsi wartę, po dwóch na każdej ulicy wsi. Otrzymywali broń od Sołtysa, który przechowywał uzbrojenie. Ludzie cieszyli się z wyzwolenia, ale wojna trwała jeszcze aż w 1920 roku bolszewicy uderzyli na Warszawę. Mieszkańcy Marek szli masowo do wojska z poboru a młodzież wstępowała do obrony Warszawy, jako ochotnicy. Taki był wielki patriotyzm wśród mieszkańców Marek. Po klęsce bolszewików przeżywano ogromny kryzys, dożywiano dzieci z zagranicznych darów. Rolnicy założyli spółdzielnię, która ich zaopatrywała. Powstała też podobna spółdzielnia w budynkach fabrycznych. W tym trudnym czasie wybuchła epidemia tyfusu brzusznego, która zdziesiątkowała mieszkańców Marek do tego stopnia, że zostali zmuszeni założyć własny cmentarz. Wznoszono krzyże dwuramienne, które zachowały się do dziś. Stopniowo życie zaczęło się normalizować. Uruchomiono 5 dwie piekarnie, restaurację Ułańską oraz mała prywatną elektrownie. Zaczęto zakładać organizacje takie jak: Strzelec, Sokół, ochotnicza Straż Pożarną, Koło Łowieckie oraz inne. Pobudowano budynek Gminy, szkołę, oraz zcalano grunty rolnikom. Parafia wraz ze społeczeństwem zbudowała Dom Katolicki, w którym uruchomiono kino. Powstało także jeszcze jedno kino prywatne. Zostały zorganizowane dwa amatorskie zespoły teatralne. Jedno przy Kościele, drugie przy Staży, które posiadały własną orkiestrę dętą. Cała marecka młodzież skupiała się wokół tego przedsięwzięcia. Kwitło rolnictwo, każdy skrawek ziemi był uprawiany, ziemia rodziła, latem szumiały łany zbóż. Tak żyło się społeczeństwu Marek do wybuchu drugiej wojny światowej do 1939 roku. Działania wojenne, okupacja oraz późniejsze wydarzenia pozostawiły Marki w takim stanie jak obecnie wyglądają. Zburzona fabryki, zabytkowe budynki, ziemia, która rodziła została zabudowana. Podwórka zabetonowane a reszta ziemi rolników została zniszczona przez cegielnie. Także na terenie Marek rolnictwo już nie istnieje. A z pięknej czystej rzeki powstał rów ściekowy. Pola zniszczone i zaśmiecane. Na terenach każdej cegielni powstało nielegalne wysypisko śmieci! A obecna marecka młodzież szuka rozrywek albo przed telewizorem albo w Warszawie lub odurza się różnego rodzaju alkoholem i używkami. Pytam się dokąd zmierzamy? Wspomnienia pani Teresy Mańko z ul. Ząbkowskiej, bratanicy Pana Karola Mańk zamieszkałego przy ul. Fabrycznej w Markach. Lubimy lub nie, ale na pewno warto spróbować Jarosław Jaździk jaroslaw.jazdzik@kulisymareckie.pl kubki smakowe. Sushi uwielbiamy lub nienawidzimy. Osobiście z pełną fascynacją należę do tych pierwszych. Lubię poznawać nowe smaki i eksperymentować, napawać się radością kulinarnych doznań lub szokować Początki były banalne. Zostałem z rodziną zaproszony do baru sushi. Spotkanie było bardzo udane, a poznane smaki oczarowały nas. To był zalążek mojej przygody z ryżem i wodorostami. Specjalnie nie napisałem nic o surowej rybie, ponieważ wcale nie musi być surowa i tak naprawdę w sushi wcale nie musi być ryba. Wiele osób mówi: Ja nie zjem surowej ryby, obrzydliwe!. Słysząc takie słowa, pytam zawsze: Kiedy ostatnio jadłaś śledzia w oliwie? I tu następuje konsternacja. Faktycznie, przecież śledź to surowa ryba. No właśnie. Nasze rodzime sushi znacznie odbiega od oryginału i jest wiele przyczyn takiego stanu rzeczy, a najważniejszą z nich są produkty. Narażę się wielu osobom, ale uważam, że powinniśmy przygotowywać nasze sushi takie, jakie nam smakuje, a nie takie, jakie ktoś kiedyś wymyślił. To tak jak z serkiem. Dlaczego akurat ma być ten o amerykańskiej nazwie? Ja używam innego, smakowitego nie tylko w nazwie dla mnie jest najlepszy. Wróćmy do moich początków. Przeszukiwałem internet, oglądałem filmiki instruktażowe, czytałem książki i robiłem notatki. Pamiętajmy, korzystając z zasobów internetu, aby weryfikować uzyskane informacje. Nie możemy wierzyć we wszystko, co przeczytamy. Zrobiłem spis produktów i pojechałem do specjalistycznego sklepu na drugi koniec Warszawy. Taką wycieczkę warto zrobić, jeśli wiemy, że spotkamy tam pasjonata. W trakcie rozmowy można uzyskać wiele cennych informacji, które pomogą nam w kuchni. Mnie niestety nie było to dane, ale produkty kupiłem. Najbardziej bałem się przygotowania i gotowania ryżu, ponieważ można znaleźć dużo przepisów i wersji, ale wiele z nich, delikatnie mówiąc, nie jest najlepsza. Dziś to wiem i mam sprawdzony, udoskonalany latami sposób przygotowywania ryżu na sushi. Proces obróbki ryżu to: mycie, polerowanie, moczenie, gotowanie, studzenie, zakwaszenie i ostateczne studzenie. Czasem mówię, że to celebracja, a efekt końcowy zależy od ilości serca, które zostawiamy w ryżu. Reszta to sprawność manualna, wyczucie smaku i doświadczenie jeżeli je mamy, jest nam pomocne. Przygotowując swoje sushi musimy puścić wodze fantazji smaku i szukać własnych pomysłów. Nigdy nie zrobiłem żadnej rolki według gotowego przepisu. Oczywiście czytałem, czerpałem wzorce i pomysły, ale stając przed stołem, na którym leży matka z nori i przygotowane produkty, ręka porusza się od talerzyka do talerzyka, prawie automatycznie. Czasem ktoś, pyta: Co mam włożyć do środka? Odpowiadam: Łącz ze sobą te składniki, które pasują do siebie, przypomnij sobie smaki produktów i tak je komponuj. Smak jest jak muzyka, wszystkie nuty musza pasować do siebie i tak uzyskana harmonia zagra piękną melodię na naszym podniebieniu. Jakiś czas temu na wyjeździe, gdy brakowało składników wpadłem na pomysł rolek z kiełkami. Od tego czasu zacząłem hodować je w domu. Muszę przyznać, że moje pierwsze kroki i pierwsze rolki były różne: jedne za miękkie, drugie za grube i trudne do sklejenia, ale było też dużo udanych i wszystkie pysznie smakowały. Oczywiście wykorzystujmy jak najwięcej produktów specjalnie przeznaczonych do sushi: rzodkiew marynowaną, tykwę, specjalne ryby niekoniecznie surowe, owoce morza, paluszki krabowe. Potrzebne będą jeszcze glony nori, imbir marynowany, chrzan wasabi i sos sojowy oraz akcesoria: matka i pałeczki. Choć te ostatnie niekonieczne, gdyż sushi możemy jeść palcami. Nigdy sztućcami. Nie zawsze wszystko się uda, ale nie ma to znaczenia. Sushi zrobione własnoręcznie w domu jest pyszne. Fantastyczną sprawą są spotkania, na których wszyscy, lub prawie wszyscy przygotowują sushi, potrzeba tylko więcej matek i miejsca. W trakcie takich wieczorów jest fantastyczna zabawa i powstaje pyszne jedzenie. Uwierzcie mi, warto spróbować.

6 6 Kulisy mareckie Lepszy widyn w garści niż wyszwanc na dachu. Robert Szafrański robert.szafranski@kulisymareckie.pl Od kiedy pamiętam, mareckim sportem narodowym było gołębiarstwo. Pamiętam, bo mój dziadek Antek miał gołębi kilka ładnych setek. Miał dwie duże, zbite drewniane budy dla tych swoich, jak mówiła babcia Zosia, dzieci. Wchodziło się do nich przez dość masywne drzwi i zapalało zwisającą na kablu elektrycznym żarówkę techniką wkręć mnie. Kiedy światło zajrzało w każdy kąt budy, a źrenice ludzkie zaakceptowały jego blask, nagle czuło się na ramionach ciężar spojrzeń setek gołębich, zaspanych i zdziwionych oczu. Sam gołębnik przypominał jeden wielki organizer taką walizka na śrubki i narzędzia z marketu budowlanego, ale w rozmiarze XXXXXL! Ileż w nim było półeczek, przegródek i kojców! Na każdej ścianie. Od podłogi, po sam sufit. W każdej przegródce jeden, no może dwa gołębie. Zagęszczenie na metr kwadratowy dużo powyżej średniej krajowej. Ale zdaje się lokatorom to nie przeszkadzało. Wręcz przeciwnie. Kwitły w najlepsze międzysąsiedzkie kontakty, czego efektem był spory przyrost naturalny w gołębim bloku. Tu w kącie siedzi na niebieskawych jajkach pani bocian. A po lewej gołąbeczka czerwona nywka oczekuje przychówku z dostojnym żałobnikiem. Od czasu do czasu sfruwa na podłogę żeby połknąć kilka ziaren pszenicy i łyk wody z misternie wykonanego poidła. Jedyną poważną wadą gołębnika był brak wydzielonego WC, nawet w korytarzu. Lokatorzy nie chodzili wzorem spieszonego króla gdzieś, tylko robili to coś, tam gdzie właśnie przykucnęli. Nie zapomnę tego wszechobecnego guano, jak teraz kulturalnie mówi się na to coś, zresztą też na g. Dziadek miał specjalną kurtkę dedykowaną ptasim obrządkom. Powiem tak dobrze, że była dedykowana. Kiedyś gołębie były chodliwym towarem. Można je było sprzedać, kupić i ukraść. Pamiętam przygnębienie dziadka, kiedy pewnej nocy ktoś włamał się do gołębników i ukradł ptaki. Taki to był wtedy pożądany towar. Kiedyś wpadłem na to, na czym tak naprawdę polega to ptasie hobby. Zrozumiałem, że gołębiarze to sportowcy, bo rywalizują ze sobą. Wtedy właśnie u kumpla z dzieciństwa, Mirka, na podwórku pojawił się gołębnik, który szybko został zasiedlony przez gołębie. Igrzyska odpalono. Gołębie muszą co jakiś czas sobie polatać, tak dla rozprostowania skrzydełek i żeby nie zapomnieć sztuki latania. Ptaki z jednego gołębnika fruwają w dość zwartej grupie. Jak się zmęczą próbują usiąść na gołębniku i pogruchać o widokach ósmego piętra sprzed chwili. I wtedy wkracza gołębiarz. Pamiętam, jak chłopaki mieli wielką tyczkę z przymocowaną na jej końcu szmatą pomarańczową poszewką. Machali nią z zacięciem, gwiżdżąc przy tym przeraźliwie. Wszystko po to, żeby zachęcić swoje ptaki do powrotu do żeglugi na niebieskim niebie. Bo właśnie sąsiad zaczął bujać swoje stado. Gołębie wykonują swoje okrążenia każda eskadra nad swoim gołębnikiem. Każda w bezpiecznej odległości od drugiej. Gwizdy i łopotania szmat wzmagają się. Ptaki głupieją na chwilę i ścinka! Dwie formacje gołębi wpadają na siebie. Moment chaosu i zamieszania. Bywało jednak, że jakieś gołębie zgłupiały bardziej. Z chaosu wyfruwają z drużyną przeciwnika. Specyficzny konformizm gołębi sprawia, że podporządkują się większości, a większość akceptuje obcego pasażera na gapę. Krytyczny moment w przejęciu obcego ptaka, bo właśnie o to chodziło w tej sportowej rywalizacji, następuje, kiedy ptaki siadają na dachu gołębnika. Opierzona zdobycz czuje się zagubiona na nieswoim terenie. Ale wątpliwości pryskają z małego ptasiego móżdżka, kiedy gołąb zobaczy ścieżkę usypaną z pszenicy, prowadzącą wprost do klatki z siatki. Potem następował swoisty ZOMZ zakaz opuszczania miejsca zakwaterowania. Zdobycz zamykano na kilka dni w gołębniku żeby ta przywyknęła do nowego lokum. No, chyba że biegusiem pojawiał się właściciel zaaresztowanego ptaszka. Krótko mówiąc, następowała wówczas fenicka część rywalizacji odzyskiwanie utraconego skrzydlatego dezertera. Odbywało się to czasami na zasadzie barteru sztuka za sztukę. Ale bywał bardziej efektywny sposób załatwienia sprawy zapłata. A płacono bardzo mooocną walutą. Dosłownie mocniejszą od złotówek, jeśli wiecie, o czym mówię. Dzisiaj nie ma z kim prowadzić podniebnych bitew skarży się Pan Janek Kołbuk vel Dryjerek rocznik 1932! Tak dobra forma w takim wieku! Szacun, Panie Janie! Pasję odziedziczył po swoim ojcu. Zresztą przezwisko też. Dryjery to gołębie! Zaskoczeni? Zajrzałem do fachowej literatury i te dryjery, to dość duże i okazałe gołębie. Ubarwione na biało. Z wyjątkiem ogona, który może być wariantowo czarny, czerwony albo żółty. Dryjery mają kołnierz z piór na potylicznej części główki, który wygląda jak korona. Widziałem na podwórku Pana Jana dryjery. Ładne są. Pan Dryjerek sypie garść pszenicy na ziemię. Zlatuje się chmara różnie umaszczonych gołębi. Boże, jakich tam nie ma! Te całe białe to bociany. Całe kolorowe z białym ogonem to wyszwance. Mówiąc kolorowe, mam na myśli ogólnie cztery warianty koloru piór czerwony, czarny, żółty i niebieski. Uwijają się też za ziarnami nywki opierzone na biało z całymi, jednolicie kolorowymi skrzydłami. Między nimi dostojnie maszerują żałobniki z czarnymi pręgami na skrzydłach. Jak tego żałobnika nakryłem (przejąłem) to serce mi stanęło, mówi nie bez emocji Pan Jan. Co my tu jeszcze mamy? O! Przy poidełku stoi perłowy cały biały z wyjątkiem popielatego ogona. Widzę też czarne, pstrokate, nakrapiane białymi plamami widyny. Kolorowy zawrót głowy! To nie wszystko. Każdy z tych gołębi może występować w odmianie kończaty z białymi końcówkami lotek. Może też być kosmaty z obrośniętymi nóżkami. Są też podbródki z białym krawacikiem na szyi. Nazewnictwo komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy wprowadzimy dodatkowy element wielkość dzióbka. Na przykład winerki mają tak mały dziobek jak pół ziarenka pszenicy, tłumaczy Pan Dryjerek, który zna każdego ze swoich stu gołębi! Dla mnie jest to zupełnie nie do pojęcia, tym bardziej, że on je rozpoznaje również wysoko w locie! Przekonuje mnie, że rozpoznać kolorowego obcego to łatwizna. Trochę trudniej poznać bociana, bo cały biały. Wtedy Pan Jan poznaje swoje ptaki po pracy skrzydeł i sposobie latania! Jak będzie obcy to widzę, że między moimi wysoko chodzi. Choć dla Pana Jana te gołębie to rozrywka, to kilka lat temu pojawiło się zwątpienie. Napatoczył się któregoś dnia obcy Cygan spod Otwocka i kupił wszystkie moje gołębie. Wytrzymałem dwa tygodnie. Aż jednej nocy przyśniły mi się, te moje gołębie. Tak siadały, klepały i zrywały się. Rano wsiadłem w pociąg i znalazłem tego Cygana. Jak mnie zobaczył, zaśmiał się i powiedział: jakbyś pan przyjechał następnego dnia to oddałby wszystkie z powrotem za darmo, bo wiem co to znaczy. Ale i tak dał mi 10 sztuk. Poznałem. Były moje. Następnego dnia złapałem dwa obce od sąsiada i pomyślałem co ja będę ich sprzedawał. Kiedyś sąsiad mówi do mnie: wujek, skasowałbyś te gołębie. Ja na to: skasuję jak ty rzucisz palenie. No i do dzisiaj dwaj nałogowcy nie potrafią wyjść ze swojego uzależnienia. Widzę w oczach Pana Dryjerka, że postanowienie jest mocne. Z gołębiami spędził całe swoje życie i na bank one będą obecne przy jego odejściu. Panie Janku, oby jak najpóźniej! A gołębie pewnie nie znikną do końca z mareckiego nieba. Jeśli jednak kiedyś nadszedłby czas zamknięcia tej mareckiej, gołębiarskiej tradycji to będzie to smutny dzień, bo niebo nad nami opustoszeje. Spójrzcie na Plac Zamkowy w Warszawie, albo na Starówkę. Wymażcie teraz w wyobraźni te chmary gołębi. Prawda, że zrobiło się jakoś dziwnie pusto? Wiem, że gołębie maja w Markach również swoich przeciwników. Wielu nie akceptuje szczególnie tego czegoś na g. Póki jednak co, niech gołębie kręcą te swoje kółka na mareckim niebie, kiedy jeszcze ma się nimi kto zajmować. Niech tną ten błękitny firmament, żeglując jak statki na niebie Czterech niewysokich, ale za to bosko przystojnych chłopaków czeka w Marwecie na swoją Panią. Niewielcy, sięgający przed kolano, bardzo weseli i towarzyscy. Wszyscy są grzeczni i ładnie zachowują czystość. Uwielbiają zabawy i spacery. Czekają na swój szczęśliwy dzień w Przychodni Weterynaryjnej MarWET, Al. J. Piłsudskiego 131 Marki k/warszawy, tel , Kontakt w sprawie adopcji lub domu tymczasowego - Fundacja Bezdomniaki, Magda , fundacjabezdomniaki@gmail.com Spokojny Jimmy Ciekawski Gacek Zadziorny Stasiek Nowy - znaleziony

7 Kulisy mareckie Przedsiębiorczość Dagmara Mataczyńska Co to właściwie jest ta przedsiębiorczość? Zaglądam do Wikipedii i czytam, że to cecha charakteru lub zespół takich cech i zachowań w grupie, właściwych przede wszystkim dla przedsiębiorców. Czyli tych, którzy nie boją się podejmować ryzyka gospodarczego i wykorzystują nadarzające się okazje do zarobienia pieniędzy. Obserwując otoczenie, potrafią dostrzegać lub wręcz kreować potrzeby u konsumentów. Zazwyczaj są też innowacyjni i stawiają sobie ambitne cele, aby osiągnąć większe korzyści. Decydując się na prowadzenie działalności na rynku, muszą dostarczyć swoją ofertę do klienta. Grze rynkowej towarzyszy szereg okoliczności i uwarunkowań, choćby infrastruktura. Klient musi dojechać, mieć gdzie postawić samochód. Musi być łączność i reklama. Ważnym więc staje się, czy miasto tworzy odpowiednią infrastrukturę i jak realnie realizuje politykę bycia inkubatorem lokalnej przedsiębiorczości. Jak więc zrozumieć wcześniejsze, permanentne odsyłanie mieszkańców przez ratusz do realizacji i zaspokajania swoich potrzeb w Warszawie? Miasto poprzez rozwój infrastruktury może wpłynąć na obniżenie ryzyka gospodarczego, które ponoszą lokalni przedsiębiorcy. Miasto nie robi tego za darmo, bo podatki lokalne z tytułu prowadzonej działalności są znacznie wyższe od tych, które płacą mieszkańcy niebędący przedsiębiorcami w Markach. Postanowiłam porozmawiać z miłymi dziewczynami z ulicy Fabrycznej Dagmara Mataczyńska - Dlaczego zdecydowałyście się działać akurat w Markach? Małgorzata Bęczkowska Marki, to miasto w którym jakiś czas temu postanowiłyśmy zamieszkać, aby mieć swój własny kawałek nieba i ziemi :). Wtedy obie jeszcze pracowałyśmy zawodowo w Warszawie. Jednak w głowach świtały nam inne pomysły na życie. Postanowiłyśmy przekuć pasje na pensję. Pierwszym etapem było pojęcie decyzji o założeniu własnej działalności i tak się stało. Na mapie Marek powstała pierwsza Agencja Ślubna i pierwsza Pracownia Florystyczna. Marecki rynek konsumencki jest trudny, początkowo, nie dawał nam wystarczająco dużo zadowolenia z pracy. Ważnym krokiem było podjęcie decyzji i wynajęcie lokalu. W ten właśnie sposób powstał Salonik Kwiaciarnia w Markach. Miejsce miało być nieszablonowe, inne niż wszystkie tradycyjne kwiaciarnie, niepowtarzalne ze względu na atmosferę. W ofercie znajdują się kwiaty cięte, doniczkowe oraz sztuczne. Drobne upominki jak i dodatki ślubne wykonywane ręcznie. Większość z nich to twórczość lokalnych rękodzielników, zrzeszanych przez nas w jednym miejscu. Dopełnieniem jest fantastyczna atmosfera odrywająca klienta od codziennego zgiełku. Wierzymy, że każda pomoc jest potrzebna, dlatego proponujemy naszym klientom udział w akcjach społecznych oraz charytatywnych. Jesteśmy jedyną kwiaciarnią w Markach, otwartą 7 dni w tygodniu. ( 9:00 20:00 ) Realizujemy zamówienia telefoniczne. Dowozimy kwiaty i realizujemy płatności kartami płatniczymi. Od pewnego czasu cyklicznie w naszej Kwiaciarni odbywają się spotkania Mareckiego Klubu Kobiet z Pasją. Co dwa tygodnie dzielimy się ze sobą swoimi radościami, kłopotami, spostrzeżeniami. Tworzymy małe i duże dzieła. Chciałybyśmy rozwijać naszą działalność, wprowadzać w życie drzemiące w naszych głowach pomysły. Jest ich całkiem sporo. Musimy jednak utrzymać się na rynku. Nie jest to takie proste. Nie konkurencji jednak się boimy. To co wywołuje w nas niepewność jutra, to fakt iż ludzie kupują coraz mniej kwiatów. Panuje opinia, że są za drogie. Powodują jednak radość. Są piękne, pachną, cieszą oczy powodują radość. Aby obdarzono nas zaufaniem, mieszkańcy musieli nas zauważyć i poznać. Tu drogę utorował nam internet poprzez oficjalne przedstawienie się na Forum Mieszkańców Marek. Zamieszczając na oficjalnym profilu zdjęcia propozycji oraz naszych realizacji, wzbudziłyśmy ciekawość. Z każdym dniem wie o nas większa liczba mieszkańców. Ciągle poznajemy nowych ludzi. Przedstawiamy się i nasze miejsce. Rozmawiamy. Branża, w której się poruszamy, nie jest niezbędna do życia. Choć okazji do obdarowywania kwiatami jest sporo, zwyczaj ten został ograniczony do minimum. Kupujemy kwiaty tylko wtedy kiedy to niezbędne. A szkoda. Tyle świeżości wnoszą w szarą rzeczywistość. Mamy stałych klientów. Jedna z mieszkanek naszego miasta, regularnie zamawia kwiaty do wazonu raz w tygodniu. Są Panowie, którzy regularnie przyjeżdżają po róże dla sowich Kobiet :-). To nas bardzo cieszy. Nawiązując jednak do wsparcia UM, niestety jego rola skończyła się w momencie dokonania rejestracji działalności gospodarczej. Są czy były co prawda, jakieś dotacje, ale należało spełnić tyle warunków, iż uzyskanie ich, niemalże zakrawało na cud. Nam się nie udało. Zastanawiając się nad wynajęciem lokalu, pierwsza myśl jaka przychodzi to gmina, może z Urzędu Miasta. Rozpoczęłyśmy rozpoznanie rynku i okazało się, że po pierwsze niewiele jest konkretnych, a jeszcze mniej spełniających podstawowe minimum na start. Cena 1m2 lokalu wysoka a jeszcze trzeba wpłacić kaucję i wyremontować, aby w ogóle zacząć działać. Poza tym żadnego wsparcia merytorycznego, w celu uzyskania wskazówek gdzie, jak i skąd uzyskać środki finansowe... DM Dziękuję za wypowiedź. Wróćmy do rynku, tego ekonomicznego, w Markach. Na pierwszym miejscu jawi się kwestia konfliktu interesów istniejących wcześniej sklepików i punktów handlowych z pojawiającymi się coraz to nowymi dyskontami. Czy widać jakąś politykę miasta w tym zakresie? Czy istnienie na rynku drobnego handlu i usług, wzajemnie się wyklucza z dużymi sklepami? Z pewnością jedno bywa w pewnym sensie wrogiem drugiego. Mieszkańcom potrzebna jest jednak koegzystencja obu form. Dobra znajomość miasta, mieszkańców, ich potrzeb i oczekiwań, żywy z nimi dialog, to fundament, w oparciu o który, można stworzyć akceptowalną przez wizję dalszego rozwoju miasta. Rozwoju uwzględniającego wszystkie aspekty zadań i obowiązków gminy. O mieście tak dużym jak Marki trzeba myśleć z wizją, z należytym wyprzedzeniem, nie kierować się krótkoterminowym koniunkturalizmem politycznym, jak to niegdyś bywało. Niezmiernie ważne jest, aby Rada Miasta reprezentowała interesy różnych grup społecznych mieszkańców. Aby świadomie i z rozwagą proponować długoterminowe rozwiązania, godzące często różne interesy. Parkingi, łączność i reklama, to elementy ważne dla przedsiębiorców. Pod tym względem Marki nie są atrakcyjnym miejscem do inwestowania pieniędzy. Szkoda, bo miasto powinno być zainteresowane wspieraniem lokalnej przedsiębiorczości. W ten sposób ma szansę zwiększyć swoje dochody. Przedsiębiorcy, aby skutecznie zwiększać szanse na prowadzenie swojego biznesu muszą brać pod uwagę zrobienie drogi, co jest zadaniem gminy. Jeśli się to ignoruje, ponosi się większe ryzyko gospodarcze, bo ludzie przyjadą tam, gdzie mają równo i bez dziur. Przykłady dotyczące parkingów i sprawy z nimi związane, są różne. Łączy je to, że miasto jest odpowiedzialne za taki rozwój, by unikać lub zarządzać wskazanymi problemami i ryzykiem. Często wymogi transportowe przedsiębiorców stanowią znaczące źródło konfliktu z sąsiadującymi posesjami. Przykład Piekarnia na Słonecznej i związana z tym kwestia parkowania tirów przez całe noce, często przy 7 włączonych silnikach Kolejny przykład, to piekarnia na rogu Piłsudskiego i Fabrycznej Aby skorzystać z oferowanej usługi, nie rzadko trzeba zaparkować na chodniku. Przecież tamtędy chodzą ludzie. To ważny ciąg komunikacyjny dla mieszkańców. Parkujące samochody ciężarowe stanowią istotne ograniczenie ruchu. Kolejny przykład: newralgiczny punkt zaraz za ostrym i wąskim zakrętem na ul. Zajączka stanowi istotne zagrożenie dla pieszych, szczególnie w okresie zimowym. Tym bardziej, że brak tam chodnika i ludzie rano idą jednym pasem jezdnym, a drugi jest zajęty przez kilka stojących jeden za drugim samochodów oczekujących na załadunek od lokalnego usługodawcy. W tym miejscu na prawdę łatwo o nieszczęście wystarczy chwila nieuwagi albo koszmarny zbieg okoliczności. To są przykłady, gdzie za rozwojem lokalnej przedsiębiorczości nie idzie wsparcie miasta, lub też brakuje dobrego planu jego zagospodarowania, który albo pozwala na unikanie kolizji interesów lokalnych albo jasno i precyzyjnie określa szczegółowe warunki zabudowy. Marki rozrosły się i zmieniły demograficznie przez ostatnie 25 lat? Aktualnie dla każdego przedsiębiorcy internet szerokopasmowy jest krytyczny dla prowadzenia biznesu. Jest wiele przykładów, że ludzie, którzy zamieszkali pewne ulice w latach 90 tych, do dziś mają trudności, czy też niemożność podłączenia telefonu z internetem szerokopasmowym. Wielokrotne próby i składanie wniosków kończyło się tym samym przekazem ze strony operatora. Za każdym razem padało stwierdzenie, że nie jest on zainteresowany nawiązywaniem pojedynczych umów. Byłby jednak zdolny rozszerzyć ofertę, przy skoordynowanej współpracy z miastem, w imieniu mieszkańców. Mowa o wszelkich zgodach na słupy lub inne sposoby rozprowadzenia sieci na gruntach należących do miasta. W tym miejscu przykład tego typu projekt miał miejsce przy okazji przyłączania kanalizacji miejskiej. W Markach, w ulicy Piłsudskiego od lat jest światłowód. Czy nie można z tego skorzystać? Przecież jako mieszkańcy ponieśliśmy już koszt umieszczenia go tam. W odniesieniu do przepustowości, można o nim bardziej powiedzieć, że bardziej gnije, niż że jest używany.

8 8 Kulisy mareckie Ostatni taki rok Tomasz Żebrowski i dobrego wina. mieszkaniec Marek od 8 lat, wieloletni i doświadczony instruktor i egzaminator na prawo jazdy we wszystkich kategoriach. Nauczyciel W y c h o w a n i a Komunikacyjnego i Edukacji dla Bezpieczeństwa. Pasjonat motoryzacji Karnawałowe szaleństwo już za nami, a ból głowy mija powoli. I dobrze. Najwyższy czas wrócić do swoich codziennych zajęć i obowiązków. Znaczna część z nas dojeżdża do pracy swoim autem. I w tym miejscu mam dla państwa dobrą wiadomość : przed nami jeszcze rok taryfy ulgowej, czyli nadawania punktów karnych za wykroczenia drogowe wg starych zasad. Jesteście Państwo zszokowani takim stwierdzeniem? Jak to? zakrzykną niektórzy to z każdej strony radar, w cywilnym samochodzie policjanci z wideo rejestratorami, przez telefon gadać podczas jazdy nie wolno i za każdym rogiem ulicy /ale nie Markach/ jeszcze straż miejska! I to jest ulgowo?! Przecież gorzej już być nie może Gorzej to może nie, ale inaczej i trudniej na pewno, zapewniam Państwa Kierowców. Na szczęście to dopiero od 2016 roku w życie wchodzą nowe zasady nadawania punktów karnych dla kierujących, zawarte w Ustawie o Kierujących Pojazdami. Jakie nowe zasady, o czym Pan mówi? Zdziwił się znajomy kierowca posiadający Prawo jazdy od czasów wczesnego Gierka przecież na razie to tylko 24 punkty karne, na egzamin i po krzyku. I ma rację na razie tak właśnie jest. Pozwólcie więc Państwo, że przypomnę, co jest obecnie i co będzie już za rok. A więc: System 24 punktów obowiązuje REKLAMA w Polsce od 2003 roku i nie ma formy represyjnej, a jedynie informacyjną dla właściwego organu administracyjnego /Policji oraz Wydziału komunikacji właściwego starostwa powiatowego, które wydało nam prawo jazdy/. Wg tego sytemu do każdego wykroczenia drogowego przypisana jest odpowiednia ilość punktów, ewidencjonowanych przez policję. Za określone wykroczenie drogowe można otrzymać od 1 do 10 punktów. W obecnym systemie, w przeciwieństwie do obowiązującego jeszcze kilka lat temu, punkty sumują się. A zatem, popełniając kilka wykroczeń drogowych zaobserwowanych przez policjanta, możemy od razy uzyskać więcej niż 24 punkty, a co za tym idzie otrzymać z wydziału komunikacji skierowanie na egzamin na prawo jazdy / zarówno teoretyczny, jak i praktyczny/. Jest to tzw. egzamin kontrolny jeśli nie zdamy go, zostaniemy pozbawieni uprawnień do kierowani a pojazdem. Czy potem można je jeszcze odzyskać? Tak, ale o tym kiedyś przy okazji. W tym miejscu warto zaznaczyć, że system 24 punktów nie obowiązuje tzw. Młodych kierowców. Dla kierowców posiadających uprawnienia do kierowania pojazdem nie dłużej niż jeden rok ustawodawca był bardziej surowy i ich prawo posiadania ograniczył do 20 punktów. Punkty na naszym koncie zalegają prze rok od daty popełnienia wykroczenia, a więc jeśli narozrabialiśmy 24 grudnia to mamy je do 23 grudnia następnego roku. A co można zrobić, żeby tych punktów nie mieć? No troszkę można. Przede wszystkim nie rozrabiać na drodze zapiąć pas, nie rozmawiać przez telefon, nie wyprzedzać tam gdzie nie wolno i wolniej, proszę Państwa, wolniej. A jak już się troszkę uzbierało, to warto pamiętać o tym, że w tym samym WORD, gdzie zdajemy egzamin na prawo jazdy można poddać się raz na pół roku szkoleniu zmniejszającemu ilość punktów o 6. I znowu nie dotyczy to młodych kierowców, oni po prostu dostaną skierowanie na egzamin kontrolny. Gdyby ktoś chciał wiedzieć ile takich punktów obecnie posiada, to też sprawdzenie jest możliwe wystarczy pojechać do komendy powiatowej / miejskiej Policji, zabrać dowód osobisty i się zapytać. Muszę Państwa rozczarować przez telefon nie powiedzą. Więc jak Państwo widzicie, do tej pory nie było tak strasznie. Od 2016 roku będzie natomiast inaczej. W dniu 5 stycznia 2011 roku została opublikowana Ustawa o Kierujących pojazdami /Dziennik Ustaw nr 30 poz. 151/. Pozostawiono liczbę 24 punktów dla kierowców starych, lecz dla kierowców młodych zostały zupełnie inne sankcje. Młody kierowca, tj. taki który posiada prawo jazdy do dwóch lat, o ile w okresie próbnym popełni dwa wykroczenia drogowe przeciwko bezpieczeństwu ruchu uzyskuje przedłużeni tego okresu o kolejne dwa lata. W artykule 98 tejże ustawy przewidziano 1 zmianę wbrew pozorom korzystną dla kierowców. Punkty uzyskane za wykroczenia popełnione za jednym razem będą się sumować, ale jedynie do 10, a nie jak obecnie do sumy arytmetycznej, która często przekracza wielokrotność 24. Minusem jest natomiast fakt, że będą ulegały skasowaniu nie od dnia popełnienia wykroczenia, tak jak obecnie, ale o daty uprawomocnienia się rozstrzygnięcia, a więc od daty przyjęcia mandatu lub uprawomocnienia się wyroku sądowego. Jeśli popełnimy wykroczenie przekroczenia prędkości np. w dniu 10 maja, a ukaranie mandatem karnym nastąpi 20 czerwca REKLAMA (czas korespondencji od właściciela radaru do nas, wyznaczenie terminu spotkania z przedstawicielem Inspekcji Transportu Drogowego lub Straży Miejskiej i nasze stawienie się na takim spotkaniu, to data ta przesunie się o ok. 1,5 miesiąca), w tym czasie mogą nie przedawnić nam się punkty z ubiegłego zdarzenia i możemy stracić prawo jazdy. Po przekroczeniu 24 punktów obowiązkowe będzie przeprowadzenie badania psychologicznego oraz skierowanie na kurs reedukacyjny prowadzony przez Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego. Kurs i badanie psychologiczne będziemy musieli odbyć w terminie do 1 miesiąca od daty otrzymania skierowania. W przypadku niewykonania tych czynności prawo jazdy zostanie nam odebrane przez starostę. A teraz przykra niespodzianka jeżeli w przeciągu 5-ciu lat od daty odbycia kursu po raz drugi zbierzemy 24 punkty, to starosta cofnie nam uprawnienia do kierowania pojazdem, a my będziemy musieli iść na kurs dla kandydatów na kierowców. Taki sam jak kilka lub kilkanaście lat temu, wtedy gdy zaczynaliśmy naszą przygodę z kierownicą i oczywiście zdawać jeszcze raz egzamin na prawo jazdy. I co Państwo na to wszystko? W następnym artykule opowiem Państwu o kilku znakach drogowych oraz o tym, czy warto rozmawiać przez telefon podczas jazdy. Serdecznie pozdrawiam.