wad twarzowo-zgryzowychzgryzowych

Transkrypt

1 Chirurgiczne leczenie wad twarzowo-zgryzowychzgryzowych Współpraca ortodontyczno-chirurgicznachirurgiczna S

2 Leczenie wad szkieletowych S Ortopedyczna modyfikacja wzrostu S Kamuflaż ortodontyczny- kompensacja zębowa S Zespołowe leczenie ortodontyczno-chirurgiczne

3 Wady szkieletowe możliwości leczenia S Wiek rozwojowy pacjenta S Rodzaj wady zgryzu S Nasilenie wady zgryzu S Zakres ortodontycznych przemieszczeń zębów S Wpływ leczenia na rysy twarzy

4 Zespołowe leczenie ortodontycznochirurgiczne S Diagnostyka ortodontyczno-chirurgiczna S Wstępne planowanie leczenia chirurgicznego S Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne 2-18 m-cy S Ostateczny plan leczenia chirurgicznego S Zabieg ortognatyczny, pobyt w szpitalu 3-7dni S Okres pooperacyjny 3-5 tygodni (zespolenie sztywne), 5-8 tyg. (unieruchomienie międzyszczękowe) S Pooperacyjne leczenie ortodontyczne 3-12 m-cy

5 PARADYGMAT TKANEK MIĘKKICH

6 Ocena rysów twarzy

7 Ocena proporcji twarzy

8 DYWERGENCJA PROFILU PROFIL WYPUKŁY PROFIL PROSTY PROFIL WKLĘSŁY

9 LINIA ESTETYCZNA E

10 PRZEDOPERACYJNE LECZENIE ORTODONTYCZNE S

11 S Zasady przedoperacyjnego leczenia ortodontyczno- chirurgicznego Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne należy planować indywidualnie u każdego pacjenta na podstawie wstępnego planu leczenia chirurgicznego S Wskazaniami do przedoperacyjnego leczenia ortodontycznego są nieprawidłowości wyrostkowo-zębowe uniemożliwiające uzyskanie optymalnych wyników zespołowego ortodontyczno-chirurgicznego leczenia S Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne powinno polegać na wykonaniu tylko stabilnych działań ortodontycznych zgodnych z planem zespołowego leczenia. W tym celu należy unikać nadmiernej ekstruzji i intruzji zębów oraz niestabilnej rozbudowy łuków zębowych.

12 Przedoperacyjne leczenie ortodontycznochirurgiczne S Uszeregowanie S Niwelacja S Pozycja zębów siecznych S Dopasowanie łuków S Symetria poprzeczna łuków zębowych (zgodność zębowej i szkieletowej linii łuków zębowych) S Przestrzeń dla cięcia osteotomijnego

13 Przedoperacyjne leczenie ortodontycznochirurgiczne 1. Ekspansja szczęki w przypadku deficytu wymiaru poprzecznego ewentualnie ekspansja żuchwy 2. Ekstrakcja zębów trzonowych trzecich, zwłaszcza dolnych ze względu na ich lokalizację na przebiegu cięcia osteotomijnego 3. Korekta krzywej Spee- zespół krótkiej twarzy ekstruzja trzonowców po zabiegu opercyjnym, pacjenci o prawidłowym lub wysokim kącie podstaw- spłycenie krzywej Spee przez intruzję siekaczy 4. Dekompensacja zębowo- wyrostkowa- prawidłowe relacje przednio-tylne siekaczy górnych i dolnych, truzje zębów w odcinkach bocznych

14 Dekompensacja zębowa WADY III KLASY

15 Dekompensacja zębowa WADY II KLASY

16 Stabilność leczenia chirurgicznego wg Proffita WIĘKSZE Impakcja szczęki Wysunięcie żuchwy B. STABILNE PRAWDOPODOBIEŃSTWO STABILONOŚCI Wysunięcie szczęki Wyrównanie asymetrii szczęki Impakcja szczęki + wysunięcie żuchwy Wysunięcie szczęki+ cofnięcie żuchwy Wyrównanie asymetrii żuchwy STABILNE MNIEJSZE Cofnięcie żuchwy, ekstruzja szczęki poszerzenie szczęki MAŁOSTABILNE

17 PRZODOŻUCHWIE MORFOLOGICZNE S

18 Wady szkieletowe klasy III S Założenia leczenia przedoperacyjnego-osteotomia szczęki i/lub żuchwy 1. Pożądana długość górnego i dolnego łuku zębowego 2. Prawidłowe przednio-tylnego położenia zębów siecznych względem podstaw kostnych.

19 Osteotomia z resekcją części trzonu żuchwy i dotylnym przemieszczeniem przedniego odłamu Podwierzchołkowa osteotomia okolicy bródkowej Usunięcie części kości wraz z przedtrzonowcami Dotylne przemieszczenie części zębodołowej po jej oddzieleniu

20 NIEDOROZWÓJ ŻUCHWY S

21 Niedorozwój żuchwy S Złożenia leczenia ortodontycznego przedoperacyjnego 1. Ocena szerokości górnego i dolnego łuku zębowego, ocena dopasowania łuków z w zgryzie operacyjnym 2. Prawidłowe przednio-tylnego położenie górnych i dolnych zębów siecznych 3. Niwelacja pogłębionej krzywej Spee w dolnym łuku zębowym przez ekstruzję zębów bocznych

22 Chirurgia żuchwy Zaburzona krzywa Spee S Wyrównywanie po operacji- szybkie i skuteczne, bo S Zęby wyrzynają się z pominięciem płaszczyzny zgryzowej S Zmniejszona okluzja- z powodu międzyzwarciowej przestrzeni pooperacyjnej S Osteotomia oraz procesy gojenia wywołują zjawisko przyspieszenia

23 Wskazania do leczenia operacyjnego S Nagryz poziomy > 10 mm (?) S Wychylenie dolnych siekaczy w stosunku do hipoplastycznej żuchwy S Skrajnie krótka twarz S Długa twarz przy hipoplastycznej żuchwie

24 Leczenie operacyjne S Wysunięcie żuchwy S Wysunięcie żuchwy + genioplastyka - Short face Impakcja szczęki + autorotacja żuchwy Impakcja szczęki + wysunięcie żuchwy + ew. genioplastyka - Long face - Open bite

25

26

27 NADMIERNY ROZWÓJ SZCZĘKI S

28 Ortognatyka szczęki-nadmierny wzrost pionowy Analiza cefalometryczna- COGS: S Zwiększona górna oraz dolna wysokość twarzy (N-ANS, ANS-Gn) S Zwiększony kąt płaszczyzny żuchwymp- HP S Zwiększona tylna wysokość twarzyn-pns S Zwiększony kąt gonialny(ar-go-gn) S Zwiększony wskaźnik wysokości twarzy (N-ANS/ANS-Gn) S Dywergencja płaszczyzny zwacia

29 Ortognatyka szczęki-nadmierny wzrost pionowy S Zwiększona relacja zęba w stounku do warg S Zwiększona ekspozycja dziąseł S Zwiększona szpara międzywargowa S Relatywny niedobór żuchwy S Zwykle w warunkach wewnątrzustnych zgryz otwarty częściowy przedni, nie rzadko skompensowany zębowo- wyrostkowo przez nadmierne wyrzynanie zębów lub zgryz otwarty całkowity

30 Nadmierny rozwój szczęki S Założenia przedoperacyjnego leczenia ortodontycznego zespół długiej twarzy, osteotomia szczęki 1. Zaplanowane przednio-tylne położenie górnych i dolnych zębów siecznych. 2. Niwelacja łuków zębowych 3. Prawidłowa pionowa pozycja górnych i dolnych zębów siecznych

31 Ortognatyka szczęki nadmierny wzrost pionowy S Plan leczenia :ocena potrzeb leczenia we wszystkich trzech płaszczyznach celem przygotowania do zabiegu chirurgicznego S Ortodontyczna minimalizacja ekstruzji- mechanika segmentowa- kontrola punktu przyłożenia siły, wielkości siły, możliwość regulowania poziomu w obrębie każdego segmentu S Rozbieżność płaszczyzn zwarcia :wybranie płaszczyzny wymagającej leczenia,jest to zwykle funkcjonalana płaszczyzna zwarcia (prostopadła do bocznych zębów górnych)- zęby mogą się znajdować nad, pod, na tej płaszczyźnie- do rozważenia metoda korekty tej płaszczyzny - ortodontyczna, ortodontyczno- chirurgiczna

32 Nadmierny rozwój szczęki Założenia leczenia przedoperacyjnego -zespół długiej twarzy- zabiegi segmentowe 1. Niwelacja górnego łuku zębowego w poszczególnych segmentach łuku. 2. Przestrzeń dla cięcia osteotomijnego. 3. Zaplanowana przednio-tylna pozycja górnych zębów siecznych.

33 Ortognatyka szczęki- segmentalizacja Wskazania: A.Liczne płaszczyzny zwarcia szczęki B. Zaburzenia dotyczące wymiaru poprzecznego

34 Ortognatyka szczęki- segmentalizacja Wielopłaszczyznowa płąszczyzna zwarcia S Rozbieżne płaszczyzny zwarcia szczęki- zabiegi segmentowe umożliwiają różne ilości chirurgicznych przesunięć segmentów do dołu lub do góry S Zwykle konieczna technika segmentowa ze względu na różne płaszczyzny zwarcia S Typowy podział na segmenty :pomiędzy siekaczem bocznym a kłem lub pomiędzy kłem a pierwszym przedtrzonowcem S Przewaga segmentu czterozębowego nad sześciozębowym to możliwość umieszczenia go głębiej bez uwzględniania kła szczęki

35 Ortognatyka szczęki- segmentalizacja S W zabiegach segmentowych ważna jest ocena przestrzeni międzyzębowej w kontekście przestrzeni międzykorzeniowej dla cięcia osteotomijnego( niestosowanie spirlanie skręconego łuku otwartego) S Stosowanie zagięć,,v z wierzchołkiem tej litery do góry, a nie w typowym kierunku okluzji

36 Ortognatyka szczęki- segmentalizacja Zaburzenia wymiaru poprzecznego S S S S S Zwężenie rzędu 5 7mm może być leczone segmentową ostotomią typu Le Fort I Położenie osteotomii zależy od lokalizacji pożądanego rozszerzenia łuku;jeśli wymagane jest poszerzenie kłów przy trzyczęściowej ostetomii kieł powinien znajdować się w segmencie tylnym, jeśli wymagane poszerzenie na wysokości zębów bocznych, kieł kwalifikowany do segmentu przedniego Przy konieczności różnego poszerzenia w obrębie kłów i trzonowców planowana osteotomia czteroczęściowa Osteotomie przeprowadzone są wzdłuż linii środkowej szczęki i pomiędzy kłem a pierwszym przedtrzonowcem Konieczność rozbudowy segmentów policzkowych osteotomia dwuczęściowa wdłuż szwu podniebiennego

37 Ortognatyka szczęki-deficyt porzeczny S Stopień dyskrepancji łuku zębowego górnego względem dolnego implikuje metodeę leczenia: S Szerokie łuki ortodontyczne, łuk ekspansyjny E S Łuk podniebienny- aktywacja pętli, tork dopodniebienny trzonowców S Krzyżowe wyciągi międzyszczękowe,,criss- cross S RPE S Osteogeneza dystrakcji porzecznej szczęki S Zabieg segmentowy

38 NIEDOROZWÓJ SZCZĘKI I ŚRODKOWEGO PIĘTRA TWARZY S

39 Ortognatyka szczękiprzednio- tylny niedorozwój szczęki S Wskazania do zabiegu na szczęce S COGS: glabella subnasale(g-sn), NA,NB, glabellapogonion (G-Pg ) S Zwężone gardłowe drogi oddechowe S Nadmiar tkanki tłuszczowej na podbródku S Zmniejszona wypukłość jarzmowa S Zwiększone bruzdy nosowo- wargowe w uśmiechu S Nierzadko zaburzenia wielopłaszczyznowe- zgryz krzyżowy jedno-, obustronny, rzeczywisty, względny- po złożeniu modeli w zgryzie operacyjnym nie ma potrzeby jego korekty

40 SKRÓCENIE DOLNEGO ODCINKA TWARZY S

41 Ortognatyka szczęki- dolna repozycja Zespół krótkiej twarzy S COGS: S Zmniejszona dolna wysokość twarzy(ans-gn) S Zmniejszony kąt płąszcyzny żuchwy(mp-hp) S Zmiejszony kąt gonialny(ar-go-gn) S Zwiększony wskaźnik wysokości twarzy( N-ANS/ANS-Gn) S Zgryz głęboki S Zmniejszony stosunek zębowo- wargowy oraz ekspozycja dziąseł S Mała szpara międzywargowa

42 Ortognatyka szczęki- dolna repozycja Zespół krótkiej twarzy- przygotowanie ortodontyczne: Głównym celem jest ekstruzja zębów bocznych, ale u pacjentów z krótką twarzą, niskim kątem podstaw oraz równoległymi lub zbieżnymi płaszczyznami osiągnięcie przedoperacyjnej ekstruzji lub nieoperacyjnej ekstruzji jest wątpliwe Metody postępowania : Zastosowanie ekstrudujących łuków podstawy Ortodontyczne wyrównanie po operacji- dotyczy zaburzonej krzywej Spee

43 RETROGNACJA I PROGENIA S

44 ASYMETRIE TWARZY S

45 Asymetrie twarzy S Założenia przedoperacyjnego leczenia ortodontycznego- osteotomia szczęki i/lub żuchwy 1. Zgodność zębowej i szkieletowej linii pośrodkowej łuków zębowych

46 Zmiana płaszczyzny zwarcia S Może być wskazaniem do zabiegu jednoszczękowego lub dwuszczękowego w zależności od stopnia rozbieżności oraz analizy rysów twarzy S Pacjenci wysokokątowi spłaszczanie płaszczyzny zwarcia, countear clockwiese rotation

47

48 Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne Zalecane łuki stabilizujące: - założenie 4 tygodnie przed zabiegiem chirurgicznym - zamki 0,018 cala stalowy łuk 0,017 0,025 - zamki 0,022 cala stalowy łuk lub TMA 0,021 0,025 Ligatury Kobayashi

49 Pooperacyjne leczenie ortodontyczne S Zmiana łuków stabilizujących na łuki okrągłe stalowe lub elastyczne krawężne S Zastosowanie elastycznych wyciągów międzyszczękowych (4 tyg. całodobowo, 4 tyg. z wyjątkiem czasu spożywania posiłków,4 tyg. nocą) S Uzyskanie ostatecznego położenia zębów S Retencja

50 Hipoplazja żuchwy

51 Zdjęcia pantomograficzne przed- i po zabiegu chirurgicznym

52 ANKYLOZA STAWÓW SKRONIOWO-ŻUCHWOWYCH S

53 Plan leczenia Ankyloza włóknista Leczenie zachowawczeortodontyczne Ankyloza włóknisto - kostna Próba leczenia ortodontycznego Ankyloza kostna I etap - zabieg chirurgiczny II etap - leczenie ortodontyczne

54 Zdjęcie pantomograficzne przed zabiegiem chirurgicznym